ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΗρακλείου 608/2023

Οριστική απόφαση. Συνεπιμέλεια. Εναλλασσόμενη διαμονή. Τέκνο δύο (2) ετών. Επιβεβαίωση της αρχής πως η συνεπιμέλεια είναι προϋπόθεση της καλής συνεργασίας και όχι το αντίθετο. "...κατά την γνώμη του δικαστηρίου ... οι σχέσεις των διαδίκων δεν έχουν αποδομηθεί σε τέτοιο βαθμό που να επιβάλλει την απόκλιση από τον κανόνα της από κοινού άσκησης. Οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων κρίνεται ότι ... με την ενεργή συμμετοχή και των δύο στην ανατροφή των τέκνων τους ... θα εξομαλυνθούν, επιπλέον δε, τα τέκνα των διαδίκων θα επωφεληθούν από την συνέπεια στην τήρηση ενός προγράμματος που περιλαμβάνει ενεργή συμμετοχή και των δύο γονέων τους..." Εξορθολογισμός της διατροφικής αξίωσης. Ένσταση συνεισφοράς. Διάταξη επιστροφής, του παραχωρηθέντος στην σύζυγο λόγω επιείκιας, Ι.Χ. οχήματος, ιδιοκτησίας του ενάγοντος πατέρα, στον τελευταίο.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του Δικηγόρου Αθηνών Δημητρίου Β. Δουλιώτη).

Αριθμός απόφασης 608/2023

(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης α' αγωγής Γ.Α ././7-7-2022)

(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης β΄ αγωγής Γ.Α ./././6-6-2022)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

(ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ)

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Ολυμπία-Στυλιανή Παπαδάκη, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε από τη Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Ηρακλείου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, και τη Γραμματέα Αικατερίνη Ξυδάκη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του την 20η Ιανουαρίου 2023. για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

Α. ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: . του . και της . (Α.Φ.Μ. . ). κατοίκου Ηρακλείου (οδός . αριθ. . ). η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Γεωργίου Πιταροκοίλη. που κατέθεσε προτάσεις.

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: . του . και της . (Α.Φ.Μ. . ), κατοίκου Ηρακλείου (οδός . αριθ. . ), ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Δημητρίου Δουλιώτη. που κατέθεσε προτάσεις.

Β. ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: . του . και της . (Α.Φ.Μ. . ). κατοίκου Ηρακλείου (οδός . αριθ. . ). ο οποίος παραστάθηκε ως ανωτέρω και κατέθεσε προτάσεις.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: . του . και της . (Α.Φ.Μ. . ), κατοίκου Ηρακλείου (οδός . αριθ. . ), η οποία παραστάθηκε ως ανωτέρω και κατέθεσε προτάσεις.

II ενάγουσα της υπό στοιχ. Α' αγωγής ζήτησε να γίνει δεκτή η από 7-7-2022 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, έλαβε αριθμό κατάθεσης δικογράφου Γ.Λ ././7-7-2022. προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Ο ενάγων της υπό στοιχ. Β αγωγής ζήτησε να γίνει δεκτή η από 1-7-2022 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, έλαβε αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου Γ.Α ./././6-6-2022, προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 21-10-2022 οπότε η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ MΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης Γ.Λ ./././7-7-2022 υπό στοιχείο Α' αγωγή ρύθμισης επιμέλειας ανήλικων τέκνων και διατροφής αυτών, διατροφής συζύγου, ονοματοδοσίας και παραχώρησης χρήσης κινητών πραγμάτων και η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης Γ.Α ./././6-6-2022υπό στοιχείο Β' αγωγή ρύθμισης επιμέλειας ανήλικων τέκνων και δικαιώματος επικοινωνίας με αυτά. οι οποίες υπάγονται στην ίδια ειδική διαδικασία και πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, καθόσον αφορούν στους ίδιους διαδίκους, και επιπροσθέτως, διότι με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης (άρθρα 31 παρ. 1. 246 και 591 παρ. 1 εδ. α' ΚΠολΔ).

I. Με τον ν. 4800/2021 και δη με τα Κεφάλαια Β και Γ αυτού αντικαθίστανται ή τροποποιούνται σειρά διατάξεων του ενδέκατου Κεφαλαίου του Αστικού Κώδικα για τις σχέσεις γονέων και τέκνων και ιδίως για τα θέματα της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων (άρθρα 1510 - 1541 του Αστικού Κώδικα). Η ισχύς του άνω νόμου, ως προς τα ανωτέρω Κεφάλαια, αρχίζει από τις 16-9-2021 (άρθρο 30), ενώ κατά τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 τα Κεφάλαια Β΄ και Γ΄ εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου, αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1526, 1518, 1519 ΑΚ, όπως ισχύουν μετά την αντικατάσταση τους με τα άρθρα 7, 5, 6, 8 και 10 του ν. 4800/2021. η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων, την ασκούν από κοινού και εξίσου και περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση, δικαιοπραξία ή δίκη που αφορούν το πρόσωπο ή τη περιουσία του, πρόκειται δε για δικαιώματα προσωποπαγή (αναπαλλοτρίωτα), που όμως, την άσκηση τους είναι δυνατόν να τη στερηθεί (ολικά ή μερικά) ο γονέας με δικαστική απόφαση. Η δε επιμέλεια του τέκνου, σύμφωνα με το άρθρο 1518 παρ. 1 ΑΚ περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, την μόρφωση και την εκπαίδευση του Καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του. Στην περίπτωση διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος και δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός από τους γονείς, ανακύπτει το θέμα της διαμονής των ανηλίκων τέκνου πλησίον του πατέρα ή της μητέρας τους, ενώ οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα, εφόσον βέβαια είναι και οι δύο φορείς της (άρθρο 1513 εδ. α΄ ΑΚ), εκτός από τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου του τέκνου ή την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του ή πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα (άρθρα 1513 εδ. β' και 1516 εδ. α' ΑΚ). τις οποίες ασκεί ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο κατόπιν (άτυπης) ενημέρωσης του άλλου γονέα. Για τις πράξεις της ΑΚ 1516 εδ. α' δεν απαιτείται συμφωνία των γονέων. Η ΑΚ 1513 εδ. β' προβλέπει μόνο υποχρέωση του γονέα με τον οποίον διαμένει το παιδί για προηγούμενη ενημέρωση του άλλου γονέα. Η προηγούμενη ενημέρωση μπορεί να μην είναι πάντα δυνατή, ιδίως σε πράξεις με επείγοντα χαρακτήρα. Στις περιπτώσεις αυτές με βάση τη σύμφωνη με το άρθρο 3 της Σύμβασης ΟΗΕ ερμηνεία της ΑΚ 1513 εδ. β΄ πρέπει να προκριθεί η ερμηνεία, που προάγει το συμφέρον του παιδιού, ότι ο γονέας με τον οποίον διαμένει το παιδί δικαιούται να επιχειρεί την επείγουσα πράξη και να ενημερώνει εκ των υστέρων τον άλλο γονέα. Η υποχρέωση ενημέρωσης δεν παρέχει δικαίωμα επεμβάσεων του άλλου γονέα στην καθημερινότητα του παιδιού, κατά μείζονα δε λόγο δεν μπορεί να αποτελέσει αφορμή για παρεμβάσεις στη ζωή του γονέα με τον Οποίον διαμένει το παιδί ( Γ. Λέκκας. Η ενημέρωση του άλλου γονέα, σε: 11 επιμέλεια του παιδιού κατά τον Αστικό Κώδικα. 2021. σ. 185). Το νέο άρθρο 1513 ΛΚ αποκλίνει από το προϊσχύον δίκαιο, καθιερώνοντας την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μετά το χωρισμό των γονέων ως νόμιμο σύστημα, ώστε να μην είναι υποχρεωμένοι πλέον οι γονείς να καταφύγουν στο δικαστήριο προκείμενου να ρυθμίσουν την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας. Το σύστημα αυτό είναι υποχρεωυτικό με την έννοια ότι εφαρμόζεται αυτομάτως κι εκ του νόμου, ακόμη κι όταν δεν συμφωνεί ο ένας γονέας. Παρέχεται δε η δυνατότητα στους γονείς να ρυθμίσουν με συμφωνία τους τον τρόπο της άσκησης της γονικής μέριμνας κατά τη διάσταση και μετά το διαζύγιο. Οι συμφωνίες αυτές των γονέων στο πλαίσιο της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας, που λαμβάνουν μορφή επί μέρους καθημερινών συμφωνιών, αλλά και συμφωνιών με πιο μόνιμο χαρακτήρα και διασφαλίζουν τη σημαντική για το παιδί καθημερινή ρουτίνα και σταθερότητα, έχουν έρεισμα την 1512 ΑΚ, δεν συνιστούν παρέκκλιση από την κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας, αντιθέτως την προϋποθέτουν, είναι άτυπες και μπορούν να συναφθούν ακόμα και σιωπηρά (π.χ. με την τήρηση κάποια πρακτικής από τους γονείς ή από τον έναν στην οποία δεν αντιτίθεται ο άλλος) με εξαίρεση τη συμφωνία των γονέων για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του παιδιού που κατά το άρθρο 1519 παρ. 2 ΑΚ υπόκειται σε έγγραφο τύπο, ο οποίος κατά μείζονα λόγο απαιτείται και για την αρχική συμφωνία για τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του παιδιού λόγω της σπουδαιότητάς της για τις συνθήκες διαβίωσης του παιδιού και των έννομων συνεπειών που έχει για την έννομη σχέση του παιδιού. Ωστόσο, υπό το νέο νομικό καθεστώς, αν οι γονείς συμφωνούν να παρεκκλίνουν από τον κανόνα της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας (άρθρο 1513 ΑΚ) δεν προσφεύγουν πια στο δικαστήριο, όπως χρειαζόταν υπό το προηγούμενο δίκαιο, αλλά μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν· την άσκηση της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα, σύμφωνα με το άρθρο 1514 παρ. 1 εδ. α΄ ΑΚ. Με τον όρο «εξίσου» αποδίδεται η θεμελιώδης αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία εισήχθη με τον ν. 1329/1983 και εναρμόνισε, στο θέμα αυτό, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς τα άρθρα 4 παρ. 2 και 21 παρ. 1 του Συντάγματος, περί της ισότιμης συμβολής και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου και την ανάπτυξη της προσωπικότητας, η οποία είναι κοινωνικά ίσης αξίας και εξίσου σπουδαία. Αντιθέτως, με τον όρο «εξίσου», δεν εισάγεται ρύθμιση περί υποχρεωτικής ισόχρονης άσκησης της γονικής μέριμνας, αφού, παρεκτός του ότι αν αυτή ήταν η βούληση του νομοθέτη θα το είχε προβλέψει ρητά στις περιπτώσεις διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, η ερμηνεία αυτή θα οδηγούσε στην υποχρεωτική ίση χρονική κατανομή της γονικής μέριμνας με επακόλουθο την εναλλασσόμενη κατοικία του ανηλίκου τέκνου η οποία ενίοτε μπορεί να αποβεί σε βάρος της ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας του. Αν υπάρχει συστηματική άρνηση συνεργασίας, το δικαστήριο δεν μπορεί να αποφασίσει με βάση την 1512 ΑΚ αλλά με βάση την 1514 ΑΚ η οποία δεν αφορά σε αποφάσεις για επιμέρους διαφωνίες των γονέων αλλά σε παρεκκλίσεις από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας. Πράγματι, η συστηματική παραβίαση της απορρέουσας από το άρθρο 1512 ΑΚ υποχρέωσης συνεργασίας των γονέων, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία για την προαγωγή του συμφέροντος του παιδιού μετά το χωρισμό των γονέων του και για την αποτελεσματική λειτουργία της από κοινού επιμέλειας από τους γονείς επισύρει την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 1514 παρ. 2 ΑΚ που προβλέπει ότι το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας. Έτσι. ο ρόλος του δικαστηρίου έχει καταστεί πλέον αυστηρά επικουρικός με την έννοια ότι επιλαμβάνεται κατ' αρχήν μόνο στα πλαίσια της 1512 ΑΚ για επίλυση της διαφωνίας επί συγκεκριμένου ζητήματος στα πλαίσια της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας και μόνο αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συστηματικής και επαναλαμβανόμενης διαφωνίας των γονέων, και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, και αφού οι γονείς έχουν προσφύγει στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, αποφασίζει το δικαστήριο κατά το άρθρο 1514 παρ. 2 ΑΚ. Οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορεί να λειτουργήσει η κοινή μέριμνα μπορεί να είναι είτε ανυπαίτιοι για τον έναν ή και τους δύο γονείς (π.χ. διαφορετικές απόψεις σε θέματα ανατροφής, διαπαιδαγώγησης, θρησκευτικής παιδείας, μεγάλη απόσταση του τόπου διαμονής των δύο γονέων, έντονη επαγγελματική απασχόληση του ενός γονέα, μακροχρόνια απουσία του ενός γονέα για επαγγελματικούς ή άλλους λόγους) είτε υπαίτιοι (λ.χ. χρησιμοποίηση της άσκησης της επιμέλειας ως πρόσχημα για την εκδήλωση αισθημάτων εκδίκησης του άλλου γονέα, για την απόσπαση αθέμιτης οικονομικής ωφέλειας σε βάρος του άλλου γονέα, ψευδείς καταγγελίες εγκλημάτων κατά της γενετήσιας αξιοπρέπειας του τέκνου κ.λπ.). Στις περιπτώσεις αυτές καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, πλην των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας και εν τέλει και επί αποτυχίας αυτής αποφασίζει το δικαστήριο. Το δικαστήριο δε, κατά το άρθρο 1514 παρ. 3 ΑΚ, μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: α) Να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ' ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Αυτό, λοιπόν, θα αποφασίσει, όποιο μέτρο θεωρήσει κατάλληλο για το παιδί, για το συγκεκριμένο παιδί και για τη συγκεκριμένη περίπτωση, με γνώμονα βέβαια το συμφέρον του παιδιού. Αν διαπιστώνεται ότι οι σχέσεις των γονέων έχουν πλήρως αποδομηθεί και ότι οι γονείς δεν πρόκειται να συνεργασθούν στο μέλλον προς το συμφέρον του παιδιού τους. το δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίζει την κατανομή της άσκησης της επιμέλειας ή την αποκλειστική ανάθεση της στον έναν γονέα, υπό την προϋπόθεση ότι με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται αποτελεσματικότερα η αποφυγή

συνεχών και γενικευμένων συγκρούσεων μεταξύ των γονέων, ή κατά περίπτωση η καλύτερη φροντίδα του παιδιού προς το συμφέρον του. η προαγωγή του οποίου πρέπει να είναι το αξιολογικό κριτήριο για τη δικαστική ρύθμιση της γονικής μέριμνας. Έτσι. το Δικαστήριο, εφόσον η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας δεν είναι δυνατή ή προς το συμφέρον του τέκνου, μπορεί να την αναθέσει σε ένα γονέα, ή να την αναθέσει σε τρίτο ή τέλος να την κατανείμει μεταξύ των γονέων, πάντοτε, όμως με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου, χωρίς να δεσμεύεται από συμφωνίες των γονέων που δε βρίσκονται σε αρμονία με το συμφέρον του, ακόμα και όταν γίνονται στα πλαίσια της συμβιβαστικής επίλυσης κατά το άρθρο 611 ΚΠολΔ, τις οποίες όμως πρέπει να λάβει υπόψη του. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1514 παρ. 3 ΑΚ, το δικαστήριο, που αποφασίζει επί διαφωνίας των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας, έχει ως δυνατότητα, ανάλογα με την περίπτωση, να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας. Η κατανομή αυτή μπορεί να γίνει με λειτουργικό κριτήριο και να αφορά ορισμένες μόνο από τις εξουσίες της γονικής μέριμνας (λειτουργική κατανομή). Τρόπος (λειτουργικής) κατανομής συνιστά η ανάθεση ορισμένων λειτουργιών της (π.χ. επιμέλεια) στον ένα γονέα και των υπολοίπων (διοίκηση, περιουσία, εκπροσώπηση) στον άλλο ή στην από κοινού άσκηση. Στο πλαίσιο της λειτουργικής κατανομής το δικαστήριο μπορεί να κατανείμει μεταξύ των γονέων μόνο ορισμένες πτυχές της επιμέλειας του προσώπου του παιδιού (λ.χ. σχολική επίβλεψη, θέματα υγείας, εκπαίδευσης, δραστηριοτήτων). Κατά τα λοιπά, για την επιμέλεια και τις λοιπές εξουσίες της γονικής μέριμνας ισχύει ο κανόνας της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας κατ’ άρθρο 1513 εδ. α' ΑΚ και το δικαστήριο δε χρειάζεται να αποφασίσει σχετικά. Ένας άλλος τρόπος κατανομής της γονικής μέριμνας, που συνιστά και αυτός κατά βάση παρέκκλιση από τον κανόνα της από κοινού άσκησης της επιμέλειας, όπως όλες οι περιπτώσεις που ορίζονται στην 1514 παρ. 2 ΑΚ είναι η χρονική κατανομή της άσκησης της επιμέλειας, ή εναλλασσόμενη άσκηση όλων των εκφάνσεων της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας ειδικότερα. Ο τρόπος αυτός κατανομής της άσκησης της επιμέλειας εξασφαλίζει την από κοινού συμμετοχή των γονέων στην άσκηση της και την ισόρροπη ανάπτυξη ίου παιδιού, που γίνεται δέκτης των διαφορετικών αντιλήψεων και τρόπων σκέψης των γονέων του. ενδέχεται όμως να δημιουργήσει και συνεχείς εντάσεις και τριβές μεταξύ των γονέων, καθόσον η εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί μια πραγματική συνεργασία μεταξύ τους στις επιλογές και στη διαχείριση του ανηλίκου κατά τρόπο παραγωγικό. Η χρονική κατανομή της άσκησης της γονικής μέριμνας πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσοχή, καθώς έχει τα ίδια μειονεκτήματα με την εναλλασσόμενη διαμονή του παιδιού και μπορεί επιπλέον να εκθέσει το παιδί σε γονεϊκές επιλογές εκ διαμέτρου διαφορετικές ενώ υπάρχει ο ακόμα μεγαλύτερος κίνδυνος ο ένας γονέας να επιχειρεί να αναιρέσει τις επιλογές του άλλου, με αυτονόητα κακή επίπτωση στο παιδί. Για να λειτουργήσει, δηλαδή, αποτελεσματικά η χρονικά κατανεμημένη γονική μέριμνα ή επιμέλεια μεταξύ των δύο γονέων απαιτείται η στοιχειώδης δυνατότητα συνεννόησης, κατανόησης και εμπιστοσύνης μεταξύ τους και η λύση των διαφορών τους με καταφυγή πρωτίστως στη διαμεσολάβηση και ως έσχατο μέσο στα δικαστήρια. Στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ της χρονικής κατανομής της άσκησης της επιμέλειας μεταξύ των γονέων και της εναλλασσόμενης διαμονής (κατοικίας) του τέκνου. Η πρώτη συνιστά μορφή κατανομής της άσκησης της γονικής μέριμνας κατά την οποία οι γονείς ασκούν εναλλάξ τη γονική μέριμνα με περιοδικότητα και συνεπάγεται ότι το παιδί έχει εναλλασσόμενη κατοικία στον τόπο της κατοικίας του γονέα του, 0 οποίος στο πλαίσιο αυτό ασκεί μόνος του κάθε φορά τις πράξεις επιμέλειας του παιδιού για όλα τα θέματα, με εξαίρεση εκείνα που αφορούν στον πυρήνα, κατ’ άρθρο 1519 παρ. 1 ΑΚ. Αντιθέτως, η εναλλασσόμενη διαμονή μπορεί να διαταχθεί από το δικαστήριο αυτοτελώς, χωρίς την κατανομή της άσκησης της επιμέλειας, οπότε οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού την επιμέλεια του παιδιού (συνεπιμέλεια) σύμφωνα με τον κανόνα της 1513 εδ. α' ΑΚ, με εξαίρεση μόνο εκείνες τις πράξεις επιμέλειας κατ' άρθρο 1513 εδ. β' ΑΚ, που μπορεί να επιχειρεί κάθε φορά μόνος του ο γονέας με τον οποίο διαμένει εκ περιτροπής το παιδί. Έτσι με τον κανόνα της διάταξης 1513 ΑΚ αποσυνδέεται ο τόπος διαμονής του παιδιού από την άσκηση της επιμέλειας. Συνεπώς, το παιδί μπορεί να διαμένει με τον έναν γονέα και η επιμέλεια να ασκείται από κοινού, με εξαίρεση τις πράξεις της επιμέλειας του άρθρου 1513 εδ. β' ΑΚ, και επίσης το παιδί να διαμένει εναλλακτικά και με τους δύο γονείς και η επιμέλεια να ασκείται από κοινού ή ακόμα και από τον έναν γονέα. Το δικαστήριο στο πλαίσιο της δυνατότητας που έχει κατ' άρθρο 1513 παρ. 3 ΑΚ, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας στα κατ' ιδίαν θέματα, μπορεί εφόσον με τον τρόπο αυτό προάγεται το συμφέρον του συγκεκριμένου τέκνου, να αποφασίσει ως τόπο διαμονής του παιδιού εναλλασσόμενα τον τόπο κατοικίας καθενός από τους γονείς του (εναλλασσόμενη κατοικία). Εάν τούτο δεν προάγει το συμφέρον του παιδιού (λ.χ. επειδή οι γονείς ζουν σε διαφορετική πόλη ή σε μεγάλη απόσταση ο ένας από τον άλλο. το παιδί δεν είναι εξοικειωμένο με τον έναν γονέα, ο ένας γονέας ζει μακριά από το κέντρο των σχολικών, εξωσχολικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων του) συμπληρωματικό πυλώνα της από κοινού άσκησης της επιμέλειας του παιδιού από τους γονείς του αποτελεί η ενίσχυση του δικαιώματος της επικοινωνίας με το παιδί του γονέα με τον οποίο δε διαμένει, ώστε να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ενίσχυση των δεσμών του παιδιού και με τους δύο γονείς του και την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο στην ανατροφή και φροντίδα του (για όλα τα ανωτέρω, σε ΜονΠρΘεσ 2792/2022, ΜονΠρθεσ 4752/2022, ΜονΠρθεσ 5400/2022. ΜΠρΘεσ 915/2022. ΝΟΜΟΣ, με περαιτέρω παραπομπές σε. νομολογία και θεωρία).

