ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρ(Ασφ.Μ.)Αθ 2380/2024

Επίλυση δικονομικού ζητήματος περί εφαρμογής του άρθρου 693 παρ. 1 ΚΠολΔ, ή του άρθρου 732 Α' ΚΠολΔ, επί προσωρινής ρύθμισης κατάστασης οικογενειακών διαφορών (735 ΚΠολΔ). -Απόφαση ΜΠρ (Ασφ.Μ.)Αθ 3827/2023 συνεπιμέλειας με εναλλασσόμενη ανά εβδομάδα διαμονή του ανηλίκου στις οικίες των γονέων του. - Μη θέση από τον δικαστή κατ’ άρθρο 693 ΚΠολΔ, προθεσμίας επί της αποφάσεως, για την άσκηση τακτικής αγωγής. Ισχυρισμός της αντιδίκου περί απώλειας της εκτελεστότητας της απόφασης. Απόφαση ΜΠρ (Ασφ.Μ.)Αθ 3827/2023 λόγω μη εμπρόθεσμης (εντός 60 ημερών από δημοσίευσης) άσκησης τακτικής αγωγής κατ’ άρθρο 732 Α' ΚΠολΔ. -Απόφαση του δικαστηρίου περί μη εφαρμογής του άρθρου 732 Α' ΚΠολΔ στις οικογενειακές διαφορές και συγκεκριμένα " ...(η απόφαση 3827/2023) δεν έχει απωλέσει την ισχύ της, ως προς την προσωρινή ρύθμιση της επιμέλειας του τέκνου των διαδίκων, όπως ισχυρίζεται η αιτούσα, προκειμένου να στηρίξει την άσκηση της ένδικης αίτησής της ως προς το ζήτημα αυτό, εφόσον αφενός δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση της ρύθμισης των προσωπικών σχέσεων γονέων και τέκνων (735 ΚΠολΔ) η διάταξη του άρθρου 732 Α ΚΠολΔ, με την οποία και προβλέπεται η υποχρεωτική άσκηση κύριας αγωγής εντός προθεσμίας εξήντα ημερών…"

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του Δικηγόρου Αθηνών Δημητρίου Β. Δουλιώτη)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Αριθμός απόφασης 2380/2024

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ελένη Στεργίου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, κατόπιν κλήρωσης.

Συνεδρίασε, δημόσια στο ακροατήριό του, στις 8 Απριλίου 2024, χωρίς την σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του καλούντος-αιτούντος-καθ' ου η αίτηση: ., κατοίκου Χαϊδαρίου Αττικής (οδός .), με Α.Φ.Μ.., ατομικώς και ως συνασκούντος τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου, ., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου, Δημητρίου Δουλιώτη (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 28220).

Της καθ' ης κλήση-καθ' ης η αίτηση-αιτούσας: . κατοίκου Καισαριανής Αττικής (οδός .), με Α.Φ.Μ. ., ενεργώντας ατομικώς για την ίδια και ως προσωρινώς ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου, ., η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου, Μιχαήλ Λίνα (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 44352).

Α. Ο απτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 17-10-2023 αίτησή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό · κατάθεσης ./2023 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ./2023, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 26-2-2024, οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 28-6-2024, την οποία επαναφέρει προς συζήτηση σε συντομότερη δικάσιμο με την από 27-3-2024 κλήση του για επίσπευση της συζήτησής της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης ./2024 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ./2024, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο έκθεμα αυτής.

Β. Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 31-10-2023 αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης ./2023 και ειδικό . αριθμό κατάθεσης ./2023, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 26-2-2024, οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 28-6-2024, η οποία επαναφέρεται προς συζήτηση σε συντομότερη δικάσιμο από τον καλούντο με την από 27-3-2024 κλήση του για την επίσπευση της συζήτησής της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης ./2024 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ./2024, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο έκθεμα αυτής.

Κατά την συζήτηση των αιτήσεων, οι οποίες συνεκφωνήθηκαν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα σημειώματά τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 246 ΚΠολΔ «Το δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης μπορεί, αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από αίτηση κάποιου από τους διαδίκους να διατάξει την ένωση και συνεκδίκαση περισσοτέρων εκκρεμών ενώπιον του δικών ανάμεσα στους ίδιους ή διαφορεπκούς διαδίκους αν υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατά την κρίση του διευκολύνεται ή επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης ή επέρχεται μείωση των εξόδων». Νομίμως εισάγονται με επίσπευση της συζήτησής τους, με τις από 27-3-2024 κλήσεις η από 17-10-2023 αίτηση (γενικός αριθμός κατάθεσης 107176/2023 και ειδικός αριθμός κατάθεσης ./2023) και η από 31-10- 2023 αίτηση (γενικός αριθμός κατάθεσης ./2023 και ειδικός αριθμός κατάθεσης ./2023), οι οποίες πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικαστούν, εφόσον εκκρεμούν ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου, υπάγονται στην ίδια διαδικασία, αφορούν στους ίδιους διαδίκους και διευκολύνεται και επιταχύνεται έτσι η διεξαγωγή των δικών και επέρχεται μείωση των εξόδων των διαδίκων (ΑΠ 1365/2012 ΕλλΔνη 2014, 378, ΑΠ 7/2007 ΝοΒ 2007, 879).

