ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΕφΑθ 4627/2025

Συνεπιμέλεια - Ισόχρονη εναλλασόμενη διαμονή - Κατοικία του τέκνου, αμφότερες οι κατοικίες των γονέων του -.

Το Δικαστήριο τούτο κρίνει, ότι αμφότεροι οι δύο γονείς είναι εξίσου κατάλληλοι για την από κοινού ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου της σ' αυτούς, η δε ανάθεση σ' αυτούς από κοινού της επιμέλειας, θα αποδειχθεί λειτουργική, δεδομένου ότι δεν αποδεικνύoνται κακοποιητικές συμπεριφορές κανενός γονέα, τέτοιες που να αποκλείουν γι’ αυτόν τη συνάσκηση της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας τους, ενώ παρά τις διαφωνίες τους, τελικώς ευρίσκεται λύση στα ζητήματα που που αφορούν την ανήλικη, ούτε όμως αρκεί μόνο η διαφωνία των γονέων για να απονεμηθεί η αποκλειστική επιμέλεια στον ένα μόνο γονέα, όπως ελέχθη στην πιο πάνω νομική σκέψη.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του Δικηγόρου Αθηνών Δημητρίου Β. Δουλιώτη)

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός 4627/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα 9°

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία I. Παπαδοπούλου, Εφέτη, την οποία όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοίκησης του Εφετείου Αθηνών και το Γραμματέα Μιχάλη Αλεξάκη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 27 Φεβρουάριου 2025, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του εκκαλούντος: ..., κατοίκου Περάματος Αττικής, οδός ..., ΑΦΜ ., που παραστάθηκε στο ακροατήριο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Δουλιώτη (ΑΜ/ΔΣΑ 28220).

Της εφεσίβλητης: ..., κατοίκου Ταύρου Αττικής, οδός ..., με ΑΦΜ ..., ατομικά και ως ασκούσας προσωρινά τη συνεπιμέλεια του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας της, ..., η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης με την πληρεξούσια δικηγόρο της Ελένη Κουτσουλέλου (ΑΜ/ΔΣΑ 30480).

Η εφεσίβλητη-ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 03-04-2023 (αρ.εκθ.καταθ.././10-04-2023) αγωγή κατά του εναγόμενου-ήδη εκκαλούντος και ο ενάγων-ήδη εκκαλών άσκησε ενώπιον του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου την από 25-05-2023 (αρ.εκθ.καταθ.././26-05-2023) αγωγή κατά της εναγόμενης-ήδη εφεσίβλητης. Επί των αγωγών αυτών εκδόθηκε η 7551/2024 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, η οποία αφού συνεκδίκασε τις παραπάνω δύο αγωγές με την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών, αντιμωλία των διαδίκων, τις έκανε αμφότερες δεκτές εν μέρει ως βάσιμες κατ’ουσίαν.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ο εναγόμενος- ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 25-09-2024 (αριθ.εκθ.καταθ.././04-10-2024) έφεση, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν στο ακροατήριο όπως μνημονεύεται ανωτέρω, κατέθεσαν έγγραφες προτάσεις, στις οποίες αναφέρθηκαν και ζήτησαν όσα σε αυτές εκτίθενται.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 του ΚΠολΔ, φέρεται προς συζήτηση η από 25-09-2024 (αριθ.εκθ.καταθ.././04-10- 2024) έφεση κατά της 7551/2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που συνδίκασε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρα 592 επ. του ΚΠολΔ), τις από 03¬04-2023 (αρ.εκθ.καταθ.././10-04-2023) και από 25-05-2023 (αρ.εκθ.καταθ. ././26-05-2023) αγωγές. Έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τα άρθρα 495, 511, 513 παρ. 1 εδ. α' στοιχ. β1, 516 παρ. 1, 517 εδ. α', 518 παρ.2 σε συνδ. με άρθρα 144 επ., καθώς και 520 παρ.1 του ΚΠολΔ, προ πάσης επιδόσεως της εκκαλουμένης, καθόσον από τα προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα δεν προκύπτει το αντίθετο και εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των 2 ετών κατ’ άρθρο 518 παρ.2 του ΚΠολΔ, εφόσον η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύθηκε στις 26-07-2024 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του εκδώσαντος την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστηρίου στις 04-10-2024. Σημειωτέον ότι δεν απαιτείται από τον εκκαλούντα η κατάθεση παράβολου του Δημοσίου, διότι εισάγεται υπόθεση του άρθρου 592 αρ. 3 περ. α, β του ΚΠολΔ, που εξαιρείται της σχετικής υποχρέωσης κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 τελ. εδ. του ιδίου ως άνω Κώδικα (βλ. ΕφΠειρ 298/2021, ΕφΠατρ 155/2021, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και ως εκ τούτου πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του e παράβολου του Δημοσίου με αριθμό .., ποσού 100 ευρώ, που κατέθεσε ο εκκαλών κατά την κατάθεση της εφέσεως στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, σε αυτόν. Πρέπει, επομένως, η ένδικη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, ήτοι ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ), μέσα στα όρια που καθορίζονται με αυτούς (άρθρο 522 του ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση.

Στην από 03-04-2023 ένδικη αγωγή της η ενάγουσα-ήδη εφεσίβλητη εξέθετε ότι με τον εναγόμενο τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στις 17-02-2017, κατά τη διάρκεια του οποίου απέκτησαν ένα θήλυ τέκνο, την ..., που γεννήθηκε στις 23-02-2017. Ότι ο γάμος τους έχει ήδη λυθεί αμετάκλητα δυνάμει της υπ’αριθμόν ./04-12-2018 πράξης λύσης γάμου του συμβολαιογράφου Αθηνών ..., που έχει νομίμως καταχωρηθεί στα οικεία βιβλία του αρμόδιου Ληξιαρχείου. Ότι με το από 22-11-2018 ιδιωτικό συμφωνητικό που συνυπέγραψε με τον εναγόμενο, το οποίο ενσωματώθηκε στην προρρηθείσα πράξη λύσης γάμου, ρυθμίστηκαν όλα τα θέματα που προέκυψαν από τη λύση του γάμου τους, ιδίως ό,τι αφορούσε το ανήλικο τέκνο τους. Ότι, προηγουμένως, κατόπιν ασκήσεως αντίθετων αιτήσεων των διαδίκων εκδόθηκε η 4344/2018 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που της ανέθεσε προσωρινά την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας της, υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει διατροφή σε χρήμα για λογαριασμό της ανήλικης και ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του μαζί της. Ότι το από 22-11-2018 ιδιωτικό συμφωνητικό, που είχε διετή διάρκεια, τηρήθηκε άτυπα μέχρι το έτος 2021, οπότε ξεκίνησαν τα προβλήματα με τον εναγόμενο, ο οποίος δεν ήταν συνεπής στην καταβολή της διατροφής, επιδείκνυε εριστική και υβριστική συμπεριφορά τόσο στην ίδια όσο και στο παιδί τους, παρακρατούσε αυθαίρετα τα προσωπικά αντικείμενα του παιδιού μετά τη λήξη της επικοινωνίας τους, μιλούσε άσχημα στο τελευταίο για την ίδια και την οικογένειά της και την έχει απειλήσει ενώπιον του, με αποτέλεσμα το παιδί να μην θέλει να την αποχωρισθεί. Ότι ο εναγόμενος μεθόδευσε να του ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του παιδιού με την από 19-04-2022 προσωρινή διαταγή, ερήμην της, αφού ουδέποτε κλητεύθηκε νομότυπα. Ότι κατόπιν τούτων άσκησε αίτηση ανάκλησης της ανωτέρω προσωρινής διαταγής, που έγινε εν μέρει δεκτή και ανέθεσε τη συνεπιμέλεια της ανήλικης και στους δύο γονείς, η οποία εν συνεχεία μεταρρυθμίστηκε κατόπιν αιτήσεώς της, περιορίζοντας την επικοινωνία του εναγόμενου με το παιδί. Ότι με την 1871/2023 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του ως άνω Δικαστηρίου ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια της ανήλικης από κοινού και στους δύο γονείς. Ότι μετά την προσωρινή ανάθεση της συνεπιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας τους και στους δύο γονείς, οι σχέσεις της με τον εναγόμενο έχουν επιδεινωθεί, καθόσον ο τελευταίος δημιουργεί προβλήματα τόσο στην υπηρεσία της όσο και στο σχολείο του παιδιού, κατά τα αναλυτικώς αναφερόμενα εκεί (αγωγή) ενώ δεν επιτρέπει καμία δραστηριότητα στην ανήλικη πλην του TAE ΚΒΟ ΝΤΟ. Ότι από τα ανωτέρω προκύπτει πως είναι η πλέον κατάλληλη προκειμένου να της ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας της, καθόσον ο εναγόμενος επιδεικνύει αλλοπρόσαλλη και διαταραγμένη συμπεριφορά, απειλητική και υβριστική απέναντι στην ίδια και το παιδί, η ίδια δε είναι ένας ώριμος και ψυχικά ισορροπημένος άνθρωπος που προσφέρει στο ανήλικο συναισθηματική ασφάλεια και αγάπη, ενώ περαιτέρω οι μεταξύ τους διαφορές δεν πρόκειται να αμβλυνθούν, αντίθετα οι σχέσεις τους διαρκώς επιδεινώνονται. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά ζητούσε α] να ανατεθεί αποκλειστικά σε αυτήν η επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης, β] να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της προκαταβάλλει μηνιαία διατροφή σε χρήμα, για λογαριασμό της ανήλικης, ύψους 715 ευρώ, μέσα στο πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός, για χρονικό διάστημα [3] ετών από την επίδοση της αγωγής, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής εκάστης δόσης μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Τέλος, ζητούσε να καταδικαστεί αυτός στη δικαστική της δαπάνη.