ΙΙ. Περαιτέρω, με το άρθρο 1520 ΑΚ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 του ν. 4800/2021, προβλέπεται ότι ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της. κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό. στην οποία περιλαμβάνονται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή του με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε τακτή χρονική βάση. Mr. την ως άνω ρύθμιση δηλώνεται πανηγυρικά ότι η επικοινωνία συνιστά δικαίωμα και παράλληλα και υποχρέωση του δικαιούχου γονέα. Η ως άνω αναφορά του νόμου σε υποχρέωση ερμηνεύεται ως αναγνώριση του λειτουργικού χαρακτήρα του δικαιώματος της επικοινωνίας με έχει συμβολικό και κατευθυντήριο ρόλο για τους γονείς και δεν εισάγει αγώγιμη αξίωση για εξαναγκασμό του γονέα σε επικοινωνία (Ε. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη. Οικογενειακό Δίκαιο, τ. II. έκδ. 2021. σελ. 348. Κ. Φουντεδάκη. Το νέο δίκαιο των σχέσεων γονέων και παιδιών, εκδ. 2021, σελ 84-85). Για την εφαρμογή του άρθρου 1520 Λ.Κ. σημασία έχει μόνο το γεγονός ότι ο γονέας μένει χωριστά από το τέκνο ανεξάρτητα από το αν ασκεί από κοινού με τον άλλο γονέα την επιμέλεια (Ε. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, ο.π, σελ 337). Επίσης, προβλέπεται ως ειδική υποχρέωση του γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο η διευκόλυνση και η προώθηση της επικοινωνίας του τέκνου με τον άλλο γονέα, η οποία νοείται ως η εμφύσηση στο παιδί κάλων αισθημάτων για τον άλλο γονέα και η καλή συνεργασία προκειμένου να καθοριστούν οι πρακτικές λεπτομέρειες της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας (Ε. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, ο.π. σελ. 338). Επισημαίνεται ότι η επικοινωνία περιλαμβάνει τόσο τη φυσική παρουσία και επαφή του γονέα με το τέκνο, όσο και τη διαμονή του τέκνου στην οικία του. Καθίσταται έτσι σαφές ότι η επικοινωνία δεν περιλαμβάνει μόνο τη διαμονή του παιδιού στην οικία του γονέα, αλλά και άλλες μορφές επαφής, με φυσική παρουσία (λ.χ. ο γονέας δειπνεί με το παιδί ή το συνοδεύει σε δραστηριότητες) ή όχι (λ.χ. Βιντεοκλήση, απλή τηλεφωνική επικοινωνία). Σύμφωνα δε με την παρ. 2 του νέου άρθρου 1520 Α.Κ. «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.» Με την ως άνω ρύθμιση επιχειρείται η οριοθέτηση ενός ελάχιστου χρόνου επικοινωνίας του τέκνου με το γονέα που δεν διαμένει, το οποίο συμβάλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και της ψυχικής υγείας του ανήλικου (Αιτιολογική Έκθεση του Ν. 4800/2021 για το νέο άρθρο 1520 Α.Κ.). Ο υπολογισμός του ενός τρίτου (1/3) του χρόνου του συνολικού χρόνου του παιδιού πρέπει κατά κανόνα να ερμηνευτεί ως το ένα τρίτο (1/3) της εκάστοτε χρονικής περιόδου που διανύει το παιδί στη ζωή του (σχολική χρονιά, θερινές ή εορταστικές διακοπές κ.ο.κ.) χωρίς να ενδιαφέρει ο στενός εννοιοκρατικός και μαθηματικός υπολογισμός του 1/3 εκ του συνόλου των ημερών ενός έτους (Α. Βαλτούδης. Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο. ΕλλΔνη 2021. σελ. 1007). II επικοινωνία χωρίς φυσική παρουσία δεν προσμετράται για τον υπολογισμό του 1/3. όπως ρητά προβλέπεται στο γ' εδάφιο της παρ. 1 (Κ. Φουντεδάκη. ο.π. σελ 88). Εξάλλου, σαφώς ο πραγματικός χρόνος επικοινωνίας δεν είναι δυνατό να «τεκμαίρεται», γιατί δεν συνιστά ένα δυσαπόδεικτο πραγματικό γεγονός, το οποίο συνάγεται από τη συνδρομή κάποιου άλλου γεγονότος. Το «τεκμήριο» της παρ. 1 του άρθρου 1520 Α.Κ. αφορά το συμφέρον του παιδιού και ο νόμος τεκμαίρει ότι το συμφέρον του παιδιού καταρχήν επιβάλλει να περνά αυτό τουλάχιστον το 1/3 του χρόνου του με τον γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει συνήθως. Το τεκμήριο είναι μαχητό και ανατρέπεται, αν αποδειχθεί ότι το συμφέρον του παιδιού επιβάλλει διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας όπως λ.χ. όταν ο δικαιούχος της επικοινωνίας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, όταν υπάρχει λόγοι που αφορούν τις συνθήκες διαβίωσης του τέκνου και τη διατάραξη της καθημερινότητας αυτού (Φουντεδάκη. ο.π. σελ. 91). Υποστηρίζεται, λοιπόν, σχετικώς ότι οι λόγοι που αφορούν το συμφέρον του τέκνου και επιβάλλουν την επιβολή μεγαλύτερου ή μικρότερου χρόνου επικοινωνίας, θα μπορούν να εξειδικεύονται μέσω της αποδεικτικής διαδικασίας και να λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, διότι πρόκειται στην ουσία για εξειδίκευση της αόριστης νομικής έννοιας του συμφέροντος του τέκνου, η οποία ως τέτοια μπορεί και πρέπει να εξειδικευτεί μέσω των αποδείξεων και με εφαρμογή των διδαγμάτων της κοινής πείρας (βλ. Ασημακοπούλου. Νέο Οικογενειακό Δίκαιο. Ν. 4800/2021. Ειδικά Δικονομικά Ζητήματα. ΕλλΔνη 2021 σελ. 1122, Κ. Παντελίδου, Οι αλλαγές του Ν. 4800/2021 στη γονική μέριμνα και στο δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο εκτός γάμου. ΕλλΔνη 2021. σελ 979-080. Φουντεδάκη, ο.π. σελ. 92). Εν τέλει αυτό που εν προκειμένω πρέπει να προσδιοριστεί από το δικαστήριο είναι ο προσήκων χρόνος επικοινωνίας, που ικανοποιεί το δικαίωμα του γονέα για επικοινωνία και το συμφέρον του ανήλικου. Ακολούθως σύμφωνα με το 1520 εδ. δ΄ Α.Κ. αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίον δεν διαμένει το τέκνο, κριθεί ακατάλληλος να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας. Για τη διαπίστωση της ακαταλληλότητας του γονέα το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο, ιδίως την εκπόνηση εμπεριστατωμένης έκθεσης κοινωνικών λειτουργών ή ψυχιάτρων ή ψυχολόγων». Επισημαίνεται ότι η αναφορά της Α.Κ. 1520 εδ. δ' στον περιορισμό της επικοινωνίας μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους ακαταλληλότητας του γονέα και με ειδική διαδικασία διαπίστωσης της τελευταίας δεν αναφέρεται στον περιορισμό της επικοινωνίας σε χρόνο μικρότερο του 1/3. γιατί αυτός ο περιορισμός ρυθμίζεται από το άρθρο 1520 παρ. 1 εδ. γ' και παρ. 3 εδ. β΄ Α.Κ. ). (για όλα τα ανωτέρω, σε ΜΠρΘεσ 4752/2022, Αρμ 2022.777, ΜΠρΘεσ 317/2022. ΝΟΜΟΣ, με περαιτέρω παραπ. σε νομολογία και θεωρία).

III. Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 και 1493 ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει διακοπεί η συμβίωση, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας, όμως. τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματα του δεν αρκούν για τη διατροφή του (ΑΠ 1016/2019. ΕφΑιγ 73/2021. ΝΟΜΟΣ). Η διατροφή προκαταβάλλεται σε χρήμα κάθε μήνα, εκτός αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι να καταβληθεί με άλλο τρόπο (ΕφΘεσ 1303/2019. ΝΟΜΟΣ). Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του ανηλίκου δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του, η δε δικαιούμενη (ανάλογη) διατροφή του περιλαμβάνει όλα τα αναγκαία για τη συντήρηση, ανατροφή και εν γένει εκπαίδευση του έξοδα (ΕφΔωδ 42/2020. ΝΟΜΟΣ). Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτήρησης, εκπαίδευσης και την κατάσταση υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου (ΑΠ 1612/2017. ΕφΑΘ 257/2019. ΝΟΜΟΣ). Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ’ αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβίωσης του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις και η σπατάλη χρημάτων (ΕφΠειρ 63/2020, ΕφΑιγ 69/2020, ΝΟΜΟΣ). Για την αποτίμηση των δυνάμεων των γονέων λαμβάνονται υπόψη εκτός των εισοδημάτων και της περιουσίας εκάστου γονέα και οι δυνατότητες για προσωπική εργασία αυτών. Υπό την έννοια αυτή, ως δυνάμεις, λογίζονται οι εν γένει οικονομικές δυνατότητες τις οποίες, κατά τις αρχές της καλής πίστης (άρθρο 288 ΑΚ), διαθέτει ή είναι σε θέση να αναπτύξει ή να ποριστεί ο κάθε γονέας, με την κατάλληλη αξιοποίηση όχι μόνο του κεφαλαίου της περιουσίας του, αλλά και της εκάστοτε δυνατότητας του για εργασία, που είναι πρόσφορη για την εκπλήρωση της σχετικής υποχρέωσης διατροφής (ΕφΠειρ 180/2021, ΝΟΜΟΣ). Οι δυνάμεις του κάθε γονέα λειτουργούν αφενός ως κριτήριο προσδιοριστικό του ύψους της συνεισφοράς που οφείλει και αφετέρου ως μέσο εκπλήρωσης της οφειλομένης συνεισφοράς. Η υποχρέωση και το ύψος της συνεισφοράς του κάθε γονέα καθορίζεται κατά το λόγο των δικών του δυνάμεων προς το άθροισμα των δυνάμεων και των δύο (ΕφΠατρ 195/2020, ΕφΔωδ 154/2005, ΝΟΜΟΣ). Κρίσιμος χρόνος για τη συνδρομή των προϋποθέσεων της διατροφικής αξίωσης και τον προσδιορισμό της έκτασης και του ύψους της διατροφής είναι ο χρόνος συζήτησης της σχετικής αγωγής ή, αν πρόκειται για διατροφή παρελθόντος χρόνου, ο της υπερημερίας (ΕφΠατρ 155/2021, ΕφΠατρ 195/2020, ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, η υποχρέωση διατροφής είναι κατά κανόνα χρηματική υποχρέωση, χωρίς όμως να αποκλείεται η εκπλήρωση της και σε είδος. Παροχές σε είδος που συνυπολογίζονται στην υποχρέωση του γονέα για διατροφή του τέκνου, είναι, μεταξύ άλλων, η συνεισφορά της οικοκυράς, η παροχή οικίας, καθώς και η παροχή προσωπικών υπηρεσιών για την ανατροφή, περιποίηση, φροντίδα και επιμέλεια του τέκνου. Έτσι ο γονέας, που συζεί με το ανήλικο τέκνο, μπορεί, κατά τον υπολογισμό του οφειλόμενου από αυτόν ποσού διατροφής του, να συνυπολογίσει οτιδήποτε συνδέεται με την εξαιτίας της συνοίκησης πραγματική διάθεση χρημάτων για τις ανάγκες του τέκνου, όπως ενοίκιο, κατανάλωση ρεύματος, ύδατος, θέρμανσης κ.λπ.. καθώς και άλλες προσωπικές υπηρεσίες που απορρέουν από αυτή (ΑΠ 1612/2017, ΕφΔωδ 31/2021, ΝΟΜΟΣ). Η κατά τα άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Ο εναγόμενος, συνεπώς γονέας, προς καταβολή ολοκλήρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατ’ άρθρο 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε, με την απόδειξη της ένστασης αυτής, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγόμενου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα (ΑΝ 680/2010. ΑΠ 1230/1988, ΕφΠατρ 155/2021, ΕφΠατρ 195/2020, ΕφΑθ 26/2018, ΝΟΜΟΣ). Σε αυτή την περίπτωση, αν δεν υποβληθεί η σχετική ένσταση, δεν δύναται το δικαστήριο να ερευνήσει αυτεπαγγέλτως την οικονομική δυνατότητα του άλλου γονέα και να κανονίσει, ανάλογα με τις δυνάμεις του κάθε γονέα, το επιδικαστέο σε βάρος του εναγόμενου ποσό της διατροφής (ΕφΠειρ 180/2021, ΕφΘεσ 1303/2019, ΝΟΜΟΣ). Συναφώς προς τα ανωτέρω ο εναγόμενος σύζυγος προς καταβολή διατροφής πρέπει να επικαλεσθεί και αποδείξει, κατ' ένσταση, τα συγκεκριμένα σε χρήμα εισοδήματα του ενάγοντος δικαιούχου, την πηγή αυτών καν, στην περίπτωση που η επικαλούμενη οικονομική δύναμη εκπηγάζει από δυνατότητα εργασίας πρέπει να αναφέρεται το συγκεκριμένο επάγγελμα που θα μπορούσε να ασκήσει ο δικαιούχος, ενόψει της ηλικίας, της υγείας, των επαγγελματικών ικανοτήτων, της μόρφωσης και εμπειρίας του. καθώς και των απολαβών που θα μπορούσε να έχει αυτός από τη συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα. Εάν στην ιστορική βάση της προτεινομένης πιο πάνω ένστασης δεν διαλαμβάνονται με σαφήνεια και πληρότητα τα ανωτέρω στοιχεία, υπάρχει αοριστία της ένστασης (ΕφΠατρ 774/2002, Νόμος).

IV. Από τις διατάζεις των άρθρων 1380, 1390, 1391 ΑΚ, προκύπτει ότι οι σύζυγοι έχουν αμοιβαία υποχρέωση για διατροφή τους, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, ανεξάρτητα από το εάν ο ένας σύζυγος είναι εύπορος και ο άλλος άπορος, το μέτρο δε της διατροφής καθενός από αυτούς προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και αν κάποιος διέκοψε από εύλογη αιτία την έγγαμη συμβίωση, οφειλόμενη είτε σε υπαιτιότητα του άλλου, είτε σε κοινή υπαιτιότητα είτε σε ανυπαίτιο γεγονός (Παπαδόπουλος, Αγωγές ΟικογΔ. σελ. 280 και ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, 2η έκδοση, αρθ. 1391 ΑΚ, σελ. 221. ΑΠ 1031 1993, ΕΕΝ 1994.612), η διατροφή που του οφείλεται από τον άλλον πληρώνεται σε χρήμα προκαταβολικά και προσδιορίζεται αφού ληφθούν υπόψη και οι συνθήκες της χωριστής διαβίωσης. Ειδικότερα από τις ανωτέρω διατάζεις των άρθρων 1389 και 1390 ΑΚ προκύπτει ότι το μέτρο της συνεισφοράς του κάθε συζύγου ανάλογα με τις δυνάμεις του για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογενείας στις οποίες περιλαμβάνονται και οι δαπάνες τοκετού, προσδιορίζεται από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και η εκπλήρωση του γίνεται με την προσωπική εργασία, τα εισοδήματα και την περιουσία των συζύγων (ΟλΑΠ 9/991, ΕλλΔνη 33.1429). Σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, η υποχρέωση διατροφής, που υποκαθιστά την υποχρέωση συνεισφοράς αφού στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει «κοινός οίκος», ούτε «οικογενειακές ανάγκες» διέπεται από τους ίδιους κανόνες των άρθρων 1389 και 1390 ΑΚ και επομένως, ως στοιχείο για τον υπολογισμό της συμβολής του κάθε συζύγου για τη διατροφή του άλλου, πρέπει να ληφθεί υπόψη, εκτός από τα άνω στοιχεία, και η περιουσία (ΟλΑΠ 9/1991 ό.π., ΑΠ 272/2004, ΕλλΔνη 46.419). Η διατροφή αυτή δεν εξομοιώνεται με τη διατροφή από το νόμο, που ρυθμίζεται από τα άρθρα 1485 επ. ΑΚ (ΑΠ 676/2000), ούτε ταυτίζεται με τη διατροφή του άρθρου 1442 ΑΚ για τον αδυνατούντα μετά τη λύση του γάμου με διαζύγιο σύζυγο να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματα ή την περιουσία του (ΑΠ 272/2004 ό.π.). Επομένως, ο σύζυγος που διέκοψε από εύλογη αιτία τη συμβίωση, δικαιούται να ζητήσει από τον άλλο σύζυγο διατροφή σε χρήμα υπό τις προϋποθέσεις που θα εδικαιούτο τέτοια διατροφή κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης από τα

εισοδήματα του άλλου συζύγου, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεται σε αδυναμία να αντιμετωπίσει τη διατροφή του (ΕφΑΘ 4452/2008, ΕλλΔνη 2009.558, ΕφΑΘ 1458/2004, ΕλλΔνη 46.524). Στην περίπτωση διακοπής της συμβίωσης, η οφειλόμενη από τον ένα σύζυγο στον άλλο διατροφή πληρώνεται σε χρήμα και προκαταβάλλεται κάθε μήνα, όπως ρητά προβλέπει η ΑΚ 1391 παρ. 1. Η διάταξη όμως αυτή είναι ενδοτικού δικαίου και επομένως οι σύζυγοι μπορούν να συμφωνήσουν άλλο τρόπο εκπλήρωσης της σχετικής υποχρέωσης απ’ αυτόν που προβλέπεται στην άνω διάταξη. Δεν είναι όμως ισχυρή η συμφωνία ότι η διατροφή θα προκαταβάλλεται για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από ένα μήνα ή μεγαλύτερο από το διάστημα που όρισε το δικαστήριο (βλ. Γεωργιάδη-Σταθόπουλο υπ’ άρθ. 1391, σελ. 225, § 24. 1, Παπαδόπουλο, Αγωγές ΟικογΔ. τόμος Α, έκδ. 2001, σελ. 285, § 227α). Περαιτέρω, κατά την παράγραφο 2 της ίδιας ως άνω διάταξης, η υποχρέωση διατροφής της προηγούμενης παραγράφου παύει ή το ποσό της αυξάνεται ή μειώνεται, όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις, πρόκειται για μια γενική ρήτρα επιείκειας που δίνει τη δυνατότητα στο δικαστή να εκτιμήσει τη συγκεκριμένη περίπτωση και να δώσει με την απόφασή του επιεική λύση. Η ρήτρα αυτή εφαρμόζεται τόσο στον αρχικό καθορισμό του ποσού της διατροφής, όσο και στην μεταγενέστερη αναπροσαρμογή του, αναφέρεται δε σε γεγονότα που επηρεάζουν τις οικονομικές δυνάμεις ή τις ανάγκες είτε του δικαιούχου είτε του υπόχρεου της διατροφής (βλ. Παπαδόπουλο, τόμος Α. σελ. 299). Σύμφωνα με τα παραπάνω οι δαπάνες τοκετού της μητέρας-συζύγου, στις οποίες υποβλήθηκε, μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, αποτελούν διατροφικές αξιώσεις της οι οποίες μπορούν να αξιωθούν από τον υπόχρεο σύζυγο κατά τις ισχύουσες περί διατροφής διατάξεις (ΕφΑθ 6692/2011, ΕλλΔνη 2012.176).

