ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

 

ΜΠρΑθ 66/2021

 

Διαφορές μεταξύ συνιδιοκτητών -.

 

Αν δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ όλων των συνιδιοκτητών αναφορικά με τον τρόπο χρήσεως των διηρημένων ιδιοκτησιών και των εξ αδιαιρέτου μερών της οικοδομής, καθένας από τους συνιδιοκτήτες έχει όλα τα δικαιώματα που ανήκουν στον κύριο, εφόσον όμως η άσκηση αυτών δεν παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών ή δεν μειώνει την ασφάλεια αυτών ή του οικοδομήματος, δικαιούμενος σε απόλυτη χρήση του ορόφου ή του διαμερίσματός του και των κοινών πραγμάτων, υπό τον όρο να μη βλάπτει τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών, να μη μεταβάλλει το συνήθη προορισμό και τη χρήση αυτών και να μη παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών, ούτε να μειώνει την ασφάλεια αυτών ή του οικοδομήματος. Υποχρεώνεται ο εναγόμενος να κατεδαφίσει την αποθήκη που κατασκεύασε αυθαίρετα στον κοινόχρηστο ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας, να απομακρύνει τα οχήματα που σταθμεύει σε αυτόν, να αποδώσει στην κοινή χρήση τον ακάλυπτο αυτό χώρο και να παραδώσει στον ενάγοντα το κλειδί της εξωτερικής πόρτας εισόδου, διαφορετικά επιτρέπεται στον ενάγοντα να προβεί στις ως άνω ενέργειες με δαπάνες του εναγομένου. Απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης για κάθε μελλοντική προσβολή της κοινής χρήσης. Κρίση ότι η τοποθέτηση αντικειμένων οικιακής χρήσης από τους ενοίκους του ισογείου διαμερίσματος, λαμβανομένων υπόψη των ιδίων συνθήκων της οροφοκτησίας, δεν συνιστά προσβολή της κοινής χρήσης.

 

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Αθηνών Κωνσταντίνου Σιουρούνη).

 

 

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΜΙΣΘΩΣΕΩΝ

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 66/2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

Συγκροτήθηκε από την Πρωτοδίκη Ιωάννα Κρουσανιωτάκη, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών και την Γραμματέα Αναστασία Καραγγελή.

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 15 Οκτωβρίου 2020 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των κάτωθι:

 

Του ενάγοντος: ..., κατοίκου Περιστερίου Αττικής, οδός ..., με ΑΦΜ ..., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Κωνσταντίνου Σιουρούνη (AM 664 ΔΣΑ), που κατέθεσε προτάσεις.

 

Του εναγομένου: ..., κατοίκου Περιστερίου Αττικής, οδός ..., με ΑΦΜ ..., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Ανδρέα Κατσαούνου, που κατέθεσε προτάσεις.

 

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 26-5-2020 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./2-6-2020, προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με αριθμό 1.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναγράφονται στις προτάσεις τους, ανέπτυξαν δε τις απόψεις τους και προφορικά.

 

