ΜΟΔ 305/2014

Ανθρωποκτονία με πρόθεση - Ανθρωποκτονία από κοινού τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση - Αρπαγή κατά συναυτουργία - Απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία - ’μεση συνέργεια σε απόπειρα εκβίασης - Συμμορία προς διάπραξη κακουργήματος - Καταδίκη χωρίς ανεύρεση σορού θανόντος -.

Κρίθηκε ότι με βάση όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και τα συμπεράσματα που μπορούν με ασφάλεια να συνχθούν από αυτά καμία αμφιβολία δεν καταλείπεται ούτε για την ακριβή εγκληματική δράση των 1ου, 2ου και 8ης κατηγορούμενων ούτε δυστυχώς για το γεγονός ότι, παρόλο που δεν έχει βρεθεί η σορός του, το θύμα όχι μόνο δεν βρίσκεται σήμερα στη ζωή, αλλά την απώλεσε από θανατηφόρο πλήγμα που του κατέφερε σε μη προσδιορησθέντα χρόνο, ο ενοχρηστρωτής του σχεδίου αρπαγής του και εκβίασης της μητέρας του θύματος του, 1ος κατηγορούμενος, ενεργώντας από κοινού με τους άγνωστους συνεργούς του στην αρπαγή του θύματος. Κηρύσσονται ομόφωνα ένοχοι οι 6 από τοτς 8 κατηγορούμενους και ειδικότερα: 1) Τον 1ο κατηγορούμενο, του ότι: α) ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο με έτερα πρόσωπα, τα στοιχεία ταυτότητας των οποίων δεν διακριβώθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία, με πρόθεση σκότωσε άλλον και συγκεκριμένα ο κατηγορούμενος, αφού προηγουμένως είχε απαγάγει και κατακρατήσει με τους ανωτέρω συναυτουργούς του το θύμα, ευρισκόμενοι σε ήρεμη ψυχική κατάσταση τόσο κατά την λήψη της σχετικής απόφασης όσο και κατά την εκτέλεση της κατωτέρω πράξης, έπληξαν αυτόν με ανθρωποκτόνο δόλο με άγνωστο προς το παρόν όπλο ή όργανο, προξενώντας σε αυτόν σοβαρές σωματικές κακώσεις, οι οποίες επέφεραν τον θάνατο του, β) ο ανωτέρω κατηγορούμενος και η 8η κατηγορουμένη, καθώς και έτερα πρόσωπα, τα στοιχεία ταυτότητας των οποίων δεν διακριβώθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία, με απάτη και βία συνέλαβαν, απήγαγαν και παράνομα κατακράτησαν κάποιον, περιάγοντας αυτόν σε κατάσταση ομηρίας και αποστερώντας τον από την προστασία της πολιτείας, η πράξη τους δε αυτή, έγινε με σκοπό να εξαναγκασθεί άλλος σε πράξη, για την οποία δεν υπήρχε υποχρέωσή του. Συγκεκριμένα, η 8η κατηγορουμένη συνομίλησε τρεις (3) φορές με το θύμα, και πέτυχε με απατηλή συμπεριφορά να επιτύχει την αναχώρησή του από το Διακοπτό Αχαΐας, όπου παραθέριζε με την οικογένειά του, και τη μετάβασή του σε άγνωστο σημείο της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, όπου ο 1ος κατηγορούμενος και οι ως άνω άγνωστοι συναυτουργοί με βία τον συνέλαβαν, τον κατακράτησαν παράνομα και τον περιήγαγαν σε κατάσταση ομηρίας, με σκοπό να εξαναγκαστεί η μητέρα του απαχθέντος θύματος, να τους καταβάλει το ποσό των 620.000 ευρώ προς απελευθέρωσή του, καταβολή για την οποία δεν υπήρχε νόμιμη υποχρέωσή της, γ) ο ως άνω κατηγορούμενος και ο 2ος κατηγορούμενος, ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο και με σκοπό να αποκομίσουν παράνομο περιουσιακό όφελος, μετέβησαν σε έξι διαφορετικά καρτοτηλέφωνα του Ο.Τ.Ε., και πραγματοποίησαν δώδεκα (12) συνολικά κλήσεις και πριν από κάθε κλήση ο 1ος κατηγορούμενος έθετε στη συσκευή την τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε. και πληκτρολογούσε τον αριθμό, στη συνέχεια δε έδινε το ακουστικό στο 2ο κατηγορούμενο, ο οποίος, υπό τις οδηγίες του συμπαριστάμενου 1ου κατηγορουμένου, διατύπωνε απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής του γιου της καλούμενης-θύματος, τον οποίον ο 1ος, η 8η των κατηγορουμένων και οι άγνωστοι συναυτουργοί τους είχαν συλλάβει και περιαγάγει σε κατάσταση ομηρίας και ζητούσε την καταβολή του ποσού των 620.000 ευρώ ως λύτρα για την απελευθέρωσή του. Η πράξη τους όμως αυτή δεν ολοκληρώθηκε από εμπόδια εξωτερικά και όχι από δική τους, και δ) ο ως άνω κατηγορούμενος, από κοινού με τους 3ο, 5ο, 6ο και 8η κατηγορούμενους ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της μητέρας του απαχθέντος θύματος, είτε την αρπαγή της. 2) Τον 2ο κατηγορούμενο, του ότι ενεργώντας από κοινού με τον 1ο κατηγορούμενο, με κοινό δόλο και με σκοπό να αποκομίσουν παράνομο περιουσιακό όφελος, επεχείρησαν να εξαναγκάσουν κάποιον σε πράξη από την οποία θα επερχόταν ζημία σε βάρος της περιουσίας του, με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής προσώπου, πράξη η οποία δεν ολοκληρώθηκε από εμπόδια εξωτερικά και όχι από δική τους θέληση. 3) Τον 3ο κατηγορούμενο του ότι ο ως άνω κατηγορούμενος από κοινού με τους 1ο, 5ο, 6ο και 8η κατηγορούμενους ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της μητέρας του απαχθέντος θύματος, είτε την αρπαγή της. 4) Τους 5ο και 6ο των κατηγορούμενων, του ότι, οι ως άνω κατηγορούμενοι από κοινού με τους 1ο, 3ο και 8η κατηγορούμενους ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της μητέρας του απαχθέντος θύματος, είτε την αρπαγή της. 5) Την 8η κατηγορουμένη του ότι: α) ο 1ος κατηγορούμενος και η ανωτέρω κατηγορουμένη, καθώς και έτερα πρόσωπα, τα στοιχεία ταυτότητας των οποίων δεν διακριβώθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία, με απάτη και βία συνέλαβαν, απήγαγαν και παράνομα κατακράτησαν κάποιον, περιάγοντας αυτόν σε κατάσταση ομηρίας και αποστερώντας τον από την προστασία της πολιτείας, η πράξη τους δε αυτή, έγινε με σκοπό να εξαναγκασθεί άλλος σε πράξη, για την οποία δεν υπήρχε υποχρέωσή του. Συγκεκριμένα, η ανωτέρω κατηγορουμένη συνομίλησε τρεις (3) φορές με το θύμα και πέτυχε με απατηλή συμπεριφορά να επιτύχει την αναχώρησή του από το Διακοπτό Αχαΐας, όπου παραθέριζε με την οικογένειά του, και τη μετάβασή του σε άγνωστο σημείο της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, όπου ο 1ος κατηγορούμενος και οι ως άνω άγνωστοι συναυτουργοί με βία τον συνέλαβαν, τον κατακράτησαν παράνομα και τον περιήγαγαν σε κατάσταση ομηρίας, με σκοπό να εξαναγκαστεί η μητέρα του απαχθέντος θύματος, να τους καταβάλει το ποσό των 620.000 ευρώ προς απελευθέρωσή του, καταβολή για την οποία δεν υπήρχε νόμιμη υποχρέωσή της. β) με πρόθεση παρείχε οποιαδήποτε συνδρομή σε δράστες απόπειρας κακουργηματικής εκβίασης, κατά τη διάρκεια αυτής της πράξης και στην εκτέλεση της κύριας πράξης. Ειδικότερα στον ως άνω τόπο και χρόνο η ανωτέρω κατηγορουμένη, εκμεταλλευόμενη την εμπιστοσύνη που της επεδείκνυε η παθούσα μητέρα του απαχθέντος

Αριθμοί Αποφάσεων: 110, 140, 180, 255, 256, 272, 305, 306, 307/2014

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Συνεδρίαση της 3ης, 10ης, 11ης, 18ης, 24ης, 28ης Φεβρουαρίου2014

και 4ης, 11ης, 14ης, 15ης, 17ης, 18ης και 21ης Μαρτίου 2014

Σύνθεση του Δικαστηρίου

ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΤΕΝΕΚΕΤΖΙΔΗΣ

Πρόεδρος

Πλημμελειοδικών

ΘΩΜΑΣ ΜΑΣΙΑΛΑΣ

Πλημμελειοδίκης

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΝΕΡΗΣ

Πλημμελειοδίκης

ΑΡΕΤΗ ΣΚΑΦΙΔΑ

Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών

ΕΥΘΥΜΙΑ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Γραμματέας

Κατηγορούμενοι

1-... του ..., κρατ. Φυλ. Ιωαννίνων.

-παρών-

2-... του , κατ. Καλλιθέας.

-παρών-

3-... ... του ..., κατ. Νίκαιας.

-παρών-

4-... του ..., κατ. Αγ. Αναργύρων Αττικής

-παρών-

5-... ... του ..., κατ. Νίκαιας.

-παρών-

6-...του ..., κατ. Νίκαιας.

-παρών-

7-... ... του ..., κατ. Νίκαιας.

-απούσα-

(δια πληρεξουσίου)

8-...του ..., κατ. Ν. Σμύρνης.

-παρούσα-

Πράξεις

1. Ανθρωποκτονία από κοινού τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση (1ος).

2. Αρπαγή κατά συναυτουργία με σκοπό εξαναγκασμό του παθόντος ή κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση (1ος & 8η).

3. Απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής (1ος & 2ος).

4. ʼμεση συνέργεια σε απόπειρα εκβίασης με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής (3ος και 8η)

5. Συμμορία προς διάπραξη κακουργήματος (1ος, 2ος, 4ος, 5ος, 6ος, 7ος και 8η ).

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ

Η συνεδρίαση έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστικού Καταστήματος που έχει οριστεί για τις συνεδριάσεις του Δεύτερου Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών.

Ο Πρόεδρος εκφώνησε τα ονόματα των κατηγορουμένων, εκ των οποίων οι 1ος, 6ος και 8η οδηγήθηκαν στο ακροατήριο χωρίς δεσμά, απλά να φυλάσσονται από τους αστυνομικούς, επειδή είναι κρατούμενοι και οι λοιποί εμφανίστηκαν όλοι, πλην της 7ης κατηγορουμένης. Όταν δε οι κατηγορούμενοι ρωτήθηκαν από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου σχετικά με τα στοιχεία της ταυτότητάς τους, αποκρίθηκαν ότι ονομάζονται όπως αναγράφεται παραπάνω και διορίζουν συνηγόρους να τους υπερασπιστούν τους παρόντες δικηγόρους, ο 1oς τον Εμμανουήλ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗ (Α.Μ.Δ.Σ.Α.: 23043), ο 2ος το Νικόλαο ΧΙΡΧΑΝΤΕΡΗ (Α.Μ.Δ.Σ.Α. 026010) και το Σεραφείμ ΚΟΝΤΗ, ο 3ος το Γεώργιο ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟ (Α.Μ.Δ.Σ.Α.: 020996) και την Ασημίνα ΒΛΑΧΟΥ (Α.Μ.Δ.Σ.Α.: 015240), για τον 4ο έχει διοριστεί συνήγορος αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τη με αριθ. 12/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ο Γεώργιος ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΛΟΣ (Α.Μ.Δ.Σ.Α.: 7652), ο 5ος και 6ος απάντησαν ότι στερούνται συνηγόρου υπεράσπισης, επιθυμούν δε να τους διορίσει το Δικαστήριο, και η 8η διορίζει τον Αλέξιο ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ (ΑΜ.Δ.Σ.Α.: 19745) και την Αικατερίνη ΤΟΥΡΗ (Α.Μ.Δ.Σ.Α.: 30015), δικηγόρους Αθηνών, οι οποίοι αποδέχτηκαν το διορισμό τους ο καθένας και προσκόμισαν άπαντες τα νομιμοποιητικά τους έγγραφα.

