ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΠΠρΚαβάλας 40/2024

Αποξήλωση παράνομης καλλιέργειας σταφυλιών -.

Απαγορεύτηκε η αγορά, παραγωγή, συσκευασία, αποθήκευση, διακίνηση, πώληση και κάθε είδους διάθεση από τους εναγόμενους της προστατευόμενης φυτικής ποικιλίας επιτραπέζιου λευκού άσπερμου (BLANC SEEDLESS) σταφυλιού (Vitis L.) με κωδικό “ACS V 01”, (γνωστή με τις εμπορικές ονομασίες SWEETA και PRISTINE), αποκλειστική δικαιούχος επί της οποίας για την επικράτεια της Ε.Ε. είναι η ενάγουσα εταιρεία. Οι εναγόμενοι υποχρεούνται να προβούν στην άμεση εκρίζωση των φυτών αμπέλου της προστατευόμενης ποικιλίας “ACS V 01” από τις επίδικες εκτάσεις, με δαπάνες του εναγομένου εντός 10 ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης σε αυτόν και να παραδοθούν τα εκριζωμένα φυτά στην ενάγουσα εταιρία.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 40/2024

Αριθμός έκθεσης κατάθεσης αγωγής: ./27.4.2023

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Δημήτριο Χριστόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ανατολή Σαλπιγκτίδου, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια, Εμμανουέλα- Φωτεινή Κουρσοβίτη, Πρωτοδίκη, και από τη Γραμματέα Μαρία Δημητρίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 6η Δεκεμβρίου 2023 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία “LURIBAY BUSINESS Inc”, με ΑΦΜ αλλοδαπής: . DV ., που εδρεύει στον Παναμά (Πόλη του Παναμά - οδός Edificio Comosa Piso 19, Avenida Samuel Luis) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο με την εμπρόθεσμη από 26.9.2023 κατάθεση προτάσεων κατά το άρθρο 237 ΚΠολΔ, διά της πληρεξουσίας δικηγόρου Θεσσαλονίκης Δέσποινας Κασαπίδου (ΑΜ 4135), η οποία δεν εμφανίστηκε στη συζήτηση.

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: ., κατοίκου Φωλιάς Καβάλας, με ΑΦΜ ., ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο με την εμπρόθεσμη από 25.9.2023 κατάθεση προτάσεων κατά το άρθρο 237 ΚΠολΔ, δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Καβάλας Χρήστου Γάκη (ΑΜ 520), ο οποίος δεν εμφανίστηκε στη συζήτηση.

Η ενάγουσα άσκησε τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ./2023 αγωγή της, η οποία προσδιορίστηκε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 237 § 4, όπως ισχύει, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού για τη σημερινή δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Ι. Ο, έχων άμεση ισχύ στην ελληνική έννομη τάξη, Κανονισμός ΕΚ 2100/1994 για τα «Δικαιώματα του κατόχου κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας και απαγορευμένες πράξεις» προβλέπει στο άρθ. 13, παρ.1-2, ότι: «1. Σύμφωνα με το κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας, ο κάτοχος ή οι κάτοχοι κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας, καλούμενος εφεξής "κάτοχος", δικαιούται να προβαίνει στις ενέργειες που αναφέρονται στην παράγραφο 2. 2. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 15 και 16, για τις ακόλουθες πράξεις όσον αφορά τα συστατικά ποικιλίας, ή τα συγκομισθέντα υλικά της προστατευόμενης ποικιλίας, καλούμενα και τα δύο εφεξής "υλικό", απαιτείται η άδεια του κατόχου: α) παραγωγή ή αναπαραγωγή (πολλαπλασιασμός)-β) επεξεργασία με σκοπό την αναπαραγωγή-γ) προσφορά προς πώληση-δ) πώληση ή άλλου είδους διάθεση στην αγορά-ε) εξαγωγή από την Κοινότητα-στ) εισαγωγή στην Κοινότητα-ζ) αποθήκευση για οποιονδήποτε από τους προαναφερόμενους στα στοιχεία α) έως στ) λόγους. Ο κάτοχος μπορεί να χορηγεί την άδεια αυτή υπό όρους και περιορισμούς. 3…» και στο άρθρο 94 ότι: «1. Κάθε πρόσωπο το οποίο: α) επιχειρεί πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 2, όσον αφορά μία ποικιλία για την οποία έχει παραχωρηθεί κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας, χωρίς να είναι εξουσιοδοτημένος προς τούτο ή β) δεν χρησιμοποιεί ορθώς την ονομασία ποικιλίας όπως αναφέρεται στο άρθρο 17 παράγραφος 1 ή παραλείπει τις σχετικές πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 17 παράγραφος 2 ή γ) χρησιμοποιεί, κατ’ αντίθεση προς το άρθρο 18 παράγραφος 3 την ονομασία ποικιλίας για την οποία έχει παραχωρηθεί κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας ή χαρακτηρισμό που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση με αυτή, μπορεί να υποχρεωθεί από τον κάτοχο σε παύση της παραβίασης ή σε καταβολή εύλογης αποζημίωσης ή και στα δύο. 2. Κάθε πρόσωπο το οποίο ζημιώνει άλλον από δόλο ή αμέλεια έχει επιπλέον υποχρέωση να αποζημιώσει τον κάτοχο για την περαιτέρω ζημία που προξενήθηκε από την παραβίαση. Σε περίπτωση ελαφράς αμέλειας, η αξίωση αυτή μπορεί να μειωθεί ανάλογα με το βαθμό της ελαφράς αμέλειας, δεν μπορεί όμως να είναι κατώτερη του οφέλους που αποκόμισε ο παραβάτης από την παραβίαση».

