ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΠατρών 137/2024

Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα - Επιλεκτική αδυναμία πληρωμής -.

Απόρριψη αίτησης υποβολής στον νόμο για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα λόγω της μη συνδρομής της προϋπόθεσης της μόνιμης αδυναμίας πληρωμής. Ενώ ο ενάγων επικαλείται αδυναμία πληρωμής κάποιων χρεών, επιλεκτικά εξυπηρέτησε άλλο χρέος του, ενώ τέτοια επιλεκτική αδυναμία πληρωμής είναι κατά τα προαναφερόμενα αδιανόητη. Η επιλεκτική εξυπηρέτηση δανείων και η εγκατάλειψη άλλων από τον οφειλέτη συνιστά, υπό προϋποθέσεις, ένα είδος δόλιας συμπεριφοράς.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ - ΕΦΕΣΗ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 137/2024

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Αλεξάνδρα Ψαρρή, Πρωτόδικη, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Πρωτοδικείο Πρόεδρος Πρωτοδικών και από τη Γραμματέα Αντιγόνη Κατσούρα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στην Πάτρα, την 19η Σεπτεμβρίου 2023, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ., κατοίκου Πλατανόβρυσης Αχαΐας, με ΑΦΜ ., ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου διά της πληρεξούσιας του δικηγόρου Διονυσίας Λόξα, κατοίκου Αθηνών, επί της οδού ., η οποία κατέθεσε προτάσεις.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ΕURΟΒΑΝΚ Α.Ε.», εδρεύουσας στην Αθήνα, επί της οδού Όθωνος αρ.8, όπως νομίμως εκπροσωπείται, η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και 2) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε..», εδρεύουσας στην Αθήνα, επί της οδού Αμερικής αρ. 4, όπως νομίμως εκπροσωπείται, τόσο ατομικώς όσο και υπό την ιδιότητά της ως ειδικής διαδόχου α) της εδρεύουσας στην Αθήνα τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» και β) της εδρεύουσας στη Λευκωσία Κύπρου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΙΑ ΛΙΜΙΤΕΔ», η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.

ΤΗΣ ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «Intrum Hellas Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις» και με δ.τ. «INTRUM HELLAS Α.Ε.Δ.Α.Δ.Π», εδρεύουσας στην Αθήνα, επί της Λεωφ. Μεσογείων αρ.109-111, με Α.Φ.Μ. ./Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Αθηνών, υπό την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου/μη υπόχρεου διαδίκου διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «SUNRISE I NPL FINANCE DESIGNATED ACTIVITY COMPANY», εδρεύουσας στο Δουβλίνο Ιρλανδίας, όπως νομίμως εκπροσωπείται, ειδικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε», η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου διά της πληρεξούσιας της δικηγόρου Δάφνης Ιγγλέση, κατοίκου Πατρών, οδού Αγίου Ανδρέου αρ.124.

Ο εκκαλών με την από 13.05.2021 έφεσή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πατρών και καταχωρήθηκε στο σχετικό βιβλίο εφέσεων με αριθμό ./17.05.2021 και προσδιορίστηκε για συζήτηση στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./18.05.2021 για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο, προσβάλλει τη με αριθμό 104/2020 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών (εκούσια δικαιοδοσία), και ζητά όσα αναφέρονται στην έφεση.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου: Α) η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πατρών ./17.05.2021 έφεση, β) η προφορικώς ασκηθείσα υπέρ της δεύτερης εφεσίβλητης πρόσθετη παρέμβαση της εταιρείας «INTRUM HELLAS», οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας και της σχέσης τους ως κυρίου και παρεπομένου, δεδομένου ότι άπασες εκδικάζονται κατά την προκειμένη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας και ασκούνται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι υλικά και τοπικά αρμόδιο προς εκδίκασή τους (άρθρα 31 και 246 ΚΠοΛΔ).

Όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. .Β/21.06.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ., ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην πρώτη εφεσίβλητη. Εντούτοις, η τελευταία, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και πρέπει, επομένως, να δικαστεί ερήμην, η συζήτηση όμως της ένδικης έφεσης θα προχωρήσει σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι (άρθρ. 764 § 2 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, από τις υπ' αριθμ. ./28.07.2023 και ./03.08.2023 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πατρών ., προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στους προς ους η κοινοποίηση-εγγυητές ... αντίστοιχα.

Η κρινόμενη έφεση, για το παραδεκτό της οποίας, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 Α εδ. α' ΚΠολΔ κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου το απαιτούμενο παράβολο υπέρ του Δημοσίου (αριθμός παράβολου .), ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, καθώς δεν προκύπτει από οποιοδήποτε στοιχείο της δικογραφίας ότι η εκκαλουμένη έχει επιδοθεί, από τη δημοσίευση δε αυτής (17.01.2020) μέχρι την άσκησή της στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (17.05.2021) δεν έχει παρέλθει διετία. Επομένως, η έφεση παραδεκτά εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο για την εκδίκασή της, σύμφωνα με το άρθρο 17Α ΚΠολΔ και πρέπει, αφού γίνει τυπικά δεκτή (άρθρα 532 ΚΠολΔ), να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς το παραδεκτό και βάσιμο του εμπεριεχόμενου σε αυτή λόγου κατά την ίδια ως άνω διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

Η εδρεύουσα στην Αθήνα ανώνυμη εταιρία με τον διακριτικό τίτλο «INTRUM HELLAS», με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, άσκησε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της δεύτερης εφεσίβλητης ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.», επικαλούμενη ως έννομο συμφέρον της το γεγονός ότι είναι νόμιμη διαχειρίστρια της αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «FRONTIER ISSUER DESIGNATED ACTIVITY COMPANY» με έδρα στο Δουβλίνο Ιρλανδίας, ειδικής διαδόχου της μετέχουσας στην πρωτοβάθμια δίκη πιστώτριας τραπεζικής εταιρίας, υπέρ και κατά της οποίας ισχύει το δεδικασμένο από την παρούσα δίκη (άρθρο 325 ΚΠολΔ). Ειδικότερα, όπως από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει, η προσθέτως παρεμβαίνουσα εταιρία, η οποία έχει νόμιμα αδειοδοτηθεί και ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος ως εταιρία διαχείρισης απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4354/2015, όπως αυτός ισχύει (απόφαση 220/1/13.03.2017 της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος), είναι διαχειρίστρια των απαιτήσεων, των οποίων δικαιούχος τυγχάνει η αλλοδαπή εταιρία με την επωνυμία «SUNRISE I NPL FINANCE DESIGNATED ACTIVITY COMPANY», εταιρία ειδικού σκοπού που έχει νομίμως συσταθεί και εδρεύει στο Δουβλίνο Ιρλανδίας, η οποία κατέστη ειδική διάδοχος της πιστώτριας τραπεζικής εταιρείας «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ», δυνάμει μεταβίβασης σε αυτήν από την τελευταία απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4354/2015 και ειδικότερα δυνάμει της από 16.03.2021 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης, η οποία καταχωρήθηκε στα δημόσια βιβλία του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου ./17.03.2021 στον τόμο 12 και με Α.Α. 52. Η διαχείριση των ως άνω απαιτήσεων ανατέθηκε στην ως άνω προσθέτως παρεμβαίνουσα εταιρία με την από 16.03.2021 σύμβαση διαχείρισης απαιτήσεων, η οποία καταχωρήθηκε στα δημόσια βιβλία του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου ./17.03.2021. Στις ως άνω απαιτήσεις, που μεταβιβάστηκαν προς την αλλοδαπή εταιρία με την επωνυμία «SUNRISE I NPL FINANCE DESIGNATED ACTIVITY COMPANY», περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, και οι απαιτήσεις που απορρέουν από τις επίδικες συμβάσεις που καταρτίστηκαν μεταξύ του εκκαλούντος και της δεύτερης εφεσίβλητης. Επομένως, η ως άνω πρόσθετη παρέμβαση, με την οποία η προσθέτως παρεμβαίνουσα ζητά να απορριφθεί η έφεση, έχει σαφώς, σύμφωνα και με τις προαναφερόμενες σκέψεις, χαρακτήρα αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης, είναι παραδεκτή και νόμιμη κατ' άρθρα 80 και 83 ΚΠολΔ, με αποτέλεσμα μεταξύ της κυρίας διαδίκου δεύτερης εφεσίβλητης και της προσθέτως υπέρ αυτής παρεμβαίνουσας να δημιουργηθεί σχέση επιγενόμενης αναγκαίας ομοδικίας. Όπως δε προκύπτει από την υπ' αριθ. ./21.06.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Δημητρίου Γεωργαντά, αντίγραφο της υπό κρίση έφεσης με την πράξη προσδιορισμού της δικασίμου και με κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας επιδόθηκε με επιμέλεια του εκκαλούντος, νομίμως και εμπροθέσμως στη δεύτερη εφεσίβλητη ανώνυμη τραπεζική εταιρία. Όμως, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο, η τελευταία δεν εμφανίστηκε και δεν έλαβε μέρος στη συζήτηση. Επομένως, κατ' εφαρμογή των όσων προεκτέθηκαν, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται από την αναγκαία ομόδικό της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα και η συζήτηση θα χωρήσει σαν να ήταν και αυτή παρούσα.