Στη συνέχεια εμφανίστηκε ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ Γεώργιος (Α.Μ.Δ.Σ.Α.: 020996) και η Ασημίνα ΒΛΑΧΟΥ (Α.Μ.Δ.Σ.Α.: 015240), οι οποίοι, αφού ζήτησαν και πήραν το λόγο από τον Πρόεδρο, διαδοχικά ο καθένας, υπέβαλαν το αίτημα να τους επιτραπεί να εκπροσωπήσουν την απούσα κατηγορουμένη…, στην παρούσα υπόθεση και προσκόμισαν την προς αυτούς από 31-1-2014 εξουσιοδότησή της.

Ακολούθως με πρόταση Εισαγγελέα αναγνώστηκε η προσκομισθείσα εξουσιοδότηση της κατηγορουμένης προς τους δικηγόρους ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟ Γεώργιο και ΒΛΑΧΟΥ Ασημίνα.

Κατόπιν, η Εισαγγελέας, που πήρε το λόγο από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, πρότεινε να επιτραπεί στην απούσα κατηγορουμένη, να παραστεί στο παρόν Δικαστήριο δια των παραπάνω αναφερομένων συνηγόρων της.

Στη συνέχεια το Δεύτερο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών δημοσίευσε με τον Πρόεδρο του, τη με αριθμό 305/21-3-2014 απόφαση, την οποία απήγγειλε σε δημόσια συνεδρίαση με το παρακάτω περιεχόμενο:

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρ. 45 του ΠΚ, αν δυο ή περισσότεροι τέλεσαν από κοινού την αξιόποινη αυτή πράξη, καθένας τους τιμωρείται ως συναυτουργός. Με τον όρο «από κοινού» νοείται αντικειμενική σύμπραξη στην εκτέλεση της κυρίας πράξης και υποκειμενικά κοινός δόλος, δηλαδή συναπόφαση των δραστών, που έλαβαν είτε πριν από την πράξη τους είτε κατά την τέλεσή της, ώστε ο καθένας τους να θέλει ή να αποδέχεται την τέλεσή της και να γνωρίζει ότι και ο άλλος από αυτούς ενεργεί με δόλο τέλεσης της πράξης, και θέλει ή αποδέχεται να ενώσει τη δράση του με τη δράση των άλλων. Η σύμπραξη στην εκτέλεση της κυρίας πράξης μπορεί να συνίσταται ή στο ότι ο καθένας πραγματώνει την όλη αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος ή ότι το έγκλημα πραγματώνεται με συγκλίνουσες επί μέρους πράξεις των συμμετόχων, ταυτόχρονες ή διαδοχικές (βλ. ΑΠ 1365/09 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 701/09 ΠοινΧρ Ξ’. 186, ΑΠ 677/09 ΠοινΧρ Ξ’. 136, ΑΠ 1141/03 ΠοινΧρ ΝΔ’. 353, ΑΠ 502/08 ΠοινΧρ ΝΘ’. 221, ΑΠ 474/01 ΠοινΧρ ΝΒ’. 53).

Επίσης ορίζεται από τη διάταξη του άρθρ. 47§1 ΠΚ ότι όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1 στοιχ.β’ του προηγουμένου άρθρου παρείχε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε τιμωρείται με ποινή ελαττωμένη (άρθρ. 83), για τη στοιχειοθέτηση επομένως απλής συνέργειας απαιτείται οποιαδήποτε συνδρομή υλική ή ψυχική, θετική ή αποθετική, που παρέχεται στον αυτουργό ορισμένης αξιόποινης πράξης πριν από την τέλεση αυτής ή κατά την τέλεσή της, εφόσον εκείνος που την παρέχει με θετική ή αρνητική μορφή ενεργεί από πρόθεση, δηλαδή με γνώση για την από τον αυτουργό τέλεση ορισμένης άδικης πράξης που αντικειμενικά συνιστά έγκλημα και με βούληση να συμβάλλει στην τέλεση αυτής από τον αυτουργό (βλ. ΑΠ 1058/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1246/10 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1401/03 ΠοινΧρ ΝΔ. 347, ΑΠ 543/00 ΠοινΧρ 2000. 986).

Ακόμη, κατά την παρ. 1 του άρθρ. 299 ΠΚ, «όποιος με πρόθεση σκότωσε άλλον τιμωρείται με ισόβιο κάθειρξη», κατά δε την παρ. 2 του ίδιου άρθρου «αν η πράξη αποφασίστηκε και εκτελέστηκε σε βρασμό ψυχικής ορμής επιβάλλεται η ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης». Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από πρόθεση απαιτείται αντικειμενικά μεν η αφαίρεση ξένης ζωής με θετική ενέργεια ή με παράλειψη οφειλομένης από το νόμο ενέργειας, υποκειμενικά δε δόλος, που περιλαμβάνει τη γνώση των αντικειμενικών στοιχείων της πράξης και τη θέληση της καταστροφής της ζωής του άλλου. Ο δόλος γενικώς διαγιγνώσκεται από τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν και τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες τελέσθηκε η πράξη και δη το πληγέν σημείο του σώματος, την ένταση του πλήγματος, την απόσταση δράστου και θύματος, πρέπει δε να κατευθύνεται προς την αφαίρεση της ζωής άλλου (έστω και μη προσδιορισμένης ταυτότητος), νοείται δε ως τέτοιος τόσο ο άμεσος όσο και ο ενδεχόμενος, που συνίστανται ο μεν άμεσος στη γνώση και τη θέληση των στοιχείων της πράξης, της θανάτωσης δηλαδή του άλλου, ο δε ενδεχόμενος στην αποδοχή ως ενδεχομένου του αποτελέσματος της θανάτωσης του άλλου, ειδικότερα δε επί ενδεχόμενου δόλου ο υπαίτιος δεν θέλει μεν ούτε επιδιώκει το εγκληματικό αποτέλεσμα, το προβλέπει όμως ως ενδεχόμενη συνέπεια της ενεργείας ή παράλειψής του και το αποδέχεται. Περαιτέρω ο δόλος στην ανθρωποκτονία από πρόθεση έχει δύο διαβαθμίσεις, ειδικότερα δε υπάρχει ο προμελετημένος (της παρ. 1) και ο απρομελέτητος (της παρ. 2), όταν υπάρχει βρασμός ψυχικής ορμής. Στην πρώτη περίπτωση απαιτείται ψυχική ηρεμία του δράστη, είτε κατά την απόφαση είτε κατά την εκτέλεση της πράξης, ενώ στη δεύτερη απαιτείται ο δράστης να βρίσκεται υπό το κράτος ψυχικής υπερδιέγερσης και κατά την λήψη της απόφασης και κατά την εκτέλεση της πράξης, γι’ αυτό και απαιτείται ειδική αιτιολογία ότι ο δράστης κατηγορούμενος βρισκόταν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση είτε μόνο κατά την απόφαση είτε μόνο κατά την εκτέλεση ή να εκτίθεται προμελέτη, η οποία λογικά αποκλείει την ψυχική ορμή, καθόσον, αν λείπει ο βρασμός ψυχικής ορμής σε ένα από τα στάδια αυτά, δεν συντρέχουν οι όροι εφαρμογής της παρ. 2 του άρθρ. 299 ΠΚ για την επιεικέστερη μεταχείριση του δράστη (βλ. ΑΠ 407/14 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 992/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 362/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 225/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 173/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1317/12 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 662/12 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ»).

Εξάλλου, κατά το άρθρ. 322 του ΠΚ, «όποιος με απάτη ή βία, ή με απειλή βίας συλλαμβάνει, απάγει ή παράνομα κατακρατεί κάποιον, έτσι ώστε να αποστερεί το συλλαμβανόμενο από την προστασία της πολιτείας και ιδίως όποιος περιάγει κάποιον σε ομηρία ή σε άλλη παρόμοια κατάσταση στέρησης της ελευθερίας τιμωρείται με κάθειρξη. Αν η πράξη έγινε με σκοπό να εξαναγκασθεί ο παθών ή κάποιος άλλος σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για την οποία δεν υπάρχει υποχρέωσή του, τιμωρείται: α) με ισόβια κάθειρξη, αν ο εξαναγκασμός στρέφεται εναντίον των σωμάτων ή των προσώπων του άρθρ. 157§1, β) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών σε κάθε άλλη περίπτωση». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το αδίκημα της αρπαγής προσώπου αποσκοπεί στην προστασία του ατόμου από την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας και την αδυναμία παροχής βοήθειας εκ μέρους των πολιτειακών οργάνων, στα οποία έχει ανατεθεί η διαφύλαξη και προστασία των πολιτών, χάριν της απρόσκοπτης λειτουργίας των κοινωνικών θεσμών και επίτευξης των σκοπών της πολιτείας. Η αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος αυτού απαιτεί εναλλακτικά την άσκηση απάτης προς ορισμένο πρόσωπο, δηλαδή με δόλιες υποσχέσεις και ανύπαρκτα πραγματικά περιστατικά, έτσι ώστε να πεισθεί το άτομο να ασπασθεί τα απατηλώς προβαλλόμενα, που φέρονται ως υπαρκτά και αληθινά, ή την άσκηση βίας με την οποία κάμπτεται η ελεύθερη βούληση, με συνέπεια να επέρχεται αντίθετη κατάσταση, ή με την απειλή βίας, η οποία ισοδυναμεί με τη δεδηλωμένη βία, με συνέπεια να παρέχεται η δυνατότητα στον αυτουργό να συλλάβει, απαγάγει ή κατακρατήσει παράνομα το άτομο, έτσι ώστε να καθίσταται αδύνατη η παροχή της αναγκαίας προστασίας της πολιτείας. Ενδεικτικά ο νόμος θεωρεί ότι ο συλλαμβανόμενος αποστερείται της προστασίας της πολιτείας δια της περιαγωγής του σε ομηρία ή σε άλλη παραλλαγμένη, στην ουσία όμως ταυτιζόμενη κατάσταση, εξαιτίας της οποίας επέρχεται στέρηση της ελευθερίας του προσώπου, με την έννοια της ακούσιας υποταγής στη φυσική εξουσία του αυτουργού. Περαιτέρω ο νόμος, πλην της απλής μορφής του αδικήματος της αρπαγής, θεσμοθετεί και επιβαρυντική περίπτωση, με απειλή αυξημένης ποινής, υπό τον όρο ότι η πράξη αποσκοπούσε να εξαναγκασθεί ο παθών ή τρίτος σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς να υπάρχει υποχρέωσή του. Η διαφοροποίηση της αυξημένης ποινής στην περίπτωση αυτή εξαρτάται από το υλικό αντικείμενο και συγκεκριμένα, αν ο εξαναγκασμός στρέφεται εναντίον των σωμάτων ή των προσώπων του άρθρ. 157§1 ή συντρέχει άλλη περίπτωση μη ειδικά καθοριζόμενη, από τα ανωτέρω δε στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης, ως «κατακράτηση» νοείται η παρεμπόδιση κάποιου να απομακρυνθεί αυτοβούλως από το σημείο στο οποίο κρατείται, ως «αποστέρηση» της προστασίας της Πολιτείας νοείται η κατάσταση όπου κάποιος θέτει ένα άλλο πρόσωπο υπό την δική του αυθαίρετη εξουσία κατά τρόπο που τον αποκόπτει από την ομαλή συνθήκη βίου, όπου τελικά δεν μπορεί να ασκηθεί η προστασία του νόμου, και ως «περιαγωγή» σε κατάσταση στέρησης της ελευθερίας νοείται η κατακράτηση διαρκείας στη διάθεση του δράστη, προκειμένου να επιτευχθούν οι όροι που τέθηκαν από τον δράστη (βλ. ΑΠ ΑΠ 1163/10 ΠοινΔνη 2011. 1078, ΑΠ 859/09 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 593/09 ΠοινΔνη 10. 287, ΑΠ 593/09 ΠοινΔνη 2010. 287).

Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρ. 385§1 περ. α’ του Π.Κ, όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις του άρθρ. 380, με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος, εξαναγκάζει κάποιον με βία ή απειλή σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζόμενου ή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών, (περ. γ’), αν η πράξη δε τελέστηκε με σωματική βία εναντίον προσώπου ή απειλή βίας ή με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρ. 380§1 ΠΚ, δηλαδή με κάθειρξη. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη συγκρότηση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της εκβίασης απαιτείται εξαναγκασμός κάποιου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή βλαπτική για τη δική του περιουσία ή την περιουσία άλλου, με βία ή με απειλή ικανή να αποκλείσει την αυτοπροαίρετη απόφασή του. Ο εξαναγκασμός πρέπει να γίνεται με σωματική βία ή με απειλή, δια της οποίας περιάγεται ο άλλος σε τρόμο ή ανησυχία, στρέφεται δε η βία ή η απειλή κατά της ελευθερίας της περιουσιακής διάθεσης, με σκοπό να καμφθεί η θέληση του εξαναγκαζόμενου και να οδηγηθεί αυτός σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή. Τέτοιος σκοπός υπάρχει, όταν ο υπαίτιος γνωρίζει ότι το περιουσιακό όφελος που επιδιώκει δεν αποτελεί αντικείμενο νόμιμης απαίτησης, δηλαδή δεν στηρίζεται σε κάποια νόμιμη αξίωση αυτού κατά του παθόντος, καθώς επίσης και όταν στη συγκεκριμένη περίπτωση η εφαρμογή του μέσου της βίας ή της απειλής προς πραγμάτωση νόμιμης απαίτησης αποδοκιμάζεται από το δίκαιο, εμφανιζόμενη ως άξια μομφής. Η απειλή μπορεί να είναι ρητή και άμεση, να έχει διατυπωθεί προφορικώς ή εγγράφως, ή και εμμέσως να έχει μεταβιβαστεί και με άλλον, αρκεί να είναι ικανή να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της απόφασης του εξαναγκαζόμενου, δεν αποκλείεται δε και μια προειδοποίηση ή σύσταση να περιέχει υποκρυπτόμενη απειλή. Είναι αδιάφορο αν αυτός που διατύπωσε την απειλή ήταν αποφασισμένος να την πραγματοποιήσει ή αν η απειλή ήταν πραγματοποιήσιμη ή όχι, αρκεί ότι με την απειλή εξαναγκάσθηκε σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή εκείνος κατά του οποίου αυτή στράφηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Για την υποκειμενική υπόσταση του ίδιου εγκλήματος απαιτείται δόλος, ο οποίος περιλαμβάνει τη γνώση, έστω και με την έννοια του ενδεχόμενου δόλου (της αμφιβολίας) των στοιχείων που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εν λόγω εγκλήματος, και τη θέληση ή αποδοχή πραγμάτωσης αυτής (βασικός δόλος) και επιπρόσθετα σκοπός του δράστη να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος (υπερχειλής δόλος), ανεξάρτητα από την επίτευξη ή μη του οφέλους. Αν η απειλή δεν επέφερε το σκοπούμενο αποτέλεσμα του εξαναγκασμού σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή του απειλούμενου ή την επέλευση ζημίας στην περιουσία αυτού ή άλλου, το έγκλημα της εκβίασης δεν ολοκληρώνεται, αλλά, σύμφωνα με το άρθρ. 42§1 ΠΚ, υπάρχει απόπειρα εκβίασης, δηλαδή πράξη που περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτέλεσής της (βλ. ΑΠ 1104/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1831/11 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 724/11 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΣυμβΑΠ 1168/09 ΠοινΧρ Ξ’. 311, ΑΠ 1034/07 ΠοινΧρ ΝΖ’. 693, ΣυμβΑΠ 1043/07 ΠοινΧρ ΝΖ’. 695).

Τέλος, κατά το άρθρ. 187§3 ΠΚ (όπως η παρ. 3 αναριθμήθηκε σε παρ. 5 με το άρθρ. δεύτερο παρ. 1 εδ. γ’ του Ν. 3875/10), όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της παρ. 1, ενώνεται με άλλον για να διαπράξει κακούργημα (συμμορία) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξη μηνών, σύμφωνα δε με τη διάταξη αυτή «συμμορία» είναι η ένωση με άλλον (δηλαδή συμφωνία δύο τουλάχιστον προσώπων) για τη διάπραξη ενός τουλάχιστον μη προσδιοριζόμενου κακουργήματος ή πλημμελήματος. Με την ισχύουσα διάταξη απεγκληματοποιήθηκε η «σύσταση» (βλ. ΑΠ 44/06 ΠοινΝμλγΑΠ 2006. 33) και το έγκλημα είναι τετελεσμένο από τότε που ενώθηκαν δύο ή περισσότεροι με τον παραπάνω σκοπό, ενώ απαιτείται δόλος, δηλαδή η γνώση και η θέληση ότι ενώνεται ο δράστης με άλλους, για να διαπράξουν εγκλήματα, αρκεί δε και ενδεχόμενος τέτοιος , σημειωτέου ότι -σε αντίθεση με την εγκληματική οργάνωση της παρ. 1 του ιδίου άρθρου- στη συμμορία επικρατούν οι διαπροσωπικές σχέσεις των μελών και δεν υπάρχει η πραγματοπαγής οργάνωση (βλ. Μ. Μαργαρίτη, «ΕρμΠΚ», έκδ. 2014, άρθρ. 187, αριθ. 24, σελ. 504, καθώς και ΑΠ 917/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 250/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ»).

Στην προκειμένη περίπτωση από την κύρια αποδεικτική διαδικασία γενικά, τα έγγραφα που διαβάστηκαν στο ακροατήριο, μεταξύ των οποίων η από 17-1-13 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης, η από 20-11-12 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης, η από 28-2-13 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης, η από 18-7-2013 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης του … και το με αριθ. πρωτ. 3022/9/13022-β΄από 4-4-2013 έγγραφο της Υπο/νσης Βιολογικών και Βιοχημικών Εξετ. και Αναλύσεων με τη συνημμένη έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης, από τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις των οποίων έγινε δημόσια ακρόαση στο ακροατήριο, τις μαρτυρίες των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο, σε συνδυασμό και με τις απολογίες των κατηγορουμένων, αποδείχθηκαν πλήρως -κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου- τα ακόλουθα:

Ο 1ος κατηγορούμενος, …, και η 8η κατηγορουμένη, …, σύζυγός του, διατηρούσαν σχέση γνωριμίας για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της 10ετίας με τη …, η οποία είναι κάτοικος Καλλιθέας (οδός …), τυγχάνει οφθαλμίατρος και διατηρεί ιατρείο στην Καλλιθέα, επί της οδού …, καθώς και με το γιο της, …, ο οποίος γεννήθηκε την 23-6-1986 στην Αθήνα, ήταν οπτικός - οπτομέτρης και διέμενε με την ως άνω μητέρα του. Την τελευταία ωστόσο πενταετία, δηλαδή από το έτος 2007, οι σχέσεις αυτές είχαν εξελιχθεί σε στενότατες φιλικές, σχεδόν οικογενειακές, ενώ ο … είχε ως πατρική φιγούρα και πρότυπο τον …, δεδομένου ότι ο έγγαμος βίος της μητέρας του και του βιολογικού του πατέρα διασπάστηκε, όταν αυτός ήταν 1 ½ έτους και έκτοτε ο πατέρας του δεν επιδίωξε οποιαδήποτε επαφή μαζί τους. Καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα και ενόψει της στενότατης σχέσης που -κατά τα προεκτεθέντα- είχε αναπτυχθεί μεταξύ τους ο … και η … συνέλεγαν πληροφορίες για την οικογενειακή και οικονομική κατάσταση της … και τους συσχετισμούς επιρροών που υφίσταντο στην οικογένειά της, χαρακτηριστικό δε είναι το γεγονός ότι ο …, εκμεταλλευόμενος το ενδιαφέρον του … για τα αυτοκίνητα, αλλά και τη -σχεδόν τυφλή- εμπιστοσύνη που αυτός του είχε, παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας τους, τον συνόδευε σε διάφορα συνεργεία και επιχειρήσεις πώλησης αυτοκινήτων και ζητούσε τη δική του συνοδεία σε διάφορες καθημερινές του ενασχολήσεις, όπως κοινωνικές και άλλες επισκέψεις σε γνωριμίες του σε διάφορες Αρχές και Υπηρεσίες, που είχε πιθανότατα δημιουργήσει κατά το χρόνο που εργαζόταν στην Αμερικάνικη Στρατιωτική Βάση στην Αθήνα. Μάλιστα ο …, χρησιμοποιώντας την άνεση λόγου και την πειθώ που διαθέτει, προέβαλε τον εαυτό του στον κοινωνικό του περίγυρο (και στην οικογένεια της …) ως άτομο με υψηλότατες διασυνδέσεις και σχετιζόμενο με ημεδαπές και αλλοδαπές Υπηρεσίες (Ε.Υ.Π., CIA, FBI κ.λπ.), φρόντισε δε να περιστοιχίσει το … και με άλλα άτομα της δικής του επιρροής, συγκεκριμένα δε τους γιους του, … και …, οι οποίοι προσέγγιζαν ηλικιακά το … και μπορούσαν ευχερέστατα να συναναστραφούν αυτόν και τις παρέες του. ʼξιο μνείας είναι στο σημείο αυτό ακόμη και το γεγονός ότι για τη δημιουργία στενών φιλικών σχέσεων ανάμεσα στους γιους του και το … ο … είχε και την έγκριση της μητέρας του, η οποία, λόγω της αδυναμίας που είχε στο μοναδικό της τέκνο και της επιθυμίας της να το προστατέψει -κατά το δυνατόν- από αμφισβητούμενης ποιότητας συναναστροφές, προέκρινε τη συναναστροφή του γιου της με τα τέκνα του στενού οικογενειακού της φίλου, τα οποία μάλιστα υπηρετούσαν αμφότερα στην Ελληνική Αστυνομία, συμπληρώνοντας έτσι την εικόνα της «καλής», ευυπόληπτης και αξιόλογης οικογένειας, που ο … προέβαλε στον κοινωνικό του περίγυρο. Όσον αφορά εξάλλου τον τελευταίο, όπως προέκυψε σχεδόν αναντίρρητα από την αποδεικτική διαδικασία, αρεσκόταν να προσεγγίζει και να εντάσσει στον κύκλο των κοινωνικών του επαφών άτομα με οικονομική ή υπηρεσιακή ισχύ, ώστε να μπορεί κατ’ αυτόν τον τρόπο να διευκολύνει την απρόσκοπτη λειτουργία του «μηχανισμού ανταλλαγής εξυπηρετήσεων» που ο ίδιος είχε επινοήσει, προκειμένου να εξασφαλίζει το βιοπορισμό του ίδιου και της οικογένειάς του επί σειρά ετών. Για το ζήτημα αυτό βέβαια ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι οι οικονομικοί πόροι μέσω των οποίων διαβίωνε τα τελευταία έτη ήταν απολύτως νόμιμοι, προερχόμενοι από την επιστροφή δανείου που είχε παράσχει σε γνωστό επιχειρηματία (…) και την εκμετάλλευση αυτοκινήτου ΤΑΞΙ, πλην όμως δεν ήταν σε θέση να προσκομίσει κανένα πειστικό στοιχείο για τη στήριξη των ισχυρισμών του, γενομένης προς τούτο μνείας του ότι ακόμη και οι ερωτηθέντες σχετικά γιοι του κατά την ένορκη εξέτασή τους στο ακροατήριο του Δικαστηρίου δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τα μέσα βιοπορισμού των γονέων τους τουλάχιστον την τελευταία 15ετία. Γνωρίζοντας λοιπόν ο … και η … ότι η … είχε οικονομική άνεση, την οποία άλλωστε δεν απέκρυπτε, και εύλογη αδυναμία στο γιο της, σε άγνωστο ακριβώς χρονικό σημείο αποφάσισαν να απαγάγουν το … και να ζητήσουν την καταβολή λύτρων από τη μητέρα του, προκειμένου να τον ελευθερώσουν. Το εγκληματικό σχέδιο τους τέθηκε σε εφαρμογή την 9η Αυγούστου 2012, όταν η … αποφάσισε, όπως συνήθιζε κάθε έτος, να αναχωρήσει από την Αθήνα με προορισμό την ευρισκομένη στο Διακοπτό Αχαΐας εξοχική της κατοικία, μαζί με την μητέρα της και το γιό της, …. Προς τούτο προσπάθησαν και πέτυχαν την επιστροφή του στην Αττική, με απόλυτη μυστικότητα από μέρους του και χωρίς τη συνοδεία των οικείων του, ώστε οι ακριβείς κινήσεις του να μην είναι γνωστές ούτε στο στενό οικογενειακό του κύκλο, αλλά ούτε και στους πιο στενούς φίλους του και σε εκείνους με τους οποίους ερχόταν σε κοινωνική επαφή κατά τις επισκέψεις του στο Διακοπτό. Συγκεκριμένα, ενώ η οικογένειά του είχε φτάσει στην εκεί ευρισκόμενη εξοχική τους κατοικία νωρίς το απόγευμα και ο ίδιος είχε ήδη μιλήσει δύο (2) φορές με την οικία …, τη μία μάλιστα από αυτές ενώ βρισκόταν σε παραλιακή ταβέρνα με την οικογένειά του και απομακρύνθηκε από το τραπέζι τους, ώστε να μην υπάρχουν αυτήκοοι μάρτυρες στη συνομιλία του, ο … αναχώρησε εκ νέου από το Διακοπτό περί τις 19.30, παίρνοντας μαζί του το χρηματικό ποσό των 6.000 ευρώ περίπου, το οποίο είχε εκταμιεύσει η οικογένεια για την κάλυψη των αναγκών που θα προέκυπταν κατά τη διάρκεια των διακοπών και ισχυριζόμενος ψευδώς προς τη μητέρα του ότι θα επισκεπτόταν το φίλο του, …, στο Αίγιο, όπως συνήθως έπραττε, όταν βρισκόταν στο Διακοπτό. Το ότι ο … πήρε μαζί του το ανωτέρω χρηματικό ποσό συνάγεται από το γεγονός ότι το χρηματικό ποσό ουδέποτε βρέθηκε, μετά την εξαφάνιση του ιδίου, ενώ το ψευδές του ισχυρισμού του για την επίσκεψη στον … συνάγεται αβίαστα από το γεγονός ότι ο τελευταίος ουδόλως είχε ενημερωθεί για την άφιξη του φίλου του και τις προθέσεις του, όπως είχε συμβεί επανειλημμένα στο παρελθόν. Περί ώρα 19.30 λοιπόν ο … - … αναχωρεί κατ’ αρχήν προς άγνωστη κατεύθυνση, η οποία ωστόσο μπορεί να προσδιοριστεί με ικανοποιητική προσέγγιση από τη διάρκεια των κλήσεων που πραγματοποίησε και δέχτηκε στο κινητό του τηλέφωνο από τη στιγμή εκείνη μέχρι τη στιγμή της τελευταίας επικοινωνίας του, σε συνδυασμό με την εναλλαγή και την τοποθεσία των κεραιών που κάθε φορά ενεργοποιούνταν, όπως τα στοιχεία αυτά προέκυψαν από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των αντίστοιχων συνδέσεων και από τα έγγραφα που αφορούν την ενεργοποίηση της συσκευής e-pass που έφερε το όχημά του. Σύμφωνα με αυτά, τόσο αναφορικά με το χρόνο μετάβασης της οικογένειας του … προς το Διακοπτό όσο και αναφορικά με την κατεύθυνσή του μετά την αναχώρησή του από εκεί, προκύπτει κατ’ αρχάς ότι περί 14.34 το αυτοκίνητό του διήλθε από Ελευσίνα προφανώς με κατεύθυνση προς Διακοπτό και περί ώρα 15.02 διήλθε από τα διόδια Ζευγολατιού Κορινθίας (βλ. έγγραφο Αττικών διαδρομών), ενώ περί ώρα 15.47 κάλεσε από το κινητό του την οικία …, ενεργοποιώντας την κεραία Καλαμιάς Ακράτας με διάρκεια συνομιλίας 265 δευτερόλεπτα και συνομιλώντας με την …, γεγονός που η ίδια δεν αμφισβητεί, όπως και τη μεταγενέστερη κλήση πάλι από το κινητό τηλέφωνο του …, περί ώρα 16.33, στο σταθερό τηλέφωνο της οικίας της, και πάλι με ενεργοποίηση της κεραίας Καλαμιάς Ακράτας, με διάρκεια συνομιλίας αυτήν τη φορά 559 δευτερόλεπτα και με συνομιλητή τον …. Περί ώρα 19.26 ο …δέχθηκε κλήση στο κινητό του τηλέφωνο από τον …, διάρκειας 30 δευτερολέπτων, με ενεργοποίηση της κεραίας Δερβενίου Διακοπτού, στην οποία δεν του ότι αποκάλυψε ότι επρόκειτο να αναχωρήσει από το Διακοπτό, ευρισκόμενος ακόμη εκεί (με βάση την κεραία κινητής τηλεφωνίας που ενεργοποιείται), ενώ ακολούθησαν περί ώρες 19.37, 19.45 και 19.48 τρεις (3) κλήσεις του … προς το σταθερό τηλέφωνο της οικίας … διαρκείας 401, 156 και 134 δευτερολέπτων αντίστοιχα, με ενεργοποίηση των κεραιών Δερβενίου Διακοπτού η πρώτη κλήση, Καλαμιάς Ακράτας η δεύτερη κλήση και Δερβενίου Ευρωστίνης η τρίτη κλήση (ώστε αυτή η τελευταία συνομιλία να μπορεί να θεωρηθεί ως μία - ενιαία συνομιλία, διακοπτόμενη, λόγω χαμηλού σήματος στο κινητό τηλέφωνο του καλούντος), από τις οποίες, σε συνδυασμό με την περί ώρα 20.27 διέλευση του αυτοκινήτου του … από τον Ισθμό της Κορίνθου (βλ. έγγραφο Αττικών διαδρομών), προκύπτει ότι το εν λόγω αυτοκίνητο στις 20.27 της 9ης-8-2012, διερχόταν από τα διόδια του Ισθμού της Κορίνθου, προφανώς με κατεύθυνση προς Αθήνα, έχοντας διανύσει απόσταση περί τα 91 χλμ. από το Διακοπτό προς τον Ισθμό και ευρισκόμενος στο δρόμο περί τα 55 λεπτά, με μέση ωριαία ταχύτητα περί τα 100 χλμ/ώρα, στοιχεία που οδηγούν στο περαιτέρω συμπέρασμα ότι η αναχώρησή του από το Διακοπτό έλαβε χώρα μετά τις 19.30 και ότι τελικός προορισμός του ήταν η ευρύτερη περιοχή της Αθήνας. Είναι αλήθεια ότι τόσο κατά την προδικασία όσο και από τη διαδικασία στο ακροατήριο ουδόλως προέκυψε η αιτία για την οποία ο … αναχώρησε αιφνιδιαστικά και με ασυνήθιστη μυστικότητα για την Αθήνα, ενώ μόλις είχε φτάσει με την οικογένειά του στο Διακοπτό, ψευδόμενος στη μητέρα του και στους φίλους του για τις κινήσεις του και παίρνοντας μαζί του ένα χρηματικό ποσό, το οποίο, πέραν του ότι ήταν αντικειμενικά αρκετά σημαντικό, θα γινόταν σύντομα αντιληπτή η απουσία του, αφού αυτό προοριζόταν για την κάλυψη των εξόδων της οικογένειας στις διακοπές της. Χωρίς το συγκεκριμένο ζήτημα να έχει βαρύνουσα θέση για την ποινική αξιολόγηση της συμπεριφοράς του 1ου και της 8ης των κατηγορουμένων, εκείνο που κατέστη σαφές από τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων είναι ότι η «περίεργη» αυτή συμπεριφορά του νέου θα μπορούσε να αιτιολογηθεί, μόνο από τη θέλησή του να παράσχει συνδρομή ή να προστρέξει σε κάποιο πολύ κοντινό του πρόσωπο, που είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση ή αγαπούσε πολύ και το οποίο του είχε επιβάλει να τηρήσει αυτή τη μυστικότητα για λόγους που ο ίδιος (ο …) θεώρησε πειστικούς. Αυτές τις προδιαγραφές τις πληρούσε μόνο ο …, αφού οι συνομήλικοι φίλοι και συγγενείς του δεν είχαν καμία ενημέρωση για τις κινήσεις του, η δε …, που είχε γνωρίσει τυχαία πριν από λίγες ημέρες και για την οποία ενδιαφερόταν ερωτικά, ανεξάρτητα από το πόσο είχε προχωρήσει η μεταξύ τους σχέση και από τις προθέσεις καθενός τους, δυσχερώς θα μπορούσε να νοηθεί ως