ΙΙ. Περαιτέρω, με την Οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, επιδιώχθηκε η προσέγγιση των νομοθετικών συστημάτων των κρατών μελών της Ε.Ε., προκειμένου να διασφαλιστεί υψηλό ισοδύναμο και ομοιογενές επίπεδο προστασίας της διανοητικής ιδιοκτησίας στην εσωτερική αγορά (βλ. 10η αιτιολογική σκέψη του Προοιμίου της). Κατ’ άρθ. 2 παρ. 1 της εν λόγω Οδηγίας τα μέτρα και οι διαδικασίες που προβλέπονται από αυτήν εφαρμόζονται σε οποιαδήποτε προσβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, όπως προβλέπονται από την κοινοτική ή την εθνική νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους (βλ. 13η αιτιολογική σκέψη του Προοιμίου της), στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας (βλ. άρθ. 1 εδ. β Οδηγίας), ήτοι και το κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας (βλ. το άρθ. 1 του Καν 2100/1994 περί του ότι με αυτόν θεσπίζεται ένα κοινοτικό δικαίωμα βιομηχανικής ιδιοκτησίας, καθώς και τη Δήλωση 2005/295/ΕΚ της Επιτροπής «σχετικά με το άρθρο 2 της Οδηγίας 2004/48/ΕΚ» ΕΕ L 94 της 13.4.2005, σελ. 37). Η Οδηγία 2004/48 μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το άρθρο 53 παρ. 2 του ν. 3966/2011, το οποίο προσέθεσε τα άρθρα 17Α ως και 17Ζ στο ν. 1733/1987. Μεταξύ αυτών, το άρθρο 17Δ στις παρ. 2-3 προβλέπει: «2. Στις υποθέσεις του παρόντος νόμου τα εν γένει δικαστικά έξοδα και τέλη περιλαμβάνουν υποχρεωτικά και κάθε άλλη συναφή δαπάνη, όπως τα έξοδα των μαρτύρων, την αμοιβή των πληρεξουσίων δικηγόρων, τις αμοιβές των πραγματογνωμόνων και τεχνικών συμβούλων των διαδίκων και τη δαπάνη για την ανακάλυψη των προσβολέων, στις οποίες ευλόγως υποβλήθηκε ο νικήσας διάδικος. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 173 Κ.Πολ.Δ. επ. 3. Το δικαστήριο, ύστερα από αίτημα του διαδίκου, μπορεί να του επιτρέψει να δημοσιεύσει το σύνολο ή τμήμα της απόφασης που αφορά δικαιώματα που προστατεύονται από τον παρόντα νόμο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή στο διαδίκτυο με έξοδα του ηττηθέντος διαδίκου». Ώστε, για την αξίωση άρσης προσβολής και παράλειψής της στο μέλλον αρκεί η κατάφαση του αντικειμενικώς παράνομου της προσβολής (βλ. Greenstar-Kanzi Europe, σκέψεις 46-48, Κ. Λυμπερόπουλου: το Δίκαιο των Εφευρέσεων εκδ. 2010, σελ. 205) και τέτοια προσβολή θεωρείται κάθε ενέργεια τρίτου που εμπίπτει στις πράξεις του άρθ. 13 παρ. 2 του άνω Κανονισμού (ΑΠ 438/2018). Εναπόκειται στον εναγόμενο να ισχυριστεί κατ’ ένσταση (262 ΚΠολΔ) και να αποδείξει (338 παρ. 1 ΚΠολΔ) την ύπαρξη νόμιμης άδειας εκμετάλλευσης ή άλλου λόγου που αίρει τον παράνομο χαρακτήρα της προσβολής (ΑΠ 509/2015, 1493/2009 ΤΝΠ Νόμος).

