ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

 

ΜΠρΠατρών 419/2022

 

Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής - Αποδεικτική δύναμη ιδιωτικού εγγράφου - Εξουσία αντιπροσώπευσης - Νομικά πρόσωπα -.

 

Μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής για χρηματική απαίτηση εφόσον η απαίτηση αυτή δεν εξαρτάται από αίρεση ή προθεσμία, όρο ή αντιπαροχή και αποδεικνύεται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο ή με συνδυασμό τέτοιων εγγράφων που επισυνάπτονται στην αίτηση. Αν η απαίτηση ή το ποσό δεν αποδεικνύονται εγγράφως ο δικαστής οφείλει να μην εκδώσει διαταγή πληρωμής. Ανακοπή για την ακύρωση διαταγής πληρωμής. Στην περίπτωση αυτή η ακύρωση της διαταγής πληρωμής απαγγέλλεται λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου. Δυνατή η έκδοση διαταγής πληρωμής με βάση τιμολόγια μόνον αν τα έγγραφα αυτά φέρουν την υπογραφή του αγοραστή ή του αποδεχόμενου τις υπηρεσίες κατά τρόπο που να αποδέχεται την οφειλή του. Εξουσία αντιπροσώπευσης νομικού προσώπου. Για να υποχρεωθεί το νομικό πρόσωπο από δικαιοπραξία πρέπει αυτή να έχει συναφθεί είτε από το όργανο που το διοικεί, είτε από φυσικό πρόσωπο στο οποίο παρέσχε σχετική εξουσία το όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο.

 

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

 

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 

Αριθμός απόφασης 419/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

 

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Βασιλική Μουργκόγια, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε η Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Πατρών Πρόεδρος Πρωτοδικών και από τη Γραμματέα Ευγενία Τσιντώνη.

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, την 19η Οκτωβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

 

Της εκκαλούσας: ., κατοίκου Πατρών, οδός ., Ροϊτικα, με ΑΦΜ ., που παραστάθηκε διά της πληρεξουσίου δικηγόρου της, Δήμητρας Ρηγόπουλου, η οποία κατέθεσε προτάσεις.

 

Του εφεσίβλητου: Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου που εδρεύει στην Πάτρα (οδός Ακτής Δυμαίων, αριθμ. 50), με ΑΦΜ . με την επωνυμία «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ - ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΠΑΤΡΑΣ», όπως νόμιμα εκπροσωπείται, ως διαδόχου του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου που είχε έδρα στα Αραχωβίτικα Πατρών με την επωνυμία «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΡΙΟΥ (ΔΕΠΑΡ), όπως νόμιμα εκπροσωπείται, το οποίο παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Κωνσταντίνου Γιαννόπουλου, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

 

Το εφεσίβλητο άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών την από 5-10-2016 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./5-10-2016 ανακοπή του κατά της εκκαλούσας. Επί της ανακοπής αυτής, εκδόθηκε η με αριθμό 5/2018 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών, κατά την ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών, που έκανε δεκτή την ανακοπή και ακύρωσε την υπ' αριθμ. ./2016 διαταγή πληρωμής.

 

Την με αριθμό 5/2018 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών (ειδική διαδικασία) προσβάλλει ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η εκκαλούσα με την από 2-7-2019 έφεση της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πατρών και καταχωρήθηκε στο σχετικό βιβλίο εφέσεων με αριθμό ./23-12-2019 και προσδιορίστηκε για συζήτηση στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./14-10-2020 για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφηκε στο πινάκιο.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, κατά την εκφώνηση της από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως ανωτέρω σημειώνεται και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.

