ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΕφ(Ακ)Αθ 2374/2019

Ακύρωση πράξεως αναδασώσεως - Πράξη πλημμελώς αιτιολογημένη - Δασικός χαρακτήρας έκτασης -.

Προϋποθέσεις νομίμου εκδόσεως πράξεως κηρύξεως αναδασώσεως. Δεκτή αίτηση ακύρωσης κατά πράξεως με την οποία κηρύσσεται έκταση αναδασωτέα. Η πράξη παρίσταται πλημμελώς αιτιολογημένη καθώς πρόκειται για δασική έκταση που έχει εκχερσωθεί. Δεν συνάγεται ο δασικός χαρακτήρας της επίμαχης έκτασης. Ακύρωση και της συμπροσβαλλόμενης δασικής απαγορευτικής διατάξεως η οποία στηρίζεται στην αναδάσωση.

Αριθμός απόφασης 2374/2019

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΤΜΗΜΑ Γ΄

Με μέλη τις: Μαρία Τσιρακάκη, Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Ελένη Γεωργούτσου και Ιουλία Γεωργούλια, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων,

σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 7 Νοεμβρίου 2018, με γραμματέα την Καλλιόπη Κοκκίνη, δικαστική υπάλληλο, για να δικάσει την από 20.7.2015 αίτηση ακύρωσης (αρ.κατ. AK ./20.7.2015),

τ η ς ..., κατοίκου Νέας Σμύρνης Αττικής (οδός ...), η οποία παρέστη με δήλωση (ΔΠΡ 5693/6.11.2018, άρθρου 33 παρ. 6 του π.δ/τος 18/1989) του δικηγόρου Απόστολου Παπακωνσταντίνου διορισμένου με ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο,

κ α τ ά: 1) του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, 2) του Γενικού Γραμματέα και ήδη Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (Διεύθυνση Δασών Ανατολικής Αττικής) που παρέστησαν με τον Δικαστικό Πληρεξούσιο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Νικόλαο Κουφογιάννη.

Κατά τη δημόσια συζήτηση που ακολούθησε, ο αντιπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου, δήλωσε, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 33 του π.δ/τος 18/1989, που προστέθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 3772/2009 (Α΄112) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6 παρ. 4 του ν. 3900/2010 (Α΄213) ότι δεν θα προβεί σε προφορική ανάπτυξη της υπόθεσης.

Η εκδίκαση της υπόθεσης άρχισε με ανάγνωση της έκθεσης συνοπτικά από την εισηγήτρια Ιουλία Γεωργούλια, Εφέτη Δ. Δ.

Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη

και αφού μελέτησε τη δικογραφία και τις σχετικές διατάξεις

αποφασίζει τα εξής:

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης έχει καταβληθεί το νόμιμο, παράβολο (βλ. τα με αρ. … ειδικά έντυπά παραβόλου).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, ζητείται η ακύρωση α) της με α.π. ./2.7.2014 απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (ΦΕΚ Δ΄./22.7.2014), με την οποία κηρύχθηκε αναδασωτέα έκταση 0,70467 στρ. στη θέση «Λόφος Κόκκου» περιφέρειας Δήμου Γαλατσίου Νομού Αττικής, επί της οποίας η αιτούσα προβάλλει δικαίωμα κυριότητας, β) της με α.π. οικ../αρ.11/4.12.2014 δασικής απαγορευτικής διάταξης του Διευθυντή Δασών Αθηνών, με την οποία απαγορεύονται επί είκοσι έτη ορισμένες δραστηριότητες και εργασίες στην ανωτέρω κηρυχθείσα αναδασωτέα έκταση με σκοπό την προστασία και την ανάπτυξη της δασικής βλάστησης.

3. Επειδή, οι προσβαλλόμενες πράξεις έχουν μεν εκδοθεί από διαφορετικά όργανα, δυνάμει διαφορετικών νομοθεσιών, κατατείνουν, όμως, στο αυτό αποτέλεσμα, στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Περαιτέρω, ενόψει του ότι η έκδοση της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης αποτελεί προϋπόθεση για τη νόμιμη έκδοση της δεύτερης από αυτές, οι εν λόγω πράξεις παραδεκτώς συμπροσβάλλονται ως συναφείς (ΣτΕ 272/2014 7μ.), συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση που έχει ασκηθεί εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς κατά τα λοιπά, πρέπει να εξετασθεί επί της ουσίας.

