ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΠατρών 213/2020

Αυτοκινητικό ατύχημα - Υπαιτιότητα - Οπισθοπορεία - Τραυματισμός πεζής -.

Τραυματισμός πεζής που οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού αυτοκινήτου, ο οποίος κατά την εκτέλεση οπισθοπορεία εισήλθε εντός οδού χωρίς να βεβαιωθεί προηγουμένως ότι μπορούσε να το πράξει χωρίς κίνδυνο ή παρακώλυση των λοιπών χρηστών της οδού. Αιτιώδης σύνδεσμος της παραβίασης των οικείων διατάξεων του ΚΟΚ με την πρόκληση του ατυχήματος. Δεν αποδείχθηκε συνυπαιτιότητα της ενάγουσας.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Αριθμός: 213/2020

Αριθμός έκθεσης κατάθεσης A’ έφεσης: ./2019

Αριθμός έκθεσης κατάθεσης B’ έφεσης: ./2019

TO MONOMEΛEΣ ΠPΩTOΔIKEIO ΠΑΤΡΩΝ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

-------------------------------------

Συγκροτήθηκε από τον Δικαστή Αθανάσιο Τζιούμη, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Πρωτοδικείου Πατρών και από τη Γραμματέα Χρυσούλα Κατσαΐτη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 21 Ιανουαρίου 2020, για να δικάσει τις υποθέσεις μεταξύ:

Α’ΕΦΕΣΗ

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «E. Α. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, όπως μετονομάσθηκε η ασφαλιστική εταιρεία «E. Α. Α. Ε. Ζ. (E. Α.Α.Ε.Ζ.)» μετά τη συγχώνευση των ασφαλιστικών εταιριών «E. Α. Α. Ε. Ζ.» και «Α. Α. Α.Ε.», η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Αλέξανδρου Μονοκρούσου.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ε. Ε. του Ν., κατοίκου Πατρών, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Τηλέμαχου Μπενετάτου.

Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών την από 27-9-2017 και με αριθμό κατάθεσης 560/2017 αγωγή της, που στρεφόταν κατά της ήδη εκκαλούσας καθώς επίσης και κατά του Κ. Κ. του Β. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη 502/2018 οριστική απόφαση, με την οποία, αφού θεωρήθηκε ότι η αγωγή δεν ασκήθηκε ως προς τον πρώτο εναγόμενο, ήτοι ως προς τον ως άνω Κ. Κ., εν συνεχεία έγινε εν μέρει δεκτή (η αγωγή) ως προς την ήδη εκκαλούσα.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η εκκαλούσα με την από 20-5-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./2019 έφεσή της (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ./2019), η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Β’ΕΦΕΣΗ

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ε. Ε. του Ν., κατοίκου Πατρών, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Τηλέμαχου Μπενετάτου.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «E. Α. Α. Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, όπως μετονομάσθηκε η ασφαλιστική εταιρεία «E. Α. Α. Ε. Ζ. (E. Α.Α.Ε.Ζ.)» μετά τη συγχώνευση των ασφαλιστικών εταιριών «E. Α. Α. Ε. Ζ.» και «Α. Α. Α.Ε.», η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Αλέξανδρου Μονοκρούσου.

Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών την από 27-9-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./2017 αγωγή της, που στρεφόταν κατά της ήδη εφεσίβλητης καθώς επίσης και κατά του Κ. Κ. του Β. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη 502/2018 οριστική απόφαση, με την οποία, αφού θεωρήθηκε ότι η αγωγή δεν ασκήθηκε ως προς τον πρώτο εναγόμενο, ήτοι ως προς τον ως άνω Κ. Κ., εν συνεχεία έγινε εν μέρει δεκτή (η αγωγή) ως προς την ήδη εφεσίβλητη.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η εκκαλούσα με την από 16-7-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./2019 έφεσή της (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ./2019), η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Οι ως άνω εφέσεις συνεκφωνήθηκαν από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκαν, όπως αναφέρεται παραπάνω.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που είχαν καταθέσει.