 

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

 

Η υπό κρίση από 2-7-2019 με αριθμό καταχώρησης στο σχετικό βιβλίο εφέσεων Ειρηνοδικείου Πατρών 201/23-12-2019 και αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ./14-10-2020 έφεση κατά της με αριθμό 5/2018 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πατρών, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία επί της από 5-10-2016 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./5-10-2016 ανακοπής του εφεσίβλητου κατά της εκκαλούσας, την οποία έκανε δεκτή, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 17Α, 495 επ. και 511 επ. ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 § 1, 498 § 1, 516 § 1, 517 εδ. α και 518 § 1 ΚΠολΔ), ενώ δεν απαιτείτο η καταβολή παραβόλου για την άσκηση της (495 § 3 και 614 αριθμ. 3 ΚΠολΔ). Επομένως πρέπει, η υπό κρίση έφεση να γίνει τυπικώς δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω από ουσιαστικής πλευράς (άρθρο 533 § 1 ΚΠολΔ).

 

Με την από 5-10-2016 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./5-10-2016 ανακοπή του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών, το ανακόπτον και ήδη εφεσίβλητο, ζητούσε την ακύρωση της υπ' αριθμ. ./2016 διαταγής πληρωμής του Ειρηνοδικείου Πατρών, που είχε εκδοθεί σε βάρος του ύστερα από αίτηση της καθ' ης η ανακοπή με βάση το από 1-10-2010 ιδιωτικό συμφωνητικό και το αναφερόμενο εκεί τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, δυνάμει του οποίου η καθ' ης η ανακοπή ζητούσε αμοιβή ύψους 2.159 ευρώ, για την παροχή υπηρεσιών της προς το ανακόπτον και ήδη εφεσίβλητο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Ειδικότερα, το ανακόπτον με τον μοναδικό λόγο της ανακοπής του, ισχυρίστηκε ότι παρανόμως εκδόθηκε η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής, καθόσον επί του ως άνω τιμολογίου, βάσει του οποίου εκδόθηκε η ως άνω διαταγή πληρωμής, δεν υπάρχει υπογραφή νομίμου εκπροσώπου ή οποιουδήποτε τρίτου προσώπου, του οποίου να αποδεικνύεται η πληρεξουσιότητα με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού έκρινε παραδεκτή και νόμιμη την ανακοπή, την έκανε δεκτή στην ουσία της και ακύρωσε την προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής. Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται η ηττηθείσα καθ' ης η ανακοπή με την κρινόμενη έφεση της για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτήν και ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην έφεση της.

 

