ΠΠρΑθ 4839/2014

Κοινοτικό Σήμα - Προϋποθέσεις προστασίας αυτού σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) 207/2009 και τον παλαιό νόμο περί σημάτων Ν. 2239/1994 - Οριοθέτηση των νομικών εννοιών "χρήση εν είδει σήματος", "κίνδυνος σύγχυσης", "σήμα φήμης", "προσπορισμός αθέμιτου οφέλους", "απίσχνανση", "εξασθένηση", "αμαύρωση", "απαξίωση", "συνολική εκτίμηση", "συνειρμική συσχέτιση" και "συνειρμικός σύνδεσμος" - Κανόνας της χρονικής προτεραιότητας (prior in tempore potior in iure) - Όνομα χώρου στο διαδίκτυο (domain name) - Οριοθέτηση των εννοιών "αθέμιτος παρασιτικός ή παρεμποδιστικός ανταγωνισμός", "κυβερνοσφετερισμός" (cybersquatting, domain grabbing), "αδρανοποίηση ονόματος χώρου" (domain parking) - Κανόνας του πρώτου δηλώσαντος (first come, first served) - Νομική φύση της «Ενιαίας Πολιτικής Επίλυσης Διαφορών σε σχέση με Ονομασίες Πεδίου» (Uniform Domain Name Resolution Policy, "UDRP") και των οικείων διοικητικών διαδικασιών - Ένδικη προστασία των κοινοτικών σημάτων ALIBABA (ιδίως του «alibaba.com»), των συναφών διακριτικών γνωρισμάτων και εταιρικής επωνυμίας -.

Για πρώτη φορά χορηγείται από ελληνικό δικαστήριο κοινοτικών σημάτων πανευρωπαϊκή απαγόρευση χρήσης απομιμητικών ενδείξεων (pan-European injunction). Κρίθηκε ότι το επίδικο όνομα χώρου "ALIBABA.info" χρησιμοποιήθηκε στις εμπορικές συναλλαγές εν είδει σήματος και ως domain name, κατά παράβαση των άρθρων 18 § 1 και 20 § 1 του Ν. 2239/1994. Κρίθηκε ότι η κατοχύρωση ξένου σήματος ως ονόματος χώρου και χρήση αυτού για διαφημιστικούς/επιχειρηματικούς σκοπούς συνιστούν αθέμιτο παρεμποδιστικό ανταγωνισμό και παρασιτική εκμετάλλευση φήμης, κατά παράβαση των άρθρων 1 και 13 του Ν. 146/1914. Εν μέρει δεκτή η αγωγή.

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Αριθμός Απόφασης: 4839/2014

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Μαργαρίτα Στενιώτη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Δέσποινα Ιωσηφίδου, Πρωτοδίκη, Αντιγόνη Τζούμη, Πρωτοδίκη - Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Μαριάνθη Μισαηλίδου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 11η Δεκεμβρίου 2013, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: της αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «Alibaba Group Holding Limited» και το διακριτικό τίτλο «Alibaba», που εδρεύει στο Fourth Floor, One Capital Place, P.O. Box 847 Grand Cayman, Cayman Islands (Νήσοι Κέυμαν), νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Εμμανουήλ Μαρκάκη.