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Με τον κανονισμό εγκύρως καθιερώνονται περιορισμοί και απαγορεύσεις στη χρήση των ανωτέρω πραγμάτων και πέραν των αναφερομένων στο άρθρο 3 του νόμου 3741/1929. Αν με κάποιο όρο απαγορεύεται στους συνιδιοκτήτες η ενέργεια μεταβολών σε κάθε περίπτωση ή ορισμένη χρήση των πραγμάτων αυτών, η απαγόρευση ισχύει και όταν από την απαγορευμένη πράξη δεν παραβλάπτεται η χρήση ούτε θίγονται τα δικαιώματα των άλλων συνιδιοκτητών τους ή του όλου οικοδομήματος, ούτε μεταβάλλεται ο συνήθης προορισμός του. Έτσι δεν απαιτείται στη συγκεκριμένη περίπτωση η έρευνα, αν συντρέχουν οι ανωτέρω προϋποθέσεις του νόμου, για να κριθεί αν έλαβε χώρα ανεπίτρεπτη, ως αντικείμενη στον κανονισμό, ενέργεια συνιδιοκτήτου (βλ. ΑΠ 968/1997, ΑΠ 622/1990). Αντιθέτως, αν δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ όλων των συνιδιοκτητών αναφορικά με τον τρόπο χρήσεως των διηρημένων ιδιοκτησιών και των εξ αδιαιρέτου μερών της οικοδομής, καθένας από τους συνιδιοκτήτες έχει όλα τα δικαιώματα που ανήκουν στον κύριο, εφόσον όμως η άσκηση αυτών δεν παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών ή δεν μειώνει την ασφάλεια αυτών ή του οικοδομήματος. Έτσι δικαιούται σε απόλυτη χρήση του ορόφου ή του διαμερίσματος του και των κοινών πραγμάτων και μπορεί να επιχειρήσει μεταβολές ή προσθήκες στο διαμέρισμα του και στα αδιαιρέτως κοινά μέρη του οικοδομήματος, καθώς και να προβαίνει στην επισκευή ή ανανέωση αυτών, υπό τον όρο να μη βλάπτει τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών, να μη μεταβάλλει το συνήθη προορισμό και τη χρήση αυτών και να μη παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών, ούτε να μειώνει την ασφάλεια αυτών ή του οικοδομήματος, λαμβανομένης υπόψη της καλής πίστης, καθώς και των χρηστών ηθών. Η ενάσκηση του δικαιώματος κάθε συνιδιοκτήτη για απόλυτη χρήση του διαμερίσματος του και των κοινών μερών του οικοδομήματος πρέπει να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μη βλάπτονται τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών. Αυτός ο περιορισμός δεν αφορά απλώς μόνο βλάβη του δικαιώματος τους συγχρήσεως των κοινών. Δηλαδή δεν διασφαλίζει μόνο την ίση και όμοια χρήση των κοινών αλλά απαιτεί η χρήση να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε με αυτόν όχι μόνο να μη βλάπτεται η χρήση των κοινών από τους λοιπούς, αλλά οποιοδήποτε δικαίωμα αυτών από το δεσμό της οροφοκτησίας (βλ. ΟλΑΠ 583/1983, ΑΠ 70/2019 www.areiospagos.gr). Περαιτέρω, στο πλαίσιο των πιο πάνω αρχών εφαρμογής των αντίστοιχων διατάξεων του ν. 3741/1929 εφαρμόζονται συμπληρωματικά και οι διατάξεις του ΓΟΚ, στην προκειμένη δε περίπτωση των άρθρων 2 παρ. 22 και 8 παρ. 2 του ΓΟΚ/2000, με τις οποίες ορίζεται, ότι κοινής χρήσεως χώροι του κτιρίου και του οικοπέδου είναι οι χώροι, που προορίζονται για χρήση από όλους τους ενοίκους του κτιρίου και ότι ο υποχρεωτικός ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου πρέπει να είναι προσπελάσιμος από τους χώρους κοινής χρήσης του κτιρίου (ΑΠ 645/2012 www.areiospagos.gr).

 