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 623, 624 § 1, 626, 628 § 1 εδ. α', 632 § 1 και 633 § 1 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής για χρηματική απαίτηση, εφόσον η απαίτηση αυτή δεν εξαρτάται από αίρεση ή προθεσμία, όρο ή αντιπαροχή και αποδεικνύεται (η απαίτηση και το οφειλόμενο ποσό) με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο ή με συνδυασμό τέτοιων εγγράφων που επισυνάπτονται στην αίτηση. Εάν η απαίτηση ή το ποσό δεν αποδεικνύονται εγγράφως, ο δικαστής οφείλει, κατ' άρθρο 628 ΚΠολΔ. να μην εκδώσει διαταγή πληρωμής. Εάν δε παρά την έλλειψη της διαδικαστικής αυτής προϋποθέσεως εκδοθεί διαταγή πληρωμής αυτή ακυρώνεται ύστερα από ανακοπή του οφειλέτη κατά τα άρθρα 632 και 633 ΚΠολΔ. Η ακύρωση της διαταγής πληρωμής στην περίπτωση αυτή απαγγέλλεται λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου ανεξαρτήτως της υπάρξεως της απαίτησης και της δυνατότητας να αποδειχθεί με άλλα αποδεικτικά μέσα (Ολ ΑΠ 10/97). Στην περίπτωση αυτή αντικείμενο της δίκης, και κατά συνέπεια της δικαιοδοτικής κρίσης του δικαστηρίου που δικάζει την ανακοπή, δεν καθίσταται και το ζήτημα της ύπαρξης ή μη της απαίτησης για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, αφού με μόνη τη διαπίστωση της βασιμότητας του τυπικού λόγου της ανακοπής γίνεται δεκτό το αίτημα αυτής και ακυρώνεται άνευ ετέρου η διαταγή πληρωμής. Συνεπώς, αντικείμενο της δίκης επί της ανακοπής αυτής, είναι ο έλεγχος μόνον της νομιμότητας και του κύρους της διαταγής πληρωμής και όχι η διάγνωση της ουσιαστικής αξίωσης, οπότε αν από τα έγγραφα, που προσκομίστηκαν για την έκδοση της, δεν αποδεικνύεται η απαίτηση, δεν μπορεί το δικαστήριο της ανακοπής να διαγνώσει την ουσιαστική αξίωση και θα πρέπει, δεχόμενο την ανακοπή, να ακυρώσει τη διαταγή πληρωμής (ΑΠ 1349/2013, ΑΠ 1347/2011 ΤΝΠ Νόμος). Εξάλλου, κατά το άρθρο 443 ΚΠολΔ για να έχει αποδεικτική δύναμη ιδιωτικό έγγραφο, πρέπει να έχει ιδιόχειρη υπογραφή του εκδότη, ως εκδότης δε, κατά την έννοια του άρθρου αυτού, θεωρείται εκείνος ο οποίος αναλαμβάνει υποχρεώσεις από το έγγραφο. Κατά δε το άρθρο 447 του ίδιου κώδικα, το ιδιωτικό έγγραφο αποτελεί απόδειξη υπέρ του εκδότη μόνο αν το προσκόμισε ο αντίδικος ή αν πρόκειται για τα βιβλία που αναφέρονται στο άρθρο 444 ΚΠολΔ. Έτσι, είναι δυνατή η έκδοση διαταγής πληρωμής με βάση τιμολόγια, μόνο αν τα έγγραφα αυτά φέρουν την υπογραφή του αγοραστή ή του αποδεχόμενου τις υπηρεσίες, κατά τρόπο που να αποδέχεται την οφειλή του. Στην περίπτωση δε κατά την οποία έχει υπογράψει επί των εγγράφων αυτών (τιμολογίων), κάτω από τη δήλωση παραλαβής, τρίτο πρόσωπο, όπως αντιπρόσωπος του υπόχρεου αγοραστή, κατόπιν εντολής και εξουσιοδοτήσεως τούτου, απαιτείται για την έκδοση διαταγής πληρωμής η εντολή και