V. Το άρθρο 1394 ΑΚ αναφέρεται στα κινητά πράγματα, τα οποία ανήκουν στην κυριότητα του ενός συζύγου. Τα πράγματα αυτά δικαιούται να παραλάβει ο σύζυγος στον οποίο ανήκουν, έστω και αν χρησιμοποιούνταν αυτά στη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης από αμφότερους τους συζύγους ή ακόμη και μόνο από τον άλλο σύζυγο. Για να αποδειχθεί η κυριότητα στα πράγματα αυτά, θα εφαρμοστούν (μεταξύ άλλων) και τα ειδικά τεκμήρια κυριότητας του άρθρου 1398 παρ. 2-3 ΑΚ. Παρόλα αυτά με τη διάταξη του άρθρου 1304 εδ. β' ΑΚ θεσπίζεται ρητά υποχρέωση του κυρίου να παραχωρήσει στο μη κύριο σύζυγο τη χρήση ορισμένων κινητών πραγμάτων, τα οποία είναι απολύτως απαραίτητα για τη χωριστή εγκατάσταση του μη κυρίου, αν αυτό επιβάλλουν οι περιστάσεις για λόγους επιείκειας. Κινητά πράγματα, τα οποία δεν αποτελούν μέρος της οικοσκευής, δεν εμπίπτουν στη διάταξη του άρθρου 1394 εδ. β' ΑΚ. Το άρθρο 1395 ΑΚ αναφέρεται στα κινητά πράγματα, τα οποία ανήκουν στην κυριότητα αμφοτέρων των συζύγων. Η χρήση αυτών των πραγμάτων κατανέμεται με συμφωνία των συζύγων ανάλογα με τις προσωπικές ανάγκες τους. Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία ανάμεσα στους συζύγους ως προς την κατανομή των κοινών κινητών πραγμάτων τους, η χρήση τους κατανέμεται από το δικαστήριο, το οποίο μπορεί να επιδικάσει εύλογη αποζημίωση για τη χρήση που παραχωρεί. Σχετικά με την έννοια των κινητών του συζυγικού οίκου ο νόμος διακρίνει μεταξύ «οικιακών αντικειμένων» (ΑΚ 1394 εδ. β') και κινητών «που τα χρησιμοποιούν και οι δύο σύζυγοι ή μόνο ο ένας από αυτούς» (ΑΚ 1394 εδ. α'. 1395 εδ. α'. 1398). Ο νόμος δεν αναφέρει ποια αντικείμενα θεωρούνται οικιακά, παρά μόνο στο άρθρο 1820 εδ. β' ΑΚ, στο οποίο γίνεται λόγος ενδεικτικά για έπιπλα, σκεύη, ενδύματα. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι στην έννοια των οικιακών αντικειμένων περιλαμβάνονται τα κινητά, τα οποία ανήκουν κατά κυριότητα στον ένα ή και τους δύο συζύγους ή για τα οποία υπάρχει προσδοκία απαίτησης της κυριότητας ενός ή και των δύο συζύγων και τα οποία προορίζονται να εξυπηρετούν Ιόν κοινό ιδιωτικό βίο ίων συζύγων (β/.. Ε. Βλασσοπούλου «Η ρύθμιση των κινητών των συζύγων στο νέο Οικογενειακό δίκαιο », ΝοΒ 1984.1138 επ.). Ακόμη και ο σύζυγος που εγκατέλειψε τον συζυγικό οίκο χωρίς εύλογη αιτία, έχει δικαίωμα καταρχήν να παραλάβει από την οικογενειακή στέγη τα κινητά που του ανήκουν, εκτός αν

πρόκειται για οικιακά αντικείμενα που είναι απολύτως απαραίτητα, για να συνεχιστεί η συμβίωση του άλλου συζύγου ή για να διευκολυνθεί η χωριστή εγκατάσταση του και συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1394 εδ. β' ΑΚ, δηλαδή αν το επιβάλλουν οι περιστάσεις για λόγους επιείκειας, το δικαστήριο, όμως, έχει τη δυνατότητα να λάβει υπόψη του και στοιχεία υπαιτιότητας, όταν πρόκειται να αποφασίσει σύμφωνα με το άρθρο 1394 εδ. β' ΑΚ, αν την παραχώρηση της χρήσης των οικιακών αντικειμένων στον άλλο σύζυγο επιβάλλουν οι περιστάσεις για λόγους επιείκειας. Σύμφωνα δε με τις διατάξεις των άρθρων 1394, 1395, και 1398 ΑΚ, ο κάθε σύζυγος δικαιούται, αν διακοπεί η συμβίωση, να παραλάβει τα κινητά που του ανήκουν (δηλαδή τα κινητά, στα οποία έχει κυριότητα, επικαρπία ή απλώς κατοχή), ακόμη και αν μέχρι την αποχώρηση του τα πράγματα αυτά τα χρησιμοποιούσαν και οι δύο ή μόνος ο άλλος σύζυγος. Αν ο άλλος σύζυγος εμποδίζει την παραλαβή αυτών των πραγμάτων, π.χ. με απόκρυψη ή απομάκρυνση, ο δικαιούχος έχει εναντίον του τις οικείες εμπράγματες αγωγές (βλ. άρθρα 1094, 1108 ΑΚ) ή αγωγές της νομής (βλ. άρθρα 987, 989 ΑΚ). Ο εναγόμενος σύζυγος, εφόσον δεν συντρέχει η εξαίρεση του άρθρου 1394 εδ. β' ΑΚ, δεν μπορεί να αντιτάξει με ένσταση ότι έχει δικαίωμα συγκατοχής έναντι του ενάγοντος (βλ. άρθρα 1095, 1108 παρ. 2 ΑΚ), διότι με τη διακοπή της συμβίωσης έπαυσε η υποχρέωση του ενάγοντος συζύγου να παραχωρεί στον άλλο σύζυγο τη χρήση των κινητών που του ανήκουν. Το τεκμήριο του άρθρου 1398 παρ. 1 ΑΚ δεν ισχύει, αν διακοπεί η έγγαμη συμβίωση, οπότε ισχύουν και πάλι οι διατάξεις των άρθρων 1110 - 1111 ΑΚ (ΕφΛαρ 3/2011. Ισοκράτης). Έτσι. αν το κινητό που ανήκει στον ένα σύζυγο το κατακρατεί ο άλλος δίχως να συντρέχουν οι όροι της ΑΚ 1394 εδ. β'., ο κύριος μπορεί να ασκήσει εναντίον του είτε τη διεκδικητική αγωγή της ΑΚ 1094 όταν επιδιώκει την αναγνώριση της κυριότητας του και την απόδοση σε αυτόν του πράγματος, είτε την αγωγή της ΑΚ 1394 εδ. α' όταν στοχεύει απλώς στην ανάκτηση της χρήσης του κινητού (ΜΠρΑθ 546/1990. Ισοκράτης). Στην περίπτωση λύσης του γάμου με διαζύγιο ο ν. 1329/1983 δεν προέβλεψε καμία ειδική ρύθμιση σχετικά με την τύχη των πραγμάτων του συζυγικού οίκου. Επομένως θα εφαρμοστούν οι γενικές διατάξεις για προστασία της κυριότητας, νομής κ.λπ.. επικουρούμενες από τα τεκμήρια των άρθρων 1398 παρ. 2 και 3 (ΕφΘεσ 1464/2017, ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 2065/2012, Αρμ 2013.1084, ΕφΑθ 4806/1996. ΝΟΜΟΣ). II ρύθμιση της χρήσης των κινητών, όπως άλλωστε και η ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης, αποτελεί δικαίωμα αυτοτελές και αυθύπαρκτο κάθε συζύγου, που ασκείται αυτοτελώς με κύρια αγωγή, η δε απόφαση που εκδίδεται επ' αυτής έχει καταψηφιστικό χαρακτήρα. Ενώ δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου ως προς το αίτημα παραχώρησης χρήσης κινητών, διότι δεν είναι αποτιμητό σε χρήμα (ΜΠρΘεσ 2197/2018. ΝΟΜΟΣ).

VI. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1519 ΑΚ, ως ισχύει μετά την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου με τον ν. 4800/2021, για σημαντικά ζητήματα της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου, ακόμα και όταν η επιμέλεια αυτού ασκείται από τον έναν γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Μεταξύ δεν των σημαντικών αυτών ζητημάτων καθορίζεται ήδη από το νόμο το ζήτημα της ονοματοδοσίας του τέκνου, όπως και το θρήσκευμα αυτού. Σε περίπτωση δε διαφωνίας των γονέων, κατ’ άρθρο 1512 ΑΚ κατά ρητή παραπομπή από τη διάταξη του άρθρου 1519 ΑΚ, αποφασίζει το δικαστήριο, όπως και σε κάθε διαφωνία των γονέων κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας μετά την άκαρπη προσπάθεια εξεύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης (άρθρο 1512 ΑΚ). Το δικαίωμα ονοματοδοσίας αποτελεί αυτοτελές λειτουργικό δικαίωμα των γονέων, συντελείται δε κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 25 του ν. 344/1976 περί ληξιαρχικών πράξεων, ως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 15 του ν. 1438/1984. Σε περίπτωση, ωστόσο, διαφωνίας των γονέων, η προσφυγή στο δικαστήριο μπορεί να γίνει τόσο πριν από την επιχείρηση της πράξης, εξαιτίας της οποίας προέκυψε η διαφωνία, όσο και μετά από αυτή. Το δικαστήριο αναζητεί λύση με βασικό του γνώμονα το συμφέρον του ανήλικου τέκνου, όπως αυτό προσδιορίζεται με βάση την εκτίμηση των πραγματικών γεγονότων που αποδείχτηκαν αλλά και ενόψει των αξιολογικών κριτηρίων που αντλούνται από τους κανόνες της λογικής, τα διδάγματα της κοινής πείρας, αλλά και από τα πορίσματα της εξελικτικής ψυχολογίας και της παιδοψυχιατρικής, ενώ δεν δεσμεύεται από τα αιτήματα ή τη γνώμη των γονέων, ούτε από το γεγονός ότι το ανήλικο είναι ήδη βαπτισμένο (AΠ 945/2009, ΑΠ 730/2006, ΑΠ 631/2002, ΝΟΜΟΣ). Σημειώνεται ότι η ονοματοδοσία δεν συνιστά συστατικό στοιχείο του μυστηρίου του βαπτίσματος που τελείται άπαξ, ενώ μπορεί να γίνει και μετά τη βάπτιση του τέκνου (ΟλΑΠ 240/1975). Ακολούθως, μπορεί να μην αποδεχθεί κάποιο από τα αντιθέτως προτεινόμενα από τους διαδίκους γονείς ονόματα αλλά να επιλέξει διαφορετικό, μη προτεινόμενο, όνομα, ή και συνδυασμό ονομάτων από τα αντιθέτως προτεινόμενα (ΑΠ 947/1996, ΕλλΔνη 38.1052, ΑΠ 825/1995, 45.973). Η διπλή ονομασία δεν αποτελεί πάντοτε, την ενδεδειγμένη λύση καθώς μπορεί να έχει κατά τις περιστάσεις αρνητικά αποτελέσματα στην κοινωνική εξέλιξη και στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του τέκνου. Ο νόμος δεν ορίζει πότε το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να λάβει το δικαστήριο σχετική απόφαση. Επομένως θα κριθεί σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, η απόφαση δε του δικαστηρίου πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου αποτρέποντας τη διχοστασία των αισθημάτων των γονέων έναντι του τέκνου και τη διατάραξη της ψυχοσωματικής υπόστασης του τελευταίου. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να προκρίνει την ενότητα της οικογένειας και να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας (ΕφΠειρ 261/2020, ΝΟΜΟΣ).

