ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
ΜΔΠρΚαβάλας 241/2023
Επιδότηση
παραμεθορίων περιοχών (12% μισθολογικού κόστους Επιχειρήσεων). Αναπτυξιακά
κίνητρα Ν. 1262/1982. Μη αστική ευθύνη ΟΑΕΔ/ΔΥΠΑ για μη καταβολή των ποσών
επιδότησης. Αποκλειστική αστική ευθύνη Ελληνικού Δημοσίου.
(Η απόφαση
δημοσιεύεται επιμελεία του
δικηγόρου Αθηνών Ιωάννη Κυμιωνή, Εμμίσθου Δικηγόρου Τμήματος Δικαστηρίων τ.
ΟΑΕΔ/ΔΥΠΑ, LL.M., LL.M., ΥΔ Παντείου Πανεπιστημίου,
Νομικού Παραστάτη Διαμεσολαβήσεων, Διαπιστευμένου Διαμεσολαβητή).
Αριθμός Απόφασης: 241/2023
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
ΚΑΒΑΛΑΣ
ΤΜΗΜΑ 1ο – ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημόσια στο
ακροατήριο του στις 5 Απριλίου 2022 με Δικαστή τον Βασίλειο Κουφογιαννίδη,
Πρωτοδίκη Δ.Δ., και Γραμματέα τον Ιωάννη Τολίκα,
δικαστικό υπάλληλο,
για να δικάσει τη με αριθμό
κατάθεσης ΑΓ ./18.12.2020 αγωγή [Εθνικός Αριθμός Υπόθεσης: . ]
της ανώνυμης εταιρείας με
την επωνυμία «ΥΔΡΑΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» και
τον διακριτικό τίτλο «ΥΔΡΑΜΑ Α.Ε.», νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία εδρεύει
στη ΒΙ.ΠΕ. Δράμας και παρέστη διά του πληρεξούσιου δικηγόρου Πασχάλη Ταυρίδη,
κατά του νομικού προσώπου
δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία
«Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού» (Ο.Α.Ε.Δ.), που εδρεύει στην
Αθήνα, εκπροσωπείται νομίμως από τον Διοικητή του και παρέστη διά του
πληρεξούσιου δικηγόρου Κωνσταντίνου Αντωνιάδη.
Κατά τη συζήτηση οι διάδικοι
ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση
το Δικαστήριο μελέτησε τη δικογραφία, σκέφθηκε σύμφωνα με το Νόμο.
Η κρίση του είναι η εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη
αγωγή, η ενάγουσα επιδιώκει, κατ' εκτίμηση του δικογράφου, μετά δε τη νόμιμη
μετατροπή του αιτήματος της από καταψηφιστικό σε
αναγνωριστικό με το κατατεθέν στις 4.4.2022 υπόμνημά της, να αναγνωριστεί η
υποχρέωση του εναγόμενου ν.π.δ.δ. να της καταβάλει, νομιμοτόκως από την ημέρα της όχλησης του από αυτήν στις
25.5.2020, άλλως δε από την επίδοση της αγωγής, το συνολικό ποσό των 26.736,61
ευρώ, ως αποζημίωση, σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 του Εισαγωγικού νόμου του
Αστικού Κώδικα (Εισ.Ν.Α.Κ.), για την ισόποση ζημία
που ισχυρίζεται ότι υπέστη από την, κατά τα προβαλλόμενα, παράνομη παράλειψη
του εναγομένου να της καταβάλει την προβλεπόμενη στο
άρθρο 21 του ν. 1767/1988 επιδότηση κόστους μισθοδοσίας για το χρονικό διάστημα
από 1.1.2016 έως 31.12.2019. Άλλως και όλως
επικουρικώς, η ενάγουσα διεκδικεί το ανωτέρω ποσό κατ' επίκληση των διατάξεων
περί αδικαιολόγητου πλουτισμού (άρθρο 904 και επ. του
Α.Κ.), καθότι το εναγόμενο ν.π.δ.δ. κατέστη, κατά
τους ισχυρισμούς της, πλουσιότερο σε βάρος της δικής της περιουσίας χωρίς
νόμιμη αιτία.