I. Με το άρθρο 52 του Ν. 4842/2021 (ΦΕΚ Α' 190/13-10-2021), προστέθηκε στον ΚΠολΔ το άρθρο 732Α, κατά το οποίο: «Μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από τη δημοσίευση της απόφασης που ρυθμίζει προσωρινά την κατάσταση κατά τα άρθρα 731 και 732, εκείνος υπέρ του οποίου έγινε η προσωρινή ρύθμιση, οφείλει να ασκήσει αγωγή για την κύρια υπόθεση. Η απόφαση που διατάσσει ασφαλιστικά μέτρα κατά το πρώτο εδάφιο παύει αυτοδικαίως να ισχύει, αν περάσει άπρακτη η προθεσμία αυτή. Δεν απαιτείται να ασκηθεί αγωγή, αν έχει ασκηθεί πριν από τη δημοσίευση της παραπάνω απόφασης». Το ανωτέρω άρθρο ως ισχύει, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 116 παρ. 4α του Ν. 4842/2021 εφαρμόζεται στις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που πρόκειται να κατατεθούν μετά την έναρξη της ισχύος του Ν. 4842/2021, δηλαδή από 1-1-2022. Στην απιολογική έκθεση του ανωτέρω νόμου αναφέρονται σχετικά τα εξής: «Στο άρθρο 693 ΚΠολΔ ορίζεται ως δυνητική, κατά την κρίση του δικαστή, η θέση προθεσμίας για την άσκηση αγωγής σε περίπτωση που διαταχθεί ασφαλιστικό μέτρο. Στην § 5 του άρθρου 729 ΚΠολΔ ορίζεται ως υποχρεωτική η άσκηση αγωγής μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από την επίδοση απόφασης η οποία επιδικάζει προσωρινώς απαίτηση ή μεταρρυθμίζει προσωρινώς απόφαση σύμφωνα με την § 2 του άρθρου 728 ΚΠολΔ. Τέλος, στα άρθρα 731 και 732 ΚΠολΔ δεν προβλέπεται υποχρέωση για την άσκηση αγωγής για την κύρια υπόθεση και εντός συγκεκριμένης προθεσμίας από τη δημοσίευση της απόφασης η οποία διατάσσει ασφαλιστικά μέτρα προσωρινής ρύθμισης κατάστασης. Συνεπώς η θέση προθεσμίας για την άσκηση αγωγής είναι δυνητική, κατά τα γενικώς προβλεπόμενα στο άρθρο 693 ΚΠολΔ. Η αμέσως παραπάνω κατηγορία αποφάσεων όμως έχει σοβαρές και συχνά μη αναστρέψιμες συνέπειες εις βάρος του καθ' ου, ακόμα και εάν αυτός κερδίσει στη δίκη της κύριας υπόθεσης καθώς η ανατροπή δεν ενεργεί ex tunc αλλά ex nunc. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της απόφασης προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης η οποία διατάσσει την αποδοχή από τον καθ' ου της προσφοράς εργασίας υπηρεσιών ή έργου ή τη διατήρηση εργαζομένου στη θέση που κατείχε μέχρι τη λύση ή λήξη της σύμβασής του. Στην περίπτωση αυτή, ο καθ' ου όχι μόνο υποχρεώνεται στη διατήρηση μιας έννομης σχέσης η οποία είχε λυθεί ή λήξει, αλλά συνακολούθως υποχρεούται και να καταβάλει τις αποδοχές τυχόν επιδόματα, λοιπές αμοιβές ή αποζημιώσεις οι οποίες αναλογούν και για όσο χρόνο ισχύει το ασφαλιστικό μέτρο. Πρόσφατο παράδειγμα αντλείται από την περίοδο των ετών 2009-2012, οπότε διεξήχθησαν χιλιάδες δίκες ασφαλιστικών μέτρων, οι οποίες αφορούσαν στην αναστολή της λήξης ή λύσης συμβάσεων ορισμένου χρόνου -εργασίας ή έργου- και συμβάσεων απασχολουμένων σε προγράμματα εργασιακής κατάρτισης (5ΤΑ6Ε). Τότε παρατηρήθηκε ότι οι αιτούντες ασφαλιστικά μέτρα ακολούθησαν ως πάγια τακτική την καθ' οιονδήποτε τρόπο παράταση της χρονικής περιόδου ισχύος των προσωρινών διαταγών ή των ασφαλιστικών μέτρων που είχαν εκδοθεί υπέρ αυτών και την καθ' οιονδήποτε τρόπο καθυστέρηση στην άσκηση και εκδίκαση της αγωγής για την ίδια υπόθεση. Εξάλλου, ακόμα και όταν οι καθ' ων οι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων κέρδισαν πολλές από τις κύριες δίκες επί των αγωγών των αντιδίκων τους οι αποδοχές που είχαν υποχρεωθεί να καταβάλουν για όσο χρόνο ίσχυσαν οι προσωρινές διαταγές ή οι αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων, δεν μπορούσαν να αναζητηθούν ως αχρεώστητες διότι η εργασία, η υπηρεσία ή το έργο είχαν ήδη προσφερθεί σε εκτέλεση των προσωρινών διαταγών ή των αποφάσεων επί των αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων». Με βάση τα αναφερόμενα στην ανωτέρω αιτιολογική έκθεση, έτσι όπως είναι διατυπωμένη η παραπάνω διάταξη, και από τη θέση της μετά το άρθρο 732 ΚΠολΔ, αυτή δεν αναφέρεται στις περιπτώσεις προσωρινής ρύθμισης κατάστασης επί διαφορών νομής (733-734 ΚΠολΔ) και οικογενειακών διαφορών (735 ΚΠολΔ) [βλ. I. Κατρά, Οι ειδικές διαδικασίες μετά το Ν. 4842/2021, ΕλλΔνη 2022, σελ. 104 (υπό 4), Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, Παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου «Ταχεία πολιτική δίκη, προσαρμογή των διατάξεων της πολιτικής δικονομίας για την ψηφιοποίηση της πολιτικής δικαιοσύνης και άλλες τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αριθμ. πρωτ. 326/27-9-2021, σελ. 21, βλ. και I. Χαμηλοθώρη-Γ. Ορφανίδη, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδ. 2023, σελ. 658, αριθμ. 29, για το ότι η ρύθμιση του άρθρου 732Α ΚΠολΔ, ως αναφερόμενη ρητά μόνο στα άρθρα 731 και 732 ΚΠολΔ, δεν μπορεί, λόγω του εξαιρετικού της χαρακτήρα, να επεκταθεί και να καταλάβει και το άρθρο 735 ΚΠολΔ, ομοίως σελ. 665-666 αριθμ. 50, σελ. 688 αριθμ. 101, σελ. 703 αριθμ. 130)]. Εξάλλου, και λαμβανομένης υπόψη της όλης νομοθετικής εξελίξεως του προκειμένου ζητήματος, δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι η εμβέλεια εφαρμογής της κατ' άρθρο 732Α ΚΠολΔ υποχρεωτικότητας της ασκήσεως της αγωγής δεν μπορεί να ισχύει στο μέτρο που επιβεβαιώνεται ο νομοθετικός της σκοπός, δηλαδή η ανάγκη αποφυγής του κινδύνου τετελεσμένων και αμετάκλητων καταστάσεων σε βάρος του καθ' ου. Αντιθέτως η άνευ ετέρου υποχρέωση ασκήσεως τακτικής αγωγής αδιαφόρως αν το διαταχθέν μέτρο είναι ή όχι λειτουργικό, αν γίνεται ή όχι αποδεκτό από τα μέρη, αν εξυπηρετεί ή όχι το συμφέρον του παιδιού (βλ. 1511 ΑΚ), αν έχει συμβάλει στην ομαλότητα των σχέσεων είναι πρόδηλο ότι θα υπερακόντιζε το νομοθετικό σκοπό του άρθρου 732Α ΚΠολΔ. Διότι εδώ ουδόλως είναι ορατός «κίνδυνος δημιουργίας τετελεσμένων σε βάρος του καθ' ου», όπως τουλάχιστον νοείται στην αιτιολογική έκθεση του Ν. 4842/2021, ούτε διακινδύνευσης της έννομης θέσης του, εφόσον μόνο προέχον αξιακό-ερμηνευτικό κριτήριο είναι το συμφέρον του τέκνου, το οποίο δεν αποκλείεται να αντιστρατεύεται στην άνευ ετέρου (δηλαδή ανεξαρτήτως των συνθηκών της περιπτώσεως) έναρξη νέας αντιδικίας μεταξύ των γονέων του. Μία τέτοια ερμηνεία όχι μόνον θα υπερακόντιζε εμφανώς το νομοθετικό σκοπό του άρθρου 732Α ΚΠολΔ αλλά θα παραβίαζε και τις υπερνομοθετικές ρυθμίσεις που υπαγορεύουν -προ παντός άλλου συμφέροντος- λήψη υπόψη του συμφέροντος του τέκνου κατά την κατάστρωση των νομοθετικών ρυθμίσεων, κατά την ερμηνεία αυτών και κατά τη λήψη των σχετικών με το τέκνο αποφάσεων. Συνεπώς επιβάλλεται, εν προκειμένω, η ερμηνεία που δεν θα απέκλειε στον δικαστή την ευχέρεια 3ά Κοο εκτιμήσεως αν, με βάση τις συνθήκες της περιπτώσεως και ενόψει του υπέρτατου συμφέροντος του τέκνου, ενδείκνυται η τάξη προθεσμίας για την άσκηση αγωγής δυνάμει της διάταξης του άρθρου 693 παρ. 1 ΚΠολΔ δυνητικά (βλ. σχετ. ΜΠρΘεσ 9622/2023 ΤΝΠ Νόμος), ή αν αντιθέτως όχι, με εναπόθεση της σχετικής πρωτοβουλίας διανοίξεως κύριας δίκης στα μέρη [βλ. Ε. Ποδηματά, Ιδιωτική Γνωμοδότηση, σελ. 11-12 (αριθμ. 17, 18), δημοσιευμένη στα Χρονικά Δικονομικού Δικαίου, 2023, σελ. 598 επ., προσκομιζόμενη). Περαιτέρω, και σε αντίθεση με τα ανωτέρω αφορώντα στις προσωπικές σχέσεις γονέων και τέκνων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 729 παρ. 5 του ΚΠολΔ (όπως η παρ. 5 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 πέμπτο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, με έναρξη ισχύος από την 1-1-2016), για την προσωρινή επιδίκαση απαιτήσεων, όπως είναι και η απαίτηση για την επιδίκαση προσωρινής διατροφής του τέκνου από τους γονείς του, «Μέσα σε εξήντα (6) ημέρες από την επίδοση της απόφασης που επιδικάζει προσωρινά απαίτηση ή μεταρρυθμίζει προσωρινά απόφαση κατά το άρθρο 728 παρ. 2, εκείνος υπέρ του οποίου έγινε η προσωρινή επιδίκαση ή μεταρρύθμιση οφείλει να ασκήσει αγωγή για την απαίτηση που επιδικάστηκε ή για τη μεταρρύθμιση της απόφασης. Η απόφαση παύει αυτοδικαίως να ισχύει αν περάσει άπρακτη η προθεσμία αυτή. Δεν απαιτείται να ασκηθεί αγωγή, αν αυτή έχει ασκηθεί». Η προσωρινή επιδίκαση απαίτησης συνιστά σοβαρή επιβάρυνση για τον οφειλέτη, γι' αυτό δεν αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστή (άρθρο 693), αλλά ρητά ορίζεται στο νόμο προθεσμία εξήντα ημερών (προηγουμένως τριάντα) από την επίδοση (προηγουμένως) δημοσίευση της απόφασης που επιδίκασε προσωρινά την απαίτηση. Μετά την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας αυτής, η απόφαση ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή επιδίκαση ή τη μεταρρύθμιση παύει αυτοδικαίως να ισχύει (ΕφΛαρ 50/2013 Δικογραφία 2013, 112, ΜΠρΘεσ 1735/2015 ΕλλΔνη 2015, 1096, Κεραμεύς-Κονδύλης-Νίκας, Ερμηνεία ΚΠολΔ2, έκδ. 2020, υπό άρθρο 729, σελ. 258, αριθμ. 