Στην προκείμενη περίπτωση, με την κρινόμενη υπό στοιχ. Α' αγωγή της, η ενάγουσα, εκθέτει ότι στις 10-9-2016 τέλεσε με τον εναγόμενο, νόμιμο γάμο. από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα, τον υιό τους, ., και την άνευ κυρίου ονόματος με επώνυμο ., κόρη τους. που γεννήθηκαν στις 28-6-2017 και στις 16-12-2021 αντίστοιχα. Ότι η έγγαμη συμβίωση τους διακόπηκε οριστικά τον Ιούνιο του έτους 2021, από εύλογη αιτία, με τη μετοίκηση της ίδιας από την οικογενειακή στέγη, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο δικόγραφο πραγματικά περιστατικά. Ότι μεταξύ των διαδίκων υφίστανται διαφωνίες ως προς την άσκηση της επιμέλειας των τέκνων τους, και ο πλέον κατάλληλος για το συμφέρον τους τρόπος ρύθμισης αυτής είναι η ανάθεση της αποκλειστικά στην ενάγουσα. Ότι τα τέκνα των διαδίκων δεν μπορούν να αυτοδιατραφούν, αφού στερούνται περιουσίας και, λόγω της ανηλικότητάς τους αδυνατούν να εργαστούν, ενώ ο εναγόμενος πατέρας τους δύναται, με βάση τα αναφερόμενα στην αγωγή εισοδήματα του να καλύψει τη διατροφή τους, που ανέρχεται στο ποσό των 1.030.83 ευρώ για τον υιό τους και στο ποσό των 625 ευρώ για την κόρη τους. Ότι, μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης και την αποχώρηση από την οικογενειακή στέγη, παρέμειναν σε αυτήν τα αναφερόμενα στην αγωγή κινητά πράγματα, τα οποία της ανήκουν κατά κυριότητα και είναι απαραίτητα για τη χωριστή της εγκατάσταση, καθώς επίσης και τα αναφερόμενα στην αγωγή κινητά πράγματα καθώς και Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που ανήκουν κατά κυριότητα στον εναγόμενο, ωστόσο εν προκειμένω συντρέχουν, κατά τα ειδικώς εκτιθέμενα στο δικόγραφο, λόγοι επιείκειας να της παραχωρηθεί η χρήση τους. Ότι μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης από εύλογη αιτία, η ενάγουσα κατέβαλε τις δαπάνες κύησης, τοκετού και εξοπλισμού βρεφικού δωματίου που προέκυψαν από τη γέννηση της κόρης τους και οι οποίες ανήλθαν, κατόπιν αφαίρεσης του ποσού που έλαβε από τον ασφαλιστικό της φορέα, στο συνολικό ποσό των 5.141.03 ευρώ, όπως αυτό αναλύεται στα αναφερόμενα στην αγωγή επιμέρους ποσά. Ότι ο εναγόμενος αν και υπέχει υποχρέωση συνεισφοράς στις εν λόγω δαπάνες κατ' αναλογία 91,30%, και συγκεκριμένα, αν και υποχρεούται να καταβάλει το ποσό των 4.693.76 ευρώ, εντούτοις αρνείται να το πράξει, παρά την από 5-1-2022 έγγραφη όχληση της ενάγουσας. Ότι μεταξύ της ίδιας και του εναγομένου υπάρχει διαφωνία αναφορικά με το κύριο όνομα που πρέπει να δοθεί στο ως άνω θήλυ ανήλικο τέκνο τους, καθώς η ίδια επιθυμεί να δοθεί σε αυτό το όνομα «...» ή «...», που είναι τα ονόματα των γονέων της, ενώ ο εναγόμενος επιθυμεί να δοθεί σε αυτό το όνομα «...» ή «...». Ότι ο εναγόμενος αρνείται αδικαιολόγητα να προβεί σε βάπτιση των ανήλικων τέκνων τους κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, παρά το γεγονός ότι αμφότεροι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Με βάση τα ανωτέρω, ιστορώντας τις ειδικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, καθώς και τις βιοτικές ανάγκες των τέκνων και την οικονομική κατάσταση αμφότερων των διαδίκων - και μετά τον παραδεκτό κατά τα άρθρα 223. 294. 295, 297, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ, μερικό περιορισμό του αιτήματος διατροφής για λογαριασμό του ανήλικου ., με την νομότυπα κατατεθείσα προσθήκη των προτάσεων της (βλ. για το ότι παραδεκτά περιορίζεται μερικά το αίτημα της αγωγής με τις προτάσεις ωσότου περατωθεί η δίκη στον πρώτο βαθμό και επομένως και με την προσθήκη στις προτάσεις αυτές, που γίνεται μετά τη συζήτηση στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου αλλά μέσα στη νόμιμη προθεσμία, εφόσον μέχρι τότε δεν έχει περατωθεί η δίκη στον εν λόγω βαθμό (ΑΠ 315/2010, ΝΟΜΟΣ), η ενάγουσα ζητεί: Α) Να της ανατεθεί αποκλειστικά η άσκηση της επιμέλειας των ως άνω ανήλικων τέκνων των διαδίκων, διότι τούτο επιβάλλεται από το αληθινό συμφέρον τους, Β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει για λογαριασμό των ως άνω ανήλικων τέκνων τους, ως μηνιαία διατροφή τους, το ποσό των 955.83 ευρώ, για τον υιό τους . , και το ποσό των 625 ευρώ για την ανήλικη άνευ κυρίου ονόματος, κόρη τους, για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, και δη προκαταβολικά εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης έως την εξόφληση, Γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των 4.693.76 ευρώ για δαπάνες τοκετού και εξοπλισμού παιδικού δωματίου, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της έγγραφης όχλησης, ήτοι από 5-1-2022, άλλως επικουρικά από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση, Δ) να παραχωρηθεί στην ίδια η χρήση των αναφερόμενων στην αγωγή κινητών πραγμάτων που παραμένουν στην οικία που λειτουργούσε ως οικογενειακή στέγη και της ανήκουν κατά κυριότητα και εξυπηρετούν τη διαβίωση της ίδιας και των τέκνων των διαδίκων και, συγκεκριμένα, ενός διπλού κρεβατιού, μίας καφέ πολυθρόνας, μωβ και μαύρου χαλιών, χαλιών κουζίνας, άσπρων ραφιών «ΙΚΕΑ», άσπρης ντουλάπας, κράνους, κάδου για πάνες, αρτοπαρασκευαστή «Silvercrest», κόκκινου μίξερ «Silvercrest», σιδερώστρας, συστήματος σιδερώματος «Philips», ειδών κουζίνας, εργαλείων μαγειρικής, λευκών ειδών, πάγκου κουζίνας με ροδάκια, γκρι τραπεζιού «ΙΚΕΑ», παπουτσοθήκης, τρόλεϊ «ΙΚΕΑ», βιβλίων, πατινιού, ποδηλάτου, παιχνιδιών, προσωπικών ειδών που χρησιμοποιούσε η ίδια ή το τέκνο των διαδίκων, Ε) να παραχωρηθεί στην ίδια η χρήση των αναφερόμενων στην αγωγή κινητών πραγμάτων, τα οποία ανήκουν κατά κυριότητα στον εναγόμενο, και συγκεκριμένα, ενός παιδικού καθίσματος οχήματος, ενός βρεφικού καθίσματος «BRITAMAX» και οποιουδήποτε βρεφικού αντικειμένου ή συσκευής που είναι απολύτως απαραίτητο λόγω της γέννησης του δεύτερου τέκνου των διαδίκων, για λύγους επιείκειας, διότι εξυπηρετούν τη διαβίωση της ίδιας και των τέκνων των διαδίκων, Στ) να παραχωρηθεί στην ίδια η χρήση του αναφερόμενου στην αγωγή με αριθμό κυκλοφορίας ΗΖΒ ... Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου, μάρκας «SUZUKI IGNIS», το οποίο ανήκει κατά κυριότητα στον εναγόμενο, για λόγους επιείκειας, διότι εξυπηρετεί τη διαβίωση της ίδιας και των τέκνων των διαδίκων, Ζ) να οριστεί ως κύριο όνομα της ανήλικης άνευ κυρίου ονόματος με επώνυμο ., κόρης τους, που γεννήθηκε στις 16-12-2021, το όνομα «...» ή «...», Η) να επιτραπεί η τέλεση βάπτισης αμφότερων των τέκνων των διαδίκων, κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εντός ενός έτους από την έκδοση της παρούσας απόφασης, με αναδόχους για τον υιό των διαδίκων τον . και για την κόρη των διαδίκων την . ή/και τον ., στην περιφερειακή ενότητα Ηρακλείου, με επιμέλεια της ενάγουσας και κατανομή των εξόδων ανάμεσα στους διαδίκους ανάλογα με τους καλεσμένους εκάστου. Ακόμη, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αγωγή, παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρα 17 αριθ. 2. 22 ΚΠολΔ), κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των άρθρων 592 επ. ΚΠολΔ. Η αγωγή, ως προς τα μερικότερα υπό στοιχεία Δ' και Ε' αιτήματα της, με τα οποία ζητείται να παραχωρηθεί η χρήση των ανωτέρω κινητών πραγμάτων καθώς και «προσωπικών ειδών που χρησιμοποιούσε η ίδια ή το τέκνο των διαδίκων» και «οποιουδήποτε βρεφικού αντικειμένου ή συσκευής που είναι απολύτους απαραίτητο λόγω της γέννησης του δεύτερου τέκνου των διαδίκων», στην ενάγουσα, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, λόγω αοριστίας, διότι δεν εξειδικεύονται επαρκώς τα ανωτέρω κινητά πράγματα (ΜΠρΘεσ 2197/2018. ΝΟΜΟΣ), δεδομένου ότι αναφέρονται μόνον κατ’ είδος, χωρίς καμία εξειδίκευση των λοιπών χαρακτηριστικών τους. Το επιμέρους υπό στοιχ. Η΄ αίτημα, με το οποίο ζητείται να οριστούν με την παρούσα απόφαση ο χρόνος, ο τόπος τέλεσης του μυστηρίου της βάπτισης, οι ανάδοχοι και η κατανομή των εξόδων, είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο, λόγω αοριστίας, διότι δεν εκτίθεται με την αγωγή ότι μεταξύ των διαδίκων γονέων υφίσταται διαφωνία ως προς την επιλογή των αναδόχων, του τόπου και του χρόνου τέλεσης της βάπτισης και της κατανομής των εξόδων της τελετής (αντιθέτως, αναφέρεται ότι υφίσταται συμφωνία ως προς την επιλογή των αναδόχων), όπως απαιτεί η διάταξη του άρθρου 1512 ΑΚ προκειμένου να αποφασίσει σχετικά το Δικαστήριο. Ως προς τα λοιπά αιτήματα της είναι επαρκώς ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 1389, 1390, 1391, 1394, 1485, 1486, 1487, 1493, 1497, 1498, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1516 παρ. 3, 1518, 1519 ΑΚ, ως ισχύουν μετά την τροποποίηση τους με το ν. 4800/2021, 64 παρ. 1, 174, 176, 191 παρ. 2, 218, 219, 613, 907, 910 περ. 4, 950 παρ. 1 ΚΠολΔ, πλην: α) Του παρεπόμενου αιτήματος περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής στο σύνολο της, το οποίο είναι μη νόμιμο ως προς τη διαπλαστική διάταξη που αφορά στην ανάθεση της άσκησης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου στην ενάγουσα. Το ίδιο ως άνω παρεπόμενο αίτημα έχει πεδίο εφαρμογής και είναι νόμιμο, στηριζόμενο στα άρθρα 907, 908 παρ. 1 περ. β' και 910 αρ. 4 ΚΠολΔ.: αα) ως προς την προβλεπόμενη από τις διατάξεις των άρθρων 613 και 950 παρ. 1 ΚΠολΔ διάταξη περί απόδοσης ή παράδοσης τέκνου, η οποία έχει καταψηφιστικό χαρακτήρα και περιλαμβάνεται πλέον αυτεπαγγέλτως σε κάθε απόφαση με την οποία ανατίθεται η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου ανηλίκου τέκνου στον έναν γονέα, ββ) ως προς τη διάταξη περί διατροφής και γγ) ως προς τη διάταξη περί παραχώρησης της χρήσης του ως άνω Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου. Ακόμη: α) για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 7-7-2022 προσκομίζεται το από 5-7-2022 ενημερωτικό έγγραφο για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση (που προβλέπεται στις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1. 2 ν. 4640/2019) και το από 4-11-2022 πρακτικό περάτωσης της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας (άρθρα 6 και 7 ν. 4640/2019). β) κατά τη συζήτηση της υπόθεσης το παρόν Δικαστήριο προσπάθησε να επιλύσει συμβιβαστικά τη μεταξύ των διαδίκων διαφορά, ύστερα από ακρόαση τους, πλην όμως δεν επιτεύχθηκε συμβιβασμός (άρθρο 611 ΚΠολΔ). γ) η προβλεπόμενη στο άρθρο 612 ΚΠολΔ επικοινωνία της Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων δεν κρίθηκε πρόσφορη, λόγω της μικρής τους ηλικίας. Πρέπει, επομένως, η κρινόμενη αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι: α) καταβλήθηκε το απαιτούμενο για το αντικείμενο της αγωγής τέλος δικαστικού ενσήμου με τα υπέρ τρίτων ποσοστά (βλ. το με αρ. . ηλεκτρονικό παράβολο της ΓΓΠΣ σε συνδυασμό με το από 26-1-2023 παραστατικό πληρωμής ηλεκτρονικού παραβόλου της πλατφόρμας ηλεκτρονικής τραπεζικής της Τράπεζας Πειραιώς και β) η συμμόρφωση του εναγομένου με την επιταγή του Δικαστηρίου προς προκαταβολή των εξόδων της δίκης αυτής (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ), ποσού 250 ευρώ, αποδεικνύεται από την από 20-1-2023 απόδειξη είσπραξης που φέρει την υπογραφή της ενάγουσας. Επομένως, πρέπει, κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Ο εναγόμενος με τις νομότυπα κατατεθείσες προτάσεις του, αρνείται αιτιολογημένα την ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής: α) ως προς το αίτημα περί ανάθεσης της αποκλειστικής επιμέλειας των ανήλικων τέκνων τους στην ενάγουσα, β) ως προς το αίτημα παραχώρησης άνευ ανταλλάγματος του με αριθμό κυκλοφορίας ΗΖΒ ... Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου στην ενάγουσα, καθώς ελλείπουν οι ειδικές συνθήκες, που στηρίζουν τους λόγους επιείκειας και γ) ως προς το αίτημα καταβολής μέρους των εξόδων τοκετού και εξοπλισμού βρεφικού δωματίου, ως διατροφή λόγω διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης από εύλογη αιτία, καθώς ελλείπουν οι προϋποθέσεις της ή δεν υφίσταται εύλογη αιτία της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης και η ενάγουσα έχει μεγαλύτερα εισοδήματα από τον ίδιο. Ακόμη, ως προς το αίτημα διατροφής των ανήλικων τέκνων, συνομολογεί τη σχετική υποχρέωση του και τη δυνατότητά του να καταβάλλει μηνιαίως το ποσό των 280 ευρώ γιο τον υιό τους και το ποσό των 120 ευρώ για την κόρη τους, ως τακτική σε χρήμα διατροφή τους, αρνούμενος κατά τα λοιπά την οικεία σωρευόμενη αγωγή ως προς τις οικονομικές δυνάμεις των διαδίκων γονέων και τις διατροφικές ανάγκες των τέκνων τους. Επιπρόσθετα, προς απόκρουση της αγωγής, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου που έγινε στο ακροατήριο και καταχωρίστηκε στα οικεία πρακτικά της συζήτησης, όπως αυτή αναπτύχθηκε στις νομότυπα κατατεθείσες επί της έδρας προτάσεις, ισχυρίζεται ότι: Α) Η ενάγουσα ασκεί καταχρηστικά την αξίωση παραχώρησης της χρήσης του ως άνω αυτοκινήτου, δεδομένου ότι η ίδια, αν και της ανήκε έτερο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, ικανό να καλύψει τις ανάγκες μετακίνησης της ίδιας και των τέκνων τους, εντούτοις το μεταβίβασε στον αδελφό της, ενώ ο ίδιος δεν διαθέτει κανένα όχημα για να καλύψει τις ανάγκες της μετακίνησης του. Ο ισχυρισμός αυτός συνιστά ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, επιχειρούμενη να θεμελιωθεί στο άρθρο 281 ΑΚ, πλην όμως είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη. Τούτο διότι τα επικαλούμενα από τον εναγόμενο πραγματικά περιστατικά, και αληθή υποτιθέμενα, συνιστούν αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής και δη άρνηση της συνδρομής των λόγων επιείκειας, που αποτελεί το θεμέλιο της

αιτούμενης παραχώρησης. Β) Στις μηνιαίες διατροφικές ανάγκες των τέκνων πρέπει να συνεισφέρει και η ενάγουσα μητέρα τους με τα εισοδήματα της. ύψους 1.400 ευρώ μηνιαίως, περιοριζόμενης με αυτόν τον τρόπο αντίστοιχα της δικής του υποχρέωσης. Ο ισχυρισμός αυτός, ενόψει του ότι με την κρινόμενη αγωγή ζητείται το σύνολο του ποσού στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες των ανηλίκων τέκνων, συνιστά ένσταση συνεισφοράς, η οποία είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στο άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ και πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα (άρθρο 338 παρ. 1 ΚΠολΔ).

Με την κρινόμενη υπό στοιχ. Β' αγωγή του, ο ενάγων, εκθέτει ότι τέλεσε με την εναγομένη, νόμιμα γάμο από τον οποίο απέκτησαν τα ανωτέρω ανήλικα τέκνα. Ότι η έγγαμη συμβίωση τους διασπάστηκε τον Μάιο του έτους 2021 με την άσκηση αντίθετων αιτήσεων για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων από τους διαδίκους και τη μετοίκηση της εναγομένης από την οικογενειακή στέγη, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο δικόγραφο πραγματικά περιστατικά, οπότε ο ίδιος εξακολούθησε να διαμένει στην οικογενειακή στέγη. Ότι δυνάμει της υπ’ αριθ. 329/2022 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων των διαδίκων ανατέθηκε προσωρινά στην εναγομένη. Ότι ως προς την άσκηση της επιμέλειας των τέκνων τους, ο πλέον κατάλληλος για το συμφέρον τους τρόπος ρύθμισης αυτής είναι η ανάθεση της άσκησης του συνόλου της γονικής μέριμνας, συμπεριλαμβανομένης της επιμέλειας από κοινού και στους δύο διαδίκους, με εναλλασσόμενη διαμονή στην κατοικία τον διαδίκων, κατά τον αναφερόμενο στην αγωγή τρόπο. Με βάση τα ανωτέρω, ιστορώντας τις ειδικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, ο ενάγων ζητεί να ανατεθεί η άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων από κοινού και στους δύο διαδίκους, με εναλλασσόμενη διαμονή στην κατοικία των διαδίκων κατά τον αναφερόμενο στην αγωγή τρόπο. Άλλως, επικουρικά, να ρυθμισθεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων κατά τον αναφερόμενο στο αγωγικό δικόγραφο τρόπο. Τέλος, ζητεί να απαγγελθεί σε βάρος της εναγομένης χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης, να κηρυχθεί η τελευταία προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί η εναγομένη στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αγωγή παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρα 17 αριθ. 2, 22 ΚΠολΛ), κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των άρθρων 592 επ. ΚΠολΔ. Η αγωγή είναι ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάζεις των άρθρων 1510, 1511, 1513, 1514, 1516 παρ. 3, 1518, 1519, 1520 ΑΚ, ως ισχύουν μετά την τροποποίηση τους με το ν. 1800/2021, 174, 176, 191 παρ. 2., 218, 219, 904, 907, 908 παρ. 1, 950 ΚΠολΔ. Ως προς το παρεπόμενο αίτημα της αγωγής περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής ως προς το κύριο και τα επικουρικά αιτήματα της, πρέπει να αναφερθεί ότι ως προς το αίτημα περί ανάθεσης της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, το εν λόγω παρεπόμενο αίτημα έχει πεδίο εφαρμογής μόνο ως προς την προβλεπόμενη από τις διατάξεις των άρθρων 613 και 950 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ., όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο όγδοο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, διάταξη περί απόδοσης ή παράδοσης του τέκνου, η οποία έχει καταψηφιστικό χαρακτήρα και περιλαμβάνεται, πλέον αυτεπαγγέλτως, κατά τη ρητή επιταγή του άρθρου 613 ΚΠολΔ. σε κάθε απόφαση με την οποία ανατίθεται η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου ανηλίκου τέκνου στον έναν γονέα. Επιπλέον, το ως άνω παρεπόμενο αίτημα είναι νόμω βάσιμο ως προς το επικουρικό αίτημα ρύθμισης του δικαιώματος επικοινωνίας, καθώς, κατά την άποψη που υιοθετεί ως ορθότερη το παρόν Δικαστήριο, η ρυθμίζουσα την επικοινωνία γονέα και τέκνου απόφαση, εκδιδομένη μετά στάθμιση κυρίως του συμφέροντος του τελευταίου, μπορεί να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή (ΜΠρΠατρ 526/2018, ΕΠολΔ 201.431, ΜΠρΘεσ 38610/2005 ΕλλΔνη 2007.326, Μπρίνιας. Αν. Εκτ. υπ’ άρθρα 950 παρ. 244.111 και 907 παρ. 47.VII, Γεωργιάδη - Σταθόπουλου ΑΚ. υπ' άρθρα 1520 αριθμ. 104 και 1518 αριθμ. 131., Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ. υπ' άρθρα 681 Β' αριθ. 10 και 950 αριθμ. 1., contra ΜΠρΑΘ 204/2017. ΕλλΔνη 2017.874, ΜΠρΠατρ 753/2015, ΕφΑΔ 2015.779). Επιπλέον, α) κατά τη συζήτηση της υπόθεσης το παρόν Δικαστήριο προσπάθησε να επιλύσει συμβιβαστικά τη μεταξύ των διαδίκων διαφορά, ύστερα από ακρόαση τους, πλην όμως δεν επιτεύχθηκε συμβιβασμός (611 ΚΠολΔ), β) καταρτίστηκε και προσκομίζεται το από 19-12-2022 πρακτικό διεξαγωγής της αρχικής υποχρεωτικής συνεδρίας (άρθρο 6 παρ. 1 περ. α' του ν. 4640/2019) και η από 25-6-2022 έγγραφη ενημέρωση του άρθρου 3 παρ. 2 του ν. 4640/2019 από τον πληρεξούσιο δικηγόρο προς τον ενάγοντα εντολέα του. Συνεπώς, η αγωγή πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Η εναγομένη, με τις νομότυπα κατατεθείσες προτάσεις της, αρνείται αιτιολογημένα την ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής ως προς το αίτημα περί ρύθμισης της γονικής μέριμνας με την άσκηση της στο σύνολό της από κοινού και από τους δύο γονείς. Επιπλέον, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου της δικηγόρου στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, ζήτησε την επίδειξη των φορολογικών δηλώσεων που υπέβαλε στη Γερμανία ο αντίδικος της, κατά τα έτη 2019, 2020, 2021. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 451 ΚΠολΔ. η επίδειξη εγγράφων από διάδικο μπορεί να ζητηθεί είτε με παρεμπίπτουσα αγωγή είτε με τις προτάσεις, ενώ μόνο στις περιπτώσεις όπου η κατάθεση προτάσεων δεν είναι υποχρεωτική, είναι δυνατόν το εν λόγω αίτημα να υποβληθεί και με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά. Στην προκείμενη περίπτωση, δεδομένου ότι κατά την προκείμενη διαδικασία η κατάθεση προτάσεων είναι υποχρεωτική (άρθρα 115 παρ. 3 και 591 παρ. 1 εδ. β΄ και γ' ΚΠολΔ), το αίτημα αυτό είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο, διότι δεν προβάλλεται παραδεκτά με τις προτάσεις της εναγομένης.