2. Επειδή, στο άρθρο 105 του
Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα [Εισ.Ν.Α.Κ., α.ν. 2783/1941 (Φ.Ε.Κ. Α' 29), απόδοση κειμένου στη
δημοτική με το π.δ. 456/1984 (Α' 164)] ορίζεται ότι:
«Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση
της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε
αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που
υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος. ...» και στο άρθρο 106 του ίδιου
νομοθετήματος ότι: «Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και
για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου
δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία
τους». Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι για να στοιχειοθετηθεί
ευθύνη του Δημοσίου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου προς αποζημίωση,
απαιτείται παράνομη πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια ή παράλειψη υλικής
ενέργειας οργάνων του Δημοσίου ή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου κατά την
άσκηση της ανατεθειμένης σε αυτά δημόσιας εξουσίας, επίκληση και απόδειξη
συγκεκριμένης ζημίας, καθώς και αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης πράξης
ή παράλειψης ή υλικής ενέργειας ή παράλειψης υλικής ενέργειας και της επελθούσας ζημίας. Οι κατά το άρθρο αυτό προϋποθέσεις της
ευθύνης προς αποζημίωση πρέπει να συντρέχουν σωρευτικώς,
ενόψει της συγκεκριμένης αξίωσης, της οποίας η ικανοποίηση ζητείται με την
αγωγή (βλ. Σ.τ.Ε. 1963/2018 επταμ., 1634/2017,
237/2011 επταμ. κ.ά.).
3. Επειδή, στο άρθρο 21 του
ν. 1767/1988 «Συμβούλια εργαζομένων και άλλες εργατικές διατάξεις - Κύρωση της
135 διεθνούς σύμβασης εργασίας» (Α' 63), όπως το άρθρο αυτό ίσχυε μετά την
αντικατάσταση του με το άρθρο 32 του ν. 1836/1989 (Α' 89) και πριν την αναδρομική,
από 1.1.2016, κατάργηση του με τη διάταξη του άρθρου 87 του ν. 4706/2020 (Α'
136/17.7.2020), ορίστηκε ότι: «1. Στις βιομηχανικές, βιοτεχνικές και
μεταλλευτικές επιχειρήσεις που βρίσκονται εγκατεστημένες στην περιοχή Δ' του
αναπτυξιακού ν. 1262/1982, δηλαδή στους νομούς Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου, Λέσβου,
Χίου, Σάμου και Δωδεκανήσου και σ' ορισμένους νομούς της περιοχής Γ' του ίδιου
νόμου, δηλαδή στους νομούς Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Φλώρινας, Πέλλης, Κιλκίς, Σερρών, Δράμας, Καβάλας, καθώς και στις
περιοχές επαρχίες Καλαμάτας και Μεσσήνης του νομού Μεσσηνίας, δίδεται
οικονομική ενίσχυση από τον Ο.Α.Ε.Δ. 2. Για το σκοπό αυτόν ο Ο.Α.Ε.Δ.
επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, στον οποίο και εγγράφονται οι
σχετικές πιστώσεις. 3. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας,
Οικονομικών και Εργασίας, μετά από γνώμη του Δ.Σ. του Ο.Α.Ε.Δ., ρυθμίζονται το
ύψος της ενίσχυσης, τα κριτήρια εκτίμησης του ύψους της ενίσχυσης, ο τρόπος
παροχής της, το όργανο του Ο.Α.Ε.Δ. που αποφασίζει για την καταβολή της
παροχής, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την
υλοποίηση των διατάξεων αυτών».