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) της Μονοπρόσωπης Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία «DIGITAL DOMAINS (ΝΤΙΤΖΙΤΑΛ ΝΤΟΜΕΪΝΣ) ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣΗ» και το διακριτικό τίτλο «DIGITAL DOMAINS Μ.Ε.Π.Ε.», που εδρεύει στα Γλυκά Νερά Αττικής (οδός ... και ...) και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) του ..., κατοίκου ομοίως ως άνω, διαχειριστή και μοναδικού εταίρου της ως άνω εταιρίας, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Βασίλειο Σαλιάρη.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 11-8-2011 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με γενικό αριθμό κατάθεσης 144614/2011 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου 8259/2011, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 23-5-2012, ότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 26-9-2012, ότε και η συζήτηση της ματαιώθηκε. Φέρεται δε προς συζήτηση, κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, με την από 28-9-2012 κλήση της ενάγουσας, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με γενικό αριθμό κατάθεσης 156316/2012 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου 2122/2012 και εγγράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης και κατά την εκφώνηση της από το οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά της συνεδρίασης του Δικαστηρίου και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Α. Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 4 παρ. 1, 18 και 26 παρ. 1 του Ν. 2239/1994, με τον οποίο μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η πρώτη οδηγία 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (εφεξής «πρώτη οδηγία», η οποία σημειωτέον έχει καταργηθεί από την κωδικοποιητική οδηγία 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Οκτωβρίου 2008), καθώς επίσης των άρθρων 1 παρ. 1, 4, 6, 9, 14 παρ. 1, 97 παρ. 1, 98 του Κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2009 «για το κοινοτικό σήμα» συνάγονται τα εξής: α) Η προστασία που παρέχεται στον δικαιούχο κοινοτικού σήματος κατ' άρθρο 9 του Κανονισμού και στον δικαιούχο εθνικού σήματος κατ' άρθρα 18 παρ. 3 και 26 παρ. 1 Ν. 2239/1994 έχει ως σκοπό την διασφάλιση της βασικής και ουσιώδους λειτουργίας του σήματος ως σημείου προέλευσης, ήτοι να εγγυάται στον καταναλωτή ή τον τελικό χρήστη την ταυτότητα προέλευσης του φέροντος αυτό (σήμα) προϊόντος ή υπηρεσίας, παρέχοντας σε εκείνον την δυνατότητα να διακρίνει, χωρίς κίνδυνο συγχύσεως, το εν λόγω προϊόν ή υπηρεσία από εκείνα άλλης προελεύσεως (βλ. αποφάσεις ΔΕ.Κ. της 27ης Απριλίου 2006, C-145/05, Levi Strauss, ΧρΙΔ 2007.361, σκέψη 15, της 6ης Οκτωβρίου 2005, C-120/04, Medion, ΧρΙΔ 2006.739, σκέψεις 23-24, της 29ης Σεπτεμβρίου 1998, C-39/97, Canon, ΔΕΕ 1998.1072, σκέψη 28, ειδικά ως προς το κοινοτικό σήμα βλ. διάταξη Δ.Ε. Κ. της 28ης Απριλίου 2004, C-3/03 Ρ, Matratzen Concord GmbH, σκέψη 41, απόφαση Π.Ε.Κ. της 10ης Σεπτεμβρίου 2008, Τ-96/06, Τσακίρης-Μαλλάς, σκέψη 41). β) Γενικές προϋποθέσεις παροχής της προστασίας συνιστούν: i) η χρήση του μεταγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το καταχωρισθέν σήμα σημείου χωρίς την συγκατάθεση του δικαιούχου, ϋ) η χρήση του σημείου στις συναλλαγές, ήτοι στο πλαίσιο εμπορικής δραστηριότητας με σκοπό την άντληση οικονομικού οφέλους, iii) η χρήση του σημείου «για προϊόντα ή υπηρεσίες» κατ' άρθρο 5 παρ. 1 και 2 της πρώτης οδηγίας (συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 18 παρ. 3 και 4 παρ. 1 Ν. 2239/1994) ή κατ' άρθρο 9 του Κανονισμού, δηλαδή η επίθεση του στα προϊόντα που εμπορεύεται ο τρίτος μη δικαιούχος ή η χρήση του κατά τρόπο ώστε να θεμελιώνεται σύνδεσμος μεταξύ του εν λόγω σημείου και των προϊόντων που εμπορεύεται ή των υπηρεσιών που παρέχει ο τρίτος, και ίν) η χρήση του σημείου ως σήμα, ήτοι με σκοπό διάκρισης των επίδικων προϊόντων ή υπηρεσιών του τρίτου μη δικαιούχου ως προερχομένων από συγκεκριμένη επιχείρηση (βλ. διάταξη Δ.Ε.Κ. της 19ης Φεβρουαρίου 2009, C-62/08, Smirnoff Ice, σκέψεις 42, 44, 47, 49, αποφάσεις Δ.Ε.Κ. της 11ης Σεπτεμβρίου 2007, C- 17/06, C, σκέψεις 16, 17, 20, 22-23, 27, της 25ης Ιανουαρίου 2007, €-48/05, Adam Opel, ΕΕμπΔ 2007.150, σκέψεις 18-25, της 16ης Νοεμβρίου 2004, C-245/02, Anheuser-Busch, σκέψεις 60 και 64, της 12ης Νοεμβρίου 2002, C-206/01, Arsenal, ΧρΙΔ 2002.1016, σκέψεις 40, 41, 51-54, της 14ης Μαίου 2002, C-2/00, Holterhoff, σκέψη 17 - κατά την οποία η χρήση σήματος για την περιγραφή και μόνο ειδικών ιδιοτήτων του προσφερόμενου προς πώληση προϊόντος δεν δύναται να απαγορευθεί, καθώς δεν επιτελεί λειτουργία προελεύσεως -, της 23ης Φεβρουαρίου 1999, C- 63/97, BMW, σκέψη 38). γ) Όσον αφορά την τέταρτη προϋπόθεση πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο η χρήση εν είδει σήματος προσβάλλει ή ενδέχεται να προσβάλει τις λειτουργίες του σήματος και ιδίως την ανωτέρω - υπό α'- ουσιώδη λειτουργία του, αφού ο μη δικαιούχος αντιποιείται εκ των πραγμάτων το βασικό προνόμιο που παρέχει το σήμα στον δικαιούχο του, δηλαδή το αποκλειστικό δικαίωμα να χρησιμοποιεί το οικείο σημείο για να διακρίνει τα προϊόντα του από εκείνα των άλλων επιχειρήσεων (βλ. Smirnoff Ice σκέψεις 42 και 50, C σκέψεις 26-27, εμμέσως Adam Opel σκέψεις 21-22, Arsenal σκέψεις 51, 53 - όπου γίνεται αναφορά σε «χρήση του σημείου για σκοπούς άλλους από εκείνους της διακρίσεως των προϊόντων και υπηρεσιών», η οποία δεν υπάγεται στο ρυθμιστικό πεδίο των παραγράφων 1-4 του άρθρου 5 της πρώτης οδηγίας - και 54 - κατά την οποία δεν συνιστά προσβολή της ουσιώδους λειτουργίας η χρήση για καθαρά περιγραφικούς σκοπούς), δ) Κρίσιμη για τον χαρακτηρισμό τΠζ ΧΡΠσης ως χρήσης εν είδει σήματος είναι η αντίληψη του οικείου καταναλωτικού κοινού, το οποίο και θα ερμηνεύσει ή όχι το χρησιμοποιούμενο από τον τρίτο σημείο ως σημείο που δηλώνει άμεσα ή έμμεσα την επιχείρηση προελεύσεως των προϊόντων ή υπηρεσιών του (βλ. Smirnoff Ice σκέψη 49, εμμέσως Adam Opel σκέψεις 23-24, Anheuser-Busch σκέψη 60, Holterhoff σκέψη 16 τελ. εδάφιο). Ένας από τους παράγοντες διαμόρφωσης της αντίληψης αυτής είναι αναμφίβολα η φύση των προϊόντων ή υπηρεσιών (βλ. προτάσεις του γενικού εισαγγελέως της 7ης Μαρτίου 2006 στην υπόθεση Adam Opel σκέψεις 33, 37-44, όπου ορθά επισημάνθηκε ότι η επίθεση του λεγόμενου εικαστικού σήματος «αστραπή Opel» σε αντίγραφα οχημάτων σε μικρογραφία -μινιατούρες- δεν εκλαμβάνεται από το οικείο "καταναλωτικό κοινό ως ένδειξη που δηλώνει την προέλευση τους από την εταιρία κατασκευής οχημάτων Opel, καθώς και τις προτάσεις της 13ης Ιουνίου 2002 στην υπόθεση Arsenal, σκέψη 53). ε) Μετά την κρίση περί συνδρομής των γενικών προϋποθέσεων ακολουθεί η υπαγωγή της επίδικης χρήσης του πανομοιότυπου ή παρόμοιου σημείου σε μία από τις περιπτώσεις προσβολής του προγενέστερου εθνικού σήματος του άρθρου 4 παρ. 1 στ. α'-γ' Ν. 2239/1994, στο οποίο παραπέμπει ευθέως το άρθρο 18 παρ. 3 Ν. 2239/1994, ή, αν πρόκειται για κοινοτικό σήμα, σε μία από τις περιπτώσεις προσβολής του άρθρου 9 παρ. 1 του Κανονισμού, στ) Κατά την διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 του Κανονισμού: «Μπορεί, ιδίως, να απαγορεύεται, εάν πληρούνται οι όροι της παραγράφου 1: ... δ) η χρησιμοποίηση του σημείου σε επαγγελματικό έντυπο υλικό και στη διαφήμιση», ζ) Στα σήματα που χαίρουν φήμης στην Ελλάδα ή στην Κοινότητα παρέχεται διευρυμένη προστασία, αφού η τελευταία δεν προϋποθέτει την συνδρομή κινδύνου σύγχυσης (βλ. τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 περ. γ', 18 παρ. 3 και 26 παρ. 1 εδαφ. β' Ν. 2239/1994, καθώς επίσης το άρθρο 9 παρ. 1 περ. γ' του Κανονισμού). Ως ειδική προϋπόθεση της προστασίας του φημισμένου εθνικού ή κοινοτικού σήματος τίθεται η άνευ εύλογης αιτίας χρησιμοποίηση του μεταγενέστερου σημείου, η οποία επιφέρει ή θα μπορούσε να επιφέρει έστω μία από τις κατωτέρω τρεις διαζευκτικά αναφερόμενες προσβολές του προγενέστερου σήματος: ί) βλάβη στον διακριτικό χαρακτήρα του, ϋ) βλάβη στη φήμη του και iii) άντληση αθέμιτου οφέλους, είτε από τον διακριτικό χαρακτήρα, είτε από τη φήμη του (βλ. αποφάσεις Δ.Ε.Κ. της 18ης Ιουνίου 2009, C-487/07, L’ Oreal, σκέψεις 34, 42, της 10ης Απριλίου 2008, C-102/07, Adidas II, ΧρΙΔ 2008.942, σκέψη 40, της 27ης Νοεμβρίου 2008, C-252/07, Intel, σκέψεις 26-28, της 23ης Οκτωβρίου 2003, C-408/01, Adidas ί, ΧρΙΔ 2004.273, σκέψη 27, ΑΠ 1030/2008 ΧρΙΔ 2009.264). η) Οι προπαρατιθέμενες υπό ζ' διατάξεις, στις οποίες γίνεται μνεία περί μη συναφών -ανόμοιων-προϊόντων ή υπηρεσιών, πρέπει, τελολογικώς ερμηνευόμενες και παρά την γραμματική διατύπωση τους, να ερμηνευθούν διασταλτικά, ώστε να καταλαμβάνουν και τις περιπτώσεις που το προγενέστερο σήμα φήμης χρησιμοποιείται από τον μη δικαιούχο προς διάκριση πανομοιότυπων ή παρόμοιων προϊόντων ή υπηρεσιών. Τούτο δε γιατί η ανωτέρω μνεία έχει ως σκοπό μόνο να υπογραμμίσει ότι οι κανόνες αυτοί έχουν εφαρμογή και όταν δεν είναι παρόμοια τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες (βλ. LOreal σκέψη 35, Adidas Π σκέψη 37, Adidas I σκέψεις 19-22, απόφαση Δ.Ε.Κ. της 9ης Ιανουαρίου 2003, C-292/00, Davidoff II, ΧρΙΔ 2003.831, σκέψεις 24 επ., ΑΠ 1030/2008 όπ.π.). θ) Για να χαρακτηρισθεί ένα σήμα ως φημισμένο απαιτείται επαρκής βαθμός γνώσεως του από το κοινό, το οποίο αυτό αφορά, δηλαδή, ανάλογα με το διατιθέμενο στο εμπόριο προϊόν ή υπηρεσία, είτε το ευρύ κοινό είτε ένα πλέον εξειδικευμένο κοινό, π.χ. συγκεκριμένος επαγγελματικός κύκλος, χωρίς παράλληλα να απαιτείται όπως είναι γνωστό σε συγκεκριμένο ποσοστό του κατ' αυτόν τον τρόπο προσδιορισμένου κοινού. Ο απαιτούμενος βαθμός γνώσεως υφίσταται όταν το προγενέστερο σήμα είναι γνωστό σε σημαντικό μέρος του οικείου κοινού (βλ. απόφαση Δ.Ε.Κ. της 14ης Σεπτεμβρίου 1999, C-375/97, General Motors, ΕΕμπΔ 2000.180, σκέψεις 23- 25, 26, προτάσεις του γενικού εισαγγελέως της 30ης Απριλίου 2009 στην υπόθεση C-301/07 PAGO σκέψη 30). Κατά την εξέταση της προϋποθέσεως αυτής, το δικάζον δικαστήριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλα τα ασκούντα εν προκειμένω επιρροή στοιχεία, δηλαδή, μεταξύ άλλων, το καλυπτόμενο από το σήμα μερίδιο αγοράς, την ένταση, την γεωγραφική έκταση και την διάρκεια της χρησιμοποιήσεως του, καθώς και το μέγεθος των επενδύσεων που έχει πραγματοποιήσει ο σηματούχος για την προβολή του (βλ. General Motors σκέψη 27, απόφαση Π.Ε.Κ. της 6ης Φεβρουαρίου 2007, Τ-477/04, TDK, ΕΕμπΔ 2008.150, σκέψη 49, απόφαση Π.Ε.Κ. της 13ης Δεκεμβρίου 2004, Τ-8/03, Emilio Pucci, σκέψη 67), όχι, όμως, τον αυξημένο βαθμό καθιερώσεως του στις συναλλαγές, ήτοι την απόκτηση φήμης που βαίνει πέραν των ορίων του κοινού στο οποίο απευθύνονται τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες για τα οποία έχει καταχωρισθεί, αφού κρίσιμο, ως προελέχθη, είναι μόνο το τελευταίο κοινό, που μπορεί να είναι και εξειδικευμένο, ή την μοναδικότητα του, υπό την έννοια ότι ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από οποιονδήποτε για άλλο προϊόν ή υπηρεσία, παρά μόνον από τον δικαιούχο για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που εμπορεύεται (βλ. ως προς την έννοια του όρου «μοναδικότητα» Intel σκέψη 54). ʼλλο το ζήτημα αν η μοναδικότητα εντείνει τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος, ο οποίος συνιστά έναν από τους συνεκτιμητέους για την διαπίστωση της ύπαρξης συνειρμικού συνδέσμου μεταξύ των συγκρουόμενων σημάτων παράγοντες (βλ. Intel σκέψεις 54-56), όπως συνιστά και το εύρος της φήμης του σήματος (βλ. Intel σκέψεις 51-53). Δηλαδή, η έρευνα περί της μοναδικότητας και του εύρους της φήμης έπεται της κρίσεως περί υπάρξεως φημισμένου σήματος, το οποίο και προϋποθέτει (ανήκει στις «προϋποθέσεις που πρέπει εκ προοιμίου να συντρέχουν» κατά τις προτάσεις της γενικής εισαγγελέως της 26ης Ιουνίου 2008 στην υπόθεση Intel, σκέψη 40). Ούτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ποιοτικά κριτήρια η ιδιοτυπία του σήματος, δηλαδή η εν γένει εμφάνιση ή η εκφραστική του δύναμη, καθώς ένα σήμα φήμης έχει οπωσδήποτε διακριτικό χαρακτήρα, έστω και αν τον έχει αποκτήσει διά της χρήσεως του (πρβλ. Intel σκέψη 73, Χ. Χρυσάνθη, Παρατηρήσεις, ΕΕμπΔ 2000, σελ. 378-379 με παραδείγματα και αναφορά στην κρατούσα στις συναλλαγές αντίληψη), ή η ύπαρξη ιδιαιτέρας θετικής εκτιμήσεως του καταναλωτικού κοινού (βλ. σχετ. απόφαση Π.Ε.Κ. της 22ας Μαρτίου 2007, Τ- 215/03, VIPS, ΕΕμπΔ 2007.414, σκέψη 58). Από άποψη εδαφικής εκτάσεως, δεν απαιτείται η φήμη να υφίσταται «σε ολόκληρο» το έδαφος της Ελλάδας ή της Κοινότητας. Αρκεί να υφίσταται σε σημαντικό τμήμα της (βλ. General Motors σκέψη 28, προτάσεις του γενικού εισαγγελέως της 30ης Απριλίου 2009 στην υπόθεση 0301/07 PAGO σκέψεις 19, 31, 40). ι) Οι παραπάνω (υπό ζ') προσβολές του φημισμένου σήματος αποτελούν την συνέπεια ενός ορισμένου βαθμού ομοιότητας μεταξύ εκείνου και του υπό του μη δικαιούχου χρησιμοποιημένου σημείου, λόγω της οποίας το ενδιαφερόμενο κοινό συσχετίζει το σημείο με το σήμα, δηλαδή τα συνδέει μεταξύ τους, μολονότι δεν τα συγχέει. Συνεπώς, δεν απαιτείται η ύπαρξη τέτοιου βαθμού ομοιότητας μεταξύ του σήματος που χαίρει φήμης και του χρησιμοποιούμενου από τον τρίτο σημείου, ώστε να υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως του ενδιαφερομένου κοινού. Αρκεί ο βαθμός ομοιότητας μεταξύ του σήματος που χαίρει φήμης και του σημείου να έχει ως αποτέλεσμα το ενδιαφερόμενο κοινό να συσχετίζει το σημείο με το σήμα (βλ. LOreal, σκέψη 36, απόφαση Δ.Ε.Κ. της 12ης Μαρτίου 2009, C-320/07 Ρ, Nasdaq, σκέψη 43, Adidas II σκέψη 41, Adidas I σκέψεις 29 και 31, ΑΠ 1030/2008 όπ.π.). ια) Η ύπαρξη τέτοιου συνδέσμου πρέπει να εκτιμάται συνολικά, λαμβανομένων υπόψη όλων των παραγόντων που ασκούν επιρροή στη συγκεκριμένη περίπτωση (βλ. Nasdaq σκέψη 45, Intel σκέψη 41, Adidas II σκέψη 42, Adidas I σκέψη 30). Μεταξύ των παραγόντων αυτών περιλαμβάνονται: ο βαθμός της ομοιότητας των συγκρουόμενων σημάτων, η φύση των προϊόντων ή των υπηρεσιών για τα οποία έχει καταχωρισθεί καθένα από τα συγκρουόμενα σήματα, περιλαμβανομένων τόσο του βαθμού εγγύτητας ή ετερότητας των εν λόγω προϊόντων ή υπηρεσιών όσο και του ενδιαφερόμενου κοινού, το εύρος της φήμης του προγενέστερου σήματος, η ένταση του διακριτικού χαρακτήρα, είτε εγγενούς είτε αποκτηθέντος με τη χρήση, του προγενέστερου σήματος, ο κίνδυνος συγχύσεως του ενδιαφερόμενου κοινού (βλ. Nasdaq σκέψη 45, Intel σκέψεις 42 επ.). Ως προς τον πρώτο ως άνω παράγοντα πρέπει να διευκρινισθεί ότι όσο περισσότερο ομοιάζουν τα δύο σήματα τόσο πιο πιθανό είναι το οικείο κοινό να ανακαλέσει συνειρμικά στην μνήμη του το προγενέστερο σήμα που χαίρει φήμης. Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο σε περίπτωση που τα σήματα είναι πανομοιότυπα (βλ. Intel σκέψη 44). Εξάλλου, υπάρχει οπωσδήποτε σύνδεσμος μεταξύ των συγκρουόμενων σημάτων οσάκις συντρέχει κίνδυνος συγχύσεως (καίτοι αυτός ως προελέχθη δεν συνιστά προϋπόθεση της προστασίας του φημισμένου σήματος), ήτοι όταν το οικείο κοινό πιστεύει ή ενδέχεται να πιστέψει ότι τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που καλύπτονται από το προγενέστερο σήμα και τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που καλύπτονται από το μεταγενέστερο σήμα προέρχονται είτε από την ίδια επιχείρηση είτε από επιχειρήσεις που έχουν οικονομική σχέση (βλ. Intel σκέψη 57). Με άλλη διατύπωση, ο συνειρμικός σύνδεσμος είναι έννοια υπάλληλη του κινδύνου συγχύσεως, ώστε αν διαπιστώνεται η συνδρομή του τελευταίου παρέπεται ότι το ενδιαφερόμενο κοινό συσχετίζει τα σήματα, ιβ) Αν και ο συνειρμικός σύνδεσμος συνιστά προϋπόθεση της προσβολής του σήματος που χαίρει φήμης (βλ. Nasdaq σκέψη 44, Intel σκέψη 31), εντούτοις αυτή καθαυτή η ύπαρξη του δεν αρκεί για την κατάφαση της (βλ. Intel σκέψη 32). Απαιτείται, επιπλέον, απόδειξη είτε της υπάρξεως πραγματικής και ενεστώσας προσβολής του φημισμένου σήματος, είτε σοβαρού κινδύνου επελεύσεως τέτοιας προσβολής στο μέλλον (βλ. Intel σκέψεις 37-38, General Motors σκέψη 30, Emilio Pucci σκέψη 75). Βέβαια, όσο αμεσότερα και εντονότερα συσχετίζει το οικείο κοινό τα συγκρουόμενα σήματα, τόσο σοβαρότερος είναι ο κίνδυνος η ενεστώσα ή μελλοντική χρησιμοποίηση του μεταγενέστερου σήματος να προσπορίσει αθέμιτο όφελος είτε από τον διακριτικό χαρακτήρα είτε από τη φήμη του προγενέστερου σήματος ή να προκαλέσει βλάβη είτε στον διακριτικό χαρακτήρα είτε στη φήμη του προγενέστερου σήματος (βλ. Intel σκέψη 67, L’ Oreal σκέψη 44). ιγ) Η έννοια του αθέμιτου οφέλους από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενεστέρου σήματος περιλαμβάνει τις περιπτώσεις όπου υφίσταται πρόδηλη εκμετάλλευση και παρασιτισμός εις βάρος φημισμένου σήματος ή προσπάθεια αντλήσεως οφέλους από το καλό του όνομα. Με άλλη διατύπωση, πρόκειται για τον κίνδυνο να μεταφερθεί η εικόνα του φημισμένου σήματος ή τα χαρακτηριστικά που προβάλλει αυτή στα προϊόντα που καλύπτει το μεταγενέστερο σήμα, οπότε η εμπορία τους θα διευκολυνθεί από την σύνδεση αυτή με το φημισμένο προγενέστερο σήμα (βλ. L’ Oreal σκέψη 41, απόφαση Π.Ε.Κ. της 25ης Μαΐου 2005, Τ-67/04, Spa, σκέψη 51, VIPS σκέψη 40, προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα στην υπόθεση Adidas I σκέψη 39). Τούτο συμβαίνει οσάκις τρίτος επιχειρεί να εκμεταλλευθεί σήμα που χαίρει φήμης, χρησιμοποιώντας σημείο πανομοιότυπο ή παρόμοιο του σήματος, προκειμένου να επωφεληθεί από την έλξη που ασκεί το σήμα αυτό, την φήμη και το κύρος του, καθώς και να εκμεταλλευθεί, χωρίς να καταβάλει κανένα χρηματικό αντίτιμο και χωρίς ο ίδιος να μοχθήσει προς τούτο, την εμπορική προσπάθεια που καταβάλλει ο δικαιούχος του σήματος για να οικοδομήσει και να εδραιώσει την φήμη του σήματος αυτού (βλ. L’ Oreal σκέψη 48). Ο καταναλωτής προσελκύεται από το ίδιο το μεταγενέστερο σήμα, διότι είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με φημισμένο προγενέστερο σήμα, και αγοράζει το προϊόν ή την υπηρεσία που αυτό αντιπροσωπεύει, χωρίς, πάντως, να συγχέει αναγκαστικά την εμπορική προέλευση τους (βλ. VIPS σκέψεις 41-42). Η άντληση αθέμιτου οφέλους συνιστά ανεξάρτητη μορφή προσβολής του φημισμένου σήματος και συνεπώς είναι νοητή, ακόμα και όταν από την συγκεκριμένη χρήση δεν θίγεται παράλληλα ο διακριτικός χαρακτήρας ή η φήμη του σήματος (βλ. L’ Oreal σκέψεις 42-43). ιδ) Βλάβη του διακριτικού χαρακτήρα του φημισμένου σήματος, η οποία καλείται επίσης «εξασθένηση» ή «απίσχνανση», επέρχεται όταν η χρησιμοποίηση του μεταγενέστερου σήματος συνεπάγεται τον διασκεδασμό τόσο της ταυτότητας του όσο και της επιρροής (αντίκτυπου) του στο κοινό, ώστε να εξασθενεί η ικανότητα του να προσδιορίζει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τις οποίες καταχωρίσθηκε και χρησιμοποιείται ως προερχόμενες από τον δικαιούχο. Τέτοια περίπτωση συντρέχει οσάκις το προγενέστερο σήμα παύει πλέον να δημιουργεί άμεση συσχέτιση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τις οποίες έχει καταχωρισθεί και χρησιμοποιείται (βλ. LOreal σκέψη 39, Intel σκέψη 29, VIPS σκέψη 37, Spa σκέψη 43, προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα της 10ης Ιουλίου 2003 στην υπόθεση Adidas I σκέψη 37). Για την στοιχειοθέτηση της συγκεκριμένης προσβολής πρέπει να αποδειχθεί είτε ότι η οικονομική συμπεριφορά του μέσου καταναλωτή των προϊόντων ή αποδέκτη των υπηρεσιών για τα οποία έχει καταχωρισθεί το προγενέστερο σήμα έχει μεταβληθεί λόγω της χρησιμοποιήσεως του μεταγενέστερου σήματος είτε ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να επέλθει τέτοια μεταβολή στο μέλλον (βλ. Intel σκέψη 77). ιε) Βλάβη της φήμης του προγενέστερου σήματος, η οποία καλείται επίσης «αμαύρωση» ή «απαξίωση», υφίσταται οσάκις τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που καλύπτει το μεταγενέστερο σήμα γίνονται αντιληπτά από το κοινό κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μειώνεται η έλξη που ασκεί το πρώτο. Ο κίνδυνος της ζημίας αυτής ανακύπτει ιδίως όταν τα εν λόγω προϊόντα ή υπηρεσίες έχουν κάποιο χαρακτηριστικό που ενδεχομένως επιδρά αρνητικώς στην εικόνα φημισμένου προγενεστέρου σήματος λόγω της ταυτίσεως ή της ομοιότητας του με το μεταγενέστερο (βλ. LOreal σκέψη 40, VIPS σκέψη 39, Spa σκέψη 46, προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα στην υπόθεση Adidas I σκέψη 38). ιστ) το ενδιαφερόμενο κοινό που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την εκτίμηση της συνδρομής της προσβολής του σήματος φήμης, ποικίλλει ανάλογα με τον επικαλούμενο από τον σηματούχο τύπο της προσβολής (βλ. Nasdaq σκέψη 48, Intel σκέψη 33). Έτσι, στην περίπτωση της βλάβης του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης του προγενέστερου σήματος το ενδιαφερόμενο κοινό απαρτίζεται από τον μέσο καταναλωτή των προϊόντων ή αποδέκτη των υπηρεσιών για τα οποία έχει καταχωρισθεί το σήμα αυτό, δηλαδή τον καταναλωτή ή αποδέκτη τους που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος (βλ. Intel σκέψη 35). Αντίθετα, όσον αφορά την προσβολή του προγενέστερου σήματος που συνίσταται στην άντληση αθέμιτου οφέλους είτε από τον διακριτικό του χαρακτήρα είτε από τη φήμη του, στο μέτρο που αυτό το οποίο απαγορεύεται είναι το πλεονέκτημα που αποκομίζει από το προγενέστερο σήμα ο δικαιούχος του μεταγενέστερου σήματος, το ζήτημα αν συντρέχει τέτοια προσβολή πρέπει να εκτιμάται σε σχέση με τον μέσο καταναλωτή των προϊόντων ή αποδέκτη των υπηρεσιών για τα οποία έχει καταχωρισθεί το μεταγενέστερο σήμα, δηλαδή με τον καταναλωτή ή αποδέκτη τους που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος (βλ. Nasdaq σκέψη 48, Intel σκέψη 36).

