ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΠΠρΑθ 1333/2021

Δεκτή αγωγή τέκνων κληρονομουμένου περί ακύρωσης δημόσιας διαθήκης υπέρ της αδελφής και της κόρης, της επί ετών συντρόφου του διαθέτη. Ανικανότητα του διαθέτη προς σύνταξη δημόσιας διαθήκης λόγω διανοητικής και ψυχικής διαταραχής - έλλειψη βούλησης διαθέτη (άρθρο 1719, αρ.3 ΑΚ). Μη αρμοδιότητα Συμβολαιογράφου για βεβαίωση περί του εάν ο διαθέτης βρισκόταν σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης. Η ενδεχόμενη βεβαίωσή του δεν εμποδίζει την απόδειξη της ανικανότητας του διαθέτη. Το Δικαστήριο, για τη σχετική κρίση του, συνεκτιμά τα αποδεικτικά μέσα που προσκομίζονται και τις ιατρικές εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Αθηνών ’γγελου Δοκόπουλου)

ΑΡΙΘΜΟΣ 1333/2021

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ευαγγελία Παπάζογλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Γεώργιο Ευαγγέλου, Πρωτοδίκη - Εισηγητή, Αθανάσιο Αθανασόπουλο, Πρωτοδίκη και το Γραμματέα Νικόλαο Πατεράκη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 18 Ιανουαρίου 2021 για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ :

ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ - ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ : 1) Μ. Λ. του Χ., κατοίκου ……………, και 2) Β. Λ. του Χ., κατοίκου ..……..……., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους ’γγελο Δοκόπουλο, ο οποίος προσκόμισε τις από 14-2-2017 και 10-1-2019 εξουσιοδοτήσεις και το υπ’ αριθμ. Π./2019 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ.Α.

ΤΩΝ ΚΑΘ' ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ - ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1) Ν. Ρ. του Β., κατοίκου ………….., και 2) Β. Λ. του Β., κατοίκου …………….., οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ελένη Γιαννοπούλου, που προσκόμισε τις από 11-1-2019 εξουσιοδοτήσεις και το υπ’ αριθμ. ./2019 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ.Α.

Οι ενάγοντες ζητούν με την από 4-10-2018 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2018 κλήση τους να γίνει δεκτή η από 26-10-2016 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2016 αγωγή τους κατόπιν έκδοσης της υπ’ αριθμ. 287/2018 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, δια της οποίας διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της κρινόμενης υπόθεσης στο ακροατήριο προκειμένου να διενεργηθεί νευρολογική - ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διστακτικό της ανωτέρω απόφασης. Με την ως άνω κλήση η συζήτηση της αγωγής αυτής προσδιορίσθηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 23ης-3-2020, κατά την οποία, ωστόσο, η αγωγή αυτή δεν εισήχθη προς εκδίκαση λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας, σύμφωνα με όσα ορίζονταν στην υπ' αριθμ. ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.οικ. 17734 (ΦΕΚ. Β' 833/12-3-2020), κατά τα αναφερόμενα στην από 12-3-2020 εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19, και προσδιορίσθηκε η συζήτηση αυτής οίκοθεν από την Πρόεδρο του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Οι ανωτέρω πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων προκατέθεσαν εντός της προθεσμίας του άρθρου 237 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του με το ν. 4335/2015, τις προτάσεις τους, με τις οποίες ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί. Κατά την ανωτέρω δικάσιμο η υπόθεση συζητήθηκε χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των ως άνω πληρεξούσιων δικηγόρων τους (άρθρο 237 παρ. 4 προτελ. εδ. ΚΠολΔ).

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα επαναφέρεται προς περαιτέρω συζήτηση και έκδοση οριστικής απόφασης με την από 4-10-2018 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2018 κλήση των εναγόντων η από 26-10-2016 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2016 αγωγή τους κατόπιν έκδοσης της υπ' αριθμ. 287/2018 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία, αφού κρίθηκε η αγωγή αυτή παραδεκτή και νόμιμη, διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο, προκειμένου να διενεργηθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη από τον διορισθέντα με την απόφαση αυτή πραγματογνώμονα ., νευρολόγο - ψυχίατρο, κατά τα ειδικώς αναφερόμενα, στο διατακτικό της ανωτέρω δικαστικής απόφασης, ο οποίος έχει ήδη συντάξει την προς τούτο έκθεση πραγματογνωμοσύνης και έχει καταθέσει αυτή στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου και, συνεπώς, η ένδικη υπόθεση είναι ώριμη προς συζήτηση και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω η κατ' ουσίαν βασιμότητα της κρινόμενης αγωγής.