Στην προκειμένη περίπτωση, με την από 30.01.2015 αίτηση του (αριθμός κατάθεσης ./2015) απευθυνόμενη στο Ειρηνοδικείο Πατρών, ο τότε αϊτών - νυν εκκαλών, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τις καθ’ ων η αίτηση πιστώτριές του, ζητούσε τη δικαστική ρύθμιση των οφειλών του, με την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υπέβαλε. Κατόπιν συζήτησης της άνω αίτησης, στη δικάσιμο της 10.06.2019, εκδόθηκε η οριστική, με αριθμό 104/2020, απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών, με την οποία, αφού το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η αίτηση παραδεκτά και αρμοδίως εισήχθη σε αυτό και ότι τηρήθηκαν η νόμιμη προδικασία και οι νόμιμες προϋποθέσεις για το παραδεκτό της, και αφού έκρινε ότι είναι ορισμένη, απέρριψε την αίτηση ως μη νόμιμη λόγω παραβίασης από τον αιτούντα, συνεπεία της εκ μέρους του εξόφλησης της οφειλής του προς την πρώτη μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια τράπεζα (νυν πρώτη εφεσίβλητη) της αρχής της καθολικότητας των πιστωτών. Ήδη, με την υπό κρίση έφεσή του, ο εκκαλών παραπονείται κατά της άνω πρωτοβάθμιας, με αριθμό 104/2020, οριστικής απόφασης. Με τον μόνο λόγο της έφεσης, ο εκκαλών μέμφεται την πρωτόδικη απόφαση, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την αποδοχή της ένδικης αίτησής του.