Β. Εξάλλου, με την οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας επιδιώχθηκε η προσέγγιση των νομοθετικών συστημάτων των κρατών μελών της Ε.Ε. προκειμένου να διασφαλιστεί υψηλό, ισοδύναμο και ομοιογενές επίπεδο προστασίας της διανοητικής ιδιοκτησίας στην εσωτερική αγορά (βλ. δέκατη αιτιολογική σκέψη του προοιμίου της οδηγίας). Το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας καταλαμβάνει το σύνολο των προβλεπόμενων από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (βλ. άρθρο 2 παρ. 1 και την δέκατη τρίτη αιτιολογική σκέψη του προοιμίου της οδηγίας), στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας (βλ. άρθρο 1 εδ. β' της οδηγίας). Έτσι, η οδηγία 2004/48/ΕΚ διασφαλίζει, μεταξύ άλλων, την επιβολή των αποκλειστικών δικαιωμάτων επί καταχωρισθέντων εθνικών και κοινοτικών σημάτων (βλ. την Δήλωση 2005/295/ΕΚ της Επιτροπής σχετικά με το άρθρο 2 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ, EE L. 94/37, τον κατάλογο πράξεων κοινοτικού και ευρωπαϊκού δικαίου στο Παράρτημα της υποβληθείσας από την Επιτροπή προτάσεως οδηγίας, COM (2003) 46 τελικό, βλ. επίσης για την ένταξη των σημάτων στην βιομηχανική ιδιοκτησία το άρθρο 1 παρ. 2 της κυρωθείσας με τον Ν. 213/1975 Διεθνούς Συμβάσεως των Παρισίων του έτους 1883 «περί προστασίας της Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας», το άρθρο 8 παρ. 18 Ν. 2557/1997, την τελευταία αιτιολογική σκέψη του προοιμίου της πρώτης οδηγίας, εμμέσως Matratzen Concord σκέψη 41). Η ανωτέρω οδηγία μεταφέρθηκε μερικώς μόνο στην ελληνική έννομη τάξη με το άρθρο 2 Ν. 3524/2007, με το οποίο τροποποιήθηκαν και προστέθηκαν διατάξεις στο ενδέκατο κεφάλαιο του Ν. 2121/1993 «Πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα» (σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 3 του Ν. 3524/2007 το άρθρο 2 του ίδιου νόμου εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006). Ο Ν. 2239/1994 εξακολουθεί να μην περιλαμβάνει διάταξη σχετική με την δημοσίευση των δικαστικών αποφάσεων επί αγωγών του άρθρου 26 παρ. 1 του ίδιου νόμου, αν και με το άρθρο 15 της παραπάνω οδηγίας προβλέφθηκε η δυνατότητα δημοσιοποίησης των οικείων αστικών αποφάσεων, κατόπιν αιτήματος του ενάγοντος, με ανάρτηση τους, καθώς και με πλήρη ή μερική δημοσίευση τους, ως συμπληρωματικό αποτρεπτικό μέτρο για μελλοντικούς παραβάτες και ως μέσο ευαισθητοποίησης του κοινού (βλ. την εικοστή έβδομη αιτιολογική σκέψη του προοιμίου της οδηγίας). Η προαναφερόμενη διάταξη είναι μεν από άποψη περιεχομένου, απαλλαγμένη αιρέσεων και επαρκώς ακριβής, δεν τυγχάνει, όμως, εφαρμογής, αυτή καθαυτή, στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς ανακύπτουσας αποκλειστικώς μεταξύ ιδιωτών (βλ. αποφάσεις Δ.Ε.Κ. της 5ης Οκτωβρίου 2004, C-397/01 έως C-403/01, Pfeiffer κλπ., σκέψεις 108-109, της 14ης Ιουλίου 1994, C-91/92, Faccini Dori, ΕλλΔνη 36.958, σκέψεις 20-25), στερείται, δηλαδή, άμεσου αποτελέσματος (βλ. απόφαση Δ.Ε.Κ. της 4ης Ιουλίου 2006, C-212/04, Αδενέλερ κλπ., Αρμεν 2006.2037, σκέψη 113). Πάντως, και ενόψει της πλημμελούς μεταφοράς της οδηγίας 2004/48/ΕΚ, το δικάζον δικαστήριο οφείλει να ερμηνεύσει το εθνικό δίκαιο, στο μέτρο του δυνατού, υπό το φως του κειμένου και του σκοπού της οδηγίας, ώστε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα που αυτή επιδιώκει, συμμορφούμενο προς τις επιταγές των διατάξεων των άρθρων 10 παρ. 1 και 249 παρ. 3 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (βλ. Αδενέλερ σκέψεις 108, 113, Pfeiffer σκέψεις 110-114, Faccini Dori σκέψη 26, απόφαση Δ.Ε.Κ. της 13ης Νοεμβρίου 1990, C-106/89, Marleasing, σκέψη 8). Μάλιστα, η αρχή της σύμφωνης προς το κοινοτικό δίκαιο ερμηνείας επιβάλλει στα εθνικά δικαστήρια να πράττουν ό,τι εμπίπτει στην αρμοδιότητα τους, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο του εσωτερικού δικαίου και εφαρμόζοντας παραδεδεγμένες μεθόδους ερμηνείας, προκειμένου να εξασφαλίζουν την πλήρη αποτελεσματικότητα της.επίμαχης οδηγίας και να καταλήγουν σε λύση σύμφωνη με τον επιδιωκόμενο από αυτήν σκοπό (βλ. Αδενέλερ σκέψη 111, Pfeiffer σκέψη 115), απαγορευμένης βέβαια της contra legem ερμηνείας του εθνικού δικαίου (βλ. Αδενέλερ σκέψη 110). Κατόπιν τούτων, η απουσία διάταξης στον Ν. 2239/1994 σχετικής με την δημοσίευση αστικών αποφάσεων σε υποθέσεις προσβολής του αποκλειστικού δικαιώματος επί σήματος, οι οποίες συζητούνται μετά τις 16-9-2006, πρέπει να θεωρηθεί ως ακούσιο (γνήσιο) κενό δικαίου που επιτάσσει την αναλογική εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 66Γ Ν. 2121/1993, όπως προστέθηκε με το άρθρο 2 παρ. 7 Ν. 3524/2007, λόγω της ταυτότητας της νομικής και πραγματικής αιτίας (βλ. σχετ. Μ.-Θ. Μαρίνο, Δίκαιο Σημάτων, 2007,σελ. 341- 342, Χ. Αποστολόπουλο, Η Οδηγία 2004/48/ΕΚ σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας και ο νόμος 3524/2007 για τη μεταφορά της στο ελληνικό δίκαιο, ΧρΙΔ 2008.179, 180. Ως προς την πλήρωση των κενών δικαίου βλ. Απ. Γεωργιάδη, Γενικές αρχές αστικού δικαίου, 3η έκδ., 2002, σελ. 62 επ.). Αυτονόητο είναι ότι τα προπαρατιθέμενα ισχύουν και επί προσβολής κοινοτικού σήματος, καθώς τα ελληνικά δικαστήρια κοινοτικών σημάτων παραπέμπονται όσον αφορά τις κυρώσεις στο εθνικό δίκαιο (βλ. άρθρα 14 παρ. 1 εδαφ. β' και 98 παρ. 2 του Κανονισμού, επίσης Μ.-Θ. Μαρίνο, όπ.π., σελ. 392, Στ. Κουτσοχήνα, Η προστασία του κοινοτικού σήματος και οι περιορισμοί της, 2004, σελ. 294-295), συνεπώς και στην αναλογικώς εφαρμοζόμενη διάταξη του άρθρου 66Γ Ν. 2121/1993.

Γ. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 1 του Ν 146/1914 περί αθεμίτου ανταγωνισμού "απαγορεύεται κατά τας εμπορικός, βιομηχανικός ή γεωργικώς συναλλαγάς πάσα προς τον σκοπόν ανταγωνισμού γενομένη πράξη αντικείμενη εις τα χρηστά ήθη. Ο παραβάτης δύναται να εναχθεί προς παράλειψιν και προς ανόρθωσιν της προσγενόμενης ζημίας". Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1 και 4 του Ίδιου νόμου "όστις κατά τας συναλλαγάς ποιείται χρήσιν ονόματος τινός, εμπορικής επωνυμίας ή ιδιαίτερου διακριτικού γνωρίσματος καταστήματος ή βιομηχανικής επιχειρήσεως ή εντύπου τινός κατά τρόπον δυνάμενον να προκαλέσει σύγχυσιν με το όνομα, την εμπορικήν επωνυμίαν ή το ιδιαίτερον διακριτικών γνώρισμα, άτινα έτερος νομίμως μεταχειρίζεται, δύναται να υποχρεωθεί υπό του τελευταίου εις παράλειψιν της χρήσεως. Ως ιδιαίτερον διακριτικών γνώρισμα θεωρείται και ο ιδιαίτερος διασχηματισμός ή η ιδιαιτέρα διακόσμησις των εμπορευμάτων, της συσκευής ή του περικαλύμματος αυτών, εφόσον είναι γνωστά εις τους σχετικούς κύκλους των συναλλαγών ως διακριτικά σημεία των ομοίων εμπορευμάτων άλλου τίνος". Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει 1) ότι για την εφαρμογή του άρθρου 1 απαιτείται η πράξη αφενός να έγινε προς το σκοπό του ανταγωνισμού και αφετέρου να αντίκειται στα χρηστά ήθη, ως κριτήριο των οποίων χρησιμεύουν οι ιδέες του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, που, κατά τη γενική αντίληψη, σκέπτεται με χρηστότητα και φρόνηση (ΑΠ Ολ 2/2008) και 2) ότι για την ύπαρξη αθέμιτου ανταγωνισμού με τη χρήση ξένου διακριτικού γνωρίσματος απαιτείται δυνατότητα να προκληθεί σύγχυση, χωρίς την οποία αθέμιτος ανταγωνισμός δεν υπάρχει (ΑΠ 371/2012 ΧρΙΔ 2012, 533, ΑΠ 1123/2002 ΕΕμπΔ 2002, 887, ΑΠ 1780/1999 ΕΕμπΔ 2000. 804). Ειδικότερα, διακριτικό γνώρισμα είναι το μέσο, με το οποίο εξατομικεύεται είτε το πρόσωπο (λ.χ. το όνομα του), είτε η επιχείρηση (λ.χ. διακριτικός τίτλος της), είτε το εμπόρευμα ή οι υπηρεσίες (λ.χ. το σήμα και ο διασχηματισμός). (ΑΠ 606/2005 ΕΕμπΔ 2005, 810). Χρήση, που μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση, είναι η αυτούσια μίμηση και η παραποίηση, δηλαδή η χρησιμοποίηση με μικρές μεταβολές, που δεν αρκούν για να αποτραπεί η σύγχυση. Έτσι, η παραποίηση μπορεί να είναι οπτική, ηχητική, εννοιολογική ή και συνειρμική, τον δε κίνδυνο σύγχυσης μπορεί να δημιουργήσει η ομοιότητα λέξεων ή και αριθμών, που αποτελούν το γνώρισμα, εικόνων, ήχων, σχημάτων, χρωμάτων, σχεδίων, συσκευασιών, διαφημίσεων. Σημασία έχει η γενική εντύπωση, που δημιουργείται, ενώ ο κίνδυνος σύγχυσης δεν αποκλείεται, όταν η χρησιμοποίηση γίνεται με μικρές παραλλαγές (ΑΠ 1409/1980 ΕΕμπΔ 1981, 451). Κίνδυνος σύγχυσης υπάρχει, όταν, λόγω ομοιότητας δύο διακριτικών γνωρισμάτων, μπορεί να δημιουργηθεί παραπλάνηση στους συναλλακτικούς κύκλους και συγκεκριμένα σε έναν όχι εντελώς ασήμαντο μέρος των πελατών, όσον αφορά στην προέλευση των εμπορευμάτων ή υπηρεσιών από ορισμένη επιχείρηση, είτε στην ταυτότητα της επιχείρησης, είτε στην ύπαρξη σχέσης συνεργασίας μεταξύ των δύο επιχειρήσεων (βλ. ΑΠ 1123/2002 ό.π., ΑΠ 1780/1999 ό.π., ΑΠ 751/1995 ΔΕΕ 1996. 255, ΕφΘεσ 1505/2004 ΔΕΕ 2004.1270). Τέτοια σύγχυση πρέπει να αποφεύγεται, διότι ο σαφής σκοπός του νομοθέτη είναι, να αποτρέπονται πεπλανημένες εντυπώσεις ως προς τη δραστηριότητα μιας επιχείρησης και εκμετάλλευση της καλής της φήμης από άλλη επιχείρηση, έστω και αν ακόμη δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς τομείς (ΕφΑθ 873/2010 ΔΕΕ 2010. 551, ΕφΠειρ 291/2005 ΠειρΝ 2005. 200). Προϋπόθεση για να δημιουργηθεί σύγχυση από τη χρήση των διακριτικών γνωρισμάτων είναι να έχουν διακριτική δύναμη, χωρίς την οποία δεν μπορούν να επιτελέσουν τον προορισμό τους. Ο βαθμός της διακριτικής δύναμης προσδιορίζει και την έκταση προστασίας. Η ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως αποτελεί προϋπόθεση για την προστασία όλων των διακριτικών γνωρισμάτων (ΑΠ 241/1991 ΕλλΔνη 1993, 560). Ο παραβάτης των ανωτέρω διατάξεων μπορεί να υποχρεωθεί σε παράλειψη χρήσεως του διακριτικού γνωρίσματος, από το οποίο μπορεί να προκληθεί η σύγχυση που προαναφέρθηκε ή και σε αποζημίωση εκείνου που ζημιώθηκε, αν γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει, ότι με τη χρήση αυτή μπορούσε να προκληθεί σύγχυση (ΑΠ 711/1988 ΕλλΔνη 30, 1162) ως και σε άρση της προσβολής, η οποία μπορεί να συνίσταται και στην κατάσχεση και καταστροφή. Περαιτέρω, η ως άνω γενική ρήτρα του άρθρου 1 του Ν 146/1914 εφαρμόζεται, συμπληρωματικά - επικουρικά και επί εμπορικού ή βιομηχανικού σήματος, εφόσον η προστασία, που παρέχουν οι ειδικές περί σημάτων διατάξεις του Ν 2239/1994 δεν επαρκεί. Από τη διάταξη αυτή, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 13 του Ν 146/1914 προκύπτει ότι, για να παρασχεθεί στο δικαιούχο σήματος η προβλεπόμενη από το νόμο για τον αθέμιτο ανταγωνισμό προστασία, απαιτείται, αφενός μεν πράξη, που να έγινε με σκοπό ανταγωνισμού, και αφετέρου με τη χρήση του ξένου σήματος, να υπάρχει δυνατότητα πρόκλησης σύγχυσης στον κοινό καταναλωτή, σχετικά με την προέλευση ομοίων προϊόντων, χωρίς την οποία (σύγχυση) δεν νοείται, όπως αναφέρθηκε, αθέμιτος ανταγωνισμός (ΑΠ 1131/1995 ΕλλΔνη 37, 1605, ΑΠ 310/1990 ΝοΒ 39, 553). Εάν, όμως, το σήμα έχει επικρατήσει και ως διακριτικό γνώρισμα της επιχείρησης και λόγω της χρησιμοποίησης του από άλλον υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης, τότε το σήμα προστατεύεται και βάσει του άρθρου 13 του Ν 146/1914 "περί αθεμίτου ανταγωνισμού"(ΑΠ 371/2012 ό.π., ΕφΑΘ 8142/2004 ΔΕΕ 2005.296). Σε αντίθεση με τη γενική απαγορευτική ρήτρα του άρθρου 1 του ν. 146/1914, που απαιτεί ανταγωνιστικό σκοπό, κατά την έννοια της πρόθεσης των άρθρων 914 και 919 ΑΚ, στην περίπτωση του άρθρου 13 § 1 του νόμου αυτού, αρκεί η χρήση να γίνεται κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, έστω και αν αυτή δεν γίνεται με ανταγωνιστικό σκοπό. Η ύπαρξη δε κινδύνου σύγχυσης δεν προϋποθέτει σχέση ανταγωνισμού μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων ή ομοιότητα των προϊόντων τους; αρκεί να υπάρχει κάποια εγγύτητα ή συγγένεια των οικονομικών κλάδων, στους οποίους ανήκουν οι αντιμαχόμενες επιχειρήσεις (ΕφΠειρ 291/2005 ΠειρΝ 2005. 200, ΕφΑΘ 4760/2001 ΔΕΕ 2001. 989, ΕφΑΘ 3119/1995 ΕΕμπΔ 1995. 343). Γίνεται δεκτό, λοιπόν, ότι αθέμιτος ανταγωνισμός υπάρχει και σε περίπτωση χρησιμοποιήσεως ξένης επωνυμίας ή σήματος, όταν από τις συγκεκριμένες συνθήκες η πράξη αυτή εμφανίζεται ως αντίθετη στο αίσθημα και τις ιδέες κάθε ορθώς, δικαίως και εμφρόνως σκεπτόμενου ανθρώπου μέσα στο συναλλακτικό κύκλο, στον οποίο συντελείται η πράξη ή η χρησιμοποίηση μεθόδων και μέσων αντιθέτων στην ηθικότητα των συναλλαγών. Η παραπάνω αθέμιτη χρήση της διαφημιστικής λειτουργίας του ξένου σήματος συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό, διότι στοιχειοθετεί αφενός αθέμιτη εκμετάλλευση ξένης φήμης και οργάνωσης και αφετέρου παραπλανητική διαφήμιση (ΑΠ 1718/1988 ΕΕμπΔ 1990. 315, ΕφΑΘ 4723/2010 ΔΕΕ 2011.183,. ΕφΑΘ 10149/1989 ΕΕμπΔ 1991.535, ΕφΠατρ 1058/1998 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, βλ. Ρόκα, (Γνωμ) ΕΕμπΔ 1993. 481 επ., (Γνωμ) ΕΕμπΔ 1995. 500 επ.). Περαιτέρω, προς διάκριση της προέλευσης εμπορεύματος από συγκεκριμένο φορέα, δύναται είτε α) να κατατεθεί και καταχωρισθεί σήμα, είτε β) να χρησιμοποιηθεί στις συναλλαγές ένδειξη, η οποία δεν καταχωρίσθηκε ως σήμα. Στη δεύτερη περίπτωση, η ένδειξη προστατεύεται ως διασχηματισμός υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 13 του Ν 146/1914. Ως προς τον χρόνο έναρξης της προστασίας το σήμα διαφέρει από τον διασχηματισμό. Το μεν σήμα έχει προτεραιότητα από την τυπική πράξη της κατάθεσης του, δηλαδή η αμετάκλητη παραδοχή του σήματος και καταχώριση του ενεργεί αναδρομικά από την δήλωση του (άρθρο 19 παρ. 1 του ΑΝ 1998/1939 και. 15 Ν 2239/1994), ο δε διασχηματισμός από το ουσιαστικό γεγονός της καθιερώσεως του στις συναλλαγές. Σε περίπτωση, κατά την οποία υφίσταται σύγκρουση μεταξύ σήματος αφενός και διακριτικού γνωρίσματος αφετέρου, τότε ισχύει ο κανόνας prior in tempore potior in iure. Ισχύει, δηλαδή, η αρχή της προτεραιότητας, υπό την προφανή έννοια ότι το παλαιότερον κτηθέν διακριτικό γνώρισμα υπερισχύει του νεοτέρου (ΑΠ 606/2005 ό.π., ΕφΠειρ 291/2005 ό.π., ΕφΑΘ 4760/2001 ό.π.). Επομένως, σε περίπτωση, κατά την οποία προηγήθηκε η χρησιμοποίηση στις συναλλαγές διακριτικού γνωρίσματος, που έχει τα στοιχεία της ονοματικής λειτουργίας και της διακριτικής δυνάμεως, και στη συνέχεια ακολούθησε κατάθεση και αμετάκλητη παραδοχή σήματος, τότε - σύμφωνα με την προεκτεθείσα αρχή -υπερισχύει το διακριτικό γνώρισμα, οπότε ο δικαιούχος του τελευταίου, επικαλούμενος κατ' ένσταση την προτεραιότητα του, δικαιούται να αποκρούσει την επί παραλείψει αγωγή του δικαιούχου του σήματος, ως κάτοχος υπέρτερου δικαιώματος (ΑΠ 371/2012 ό.π., ΑΠ 310/1990 ό.π.).

