ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

 

ΠΠρΑθ 2225/2022

 

Αρνητική αναγνωριστική αγωγή διατροφής - Αρμόδιο δικαστήριο - Προσήκουσα διαδικασία -.

 

Η αρνητική αναγνωριστική αγωγή διατροφής δικάζεται κατά την ειδική διαδικασία διαφορών από το γάμο την οικογένεια και το σύμφωνο συμβίωσης κατά το άρθρο 592 περ. 3 ΚΠολΔ και αρμόδιο δικαστήριο είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο. Μετά τις τροποποιήσεις του 4335/2015 εισήχθησαν ουσιαστικές διαφοροποιήσεις μεταξύ της τακτικής διαδικασίας των ειδικών διαδικασιών ως προς την κατάθεση των προτάσεων, την προφορικότητα της διαδικασίας και την εξέταση των μαρτύρων, οι οποίες δεν επιτρέπουν την εκδίκαση αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής διατροφής από το Πολυμελές πρωτοδικείο κατά την τακτική διαδικασία. Παραπέμπει την αγωγή στο αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο για να δικασθεί κατά την ειδική διαδικασία οικογενειακών διαφορών.

 

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΕΝΟΧΙΚΟ

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 2225/2022

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Χαράλαμπο Κωτουλόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Πέτρο Παπανικολάου, Πρωτοδίκη, Μαρία Βλαχογιάννη, Πρωτοδίκη -Εισηγήτρια κι από τη Γραμματέα Διαμάντω Μπίθα.

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, την 2α Δεκεμβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

 

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: ., κατοίκου Βούλας Αττικής, οδός . με Α.Φ.Μ. . που προκατέθεσε εμπρόθεσμα προτάσεις, κατ’ άρθρο 237 παρ. 1 εδ. α' του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015) δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Λεωνίδα Θεοδώρου (ΑΜ/ΔΣΠ: 1235), δυνάμει της από 29-9-2020 εξουσιοδότησης, με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του, ο οποίος (δικηγόρος) προσκόμισε το με αριθμ. Π . γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.Σ.Α. (άρθρο 61 Ν. 4194/2013, ως ισχύει) και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.

 

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: …, κατοίκου Βούλας Αττικής, οδός ., ατομικά και ως ασκούσας την επιμέλεια των ανηλίκων ..  με Α.Φ.Μ. …, που προκατέθεσε εμπρόθεσμα προτάσεις, κατ' άρθρο 237 παρ. 1 εδ. α' του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Παναγιώτη Νικολόπουλου (ΑΜ/ΔΣΑ: 10436), δυνάμει της από 5-10-2020 εξουσιοδότησης, με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής της, ο οποίος (δικηγόρος) προσκόμισε το με αριθμ. Π . γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.ΣΑ (άρθρο 61 Ν. 4194/2013, ως ισχύει) και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.

 

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 5-2-2020 και με αύξοντα αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./7-2-2020 αγωγή του, η συζήτηση της οποίας, μετά το πέρας των προθεσμιών εκ. της διάταξης του άρθρου 237 του ΚΠολΔ, προσδιορίστηκε, με την από 15-6-2021 έκθεση ορισμού δικασίμου του αρμόδιου δικαστή του παρόντος δικαστηρίου, για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο και γράφτηκε στο οικείο πινάκιο, με αριθμό ΗΑ….

 

