ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΕφΠατρών 293/2023

Απαιτήσεις από διοικητικές συμβάσεις - Δικαιοδοσία διοικητικών δικαστηρίων - Εκχώρηση απαιτήσεων κατά ΝΠΔΔ προς τρίτους - Αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας κατά την πληρωμή ή εξόφληση τίτλου -.

Απαιτήσεις κατά εναγομένου νοσοκομείου από συμβάσεις εκχώρησης/πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) που γεννήθηκαν κατά την εκτέλεση διοικητικών συμβάσεων. Δικαιοδοσία διοικητικών δικαστηρίων. Το αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας που βεβαιώνει την ανυπαρξία οφειλών προς τον Δημόσιο Τομέα πρέπει να προσκομίζεται κατά την πληρωμή ή την εξόφληση του τίτλου, τόσο από τον εκχωρητή όσο και από τον εκδοχέα, τόσο στην περίπτωση που οι εκχωρηθείσες απαιτήσεις είναι απαιτήσεις κατά του Δημοσίου, όσο και στην περίπτωση που οι εκχωρηθείσες απαιτήσεις είναι απαιτήσεις κατά ΝΠΔΔ. Δεν απαγορεύεται η εκχώρηση των απαιτήσεων κατά ΝΠΔΔ προς τρίτους, η ικανοποίησή τους όμως τίθεται υπό την αίρεση ότι κατά τον χρόνο της είσπραξής τους δεν υπάρχουν εκκρεμείς οφειλές του αρχικού δικαιούχου της εκχωρηθείσας απαίτησης προς το ΙΚΑ.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός Απόφασης Α293/2023

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΤΜΗΜΑ Β΄ ΤΡΙΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου (αίθουσα Κακουργιοδικείου Δικαστικού Μεγάρου Πατρών, οδ. Γούναρη αρ. 30) στις 16 Δεκεμβρίου 2022, ημέρα Παρασκευή και ώρα 11.30', με δικαστές τους: Δημήτριο Καπαρό, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Ευαγγελία Ρούτουλα και Νικόλαο Χολέβα (Εισηγητή), Εφέτες Δ.Δ. και γραμματέα τον Δημήτριο Ηλιόπουλο, δικαστικό υπάλληλο,

για να δικάσει την από 15-6-2021 (αρ. καταχ. ΑΓ./30-6-2021 Διοικητικού Εφετείου Πατρών) αγωγή:

της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «BFF Bank S.p.A.», που εδρεύει στο Μιλάνο Ιταλίας (οδ. Domenichino αρ. 5), η οποία εκπροσωπείται νομίμως και παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Αθανασίου Βγενόπουλου (Δ.Σ. Πατρών), ο οποίος κατέθεσε δήλωση, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, περί μη εμφάνισης του.

κατά του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας», το οποίο παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Βασιλείου Γαλανόπουλου (Δ.Σ. Πατρών), ο οποίος κατέθεσε δήλωση, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, περί μη εμφάνισης του.

Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

Η κρίση του είναι η εξής:

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αγωγής καταβλήθηκε το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου (κωδικός ηλεκτρονικού παραβόλου ./2022).

2. Επειδή, με την αγωγή αυτή, η οποία εισάγεται προς συζήτηση ύστερα από τη ματαίωση της, κατ' άρθρο 126Β του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν. 2717/1999, ΦΕΚ Α' 97), ενδοδικαστικής συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, ζητείται να υποχρεωθεί το εναγόμενο Νοσοκομείο να καταβάλει, νομιμοτόκως, στην ενάγουσα ανώνυμη εταιρεία, ως εκδοχέα, δυνάμει των από 26-9-2017 και 11-6-2019 συμβάσεων πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) του Ν. 1905/1990 (ΦΕΚ Α' 147),