4. Επειδή, το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος ορίζει ότι «δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται, δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό». Εξάλλου, κατά το άρθρο 38 παρ. 1 του ν. 998/1979 (Α΄ 289) «κηρύσσονται υποχρεωτικώς ως αναδασωτέα τα δάση και αι δασικαί εκτάσεις, ανεξαρτήτως της ειδικωτέρας κατηγορίας αυτών ή της θέσεως εις ήν ευρίσκονται, εφ’όσον ταύτα καταστρέφονται ή αποψιλούνται συνεπεία πυρκαγιάς ή παρανόμου υλοτομίας αυτών. Η αυτή υποχρέωσις υφίσταται και δια τα εκ των ως άνω αιτίων καταστραφέντα ή αποψιλωθέντα δάση και δασικάς εκτάσεις, ανεξαρτήτως του χρόνου της καταστροφής ή της αποψιλώσεως τούτων, εφ’ όσον μέχρι της 11ης Ιουνίου 1975, δεν είχον χρησιμοποιηθεί δι’έτερον σκοπόν, ώστε να καθίσταται αδύνατος η ανατροπή της εκ της χρησιμοποιήσεως ταύτης δημιουργηθείσης καταστάσεως …», ενώ, κατά το άρθρο 41 παρ. 1 του ίδιου νόμου, «η κήρυξις εκτάσεων ως αναδασωτέων ενεργείται δι’αποφάσεως του οικείου νομάρχου [και, ήδη, κατά τον κρίσιμο χρόνο, του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης], καθοριζούσης σαφώς τα όρια της εκτάσεως η οποία κηρύσσεται αναδασωτέα και συνοδευομένης υποχρεωτικώς υπό σχεδιαγράμματος, το οποίον δημοσιεύεται εν φωτοσμικρύνσει μετά της αποφάσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων που προβλέπει η ως άνω συνταγματική διάταξη, η δε απόφαση περί αναδασώσεως πρέπει να αιτιολογείται πλήρως ως προς τον χαρακτηρισμό της έκτασης ως δάσους ή δασικής έκτασης, η αιτιολογία, όμως, αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου (βλ. ΣτΕ 4477/2015, 1740/2012, 634/2012, 3428/2011, 887/2010, 1286/2009 επταμ., 844/2009, κ.ά.).

5. Επειδή, εξάλλου, το άρθρο 3 του ν. 998/1979, όπως ίσχυε κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξεως, ορίζει τα εξής: «1. Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). 2. Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά. … 3. (4). Ως δασικές εκτάσεις νοούνται και οι οποιασδήποτε φύσεως ασκεπείς εκτάσεις (φρυγανώδεις ή χορτολιβαδικές εκτάσεις, βραχώδεις εξάρσεις και γενικά ακάλυπτοι χώροι), που περικλείονται από δάση ή δασικές εκτάσεις, καθώς και οι υπεράνω των δασών ή δασικών εκτάσεων ασκεπείς κορυφές ή αλπικές ζώνες των ορέων. … [η παρ. 4 του άρθρου 3 του ν.998/79 αναριθμήθηκε σε παρ. 3 με την παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 3818/2010, φ. Α΄17/ 16.2.2010, όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 2 του άρθρου. 25 του ν.3889/2010, φ. Α΄182/14.10.2010] … 6. Δεν υπάγονται οπωσδήποτε εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου: α) … β) Αι χορτολιβαδικαί εκτάσεις, αι ευρισκόμεναι επί πεδινών εδαφών ή επί ανωμάλου εδάφους ή λόφων, εφόσον δεν εμπίπτουν εις τας περιπτώσεις της παρ. 3 (4) του παρόντος άρθρου ή δεν έχουν κηρυχθή ένεκα του προστατευτικού αυτών χαρακτήρος ή εξ άλλου λόγου δασωτέαι ή αναδασωτέαι κατά τα εις το άρθρον 38 του παρόντος νόμου οριζόμενα, γ) .... στ) ...». Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις, δηλαδή οι εκτάσεις οι οποίες δεν έχουν ξυλώδη (υψηλή ή θαμνώδη), αλλά ποώδη ή φρυγανώδη βλάστηση, όταν περιβάλλονται από δάση ή δασικές εκτάσεις υπάγονται, κατ’άρθρο 3 παρ. 3 του ν. 998/1979, όπως ισχύει, σε ιδιαίτερο καθεστώς, αντίστοιχο προς αυτό των δασικών εκτάσεων, διότι, σύμφωνα και με τα διδάγματα της οικείας επιστήμης, αποτελούν ευπαθή οικοσυστήματα που χρήζουν προστασίας (ΣτΕ 1309/2005), ενώ όταν ευρίσκονται επί πεδινών εδαφών και συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις του άρθρου 3 παρ. 6 περίπτ. β΄ του ίδιου νόμου, όπως ισχύει, δεν υπάγονται στο καθεστώς των δασικών εκτάσεων (ΣτΕ 4724/2012 σκ. 5).