Δ. Εξάλλου, βασική προϋπόθεση για την άσκηση ηλεκτρονικού εμπορίου, αποτελεί η δημιουργία ενός χώρου στο διαδίκτυο (internet), όπου θα καθίσταται δυνατή η πρόσβαση πελατών και η κατάρτιση των συναλλαγών. Μέσο (εισιτήριο) για την είσοδο στο διαδίκτυο αποτελεί το "domain name" (όνομα περιοχής), το οποίο κατ* ουσία επιτελεί ρόλο ηλεκτρονικής διεύθυνσης, επιτρέποντας την επικοινωνία του χρήστη του διαδικτύου με τον κάτοχο της ηλεκτρονικής διεύθυνσης. Έτσι ο χρήστης, συνδεόμενος με ένα συγκεκριμένο όνομα διαδικτύου, επιθυμεί να έρθει σε επαφή με τα δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα δεδομένα και κατΛ επέκταση με το πρόσωπο στο οποίο ανήκει η ιστοσελίδα, με τον τρόπο δε αυτό καθίσταται δυνατή η πρόσβαση πελατών ακόμη και η κατάρτιση συναλλαγών. Το "domain name" αποτελείται από σειρά αλφαριθμητικών χαρακτήρων (τουλάχιστον τριών και όχι περισσότερων των είκοσι τεσσάρων), χωρίς ή με λογικό ειρμό, σε μια ή περισσότερες λέξεις που χωρίζονται από διάφορα σημεία. Το πρώτο μέρος είναι κοινό για όλα τα domain names και αποτελείται από τα αρκτικόλεξα «http:// www» (Hyper Text Transfer Protocol-World Wide Web) που δηλώνει το πρωτόκολλο επικοινωνίας και ότι η επικοινωνία διεξάγεται στο World Wide Web. Το δεύτερο μέρος (second level domain) αποτελείται από τα εκάστοτε ονόματα φυσικών και νομικών προσώπων. Πρόκειται για το κατ' εξοχήν όνομα, την κατ' εξοχήν διαδικτυακή διεύθυνση.

Το τρίτο μέρος αποτελεί και το σημείο αναφοράς, το επονομαζόμενο top level domain (TLD) που δηλώνει το είδος της τοποθεσίας ή τη γεωγραφική προέλευση, όπως «com» για εταιρίες, «org» για οργανισμούς, «net» για παροχές υπηρεσιών, «gov» για κυβερνητικούς χώρους του διαδικτύου, «int» για διεθνείς οργανισμούς, «gr» για τη χώρα αρχειακής καταχωρίσεως του «domain name» του χρήστη (βλ. I. Καράκωστα, Δίκαιο Internet)), 2003, σ. 27). Κατά συνέπεια, το «domain name» είναι η διαδικτυακή δήλωση-πιστοποίηση της ταυτότητας του χρήστη ή κατ’ άλλη διατύπωση, η ηλεκτρονική του διεύθυνση ή το πρωτόκολλο ανοίγματος της ηλεκτρονικής σελίδας στον κυβερνοχώρο. Επίσης, εφόσον παρέχεται δυνατότητα περιορισμένου αριθμού «domain name» για κάθε χρήστη, αλλά και για την επιβαλλόμενη συντομία αυτού του είδους επικοινωνίας, συνήθως το ίδιο το «domain name» είναι η «εμπορική επωνυμία» αλλά και το «εμπορικό σήμα» του χρήστη μέσα στο διαδίκτυο. To "domain name" δεν μπορεί κατ’ αρχήν να ταυτισθεί με την εμπορική επωνυμία, το διακριτικό τίτλο και το εμπορικό σήμα. Πρέπει, ωστόσο, να αποδίδεται σε αυτό λειτουργία τόσο διακριτικού τίτλου όσο και σήματος, κατά έμμεσο τρόπο, όταν αυτό χρησιμοποιείται ως διακριτικό στοιχείο για το πρόσωπο ή την επιχείρηση στο διαδίκτυο, διότι, όπως και τα προηγούμενα, έχει πρωταρχικά εξατομικευτική και αναγνωριστική λειτουργία. Η ευχέρεια ελεύθερης χρήσης οποιασδήποτε ονομασίας, όσο γνωστή και φημισμένη και αν είναι, από τον πρώτο τυχόντα θα προκαλούσε τεράστιες ή ανεπανόρθωτες ζημίες στην επιχείρηση που καθιερώθηκε στις συναλλαγές με την επίμαχη ονομασία. Για τη διαφύλαξη έτσι των νομίμων συμφερόντων των παραπάνω επιχειρήσεων, θα πρέπει να αποδοθεί στο "domain name" μια οιονεί λειτουργία διακριτικού τίτλου και σήματος. Τούτο ενισχύεται και από το ότι οι κάτοχοι "domain name" στην πράξη εμφανίζονται στο διαδίκτυο με τα διακριτικά γνωρίσματα που τους κατέστησαν γνωστούς στον υλικό κόσμο, δηλαδή χρησιμοποιούν το όνομα, την επωνυμία ή το σήμα τους, δεδομένων μάλιστα των περιορισμένων ορίων παροχής "domain name" για κάθε χρήση αλλά και της επιβαλλόμενης συντομίας για του είδους αυτού την επικοινωνία. Ενόψει των ανωτέρω, το «domain name» θα πρέπει να απολαμβάνει προστασίας αντίστοιχης με εκείνη των διακριτικών γνωρισμάτων, αλλά και ένα διακριτικό γνώρισμα θα πρέπει να προστατεύεται (εφόσον βεβαίως πληρούνται οι προϋποθέσεις προστασίας του) από τη χρήση ενός ονόματος διαδικτύου, παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε χρονικά η καταχώριση αυτού στο διαδίκτυο, λαμβανομένων όμως υπόψη, υπό τα εκάστοτε κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, των ιδιαιτεροτήτων του διαδικτύου και συγκεκριμένα, της παγκοσμιότητας του διαδικτύου ως μέσου ενημέρωσης, της μοναδικότητας των ηλεκτρονικών διευθύνσεων, της πεπερασμένης δυνατότητας συνδυασμών διευθύνσεων, του ιδιόρρυθμου συστήματος καταχώρισης των ονομασιών, κατά το οποίο η εξυπηρέτηση των αιτήσεων γίνεται κατά τη σειρά άφιξης τους, χωρίς διενέργεια προληπτικού ελέγχου, αρκεί να μην έχει χορηγηθεί το συγκεκριμένο όνομα σε άλλον αιτούντα (First Come First Served) (ΕφΑΘ 4776/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 6762/2007 ΕΕμπΔ 2008. 136, ΕφΑΘ 8247/2005 ΔΕΕ 2006. 386, ΕφΑΘ 6012/2005 ΔΕΕ 2006. 278, β. Τουντόπουλο ΔΕΕ 99.1277 επ, Μαρίνο, ΕΕμπΔ 2000.146 εττ., Παρατηρήσεις υπό ΜΠρΣυρ 637/1999, I. Ιγγλεζάκη, ΕπισκΕΔ 2000/1109 επ., Παρατηρήσεις υπό ΜΠρΑΘ 9485/2000). Η καταχώριση γνωστού ξένου διακριτικού γνωρίσματος ως domain name και η αθέμιτη εκμετάλλευση της φήμης αυτού ή η αντίστοιχη παρεμπόδιση καταχώρησης και χρησιμοποίησης διακριτικού γνωρίσματος ή σήματος ως domain name ή καταχώρηση ξένου διακριτικού γνωρίσματος ως domain name με μοναδικό σκοπό την μεταπώληση του στον δικαιούχο του "προγενέστερου διακριτικού γνωρίσματος ή σε ανταγωνιστή αυτού έναντι οικονομικού, συνήθως υψηλού, ανταλλάγματος ενδέχεται να συνιστά αθέμιτο παρεμποδιστικό ανταγωνισμό (άρθρο 1 ν. 146/1914). Η πιο συνηθισμένη προσβολή, που εμπίπτει στην ως άνω έννοια του αθέμιτου παρεμποδιστικού ανταγωνισμού, κάποιου διακριτικού γνωρίσματος μέσω της χρήσης ονόματος χώρου, είναι το φαινόμενο που είναι γνωστό ως κυβερνοσφετερισμός (cybersquatting ή domain grabbing). Τούτο δε συνίσταται στο ότι ορισμένοι, εκμεταλλευόμενοι τον σχεδόν ανύπαρκτο έλεγχο περί της ύπαρξης προγενέστερου διακριτικού γνωρίσματος κατά την καταχώρηση ενός ονόματος χώρου, καταχωρούν στο όνομα τους μια ηλεκτρονική διεύθυνση αποτελούμενη από προϋπάρχον, ξένο διακριτικό γνώρισμα, συνήθως φήμης, με απώτερο σκοπό είτε τη μεταπώληση του στην επιχείρηση που δραστηριοποιείται στις συναλλαγές υπό το διακριτικό αυτό γνώρισμα ή σε ανταγωνιστή της τελευταίας είτε την παρεμπόδιση ανάπτυξης ανταγωνιστικής δραστηριότητας στο διαδίκτυο από το δικαιούχο του προγενέστερου διακριτικού γνωρίσματος, αφού ο τελευταίος θα αδυνατεί να καταχωρήσει στο όνομα του τη συγκεκριμένη ονομασία χώρου είτε την εκμετάλλευση της ξένης φήμης και αναγνωρισιμότητας του δικαιούχου του προγενέστερου διακριτικού γνωρίσματος με την καταχώρηση του τελευταίου ως ονόματος χώρου και τη μετάβαση του χρήστη του διαδικτύου, ο οποίος επιλέγει να επισκεφθεί το συγκεκριμένο ιστότοπο, σε άλλο διαδικτυακό τόπο, στον οποίο ο φορέας του ονόματος χώρου αυτού προωθεί και διαφημίζει δικά του προϊόντα ή υπηρεσίες ή προϊόντα και υπηρεσίες τρίτων. Στην τελευταία αυτή περίπτωση κυβερνοσφετερισμού υπάγεται και το φαινόμενο του αθέμιτου domain parking ή αδρανοποίησης του ονόματος χώρου, σύμφωνα με το οποίο τρίτος καταχωρεί στο όνομα του ως ονομασία χώρου ξένο, προγενέστερο διακριτικό γνώρισμα, συνήθως φήμης, την οποία (ονομασία χώρου) διαθέτει σε τρίτους- φορείς άλλων ονομασιών χώρου, οι οποίοι μέσω αυτής διαφημίζουν υπηρεσίες δικές τους ή τρίτων, ο επισκέπτης-χρήστης της ιστοσελίδας αυτής είτε κάνει «κλικ» πάνω στις προβαλλόμενες διαφημίσεις είτε ανακατευθύνεται (redirect) αυτόματα στην ιστοσελίδα του διαφημιζόμενου, ο δε φορέας του επίμαχου ονόματος χώρου αποκομίζει κέρδος από τα διαφημιστικά έσοδα με μόνη την επισκεψιμότητα των χρηστών στην ιστοσελίδα που λειτουργεί υπό την ονομασία χώρου που έχει καταχωρήσει. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις της καταχώρησης ξένου διακριτικού γνωρίσματος ως domain name δεν αποκλείεται ότι μπορεί να συντρέξουν και οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 13 ν. 146/1914, όταν αυτό χρησιμοποιείται στο διαδίκτυο. Υπό τις ανωτέρω παραδοχές, η σύγκρουση μεταξύ διακριτικού γνωρίσματος επιχείρησης, επωνυμίας, σήματος κ.λ.π. και "domain name" θα αρθεί κατ' αρχάς, με βάση την αρχή της χρονικής προτεραιότητας κατά τα εν γένει ισχύοντα. Έτσι το ομοειδές του "domain name" αλλά και της δραστηριότητας του κατόχου του με αντίστοιχο προγενέστερο διακριτικό γνώρισμα κ.λ.π., σαφώς συνηγορεί υπέρ της κατάφασης της προσβολής του προγενέστερου γνωρίσματος. Ο κίνδυνος σύγχυσης, ωστόσο, πρέπει να νοηθεί ευρέως, ώστε να μην αποκλείεται ακόμα και όταν η μεταγενέστερη επιχείρηση παράγει η εμπορεύεται ανόμοια προϊόντα η προσφέρει ανόμοιες υπηρεσίες, αφού και στην περίπτωση αυτή ο καταναλωτής μπορεί να σχηματίσει την εντύπωση ότι τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή ότι ανάμεσα στις δύο επιχειρήσεις υπάρχει σχέση συνεργασίας. Απαιτείται, όμως, στην περίπτωση αυτή, να υπάρχει τουλάχιστον κάποια εγγύτητα ή συγγένεια των οικονομικών κλάδων, στους οποίους ανήκουν οι αντιμαχόμενες επιχειρήσεις, και τούτο διότι η έλλειψη κάθε σχέσης των οικονομικών κλάδων δραστηριότητας θα έχει κατά κανόνα ως αποτέλεσμα τη δυνατότητα παραπλάνησης ενός αμελητέου τμήματος των σχετικών συναλλακτικών κύκλων, το οποίο δεν θα επαρκούσε για την αποδοχή του κινδύνου σύγχυσης (ΑΠ 371/2012 ό.π.). Περαιτέρω, κάθε όνομα χώρου (domain name) αποτελείται από περισσότερα μέρη (domain name levels), που χωρίζονται μεταξύ τους με τελείες. Το πρώτο μέρος «http://www» είναι κοινό για όλα τα ονόματα χώρου, όπου το μεν αρκτικόλεξο http υποδεικνύει το πρωτόκολλο επικοινωνίας, το δε www υποδηλώνει ότι κάθε επικοινωνία πραγματοποιείται μέσα στον παγκόσμιο ιστό. Ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από την ως άνω ένδειξη ακολουθεί το Top Level Domain (TLD) ή κύριο επίπεδο ή όνομα χώρου ανωτάτου ή 1ου επιπέδου. Αυτό δηλώνει είτε το περιεχόμενο της ιστοσελίδας (π.χ. εμπορικού περιεχομένου) είτε το όργανο που καταχώρησε την ηλεκτρονική σελίδα είτε και τα δύο. Σημειώνεται ότι για τις ενδείξεις αυτές ισχύει η αρχή του κλειστού αριθμού, υπό την έννοια ότι μόνο οι αρμόδιες αρχές δύνανται να δημιουργήσουν νέα κύρια επίπεδα από τα ήδη υφιστάμενα. Τα Top Level Domains διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, ήτοί τα διεθνή ή κοινόχρηστα (Generic Top Level Domains- gTLDs, λ.χ. .com, .net, .org, .info) και στα εθνικά (Country Code Top Level Domains- ccTLDs, λ.χ. .gr, .us, .uk). Σε διεθνές επίπεδο, αρμόδια Αρχή για την καταχώρηση ονομασιών πεδίου υπό gTLD είναι μια ιδιωτική οργάνωση, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με την επωνυμία ICANN (Internet Corporation for the Assigned Names and Numbers- Εταιρία Διαδικτύου για τα Εκχωρημένα Ονόματα και Αριθμούς), που ιδρύθηκε το 1998 και εδρεύει στην Καλιφόρνια των Η ΠΑ. Η διεθνής αυτή οργάνωση σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας (WIPO) θέσπισαν κανόνες για την προστασία δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο, οι οποίοι περιλαμβάνονται στα κείμενα με τις ονομασίες «Ενιαία Πολιτική Επίλυσης Διαφορών σε σχέση με Ονομασίες Πεδίου» (Uniform Domain Name Resolution Policy- UDRP) και «Κανόνες για την Ενιαία Πολιτική Επίλυσης Διαφορών σε σχέση με Ονομασίες Πεδίου» (Rules for Uniform Domain Name Dispute Resolution Policy- The Rules). Η UDRP αποτελεί ένα κανονιστικό κείμενο που τίθεται σε εφαρμογή για την εξωδικαστική επίλυση ενδεχόμενων διαφορών που προκύπτουν μεταξύ κατόχου ονόματος χώρου υπό τα αντίστοιχα επίπεδα .com, .org, .net, .info κλπ. και οποιουδήποτε τρίτου, ο οποίος διεκδικεί προγενέστερο δικαίωμα επί της καταχωρημένης ονομασίας πεδίου. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει κάποιος φορέας διεθνούς ονομασίας πεδίου, ως μέρος της απαιτούμενης σύμβασης καταχώρησης που συνάπτει με την ICANN, είναι η συναίνεση του και η αποδοχή των όρων της UDRP και κατά συνέπεια η αποδοχή της συμμετοχής του στη διαδικασία της εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς, αν και εφόσον προκύψει, η οποία με τον τρόπο αυτό καθίσταται υποχρεωτική. Πάντως πρόκειται για διοικητική διαδικασία, αν και με υποχρεωτικό περιεχόμενο, αφού η άρνηση συμμετοχής σε αυτή δύναται να έχει ως συνέπεια την απώλεια του καταχωρημένου διεθνούς ονόματος χώρου, χωρίς ωστόσο να έχει τη μορφή μεσολάβησης ή διαιτησίας, αφού οι εμπλεκόμενοι, σε κάθε περίπτωση, έχουν τη δυνατότητα, είτε πριν την έναρξη της διαδικασίας αυτής, είτε μετά το πέρας αυτής, να προσφύγουν στα αρμόδια Δικαστήρια προς επίλυση της διαφοράς τους. Περαιτέρω, η ICANN έχει αναθέσει την εξώδικη επίλυση των σχετικών διαφορών σύμφωνα με την UDRP σε τέσσερις παγκόσμιους οργανισμούς και συγκεκριμένα α) στο National Arbitration Forum (NAF) (Εθνικό Κέντρο Διαιτησίας), με έδρα τη Μινεάπολη των Η ΠΑ, β) στο WIPO Arbitration and Mediation Center (Κέντρο Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης ΠΟΠΙ), με έδρα τη Γενεύη, γ) στο Asian Domain Name Dispute Resolution Center (Ασιατικό Κέντρο Επίλυσης Διαφορών Ονομάτων Χώρου), με έδρα το Χονγκ Κόνγκ, δ) στο The International Institute for Conflict Prevention and Resolution, με έδρα τη Νέα Υόρκη των Η ΠΑ, ο δε καταγγέλλων δύναται να επιλέξει οποιονδήποτε από τους ως άνω οργανισμούς ενώπιον του οποίου θα αχθεί προς εξωδικαστική επίλυση η κρινόμενη διαφορά, η δε διαδικασία πραγματοποιείται ηλεκτρονικώς, χωρίς τη φυσική παρουσία των ενδιαφερομένων και ολοκληρώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Με την υπό κρίση αγωγή της η ενάγουσα, αλλοδαπή εταιρία, η οποία είναι η μητρική εταιρία συμμετοχών ενός πολυεθνικού ομίλου εταιριών που εδρεύει στην πόλη Hangzhou της Κίνας, εκθέτει ότι δραστηριοποιείται στον τομέα παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικού εμπορίου μέσω διαδικτύου σε παγκόσμιο επίπεδο, περιλαμβανομένης της Ελλάδας και της Ε. Ε., χρησιμοποιώντας από το έτος ιδρύσεως της (1998), συνεχώς και αδιαλείπτως στις συναλλαγές, ως σήμα των προϊόντων και υπηρεσιών της, ως επωνυμία και διακριτικό γνώρισμα (διαδικτυακό και μη) της επιχείρησης της την ένδειξη «ΑϋΒΑΒΑ», με την οποία έχει καθιερωθεί στις διεθνείς συναλλαγές. Ότι είναι δικαιούχος των αναφερομένων στην αγωγή κοινοτικών σημάτων, τα οποία περιέχουν την ως άνω ένδειξη και ισχύουν νόμιμα, έχουν δε καταστεί σήματα φήμης, λόγω του αυξημένου βαθμού καθιέρωσης τους στις συναλλαγές, της μεγάλης χρονικής διάρκειας χρησιμοποιήσεως τους, του μεγέθους των επενδύσεων για την προβολή και προώθηση τους, της ιδιαίτερης θετικής εκτίμησης του κοινού αναφορικά με τις υπηρεσίες που διακρίνουν. Ότι το Μάιο 2011 πληροφορήθηκε ότι η πρώτη εναγομένη, εταιρία παροχής υπηρεσιών διαδικτύου, της οποίας μοναδικός εταίρος και νόμιμος εκπρόσωπος είναι ο δεύτερος εναγόμενος, χρησιμοποιεί στις συναλλαγές, χωρίς την άδεια της, ως όνομα χώρου και ως διακριτικό γνώρισμα της επιχείρησης της την ένδειξη «alibama.info», η οποία της παραχωρήθηκε, εν αγνοία της (ενν. της ενάγουσας), την 26η Νοεμβρίου 2004, προκειμένου να διακρίνει υπηρεσίες διαφήμισης τρίτης εταιρίας και δη της διαδικτυακής πύλης «SEDO.COM». Ότι η εναγομένη με τη χρήση της ως άνω ένδειξης, κατά παραποίηση και απομίμηση των κατοχυρωμένων της σημάτων, για υπηρεσίες ταυτόσημες, άλλως παρόμοιες με εκείνες που καλύπτουν τα σήματα της προσβάλει παρανόμως και υπαιτίως τα τελευταία, δημιουργώντας κίνδυνο σύγχυσης του καταναλωτικού κοινού, περιλαμβανομένου και του κινδύνου συσχέτισης, το οποίο εκλαμβάνει εκ πλάνης ότι η εν λόγω ονομασία χώρου ανήκει σε αυτήν (ενάγουσα) ή σε επιχείρηση εμπορικά συνδεδεμένη ή ελεγχόμενη από αυτήν, βλάπτει τη διακριτική δύναμη και φήμη των σημάτων της, διακριτικών γνωρισμάτων και επωνυμία της, απομειώνοντας την ελκτική δύναμη αυτών, αντλεί, εκ της προκλήσεως συγχύσεως, αθέμιτο όφελος χωρίς εύλογη αιτία, από τη φήμη αυτών σε Ε.Ε. και Ελλάδα, καθόσον καρπώνεται, χωρίς κόπο, περιουσιακό όφελος μέσω της πρόκλησης κινδύνου συνειρμικής διασύνδεσης μεταξύ αυτής (ενάγουσας) και της πρώτης εναγομένης. Ότι η ως άνω χωρίς άδεια εκμετάλλευση και χρήση από τους εναγομένους των φημισμένων σημάτων της, διακριτικών γνωρισμάτων και επωνυμία της συνιστά πράξη παράνομη και αντίθετη στα χρηστά συναλλακτικά ήθη, καθώς αποσκοπεί στην επίτευξη κέρδους μέσω της χρήσης/υφαρπαγής της με κόπους και έξοδα αποκτηθείσας από το έτος 1998 άϋλης περιουσίας της και αθέμιτη εκμετάλλευση της φήμης τους. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητεί (α) να αναγνωρισθεί ότι η χρήση από τους εναγομένους της ένδειξης «alibaba.info» ως ονομασία χώρου και ως διακριτικού γνωρίσματος συνιστούν παραποιήσεις, άλλως απομιμήσεις των επίδικων σημάτων, διακριτικών γνωρισμάτων και επωνυμίας της, καθώς και αθέμιτη εκμετάλλευση, χωρίς εύλογη αιτία, της φήμης που τα σήματα αυτά έχουν αποκτήσει στην Ε.Ε. και στην Ελλάδα, καθώς και βλάβη της φήμης και του διακριτικού χαρακτήρα αυτών, (β) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, εντός προθεσμίας δύο μηνών από την επίδοση σε αυτούς της παρούσας απόφασης, να άρουν την ιστορούμενη ως άνω προσβολή και δη να μεταβιβάσουν σε αυτήν την ονομασία χώρου «alibaba.info», άλλως να παραιτηθούν αμετάκλητα από αυτήν, απειλούμενης σε βάρος τους χρηματικής ποινής ύψους 50.000 ευρώ, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης τους προς την υποχρέωση αυτή, καθώς και προσωπικής κράτησης σε βάρος του δεύτερου εναγομένου διάρκειας ενός έτους, (γ) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν στο παρόν και να παραλείπουν στο μέλλον να χρησιμοποιούν στις συναλλαγές, στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως διακριτικό γνώρισμα και ονομασία χώρου την ένδειξη «alibaba.info» κατ' απομίμηση ή παραποίηση των σημάτων, διακριτικών γνωρισμάτων και επωνυμίας της «ΑΙ_ΙΒΑΒΑ», απειλούμενης σε βάρος τους χρηματικής ποινής ύψους 100.000 ευρώ καΓ σε βάρος του δεύτερου εναγομένου προσωπικής κράτησης διάρκειας ενός έτους σε περίπτωση μη συμμόρφωσης τους στην υποχρέωση αυτή, (δ) να δημοσιευθεί το διατακτικό της απόφασης σε δύο ημερήσιες εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας, με δαπάνες των εναγομένων και επιμέλεια της, (ε) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και (στ) να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική της δαπάνη.