απαιτήσεων των (εκχωρητριών) ανωνύμων εταιρειών με την επωνυμία «SIEMENS HEALTHCARE ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και «RONTIS HELLAS ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ», αντιστοίχως, το συνολικό ποσό των 4.140,98 ευρώ συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α., προς εξόφληση των με αριθ. ./23-5-2017, ./23-5-2017 και ./23-5-2017 τιμολογίων παροχής υπηρεσιών και το συνολικό ποσό των 3.799,97 ευρώ συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α, προς εξόφληση των με αριθ. ./11-12-2019, ./11-12-2019 και ./12-12-2019 τιμολογίων πώλησης - δελτίων αποστολής, που εξέδωσαν οι εκχωρήτριες εταιρείες στα πλαίσια διαδοχικών συμβάσεων παροχής υπηρεσιών επισκευής και συντήρησης ιατρικού εξοπλισμού, καθώς και προμήθειας υγειονομικού υλικού, κατά την ίδια αντιστοιχία, συναφθεισών μεταξύ των ως άνω εταιρειών και του εναγόμενου Νοσοκομείου, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του Π.Δ. 118/2007 (ΦΕΚ Α' 150) και του Ν. 4412/2016 (ΦΕΚ Α' 147). Επιπλέον, η ενάγουσα ζητεί να της επιδικασθεί και το ποσό των 248,64 ευρώ (41,44 ευρώ Χ 6 τιμολόγια), ως κατ' αποκοπή αποζημίωση για έξοδα είσπραξης δυνάμει της υποπαραγράφου Ζ.7 της παρ. Ζ του άρθρου πρώτου του Ν. 4152/2013 (ΦΕΚ Α' 107) και του άρθρου 6 της Οδηγίας 2011/7/ΕΕ. Επικουρικώς δε ζητείται να της καταβληθεί το ίδιο ως άνω ποσό και με τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού του Αστικού Κώδικα.

3. Επειδή, οι απαιτήσεις της ενάγουσας έναντι του εναγόμενου Νοσοκομείου ερείδονται σε συμβάσεις εκχώρησης/πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων που γεννήθηκαν κατά την εκτέλεση διοικητικών συμβάσεων επισκευής και συντήρησης ιατρικού εξοπλισμού, καθώς και προμήθειας υγειονομικού υλικού και ως εκ τούτου η επίδικη διαφορά έχει τον χαρακτήρα διοικητικής διαφοράς (ουσίας)- τούτο δε, διότι η φύση των εκχωρηθεισών απαιτήσεων, ως γεννηθεισών από την εκτέλεση διοικητικών συμβάσεων, δεν μεταβάλλεται λόγω της εκχώρησης τους από τις ανάδοχες εταιρείες προς την ενάγουσα (βλ. Α.Ε.Δ. 2/2002, ΣτΕ 33/2023, 1081-3/2020, 1077/2018, 179/2014 κ.ά). Συνεπώς, η κρινόμενη διαφορά υπάγεται στη δικαιοδοσία και στην καθ' ύλην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα άρθρα 1 παρ. 2 περ. ι' και 7 παρ. 2 του Ν.1406/1983 (ΦΕΚ Α' 182) (ήδη άρθρο 6 παρ. 2 περ. α' του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας). Εξάλλου, παραδεκτώς επιδιώκεται, με την αγωγή αυτή, η ικανοποίηση αξιώσεων της ενάγουσας, από περισσότερες διοικητικές συμβάσεις, κατ' άρθρα 124 παρ. 1 και 122 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, αφού οι εν λόγω αξιώσεις προβάλλονται κατά του ίδιου εναγόμενου και έχουν, κατά βάση, όμοια νομική και πραγματική αιτία, ενόψει και της αρχής της οικονομίας της δίκης. Επομένως, η κρινόμενη αγωγή, η οποία ασκείται και κατά τα λοιπά παραδεκτώς, είναι περαιτέρω εξεταστέα κατ' ουσίαν.