Σύμφωνα με το άρθρο 1719 ΑΚ διαθήκη, για τη σύνταξη της οποίας δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 1719 έως 1757, είναι άκυρη, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά. Η ακυρότητα είναι απόλυτη (άρθρο 180 ΑΚ) και λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το Δικαστήριο, εφόσον προκύπτει από τα πραγματικά περιστατικά που υποβλήθηκαν. Ολική ακυρότητα επιφέρει, μεταξύ άλλων, η έλλειψη ικανότητας του διαθέτη για σύνταξη διαθήκης λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησης του (άρθρο 1719 αριθμ. 3 ΑΚ). Στην περίπτωση αυτή η διαθήκη είναι άκυρη όταν : 1) ο διαθέτης έχει περιέλθει κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης σε διανοητική ή ψυχική διαταραχή, 2) η διαταραχή αυτή έχει προκαλέσει παρεμπόδιση του ελεύθερου προσδιορισμού της βούλησης του, 3) έχει επέλθει αποφασιστική επιρροή της βούλησης του, ήτοι σημαντική μείωση της ικανότητας περί αντικειμενικού ελέγχου της πραγματικότητας από τον διαθέτη και 4) η ανικανότητα αυτή υπάρχει καθ’ όλη τη διάρκεια της σύνταξης της διαθήκης (ΕφΑΘ 3192/2003 ΕλλΔνη 2003, 569), που στην περίπτωση της δημόσιας διαθήκης αρχίζει από την προφορική δήλωση του διαθέτη ενώπιον του συμβολαιογράφου και των παριστάμενων μαρτύρων της τελευταίας του βούλησης (άρθρο 1730 ΑΚ) μέχρι και την υπογραφή της συνταχθείσας πράξης (άρθρο 1733 ΑΚ). Ως ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησης του διαθέτη νοείται, ειδικότερα, κάθε διαταραχή που μειώνει σημαντικά την ικανότητα για αντικειμενικό έλεγχο της πραγματικότητας, όταν δηλαδή, εξαιτίας της διαταραχής αυτής αποκλείεται κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης ο ελεύθερος προσδιορισμός της βούλησης του διαθέτη με λογικούς υπολογισμούς, καθόσον ο τελευταίος κυριαρχείται από παραστάσεις, αισθήματα, ορμές ή επιρροές τρίτων (ΑΠ 280/2019 ΕφΑΔΠολΔ 2020, 68 και ΑΠ 727/2016 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η διακρίβωση πότε σε συγκεκριμένη περίπτωση αποκλείεται ο ελεύθερος προσδιορισμός της βούλησης του διαθέτη με λογικούς υπολογισμούς είναι έργο ιδιαίτερα λεπτό και δυσχερές (ΑΠ 405/2019 και 821/2013 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και πρέπει να κρίνεται in concreto. Έτσι έχει κριθεί ότι μία γενικευμένη καρκινωμάτωση με πολλαπλές μεταστάσεις σε άλλα ζωτικά όργανα του σώματος συνοδεύεται από ψυχολογικές και παθολογικές διαταραχές του ασθενούς, οι οποίες σε συνδυασμό με τη ληφθείσα φαρμακευτική αγωγή δύνανται να επιφέρουν διαταραχές στο επίπεδο της συνείδησης, να δημιουργήσουν κατάσταση νοητικής σύγχυσης, μειωμένη ικανότητα εστίασης και διατήρησης της προσοχής, διαταραχές του χωροχρονικού προσανατολισμού και έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών με κυμαινόμενη πορεία και εναλλαγές σε διέγερση και καταστολή (βλ. σχετ. ΑΠ 2169/2014 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 833/2014 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην περίπτωση αυτή ο ασθενής δεν συνεργάζεται και χορηγούνται συνήθως σε αυτόν ψυχοτρόπα φάρμακα ως συνέπεια της σωρευτικής δυσμενούς επίδρασης της νόσου σε αυτόν. Η κακή πνευματική και ψυχική κατάσταση του ως άνω ασθενούς αποτυπώνεται και στη χάραξη της γραφής και υπογραφής του στη διαθήκη του, όταν αυτή συντάσσεται υπό τις ανωτέρω δυσμενείς συνθήκες της υγείας του, αφού αυτές εκφέρονται συνήθως με κοπιώδη και παθολογική χάραξη λόγω της ως άνω δυσμενούς κλινικής του εικόνας και της μη επαρκούς ικανότητας του να συγκρατήσει τη γραφίδα (βλ. σχετ. ΑΠ 2169/2014 ό.π.). Εξάλλου, πρέπει να συνεκτιμάται σε κάθε περίπτωση αν και σε ποιο βαθμό οι συνεχείς νοσηλείες του διαθέτη και η εκτεταμένη λήψη συγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής από αυτόν αλλοιώνει και αποδιοργανώνει την προσωπικότητα του, ώστε να αποκλείεται ο ελεύθερος προσδιορισμός της βούλησής του με λογικούς υπολογισμούς (βλ. ΑΠ 1198/2012 και 754/1995 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ενώ σημαντικό στοιχείο αποτελεί σε προσβαλλόμενο από καρκίνο ασθενή αν αυτός έχει συντάξει τη διαθήκη του σε χρόνο που είχε διακόψει την έως τότε χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία στην οποία υποβαλλόταν και αν τότε εμφάνιζε η υγεία του επιδείνωση (βλ. ΑΠ 2039/2007 ΧρΙΔ 2008, 711). Η διάταξη του άρθρου 1719 αριθμ. 3 ΑΚ απαιτεί απλά ψυχική ή διανοητική διαταραχή περιορίζουσα αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησης του διαθέτη και όχι διαθέτη και όχι ύπαρξη συγκεκριμένης πνευματικής ή ψυχικής ασθένειας ή νόσου, εξαιτίας προφανώς του ότι η στέρηση της χρήσης του λογικού λόγω πνευματικής ασθένειας αποτελεί νομικά όρο που δεν χρησιμοποιείται στην ιατρική, δηλαδή, όρο, ο οποίος με δυσχέρεια μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, αφού ως πνευματική ασθένεια δεν νοείται μόνο η πάθηση της νόησης του πνεύματος, αλλά γενικά κάθε ψυχική διαταραχή (ΑΠ 405/2019 και 821/2013 ό.