Κατά την ανωτέρω δικάσιμο, η υπόθεση συζητήθηκε με την εκφώνηση της από το πινάκιο και οι διάδικοι, που παραστάθηκαν όπως αναφέρεται παραπάνω, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις προτάσεις που προκατέθεσαν.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Από τη νόμιμη και εμπρόθεσμη κατάθεση των προτάσεων από τους διαδίκους - εντός προθεσμίας εκατό (100) ημερών από την κατάθεση της ένδικης, από 5-2-2020 και με αύξοντα αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./7-2-2020 αγωγής - προκύπτει ότι οι διάδικοι έλαβαν κανονικά μέρος στη συζήτηση, δίχως να απαιτείται να εμφανισθούν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στη σειρά της από το οικείο πινάκιο (βλ. τα αντίστοιχα με την απόφαση αυτή απομαγνητοφωνημένα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου). Σημειώνεται, άλλωστε, ότι σύμφωνα με την ισχύουσα, πλέον, διάταξη του άρθρου 237 παρ. 4 εδ. ζ' ΚΠολΔ, χωρεί η συζήτηση της υπόθεσης και χωρίς τη φυσική παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, συγχρόνως δε, από τη διάταξη του άρθρου 1.15 παρ. 2 ΚΠολΔ (όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο πρώτο παρ. 2 του Ν. 4335/2015), σε συνδυασμό με το γεγονός της καταργήσεως - με το άρθρο 1 δεύτερο παρ. 1 του Ν. 4335/2015 - του άρθρου 270 ΚΠολΔ και δη του εδ. α' της παρ. 1 αυτού, που όριζε, εν είδει γενικού κανένα, ότι η ενώπιον των πρωτοβάθμιων Δικαστηρίων συζήτηση είναι προφορική, συνάγεται ότι δεν καθίσταται υποχρεωτική η προφορική συζήτηση αγωγών που έχουν κατατεθεί από την Ι". 1.2016 και εκδικάζονται κατά την τακτική διαδικασία. Εξάλλου, η κρινόμενη αγωγή επιδόθηκε νομίμως στην εναγομένη, εντός της οριζόμενης από το άρθρο 215 παρ. 2 ΚΠολΔ (όπως αυτό αντικαταστάθηκε με τον Ν. 4335/2015) τριακονθήμερης προθεσμίας (βλ. την προσκομιζόμενη με επίκληση από .την ενάγουσα, με αριθμ. .Β/10-2-2020 έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιά …). Προσδιορίσθηκε δε αυτή, με πράξη του αρμόδιου δικαστή, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Με πρωτοβουλία του γραμματέα έγινε η εγγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο (ΗΑ.), η οποία ισχύει, κατ' άρθρο 237 παρ. 4 εδ. ε' ΚΠολΔ (όπως αυτό αντικαταστάθηκε με τον Ν. 4335/2015), ως κλήτευση όλων των διαδίκων και ακολούθησε, κατά την προαναφερόμενη δικάσιμο, η συζήτηση της, αντιμωλία των διαδίκων (βλ. τα αντίστοιχα με την απόφαση αυτή απομαγνητοφωνημένα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου), σύμφωνα με τα άρθρα 104, 105, 227 και 237 ΚΠολΔ, καθώς η ενάγουσα προσκόμισε, με τις προτάσεις της, την από 5-10-2020 εξουσιοδότηση προς τον ως άνω' υπογράφοντα τις προτάσεις της δικηγόρο, με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής της από δημόσια Αρχή, ενώ ο εναγόμενος την από 29-9-2020 εξουσιοδότηση προς τον ως άνω υπογράφοντα τις προτάσεις του δικηγόρο, με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του από δημόσια Αρχή.