5-6). II. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 695 ΚΠολΔ η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων έχει προσωρινή ισχύ που δεσμεύει το Δικαστήριο μέχρι την, κατά τα άρθρα 696-698 ΚΠολΔ, ανάκληση ή μεταρρύθμισή της. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ «Το δικαστήριο που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα, έως την συζήτηση της αγωγής που αφορά την κύρια υπόθεση, έχει δικαίωμα, με αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον, να μεταρρυθμίσει ή να ανακαλέσει ολικά ή εν μέρει την απόφασή του, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογεί την ανάκληση ή τη μεταρρύθμισή της». Η ανάκληση ή μεταρρύθμιση της αποφάσεως που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα συνιστά αντιστάθμισμα για την απαγόρευση ασκήσεως ενδίκων μέσων (άρθρο 699 εδ. α' ΚΠολΔ). Αντικείμενο, δε, της σχετικής αιτήσεως είναι η νομιμότητα της εξακολουθήσεως της ισχύος του ασφαλιστικού μέτρου που είχε διαταχθεί (ΜΠρΑθ 17182/1997 ΕλλΔνη 1998, 204). Ο εν λόγω κανόνας καλύπτει όλες τις περιπτώσεις ανακλήσεως ή μεταρρυθμίσεως (ΟλΑΠ 497/1978 ΝοΒ 1978, 668). Δηλαδή, η μεταβολή των συνθηκών υπό την έννοια του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ αποτελεί λόγο κάμψεως του προσωρινού δεδικασμένου και αναλόγως δικαιολογεί είτε αίτηση ανακλήσεως ή μεταρρυθμίσεως της αποφάσεως που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα, είτε νέα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, όταν η αρχική απόφαση είναι απορριπτική (ΜΠρΑθ 9723/1987 ΕλλΔνη 1988, 961). Ως μεταβολή πραγμάτων νοείται η μεταβολή των δεδομένων στα οποία στηρίχθηκε η απόφαση, δηλαδή η ύπαρξη νέων πραγματικών περιστατικών, τα οποία έλαβαν χώρα μετά τη συζήτηση της υπόθεσης και τα οποία δε μπορούσαν να τεθούν υπόψη του δικαστηρίου ή και προϋφιστάμενα της απόφασης περιστατικά, τα οποία αποκαλύφθηκαν τώρα και τα οποία αν είχαν τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου, θα εμφάνιζαν εντελώς διαφορετική πραγματική κατάσταση και θα το οδηγούσαν σε εντελώς διαφορετική κρίση για το ληπτέο ασφαλιστικό μέτρο. Τα νέα αυτά στοιχεία πρέπει να περιλαμβάνονται στο δικόγραφο της ανακλητικής αίτησης και όχι να γίνεται επίκληση αυτών για πρώτη φορά κατά τη συζήτηση του ασφαλιστικού μέτρου ή με το σημείωμα (ΕφΑΘ 4862/1985 ΕλλΔνη 1986, 1181, Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ, υπό άρθρο 696, αριθμ. 6, 8, 56). Σημειώνεται, ότι για την ανάκληση ή μεταρρύθμιση αποφάσεως κατά την γνώμη που το παρόν Δικαστήριο προκρίνει ως ορθότερη, δεν απαιτείται επίκληση και πιθανολόγηση της συνδρομής επικειμένου κινδύνου ή επείγουσας περιπτώσεως καθώς αυτή απαιτείται, κατ' άρθρο 682 παρ. 1 ΚΠολΔ, μόνον όταν ζητείται να δισταχθούν ασφαλιστικά μέτρα και όχι όταν ζητείται η ανάκληση αυτών, για την οποία ο νόμος θέτει άλλες προϋποθέσεις (ΜΠρΘεσ 10695/2015, ΜΠρΑθ 9781/2015, ΤΝΠ Νόμος I. Κατράς Η προσωρινή διαταγή κατά τον ΚΠολΔ, έκδ. 2018, σελ. 227, αριθμ. 3.1). III. Κατά το άρθρο 1532 παρ. 1 του ΑΚ: «Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου, ο εισαγγελέας ή και αυτεπαγγέλτως να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο». Σύμφωνα με τη διάταξη αυτήν οι περιπτώσεις κακής άσκησης της γονικής μέριμνάς που ενδιαφέρει τη δημόσια τάξη και το κοινωνικό συμφέρον γενικότερα είναι: α) η παράβαση των καθηκόντων των γονέων, β) η καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος τους γ) η αδυναμία τους να ανταποκριθούν σε αυτό. Όμως απόλυτος εννοιολογικός διαχωρισμός των ως άνω περιπτώσεων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας είναι ως επί το πλείστον ανέφικτος αφού οι παραπάνω περιπτώσεις αλληλοεπικαλύπτονται. Έτσι, η κατάχρηση του γονικού λειτουργήματος αποτελεί ταυτοχρόνως και παράβαση των καθηκόντων του γονέως που από αυτό (γονικό λειτούργημα) επιβάλλονται. Παράβαση των καθηκόντων των γονέων συνιστά η πλημμελής εκπλήρωση των καθηκόντων αυτών με μέτρο κρίσεως το οικονομικο, κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο των γονέων. Καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος των γονέων συνιστά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του τέκνου κατά τρόπο αντίθετο ή μη εναρμονιζόμενο στο σκοπό του, με αποτέλεσμα να διακυβεύονται τα προσωπικά συμφέροντα του τέκνου. Η καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος είναι δυνατόν να εκδηλωθεί με θετική ενέργεια, δηλαδή με πράξη ή με παράλειψη ασκήσεως των καθηκόντων τους (ΕφΘεσ 1284/2008, Αρμ 2009, 250). Εξάλλου, η παράβαση των καθηκόντων δικαιολογεί τη δικαστική παρέμβαση, χωρίς να απαιτείται και υπαιτιότητα των γονέων. Εκ των πραγμάτων πάντως η ρύθμιση είναι σε κάποιο βαθμό υποκειμενικά προσανατολισμένη, με την έννοια ότι για τον προσδιορισμό του καθήκοντος θα ληφθούν υπόψη τα στοιχεία της συγκεκριμένης περίπτωσης. Ακραίες περιπτώσεις θα υπάγονται ούτως ή άλλως στην περίπτωση της παρ. 3 του ανωτέρω άρθρου, ενώ από την άλλη επουσιώδεις μόνο παραβάσεις ή μικρές αστοχίες δεν δικαιολογούν τη δικαστική παρέμβαση (Α. Γεωργιάδη, ΣΕΑΚ, τόμος II, υπό άρθρα 1532-1533, σελ. 898, αριθμ. 7). Γενικά το δικαστήριο δύναται να αφαιρέσει το τέκνο από την επιμέλεια του γονέα, ιδίως αν κινδυνεύει κοντά του η καλή ανατροφή ή η πνευματική ή η ηθική αυτού διάπλαση, ή εάν το τέκνο έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του από απόψεως ανατροφής, αποβλέποντας στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του ανηλίκου (βλ. ΕφΘεσ 1284/2008 ο.α.). Εξάλλου, ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησής της είναι το αληθινό συμφέρον του τέκνου, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αόριστης αυτής νομικής έννοιας δεν παρέχονται από τον νομοθέτη εκ των προτέρων προσδιοριστικά στοιχεία πέραν από το επιβαλλόμενο στον δικαστή καθήκον να σεβαστεί, την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής - οικονομικής κατάστασής τους. Στην δικαστική, συνεπώς, κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο, ώστε, αφού ληφθούν υπόψη, όλες οι σχέσεις και οι περιστάσεις να καταλήξει σε ρύθμιση τέτοια, που να εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου. Κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου, και οι έως τότε δεσμοί του τέκνου με τους γονείς του. Για το σκοπό αυτό, λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων (ΑΠ 952/2007 ΤΝΠ Νόμος). Από τις ίδιες ως άνω διατάξεις συνάγεται επίσης ότι οι ικανότητες των γονέων, το περιβάλλον, το επάγγελμα, η πνευματική τους ανάπτυξη και η δράση τους στο κοινωνικό σύνολο, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα πλαίσια της λογικής και ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης περιλαμβάνονται στα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου. Αυτό δε, ισχύει ανεξάρτητα από την υπαιτιότητα των γονέων ως προς το διαζύγιο ή τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης εκτός αν η συμπεριφορά του υπαιτίου έχει επιδράσει και στην άσκηση της γονικής μέριμνας-επιμέλειας ώστε να ανακύπτει αντίθεση στο συμφέρον του τέκνου, λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της συμπεριφοράς του αυτής δηλωτικής της δομής του χαρακτήρα του και της εν γένει προσωπικότητας του, έτσι ώστε και έναντι του τέκνου να αναμένεται η τηρηση απο αυτόν της ιδίας συμπεριφοράς (βλ. ΑΠ 1736/2007 ΤΝΠ Νομος ΑΠ 952/2007 ο.α., ΑΠ 1218/2006 ΕλλΔνη 2006, 1352, ΑΠ 1910/2005 ΕλλΔνη 2006, 440).