Με την υπό κρίση αγωγή ο ενάγων εκθέτει ότι είναι αποκλειστικός κύριος α) της οριζόντιας ιδιοκτησίας με στοιχείο . του πρώτου ορόφου μιας οικοδομής, που κείται στο Περιστέρι Αττικής επί της οδού ..., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 352/1000 εξ αδιαιρέτου και β) των 80/1000 εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου, τα οποία αντιστοιχούν σε 11,20 τ.μ., και του δικαιώματος ανέγερσης μελλοντικού ορόφου πάνω από τον υφιστάμενο δεύτερο όροφο της οικοδομής. Ότι η οικοδομή έχει υπαχθεί στο σύστημα της οριζόντιας ιδιοκτησίας με την υπ' αρ. ./1989 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου ..., νομίμως μεταγραμμένης στο Υποθηκοφυλακείο Περιστερίου. Περαιτέρω, εκθέτει ότι ο εναγόμενος είναι αποκλειστικός κύριος της οριζόντιας ιδιοκτησίας του ισογείου με στοιχείο . και της οριζόντιας ιδιοκτησίας με στοιχείο Β1 του δευτέρου ορόφου της ιδίας οικοδομής. Ο εναγόμενος κατοικεί στον δεύτερο όροφο και ο υιός του κατοικεί στο ισόγειο. Ότι ο εναγόμενος, έχοντας διαμορφώσει στον κοινόχρηστο ακάλυπτο χώρο της οικοδομής, εμβαδού 57,70 τ.μ., χώρο στάθμευσης και αποθήκη με σκεπή από ελενίτ, εμβαδού 5 τ.μ., επιπλέον τοποθετώντας τραπέζι, καθίσματα και ψησταριά, χρησιμοποιεί αποκλειστικά αυτόν χωρίς να έχει τέτοιο δικαίωμα, αποκλείοντας την πρόσβαση στον ενάγοντα, αρνούμενος να του χορηγήσει κλειδί. Με βάση το ιστορικό αυτό, ο ενάγων ζητεί α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος και κάθε τρίτος που έλκει δικαιώματα από αυτόν να άρει την προσβολή και να μην εμποδίζει την είσοδο του ενάγοντος στον κοινόκτητο ακάλυπτο χώρο με τη χορήγηση κλειδιού και στον ενάγοντα αφαιρώντας τα κινητά που έχει τοποθετήσει και καθαιρώντας την αποθήκη που έχει κατασκευάσει. Σε περίπτωση άρνησης του εναγομένου να προβεί στις ανωτέρω ενέργειες σε προθεσμία δύο μηνών, ζητεί να επιτραπεί στον ίδιο τον ενάγοντα να προβεί στις ανωτέρω ενέργειες με έξοδα του εναγομένου, β) να παραλείπει οποιαδήποτε προσβολή της κοινής χρήσης των κοινοχρήστων ακάλυπτου χώρου της παραπάνω οικοδομής, με απειλή χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός έτους για κάθε παράβαση της απόφασης. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική του δαπάνη.

 

Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρο 17§3 και 29 του ΚΠολΔ) κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 614 επ. του ΚΠολΔ. Το Δικαστήριο τούτο είναι καθ' ύλην αρμόδιο να δικάσει την υπό κρίση διαφορά, και όχι το Ειρηνοδικείο, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει ο εναγόμενος, καθώς με το άρθρο 1 του ν. 4335/2015 (έναρξη ισχύος από 1-1-2016) προστέθηκαν στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων μόνο οι διαφορές ανάμεσα σε στους