πληρεξουσιότητα αυτή να αποδεικνύεται από δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο. Η προϋπόθεση αυτή επιβάλλεται και από την αρχή της ασφάλειας των συναλλαγών, διότι διαφορετικά ο φερόμενος ως αντιπροσώπευα μένος αγοραστής δεσμεύεται υπέρμετρα, χωρίς να υπάρχει προηγούμενη καθαρή δήλωση της βουλήσεως του για αντιπροσωπευτική διάθεση (ΑΠ 1850/2017, ΑΠ 682/2015, ΑΠ 1608/2014, ΑΠ 1632/2013, ΑΠ 1480/2007, ΕφΛαρ 60/2020, ΕφΑιγ 88/2020, ΕφΠειρ 621/2013, ΕφΑΘ 289/2012, ΕφΠειρ 670/2012 ΤΝΠ Νόμος). Αν, όμως, τα στοιχεία των τιμολογίων και κυρίως η κατάρτιση της οποιασδήποτε σύμβασης, αποδεικνύονται από άλλα έγγραφα συνοδευτικά αυτών, τότε με βάση τα έγγραφα αυτά και τα τιμολόγια, μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής, εφόσον από το συνδυασμό των περισσοτέρων αυτών εγγράφων, που, πάντως, θα πρέπει να έχουν αποδεικτική δύναμη, αποδεικνύεται εγγράφως η ύπαρξη της απαίτησης. Για να έχουν, όμως, αποδεικτική δύναμη τα παραπάνω έγγραφα, θα πρέπει αυτά να έχουν την ιδιόχειρη υπογραφή του εκδότη τους, κατά τα ήδη αναφερθέντα (ΑΠ 933/2011, ΑΠ 1305/2009, ΕφΔωδ 122/2006 ΤΝΠ Νόμος). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 211-212 ΑΚ, προκύπτει ότι δήλωση βουλήσεως από κάποιον (αντιπρόσωπο) στο όνομα άλλου (αντιπροσώπευομενου) μέσα στα όρια της εξουσίας αντιπροσώπευσης ενεργεί αμέσως υπέρ και κατά του αντιπροσωπευομένου. Τα αποτελέσματα αυτά επέρχονται είτε η δήλωση βουλήσεως γίνει ρητά στο όνομα του αντιπροσωπευομένου, είτε συνάγεται από τις περιστάσεις ότι έγινε στο όνομα του (ΑΠ 1792/2002, ΑΠ 1308/2002). Η εξουσία αντιπροσώπευσης παρέχεται είτε με σχετική δικαιοπραξία, οπότε γίνεται λόγος για εκούσια αντιπροσώπευση είτε με διάταξη νόμου (ΑΠ 134/2004). Περαιτέρω από τις διατάξεις των άρθρων 61, 65, 67,68 και 70 ΑΚ συνάγεται ότι για να υποχρεωθεί το νομικό πρόσωπο από δικαιοπραξία πρέπει αυτή να έχει συναφθεί είτε από το όργανο που το διοικεί, το οποίο να ενεργεί μέσα στα όρια της εξουσίας του, κατά τους όρους της συστατικής πράξεως ή του καταστατικού του, είτε από φυσικό πρόσωπο στο οποίο παρέσχε σχετική εξουσία το όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο (ΑΠ 1850/2017, 682/2015, ΑΠ 1608/2014, ΑΠ 1632/2013, ΕφΠειρ 621/2013, ΕφΑΘ 289/2012, ΕφΠειρ 670/2012 ΤΝΠ Νόμος). Στην προκειμένη περίπτωση, η εκκαλούσα — καθ' ης η ανακοπή ισχυρίζεται με την υπό κρίση έφεση της ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου ότι δεν αποδεικνύεται εγγράφως η απαίτηση για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, και την ακύρωσε ενώ συνέτρεχαν όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για την έκδοση της. Ο λόγος αυτός, είναι νόμιμος, στηριζόμενος στις παραπάνω διατάξεις και, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.