Α. Στην προκειμένη περίπτωση, ο αϊτών με την υπό κρίση από 17-10- 2023 αίτησή του, εκθέτει ότι δυνάμει της με αριθμό 3827/2023 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Δικαστηρίου αυτού, ανατέθηκε από κοινού και εξίσου στον ίδιο και στην καθ' ης η αίτηση, η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους .. Ότι η καθ' ης στις 29-9-2023, τον ενημέρωσε ότι η ως άνω απόφαση δεν ισχύει για το λόγο ότι δεν ασκήθηκε τακτική αγωγή από πλευράς του εντός διμήνου από τη δημοσίευσή της καίτοι η απόφαση δεν έτασσε σχετική προθεσμία. Ότι, έκτοτε, η καθ' ης ισχυρίζεται ότι ισχύει το με αριθμό 230/10-9-2021 πρακτικό διαμεσολάβησης μεταξύ τους το οποίο είχε προηγηθεί της ανωτέρω αποφάσεως Ότι, ωστόσο, καθώς στην επικαλούμενη από την καθ' ης διάταξη του άρθρου 732Α ΚΠολΔ δεν γίνεται ρητή μνεία για τις υποθέσεις του άρθρου 735 ΚΠολΔ, εφόσον η απόφαση ασφαλιστικών μέτρων έχει εφαρμοστεί για διάστημα μηνών, είναι αντίθετο προς το συμφέρον του τέκνου η διαμορφωθείσα κατάσταση να ανατραπεί χωρίς την ύπαρξη ρητής νομοθετικής ρύθμισης Επικαλούμενος ότι η με αριθμό 3827/2023 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, ως προς το ζήτημα της συνεπιμέλειας του ανηλίκου τέκνου, είναι σε ισχύ και ότι μετά την έκδοσή της έλαβαν χώρα πραγματικά περιστατικά που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην ένδικη διαφορά και συνίστανται στην συμπεριφορά της καθ' ης που συνιστά κακή ενάσκηση, εκ μέρους της της γονικής μέριμνας του τέκνου τους καθώς αρνείται να συνεργαστεί μαζί του συμμορφούμενη προς την ανωτέρω δικαστική απόφαση και την παγιωθείσα κατάσταση της εναλλασσόμενης διαμονής του τέκνου τους αλλά τον κατηγορεί για αρπαγή του ανηλίκου, Ζητεί, λόγω και επικείμενου κινδύνου και επείγουσας περίπτωσης να μεταρρυθμιστεί η με αριθμό 3827/2023 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων ως προς τις διατάξεις της για την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου του και ειδικότερα να ανατεθεί η αποκλειστική επιμέλεια αυτού στον ίδιο, να διαταχθεί κάθε πρόσφορο ασφαλιστικό μέτρο, να απειληθεί χρηματική ποινή ποσού 3.000 ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας έξι μηνών σε βάρος της καθ' ης για κάθε παραβίαση της εκδοθησόμενης απόφασης καθώς και να επιβληθούν σε βάρος της καθ' ης τα δικαστικά του έξοδα. Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, η υπό κρίση αίτηση εισάγεται παραδεκτά για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, καθ' ύλην και κατά τόπον αρμοδίου για την εκδίκασή της κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 22, 683 και 686 επ. ΚΠολΔ). Είναι δε, νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 696 παρ. 3, 697, 731, 735 παρ. 1 εδ. α', 176, 947 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1511, 1515, 1520 παρ. 1 εδ. δ και 1532 του ΑΚ, απορριπτομένου του ισχυρισμού της καθ' ης περί απαραδέκτου της αιτήσεως για το λόγο ότι η με αριθμό 3827/2023 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού έχει παύσει να ισχύει, καθόσον δεν ασκήθηκε, εντός προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από τη δημοσίευσή της, κύρια αγωγή εκ μέρους του αιτούντος σύμφωνα με την επικαλούμενη από αυτήν διάταξη του άρθρου 732Α του ΚΠολΔ, όπως άλλωστε συνομολογείται στο δικόγραφο της αίτησης από τον τελευταίο, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της παρούσας (υπό στοιχείο I), η εν λόγω διάταξη δεν εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση του άρθρου 735 ΚΠολΔ επί προσωρινής ρύθμισης των προσωπικών σχέσεων μεταξύ συζύγων και τέκνων, που αποτελεί εξειδικευμένη μορφή προσωρινής ρύθμισης καταστάσεως ειδικώς προσανατολισμένη στις οικογενειακές σχέσεις ενώ από την παραδεκτή επισκόπηση, στο στάδιο αυτό, της προς μεταρρύθμισης απόφασης δεν έχει τεθεί σε αυτήν προθεσμία από το Δικαστήριο (κατ' άρθρο 693 παρ. 1 ΚΠολΔ) για την άσκηση κύριας αγωγής ως προς το ζήτημα της συνεπιμέλειας του τέκνου των διαδίκων, περαιτέρω δε, ο αιτών επικαλείται συγκεκριμένα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά, μεταγενέστερα της εκδόσεως της ανωτέρω δικαστικής απόφασης στα οποία στηρίζει την αίτησή του, σχετικά με το ζήτημα αυτό. Πρέπει, επομένως η αίτηση να ερευνηθεί, περαιτέρω, ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Β. Η αιτούσα, με την από 31-10-2023 αίτησή της εκθέτει, ότι τέλεσαν με τον καθ' ου νόμιμο πολιτικό γάμο, στις 21-4-2019, από τον οποίο απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο, τον ., που γεννήθηκε στις 16-7-2019. Ότι έχει διακοπεί η έγγαμη συμβίωσή της με τον καθ' ου από υπαιτιότητα του τελευταίου. Ότι, κατόπιν αντίθετων αιτήσεών τους ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, σύναψαν το με αριθμό 230/2021 πρακτικό διαμεσολάβησης, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου, στις 19-10-2021 και αποτελεί εκτελεστό τίτλο. Ότι, ωστόσο, ο καθ' ου, κατέθεσε σε βάρος της την από 13-1-2023 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, ζητώντας την συνεπιμέλεια του τέκνου τους, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 3827/2023 απόφαση του Δικαστηρίου, η οποία δέχθηκε εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου. 