Από την εκτίμηση των χωρίς όρκο καταθέσεων των διαδίκων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, και οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, της υπ’ αριθ. ./16-1-2023 ένορκης βεβαίωσης της ., το γένος ., ενώπιον της συμβολαιογράφου Πάτρας ., της υπ’ αριθ. ./17-1-2023 ένορκης βεβαίωσης του ., ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ., που επικαλείται και προσκομίζει ο ενάγων της υπό στοιχ. Β' αγωγής, με πρωτοβουλία του οποίου λήφθηκαν, μετά από νόμιμη πριν από δύο εργάσιμες ημέρες κλήτευση των αντιδίκων της (άρθρα 421, 422, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. ./11-1-2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Ηρακλείου. , καθώς επίσης και από όλα τα, επικαλούμενα και νόμιμα προσκομιζόμενα από τους διαδίκους, έγγραφα, μεταξύ των οποίων και α) τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από την ενάγουσα της υπό στοιχ. Α' αγωγής αντίγραφα των μηνυμάτων μέσω της εφαρμογής «messenger», που οι διάδικοι έχουν αποστείλει, και αντίστοιχα παραλάβει, εκατέρωθεν, καθώς ο παραλήπτης μηνυμάτων αλληλογραφίας δύναται προς απόδειξη των ισχυρισμών του να προσκομίσει εκτυπώσεις ή φωτογραφίες αυτών στο πλαίσιο πολιτικής δίκης με τον αποστολέα - αντίδικο του, διότι τα συγκεκριμένα αποδεικτικά μέσα δεν εμπίπτουν στην απαγόρευση της διάταξης του άρθρου 19 παρ. 3 του Συντάγματος (ΜΠρΑΘ 7826/2018. ΧρΙΔ 2019,208, ΜΠρΗρ 1085/2018. ΝΟΜΟΣ, άλλο το ζήτημα εάν σε πολιτική δίκη προσκομίζεται μήνυμα αλληλογραφίας από διάδικο που δεν ήταν αποδέκτης του), β) οι προσκομιζόμενες και επικαλούμενες από την ενάγουσα της υπό στοιχ. Α' αγωγής: 1) υπ’ αριθ. ./4-11-2021 ένορκη βεβαίωση της ., 2) υπ' αριθ. ./17-3-2022 ένορκη βεβαίωση της ., το γένος ., 3) υπ' αριθ. ./3-1 1-2021 ένορκη βεβαίωση της . , 4) υπ' αριθ. ./4-11-2021 ένορκη βεβαίωση του ., 5) υπ' αριθ. ./4-11-2021 ένορκη βεβαίωση της . , και οι προσκομιζόμενες και επικαλούμενες από τον ενάγοντα της υπό στοιχ. Β΄ αγωγής: 6) υπ' αριθ. ./17-3-2022 ένορκη βεβαίωση της . . το γένος ., 7) υπ' αριθ. ./1-1 1-2021 ένορκη βεβαίωση του ., οι οποίες έχουν ληφθεί στα πλαίσια της δίκης για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ των διαδίκων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι γνωρίστηκαν το έτος 2014 και τέλεσαν νόμιμο γάμο στις 10-9-2016. ενώ από το γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο τέκνα, τον . και ένα θήλυ τέκνο με το επώνυμο ., που γεννήθηκαν στις 28-6-2017 και 16-12-2021 αντίστοιχα. Κατά τον χρόνο της αρχικής γνωριμίας τους, η ενάγουσα-εναγομένη διέμενε με την πατρική της οικογένεια μόνιμα στο Ηράκλειο, ενώ ο ενάγων-εναγόμενος καταγόταν από την Πάτρα και διέμενε στην Αθήνα. Μετά την τέλεση του γάμου τους, κατόπιν κοινής συμφωνίας, εγκαταστάθηκαν στο Ηράκλειο, όπου οι γονείς της ενάγουσας-εναγομένης τους παραχώρησαν για να διαμείνουν ένα διαμέρισμα, εμβαδού 65 τ.μ., το οποίο βρισκόταν σε πολυκατοικία ιδιοκτησίας τους επί της οδού . αριθ. ., όπου

διέμεναν και οι ίδιοι. Η έγγαμη συμβίωσή τους ήταν αρχικά αρμονική, ωστόσο, εν συνεχεία, μετά τη γέννηση του πρώτου τους τέκνου επήλθαν μεταξύ τους συγκρούσεις, κυρίως λόγω διαφορών στον χαρακτήρα τους και της διάστασης απόψεων που υπήρχε ως προς την οικία όπου θα αποτελούσε την οικογενειακή τους στέγη και ως προς τη διαχείριση των οικονομικών ζητημάτων. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων-εναγόμενος επιθυμούσε η οικογένεια τους να μετοικήσει από το διαμέρισμα που τους είχαν παραχωρήσει οι γονείς της αντιδίκου του, σε μεγαλύτερο διαμέρισμα, το οποίο θα μίσθωναν, καθώς οι ανάγκες στέγασης τους είχαν μεγαλώσει ενόψει της γέννησης του τέκνου τους, και, επιπλέον, προκειμένου να αυτονομηθούν ως οικογένεια από την καθημερινή τριβή με την πατρική οικογένεια της αντιδίκου του. Η ενάγουσα-εναγομένη διαφωνούσε με την προοπτική αυτή, διότι, λόγω των εισοδημάτων από την κάτωθι αναφερόμενη εργασία της, τα οποία κατά τον εν λόγω χρόνο ήταν σημαντικά χαμηλότερα από αυτά του αντιδίκου της, όπως θα αναφερθεί κατωτέρω, δεν μπορούσε να υποστηρίξει οικονομικά την εν λόγω μίσθωση. Παρά τις αντιρρήσεις της ωστόσο, οι διάδικοι, τον Σεπτέμβριο του έτους 2019 εκμίσθωσαν έτερο διαμέρισμα, εμβαδού 110 τ.μ., στο Ηράκλειο, επί της οδού . αριθ. . , όπου και εγκαταστάθηκαν με το τέκνο τους, . . Όπως προκύπτει από τις ένορκες βεβαιώσεις, τις οποίες αμφότεροι οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων υπήρξε προβληματική, καθώς μεταξύ τους υπήρχε ασυμφωνία στη διαχείριση των οικονομικών της οικογένειας, και ειδικότερα, ως προς τη συμβολή καθενός από τους συζύγους στην αντιμετώπιση των οικογενειακών δαπανών, επιπλέον δε η μεταξύ τους σχέση άρχισε να διακατέχεται από καχυποψία και οι διάδικοι απομονώθηκαν, με αποτέλεσμα να μην υφίστανται μεταξύ τους κοινά σημεία επαφής, πέραν της αναμφισβήτητης αγάπης τους για το τέκνο τους . , και το ενδιαφέρον τους για την ομαλή ανάπτυξη του σε ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι από τα ανωτέρω αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκε ότι και οι δύο γονείς ασχολούνταν συστηματικά και ενεργά με την ανατροφή του υιού τους, παρά το ότι η μητέρα του, λόγω του ότι εργαζόταν με ωράριο μερικής απασχόλησης, εύλογα περνούσε περισσότερο χρόνο μαζί του. Ωστόσο, ο ισχυρισμός της ότι ο αντίδικος της δεν μπορούσε να περάσει χρόνο με το τέκνο του και αδιαφορούσε γι’ αυτό, κρίνεται απορριπτέος ως αναπόδεικτος, καθώς αποδείχθηκε, ότι, στο μέτρο που η εργασία του το επέτρεπε, ασχολούνταν ενεργά με το τέκνο του, έπαιζε μαζί του και, αναφορικά με τις σχολικές και εξωσχολικές του δραστηριότητες επεδείκνυε ενδιαφέρον και συνέπραττε ουσιαστικά με την ίδια (δοθέντος ότι αποδείχθηκε ότι είχε διαμορφώσει χώρο παιδότοπου στην οικία τους με δική του πρωτοβουλία, ασχολούνταν με τις οικιακές εργασίες και από τα μηνύματα που επικαλείται και προσκομίζει η μητέρα προκύπτει ότι ο αντίδικος της γνωρίζει αναλυτικά τα παιχνίδια του τέκνου τους και παίζει μαζί του). Τα προβλήματα στην έγγαμη συμβίωση των διαδίκων συνεχίζονταν και, κατόπιν διαπληκτισμού, η ενάγουσα-εναγομένη αποχώρησε με το τέκνο των διαδίκων, . , από την οικογενειακή στέγη τον Νοέμβριο του έτους 2019 και παρέμεινε για δέκα ημέρες στην οικία των γονέων της. Ακολούθως, επέστρεψε στην οικογενειακή στέγη και από κοινού με τον αντίδικο της προσπάθησαν να αποκαταστήσουν τη σχέση τους. Εν τω μεταξύ, ο πατέρας της ενάγουσας-εναγομένης, τον Σεπτέμβριο του έτους 2020 διαγνώστηκε ότι πάσχει από ανίατα καρκίνο στον εγκέφαλο και, ενόψει της ανάγκης αντιμετώπισης της σοβαρής αυτής κατάστασης, οι διάδικοι ήλθαν πιο κοντά, χωρίς ωστόσο οι σχέσεις τους να αποκατασταθούν πλήρως. Την άνοιξη του έτους 2021, οι διάδικοι συνέλαβαν το δεύτερο τέκνο τους, παρά, όμως, την επίτευξη δεύτερης εγκυμοσύνης, οι προσπάθειες των διαδίκων να αποκαταστήσουν τη σχέση τους δεν απέδωσαν και, εν τέλει, η έγγαμη συμβίωση τους διακόπηκε οριστικά το καλοκαίρι του έτους 2021. Ειδικότερα, ο ενάγων-εναγόμενος, με την από 25-5-2021 αίτηση του για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων και χορήγησης προσωρινής διαταγής, ζήτησε την ανάθεση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου τους . , από κοινού και στους δύο γονείς, με εναλλασσόμενη διαμονή αυτού ανά εβδομάδα στις οικίες των γονέων, και τη μετοίκηση της αντιδίκου του από την οικογενειακή στέγη, ενώ η ενάγουσα-εναγομένη, με την από 31-5-2021 αίτηση της για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων ζήτησε, μεταξύ άλλων, την ανάθεση της επιμέλειας του ανωτέρω τέκνου τους αποκλειστικά στην ίδια, καθώς και να της δοθεί η άδεια να μετοικήσει από την οικογενειακή στέγη σε οικία ιδιοκτησίας του αδελφού της, επί της οδού . αριθ. . . Δυνάμει δε, της από 3-6-2021 προσωρινής διαταγής της Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Ηρακλείου, διατάχθηκε, μεταξύ άλλων, η μετοίκηση της αιτούσας από την ως άνω συζυγική στέγη, της ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της . , ενώ παράλληλα κυοφορούσε το δεύτερο εκ των ως άνω ανηλίκων τέκνων της, υποχρεώθηκε ο αντίδικος της να της παραδώσει τα αναφερόμενα στην αίτηση κινητά πράγματα καθώς και να καταβάλει ως προσωρινή διατροφή του ανήλικου υιού τους το ποσό των 300 ευρώ, ενώ ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ως άνω ανήλικο τέκνο τους ως εξής: 1) Καθημερινά τηλεφωνικά ή διαδικτυακά, 2) κάθε πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα από ώρα 10.00 του Σαββάτου έως ώρα 18.00 της Κυριακής. 3) κάθε Τετάρτη από ώρα 17.00 έως 21.00 και 4) κατά την περίοδο των θερινών διακοπών- για χρονικό διάστημα δέκα ημερών, τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, κατόπιν συνεννόησης με τη μητέρα. Ακόμη ορίστηκε ότι ο πατέρας θα παραλαμβάνει και θα παραδίδει το τέκνο κατά τους ως άνω χρόνους στην οικία της μητέρας. Οι σχέσεις των διαδίκων εξακολούθησαν να είναι τεταμένες, καθώς ο ενάγων-εναγόμενος δεν παρέδωσε στην αντίδικο του τα αιτούμενα κινητά πράγματα, που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του ανήλικου τέκνου τους (παιχνίδια, βιβλία κ.λπ.). ενώ στις 14-7-2021 και στις 24-8-2021 έλαβαν χώρα μεταξύ τους φραστικά επεισόδια, με αφορμή τα πράγματα και τον εξοπλισμό που θα έχουν τα ανήλικα τέκνα κατά την παραλαβή τους από τον πατέρα κατά τον χρόνο επικοινωνίας. Εν τω μεταξύ, τον Ιούλιο του έτους 2021 απεβίωσε ο πατέρας της ενάγουσας-εναγομένης. Ακολούθως, δυνάμει της υπ' αριθ. 329/2022 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), ανατέθηκε προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, στη μητέρα τους. υποχρεώθηκε ο πατέρας α) να καταβάλλει στη μητέρα, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα ως προσωρινή συνεισφορά του στη διατροφή και για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους. το ποσό των 400 ευρώ για τον . και το ποσό των 150 ευρώ για το αβάπτιστο θήλυ τέκνο που γεννήθηκε στις 16-12-2021. β) να παραχωρήσει στη μητέρα τα προσωπικά είδη της ίδιας και του ανηλίκου τέκνου τους . καθώς και τα έπιπλα, τα οποία είναι αναγκαία για τη χωριστή τους εγκατάσταση και συγκεκριμένα: 1) κρεβάτι διπλό. 2) πολυθρόνα καφέ. 3) χαλιά (χρώματος μωβ και μαύρου). 4) χαλάκια κουζίνας, 5) ράφια άσπρα IKEA, 6) ντουλάπα άσπρη από το παιδικό δωμάτιο, 7) κράνος, 8) κάδος για χρησιμοποιημένες πάνες, 9) αρτοπαρασκευαστής Silvercrest, 10) μίξερ κόκκινο Silvercrest, 11) σιδερώστρα. 12) σύστημα σιδερώματος Philips, 13) είδη κουζίνας και εργαλεία μαγειρικής, 14) πάγκος κουζίνας με ροδάκια, 15) τραπεζάκι γκρι ΙΚΕΑ, 16) λευκά είδη, 17) παπουτσοθήκη, 18) τρόλεϊ IKEA, 19) βιβλία, πατίνι, ποδήλατο και παιχνίδια, 20) προσωπικά είδη της αιτούσας και του ανηλίκου τέκνου τους . και 21) παιδικό καθισματάκι αυτοκινήτου, γ) να παραχωρήσει στη μητέρα τη χρήση του με αριθμό κυκλοφορίας ΙΙΖΒ-... ΙΧΕ αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής SUZUKI τύπου IGNIS της ιδιοκτησίας του και, τέλος, ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του πάτερα με το ανήλικο τέκνο του . ως εξής: 1 ] Το δεύτερο και τέταρτο Παρασκευοσαββατοκύριακο κάθε μήνα και ειδικότερα, από Παρασκευή μετά το πέρας του σχολείου, απ’ όπου θα το παραλαμβάνει, έως Κυριακή και ώρα 20:00. 2] Κάθε Τετάρτη από ώρα 17:00 έως ώρα 20:00. 3] την Παρασκευή εκάστης εβδομάδας, στην οποία δεν περιλαμβάνεται Σαββατοκύριακο επικοινωνίας, μετά το πέρας του σχολείου, απ' όπου θα το παραλαμβάνει έως ώρα 20:00. 4] κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και του νέου έτους για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό από ώρα 10.30 της 23ης Δεκεμβρίου μέχρι ώρα 20.00 της 30ης Δεκεμβρίου και για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό από ώρα 10.30 της 30ης Δεκεμβρίου μέχρι ώρα 20.00 της 6ης Ιανουαρίου. 5] κατά τις εορτές του Πάσχα για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό από ώρα 10.30 της Μεγάλης Δευτέρας μέχρι ώρα 20.00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου και για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό από ώρα 10.30 της Δευτέρας της Διακαινησίμου μέχρι ώρα 20.00 της Δευτέρας του Θωμά. 6] κατά τις θερινές διακοπές επί δεκαπέντε (15) ημέρες το μήνα Ιούλιο και δεκαπέντε (15) ημέρες το μήνα Αύγουστο, κατόπιν συνεννοήσεως με τη μητέρα του τέκνου. 7] δυνατότητα καθημερινής τηλεφωνικής επικοινωνίας (ή μέσω βιντεοκλήσης με διαδικτυακές εφαρμογές) από ώρα 19:00 μέχρι ώρα 20.30, ενώ ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με το ανήλικο αβάπτιστο θήλυ τέκνο του ως εξής: 1 ] κάθε Τετάρτη από ώρα 17:00 έως ώρα 20:00. 2] κάθε δεύτερο και τέταρτο Σάββατο από ώρα 16:00 έως ώρα 19:00. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, η επικοινωνία θα πραγματοποιείται χωρίς διανυκτέρευση του εν λόγω τέκνου των διαδίκων στην οικία του πατέρα του και η ανήλικη θα παραλαμβάνεται από την κατοικία της μητέρας της, που υποχρεούται να την παραδίδει, κατά τα σχετικά εναρκτήρια χρονικά σημεία στον πατέρα της, ο οποίος αντίστοιχος υποχρεούται να επαναφέρει την ανήλικη στην κατοικία της μητέρας της, κατά τα αντίστοιχα καταληκτικά χρονικά σημεία. Μετά την έκδοση των ανωτέρω προσωρινής διαταγής και απόφασης, εξακολούθησαν να υφίστανται μεταξύ των διαδίκων διαφωνίες, οι οποίες, όπως προκύπτει από τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από την ενάγουσα-εναγομένη μηνύματα αφορούν σε οφειλόμενα από τον ενάγοντα-εναγόμενο ποσά διατροφής και στον τρόπο τήρησης της επικοινωνίας του με τα ανήλικα τέκνα. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος δεν κατέβαλε στην αντίδικο του το συνολικά οφειλόμενο ποσό διατροφής των τέκνων τους από την επομένη της επίδοσης της αίτησης της, ήτοι από 4-6-2021 έως την 30-5-2022 και, συγκεκριμένα, κατέβαλε το συνολικό ποσό των 3.600 ευρώ αντί του ποσού των 4.800 ευρώ, με αποτέλεσμα να της οφείλει το ποσό των 1.200 ευρώ για επιδικασθέν από την αιτία αυτή κεφάλαιο. Όπως προκύπτει από τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από την ενάγουσα-εναγομένη μηνύματα που αντάλλαξαν οι διάδικοι με αφορμή το ζήτημα αυτό, ο αντίδικός της δεν αρνείται την οφειλή του αλλά επικαλείται πρόσκαιρη οικονομική αδυναμία, ενώ έκτοτε προκύπτει ότι καταβάλει κανονικά τα επιδικασθέντα ποσά διατροφής. Εξάλλου, μεταξύ των διαδίκων υφίστανται περιστασιακές συγκρούσεις μέσω μηνυμάτων για θέματα που αφορούν σε τυχόν αλλαγές του ορισθέντος με την ανωτέρω δικαστική απόφαση προγράμματος επικοινωνίας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν αμφότεροι οι διάδικοι, για τα παιχνίδια και τα πράγματα που χρησιμοποιούν τα τέκνα τους και, συγκεκριμένα, ο ενάγων-εναγόμενος αρνείται να προμηθευτεί καινούρια και η αντίδικος του να του δώσει τα ήδη υπάρχοντα που διαθέτει, καθώς επίσης και στη νευρικότητα που εκδηλώνει η κόρη τους (με κλάμα κ.λπ.) κατά τον αποχωρισμό της από τη μητέρα της, κατά τον χρόνο που ήταν βρέφος, η οποία κατά τον ενάγοντα-εναγόμενο οφείλεται και στο ότι η αντίδικος του, κατά την επικοινωνία του με αυτό, δεν του παρέχει τον εξοπλισμό που έχει συνηθίσει το βρέφος να χρησιμοποιεί. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι διάδικοι, αναφορικά με το πρώτο τους τέκνο, έχουν καταφέρει να καταλήξουν σε κοινά αποδεκτές λύσεις ως προς τα ουσιώδη ζητήματα που άπτονται της επιμέλειας του και. συγκεκριμένα, το ανήλικο τέκνο τους φοιτά σε κέντρο προσχολικής αγωγής και παρακολουθεί εξωσχολικές δραστηριότητες κοινής επιλογής των διαδίκων. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, από τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, προκύπτει ότι οι σχέσεις των διαδίκων δεν έχουν αποδομηθεί σε τέτοιο βαθμό που να επιβάλλει την απόκλιση από τον κανόνα της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων τους στο σύνολο της, ενώ και οι λοιπές περιστάσεις, όπως έχουν διαμορφωθεί μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, ενισχύουν το εν λόγω συμπέρασμα. Ειδικότερα, ο πατέρας των ανηλίκων διαμένει στο Ηράκλειο, σε κοντινή απόσταση από την οικία της ενάγουσας-εναγομένης και το σχολικό περιβάλλον και κέντρο δραστηριοτήτων των ανήλικων τέκνων του, προκειμένου να διαμορφώσει ένα σταθερό μέρος διαμονής για αυτά, στα πλαίσια εναλλασσόμενης κατοικίας, ώστε να μην διαταράσσεται η καθημερινότητα τους, αλλά να διασφαλίζεται η ύπαρξη δύο σταθερών κατοικιών και αντίστοιχα σημείων αναφοράς για τα ίδια. Επιπλέον, δείχνει ενδιαφέρον για την εκπαίδευση, την ανατροφή και την ψυχαγωγία τους και ειλικρινή αγάπη και στοργή για τα τέκνα του και, ως εκ τούτου, κρίνεται ικανός να ανταπεξέλθει στον γονεϊκό του ρόλο. Αντίστοιχα, και η ενάγουσα-εναγομένη μητέρα τους αντεπεξέρχεται πλήρως στις υποχρεώσεις της, αφιερώνει ενεργά το ενδιαφέρον της στη διαπαιδαγώγηση των τέκνων της και κρίνεται εξίσου ικανή να καλύψει όλες τις ανάγκες τους συναισθηματικά και πρακτικά. Οι διάδικοι, παρά τα λάθη τους, τα οποία σε έναν μεγάλο βαθμό οφείλονται στο αρνητικό και συγκρουσιακό κλίμα που διαμορφώθηκε μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους, κρίνονται εξίσου ικανοί και κατάλληλοι να φροντίσουν τα τέκνα τους. ανεξάρτητα από τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί πλέον η προσωπική τους ζωή. Και είναι αληθές ότι μεταξύ των διαδίκων παρατηρείται μια έλλειψη συνεννόησης και μια ένταση που δημιουργεί τριβές, όπως ισχυρίζεται η ενάγουσα-εναγομένη, ωστόσο, τα φαινόμενα μη συνεννόησης μεταξύ τους αφορούν ζητήματα ήσσονος σημασίας, για τα οποία οι όποιες διαφωνίες είναι καθόλα εφικτό να υπερκεραστούν από τους διαδίκους με την επίδειξη εκ μέρους τους γονεϊκής ωριμότητας και συμβιβαστικής διάθεσης προς όφελος των τέκνων τους. Σημειώνεται ότι η επιφύλαξη της ενάγουσας-εναγομένης για την από κοινού άσκηση της επιμέλειας των τέκνων με τον ενάγοντα-εναγόμενο δεν οφείλεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου σε σοβαρό αποχρώντα λόγο ακαταλληλότητας του αντιδίκου της. Το βασικό επιχείρημα που προβάλλεται από την ανωτέρω, προκειμένου να μην ακολουθηθεί ο κανόνας της από κοινού άσκησης της επιμέλειας και το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας, είναι η φιλοχρηματία του αντιδίκου της και ο θυμός που εκδηλώνει κατά τη μεταξύ τους επικοιωνία. Πράγματι, ο αντίδικός της, μετά την οριστική διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης δεν συμμετείχε στα έξοδα τοκετού του δεύτερου τέκνου τους, ενώ αρνήθηκε να της παραδώσει τα πράγματα του υιού τους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεταξύ τους φραστικά επεισόδια. Η ανωτέρω συμπεριφορά του αντιδίκου της κρίνεται απολύτως εσφαλμένη και σε βάρος της ψυχικής ισορροπίας των τέκνων του, ωστόσο, θα ήταν ανεπιεικές να αποδοθεί σε έλλειψη αγάπης και ενδιαφέροντος για αυτά και σε ακαταλληλότητα του να ανταποκριθεί στον γονεϊκό του ρόλο. Αντιθέτως, κρίνεται ότι η άρνηση αυτή του ενάγοντος-εναγομένου να παράσχει τα ανωτέρα) στην αντίδικο του οφείλεται στην ανασφάλεια που δημιουργήθηκε μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης ως προς την ενδεχόμενη απώλεια της επαφής του με τα τέκνα του και στην καχυποψία που διακατέχει τους συζύγους εν μέσω της διαδικασίας του χωρισμού και των θεμελιωδών αλλαγών που επέρχονται εξ αυτού στην καθημερινή τους ζωή. Οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων κρίνεται ότι, προϊόντος του χρόνου και με την ενεργή συμμετοχή και των δύο στην ανατροφή των τέκνων τους και την τήρηση ενός προγράμματος θα εξομαλυνθούν, επιπλέον δε, τα τέκνα των διαδίκων θα επωφεληθούν από τη συνέπεια στην τήρηση ενός προγράμματος που περιλαμβάνει ενεργή και ουσιαστική συμμετοχή και ίων δύο γονέων τους. Εξάλλου, οι διάδικοι πρέπει και κρίνονται εξίσου ικανοί και ώριμοι να παραμερίσουν τις διαφωνίες τους, καθώς αποφασιστικό κριτήριο πρέπει να είναι για αυτούς το βέλτιστο συμφέρον των τέκνων τους, προκειμένου να δημιουργούν σε αυτά ένα ήρεμο περιβάλλον για να μεγαλώσουν, δεδομένου μάλιστα ότι θα στο μέλλον θα εισέλθουν στο κρίσιμο για τη μετέπειτα πορεία τους ηλικιακό στάδιο της εφηβείας. Οφείλουν, άλλωστε, ως γονείς, να θέσουν σε δεύτερη μοίρα τις διαφωνίες τους, ώστε να αποκτήσουν ένα ελάχιστο πεδίο συνεννόησης μεταξύ τους για τα ζητήματα των τέκνων τους, το οποίο κατά την κρίση του Δικαστηρίου μπορούν να επιτύχουν. Με βάση το άρθρο 1511 ΑΚ μετά από την τροποποίηση του από ν. 4800/2021 η πρόθεση κάθε γονέα να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου αναδεικνύεται μεν σε μια από τις παραμέτρους που λαμβάνει υπόψιν του Δικαστήριο για την δικαστική κρίση περί του τρόπου άσκησης της επιμέλειας, πλην όμως, το ανωτέρω κριτήριο δεν πρέπει να αποτελεί το καθοριστικό στοιχείο που θα ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο προκειμένου να μορφώσει την πεποίθηση του σχετικώς με το πώς εξυπηρετηθεί καλύτερη ή έννοια του βέλτιστου συμφέροντος των τέκνων. Μάλιστα, κρίνεται ότι οι διαφωνίες των γονέων θα πρέπει να υποχωρήσουν έναντι στην έννοια του βέλτιστου συμφέροντος των ανηλίκων και όχι το βέλτιστο συμφέρον αυτών να καμφθεί από τις όποιες προσωπικές διενέξεις των διαδίκων και να υποταχθεί σε αυτές, καθώς οι σχέσεις των διαδίκων ως παράμετρος είναι κριτήριο γονεοκεντρικό και όχι παιδοκεντρικό. Καταληκτικά, κρίνεται ότι το βέλτιστο συμφέρον των ανηλίκων τέκνων στην προκειμένη περίπτωση εξυπηρετείται διά της παρουσίας και των δύο γονέων στη ζωή τους και επομένως οι αντίδικοι πρέπει να εστιάσουν μόνο στο συμφέρον τους, παραμερίζοντας τις οποιεσδήποτε αντιπαραθέσεις. Ενόψει δε των ανωτέρω, της καταλληλότητας των δύο γονέων και της θέλησης τους να ασχοληθούν συστηματικά με τα ανήλικα τέκνα τους, το Δικαστήριο κρίνει ότι, σύμφωνα με τα κριτήρια των άρθρων ΑΚ 1511 και 1514 παρ. 3 τελ. εδ., όπως ισχύουν, το βέλτιστο συμφέρον των ανήλικων τέκνων που πρέπει να προάγεται από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και στη φροντίδα τους επιβάλλει την άσκηση της επιμέλειας τους από τους διαδίκους από κοινού, η οποία θα πρέπει να συνδυαστεί με την εναλλασσόμενη κατοικία της στις οικίες των γονέων τους. Με τον ανωτέρω τρόπο εξασφαλίζεται η συμμετοχή και των δυο γονέων στην ανατροφή των ανήλικων τέκνων και ενισχύονται οι δεσμοί τους με αμφότερους τους γονείς τους, περιορίζοντας έτσι τις αναπόφευκτα δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλεί το διαζύγιο στην ψυχολογία και την προσωπικότητα τους, προκειμένου να είναι ψυχικά πλήρη, αφού θα βρίσκονται περισσότερες συνεχόμενες ημέρες με έκαστο των γονέων τους λαμβάνοντας την αγάπη, τη φυσική παρουσία και την επικοινωνία μαζί τους. Η λύση αυτή κρίνεται ότι δε διαταράξει τον εύθραυστο ψυχισμό των ανηλίκων δοθέντος ότι: α) οι οικίες των γονέων είναι σε πολύ κοντινή απόσταση κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση της και στις δύο χωριστές οικίες, β) η ύπαρξη διαφορετικών κατοικιών δε θα επηρεάσει ούτε το εξωσχολικό πρόγραμμα και τις δραστηριότητες τους και γ) είναι εξοικειωμένα με τις οικίες και των δυο γονέων όπου περνούν αρκετό χρόνο και επομένως δε θα αλλάξουν οι συνήθειες και η καθημερινότητα τους, πολύ σημαντικοί παράγοντες για τη διατήρηση της σταθερότητας τους. Επομένως, η γονική μέριμνα στο σύνολο της και συνακόλουθα και η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων των διαδίκων θα ασκείται από κοινού, ενώ αυτά θα διαμένουν εναλλάξ με τους δύο γονείς τους, κατά τα κατωτέρω, οπότε οι γονείς θα ασκούν από κοινού την επιμέλεια τους, σύμφωνα με τον κανόνα της 1513 εδ. α' ΑΚ, με εξαίρεση μόνο εκείνες τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας, για την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας τους και πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα (άρθρα 1513 εδ. β' και 1516 εδ. α' ΑΚ), τις οποίες μπορεί να επιχειρεί κάθε φορά μόνος του ο γονέας με τον οποίο θα διαμένει κάθε φορά το τέκνο, ήτοι μόνο τις πράξεις καθημερινής φροντίδας, ενώ κατά τα λοιπά η γονική μέριμνα θα ασκείται από κοινού από τους γονείς στο σύνολο της. ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής του. Ειδικότερα, προς άρση τυχόν αμφισβητήσεων από τους διαδίκους γονείς, παρατηρείται ότι: α) Οι αναφερόμενες στο άρθρο 1516 παρ. 1 ΑΚ πράξεις [συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου του τέκνου που αφορούν στην καθημερινότητα του παιδιού (λ.χ. επιλογές διατροφής, ένδυσης και ψυχαγωγίας, ωράριο μελέτης και ύπνου, επίσκεψη σε φίλο ή συγγενή, μεταφορά του σε δραστηριότητα κ.λπ.), τρέχουσα διαχείριση περιουσίας του (λ.χ. επιδιόρθωση πραγμάτων που ανήκουν στο παιδί κλπ.), πράξεις με επείγοντα χαρακτήρα (λ.χ. θέματα υγείας όπως χορήγηση αντιπυρετικού, μεταφορά στο νοσοκομείο σε περίπτωση τραυματισμού κλπ.), λήψη δήλωσης βούλησης απευθυντέα προς το τέκνο] διενεργούνται από τον γονέα με τον οποίο διαμένει το παιδί, έστω και προσωρινά. β) οι πράξεις του άρθρου 1519 παρ. 1 ΑΚ [επιλογή θρησκεύματος, ζητήματα που αφορούν την ιθαγένεια, ζητήματα υγείας (λ.χ. χειρουργικές επεμβάσεις, εμβολιασμός, λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, φυσιοθεραπεία, παιδοψυχιατρική παρακολούθηση, παιδοψυχολογική υποστήριξη), εκτός από τα επείγοντα και εντελώς τρέχοντα θέματα υγείας, ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του (λ.χ. επιλογή μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού σχολείου, επιλογή σχολείου, ξένης γλώσσας, αριθμού ή προτεραιότητας εκμάθησης ξένων γλωσσών, επιλογή ειδικού παιδαγωγού κ.λπ.), μεταβολή του τόπου διαμονής του και γ) οι πράξεις ενδιάμεσης κατηγορίας, λ.χ. η επιλογή του επαγγελματία ή του