π.). Συνεπώς, η διαταραχή αυτή δεν είναι απαραίτητο να οφείλεται σε συγκεκριμένη μόνο πάθηση του διαθέτη, αλλά αρκεί να διαγιγνώσκεται εκ της συνολικής ψυχικής και πνευματικής κατάστασης αυτού. Επίσης, κατά την έννοια της πιο πάνω διάταξης δεν απαιτείται γενική και πλήρης έλλειψη συνείδησης του εξωτερικού κόσμου, αλλά αρκεί η θόλωση της διάνοιας του δηλούντος από κάποιο νοσηρό ή μη αίτιο, η οποία να επιφέρει σε μεγάλο βαθμό σύγχυση της συνείδησής του και εντεύθεν αδυναμία του να διαγνώσει την ουσία και το περιεχόμενο της δήλωσής του (βλ. σχετ. ΑΠ 1200/2014 ΧρΙΔ 2015, 101). Η ανικανότητα κρίνεται κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης, ενώ η μεταγενέστερη επέλευσή της ή η ύπαρξή της σε προγενέστερο στάδιο δεν ασκεί καμία έννομη επιρροή. Αν όμως πρόκειται για πάθηση μη ιάσιμη ή για βαριά ψυχική ή διανοητική διαταραχή του διαθέτη, τότε δεν είναι αναγκαία η απόδειξη της κατά το χρόνο της σύνταξης της διαθήκης, αφού τεκμαίρεται αυτή λόγω της διάρκειάς της (ΑΠ 489/2018 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ και ΑΠ 1420/2010 ΕλλΔνη 2011, 476). Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν. 2830/2000 (Κώδικας περί Συμβολαιογράφων) ο συμβολαιογράφος οφείλει: α) να απέχει από σύνταξη πράξης που αντίκειται στο νόμο ή στα χρηστά ήθη (παρ. 1) και β) να ασκεί τα καθήκοντα του ευσυνείδητα και αμερόληπτα, εξηγώντας στους δικαιοπρακτούντες τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν και τα δικαιώματα που έχουν από τις πράξεις που καταρτίζονται και να διαπιστώνει ότι γνωρίζουν τα αποτελέσματα των πράξεων αυτών (παρ. 2). Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1 και 18 του ιδίου ως άνω κώδικα, προκύπτει αφενός ότι στα περιγραφόμενα καθήκοντα του συμβολαιογράφου δεν περιλαμβάνεται η διαπίστωση της νοητικής ή ψυχολογικής κατάστασης αυτών που προβαίνουν ενώπιόν του σε δήλωση βούλησης, αφετέρου ότι στα στοιχεία που πρέπει να περιέχει κάθε συμβολαιογραφικό έγγραφο δεν περιλαμβάνεται η αξιολόγηση της πνευματικής ή ψυχικής κατάστασης του δικαιοπρακτούντος, ήτοι ότι υπάρχει ή δεν υπάρχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 131 παρ. 1 ΑΚ ή του άρθρου 1719 αριθμ. 3 ΑΚ. Συνεπώς, ο συμβολαιογράφος που συντάσσει δημόσια διαθήκη δεν είναι αρμόδιος να βεβαιώσει αν αυτός που προβαίνει σε δήλωση βούλησης είχε (ή δεν είχε) συνείδηση των πράξεών του ή αν βρισκόταν (ή δεν βρισκόταν) σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιόριζε ή δεν περιόριζε αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής του. Αν, ωστόσο, βεβαιώσει τα ανωτέρω, η βεβαίωση αυτή συνιστά υποκειμενική κρίση και αντίληψη αυτού, η οποία δεν εμποδίζει την απόδειξη της ανικανότητας του διαθέτη, χωρίς να απαιτείται να προσβληθεί η διαθήκη για πλαστότητα (ΑΠ 1337/2015 και 385/2014 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 353/2007 ΧρΙΔ 2007, 728, ΕφΑιγ 47/2019 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 103/2015 και 833/2014 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 15/2013 Δικογραφία 2013, 52).

Από την από 12-7-2018 με αριθμό ./2018 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του ως άνω διορισθέντος πραγματογνώμονα ., η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 17-7-2018, από την από 10-1-2019 έκθεση του τεχνικού συμβούλου των εναγομένων ., ψυχιάτρου, ο οποίος διορίσθηκε νομίμως με την από 15-10-2018 δήλωση των εναγομένων που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 15-10-2018 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης διορισμού ./2018 σε αντικατάσταση του αρχικώς διορισθέντα τεχνικού συμβούλου τους . (βλ. την υπ' αριθμ. ./2018 έκθεση όρκισης πραγματογνώμονα και τεχνικού συμβούλου), τις υπ' αριθμ. ./14-2-2017 και ./14-2-2017 ένορκες βεβαιώσεις της . και . αντιστοίχως, οι οποίες ελήφθησαν ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών . με επιμέλεια των εναγόντων κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των αντιδίκων τους (βλ. τις υπ’ αριθμ. ./79-2-2017 και ./9-2-2017 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή .), τις υπ' αριθμ. ./16-2-2017, ./16-2-2017 και ./16-2-2017 ένορκες βεβαιώσεις του ., της . και της . αντιστοίχως, οι οποίες ελήφθησαν ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών . με επιμέλεια των εναγομένων κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των εναγόντων (βλ. τις υπ’ αριθμ. ./13-2-2017 και ./13-2-2017 εκθέσεις επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή με έδρα το Εφετείο Αθηνών .), από την από 15-3-2016 υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 