Η πρόσφατη μεταρρύθμιση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με τον Ν. 4335/2015 επέφερε ουσιώδεις νομοθετικές μεταβολές στην ύλη των ειδικών διαδικασιών. Οι διατάξεις του κώδικα που ρυθμίζουν τις ειδικές διαδικασίες περιορίστηκαν αριθμητικά, καταλαμβάνοντας, πλέον, τα άρθρα 591 έως 645 ΚΠολΔ, αντίστοιχα δε καταργήθηκαν από την αρίθμηση οι διατάξεις των άρθρων 646 έως 681 του προϊσχύοντος ΚΠολΔ. Ειδικότερα, με τον ως άνω νόμο συστηματοποιήθηκαν οι ειδικές διαδικασίες σε τρεις κατηγορίες: α) των οικογενειακών διαφορών (άρθρα 592-613), β) των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614-622 Β), και γ) των διαταγών (άρθρα 623-645). Οι βασικές ρυθμίσεις, που ισχύουν για όλες τις ειδικές διαδικασίες, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις, περιέχονται στη διάταξη του άρθρου 591 ΚΠολΔ. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 592 παρ. 3 του νέου ΚΠολΔ, κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών δικάζονται: « 3. Οι λοιπές οικογενειακές διαφορές αφορούν: α) τον καθορισμό,, τη μείωση ή την αύξηση της συνεισφοράς του καθενός από τους συζύγους για τις ανάγκες της οικογένειας, της διατροφής που οφείλεται λόγω γάμου, διαζυγίου ή συγγένειας, των δαπανών τοκετού και της διατροφής της άγαμης μητέρας, καθώς και της διατροφής της μητέρας από την κληρονομική μερίδα που έχει επαχθεί στο τέκνο που αυτή κυοφορεί, β) ....... γ) ....... δ) κάθε άλλη περιουσιακού δικαίου διαφορά, που απορρέει από τη σχέση των συζύγων, ή των γονέων και τέκνων». Κατά την προκείμενη διαδικασία υπάγονται κάθε είδους αγωγές που αφορούν αξιώσεις διατροφής μεταξύ συζύγων κατά τη διακοπή της συμβίωσης, μεταξύ πρώην συζύγων μετά το διαζύγιο, καθώς και αξιώσεις διατροφής τέκνων κατά των γονέων τους. Περαιτέρω, πέραν των ειδικών διατάξεων των άρθρων 593-613 ΚΠολΔ για τις οικογενειακές διαφορές, εφαρμοστέες τυγχάνουν οι γενικές διατάξεις του άρθρου. 591 ΚΠολΔ, ως ισχύει μετά την τροποποίηση του με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ'Α 87) και εφαρμόζεται, σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 2 του αυτού άρθρου και νόμου, για τις κατατεθείσες από 1ης Ιανουαρίου 2016 αγωγές. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 591 παράγραφοι 1 έως 5 ΚΠολΔ: «1. Τα άρθρα 1 έως 590 εφαρμόζονται και στις ειδικές διαδικασίες, εκτός αν αντιβαίνουν προς τις ειδικές διατάξεις των διαδικασιών αυτών. Αν στις ειδικές αυτές διατάξεις δεν ορίζεται διαφορετικά:-α) Η προθεσμία για την κλήτευση των διαδίκων είναι τριάντα (30) ημέρες και, αν ο διάδικος που καλείται ή κάποιος από τους ομοδίκους διαμένει στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής, εξήντα (60) ημέρες πριν από τη συζήτηση. ... γ) Οι προτάσεις κατατίθενται το αργότερο κατά τη συζήτηση, δ) Τα περιεχόμενα στις προτάσεις μέσα επίθεσης και άμυνας προτείνονται συνοπτικώς και προφορικά και καταχωρίζονται στα πρακτικά συζητήσεως, διαφορετικά είναι απαράδεκτα, ε) Οι διάδικοι το αργότερο κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο προσάγουν όλα τα αποδεικτικά τους μέσα. στ) Οι διάδικοι μπορούν έως τη δωδέκατη ώρα της τρίτης εργάσιμης ημέρας από τη συζήτηση να καταθέσουν προσθήκη στις προτάσεις τους, με την οποία αξιολογούνται οι αποδείξεις, προτείνονται ισχυρισμοί και προσκομίζονται ένορκες βεβαιώσεις, έγγραφα και γνωμοδοτήσεις κατά το άρθρο -390 μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που προτάθηκαν. 