Στην από 25-05-2023 ένδικη αγωγή, ο ενάγων-ήδη εκκαλών εξέθετε ότι με την εναγόμενη τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στις 17-02-2017, κατά τη διάρκεια του οποίου απέκτησαν ένα θήλυ τέκνο, την ..., που γεννήθηκε στις 23¬02-2017. Ότι ο γάμος τους έχει ήδη λυθεί αμετάκλητα δυνάμει της υπ’αριθμόν 13761/04-12-2018 συναινετικής πράξης λύσης γάμου του συμβολαιογράφου Αθηνών Νικολάου Αναστασάκη, στην οποία έχει ενσωματωθεί το από 22-11-2018 ιδιωτικό συμφωνητικό που συνυπέγραψε με την εναγόμενη, διετούς ισχύος, με το οποίο συμφώνησαν να ανατεθεί η επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας τους στην εναγόμενη μητέρα της, ρυθμίστηκε η επικοινωνία του μαζί της, καθώς και η υποχρέωσή του καταβολής μηνιαίας διατροφής σε χρήμα, για λογαριασμό της ανήλικης, ύψους 300 ευρώ, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός. Ότι μετά την πάροδο της διετίας, οι διάδικοι συμφώνησαν την άτυπη εξακολούθηση της ισχύος του, πλην όμως από το μήνα Νοέμβριου του έτους 2021, η εναγόμενη παρακωλύει το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί τους, καθώς και αυτό της γονικής του μέριμνας, αφού σταμάτησε να τον ενημερώνει για τα θέματα υγείας του (ιατρικές εξετάσεις και εμβόλια), για τους παιδιάτρους που το παρακολουθούσαν και την τυχόν φαρμακευτική αγωγή που του χορηγείται, κατά τα αναλυτικώς αναφερόμενα εκεί (αγωγή). Ότι με την 1871/2023 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του ως άνω Δικαστηρίου ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια της ανήλικης από κοινού και στους δύο γονείς, πλην όμως η εναγόμενη εξακολουθεί να παρεμποδίζει την τηλεφωνική επικοινωνία του και την επικοινωνία μέσω βιντεοκλήσης με το παιδί τους, άλλοτε απενεργοποιώντας το τηλέφωνό της, άλλοτε υποδεικνύοντας στο παιδί να του κλείσει το τηλέφωνο, ενώ μιλάει άσχημα στο παιδί για τον ίδιο. Ότι όπως ορίστηκε η επικοινωνία του με το παιδί δυνάμει της ανωτέρω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων, δεν υφίσταται επαρκής χρόνος για τη δημιουργία ψυχικού δεσμού τόσο μαζί του όσο και με τα λοιπά μέλη της οικογένειάς του, συνθήκη προδήλως αντίθετη με το καλώς εννοούμενο συμφέρον του παιδιού και την ομαλή ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά, ζητούσε να ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης από κοινού και στους δύο γονείς με το σύστημα της εναλλασσόμενης ισόχρονης διαμονής μεταξύ των κατοικιών της δικής του και της εναγόμενης, και να καθοριστεί η επικοινωνία του μαζί του για το χρονικό διάστημα που θα διαμένει μαζί του, κατά τον τρόπο που αναφέρει στην αγωγή και να καταδικαστεί η εναγόμενη στη δικαστική του δαπάνη.

Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις αγωγές αντιμωλία των διαδίκων με την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών, δέχθηκε εν μέρει τις αγωγές ως βάσιμες κατ’ουσίαν και α] ανέθεσε οριστικά την επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων αποκλειστικά στην ενάγουσα-εναγοόμενη, β] υποχρέωσε τον εναγόμενο να προακαταβάλλει μηνιαία διατροφή σε χρήμα, για λογαριασμό της ανήλικης, μέσα στο πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός και για χρονικό διάστημα [3] ετών από την επίδοση της αγωγής, ύψους [350] ευρώ και ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος-εναγόμενού κατά τον τρόπο που αναφέρεται εκεί (απόφαση) με την απειλή σε βάρος της εναγόμενης χρηματική ποινή [300] ευρώ για κάθε παραβίαση της αμέσως ανωτέρω διατάξεως. Τέλος, συμψήφισε μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα. Κατά της απόφασης αυτής ο εναγόμενος-ενάγων-ήδη εκκαλών με την ένδικη έφεσή του, για τους λόγους που εκθέτει σ’αυτή, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή του, έτσι ώστε να γίνει δεκτή εν όλω η αγωγή του και να απορριφθεί αντίστοιχα στο σύνολό της η αγωγή της αντιδίκου του.