6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι κατά την αυτοψία που πραγματοποιήθηκε την 15.5.2007, από την Δασοπόνο ..., στη δασική θέση «Λόφος Κόκκου-Βεΐκου» περιφέρειας Δήμου Γαλατσίου Αττικής, διαπιστώθηκε ότι, κατά το τελευταίο δεκαπενθήμερο του μηνός Απριλίου 2007, η αιτούσα είχε καταλάβει παράνομα δημόσια δασική έκταση 704,67τ.μ. ανακατασκευάζοντας την περίφραξη με σιδηροπασσάλους και συρματόπλεγμα και τοποθετώντας πόρτα και οικοδομικά υλικά εντός αυτής (ξυλεία οικοδομής, σκαλωσιές). Στη συνέχεια, για την ανωτέρω έκταση, όπως απεικονίζεται στο συνημμένο στην έκθεση αυτοψίας τοπογραφικό διάγραμμα (κλ. 1:500) συντάχθηκε η με α.π. Δ.Υ./20.6.2014 πρόταση κήρυξης αναδασωτέας από τον Δασολόγο ... και τον Δασοπόνο ... της Διεύθυνσης Δασών Αθηνών. Σύμφωνα με την ανωτέρω πρόταση, η έκταση, η οποία έχει «έκθεση νοτιοδυτική, κλίση 0-5% & έδαφος βαθύ γαιώδες», στη «σημερινή της μορφή», είναι περιφραγμένη και διαμορφωμένη με οικοδομικά υλικά και σκαλωσιές, ενώ φέρει πεύκα, ελιές, καλλωπιστικά και καρποφόρα δένδρα, καθώς και μονοετή ποώδη και αγροστώδη φυτά εν μέσω ευρύτερης έκτασης επί της οποίας φύονται μεμονωμένα άτομα πεύκης καθώς και νεοφυτεία πεύκης που συνιστά δασικό οικοσύστημα. Η έκταση συνορεύει «Βόρεια - Δυτικά: Με χωμάτινη οδό και πέραν αυτής με αναδασωτέα έκταση σύμφωνα με την ./1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών (Δ΄./25.10.1994). Νότια - Ανατολικά: Με αναδασωτέα έκταση σύμφωνα με την 1147/1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών». Για την «ευρύτερη έκταση» η πρόταση αναφέρει ότι «έχει κηρυχθεί αναδασωτέα i) με την υπ’αρ. 108424/ 13.9.1934 απόφαση Υπ. Γεωργίας (φ. Β΄133/16.10.1934) και ii) με την υπ’αρ. ./1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών (φ. Δ΄.) … η οποία σύμφωνα με τις 4543/2011 & 4644/2011 αποφάσεις Σ.Τ.Ε. έχει αναπεμφθεί στη Διοίκηση προκειμένου αυτή να εξετάσει την συνδρομή των προϋποθέσεων έκδοσής της». Στη συνέχεια οι συντάκτες της πρότασης προχώρησαν, με βάση τα «στοιχεία αρχείου» της Υπηρεσίας, σε ερμηνεία αεροφωτογραφιών για τη μορφή της έκτασης κατά το παρελθόν όπου αναφέρουν τα εξής: Η επίδικη έκταση «στις Α/Φ λήψης 1937 (.) αποτελεί τμήμα ευρύτερης έκτασης που καλύπτεται από πεύκα με υπόροφο αείφυλλων - πλατύφυλλων (σχίνα, πρίνα) και ποσοστό συγκόμωσης 40-50%», στις Α/Φ λήψης 1945 (080-081) αποτελεί «τμήμα ευρύτερης έκτασης επί της οποίας φύεται χορτολιβαδική βλάστηση (φρύγανα, χόρτα)», στις Α/Φ λήψης 1960 (2281-2) «περιλαμβάνεται εντός ευρύτερης έκτασης, η οποία σταδιακά ρυμοτομείται και εντός της οποίας φύεται χορτολιβαδική βλάστηση (φρύγανα, χόρτα), καθώς και αραιή δασική βλάστηση (σχίνα, πρίνα) που συνιστούν δασικό οικοσύστημα». Όμοια κατάσταση διαπιστώνεται και στις Α/Φ λήψης 1972 (.), 1979 (.) και 1988 (.), ενώ το 2007 (Ο/Φ με αρ. φύλλου .), η επίδικη έκταση «εμφανίζεται εν μέρει διαμορφωμένη ενώ φέρει περιμετρικά άτομα πεύκης εν μέσω ευρύτερης οικοπεδοποιημένης - οικοδομημένης έκτασης καθώς και έκτασης επί της οποίας φύεται αραιή χορτολιβαδική βλάστηση (φρύγανα, χόρτα) και μεμονωμένα άτομα πεύκης». Τέλος, αναφέρονται τα εξής στοιχεία για την «ανέκαθεν