ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
ΠΠρΠατρών 32/2019
Αναγκαστική εκτέλεση για την επιχείρηση
αναντικατάστατης πράξεως - Υλική πράξη αναγόμενη σε παρελθοντικό χρόνο - Πρώην
νομικός εκπρόσωπος νομικού προσώπου -.
Νομικά
αβάσιμη η αγωγή με την οποία ζητείται να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, που είχε την
ιδιότητα του νομικού εκπροσώπου του ενάγοντος νομικού προσώπου, την οποία
ωστόσο δεν διατηρεί πλέον, να προβεί σε υλική πράξη η οποία θα ανατρέχει σε
παρελθοντικό χρόνο.
(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία
του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου,
εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 32/2019
(Αριθμ.
κατάθ. αγωγής: ./2015)
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
ΠΑΤΡΩΝ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους
Δικαστές Μάρθα Γαλαριώτου, Πρόεδρο Πρωτοδικών,
Αικατερίνη Τσούτσουρα, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια, Σοφία Μάγκου, Πρωτόδικη και από το Γραμματέα Βασίλειο Μπισμπίκη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο
ακροατήριο του στις 15 Μαΐου 2018 για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Νομικού
Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Πατρέων - Καρναβάλι Πάτρας» (ΚΕΔΗΠ) που εδρεύει στην Πάτρα
και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε στο ακροατήριο δια του
πληρεξουσίου δικηγόρου του Αλέκου Καρώκη (Α.Μ.Δ.Σ.Π.
341), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ:
του
, κατοίκου Τ.Κ
της Δ.Ε. Μ του Δήμου Πατρέων, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Ανδρέα Κότσιφα (Α.Μ.Δ.Σ.Π. 1116), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες
προτάσεις.
Το ενάγον ζητεί να γίνει
δεκτή η από 12.5.2015 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου
τούτου με αριθμό κατάθεσης ./13.3.2015, η οποία προσδιορίσθηκε αρχικά για
συζήτηση κατά την δικάσιμο της 10.11.2015 και κατόπιν διαδοχικών αναβολών για την
δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο
πινάκιο.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ
ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ
ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 946 παρ. 1 ΚΠολΔ, αν ο οφειλέτης δεν εκπλήρωσε την υποχρέωσή του να
επιχειρήσει πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή
του εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του οφειλέτη, το δικαστήριο τον
καταδικάζει να εκτελέσει την πράξη και στη περίπτωση που δεν την εκτελέσει τον
καταδικάζει αυτεπαγγέλτως σε χρηματική ποινή έως πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ
υπέρ του δανειστή και σε προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Ο δικαιούχος της
απαιτήσεως υπέρ της οποίας διατάχθηκε η χρηματική ποινή, αφότου η απόφαση καταστεί
τίτλος εκτελεστός, δικαιούται να λάβει απόγραφο και να κοινοποιήσει βάσει αυτού
επιταγή προς εκτέλεση (βλ. Π. Γέσιου-Φλατσή, Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, τόμος ΙΙα/Ειδικό Μέρος, άρθρο 946 σελ. 53-54). Κατά την έννοια
της ανωτέρω διατάξεως η επιχείρηση της αναντικατάστατης αυτής πράξης δεν
δύναται να ανατρέχει σε παρελθοντικό χρόνο αλλά εννοείται ότι αφορά επιχείρηση
υλικής πράξης που αφορά στο χρόνο δημοσίευσης της δικαστικής απόφασης ή σε
εξακολουθητική μελλοντική πράξη. Αν ο νομοθέτης ήθελε η πράξη αυτή να ανατρέχει
σε παρελθοντικό χρόνο θα το ανέφερε ρητά. Περαιτέρω, ως έγγραφο και δη ιδιωτικό
νοείται κάθε σταθερή ενσωμάτωση σε ύλη της ανθρώπινης σκέψης έτσι ώστε να
προκύπτει ποιος είναι ο εκφραστής της. Για την ύπαρξη δηλαδή εγγράφου αναγκαία
προϋπόθεση είναι η θέση υπογραφής του εκδότη. Σχέδια εγγράφων δεν αποτελούν
έγγραφα υπό την ανωτέρω έννοια. Ο τόπος και η ημεροχρονολογία
ενός εγγράφου δεν είναι απαραίτητα στοιχεία για το κύρος του ιδιωτικού
εγγράφου, εφόσον όμως αυτά υπάρχουν υποδηλώνουν ότι το περιεχόμενο του εγγράφου
που αποτελεί η αποτύπωση της σκέψης του συγκεκριμένου εκδότη του έχει λάβει
χώρα σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.