Με το περιεχόμενο αυτό και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή αρμοδίως και παραδεκτώς εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία για να δικάσει την παρούσα διαφορά, κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, εφαρμοζομένου του ελληνικού δικαίου και του Κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 για το κοινοτικό σήμα (άρθρα 3, 18, 25 παρ. 2 ΚΠολΔ, 7 παρ. 2 Ν. 2943/2001 σε συνδυασμό με Απόφαση Γ.Γ. Υπ. Δικ/νης 50726 Φ.Ε.Κ. Β' 739/20.6.2006, 95 παρ. 1, 96 περ. α', 97 παρ. 1 και 5, 98 παρ. 1 περ. α, 101 του Κανονισμού ΕΚ 207/2009 για το κοινοτικό σήμα, 26 παρ. 3 του ν. 2239/1994, 26 ΑΚ), κατά την τακτική διαδικασία, είναι δε αρκούντως ορισμένη, ως περιέχουσα όλα τα απαιτούμενα, κατ' άρθρο 216 ΚΠολΔ, θεμελιωτικά της αιτούμενης δικαστικής προστασίας πραγματικά περιστατικά και δη περιγραφή των κοινοτικών σημάτων, των οποίων η ενάγουσα είναι δικαιούχος, παράθεση των ποιοτικών και ποσοτικών κριτηρίων δυνάμει των οποίων θεμελιώνεται η ιδιαίτερη διακριτική δύναμη των τελευταίων και η απόκτηση φήμης τους τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ε.Ε., τις υπηρεσίες που τα σήματα αυτά διακρίνουν και το ενδιαφερόμενο κοινό στο οποίο απευθύνονται, τις ενέργειες των εναγομένων που συνιστούν προσβολή αυτών και παραβίαση του νόμου περί αθέμιτου ανταγωνισμού, απορριπτόμενου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού των εναγομένων. Περαιτέρω, η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6, 9 παρ. 1 περ. β και γ, 2 και 3, 14, 101, 102 του Κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 για το κοινοτικό σήμα, 4 παρ. 1, 18 παρ. 1 και 3, 26 παρ. 1 και 3, 33 του ν. 2239/1994 (ο νόμος αυτός εφαρμόζεται εν προκειμένω λόγω του ότι τα πραγματικά περιστατικά της ιστορούμενης προσβολής ανάγονται στο χρόνο ισχύος του, ενόψει και του ότι, κατά γενική αρχή του διαχρονικού δικαίου, η οποία ρητώς καθιερώνεται με τις διατάξεις των άρθρων 2 ΑΚ και 24 ΕισΝΑΚ, οι ενοχές από οποιοδήποτε λόγο, των οποίων τα παραγωγικά γεγονότα συντελέσθηκαν κατά τη διάρκεια που ίσχυε κάποιος νόμος, ο οποίος μεταγενέστερα καταργήθηκε ή τροποποιήθηκε, όπως ο νόμος αυτός, ο οποίος καταργήθηκε με τον νόμο 4072/2012, από 11-4-2012, διέπονται και μετά την κατάργηση ή την τροποποίηση του από το νόμο, που ίσχυε κατά το χρόνο κατά τον οποίο τα παραγωγικά αυτά γεγονότα συντελέσθηκαν (βλ ΑΠ 223/2002 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1/2001 ΕλλΔνη 42, 680), 1, 13, 22 του ν. 146/1914, 66Γ του ν. 2121/1993 (εφαρμοζόμενη αναλογικά για το αίτημα δημοσίευσης της απόφασης, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω στη μείζονα σκέψη), άρθρο 14 παρ. 1 περ. γ του Κανονισμού Διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου (Domain Names) με κατάληξη.gr (αρ. ΑΠ ΕΕΤΤ 592/012/3-2-2011, ΦΕΚ 593/Β/14-4-2011, αναλογικά εφαρμοζόμενου αναφορικά με το αίτημα μεταβίβασης του επίδικου ονόματος χώρου στην ενάγουσα), άρθρα 1, 2, 4, 6 δις, 6 πεντάκις, 6 εξάκις, 8, 10 δις της Διεθνούς Σύμβασης των Παρισίων Περί Προστασίας της Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας της 20ης Μαρτίου 1833, αναθεωρηθείσα στις Βρυξέλλες την 14η Δεκεμβρίου 1900, στην Ουάσιγκτον την 2α Ιουνίου 1911, στη Χάγη την 6η Νοεμβρίου 1925, στο Λονδίνο την 2α Ιουνίου 1934, στη Λισσαβώνα την 31η Οκτωβρίου 1958 και στη Στοκχόλμη την 14η Ιουλίου 1967, στην οποία συμβαλλόμενα μέρη είναι η Κίνα και η Ελλάδα, και η οποία κυρώθηκε στην Ελλάδα με το ν. 213/1975, ν. 242/1975 με τον οποίο κυρώθηκε στην Ελλάδα η Διεθνής Σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και Κίνας περί αμοιβαίας προστασίας των εμπορικών και βιομηχανικών σημάτων, άρθρου 16 της Διεθνούς Σύμβασης TRIPs για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου, η οποία συνήφθη στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και δεσμεύει την Κίνα και την Ελλάδα, 947 παρ. 1 εδ. α, 907, 908, 176 ΚΠολΔ, πλην του υπό στοιχεία α ως άνω αναγνωριστικού αιτήματος, το οποίο είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, διότι αντικείμενο της αναγνωριστικής αγωγής σε περίπτωση προσβολής σήματος και/ή διακριτικού γνωρίσματος δύναται να αποτελέσουν μόνο οι έννομες συνέπειες αυτής (προσβολής), ήτοι λ.χ. η υποχρέωση άρσης και παράλειψης στο μέλλον της προσβολής, η υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης, και όχι η ρυθμιζόμενη βιοτική σχέση και ειδικότερα αφενός η διαπίστωση και αφετέρου η αξιολογική εκτίμηση (δηλαδή ο νομικός χαρακτηρισμός) των πραγματικών γεγονότων τα οποία συνιστούν τη ρυθμιζόμενη από το δίκαιο βιοτική σχέση, χωρίς καθορισμό των προσαπτομένων από το δίκαιο συνεπειών, όπως εν προκειμένω ζητεί η ενάγουσα (ΑΠ 780/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 224/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσσ 1963/2010 Αρμ 2011, 1977). Εξάλλου, μη νόμιμο είναι το παρεπόμενο αίτημα περί επιβολής χρηματικής ποινής σε βάρος των εναγομένων και απαγγελίας προσωπικής κράτησης σε βάρος του δεύτερου εναγομένου, κατ' άρθρο 946 παρ. 1 ΚΠολΔ (έμμεση εκτέλεση), σε περίπτωση που αυτοί, εντός δύο μηνών από την προς αυτούς επίδοση της εκδοθησομένης απόφασης, δεν προβούν στη μεταβίβαση προς την ενάγουσα του επίδικου domain name, διότι η μερικότερη αυτή υποχρέωση δεν απορρέει από αξίωση άρσεως της γενόμενης και εκτιθέμενης στην αγωγή προσβολής των σημάτων και διακριτικών γνωρισμάτων της ενάγουσας και ως εκ τούτου δεν αποτελεί υλική πράξη, η εκτέλεση της οποίας θα λάβει χώρα με τα μέσα που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 946 ΚΠολΔ, αλλά πρόκειται για νομική πράξη, η εκτέλεση της οποίας, σε περίπτωση άρνησης των εναγομένων, και εφόσον απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σύμπραξη των τελευταίων προς υλοποίηση αυτής, θα γίνει κατ' άρθρο 949 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει η κρινόμενη αγωγή, καθ' ό μέρος κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της νομιμότητα.