Με την ένδικη αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι από 3.6.2013 κατέστη αποκλειστική δικαιούχος της φυτικής ποικιλίας επιτραπέζιου λευκού άσπερμου (BLANC SEEDLESS) σταφυλιού (Vitis L.) με κωδικό “ACS V 01”, έχοντας κατοχυρώσει το αποκλειστικό δικαίωμά της επί της ποικιλίας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την απονομή από το Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών του με αριθμό καταχώρησης 35570 δικαιώματος φυτικής ποικιλίας (Κανονισμός 2100/1994), που ισχύει από την 03.06.2013 μέχρι την 31.12.2043 για όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ότι η συγκεκριμένη φυτική ποικιλία διατίθεται προς πώληση υπό τα εμπορικά σήματα SWEETA και PRISTINE, τα οποία, τελούν επίσης υπό την αποκλειστική της διαχείριση (εκμετάλλευση), με συνέπεια τρίτα πρόσωπα που καλλιεργούν, πολλαπλασιάζουν, διανέμουν, ή εμπορεύονται φυτά αμπέλου της ως άνω φυτικής ποικιλίας ή καρπούς αυτής (σταφύλια), να νομιμοποιούνται προς τούτο μόνο κατόπιν σχετικής εκ μέρους της αδειοδότησης. Ότι στην Ελλάδα κανείς πλην της ενάγουσας δεν έχει άδειας χρήσης (καλλιέργειας, εκμετάλλευσης) για την εν λόγω ποικιλία. Ότι τον Οκτώβριο του 2018 πληροφορήθηκε από δίκτυο συνεργατών της στην Ελλάδα ότι η ως άνω κατοχυρωμένη φυτική ποικιλία της έχει εισαχθεί παράνομα και πολλαπλασιάζεται από φυτωριούχους, διατίθεται προς φύτευση και καλλιεργείται, ενώ τα παραγόμενα σταφύλια διατίθενται προς πώληση στην εγχώρια και ενδοκοινοτική αγορά. Ότι επειδή μέχρι πρότινος δεν της ήταν γνωστά συγκεκριμένα πρόσωπα που τελούν τις ως άνω πράξεις προέβη σε σχετικές δημοσιεύσεις σε εφημερίδες αγροτικών νέων, ενημερώνοντας τους επαγγελματίες του κλάδου για την κατοχυρωμένη φυτική ποικιλία της και ζητώντας τους να παύσουν να την καλλιεργούν παρανόμως και να της προκαλούν κατ’ αυτόν τον τρόπο οικονομική βλάβη. Ότι τον Μάρτιο του 2021 έχοντας πληροφορηθεί ότι ο εναγόμενος καλλιεργεί παράνομα, χωρίς δηλαδή να έχει αδειοδοτηθεί απ’ αυτήν, την εν λόγω ποικιλία, του επέδωσε εξώδικο, ζητώντας του να παύσει να προσβάλει τα αποκλειστικά δικαιώματά της, δηλαδή να παύσει κάθε πράξη καλλιέργειας και διανομής, και να ληφθεί δείγμα καλλιεργούμενου αμπέλου προς σύγκριση του γενετικού υλικού (DNA) με φαινότυπο της ποικιλίας που έχει κατατεθεί στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ότι ο εναγόμενος απάντησε με εξώδικο, επικαλούμενος άγνοια για την ποικιλία, παρότι ήδη από τα μέσα του 2019 αυτός είχε ενημερωθεί περί της ένδικης ποικιλίας και της παράβασης των δικαιωμάτων της ενάγουσας με εξώδικο που αυτή κοινοποίησε προς την οικογενειακή επιχείρηση με επωνυμία «. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», της οποίας μέλος είναι και ο εναγόμενος. Ότι η καθ’ ης με την 229/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας πέτυχε τον διορισμό πραγματογνώμονα, προκειμένου να λάβει δείγματα από 3 αγροτεμάχια (εκτάσεις αμπέλου 13.600 τ.μ., 4.600 τ.μ. και 9.400 τ.μ.) της Κοινότητας Φωλέας, που αναφέρονται στις δηλώσεις του εναγομένου στον ΟΠΕΚΕΠΕ, ετών 2018-2022, ως δήθεν καλλιεργούμενες με σουλτανίνα, και ότι, μετά από αλλεπάλληλες αντικαταστάσεις πραγματογνωμόνων, διορίστηκε με την 142/2022 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας ο γεωπόνος ., ο οποίος αποφάνθηκε με την πραγματογνωμοσύνη του, ότι πρόκειται για την εν λόγω ποικιλία, την οποία αποδεδειγμένα πλέον προέκυψε ότι καλλιεργεί ο εναγόμενος, άνευ αδείας, άρα προσβάλλοντας το σχετικό δικαίωμα της ενάγουσας. Για τους λόγους αυτούς η ενάγουσα ζητεί: 1) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να προβεί στην άμεση εκρίζωση των φυτών αμπέλου της προστατευόμενης ποικιλίας “ACS V 01” από την επίδικη έκταση των 3 αγροτεμαχίων που δηλώνει στον ΟΠΕΚΕΠΕ, με δικές του δαπάνες εντός 10 ημερών από την κοινοποίηση σε αυτόν της εκδοθησόμενης απόφασης, και την παράδοση των φυτών αυτών στην ενάγουσα, άλλως η εκρίζωση των φυτών να πραγματοποιηθεί με δαπάνες της ενάγουσας, επιφυλλασσόμενης της αναζήτησης της δαπάνης, και σε περίπτωση που ο εναγόμενος αρνηθεί στην ενάγουσα την πρόσβαση στις άνω καλλιεργούμενες εκτάσεις, να «καταπίπτει» σε βάρος του χρηματική ποινή 10.000 € ανά στρέμμα, άλλως να καταπέσει χρηματική ποινή ως αναπόδεικτη αποζημίωση ποσού 100.000 €, 2) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος στην παύση της προσβολής και στην παράλειψή της στο μέλλον, 3) να απαγορευθεί στον εναγόμενο η αγορά, παραγωγή, συσκευασία, αποθήκευση, διακίνηση, πώληση και κάθε είδους διάθεση της προστατευόμενης φυτικής ποικιλίας και των προϊόντων της, 4) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, 5) να δημοσιευθεί η απόφαση που θα εκδοθεί στις εφημερίδες Agronomist (κλαδική), Έθνος (πανελλήνιας κυκλοφορίας), Πρωινή (τοπική της Καβάλας), καθώς και στο περιοδικό «ΦΡΟΥΤΟΝΕΑ» με επιμέλεια της ενάγουσας και δαπάνες του εναγομένου, και 6) να καταδικαστεί ο τελευταίος στα δικαστικά έξοδά της ενάγουσας. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αιτήματα, η αγωγή, για την οποία προσκομίζεται το κατ’ άρθ. 3 § 2 ν. 4640/2019 ενημερωτικό έγγραφο για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία (άρθρα 101 παρ. 2 και 3 του Κανονισμού 2100/1994 και 2 παρ. 1 της Σύμβασης του Λουγκάνο, η οποία κυρώθηκε με τον Ν. 2460/1997) και είναι καθ’ ύλην αρμόδιο κατ’ άρθ. 18 σε συνδ. με 14 ΚΠολΔ ενόψει των μη αποτιμητών αιτημάτων (παύση, παράλειψη) και κατά τόπον αρμόδιο, κατ’ άρθρα 101 παρ. 2 περ. α΄, 3 και 4, 102 παρ. 3 και 103 του Κανονισμού 2100/1994 και 22 ΚΠολΔ. Η αγωγή είναι αρκούντως ορισμένη (παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τον εναγόμενο, καθώς ο αριθμός ριζών δεν απαιτείται για το ορισμένο του αιτήματος εκρίζωσης όλων των φυτών αμπέλου στις ένδικες εκτάσεις, οι οποίες επαρκώς προσδιορίζονται με σημεία συντεταγμένων κατά ΕΓΣΑ ’87, βλ. ΠΠρΒερ 20/2021 και ΠΠρΑθ 3665/2017) και νόμιμη κατ’ άρθ. 1, 2, 4, 5, 11, 12, 13, 16, 19, 27, 94, 103, 104, 105, 107 Καν. 2100/1994, 914 ΑΚ, 907, 908, 945 και 947 ΚΠολΔ, σε συνδ. με το άρθ. 17Δ ν.1733/1987, όπως τροποποιήθηκε με το άρθ. 53 παρ. 2 ν. 3966/2011, με τον οποίο μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η Οδηγία 2004/48, και τα άρθ. ιδίως 2, 3 και 13 της τελευταίας, με τη σημείωση ότι: i) τόσο το πρώτο μη αποτιμητό αίτημα (εκρίζωση) όσο και το τρίτο (απαγόρευση παραγωγής, διάθεσης κ.λπ. της ένδικης ποικιλίας) εμπίπτουν, κατ’ άρθ. 94 ΕΚ 2100/94, στην έννοια παύσης και παράλειψης της παραβίασης στο μέλλον, ii) η ενάγουσα ζητεί κατ’ άρθ. 945 ΚΠολΔ να προβεί σε εκρίζωση με δαπάνες που επιφυλάσσεται να αναζητήσει από τον εναγόμενο, εάν αυτός δεν προβεί στην εκρίζωση (άρα δεν ζητά ταυτόχρονη καταδίκη σε προκαταβολή δαπανών), iii) το αίτημα «να καταπίπτει» σε βάρος του εναγομένου χρηματική ποινή, εάν αυτός αρνηθεί την πρόσβαση στην ενάγουσα, για να επιχειρήσει αυτή την εκρίζωση, εκτιμάται ως κατ’ άρθ. 947 ΚΠολΔ αίτημα απειλής χρηματικής ποινής, για κάθε παράβαση της υποχρέωσης ανοχής εκ μέρους του εναγομένου στην εν λόγω πρόσβαση, ενώ το αίτημα να καταπέσει χρηματική ποινή ως αναπόδεικτη αποζημίωση ποσού 100.000 € είναι μη νόμιμο (αντί ποινικής ρήτρας ο νόμος προβλέπει εύλογη αποζημίωση, και όχι τιμωρητικού χαρακτήρα, βλ. ΔΕΚ C-481/2014). Σημειωτέον ότι δεν προσκομίζεται από την ενάγουσα πρακτικό περάτωσης της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας (ΥΑΣ) διαμεσολάβησης κατ’ άρθ. 6 και 7 του Ν. 4640/2019, επειδή η ένδικη αγωγή έχει μη αποτιμητό αντικείμενο (βλ. τις Γνώμες Επιτροπής Νομικών Θεμάτων της Κεντρικής Επιτροπής Διαμεσολάβησης 102/2022, 119/2022, 138/2022, Γιαννόπουλος Διαμεσολάβηση και Πολιτική Δίκη Συμβολή στην ερμηνεία του Ν. 4640/2019 σελ. 172).