συγγενικού προσώπου που θα επιβλέπει το παιδί κατά την απουσία του γονέα, η επιλογή των εξωσχολικών δραστηριοτήτων (π χ. αθλητικών και καλλιτεχνικών, όχι όμως εκπαιδευτικών που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του), συναποφασίζονται και διενεργούνται από κοινού από αμφότερους τους συνασκούντες τη γονική μέριμνα γονείς. Εντούτοις, στο παρόν στάδιο, η εναλλασσόμενη διαμονή στις οικίες των γονέων τους δεν πρέπει να είναι ισόχρονη, αλλά θα πρέπει τα τέκνα των διαδίκων να διαμένουν περισσότερο χρόνο στην οικία της μητέρας τους, καθώς τούτο επιβάλλεται στο παρόν στάδιο από τη μικρή ηλικία της κόρης των διαδίκων και της ανάγκης να εδραιωθεί μεταξύ των ανήλικων τέκνων ισχυρός συναισθηματικός δεσμός. Ειδικότερα, η κόρη των διαδίκων, βρίσκεται σε πολύ μικρή ηλικία (θα κλείσει το δεύτερο έτος στις 16-12-2023) και, για την βέλτιστη ψυχική της ανάπτυξη, επιβάλλεται, προτού η κατοικία του πατέρα της αποτελέσει επίσης κέντρο της καθημερινότητας της, να εγκαθιδρυθεί σταδιακά σταθερός και ουσιαστικός δεσμός με τον πατέρα της, δεδομένου ότι, λόγω του χωρισμού των γονέων της πριν τη γέννηση τη, από τη γέννηση της μέχρι σήμερα το κύριο πρόσωπο αναφοράς και βασικός της φροντιστής είναι η μητέρα της, από την οποία η απομάκρυνση για μεγάλα χρονικά διαστήματα θα αποτελέσει παράγοντα αποσταθεροποίησης της ψυχολογίας της, δεδομένης της μετάβασης της από τη βρεφική στη νηπιακή ηλικία. Αντιθέτως, το μεγαλύτερο τέκνο των διαδίκων, που βρίσκεται στην προσχολική ηλικία και έχει αναπτύξει ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τον πατέρα του, κρίνεται ότι θα ήταν προς το συμφέρον του ο διαμοιρασμός του χρόνου του με το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας μεταξύ των δύο γονέων του, εντούτοις, εν προκειμένω, είναι απαραίτητο να περνά αρκετό χρόνο και με την αδελφή του, διότι στο ηλικιακό αυτό στάδιο πρέπει να εγκαθιδρυθεί μεταξύ των δύο αδελφών ισχυρός συναισθηματικός δεσμός, η εν λόγω δε εδραίωση του αδελφικού δεσμού είναι εφικτή κυρίως διαμέσου του μοιράσματος της καθημερινότητας. Ενόψει όλων τον ανωτέρω, κρίνεται ότι η διαμονή των ανήλικων τέκνων στην οικία του πατέρα τους θα πρέπει να πραγματοποιείται ως εξής: Α) Ο υιός των διαδίκων, . θα διαμένει στην οικία του πατέρα του 1) κάθε δεύτερη Δευτέρα κάθε μήνα από την ώρα που το ως άνω τέκνο τελειώνει το σχολείο του και ο πατέρας θα το παραλαμβάνει από αυτό (άλλως, αν δεν έχει σχολείο, από ώρα 9.00 π.μ. της Δευτέρας) και για επτά ημέρες, ήτοι έως την επόμενη Δευτέρα το πρωί, πριν την έναρξη του σχολικού προγράμματος, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει τον ανήλικο στο σχολείο του (άλλως, αν δεν έχει σχολείο, έως τις 9.00 π.μ. της Δευτέρας, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρας του), 2) κάθε τέταρτη Παρασκευή κάθε μήνα, από την ώρα που το τέκνο τελειώνει το σχολείο του και ο πατέρας θα το παραλαμβάνει από αυτό (άλλως, αν δεν έχει σχολείο, από ώρα 9.00 π.μ. της Παρασκευής) και για δύο ημέρες, ήτοι έως ώρα 20.00 μ.μ. της Κυριακής, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρας του, 3) κάθε Τετάρτη (πλην της δεύτερης Τετάρτης κάθε μήνα) από ώρα 1 7.00 μ.μ., οπότε ο πατέρας θα παραλαμβάνει το τέκνο από την οικία της μητέρας του έως ώρα 20.00 μ.μ., οπότε ο ίδιος θα το παραδίδει στον ανωτέρω τόπο, 4) Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς, από 23 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως και 30 Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 30 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως 5 Ιανουαρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. 5) κατά τις εορτές του Πάσχα, από Κυριακή των Βαΐων και ώρα 10.00 π.μ. έως και Δευτέρα του Πάσχα και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από Δευτέρα του Πάσχα και ώρα 10.00 π.μ. έως και Κυριακή του Θωμά και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. 6) κατά τις θερινές διακοπές, επί δεκαπέντε ημέρες, από 15 Ιουλίου ώρα 10.00 π.μ. έως και 31 Ιουλίου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 1 Αυγούστου ώρα 10.00 π.μ. έως και 16 Αυγούστου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. Β) Η κόρη των διαδίκων, με το επώνυμο . , μέχρι τη συμπλήρωση του τέταρτου έτους της ηλικίας της, θα διαμένει στην οικία του πατέρα της 1) κάθε δεύτερη Παρασκευή κάθε μήνα, από την ώρα που το ως άνω τέκνο τελειώνει το πρόγραμμα του παιδικού σταθμού ή του προνηπίου ή νηπιαγωγείου που τυχόν θα παρακολουθήσει και ο πατέρας θα το παραλαμβάνει (άλλως, αν δεν παρακολουθεί πρόγραμμα παιδικού σταθμού ή σχολείου κ.λπ.. από τις 9.00 π.μ. της Παρασκευής) και για δύο ημέρες, ήτοι έως τις 20.00 μ.μ. το βράδυ της Κυριακής, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρας του, 2) κάθε τέταρτη Παρασκευή κάθε μήνα, από την ώρα που το ως άνω τέκνο τελειώνει το πρόγραμμα του παιδικού σταθμού ή του προνηπίου ή νηπιαγωγείου που τυχόν θα παρακολουθήσει και ο πατέρας 0α το παραλαμβάνει (άλλως, αν δεν παρακολουθεί πρόγραμμα παιδικού σταθμού ή σχολείου κ.λπ.). από τις 9.00 π.μ. της Παρασκευής και για δύο ημέρες, ήτοι έως τις 20.00 μ.μ. της Κυριακής, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρας του, 3) κάθε Τετάρτη από (ώρα 17.00 μ.μ.. οπότε ο πατέρας θα παραλαμβάνει το τέκνο από την οικία της μητέρας του έως ώρα 20.00 μ.μ.. οπότε ο ίδιος θα το παραδίδει στον ανωτέρω τόπο, 4) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς, από 23 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως και 26 Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 30 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως 2 Ιανουαρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. 5) κατά τις εορτές του Πάσχα, από τη Μεγάλη Πέμπτη και ώρα 10.00 π.μ. έως και τη Δευτέρα του Πάσχα και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό, και από τη Δευτέρα της Διακαινησίμου και ώρα 10.00 π.μ. έως και Πέμπτη της Διακαινησίμου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό, 6) κατά τις θερινές διακοπές, επί επτά ημέρες, από 15 Ιουλίου ώρα 10.00 π.μ. έως και 22 Ιουλίου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 1 Αυγούστου ώρα 10.00 π.μ. έως και 8 Αυγούστου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. Μετά τη συμπλήρωση του τέταρτου έτους της ηλικίας της, η ως άνω κόρη των διαδίκων θα διαμένει στην οικία του πατέρα της ως ανωτέρω υπό στοιχ. Α περιγράφεται ότι θα διαμένει και ο αδελφός της. Κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα χρονικά διαστήματα των εορτών, κατά τον μήνα Ιούλιο των ετών που λήγουν σε μονό αριθμό και κατά τον μήνα Αύγουστο των ετών που λήγουν σε ζυγό αριθμό, η υπό στοιχ. Α' 1.2.3 και Β' 1.2.3 ρύθμιση δεν θα ισχύει και θα εφαρμόζεται εκ νέου αμέσως μετά το πέρας των εν λόγω χρονικών διαστημάτων. Ο πατέρας θα παραλαμβάνει τα τέκνα από την οικία της μητέρας και θα τα παραδίδει σε αυτήν κατά τα ως άνω χρονικά σημεία. Ρητά επισημαίνεται ότι: Ο πατέρας θα παραλαμβάνει τα ανήλικα τέκνα από την οικία της μητέρας (ή από το σχολείο, αντίστοιχα, ως ανωτέρω αναφέρεται) και θα τα παραδίδει σε αυτήν (ή στο σχολείο, αντίστοιχα, ως ανωτέρω αναφέρεται) κατά τους ως άνω χρόνους, χρησιμοποιώντας δικό του μεταφορικό μέσο και σχετικό εξοπλισμό αυτοκινήτου (παιδικά καθίσματα κ.λπ.). τον οποίο οφείλει να προμηθευτεί, ii) στην οικία του θα προμηθευτεί και θα διατηρεί τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη διαβίωση των ανήλικων τέκνων του και, συγκεκριμένα, οφείλει να διαθέτει ενδύματα, υποδήματα, παιχνίδια, βιβλία, είδη ζωγραφικής, γραφής, παιδικά σετ σερβιρίσματος κλπ. . χωριστά από αυτά που διαθέτει η μητέρα των τέκνων στην οικία της και τα οποία η τελευταία δεν υποχρεούται να του παραδίδει κατά την παράδοση των τέκνων προκειμένου να διαμείνουν στην οικία του. Η μητέρα των ανήλικων τέκνων οφείλει να παραδίδει στον πατέρα κατά την παράδοση των ανήλικων τέκνων τις σχολικές τσάντες και τα σχολικά βιβλία και τετράδια που είναι απαραίτητα για τη μελέτη τους κατά την παραμονή τους στην οικία του, καθώς επίσης και να τον ενημερώνει για τις σχολικές τους υποχρεώσεις, αντίστοιχα δε, ο πατέρας οφείλει κατά την παράδοση των τέκνων στην οικία της μητέρας τους να επιστρέφει τις σχολικές τσάντες και τα σχολικά βιβλία και τετράδια που είναι απαραίτητα για τη μελέτη τους και να ενημερώνει τη μητέρα για τις σχολικές τους υποχρεώσεις. Κάθε ένας από τους γονείς υποχρεούται να ενημερώνει τον άλλο γονέα σε περίπτωση που, κατά τον χρόνο διαμονής των ανήλικων τέκνων μαζί του, μεταφέρει αυτά προσωρινά εκτός της περιφερειακής ενότητας Ηρακλείου, πριν την πραγματοποίηση της μεταφοράς και παρέχοντας σαφείς πληροφορίες για τον ακριβή τόπο που θα βρίσκονται και τον ακριβή χρόνο που θα επιστρέψουν. Τέλος, ο γονέας στο διάστημα που τα τέκνα θα διαμένουν στον άλλο γονέα, θα μπορεί να επικοινωνεί με αυτά καθημερινά, τηλεφωνικά ή διαδικτυακά (μέσω των εφαρμογών skype, viber, messenger), εφόσον δεν θα διαταράσσεται το πρόγραμμα δραστηριοτήτων τους. Πρέπει να επισημανθεί ότι, σε κάθε περίπτωση, ουδείς εμποδίζει τους διαδίκους γονείς, σε περίπτωση μεταβολής των συνθηκών είτε να επανακαθορίσουν στο μέλλον τη συμπεριφορά τους και, χωρίς δικαστική παρέμβαση, να συνεργαστούν με διαφορετικούς όρους για την από κοινού άσκηση της επιμέλειας των τέκνων τους, είτε να ζητήσουν υπό τους όρους της διάταξης του άρθρου 1536 ΑΚ τη μεταρρύθμιση της παρούσας απόφασης. Τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, ηλικίας περίπου έξι και ενός έτους, αντίστοιχα κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής, δεν έχουν εισοδήματα από περιουσία, ούτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή και δεν μπορούν να ασκήσουν βιοποριστική εργασία. Συνεπώς, δεν μπορούν να διαθρέψουν τους εαυτούς τους και δικαιούνται να λαμβάνουν διατροφή σε χρήμα, προκαταβαλλόμενη κατά μήνα από τους υπόχρεους γονείς τους, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ. 2 και 1489 παρ. 2 ΑΚ., ως τέτοιων νοούμενων του εισοδήματος τους από κάθε βιοποριστική πηγή άλλα και της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους. Το μέτρο της διατροφής αυτής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες των ανηλίκων, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής τους, ήτοι από τους συγκεκριμένους όρους διαβίωσης, ανάλογη με την ηλικία, την κατάσταση της υγείας τους, τις εκπαιδευτικές ανάγκες, τον τόπο κατοικίας, σε συνδυασμό πάντα με την περιουσιακή κατάσταση των υπόχρεων γονέων. Ειδικότερα, αποδεικνύεται ότι ο πατέρας των ανήλικων τέκνων είναι μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών και πληροφορικής και κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στον τομέα αυτόν από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Στο παρελθόν είχε ιδρύσει την εταιρεία ... ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ IKE, η οποία ωστόσο, διέκοψε της εργασίες της στις 20-5-2021, ενώ η συνεργασία που είχε με διάφορα τμήματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων, ως διδάσκων, έλαβε χώρα τα έτη 2015 έως 2017 και ήδη σήμερα έχει παύσει, όπως προκύπτει από τη με αριθ. ./22-4-2021 βεβαίωση διακοπής εργασιών επιτηδευματία της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου. Από τον Αύγουστο του έτους 2017 εργάζεται ως υπάλληλος στην εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο «... Desk» (πρώην «...», που εδρεύει στο Ντίσελντορφ Γερμανίας, δυνάμει δε της από 1-8-2017 σύμβασης εργασίας του, που ίσχυε έως τον Αύγουστο του έτους 2022, οι καθαρές μηνιαίες του αποδοχές ανέρχονταν στο ποσό των 2.630 ευρώ περίπου, ενώ κατά το 75% του συνολικού χρόνου εργασίας του, παρείχε την εργασία του από απόσταση και κατά το υπόλοιπο 25% παρείχε την εργασία του στην έδρα της ως άνω εταιρείας, όπου η τελευταία έχει μισθώσει και παραχωρήσει ένα διαμέρισμα. Όπως προκύπτει από την από 1-9-2022 νέα σύμβαση εργασίας που συνήψε με την ίδια ως άνω εταιρεία, οι όροι εργασίας του μεταβλήθηκαν από τον Σεπτέμβριο του έτους 2022 και συγκεκριμένα συμφωνήθηκε να παρέχει την εργασία του αποκλειστικά από απόσταση επί 20 ώρες εβδομαδιαίως, αντί μηνιαίων μεικτών αποδοχών ποσού 1.500 ευρώ, ενώ εξακολούθησε η παραχώρηση εκ μέρους της εταιρείας διαμερίσματος για τις ανάγκες διαμονής του στην έδρα της εταιρείας. Από τις βεβαιώσεις μισθοδοσίας των μηνών Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου και Νοεμβρίου 2022 που επικαλείται και προσκομίζει ο ενάγων-εναγόμενος, αποδεικνύεται ότι ο καθαρός μηνιαίος μισθός του ανέρχεται περίπου σε 1.000 ευρώ, έχει στην ιδιοκτησία του κατά ψιλή κυριότητα ένα διαμέρισμα επιφάνειας 113,91 τ.μ. επί της οδού . αριθ. . στην Πάτρα, όπου διαμένει η μητέρα του η οποία διατηρεί και την επικαρπία αυτού, καθώς και δύο αγροτεμάχια, εμβαδού 468.28 και 169.05 τ.μ.. αντίστοιχα, κατά ποσοστό ιδιοκτησίας 50% και 12,5% αντίστοιχα, στον Δήμο Πραμαντών-Τσοπέλα στα Ιωάννινα, τα οποία δεν αποδείχθηκε ότι του αποφέρουν κάποιο εισόδημα. Ο ίδιος διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα στο Ηράκλειο, επί της οδού . αριθ. . , για το οποίο καταβάλει μηνιαίο μίσθωμα ύφους 800 ευρώ. Επίσης είναι κύριος ενός ΙΧΕ αυτοκινήτου με αριθμό κυκλοφορίας ΗΖΒ-... μάρκας SUZUKI IGNIS, η χρήση του οποίου, δυνάμει της από 3-6-2021 προσωρινής διαταγής παραχωρήθηκε στην αντίδικο του. Για το λόγο αυτό αναγκάστηκε να μισθώσει άλλο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο από την εταιρεία HERTZ, αντί μηνιαίου μισθώματος 320 ευρώ), το οποίο, όμως, κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής, είχε επιστρέψει και δεν χρησιμοποιούσε. Ακόμη, είναι κάτοχος μιας δίκυκλης μοτοσυκλέτας μεγάλου κυβισμού. Πλέον αυτών, ο εναγόμενος επιβαρύνεται με τις συνήθεις δαπάνες διατροφής και εν γένει διαβίωσης όπως και με τις δαπάνες συντήρησης της κατοικίας, όπου διαμένει, δαπάνες οι οποίες είναι οι ανάλογες με την οικονομική και κοινωνική κατάσταση του, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι επιβαρύνεται με την υποχρέωση διατροφής τρίτου προσώπου, υποχρεωμένου από το νόμο να διατρέφει. Μετά ταύτα, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, τα καθαρά μηνιαία εισοδήματα του εναγομένου δεν μπορεί να υπολείπονται, βάσει και των διδαγμάτων της κοινής πείρας και λογικής, του ποσού των 2.000 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι: α) αναπτύσσει επαγγελματική δραστηριότητα ως μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, αναγνωρισμένου κύρους με διδακτορικό δίπλωμα και επαγγελματική εμπειρία, β) έχει κατά το παρελθόν αναπτύξει επιχειρηματική δραστηριότητα, χωρίς να αποδεικνύεται απώλεια ή ανάλωση στο μεταξύ των εξ αυτής προερχομένων κερδών, γ) ανταποκρίνεται στην πληρωμή μισθώματος ποσού 800 ευρώ και στην εξόφληση των κάθε είδους φορολογικών, ασφαλιστικών και εν γένει οικονομικών του υποχρεώσεων, αφού δεν αποδείχθηκε ότι διατηρεί οφειλές προς το Δημόσιο, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς και τρίτους. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει ούτε διατροφικές υποχρεώσεις προς τρίτα πρόσωπα, εκτός από τα ανήλικα τέκνα του. Από την πλευρά της. η μητέρα των ανηλίκων εργάζεται ως υπάλληλος με τετράωρη απασχόληση στην εταιρεία με την επωνυμία «... MON. ΕΠΕ» με καθαρές μηνιαίες αποδοχές 490 ευρώ περίπου, ενώ δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, καθώς διαμένει σε ιδιόκτητο διαμέρισμα επί της οδού . στο Ηράκλειο, βαρύνεται όμως με τα λειτουργικά έξοδα της οικίας αυτής. Στην ίδια ως άνω οικοδομή διαθέτει δύο διαμερίσματα εμβαδού 43.43 και 41.55 τ.μ.. αντίστοιχα τα οποία η ίδια εκμισθώνει αντί μηνιαίου μισθώματος 150 ευρώ έκαστο. Επίσης είναι συγκυρία κατά ποσοστό 60% και 40% αντίστοιχα, δύο διαμερισμάτων επιφάνειας 40.39 τ.μ. έκαστο, επί της οδού . αρ. . στο Ρέθυμνο, τα οποία εκμισθώνει αντί μηνιαίου μισθώματος 120 ευρώ έκαστο. Ο ισχυρισμός της ότι τα παραπάνω μισθώματα εισπράττει η μητέρα της . , έναντι του συνολικού ποσού των 70.000 ευρώ που αναγκάστηκαν να δαπανήσουν οι γονείς της προκειμένου να ανακαινιστεί το ως άνω διαμέρισμα επί της οδού . αριθ. . , όπου διαμένει πλέον η ίδια μαζί με τα ανήλικα τέκνα της, δεν αποδείχθηκε, και τούτο διότι από την δήλωση φορολογίας εισοδήματος έτους 2020 της ίδιας, προκύπτει ότι έλαβε ως μισθώματα απ' την εκμίσθωση όλων των προαναφερόμενων διαμερισμάτων, το συνολικό ποσό των 4.176 ευρώ. Συνεπώς, τα εισοδήματα της από την εργασία και την ακίνητη περιουσία της ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 838 ευρώ, περίπου, μηνιαίως. Περαιτέρω, έχει λάβει καταναλωτικό δάνειο ποσού 20.000 ευρώ από την Τράπεζα Πειραιώς και επιβαρύνεται με μηνιαία δόση ποσού 259.78 ευρώ. τις οποίες καταβάλει κανονικά. Ο ανήλικος . , παρακολουθεί μαθήματα στο Κέντρο Προσχολικής Αγωγής «...» στο Ηράκλειο, τα δίδακτρα του οποίου ανέρχονται στο ποσό των 360 ευρώ μηνιαίως, τα οποία ωστόσο δεν θα καταβάλλονται από 1-9-2023 και εφεξής, δοθέντος ότι ο