το πρόσωπο για το οποίο ο … θα ανέτρεπε όλα τα σχέδιά του, θα ψευδόταν επανειλημμένα στα κοντινά του πρόσωπα και θα το εμπιστευόταν αρκετά, ώστε να του δανείσει για οποιαδήποτε αιτία και έστω για σύντομο χρόνο ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, εν αγνοία της οικογένειάς του. Αντίθετα ο … με το ομιχλώδες παρελθόν και την αίγλη με την οποία περιέβαλλε τον εαυτό του, λόγω των συχνότατα επικαλούμενων από αυτόν (ακόμη και στην από 17-10-2012 ανακριτική του απολογία) σχέσεων με τις Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες, παρίσταται ως το ιδανικό πρόσωπο, για να τραβήξει το … κατά τον ανωτέρω χρόνο μακριά από τους οικείους του υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, ενδεχομένως προφασιζόμενος (ο …) την ανάγκη άμεσης ενέργειας κάποιας «κατασκοπευτικής» πράξης ή παροχής απόρρητης φύσης υπηρεσίας σε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, ακόμη και της αγοράς της περίφημης συσκευής παρακολούθησης τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, την οποία ευφάνταστα ο … επιχείρησε να εμφανίσει κατά την απολογία του ως σχέδιο του …, το οποίο μάλιστα κέντρισε το ενδιαφέρον του ιδίου, χωρίς βέβαια να μπορεί να αιτιολογήσει πειστικά αυτήν τη συμπεριφορά του νεαρού, η οποία με κανένα στοιχείο της μέχρι τότε ζωής του δεν μπορεί να συνδεθεί. Αποφασιστική όμως συμβολή στην επίτευξη του στόχου αυτού είχε και η …, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, μετά την άφιξη της οικογένειας του … στο Διακοπτό Αχαΐας συνομίλησε τρεις (3) φορές με τον τελευταίο περί τα 11 ½ λεπτά, χωρίς να υφίσταται συγκεκριμένος προς τούτο λόγος, δεδομένου ότι είχαν συναντηθεί και συνομιλήσει δια ζώσης την ίδια ημέρα πριν λίγες ώρες, ενώ είχαν συνομιλήσει και κατά τη διαδρομή από την Αθήνα προς το Διακοπτό. Το γεγονός αυτό, καθώς και τη συνάντησή της με τον … δεν τα αρνείται η …, η οποία επιχείρησε ανεπιτυχώς να αποδώσει τον αναιτιολόγητα μεγάλο αριθμό των κλήσεων και της διάρκειάς τους στη στενότατη σχέση που είχε αναπτύξει η οικογένειά της και η ίδια με το … και στον «υπερομιλητικό» -κατ’ αυτήν- χαρακτήρα του τελευταίου. Ωστόσο το σύνολο των στενότατων φίλων αυτού τον παρέστησαν ως άτομο μάλλον κλειστό, το οποίο δεν αρεσκόταν στο να μιλάει εκτεταμένα για τις προσωπικές του υποθέσεις, ενώ, ακόμη και αν γίνεται κατανοητός ο δεσμός που είχε αναπτύξει με τον …, ελλείψει άλλου πατρικού προτύπου στη ζωή του, δυσχερέστατα μπορεί να γίνει αντιληπτός αντίστοιχος δεσμός και διαπροσωπική επαφή με την …, η οποία επιπρόσθετα δεν ήταν σε θέση να προσκομίσει και αποδεικτικά στοιχεία της συχνότατης -κατά τους ισχυρισμούς της- καθημερινής τηλεφωνικής της επικοινωνίας με το Μάριο - … κατά το χρόνο που προηγήθηκε των επίδικων συμβάντων. Ενόψει τούτων, μπορεί να συναχθεί με ασφάλεια το συμπέρασμα ότι η …, όχι μόνο βρισκόταν εν γνώσει του σχεδίου του συζύγου της, αλλά συμμετείχε ενεργά στην κατάστρωση και υλοποίησή του, συνομιλώντας (εναλλάξ με τον …) με το …, κατευθύνοντας τις κινήσεις του και μεταφέροντας προς αυτόν τις οδηγίες του …, με τελικό σκοπό τη μετάβασή του σε άγνωστο και πάντως απομονωμένο τόπο, όπου επιτέλους θα βρισκόταν αβοήθητος στη σφαίρα της εγκληματικής διάθεσης του συμμετόχου της. Πράγματι, περί ώρα 21.17 ο … κάλεσε από το κινητό του το … στο δικό του κινητό και συνομίλησαν περί τα 60 δευτερόλεπτα, χωρίς να δίδονται κεραίες, με βάση δε την απόσταση από το Διακοπτό έως την Αθήνα και την ταχύτητα κίνησης του οχήματος του …, κατ’ εκείνον το χρόνο ή είχε ήδη φτάσει στην Αθήνα ή πλησίαζε εκεί. Σε αυτήν τη συνομιλία ο … αποκρύπτει από το φίλο του όχι μόνο ότι είχε έρθει με την οικογένεια του στο Διακοπτό, πράγμα -κατά το μάρτυρα- ασύνηθες γι’ αυτόν, αλλά και ότι ή είναι ήδη στην Αθήνα ή ότι εισέρχεται σ’ αυτήν, ενώ δεν τον ενημερώνει και ότι έχει ισχυριστεί στη μητέρα του ότι θα τον συναντούσε, ώστε αυτός να είναι ενήμερος και ενδεχομένως να καλύψει το ψέμα του, αν χρειαστεί, άξιο μνείας είναι δε ότι η συνομιλία είναι εξαιρετικά συνοπτική και ο … απαντά μονολεκτικά και φαίνεται να επιθυμεί να αποφύγει τη συζήτηση, επικαλούμενος ότι δεν ήταν μόνος του. Περί ώρα 21.49 ο … χρησιμοποιεί τη με αριθμό … τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε. και καλεί το … από το ευρισκόμενο στην συμβολή των οδών Ασυρμάτου και Μεταμορφώσεως, στον ʼγιο Δημήτριο Αττικής και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου από την οικία του καρτοτηλέφωνο του Ο.Τ.Ε. με αριθμό …, με εξαιρετικά σύντομη διάρκεια συνομιλίας και δη περί τα 16 δευτερόλεπτα. Ο … ισχυρίζεται ότι προέβη σε αυτήν την κλήση, ανταποκρινόμενος στις προηγούμενες κλήσεις του … στην οικία του,