δασική μορφή της έκτασης»: 1) Ο χάρτης του Kaupert (ετών 1878/1879 - κλ. 1: 25.000 - φύλλο KEPHISIA), όπου η επίδικη έκταση εμφανίζεται ως «αναπόσπαστο μέρος χαμόδενδρων (αείφυλλων πλατύφυλλων) με διάσπαρτα κωνοφόρα», 2) Η από 25.11.1987 έκθεση φωτοερμηνείας των Δασολόγων ... του 3ου Συνεργείου Κτηματογράφησης (περιοχής Τουρκοβουνίων), όπου η επίδικη έκταση εμφανίζεται «με πράσινο χρώμα ως δασική έκταση στις Α/Φ 1937-1938-1945, δασική έκταση κατά την ημερομηνία σύνταξης της έκθεσης [1987]», 3) Οι εκθέσεις φωτοερμηνείας του 4ου Συνεργείου Κτηματογράφησης (1994) και το διάγραμμα με το υπόμνημα που τις συνοδεύει, σύμφωνα με τις οποίες «η ευρύτερη (μετά της επιδίκου έκτασης), προ του έτους 1937 είχε δασικό χαρακτήρα με πεύκα μεγάλης ηλικίας διάσπαρτα σε όλη την έκταση…, η παρουσία των οποίων άφησε αποδεικτικά στοιχεία και στις Α/Φ έτους 1978 κατά ένα μεγάλο μέρος της επίδικης έκτασης που διατήρησε τον δασικό του χαρακτήρα ανέπαφο μέχρι του έτους 1945, ενώ οι επεμβάσεις άρχισαν αργότερα κυρίως μετά τα έτος 1962». Στο δε υπόμνημα που συνοδεύει το ./19.9.1994 έγγραφο ΠΕΔΑΝ και την ./9.9.1994 έκθεση φωτοερμηνείας [η έκταση] αναφέρεται «με κωδικούς Α25 & Α3 πράσινο και κόκκινο χρώμα αντίστοιχα ως: α) Δασική έκταση στις 19.9.1994. Δασική έκταση στις Α/Φ 1937. β) ʼλλης μορφής έκταση στις 19.9.1994. Δασική έκταση στις Α/Φ 1937, 4) Η με α.π. ./23.6.2010 θεώρηση του Διευθυντή Δασών Αθηνών στο προς ανάρτηση φύλλο του προσωρινού Δασικού Χάρτη των Δήμων Αθηναίων - Γαλατσίου - Ψυχικού - Ν. Χαλκηδόνας - Ν. Φιλαδέλφειας, όπου η επίδικη έκταση αναφέρεται με κωδ. . ως Δάσος και δασική έκταση στις Α/Φ παλιότερης λήψης - Δάσος και δασική έκταση στις Α/Φ πρόσφατης λήψης και στις αυτοψίες. 5) Η υπ’αριθμ. ./5.6.1912 Δ.Α.Δ. του Δασάρχη Αθηνών, σύμφωνα με την οποία η ευρύτερη περιοχή στη θέση Ομορφοκκλησιά - ʼγιος Γεώργιος Γαλατσίου αποτελεί Δάσος Πεύκης επί του οποίου απαγορεύτηκε η ρυτινοσυλλογή. Τούτο αποτελεί απόδειξη ύπαρξης δάσους… ο βαθμός συγκόμωσης του οποίου θα έπρεπε την εποχή εκείνη να υπερβαίνει του 0,60. 6) Οι υπ’αριθμ. ./23.7.1915 & ./22.10.1917 εγκρίσεις υλοτομίας πευκοδένδρων του Δασαρχείου Αττικής εκ του «Δάσους Εύμορφη Εκκλησιά», ενδεικτικές πολλών ομοίων εγκρίσεων δηλωτικών του ανέκαθεν δασικού χαρακτήρα της έκτασης. 7) Η υπ' ’αριθμ. ./12.22.1927 Δ.Α.Δ. του Δασάρχη αναδασώσεων Αττικοβοιωτίας περί απαγόρευσης βοσκής καλλιέργειας». Κατόπιν των ανωτέρω, οι συντάξαντες την από 20.6.2014 πρόταση κήρυξης αναδασωτέας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι: «από τα στοιχεία του παρελθόντος και τη σημερινή κατάσταση συμπεραίνουμε ότι η έκταση ήταν Δάσος πεύκης της παρ. 1 του άρθ. 3 του Ν.998/79 που εκχερσώθηκε» και πρότειναν την κήρυξή της ως αναδασωτέα λόγω εκχέρσωσης. Ακολούθησε η έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης αναδάσωσης, με την οποία κηρύσσεται αναδασωτέα η επίμαχη έκταση (δημοσίου δάσους εμβαδού 0,70467 στρ.), που εκχερσώθηκε σταδιακά από το έτος 2007 και εντεύθεν, με σκοπό «την αποκατάσταση της καταστραφείσας από παράνομη εκχέρσωση δασικής βλάστησης στην προτέρα της καταστροφής της μορφή αποτελούμενη από δάσος πεύκης».

7. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, αμφισβητείται κατ’αρχάς ο δασικός χαρακτήρας της επίδικης έκτασης με την επίκληση διαφόρων ιδιωτικών τεχνικών εκθέσεων πραγματογνωμοσύνης και φωτοερμηνείας, οι οποίες, όμως, δεν προσκομίζονται από την αιτούσα, συνεπώς ο σχετικός λόγος προβάλλεται αλυσιτελώς και πρέπει να απορριφθεί. Περαιτέρω, με την κρινόμενη αίτηση, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, καθώς, από την έκθεση φωτοερμηνείας των δασολόγων ..., προκύπτει ότι η επίδικη έκταση μετά το έτος 1945, δεν ήταν δασική αλλά «χορτολιβαδική με αραιή δασική βλάστηση», χωρίς ωστόσο να αναφέρεται η πυκνότητα και ο βαθμός συγκόμωσης της βλάστησης αυτής. Ακόμη, προβάλλεται ότι ο δασικός της χαρακτήρας της «ευρύτερης έκτασης» αιτιολογείται ανεπαρκώς, διότι στηρίζεται μόνο στην κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας με τις υπ’αρ. ./1934 και ./1994 αποφάσεις αναδάσωσης, το περιεχόμενο των οποίων, όμως, αμφισβητεί η αιτούσα, ενόψει των 4643 και 4644/2011 αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τις οποίες απαιτείται «νέα έρευνα» προκειμένου η Διοίκηση να διαπιστώσει εάν συγκεκριμένη έκταση, εμπίπτουσα στις ανωτέρω αποφάσεις αναδάσωσης, έχει πράγματι δασικό χαρακτήρα ή μη.