2. Ενώπιον των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων η συζήτηση είναι προφορική. 3. Το δικαστήριο ζητεί τις αναγκαίες πληροφορίες και διασαφήσεις από τους διαδίκους ή τους εκπροσώπους τους και τους εξετάζει, κατά την κρίση του, σύμφωνα με τα άρθρα 415 επ..... 5. Η οριστική απόφαση εκδίδεται με βάση τα αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι έχουν προσκομίσει και τις αποδείξεις πού έχουν διεξαχθεί στο ακροατήριο.». Περαιτέρω, κατά την έκτη παράγραφο της ίδιας ως άνω διάταξης «... 6. Αν η υπόθεση δεν υπάγεται στη διαδικασία κατά την οποία έχει εισαχθεί, το δικαστήριο αποφαίνεται γι' αυτό αυτεπαγγέλτως και διατάζει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τη διαδικασία σύμφωνα με την οποία δικάζεται, δηλαδή επαναλήφθηκε αυτούσια η προγενέστερη σχετική ρύθμιση (άρθρο 591 παρ. 2 ΚΠολΔ, ως είχε πριν την τροποποίηση του με τον Ν. 4335/2015). Σύμφωνα με τη νομολογιακή πρακτική που είχε ακολουθηθεί από τα Δικαστήρια, πριν την εισαγωγή του Ν. 4335/2015, κατά την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης, σε περίπτωση που μία . διαφορά, υπαγόμενη σε ειδική διαδικασία, εισαγόταν προς συζήτηση, εσφαλμένα, κατά την τακτική διαδικασία, καταρχήν ελεγκτέα ήταν η ύπαρξη υλικής αρμοδιότητας του δικάζοντος Δικαστηρίου, ελλείψει δε αυτής, η: υπόθεση παραπεμπόταν υποχρεωτικά προς εκδίκαση ενώπιον του καθ' ύλην αρμόδιου δικαστηρίου (άρθρ. 46 ΚΠολΔ), του τελευταίου δικάζοντος, κατά την προσήκουσα εκάστοτε ειδική διαδικασία. Εάν, αντίθετα, το Δικαστήριο ήταν καθ’ ύλην αρμόδιο, είχε τη διακριτική ευχέρεια, διατάσσοντας την εκδίκαση της διαφοράς, κατά την αρμόζουσα διαδικασία, είτε να εφαρμόσει αμέσως τις διατάξεις της διαδικασίας αυτής και να εκδώσει, χάριν οικονομίας της δίκης, μία ενιαία απόφαση, που θα περιλαμβάνει τόσο την ανωτέρω διάταξη όσο και την επί της ουσίας κρίση, είτε να παραπέμψει την υπόθεση σε άλλη συνεδρίαση του, προκειμένου να εφαρμοστεί η προσήκουσα διαδικασία, κυρίως όταν η τήρηση της προδικασίας ή της διαδικασίας στο. ακροατήριο που απαιτούσε η διαδικασία, κατά την οποία έπρεπε να εκδικαστεί η υπόθεση, εισήγαγε αποκλίνουσες ρυθμίσεις, ενόψει των οποίων καθίστατο ανεπιεικής για τους διαδίκους η άμεση εφαρμογή της, λόγω έλλειψης κατάλληλης προπαρασκευής ή μη εφαρμογής ειδικού δικονομικού κανόνα που ήταν εφαρμοστέος και ο οποίος πρόδηλα περιείχε ευνοϊκότερες για τον εναγόμενο ή αυστηρότερες για τον ενάγοντα διατάξεις (ΑΠ 14/2007, ΑΠ 1227/1983 ΕλλΔνη 1984. 362, ΕφΑΘ 131/2008, ΕλλΔνη ,2009. 853, ΠΠΑΘ ,1074/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Ποδηματά σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, Τόμος II, 2000, άρθρο 591 ΚΠολΔ, αρ. 9-10, σελ. 1099). Ωστόσο, μετά τη ριζική αλλαγή και αναδιάρθρωση που επέφερε ο Ν. 4335/2015 στη διεξαγωγή της πρωτοβάθμιας δίκης κατά την τακτική διαδικασία, προκλήθηκαν ουσιώδεις αποκλίσεις σχετικά με το διαδικαστικό πλαίσιο που ισχύει στις εκδικαζόμενες, κατά την προαναφερόμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, υποθέσεις, με αποτέλεσμα την αναπόφευκτη συρρίκνωση του πεδίου εφαρμογής της διάταξης του νέου άρθρου 591 παρ. 6 ΚΠολΔ και δη παρά το γεγονός ότι επαναλαμβάνεται αυτολεξεί η και παλαιότερα . ισχύουσα ρύθμιση. Χαρακτηριστικές τέτοιες διαδικαστικές