ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ οικ.13411/ΦΕΚ Β 2399/19.6.2019

 

Περιορισμός κυκλοφορίας των αιτούντων διεθνή προστασία.

 

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

 

   Έχοντας υπόψη:

 

   1. Τις διατάξεις των άρθρων 41 και 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α' 98), όπως ισχύουν.

 

   2. Τις διατάξεις του ν. 3861/2010 (Α' 112) «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο Διαδίκτυο "Πρόγραμμα Διαύγεια" και άλλες διατάξεις».

 

   3. Τις διατάξεις του ν. 4375/2016 (Α' 51) «Οργάνωση και λειτουργία Υπηρεσίας Ασύλου, Αρχής Προσφυγών, Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης σύσταση Γενικής Γραμματείας Υποδοχής, προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/32/ ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 'σχετικά με τις κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (αναδιατύπωση)' (L 180/29.6.2013), διατάξεις για την εργασία δικαιούχων διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις», όπως ισχύουν.

 

   4. Τις διατάξεις του άρθρου 7 του ν. 4540/2018 (Α' 91), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, δυνάμει του οποίου ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη το άρθρο 7 της Οδηγίας 2013/33/ΕΕ, το οποίο ορίζει:

 

   «1. Οι αιτούντες μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στο έδαφος του κράτους μέλους υποδοχής ή στην περιοχή την οποία τους ορίζει αυτό το κράτος μέλος. Η οριζόμενη περιοχή δεν θίγει την αναπαλλοτρίωτη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής και αφήνει αρκετά περιθώρια για την εξασφάλιση της πρόσβασης σε όλα τα πλεονεκτήματα στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας.

 

   2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν σχετικά με τη διαμονή του αιτούντος, για λόγους δημόσιου συμφέροντος, δημόσιας τάξης ή, όταν είναι αναγκαίο, για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της αίτησης του/της για παροχή διεθνούς προστασίας.

 

   3. Τα κράτη μέλη μπορούν να συνδέουν την παροχή των υλικών συνθηκών υποδοχής με την πραγματική διαμονή των αιτούντων σε συγκεκριμένο τόπο, τον οποίο καθορίζουν τα κράτη μέλη. Η σχετική απόφαση, η οποία μπορεί να είναι γενικού χαρακτήρα, πρέπει να λαμβάνεται σε ατομική βάση και θεσπίζεται από το εθνικό δίκαιο.

 

   4. Τα κράτη μέλη προβλέπουν τη δυνατότητα να παρέχεται στους αιτούντες προσωρινή άδεια απομάκρυνσης από τον τόπο διαμονής που αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3 ή/και την οριζόμενη περιοχή που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Οι αποφάσεις λαμβάνονται σε ατομική, αμερόληπτη και αντικειμενική βάση και πρέπει να αιτιολογούνται όταν είναι απορριπτικές.

 

   Ο αιτών δεν χρειάζεται να ζητεί άδεια προκειμένου να παρουσιασθεί στις αρχές ή να εμφανισθεί ενώπιον δικαστηρίου, εφόσον η παρουσία του είναι αναγκαία.

 

   Τα κράτη μέλη ζητούν από τους αιτούντες να γνωστοποιούν στις αρμόδιες αρχές τη διεύθυνσή τους και να τους κοινοποιούν οποιαδήποτε μεταβολή της διεύθυνσης αυτής, το συντομότερο δυνατόν».

 

   5. Τις διατάξεις του π.δ. 104/2012 (Α' 172) «Οργάνωση και λειτουργία Υπηρεσίας Ασύλου στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη», όπως τροποποιήθηκε από το π.δ. 133/2013 (Α' 198) και το ν. 4375/2016 (Α' 51) και ισχύει.

 

   6. Τις διατάξεις του π.δ. 122/2017 (Α' 149) «Οργανισμός Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής».

 

   7. Τις διατάξεις του π.δ. 22/2018 (Α' 37) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτή Υπουργού και Υφυπουργών» δυνάμει του οποίου διορίστηκε Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής ο Δημήτριος Βίτσας.

 

   8. Το γεγονός ότι στο πλαίσιο υλοποίησης της από 18-3-2016 Κοινής Δήλωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, και κατά τη μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πρακτική, αιτούντες διεθνή προστασία οι οποίοι έχουν εισέλθει στην Ελλάδα από την Τουρκία και οι οποίοι δεν παραμένουν στα νησιά του Αιγαίου δεν γίνονται δεκτοί από την Τουρκία προς επιστροφή σε περίπτωση απόρριψης της αίτησής τους.

 

   9. Το γεγονός ότι παρίστανται επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος και λόγοι εξυπηρέτησης της μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας ιδίως για:

   α. την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση των αιτήσεων παροχής διεθνούς προστασίας,

   β. τη διαχείριση του πληθυσμού των αιτούντων διεθνή προστασία εντός της ελληνικής επικράτειας, καθώς επίσης και

   γ. την υλοποίηση της από 18-3-2016 Κοινής Δήλωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, για τους οποίους κρίνεται απαραίτητη η επιβολή περιορισμού της ελευθερίας κυκλοφορίας των αιτούντων διεθνή προστασία, οι οποίοι εισέρχονται, μέσω των νησιών της Λέσβου, Ρόδου, Σάμου, Κω, Λέρου και Χίου, στην ελληνική επικράτεια μετά τις 20-3-2016, ημερομηνία που τέθηκε σε εφαρμογή η ως άνω Κοινή Δήλωση.

 

   10. Το γεγονός ότι ο περιορισμός της ελευθερίας κυκλοφορίας των αιτούντων διεθνή προστασία στα ανωτέρω αναφερόμενα νησιά δεν θίγει την αναπαλλοτρίωτη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής όσων υπόκεινται στο μέτρο αυτό, ούτε εμποδίζει την άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπει ο ν. 4540/2018 (Α' 91) και η λοιπή εθνική, η ευρωπαϊκή, αλλά και η διεθνής νομοθεσία για τους αιτούντες διεθνή προστασία.

 

   11. Το γεγονός ότι το επιβαλλόμενο περιοριστικό μέτρο είναι αναλογικό, λόγω της φύσης και της έκτασης του και καθώς είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας, ενώ με την επιβολή του εξυπηρετείται υπέρτερο δημόσιο συμφέρον, όπως αυτό εξειδικεύεται ανωτέρω.

 

   12. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

 

 

   1. Στους αιτούντες διεθνή προστασία οι οποίοι εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια μέσω των νησιών Λέσβου, Ρόδου, Σάμου, Κω, Λέρου και Χίου επιβάλλεται περιορισμός κυκλοφορίας στο νησί από το οποίο εισήλθαν στην ελληνική επικράτεια. Ο ως άνω περιορισμός αναφέρεται στα δελτία αιτούντων διεθνή προστασία.

 

   2. Ο περιορισμός κυκλοφορίας δεν επιβάλλεται ή αίρεται στα πρόσωπα που υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 8 έως και 11 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθμ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και στα πρόσωπα που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου 14 του ν. 4375/2016.

 

   3. Με την παρούσα απόφαση καταργείται η οικ. 18984/2.10.2018 απόφαση του Διευθυντή της Υπηρεσίας Ασύλου (Β' 4427).

 

   4. Η ισχύς της απόφασης αυτής αρχίζει από τη δημοσίευσή της.

 

   Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.