διαχειριστές ιδιοκτησίας κατ' ορόφους και στους ιδιοκτήτες ορόφων και διαμερισμάτων που αφορούν κοινόχρηστες δαπάνες μέχρι του ποσού των 20.000 ευρώ (άρθρο 14§1 εδ. γ' ΚΠολΔ). Η υπό κρίση υπόθεση, επομένως, που αφορά διαφορά μεταξύ ιδιοκτητών οριζοντίων ιδιοκτησιών από τη σχέση της οροφοκτησίας υπάγεται στην εξαιρετική καθ' ύλην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου τούτου επιπλέον, παραδεκτώς στρέφεται ο ενάγων κατά του εναγόμενου - συνιδιοκτήτη και όχι κατά του μη συνιδιοκτήτη - μισθωτή ή χρησάμενου του ισογείου διαμερίσματος, διότι αίτημα της αγωγής μπορεί να είναι μόνο να παύσει ο εκμισθωτής ή ο χρησιδανειστής - συνιδιοκτήτης την παράβαση του νόμου της οροφοκτησίας ή του Κανονισμού της πολυκατοικίας (όπου υφίσταται), ενόψει του ότι ο ενάγων δεν μπορεί να αξιώσει τα ίδια από τον μισθωτή ή τον χρησάμενο (ΕφΑΘ 716/2010, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τούτο διότι δεν μπορεί να εναχθεί, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 614§2 του ΚΠολΔ, από τους λοιπούς (μη εκμισθωτές) συνιδιοκτήτες άλλων οριζοντίων της ίδιας πολυκατοικίας ιδιοκτησιών ή από το διαχειριστή της πολυκατοικίας, με αίτημα, ανάλογα με την πράξη ή παράλειψη (από μέρους του μισθωτή), που συνιστά την από αυτούς επικαλούμενη παραβίαση, διότι, σύμφωνα με το άρθρο 17 αρ. 3 ΚΠολΔ, η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται μόνο αν η διαφορά από τη σχέση της οροφοκτησίας ανέκυψε μεταξύ συνιδιοκτητών ή μεταξύ διαχειριστών και οροφοκτητών (ΑΠ 819/2000 ΕλλΔνη 2000, 1653, ΕφΑΘ 716/2010, ΜΠρΠατρ 153/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Είναι δε ορισμένη και νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 2§1, 3§1, 4§1, 5 και 13 του ν. 3741/1929 «περί ιδιοκτησίας κατά ορόφους» 54 ΕισΝΑΚ, 1002, 1117 ΑΚ και 176, 907, 908 παρ. 1, 945, 947 του ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος να υποχρεωθεί κάθε τρίτος που έλκει δικαίωμα από τον εναγόμενο να άρει την προσβολή, το οποίο είναι απαράδεκτο λόγω αοριστίας για όσους δεν καλύπτονται από το δεδικασμένο και την εκτελεστότητα της απόφασης κατ' άρθρα 325 περ. 2 και 3 και 919 περ. 1, ενώ, για όσους εμπίπτουν στα υποκειμενικά όρια του δεδικασμένου και της εκτελεστότητας της απόφασης, είναι άνευ αντικειμένου, αφού οι ανωτέρω διατάξεις διασφαλίζουν ότι η απόφαση, που ενδεχομένως θα εκδοθεί κατά του εναγομένου, θα εκτελεσθεί και κατά αυτών (ΠΠρΑΘ 255/2018 ΤΝΠ ΔΣΑ). Πρέπει επομένως, να ερευνηθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, καθώς και για το παραδεκτό της συζήτησης επισυνάπτεται με την αγωγή το από 26-5-2020 ενημερωτικό έγγραφο προς τον ενάγοντα για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση κατά το άρθρο 3§2 του ν. 4640/2019.