Με το Ν. 4800/2021 καθιερώθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας ως νόμιμο σύστημα η κοινή γονική μέριμνα, στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης ή ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων ή των μερών του συμφώνου συμβίωσης, κατά το πρότυπο των σύγχρονων νομοθεσιών και των πορισμάτων σύγχρονων επιστημονικών ερευνών (Ράμμου, Η καθιέρωση του θεσμού της συνεπιμέλειας στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου, ΕλλΔ/νη 2021.1117). Η αρχή της συνεπιμέλειας πρέπει να γίνει κατανοητή ως η κοινή παρουσία των γονέων στη ζωή του παιδιού, κατάλληλη για να του εγγυηθεί μια σταθερότητα και ισχυρές συναισθηματικές σχέσεις και με τους δύο γονείς, που απορρέει από την υποχρέωσή τους να συνεργάζονται στη φροντίδα, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Ειδικότερα, με τον όρο «εξακολουθούν» καταφάσκεται η αναγκαιότητα αδιατάρακτης και αδιάκοπης διαβίωσης του ανηλίκου, υπό τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσε πριν από το χωρισμό των γονέων του και, ιδίως, αυτές που αφορούν στις μεθόδους και στη φιλοσοφία ανατροφής, διαπαιδαγώγησης, εκπαίδευσής του, τις επιλογές ως προς τις εξωσχολικές του δραστηριότητες, την ψυχαγωγία του και τις κοινωνικές του συναναστροφές, αφού η διάσταση, το διαζύγιο, η διακοπή της συμβίωσης ή η ακύρωση του γάμου των γονέων του, δεν πρέπει να μεταβάλλουν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου, η οποία πρέπει να ασκείται από κοινού και από τους δύο γονείς, καθόσον βασικός σκοπός είναι η ψυχική υγεία του ανήλικου τέκνου, η ομαλή ένταξή του στο κοινωνικό περιβάλλον και η ανάπτυξη της προσωπικότητάς του (ΑΠ 78/2023 ΕλλΔ/νη 2023.1073, ΕφΠειρ 662/2023, ΕφΠειρ 416/2023 ΙστΕφΠειρ). Αναβαθμίζεται έτσι η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μετά το χωρισμό, από απλή δυνατότητα του δικαστηρίου που έβρισκε ελάχιστη πρακτική εφαρμογή λόγω της εξάρτησής της από τη συμφωνία των γονέων, σε νομικό κανόνα (ΑΠ 2096/2022), ο οποίος έχει καταρχήν το προβάδισμα έναντι οιασδήποτε άλλης σχετικής διευθέτησης. Με τον όρο «εξίσου» αποδίδεται η θεμελιώδης αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία εισήχθη με τον Ν. 1329/1983 και εναρμόνισε, στο θέμα αυτό, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς τα άρθρα 4 παρ. 2 και 21 παρ. 1 του Συντάγματος, περί της ισότιμης συμβολής και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου και την ανάπτυξη της προσωπικότητας, η οποία είναι κοινωνικά ίσης αξίας και εξίσου σπουδαία. Για τη λήψη της απόφασής του το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας. Οι γονείς είναι εξαρχής εξίσου κατάλληλοι για την ανατροφή του παιδιού τους και συνεπώς τεκμαίρονται ίσοι απέναντι στο τέκνο τους. Το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου είναι να ανατρέφεται και από τους δυο γονείς του και να διατηρεί ισόρροπες σχέσεις με αμφότερους, μετά τη διάσταση. Ο δικαστικός έλεγχος πρέπει να κατευθύνεται στον έλεγχο της ισορροπίας των γονικών ρόλων και της λειτουργικότητας της προτεινόμενης ρύθμισης, με την επιφύλαξη κάποιου σοβαρού λόγου που να ανάγεται στο συμφέρον ή στα δικαιώματα του παιδιού. Περαιτέρω, η τελολογική και συστηματική ανάλυση της 1514§3 του ΑΚ οδηγεί στην ανάθεση της αποκλειστικής ή μονογονεϊκής επιμέλειας σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Η δυνατότητα αυτή του δικαστηρίου αναγράφεται τρίτη κατά σειρά, ενώ κατά το προϊσχύον δίκαιο αναγραφόταν ως πρώτη επιλογή (Λέκκας, Η επιμέλεια του παιδιού κατά τον Αστικό Κώδικα - Μετά τον Ν.4800/2021, 2021, σελ. 196). Πρόκειται δηλαδή για ύστατη κρίση, στην οποία θα προσφύγει ο δικαστής, αν διαγνώσει ότι δεν συντρέχει ηπιότερη λύση και έχουν εξαντληθεί όλες οι υπόλοιπες επιλογές (Βαλτούδης, Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο, ΕλλΔνη 2021,1003, Γαρφέ, Η θεσπιζόμενη στην ΑΚ 1514 αποκλειστική επιμέλεια ως μορφή εξαίρεσης-παρέκκλισης από τον κανόνα της από κοινού άσκησης της ΑΚ 1513, ΕλλΔ/νη 2022.1166). Σε αυτό το πλαίσιο, ο δικαστής θα αξιολογήσει τη δυνατότητα εφαρμογής της αποκλειστικής επιμέλειας, μόνο εάν προβεί σε αποκλεισμό της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας, με μια αρνητική αξιολόγηση για το λόγο ότι οι συνθήκες διαβίωσης του παιδιού και το συμφέρον του δεν επιτρέπουν την εφαρμογή του κανόνα. Συνεπώς, ο αποκλεισμός της συνεπιμέλειας πρέπει να προκόψει από μια ειδική αιτιολογία όχι μόνο θετική στην καταλληλότητα του ενός γονέα που θα του ανατίθεται η επιμέλεια, αλλά και αρνητική στην ακαταλληλότητα του άλλου γονέα, που αποκλείεται από την κοινή άσκηση της γονικής ευθύνης, διότι δεν ανταποκρίνεται με το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Επίσης, η μεγάλη γεωγραφική απόσταση των κατοικιών μεταξύ των γονέων δεν συνιστά εμπόδιο για την εφαρμογή της κοινής γονικής μέριμνας. Η έλλειψη γειτνίασης μπορεί να επηρεάσει μόνο τη ρύθμιση επικοινωνίας του γονέα με το παιδί, όχι όμως τη λήψη κοινών αποφάσεων. Στη σημερινή εποχή, η συνεπιμέλεια διευκολύνεται από τα μέσα επικοινωνίας που εξαφανίζουν ή μειώνουν στο ελάχιστο τις γεωγραφικές αποστάσεις. Πρέπει, λοιπόν, να διασώζεται η συνέχεια αλλά όχι απαραίτητα η καθημερινότητα της σχέσης με το γονέα που δεν διαμένει με το παιδί. Επιπλέον, υφίσταται η δυνατότητα κατανομής στην άσκηση της επιμέλειας, ως τέτοια δε πρέπει να νοηθεί ο διαμερισμός της από κοινού άσκησης της επιμέλειας, είτε με βάση το χρονικό, είτε με βάση το λειτουργικό κριτήριο. Στην κατανεμημένη επιμέλεια δεν υπάρχει κοινή επιμέλεια (δηλαδή συναπόφαση με ρύθμιση των ειδικότερων διαφωνιών), αλλά μερική επιμέλεια και από τους δύο γονείς. Κάθε δηλαδή γονέας αποφασίζει μόνος του για το κομμάτι της επιμέλειας που του έχει ανατεθεί (είτε χρονικά, είτε λειτουργικά), όσον αφορά πάντοτε τα τρέχοντα ζητήματα επιμέλειας, διαχείρισης ή επείγοντα, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει προηγουμένως τον άλλο γονέα, διότι η υποχρέωση αυτή βαρύνει μόνο την από κοινού επιμέλεια. Έτσι, στην πραγματικότητα στην κατανεμημένη (μερική) επιμέλεια τρέχουν ταυτόχρονα δύο επιμέρους επιμέλειες και από τους δύο γονείς, οι οποίοι, επειδή οι καταστάσεις που έχουν διαμορφωθεί δεν τους επιτρέπουν να συναποφασίσουν, είναι υποχρεωμένοι απλά να παρέχουν στον άλλο γονέα πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου, σύμφωνα με το άρθρο 1519§3 του ΑΚ. Η κατανομή της επιμέλειας στους δύο γονείς μπορεί να είναι, είτε λειτουργική, είτε χρονική. Στη λειτουργική κατανομή της επιμέλειας, η άσκηση των βασικών λειτουργιών της γονικής μέριμνας, και συγκεκριμένα η επιμέλεια του προσώπου, η διοίκηση της περιουσίας, η εκπροσώπηση ή η παροχή στέγης, είτε στο σύνολό τους, είτε υποσύνολα αυτών, κατανέμεται μεταξύ των γονέων. Με τη λειτουργική κατανομή μεταξύ των γονέων κατανέμεται μεταξύ των γονέων η άσκηση των τριών βασικών εκφάνσεων της γονικής μέριμνας (επιμέλεια, διοίκηση περιουσίας ή εκπροσώπηση) ή ορισμένων υπολειτουργιών αυτών. Η λειτουργική κατανομή ορισμένων τομέων της επιμέλειας δύναται να μετριάσει την όξυνση των οικογενειακών αντιδικιών και την ανάγκη για δικαστικές διενέξεις, καθώς και να περιορίσει τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλεί το διαζύγιο στη ψυχολογία του τέκνου, με το απαραίτητο κλίμα σταθερότητας και ασφάλειας που είναι απαραίτητα για την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του (ΜΕφΑΘ 4948/2015 ΧρΙΔ 2016.29). Το τέκνο δεν απομακρύνεται από τον ένα γονέα και αντίστοιχα αυτός δεν αποξενώνεται τελείως από την άσκηση του λειτουργικού δικαιώματος του (ΑΠ 616/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1612/2017 ΧρΙΔ 2018.583). Ανταποκρίνεται στο αίτημα για ενεργητική παρουσία αμφότερων των γονέων στην ανατροφή του τέκνου και στην επίτευξη μιας μορφής συνεπιμέλειας [Γεωργιάδης, Ζητήματα από την κατανομή της άσκησης της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, ΕΦΑΠΟΛΔ 2016, 907-908, Χρηστίδου, Η (συν)επιμέλεια μετά το διαζύγιο, ΕλλΔ/νη 2023.972], Ακολούθως, η καταλληλότητα του ενός γονέα να αναλάβει την άσκηση της επιμέλειας, δεν αποτελεί, ταυτόχρονα, και ένδειξη ακαταλληλότητας του άλλου (Μιχαλακάκου, Η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, κατά την νομολογία, 2015, σελ. 40). Αμφότεροι οι γονείς, κατά τεκμήριο, είναι ικανοί στο γονεϊκό ρόλο και το ανήλικο έχει το δικαίωμα να διατηρεί μια ισορροπημένη σχέση και με τους δύο γονείς, όπως ελέχθη ανωτέρω. Ιδανική λύση είναι η διατήρηση της συμμετοχής και η ενεργητική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού, γιατί το τελευταίο δεν χρειάζεται μόνο τον καλύτερο από αυτούς (Δεμερτζής, Η ουσιαστική και δικονομική αναγκαία μεταρρύθμιση της επιμέλειας, Δ.2003 140 επ„ ΕφΑΘ 504/2019 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, η λύση της χρονικής κατανομής μπορεί να επιλέγεται εφόσον από τη συχνή μεταβολή του τόπου διαμονής του ανηλίκου δεν υφίσταται υπέρμετρη διασάλευση της ψυχικής του ηρεμίας, ήτοι προϋποθέτει τέκνα μετά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία και να υπάρχει σχετική εγγύτητα κατοικιών, ώστε να μην διαταράσσεται το σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον του παιδιού και παράλληλα ειλικρινή πρόθεση του γονέα που διαμένει πιο μακριά απ’ τη σχολική μονάδα, να αναλάβει τη μεταφορά του τέκνου σ’ αυτήν. Ο τρόπος αυτός κατανομής της άσκησης της επιμέλειας εξασφαλίζει την από κοινού συμμετοχή των γονέων στην άσκησή της και την ισόρροπη ανάπτυξη του παιδιού, που γίνεται δέκτης των διαφορετικών αντιλήψεων και τρόπων σκέψης των γονέων του, ενδέχεται όμως να δημιουργήσει και συνεχείς εντάσεις και τριβές μεταξύ των γονέων, καθόσον η εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί μια πραγματική συνεργασία μεταξύ τους, στις επιλογές και στη διαχείριση του ανηλίκου, κατά τρόπο παραγωγικό και επίλυση των διαφορών τους με καταφυγή πρωτίστως στη διαμεσολάβηση και ως έσχατο μέσο στα δικαστήρια (Λέκκας, ο.π., αριθμ. 454. Βλ. και υπό το προϊσχύσαν δίκαιο ΑΠ 1016/2019, ΑΠ 1393/2017, ΑΠ 317/2015, ΕφΘεσ 14202/2020, ΕΑ 504/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Διάκριση πρέπει να γίνεται μεταξύ της χρονικής κατανομής της άσκησης της επιμέλειας μεταξύ των γονέων και της εναλλασσόμενης διαμονής (κατοικίας) του τέκνου. Η πρώτη συνιστά μορφή κατανομής της άσκησης της γονικής μέριμνας με περιοδικότητα και συνεπάγεται ότι το παιδί έχει εναλλασσόμενη κατοικία στον τόπο κατοικίας του γονέα του, ο οποίος, στο πλαίσιο αυτό, ασκεί μόνος του, κάθε φορά, τις πράξεις επιμέλειας του παιδιού για όλα τα θέματα, με εξαίρεση εκείνα που αφορούν στον πυρήνα, κατ’ άρθρο 1519 § 1 του ΑΚ. Αντιθέτως, η εναλλασσόμενη διαμονή μπορεί να διαταχθεί από το δικαστήριο αυτοτελώς, χωρίς την κατανομή της άσκησης της επιμέλειας, οπότε οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού την επιμέλεια του παιδιού (συνεπιμέλεια) (ΑΠ 78/2023, ΑΠ 535/2022, ΑΠ 1186/2021, ΑΠ 426/2021, ΑΠ 113 5/2020, ΑΠ 3 5 8/2019). Η χρονική κατανομή της επιμέλειας, όπως και η εναλλασσόμενη διαμονή, δεν σημαίνουν απαραίτητα και ισόχρονη κατανομή αυτής, αλλά τέτοια που να συμβάλλει αποτελεσματικότερα στην προαγωγή του συμφέροντος του παιδιού (Κ. Φουντεδάκη, Το δίκαιο των σχέσεων γονέων και παιδιών - Οι αλλαγές που επέφερε στον ΑΚ ο Ν 4800/2021, σελ. 32 επ., Γ. Λέκκα, ό.π., σελ. 163 επ., Γ. Βαλμαντώνη, Η προσαρμογή του ελληνικού οικογενειακού δικαίου στις σύγχρονες ευρωπαϊκές νομοθεσίες, με την καθιέρωση του κανόνα της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας μετά το χωρισμό των γονέων, ΕλλΔ/νη 2021, σελ. 1075, Χρηστίδου, ο.π, σελ. 14 επ.). Περαιτέρω, ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων των τέκνων και της προσφυγής τους στο Δικαστήριο αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησής της είναι το «βέλτιστο συμφέρον του τέκνου», που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα (βλ. αναλυτικά, Λέκκα Γεώργιο, Η επιμέλεια του παιδιού κατά τον Αστικό Κώδικα, Μετά το Ν.4800/2021, Εκδόσεις Σάκκουλα Αθήνα- Θεσσαλονίκη 2021, σελ. 163 επομ, Φουντεδάκη Κατερίνα, Το νέο δίκαιο των σχέσεων γονέων και τέκνων, Οι αλλαγές που επέφερε στον Αστικό Κώδικα ο Ν. 4800/2021, σελ. 24 επομ.). Ως συμφέρον του τέκνου νοείται το σωματικό, υλικό, πνευματικό, ψυχικό, ηθικό και, γενικότερα, κάθε είδους συμφέρον το οποίο αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για τη λήψη της απόφασης, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και τους μέχρι τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς του και τους, τυχόν, αδελφούς του, τις, τυχόν, συμφωνίες των γονέων, σχετικά με την επιμέλεια και την περιουσία του τέκνου καθώς και τη γνώμη του τέκνου, εφόσον αυτό, κατά την ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου, ενόψει της ηλικίας του και της πνευματικής του ανάπτυξης, είναι ικανό να αντιληφθεί το πραγματικό του συμφέρον. Το συμφέρον του τέκνου λαμβάνεται, υπό ευρεία έννοια, και προς διαπίστωσή του λαμβάνονται υπόψη και αξιολογούνται όλα τα επωφελή, για το ανήλικο, στοιχεία και περιστάσεις. Η κρίση δε αυτή του δικαστηρίου, ελέγχεται αναιρετικά, κατά την υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών, στη νομική έννοια του συμφέροντος του τέκνου, αν αυτή είναι εσφαλμένη, με το λόγο, από τον αριθμό 1 του άρθρου 559 του ΚΠολΔ, αν δε δεν έχει ή έχει ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες, από τον αριθμό 19 του ίδιου άρθρου, για την πλάγια παράβαση της ουσιαστικού δικαίου διάταξης του άρθρου 1511 του ΑΚ, ως προς το κρίσιμο για την έκβαση της δίκης ζήτημα του συμφέροντος του τέκνου (ΑΠ1758/2022, ΑΠ1186/2021, ΑΠ 426/2021, ΑΠ 1175/2020, ΑΠ 1612/2017, ΑΠ 1132/2017, ΑΠ 317/2015 και ΕΑ 504/2019 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ).