Μελέτησε τη Δικογραφία

Σκέφτηκε σύμφωνα με το Νόμο

Οι ως άνω κρινόμενες δύο αντίθετες εφέσεις κατά της 502/2018 οριστικής αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Πατρών, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών του άρθρου 614 ΚΠολΔ, ασκήθηκαν νομότυπα, εμπρόθεσμα και γενικώς παραδεκτά από τους διαδίκους που αμφότεροι ηττήθηκαν εν μέρει, και συνεπώς πρέπει οι εφέσεις να γίνουν τυπικά δεκτές, καθόσον για αμφότερες καταβλήθηκαν τα παράβολα που προβλέπονται στη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, και να ερευνηθούν από ουσιαστικής πλευράς κατά την ίδια διαδικασία ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγω τους (άρθρ. 532, 533 του ΚΠολΔ), αφού προηγουμένως διαταχθεί η ένωση και η συνεκδίκασή τους προς το σκοπό διευκόλυνσης και επιτάχυνσης της διεξαγωγής της δίκης (άρθρα 246,524 παρ. 1 του ΚΠολΔ).

Με την από 27-9-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./2017 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη της Α’ έφεσης (και εκκαλούσα της Β’), ισχυρίστηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος, Κ. Κ., οδηγώντας αυτοκίνητο της ιδιοκτησίας του, που ήταν ασφαλισμένο για την αστική ευθύνη προς τρίτους στην δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία (και ήδη εκκαλούσα της Α’ έφεσης και εφεσίβλητη της Β’), προκάλεσε από αποκλειστική του υπαιτιότητα τροχαίο ατύχημα, που έγινε υπό τις ειδικότερες συνθήκες που περιγράφει στην αγωγή, με αποτέλεσμα η ίδια να τραυματιστεί ενώ περπατούσε πεζή. Με βάση αυτό το ιστορικό και αφού η ενάγουσα παραιτήθηκε παραδεκτά ως προς τον πρώτο εναγόμενο, ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλει νομιμοτόκως το χρηματικό ποσό των 12.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη και να καταδικαστεί να της πληρώσει τα δικαστικά της έξοδα. Το Ειρηνοδικείο Πατρών, το οποίο δίκασε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών του άρθρου 614 ΚΠολΔ, αφού θεώρησε ότι η αγωγή δεν ασκήθηκε ως προς τον πρώτο εναγόμενο, εν συνεχεία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως προς την εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία και την υποχρέωσε να καταβάλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των 5.500,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Κήρυξε δε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 3.500,00 ευρώ και καταδίκασε την εναγομένη να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, τα οποία όρισε στο ποσό των 320,00 ευρώ. Ήδη οι διάδικοι με τις συνεκδικαζόμενες αντίθετες εφέσεις τους και για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτές λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, ώστε στη συνέχεια να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η αγωγή ή αντίστοιχα ν’ απορριφθεί στο σύνολό της αυτή.

Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος της ενάγουσας και της ανωμοτί κατάθεσης της τελευταίας, οι οποίες εξετάστηκαν νομότυπα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιο Δικαστηρίου και περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίαση, καθώς και όλων των εγγράφων, που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 25-5-2017 και περί ώρα 11.30’ η ενάγουσα έβαινε πεζή στο υφιστάμενο πεζοδρόμιο που βρίσκεται επί της οδού … στην Πάτρα στο ύψος του αριθμού 25-27 και ήταν έτοιμη να κατέβει στο οδόστρωμα της οδού . για να την διασχίσει διαγώνια, προκειμένου να περάσει στην απέναντι πλατεία. Την ίδια ώρα ο Κ. Κ., οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας … Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, της δικής του κυριότητας, που ήταν ασφαλισμένο για την αστική ευθύνη προς τρίτους από την κυκλοφορία του στην εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία, διενεργούσε οπισθοπορεία με κατεύθυνση προς τα αριστερά για να εξέλθει από προηγούμενη θέση στάθμευσης, στην οποία βρισκόταν εντός της πυλωτής της πολυκατοικίας, όπου κατοικεί επί της οδού … (βλ. σχετικό σχεδιάγραμμα που έχει συνταχθεί από τον Ανθ/μο …). Τη στιγμή λοιπόν που η ενάγουσα κατέβηκε επί του οδοστρώματος και άρχισε να το διασχίζει διαγώνια, ο παραπάνω οδηγός συνεχίζοντας την οπισθοπορεία του, την χτύπησε με το οπίσθιο μέρος του οχήματος στην αριστερή πλευρά του σώματός της, με αποτέλεσμα η τελευταία να πέσει επί του οδοστρώματος και να τραυματιστεί. Υπό τις προαναφερόμενες περιστάσεις αποκλειστικά υπαίτιος της πρόκλησης του ατυχήματος είναι ο παραπάνω οδηγός του με αριθμό κυκλοφορίας … Ι.Χ.Ε. οχήματος, ο οποίος, μη καταβάλλοντας την προσοχή και επιμέλεια που απαιτείται κατά τη συναλλακτική πίστη στον κύκλο της προεκτιθέμενης δραστηριότητάς του, δηλαδή της οδήγησης, και συμπεριφερόμενος κατά τρόπο αντίθετο από εκείνον που επιβαλλόταν από τις περιστάσεις και το καθήκον του να μην παρεμβάλει εμπόδια στην κυκλοφορία, να μην εκθέσει σε κίνδυνο πρόσωπα και να μην προκαλέσει ζημίες, δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του και κατά την εκτέλεση ελιγμού οπισθοπορείας εισήλθε εντός της οδού …χωρίς προηγουμένως να βεβαιωθεί, όπως όφειλε, ότι μπορούσε να το πράξει χωρίς κίνδυνο ή παρακώλυση των λοιπών χρηστών της οδού, οι οποίοι κινούνται πίσω του, όπως εν προκειμένω η ενάγουσα (άρθρ. 12 παρ. 1, 21 παρ. 1 και 22 του Κ.Ο.Κ.). Η παραβίαση των ανωτέρω διατάξεων από τον προαναφερόμενο οδηγό συνδέεται αιτιωδώς με την πρόκληση του ατυχήματος ως μόνη αιτία αυτού, καθότι δεν αποδείχθηκε ότι βαρύνεται και η ενάγουσα με οποιαδήποτε συνυπαιτιότητα στην πρόκληση του ατυχήματος. Ειδικότερα, η ενάγουσα, ευρισκόμενη σε σημείο που δεν υπήρχαν διαβάσεις πεζών και έχοντας πρόθεση να διασχίσει κάθετα το οδόστρωμα, κατέβηκε σε αυτό (οδόστρωμα) αφού πρώτα βεβαιώθηκε ότι μπορεί να το πράξει χωρίς να παρεμποδίσει την κυκλοφορία των οχημάτων που κινούνταν επί της προαναφερόμενης οδού …, έτσι δηλαδή όπως όφειλε να πράξει σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 38 παρ. 4 περ. ε’ του Κ.Ο.Κ., ενώ, όσον αφορά το ως άνω όχημα που επέπεσε επάνω της, αυτό, όση επιμέλεια και εάν επεδείκνυε (η ενάγουσα), δεν θα μπορούσε να το αντιληφθεί, αφού ήρθε εντελώς αιφνίδια από πίσω της και μάλιστα με οπισθοπορεία, δηλαδή από την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που είχε στραμμένη την προσοχή της. Τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά αποδεικνύονται, πέραν όλων των άλλων, και από την από 26-5-2017 ένορκη κατάθεση της ενάγουσας, που δόθηκε στο πλαίσιο της ποινικής διερεύνησης της υπόθεσης, στην οποία βέβαια η ίδια συνομολογεί την υπαιτιότητά της ως προς την πρόκληση του ατυχήματος, πλην όμως η εξώδικη αυτή ομολογία, εκτιμάται ελεύθερα από το Δικαστήριο. Η εκκαλουμένη λοιπόν απόφαση που έκρινε κατ’ αποτέλεσμα