8. Επειδή, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση η επίδικη έκταση κηρύσσεται αναδασωτέα κατ’επίκληση των διατάξεων του άρθρου 3 του Ν. 998/1979 και συγκεκριμένα της παρ. 2 (έκταση με άγρια ξυλώδη βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδη, η οποία είναι αραιά) και της παρ. 4 (χορτολιβαδική έκταση που περικλείεται από δάση ή δασικές εκτάσεις). Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου και ιδίως την από 20.6.2014 φωτοερμηνεία των δασολόγων ... προκύπτει ότι η επίδικη έκταση το έτος 1937 είχε δασικό χαρακτήρα (ως τμήμα ευρύτερης έκτασης καλυπτόμενη από πεύκα με συγκόμωση 40-50%). Ωστόσο, στη συνέχεια, το έτος 1945, η ευρύτερη έκταση (τμήμα της οποίας αποτελεί η επίδικη) απέκτησε χορτολιβαδική βλάστηση (χωρίς να προσδιορίζεται εάν περικλείεται από δάση ή δασικές εκτάσεις), ενώ, από το έτος 1960 και μετά (έως το 1988), η ευρύτερη έκταση διατήρησε τη χορτολιβαδική βλάστηση, στην οποία προστέθηκε και αραιή δασική (βλάστηση) και σταδιακά άρχισε να ρυμοτομείται. Τέλος το 2007, η επίδικη έκταση εμφανίζεται «εν μέρει διαμορφωμένη και φέρει περιμετρικά άτομα πεύκης εν μέσω ευρύτερης οικοπεδοποιημένης-οικοδομημένης έκτασης». Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, η προσβαλλόμενη πράξη είναι πλημμελώς αιτιολογημένη αφενός λόγω του πολύ παρωχημένου χρόνου που αναφέρεται η δασοκάλυψη της έκτασης (1937) (βλ. ΣτΕ 4659/2011, 3428/2011, 844/2009), αφετέρου λόγω του ότι ο χορτολιβαδικός χαρακτήρας που αυτή φαίνεται να αποκτά από το έτος 1945 και μετά, δεν συνοδεύεται από την ειδικότερη διαπίστωση ότι «περικλείεται από δάση ή δασικές εκτάσεις», προϋπόθεση απαραίτητη προκειμένου η χορτολιβαδική έκταση να χαρακτηρισθεί ως δασική (άρθρο 2 παρ. 4 του Ν. 998/1979) και να υπαχθεί στη δασική νομοθεσία (πρβλ. ΣτΕ 4274/2012 σκ.9, 964/2013 σκ.7). Εξάλλου, για την πλήρωση της ανωτέρω προϋπόθεσης, δεν αρκεί η αναφορά στην πρόταση αναδάσωσης, ότι η «ευρύτερη έκταση» έχει κηρυχθεί αναδασωτέα με την 108424/1934 απόφαση του Υπ. Γεωργίας και την 1147/1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών. Και τούτο διότι ο δασικός χαρακτήρας της «ευρύτερης έκτασης» σύμφωνα με τις προμνησθείσες αποφάσεις κλονίζεται α) από το γεγονός ότι η απόφαση αναδάσωσης του έτους 1934, εκδόθηκε σε πολύ παρωχημένο χρόνο, αφορά ευρύτατες εκτάσεις του λεκανοπεδίου, και δεν δύναται τόσο εμπειρικώς όσο και από την άποψη της δασολογικής επιστήμης, να διαρκεί επί ογδόντα και πλέον έτη (πρβλ. ΣτΕ 3758/2015 σκ.6, ΣτΕ 2301/2017 σκ. 15, ΣτΕ 5439/3012 σκ.5), β) όσον αφορά την 1147/1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών, δεν προκύπτει ότι η Διοίκηση εξέτασε «εκ νέου» τη συνδρομή των προϋποθέσεων εκδόσεώς της (για τον δασικό χαρακτήρα της «ευρύτερης έκτασης»), σύμφωνα με τις 4643 και 4644/2011 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που μνημονεύει η ίδια η προσβαλλόμενη απόφαση στην αιτιολογία της. Επίσης, ο δασικός χαρακτήρας της επίμαχης έκτασης δεν μπορεί να συναχθεί από την ύπαρξη «αραιής δασικής βλάστησης κατά τα έτη 1960-1988», της οποίας άλλωστε δεν προσδιορίζεται η πυκνότητα και τα ποσοστό, ούτε περιέχεται κρίση για την τυχόν οργανική της ενότητα με τις πλησίον αυτής ευρισκόμενες δασικές εκτάσεις, καθώς όπως προαναφέρθηκε, οι πλησίον αυτής εκτάσεις δεν είναι δασικές αλλά χορτολιβαδικές (πρβλ. ΣτΕ 1061/2008 σκ.9, ΣτΕ 2515/2009 σκ.9). Τέλος, τα πρόσθετα στοιχεία, που αναφέρονται στην από 20.6.2014 πρόταση, ως στοιχεία ενισχυτικά του δασικού χαρακτήρα της επίδικης έκτασης (χάρτης του Kaupert των ετών 1878/79, η με αρ. 1641/1912 Δ.Α.Δ. του Δασάρχη Αθηνών και διάφορες εγκρίσεις υλοτομίας πευκοδένδρων των ετών 1915 και 1917), ανάγονται σε χρόνο τόσο παρωχημένο (1915 -1917-1945 -1879), ώστε δεν συγκροτούν επαρκές αιτιολογικό έρεισμα για την κρίση της Διοίκησης, ως προς τον δασικό χαρακτήρα της κηρυχθείσας ως αναδασωτέας έκτασης (ΣτΕ 713/2014 σκ. 8). Περαιτέρω στα στοιχεία αυτά διαπιστώνονται αντιφάσεις όσον αφορά τον διαχρονικό δασικό χαρακτήρα της έκτασης, ανάμεσα ι) στην από 20.6.2014 έκθεση φωτοερμηνείας και ιι) στις από 25.11.1987 & 9.9.1994 εκθέσεις φωτοερμηνείας του 3ου και 4ου Συνεργείου Κτηματογράφησης, καθώς πέραν του δασικού χαρακτήρα του έτους 1937, στον οποίο συμφωνούν και οι τρεις εκθέσεις, στην πρώτη έκθεση η έκταση αναφέρεται ως «χορτολιβαδική το έτος 1945, χορτολιβαδική με αραιή δασική βλάστηση τα έτη 1960-1988», ενώ, στην από 25.11.1987 έκθεση, περιγράφεται ως «δασική στις Α/Φ 1938-1945, δασική και κατά την ημερομηνία σύνταξή της [1987]» και στην από 9.9.1994 έκθεση φαίνεται πως η έκταση «διατήρησε ανέπαφο τον δασικό της χαρακτήρα μέχρι του έτους 1945 ενώ οι επεμβάσεις άρχισαν κυρίως μετά το έτος 1962», παρ’όλο που κατά την ημερομηνία σύνταξης της έκθεσης, η έκταση αναφέρεται ως «α. Δασική έκταση στις 19-9-94 … β. ʼλλης μορφής έκταση στις 19-9-94». Επίσης στο με ημερομηνία θεώρησης 23.6.2010 προς ανάρτηση φύλλο του προσωρινού Δασικού Χάρτη των Δήμων Αθηναίων -Γαλατσίου κ.ά., «η επίδικη έκταση αναφέρεται με κωδ. ΔΔ. ως Δάσος και δασική έκταση στις Α/Φ παλιότερης λήψης - Δάσος και δασική έκταση στις Α/Φ πρόσφατης λήψης και στις αυτοψίες», μολονότι, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση, η έκταση φέρεται ως εκχερσωθείσα το έτος 2007.