'Ότι ο κάθ' ου δεν άσκησε τακτική αγωγή, δυνάμει του άρθρου 732Α του ΚΠολΔ και συνεπώς η ανωτέρω δικαστική απόφαση, που δέχθηκε την συνεπιμέλεια, έχει χάσει την ισχύ της, με αποτέλεσμα να επανέλθουν οι ρυθμίσεις του μεταξύ τους ως άνω πρακτικού διαμεσολάβησης το οποίο, όμως, ο καθ' ου παραβιάζει και για το λόγο αυτό προέβη στην κατάθεση μηνύσεων σε βάρος του, για την παράβαση των άρθρων 169Α και 331 του ΠΚ. Με βάση το ιστορικό αυτό η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητεί να της ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου, που έχει αποκτήσει με τον καθ' ου, διότι ο τελευταίος αρνείται να πράξει, βάσει του συμφέροντος του τέκνου καθώς και να υποχρεωθεί ο καθ' ου, να της καταβάλει για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους, το οποίο στερείται περιουσίας και αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, για την προσωρινή μηνιαία διατροφή αυτού, το ποσό των 1.200 ευρώ και επίσης τα δίδακτρα για τη φοίτηση του ανηλίκου σε ιδιωτικό σχολείο, τα οποία ανέρχονται στο ύψος των 6.000 ευρώ ετησίως και όπως αυτά τυχόν αναπροσαρμοστούν μελλοντικά. Τέλος, ζητεί, να επιβληθούν σε βάρος του καθ' ου τα δικαστικά της έξοδα. Με το περιεχόμενο αυτό και αίτημα, η υπό κρίση αίτηση παραδεκτώς και αρμοδίως καθ' ύλην και κατά τόπον, φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682, 683 παρ. 1, 686 επ. και 22 ΚΠολΔ). Ωστόσο, τυγχάνει απορριπτέα, ως μη νόμιμη, αναφορικά με το αίτημά της να ανατεθεί στην αιτούσα η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του τέκνου των διαδίκων, καθόσον η με αριθμό 3827/2023 απόφαση του Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω στη νομική σκέψη της παρούσας (υπό στοιχείο I), και όπως προεκτέθηκε ανωτέρω κατά την εξέταση της υπό στοιχείο Α αίτησης δεν έχει απωλέσει την ισχύ της ως προς την προσωρινή ρύθμιση της επιμέλειας του τέκνου των διαδίκων, όπως ισχυρίζεται η αιτούσα, προκειμένου να στηρίξει την άσκηση της ένδικης αίτησή της ως προς το ζήτημα αυτό, εφόσον, αφενός δεν εφαρμόζεται στη περίπτωση της ρύθμισης των προσωπικών σχέσεων γονέων και τέκνων (735 ΚΠολΔ), η διάταξη του άρθρου 732Α ΚΠολΔ, με την οποία και προβλέπεται η υποχρεωτική άσκηση κύριας αγωγής εντός προθεσμίας εξήντα ημερών μόνο στις λοιπές περιπτώσεις προσωρινής ρύθμισης κατάστασης (πλην των άρθρων 734 και 735 ΚΠολΔ) και αφετέρου, από την παραδεκτή επισκόπηση της με αριθμό 3827/2023 δικαστικής απόφασης, δεν τέθηκε προθεσμία κατ' άρθρο 693 παρ. 1 ΚΠολΔ στον εκεί αιτούντα και ήδη καθ' ου, για την άσκηση κύριας αγωγής, ως προς το ζήτημα της συνεπιμέλειας του τέκνου. Σημειώνεται δε, ότι η αιτούσα με την κρινόμενη αίτησή της, πλην της ισχυριζόμενης από αυτήν παύσης της ισχύος της ανωτέρω απόφασης δεν επικαλείται περιστατικά για τη μεταρρύθμισή της. Περαιτέρω, αναφορικά με το αίτημά της να υποχρεωθεί ο καθ' ου στην καταβολή προσωρινής μηνιαίας διατροφής στην απούσα, για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου, η αίτηση είναι νόμιμη, διότι αν και δεν ορίσθηκε στην ανωτέρω απόφαση προθεσμία για την άσκηση κύριας αγωγής για τη μεταρρύθμιση της οφειλόμενης στην αιτούσα διατροφής του τέκνου, έχει εφαρμογή, εν προκειμένω, η διάταξη του άρθρου 729 παρ. 5 του ΚΠολΔ. Με την τελευταία αυτή διάταξη, όπως προεκτέθηκε στη νομική σκέψη της παρούσας το ζήτημα της διατροφής (ως αφορών σε προσωρινή επιδίκαση απαίτησης) δεν καταλείπεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου αλλά ρυθμίζεται αμέσως από το νόμο. Στην προκειμένη δε, περίπτωση, ο καθ' ου ή αίτηση, όπως άλλωστε συνομολογεί, μετά την επίδοση στην απούσα της παραπάνω δικαστικής απόφασης δυνάμει της υπ' αριθμ. .Η/13-7-2023 έκθεσης επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, ., δεν προέβη στην άσκηση κύριας αγωγής για την οφειλόμενη από αυτόν διατροφή στην αιτούσα, για λογαριασμό του τέκνου τους κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 729 παρ. 5 ΚΠολΔ. Επομένως η αίτηση, κατά το μέρος που κρίθηκε ότι ασκείται νόμιμα, στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1390, 1485,1486, 1488, 1493, 1496, 1498, 1510, 1511, 1513 ΑΚ και 728, 729, 735 και 176 ΚΠολΔ, και πρέπει να ερευνηθεί, ακολούθως ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, . (για τον αιτούντα-καθ' ου) και . (για την καθ' ης-αιτούσας) που δόθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, τις προσκομιζόμενες από τον αιτούντα ένορκες βεβαιώσεις ήτοι τις υπ' αριθμ. ./13-11-2023, ./2-4-2024 και ./5-4-2024 ένορκες βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά, ., για τις οποίες δεν προκύπτει κλήτευση της καθ' ης ωστόσο θα ληφθούν υπόψη, διότι στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, όπου αρκεί η πιθανολόγηση των ισχυρισμών, λαμβάνονται ελεύθερα υπόψη και μη πληρούντα τους όρους του νόμου μέσα (βλ. ΑΠ 1857/2011 ΝοΒ 2012, 1227, Β. Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ, υπό άρθρο 347, αριθμ. 5, σελ.673, άρθρο 690, αριθμ.24, σελ.88, Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, τόμος I, έκδ. 2000, υπό άρθρο 347, αριθμ. 2, σελ. 703, X. Απαλαγάκη, ΚΠολΔ, τόμος 1, έκδ. 2017, υπό άρθρο 347, αριθμ. 2, σελ. 988- 989), όλα τα έγγραφα που επικαλούνται οι διάδικοι [στα οποία περιλαμβάνονται οι μη αμφισβητούμενες ως προς τη γνησιότητά τους φωτογραφίες (άρθρα 443 αρ. 1 εδ. γ', 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠολΔ, βλ. ΑΠ 443/2002 ΕΣΔ 2002, 361, ΑΠ 378/1997 ΕλλΔνη 1997, 1789)], καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται αυτεπαγγέλτως υπόψη από το Δικαστήριο (άρθρο 336 ΚΠολΔ), πιθανολογήθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στις 21-4-2019, στο Δημαρχείο του Δήμου Μάνδρας-Ειδυλλίας Αττικής από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, τον ., που γεννήθηκε στις 16-7-2019. Πλην, όμως η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχτηκε ομαλά και ήδη από τον Ιανουάριο του έτους 2020 διασπάσθηκε. Κατόπιν της άσκησης της με αριθμό κατάθεσης ./27-1-2020 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων της καθ' ης- αιτούσας και της με αριθμό κατάθεσης ./3-2-2020 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων του αιτούντος-καθ' ου, εκδόθηκε η με αριθμό 945/2021 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία ανατέθηκε στην καθ' ης- αιτούσα η προσωρινή επιμέλεια του τέκνου, υποχρεώθηκε ο αιτών-καθ' ου να καταβάλλει προσωρινά στην καθ' ης-αιτούσα ως προσωρινή μηνιαία διατροφή για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου το ποσό των 1.000 ευρώ και ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα της επικοινωνίας του αιτούντος-καθ' ου με το τέκνο. Εν συνεχεία, ο αιτών-καθ' ου άσκησε την με αριθμό κατάθεσης ./2021 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για τη μεταρρύθμιση της παραπάνω απόφασης, ενώ αμφότεροι οι διάδικοι άσκησαν και αντίθετες αγωγές διαζυγίου καθώς και επιμέλειας του τέκνου