Επιπλέον όσων σημειώθηκαν στην υπό (Ι) νομική σκέψη, ο Κανονισμός ΕΚ 2100/1994 προβλέπει στο άρθ. 13, παρ.3 ότι: «…3. Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται για συγκομισθέν υλικό, μόνον εάν το εν λόγω υλικό αποκτήθηκε δια χρησιμοποιήσεως συστατικών της προστατευόμενης ποικιλίας άνευ σχετικής αδείας και εκτός εάν ο κάτοχος είχε εύλογες δυνατότητες να ασκήσει το δικαίωμά του επί των συστατικών αυτών ποικιλίας», στο άρθρο 16 (υπό τίτλο Ανάλωση των κοινοτικών δικαιωμάτων επί φυτικών ποικιλιών) ότι: «Το κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας δεν περιλαμβάνει ενέργειες που αφορούν οιοδήποτε υλικό της προστατευόμενης ποικιλίας ή μιας ποικιλίας που καλύπτεται από τις διατάξεις του άρθρου 13 παράγραφος 5, το οποίο διατέθηκε από τον κάτοχο ή με συγκατάθεσή του, σε τρίτους, σε οποιοδήποτε μέρος της Κοινότητας ή όποιο άλλο υλικό προερχόμενο από το προαναφερόμενο υλικό, εκτός αν οι ενέργειες αυτές: α) συνεπάγονται περαιτέρω αναπαραγωγή της οικείας ποικιλίας, εκτός εάν κατά τη διάθεση του υλικού υπήρχε πρόθεση να γίνει εν λόγω αναπαραγωγή ή β) συνεπάγονται εξαγωγή συστατικών ποικιλίας σε τρίτη χώρα η οποία δεν προστατεύει τις ποικιλίες του φυτικού γένους ή είδους στο οποίο ανήκει η ποικιλία, εκτός αν το υλικό εξάγεται με τελικό σκοπό να καταναλωθεί» και στο άρθρο 96 ότι: «Οι αξιώσεις δυνάμει των άρθρων 94 και 95 παραγράφονται μετά την πάροδο τριών ετών από το χρονικό σημείο κατά το οποίο παραχωρήθηκε τελικά το κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας και ο κάτοχος έλαβε γνώση της πράξης και της ταυτότητας του παραβάτη ή, αν δεν λάβει σχετική γνώση, μετά την πάροδο τριάντα ετών από της τελέσεως της εκάστοτε πράξεως».

Ο εναγόμενος με τις προτάσεις του αρνήθηκε την αγωγή και επικουρικά πρόβαλλε: 1) ένσταση τριετούς παραγραφής κατ’ άρθ. 96 του Καν 2100/1994, επειδή η ενάγουσα δήθεν έλαβε γνώση ήδη από το 2019 ότι ο εναγόμενος καλλιεργεί την ένδικη ποικιλία, του έκανε τηλεφωνική πρόταση στις 27.6.2019, κατόπιν απέστειλε αυθημερόν εξώδικο στην οικογενειακή επιχείρηση «. Α.Ε.», ότι ο εναγόμενος, μόλις το έλαβε, επικοινώνησε με εκπροσώπους της ενάγουσας και υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση με την ιδιότητα του παραγωγού, ζητώντας να αποκτήσει αδειοδότηση καλλιέργειας, και τελικά του κοινοποίησε αγωγή στις 28.4.2023, δηλαδή αφού παρήλθαν 3 έτη και 10 μήνες, 2) ένσταση κατ’ άρθ. 13 παρ. 3 του Καν 2100/1994, επειδή η προστασία του κατόχου αδείας επί φυτικής ποικιλίας στους καρπούς (στο συγκομισθέν υλικό) είναι δευτερογενής, η δε ενάγουσα είχε την εύλογη δυνατότητα να ασκήσει το δικαίωμά της έναντι του φυτωρίου που πολλαπλασίασε και πούλησε τα συστατικά της ποικιλίας, ως τέτοιων νοούμενων κατ΄ άρθ. 5 παρ. 3 Καν 2100/1994 ολόκληρων φυτών ή μερών φυτών, εφόσον τα μέρη αυτά είναι ικανά να παραγάγουν ολόκληρα φυτά (βλ. από 20.11.2011 απόφαση Greenstar-Kanzi Europe, C-140/10, σκέψη 34-36), καθώς η ενάγουσα ομολογεί ότι γνώριζε ότι η ποικιλία της είχε εισαχθεί παράνομα στην Ελλάδα και πολλαπλασιαζόταν από φυτωριούχους, οι οποίοι προφανώς την απέκτησαν από εκείνους στους οποίους η ενάγουσα είχε δώσει δικαίωμα αναπαραγωγής και εμπορίας, άρα η ενάγουσα είχε εύλογη δυνατότητα να ασκήσει το δικαίωμά της έναντι των φυτωριούχων, και 3) ένσταση κατ’ άρθ. 16 του Καν 2100/1994 ανάλωσης του δικαιώματος επί της φυτικής ποικιλίας, επειδή αυτό δεν περιλαμβάνει ενέργειες που αφορούν υλικό το οποίο διατέθηκε από τον κάτοχο ή με τη συγκατάθεσή του σε τρίτους σε οποιοδήποτε μέρος της Κοινότητας, εκτός αν οι ενέργειες αυτές συνεπάγονται περαιτέρω αναπαραγωγή της ποικιλίας, χωρίς να υπήρχε τέτοια πρόθεση κατά τη διάθεση του υλικού και εν προκειμένω η ενάγουσα ομολογεί, σε διάφορες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που άσκησε το 2021 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, ότι έχει μεταβιβάσει τα δικαιώματα αναπαραγωγής, καλλιέργειας, διανομής και εν γένει εμπορικής εκμετάλλευσης, μεταξύ άλλων, και σε 2 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ιταλία και Ισπανία), επομένως οποιοσδήποτε από εκείνους στους οποίους η ενάγουσα μεταβίβασε δύναται να πουλά οπουδήποτε τα φυτά της εν λόγω ποικιλίας (αφού πουθενά δεν αναφέρεται ότι αυτή έχει το αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής και εμπορίας), εξ ου και αιτείται -νόμιμα κατ’ άρθ. 17Α παρ. 1 ν.1733/1987- να προσκομίσει η ενάγουσα όλες τις σχετικές συμβάσεις που έχει υπογράψει, για να αποδειχθεί αν μεταβίβασε δικαιώματα αναπαραγωγής. Ώστε το δικαίωμα της ενάγουσας αναλώθηκε, αφού είχε τη δυνατότητα να επωφεληθεί επ’ ευκαιρία της πρώτης διάθεσης στο εμπόριο της οικονομικής του αξίας (βλ. από 20.11.2011 απόφαση Greenstar-Kanzi Europe, C-140/10, σκέψη 37-38). Οι ενστάσεις είναι νόμιμες και θα εξεταστούν στην ουσία.