4. Επειδή, κατ'
εξουσιοδότηση της ως άνω παραγράφου 3 του άρθρου 21 του ν. 1767/1988, εκδόθηκε
αρχικά η 31730/1.9.1988 (Φ.Ε.Κ. Β' 670) απόφαση των υπουργών Εθνικής
Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας με τίτλο «Επιδότηση επιχειρήσεων
παραμεθόριων περιοχών Δ' και Γ' του Ν. 1262/82». Η εν λόγω απόφαση όριζε στο
άρθρο μόνο ότι: «1. Επιδοτούνται οι βιομηχανικές, βιοτεχνικές και μεταλλευτικές
επιχειρήσεις: α) Με ποσοστό 6% επί του συνολικού κόστους μισθοδοσίας τους και
εφόσον είναι εγκατεστημένες στους Νομούς Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου, Λέσβου, Χίου,
Σάμου και Δωδεκανήσου στη ζώνη βάθους 20 χιλιομέτρων από την παραμεθόρια γραμμή
στους Νομούς Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Φλώρινας, Πέλλας, Κιλκίς, Σερρών
και Δράμας, καθώς και σε Δήμους ή Κοινότητες των Νομών αυτών των οποίων τα
διοικητικά όρια τέμνονται από την ζώνη των 20 χιλιομέτρων, β) ... γ) ... [όπως
η παράγραφος 1 αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 της 30845/09.05.1989 απόφασης των
Υπουργών Εθν. Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας (Β' 364)] 2. Η επιδότηση παρέχεται
ανεξαρτήτως αριθμού μισθωτών που απασχολεί η επιχείρηση ... 3. Η ως άνω
επιδότηση θα καταβάλλεται στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις: α) Κατά το πρώτο
τρίμηνο μετά το τέλος κάθε εξαμήνου, β) ... 4. Αρμόδιος φορέας για την καταβολή
της προαναφερόμενης επιδότησης ορίζεται ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού
Δυναμικού, ο οποίος την καταβάλλει μέσω των κατά τόπους Υπηρεσιών του, μετά από
σχετική απόφαση του εκάστοτε αρμόδιου Δ/ντή Υ.Ν., Τ.Υ
ή Προϊσταμένου των Γραφείων Εργασίας του. Για την καταβολή της επιδότησης αυτής
οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις οφείλουν εντός τριμήνου από τη λήξη κάθε
εξαμήνου, να προσκομίζουν στις κατά τόπους αρμόδιες Υπηρεσίες του ΟΑΕΔ τα
παρακάτω δικαιολογητικά: ... 5. Η ως άνω επιδότηση αναφέρεται στο κόστος
μισθοδοσίας στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι καταβληθείσες ακαθάριστες αποδοχές,
οι εργοδοτικές εισφορές, το επίδομα αδείας, τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, οι
αποδοχές που τυχόν καταβλήθηκαν για υπερεργασία, νόμιμη υπερωρία ή εργασία τις
Κυριακές, εξαιρετέες ημέρες και κατά τις νυκτερινές ώρες, το χαρτόσημο και ΟΓΑ
χαρτοσήμου κατά ποσοστό 0,60% που βαρύνει τις επιχειρήσεις, το επίδομα
ισολογισμού και το επίδομα ασθενείας, εκτός του πριμ παραγωγικότητας και της
αποζημίωσης που η τελευταία καταβλήθηκε μετά από καταγγελία σύμβασης εργασίας.
6. Κάθε διαφορά που θα προκύπτει κατά την εφαρμογή της απόφασης αυτής θα
τίθεται υπόψη του Δ.Σ. του Οργανισμού και θα επιλύεται με απόφαση του [όπως οι
παρ. 5 και 6 προστέθηκαν με την παρ. 3 της 30845/9.5.1989 υπουργικής απόφασης].
7. ... ». Στη συνέχεια, εκδόθηκε η 18227/ΓΔ.434/Β.435/9.4.1993 (Β' 329) κοινή
απόφαση των Υπουργών Εθν. Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας, όπως
τροποποιήθηκε με τις 48699/Β/763/4.6.1993 (Β΄432) και 33419/27.3-7.4.1995
(Β΄266) όμοιες κ.υ.α., με την οποία ορίσθηκαν τα
εξής: «1. Επιδοτούνται από 1.1.1995 οι βιομηχανικές, βιοτεχνικές,
μεταλλευτικές, κτηνοτροφικές επιχειρήσεις βιομηχανικού τύπου, καθώς και οι
ξενοδοχειακές και ναυτιλιακές επιχειρήσεις με ποσοστό 20% επί του συνολικού
κόστους μισθοδοσίας του προσωπικού τους, εφόσον είναι εγκατεστημένες στους
Νομούς Ξάνθης, Ροδόπης και Έβρου. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι 31730/1.9.88,
30845/9.5.89, 32256/14.2.91 και 48699/Β/783/4.6.93 κοινές αποφάσεις των
Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας. 2. ...». Ακολούθως, με την
334/12090/10-15.4.1997 απόφαση των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών
και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β' 300), τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε
η ανωτέρω 18227/1993 Κ.Υ.Α., ως προς το ποσοστό επιδότησης, και ορίσθηκαν τα
εξής: «1. Επιδοτούνται από 1.7.1997 και 1.10.97 οι βιομηχανικές, βιοτεχνικές,
μεταλλευτικές, κτηνοτροφικές επιχειρήσεις βιομηχανικού τύπου, καθώς και οι
ξενοδοχειακές και ναυτιλιακές επιχειρήσεις με ποσοστό 15% και 12% αντίστοιχα
επί του συνολικού κόστους μισθοδοσίας του προσωπικού τους, εφόσον είναι
εγκατεστημένες στους Νομούς Ξάνθης, Ροδόπης και Έβρου και 4% για τους Νομούς
Καβάλας και Δράμας. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι 31730/1.9.88, 30845/9.5.89,
32256/14.2.91, 48699/Β/763/4.6.93 και 33419/27.3.95 κοινές αποφάσεις των Υπουργών
Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας. 2. ...».