Από την εκτίμηση των εγγράφων που οι διάδικοι νομίμως μετ' επικλήσεως προσκομίζουν για να ληφθούν υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την υπ' αριθμ. 11.948/3-9-2012 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ..., η οποία λήφθηκε επιμέλεια της ενάγουσας, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης των εναγομένων, κατ' άρθρο 270 παρ. 2 εδ. γ' ΚΠολΔ (βλ. τις υπ' αριθμ. 68721729-8-2012 και 6871 Γ/29-8-2012 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, … σε συνδυασμό με την από 24-8-2012 εξώδικη κλήση της ενάγουσας προς τους εναγομένους), από την υπ' αριθμ. 184/18-11-2013 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του …, Συμβούλου Πρεσβείας Α', Γενικού Προξένου της Ελλάδας στο Χογκ Κογκ, ασκούντος χρέη συμβολαιογράφου, η οποία λήφθηκε επιμέλεια της ενάγουσας, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης των εναγομένων, κατ' άρθρο 270 παρ. 2 εδ. γ' ΚΠολΔ (βλ. τις υπ' αριθμ. 8912Γ/4-11-2013 και 8911 Γ/4-11-2013 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, … σε συνδυασμό με την από 1-11-2013 εξώδικη κλήση της ενάγουσας προς τους εναγομένους), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα, αλλοδαπή εταιρία, συστάθηκε την 28η Ιουνίου 1999 με έδρα της τις Νήσους Κέιμαν και υπό την επωνυμία «ALIBABA.COM CORPORATION)) και το διακριτικό τίτλο «Alibaba», ενώ την 5η Νοεμβρίου 2007 η επωνυμία της τροποποιήθηκε σε «Alibaba Group Holding Limited)). Είναι η μητρική εταιρία συμμετοχών ενός πολυεθνικού ομίλου εταιριών που εδρεύει στην πόλη Hangzhou της Κίνας. Κύριος τομέας επιχειρηματικής και εμπορικής δραστηριότητας της ενάγουσας είναι η παροχή συναλλακτικών υπηρεσιών και υπηρεσιών ηλεκτρονικού εμπορίου μέσω του διαδικτύου παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, προσφέρει διαδικτυακές πλατφόρμες διευκόλυνσης της αγοραπωλησίας προϊόντων και υπηρεσιών από και προς όλον τον κόσμο και δη σε άνω των 240 χωρών ανά τον Koozpor Μέσω των εξειδικευμένων διαδικτυακών πλατφόρμων εμπορίου, κυρίως μέσω της διαδικτυακής της πύλης alibaba.com, ενδιαφερόμενοι πωλητές, προμηθευτές, κατασκευαστές, εξαγωγείς μπορούν να διαφημίζουν και προωθούν τα προϊόντα τους, ενώ οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές, εισαγωγείς και διανομείς, μπορούν να εντοπίσουν προϊόντα και αντισυμβαλλόμενους, να θέσουν παραγγελίες και να πραγματοποιήσουν πληρωμές, συναλλασσόμενοι έτσι ταχύτερα, με χαμηλότερο κόστος και τελικά με επωφελέστερο για αυτούς τρόπο. Προς διάκριση των υπηρεσιών της αυτών η ενάγουσα έχει καταχωρίσει στο μητρώο κοινοτικών σημάτων του Γραφείου για την Εναρμόνιση της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα και σχέδια και υποδείγματα) και είναι δικαιούχος των εξής κοινοτικών σημάτων: α) του υπ' αριθμ. 001332899 λεκτικού σήματος «ALIBABA.COM», το οποίο κατατέθηκε στις 15-10-1999, καταχωρίσθηκε στις 26-10-2001 και η διάρκεια προστασίας του λήγει την 5-10-2019, προς διάκριση προϊόντων και υπηρεσιών των διεθνών κλάσεων 35 (εμπορικές υπηρεσίες, συγκεκριμένα διευκόλυνση των εμπορικών συναλλαγών μέσω τοπικών και παγκόσμιων ηλεκτρονικών δικτύων, παροχή υπηρεσιών παραγγελιών επί γραμμής μέσω υπολογιστή, διαφήμιση αγαθών και υπηρεσιών τρίτων μέσω τοπικών και παγκοσμίων ηλεκτρονικών δικτύων, παροχή διεθνών υπηρεσιών εισαγωγών και εξαγωγών), 38 (υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, παροχή αλληλεπιδραστικής ιστοθέσης (website) σε παγκόσμιο ηλεκτρονικό δίκτυο μέσω της οποίας παρέχεται σε τρίτους η δυνατότητα ανάρτησης πληροφοριών, απάντησης σε απορίες, παραγγελιοδοσίας και διεκπεραίωσης παραγγελιών για προϊόντα, υπηρεσίες και επιχειρηματικές ευκαιρίες, παροχή αλληλεπιδραστικής ιστόθεσης σε παγκόσμιο ηλεκτρονικό δίκτυο μέσω της οποίας παρέχεται σε τρίτους η δυνατότητα ανάρτησης πληροφοριών, απάντησης σε απορίες, παραγγελιοδοσίας και διεκπεραίωσης παραγγελιών για προϊόντα, υπηρεσίες και επιχειρηματικές ευκαιρίες, παροχή ιστόθεσης σε παγκόσμιο ηλεκτρονικό δίκτυο μέσω της οποίας παρέχεται σε τρίτους η δυνατότητα να προσφέρουν αγαθά και υπηρεσίες, να δίνουν και διεκπεραιώνουν παραγγελίες, να συνάπτουν συμβάσεις και να δημιουργούν συναλλαγές, παροχή καταλόγου ιστοθέσεων τρίτων για τη διευκόλυνση των εμπορικών συναλλαγών, παροχή πρόσβασης σε ιστοθέσεις τρίτων για τη διευκόλυνση του ηλεκτρονικού εμπορίου και των κοινών εμπορικών συναλλαγών, παροχή ηλεκτρονικών πινάκων ανακοιινώσεων για την ανάρτηση και μετάδοση μηνυμάτων μεταξύ πολλών ή δύο χρηστών ηλεκτρονικών υπολογιστών σχετικά με προϊόντα, υπηρεσίες και επιχειρηματικές ευκαιρίες, παροχή υπηρεσιών συζήτησης επί γραμμής, παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και αποστολής ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), 42 (υπηρεσίες ηλεκτρονικών υπολογιστών, συγκεκριμένα δημιουργία κοινότητας επί γραμμής και διευκόλυνση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ τρίτων, παροχή ηλεκτρονικού ημεροδείκτη, ευρετηρίου διευθύνσεων και σημειώσεων με δυνατότητα πρόσβασης και χρήσης μέσω τοπικών και παγκόσμιων δικτύων ηλεκτρονικών υπολογιστών), β) του υπ; αριθμ. 004495222 λεκτικού σήματος «ALIBABA TRADE MANAGER», το οποίο κατατέθηκε στις 17-6-2005, καταχωρίσθηκε στις 7-6-2006 και η διάρκεια προστασίας του λήγει στις 17-6-2015, προς διάκριση προϊόντων και υπηρεσιών των κλάσεων 35, 38, 42, γ) του υπ' αριθμ. 004534319 λεκτικού σήματος «ALIBABA», το οποίο κατατέθηκε στις 11-7-2005, καταχωρίσθηκε στις 2-8-2006 και η διάρκεια προστασίας του λήγει στις 11-7-2015, προς διάκριση προϊόντων και υπηρεσιών των κλάσεων 9, 35, 38, 42, δ) του υπ' αριθμ. 006260533 λεκτικού και απεικονιστικού σήματος «ALIBABA.COM Global trade starts here» και τη γραφική απεικόνιση του περιγράμματος του προφίλ προσώπου ανθρώπου που χαμογελάει, το οποίο κατατέθηκε στις 6-9-2007, καταχωρίσθηκε στις 20-8-2008 και η διάρκεια προστασίας του λήγει στις 6-9-2017, προς διάκριση προϊόντων και υπηρεσιών των κλάσεων 35, 36, 38, 42, ε) του υπ' αριθμ. 008559635 λεκτικού σήματος «ALIBABA CLOUD COMPUTING)), το οποίο κατατέθηκε στις 19-9-2009, καταχωρίσθηκε στις 16-3-2010, η διάρκεια προστασίας του λήγει στις 18-9-2019, προς διάκριση προϊόντων και υπηρεσιών των κλάσεων 9, 35, 36, 3839, 41 και 42, στ) του υπ' αριθμ. 009887787 λεκτικού και απεικονιστικού σήματος «ALIBABA», το οποίο κατατέθηκε στις 12-4-2011, καταχωρίσθηκε στις 15-9-2011, η διάρκεια προστασίας του λήγει στις 12-4-2021, προς διάκριση προϊόντων και υπηρεσιών των κλάσεων 16, 35, 36, 39, 41, 42. Επιπλέον, η ενάγουσα είναι δικαιούχος, μεταξύ άλλων, των διεθνών ονομασιών χώρου «AliBaBa.com», που δημιουργήθηκε στις 14-4-1999 και ισχύει νόμιμα μέχρι τις 23-5-2022 και «AliBaBa.net», που δημιουργήθηκε στις 15-10-2001 και ισχύει νόμιμα, τα οποία χρησιμοποιεί για την διαφήμιση, προβολή και προώθηση των υπηρεσιών της. Αποδεικνύεται, περαιτέρω, ότι κατά τον επίμαχο χρόνο που αφορά η επίδικη διαφορά (2004) τα σήματα και διακριτικά ως άνω γνωρίσματα της ενάγουσας, με κυρίαρχο σημείο τη λεκτική ένδειξη «AIibaba», δοθέντος του ότι η ενάγουσα είναι διαδικτυακή εταιρία που δραστηριοποιείται στον τομέα του ηλεκτρονικού εμπορίου, απευθυνόμενη σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό κύκλο που αποτελείται από επιχειρήσεις (εισαγωγείς, εξαγωγείς, προμηθευτές, διανομείς πάσης φύσεως προϊόντων και υπηρεσιών) που δραστηριοποιούνται σε όλο τον κόσμο (Ασία, Ευρώπη, Αμερική, Αφρική) και συνεπώς χρησιμοποιεί στις συναλλαγές την ως άνω λεκτική ένδειξη, η οποία ως τέτοια, λόγω της διαδικτυακής της κυρίως εμφάνισης, εντυπώνεται στη μνήμη του συναλλακτικού κοινού της, έχαιραν παγκόσμιας φήμης και ήταν ιδιαιτέρως γνωστά μεταξύ άλλων και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελλάδας, με αποτέλεσμα αυτά, λαμβανομένων υπόψη του μεριδίου αγοράς που κάλυπταν, της γεωγραφικής έκτασης στην οποία εκτείνονταν, της έντασης ανάπτυξης, εξάπλωσης και καθιέρωσης τους στο οικείο συναλλακτικό κοινό, που αποτελείται, όπως προειπώθηκε, από επιχειρήσεις, εισαγωγείς, εξαγωγείς, προμηθευτές και διανομείς, που εμπορεύονται πάσης φύσεως προϊόντα και υπηρεσίες, της φύσης και των χαρακτηριστικών των υπηρεσιών της, του τρόπου, του είδους προώθησης τους, του μεγέθους των επενδύσεων για την προβολή και διαφήμιση αυτών, της διάρκειας χρησιμοποιήσεως τους (από το 1999), να έχουν καθιερωθεί στη διεθνή εμπορική πρακτική σηματοδοτώντας τις προσφερόμενες από την ενάγουσα υπηρεσίες της και ανάγοντας ιδίως τη διεθνή ηλεκτρονική πλατφόρμα «Alibaba.com» σε κυρίαρχη πλατφόρμα διασυνοριακού ηλεκτρονικού εμπορίου. Ειδικότερα, το 2004 η ενάγουσα αριθμούσε στην ως άνω διαδικτυακή της πλατφόρμα 6 εκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες, οι οποίοι προέρχονταν από και εκτείνονταν σε όλο τον κόσμο και ειδικότερα σε διακόσιες περίπου χώρες του κόσμου. Οι υπηρεσίες της υπό τα σήματα και διακριτικά της γνωρίσματα προβάλλονταν και διαφημίζονταν από διεθνή οικονομικά περιοδικά (λ.χ. Forbes), προσελκύοντας διεθνείς θεσμικούς επενδυτές που χρηματοδοτούσαν την περαιτέρω ανάπτυξη της (όπως Goldman Sachs, Softbank, Fidelity, οι οποίες τη χρηματοδότησαν το 1999 και 2000 με 25 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ), κορυφαία πανεπιστήμια (Harvard) που μελετούσαν το φαινόμενο της δημιουργίας και εξέλιξης της διαδικτυακής αυτής πλατφόρμας ηλεκτρονικού εμπορίου, κυβερνητικές και μη οργανώσεις που συνιστούσαν την πλατφόρμα αυτή στο ενδιαφερόμενο κοινό για την πραγματοποίηση των εμπορικών τους συναλλαγών. Η φύση και τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών της (άϋλες υπηρεσίες μέσω διαδικτύου) και ο τρόπος προώθησης τους (μέσω διαδικτύου, χωρίς κόστος για τις επιχειρήσεις που επέλεγαν να εγγραφούν στη διαδικτυακή της πλατφόρμα και να προωθήσουν με τον τρόπο αυτό τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, αφού οι υπηρεσίες της ενάγουσας παρέχονταν δωρεάν, εκτός από την ειδική κατηγορία των επί πληρωμή μελών της-χρηστών, οι οποίοι είχαν έτσι τη δυνατότητα να κατέχουν περίοπτη θέση στη διαδικτυακή της πλατφόρμα και να εμφανίζονται πρώτοι στις σχετικές αναζητήσεις των ενδιαφερομένων) διευκόλυνε την ραγδαία εξάπλωση της σε όλα τα επιχειρηματικά μήκη και πλάτη της υφηλίου, καθιστώντας την ανταγωνιστική και κατατάσσοντας την μεταξύ των κολοσσών εταιριών του είδους. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι οικείοι συναλλακτικοί κύκλοι των εμπόρων-επαγγελματιών αντιλαμβάνονται την ως άνω ένδειξη ως σημείο-διακριτικό γνώρισμα που προσδιορίζει και διακρίνει τις προσφερόμενες από την ενάγουσα υπηρεσίες. Η εναγομένη είναι ελληνική μονοπρόσωπη εταιρία περιορισμένης ευθύνης, με μοναδικό εταίρο της και διαχειριστή το δεύτερο εναγόμενο. Σκοπός της είναι η καταχώριση, ενοικίαση και πώληση ονομάτων διαδικτύου, οι υπηρεσίες προώθησης και διαφήμισης στο διαδίκτυο, λογισμικό και υπηρεσίες διαχείρισης ονομάτων διαδικτύου, συμβουλευτικές υπηρεσίες διαιτησίας ονομάτων διαδικτύου, ανάπτυξη, σχεδιασμός και συντήρηση εφαρμογών λογισμικού, ανάπτυξη εφαρμογών λογισμικού διαδικτύου, ανάπτυξη λογισμικού διαχείρισης προτύπου διασφάλισης ποιότητας ISO και διαχείρισης τεχνικών έργων, εφαρμογές και υπηρεσίες Mobile Internet και Ψηφιακής τηλεόρασης, λογισμικό και υπηρεσίες ηλεκτρονικού εμπορίου, υπηρεσίες που σχετίζονται με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, έργα ηλεκτρονικού εξοπλισμού, υπηρεσίες εκπόνησης μελετών δικτύων ηλεκτρονικών υπολογιστών, σχεδιασμός και εγκατάσταση δικτύων δομημένης καλωδίωσης, υπηρεσίες εκπόνησης ηλεκτρονικών μελετών κτιρίων, προμήθεια λογισμικού και εξοπλισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, προμήθεια και συντήρηση τηλεπικοινωνιακού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, συμβουλευτικές υπηρεσίες λογισμικού και διαδικτύου, τεχνική υποστήριξη λογισμικού και εξοπλισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, υπηρεσίες σχεδιασμού, δημιουργίας και καταχώρησης διαφημίσεων στο διαδίκτυο, βελτιστοποίηση και καταχώρηση ιστοσελίδων στις μηχανές αναζήτησης, φιλοξενία, σχεδιασμός, δημιουργία, ανάπτυξη, συντήρηση, ανανέωση εταιρικών και προσωπικών ιστοσελίδων στο διαδίκτυο, λογισμικό διαχείρισης περιεχομένου ιστοσελίδων, παροχή υπηρεσιών συμβούλου, η μελέτη, επίβλεψη, εκτέλεση έργων που αφορούν τους ανωτέρω σκοπούς, στην Ελλάδα ή το Εξωτερικό, ιδιωτικών, δημόσιων, δημοτικών, κοινοτικών, νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, ως και φυσικών προσώπων ημεδαπών ή αλλοδαπών για ίδιο λογαριασμό και για λογαριασμό τρίτων, η εκτέλεση εμπορικών πράξεων που τείνουν στην επίτευξη των παραπάνω σκοπών ιδίως η εισαγωγή, εξαγωγή καθώς και η εμπορία πάσης φύσεως λογισμικού και εξοπλισμού. Οι εναγόμενοι (ο δεύτερος εναγόμενος υπό την ιδιότητα του διαχειριστή της πρώτης εναγομένης, καθώς και ατομικά, ως μοναδικός εταίρος αυτής, αποσκοπώντας σε ίδιον οικονομικό όφελος εκ της επιχειρηματικής αυτής δραστηριότητας) προς υλοποίηση των σκοπών της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας και για τη διαφήμιση και προώθηση των υπηρεσιών που προσφέρουν έχουν κατοχυρώσει περίπου 7.500 με 8.000 διεθνείς ονομασίες χώρου, όπως «microsoftword.org», «microsoftexcel.org», «microsoftclipgallery.com», «windowshosting.info», «windows.info», «mywindows.org», «lidl.info». Πρόκειται για διεθνή ονόματα χώρου ανώτατου επιπέδου (Generic Top Level Domains ή gTLDs), τα οποία αντιδιαστέλλονται από τα εθνικά ονόματα χώρου ανώτατου επιπέδου (Country Code Top Level Domains ή ccTLDs, όπως λ.χ. όσα έχουν κατάληξη .gr, για την παραχώρηση των οποίων αρμόδιος φορέας είναι η ΕΕΤΤ). Στην προκειμένη περίπτωση, οι εναγόμενοι, αναφορικά με τις ως άνω ονομασίες χώρου, δέχθηκαν καταγγελία από αλλοδαπές εταιρίες που διεκδικούσαν προγενέστερα κατοχυρωμένα δικαιώματα επί σημάτων φήμης («Microsoft», «windows» και «lidl»), με αποφάσεις δε που εκδόθηκαν κατόπιν της διαδικασίας εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών ενώπιον Εθνικού Κέντρου Προστασίας και του Κέντρου Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης ΠΟΠΙ, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη, υποχρεώθηκαν να μεταβιβάσουν τις ονομασίες αυτές χώρου στις εταιρίες αυτές. Περαιτέρω, οι εναγόμενοι είναι δικαιούχοι της διεθνούς ονομασίας χώρου «ALIBABA.INFO», η οποία καταχωρήθηκε στις 26-11-2004. Εξάλλου, αποδεικνύεται ότι οι εναγόμενοι προέβησαν σε χρήση στις εμπορικές συναλλαγές του ως άνω domain name. Καταρχάς, τέτοια χρήση αποτελεί η πράξη της κατάθεσης και καταχώρισης του ως άνω ονόματος χώρου, δοθέντος ότι αποτέλεσμα αυτών είναι η παρεμπόδιση οποιουδήποτε τρίτου (και της ενάγουσας, ως δικαιούχου του προγενέστερου σήματος με κυρίαρχη ένδειξη τη λέξη «Alibaba») να το καταθέσει ως τέτοιο, διότι η αποκλειστικότητα της χρήσεως αρχίζει με την κατάθεση του πρώτου δηλώσαντος (first come, first served), έστω και αν αυτός δεν το χρησιμοποιεί για διαφήμιση κλπ. Περαιτέρω, οι εναγόμενοι προέβησαν σε χρήση της ονομασίας αυτού χώρου για διαδικτυακές υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, αρχικώς το εν λόγω domain name χρησιμοποιήθηκε για τη διαφημιστική καταχώριση παιδικών βιβλίων και ακολούθως συμπεριελήφθη στην υπηρεσία domain parking (με την έννοια που αναπτύχθηκε ως άνω στη μείζονα σκέψη) τρίτης εταιρίας, μέσω της ιστοσελίδας με την ονομασία sedo.com. Μέσω της υπηρεσίας αυτής οι εναγόμενοι προέβησαν σε εκμετάλλευση της ονομασίας αυτής χώρου είτε δια της προσφοράς αυτής προς μεταβίβαση σε τρίτο ενδιαφερόμενο έναντι αντιτίμου είτε δια της προβολής στοχευμένων διαφημίσεων τρίτων εταιριών που συνεργάζονταν με την ως άνω εταιρία SEDO. Πρόκειται, δηλαδή, για χρήση εν είδει σήματος και ως domain name (σε διαφημιστικές και διαδικτυακές υπηρεσίες και ηλεκτρονικά μέσα, άρθρα 18 παρ. 1 και 20 παρ. 1 του ν. 2239/1994). Από τη σύγκριση των προσφερόμενων από την ενάγουσα υπηρεσιών υπό το σήμα και διακριτικό γνώρισμα, του οποίου κυρίαρχο στοιχείο είναι το λεκτικό σημείο «Alibaba» και ειδικότερα του κοινοτικού σήματος «Alibaba.com» και του domain name «Alibaba.com» και των υπηρεσιών που οι εναγόμενοι παρέχουν κάνοντας χρήση του ως άνω domain name «alibaba.info» συνάγεται ότι μεταξύ τους υφίσταται υψηλού βαθμού ομοιότητα. Ειδικότερα, η ενάγουσα μέσω της διαδικτυακής της πλατφόρμας διασυνοριακού ηλεκτρονικού εμπορίου με την ονομασία χώρου «Alibaba.com» (που καταχωρήθηκε το 1999) διαφημίζει και παρουσιάζει προϊόντα και υπηρεσίες πάσης φύσεως προμηθευτών, εξαγωγέων, πωλητών αυτών, τα οποία (προϊόντα και υπηρεσίες) απευθύνονται σε διανομείς, εισαγωγείς, αγοραστές αυτών, που δραστηριοποιούνται τόσο στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και διεθνώς και είναι χρήστες του διαδικτύου. Αντίστοιχα, στην ιστοσελίδα (website) των εναγομένων με την ονομασία χώρου «Alibaba.info» αφ' ενός διαφημίζονται και παρουσιάζονται προεπιλεγμένες κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών κάθε είδους τρίτων εταιριών μέσω της υπηρεσίας domain parking της εταιρίας SEDO, υπό την έννοια ότι με το «κλικ» σε κάθε προεπιλεγμένη υπηρεσία ή προϊόν ανοίγει άλλο διαδικτυακό παράθυρο (pop-up window) στο οποίο και εμπεριέχεται η στοχευμένη διαφήμιση προϊόντων ή υπηρεσιών τρίτων, αφ' ετέρου διαφημίζεται και η ίδια η ως άνω ονομασία χώρου, με σκοπό τη μεταβίβαση της σε τρίτο έναντι αντιτίμου, απευθύνονται δε αυτά (προϊόντα και υπηρεσίες) τόσο στο ευρύ καταναλωτικό κοινό (μέσο καταναλωτή ή αποδέκτη, ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος), όσο και σε ειδικούς συναλλακτικούς κύκλους εμπόρων-επαγγελματιών (προμηθευτές, εξαγωγείς, διανομείς, εισαγωγείς), που βρίσκονται και δραστηριοποιούνται τόσο στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και παγκοσμίως και είναι χρήστες του διαδικτύου, δοθέντος ότι πρόκειται για διεθνή ονομασία χώρου με δυνατότητα ευρείας απήχησης, ενώ η πλοήγηση στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα λαμβάνει χώρα, κατ' επιλογή του χρήστη, σε διάφορες εθνικές γλώσσες, ανάλογα δε με τη γλώσσα επιλογής καθορίζονται και οι διαφημίσεις προϊόντων και υπηρεσιών. Πρόκειται, σε κάθε περίπτωση, για υπηρεσίες ανταγωνιστικού, καθώς και συμπληρωματικού χαρακτήρα, αφού, κατά την αντίληψη των συναλλαγών, οι συγκρινόμενες υπηρεσίες, από άποψη φύσεως και προορισμού αυτών, θα μπορούσαν να προσφερθούν στις επιχειρηματικές συναλλαγές υπό κοινή επιχειρηματική ευθύνη. Περαιτέρω, από τη σύγκριση του σημείου που χρησιμοποιείται ως σήμα της ενάγουσας και ως διακριτικό της γνώρισμα (domain name, διακριτικός τίτλος της επιχείρησης της και επωνυμία αυτής) για να διακρίνει τις προσφερόμενες από αυτήν υπηρεσίες και την επιχείρηση της και ιδίως του προγενέστερου σήματος της ενάγουσας που χρησιμοποιείται και ως ονομασία χώρου της «Alibaba.com» και της επωνυμίας και διακριτικού τίτλου «Alibaba Group Holding Limited» και «Alibaba», αντίστοιχα και συνίσταται στη λεκτική ένδειξη «Alibaba», χωρίς να λαμβάνεται υπόψη για τη σύγκριση αφ' ενός η κατάληξη «.com» (όσον αφορά τη σύγκριση του σήματος της και domain name της), καθόσον τα domain names είναι μόνο λεκτικά διακριτικά γνωρίσματα με αποφασιστική σημασία το δεύτερο επίπεδο τους, ήτοι αυτό που προηγείται του προθέματος .com, ενώ και στο σήμα της ενάγουσας η ένδειξη αυτή «.com» έχει δευτερεύουσα και περιγραφική αξία, χωρίς διακριτική δύναμη, αφ' ετέρου οι ενδείξεις «Group Holding Limited» (όσον αφορά τη σύγκριση της επωνυμίας της), οι οποίες είναι ομοίως περιγραφικές και προσδιορίζουν το χαρακτήρα και το είδος της εμπορικής της επιχείρησης, χωρίς διακριτική δύναμη, με το σημείο που χρησιμοποιούν οι εναγόμενοι εν είδη σήματος και διακριτικού γνωρίσματος και συνίσταται στη λεκτική ένδειξη «Alibaba», χωρίς, επίσης, να λαμβάνεται υπόψη η κατάληξη «.info», για τους ίδιους ως άνω λόγους συνάγεται ότι πρόκειται για σχεδόν ταυτόσημα, εξ απόψεως λεκτικής, ηχητικής και οπτικής, σημεία-ενδείξεις. Λαμβανομένων υπόψη, αφενός της ομοιότητας των σχετικών υπηρεσιών που οι διάδικοι παρέχουν και της λεκτικής, ηχητικής και οπτικής ταυτότητας των επίμαχων σημείων και αφετέρου του γεγονότος ότι το προγενέστερο σήμα της ενάγουσας, που αποτελεί συνάμα και διακριτικό γνώρισμα της, έχει ιδιαίτερο διακριτικό χαρακτήρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα, συνάγεται ότι είναι δυνατή η πρόκληση σύγχυσης στο ενδιαφερόμενο κοινό, το οποίο αποτελείται από τον επαγγελματικό και επιχειρηματικό κύκλο εμπόρων (προμηθευτών, εξαγωγέων, διανομέων και εισαγωγέων), οι οποίοι ενδιαφέρονται μέσω του διαδικτύου να διαφημίσουν και παρουσιάσουν τα εμπορεύματα τους παγκοσμίως (προμηθευτές-εξαγωγείς) και να αναζητήσουν συμφέρουσες εμπορικές λύσεις για την προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών (διανομείς-εισαγωγείς) και οι οποίοι, λόγω του τρόπου άσκησης της εμπορικής αυτής δραστηριότητας μέσω του διαδικτύου, έχουν την τάση να εμπιστεύονται κυρίως το λεκτικό μέρος του σημείου που συνιστά το σήμα και διακριτικό γνώρισμα των προσφερόμενων υπηρεσιών, ώστε να θεωρήσει αυτό (ενδιαφερόμενο κοινό), εκ πλάνης, ότι οι υπηρεσίες των εναγομένων που προβάλλονται μέσα από τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα τους με την ονομασία χώρου «Alibaba.info», οι οποίες διακρίνονται από την έχουσα διακριτική δύναμη ένδειξη «Alibaba», κατά παραποίηση και απομίμηση του προγενέστερου και με ιδιαίτερη διακριτική δύναμη σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας, προέρχονται από την επιχείρηση της τελευταίας ή από επιχείρηση διάφορη μεν, σχετιζόμενη όμως οργανικώς, προς την επιχείρηση αυτής, κατά την διαφήμιση και προβολή των υπηρεσιών αυτών, ενώ δεν αποκλείεται και κίνδυνος συνειρμικής συσχέτισης, δοθέντος ότι ο οικείος συναλλακτικός κύκλος έχει συνδέσει τη λεκτική και οπτική απεικόνιση του σήματος της ενάγουσας με την επιχείρηση της και η απεικόνιση αυτή έχει καθιερωθεί στις συναλλαγές ως διακριτικό γνώρισμα αυτής με ιδιαίτερη διακριτική δύναμη. Συνεπώς, οι εναγόμενοι (η πρώτη εναγομένη λόγω της παράνομης συμπεριφοράς του δεύτερου εναγομένου και διαχειριστή της, για την οποία αυτή ευθύνεται, ο δεύτερος εναγόμενος λόγω αυτοτελούς και ατομικής του ευθύνης εκ της παράνομης συμπεριφοράς του, ενόψει του ότι μέσω της επιχειρηματικής του δράσης ως μοναδικός εταίρος της πρώτης εναγομένης και υπό τον εταιρικό μανδύα αποσκοπούσε σε ίδιον οικονομικό όφελος) με την καταχώριση του ως άνω domain name και τη χρησιμοποίηση του σε διαφημιστικές και διαδικτυακές υπηρεσίες και σε ηλεκτρονικά μέσα (υπηρεσίες domain parking, διαφήμιση προϊόντων και υπηρεσιών τρίτων) προσέβαλαν παρανόμως τα δικαιώματα της ενάγουσας επί του κατοχυρωμένου ως άνω προγενέστερου σήματος της, αφού δεν είχαν την άδεια ή τη συναίνεση της στη χρήση αυτού, καθώς και τα δικαιώματα της επί των διακριτικών γνωρισμάτων της (ονομασίας χώρου, επωνυμίας και διακριτικού της τίτλου), λόγω της ταυτότητας των συγκρινόμενων και αντιπαρατιθέμενων σημείων και της εξ αυτής δυνατότητας επέλευσης κινδύνου σύγχυσης του ενδιαφερόμενου κοινού. Περαιτέρω, αποδεικνύεται, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα ανωτέρω στη μείζονα σκέψη, ότι η συμπεριφορά αυτή των εναγομένων, ήτοι η κατοχύρωση και χρήση ως ονομασίας χώρου ξένου, προς αυτούς, και με ιδιαίτερη διακριτική δύναμη διακριτικού γνωρίσματος, συνιστά κλασική περίπτωση παρεμποδιστικού ανταγωνισμού και κυβερνοσφετερισμού (cybersquatting ή domain grabbing), αφού με τον τρόπο αυτό, που αντίκειται στα χρηστά ήθη, οι εναγόμενοι αφ' ενός εμποδίζουν την ενάγουσα, ως νόμιμη δικαιούχο προγενέστερου φημισμένου σήματος και διακριτικού γνωρίσματος, να καταχωρίσει στο όνομα της το επίδικο domain name και να χρησιμοποιήσει αυτό στις επιχειρηματικές της συναλλαγές, αφ' ετέρου αποσκοπούν, ως εκ της προκλήσεως συγχύσεως του οικείου συναλλακτικού κύκλου, στον προσπορισμό αθέμιτου οφέλους χωρίς εύλογη αιτία από τη φήμη και το διακριτικό χαρακτήρα του προγενέστερου σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας (παρασιτική εκμετάλλευση φήμης), το οποίο (αθέμιτο όφελος) συνίσταται είτε στην απολαβή υψηλών προμηθειών από διαφημιστικά έσοδα που πραγματοποιούνται σε συνάρτηση με τον υψηλό βαθμό επισκεψιμότητας της εν λόγω ιστοσελίδας από πεπλανημένους χρήστες του διαδικτύου που ανήκουν στο οικείο συναλλακτικό κοινό, οι οποίοι υπολαμβάνουν εσφαλμένως ότι η συγκεκριμένη ονομασία χώρου ανήκει στην ενάγουσα και οι οποίοι έχοντας την εσφαλμένη πεποίθηση ότι επισκέπτονται διαδικτυακή πλατφόρμα που ανήκει στην τελευταία, άθελα τους και εν αγνοία τους, γίνονται κοινωνοί των διαφημιστικών καταχωρήσεων υπηρεσιών τρίτων που προβάλλονται με τη συναίνεση των εναγομένων εντός ή μέσω της ιστοσελίδας τους που λειτουργεί με την επίμαχη ονομασία χώρου (λ.χ. μέσω υπερσυνδέσμου-Hyperlink ο χρήστης οδηγείται σε ιστοσελίδες τρίτων), είτε στην αποκόμιση υψηλού αντιτίμου για τη μεταβίβαση του συγκεκριμένου domain name, χωρίς τούτο (υψηλό αντίτιμο) να δικαιολογείται από τους οικείους συναλλακτικούς κανόνες. Ιδίως όσον αφορά τους τρόπους αυτούς εκμετάλλευσης αποδεικνύεται ότι οι εναγόμενοι απαίτησαν το ποσό των 25.000 ευρώ για την πώληση της ως άνω ονομασίας χώρου, ποσό, όμως, που - κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και των οικείων συναλλακτικών κανόνων- κρίνεται ιδιαίτερα υψηλό και δεν δικαιολογείται, σύμφωνα με τις ειδικότερες συνθήκες και περιστάσεις που συνοδεύουν την υπό κρίση υπόθεση, αφ' ετέρου απέβλεψαν σε υψηλά κέρδη από διαφημιστικά έσοδα, επιχειρηματική στρατηγική που ομοίως δε συνάδει με τις συγκεκριμένες περιστάσεις, δεδομένου ότι πρόκειται για ιστοσελίδα χωρίς ειδικότερο, διαμορφωμένο περιεχόμενο, η οποία χρησιμοποιείται για τη διαφήμιση υπηρεσιών και προϊόντων τρίτων μέσω της υπηρεσίας domain parking τρίτης επιχείρησης. Συνεπώς, η προπεριγραφείσα συμπεριφορά των εναγομένων, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στις συναλλαγές, κυρίως μέσω του διαδικτύου, παρέχοντας, μεταξύ άλλων, διαφημιστικές υπηρεσίες με τη χρήση domain names, εκτός του ότι αποτελεί προσβολή του σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας «Alibaba» (ως domain name, διακριτικό τίτλο και επωνυμία), που συνίσταται στη χρησιμοποίηση σημείου πανομοιότυπου του προγενέστερου και φημισμένου σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας ως domain name των εναγομένων, με απώτερο σκοπό τον προσπορισμό εκ μέρους αυτών αθέμιτου οφέλους, χωρίς εύλογη αιτία, χωρίς να καταβάλλουν κανένα χρηματικό αντίτιμο και χωρίς να έχουν μοχθήσει προς τούτο, από τη φήμη του σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας, καθώς και από την εκμετάλλευση της εμπορικής προσπάθειας που η τελευταία καταβάλλει για να οικοδομήσει και εδραιώσει τη φήμη του σήματος της, εκ της προκλήσεως από τη χρήση αυτή κινδύνου σύγχυσης του οικείου συναλλακτικού κοινού, ως προς την προέλευση των υπηρεσιών που τα ταυτόσημα και αντιπαρατιθέμενα ως άνω σημεία διακρίνουν, συνιστά και παράνομη συμπεριφορά που αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 και 13 του ν. 146/1914, κατά τα οριζόμενα στη μείζονα σκέψη ανωτέρω. Εξάλλου, η ένδικη διαφορά ουδόλως επηρεάζεται από την εκδοθείσα μεταξύ των διαδίκων απόφαση του Ασιατικού Κέντρου Επίλυσης Διαφορών Ονομάτων Χώρου, τον Ιούλιο 2011, κατ' εφαρμογή της Ενιαίας Πολιτικής Επίλυσης Διαφορών Ονομάτων Χώρου (UDRP), σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε (κατά πλειοψηφία) η καταγγελία της ενάγουσας σε βάρος των εναγομένων αναφορικά με το επίμαχο domain name, διότι αφ' ενός δεν πρόκειται για διαιτητική απόφαση με δεσμευτική ισχύ στις μεταξύ των διαδίκων έννομες σχέσεις, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα ανωτέρω στη μείζονα σκέψη, αφ' ετέρου η έννοια της «κακής πίστης» του φορέα του ονόματος χώρου, την οποία καθιδρύει, ερμηνεύει και εφαρμόζει η ως άνω Ενιαία Πολιτική Επίλυσης Διαφορών Ονομάτων Χώρου (UDRP), δεν αποτελεί συνάμα στοιχείο και προϋπόθεση με έννομη επιρροή στη δικαστική επίλυση διαφορών από προσβολή σήματος και διακριτικού γνωρίσματος. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από το ότι οι εναγόμενοι χρησιμοποίησαν αρχικά την ως άνω ονομασία χώρου για τη διαφήμιση παιδικών βιβλίων και από το ότι, κατά τους ισχυρισμούς τους, η συγκεκριμένη ονομασία χώρου συνδέεται με τον γνωστό στον Ευρωπαϊκό εν γένει Χώρο και στην Ελλάδα πλασματικό χαρακτήρα και δημοφιλή «παιδικό ήρωα» Ali Baba (Αλί Μπαμπά), αφού και πάλι η χρήση αυτή έγινε για διαφημιστικούς σκοπούς, εν είδει σήματος, η δε χρήση της ένδειξης «Alibaba», ακόμα και αν συνδέεται με τον μυθικό ήρωα «Ali Baba», δεν είναι δηλωτική και περιγραφική του είδους των παρεχόμενων αυτών υπηρεσιών (διαφήμιση παιδικών βιβλίων), δοθέντος ότι η χρήση της λεκτικής αυτής ένδειξης δεν παραπέμπει, άμεσα ή έμμεσα, στις παρεχόμενες αυτές υπηρεσίες, ενώ ο κίνδυνος πρόκλησης σύγχυσης του συναλλακτικού κοινού από τη χρήση της ονομασίας αυτής χώρου παραμένει στο ακέραιο, ενόψει του ότι η ονομασία χώρου «alibaba.info», όπως εμφανίζεται στο διαδίκτυο, χωρίς δηλαδή να συνοδεύεται από άλλες περιγραφικές ενδείξεις, προσδιοριστικές του περιεχομένου της ιστοσελίδας, αφού κάτι τέτοιο αποκλείεται ένεκα του τρόπου διαμόρφωσης των domain names γενικά, δύναται να εκληφθεί εσφαλμένως από τους χρήστες του διαδικτύου που προέρχονται από το οικείο συναλλακτικό κοινό ότι ανήκει στην ενάγουσα ή σε επιχείρηση που συνδέεται μαζί της οικονομικά ή με άλλο οργανωτικό δεσμό και χρησιμοποιείται για να διακρίνει παρεχόμενες από αυτήν υπηρεσίες. Σημειώνεται ότι, οι νόμιμες αξιώσεις της ενάγουσας, πηγάζουσες από τις διατάξεις του νόμου περί αθέμιτου ανταγωνισμού, δεν έχουν υποπέσει στην παραγραφή του άρθρου 19 του ν. 146/1914, δοθέντος ότι η συμπεριφορά των εναγομένων συνιστά διαρκή και συνεχιζόμενη προσβολή, οπότε ο χρόνος παραγραφής των επίδικων αξιώσεων περί αθέμιτου ανταγωνισμού ξεκινά από το χρονικό σημείο της γνώσεως του υπευθύνου προσώπου και της πράξεως (βλ. ΕφΠειρ 608/2009 ΔΕΕ 2009, 1191), που εν προκειμένω δεν αποδείχθηκε ότι προηγείται του χρονικού σημείου αποστολής από την ενάγουσα προς τους εναγομένους της ανώνυμης προσφοράς απόκτησης δια μεταβίβασης του επίδικου domain name την 26-4-2011, συνεπώς, οι εν λόγω επίδικες αξιώσεις δεν έχουν υποπέσει στην δεκαοκτάμηνη παραγραφή μέχρι την άσκηση της υπό κρίση αγωγής στις 11-8-2011 (βλ. πράξη κατάθεσης της αγωγής αυτής) σε συνδυασμό με τις υπ' αριθμ. 4693Γ & 4694Γ/11-8-2011 εκθέσεων επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, Μάριου Καρατζή), απορριπτόμενου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού των εναγομένων. Το αποδεικτικό αυτό πόρισμα δεν αναιρείται από το ότι η ενάγουσα, κατά τους ισχυρισμούς των εναγομένων, καταχώρισε την 30-11-2004, ήτοι τέσσερις ημέρες μετά την καταχώριση του ονόματος χώρου «alibaba.info» εκ μέρους των εναγομένων, την ονομασία χώρου «alipay.info», γεγονός από το οποίο συνάγεται περαιτέρω ότι η ενάγουσα γνώριζε ήδη από τότε την ύπαρξη του καταχωρισμένου domain name «alibaba.info» από τους εναγομένους, αφού από αυτό και μόνο το γεγονός δεν δύναται να σχηματισθεί με ασφάλεια δικαίου πλήρης δικανική πεποίθηση περί του πραγματικού στοιχείου του χρόνου κατά τον οποίο η ενάγουσα έλαβε γνώση της ένδικης προσβολής των προστατευτέων δικαιωμάτων της, ενόψει του ότι το δεύτερο επίπεδο του ονόματος χώρου «alipay.info», διαφέρει από εκείνο του «alibaba.info», οπότε δε συνάγεται από μόνη την πράξη καταχώρισης του πρώτου (ονόματος χώρου) η γνώση της ενάγουσας, άνευ άλλου τινός στοιχείου, περί της υπάρξεως του δεύτερου και επίμαχου ονόματος χώρου. Τέλος, ο ισχυρισμός των εναγομένων περί καταχρηστικής άσκησης των ενδίκων αξιώσεων της ενάγουσας είναι μη νόμιμος και ως εκ τούτου απορριπτέος, καθόσον θεμελιώνεται σε πραγματικά περιστατικά περί μακροχρόνιας αδράνειας της ενάγουσας στην καταχώριση και χρήση από τους εναγομένους του επίμαχου ονόματος χώρου και περί άρνησης εκ μέρους των εναγομένων της ιστορικής βάσης της αγωγής που συνιστά την ένδικη προσβολή του προγενέστερου σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας, και όχι σε ειδικότερες περιστάσεις που συνδέονται με προηγούμενη συμπεριφορά της ενάγουσας αναγόμενη σε χρόνο μεταγενέστερο της γεννήσεως της ένδικης αξίωσης της, οπότε με την εκ των υστέρων μεταβολή της στάσης της επιχειρεί ανατροπή της καταστάσεως που ήδη είχε διαμορφωθεί και παγιωθεί, ώστε η άσκηση του δικαιώματος να αποβαίνει αντίθετη στις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Ομοίως, μη νόμιμος και ως εκ τούτου απορριπτέος είναι ο ισχυρισμός περί αποδυνάμωσης του δικαιώματος της ενάγουσας, ο οποίος επιχειρείται να θεμελιωθεί στα ίδια ως άνω πραγματικά περιστατικά, καθότι δεν αναφέρονται προς τεκμηρίωση αυτού ειδικές περιστάσεις από τις οποίες συνάγεται η ανοχή της ενάγουσας και δημιουργείται οικονομικά σημαντική προσδοκία και κατάσταση άξια προστασίας, ο παραμερισμός της οποίας θα είχε επαχθείς συνέπειες για τους εναγομένους, ενόψει και του ότι μόνο το στοιχείο της μακρόχρονης αδράνειας ή ανοχής δεν αρκεί.