και διατροφής αυτού. Παρά το κλίμα έντασης που προκλήθηκε στις σχέσεις τους, οι διάδικοι αποφάσισαν να λύσουν τα Κτήματα που ανέκυψαν από το μεταξύ τους γάμο και για το λόγο αυτό υπέγραψαν, στις 10-9-2021, πρακτικό διαμεσολάβησης στα πλαίσια του Ν. 4640/2019, με το οποίο ρύθμισαν το ζήτημα της επιμέλειας του τέκνου τους για χρονικό διάστημα τριών ετών από την υπογραφή, η οποία ανατέθηκε στην καθ' ης-αιτούσα μητέρα, τον τόπο διαμονής του τέκνου καθώς και το δικαίωμα επικοινωνίας του αιτούντος-καθ' ου πατέρα του με αυτό. Επίσης, συμφωνήθηκε με το ως άνω πρακτικό, ότι ο αιτών-καθ' ου αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλλει στην καθ' ης- αιτούσα, ως ανάλογη διατροφή του τέκνου, το ποσό των 1.200 ευρώ μηνιαίως, αρχής γενομένης από το μήνα Σεπτέμβριο του 2021. Το πρακτικό αυτό κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου, στις 19-10-2021, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 230/2021, με συνέπεια την κατάργηση όλων των εκκρεμών δικών μεταξύ των διαδίκων (άρθρο 8 παρ. 2 του Μ. 4640/2019), αποτελεί δε εκτελεστό τίτλο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 904 παρ. 2 περ. ζ του ΚΠολΔ, για τις συμφωνίες του, που μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αναγκαστικής εκτέλεσης. Ακολούθως, ο αιτών-καθ' ου άσκησε σε βάρος της καθ' ης-αιτούσας την από 10-1-2023 και με αριθμό κατάθεσης ./2023 αίτησή του, με την οποία ζητούσε να ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου από κοινού στους διαδίκους γονείς τους και περαιτέρω να εφαρμοστεί το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας με τη διαμονή του τέκνου εναλλάξ ανά εβδομάδα κάθε μήνα στην οικία κάθε γονέα καθώς και να ρυθμιστεί το δικαίωμα της επικοινωνίας του με το τέκνο κατά το χρονικό διάστημα που δεν θα διαμένει μαζί του, επιπλέον δε, ζήτησε να μεταρρυθμιστεί το ύψος της οφειλόμενης προς την καθ' ης-αιτούσα από τον ίδιο, διατροφής του τέκνου δυνάμει του παραπάνω πρακτικού διαμεσολάβησης, στο ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως. Επί της αίτησης αυτής του αιτούντος-καθ' ου εκδόθηκε, στις 28-6-2023, η με αριθμό 3827/2023 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία: α) ανατέθηκε η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων και στους δύο γονείς του από κοινού ως προς το σύνολο των πτυχών αυτής, με το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας του ανηλίκου στις οικίες των γονέων του, με τους οποίους θα διαμένει εκ περιτροπής, ενώ κατά τα λοιπά η γονική του μέριμνα θα ασκείται και από τους δύο γονείς του από κοινού, β) ορίστηκε ως τόπος διαμονής του ανηλίκου εναλλασσόμενα ο τόπος κατοικίας καθενός από τους γονείς του, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στο διατακτικό αυτής, σχετικά με την χρονική κατανομή ως προς έκαστο γονέα, γ) μεταρρυθμίστηκε το από 10- 9-2021 πρακτικό διαμεσολάβησης, αναφορικά με την περί διατροφής συμφωνία, ως προς την συνεισφορά του αιτούντος-καθ' ου στη μηνιαία διατροφή του τέκνου και δ) υποχρεώθηκε ο αιτών-καθ' ου από την επίδοση της αίτησης και μέσα στις πρώτες δέκα ημέρες κάθε μήνα, να προκαταβάλλει προσωρινά στην καθ' ης-αιτούσα και για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους το ποσό των 700 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση της πληρωμής κάθε περιοδικής παροχής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Η ανωτέρω απόφαση επιδόθηκε στην καθ' ης-αιτούσα από τον αιτούντα-καθ' ου στις 13- 7-2023, δυνάμει της υπ' αριθμ. .Η/13-7-2023 έκθεσης επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, ., όπως ήδη προεκτέθηκε, χωρίς ο αιτών-καθ' ου να προχωρήσει στην άσκηση κύριας αγωγής μέχρι σήμερα, τόσο για το ζήτημα της συνεπιμέλειας του ανηλίκου τέκνου, όσο και για το ζήτημα της υποχρέωσής του για την προσωρινή διατροφή αυτού. Ωστόσο, όπως ήδη προεκτέθηκε, για το ζήτημα της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου το εκδώσαν την ανωτέρω απόφαση Δικαστήριο δεν όρισε προθεσμία για την άσκηση της κύριας αγωγής εκ μέρους του αιτούντος-καθ' ου, κατ' άρθρο 693 ΚΠολΔ, το οποίο σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της παρούσας είναι, εν προκειμένω, εφαρμοστέο, και όχι κατ' άρθρο 732Α ΚΠολΔ, το οποίο, όπως ήδη προεκτέθηκε, ισχύει στις λοιπές περιπτώσεις ρύθμισης κατάστασης, καταλείποντας στους διαδίκους την σχετική πρωτοβουλία. Ενώ, το ίδιο Δικαστήριο δεν όρισε και προθεσμία για την άσκηση, εκ μέρους του αιτούντος-καθ' ου, τακτικής αγωγής για την υποχρέωσή του προς καταβολή μηνιαίας διατροφής για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου ωστόσο για το ζήτημα αυτό ισχύει η διάταξη του άρθρου 729 παρ. 5 του ΚΠολΔ και καθόσον ο αιτών-καθ' ου δεν άσκησε τακτική αγωγή για το ζήτημα αυτό (της διατροφής) μέσα σε προθεσμία εξήντα (60) ημερών από την ως άνω επίδοση της με αριθμό 3827/2023 δικαστικής απόφασης στην καθ' ης-αιτούσα, η απόφαση αυτή, ως προς το εν λόγω σκέλος της, παύει να ισχύει μόνο για το μέλλον (βλ. Κεραμεύς-Κονδύλης-Νίκας ο.α., σελ. 259). Όπως πιθανολογήθηκε, οι διάδικοι συμμορφώθηκαν προς το περιεχόμενο της ανωτέρω απόφασης αναφορικά με την συνεπιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους και την εναλλασσόμενη κατοικία του, η οποία λειτούργησε χωρίς προβλήματα μεταξύ τους, όπως άλλωστε κατέθεσαν αμφότερες οι μάρτυρές τους, ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά την συζήτηση της υπόθεσης. Άλλωστε πιθανολογήθηκε ότι το τέκνο, ως εκ της μικρής ηλικίας του, έχει αναπτύξει ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς και με τους δύο γονείς του, οι οποίοι αμφότεροι πιθανολογήθηκε ότι τρέφουν έντονα συναισθήματα αγάπης και στοργής για αυτό, παρά το γεγονός της μη ομαλής εξέλιξης της συζυγικής τους σχέσης. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η καθ' ης-αιτούσα, περί τα τέλη Σεπτεμβρίου 2023, δήλωσε στον αιτούντα-καθ' ου ότι, κατά την κρίση της η ανωτέρω δικαστική απόφαση έπαυσε να ισχύει, διότι δεν ασκήθηκε τακτική αγωγή από πλευράς του εντός διμήνου από τη δημοσίευσή της με αποτέλεσμα η ίδια να θεωρεί ότι επανήλθε σε ισχύ το υπ' αριθμ. 