Από τη με αριθ. ./25.9.2023 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα απόδειξης (.) που προσκομίζει η ενάγουσα και ελήφθη ενώπιον του συμβολαιογράφου Κιλκίς ., μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εναγομένου (βλ. με αρ. .Ε/19.9.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Καβάλας .) και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι με επίκληση προσκομίζουν, αποδεικνύονται τα εξής πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι κάτοχος κοινοτικού δικαιώματος (αποκλειστική δικαιούχος) επί της φυτικής ποικιλίας επιτραπέζιου λευκού άσπερμου (BLANC SEEDLESS) σταφυλιού (Vitis L.) με κωδικό “ACS V 01”, έχοντας κατοχυρώσει κατά τον Κανονισμό 2100/1994 το αποκλειστικό δικαίωμά της επί της ποικιλίας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο της χορηγήθηκε από το Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών με την με αριθμό EU 35570/3.6.2013 απόφασή του, με ισχύ από 3.6.2013 μέχρι την 31.12.2043 για όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συγκεκριμένη φυτική ποικιλία διατίθεται προς πώληση υπό τα εμπορικά σήματα SWEETA και PRISTINE. Τα κύρια χαρακτηριστικά της, όπως προκύπτουν από την άνω απόφαση, αφορούν και εντοπίζονται στο βλαστό, φύλλο, άνθος, τσαμπί και στη ρώγα του καρπού του φυτού. Παρουσιάζει δε τα πλεονεκτήματα της μεγάλης ανθεκτικότητας και της υπερόψιμης συγκομιδής. Η ενάγουσα ως κάτοχος και αποκλειστική δικαιούχος κοινοτικού δικαιώματος επί της εν λόγω φυτικής ποικιλίας, της οποίας δημιουργός είναι ο ., είναι η μόνη εξουσιοδοτημένη να αναπαράγει, φυτεύει, καλλιεργεί την εν λόγω ποικιλία σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, εκτός των Η.Π.Α, έχοντας παράλληλα αυτή και τα αποκλειστικά δικαιώματα εμπορικής εκμετάλλευσης και πώλησης των σταφυλιών της κατοχυρωμένης ποικιλίας της. Στην Ελλάδα, κανείς πλην της ενάγουσας δεν είχε μέχρι το καλοκαίρι του 2022 άδεια χρήσης (καλλιέργειας, εκμετάλλευσης) για την εν λόγω ποικιλία, η οποία δεν είχε ενταχθεί στον, κατ’ άρθ. 6 ν. 1564/1985, Ελληνικό Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών Καλλιεργουμένων Φυτικών Ειδών, ο οποίος τηρείται στην αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ουδεμία άδεια καλλιέργειας και αναπαραγωγής (εν προκειμένω αγενούς πολλαπλασιασμού της αμπέλου, ενόψει του εν λόγω άσπερμου σταφυλιού) έχει παραχωρήσει η ενάγουσα σε κάποιον παραγωγό ή φυτωριούχο στην Ελλάδα. Στα τέλη του 2018 η ενάγουσα πληροφορήθηκε ότι η ως άνω κατοχυρωμένη φυτική ποικιλία της έχει εισαχθεί παράνομα στην Ελλάδα και πολλαπλασιάζεται από φυτωριούχους, διατίθεται προς φύτευση και καλλιεργείται από Έλληνες παραγωγούς, ενώ τα παραγόμενα σταφύλια διατίθενται προς πώληση στην εγχώρια και ενδοκοινοτική αγορά. Στις 27.6.2019, η ενάγουσα επέδωσε εξώδικο στην οικογενειακή επιχείρηση «. Α.Ε.», η οποία φέρει μεν το όνομα του εναγομένου, και προφανώς μέλους, δεν προκύπτει όμως εάν εκπροσωπείτο από αυτόν, με το οποίο ενημέρωνε για τα αποκλειστικά δικαιώματά της στην εν λόγω ποικιλία και, χωρίς να αποδίδει ευθέως μομφή παραβίασης των δικαιωμάτων της, ενημέρωνε «το σύνολο των Ελλήνων παραγωγών, καλλιεργητών, φυτωριούχων και εξαγωγέων…» ότι θα ζητήσει προστασία των δικαιωμάτων της. Στις 24.3.2021 η ενάγουσα επέδωσε εξώδικο προσωπικά στον εναγόμενο, αναφέροντας πλέον ότι, κατά πληροφορίες της, σε έκταση που αυτός κατέχει, καλλιεργεί την εν λόγω ποικιλία της, χωρίς αυτή να του έχει παραχωρήσει άδεια, άρα προσβάλλοντας παρανόμως τα δικαιώματά της, εξ ου και τον καλεί να παύσει να την καλλιεργεί και να την διαθέτει, μέχρις ότου, εντός 3 ημερών από τη λήψη του εξωδίκου, προσκομίσει στην ενάγουσα πληροφορίες περί του από ποιόν απέκτησε τα κλήματα και ζητώντας του να της παραχωρήσει άδεια προς λήψη δειγμάτων από τους αμπελώνες για την ανάλυση και σύγκριση του DNA με φαινότυπο της κατοχυρωμένης ποικιλίας της που έχει κατατεθεί στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη 1.4.2021 ο εναγόμενος (από κοινού με τους ...) της επέδωσε εξώδικη απάντηση, αναφέροντας ότι δεν γνωρίζει την εν λόγω ποικιλία, ούτε την έσπειρε στα αγροτεμάχιά του, ούτε γνωρίζει την ενάγουσα εταιρία, για να εξακριβώσει αν όσα αυτή ισχυρίζεται είναι αληθή, και ότι δεν επιτρέπει προσέγγιση στις ιδιοκτησίες του. Ακολούθως, η καθ’ ης με την 229/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας πέτυχε τον διορισμό πραγματογνώμονα, προκειμένου να λάβει δείγματα από 3 αγροτεμάχια της Κοινότητας Φωλέας, και συγκεκριμένα από εκτάσεις αμπέλου 13.600 τ.μ. με αριθμό τεμαχίου . στη θέση Βίγλα, 4.600 τ.μ. με αρ. τεμ. . στη θέση Ζιάντες και 9.400 τ.μ. με αρ. τεμ. . στη θέση Ζιάντες, που αναφέρονται στις δηλώσεις του εναγομένου στον ΟΠΕΚΕΠΕ, ετών 2018-2022, ως δήθεν καλλιεργούμενες με σουλτανίνα, και ορίζονται στην αγωγή, αλλά και πιο κάτω, με συντεταγμένες κορυφών κατά ΕΓΣΑ ’87. Μετά από αλλεπάλληλες αντικαταστάσεις πραγματογνωμόνων (με τις αποφάσεις 271/2021 και 415/2021 ασφαλιστικών μέτρων ΜονΠρωτΚαβ), διορίστηκε με την 142/2022 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας ο γεωπόνος ., ο οποίος, έχοντας λάβει 5 δείγματα από κάθε αγρό (των άνω τριών, μεταξύ άλλων), αποφάνθηκε, με την πραγματογνωμοσύνη του με αρ. κατάθεσης ./23.11.2022 στο παρόν Πρωτοδικείο, ότι πρόκειται για την εν λόγω ποικιλία, την οποία αποδεδειγμένα πλέον προέκυψε ότι καλλιεργεί ο εναγόμενος, άνευ αδείας στις άνω τρεις εκτάσεις, άρα προσβάλλοντας το σχετικό δικαίωμα της ενάγουσας. Παρότι η ενάγουσα ομολογεί, σε