με τις οποίες αυτός τον αναζητούσε επίμονα για άγνωστο σε αυτόν λόγο. Ωστόσο υπό αυτήν την εκδοχή δεν εξηγείται πειστικά το γιατί επέλεξε να τον καλέσει από καρτοτηλέφωνο και μάλιστα ευρισκόμενο σε ικανή απόσταση από την οικία του και όχι από το σταθερό ή το κινητό τηλέφωνο που η οικογένειά του διέθετε, ενώ από τη διάρκεια της συνομιλίας μπορεί να συναχθεί με ασφάλεια το συμπέρασμα ότι στις προηγούμενες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μεταξύ … είχε προκαθοριστεί η μοιραία για τον τελευταίο συνάντηση των δύο ανδρών, καθώς και το αντικείμενό της και απέμενε η τελική επικοινωνία της 21.49 ώρας, με την οποία καθορίστηκε το ακριβές σημείο συνάντησης. Στη συνέχεια, περί ώρα 21.54 ο … δέχεται την τελευταία -πριν την εξαφάνισή του- εισερχόμενη κλήση, διάρκειας 173 δευτερολέπτων, από το …, γιο του …, με ενεργοποίηση κεραίας στη Νέα Σμύρνη, και περί ώρα 22.05, ευρισκόμενος στο Παλαιό Φάληρο Αττικής, καλεί τη μητέρα του στο με αριθμό … σταθερό τηλέφωνο της εξοχικής κατοικίας τους στο Διακοπτό, συνομιλεί μαζί της επί 54 δευτερόλεπτα και της αναφέρει μόνο ότι είναι έξω, αποκρύπτοντάς της και πάλι ότι δεν έχει συναντηθεί με το … και ότι βρίσκεται στην Αθήνα, αυτή δε ήταν και η τελευταία εξερχόμενη συνομιλία του … από το κινητό του τηλέφωνο, ενώ το τελευταίο γνωστό ίχνος κίνησης του οχήματός του είναι η διέλευσή του από τα διόδια Ελευσίνας περί ώρα 22.46. Κατ’ αυτόν πλέον τον χρόνο μπορεί με ασφάλεια να ειπωθεί ότι ο … έχει ήδη συναντηθεί με τον … για τη «διεκπεραίωση» της συμφωνηθείσας αποστολής του τελευταίου, στο μέτρο που όχι μόνο δεν υπάρχουν άλλες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις είτε μεταξύ των δύο είτε μεταξύ του νεαρού και της …, αλλά και ο ίδιος ο … αναγκάστηκε τελικά να παραδεχθεί ότι συναντήθηκε με το … εκείνο το βράδυ, κατά τους ισχυρισμούς του κατόπιν πρωτοβουλίας του τελευταίου και για να αγοράσει συσκευή παρακολούθησης τηλεφώνων ή για να σκηνοθετήσει ο ίδιος την απαγωγή του και να εξασφαλίσει την οικονομική και προσωπική ελευθερία του από την καταπιεστική μητέρα του, έχοντας προηγουμένως αποσπάσει από αυτήν ένα σημαντικότατο χρηματικό ποσό, ανάλογα με τις ουδόλως πειστικές εκάστοτε αφηγήσεις του …. Μόλις χρειάζεται δε να ειπωθεί ότι όλες αυτές οι -από κανένα αποδεικτικό μέσο επιβεβαιούμενες- εξηγήσεις για την άλλως ανεξήγητη συμπεριφορά του … κατά την ημέρα της εξαφάνισής του δεν εισφέρθηκαν από το … αυτοβούλως σε κάποιο στάδιο της έρευνας για τον εξαφανισμένο νέο, ούτε καν υπό τη μορφή εμπιστευτικής πληροφόρησης στη γεμάτη αγωνία μητέρα του ή και στους φίλους του … γιους του, παρά μόνο μετά τη σύλληψή του και κατά την προσπάθειά του αφενός να συγκαλύψει την εγκληματική δράση του ιδίου, αμυνόμενος κατά τη σταδιακή αποκάλυψη των σχεδίων του από το μετέπειτα συνεργό του … (2ο κατηγορούμενο), και αφετέρου να συγκαλύψει την εγκληματική δράση της συζύγου του, …, στόχος που εν μέρει επιτεύχθηκε, αφού η σύλληψη της τελευταίας καθυστέρησε χρονικά αρκετούς μήνες και ίσως να αποφευγόταν, εάν δεν λάμβανε χώρα ενδελεχέστερη ανάλυση και πληρέστερη αξιολόγηση των στοιχείων που είχαν προκύψει από την άρση τηλεφωνικού απορρήτου των συνδιαλέξεων, σε συνδυασμό με τα στοιχεία που εισέφερε ο …, προκειμένου να ελαφρύνει τη δική θέση και αποβλέποντας στην επιεικέστερη αξιολόγηση της δικής του ποινικής συμπεριφοράς. Κατά τον προπεριγραφέντα τρόπο ο … πείστηκε από τον … και την … με απατηλή συμπεριφορά να διακόψει αιφνιδίως και υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας τις διακοπές του στο Διακοπτό Αχαΐας, όπου μόλις πριν λίγες ώρες είχε φθάσει με την οικογένειά του, με πρόθεση παραμονής του τουλάχιστον έως και τη 15η Αυγούστου, και να κατευθυνθεί τελικά προς άγνωστο σημείο της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, όπου ο … τον απήγαγε, ενεργώντας από κοινού με άλλους -άγνωστους προς το παρόν- συναυτουργούς του, η συνδρομή των οποίων επιτεύχθηκε χάρη στο «μηχανισμό ανταλλαγής εξυπηρετήσεων» του …, για τον οποίο έγινε αναλυτικά λόγος παραπάνω, και με ενδεχόμενο πρόσθετο δέλεαρ κάποιο χρηματικό ποσό, ήταν δε αυτή (συνδρομή) αναγκαία, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ακινητοποίηση, παράνομη κατακράτηση και περιαγωγή σε κατάσταση ομηρίας του νέου, με σκοπό τον εξαναγκασμό της μητέρας του σε καταβολή χρημάτων, ως λύτρων για την απελευθέρωσή του. Με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία που προέκυψαν κατά την προδικασία, αλλά και την κύρια διαδικασία στο ακροατήριο, η ακινητοποίηση του … έγινε, αφού καταφέρθηκε σε αυτόν από το … καίριο, αλλά όχι θανατηφόρο πλήγμα, σε άγνωστο σημείο του σώματός του, που είχε ως συνέπεια τη σημαντική απώλεια από αυτόν αίματος και την αναισθητοποίησή του, ώστε να μπορεί να μεταφερθεί, χωρίς να εγείρει υποψίες, στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του, μέχρι το χώρο της προσωρινής παρακράτησής του, όπου και φυλάχθηκε από τους άγνωστους συνεργούς του. Στο σημείο αυτό πρέπει να ειπωθεί ότι -κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου- από τη συνεκτίμηση και δέουσα αξιολόγηση του συνόλου του αποδεικτικού υλικού, σύμφωνα με την ισχύουσα στην ποινική δίκη αρχή της ηθικής απόδειξης (άρθρ. 177 ΚΠΔ), δεν προέκυψε ότι ο … είχε ευθύς εξαρχής, όταν κατέστρωνε το εγκληματικό σχέδιό του, ανθρωποκτόνο δόλο για το …, τούτο δε διότι όλες οι ενέργειές του δεν ήταν τυχαίες, αλλά εξυπηρετούσαν πάντοτε κάποιον σκοπό, στην προκείμενη δε περίπτωση παρίστατο κατ’ αρχάς περιττή η άμεση θανάτωση του νέου, ο οποίος -πέραν του ότι αποτελούσε γι’ αυτόν «εργαλείο» για την απόκτηση σημαντικού οικονομικού οφέλους- δεν αποκλείεται κατά το διαδραμόντα χρόνο της συναναστροφής του να του είχε γίνει συμπαθής. Πλην όμως ο … πιθανότατα υπερεκτίμησε και σ’ αυτήν την περίπτωση (όπως και μεταγενέστερα) τις οργανωτικές και σχεδιαστικές του ικανότητες και την ευχέρεια του να πείθει τα άτομα του περιβάλλοντός του και να τους επιβάλλει τη βούλησή του, η οποία εν προκειμένω στόχευε στο να αποσπάσει από το … τη συγκατάθεσή του και τη συμμετοχή, διαφορετικά την ανοχή και σιωπή του στο σχέδιο απόσπασης χρημάτων από τη μητέρα του, …, με ασφαλιστική δικλείδα -σε περίπτωση αποτυχίας- τη στέρηση της ελευθερίας του με τη βοήθεια των αγνώστων συμμετόχων, μέχρι να επιτευχθεί η μετάπεισή του. Περαιτέρω, όπως προέκυψε, η … είχε ήδη περί ώρα 21.19 καλέσει από τη με αριθμό … σύνδεση κινητής τηλεφωνίας, τη χρήση της οποίας της είχε παραχωρήσει ο σύζυγος της (ο οποίος -κατά γενική παραδοχή των οικείων του και εκείνων που συναλλάσσονταν με αυτόν- εξαιρετικά σπάνια πραγματοποιούσε ο ίδιος τηλεφωνικές κλήσεις και ακόμη σπανιότερα χρησιμοποιούσε κινητό τηλέφωνο), τον … (2ο κατηγορούμενο) στη με αριθμό … σύνδεση κινητής τηλεφωνίας (τη χρήση της οποίας του είχε παραχωρήσει η σύζυγός του, …), για να τον ενημερώσει ότι αργότερα το ίδιο βράδυ θα επακολουθούσε κλήση από τον … προς αυτόν, για να τον ενημερώσει για το πότε θα τον χρειαζόταν, για να τηλεφωνήσει στη μητέρα του «απαχθέντος», όπως είχαν συνεννοηθεί ήδη από τις 5/6η-8-2012, σύμφωνα με τα λεγόμενα του …, που δεν αναίρεσε πειστικά απολογούμενος ο …. Η σε γενικές γραμμές προσυνεννόηση μεταξύ του … και του … προκύπτει τόσο από την απολογία του τελευταίου όσου και από την απολογία του πρώτου από αυτούς, με τη διαφορά ότι ο … υπέπεσε αρκετές φορές σε αντιφάσεις αναφορικά με το πότε τελικά γνωστοποίησε στο … ότι θα χρειαζόταν τη βοήθειά του και το σε τι ακριβώς θα συνίστατο αυτή, επιχειρώντας και σε αυτήν την περίπτωση να μεταθέσει την πρωτοβουλία για την εκπόνηση του σχεδίου (ακόμη και για τη «στρατολόγηση» του …) στο …, ο οποίος είχε γνωριστεί με τον τελευταίο στα αρχές του έτους 2012, κατά τη διάρκεια μίας μετακόμισης που πραγματοποιούσε για λογαριασμό του …. Είναι γεγονός βέβαια ότι η … αρνείται ότι πραγματοποίησε την προαναφερθείσα τηλεφωνική κλήση προς το … για την οποία ενεργοποιήθηκε η κεραία στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως στον ʼγιο Δημήτριο Αττικής, δηλαδή πλησίον της οικίας του … και της ιδίας, πλην όμως η ταυτότητα του καλούντος της συγκεκριμένης κλήσης προέκυψε από την απολογία του …, για την ειλικρίνεια του οποίου ως προς το ζήτημα αυτό το Δικαστήριο δεν έχει λόγο να αμφιβάλλει, αφού ο 2ος κατηγορούμενος δεν έχει ιδιαίτερο συμφέρον να ενοχοποιήσει αναίτια την 8η κατηγορουμένη, πέραν δε τούτου η ίδια κεραία ενεργοποιήθηκε περί ώρα 1.54 της 10ης-8-2012, όταν αποδεδειγμένα πλέον ο ..., ευρισκόμενος εντός της οικίας του, κάλεσε από τη με αριθμό … σύνδεση κινητής τηλεφωνία την ίδια ως άνω με αριθμό … σύνδεση, που χρησιμοποιούσε ο ..., και τον ενημέρωσε ότι θα μεταβεί στην οικία του, για να τον παραλάβει. Στη συνέχεια ο 1ος κατηγορούμενος μετέβη στην οικία του 2ου κατηγορουμένου και αμφότεροι μετέβησαν στο Παλαιό Φάληρο στην οδό …, όπου ο ... περί ώρα 2.30. της 10ης-8-2012 τοποθέτησε τη με αριθμό … τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε. στο με αριθμό … καρτοτηλέφωνο του Ο.Τ.Ε., πληκτρολόγησε τον αριθμό …, δηλαδή τον αριθμό της σύνδεσης κινητής τηλεφωνίας της ... και ακολούθως έδωσε το ακουστικό στον ..., για να της μιλήσει, αφού προηγουμένως τον είχε ενημερώσει για το τί ακριβώς έπρεπε να της μεταφέρει. Η συμμετοχή του 2ου κατηγορουμένου ήταν αναγκαία στο συγκεκριμένο στάδιο του σχεδίου του 1ου κατηγορουμένου, διότι η ...γνώριζε καλά τη φωνή του τελευταίου και θα ήταν ευχερέστατο να την αναγνωρίσει, έστω και υπό καθεστώς έντονης ψυχικής φόρτισης, ο δε ..., έχοντας υποχρέωση υπακοής προς το ... από προηγούμενες «εξυπηρετήσεις» που του είχε παράσχει στο παρελθόν (βλ. απολογία 2ου κατηγορουμένου: «στο ΚΤΕΟ με εξυπηρετούσε, μου έσβηνε και κλήσεις») και προσδοκώντας μελλοντικές τέτοιες (εξασφάλιση άδειας λειτουργίας πρακτορείου ΟΠΑΠ και παροχή οικονομικών ανταλλαγμάτων), ήταν το ιδανικό άτομο για το συγκεκριμένο λόγο. Η πρώτη συνομιλία του με τη ...