Στην προκειμένη περίπτωση
με την κρινόμενη αγωγή του το ενάγον ΝΠΙΔ ισχυρίζεται ότι ο εναγόμενος
διατέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ανωτέρω νομικού προσώπου από
τον Απρίλιο του έτους 2012 έως τις 18.10.2013 οπότε και παραιτήθηκε. Ότι
ανάμεσα στις άλλες αρμοδιότητες που του είχαν ανατεθεί από τον Εσωτερικό
Κανονισμό Λειτουργίας καθώς και από τον Κανονισμό Διαχείρισης του ενάγοντος
ήταν και να υπογράφει τα χρηματικά εντάλματα πληρωμών για τις καταβολές που
γίνονταν προς τρίτους δανειστές του τελευταίου (ενάγοντος) και να τα παραδίδει
στην ταμία της επιχείρησης για την ταμειακή και λογιστική τακτοποίηση της κάθε
πληρωμής. Ότι κατά το χρόνο παραίτησής του εκκρεμούσαν προς υπογραφή από τον
ίδιο τα αναφερόμενα στην αγωγή χρηματικά εντάλματα πληρωμής για τα
διαχειριστικά έτη 2012-2013, τα οποία αντιστοιχούν σε πληρωμές που έχουν ήδη
γίνει από το ενάγον προς τρίτα πρόσωπα, όπως αυτές (οι καταβολές)
εξειδικεύονται στο αγωγικό δικόγραφο και τα οποία
εντάλματα αρνείται ο εναγόμενος να υπογράψει, πράξη η οποία είναι αναγκαία για
την ταμειακή και λογιστική τακτοποίηση των αντίστοιχων πληρωμών. Με βάση το
ιστορικό αυτό ζητεί, όπως το αίτημα της αγωγής εκτιμάται από το Δικαστήριο, να
υποχρεωθεί ο εναγόμενος, ως ο μόνος αρμόδιος εκ της ανωτέρω ιδιότητάς του κατά
τα έτη 2012-2013, να προβεί στην υλική πράξη της υπογραφής των αναφερόμενών
στην αγωγή χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής και να καταδικαστεί σε προσωπική
κράτηση ενός έτους και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων οκτακοσίων (5.800) ευρώ.
Τέλος ζητεί να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην καταβολή των δικαστικών εξόδων
του.