Με το προαναφερόμενο περιεχόμενο, η από 03-04-2023 αγωγή είναι πλήρως ορισμένη, απορριπτόμενης ως αβάσιμης της ένστασης αοριστίας που πρόβαλε ο εναγόμενος και επανέλαβε με τον πρώτο λόγο εφέσεως, εφόσον εκτίθενται τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη θεμελίωση του αγωγικού δικαιώματος αφενός της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, αφετέρου της διατροφής του. Και τούτο διότι, στοιχεία της αγωγής για την ανάθεση της επιμέλειας ανηλίκου τέκνου στην περίπτωση της διάσπασης της έγγαμης ή της νόμιμης συμβίωσης, είναι η επίκληση της διακοπής της συμβίωσης και η έκθεση των στοιχείων των σχετικών με το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που αναφέρονται εν προκειμένω, το δε Δικαστήριο, διαπιστώνοντας τη διάσταση, αποφασίζει με βάση το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, αποβλέποντας και στα λοιπά στοιχεία που αναφέρονται στην πιο πάνω νομική σκέψη (βλ. και ΑΠ 379/86 αδημ., Β.Βαθρακοκοίλη, Το Νέο Οικ.Δίκαιο, Αθήνα 2000, άρθρο 1514, αρ.5, σελ.900), ενώ αν οι ισχυρισμοί της ενάγουσας είναι αληθείς ή όχι είναι θέμα απόδειξης. Περαιτέρω, αναφέρονται τα στοιχεία τα αναγκαία για τη θεμελίωση του δικαιώματος της διατροφής του, ήτοι η γενεσιουργός αιτία της υποχρέωσης του εναγόμενου για παροχή διατροφής στο ανήλικο τέκνο του (ανήλικο τέκνο γεννηθέν εντός νόμιμου γάμου), η ιδιότητα με την οποία η ενάγουσα ασκεί την αγωγή, η έλλειψη εισοδημάτων και συνακόλουθα η αδυναμία του να διατραφεί από δικούς του πόρους. Επίσης, αναφέρεται σ’αυτή (αγωγή) η ηλικία του, οι επιμέρους βιοτικές του ανάγκες, που είναι προσδιοριστικές του ύψους της καταβλητέας διατροφής, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του, καθώς και το αιτούμενο συνολικό χρηματικό ποσό που απαιτείται κάθε μήνα για την κάλυψη των αναγκαίων αυτών δαπανών του ανηλίκου, χωρίς να απαιτείται να προσδιορίζεται με ακρίβεια στο δικόγραφο της αγωγής και το απαραίτητο για την κάλυψη κάθε επιμέρους ανάγκης τους χρηματικό ποσό (το οποίο εκ του περισσού αναφέρεται), ενώ το πραγματικό ύψος κάθε επιμέρους δαπάνης είναι θέμα απόδειξης και όχι στοιχείο για το ορισμένο της αγωγής (ΑΠ1175/2020,ΑΠ 124/2017, ΑΠ 1322/2013). Ακόμη, για το ορισμένο αυτής (αγωγής), εκτίθενται στο δικόγραφο τα εισοδήματα του εναγόμενου, η περιουσία του καθώς και τα εισοδήματα της ενάγουσας από την εργασία της και η ανυπαρξία περιουσίας. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ορισμένη την αγωγή ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο, έστω και χωρίς ειδικότερες αιτιολογίες οι οποίες πρέπει να συμπληρωθούν με τις προπαρατεθείσες (άρθρο 534 του ΚΠολΔ) και ο δεύτερος λόγος εφέσεως τυγχάνει αβάσιμος και εντεύθεν απορριπτέος.

Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, ... και .... αντίστοιχα, που περιέχονται στα υπ’αριθμόν ./2024 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, από όλα τα έγγραφα που προσκόμισαν μετ’επικλήσεως οι διάδικοι, για να ληφθούν υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική μνεία χωρίς ωστόσο να παραλείπεται κανένα από αυτά, μεταξύ των οποίων τα μηνύματα κινητού τηλεφώνου που απέστειλαν μεταξύ τους και προσκόμισαν μετ’ επικλήσεως αμφότεροι οι διάδικοι, διότι ακόμη και χωρίς την τήρηση της διαδικασίας άρσης απορρήτου, που προβλέπεται στο ΠΔ 47/2005, τα γραπτά μηνύματα μεταξύ των διαδίκων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, όπως οι επιστολές, αφού σε αμφότερες τις μορφές αυτού του είδους της επικοινωνίας συνυπάρχουν τα στοιχεία της αποτυπωμένης, σε αναγνώσιμη μορφή επικοινωνίας, από απόσταση, ενώ η μετάβαση από την κυριαρχία της επιστολής, στην κυριαρχία του sms (και του e mail), έγινε κυρίως λόγω του εκσυγχρονισμού της διαθέσιμης τεχνολογίας, με συνέπεια να μην προσβάλλονται τα δικαιώματα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου, όταν προσκομίζονται από τους ίδιους τους αντίδικους και συνάμα συνομιλούντες μέσω sms ή email, στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης (βλ. σχετ. ΕφΠειρ 28/2021, ΕφΑιγ 39/2021, ΕφΠειρ 576/2020, ΕφΠειρ 55/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), τις υπ’αριθμόν ., 10.206 και ./09-05-2024 ένορκες βεβαιώσεις των .., ... και ... αντίστοιχα ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ..., που προσκόμισε μετ’επικλήσεως ο εναγόμενος-ενάγων-ήδη εκκαλών κατόπιν νομότυπης κλήτευσης της αντιδίκου του πριν από [2] τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες κατ'άρθρο 422 του ΚΠολΔ (βλ. την υπ’αριθμόν ./Α/30-04-2024 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών ...), την υπ’αριθμόν ./25-02-2025 ένορκη βεβαίωση του ... ενώπιον της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου Αθηνών που επίσης προσκόμισε μετ’επικλήσεως ο εναγόμενος-ενάγων-ήδη εκκαλών, το πρώτον ενώπιον τόυ Δικαστηρίου τούτου, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του αντιδίκου της πριν από [2] τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες κατ'άρθρο 422 του ΚΠολΔ (βλ. την υπ’αριθμόν ./20-02-2025 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών .), την υπ’αριθμόν ./07-06-2022 ένορκη βεβαίωση της . ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών . και τις υπ’αριθμόν . και ./18-04-2022 ένορκες βεβαιώσεις των . και . ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών, που επίσης προσκόμισε μετ’επικλήσεως ο εναγόμενος-ενάγων- ήδη εκκαλών, οι οποίες δόθηκαν στα πλαίσια άλλης αστικής δίκης (ασφαλιστικών μέτρων) μεταξύ των ίδιων διαδίκων και λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τα έγγραφα της σχηματισθείσας ποινικής δικογραφίας που λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 64/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), τα αποσπάσματα των ποινικών δικαστικών αποφάσεων που προσκόμισε μετ’επικλήσεως ο εναγόμενος-ενάγων-εκκαλών, που λαμβάνονται υπόψη ως ισχυρό τεκμήριο (βλ. ΟλΑΠ 4/2020, ΑΠ 7/2022, ΑΠ 855/2022, ΑΠ 83/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), τα έγγραφα που παραδεκτά προσκόμισε μετ’επικλήσεως ο εναγόμενος-ενάγων-εκκαλών το πρώτον ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου χωρίς πρόθεση στρεψοδικίας ή βαριάς αμέλειας (άρθρο 529 παρ. 2 του ΚΠολΔ), τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (Βλ. Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, έκδ.2020, υπό άρθρο 529, σελ. 178), περαιτέρω, από τις φωτογραφίες που προσκόμισαν μετ’επικλήσεως αμφότεροι οι διάδικοι, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 αρ. 3, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 του ΚΠολΔ), καθώς και τις ομολογίες των διαδίκων που συνάγονται από τις προτάσεις τους (άρθρο 261 του ΚΠολΔ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ.) αποδείχθηκαν, στα πλαίσια των οριζόμενων στη διάταξη του άρθρου 240 του ΚΠολΔ, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στις 17-02-2017, κατά τη διάρκεια του οποίου απέκτησαν ένα θήλυ τέκνο, την .-., που γεννήθηκε στις 23-02-2017. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά και διασπάστηκε οριστικά περί τα τέλη Νοεμβρίου του έτους 2017 με την αποχώρηση της ενάγουσας-εναγόμενης με την ανήλικη θυγατέρα τους από την οικογενειακή στέγη και εν τέλει ο γάμος τους λύθηκε ήδη αμετάκλητα δυνάμει της υπ’αριθμόν ./04-12-2018 πράξης συναινετικής λύσης γάμου του συμβολαιογράφου Αθηνών ., που έχει νομίμως καταχωρηθεί στα οικεία βιβλία του αρμόδιου Ληξιαρχείου, στην οποία (πράξη) ενσωματώθηκε το από 22-11-2018 ιδιωτικό συμφωνητικό που συνυπέγραψαν οι διάδικοι, με το οποίο ρυθμίστηκαν όλα τα θέματα που προέκυψαν από τη λύση του γάμου τους, ιδίως ό,τι αφορούσε το ανήλικο τέκνο τους. Ειδικότερα, στο εν λόγω συμφωνητικό, μεταξύ άλλων, δήλωναν ότι παραιτούνται από την εκτέλεση της 4344/2018 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, συμφώνησαν να ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης στη μητέρα της, ρύθμισαν το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με το τέκνο του και συμφώνησαν ότι ο τελευταίος θα καταβάλλει μηνιαία διατροφή σε χρήμα για λογαριασμό του τέκνου του ύψους 300 ευρώ. Η διάρκεια του εν λόγω συμφωνητικού ορίστηκε διετής. Μετά τη λήξη της διάρκειας του ως άνω συμφωνητικού, ενόψει του ότι οι διάδικοι συνεργάζονταν αρμονικά μεταξύ τους με γνώμονα το πραγματικό συμφέρον του τέκνου τους, συμφώνησαν την εξακολούθηση της ισχύος τους, ενώ παράλληλα έκαναν προσπάθειες επανασύνδεσης ως ζευγάρι, μάλιστα το καλοκαίρι του έτους 2021 έκαναν κοινές διακοπές, που όμως δεν εξελίχθηκαν ομαλά και έκτοτε οι σχέσεις τους έχουν διαταραχθεί σημαντικά, προβαίνουν δε αυτοί σε ανταλλαγή εξώδικων δηλώσεων ακόμη και μακροσκελών μηνυμάτων [sms], και έχουν καταθέσει μηνύσεις ο ένας εις βάρος του άλλου, κυρίως όμως αυτοί διαφωνούν στα ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση της ανήλικης, αφού ο πατέρας εξέφρασε αντιρρήσεις ως προς την παρακολούθηση κάποιων δραστηριοτήτων (μπαλέτο, ρυθμική), η δε μητέρα με αφορμή τις διαφωνίες τους σχετικά με τον παιδοψυχολόγο που θα παρακολουθήσει την ανήλικη και εν γένει τους ιατρούς που πρέπει να την παρακολουθούν, εμπόδισε κάποιες φορές την επικοινωνία του πατέρα με τη θυγατέρα του, με συνέπεια ο τελευταίος να καταθέσει εγκλήσεις σε βάρος της, όπως εξάλλου κατέθεσε αφενός η . στην ως άνω ένορκη βεβαίωσή της, εξαδέλφη του εκκαλούντος, σύμφωνα με την οποία η εφεσίβλητη έχει παρεμποδίσει την εξ αποστάσεως επικοινωνία του με το παιδί, όπως διαπίστωσε η ίδια πολλές φορές που ήταν παρούσα, αφετέρου ο . στην ως άνω ένορκη βεβαίωσή του, ο οποίος διατηρεί φιλική σχέση από το έτος 2010 με τον εκκαλούντα. Ακολούθως, δυνάμει των από 19-04-2022, 26-04-2022 και 09-06-2022 προσωρινών διαταγών, εκ των οποίων η δεύτερη ανακάλεσε μερικώς την πρώτη, η οποία τροποποιήθηκε στη συνέχεια από την τρίτη, ανατέθηκε εν τέλει η προσωρινή επιμέλεια της ανήλικης από κοινού και στους δύο γονείς και στη συνέχεια, με την 1871/2023 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου που εκδόθηκε κατόπιν ασκήσεως αντίθετων αιτήσεων των διαδίκων, ορίστηκε ότι οι διάδικοι θα συνεχίσουν προσωρινά να ασκούν από κοινού την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης και ορίστηκαν τα χρονικά διαστήματα που θα διαμένει μαζί τους, καθώς και η επικοινωνία τους με το τέκνο μέσω τηλεφώνου ή διαδικτύου, ενώ υποχρεώθηκε ο πατέρας στην καταβολή προσωρινά διατροφής σε χρήμα ύψους [300] ευρώ για λογαριασμό της θυγατέρας του. Τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας, συνειδητά ανταπεξέρχονται με επιτυχία στο γονεϊκό ρόλο, αφιερώνουν με συνέπεια ποιοτικό χρόνο στο παιδί τους, ενώ παράλληλα το συνδράμουν στις σχολικές του υποχρεώσεις και φροντίζουν και για την παρακολούθηση των διάφορων εξωσχολικών δραστηριοτήτων του. Εξάλλου, κατά την επικοινωνία του Δικαστηρίου τούτου με την ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων διαπιστώθηκε ότι αυτή είναι ένα έξυπνο, ευγενικό και χαρούμενο παιδί, διαθέτει δε πνευματική και συναισθηματική ωριμότητα ανάλογη με την ηλικία της. Η ανήλικη εξέφρασε την αγάπη που τρέφει στον ίδιο βαθμό και για τους δύο γονείς της, επίσης ανέφερε ότι νιώθει ότι αμφότεροι οι γονείς της την αγαπούν πολύ και της συμπεριφέρονται πολύ καλά, τόνισε δε την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει με τη μητέρα της, με την οποία διαμένει τον περισσότερο χρόνο, η οποία όπως ανέφερε είναι πιο ελαστική με τα «θέλω» της από τον πατέρα της που της θέτει όρια που την ενοχλούν, κυρίως όσον αφορά την ενδυμασία της και εξέφρασε το παράπονό της ότι ο πατέρας της δεν συμφώνησε να κάνει ρυθμική γυμναστική που της αρέσει πολύ, ενώ ανέφερε ότι επιθυμεί να επικοινωνεί περισσότερο με τα ξαδέλφια της από την πατρική γραμμή, με τα οποία περνάει πολύ όμορφα. Επίσης, ανέφερε ότι οι γονείς της δεν καβγαδίζουν αν και φέρονται ψυχρά μεταξύ τους. Από όλα τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά επιβεβαιώνεται η ικανότητα αμφότερων των γονέων να ανταποκριθούν στο γονεϊκό τους ρόλο, ο δε γονεΐκός τους ρόλος απαιτεί την ενεργή παρουσία τους στη διαδρομή του βίου του τέκνου τους, το οποίο έχει το δικαίωμα να διατηρεί μια ισορροπημένη σχέση και με τους δύο γονείς και δεν χρειάζεται μόνο τον καλύτερο από αυτούς, παρέχουν δε αυτοί τα εχέγγυα για τη σωστή ανατροφή, φροντίδα και διαπαιδαγώγησή του. Με βάση τα ανωτέρω, και με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, το οποίο αποτελεί αποκλειστικό γνώμονα του Δικαστηρίου, όπως τούτο το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες της, και στο οποίο το Δικαστήριο αποβλέπει (άρθρο 1511 του ΑΚ), έχοντας νόμιμο δικαίωμα να ενεργήσει ακόμα και αντίθετα από την όποια συμφωνία των γονέων, λαμβανομένης υπόψη της αγάπης και του ενδιαφέροντος που επιδεικνύουν αμφότεροι οι γονείς και της σοβαρής πρόθεσης και της ψυχικής διάθεσής τους να ασχοληθούν με την ανατροφή, τη διαπαιδαγώγηση και την ψυχοπνευματική ανάπτυξη της ανήλικης θυγατέρας τους, της προσωπικότητά τους και της παιδαγωγικής καταλληλότητάς τους, της πνευματικής τους ανάπτυξης και της δράσης τους στο κοινωνικό σύνολο, της ικανότητας προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα πλαίσια της λογικής και ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, καθώς και της ηλικίας της ανήλικης (10 1/2 ετών περίπου σήμερα), το Δικαστήριο τούτο κρίνει ότι αμφότεροι οι δύο γονείς είναι εξίσου κατάλληλοι για την από κοινού ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου της σ’ αυτούς, η δε ανάθεση σ’ αυτούς από κοινού της επιμέλειας, θα αποδειχθεί λειτουργική, δεδομένου ότι δεν αποδεικνύονται κακοποιητικές συμπεριφορές κανενός γονέα, τέτοιες που να αποκλείουν γι’ αυτόν τη (συν)άσκηση της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας τους, ενώ παρά τις διαφωνίες τους, τελικώς ευρίσκεται λύση στα ζητήματα που αφορούν την ανήλικη, ούτε όμως αρκεί μόνο η διαφωνία των γονέων για να απονεμηθεί η αποκλειστική επιμέλεια στον ένα μόνο γονέα, όπως ελέχθη στην πιο πάνω νομική σκέψη, ενώ σε κάθε περίπτωση, επί μη εξεύρεσης άλλης λύσεως, επί των θεμάτων που θα ανακύπτουν ανυπέρβλητες διαφωνίες, λύση θα δίνουν τα αρμόδια, κατά περίπτωση, Δικαστήρια.