του Β. Λ., η οποία λαμβάνεται υπόψη, διότι δεν ελήφθη με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα δίκη και από όλα τα έγγραφα που νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, άλλα από τα οποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα ως στοιχεία χρήσιμα για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μερικά από τα οποία μνημονεύονται παρακάτω χωρίς όμως να έχει παραλειφθεί κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Ο Χ. Λ. του Β. και της Μ., γεννηθείς στις 11-4-1940, κάτοικος εν ζωή …………. και πατέρας των εναγόντων, απεβίωσε στις 23-3-2016 συνεπεία μεταστάσεων στον πνεύμονα από καρκίνο του παχέος εντέρου και καρδιοπνευμονική ανακοπή. Κατά το χρόνο του θανάτου του πλησιέστεροι συγγενείς αυτού ήταν οι ενάγοντες, μοναδικά τέκνα αυτού, ενώ η σύζυγος του Ε. Λ. είχε προαποβιώσει. Στις 7-3-2016 η Συμβολαιογράφος Χαλανδρίου . προσήλθε στην οικία του κληρονομουμένου και εκεί φέρεται ότι ο κληρονομούμενος δήλωσε προφορικά ενώπιον αυτής και τριών μαρτύρων την τελευταία του βούληση, με συνέπεια να συνταχθεί από την ανωτέρω συμβολαιογράφο η υπ' αριθμ. ./7-3-2016 δημόσια διαθήκη του ως άνω αποβιώσαντος, το περιεχόμενο της οποίας έχει ως εξής: «Επιθυμώ όταν φύγω να αφήσω στην Ν., κόρη της συντρόφου μου για 23 χρόνια, που την θεωρώ κόρη μου, το σπίτι στη Λούτσα με το χώρο που το περιβάλλει, όπως φαίνεται στο σχέδιο που έδωσα σήμερα στην συμβολαιογράφο με τον αριθμό 2, καθώς πιστεύω ότι πρέπει να το πάρει εκείνη, αφού η μητέρα της με φρόντιζε όλα αυτά τα χρόνια και με βοήθησε και οικονομικά στο χτίσιμο του σπιτιού. Στην κόρη μου Μ. και στον γιό μου Β. που μιλήσαμε μετά από πολλά χρόνια, αφήνω το μερίδιο μου στην Ραφήνα και το κομμάτι του οικοπέδου μου στην Λούτσα με τον αριθμό 3 από κοινού, καθώς θεωρώ ότι τους έχω εξασφαλίσει οικονομικά τα πρώτα χρόνια των γάμων τους. Τέλος θέλω να δώσω στην αδελφή μου Β. το κομμάτι του οικοπέδου στην Λούτσα με τον αριθμό 1, επειδή με φροντίζει τους τελευταίους μήνες και θέλω να την ευχαριστήσω για αυτό. Εύχομαι τα παιδιά μου να σεβαστούν τις επιθυμίες μου». Με τον ανωτέρω τρόπο φέρεται ότι ο κληρονομούμενος εγκατέστησε τις εναγόμενες μοναδικές κληρονόμους της ακίνητης περιουσίας που είχε στην Αρτέμιδα (Λούτσα) Απικής. Μετά το θάνατο του διαθέτη η ως άνω συμβολαιογράφος εμφάνισε την ανωτέρω διαθήκη προς δημοσίευση κατ' άρθρο 1769 ΑΚ στο Ειρηνοδικείο Χαλανδρίου, με αποτέλεσμα αυτή να δημοσιευθεί με το υπ' αριθμ. ./10-6-2016 πρακτικό δημοσίευσης του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου και καταχωρήθηκε στα βιβλία διαθηκών του ως άνω δικαστηρίου στον τόμο . με αριθμό .. Η πρώτη εναγόμενη, ωστόσο, είχε λάβει γνώση του περιεχομένου της διαθήκης αυτής πριν τη δημοσίευση της, καθώς με την από 21-4-2016 εξώδικη πρόσκλησή της, την οποία κοινοποίησε στον μεν Β. Λ. στις 27-4-2016, στη δε Μ. Λ. στις 5-5-2016, τους καλούσε να πληροφορηθούν το περιεχόμενο της διαθήκης αυτής από την ανωτέρω συμβολαιογράφο και να της παραδώσουν τα κλειδιά της οικίας που περιγράφεται στην ανωτέρω διαθήκη, διότι αυτή ήταν, κατά τους ισχυρισμούς της, κληρονόμος της ιδιοκτησίας αυτής. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο κληρονομούμενος υπεβλήθη τον Οκτώβριο του έτους 2014 σε εγκαρσιεκτομή και μετεστασεκτομή στο ήπαρ λόγω εξ αρχής μεταστατικού Ca παχέος εντέρου. Για το λόγο αυτό νοσηλεύτηκε στο Γενικό Αντικαρκινικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» από 25-9-2014 έως 9-10-2014, έκτοτε δε η κατάσταση της υγείας του έβαινε σταδιακά επιδεινούμενη, προς τούτο δε συνέβαλαν τόσο η υποβολή του στις απαραίτητες προς αντιμετώπιση της ως άνω νόσου χημειοθεραπείες, όσο και η λήψη εκτεταμένης φαρμακευτικής αγωγής. Συγκεκριμένα, ο κληρονομούμενος έλαβε αρχικώς από τους θεράποντες ιατρούς του ως άνω νοσοκομείου έξι (6) κύκλους Χelox από τον Νοέμβριο του έτους 2014 έως τον Μάρτιο του έτους 2015 και στη συνέχεια, λόγω της επιδείνωσης της προαναφερόμενης νόσου, του χορηγήθηκε συνδυασμός των φαρμακευτικών σκευασμάτων Xeliri/Erbitux. Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους, ωστόσο, η θεραπεία του τροποποιήθηκε, καθ’ υπόδειξη των ιατρών του, με τη χορήγηση του συνδυασμού των φαρμάκων Avastin/Χelox, όμως διακόπηκε, λόγω αντίδρασης του οργανισμού του κληρονομουμένου στην οξαλιπλατίνα, αλλά και εμφάνισης λευκοεγκεφαλοπάθειας, σχετιζόμενη πιθανότατα με το σκεύασμα Avastin. Πρέπει δε να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι η διαπίστωση περί συνδρόμου αναστρέψιμης οπίσθιας λευκοεγκεφαλοπάθειας (Reversible Posterior Leukoencephalopathy Syndrome, RPLS) στον κληρονομούμενο, στην οποία προβαίνει ο προαναφερόμενος τεχνικός σύμβουλος των εναγομένων, δεν αποδεικνύεται από κανένα ιατρικό έγγραφο ή ιατρική