5. Επειδή, περαιτέρω, με την
υπ' αριθ. 13311/273/21.3.2016 κοινή απόφαση του Υφυπουργού Οικονομίας,
Ανάπτυξης και Τουρισμού και των Αναπληρωτών Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής
Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών με τίτλο «Κατάργηση των
κοινών υπουργικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 21
του Ν. 1767/1988 (Α' 63), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 32 του Ν. 1836/1989
(Α' 79)» (Β' 997), η οποία στο προοίμιό της επικαλείται, μεταξύ άλλων, «την
ανάγκη του εξορθολογισμού των προγραμμάτων
απασχόλησης, της δημοσιονομικής προσαρμογής και της εξυγίανσης των δημόσιων
οικονομικών καθώς και την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος» ορίστηκε ότι:
«Καταργούμε τις κοινές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί κατ' εξουσιοδότηση του
άρθρου 21 του Ν. 1767/1988 ...οι οποίες είναι οι κάτωθι: i. Η με αριθμ. 31730/1-9-1988 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής
Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας ... (Β' 670). ii.
Η με αριθμ. 30845/9-5-1989 κοινή απόφαση των Υπουργών
Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας ... (Β' 364). iii.
Η με αριθμ. 32256/14-2-1991 κοινή απόφαση των
Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας ... (Β' 95). iv. Η με αριθμ.
18227/ΓΔ.434/Β.435/9-4-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθν. Οικονομίας και
Οικονομικών και Εργασίας ... (Β' 329). v. Η με αριθμ.
48699/Β/763/4-6-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθν. Οικονομίας και Οικονομικών
και Εργασίας ... (Β' 432). vi. Η με αριθμ. 33419/27-3-1995 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθν.
Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας ... (Β' 266). vii.
Η με αριθμ. 33845/9-10-1995 κοινή απόφαση των
Υπουργών Εθν. Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
... (Β' 868). viii. Η με αριθμ.
334/12090/10-4-1997 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθν. Οικονομίας και Οικονομικών
και Εργασίας ... (Β' 300). ix. Η με αριθμ. 40795/1375/30-11-1998 κοινή απόφαση των Υπουργών
Εθν. Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας ... (Β' 1249). x. Η με αριθμ. 29622/528/26-8-1999 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθν.
Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας ... (Β' 1720). xi.
Η με αριθμ. 192837/296/23-8-2002 κοινή απόφαση των
Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ...
(Β' 1139). xii. Η με αριθμ.
32224/908/14-7-2008 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και
Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας ... (Β' 1441). xiii.
Η με αριθμ. 44727/841/10-9-2009 κοινή απόφαση των
Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας
... (Β' 1988). ...».
6. Επειδή, εξάλλου, με την
305/2020 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας η εν λόγω Κ.Υ.Α. με την οποία
καταργήθηκε η καταβολή της προβλεπόμενης στο άρθρο 21 παρ. 1 του ν. 1767/1988
οικονομικής ενίσχυσης, ακυρώθηκε ως εκδοθείσα καθ'
υπέρβαση της δοθείσας με την παρ. 3 του ίδιου άρθρου νομοθετικής
εξουσιοδότησης, με το σκεπτικό ότι με την ως άνω εξουσιοδοτική διάταξη
παρέχεται στην κανονιστικώς δρώσα διοίκηση, συνεκτιμώντας τις εκάστοτε ανάγκες
των επιχειρήσεων των ως άνω περιοχών καθώς και τις συνθήκες και προτεραιότητες
της οικονομίας, να μεταβάλλει το ύψος και εν γένει τον τρόπο παροχής της
ενίσχυσης, όχι, όμως, να την καταργήσει, καθώς και ότι λόγοι δημοσιονομικοί ή
αναγόμενοι στο δημόσιο συμφέρον εν γένει «μπορούν να αντιμετωπισθούν με την
κατάργηση της οικονομικής ενίσχυσης των διατάξεων του άρθρου 21 του ν.