Εξάλλου, με την προσδοκώμενη επίδειξη εκ μέρους των διαδίκων αυξημένης υπευθυνότητας και ευαισθητοποίησης, μετά την εφαρμογή της εναλλασσόμενης διαμονής της ανήλικης, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, αναμένεται βάσιμα ότι θα επικρατήσει το απαραίτητο κλίμα ηρεμίας, σταθερότητας και ασφάλειας στις σχέσεις μεταξύ των διαδίκων, που είναι αναγκαίο για την ομαλή και απρόσκοπτη ανάπτυξη της προσωπικότητας της ανήλικης θυγατέρας τους. Επίσης, με τους κοντινούς τόπους διαμονής των γονέων επιτυγχάνεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και δε διαταράσσεται η σχολική και κοινωνική ζωή του, επομένως, η εναλλαγή περιβάλλοντος δεν επιβαρύνει, κατά τον τρόπο αυτό, την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται όπως καθοριστεί ως τόπος κατοικίας-διαμονής της ανήλικης η κατοικία αμφοτέρων των γονέων της, εναλλάξ, ήτοι να ρυθμιστεί ο τόπος κατοικίας της με το σύστημα της παράλληλης εναλλασσόμενης διαμονής και δη κατά τον τρόπο που αναφέρεται αμέσως κατωτέρω, αφού, όπως ήδη ελέχθη, οι κατοικίες αμφότερων των διαδίκων βρίσκονται σε σχετικά μικρή απόσταση μεταξύ τους, και με το σχολείο της ανήλικης. Έτσι, αμφότεροι οι γονείς θα μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στις σημαντικές αποφάσεις της ζωής του παιδιού τους, αφήνοντας, όμως, πίσω τους τις διαφωνίες και αιτιάσεις που αφορούν στις προσωπικές τους σχέσεις και επιδιώξεις, ως υπεύθυνοι γονείς, ώστε να επιτύχουν το καλύτερο επίπεδο συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ τους για τα ζητήματα της ανήλικης θυγατέρας τους. Πράγματι, σύμφωνα με όσα ελέχθησαν στην πιο πάνω νομική σκέψη, η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και ακολούθως της επιμέλειας, σύμφωνα με το νέο δίκαιο είναι υποχρεωτική, αφού ισχύει εκ του νόμου και ανεξάρτητα από το εάν τη θέλουν οι γονείς, μη αρκούσης απλώς της διαφωνίας τους για τη ρύθμισή της από το Δικαστήριο. Πιο συγκεκριμένα, αν δεν συντρέξει σπουδαίος λόγος, που εγκυμονεί κινδύνους για το παιδί (περίπτωση κακοποιητικού, ψυχικά διαταραγμένου ή παντελώς αδιάφορου γονέα) ή αν δεν συντρέξει πραγματική αδυναμία άσκησης της συνεπιμέλειας από τον ένα γονέα, λ.χ. λόγω της μόνιμης μετεγκατάστασης του παιδιού σε άλλη πόλη ή χώρα, δεν νοείται ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας στον άλλο γονέα ή έστω κατανομή της επιμέλειας, που μόνο κατ' επίφαση θα επέτρεπε την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού, διότι, διαφορετικά, ο δικαστής θα υπερέβαινε τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας και θα ερμήνευε ή και θα εφάρμοζε εσφαλμένα το άρθρο 1514 του ΑΚ (βλ. ΑΠ 1141/2024, ΑΠ 78/2023), οι δε περιστάσεις που δέχθηκε η εκκαλουμένη (απλώς και μόνο τεταμένες σχέσεις των γονέων) δεν αρκούν ούτε υπό το προ του Ν. 4800/2021 δίκαιο και δη κατά το προϊσχύον άρθρο 1513 του ΑΚ για τη συνολική ανάθεση της επιμέλειας στον ένα μόνο γονέα, αφού έτσι ουδόλως εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου, το οποίο είναι έρμαιο των αποφάσεων του ενός γονέα, χωρίς να μπορεί να δεχθεί τις επιδράσεις και τη θετική συμβολή του άλλου στα ζητήματα που τα αφορούν και δη στα θεμελιώδη ζητήματα της υγείας και της εκπαίδευσής του. Εξάλλου, στη διάταξη του άρθρου 1519 παρ. 1 του ΑΚ, που εισήχθη με τον Ν. 4800/2021 και είναι αναγκαστικού δικαίου, προβλέπεται ότι όταν η επιμέλεια ασκείται από τον έναν γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Υφίσταται δηλαδή ειδικά για τα ζητήματα αυτά υποχρεωτική συναπόφαση, ακόμη και όταν την επιμέλεια κατά τα λοιπά ασκεί ο ένας γονέας. Η απαίτηση καλής συνεργασίας ως προϋπόθεση για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας θα οδηγούσε στην πράξη στην αναίρεση του κανόνα που εισήγαγε ο Ν. 4800/2021, καθώς σε πολλές περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων υπάρχει έλλειψη καλής συνεργασίας και αρκετές φορές μονομερώς και ιδιοτελώς παράγεται από το μέρος που δεν επιθυμεί τη συνάσκησή της ή τουλάχιστον το χρονικό μερισμό της επιμέλειας με ικανούς και εξίσου (αν όχι ίσους) χρόνους μεταξύ των γονέων. Σημειωτέον ότι ο εκκαλών δυνάμει της 350/2024 απόφασης του Τριμελούς Ναυτοδικείου Πειραιώς αθωώθηκε παμψηφεί για τα αδικήματα της ενδοοικογενειακής απειλής και εξύβρισης που φέρεται να τέλεσε στο Γαλάτσι Αττικής στις 26-09-2022, λόγω αμφιβολιών ως προς την τέλεσή τους, ούτε όμως αποδείχθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κακοποιητική ή υβριστική συμπεριφορά εκ μέρους του σε βάρος της εφεσίβλητης. Εξάλλου, με την προσδοκώμενη επίδειξη εκ μέρους των διαδίκων αυξημένης υπευθυνότητας και ευαισθητοποίησης, μετά την εφαρμογή της εναλλασσόμενης διαμονής του παιδιού, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας αναμένεται βάσιμα ότι θα επικρατήσει το απαραίτητο κλίμα ηρεμίας, σταθερότητας και ασφάλειας στις σχέσεις μεταξύ των διαδίκων, που είναι αναγκαίο για την ομαλή και απρόσκοπτη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανήλικου τέκνου τους. Προσδοκάται ειδικότερα ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, με την εναλλασσόμενη κατοικία θα αναπτύξει εξίσου ισχυρό ψυχικό δεσμό με τον πατέρα του όπως έχει ήδη αναπτύξει με τη μητέρα του σημαντικά, αλλά και θα οριοθετηθεί με τη συστηματική παρουσία του πατέρα στη ζωή του, η δε μητέρα θα μπορέσει να αφιερώσει περισσότερο ποιοτικό χρόνο στο τέκνο της, μη αναλώμενη μόνο σε υποχρεώσεις. Τούτο επιρρωνύεται και από τα προσκομιζόμενα μετ’επικλήσεως από τον εκκαλούντα πιο πρόσφατα χρονικά μηνύματα κινητού τηλεφώνου που αντάλλαξε με την εφεσίβλητη, από τα οποία προέκυψε ότι όταν παρίσταται ανάγκη, πχ για την παραλαβή της ανήλικης από το σχολείο, οι διάδικοι συνεννοούνται σε κλίμα ηρεμίας και με γνώμονα το καλό του παιδιού τους. Τα ανωτέρω δεν δύνανται να αναιρεθούν από την κατάθεση της προαναφερόμενης μάρτυρος-αδελφής της ενάγουσας-εναγόμενης- ήδη εφεσίβλητης, η οποία επανέλαβε τους ισχυρισμούς της τελευταίας περί υβριστικής και σε μία περίπτωση απειλητικής συμπεριφοράς του ενάγοντος-εναγόμενού (ουδέν ανέφερε περί κακοποιητικής συμπεριφοράς), η οποία μάλιστα ανέφερε υβριστικές φράσεις που της έγραφε σε μηνύματα, που ωστόσο δεν αποδείχθηκαν, εφόσον ουδέν εξυβριστικό μήνυμα κατατέθηκε μετ’επικλήσεως από την εφεσίβλητη. Η κρίση του Δικαστηρίου για όλα τα προαναφερόμενα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά έχει έρεισμα στο σύνολο όλων ανεξαιρέτως των αποδεικτικών μέσων που αξιολογήθηκαν και δεόντως συνεκτιμήθηκαν από το Δικαστήριο, ενώ όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, ελήφθη υπόψη το βέλτιστο συμφέρον της ανήλικης και όχι αυτό των γονέων. Ειδικότερα, η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων θα διαμένει κατά τα διαστήματα της 1ης έως και της 7ης ημέρας κάθε μήνα και της 15ης έως και της 22ης ημέρας κάθε μήνα στην κατοικία του πατέρα της και τις υπόλοιπες ημέρες κάθε μήνα, ήτοι από την 8η έως και την 14η μέρα κάθε μήνα και από την 23η ημέρα κάθε μήνα έως τη λήξη του, στην κατοικία της μητέρα της. Επίσης, θα διαμένει στην κατοικία των γονέων της τα ακόλουθα χρονικά διαστήματα, ως αναλύεται κατωτέρω: 1] Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και Νέου Έτους θα διαμένει με τον πατέρα της κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 17:00 μ.μ. της 23ης Δεκεμβρίου έως ώρα 17:00 μ.μ. της 30ης Δεκεμβρίου και κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 17:00 μ.μ. της 30ης Δεκεμβρίου έως ώρα 17.00 μ.μ. της 6ης Ιανουάριου, τα αντίθετα χρονικά διαστήματα θα διαμένει με τη μητέρα της. 2] Κατά τις εορτές του Πάσχα θα διαμένει με τον πατέρα της κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό από ώρα 15.00 μ.μ. της Παρασκευής που προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας έως ώρα 11.00 μμ της Μεγάλης Παρασκευής και κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 11.00 π.μ. της Μεγάλης Παρασκευής έως ώρα 11.00 π.μ. της Παρασκευής μετά το Πάσχα, τα αντίθετα χρονικά διαστήματα θα διαμένει με τη μητέρα της. 3] Κατά τις θερινές διακοπές, θα διαμένει με τον πατέρα της τα μονά έτη από ώρα 13:00 μ.μ. από 1η έως 15η Ιουλίου και ώρα 21.00 μ.μ. και από ώρα 13.00 μ.μ. από 1η Αυγούστου έως 15η Αυγούστου και ώρα 21.00 μ.μ., ενώ τα ζυγά έτη από ώρα 13:00 μ.μ. από 16η έως 31η Ιουλίου και ώρα 21.00 μ.μ. και από ώρα 13.00 μ.μ. από 16η Αυγούστου έως 31η Αυγούστου και ώρα 21.00 μ.μ., τα αντίθετα χρονικά διαστήματα θα διαμένει με