γνωμάτευση. Ακολούθως, η θεραπεία συνεχίστηκε κανονικά μεν με Fluorourasil/λευκοβορίνη, πλην όμως με την εμφάνιση και πάλι σειράς επιπλοκών, όπως αναφέρεται στο από 30-5-2016 και με αριθμ. πρωτ. 2058 & 2017/Φ.114-1 ιατρικό πιστοποιητικό του ’ Παθολογικού - Ογκολογικού Τμήματος του ως άνω νοσοκομείου. Η συστηματική χημειοθεραπεία του κληρονομουμένου ξεκίνησε στο ανωτέρω νοσοκομείο στις 3-11-2015 με τη λήψη των φαρμάκων Oxaliplatin 160 mg, 5FU 760/4560 mg, Leucovorin 380 mg και Avastin 400 mg. Κατά την έξοδο του κληρονομουμένου από το ως άνω νοσοκομείο στις 4-11-2015 συνεστήθη σε αυτόν η λήψη Inj Granocyte 34 MU ανάλογα με τα αποτελέσματα της γενικής αίματος, Inj Retacrit 40000 IU 1/ανά εβδομάδα και Τb Zofron 8mg επί έντονης τάσης προς έμετο. Ακολούθως, εκτός από το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα της μίας ημέρας (από 3-11-2015 έως 4-11-2015) ο κληρονομούμενος νοσηλεύθηκε στο πλαίσιο αντιμετώπισης της ως άνω νόσου στο ίδιο ως άνω νοσοκομείο : α) από 30-11-2015 έως 3-12-2015, β) από 22-12-2015 έως 24-12-2015, γ) από 20-1-2016 έως 22-1-2016 και δ) από 12-2-2016 έως 29-2-2016. Η κλινική κατάσταση της υγείας του κληρονομουμένου κατά το χρονικό διάστημα από 3-11-2015 έως 4-11-2015 ήταν στάσιμη, ενώ κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του από 30-11-2015 έως 3-12-2015 έλαβε φαρμακευτικό σχήμα χωρίς την οξαλιπλατίνα και εξήλθε σε σταθερή κλινική κατάσταση με οδηγίες για λήψη φαρμακευτικής αγωγής και διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων. Μετά τη λήψη χημειοθεραπείας από 22-12-2015 έως 24-12-2015 η κλινική του κατάσταση παρέμεινε σταθερή με τη σύσταση να λαμβάνει ενισχυμένη φαρμακευτική αγωγή μετά την έξοδο του από το ανωτέρω νοσοκομείο, ήτοι αυτή που έως τότε λάμβανε κατά τα ανωτέρω, καθώς και sc Abseamed 4000/εβδομάδα και sc Granocyte 1X1 ανάλογα με τα αποτελέσματα της γενικής εξέτασης αίματος, tb Primperan 1X3 για 5 ήμερες επί εμέτων και Glutamine 1X2. Η ενισχυμένη αυτή φαρμακευτική αγωγή δεν παρέμεινε ίδια έως τις 12-2-2016, οπότε και εισήχθη εκ νέου στο προαναφερόμενο νοσοκομείο Αθηνών «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ», αλλά ενισχύθηκε περαιτέρω, κατά τα κατωτέρω αναφερόμενα, δεδομένου ότι διαγνώσθηκαν διαταραχές στο επίπεδο της επικοινωνίας του και στην νευρολογική του εικόνα. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2016 η κατάσταση της υγείας του κληρονομουμένου άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία, η δε συνεχόμενη και αυξανόμενη φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε είχε άμεση επίδραση στην ψυχική και διανοητική του κατάσταση και στην εν γένει κλινική του εικόνα. Η ως άνω ραγδαία επιδείνωση της υγείας του κληρονομουμένου ήταν εμφανής κατά τη μετέπειτα νοσηλεία του στο Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» από 2-1-2016 έως 8-1-2016. Αναλυτικότερα, στις 2-1-2016 ο κληρονομούμενος εισήλθε στο ανωτέρω νοσοκομείο εμπύρετος (έως 37,7℃) με διαταραχή στο επίπεδο της συνείδησης και της επικοινωνίας από 24ώρου, έχοντας λάβει προ δέκα (10) ημερών την τελευταία χημειοθεραπεία. Στο από 8-1-2016 ενημερωτικό σημείωμα εξόδου των ιατρών της Γ' Παθολογικής Κλινικής του ως άνω νοσοκομείου, ., ειδικής παθολόγου, και ., ειδικευόμενου παθολογίας, αναφέρεται χαρακτηριστικά, κατά την εξέταση του νευρικού συστήματος του κληρονομουμένου όταν αυτός εισήλθε στο ως άνω νοσοκομείο, ότι επρόκειτο για ασθενή συγχυτικό, μη προσανατολισμένο σε χώρο/χρόνο, στο δε ατομικό αναμνηστικό ιατρικό του ιστορικό δεν αναφέρεται μόνο η ως άνω πάθηση του (κακοήθεια παχέος εντέρου από έτους 2004), αλλά και η αγχώδης διαταραχή. Ο κληρονομούμενος μέχρι την εισαγωγή του στο ανωτέρω νοσοκομείο «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» λάμβανε κατ' οίκον, πέραν των προαναφερομένων φαρμακευτικών σκευασμάτων που του είχαν συσταθεί να λαμβάνει έως 24-12-2015, και τα εξής σκευάσματα : 1) Tb Oprazium 40 s: 1 Χ 1, 2) Τb. Losalet s ½ X 1, 3) Tb Bivol 5 s: ½ Χ 1, 4) Τb Neurotin 300 s: 1Χ1, 5) Τb. Sepopram 20 s: ½ Χ 1 και 6) Tb. Lexotanil 3 s: 1 Χ 1, τα οποία συνέχισε να λαμβάνει και μετά τις 8-1-2016. Στις 8-1-2016 ο κληρονομούμενος εξήλθε του ανωτέρω νοσοκομείου χωρίς να έχει αποκατασταθεί πλήρως το επίπεδο της επικοινωνίας του και η νευρολογική του εικόνα. Στις 12-2-2016 ο κληρονομούμενος εισήχθη προς νοσηλεία εκ νέου στο ως άνω νοσοκομείο Αθηνών «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ», όπου διαπιστώθηκε κατόπιν απεικονιστικού ελέγχου των διενεργηθέντων ιατρικών εξετάσεων επιδείνωση στους πνεύμονες, στο ήπαρ και στις περιτοναϊκές εμφυσήσεις, ενώ όπως αναγράφεται στο από 29-2-2016 ιατρικό σημείωμα εξόδου του ως άνω νοσοκομείου, ο κληρονομούμενος είχε νευρολογικό ιστορικό και δεν