4. Επειδή, με το άρθρο 26 παρ. 1 του Ν. 1882/1990 (ΦΕΚ Α' 43) ορίσθηκε ότι με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών επιτρέπεται η επιβολή κατά των οφειλετών που δεν έχουν εκπληρώσει τις από οποιαδήποτε αιτία οφειλές τους προς το Δημόσιο, περιορισμών και απαγορεύσεων αναγομένων, μεταξύ άλλων, στις συναλλαγές τους με το Δημόσιο, τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Με την παράγραφο 3 του ανωτέρω άρθρου ορίσθηκε ότι η εκπλήρωση των υποχρεώσεων προς το Δημόσιο αποδεικνύεται με αποδεικτικό ενημερότητας που εκδίδεται από την φορολογική αρχή και χορηγείται και στην περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος έχει καταβάλει ή τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο (με αναστολή πληρωμής ή με διευκόλυνση τμηματικής καταβολής, που έχει χορηγηθεί από τα κατά νόμο αρμόδια όργανα) τις μέχρι την χρονολογία έκδοσης του αποδεικτικού βεβαιωμένες και ληξιπρόθεσμες οφειλές του προς το Δημόσιο. Ακολούθως, στο άρθρο 12 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Κ.Φ.Δ., Ν. 4174/2013, ΦΕΚ Α' 170), όπως εν συνεχεία η διάταξη αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 41 του Ν. 4223/2013 (ΦΕΚ Α' 287), ορίσθηκε ότι ο φορολογούμενος «δύναται να ζητήσει αποδεικτικό ενημερότητας ισχύος μέχρι και δύο μηνών για την πραγματοποίηση πράξεων και συναλλαγών» (παρ. 1) και ότι η φορολογική διοίκηση «χορηγεί αποδεικτικό ενημερότητας, μόνο εφόσον ο φορολογούμενος δεν έχει οφειλές στη Φορολογική Διοίκηση από οποιαδήποτε αιτία» (παρ. 2). Κατ' εξουσιοδότηση, εξάλλου, της παραγράφου 5 του ως άνω άρθρου 12 του Κ.Φ.Δ. εκδόθηκε η ΠΟΛ. 1274/27-12-2013 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημόσιων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών (ΦΕΚ Β' 3398), με την οποία ορίσθηκε ότι η προσκόμιση αποδεικτικού ενημερότητας καθίσταται υποχρεωτική, μεταξύ άλλων, «για την είσπραξη χρημάτων ή την εξόφληση τίτλων πληρωμής από το Δημόσιο Τομέα, όπως αυτός καθορίζεται στην κείμενη νομοθεσία από Δημοσίους Υπολόγους και από αυτούς που ενεργούν πληρωμές με εντολή ή εξουσιοδότηση των ανωτέρω, εφόσον το ακαθάριστο ποσό για κάθε τίτλο πληρωμής υπερβαίνει τα χίλια πεντακόσια ευρώ (1.500), ανά δικαιούχο. Το αποδεικτικό ενημερότητας προσκομίζεται από τον εισπράττοντα στους διενεργούντες την πληρωμή ή την εξόφληση του τίτλου, κατά την πληρωμή ή την εξόφληση αυτού» (άρθρο 1 παρ. 1 περ. α') και «για την καταβολή των εκχωρημένων χρηματικών απαιτήσεων κατά των φορέων της περίπτωσης α. του παρόντος άρθρου. Το αποδεικτικό προσκομίζεται στους διενεργούντες την πληρωμή ή την εξόφληση του τίτλου, κατά την πληρωμή ή την εξόφληση αυτού, τόσο από τον εκχωρητή ή ενεχυράσαντα όσο και από τον εκδοχέα ή ενεχυρούχο δανειστή» (άρθρο 1 παρ. 1 περ. ε'). Από τις ανωτέρω διατάξεις, οι οποίες αποβλέπουν στην εξασφάλιση της είσπραξης των προς τον Δημόσιο Τομέα, όπως αυτός καθορίζεται στην κείμενη νομοθεσία, οφειλών και κατισχύουν, ως εκ τούτου, ως προς τις εν λόγω οφειλές και τα ρυθμιζόμενα υπ' αυτών σχετικά ζητήματα, των διατάξεων που αφορούν την εκχώρηση των απαιτήσεων, προκύπτει ότι αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας, που βεβαιώνει την ανυπαρξία οφειλών προς τον Δημόσιο Τομέα, πρέπει να προσκομίζεται κατά την πληρωμή ή την εξόφληση του τίτλου, τόσο από τον εκχωρητή, όσο και από τον εκδοχέα, τόσο στην περίπτωση που οι εκχωρηθείσες απαιτήσεις είναι απαιτήσεις κατά του Δημοσίου, όσο και στην περίπτωση που οι εκχωρηθείσες απαιτήσεις είναι απαιτήσεις κατά νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. Άλλωστε, κρίσιμος χρόνος για την προσκόμιση του αποδεικτικού φορολογικής ενημερότητας είναι κατά ρητή διάταξη του νόμου ο χρόνος της πληρωμής ή της εξόφλησης του τίτλου (πρβλ. ΣτΕ 1311/2017, 179/2014, 3038/2013).