τη μητέρα της. 4] Τις αργίες της 28ης Οκτωβρίου, 25ης Μαρτίου, Καθαράς Δευτέρας, Πρωτομαγιάς, Αγίου Πνεύματος, η ανήλικη θα διαμένει με τον πατέρα της τα μονά έτη, από ώρα 10.00 π.μ. έως ώρα 20.00 μ.μ., ενώ τα ζυγά έτη τις αντίστοιχες ώρες η ανήλικη θα διαμένει με τη μητέρα της, 5] στα γενέθλια της ανήλικης και στην ονομαστική της εορτή, εφόσον είναι αργία, η ανήλικη θα διαμένει με τον πατέρα της τα μονά έτη από ώρα 10.00 π.μ. μέχρι ώρα 20.00 μ.μ., διαφορετικά από τη λήξη των σχολικών μαθημάτων με την παραλαβή της από το σχολείο μέχρι ώρα 20.00 μ.μ., ενώ τα ζυγά έτη η ανήλικη θα διαμένει με τη μητέρα τις αντίστοιχες ώρες. 6] Κατά την εορτή του πατέρα η ανήλικη θα διαμένει με τον πατέρα της από ώρα 10.00 π.μ. μέχρι ώρα 20.00 μ.μ. και αντίστοιχα κατά την εορτή της μητέρας, η ανήλικη θα διαμένει με τη μητέρα της από ώρα 10.00 π.μ. μέχρι ώρα 20.00 μ.μ. 8] Τηλεφωνική ή διαδικτυακή επικοινωνία για μισή ώρα μεταξύ των ωρών 17.00 μ.μ. έως 21.00 μ.μ. κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και μεταξύ των ωρών 17.00 μ.μ. έως ώρα 22.00 μ.μ. κατά τις σχολικές διακοπές, σύμφωνα με το πρόγραμμα της ανήλικης ώστε αυτό να μη διαταράσσεται, για κάθε γονέα τις ημέρες που δεν διαμένει μαζί του η ανήλικη. Η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων θα παραλαμβάνεται κατά τα προαναφερόμενα εναρκτήρια χρονικά σημεία, από την κατοικία του γονέα όπου διαμένει και δη από τον άλλο γονέα, όπου και θα επαναφέρεται κατά τα οριζόμενα ανωτέρω καταληκτικά χρονικά σημεία. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, που με την εκκαλουμένη απόφασή του κατέληξε σε αντίθετη κρίση και ανέθεσε την επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων αποκλειστικά στην ενάγουσα μητέρα του, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και οι πρώτος και τρίτος λόγοι έφεσης, κατά το μέρος που υποστηρίζουν τα ίδια είναι βάσιμοι και πρέπει να γίνουν δεκτοί. Ακολούθως, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, δεν έχει δική του περιουσία, ούτε εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή και λόγω της ηλικίας του δεν δύνανται βεβαίως να εργαστεί για να αυτοδιατραφεί. Συνεπώς, διατηρεί καταρχήν νόμιμη αξίωση διατροφής έναντι των γονέων του, ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις του καθενός. Ο εναγόμενος είναι Πλωτάρχης του Πολεμικού Ναυτικού και από την εργασία του αυτή έλαβε, όπως προκύπτει από την προσκομισθείσα μετ’επικλήσεως βεβαίωση αποδοχών του επίδικου έτους 2023, ως ετήσιες τακτικές αποδοχές το καθαρό ποσό των 14.734,17 ευρώ, καθώς και επίδομα κινδύνου συνολικού ποσού 6.951,29 ευρώ και αναδρομικά έτους 2022 ποσού 4.884,69 ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 26.570,15 ευρώ, ήτοι μηνιαίως το ποσό των 2.214 ευρώ περίπου. Σημειωτέον ότι δεν προσκομίζει μετ’επικλήσεως εκκαθαριστικά σημειώματα και φορολογικές δηλώσεις που αφορούν το επίδικο χρονικό διάστημα, αλλά μόνο για το έτος 2022, κατά το οποίο λόγω τραυματισμού του δεν έλαβε το ως άνω επίδομα. Εξάλλου, από την ανάλυση αποδοχών μηνός Μαρτίου 2025 ο εκκαλών φαίνεται να έλαβε ως καθαρό πληρωτέο υπόλοιπο το ποσό των 1.173,34 ευρώ, καθώς παρακρατείται από την υπηρεσία του ποσό 190 ευρώ περίπου ως δόση δανείου που έλαβε με υπόλοιπο ποσό δανείου 7.601 ευρώ. Το παραπάνω ποσό του δανείου δεν προαφαιρείται από το εισόδημά του αλλά απλώς συνεκτιμάται ως επιπλέον βιοτική του ανάγκη και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του (ΑΠ1020/2021, ΑΠ1156/2017, ΑΠ1663/2014, ΑΠ120/2013, ΑΠ230/2012, ΑΠ 680/2010, 204/2010, 837/2009, ΑΠ 471/2005 ΕλλΔ/νη 2005.1425, ΕφΔωδ 167/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 2241/2000 Αρμ2001.330, ΕφΑΘ6077/1994 ΕλλΔ/νη36.391, ΕφΑθ 2055/91 ΝοΒ 39.1394). Δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του ότι για το μεταπτυχιακό που παρακολουθεί οφείλει το ποσό των 4.000 ευρώ, εφόσον δεν προσκομίσθηκε σχετική απόδειξη, ούτε όμως ότι έχει επιπλέον δανεισθεί περί τα 8.000 ευρώ από φίλους του τα οποία οφείλει να επιστρέφει, αφού ουδεμία απόδειξη ότι πράγματι οφείλει συγκεκριμένα ποσά σε συγκεκριμένα άτομα δεν προσκόμισε, ενώ έχει συνολική οφειλή στην πιστωτική του κάρτα περίπου 1.600 ευρώ. Ακολούθως, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι δεν λαμβάνει πλέον επίδομα κινδύνου για το λόγο ότι έχει υποστεί τραυματισμό που καθιστά απαγορευτική τη συμμετοχή του σε καταδύσεις και ρίψεις με αλεξίπτωτο και άλλες στρατιωτικές ασκήσεις, για την απόδειξη του οποίου προσκόμισε την από 07-03-2024 μαγνητική τομογραφία ΟΜΣΣ, σύμφωνα με την οποία παρατηρήθηκε σημαντική αφυδάτωση του μεσοσπονδυλίου δίσκου του επιπέδου Ο5-Ι1 και ηπιότερη του επιπέδου 04-05, μετεγχειρητικές αλλοιώσεις οπισθίως του 05 σώματος σπονδύλου σε αμφότερα τα πέταλα του σπονδυλικού τόξου, σχετική εκτασία του νωτιαίου σάκκου οπισθίως του 05 σώματος σπονδύλου και ιδία του 0405 διαστήματος στα πλαίσια των μετεγχειρητικών αλλοιώσεων, εκ του διαστήματος Ο5-Ι1 παρατηρήθηκε οπίσθια προβολή του δίσκου με εικόνα εντυπώματος επί του νωτιαίου σάκκου και αμφτερόπλευρη τρηματική επίταση της προβολής και παρουσία στενωτικών σημείων επί των σπονδυλικών τρημάτων και πιθανά πιεστικών σημείων επί των εξερχόμενων 05 ριζών ιδία δεξιά., στοιχεία παθολογικής έντασης σήματος κατά την προβολή του δίσκου ως επί μικρορήξεως του ινώδους δακτυλίου, εκ του διαστήματος 04-05 παρατηρήθηκε εικόνα διαπλάτυνσης και οπίσθιας προβολής του δίσκου, αριστερά τρηματική και υποτρηματική επίταση της προβολής του δίσκου όπου αναδεικνύονται στοιχεία παθολογικής έντασης σήματος αντιστοίχως της προβολής στα πλαίσια ρήξης του ινώδους δακτυλίου και εκφυλιστικές αλλοιώσεις κατά τις ζυγοαποφυσιακές αρθρώσεις. Ωστόσο, ουδόλως προσκόμισε ιατρική βεβαίωση από την οποία να αποδεικνύεται ότι δεν δύναται εφεξής να λαμβάνει μέρος στις εν γένει στρατιωτικές ασκήσεις της υπηρεσίας του, οπότε και δεν θα δικαιούνταν επίδομα κινδύνου και ως εκ τούτου ο ως άνω ισχυρισμός του ότι δεν θα λαμβάνει εφεξής το ως άνω επίδομα τυγχάνει αβάσιμος. Επίσης, από το προσκομισθέν μετ’ επικλήσεως Ε1 έτους 2022 φαίνεται ότι είναι κύριος δύο μικρής αξίας οχημάτων με αρ.κυκλ. ΧΕΥ . και ΙΡΜ . , κυβισμού 1461 cc, με έτος 1ης κυκλοφορίας το 2014. Ακολούθως, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο μετ’επικλήσεως Ε9 είναι κύριος κτημάτων με ελαιόδεντρα, εκτάσεως 5.434 τμ, 227 τ.μ., 3.085,38 τ.μ., 1.117,77 τ.μ. και 2.003,63 τ.μ. αντίστοιχα, τα οποία εκμεταλλεύεται η πατρική του οικογένεια, που δεν αποδείχθηκε ότι του αποφέρουν κάποιο εισόδημα, ενώ το ως άνω εμπράγματο δικαίωμα που έχει στα προαναφερόμενα ακίνητα, λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο της περιουσίας του, δεδομένου ότι η ακίνητη περιουσία του, χωρίς να είναι ανάγκη να αναλωθεί ή να ρευστοποιηθεί, συνυπολογίζεται κατ’ άρθρα 1389 και 1390 του ΑΚ για τη συνεισφορά του στη διατροφή του ανήλικου τέκνου του (ΟλΑΠ 9/1991, Δνη 33.1429, ΑΠ 272/2004, ΑΠ 13638/2002, ΑΠ 284/2001, ΕφΑΘ 257/2019, ΕφΠειρ 48/2016, ΝΟΜΟΣ). Διαμένει σε κατοικία που του έχουν παραχωρήσει οι γονείς του και συνεπώς δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης αλλά με τη συμμετοχή του στις δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης της οικίας αυτής που είναι οι συνηθισμένες. Δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε βαρύνεται με την κατά νόμο διατροφή άλλου προσώπου. Επιπλέον, έχει να αντιμετωπίσει τις δαπάνες διατροφής, ενδύσεως και ψυχαγωγίας του, που είναι οι συνηθισμένες. Η ενάγουσα από την άλλη πλευρά, είναι Αξιωματικός Υγειονομικού-Νοσηλεύτρια με το βαθμό του Λοχαγού και υπηρετεί στο 401 ΓΣΝ, αποκερδαίνει μηνιαίως το ποσό των 1.434 περίπου ευρώ.