διήρκεσε τέσσερα μόλις δευτερόλεπτα και γι’ αυτόν το λόγο επακολούθησε νέα κλήση, περί ώρα 2.31, της 10-8-2012 από το ίδιο καρτοτηλέφωνο προς τη με αριθμό … σύνδεση σταθερής τηλεφωνίας της οικίας της ..., η οποία εκτράπηκε προς τη με αριθμό … σύνδεση σταθερής τηλεφωνίας της εξοχικής της οικίας και επακολούθησε συνομιλία της ...με το 2ο κατηγορούμενο, η οποία διήρκεσε 41 δευτερόλεπτα. ʼξιο μνείας στο σημείο αυτό και ενδεικτικό της ευφυίας του … είναι το γεγονός ότι, παρόλο που γνώριζε με βεβαιότητα πως η ...δεν βρισκόταν στην οικία της στην Αθήνα, αλλά στο Διακοπτό, δεν την κάλεσε απευθείας εκεί, αλλά μέσω του τηλεφώνου της στην Αθήνα, του οποίου τις κλήσεις γνώριζε από τη σχέση του με τη ... ότι αυτή εξέτρεπε προς το τηλέφωνο της εξοχικής της οικίας, όταν βρισκόταν εκεί για διακοπές. Κατά τη δεύτερη αυτή τηλεφωνική κλήση ο ..., ενεργώντας καθ’ υπόδειξη του ..., ανέφερε στη ...ότι επί δύο έτη δίνανε «καθαρό πράγμα» (εννοώντας ναρκωτικές ουσίες) στο γιο της, ..., ο οποίος δεν τους πλήρωνε, και ότι, εάν ήθελε να τον ξαναδεί, έπρεπε να τους καταβάλει το χρηματικό ποσό των 620.000 ευρώ, που αυτός τους όφειλε. Η ... εξέλαβε αρχικά την απειλή που της είχε γίνει ως στερούμενη σοβαρότητας, απάντησε ότι θα καλούσε την αστυνομία και έκλεισε το τηλέφωνο, πλην όμως όσο ο γιος της δεν επέστρεφε στην οικία του, παρά το προχωρημένο της ώρας, και δεν επικοινωνούσε μαζί της, άρχιζε να ανησυχεί, για το λόγο δε αυτόν περί ώρα 3.15 της ίδιας ημέρας (10ης-8-2012) κάλεσε το σταθερό τηλέφωνο της οικίας ... και, λόγω της στενής οικογενειακής φιλίας τους, αλλά και επειδή είχε πιστέψει τους ισχυρισμούς του … περί εξειδίκευσής του σε θέματα ασφαλείας, λόγω της επαγγελματικής του ενασχόλησης ως μέλους της ασφαλείας του εκάστοτε στρατηγού των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, επιχείρησε να ζητήσει τις συμβουλές και τη βοήθειά του. Η ...απάντησε στην κλήση και ανέφερε στη ... ότι ο σύζυγός της απουσίαζε από το σπίτι, ότι θα του τηλεφωνούσε, για να τον ενημερώσει για το συμβάν και εκείνος θα επέστρεφε την κλήση της, πλην όμως από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι η ...επιχείρησε πράγματι να επικοινωνήσει άμεσα με τον ... ... και ότι αυτός επέστρεψε την κλήση στη ... εκείνο το βράδυ, γεγονότα που άλλωστε ούτε και αυτοί επικαλούνται. Ας ειπωθεί στο σημείο αυτό ότι από την αποδεικτική διαδικασία δεν κατέστη δυνατό να συναχθεί ασφαλές συμπέρασμα αναφορικά με το λόγο απουσίας του ... από την οικία του τα ξημερώματα της 10ης-8-2012 και την ακριβή θέση του, στοιχεία που άλλωστε ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε ούτε η ..., επικαλούμενη τη συνήθη μυστικοπάθεια του συζύγου της και το δικό της δευτερεύοντα ρόλο στη συζυγική οικία, που δεν της επέτρεπε να ελέγχει και να αμφισβητεί τις κινήσεις του. Όσον αφορά δε τον τελευταίο, η εκδοχή που παρουσίασε στο Δικαστήριο ήταν ότι, αφού επέστρεψε στην οικία του μετά τη συνάντηση διαδοχικά με το ... και τον ...και ενώ κατά το χρόνο εκείνο (που -κατά τους ισχυρισμούς του- αποτελούσε την τελευταία επαφή του με το νέο) ο ...ήταν ζωντανός και υγιής και είχε αποχωρήσει συνοδευόμενος από άγνωστα άτομα σε άγνωστη κατεύθυνση, ο ίδιος αποφάσισε να εξέλθει εκ νέου της οικίας του και να αναζητήσει στη γύρω περιοχή το αυτοκίνητο του νέου, επειδή είχε ανησυχήσει για το όλο συμβάν. Η ανησυχία βέβαια του ... για την υγεία και την εν γένει κατάσταση του ...εκείνο το βράδυ έρχεται και παρέρχεται, ανάλογα με την εκδοχή των συμβάντων που έχει παρουσιάσει κάθε φορά, όπως και η μνεία περί εμπλοκής του νέου με ναρκωτικές ουσίες, που -καθόλου παράδοξα- υποστηρίχθηκε άμεσα μόνο από τον ίδιο, ενώ η ... ..., πράττοντας ευφυέστερα, υποστήριξε την ίδια άποψη έμμεσα, δηλαδή όχι με λεγόμενα της ιδίας, αλλά οικείου προσώπου του ...(...), των οποίων εκείνη ήταν αυτήκοος μάρτυρας και μετέφερε αυτολεξεί στο Δικαστήριο. Ωστόσο όλοι οι εξετασθέντες μάρτυρες, δηλαδή και οι γιοι του ... και της ..., απέκλεισαν κατηγορηματικά την ύπαρξη καν ενδεχόμενου τέτοιας εμπλοκής του νέου με τα ναρκωτικά, ώστε να αναιρούνται πλήρως οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του ... και να τίθεται εύλογα το ερώτημα με βάση ποια στοιχεία ο ίδιος υποστήριζε αυτήν την εκδοχή προς τη ..., προκειμένου να την καταπείσει να ενδώσει στον εκβιασμό των «αγνώστων» απαγωγέων του ... Η μοναδική πειστική απάντηση που μπορεί να δοθεί σε αυτό το ερώτημα είναι βέβαια ότι ο .. Σ γνώριζε από πρώτο χέρι το αβάσιμο των ισχυρισμών του και συνακόλουθα των «απαγωγέων» και «εκβιαστών», οργανωτής των οποίων ήταν ο ίδιος, και επιχειρούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο αφενός να αποτρέψει τη ... από το να ζητήσει άμεσα τη συνδρομή της αστυνομίας, προκειμένου να προστατέψει το κοινωνικό προφίλ του γιου της, και αφετέρου να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, ώστε να κάμψει τελικά την αντίσταση του ...και να αποσπάσει από τη μητέρα του όποιο χρηματικό ποσό κατόρθωνε αυτή να συγκεντρώσει, ως λύτρα για την απελευθέρωσή του. Υπό αυτό το πρίσμα ερευνώμενη η απουσία του … από την οικία του τα ξημερώματα της 10ης-8-2012, μπορεί ευχερέστατα να αποδοθεί στην ανάγκη εκτέλεσης κάποιο άλλου μέρους του εγκληματικού σχεδίου του, ακόμα και του καθαρισμού του αυτοκινήτου του ...από οποιαδήποτε στοιχεία μπορεί να πρόδιδαν τη μεταφορά του αιμόφυρτου με αυτό στο άγνωστο μέρος όπου κρατήθηκε, μέχρι την τελική θανάτωσή του, ο οποίος (καθαρισμός), ακόμη και αν πραγματοποιείτο τις μεταμεσονύκτιες ώρες στην πιλοτή της πολυκατοικίας της οικίας ... και γινόταν αντιληπτός από τους γείτονες, καμία υποψία δεν θα ήγειρε, αφού τέτοιου είδους νυχτερινές «δραστηριότητες» ήταν συνήθεις για τον ... ... (βλ. απολογία .. ...: «Εγώ δεν ανησύχησα που ο ... δεν ήταν σπίτι. Ενώ είχε γυρίσει από όπου βρισκόταν, κατέβαινε κάτω στη πυλωτή και έπλενε τα αυτοκίνητα»). Νωρίς το πρωί της 10ης-8-2012 η ...είχε πλέον επικοινωνήσει με τον οικογενειακό φίλο και εκείνος με το και είχε πληροφορηθεί ότι ο γιος της δεν επισκέφθηκε τελικά το φίλο του στο Αίγιο, οπότε, αφού προηγουμένως επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον ... ..., αναχώρησε για την Αθήνα και επισκέφθηκε την οικία του 1ου και της 8ης των κατηγορουμένων, όπου, για τους λόγους που προεκτέθηκαν, αμφότεροι επιχείρησαν να την πείσουν ότι ο απαχθής ήταν χρήστης ναρκωτικών ουσιών, ενώ ο 1ος κατηγορούμενος της συνέστησε να μην επικοινωνήσει με την αστυνομία και την προέτρεψε να δώσει τα λύτρα. Την ίδια ημέρα περί ώρα 22.42 ο ... και ο ... μετέβησαν στην οδό Αγίας Σοφίας αριθ. 96, στη Νέα Σμύρνη Αττικής, όπου ο πρώτος έθεσε την ίδια ως άνω τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε. στο εκεί ευρισκόμενο καρτοτηλέφωνο του Ο.Τ.Ε., σχημάτισε τον αριθμό της οικίας της ... και έδωσε το ακουστικό στο δεύτερο, κατά τη συνομιλία που επακολούθησε δε και διήρκεσε 41 δευτερόλεπτα, ο ..., κατόπιν σχετικών οδηγιών του ..., είπε στη ... ότι πήγαν το γιο της σε μοναστήρι, για να προσκυνήσει (αναφορά στις έντονες θρησκευτικές πεποιθήσεις της οικογένειάς της), ότι είναι καλά, ότι επί τέσσερα χρόνια τον πρόσεχαν και του δίνανε «καθαρό πράγμα» (εννοώντας ναρκωτικές ουσίες), ότι εκείνη έπρεπε να συγκεντρώσει το ποσό των 620.000 € μέχρι τη Δευτέρα 13-8-2012 και ότι το αυτοκίνητο του ...βρισκόταν στην οδό Αφροδίτης στο Παλαιό Φάληρο. Αμέσως μετά το τηλεφώνημα η ...κάλεσε εκ νέου στην οικία του 1ου και της 8ης των κατηγορουμένων, όπου εν απουσία του ..., ο οποίος, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, ήταν στη Νέα Σμύρνη, μετέφερε το περιεχόμενο της συνομιλίας στην ... ..., η οποία - τελούσα σε γνώση του σε εξέλιξη εγκληματικού σχεδίου του συζύγου της και έχουσα ενεργή συμμετοχή στην υλοποίησή του- της εξήγησε ότι οι απαγωγείς της είχαν δώσει περιθώριο να αναλάβει τα χρήματα από την τράπεζα. Ακολούθως, την 11-8-2012, η ... μετέβη εκ νέου στην οικία ..., όπου τον συνάντησε και ο τελευταίος της ανέφερε την εκτίμησή του ότι ο γιος της περνάει καλά, διότι «οι απαγωγείς κατά κανόνα περιποιούνται τους απαχθέντες», την παρότρυνε δε να δώσει τα λύτρα, έστω και σε δυο δόσεις, ώστε να έχει τη δυνατότητα προηγουμένως να πουλήσει ένα ακίνητο ιδιοκτησίας της, ενώ το απόγευμα την ίδιας ημέρας ο ... και ο , ανεψιός της ..., μετέβησαν -κατόπιν προτροπής του 1ου κατηγορουμένου- από κοινού στην οδό … στο Παλαιό Φάληρο, βρήκαν το αυτοκίνητο του απαχθέντος εγκαταλελειμμένο και το μετέφεραν σε ιδιωτικό χώρο στάθμευσης στην Καλλιθέα, πλησίον της οικίας .... Αξίζει να τονιστούν εδώ δύο σημεία της συμπεριφοράς του ..., τα οποία είναι ενδεικτικά της εγκληματικής του προδιάθεσης και του προσχεδιασμού του, και συγκεκριμένα κατ’ αρχάς η προσπάθειά του να αποτρέπει τη ... από το να ζητήσει άμεσα τη συνδρομή της αστυνομίας, καθησυχάζοντάς την με αναφορές στην -γνωστή από τη σχετική «πείρα» του- καλή μεταχείριση των απαχθέντων από τους απαγωγείς τους και στη δυνατότητα αποπληρωμής σε δόσεις των αιτηθέντων λύτρων. Ο ίδιος ο … και η σύζυγός του επιχείρησαν βέβαια να αιτιολογήσουν τις σχετικές αναφορές ως προσπάθεια του πρώτου να μειώσει την αγωνία και να απαλύνει τον πόνο της μητέρας του απαχθέντος - φίλης του, πλην όμως και υπό αυτήν την εκδοχή δεν εξηγείται το γιατί, εάν ο ... ήταν πράγματι αμέτοχος στην απαγωγή του ..., δεν σύστηνε στη ..., παράλληλα με την καθησύχανσή της, να αναζητήσει τη συνδρομή των εμπειρότερων αυτού αστυνομικών αρχών, που διέθεταν και περισσότερα μέσα για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Επίσης ο ..., αναγκασθείς τελικά, υπό το συντριπτικό βάρος των αποδείξεων, να παραδεχθεί την πραγματοποίηση των τηλεφωνικών κλήσεων από το , κατόπιν καθοδήγησης του ιδίου, ισχυρίστηκε ότι και αυτός με τη σειρά του δρούσε ακόμη σύμφωνα με όσα του είχε ζητήσει ο («σκηνοθέτης» της απαγωγής του) …, χωρίς ωστόσο να έχουν επικοινωνήσει μετά το βράδυ της 9/10η-8-2012 και να είναι σε θέση να εξηγήσει το πώς και από ποιον θα γινόταν η περισυλλογή των λύτρων, εάν η ... ενέδιδε άμεσα στον εκβιασμό, αφού για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είχε λάβει οδηγίες από το . Επίσης άξιο μνείας στη συμπεριφορά του ... είναι η -κατόπιν προτροπής του- συνοδεία του ... από τον ίδιο για την ανεύρεση και μετακίνηση του εγκαταλελειμμένου αυτοκινήτου του απαχθέντος και η οδήγησή του από τον ίδιο μέχρι τον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης, που βέβαια αποσκοπούσαν στο να έχει μια τελευταία ευκαιρία να ελέγξει το εσωτερικό του οχήματος για τυχόν ίχνη των εγκληματικών ενέργειών του που είχαν προηγηθεί και να αιτιολογήσει την ύπαρξη και μεταγενέστερη ανεύρεση τυχόν αποτυπωμάτων του στη θέση του οδηγού του οχήματος, που υπό άλλες συνθήκες θα προκαλούσαν υποψίες. Μάλιστα, αν και η ...