5. Επειδή, στο άρθρο 39 παρ. 7 του Ν. 2065/1992 (ΦΕΚ Α' 113), με το οποίο αντικαταστάθηκε το άρθρο 2 του Ν. 1239/1982 (ΦΕΚ Α' 35), ορίζεται ότι για την πληρωμή όλων των εκκαθαρισμένων απαιτήσεων των επιχειρήσεων κατά του Δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου απαιτείται η ενημερότητα των επιχειρήσεων αυτών προς το Ι.Κ.Α., η οποία αποδεικνύεται με βεβαίωση που χορηγείται από τις υπηρεσίες του. Με τις ίδιες διατάξεις προβλέπεται, περαιτέρω, ότι, αν οι επιχειρήσεις δεν είναι ασφαλιστικά ενήμερες, οι εκκαθαρισμένες απαιτήσεις τους παρακρατούνται υποχρεωτικά και αποδίδονται στο Ι.Κ.Α., ενώ δεν ισχύουν τυχόν εκχωρήσεις των απαιτήσεων αυτών προς τρίτους. Από τις ίδιες διατάξεις προκύπτει, περαιτέρω, ότι, οι εκχωρήσεις απαιτήσεων κατά των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου προς τρίτους, ακόμη και αν έχουν αναγγελθεί νομίμως, δεν δεσμεύουν τα νομικά αυτά πρόσωπα, εφόσον ο εκχωρητής δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του έναντι του Ι.Κ.Α., στην περίπτωση δε αυτή τα οφειλόμενα ποσά παρακρατούνται από τις εκχωρηθείσες απαιτήσεις και αποδίδονται στο Ι.Κ.Α. Είναι, εξάλλου, αδιάφορο αν οι οφειλές προς το Ι.Κ.Α. βεβαιώθηκαν πριν ή μετά την αναγγελία της εκχώρησης και, κατά μείζονα λόγο, αν οι εισφορές ή οι καταλογισθείσες σε βάρος του εκχωρητή προσαυξήσεις και πρόστιμα ανάγονται σε προγενέστερα ή μεταγενέστερα της εκχώρησης χρονικά διαστήματα. Κατά την έννοια των διατάξεων που προαναφέρθηκαν δεν απαγορεύεται η εκχώρηση των ανωτέρω απαιτήσεων, η ικανοποίηση τους όμως τίθεται υπό την αίρεση ότι, κατά το χρόνο της είσπραξης τους δεν υπάρχουν εκκρεμείς οφειλές του αρχικού δικαιούχου της εκχωρηθείσας απαίτησης προς το Ι.Κ.Α. (βλ. ΣτΕ 3765/2013).

6. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με την με αριθ. ./8-7-2016 σύμβαση της με το εναγόμενο Νοσοκομείο, η εταιρεία «SIEMENS HEALTHCARE ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει σε αυτό τις αναφερόμενες στην εν λόγω σύμβαση υπηρεσίες επισκευής και συντήρησης ιατρικού εξοπλισμού για την κάλυψη των αναγκών του εναγόμενου Νοσοκομείου. Σε εκτέλεση της σύμβασης αυτής η ως άνω εταιρεία παρείχε πράγματι στο εναγόμενο τις προαναφερόμενες υπηρεσίες, συνολικής αξίας 4.140,98 ευρώ, όπως το ποσό αυτό αναλύεται στα προσκομιζόμενα σχετικώς τρία (3) τιμολόγια παροχής υπηρεσιών με αριθ. ./23-5-2017, ./23-5-2017 και ./23-5-2017, χωρίς, ωστόσο, να της καταβληθεί το εν λόγω ποσό. Ακολούθως, με τις από 25-1-2019, 26-2-2019 και 3-12-2019 συμβάσεις της με το εναγόμενο, η εταιρεία «RONTIS HELLAS ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ» ανέλαβε την υποχρέωση να το προμηθεύσει με τα αναφερόμενα στο προσαρτημένο στις εν λόγω συμβάσεις οικείο πρακτικό αγοράς ιατρικά είδη και αναλώσιμα υλικά για την κάλυψη των αναγκών του εναγόμενου. Σε εκτέλεση των συμβάσεων αυτών η ως άνω εταιρεία προμήθευσε πράγματι το εναγόμενο με τα ως άνω είδη, συνολικής αξίας 3.799,97 ευρώ, όπως το ποσό αυτό αναλύεται στα προσκομιζόμενα σχετικώς τρία (3) τιμολόγια πώλησης - δελτία αποστολής με αριθ. ./11-12-2019, ./11-12-2019 και ./12-12-2019, χωρίς, ωστόσο, να της καταβληθεί το εν λόγω ποσό. Εξάλλου, οι ως άνω ανάδοχες εταιρείες, με τις από 26-9-2017 και 11-6-2019 συμβάσεις πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) του Ν. 1905/1990 (ΦΕΚ Α' 147), κατά την ίδια αντιστοιχία, εκχώρησαν στην ενάγουσα ανώνυμη εταιρεία τις επίδικες απαιτήσεις τους, οι οποίες αναγγέλθηκαν νομίμως, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 53 του Ν.Δ. 496/1974 «Περί Λογιστικού των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου» (ΦΕΚ Α' 204). Με την κρινόμενη αγωγή η ενάγουσα ζητεί, μεταξύ άλλων, να υποχρεωθεί το εναγόμενο να της καταβάλει τα αναφερόμενα στη σκέψη 2 ποσά, που αντιστοιχούν στην εξόφληση των ανωτέρω ανεξόφλητων τιμολογίων, νομιμοτόκως από την επομένη ημέρα που κάθε επιμέρους ποσό κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ήτοι από την παρέλευση 60 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής κάθε τιμολογίου, άλλως από την ημερομηνία παραλαβής των αγαθών ή παροχής των υπηρεσιών, όπως προβλέπεται στις διατάξεις των περ. 3 και 4 της υποπαραγράφου Ζ5 της παραγράφου Ζ του Ν. 4152/2013 (ΦΕΚ Α' 107), άλλως από την επίδοση της αγωγής. Με την από 15-12-2022 έκθεση απόψεων του το εναγόμενο δεν αμφισβητεί την παράδοση των ειδών και την παροχή των υπηρεσιών που περιέχονται στα προαναφερθέντα τιμολόγια των αναδόχων εταιρειών, ούτε και τις δύο συμβάσεις εκχώρησης/πρακτορείας των απαιτήσεων τους προς την ενάγουσα. Αμφισβητεί, όμως, το βάσιμο των απαιτήσεων της ενάγουσας, ισχυριζόμενο ότι δεν υφίσταται υπαιτιότητα αυτού από την μη πληρωμή στην ενάγουσα των ανωτέρω τιμολογίων και δεν γεννάται υποχρέωση καταβολής τόκων υπερημερίας επί των καθυστερούμενων ποσών για όλο το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο διαρκεί η παράλειψη της ενάγουσας, ως εκδοχέως, να υποβάλει βεβαιώσεις φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας των αναδόχων - εκχωρητριών εταιρειών.

7. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα δεν επικαλείται, ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι προσκομίσθηκαν στο εναγόμενο προς εξόφληση των ανωτέρω τιμολογίων βεβαιώσεις φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας των αναδόχων - εκχωρητριών εταιρειών και φορολογικής ενημερότητας της ενάγουσας, ως εκδοχέως, σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις του ανωτέρω άρθρου 39 παρ. 7 του Ν. 2065/1992, καθώς και των άρθρων 12 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και 1 της ΠΟΛ. 1274/27-12-2013 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημόσιων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση των επίμαχων οφειλών, οι οποίες δεν αμφισβητούνται, η ενάγουσα δικαιούται τα αναφερόμενα στα τιμολόγια ποσά και δημιουργείται, καταρχήν, υποχρέωση του εναγόμενου προς πληρωμή τους, ενώ δεν υφίσταται υπαιτιότητα του τελευταίου από την μη πληρωμή των ανωτέρω τιμολογίων και δεν γεννάται υποχρέωση καταβολής τόκων υπερημερίας επί των καθυστερούμενων ποσών για όλο το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο διαρκεί η παράλειψη των αναδόχων - εκχωρητριών εταιρειών, καθώς και της ενάγουσας, ως εκδοχέως, να υποβάλουν τις κατά τα ανωτέρω βεβαιώσεις. Απορριπτέο, επομένως, τυγχάνει, ως αβάσιμο, το σχετικό περί τοκοφορίας αίτημα της κρινόμενης αγωγής.

8. Επειδή, κατόπιν τούτων, η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 7.940,95 ευρώ. Τέλος, πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα λόγω της μερικής νίκης και ήττας αυτών (άρ. 275 παρ. 1 εδ. γ' Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει το Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας» να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των επτά χιλιάδων εννιακοσίων σαράντα ευρώ και ενενήντα πέντε λεπτών (7.940,95 ευρώ).

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

Η διάσκεψη έγινε στις 21-7-2023 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Πάτρα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στις 31-7-2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΠΑΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