Με το εδ. β' της παρ. 2 του άρθρου 4 του ν.3869/2010, ο νόμος επιβάλει την υποχρέωση του οφειλέτη να προσκομίσει δήλωση για την ορθότητα και την πληρότητα μεταξύ των άλλων και της κατάστασης του εδ. α' της παρ. 1 του άρθρου 4. Η πληρότητα αυτή προδήλως αναφέρεται στην καταχώρηση όλων των χρεών του και όλων των πιστωτών του. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο οφειλέτης δεν έχει την ευχέρεια να επιλέξει προς ρύθμιση και απαλλαγή ορισμένα μόνο χρέη και ορισμένους πιστωτές (Αθ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις, ν. 3869/2010, υπό το άρθρο 4 αρ. 13, σελ. 68). Η δυνατότητα του οφειλέτη να ρυθμίσει τα χρέη του δεν μπορεί να σημαίνει ελευθερία επιλογής πιστωτών. Κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με τη βασική λειτουργία της συλλογικής διαδικασίας, επιπλέον όμως θα παραβίαζε τις επιταγές της καλής πίστης, που μπορεί να επιτάσσει αυτή αυτοδύναμα την ίση μεταχείριση των πιστωτών. Η υπέρ της καθολικότητας της διαδικασίας άποψη δεν ανταποκρίνεται μόνο στο σκοπό του νόμου, αλλά είναι και πρακτικά αναγκαία, καθώς θα προκαλούσε ανυπέρβλητες δυσκολίες, ακόμη και ματαίωση πολλών ρυθμίσεων του νόμου, το να γίνει δεκτή η ύπαρξη πιστωτών δύο ή περισσοτέρων ταχυτήτων, άλλων που επελέγησαν από τον οφειλέτη και άλλων που δεν επελέγησαν από τον οφειλέτη προς ρύθμιση (Ευάγγελο Περάκη, Η διαδικασία του Ν. 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών φυσικών προσώπων ως συλλογική διαδικασία, ΔΕΕ 4/2011, σελ. 400 επ., παρ. V). Περαιτέρω, επειδή με το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3869/2010, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 85 του ν. 3996/2011 (ΦΕΚ Α 170/5-8-201), ορίζεται ότι: «Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση "των οφειλών τους" και απαλλαγή», προκύπτει, ότι ο νομοθέτης, λαμβάνοντας υπόψη τις προαναφερόμενες δυσχέρειες του νόμου, με την αντικατάσταση της φράσης «των οφειλών αυτών» με την φράση «των οφειλών τους» (παρ. 1 του άρθρου 85 του ν. 3996/2011], επέλεξε να διευκρινίσει ότι η διαδικασία της ρύθμισης των οφειλών φυσικών προσώπων αποτελεί συλλογική διαδικασία, στην οποία πρέπει να περιλαμβάνονται όλες οι οφειλές του αιτούντα. Τούτο προκύπτει σαφώς από τη γραμματική διατύπωση του άρθρου, μετά την τροποποίηση του, «των οφειλών τους» αντί «των οφειλών αυτών». Στην περίπτωση δε που γίνει δεκτό ότι στη διαδικασία της ρύθμισης των οφειλών δεν είναι υποχρεωτικό ο οφειλέτης να περιλαμβάνει όλα τα χρέη του και ότι οι συνέπειες της δεν καταλαμβάνουν πιστωτές που δεν κλήθηκαν να συμμετάσχουν, μπορεί να προβληθεί από πιστωτή η ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της ρυθμίσεως των οφειλών, εάν ο οφειλέτης αδυνατώντας πράγματι να εξυπηρετήσει το σύνολο των οφειλών του, χρησιμοποιεί τη διαδικασία της ρύθμισης για να καταστρατηγήσει τα συμφέροντα ορισμένων μόνο δανειστών, ενώ σκοπίμως παραλείπει να συμπεριλάβει σε αυτήν άλλους πιστωτές προς τους οποίους ενεργεί πληρωμές σημαντικών ποσών, χωρίς να εντάσσονται οι απαιτήσεις τους στις κατηγορίες των εξαιρούμενων από τη ρύθμιση των απαιτήσεων ή στους οποίους αφήνει περιθώρια να ξεκινήσουν διαδικασίες ατομικής εκτέλεσης οι οποίες είναι δυνατό να δημιουργήσουν εμπλοκές στην υλοποίηση της ρύθμισης (Ευδ. Κιουτσίδου -Στρατουδάκη, Η απόφαση διευθέτησης οφειλών κατά το νόμο 3869/2010, Σεμινάριο ΕΔΣ της 29ης-30ης-9-2010). Εξάλλου, δεν είναι εύλογο να επιλέγει ο οφειλέτης ποιες απατήσεις Θα εξυπηρετεί καταδικάζοντας κάποιες σε μη εξόφληση. Η επιλεκτική εξυπηρέτηση δανείων και η εγκατάλειψη άλλων από τον οφειλέτη, συνιστά, υπό