με τον ίδιο τρόπο, έστω και με διαφορετικές εν μέρει αιτιολογίες οι οποίες αντικαθίστανται από τις αιτιολογίες της παρούσας, και δέχθηκε ότι για την πρόκληση του ατυχήματος αποκλειστικά υπαίτιος είναι ο ως άνω οδηγός, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε και το νόμο εφάρμοσε και άρα κρίνονται αβάσιμα όσα περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η εκκαλούσα με τους λόγους της Α’ έφεσης, Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα εξαιτίας του ατυχήματος τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ». Εκεί διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάταγμα δεξιάς πηχεοκαρπικής και της ετέθη γυψονάρθηκας και ανάρτηση. Παρέμεινε δε με τον κυκλοτερή γύψο για έξι εβδομάδες κατά σύσταση των θεραπόντων ιατρών. Λόγω του είδους και μεγέθους του τραυματισμού της παρέμεινε εκτός οποιασδήποτε δραστηριότητας, λαμβανομένων αυτεπαγγέλτως υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας (αρθρ. 336 & 4 ΚΠολΔ), για ενάμιση περίπου μήνα, κατά τον οποίο το χέρι της ήταν γυψωμένο και στη συνέχεια τουλάχιστον για ακόμη ένα μήνα μέχρι να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει ξανά και να αποκατασταθεί σταδιακά η κατάσταση της υγείας της σε ικανοποιητικό επίπεδο. Όσον αφορά στην κάκωση της σπονδυλικής της στήλης, αυτή προϋπήρχε από εξαμήνου περίπου του ένδικου ατυχήματος και δεν επιδεινώθηκε εξαιτίας του τελευταίου, τούτο δε προκύπτει από το προσκομιζόμενο με αριθμό πρωτ. ./12-7-2017 πιστοποιητικό του πιο πάνω Νοσοκομείου, το οποίο δεν συνδέει το κάταγμα του δεξιού άνω άκρου με αυτό του Ο1 σπονδύλου και με την καθίζηση του Ο2 σπονδύλου, που προϋπήρχαν λόγω και της ηλικίας της (74 ετών περίπου). Η ενάγουσα εξαιτίας του τραυματισμού της υπέστη ηθική βλάβη και συνεπώς δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης, η οποία, κατόπιν σταθμίσεως των κατά το νόμο αναγκαίων στοιχείων, ήτοι ιδίως των συνθηκών τέλεσης της αδικοπραξίας, της βαρύτητας του πταίσματος του οδηγού, της έκτασης της βλάβης της υγείας της, του χρόνου αποθεραπείας και της ηλικίας της, το παρόν Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να ανέλθει στο ποσό των 5.500 ευρώ, το οποίο θεωρεί δίκαιο και εύλογο. Η εκκαλουμένη λοιπόν απόφαση που έκρινε με τον ίδιο τρόπο και προσδιόρισε το ποσό της χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης στο παραπάνω ποσό, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε και το νόμο εφάρμοσε και άρα κρίνονται αβάσιμα όσα περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η εκκαλούσα με τους λόγους της Β’ έφεσης.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω πρέπει οι υπό κρίση εφέσεις να απορριφθούν στο σύνολό τους ως κατ’ ουσίαν αβάσιμες και να καταδικαστεί η εκκαλούσα της κάθε έφεσης, λόγω της ήττας της, να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα της αντίστοιχης εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί να εισαχθούν στο δημόσιο ταμείο τα παράβολα που κατατέθηκαν από τις εκκαλούσες για την άσκηση των υπό κρίση εφέσεων.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει τις Α) από 20-5-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./2019 και Β) από 16-7-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./2019, δύο αντίθετες εφέσεις, αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και τις δύο ως άνω εφέσεις.

Απορρίπτει αυτές ως κατ’ ουσίαν αβάσιμες.

Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας της κάθε έφεσης τα δικαστικά έξοδα της αντίστοιχης εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250 €) ευρώ.

Διατάσσει να εισαχθούν στο δημόσιο ταμείο τα παράβολα που κατατέθηκαν από τις εκκαλούσες για την άσκηση των υπό στοιχείων Α’ και Β’ εφέσεων

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στην Πάτρα στις 23 Μαρτίου 2020 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