230/2021 πρακτικό διαμεσολάβησης. Έτσι, μετά τις 27-9-2023, και θεωρώντας ότι ισχύει πλέον το ανωτέρω πρακτικό διαμεσολάβησης δυνάμει του οποίου η ίδια είχε την αποκλειστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου, και καθώς ο αιτών-καθ' ου συνέχιζε να τηρεί το διατακτικό της προς μεταρρύθμιση απόφασης αναφορικά με την συνεπιμέλεια του τέκνου, η καθ' ης-αιτούσα προέβη στην κατάθεση σε βάρος του αιτούντος-καθ' ου της από 1-10-2023 μήνυσής της στο Α.Τ. Καισαριανής για το αδίκημα της παραβίασης του πρακτικού διαμεσολάβησης (άρθρο 169Α ΠΚ) και εν συνεχεία στις 3-10-2023 στην κατάθεση νέας μήνυσης στο ίδιο Α.Τ., σε βάρος του αιτούντος-καθ' ου, επίσης για το αδίκημα της παραβίασης του πρακτικού διαμεσολάβησης καθώς και για αυτοδικία (άρθρα 169Α και 331 ΠΚ). Υπό αυτήν την εξέλιξη, ο αιτών-καθ' ου, στις 5-10-2023, επέδωσε στην καθ' ης-αιτούσα την από 4-10-2023 εξώδικη διαμαρτυρία-πρόσκληση με την οποία, ισχυριζόμενος ότι η ανωτέρω δικαστική απόφαση βρισκόταν σε πλήρη ισχύ, διαμαρτυρόταν για την συμπεριφορά της αυτή, την οποία απέδιδε σε δυστροπία της και την καλούσε να τηρήσει την με αριθμό 3827/2023 απόφαση, προκειμένου για το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου και για να μην διαταραχθεί η υπάρχουσα κανονικότητα του τελευταίου, μέσω νέων δικαστικών διενέξεων. Η καθ' ης-αιτούσα, εμμένοντας στην ίδια θέση της περί της μη ισχύος της ανωτέρω δικαστικής απόφασης αλλά της ισχύος πλέον του πρακτικού διαμεσολάβησης προέβη στην κατάθεση σε βάρος του αιτούντος-καθ' ου στο Α.Τ. Καισαριανής και έτερης μήνυσης για παραβίαση του πρακτικού διαμεσολάβησης καθώς και για αυτοδικία. Ο αιτών-καθ' ου, με την κρινόμενη από 17-10-2023 αίτησή του, διώκει τη μεταρρύθμιση της ανωτέρω δικαστικής αποφάσεως προκειμένου να ανατεθεί σε αυτόν η αποκλειστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου του, επικαλούμενος ως νέα πραγματικά μεταρρυθμιστικά περιστατικά ότι η καθ' ης- αιτούσα, με τον τρόπο αυτό, προσπαθεί να ανατρέψει τη διαμορφωθείσα κατάσταση εναλλασσόμενης διαμονής επί μήνες του τέκνου, με άμεσο κίνδυνο για την ψυχολογία του και ότι επαναλαμβάνει συμπεριφορές που συνιστούν κακή ενάσκηση της γονικής μέριμνας από την πλευρά της αφού αρνείται να συνεργαστεί μαζί του και να συμμορφωθεί προς την ως άνω δικαστική απόφαση. Ωστόσο, δεν πιθανολογήθηκε η κακή άσκηση, από μέρους της καθ' ης-αιτούσας της συνεπιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου, ούτε ότι αυτή δεν ανταποκρίνεται σωστά στο γονεϊκό της ρόλο ως μητέρα και στην φροντίδα του τέκνου της. Η ανωτέρω δε, συμπεριφορά της την οποία επικαλείται ο αιτών-καθ' ου για την αιτούμενη μεταρρύθμιση οφείλεται στο γεγονός ότι η ίδια θεωρεί ως μη ισχύουσα την ως άνω δικαστική απόφαση (για το λόγο μάλιστα αυτό άσκησε και την συνεκδικαζόμενη από 31-10-2023 αίτησή της), και ότι ο αιτών-καθ' ου είναι αυτός που παραβιάζει το επαναφερθέν σε ισχύ, κατά την Έποψη της πρακτικό διαμεσολάβησης θεωρώντας παράλληλα, ότι η ίδια με τον τρόπο αυτό προστατεύει το συμφέρον του τέκνου της Σημειώνεται δε, ότι η καθ' ης-αιτούσα στερείται των ειδικών νομικών γνώσεων και ότι η πεποίθησή της αυτή, περί της μη ισχύος της δικαστικής απόφασης για συνεπιμέλεια του τέκνου με εναλλασσόμενη κατοικία, διατηρείται και ενισχύεται από τους νομικούς παραστάτες της καθόσον η ίδια, με βάση τις δικές της μορφωτικές γνώσεις (έχει πραγματοποιήσει σπουδές νοσηλευτικής σε Ιδιωτικό ΙΕΚ και εκπαιδεύτηκε σε υπηρεσίες αισθητικής-μανικιούρ-πεντικιούρ), δεν μπορούσε να έχει αναφέρει στον αιτούντα-καθ' ου, τον Σεπτέμβριο του 2013, ότι έπαυσε η ισχύς της απόφασης λόγω μη άσκησης από αυτόν τακτικής αγωγής εντός διμήνου. Ενώ και με βάση τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας το ζήτημα της συνέχισης της ισχύος της ανωτέρω δικαστικής απόφασης είναι νομικό-δικονομικό, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο αιτών-καθ' ου δέχεται τόσο στην κρινόμενη αίτησή του, όσο και στην από 4-10-2023 προηγηθείσα εξώδικη δήλωσή του προς την καθ' ης-αιτούσα, όπου αναφέρεται σε «παρελκυστική και κακόπιστη δικονομική ερμηνεία» σχετικά με το εν λόγω ζήτημα. Λυθέντος δε, του ζητήματος της ισχύος της ανωτέρω δικαστικής απόφασης και παύσης της σχετικής παρερμήνευσης εκ μέρους της καθ' ης- αιτούσας ως προς το ζήτημα αυτό, δεν πιθανολογείται ότι η τελευταία θα συνεχίσει και στο μέλλον την συμπεριφορά αυτή, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι, όπως προεκτέθηκε, μέχρι η καθ' ης-απούσα να αναφέρει στον αιτούντα-καθ' ου ότι, κατά την άποψή της η με αριθμό 3827/2023 απόφαση δεν ισχύει πλέον, η ίδια τηρούσε πλήρως και απαρέγκλιτα το διατακτικό της απόφασης με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου τέκνου, χωρίς να δημιουργείται οποιοδήποτε πρόβλημα στην διαμορφωθείσα, δυνάμει της ανωτέρω δικαστικής απόφασης καθημερινότητα του τέκνου. Κατ' ακολουθίαν, επομένως, των ανωτέρω και καθόσον δεν πιθανολογήθηκαν περιστάσεις κακής άσκησης συνεπιμέλειας από την καθ' ης-αιτούσα σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της παρούσας (υπό στοιχείο III), δεν πιθανολογήθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη μεταρρύθμιση της με αριθμό 3827/2023 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, και ως εκ τούτου πρέπει η υπό κρίση από 17-10-2023 αίτηση του αιτούντος-καθ' ου να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Ακολούθως, και αναφορικά με την συνεκδικαζόμενη από 31-10-2023 αίτηση της καθ' ης-αιτούσας, πιθανολογήθηκε ότι, δυνάμει του από 10-9-2021 και με αριθμό 230/2021 πρακτικού διαμεσολάβησης μεταξύ των διαδίκων, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 19-10-2021, συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων, σχετικά με το ζήτημα της διατροφής του ανηλίκου τέκνου τους, ότι ο αιτών-καθ' ου πατέρας αναλαμβάνει την υποχρέωση, όπως καταβάλλει, αρχής γενομένης από το μήνα Σεπτέμβριο του 2021, σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνατότητες και τις ανάγκες του τέκνου, το