 

Από την εκτίμηση της ένορκης εξέτασης του μάρτυρα του εναγομένου, που εξετάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, των εγγράφων που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, μεταξύ των οποίων και προσκομιζόμενες από τους διαδίκους φωτογραφίες (άρθρ. 432, 444 παρ. 4 του ΚΠολΔ), τις επεξηγήσεις και διασαφήσεις που έδωσε ο ενάγων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ' αρ. .../31-3-2011 συμβολαίου αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Πειραιά ..., νόμιμα μεταγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Περιστερίου (τόμος ., α/α .) ο ενάγων κατέστη κύριος α) της οριζόντιας ιδιοκτησίας με στοιχεία . του πρώτου πάνω από το ισόγειο ορόφου μιας οικοδομής, που βρίσκεται στο Περιστέρι Αττικής, επί της οδού ... με ποσοστό συνιδιοκτησίας 352/1000 εξ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου, β) των 80/1000 εξ αδιαιρέτου του οικοπέδου, στα οποία αντιστοιχούν 11,20 τμ εξ αδιαίρετου, με το δικαίωμα ανέγερσης μελλοντικού ορόφου πάνω από τον υφιστάμενο δεύτερο όροφο της ως άνω οικοδομής. Η εν λόγω οικοδομή έχει υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 3741/1929 δυνάμει της υπ' αρ. .../27-12-1989 πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και γονικής παροχής του συμβολαιογράφου Περιστερίου ..., νόμιμα μεταγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Περιστερίου στον τόμο . και με α/α .. Ο ενάγων κατοικεί στην οριζόντια ιδιοκτησία του πρώτου ορόφου. Ο εναγόμενος κατοικεί στην οριζόντια ιδιοκτησία με στοιχείο . του δευτέρου πάνω από το ισόγειο ορόφου της ιδίας οικοδομής, της οποίας έχει αποκτήσει την αποκλειστική κυριότητα με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου 226/1000 επί του όλου οικοπέδου δυνάμει του υπ' αρ. ./1989 προαναφερόμενου συμβολαίου σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και γονικής παροχής. Με το ίδιο συμβόλαιο απέκτησε ο εναγόμενος και την ψιλή κυριότητα της οριζόντιας ιδιοκτησίας με στοιχείο 1-1 του ισογείου, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου 342/1000 επί του όλου οικοπέδου, μετά δε τον θάνατο του επικαρπωτή ..., και της συζύγου του, ..., την 25-5-2002 και 30-11-2005 αντίστοιχα, ο εναγόμενος κατέστη αποκλειστικός κύριος αυτής. Στην οριζόντια ιδιοκτησία του ισογείου κατοικεί ο εξετασθείς ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου μάρτυρας, υιός του εναγομένου, .... Περαιτέρω, σύμφωνα με την ως άνω πράξη σύστασης οροφοκτησίας το ισόγειο της οικοδομής περιλαμβάνει αφενός κοινόχρηστους χώρους, ήτοι την κεντρική κοινόχρηστη είσοδο της οικοδομής από την οδό ., κοινόχρηστο διάδρομο ορόφου, κλιμακοστάσιο και ακάλυπτο χώρο οικοπέδου προς την ιδιωτική οδό, αφετέρου την προαναφερόμενη οριζόντια ιδιοκτησία με στοιχείο .. Εν προκειμένω δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ των συνιδιοκτητών για τον τρόπο χρήσεως των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων μερών της οικοδομής, επομένως καθένας απ1 αυτούς δικαιούται σε απόλυτη χρήση αυτών, καθώς και να προβαίνει σε επισκευές ή ανανέωση των, ακόμη και σε μεταβολές, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι δεν μεταβάλλεται ο συνηθισμένος προορισμός τους, δεν παραβλάπτεται η χρήση των λοιπών συνιδιοκτητών και δεν μειώνεται η ασφάλεια των μερών αυτών ή γενικά του οικοδομήματος σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Ο ακάλυπτος χώρος του ισογείου εμφαίνεται στο από Δεκεμβρίου 1989 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού … και έχει σχήμα ορθογώνιο με πλευρές 10,15μ Χ 5,70μ και συνολικά εμβαδόν 57,70 τ.μ. Πρόσβαση σε αυτόν υπάρχει μόνο εξωτερικά μέσω σιδερένιας συρόμενης πόρτας, που κλειδώνει, από την ιδιωτική οδό που συνορεύει το οικόπεδο των διαδίκων και όχι μέσα από την οικοδομή. Στον ακάλυπτο δε αυτό και συγκεκριμένα στο βορειοανατολικό τμήμα του έχει κατασκευαστεί μία αποθήκη διαστάσεων 4μ μήκος Χ 1,20 μ πλάτος Χ 2,50 μ ύψος, ήτοι εμβαδού 5 τ.