 

Από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Κατόπιν αίτησης της καθ' ης η ανακοπή εκδόθηκε η με αριθμό ./2016 διαταγή πληρωμής του Ειρηνοδίκη Πατρών, δυνάμει της οποίας το ανακόπτον και ήδη εφεσίβλητο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ -ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΠΑΤΡΑΣ», όπως νόμιμα εκπροσωπείται, ως διαδόχου του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου που είχε έδρα στα Αραχωβίτικα Πατρών με την επωνυμία «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΡΙΟΥ (ΔΕΠΑΡ)», διατάχθηκε να καταβάλλει στην καθ' ης το συνολικό ποσό των 2.159,00 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε οφειλόμενη αμοιβή από το ανακόπτον νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ως διαδόχου του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «ΔΕΠΑΡ» προς την καθ' ης η ανακοπή, από τη μεταξύ τους σύμβαση παροχής υπηρεσιών και συγκεκριμένα συμφωνία διδασκαλίας κεραμικής κατά το διδακτικό έτος 2010-2011 στο εικαστικό εργαστήριο της ΔΕΠΑΡ. Η ως άνω διαταγή πληρωμής εκδόθηκε με βάση τα προσκομιζόμενα από την καθ' ης η ανακοπή έγγραφα, ήτοι α) το από 1-10-2010 ιδιωτικό συμφωνητικό που συνήφθη μεταξύ της της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ρίου (ΔΕΠΑΡ), που είχε έδρα στο Ρίο Πατρών και της εκκαλούσας, δυνάμει του οποίου συμφωνήθηκε η τελευταία να διδάσκει κεραμική εντός των χώρων της ΔΕΠΑΡ, έναντι αμοιβής ανερχόμενης στο ποσό των 17 ευρώ την ώρα, υποχρεούμενης να εκδίδει τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, για το χρονικό διάστημα από 1-10-2010 έως την 31-5-2011, β) το υπ' αριθμ. ./1-6-2011 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών που εξέδωσε η καθ' ης η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα και φέρει την υπογραφή της ως εκδότριας, στο δε πίσω μέρος του υπάρχει βεβαίωση του διευθυντή . ότι το πρωτότυπο βρίσκεται στο λογιστήριο της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Πατρέων - Καρναβάλι Πάτρας και γ) την υπ' αριθμ. ./3-6-2011 βεβαίωση της ΔΕΠΑΡ Ρίου, σύμφωνα με την οποία, η εκκαλούσα εργάσθηκε στο ανωτέρω νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ως ωρομίσθια καθηγήτρια κεραμικής κατά το ως άνω αναφερόμενο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, το ως άνω προσκομισθέν για την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής τιμολόγιο, δεν φέρει υπογραφή του αποδεχόμενου τις υπηρεσίες ως άνω νομικού προσώπου, κατά τρόπο που να αποδέχεται την οφειλή του, ήτοι δεν φέρει υπογραφή είτε του εκπροσώπου του, είτε έτερου αρμοδίου οργάνου για την παραλαβή του εν λόγω τιμολογίου. Από δε τα άλλα δύο ως άνω αναφερόμενα έγγραφα που προσκομίστηκαν για την έκδοση της διαταγής πληρωμής (βλ. σώμα προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής) δεν αποδεικνύεται η εκ μέρους του ανακόπτοντος ανάληψη υποχρέωσης καταβολής του ως άνω ποσού βάσει του ως άνω τιμολογίου. Ο ισχυρισμός της εκκαλούσας ότι από την αναγραφόμενη στο πίσω μέρος του ως άνω τιμολογίου βεβαίωση, προκύπτει η παραλαβή του από το ανακόπτον - εφεσίβλητο νομικό πρόσωπο, κρίνεται απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος, διότι από τη βεβαίωση αυτή ουδόλως προκύπτει η παραλαβή του τιμολογίου αυτού από αρμόδιο εκπρόσωπο ή υπάλληλο του εφεσίβλητου.

 

Ενόψει των ανωτέρω, ανεξαρτήτως της ύπαρξης της απαιτήσεως της καθ' ης η ανακοπή - εκκαλούσας, η διαταγή πληρωμής είναι άκυρη λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου και συγκεκριμένα λόγω μη συνδρομής της διαδικαστικής προϋπόθεσης της έγγραφης απόδειξης της απαίτησης για την οποία αυτή εκδόθηκε. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, με την εκκαλουμένη απόφαση του, τα ίδια έκρινε, έκανε δεκτή την ανακοπή και ως ουσία βάσιμη και ακύρωσε την υπ' αριθμ. ./2016 διαταγή πληρωμής του Ειρηνοδίκη Πατρών, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και σωστά εκτίμησε τις αποδείξεις. Δεν έσφαλε συνεπώς, αλλά οι αιτιολογίες της εκκαλουμένης επιτρεπτώς συμπληρώνονται μέσω της παρούσας απόφασης, δεδομένου ότι δεν προκύπτει διαφορετικό δεδικασμένο, οπότε πρέπει ο μοναδικός λόγος της έφεσης της εκκαλούσας να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμος. Πρέπει επομένως, να απορριφθεί κατ' ουσίαν η υπό κρίση έφεση.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.

 

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση.

 

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση κατ' ουσίαν.

 

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Πάτρα σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 28 Ιουνίου 2022.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                               Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