1767/1988 με διάταξη τυπικού νόμου» (σκ. 8 της Σ.τ.Ε.
305/2020). Κατόπιν τούτων, με τη διάταξη του άρθρου 87 παρ. 1 του ν. 4706/2020
ορίστηκε ότι: «Το άρθρο 21 του ν. 1767/1988 (Α' 63), καθώς και οι κανονιστικές
διοικητικές πράξεις που έχουν εκδοθεί κατ' εξουσιοδότηση του καταργούνται από
1.1.2016.».
7. Επειδή, εν προκειμένω,
από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Η ενάγουσα εταιρεία, η οποία
εδρεύει στη ΒΙ.ΠΕ. Δράμας, έχει —βάσει του καταστατικού σκοπού της— αντικείμενο
δραστηριότητας, μεταξύ άλλων, την κατασκευή και εμπορία συνθετικών κουφωμάτων,
ρολών οικιακής και βιομηχανικής χρήσης, παρεμφερών ειδών, ειδών από πλαστικό
μέταλλο και ειδών από ξύλο, και την κατασκευή καμαρόπορτων, θωρακισμένων πόρτων, πορτών ασφαλείας και συναφών ειδών. Με την
κρινόμενη αγωγή, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το κατατεθέν στις
4.4.2022 υπόμνημα (φέρον τον τίτλο «προτάσεις»), η ενάγουσα ιστορεί ότι υπέβαλε
προς το Κέντρο Προώθησης Απασχόλησης (ΚΠΑ 2) Δράμας του Ο.Α.Ε.Δ. τις, μεταξύ
άλλων, υπ' αριθ. πρωτ. ./25.5.2020 αιτήσεις της μετά
των νόμιμων, κατά τους ισχυρισμούς της, δικαιολογητικών, προκειμένου να λάβει
την ένδικη επιδότηση επί του κόστους μισθοδοσίας της για την εν γένει χρονική
περίοδο από το α' εξάμηνο του έτους 2016 μέχρι και το β' εξάμηνο του έτους 2019
(οκτώ διαδοχικά εξάμηνα), χωρίς, ωστόσο, να λάβει οιοδήποτε από τα αιτηθέντα
επιμέρους ποσά. Ήδη, με την κρινόμενη αγωγή η ενάγουσα εταιρεία υποστηρίζει ότι
παρανόμως ο εναγόμενος Ο.Α.Ε.Δ. παρέλειψε να εκδώσει τις —προβλεπόμενες στην
παρ. 4 της 31730/1.9.1988 Κ.Υ.Α.— εγκριτικές επί των αιτήσεων της αποφάσεις για
τη διενέργεια της καταβολής του εκάστοτε αιτούμενου ποσού επιδότησης επί του
κόστους μισθοδοσίας των παραπάνω εξαμήνων και, συνακολούθως,
παρανόμως παρέλειψε να της καταβάλει το εκάστοτε εξαμηνιαίο ποσό της
επιδότησης. Και τούτο, ενώ, όπως υποστηρίζει, η ίδια πληρούσε όλες τις νόμιμες
προϋποθέσεις για την απονομή σ' αυτήν της επιδότησης, δεδομένου ότι ήταν
εγκατεστημένη στην Περιφερειακή Ενότητα Δράμας, ήτοι σε περιοχή όπου
εφαρμόζεται το σχετικό πρόγραμμα επιδοτήσεων, και είχε υποβάλει την εκάστοτε
σχετική αίτηση με τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά. Η ενάγουσα προβάλλει ότι
εξαιτίας της ως άνω παράλειψης υπέστη αποθετική ζημία συνολικού ύψους 26.736,61
ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί —κατά τους αγωγικούς
ισχυρισμούς— στο κόστος μισθοδοσίας του απασχοληθέντος
σε αυτήν προσωπικού κατά το ένδικο χρονικό διάστημα από 1.1.2016 έως
31.12.2019, το οποίο δεν καλύφθηκε από την εν θέματι οικονομική ενίσχυση.