Συνακόλουθα, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσία βάσιμη και α) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν στο παρόν και να παραλείπουν στο μέλλον να χρησιμοποιούν, καθ' οιονδήποτε τρόπο στις συναλλαγές, εντός της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ένδειξη «alibaba.info», κατά παραποίηση και απομίμηση του προγενέστερου κοινοτικού σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας «alibaba.com», του διακριτικού τίτλου και της επωνυμίας της, απειλούμενης σε βάρος τους χρηματικής ποινής ύψους 10.000 ευρώ και σε βάρος του δεύτερου εναγομένου προσωπικής κράτησης διάρκειας ενός (1) μηνός, για την περίπτωση άρνησης συμμόρφωσης τους προς την υποχρέωση αυτή, β) διατάσσει τη δημοσίευση της παρούσας σε δύο ημερήσιες εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο διατακτικό κατωτέρω, με επιμέλεια της ενάγουσας και δαπάνες των εναγομένων, γ) κηρύσσει την παρούσα προσωρινά εκτελεστή, ως προς τις προαναφερόμενες διατάξεις της, διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι και η καθυστέρηση στην εκτέλεση δύναται να προκαλέσει στην ενάγουσα που νίκησε σημαντική ζημία, γενομένου εν μέρει δεκτού του παρεπομένου αυτού αιτήματος και ως ουσία βάσιμου, δ) διατάσσει τη μεταβίβαση της ονομασίας χώρου «alibaba.info», της οποίας φορείς είναι οι εναγόμενοι, στην ενάγουσα, ε) καταδικάζει τους εναγομένους, λόγω της ήττας τους στην παρούσα δίκη, στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας (άρθρα 106, 178 παρ. 2 [δοθέντος ότι το μέρος της αγωγής που απορρίφθηκε είναι ελάχιστο και δεν έδωσε αφορμή να αυξηθούν τα έξοδα των εναγομένων] και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο διατακτικό κατωτέρω.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους να παύσουν στο παρόν και να παραλείπουν στο μέλλον να χρησιμοποιούν, καθ' οιονδήποτε τρόπο στις συναλλαγές, εντός της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ένδειξη «alibaba.info», κατά παραποίηση και απομίμηση του προγενέστερου κοινοτικού σήματος και διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας «alibaba.com», του διακριτικού τίτλου και της επωνυμίας της.

ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος των εναγομένων χρηματική ποινή ύψους δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000 €) και σε βάρος του δεύτερου εναγομένου προσωπική κράτηση διάρκειας ενός (1) μηνός, για κάθε παράλειψη συμμόρφωσης τους προς την αμέσως ανωτέρω υποχρέωση.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη δημοσίευση του διατακτικού της απόφασης στις ημερήσιες εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και «ΤΑ ΝΕΑ», με δαπάνες των εναγομένων και με επιμέλεια της ενάγουσας.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς τις ανωτέρω διατάξεις της.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη μεταβίβαση της ονομασίας χώρου «alibaba.info» στην ενάγουσα.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγομένους στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων ευρώ (600 €).

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα, με την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας σύνθεση, στις 2 Οκτωβρίου 2014.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

πριν από την καθαρογραφή της αποφάσεως ο αρχαιότερος Δικαστής της Συνθέσεως

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, με άλλη σύνθεση αποτελούμενη από τους ίδιους Πρωτοδίκες και Πρόεδρο Πρωτοδικών, λόγω προαγωγής της Προέδρου Μαργαρίτας Στενιώτη στο βαθμό του Εφέτη και αναχώρησης αυτής από το Πρωτοδικείο Αθηνών, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 25 Νοεμβρίου 2014.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