αποκλίσεις, πέραν εκείνων που αφορούν στη διαδικασία κατάθεσης του δικογράφου. της αγωγής, προσδιορισμού της δικασίμου και κλήτευσης των διαδίκων, είναι, μεταξύ άλλων, και οι ακόλουθες: α. Οι προτάσεις επί των περιουσιακών διαφορών κατατίθενται, όπως και κατά το προγενέστερο δίκαιο, το αργότερο κατά τη-συζήτηση στο ακροατήριο (591 παρ. 1 στοιχ. γ' ΚΠολΔ) και μέσα στην ίδια προθεσμία προσκομίζονται από τους διαδίκους και τα αποδεικτικά τους μέσα, ενώ στην τακτική διαδικασία οι προτάσεις και όλα τα αποδεικτικά μέσα των διαδίκων κατατίθενται εντός αποκλειστικής προθεσμίας 100 ημερών από την κατάθεση της αγωγής, με ποινή απαραδέκτου (άρθρο 237 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ, ως ισχύει μετά την τροποποίηση του με τον ν. 4335/2025), β. Η συζήτηση, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (όπως σε όλες τις ειδικές διαδικασίες), παραμένει ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου προφορική (άρθρο 591 παρ. 2 ΚΠολΔ). Προς τούτο οι διάδικοι υποχρεούνται να προβάλλουν και προφορικά τα μέσα επίθεσης και' άμυνας τους, ακόμη και αν αυτά περιλαμβάνονται στις κατατιθέμενες επί της έδρας προτάσεις τους (591 παρ. 1 στοιχ. δ’ και άρθρο 115 παρ. 2 ΚΠολΔ), η σχετική δε υποχρέωση τους τάσσεται με ποινή απαραδέκτου. Αντίθετα, στα πλαίσια της τακτικής διαδικασίας, η αρχή της προφορικής διεξαγωγής της δίκης έχει άκρως περιορισμένο πεδίο εφαρμογής, δεδομένου ότι οι διάδικοι δεν έχουν καν υποχρέωση εμφάνισης, κατά την ορισθείσα ημερομηνία εκδίκασης της υπόθεσης (άρθρο 237 παρ. 4 εδάφιο 7 και άρθρο 115 παρ. 2 ΚΠολΔ) και γ. Στη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών επιτρέπεται η με επιμέλεια των διαδίκων εξέταση μαρτύρων, κατά τη συζήτηση της αγωγής στο ακροατήριο (591 παρ. 2 ΚΠολΔ), σε αντίθεση με την τακτική διαδικασία, στα πλαίσια της οποίας η εξέταση μαρτύρων αποκλείεται (άρθρο 237 παρ. 4 εδάφιο 7 ΚΠολΔ), και μόνο κατ' εξαίρεση, δηλαδή υπό την προϋπόθεση ότι κρίνεται απολύτως αναγκαία, δύναται να διαταχθεί η. επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο προς εξέταση μαρτύρων από τους ήδη χορηγήσαντες ένορκη βεβαίωση. Ακολούθως, με το ισχύον δικονομικό δίκαιο και με βάση την αρχή της καλόπιστης διεξαγωγής της δίκης, σε περίπτωση εσφαλμένης εισαγωγής προς εκδίκαση κατά την τακτική διαδικασία υπόθεσης, εκδικαστέας κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, ακόμη και αν το δικαστήριο είναι καθ' ύλην αρμόδιο, δεν είναι δυνατό να διακρατήσει αυτή προς εκδίκαση, εφαρμόζοντας, χάριν οικονομίας της δίκης, άμεσα, την προσήκουσα διαδικασία, διότι, τοιουτοτρόπως, παρακάμπτεται, σε βάρος των διαδίκων, η ισχύουσα αρχή της προφορικότητας της διαδικασίας στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου που διαπνέει το δικονομικό σύστημα εκδίκασης των διαφορών που υπάγονται στις ειδικές διαδικασίες. Προς τούτο, το δικαστήριο πρέπει να εκδώσει μη οριστική απόφαση, δια της οποίας θα παραπέμψει την υπόθεση προς συζήτηση ενώπιον του καθ' ύλην και κατά τόπον αρμόδιου δικαστηρίου, προκειμένου όπως εκδικαστεί κατά την προσήκουσα διαδικασία (Καλλιόπη Μακρίδου/Χαρούλα Απαλαγάκη/Γεώργιος Διαμαντόπουλος, Πολιτική Δικονομία, Έκδοση 2016, σελίδες 11 - 12, Παναγιώτης Σ. Γιαννόπουλος, Λέκτορας Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ. Οι ειδικές διαδικασίες του ΚΠολΔ μετά τον ν. 4335/2015).