Ειδικότερα, διατείνεται ότι η ζημία της ανήλθε για το α' και το β' εξάμηνο του
έτους 2016 στα ποσά των 1.931,76 και 2.906,75 ευρώ, αντιστοίχως, για το α' και
το β' εξάμηνο του έτους 2017 στα ποσά των 1.811,85 και 3.107 ευρώ, αντιστοίχως,
για το α' και το β' εξάμηνο του έτους 2018 στα ποσά των 2.815,54 και 4.402,91
ευρώ, αντιστοίχως, και, τέλος, για το α' και το β' εξάμηνο του έτους 2019 στα
ποσά των 4.164,44 και 5.596,36 ευρώ, αντιστοίχως. Ζητεί δε —κατ' ορθή εκτίμηση
του δικογράφου— να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγομένου
να της καταβάλει το προρρηθέν συνολικό ποσό της
επίμαχης επιδότησης για το ένδικο χρονικό διάστημα, ως αποζημίωση, κατά τα
άρθρα 105-106 του Εισ.Ν.Α.Κ., για την αποκατάσταση
της ισόποσης ζημίας που υπέστη εξαιτίας της παράνομης παράλειψης του εναγομένου να της καταβάλει την ως άνω οικονομική ενίσχυση,
με το νόμιμο τόκο από την υποβολή προς το εναγόμενο ν.π.δ.δ.
των από 25.5.2020 οικείων αιτήσεών της, άλλως δε από την επίδοση της κρινόμενης
αγωγής. Άλλως και όλως επικουρικώς, η ενάγουσα
διεκδικεί το ανωτέρω ποσό κατ' επίκληση των διατάξεων περί αδικαιολόγητου
πλουτισμού (άρθρο 904 και επ. του Α.Κ.), καθότι το
εναγόμενο ν.π.δ.δ. κατέστη, κατά τους ισχυρισμούς
της, πλουσιότερο σε βάρος της δικής της περιουσίας χωρίς νόμιμη αιτία. Προς
απόδειξη των ισχυρισμών της η ενάγουσα προσκομίζει μετ' επικλήσεως τα έγγραφα
που απαριθμεί στο υπόμνημα της.
8. Επειδή, αντιθέτως, ο
εναγόμενος Ο.Α.Ε.Δ. με την υπ' αριθ. ./3.12.2021 έκθεση απόψεων και το
κατατεθέν στις 4.4.2022 υπόμνημα του, ζητεί την απόρριψη της κρινόμενης αγωγής
προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: Α) Δεν νομιμοποιείται παθητικώς ο ίδιος
αλλά το Ελληνικό Δημόσιο, καθότι η καταβολή στους δικαιούχους της επίμαχης
ενίσχυσης τελεί υπό την προϋπόθεση της εγγραφής των σχετικών πιστώσεων στον
κρατικό προϋπολογισμό υπέρ του Ο.Α.Ε.Δ. Β) Δεδομένου ότι πράγματι δεν είχαν
εγγραφεί στον κρατικό προϋπολογισμό οι σχετικές πιστώσεις υπέρ του Ο.Α.Ε.Δ.,
κατ' άρθρο 21 παρ. 2 του ν. 1767/1988, δεν στοιχειοθετείται,
πάντως, παρανομία εκ μέρους του Ο.Α.Ε.Δ., καθότι δεν ήταν δυνατή η καταβολή της
ένδικης οικονομικής ενίσχυσης από αυτόν στην ενάγουσα, ενόψει και του άρθρου 80
παρ. 1 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι «Μισθός, σύνταξη, χορηγία ή αμοιβή
ούτε εγγράφεται στον προϋπολογισμό του Κράτους ούτε παρέχεται χωρίς οργανικό ή
άλλο ειδικό νόμο», τούτο δε σε συνδυασμό με τις ισχύουσες διατάξεις περί
δημόσιου λογιστικού και ορθής δημοσιονομικής διαχείρισης, βάσει των οποίων δεν
είναι νόμιμη οιαδήποτε ανάληψη δαπάνης καθ' υπέρβαση των εγγεγραμμένων
πιστώσεων και των ποσοστών διάθεσης του προϋπολογισμού του οικείου φορέα. Γ)
Ήδη η ένδικη επιδότηση καταργήθηκε αναδρομικώς από 1.1.2016 δυνάμει της
διάταξης του άρθρου 87 παρ. 1 του ν. 4706/2020.
