ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΠΠρΛαρίσης 39/2025

Διαταγή πληρωμής και επιταγή, οφειλή από αλληλόχρεο λογαριασμό ύψους 902.423,80 €. Ανακοπή. Μη έγγραφη απόδειξη της απαίτησης, διαδικαστικό απαράδεκτο, ανεπικύρωτα έγγραφα που προσκομίσθηκαν για την έκδοση της διαταγής πληρωμής. Ακυρώνει διαταγή πληρωμής στο σύνολό της.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία της δικηγόρου Αθηνών Προξενίας Α. Καρτσωνάκη και του Δικηγόρου Λάρισας Κωνσταντίνου Μπανάκα)

Αριθ. 39/2025

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τους Δικαστές Χρυσοβαλάντη Λέτσιο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ιωάννα Σουφλιά, Χρήστο Μπούκα (εισηγητή), Πρωτοδίκες, και τη Γραμματέα Αναστασία Σαρλικιώτη,

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 11 Μαρτίου 2025, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των ανακοπτόντων: α'. … και έδρα…, νόμιμα εκπροσωπούμενης β'…. γ'. …* δ'. …, οι οποίοι παραστάθηκαν, ο μεν β' μετά, οι δε λοιποί διά του πληρεξουσίου Δικηγόρου τους Κωνσταντίνου Μπανάκα και κατέθεσαν προτάσεις.

Του καθ’ ού η ανακοπή: αστικού πιστωτικού συνεταιρισμού περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…συν.π.ε.» και έδρα …, νόμιμα εκπροσωπούμενου, το οποίο παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας Δικηγόρου του Χρυσούλας Θεοχάρη και κατέθεσε προτάσεις.

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να συζητηθεί η από 13-11-2024 ανακοπή κατά της υπ’ αριθ. . π.έ. διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό …/2024 και εγγράφηκε στο πινάκιο, δικάσιμος ορίστηκε αρχικά η 11-2- 2025, μετά δε αναβολή η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας. Εν τω μεταξύ οι ανακόπτοντες κατέθεσαν στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό …/2025, το από 24-2-2025 δικόγραφο πρόσθετων λόγων, που εγγράφηκε στο πινάκιο, δικάσιμος ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας. Κατά την τελευταία δικάσιμη συνεδρίαση, η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο και οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτές οι προτάσεις τους, τις οποίες ανέπτυξαν και προφορικά.

ΕΙΔΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ.

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ.

Με την κρινόμενη ανακοπή τους, οι ανακόπτοντες ζητούν ν’ ακυρωθεί, για τους λόγους που ειδικότερα εκθέτουν, η υπ’ αριθ. . π.έ. διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, με την οποία διατάχτηκαν να πληρώσουν στον καθ’ ού, εις ολόκληρον, το ποσό των ευρώ 902.423,80, πλέον τόκων και εξόδων, με βάση σύμβαση πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό. Η ανακοπή παραδεκτώς και αρμοδίως φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου προς συζήτηση κατά την προκειμένη ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών (άρθρα 632 §§ 1 και 2, 59ί § 1, 614 κ.ε. Κ.Πολ.Δ.), έχει δε ασκηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα (άρθρο 633 § 2 Κ.Πολ.Δ.), αφού η μεν διαταγή πληρωμής επιδόθηκε στους ανακόπτοντες στις 24-10-2024, η δε ανακοπή επιδόθηκε στην καθ’ ής στις 14-11-2024, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. …/14-11-2024 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Τρικάλων…. Πρόσθετοι λόγοι προτάθηκαν παραδεκτά με το από 6-7-2023 δικόγραφο, που επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην καθ’ ής στις 27-2-2025, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. …/27-2-2025 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Τρικάλων … (άρθρο 585 § 2 εδ. β' Κ.Πολ.Δ.). Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί αν οι λόγοι της ανακοπής είναι παραδεκτοί και βάσιμοι.

Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 623 και 624 Κ.Πολ.Δ. συνάγεται ότι, μεταξύ των ουσιαστικών και διαδικαστικών προϋποθέσεων, με τη συνδρομή ή μη των οποίων μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής, είναι αφενός η ύπαρξη χρηματικής απαίτησης του αιτούντος από ορισμένη έννομη σχέση και αφετέρου η απαίτηση αυτή, καθώς και το ποσό της, ν’ αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο. Εάν η απαίτηση ή το ποσό της δεν αποδεικνύονται εγγράφως, ο δικαστής οφείλει, κατ’ άρθρο 628 Κ.Πολ.Δ., να μην εκδώσει διαταγή πληρωμής εάν δε, παρά την έλλειψη της διαδικαστικής αυτής προϋπόθεσης, εκδοθεί διαταγή πληρωμής, τότε αυτή ακυρώνεται ύστερα από ανακοπή του οφειλέτη κατά τα άρθρα 632 και 633 Κ.ΠολΔ. Η ακύρωση της διαταγής πληρωμής για τον λόγο αυτό απαγγέλλεται λόγω διαδικαστικού απαράδεκτου, ανεξαρτήτως της ύπαρξης και της δυνατότητας απόδειξης της απαίτησης με άλλα αποδεικτικά μέσα (Ολ.Α.Π. 10/1997). Οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένα γραπτό κείμενο αποκτά το κύρος ιδιωτικού εγγράφου δεν εμπίπτουν στο πραγματικό κάποιου κανόνα ουσιαστικού δικαίου, αλλ’ αποτελούν αντικείμενο δικονομικής ρύθμισης. Στον ισχύοντα ΚΠολΔ δεν επαναλήφθηκε η διάταξη του άρθρου 385 αριθ. 2 της καταργηθείσας Πολ.Δ., που όριζε ότι «τα έγγραφα τότε μόνον έχουν δύναμιν προς απόδειξη, όταν εκείνα τα οποία δίδουν κύρος εις αυτά, ιδίως δε η υπογραφή, η σφραγίς κτλ, ήναι επιτεθειμένα εις κάθε φύλλον ή όλα τα φύλλα είναι ηνωμένα δια κλωστής...». Συνεπώς, επί πολύφυλλων εγγράφων, αρκεί να εξασφαλίζεται η ενότητα και η συνέχεια αυτών, δηλαδή να μην είναι τεμαχισμένα, ώστε να μπορούν να διαβαστούν ως ενιαίο όλον, και να καλύπτεται το περιεχόμενό τους από την υπογραφή του εκδότη που τίθεται στο τέλος του εγγράφου, όπως ορίζουν τα άρθρα 432 και 443 Κ.Πολ.Δ., χωρίς να είναι αναγκαία η υπογραφή όλων των φύλλων τους (Α.Π. 35/2019, 680/2003). Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 449 Κ.Πολ.Δ, φωτοτυπίες εγγράφων έχουν αποδεικτική δύναμη ίση με το πρωτότυπο, εφ’ όσον η ακρίβειά τους βεβαιώνεται από πρόσωπο που είναι κατά νόμο αρμόδιο να εκδίδει αντίγραφα. Τέτοιο αρμόδιο πρόσωπο είναι και ο δικηγόρος, σύμφωνα με το άρθρο 36 § 2 στοιχ γΖ Κώδικα Δικηγόρων. Αντίγραφο, του οποίου η ακρίβεια δεν βεβαιώνεται αρμοδίως, λαμβάνεται υπόψη μόνο για τη συναγωγή τεκμηρίων (Α.Π. 1286/2003) ωστόσο, για την έκδοση διαταγής πληρωμής, δεν αρκεί η διά τεκμηρίων απόδειξη της απαίτησης και του ύψους της (προχείρως Ποδηματά, στην Κεραμέως, Κονδύλη, Νίκα, Ερμ.Κ.Πολ.Δ., έκδ. αζ άρθρο 632, αριθ. 8).