μ. περίπου, η οποία φέρει σκεπή από ελενίτ. Ένα μέρος του ακαλύπτου αυτού χώρου χρησιμοποιείται από τον εναγόμενο για να σταθμεύει τα οχήματα του, από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες μάλιστα εμφαίνονται σταθμευμένα ένα Ι.Χ. αυτοκίνητο και δύο μοτοσικλέτες, ιδιοκτησίας του εναγομένου και του υιού του. Στο υπόλοιπο τμήμα του ακαλύπτου έχουν τοποθετηθεί αντικείμενα οικιακής χρήσης, ήτοι τραπέζι με καρέκλες και ψησταριά, που χρησιμοποιούνται από το διαμέρισμα του ισογείου ορόφου. Από το έτος 2011 ο ενάγων, επιθυμώντας να κάνει χρήση του ακαλύπτου χώρου ως συνιδιοκτήτης των κοινόχρηστων μερών της οικοδομής, έχει ζητήσει από τον εναγόμενο να του δώσει κλειδί της σιδερένιας πόρτας για να εισέρχεται στον ακάλυπτο. Ωστόσο, επειδή ο εναγόμενος προέβαλε κυριαρχικά δικαιώματα επί του χώρου αυτού και δεν επέτρεπε τη σύγχρηση και στον ενάγοντα, οι διάδικοι έχουν πολλές φορές διαπληκτιστεί και δεν διατηρούν ομαλές σχέσεις. Μάλιστα ο εναγόμενος στις προτάσεις του εκθέτει δύο περιστατικά κατά τα οποία ο ενάγων δύο φορές στο παρελθόν έσπασε την κλειδαριά της σιδερένιας αυτής πόρτας, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στον ακάλυπτο. Συγκεκριμένα εκθέτει ότι την 12-9-2015 έσπασε το λουκέτο που ασφάλιζε την καγκελόπορτα και την 9-8-2016 έσπασε την κλειδαριά με σφυρί και κατσαβίδι. Για το δεύτερο περιστατικό ο ενάγων άσκησε αγωγή καταβολής χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, καθώς έλαβε χώρα ξυλοδαρμός του ενάγοντος από τον εναγόμενο και τον υιό του, σωματικές βλάβες του ενάγοντος και νοσηλεία του. Επ' αυτής εξεδόθη η υπ' αρ. 113/2018 απόφαση του Ειρηνοδικείου Περιστερίου, η οποία δέχθηκε την αγωγή. Περαιτέρω, η προαναφερόμενη αποθήκη υφίστατο το έτος 2011, όταν ο ενάγων απέκτησε την οριζόντια ιδιοκτησία του πρώτου ορόφου και, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας του εναγομένου, αυτή έχει κατασκευαστεί από το έτος 1984 από τον πατέρα του εναγομένου, .... Η ένδικη αγωγή σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί καταχρηστική ως προς το αίτημα της να καθαιρεθεί η εν λόγω αποθήκη για το λόγο ότι αυτή κατασκευάστηκε από τον δικαιοπάροχο του εναγομένου και υφίσταται τα τελευταία 36 έτη, αφού και στη περίπτωση αυτή την ευθύνη τήρησης και πιστής εφαρμογής της παραπάνω συστατικής της οριζόντιας ιδιοκτησίας πράξης έχει και ο ίδιος ο εναγόμενος. Επιπλέον, από τη συμπεριφορά του ενάγοντος, ο οποίος επιθυμεί να εισέρχεται στον ακάλυπτο χώρο (διαφορετικά δεν θα προέβαινε στη θραύση του λουκέτου και της κλειδαριάς) και να κάνει χρήση αυτού ως συνιδιοκτήτης αλλά στην πραγματικότητα ουδέποτε του επιτράπηκε από τον εναγόμενο, αποδεικνύεται ότι ποτέ δεν εκδήλωσε αποδοχή της δημιουργηθείσας από τον εναγόμενο κατάστασης. Επομένως η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος είναι απορριπτέα ως αβάσιμη κατ' ουσία. Αναφορικά με τα τραπεζοκαθίσματα και την ψησταριά η ένσταση κατάχρησης δικαιώματος είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, καθώς τα πραγματικά περιστατικά που περιγράφονται δεν συνιστούν κατάχρηση. Ο εναγόμενος με τις προτάσεις του προβάλλει και ισχυρισμό περί αποκλειστικής χρήσης του τμήματος του ακαλύπτου χώρου που εκτείνεται ακριβώς κάτω από τον καλυμμένο χώρο της βεράντας του πρώτου ορόφου. Ωστόσο, είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, καθώς δεν επικαλείται ούτε αποδεικνύεται ούτε από την πράξη σύστασης ούτε από άλλο έγγραφο, που να έχει περιβληθεί συμβολαιογραφικό τύπο και μεταγραφή, τέτοια συμφωνία αποκλειστικής χρήσης τμήματος του ακάλυπτου χώρου. Πρέπει να γίνει δεκτό, όμως, ότι η τοποθέτηση των προαναφερόμενων αντικειμένων οικιακής χρήσης είναι αναγκαία για την καλύτερη λειτουργία της οριζόντιας ιδιοκτησίας του ισογείου, η οποία δεν έχει εξώστη, χωρίς συγχρόνως να καθιστά δυσχερέστερη τη θέση του ενάγοντος ως προς τη χρήση και εκ μέρους του του ακάλυπτου χώρου.