συνεργαζόταν, με συνέπεια να αποφασιστεί η διακοπή των χημειοθεραπειών του και η λήψη από αυτόν υποστηρικτικής αγωγής. Ως εκ τούτου, αποδεικνύεται ότι η νευρολογική εικόνα του κληρονομουμένου κατά την προαναφερθείσα έξοδο του από το νοσοκομείο Αθηνών «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» στις 8-1-2016 όχι μόνο δεν είχε αποκατασταθεί πλήρως, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο διορισθείς τεχνικός σύμβουλος των εναγομένων . στην από 10-1-2019 τεχνική του έκθεση, αλλά αντιθέτως δεν είχε παρουσιάσει καμία ουσιαστική βελτίωση. Μάλιστα, στην ήδη έως τότε ενισχυμένη φαρμακευτική αγωγή του κληρονομουμένου προστέθηκε και άλλη θεραπεία και ειδικότερα ή λήψη του αντιψυχωσικού φαρμάκου Aloperidin drops 5cc Χ 2 επί λόξυγκα και δισκία του αντιψυχωσικού σκευάσματος Nozinan. Το φάρμακο Aloperidin περιέχει τη δραστική ουσία αλοπεριδόλη και ανήκει στην κατηγορία των ισχυρών νευροληπτικών φαρμάκων και ειδικότερα στην ομάδα των βουτυροφαινονών με μεγάλο φάσμα δράσης, ενδείκνυται δε, μεταξύ άλλων, σε περιπτώσεις ψυχωσικών καταστάσεων, ψυχοκινητικής διέγερσης, διαταραγμένης (βίαιης ή επιθετικής) συμπεριφοράς και επί επίμονου λόξυγκα. Το Νozinan είναι νευροληπτικό φάρμακο, περιέχον τη δραστική ουσία λεβομεπρομαζίνη, παράγωγο της φαινοθειαζίνης με αντίψυχωσικές ηρεμιστικές και αναλγηπκές ιδιότητες, ανήκει στα ψυχοτρόπα και αντιψυχωσικά φάρμακα και λαμβάνεται προς αντιμετώπιση ψυχωσικών καταστάσεων και νευρώσεων και για τον έλεγχο της ψυχοκινητικής διέγερσης. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ο κληρονομούμενος συνέχισε να λαμβάνει έως και τον θάνατο αυτού, μεταξύ άλλων, και τα προαναφερόμενα φαρμακευτικά σκευάσματα Seropram και Neurotin, εκ των οποίων το μεν πρώτο ανήκει στην κατηγορία των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, το δε δεύτερο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της επιληψίας και του περιφερειακού νευροπαθητικού πόνου, δηλαδή πόνου μακράς διαρκείας που οφείλεται σε βλάβη των νεύρων. Ειδικότερα, το σκεύασμα Seropram χορηγήθηκε στον κληρονομούμενο τόσο προς αντιμετώπιση της κατάθλιψης, όσο και για την πρόληψη της εμφάνισης νέων καταθλιπτικών επεισοδίων, δεδομένου ότι η δραστική ουσία σιταλοπράμη που χορηγείται μέσω του ανωτέρω φαρμάκου στον ασθενή βοηθά στη διόρθωση χημικών διαταραχών στον εγκέφαλο αυτού που εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης. Με βάση την ανωτέρω εξέλιξη της υγείας του ασθενούς, η συνέχιση της λήψης των φαρμάκων Seropram και Neurotin μετά την 8-1-2016 από τον κληρονομούμενο κατόπιν σύστασης των ιατρών του Γ.Ν. «Ή ΣΩΤΗΡΙΑ», σε συνδυασμό με το σύνολο της προαναφερόμενης φαρμακευτικής αγωγής που συνέχισε να λαμβάνει αυτός μετά την έξοδο του από το ανωτέρω νοσοκομείο, καταδεικνύει ότι δεν είχε βελτιωθεί ουσιωδώς η νευρολογική του εικόνα, πολύ δε μάλλον δεν είχε αποκατασταθεί η ψυχική του υγεία, καθόσον στην περίπτωση αυτή οι θεράποντες ιατροί θα είχαν μετά βεβαιότητας είτε μειώσει τη δοσολογία των ανωτέρω σκευασμάτων, είτε θα είχαν αντικαταστήσει αυτά με άλλα φαρμακευτικά σκευάσματα μειωμένης επίδρασης στην ψυχική υγεία του κληρονομουμένου, είτε θα είχαν διακόψει τη χορήγηση αυτών. Αντιθέτως, η ψυχική και διανοητική υγεία του κληρονομουμένου ήταν σε τέτοια κατάσταση, ώστε λίγες ημέρες μετά, κατά τα προαναφερόμενα, να προστεθείς στη φαρμακευτική αγωγή του κληρονομουμένου, μεταξύ άλλων, το ψυχοτρόπο και αντιψυχωσικό σκεύασμα Nozinan, το οποίο δεν θα είχε χορηγηθεί στον κληρονομούμενο αν πράγματι αυτός δεν εμφάνιζε σημαντική ψυχική διαταραχή. Επίσης, ιδιαίτερα κρίσιμο στοιχείο στην υπό κρίση περίπτωση είναι το γεγονός ότι ο κληρονομούμενος εξήλθε στις 29-2-2016 του νοσοκομείου Αθηνών «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» : α) με οριστική διακοπή της χημειοθεραπείας που λάμβανε και β) με οδηγίες για λήψη της ως άνω φαρμακευτικής αγωγής, η οποία, όπως χαρακτηρίζεται στο προαναφερόμενο από 30-5-2016 ιατρικό πιστοποιητικό είχε το χαρακτήρα υποστηρικτικής - ανακουφιστικής αγωγής, δηλαδή αγωγής που δεν είχε στόχο να βελτιώσει τη ψυχική και κλινική εικόνα του κληρονομούμενου, καθώς αυτή ήταν μη αναστρέψιμη, αλλά να βελτιώσει τις συνθήκες του εναπομείναντος βίου του, δεδομένου ότι αυτός διένυε το τελευταίο στάδιο της πάθησης του, η δε γενική του κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης και της ψυχικής και διανοητικής του κατάστασης, ήταν επιβαρυμένη. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην από 12-7-2018 επιστημονικά τεκμηριωμένη με αριθμό ./2018 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του νευρολόγου - ψυχιάτρου ., τ. Επίκουρου Καθηγητή Νευρολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και Διευθυντή της Ψυχιατρικής Κλινικής του Σισμανόγλειου Γ.