Οι ανακόπτοντες ιστορούν ότι η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής εκδόθηκε με βάση την υπ’ αριθ. …/21-1-2022 σύμβαση πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό, την οποία κατάρτισαν με την καθ’ ής και η οποία καταγγέλθηκε από την καθ’ ής με την από 30-9-2024 εξώδικη καταγγελία, που τούς επιδόθηκε στις 7-10-2024. Με το α’ σκέλος του τρίτου λόγου της ανακοπής (σελ. 25, 30 του δικογράφου), ισχυρίζονται ότι στην αίτηση της καθ’ ής για την έκδοση της ανακοπτόμενης δεν επισυνάφθηκαν τα πρωτότυπα, ούτε επικυρωμένα από αρμόδια αρχή ή δικηγόρο αντίγραφα της σύμβασης και της έγγραφης καταγγελίας της, αλλά μόνο απλές φωτοτυπίες τους, που δεν φέρουν σφραγίδα ανάμεσα στα φύλλα τους, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται εγγράφως η απαίτηση της καθ’ ής. Οι ισχυρισμοί αυτοί των ανακοπτόντων παραδεκτά προτείνονται και είναι εν μέρει νόμιμοι, όσον αφορά την έλλειψη βεβαίωσης της αντιγραφής στα έγγραφα που επισυνάφθηκαν στην αίτηση για την έκδοση της ανακοπτομένης, ερειδόμενοι στις διατάξεις των άρθρων 623, 449 Κ.Πολ.Δ. Όμως ο ισχυρισμός των ανακοπτόντων ότι τα έγγραφα που επισυνάφθηκαν στην αίτηση για την έκδοση της ανακοπτομένης δεν είχαν αποδεικτική δύναμη, γιατί δεν έφεραν σφραγίδες ανάμεσα στα φύλλα τους, δεν είναι νόμιμος χωρίς την αμφισβήτηση ότι το καθένα από τα πολύφυλλα κείμενα, που επισυνάφθηκαν στην αίτηση, αποτελούσε ενιαίο σώμα. Και τούτο διότι, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην παραπάνω νομική σκέψη, για ν’ αποτελεί ενιαίο έγγραφο κάποιο πολύφυλλο κείμενο, δεν απαιτείται υπογραφή κάθε Φύλλου ή σφραγίδα ανάμεσα στα φύλλα, αλλ’ αρκεί να μην είναι τεμαχισμένο και να υπογράφεται στο τέλος του κειμένου, γεγονότα που δεν αμφισβητούν οι ανακόπτοντες. Συνεπώς ο παραπάνω λόγος της ανακοπής πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, κατ’ ουσίαν, κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτός και νόμιμος.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο (ένας από κάθε πλευρά) και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την απόφαση τούτη πρακτικά, καθώς και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, αποδείχτηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά. Με βάση την υπ’ αριθ. …/21-1-2022 σύμβαση πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό, την οποία κατάρτισαν οι διάδικοι, η μεν α' ανακόπτουσα ως πιστούχος, η δε καθ’ ής ως πιστώτρια, οι δε λοιποί ανακόπτοντες ως υπέρ της πιστούχου εγγυητές, εκδόθηκε η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής. Στην αίτηση για την έκδοση της ανακοπτόμενης επισυνάφθηκε, μεταξύ άλλων εγγράφων, και αντίγραφο της παραπάνω σύμβασης. Στην ανακοπτόμενη βεβαιώνεται ότι το αντίγραφο ήταν επικυρωμένο αρμοδίως. Ωστόσο, από το με ημερομηνία 14-11-2024 φωτοαντίγραφο της σύμβασης, όπως αυτή επισυνάφθηκε στην αίτηση, η ακρίβεια του οποίου βεβαιώνεται από τη Γραμματέα του Δικαστηρίου, προκύπτει ότι το αντίγραφο που επισυνάφθηκε στην αίτηση ήταν απλό φωτοαντίγραφο, χωρίς βεβαίωση της αντιγραφής από αρμόδια αρχή ή δικηγόρο. Επομένως, το αντίγραφο αυτό δεν αρκούσε για την απόδειξη της σύμβασης, από την οποία πηγάζει η απαίτηση της πιστώτριας. Σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη, αφού ελλείπει η έγγραφη απόδειξη της απαίτησης της πιστώτριας κατά την έκδοση της ανακοπτόμενης, η τελευταία πρέπει ν’ ακυρωθεί λόγω διαδικαστικού απαράδεκτου, ανεξαρτήτως της ύπαρξης και της δυνατότητας απόδειξης της απαίτησης με άλλα αποδεικτικά μέσα, διότι με μόνη τη διαπίστωση της βασιμότητας του τυπικού αυτού λόγου της ανακοπής γίνεται δεκτό το αίτημά της και ακυρώνεται άνευ ετέρου η διαταγή πληρωμής, δηλαδή δεν αρκεί ότι τώρα η καθ’ ής προσκομίζει και επικαλείται, με τις προτάσεις της επί της ανακοπής, φωτοαντίγραφο της σύμβασης, με την από 10-3-2025 βεβαίωση της αντιγραφής από την πληρεξούσια Δικηγόρο της. Με βάση αυτά, όσα ισχυρίζονται οι ανακόπτοντες με το α' σκέλος του τρίτου λόγου της ανακοπής τους, κατά το μέρος που κρίθηκαν παραδεκτά και νόμιμα, πρέπει να γίνουν δεκτά στην ουσία τους.

Ύστερα από όλα τα παραπάνω και αφού παρέλκει η έρευνα των υπόλοιπων λόγων ανακοπής, διότι η ευδοκίμηση του παραπάνω λόγου οδηγεί στην ολική ακύρωση της ανακοπτόμενης, η κρινόμενη ανακοπή πρέπει να γίνει δεκτή και στην ουσία της και ν’ ακυρωθεί η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής (άρθρο 633 § 1 εδ. α' Κ,Πολ.Δ.). Η καθ’ ής, που ηττάται, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα των ανακοπτόντων κατ’ ίσα μέρη στον καθένα [άρθρα 176, 189 § 1, 191 §§ 1 και 2 Κ.Πολ.Δ., 63 § 1 στοιχ. ί περ. α', β' και γ', 65 Κώδ.Δικηγ. (ν. 4194/2013) και άρθρο μόνο στοιχ. Α περ. 1 κ.υ.α, 21798 της 11/16-3-2016 (Φ.Ε.Κ. τ. Β' αριθ. 709)], κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την ανακοπή,

ΑΚΥΡΩΝΕΙ την υπ’ αριθ. ./2024 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την καθ’ ής στην κατ’ ίσα μέρη πληρωμή των δικαστικών εξόδων των ανακοπτόντων, τα οποία ορίζει στο συνολικό ποσό των ευρώ δεκαεννέα χιλιάδων εξακοσίων είκοσι τριών και λεπτών δεκατριών (€ 19.623,13).

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στη Λάρισα, στις 7 Απριλίου 2025.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο, στις 9 Μαΐου 2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