 

Με την κρινόμενη αγωγή, ο ενάγων ισχυρίζεται: ότι με την εναγομένη, που τέλεσαν νόμιμο γάμο ,την 4-8-2007, ο οποίος δεν έχει ακόμη λυθεί αμετακλήτως, απέκτησαν δύο δίδυμα άρρεν τέκνα, γεννηθέντα το έτος 2009. Ότι μετά τη διακοπή της μεταξύ τους έγγαμης συμβίωσης, η εναγομένη του κοινοποίησε σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, επί της οποίας χορηγήθηκε η από 29-1-2014 προσωρινή διαταγή και εκδόθηκε η με αριθμ. 4110/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με το αναλυτικά εκτιθέμενο στο αγωγικό δικόγραφο περιεχόμενο. Ότι, κατόπιν άσκησης, τακτικής αγωγής, ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου, εκδόθηκε η με αριθμ. 562/2017 απόφαση αυτού, η οποία ανέθεσε την επιμέλεια των τέκνων στην εναγομένη και επιδίκασε ως μηνιαία διατροφή το ποσό των 1.500,00 ευρώ για την ίδια και 2.000,00 ευρώ για καθένα εκ των τέκνων και η οποία κατέστη αμετάκλητη μετά την έκδοση της με αριθμ. 2946/2018 απόφασης του Εφετείου Αθηνών, κατόπιν άσκησης αντίθετων εφέσεων, σύμφωνα με την οποία επικυρώθηκαν οι παραδοχές της πρωτόδικης απόφασης ως προς την επιμέλεια και τη διατροφή των τέκνων, ενώ επιδικάστηκε στην εναγομένη ως διατροφή για την ίδια το ποσό των 1.000,00 ευρώ μηνιαίως. Ότι εκ των ανωτέρω, για το χρονικό διάστημα από την άσκηση της κύριας αγωγής, ήτοι από 2-5-2014 έως τη λήξη της διετίας, ήτοι 30-6-2016 υποχρεώθηκε να καταβάλει στην εναγομένη, για τις ως άνω αιτίες, το συνολικό ποσό των 120.000,00 ευρώ. Ότι η εναγομένη άσκησε ακολούθως νέα αίτηση ασφαλιστικών . μέτρων, με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, κατά του ενάγοντος και του πατρός του Ιωάννη Καρρά, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμ. 2581/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία της επιδικάστηκε ως προσωρινή διατροφή, ατομικά το ποσό των 1500,00 ευρώ μηνιαίως και για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους το ποσό των 2.000,00 ευρώ μηνιαίως για καθένα εξ αυτών. Ότι βάσει της ως άνω απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων οι οφειλές του προς την εναγομένη για την αιτία αυτή ανέρχονταν στο ποσό των 121.000,00 ευρώ. Ότι εν συνεχεία η εναγομένη, επικαλούμενη ότι της οφείλει σημαντικά ποσά από επιδικασθείσες διατροφές, ισχυριζόμενη ότι μεταξύ τους έχει δημιουργηθεί η έννομη σχέση δανειστή και οφειλέτη, άσκησε, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, σε βάρος του και σε βάρος της εταιρίας με την επωνυμία «Ι.Κ.. ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ», την αναφερόμενη αγωγή περί διάρρηξης των αναλυτικά εκτιθέμενων συμβολαιογραφικών πράξεων, υποστηρίζοντας ότι αυτές είναι καταδολιευτικές, κατά την έννοια των άρθρων 939 επ ΑΚ, καθώς έγιναν προς βλάβη θεωρήθηκε των συμφερόντων της, αφού - κατά τους εκεί ισχυρισμούς της- διατηρεί σε βάρος η εισηγήτρια του ληξιπρόθεσμη αξίωση, ποσού 171.833,62 ευρώ, απορρέουσα από επιδικασθείσες αξιώσεις διατροφής της ιδίας και των τέκνων τους. Ότι, επιπλέον, άσκησε, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την αναφερόμενη αγωγή σε βάρος της προαναφερόμενης εταιρίας, η οποία άσκησε σε βάρος του ενάγοντος προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση και παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης, με νομική βάση τη διάταξη του άρθρου 479 ΑΚ, αιτούμενη να της καταβληθεί το ποσό των 221.420,00 ευρώ, που δήθεν προέρχεται από οφειλόμενες διατροφές για την ίδια και τα τέκνα τους. Ότι ωστόσο, η εναγομένη ουδεμία αξίωση έχει σε βάρος του, διότι ο ίδιος έχει εξοφλήσει πλήρως όλες τις οφειλές του - όπως λεπτομερώς εκθέτει στο αγωγικό δικόγραφο τα ποσά, την αιτία και το χρόνο καταβολής αυτών- και μάλιστα, εφόσον κατέβαλε εμπρόθεσμα την επιδικασθείσα διατροφή, δεν τίθεται θέμα καταβολής τόκων. Με βάση το ιστορικό αυτό, έχοντας έννομο συμφέρον προς άσκηση της παρούσα αγωγής, ζητεί: α) Να αναγνωριστεί ότι ουδεμία έννομη σχέση δανειστή και οφειλέτη τον συνδέει με την εναγομένη, υπό την έννοια ότι έχει πλήρως εξοφλήσει την υποχρέωση του για καταβολή διατροφής για την ίδια και για λογαριασμό των τέκνων τους, καθώς και β) να καταδικαστεί η εναγομένη στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Η παρούσα, αρνητική αναγνωριστική αγωγή περί ανυπαρξίας έννομης σχέσης μεταξύ των διαδίκων, απαραδέκτως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, διότι, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην ως άνω μείζονα σκέψη, η επίδικη διαφορά, συνιστά οικογενειακή διαφορά, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 592 παρ. 3 ΚΠολΔ, που υπάγεται στην ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρα 591, 592 παρ. 3, 593-613 ΚΠολΔ, ως ισχύουν μετά την αντικατάσταση τους από το άρθρ. 1 άρθρο τέταρτο Ν. 4335/2015), καθόσον αφορά σε αξίωση που έχει ως γενεσιουργό λόγο την υποχρέωση διατροφής που πηγάζει κατά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, μεταξύ πρώην συζύγων, καθώς και των τέκνων κατά των γονέων τους. Περαιτέρω, το παρόν Δικαστήριο δεν δύναται να προχωρήσει στην εκδίκαση αυτής με την προσήκουσα ειδική διαδικασία, λόγω της διαφοροποίησης των δικονομικών κανόνων μεταξύ των δύο διαδικασιών, τόσο κατά την προδικασία, όσο και κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο.