διάφορες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων τις οποίες άσκησε το 2021 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, ότι έχει μεταβιβάσει δικαιώματα αναπαραγωγής, καλλιέργειας, διανομής και εν γένει εμπορικής εκμετάλλευσης, μεταξύ άλλων (ΗΠΑ, Χιλή, Αυστραλία, Περού) και σε 2 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ιταλία και την Ισπανία, εντούτοις η ενάγουσα παραμένει η μόνη που δικαιούται να καλλιεργεί απευθείας αποκλειστικά η ίδια ή χρησιμοποιώντας μέσα και υπηρεσίες τρίτων μερών, επιλογής της, τα οποία όμως θα πρέπει να έχουν καταρτίσει μαζί της σχετική σύμβαση και να έχουν λάβει σχετική προς τούτο έγγραφη άδεια από την ίδια, χωρίς περαιτέρω αυτά να αποκτούν εκ του λόγου τούτου δικαιώματα επί της κατοχυρωμένης ποικιλίας της, αφού η ενάγουσα εξακολουθεί να διατηρεί η ίδια αναλλοίωτο το αποκλειστικό της δικαίωμα. Κανένα αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής, καλλιέργειας, διανομής και εμπορικής εκμετάλλευσης επί της εν λόγω ποικιλίας στην Ευρώπη δεν έχει μεταβιβάσει η ενάγουσα. Έχει μόνο παραχωρήσει, ως δικαιούται κατ’ άρθ. 27 και 13 παρ. 2 του Καν 2100/1994, τα άνω δικαιώματα σε Ισπανία και Ιταλία σε εταιρίες, υπό τον όρο όμως ότι αυτές προβαίνουν στις άνω πράξεις αποκλειστικά και μόνο για λογαριασμό της, χωρίς την απόκτηση από αυτές οποιουδήποτε δικαιώματος. Το άνω συμπέρασμα επιστηρίζεται, εκτός από την ένορκη βεβαίωση, και από: i) την από 1.2.2017 τριμερή σύμβαση, μεταξύ της ενάγουσας, ενός παραγωγού και της εταιρίας Πόλαρ Φρούιτ Γιουρόπα (Polar Fruit Europa S.L.) η οποία ενδεικνύει ότι η ενάγουσα συνεργάζεται με δική της φυτωριούχο εταιρία στην Ευρώπη, στην οποία δίνει απλώς την άδεια να δημιουργεί πολλαπλασιαστικό υλικό για λογαριασμό της ενάγουσας, ώστε να μπορεί η τελευταία να το μοιράζει στους παραγωγούς με τους οποίους συνεργάζεται. Δηλαδή, τα προαναφερθέντα σήματα τελούν υπό την αποκλειστική εκμετάλλευση της ενάγουσας, με συνέπεια τρίτα πρόσωπα που καλλιεργούν, πολλαπλασιάζουν, διανέμουν, ή εμπορεύονται φυτά αμπέλου της ως άνω φυτικής ποικιλίας ή καρπούς αυτής (σταφύλια), να νομιμοποιούνται προς τούτο μόνο κατόπιν σχετικής εκ μέρους της αδειοδότησης, εφόσον συμβληθούν μαζί της, είτε ως φυτωριούχοι είτε ως παραγωγοί. [Χαρακτηριστικά είναι ιδίως τα χωρία: «2.Η ΛΙΟΥΡΙΜΠΕΪ ως δικαιούχος των δικαιωμάτων παραγωγής φυτικής ποικιλίας του ., είναι η μόνη οντότητα που έχει το δικαίωμα αναπαραγωγής, φύτευσης και καλλιέργειας της φυτικής ποικιλίας “Blanc Seedless”, σε οποιαδήποτε τοποθεσία στον κόσμο εκτός των Η.Π.Α, όπως επίσης και της πώλησης των σταφυλιών της ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ, με τη δυνατότητα να το πράττει αυτό με το όνομά της ή διαμέσου εταιριών που δύναται να υποδείξει… με διαφορετικά εμπορικά σήματα, συμπεριλαμβανομένου και του PRISTINE», «4.Οι υπηρεσίες πολλαπλασιασμού (μπολιάσματος) της ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ για την Ιταλία προμηθεύονται στην ΠΟΛΑΡ ΦΡΟΥΙΤ ΓΙΟΥΡΟΠΑ αποκλειστικά από το Ισπανικό Φυτώριο “VIVEROS PROVEDO A.E.” μέσω συμβολαίου με ημερομηνία 17 Απριλίου 2008», «Η ΠΟΛΑΡ ΦΡΟΥΙΤ ΓΙΟΥΡΟΠΑ θα παραδίδει είτε άμεσα φυτά της ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ στον ΠΑΡΑΓΩΓΟ είτε διαμέσου της Viveros Provedo A.E.», «ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ πρέπει να καλλιεργήσει τα φυτά και να παράγει καρπό βέλτιστης ποιότητας, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που θα ορίζονται από την ΠΟΛΑΡ ΦΡΟΥΙΤ ΓΙΟΥΡΟΠΑ», «Ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ δύναται να εμπορευματοποιήσει μόνο τον καρπό που καλλιεργείται και τα παράγωγά του στην οντότητα που θα υποδείξει η ΛΙΟΥΡΙΜΠΕΪ», «…ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ είναι ο κάτοχος και επιστάτης των φυτών… του αναπαραγωγικού τους υλικού… Συνεπώς, η φύτευση δεν πραγματοποιείται με σκοπό την πλήρη ενσωμάτωση του φυτού στο έδαφος, αλλά περισσότερο ότι ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ τα έχει αντί και εκ μέρους του ιδιοκτήτη τους», «ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ δεν θα δύναται να αντικαταστήσει τα μπολιασμένα φυτά ή/και το αναπαραγωγικό υλικό της ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ… χωρίς γραπτή εξουσιοδότησης από τη ΛΙΟΥΡΙΜΠΕΪ», «Με τη λύση του παρόντος συμφωνητικού, για οποιονδήποτε λόγο, ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ θα επιστρέψει ή θα καταστρέψει με δικά του έξοδα και κατ’ επιλογή της ΛΙΟΥΡΙΜΠΕΪ, όλα τα φυτά η οποιοδήποτε αναπαραγωγικό υλικό».] Αντίστοιχοι όροι είχαν συμφωνηθεί νωρίτερα και για την Ισπανία, όπως προκύπτει από την από 17.4.2008 σύμβαση Αναπαραγωγής Φυτών της εν λόγω ποικιλίας μεταξύ της ενάγουσας και της εταιρίας Viveros Provedo S.A. ή ΕΛ ΒΙΒΕΡΟ. [Χαρακτηριστικά είναι ιδίως τα χωρία: «..