Περαιτέρω, η χρησιμοποίηση τμήματος του ακαλύπτου ως θέση στάθμευσης αποδείχθηκε ότι γίνεται αποκλειστικά από τον εναγόμενο ή τρίτους στους οποίους ο ίδιος επιτρέπει την είσοδο σε αυτόν. Το γεγονός δε ότι κατά τη συζήτηση της αγωγής δεν υπάρχει σταθμευμένο όχημα δεν συνεπάγεται ότι δόθηκε το τμήμα αυτό στην κοινή χρήση, όπως αιτιάται ο εναγόμενος, αφού και ο ίδιος ομολογεί ότι μέχρι τον Μάιο του 2020 είχε σταθμεύσει ο υιός του ένα Ι.Χ. αυτοκίνητο, το οποίο απομακρύνθηκε κατά το χρόνο που ασκήθηκε η υπό κρίση αγωγή, με προφανή κατά το Δικαστήριο σκοπό να εμφανίσει ο εναγόμενος καλόπιστη συμπεριφορά, η οποία όμως δεν συνάδει καθόλου με τη συμπεριφορά του όλα τα προηγούμενα έτη από την απόκτηση του διαμερίσματος του πρώτου ορόφου από τον ενάγοντα. Με βάση τα προεκτεθέντα αποδεικνύεται ότι ο εναγόμενος πράγματι απέκλεισε τον ενάγοντα από τη χρήση του ακάλυπτου χώρου της οικοδομής, καθώς ο ενάγων από το 2011, που απέκτησε την προαναφερόμενη οριζόντια ιδιοκτησία, δεν έχει πρόσβαση σε αυτόν. Από τις ως άνω αυθαίρετες ενέργειες του εναγομένου, παραβλάπτεται προδήλως ο συνηθισμένος προορισμός του ακάλυπτου χώρου, ο οποίος πρέπει να παραμένει ανοιχτός και προσπελάσιμος και αποσκοπεί στην απόλυτη χρήση του από όλους τους συνιδιοκτήτες. Επιπλέον, από την μεταβολή τμήματος σε χώρο στάθμευσης και την προσθήκη της αποθήκης δεν καθίσταται αποδοτικότερη η χρήση του υπέρ όλων των συνιδιοκτητών, αλλά προφανώς μόνο υπέρ του εναγομένου, συγχρόνως δε καθίσταται χειρότερη η θέση του ενάγοντος, αφού, έχει ήδη αποκοπεί από τη χρήση αυτού, στον οποίο μπορεί να εισέλθει μόνο αφού του το επιτρέψει ο εναγόμενος. Κατ' ακολουθίαν, ενόψει αυτών δεν μπορεί να γίνει λόγος για επιτρεπτώς κατά νόμο μεταβολές ή προσθήκες επί του ως άνω κοινού μέρους, αφού προϋπόθεση αυτών, κατ' άρθρ. 3 και 5 του Ν. 3741/1929 σε συνδυασμό με τα άρθρα 1002 και 1117 του ΑΚ, είναι κατά τα αναφερθέντα λεπτομερώς στην αρχή της παρούσας, ακριβώς να μην παραβλάπτεται η χρήση των λοιπών συνιδιοκτητών, να αποβλέπει η μεταβολή ή η προσθήκη τους σε αποδοτικότερη χρήση του κοινού υπέρ όλων των συνιδιοκτητών, τα οποία όμως, δεν συντρέχουν στην προκειμένη περίπτωση, ενώ αντιθέτως, κατ' αυτήν καθίσταται ανεπίτρεπτα χειρότερη η θέση του ενάγοντος ως έτερου συνιδιοκτήτη με τις ως άνω ενέργειες του εναγομένου, ως συνόλου λαμβανομένων υπόψη και εκτιμώμενων με βάση τις προεκτεθείσες συνθήκες της οροφοκτησίας αυτής, τις επί μέρους ανάγκες των διαιρετών ιδιοκτησιών και του σκοπού, που εξυπηρετεί το ακάλυπτο τμήμα του ισογείου στη λειτουργία της όλης συνιδιοκτησίας. Αντιθέτως η τοποθέτηση των αντικειμένων οικιακής χρήσης από τους ενοίκους του ισογείου διαμερίσματος, λαμβανομένων υπόψη των ιδίων συνθηκών της οροφοκτησίας, ήτοι ότι το ισόγειο διαμέρισμα δεν έχει εξώστη ή πρόσβαση σε βεράντα, δεν παραβλάπτει τη χρήση του κοινού πράγματος από όλους τους συνιδιοκτήτες. Με τα δεδομένα αυτά η μεταβολή τμήματος σε χώρο στάθμευσης και η αποθήκη έχουν γίνει παρανόμως και κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 3 παρ. 1, 2 Ν.3741/1929, αφού όπως προαναφέρθηκε, αποτελούν επεμβάσεις σε κοινά μέρη της οικοδομής, ήτοι του ακάλυπτου χώρου, που προορίζονταν να είναι ανοικτός χώρος, κατά τρόπο, ώστε να παραβλάπτεται η χρήση του ενάγοντος και να μεταβληθεί ο συνήθης προορισμός του (ως κοινοχρήστου) και χωρίς την συμφωνία ή την έγκριση του ενάγοντος συνιδιοκτήτη.