Ν.Α., κατά το χρονικό διάστημα από τον Φεβρουάριο του έτους 2016 μέχρι και τον κρίσιμο χρόνο σύνταξης της προσβαλλόμενης δημόσιας διαθήκης, ήτοι την 7-3-2016, η σωματική κατάσταση του κληρονομουμένου - εμφάνιζε διαρκή επιδείνωση, ενώ η κατάσταση της ψυχικής του υγείας εμφάνιζε επιβάρυνση, ιδιαίτερα η καταθλιπτική συνδρομή, από την οποία έπασχε, καθώς και η νοητική του λειτουργία. Η φαρμακευτική αγωγή για την καρκινική νόσο είχε διακοπεί, ενώ ο κληρονομούμενος λάμβανε κατά το ωο άνω χρονικό διάστημα μόνο φάρμακα για τις νευροψυχιατρικές διαταραχές από τις οποίες έπασχε. Τα φάρμακα αυτά ήταν το αντικαταθλιπτικό Seropram, το αντιψυχωσικό Aloperidin, το, ψυχοτρόπο αντιψυχωσικό - αγχολυτικό Nozinan και το ενέσιμο αντιπηκτικό σκεύασμα Innohep. Κατά το χρονικό διάστημα από τα τέλη του Φεβρουαρίου του έτους 2016 έως και 7-3-2016 ο κληρονομούμενος αδυνατούσε να αναγνωρίσει τους ενάγοντες - τέκνα αυτού, εκδήλωνε άρνηση σίτισης και είχε πλήρη αδυναμία να γράψει ή να υπογράψει έγγραφα. Συγκεκριμένα, ο ίδιος επικοινωνούσε με τους οικείους του κυρίως μέσω απλών μονολεκτικών καταφατικών ή αρνητικών απαντήσεων, έχοντας περιορισμένη ικανότητα λεκτικής απόδοσης νοημάτων και χωρίς να έχει την ικανότητα αυτοεξυπηρέτησης και επιμέλειας, των προσωπικών του υποθέσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι λίγο πριν την έξοδο του από το ανωτέρω νοσοκομείο στις 26-2-2016 ο κληρονομούμενος, έχοντας παραισθήσεις, απευθύνθηκε προς τον ., σύζυγο της ενάγουσας Μ. Λ. και του είπε.: «φέρε την σκάλα να την πάμε στην ταράτσα». Παράλληλα, ο κληρονομούμενος δεν ήταν σε θέση στις 15-3-2016 να υπογράψει μία απλή υπεύθυνη δήλωση και για το λόγο αυτό ο ενάγων Β. Λ. συνέταξε αντί του πατέρα του, την ως άνω ημερομηνία, σχετική υπεύθυνη δήλωση προκειμένου να διευθετηθεί υπόθεση μεταξύ του κληρονομουμένου και της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «… ΟΕ». Ο κληρονομούμενος, στις αρχές του Μαρτίου του 2016, εμφάνιζε πλέον σύγχυση, παραισθήσεις, απώλεια μνήμης και ικανότητας συγκέντρωσης, αλλά και αδυναμία σχηματισμού συγκεκριμένης κρίσης και αντίληψης. Ειδικότερα, όταν η ανωτέρω συμβολαιογράφος προσήλθε στις 7-3-2016 στην οικεία του Χ. Λ. προκειμένου να συνταχθεί ενώπιον της η ανωτέρω προσβαλλόμενη διαθήκη, απευθύνθηκε στον κληρονομούμενο πριν τη σύνταξη της διαθήκης, για να της δηλώσει τα προσωπικά του στοιχεία, μεταξύ των οποίων τη διεύθυνση της κατοικίας του και τον αριθμό του δελτίου της αστυνομικής του ταυτότητας, ο τελευταίος της απάντησε ότι κατοικεί στην οδό ., ενώ η κατοικία του ήταν στην οδό ., καθώς και ότι ήταν κάτοχος του υπ’ αριθμ. Η ./1967 δελτίου αστυνομικής ταυτότητας, ενώ το εν λόγω δελτίο είχε ήδη προ ετών απολεσθεί, ο κληρονομούμενος είχε δηλώσει την απώλεια αυτού στις αστυνομικές αρχές και κατείχε ήδη από τις 12-8-2011 νέο δελτίο αστυνομικής ταυτότητας με αριθμό ΑΚ ., εκδοθέν στις 12-8-2011 από το ΤΑ. Χαλανδρίου Αττικής. Περαιτέρω, ενώ ο κληρονομούμενος ήταν κατάκοιτος κατά τον ανωτέρω χρόνο και η κατάσταση της υγείας του ήταν κατά τα ανωτέρω ιδιαίτερα επιβαρυμένη, φέρεται, κατά την προσβαλλόμενη διαθήκη, ότι έκανε χρήση του προσκομιζομένου από Δεκεμβρίου 2015 τοπογραφικού διαγράμματος της αρχιτέκτονα μηχανικού . (η οποία παρέστη και ως μάρτυρας κατά τη σύνταξη της διαθήκης) στο οποίο εμφαίνονται οι ιδιοκτησίες με αριθμούς «1», «2» και «3», προκειμένου να προσδιορίσει τις ιδιοκτησίες του στην Αρτέμιδα Αττικής. Τα όρια των ανωτέρω ιδιοκτησιών φέρονται ότι υπεδείχθησαν τον Δεκέμβριο του έτους 2015 από τον κληρονομούμενο, ενώ πάνω στο τοπογραφικό διάγραμμα υφίσταται ενυπόγραφη βεβαίωση της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου . ότι το τοπογραφικό αυτό διάγραμμα προσαρτήθηκε στο υπ' αριθμ. ./2016 συμβόλαιό της, χωρίς, ωστόσο, να αποδεικνύεται ποιο ήταν το αντικείμενο του συμβολαίου αυτού, το οποίο, άλλωστε, δεν επικαλούνται ούτε προσκομίζουν οι διάδικοι. Η ανωτέρω βεβαίωση φέρει ημερομηνία 7-3-2016, δηλαδή την ημέρα σύνταξης της ως άνω δημόσιας διαθήκης. Εντούτοις, η ψυχική και διανοητική ως άνω κατάσταση του κληρονομουμένου δεν ήταν τέτοια, ώστε να δύναται να κάνει χρήση ο ίδιος του ανωτέρω τοπογραφικού διαγράμματος, πολύ δε περισσότερο να αντιληφθεί και να διακρίνει σε αυτό τις ως άνω ιδιοκτησίες του. Επίσης, επισημαίνεται ότι η τεθείσα υπογραφή στην ως άνω δημόσια διαθήκη εκ μέρους του κληρονομούμενου δεν ομοιάζει καθόλου με τη συνήθη και με συγκεκριμένα μορφολογικά χαρακτηριστικά στοιχεία περίτεχνη υπογραφή του, που συνήθιζε να θέτει ο ίδιος, η οποία είναι ευδιάκριτη στο ως άνω από Δεκεμβρίου 2015 τοπογραφικό διάγραμμα. Οι υπογραφές που έθεσε ο κληρονομούμενος στην προσβαλλόμενη διαθήκη, στην δεύτερη και τέταρτη σελίδα αυτής, είναι τρομώδεις, ακανόνιστου σχήματος και