ο ΚΑΡΑΤΑΝ απέδωσε στη ΛΟΥΡΙΜΠΑΫ το αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής, φύτευσης και καλλιέργειας… με μοναδική εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες… η ποικιλία ζητείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο όνομα της ΛΟΥΡΙΜΠΑΫ», «η ΛΟΥΡΙΜΠΑΫ αποδίδει στη ΒΙΒΕΡΟ το αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής της ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ, για λογαριασμό της ΛΟΥΡΙΜΠΑΫ, εντός της ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ», ως Επικράτεια ορίζεται η Ισπανία στον όρο υπό ΙΙΙ., «Η ΒΙΒΕΡΟ θα αναπαράγει την ποικιλία και θα παραδίδει όλα τα φυτά στη ΛΟΥΡΙΜΠΑΫ…», «Η ΒΙΒΕΡΟ υποχρεούται ρητά να μην πολλαπλασιάσει, διαδώσει, αναπαράγει, είτε για δική της χρήση ή για τρίτους, να πουλήσει, ανταλλάξει, … χρησιμοποιήσει ή επιτρέψει τη χρήση σε τρίτους εκτός της ΛΟΥΡΙΜΠΑΫ, σε δραστηριότητες γενετικής βελτίωσης, ή να διαθέσει με οποιοδήποτε τρόπο εξ ολοκλήρου ή επιμέρους, δωρεάν ή με πληρωμή, μέσω οποιασδήποτε πράξης ή σύμβασης, τα φυτά της ποικιλίας…», «η ΒΙΒΕΡΟ δεν θα αποκτήσει δικαιώματα ιδιοκτησίας επί του παρεχόμενου υλικού πολλαπλασιασμού, δεν θα υπάρχει εμπορία της ποικιλίας…», «Εάν για κάποιο λόγο, η ΒΙΒΕΡΟ αποφασίσει κάποια στιγμή να μη συνεχίσει την αναπαραγωγή της ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ, θα καταστρέψει εξ ολοκλήρου το υλικό που … βρίσκεται ακόμα στην κατοχή της, ή θα το διαθέσει με τρόπο που θα ορίσει η ΛΟΥΡΙΜΠΑΫ».] Σημειωτέον ότι η προσκόμιση των άνω 2 συμβάσεων (για Ιταλία και Ισπανία) εκτιμάται ότι επαρκεί, γιατί οι συμβάσεις της ενάγουσας για τόπους εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ασκούν επιρροή στην ένδικη υπόθεση (δεν είναι αποδεικτικά πρόσφορες), ii) η εν λόγω ποικιλία δεν είχε ενταχθεί στον Ελληνικό Εθνικό Κατάλογο Φυτικών Ποικιλιών που τηρείται στην αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μέχρι το καλοκαίρι του 2022, άρα δεν μπορούσε να καλλιεργηθεί νόμιμα, και iii) σε κάθε περίπτωση ο ενιστάμενος εναγόμενος δεν επικαλείται ούτε αποδεικνύει ότι ο ίδιος απέκτησε το πολλαπλασιαστικό υλικό για τους αμπελώνες του από δικαιούχο χρήσης του υλικού (ο οποίος ενδεχομένως απέκτησε επίσης από δικαιούχο κ.ο.κ). Ενόψει των ανωτέρω απορριπτέα είναι η 3η ένσταση του εναγομένου, ως ουσία αβάσιμη. Επίσης, απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη είναι και η 2η ένσταση του εναγομένου, επειδή, κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, δεν αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα είχε χορηγήσει σε οποιονδήποτε στην Ελλάδα, ή και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δικαίωμα αναπαραγωγής και εμπορίας, παρά μόνο αυτό που επεφύλασσε (στις προαναφερθείσες συμβάσεις Ιταλίας και Ισπανίας) για την ίδια, η οποία και μόνον κυριαρχικά αποφάσιζε και για τη διάθεση του πολλαπλασιαστικού υλικού και για τη διάθεση των καρπών, ούτε βέβαια η ενάγουσα είχε εύλογη δυνατότητα να ασκήσει το δικαίωμά της έναντι των φυτωριούχων, όταν πληροφορήθηκε ότι η ποικιλία της είχε εισαχθεί παράνομα στην Ελλάδα και πολλαπλασιαζόταν από τέτοιους. Περαιτέρω, απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη είναι και η 1η ένσταση του εναγομένου, αφενός επειδή το από 27.6.2019 εξώδικο, απευθυνόταν στο άνω νομικό πρόσωπο και μάλιστα χωρίς να το μέμφεται συγκεκριμένα για κάποια παράβαση, άρα δεν θεωρείται προσωπική όχληση προς τον εναγόμενο, ακόμη κι αν το πληροφορήθηκε, αφετέρου επειδή, πριν την κατάθεση της πραγματογνωμοσύνης στο Πρωτοδικείο Καβάλας στις 23.11.2022, και την εξ αυτής επιβεβαίωση ότι στους ένδικους αγρούς του εναγομένου καλλιεργείται η ποικιλία της ενάγουσας, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι η ενάγουσα είχε θετική γνώση για το γεγονός αυτό, παρά τις από το έτος 2019 πληροφορίες και την πιθανολόγηση εκ μέρους της, συναφώς (εξάλλου εάν η πραγματογνωμοσύνη δεν ήταν απαραίτητη για να στοιχειοθετηθεί η προσβολή του δικαιώματος της ενάγουσας, το σχετικό ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής απόδειξης θα είχε απορριφθεί ελλείψει εννόμου συμφέροντος). Συνεπώς, ενόψει όλων των ανωτέρω, πρέπει η αγωγή να γίνει -εν μέρει- δεκτή, 1) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να προβεί στην άμεση εκρίζωση των φυτών αμπέλου της προστατευόμενης ποικιλίας “ACS V 01” από τις επίδικες εκτάσεις των 3 αγροτεμαχίων που δηλώνει στον ΟΠΕΚΕΠΕ, με δικές του δαπάνες εντός 10 ημερών από την κοινοποίηση σε αυτών της εκδοθησόμενης απόφασης, και την παράδοση των φυτών αυτών στην ενάγουσα, άλλως η εκρίζωση των φυτών να πραγματοποιηθεί με δαπάνες της ενάγουσας, επιφυλλασσόμενης της αναζήτησης της δαπάνης και σε περίπτωση που ο εναγόμενος αρνηθεί στην ενάγουσα την πρόσβαση στις άνω καλλιεργούμενες εκτάσεις, να απειληθεί σε βάρος του χρηματική ποινή 1.000 € ανά στρέμμα, 2) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος στην παύση της προσβολής και στην παράλειψή της στο μέλλον, 3) να απαγορευθεί στον εναγόμενο η αγορά, παραγωγή, συσκευασία, αποθήκευση, διακίνηση, πώληση και κάθε είδους διάθεση της προστατευόμενης φυτικής ποικιλίας και των προϊόντων της, 4) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, επειδή, παρότι επιφέρει μεγάλη και μη αναστρέψιμη ζημία στον εναγόμενο, η καθυστέρηση στην εκτέλεση έχει ήδη στοιχήσει και αναμένεται να στοιχήσει ακόμη περισσότερο οικονομικά στην ενάγουσα, η οποία ήδη από το 2021 προσπαθεί να περιορίσει τη ζημία της από την εκτεταμένη παραβίαση των δικαιωμάτων της από παραγωγούς της περιοχής, 5) να δημοσιευθεί η απόφαση που θα εκδοθεί στις εφημερίδες Agronomist (κλαδική), Έθνος (πανελλήνιας κυκλοφορίας), Πρωινή (τοπική της Καβάλας), καθώς και στο περιοδικό «ΦΡΟΥΤΟΝΕΑ» με επιμέλεια της ενάγουσας και δαπάνες του εναγομένου και να καταδικαστεί ο τελευταίος στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, κατά τα ειδικώς οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι στο σκεπτικό κρίθηκε απορριπτέο.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να προβεί στην άμεση εκρίζωση των φυτών αμπέλου της προστατευόμενης ποικιλίας “ACS V 01” από τις επίδικες εκτάσεις των 3 αγροτεμαχίων της Κοινότητας Φωλέας, τα οποία δήλωνε στον ΟΠΕΚΕΠΕ, και συγκεκριμένα από εκτάσεις αμπέλου:

Α) 13.600 τ.μ. με αριθμό τεμαχίου . στη θέση Βίγλα, με συντεταγμένες κορυφών κατά ΕΓΣΑ ’87: X/Y …

Β) 4.600 τ.μ. με αρ. τεμ. . στη θέση Ζιάντες με συντεταγμένες κορυφών κατά ΕΓΣΑ ’87: X/Y … και

Γ) 9.400 τ.μ. με αρ. τεμ. . στη θέση Ζιάντες, με συντεταγμένες κορυφών κατά ΕΓΣΑ ’87: X/Y …, με δικές του δαπάνες εντός 10 ημερών από την κοινοποίηση σε αυτόν της παρούσας απόφασης, και να παραδώσει τα φυτά αυτά στην ενάγουσα, άλλως η εκρίζωση των φυτών να πραγματοποιηθεί με δαπάνες της ενάγουσας, επιφυλλασσόμενης της αναζήτησης της δαπάνης,

ΑΠΕΙΛΕΙ, σε περίπτωση που ο εναγόμενος αρνηθεί στην ενάγουσα την πρόσβαση στις άνω καλλιεργούμενες εκτάσεις, σε βάρος του εναγομένου χρηματική ποινή 1.000 € ανά στρέμμα.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο στην παύση της κατά τα άνω προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στον εναγόμενο την αγορά, παραγωγή, συσκευασία, αποθήκευση, διακίνηση, πώληση και κάθε είδους διάθεση της προστατευόμενης φυτικής ποικιλίας και των προϊόντων της.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης στις εφημερίδες Agronomist (κλαδική), Έθνος (πανελλήνιας κυκλοφορίας), Πρωινή (τοπική της Καβάλας), καθώς και στο περιοδικό «ΦΡΟΥΤΟΝΕΑ» με επιμέλεια της ενάγουσας και δαπάνες του εναγομένου.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση ως προς τις ανωτέρω διατάξεις προσωρινά εκτελεστή.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων ευρώ (600,00€).

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στην Καβάλα στις 19 Ιουνίου 2024 και δημοσιεύτηκε στον ίδιο τόπο, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 16 Ιουλίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