ποσό των 1.200 ευρώ μηνιαίως ως ανάλογη διατροφή του ανηλίκου τέκνου, στο οποίο περιλαμβάνονται οι μηνιαίες δαπάνες: α) οίκησης και εν στενή εννοία διατροφής (αναλογία του τέκνου στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος κοινόχρηστα, κατανάλωση ύδατος σταθερή τηλεφωνία, internet και συναγερμός σούπερ μάρκετ, ξυλείας για τζάκι), β) φαρμακείου, γ) παιδιάτρου, δ) ένδυσης-υπόδησης ε) ψυχαγωγίας (πάρτυ, παιδότοποι, λούνα πάρκ, εστιατόρια, κινηματογράφος), στ) διακοπών, ζ) μετακίνησης και η) baby sitter, το οποίο (ποσό) θα κατατίθεται εντός των τριών (3) πρώτων ημερών κάθε ημερολογιακού μήνα σε τραπεζικό λογαριασμό της καθ' ης-αιτούσας Επίσης ο αιτών-καθ' ου ανέλαβε και την υποχρέωση, με το εν λόγω πρακτικό διαμεσολάβησης για την καταβολή των ετήσιων διδάκτρων της φοίτησης του ανηλίκου στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο «ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ», όπως και την εγγραφή και την κάλυψη των διδάκτρων και των λοιπών εξόδων που συνδέονται με τη φοίτησή του σε άλλο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, εφόσον αποφασιστεί για οποιονδήποτε λόγο από τους γονείς του, ενώ ανέλαβε και την υποχρέωση καταβολής των εκτάκτων δαπανών ιατρικής περίθαλψης του ανηλίκου, στο μέτρο που δεν καλύπτονται από την ασφάλεια (ιδιωτική ή δημόσια), πλην του παιδιάτρου για τους τακτικούς ελέγχους και τον εμβολιασμό του τέκνου, οι οποίες θα καλύπτονται από τη μητέρα από τη διατροφή που θα λαμβάνει. Οι ανωτέρω καταβολές για την κάλυψη της δαπάνης των διδάκτρων και των εκτάκτων ιατρικών δαπανών συμφωνήθηκε ότι αποτελούν μέρος της συμφωνημένης και οφειλόμενης ανάλογης διατροφής. Σύμφωνα δε με ρητό όρο του πρακτικού διαμεσολάβησης αυτό θα ισχύει για τρία (3) έτη από την υπογραφή του (όρος Δ), συνεπώς μέχρι τις 10-9-2024. Το ανωτέρω πρακτικό διαμεσολάβησης αποτελεί από την κατάθεσή του στη Γραμματεία του Δικαστηρίου, όπως ήδη προεκτέθηκε, εκτελεστό τίτλο σύμφωνα με την περίπτωση ζ' της παραγράφου 2 του άρθρου 904 ΚΠολΔ, εφόσον η συμφωνία μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αναγκαστικής εκτέλεσης και με την επισήμανση ότι το σχετικό απόγραφο εκδίδεται ατελώς από τον δικαστή ή τον πρόεδρο του αρμόδιου Δικαστηρίου (βλ. ΕφΠειρ 632/2021 ΤΝΠ Νόμος). Επομένως, καθόσον ο αιτών-καθ' ου δεν άσκησε τακτική αγωγή κατ' άρθρο 729 παρ. 5 ΚΠολΔ, για το ζήτημα της διατροφής που υποχρεώθηκε να καταβάλλει στην καθ' ης-αιτούσα με την με αριθμό 3827/2023 απόφαση κατόπιν μεταρρύθμισης από το δικάσαν Δικαστήριο του από 10-9-2021 πρακτικού διαμεσολάβησης, ισχύει για το ζήτημα της διατροφής του τέκνου, η συμφωνία που περιέχεται σχετικά με τη διατροφή του τέκνου στο ανωτέρω πρακτικό, η οποία και μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αναγκαστικής εκτέλεσης, κατόπιν της λήψεως απογράφου, δεδομένου του ότι η ισχύς του ανωτέρω πρακτικού δεν έχει λήξει, λόγω της ισχύος του μέχρι τις 10-9-2024. Συνεπώς, και λαμβανομένων υπόψη: α) ότι η καθ' ης-αιτούσα με την κρινόμενη αίτησή της αιτείται (και εφόσον της αναθετόταν το σύνολο της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου της), την καταβολή σε αυτήν, για λογαριασμό του τέκνου, της ίδιας ακριβώς διατροφής που συμφωνήθηκε με το εν λόγω πρακτικό, το οποίο εξακολουθεί να ισχύει ως προς το ζήτημα αυτό (της διατροφής), β) ότι πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών-καθ' ου συνεχίζει να καταβάλλει την διατροφή, που υποχρεώθηκε με την με αριθμό 3827/2023 απόφαση καθώς και τα ετήσια δίδακτρα του ιδιωτικού σχολείου του ανηλίκου, ενώ είναι σε ισχύ η απόφαση αυτή ως προς το ζήτημα της συνεπιμέλειας και της εναλλασσόμενης κατοικίας του τέκνου, γ) ότι δεν πιθανολογήθηκε ότι η καταβαλλόμενη από τον αιτούντα-καθ' ου διατροφή για λογαριασμό του τέκνου, δυνάμει της ανωτέρω δικαστικής απόφασης ποσού 700 ευρώ, και υπό καθεστώς συνεπιμέλειας με εναλλασσόμενη κατοικία, δεν ανταποκρίνεται για την κάλυψη των αναγκών του τέκνου όταν διαμένει με την καθ' ης- αιτούσα μητέρα του, και δ) ότι ως επείγουσα περίπτωση για τη λήψη ασφαλιστικού μέτρου νοείται εκείνη, η οποία χρήζει άμεσης προσωρινής ρύθμισης της εριζόμενης έννομης σχέσης με δικαστική παρέμβαση, λόγω της ανάγκης ταχείας απόλαυσης του ασφαλιστέου ουσιαστικού δικαιώματος από μέρους του δικαιούχου, έτσι, ώστε, ενόψει και της βραδύτητας της οριστικής επίλυσης της διαφοράς να μην προξενηθεΐ ουσιώδης και αναπότρεπτος κίνδυνος στην προκειμένη περίπτωση, με συνεκτίμηση των παραπάνω και δεδομένης και της δυνατότητας αναγκαστικής εκτέλεσης του ανωτέρω εκτελεστού τίτλου, σχετικά με την σε αυτό περιεχόμενη συμφωνία των διαδίκων για τη διατροφή του τέκνου τους δεν συντρέχει επείγουσα περίπτωση για τη λήψη του αιτούμενου από την καθ' ης-αιτούσα ασφαλιστικού μέτρου της προσωρινής επιδίκασης απαίτησης-διατροφής για λογαριασμό του τέκνου. Πρέπει, συνεπώς και η από 31-10-2023 συνεκδικαζόμενη αίτηση της καθ' ης-αιτούσας να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τέλος τα δικαστικά έξοδα για αμφότερες τις απορριφθείσες αιτήσεις πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων, λόγω του ότι δεν προέκυψε η αμετάκλητη λύση του μεταξύ τους γάμου (άρθρο 179 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει, αντιμωλία των διαδίκων, την από 17-10-2023 αίτηση (γενικός αριθμός κατάθεσης ./2023 και ειδικός αριθμός κατάθεσης ./2023) και την από 31-10-2023 αίτηση (γενικός αριθμός κατάθεσης ./2023 και ειδικός αριθμός κατάθεσης ./2023).

Απορρίπτει την από 17-10-2023 αίτηση (γενικός αριθμός κατάθεσης ./2023 και ειδικός αριθμός κατάθεσης ./2023).

Απορρίπτει την από 31-10-2023 αίτηση (γενικός αριθμός κατάθεσης ./2023 και ειδικός αριθμός κατάθεσης ./2023).

Συμψηφίζει, στο σύνολό τους, μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα, αναφορικά με αμφότερες τις ανωτέρω απήσεις.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στην Αθήνα, στις 29-4-2024.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Για τη δημοσίευση

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΕΜΙΣΤΟΥ ΖΑΦΕΙΡΕΝΙΑ

α