προϋποθέσεις, ένα είδος δόλιας συμπεριφοράς της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3869/2010 (ΕιρΧαλαν 7/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκειμένη περίπτωση, ο αιτών, με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου τούτου, δήλωσε ότι στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού με την πρώτη μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια (ήδη πρώτη εφεσίβλητη) εξόφλησε την ένδικη οφειλή του προς αυτήν. Ταυτόχρονα προσκόμισε την από 22.05.2018 βεβαίωση εξόφλησης της ανωτέρω πιστώτριας και το από 14.05.2018 δελτίο κατάθεσης σε αυτήν του ποσού των 844€, από το οποίο προκύπτει ότι η οφειλή του προς την ως άνω πιστώτρια είχε ανέλθει κατά το έτος 2018 στο ποσό των 5.600€, κατόπιν δε εξωδικαστικής επίλυσης, κατέβαλε σε αυτήν το ποσό των 844€ σε πλήρη εξόφληση της οφειλής του. Συνεπώς, σύμφωνα με τη νομική άποψη που διαλαμβάνεται στη μείζονα σκέψη της παρούσας και την οποία δέχεται το Δικαστήριο τούτο, εφόσον ο αιτών εξόφλησε, έστω και διά της καταβολής μικρού ύψους ποσού, την πρώτη μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια, παραβιάστηκε η αρχή της συλλογικότητας της διαδικασίας, την οποία προβλέπει ο νόμος και άρα η υπό κρίση αίτηση είναι μη νόμιμη και συνεπώς απορριπτέα. Περαιτέρω, επειδή η αδυναμία της πληρωμής αναφέρεται στην έλλειψη χρημάτων για την αποπληρωμή των χρεών γενικά (όλων και όχι μερικών) και δεν νοείται ειδική αδυναμία πληρωμής ενός χρηματικού χρέους και μάλιστα μόνιμης, αν υπάρχει δυνατότητα καταβολής ενός άλλου χρέους (Ευάγγελο Περάκη, Η διαδικασία του Ν. 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών φυσικών προσώπων ως συλλογική διαδικασία, ΔΕΕ 4/2011, σελ. 400 επ., παρ. V, αρ. 2), η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα και λόγω της μη συνδρομής της προϋπόθεσης της μόνιμης αδυναμίας πληρωμής, διότι, ενώ ο αιτών επικαλείται αδυναμία πληρωμής κάποιων χρεών, επιλεκτικά εξυπηρέτησε άλλο χρέος του, ενώ τέτοια επιλεκτική αδυναμία πληρωμής) είναι κατά τα προαναφερόμενα αδιανόητη. Έτσι που έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, έστω και με διαφορετική εν μέρει αιτιολογία, η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε και τον νόμο εφάρμοσε, τα όσα δε αντίθετα υποστηρίζει ο εκκαλών με τον λόγο έφεσής του, σύμφωνα με τα οποία ο μερικός εξωδικαστικός συμβιβασμός με διαγραφή χρέους δεν συνιστά άνιση μεταχείριση μεταξύ των πιστωτών και λόγο μη ένταξης του οφειλέτη στη ρύθμιση του Ν. 3869/2010, τυγχάνουν αβάσιμα και απορριπτέα. Μη υπάρχοντας δε άλλου λόγου έφεσης προς έρευνα, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της. Δικαστικά έξοδα δεν επιβάλλονται, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 8 παρ. 6 εδ. β του ν. 3869/2010, η οποία τυγχάνει εφαρμογής και στη δευτεροβάθμια δίκη. Πρέπει, όμως να διαταχθεί η εισαγωγή του παράβολου άσκησης έφεσης στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. γ’ ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΑΙΚΑΖΕΙ τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πατρών 155/2021 έφεση με την προφορικώς ασκηθείσα αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση ερήμην της πρώτης εφεσίβλητης και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση στην ουσία της.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παράβολου της έφεσης, ποσού εβδομήντα πέντε ευρώ (75,00 €), στο Δημόσιο Ταμείο.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Πάτρα, στις 1.3.2024 στο ακροατήριο του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