Μέχρι πρότινος διέμενε με την ανήλικη θυγατέρα της σε μισθωμένη οικία στο Γαλάτσι Αττικής για την οποία κατέβαλε ως μίσθωμα το ποσό των 220 ευρώ μηνιαίως, ενώ πλέον διαμένει στον Ταύρο Αττικής σε Στρατιωτικό Οίκημα Αξιωματικών (Σ.Ο.Α.) έναντι μηνιαίου μισθώματος 37 ευρώ, ενώ βαρύνεται με τη συμμετοχή της στα λειτουργικά έξοδα (δαπάνες θέρμανσης που ανέρχονται στο ποσό των 11 ευρώ μηνιαίως, ηλεκτροφωτισμού και υδροδότησης) και τα έξοδα συντήρησης της οικίας αυτής, που είναι τα συνηθισμένα. Δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία παρά μόνο είναι κυρία ενός μέτριας αξίας ΙΧΕ αυτοκινήτου με αρ.κυκλοφορίας ... Δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή και δεν βαρύνεται με την κατά νόμο διατροφή άλλου προσώπου (πλην του ανήλικου τέκνου της). Επιπλέον, έχει να αντιμετωπίσει τις δαπάνες διατροφής, ενδύσεως και ψυχαγωγίας της. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, ηλικίας σήμερα 10 1/2 ετών περίπου, κατά τη σχολική χρονιά 2024-2025 φοίτησε στην Β' τάξη δημόσιου δημοτικού σχολείου. Παρακολουθεί μαθήματα TAE ΚΒΟ ΝΤΟ στον ΑΣ . για τα οποία απαιτείται να καταβληθεί το ποσό των 40 ευρώ περίπου μηνιαίως, ενώ την επόμενη σχολική χρονιά θα παρακολουθήσει και μαθήματα αγγλικών, για τα οποία, θα απαιτηθεί σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας η καταβολή του ποσού των 40 ευρώ μηνιαίως. Δεν αποδείχθηκε ότι παρακολουθεί μαθήματα στίβου, μπαλέτου και μαγειρικής, αφού οι προσκομιζόμενες αποδείξεις δεν αφορούν το επίδικο χρονικό διάστημα, πλέον δε τα έχει διακόψει όπως συνομολογεί και η ενάγουσα και τα σχετικά κονδύλια τυγχάνουν αβάσιμα και απορριπτέα. Η ανήλικη διέμενε με τη μητέρα της στην ανωτέρω μισθωμένη οικία με τη μητέρας του και συνεπώς βαρυνόταν με τη συμμετοχή της στις δαπάνες στέγασης, καθώς και τις αναλογούσες σε αυτό λειτουργικές δαπάνες και δαπάνες συντήρησης της κατοικίας τους, οι οποίες καλύπτονταν για λογαριασμό της από τη μητέρα της, πλέον θα διαμένει εναλλάξ στις οικίες αμφοτέρων των γονέων και θα βαρύνεται με την συμμετοχή της στις σχετικές ως άνω δαπάνες που είναι οι συνηθισμένες, οι δε γονείς αμφότεροι θα προσφέρουν και τις προσωπικές τους υπηρεσίες και φροντίδες, τις συναφείς με τη συνοίκηση, τις οποίες έχει άμεση ανάγκη για την ανατροφή της, που είναι αποτιμητές σε χρήμα. Για την κάλυψη, επομένως, των εξόδων διατροφής του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, όπως αυτές προκύπτουν από το όλο πλέγμα των συνθηκών διαβιώσεώς του και εκπαιδεύσεώς του [έξοδα εκπαίδευσης, ενδύσεως, διατροφής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχαγωγίας ανάλογα με την ηλικία του και τις συνθήκες της ζωής του κ.λπ.], ενόψει και της οικονομικής κατάστασης των γονέων του και της κοινωνικής θέσης αυτών, αποδεικνύεται ότι απαιτείται το ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως. Ακολούθως, για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους διαδίκους, πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας του εναγόμενου στο σύνολο των οικονομικών δυνατοτήτων των διαδίκων, που προαναφέρθηκαν. Ο συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν, πρέπει να γίνει αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο, καθόσον με την ένδικη αγωγή της, η ενάγουσα δεν ζητά το σύνολο του ποσού στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου ανηλίκου, αλλά μόνο το μέρος το οποίο κατά την άποψη της ενάγουσας πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο πατέρα του, σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις αυτού (εναγόμενου) και τις δικές της, ο δε σχετικός ισχυρισμός του εναγόμενου περί συνεισφοράς της μητέρας στη διατροφή του ανήλικου τέκνου τους συνιστά εν προκειμένω αιτιολογημένη άρνηση (βλ. σχετ. ΑΠ 1434/2023, ΑΠ1330/2011, ΑΠ 1307/1999 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 128/2006, ΕφΛαρ68/2005 Αρμ.2006. 1074, ΕφΘεσ 2944/2004 Αρμ2005. 866, ΕφΛαρ595/2004 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕφΘεσ 1102/2002 Αρμ2003.3 8). Με τα δεδομένα αυτά, ο εναγόμενος θα έπρεπε να μετέχει στην ανάλογη διατροφή του τέκνου του με το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως και η συμμετοχή της μητέρας θα ανήρχετο στο ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως. Ενόψει όμως της συνεπιμέλειας που αναθέτει το Δικαστήριο σε αμφότερους τους γονείς και του ορισμού ως κατοικίας του ανήλικου, αυτής κάθε γονέα (εναλλασσόμενη κατοικία), την οποία προκρίνει το Δικαστήριο τούτο, πρέπει να εξευρεθεί το ποσό που βαρύνει κάθε γονέα, ενόψει του χρόνου που το ανήλικο τέκνο των διαδίκων θα περνά μαζί του. Ως εκ τούτου, πρέπει από τη μεγαλύτερη συμμετοχή του πατέρα (λόγω των εισοδημάτων του) να αφαιρεθεί το ποσό της συμμετοχής της μητέρας και εν τέλει, ο πατέρας να καταβάλλει στη μητέρα (με τα μικρότερα εισοδήματα), τη διαφορά. Έτσι, πρέπει να υποχρεωθεί ο πατέρας να καταβάλλει στη μητέρα, για τη συμμετοχή του στη διατροφή της ανήλικης … (350 ευρώ - 150 ευρώ =) 200 ευρώ κατά μήνα για τη συμμετοχή του στη διατροφή της, για το επίδικο χρονικό διάστημα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε ότι ο εναγόμενος πρέπει να συμμετέχει στη διατροφή του τέκνου του με το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως για το επίδικο χρονικό διάστημα, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και ο τέταρτος (και τελευταίος) λόγος εφέσεως, κατά το μέρος του που υποστηρίζει τα ίδια, τυγχάνει βάσιμος. Η εφεσίβλητη ισχυρίσθηκε στην προσθήκη-αντίκρουση των προτάσεών της, ότι οι ισχυρισμοί και τα σχετικά έγγραφα που επικαλέστηκε ο εκκαλών στην πρωτοβάθμια δίκη δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το παρόν Δικαστήριο, στο μέτρο που δεν γίνεται ρητή αναφορά σε αυτούς στις προτάσεις ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, πλην όμως ο ισχυρισμός της αυτός πρωτίστως είναι αόριστος αφού δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένους ισχυρισμούς του εναγόμενου-ενάγοντος τους οποίους επανέφερε στο δεύτερο βαθμό χωρίς τις προϋποθέσεις του άρθρου 240 του ΚΠολΔ, με τη σημείωση ότι ως πραγματικοί ισχυρισμοί νοούνται όσοι τείνουν στη θεμελίωση ή κατάλυση του ουσιαστικού δικαιώματος και στοιχειοθετούν τη βάση ένστασης, αντένστασης ή άλλης παρόμοιας αυτοτελούς αίτησης παροχής έννομης προστασίας και άρα, όχι εκείνοι που αποτελούν άρνηση σε τέτοια ένσταση (ΑΠ 81/2014 ΝοΒ 2014.1425), είναι όμως και αβάσιμος, εφόσον ως προς τα αποδεικτικά μέσα, ο εναγόμενος-ενάγων δεν αρκέστηκε σε γενική αναφορά στις προτάσεις του δεύτερου βαθμού, αλλά έγινε σαφής επίκληση των εγγράφων αυτών, υπό μορφή καταλόγου, ενώ εντός παρενθέσεως ανέφερε και τον αριθμό με τον οποίο κάθε ένα από αυτά προσκομίστηκε. Κατ’ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση ως βάσιμη κατ’ουσίαν, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, ακολούθως δε αφού κρατηθούν και συνεκδικασθούν οι υποθέσεις, να γίνουν εν μέρει δεκτές αμφότερες οι από 03-04-2023 και από 25-05-2023 αγωγές, ως κατ' ουσίαν βάσιμες, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό. Τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, αμφοτέρων των αγωγών, πλην όσων προκαταβλήθηκαν, πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων, αφενός λόγω της εύλογης αμφιβολίας ως προς την έκβαση της δίκης, αφετέρου λόγω της συγγενικής σχέσης του εναγόμενου με το ανήλικο τέκνο του [συγγενείς εξ αίματος πρώτου βαθμού σε ευθεία γραμμή], που είναι διάδικος στην κρινόμενη από 03-04-2023 αγωγή επιδίκασης διατροφής (άρθρα 183 και 179 του ΚΠολΔ), νομίμως εκπροσωπούμενο.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλίαν των διαδίκων την από 25-09-2024 (αριθ.εκθ.καταθ. ././04-10-2024) έφεση κατά της 7551/2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Δέχεται τυπικά και κατ' ουσίαν την έφεση.