πορείας χάραξης και υποδηλώνουν σημαντική έκπτωση των ανώτερων γνωστικών λειτουργιών του. Το γεγονός, εξάλλου, ότι ακόμα και οι ανωτέρω δύο τεθείσες υπογραφές δεν ομοιάζουν μεταξύ τους, καταδεικνύει την ανικανότητα του διαθέτη να υπογράψει, αφού είναι φανερή η καταβολή ιδιαίτερης μεγάλης προσπάθειας να κατευθύνει το στυλογράφο επί του χαρτιού. Τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά καταδεικνύουν ότι ο κληρονομούμενος κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης στις 7-3-2016, δεν είχε την ικανότητα να εκφράσει προφορικά διάταξη τελευταίας βούλησης και δη με το ανωτέρω συγκεκριμένο περιεχόμενο, με λόγο δομημένο και άρτιο, προβαίνοντας μάλιστα σε χρήση και τοπογραφικού διαγράμματος, καθώς δεν είχε την απαιτούμενη προς τούτο γλωσσική και εκφραστική ικανότητα, κρίση και αντίληψη, ευρισκόμενος σε ψυχική και διανοητική διαταραχή τέτοια, που δεν μπορούσε να θυμηθεί ούτε την ακριβή διεύθυνση της κατοικίας του, ούτε τον αριθμό του δελτίου της αστυνομικής του ταυτότητας. Η ως άνω σημαντική έκπτωση των νοητικών λειτουργιών του κληρονομουμένου και η προαναφερθείσα ψυχική του διαταραχή δεν αντικρούονται από τις προαναφερόμενες ένορκες βεβαιώσεις των ., . και ., οι οποίες δεν κρίνονται πειστικές, διότι παρουσιάζουν τον κληρονομούμενο, λίγες ημέρες πριν αυτός αποβιώσει, ως πρόσωπο με πλήρη διαύγεια και αντίληψη, επικαλούμενοι κατά τρόπο συνοπτικό και αόριστο συζήτηση που είχαν μαζί του, χωρίς, ωστόσο, η εικόνα αυτή να ανταποκρίνεται στην ως άνω - πνευματική και ψυχική κατάσταση αυτού κατά το ίδιο χρονικό διάστημα. Η κατάσταση αυτή της υγείας του κληρονομουμένου δεν αναιρείται ούτε από το με αριθμ. πρωτ. .13-2-2017 ιατρικό σημείωμα της Διευθύντριας της Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας «Γ.» ., γυναικολόγου - ογκολόγου, το οποίο προσκομίζουν οι εναγόμενες, σύμφωνα με το οποίο, όσον αφορά στον κληρονομούμενο, κατά το χρονικό, διάστημα από 2-12-2014 έως 23-3-2016 «έγιναν επισκέψεις από ιατρό, νοσηλευτή, κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο και φυσικοθεραπευτή για τη διαχείριση των οργανικών, προβλημάτων, της νοσηλευτικής του φροντίδας καθώς και της ψυχοκοινωνικής του στήριξης κατόπιν συγκατάθεσης του». Η συγκατάθεση ενός ανθρώπου να δεχθεί ιατρική βοήθεια δεν αποδεικνύει, ωστόσο, την ύπαρξη δικαιοπρακτικής του ικανότητας, όπως αβάσιμα ισχυρίζονται οι εναγόμενες. Επιπλέον, αν και σύμφωνα με το ανωτέρω ιατρικό σημείωμα ο κληρονομούμενος δέχθηκε κατά τον κρίσιμο χρόνο σύνταξης της ανωτέρω διαθήκης ιατρική φροντίδα από πληθώρα προσώπων που δύνανται λόγω της προαναφερόμενης επαγγελματικής τους ιδιότητας να πιστοποιήσουν την πνευματική του υγεία, δεν προσκομίζεται οποιαδήποτε ιατρική γνωμάτευση ή μαρτυρία του εν λόγω ιατρικού προσωπικού, που να καταδεικνύει ότι στις 7-3-2016 ο κληρονομούμενος είχε πλήρη διαύγεια πνεύματος και διέθετε πλήρη κρίση και αντίληψη. Εκ των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών αποδεικνύεται ότι το επίπεδο της νοητικής λειτουργίας του κληρονομουμένου στις 7-3-2016 ήταν σημαντικά μειωμένο όσον αφορά στο χωροχρονικό προσανατολισμό, στην προσοχή, στην αναγνώριση οικείων προσώπων, στην μνημονική ικανότητα και στη λειτουργία της κρίσης του. Η κατάσταση αυτή της ψυχοδιανοητικής λειτουργίας του Χ. Λ. συνιστά ψυχική και διανοητική διαταραχή πού τον καθιστούσε, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη, ανίκανο κατ’ άρθρο 1721 αριθμ. 3 ΑΚ για την ακριβή επίγνωση του περιεχομένου και της ουσίας της ως άνω διαθήκης, διότι περιόριζε σε αποφασιστικό βαθμό τη λειτουργία της βούλησης του. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ' ουσίαν, να αναγνωριστεί η ακυρότητα της προσβαλλόμενης δημόσιας διαθήκης του κληρονομουμένου και να καταδικαστούν οι εναγόμενες στα δικαστικά έξοδα των εναγόντων κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την ακυρότητα της υπ' αριθμ. ./7-3-2016 δημόσιας διαθήκης του αποβιώσαντος στις 23-3-2016 Χ. Λ. του Β. και της Μ., η οποία συντάχθηκε από την Συμβολαιογράφο Χαλανδρίου ., δημοσιεύθηκε με το υπ’ αριθμ. ./10-6-2016 πρακτικό δημοσίευσης του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου και καταχωρήθηκε στα βιβλία διαθηκών του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου στον τόμο . με αριθμό .

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τις εναγόμενες στα δικαστικά έξοδα των εναγόντων, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων εκατό ευρώ (1.100,00 €).

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα, στις 21 Απριλίου 2021.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια και έκτακτη συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα, στις 17 Μαΐου 2021, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