Με αυτό το περιεχόμενο και
αίτημα η κρινόμενη αγωγή αρμοδίως εισάγεται για να δικασθεί ενώπιον του
παρόντος Δικαστηρίου ως καθ' ύλην και κατά τόπο αρμόδιου (άρθρα 18 και 22 ΚΠολΔ) κατά την παρούσα τακτική διαδικασία και είναι
παραδεκτή και ορισμένη. Ωστόσο αυτή τυγχάνει νομικά αβάσιμη, διότι με το ως άνω
περιεχόμενο και αίτημα ζητείται να υπογραφούν ανυπόγραφα χρηματικά εντάλματα
πληρωμής που θα φέρουν ως ημερομηνία έκδοσης το έτος 2012 και 2013, καθόσον ο
εναγόμενος τότε είχε την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου του ενάγοντος νομικού
προσώπου και δεν την διατηρεί πλέον, ήτοι ζητείται να υποχρεωθεί ο εναγόμενος
σε υλική πράξη, η οποία θα ανατρέχει σε παρελθοντικό χρόνο, το οποίο δεν
προβλέπεται στη νομοθεσία, αλλά ούτε και στην διάταξη του άρθρο 946 παρ. 1 ΚΠολΔ σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη. ʼλλωστε με αυτό το περιεχόμενο και αυτό το αίτημα ζητείται η δημιουργία μέσω της παρούσας δικαστικής απόφασης εγγράφων, υπό την έννοια ότι θα υποχρεωθεί
ο εναγόμενος να υπογράψει χρηματικά εντάλματα πληρωμής ως εκδότης αυτών, τα
οποία θα φέρονται να έχουν εκδοθεί σε συγκεκριμένο χρόνο, ήτοι κατά τα έτη 2012
και 2013, που ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. του ενάγοντος νομικού προσώπου, χωρίς
ωστόσο αυτό να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθόσον κατά τα ιστορούμενα
στην αγωγή ουδέποτε είχαν εκδοθεί τα ένδικα χρηματικά εντάλματα από τον
εναγόμενο, υπό την έννοια της θέσεως της υπογραφής του τελευταίου, σύμφωνα και
με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, ενώ σε κάθε περίπτωση ουδέποτε αυτά
υπογράφηκαν στον προαναφερόμενο χρόνο, ήτοι όσο χρόνο διατηρούσε την ιδιότητα
του προέδρου του Δ.Σ. του ενάγοντος νομικού προσώπου. Έτσι με την αγωγή αυτή
ζητείται να δημιουργηθούν μέσω της παρούσας δικαστικής απόφασης έγγραφα, τα
οποία θα φέρονται να έχουν εκδοθεί σε παρελθοντικό χρόνο, πράγμα το οποίο δεν
προβλέπεται στο νόμο ούτε ως περιεχόμενο αγωγικής
αξίωσης, αλλά ούτε και ως περιεχόμενο δικαστικής απόφασης. Σημειωτέον ότι
εφόσον κατά τα ιστορούμενα στην αγωγή οι πληρωμές προς τρίτους οφειλέτες του
ενάγοντος νομικού προσώπου έχουν πράγματι λάβει χώρα, πλην όμως χωρίς την
τήρηση προηγούμενης διαδικασίας που προφανώς απαιτείται, ήτοι χωρίς την έκδοση
των απαιτούμενών ενταλμάτων πληρωμής, με συνέπεια να καθίστανται μετέωρες οι εν
λόγω πληρωμές, δυνατή θα ήταν μόνο η μεταγενέστερη έγκριση των πληρωμών αυτών,
υπό την έννοια του άρθρου 238 εδ. α' ΑΚ, από το
διοικητικό συμβούλιο, που εκπροσωπεί κάθε φορά το ενάγον νομικό πρόσωπο (και
όχι από τον εναγόμενο που έχει παραιτηθεί από τον Οκτώβριο του έτους 2013).
Κατ' ακολουθία των ανωτέρω η κρινόμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως νομικά
αβάσιμη. Τα δικαστικά έξοδα του εναγομένου, με βάση σχετικό αίτημά του, πρέπει
να επιβληθούν σε βάρος του ενάγοντος, λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 191 παρ. 2
ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό,
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των
διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ το ενάγον στην
καταβολή των δικαστικών εξόδων του εναγομένου, το οποίο ορίζει στο ποσό των
διακοσίων εξήντα (260,00) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε
στην Πάτρα στις 15 Ιανουαρίου 2019 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του, σε
έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 22 Ιανουαρίου 2019, χωρίς την παρουσία των
διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων, με διαφορετική σύνθεση λόγω του
ότι η κ. Σοφία Μάγκου, Πρωτόδικης, μετατέθηκε και
αποχώρησε από την Υπηρεσία και ως εκ τούτου η νέα σύνθεση έχει ως εξής: Μάρθα Γαλαριώτου, Πρόεδρος Πρωτοδικών, Αθανάσιος Τζιούμης, Αικατερίνη Τσούτσουρα,
Πρωτόδικες και από τον Γ ραμματέα Βασίλειο Μπισμπίκη.