ανήλικος θα ενταχθεί στο δημόσιο δημοτικό σχολείο, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι θα εγγραφεί σε ιδιωτικό σχολείο. Επίσης παρακολουθεί μαθήματα κολύμβησης στο κέντρο «...» με δίδακτρα 45 ευρώ μηνιαίως, καθώς και θεατρικό παιχνίδι με δίδακτρα 35 ευρώ μηνιαίως και ζίου-ζίτσου με δίδακτρα 40 ευρώ μηνιαίως. Κατά τα λοιπά, οι δαπάνες προς ένδυση, διατροφή, ιατρική παρακολούθηση, ψυχαγωγία και εν γένει συντήρηση των τέκνων των διαδίκων, είναι οι συνήθεις των συνομηλίκων τους, της αυτής, από απόψεως οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους, κατάστασης. Με βάση τα ανωτέρω αποδείχθηκε ότι για την ανάλογη με τις ανάγκες των προαναφερόμενων ανηλίκων τέκνων των διαδίκων διατροφή, όπως αυτές προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής τους, απαιτείται μηνιαίως το ποσό των 550 ευρώ για τον . και το ποσό των 350 ευρώ για το ανήλικο αβάπτιστο θήλυ τέκνο, στα οποία ποσά συμπεριλαμβάνονται και τα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας όπου διαμένουν (μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι δαπάνες θέρμανσης, ηλεκτροφωτισμού και ύδρευσης), ενώ συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου της, υπηρεσίες της μητέρα τους, τις οποίες έχουν ανάγκη για την ανατροφή τους και τους προσφέρονται ομοίως από την τελευταία. Από τα ανωτέρω ποσά των 550 και 350 ευρώ αντίστοιχα, ο πατέρας των ανηλίκων είναι σε θέση, με βάση και την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της μητέρας τους, να καλύψει το ποσό των 400 ευρώ για τον . και το ποσό των 250 ευρώ για την κόρη των διαδίκων, τα υπόλοιπα δε ποσά που είναι αναγκαία για τη διατροφή τους, πρέπει να καλυφθούν από τη μητέρα τους, με την παροχή σε χρήμα από το προαναφερόμενο εισόδημα της, καθώς και με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών στην ανατροφή των τέκνων της και τον λοιπών συνδεόμενων με τη συνοίκηση τους παροχών, καθόσον έχει κατά νόμο συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής, γενομένης δεκτής εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμης της ένστασης συνεισφοράς του αντιδίκου της. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι με την από 3-6-2021 προσωρινή διαταγή και την υπ' αριθ. 329/2022 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων παραχωρήθηκε προσωρινά η χρήση του με αριθμού κυκλοφορίας IΙΖΒ-... Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής «SUZUKΙ IGNIS» ιδιοκτησίας του ενάγοντος-εναγομένου, στην αντίδικο του. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι κανείς από τους διαδίκους δεν διαθέτει Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ή άλλο όχημα, το οποίο να καλύπτει τις ανάγκες μετακίνησης τους καθενός και των τέκνων τους. Ο ισχυρισμός του ενάγοντος-εναγομένου ότι η αντίδικος του χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις της το με αριθμό κυκλοφορίας ΝΧΚ-... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, το οποίο της ανήκει κατά συγκυριότητα ποσοστού 30%, δεν αποδείχθηκε, καθόσον, σύμφωνα με την προσκομιζόμενη άδεια κυκλοφορίας του εν λόγω οχήματος, από τον Ιούνιο του έτους 2021 η κυριότητα αυτού μεταβιβάστηκε εξ ολοκλήρου στον αδελφό της . , ο οποίος και το χρησιμοποιεί, ενώ, αντίστοιχα, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ότι ο ενάγων-εναγόμενος χρησιμοποιεί αυτοκίνητο που του έχει παραχωρήσει η αδελφή του. Λαμβάνοντας υπόψη ότι και οι δύο διάδικοι χρήζουν μεταφορικού μέσου για να καλύψουν τις ανάγκες μετακίνησης των ίδιων και των τέκνων τους και ότι η ενάγουσα-εναγομένη διαμένει πλέον σε ιδιόκτητο διαμέρισμα, σε αντίθεση με τον αντίδικο της, ο οποίος μισθώνει κατοικία και έχει αυξημένο σε σχέση με την ίδια πάγια έξοδα διαβίωσης, ενώ, όμως, παράλληλα, η ανήλικη κόρη των διαδίκων που είναι ακόμη βρεφικής ηλικίας και έχει αυξημένες ανάγκες μετακίνησης, όπως προαναφέρθηκε, θα διαμένει κυρίως με τη μητέρα της, κρίνεται ότι συντρέχουν λόγοι επιείκειας που επιβάλλουν την παραχώρηση της χρήσης του ανωτέρω I.X.L. αυτοκινήτου στην ενάγουσα-εναγομένη για περιορισμένο χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα έως την 1-3-2024. Το εν λόγω χρονικό διάστημα, ενόψει του ότι χρησιμοποιεί το εν λόγω όχημα ήδη επί δύο έτη, κρίνεται ικανό ώστε η μητέρα των ανήλικων τέκνων να προμηθευτεί αυτοκίνητο για να καλύπτει εφεξής τις ανάγκες της μετακίνησής της. Περαιτέρω, όπως προαναφέρθηκε, η ενάγουσα-εναγομένη αποχώρησε από την οικογενειακή στέγη και η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων διακόπηκε τον Ιούνιο του έτους 2021. από εύλογη αιτία, δοθέντος ότι οι διάδικοι άσκησαν αντίθετες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, εκδόθηκε δε. σχετικά, η προαναφερόμενη προσωρινή διαταγή με την οποία διατάχθηκε η μετοίκηση της. Εξάλλου, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα κατέβαλε ης δαπάνες κύησης και τοκετού στην κλινική «Μητέρα Κρήτης» της κόρης τους και οι οποίες ανήλθαν στο συνολικό ποσό των 4.027.57 ευρώ. εκ του οποίου έλαβε από τον ασφαλιστικό της φορέα το ποσό των 2.000 ευρώ, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι κατέβαλε τα αιτούμενα χρηματικά ποσά για εξοπλισμό βρεφικού δωματίου. Ως εκ τούτου, ο αντίδικος της υποχρεούται να της καταβάλει ως συνεισφορά στις εν λόγω δαπάνες κατ' αναλογία 72%, και, συγκεκριμένα, υποχρεούται να της καταβάλει το ποσό των 1.419 ευρώ. Εξάλλου, αποδείχθηκε ότι το πρώτο τέκνο των διαδίκων έλαβε ως όνομα, το όνομα του πατέρα του ενάγοντος-εναγομένου, κατόπιν συμφωνίας των διαδίκων, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τον παππού του τέκνου, κατά τις ελληνικές παραδόσεις. Λαμβάνοντας υπόψη την επιλογή αυτή που έλαβε χώρα όταν οι σχέσεις των διαδίκων ήταν αρμονικές, καθίσταται σαφές ότι για λόγους ισότητας μεταξύ των γονέων, το δεύτερο τέκνο τους θα λάμβανε το όνομα του από τους γονείς της μητέρας (... ή ..., αντίστοιχα), αν εν τω μεταξύ δεν μεσολαβούσε η διάσταση της έγγαμης συμβίωσης. Ο ενάγων-εναγόμενος πατέρας της ανήλικης ισχυρίζεται ότι δεν επιθυμεί αυτή να λάβει το όνομα της μητέρας ή του πατέρα της αντιδίκου του για τον λόγο ότι μετά την έναρξη της μεταξύ τους αντιδικίας, η πατρική οικογένεια της ίδιας καταφέρεται εναντίον του και έχει καταθέσει σε βάρος του ενώπιον των Δικαστηρίων. Ως εκ τούτου δε, τυχόν επιλογή ονόματος από την πατρική οικογένεια της αντιδίκου του θα πυροδοτούσε νέες προστριβές μεταξύ των γονέων. Ο ίδιος, όμως, δεν προτείνει κάποιο τρίτο όνομα που θα επιθυμούσε να λάβει το ανωτέρω τέκνο. Σε κάθε περίπτωση, ο ισχυρισμός αυτός του ενάγοντος-εναγομένου αφορά στη μητέρα της αντιδίκου του, η οποία έχει εμπλακεί στη δικαστική διαμάχη, ως μάρτυρας, ενώ δεν ευσταθεί σε σχέση με τον πατέρα της αντιδίκου του, ο οποίος, μάλιστα, απεβίωσε αιφνίδια, κατά τα προαναφερθέντα, πριν την έναρξη της αντιδικίας. Το Δικαστήριο, με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου, κρίνει ότι η επιλογή τυχόν διπλού ονόματος απολύτως αντενδείκνυται καθώς θα οξύνει τις σχέσεις των διαδίκων, αφού ο καθένας από αυτούς θα αποκαλεί το τέκνο με το όνομα της δικής του προτίμησης, γεγονός που εγκυμονεί τον κίνδυνο της διάσπασης της προσωπικότητας του τέκνου και της μη ομαλής εξέλιξης του χαρακτήρα του. Εξάλλου, η επιμονή του ενάγοντος-εναγομένου να μην δοθεί στο θήλυ τέκνο το όνομα του πατέρα της αντιδίκου του («...»), ενώ στο πρώτο τους τέκνο δόθηκε το όνομα του πατέρα του ίδιου, κρίνεται υπέρμετρη και αντίθετη στην ισότητα μεταξύ των γονέων. Ενόψει όλων των ανωτέρω, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, το αληθινό συμφέρον του ως άνω τέκνου των διαδίκων επιτάσσει να δοθεί σε αυτό το κύριο όνομα «...». Περαιτέρω, ενώ αμφότεροι οι διάδικοι είναι οι ίδιοι χριστιανοί ορθόδοξοι και επιθυμούσαν αρχικά να βαπτιστεί ο υιός τους κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν κατέληξαν σε κοινή απόφαση για τα επιμέρους ζητήματα της βάπτισής του. Μέσα στο κλίμα ασυνεννοησίας που διαμορφώθηκε μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, συνάγεται ότι υπάρχει διαφωνία των διαδίκων για αντικειμενικά σημαντικό ζήτημα της γονικής μέριμνας, συνεπώς το συμφέρον των τέκνων επιβάλλει τη λήψη απόφασης, η οποία πρέπει να σχηματιστεί με γνώμονα επίσης του συμφέρον των ίδιων Ειδικότερα, στην προκειμένη περίπτωση, η διαφωνία των διαδίκων δεν ανέκυψε λόγω διαφορετικότητας των θρησκευτικών πεποιθήσεων τους, οι οποίες όπως προαναφέρθηκε, ταυτίζονται, αλλά πρόκειται για απόρροια των τεταμένων λόγω της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης σχέσεων τους. Με αυτά τα δεδομένα, κρίνεται ότι το συμφέρον των τέκνων επιβάλλει τη βάπτιση του. κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τούτο διότι ανταποκρίνεται στην αληθή βούληση αμφοτέρων των γονέων τους και είναι συμβατή με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που επικρατούν στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον όπου μεγαλώνουν. Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή και να αρθεί η διαφωνία των διαδίκων με την πρόκριση της άποψης υπέρ της βάπτισης των ανήλικων τέκνων των διαδίκων κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει οι κρινόμενες συνεκδικαζόμενες αγωγές να γίνουν εν μέρει δεκτές, ως ουσιαστικά βάσιμες, και: Α) Να ανατεθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας, συμπεριλαμβανομένης της επιμέλειας, των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, . και της ανήλικης κόρης τους με το επώνυμο . , που γεννήθηκε στις 16-12-2021 και στους δύο γονείς από κοινού και να ρυθμιστεί ο τρόπος άσκησης της από κοινού επιμέλειας των ανήλικων τέκνων, με εναλλαγή του τόπου διαμονής των τέκνων, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα ως συνασκούσα την επιμέλεια των τέκνων των διαδίκων, ως συνεισφορά του στη μηνιαία διατροφή των τέκνων τους το ποσό των 400 ευρώ για τον . και το ποσό των 250 ευρώ για την ανήλικη κόρη τους με το επώνυμο . , για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και δη προκαταβολικά εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης έως την εξόφληση. Γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει ως συνεισφορά στις δαπάνες κύησης και τοκετού του δεύτερου ως άνω τέκνου τους το ποσό των 1.419 ευρώ νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση. Δ) να παραχωρηθεί στην εναγομένη η χρήση του με αριθμό κυκλοφορίας ΗΖΒ-... Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής «SUZUKΙ IGNΙS» έως την 1-3-2024. Ε) να ορισθεί το δοτέο κύριο όνομα της ανήλικης κύρης των διαδίκων με το επώνυμο . , που γεννήθηκε στις 16-12-2021 σε «...». Στ) να αρθεί η διαφωνία των διαδίκων με την πρόκριση της άποψης υπέρ της τέλεσης βάπτισης των ανωτέρω ανήλικων τέκνων τους κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σημειώνεται ότι δεν θα διαταχθεί η κατ’ άρθρο 613 ΚΠολΔ παράδοση των ανήλικων τέκνων, διότι εν προκειμένω η επιμέλεια του προσώπου τους ανατίθεται και στους δύο γονείς, κατά τα ανωτέρω. Η απόφαση πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή ως προς τις καταψηφιστικές της διατάξεις περί καταβολής διατροφής των ανήλικων τέκνων, συνεισφοράς στις δαπάνες κύησης και τοκετού του δεύτερου τέκνου και παραχώρησης της χρήσης του με αριθμό κυκλοφορίας ΗΖΒ-... Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου, δεκτών γενομένων των σχετικών παρεπόμενων αιτημάτων (άρθρα 904, 907, 908 και 910 αρ. 4 ΚΠολΔ). Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων, στο σύνολο τους, πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ τους, κατ’ άρθρο 179 ΚΠολΔ. λόγω της συζυγικής τους ιδιότητας (ΕφΑΘ 257/2019. ΝΟΜΟΣ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔ1ΚΑΖΕΙ τις αγωγές κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτές.