 

Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει, γενομένου δεκτού ως βάσιμου του σχετικού ισχυρισμού της εναγομένης, αλλά και αυτεπαγγέλτως ερευνούμενου, να διαταχθεί η εκδίκαση της υπό κρίση αγωγής κατά την προσήκουσα ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρα 591, 592 παρ.3, 593-613 ΚΠολΔ, ως ισχύουν μετά την αντικατάσταση τους από το άρθρ.·1 άρθρο τέταρτο Ν. 4335/2015), ενώπιον του καθ' ύλην και κατά τόπο αρμοδίου Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, [άρθρα 17 παρ. 2 (ως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 1 άρθρο ( πρώτο παρ. 2 Ν. 4335/2015- άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 4 Ν. 4335/2015) και 22 ΚΠολΔ]. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του ενάγοντος (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 63 παρ. 1 περ. α' και 68 παρ. 1 Ν. 4194/2013 «Κώδικας Δικηγόρων»), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

 

 

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

 

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εκδίκαση της ένδικης αγωγής κατά την προσήκουσα διαδικασία των οικογενειακών διαφορών.

 

ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την αγωγή στο αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών για να δικαστεί κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρα 591, 592 παρ. 3, 593-613 ΚΠολΔ, ως ισχύουν μετά την αντικατάσταση τους από το άρθρ. 1 άρθρο τέταρτο Ν. 4335/2015).

 

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον ενάγοντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της εναγομένης, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300,00) ευρώ.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα, την 27η Ιουλίου 2022.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροοατήριο του, στην Αθήνα, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, την 2α Αυγούστου 2022.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ               Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