9. Επειδή, ενόψει των όσων προπαρατέθηκαν, η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία κηρύσσεται αναδασωτέα η ιδιοκτησία της αιτούσας, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για δασική έκταση των παρ. 2 και 4 του άρθρου 3 του ν. 998/1979, που έχει εκχερσωθεί, παρίσταται ανεπαρκώς αιτιολογημένη και, για το λόγο αυτό που προβάλλεται βασίμως, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη αναδάσωσης, καθώς και η συμπροσβαλλόμενη δασική απαγορευτική διάταξη η οποία στηρίζεται στην εν λογω αναδάσωση.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται την αίτηση.

Ακυρώνει την με α.π. ./2.7.2014 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (ΦΕΚ Δ΄./22.7.2014)

Ακυρώνει την με α.π. ./4.12.2014 Δασική Απαγορευτική Διάταξη του Διευθυντή Δασών Αθηνών

Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου στην αιτούσα.

Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη της αιτούσας, ανερχόμενη στο ποσό των τριακοσίων ογδόντα ενός (381) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Ιουλίου 2019 και 18 Σεπτεμβρίου 2019

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΡΑΚΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ

και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στις 30 Σεπτεμβρίου 2019 με την εξής σύνθεση: Μαρία Τσιρακάκη, Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Ειρήνη Γεωργίου και Ιουλία Γεωργούλια, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων, λόγω αποχώρησης από το Γ΄ Τμήμα του Δικαστηρίου της Ελένης Γεωργούτσου, Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΡΑΚΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ

ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ

Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