 

Κατ' ακολουθία των ανωτέρω πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή και ως βάσιμη κατ' ουσία και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να επαναφέρει τον ακάλυπτο κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας επί της οδού … στο Περιστέρι Αττικής στην προηγούμενη κατάσταση, με την καθαίρεση της περιγραφόμενης στο ιστορικό αποθήκης και την απομάκρυνση των οχημάτων, εντός δύο μηνών από την επίδοση της παρούσας απόφασης, διαφορετικά να επιτραπεί στον ενάγοντα να προβεί στις ως άνω ενέργειες, β) να αποδώσει στην κοινή χρήση τον ακάλυπτο αυτό χώρο και να παραδώσει στον ενάγοντα το κλειδί της εξωτερικής πόρτας εισόδου και γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να παραλείπει στο μέλλον οποιαδήποτε προσβολή της κοινής χρήσης του ακάλυπτου χώρου της παραπάνω οικοδομής, με απειλή προσωπικής κράτησης και χρηματικής ποινής κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό για κάθε παράβαση. Το αίτημα του ενάγοντος να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή πρέπει να γίνει δεκτό ως κατ' ουσίαν αβάσιμο, καθόσον αποδείχθηκε ότι συντρέχουν προς τούτο εξαιρετικοί λόγοι που επιβάλλουν την προσωρινή εκτελεστότητα και ότι η καθυστέρηση της εκτέλεσης είναι δυνατόν να επιφέρει σημαντική ζημία σ' αυτόν. Μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος πρέπει να επιβληθούν σε βάρους του εναγομένου λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας του, κατά παραδοχή σχετικού του αιτήματος (178, 189§1, 191§2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

Δικάζει κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

 

Υποχρεώνει τον εναγόμενο α) να επαναφέρει τον ακάλυπτο κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας επί της οδού … στο Περιστέρι Αττικής στην προηγούμενη κατάσταση, με την καθαίρεση της περιγραφόμενης στο ιστορικό αποθήκης και την απομάκρυνση των οχημάτων, β) να αποδώσει στην κοινή χρήση τον ακάλυπτο αυτό χώρο και να παραδώσει στον ενάγοντα το κλειδί της εξωτερικής πόρτας εισόδου, εντός δύο μηνών από την επίδοση της παρούσας απόφασης, διαφορετικά να επιτραπεί στον ενάγοντα να προβεί στις ως άνω ενέργειες με δαπάνες του εναγομένου.

 

Κηρύσσει την απόφαση προσωρινώς εκτελεστή.

 

Υποχρεώνει τον εναγόμενο να παραλείπει στο μέλλον οποιαδήποτε προσβολή του δικαιώματος σύγχρησης του κοινόχρηστου ακάλυπτου χώρου της παραπάνω οικοδομής.

 

Απειλεί για την περίπτωση παραβίασης της ανωτέρω υποχρεώσεως εκ μέρους του εναγομένου χρηματική ποινή τριακοσίων (300) ευρώ και προσωπική κράτηση ενός (1) μηνός υπέρ του ενάγοντος.

 

Καταδικάζει τον εναγόμενο σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων πενήντα (550) ευρώ.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα την 29 Ιανουαρίου 2021, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