Διατάσσει την απόδοση στον εκκαλούντα του e παράβολου του Δημοσίου με αριθμό ., που κατέθεσε αυτός κατά την κατάθεση της εφέσεώς του στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου.

Εξαφανίζει την 7551/2024 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Κρατεί και συνεκδικάζει τις από 03-04-2023 (αρ.εκθ.καταθ.././10-04-2023) και από 25-05-2023 (αρ.εκθ.καταθ. ././26-05-2023) αγωγές.

Δέχεται εν μέρει τις αγωγές.

Αναθέτει οριστικά την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, .., από κοινού σε αμφότερους τους γονείς της.

Καθορίζει ως τόπο κατοικίας - διαμονής της ανήλικης, την κατοικία αμφοτέρων των γονέων της, εναλλάξ. Ειδικότερα, καθορίζει ότι πρέπει να διαμένει κατά τα διαστήματα της 1ης έως και της 7ης ημέρας κάθε μήνα και της 15ης έως και της 22ης ημέρας κάθε μήνα, στην κατοικία του πατέρα της και τις υπόλοιπες ημέρες κάθε μήνα, ήτοι από την 8η έως και την 14η μέρα κάθε μήνα και από την 23η ημέρα κάθε μήνα έως τη λήξη του, στην κατοικία της μητέρα της. Επίσης, θα διαμένει στην κατοικία των γονέων της τα ακόλουθα χρονικά διαστήματα, ως αναλύεται κατωτέρω: 1] Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και Νέου Έτους, θα διαμένει με τον πατέρα της κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 17:00 μ.μ. της 23ης Δεκεμβρίου έως ώρα 17:00 μ.μ. της 30ης Δεκεμβρίου και κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 17:00 μ.μ. της 30ης Δεκεμβρίου έως ώρα 17.00 μ.μ. της 6ης Ιανουάριου, τα αντίθετα χρονικά διαστήματα θα διαμένει με τη μητέρα της. 2] Κατά τις εορτές του Πάσχα, θα διαμένει με τον πατέρα της κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό από ώρα 15.00 μ.μ. της Παρασκευής που προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας έως ώρα 11.00 μ.μ. της Μεγάλης Παρασκευής και κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 11.00 π.μ. της Μεγάλης Παρασκευής έως ώρα 11.00 π.μ. της Παρασκευής μετά το Πάσχα, τα αντίθετα χρονικά διαστήματα θα διαμένει με τη μητέρα της. 3] Κατά τις θερινές διακοπές, θα διαμένει με τον πατέρα της τα μονά έτη από ώρα 13:00 μ.μ. από 1η έως 15η Ιουλίου και ώρα 21.00 μ.μ. και από ώρα 13.00 μ.μ. από 1η Αυγούστου έως 15η Αυγούστου και ώρα 21.00 μ.μ., ενώ τα ζυγά έτη από ώρα 13:00 μ.μ. από 16η έως 31η Ιουλίου και ώρα 21.00 μ.μ. και από ώρα 13.00 μ.μ. από 16η Αυγούστου έως 31η Αυγούστου και ώρα 21.00 μ.μ., τα αντίθετα χρονικά διαστήματα θα διαμένει με τη μητέρα της. 4] Τις αργίες της 28ης Οκτωβρίου, 25ης Μαρτίου, Καθαρός Δευτέρας, Πρωτομαγιάς, Αγίου Πνεύματος, η ανήλικη θα διαμένει με τον πατέρα της τα μονά έτη, από ώρα 10.00 π.μ. έως ώρα 20.00 μ.μ., ενώ τα ζυγά έτη τις αντίστοιχες ώρες η ανήλικη θα διαμένει με τη μητέρα της, 5] στα γενέθλια της ανήλικης και στην ονομαστική της εορτή, εφόσον είναι αργία, η ανήλικη θα διαμένει με τον πατέρα της τα μονά έτη από ώρα 10.00 π.μ. μέχρι ώρα 20.00 μ.μ., διαφορετικά από τη λήξη των σχολικών μαθημάτων με την παραλαβή της από το σχολείο μέχρι ώρα 20.00 μ.μ., ενώ τα ζυγά έτη η ανήλικη θα διαμένει με τη μητέρα τις αντίστοιχες ώρες. 6] Κατά την εορτή του πατέρα η ανήλικη θα διαμένει με τον πατέρα της από ώρα 10.00 π.μ. μέχρι ώρα 20.00 μ.μ. και αντίστοιχα κατά την εορτή της μητέρας, η ανήλικη θα διαμένει με τη μητέρα της από ώρα 10.00 π.μ. μέχρι ώρα 20.00 μ.μ. 8] Τηλεφωνική ή διαδικτυακή επικοινωνία για μισή ώρα μεταξύ των ωρών 17.00 μ.μ. έως 21.00 μ.μ. κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και μεταξύ των ωρών 17.00 μ.μ. έως ώρα 22.00 μ.μ. κατά τις σχολικές διακοπές, σύμφωνα με το πρόγραμμα της ανήλικης ώστε αυτό να μη διαταράσσεται, για κάθε γονέα τις ημέρες που δεν διαμένει μαζί του η ανήλικη. Η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων θα παραλαμβάνεται κατά τα προαναφερόμενα εναρκτήρια χρονικά σημεία, από την κατοικία του γονέα όπου διαμένει και δη από τον άλλο γονέα, όπου και θα επαναφέρεται κατά τα οριζόμενα ανωτέρω καταληκτικά χρονικά σημεία.

Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προκαταβάλλει στην ενάγουσα, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μήνα, υπό την ιδιότητα της συνασκούσας την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας τους, . και για λογαριασμό της, μηνιαία σε χρήμα διατροφή ύψους διακοσίων [200] ευρώ, για χρονικό διάστημα τριών [3] ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την πλήρη εξόφληση.

Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων, στο σύνολό τους, τα δικαστικά έξοδα, πλην όσων προκαταβλήθηκαν και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας και για αμφότερες τις αγωγές.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στην Αθήνα και στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, παρουσία και του γραμματέα στις 8/9/2025.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