ΑΝΑΘΕΤΕΙ την άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων των διαδίκων . και της ανήλικης κόρης τους με το επώνυμο . , που γεννήθηκε στις 16-12-2021 και στους δύο γονείς από κοινού.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τον τρόπο άσκησης της από κοινού επιμέλειας των άνω ανήλικων τέκνων, με εναλλαγή του τόπου διαμονής των τέκνων, ως εξής: Α) Ο υιός των διαδίκων, . θα διαμένει στην οικία του πατέρα του 1) κάθε δεύτερη Δευτέρα κάθε μήνα από την ώρα που το ως άνω τέκνο τελειώνει το σχολείο του και ο πατέρας θα το παραλαμβάνει από αυτό (αλλιώς, αν δεν έχει σχολείο, από ώρα 9.00 π.μ. της Δευτέρας) και για επτά ημέρες, ήτοι έως την επόμενη Δευτέρα το πρωί πριν την έναρξη του σχολικού προγράμματος, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει τον ανήλικο στο σχολείο του (άλλως, αν δεν έχει σχολείο, έως τις 9.00 π.μ. της Δευτέρας, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρας του), 2) κάθε τέταρτη Παρασκευή κάθε μήνα από την ώρα που το τέκνο τελειώνει το σχολείο του και ο πατέρας θα το παραλαμβάνει από αυτό (άλλως, αν δεν έχει σχολείο, από ώρα 9.00 π.μ. της Παρασκευής και για δύο ημέρες, ήτοι έως ώρα 20.00 μ.μ. της Κυριακής, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρας του, 3) κάθε Τετάρτη (πλην της δεύτερης Τετάρτης κάθε μήνα) από ώρα 17.00 μ.μ.. οπότε ο πατέρας θα παραλαμβάνει το τέκνο από την οικία της μητέρας του έως ώρα 20.00 μ.μ.. οπότε ο ίδιος θα το παραδίδει στον ανωτέρω τόπο, 4) Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς από 23 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως και 30 Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 30 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως 5 Ιανουαρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. 4) κατά τις εορτές του Πάσχα, από Κυριακή των Βαΐων και ώρα 10.00 π.μ. έως και Δευτέρα του Πάσχα και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από Δευτέρα του Πάσχα και ώρα 10.00 π.μ. έως και Κυριακή του Θωμά και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. 5) κατά τις θερινές διακοπές, επί δεκαπέντε ημέρες, από 15 Ιουλίου ώρα 10.00 π.μ. έως και 31 Ιουλίου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 1 Αυγούστου ώρα 10.00 π.μ. έως και 16 Αυγούστου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. Τις λοιπές ημέρες θα διαμένει στην οικία της μητέρας του. Β) Η κόρη των διαδίκων, με το επώνυμο . , μέχρι τη συμπλήρωση του τέταρτου έτους της ηλικίας της, θα διαμένει στην οικία του πατέρα της 1) κάθε δεύτερη Παρασκευή κάθε μήνα, από την ώρα που το ως άνω τέκνο τελειώνει το πρόγραμμα του παιδικού σταθμού ή του προνηπίου ή νηπιαγωγείου που τυχόν θα παρακολουθήσει και ο πατέρας θα το παραλαμβάνει (άλλως, αν δεν παρακολουθεί πρόγραμμα παιδικού σταθμού ή σχολείου κ.λπ.. από τις 9.00 π.μ. της Παρασκευής) και για δύο ημέρες, ήτοι έως τις 20.00 μ.μ. το βράδυ της Κυριακής, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρα, του. 2) κάθε τέταρτη Παρασκευή κάθε μήνα, από την ώρα που το ως άνω τέκνο τελειώνει το πρόγραμμα του παιδικού σταθμού ή του προνηπίου ή νηπιαγωγείου που τυχόν θα παρακολουθήσει και ο πατέρας θα το παραλαμβάνει (άλλως, αν δεν παρακολουθεί πρόγραμμα παιδικού σταθμού ή σχολείου κ.λπ.. από τις 9.00 π.μ. της Παρασκευής και για δύο ημέρες, ήτοι έως τις 20.00 μ.μ. της Κυριακής, οπότε ο πατέρας θα παραδίδει το τέκνο στην οικία της μητέρας του. 3) κάθε Τετάρτη από ώρα 17.00 μ.μ.. οπότε ο πατέρας θα παραλαμβάνει το τέκνο από την οικία της μητέρας του έως ώρα 20.00 μ.μ.. οπότε ο ίδιος θα το παραδίδει στον ανωτέρω τόπο. 4) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς από 23 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως και 26 Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 30 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ. έως 2 Ιανουαρίου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. 5) κατά τις εορτές του Πάσχα, από τη Μεγάλη Πέμπτη και ώρα 10.00 π.μ. έως και τη Δευτέρα του Πάσχα και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό, και από τη Δευτέρα της Διακαινησίμου και ώρα 10.00 π.μ. έως και Πέμπτη της Διακαινησίμου και ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. 6) κατά τις θερινές διακοπές, επί επτά ημέρες, από 15 Ιουλίου ώρα 10.00 π.μ. έως και 22 Ιουλίου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από 1 Αυγούστου ώρα 10.00 π.μ. έως και 8 Αυγούστου ώρα 20.00 μ.μ. για τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. Μετά τη συμπλήρωση του τέταρτου έτους της ηλικίας της, η ως άνω κόρη των διαδίκων θα διαμένει στην οικία του πατέρα της ως ανωτέρω υπό στοιχ. Α' περιγράφεται ότι θα διαμένει και ο αδελφός της. Τις λοιπές ημέρες θα διαμένει στην οικία της μητέρας της. Κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα χρονικά διαστήματα των εορτών, κατά τον μήνα Ιούλιο των ετών που λήγουν σε μονό αριθμό και κατά τον μήνα Αύγουστο των ετών που λήγουν σε ζυγό αριθμό, η υπό στοιχ. Α 1.2.3 και Β' 1.2.3 ρύθμιση δεν θα ισχύει και θα εφαρμόζεται εκ νέου αμέσως μετά το πέρας των εν λόγω χρονικών διαστημάτων. Ο πατέρας θα παραλαμβάνει τα τέκνα από την οικία της μητέρας και θα τα παραδίδει σε αυτήν κατά τα ως άνευ χρονικά σημεία. Ρητά επισημαίνεται ότι: Ο πατέρας i) θα παραλαμβάνει τα ανήλικα τέκνα από την οικία της μητέρας (ή από το σχολείο, αντίστοιχα, ως ανωτέρω αναφέρεται) και θα τα παραδίδει σε αυτήν (ή στο σχολείο, αντίστοιχα, ως ανωτέρω αναφέρεται) κατά τους ως άνω χρόνους, χρησιμοποιώντας δικό του μεταφορικό μέσο και σχετικό εξοπλισμό αυτοκινήτου (παιδικά καθίσματα κ.λπ.) ή παιδικό καρότσι, αντίστοιχα, αν δεν χρησιμοποιεί όχημα, τα οποία οφείλει να προμηθευτεί, ii) στην οικία του θα προμηθευτεί και θα διατηρεί τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη διαβίωση των ανήλικων τέκνων του και συγκεκριμένα, οφείλει να διαθέτει ενδύματα, υποδήματα, παιχνίδια, βιβλία, είδη ζωγραφικής, γραφής, παιδικά σετ σερβιρίσματος κ.λπ.. χωριστά από αυτά που διαθέτει η μητέρα των τέκνων στην οικία της και τα οποία η τελευταία δεν υποχρεούται να του παραδίδει κατά την παράδοση των τέκνων προκειμένου να διαμείνουν στην οικία του. Η μητέρα των ανήλικων τέκνων οφείλει να παραδίδει στον πατέρα κατά την παράδοση των ανήλικων τέκνων τις σχολικές τσάντες και τα σχολικά βιβλία και τετράδια που είναι απαραίτητα για τη μελέτη τους κατά την παραμονή τους στην οικία του, καθώς επίσης και να τον ενημερώνει για τις σχολικές τους υποχρεώσεις, αντίστοιχα δε, ο πατέρας οφείλει κατά την παράδοση των τέκνων στην οικία της μητέρας τους να επιστρέφει τις σχολικές τσάντες και τα σχολικά βιβλίο και τετράδια που είναι απαραίτητα για τη μελέτη τους και να ενημερώνει τη μητέρα για τις σχολικές τους υποχρεώσεις. Κάθε ένας από τους γονείς υποχρεούται να ενημερώνει τον άλλο γονέα σε περίπτωση που, κατά τον χρόνο διαμονής των ανήλικων τέκνων μαζί του, μεταφέρει αυτά προσωρινά εκτός της περιφερειακής ενότητας Ηρακλείου, πριν την πραγματοποίηση της μεταφοράς και παρέχοντας σαφείς πληροφορίες για τον ακριβή τόπο που θα βρίσκονται και τον ακριβή χρόνο που θα επιστρέψουν. Τέλος, ο γονέας, κατά το διάστημα που τα τέκνα θα διαμένουν στον άλλο γονέα θα μπορεί να επικοινωνεί με αυτά καθημερινά, τηλεφωνικά ή διαδικτυακά (μέσω των εφαρμογών skype, viber, messenger), ελεύθερα.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει στην ενάγουσα, υπό την ιδιότητα της ως συνασκούσας την επιμέλεια των τέκνων των διαδίκων, και για λογαριασμό τους, ως συνεισφορά του στη μηνιαία διατροφή του, το ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ για τον . και το ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ για την ανήλικη κόρη τους με το επώνυμο . , για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και δη προκαταβολικά εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης έως την εξόφληση.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα ως συνεισφορά στις δαπάνες κύησης και τοκετού του δεύτερου ως άνω τέκνου τους το ποσό των χιλίων τετρακοσίων δέκα εννέα (1.419) ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση.

ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ στην εναγομένη τη χρήση του με αριθμό κυκλοφορίας ΗΖΒ-... Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής «SUZUKI IGNΙS», ιδιοκτησίας του ενάγοντος, έως την 1-3-202-1, οπότε η ίδια οφείλει να το επιστρέψει στον ενάγοντα.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς τις ανωτέρω καταψηφιστικές της διατάξεις περί επιδίκασης διατροφής των ανήλικων τέκνων, επιδίκασης συνεισφοράς στις δαπάνες κύησης και τοκετού και παραχώρησης της χρήσης του ως άνω Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου.

ΟΡΙΖΕΙ ως δοτέο κύριο όνομα της ανήλικης κόρης των διαδίκων με το επώνυμο ., που γεννήθηκε στις 16-12-2021, σε «...».

ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ υπέρ της τέλεσης βάπτισης των ανωτέρω ανήλικων τέκνων των διαδίκων κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων στο σύνολο τους.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο Ηράκλειο την 2023.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