9. Επειδή, κατ' αρχάς,
σύμφωνα με τις διατάξεις που παρατίθενται στις υπ' αριθ. 3 και 4 σκέψεις της
παρούσας, αρμόδιος φορέας για την καταβολή της επίμαχης ενίσχυσης είναι ο
Ο.Α.Ε.Δ., κατόπιν σχετικής απόφασης του Διευθυντή ή Προϊσταμένου της οικείας
περιφερειακής υπηρεσίας του, μετά από έλεγχο των σχετικών αιτήσεων και
δικαιολογητικών, και, συνεπώς, ο Ο.Α.Ε.Δ. νομιμοποιείται παθητικώς στην παρούσα
δίκη, κατ' άρθρο 72 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο
του ν. 2717/1999 (Α' 97) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), ενώ δεν ασκεί
επιρροή, από την εξεταζόμενη άποψη, ότι οι σχετικές πιστώσεις υπέρ του ανωτέρω
Οργανισμού εγγράφονταν, κατά τον κρίσιμο χρόνο, στον κρατικό προϋπολογισμό.
Συνεπώς, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από το εναγόμενο ν.π.δ.δ. —με την υπ' αριθ. πρωτ.
./3.12.2021 έκθεση απόψεων και το κατατεθέν στις 4.4.2022 υπόμνημα του— πρέπει
να απορριφθούν ως νόμω αβάσιμα, η δε κρινόμενη αγωγή,
η οποία έχει ασκηθεί παραδεκτώς, πρέπει να εξετασθεί
περαιτέρω κατά την ουσία της.
10. Επειδή, βάσει των
διατάξεων που εκτέθηκαν ανωτέρω και ιδίως λαμβανομένου υπόψη ότι με τη διάταξη
του άρθρου 87 παρ. 1 του ν. 4706/2020 καταργήθηκαν από 1.1.2016 τόσο το άρθρο
21 του ν. 1767/1988, όσο και οι κανονιστικές διοικητικές πράξεις που είχαν εκδοθεί
κατ' εξουσιοδότηση αυτού —συμφώνως προς το σκεπτικό της 305/2020 απόφασης του
Συμβουλίου της Επικρατείας— και ότι, συνεπώς, μετά την ημερομηνία αυτή οι
επιχειρήσεις του άρθρου 21 του ν. 1767/1988 δεν δικαιούνται να επιδοτηθούν για
μέρος του εργοδοτικού τους κόστους κατά τα οριζόμενα στο ήδη καταργηθέν άρθρο του αυτού νόμου και τις κατ' εξουσιοδότηση
αυτού εκδοθείσες υπουργικές αποφάσεις, το Δικαστήριο
κρίνει ότι εκ της μη καταβολής της ένδικης επιδότησης για το επίδικο διάστημα
(1.1.2016 - 31.12.2019) δεν στοιχειοθετείται αδικοπρακτική ευθύνη του εναγόμενου Οργανισμού και ότι, ως
εκ τούτου, οι κατ' αυτού ένδικες αξιώσεις της ενάγουσας εταιρείας παρίστανται
αβάσιμες. Απορριπτέα, εξάλλου, κρίνεται η αγωγή αυτή και κατά την επικουρική
βάση της, πρωτίστως διότι αυτή έχει επιβοηθητικό χαρακτήρα και δύναται να
ασκηθεί μόνον εφόσον ελλείπουν οι προϋποθέσεις για την έγερση κύριας αγωγής ή
αγωγής από αδικοπραξία, εκτός αν θεμελιώνεται σε πραγματικά περιστατικά
διαφορετικά ή πρόσθετα από εκείνα στα οποία στηρίζεται η κύρια αγωγή ή αγωγή
από αδικοπραξία (πρβλ. Σ.τ.Ε. 651/2018 σκ. 5 και 9, 2367/2017 σκ. 11,
3522/2014 σκ. 10, 528/2014 σκ.
6 και 10, κ.α., Δ.Εφ.Θεσ. 1438/2021), προϋποθέσεις
που δεν συντρέχουν εν προκειμένω.
11. Επειδή, κατ' ακολουθίαν
των ανωτέρω, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί. Τέλος, κατ' εκτίμηση των
περιστάσεων, η ενάγουσα πρέπει να απαλλαγεί από την καταβολή των δικαστικών
εξόδων του εναγομένου (άρθρο 275 παρ.1 εδ. ε' του Κ.Δ.Δ.).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την αγωγή.
Απαλλάσσει την ενάγουσα από
την καταβολή των δικαστικών εξόδων του εναγομένου.
Η απόφαση δημοσιεύθηκε στην
Καβάλα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στις 30.5.2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