πρότεινε σε εκείνο το χρονικό σημείο να καλέσουν την αστυνομία, προκειμένου να ελεγχθεί το όχημα και να ληφθούν τυχόν υπάρχοντα δακτυλικά αποτυπώματα, ο 1ος κατηγορούμενος ήταν κατηγορηματικός και επέμεινε ότι οποιαδήποτε εμπλοκή της θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του γιου της, το δε βράδυ της ίδιας ημέρας η ...της μετέφερε τις οδηγίες του συζύγου της να πλύνει εξωτερικά το όχημα, διότι είχε περιττώματα πτηνών και, όταν με το καλό ο απαχθείς ...θα επέστρεφε στην οικία του, θα στενοχωριόταν, επειδή οι οικείοι του δεν είχαν στο μεταξύ φροντίσει το αγαπημένο του αυτοκίνητο. Είναι σαφές ότι οι απόψεις του ... για εξόφληση σε δόσεις των αιτηθέντων λύτρων όσο και (για τον προαναφερθέντα λόγο) ανάγκη εξωτερικού καθαρισμού του οχήματος υπό άλλες συνθήκες θα εκλαμβάνονταν από οποιονδήποτε ως τουλάχιστον καινοφανείς, αν όχι φαιδρές, είναι ωστόσο ενδεικτικό της επιρροής που ασκούσε στην οικογένεια ... (η οποία τον οδήγησε στο να παραβλέψει πιθανές αστοχίες του σχεδίου του) το πώς πράγματι αυτές εκλήφθηκαν από τη ...και -αρχικά- και από τους λοιπούς συγγενείς της και εναρμονίστηκαν οι κινήσεις τους σύμφωνα με αυτές. Με τις προτροπές αυτές ο 1ος κατηγορούμενος επιχείρησε -κατά τα προεκτεθέντα- να κερδίσει πολύτιμο χρόνο για την υλοποίηση του σχεδίου του, καθόσον έβλεπε ότι ούτε η ... ενέδιδε στην εκβίαση, για το μείζονα λόγο άλλωστε ότι δεν είχε άμεσα διαθέσιμο το χρηματικό ποσό που της ζητείτο, ούτε ο ...δεχόταν να γίνει συμμέτοχος στο σχέδιό του ή έστω να σιωπήσει για τις ενέργειές του, όπως είχε υπολογίσει. Τις επόμενες ημέρες ο ..., με την καθοδήγηση πάντα του συμπαριστάμενου ..., ο οποίος χρησιμοποιούσε την τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε. και πληκτρολογούσε τους αριθμούς κλήσης, συνομίλησε με τη ...τη 12η-8-2012 περί ώρα 20.45. και τη 13η-8-2008 περί ώρα 22.36 από το ευρισκόμενο έξω από το νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου καρτοτηλέφωνο του Ο.Τ.Ε. με αριθμό …, τη 14-8-2012 περί ώρες 22.32 και 22.35 από το ευρισκόμενο στην οδό … στις Τζιτζιφιές καρτοτηλέφωνο του Ο.Τ.Ε. με αριθμό …, καθώς και τη 17-8-2012 περί ώρες 22.54, 22.55, 22.56, 23.06 και 23.45 από τα ευρισκόμενα στη … και στην οδό … στις Τζιτζιφιές καρτοτηλέφωνα του ΟΤΕ με αριθμούς 210 9403428 και 210 9400003 αντίστοιχα. Στις συνομιλίες της 12ης. 13ης και 14ης Αυγούστου ο ... πίεζε τη να παραδώσει άμεσα όσα χρήματα είχε ήδη συγκεντρώσει και τα υπόλοιπα σε δέκα έως είκοσι ημέρες, ενώ στις συνομιλίες της 14ης Αυγούστου της ανέφερε επιπρόσθετα ότι την παρακολουθούσαν, προς επίρρωση δε τούτου της ανέφερε ότι την είχαν δει να βγαίνει από την τράπεζα με μια «χοντρούλα», εννοώντας την ανεψιά της, ..., με την οποία πράγματι αυτή είχε μεταβεί στο ευρισκόμενο στη Λεωφόρο Συγγρού (περιοχή Αγίου Σώστη) υποκατάστημα της τράπεζας EUROBANK, προκειμένου να εκταμιεύσει το σύνολο του ποσού από τον εκεί τηρούμενο λογαριασμό της. Η εγκαλούσα, ..., ισχυρίστηκε ότι, κατά την παραμονή της σε αυτό το κατάστημα αντιλήφθηκε ένα άτομο να την παρατηρεί επίμονα, το οποίο αργότερα αναγνώρισε ως τον 3ο κατηγορούμενο, ..., ο οποίος παρακολουθούσε τις κινήσεις της, και ότι εκτιμά πως το πρόσωπο αυτό ενημέρωνε σχετικά τον 1ο κατηγορούμενο προς αποτελεσματικότερη διαμόρφωση της στρατηγικής του για επιτυχή έκβαση της πράξης της εκβίασης. Ωστόσο από το αποδεικτικό υλικό δεν προέκυψε η ουσιαστική βασιμότητα των εκτιμήσεων της ... και η ύπαρξη οποιασδήποτε εμπλοκής του ... στην πράξη της απόπειρας εκβίασής της, για το λόγο ότι η ..., που τη συνόδευε κατά την επίσκεψή της στο εν λόγω κατάστημα, δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει την παρουσία σε αυτό του ..., ενώ δεν υφίσταται στη δικογραφία οπτικό υλικό από τις υφιστάμενες εντός της τράπεζας κάμερες ασφαλείας. Εξάλλου για το ίδιο χρονικό διάστημα από την ενεργηθείσα άρση τηλεφωνικού απορρήτου συνδιαλέξεων δεν προκύπτει οποιαδήποτε επαφή μεταξύ ... - ... - ... - (σε αντίθεση με το δεύτερο στάδιο της εγκληματικής δραστηριότητας του ..., για το οποίο θα γίνει αναλυτικά λόγος παρακάτω), αντίθετα υφίστανται καταθέσεις μαρτύρων, για την ειλικρίνεια των οποίων το Δικαστήριο δεν έχει λόγο να αμφιβάλλει, αναφορικά με το ότι ο ... βρισκόταν καθημερινά για διακοπές με την οικογένειά του στο Μαντούδι Ευβοίας, δηλαδή σε απόσταση περί τις 2 ½ ώρες από την Αθήνα, και ότι συνακόλουθα η πολύωρη απουσία του από εκεί θα γινόταν με βεβαιότητα αντιληπτή. Σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, και αν ακόμη υφίστατο πράγματι συνεργός του ..., επιφορτισμένος με την παρακολούθηση της ..., αυτός αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ο ... ..., πρέπει δε να ειπωθεί ότι πραγματική ανάγκη χρησιμοποίησης τέτοιου συνεργού και συνακόλουθα επικίνδυνης διεύρυνσης του κύκλου των εμπλεκόμενων προσώπων σε μια υπόθεση που είχε αρχίσει να εμφανίζει απρόσμενες δυσκολίες, δεν προέκυψε ότι υφίστατο στην προκείμενη περίπτωση, διότι η ... ..., εκμεταλλευόμενη την εμπιστοσύνη που της επεδείκνυε η , λόγω των στενών φιλικών τους σχέσεων, αφενός μεν την πίεζε να καταβάλει τα λύτρα και να μην ειδοποιήσει την αστυνομία, επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στους δύο πρώτους κατηγορούμενους να επαναλαμβάνουν ανενόχλητοι τις εκβιαστικές κλήσεις προς αυτήν, αφετέρου δε ζητούσε από την τελευταία και τους συγγενείς της λεπτομερή καταγραφή των κινήσεών της (…) και πληροφορίες ως προς την ποσότητα των χρημάτων που είχαν ήδη συγκεντρωθεί, δεδομένα τα οποία μετέφερε αμέσως στον σύζυγο της, ώστε εκείνος να προσαρμόζει ανάλογα το περιεχόμενο των επόμενων τηλεφωνικών κλήσεων. Η συνδρομή της .. ... κατά τη διάρκεια της όλης επιχείρησης της απόπειρας εκβίασης της ... και του εξαναγκασμού της στην καταβολή λύτρων δεν ήταν βέβαια τέτοιας βαρύτητας, ώστε να μπορεί να ειπωθεί ότι, χωρίς τη βοηθητική της ενέργεια, δεν θα ήταν δυνατό με βεβαιότητα να τελεσφορήσει η διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος, δεδομένου ότι η ... εμπιστευόταν εξίσου, αν όχι περισσότερο, και τον ... ..., συνεπώς οι αναγκαίες γι’ αυτόν ανωτέρω πληροφορίες θα έρχονταν αργά ή γρήγορα σε γνώση του, ακόμη και αν δεν μεσολαβούσε η .... Ήταν σίγουρα ωστόσο μεγάλη διευκόλυνση για τον ίδιο το να μπορεί να απουσιάζει από την οικία του αρκετές ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας, για να ελέγχει την κατάσταση με το , και ταυτόχρονα να πληροφορείται σχεδόν από πρώτο χέρι τις εξελίξεις στο άλλο μέτωπο που είχε ανοίξει με τη ..., ενώ παράλληλα η σύζυγός του, διαχειριζόταν τις τηλεφωνικές του επικοινωνίες με το συνεργό του στην απόπειρα εκβίασης .... Ο τελευταίος, όπως προέκυψε από την αποδεικτική διαδικασία, κατά το χρονικό διάστημα των τριών (3) ημερών περίπου που μεσολάβησε από τις κλήσεις της 14ης Αυγούστου έως τη 17η Αυγούστου είχε προετοιμαστεί να μεταβεί στην ʼνδρο για θερινές διακοπές με την οικογένειά του, πλην όμως σε τηλεφωνική επικοινωνία του με την 8η κατηγορουμένη, η τελευταία του μετέφερε επιτακτικά την εντολή του συζύγου της να ακυρώσει προσωρινά τα σχέδιά του, διότι τον χρειαζόταν, για να πραγματοποιήσει μια «τελευταία» κλήση προς τη .... Στις συνομιλίες της 17ης-8-2012 ο ... ζήτησε από τη να τους παραδώσει το ποσό που είχε συγκεντρώσει, αν ήθελε να ξαναδεί το γιο της, μετακινούμενη σε σημείο που εκείνος θα της υποδείκνυε με αυτοκίνητο του οποίου οδηγός θα ήταν η αδελφή της, πλην όμως η ...ζητούσε επίμονα να συνομιλήσει με τον γιο της, προϋπόθεση που όπως καλά γνώριζε ο ... (που κατηύθυνε το ) δεν μπορούσε σε εκείνον το χρόνο να πληρωθεί, αφού ο απαχθείς, και αν ακόμη δεν είχε ήδη θανατωθεί από το ... και τους συναυτουργούς του από τη 14η-8-2012, οπότε είχε αρχίσει να καθίσταται προφανές ότι η ... δεν επρόκειτο να δεχτεί να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό ως λύτρα, εάν προηγουμένως δεν συνομιλήσει με τον απαχθέντα γιο της, σε κάθε περίπτωση δεν είχε μεταπειστεί από το ... και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να προδώσει την ταυτότητά τους, με αποτέλεσμα να παρίσταται πλέον αναπόφευκτη η στο άμεσο μέλλον θανάτωσή του. Ενόψει τούτων, ο 2ος κατηγορούμενος επιχειρούσε να κερδίσει χρόνο, υποσχόμενος αρχικά ασφαλή παράδοση σε αυτήν του ...στη ... την επόμενη ημέρα, χωρίς πάντα να προηγηθεί συνομιλία μεταξύ τους, και ακολούθως νέα συνεννόηση με τους «ανώτερους» από αυτόν συνεργούς του, η ...ωστόσο, εξαντλημένη από την αγωνιώδη αναμονή και έχοντας χάσει πλέον την υπομονή της, αρνήθηκε να ενδώσει και έκλεισε το τηλέφωνο στο μετά την κλήση της 23.46 της 17ης-8-2012, αρνούμενη και πάλι να προχωρήσει σε οποιαδήποτε καταβολή, εάν προηγουμένως δεν συνομιλούσε με το γιο της και δεν βεβαιωνόταν ότι είναι ζωντανός και καλά στην υγεία του, και έκτοτε δεν επακολούθησε άλλο τηλεφώνημα του . Τούτο, διότι ήδη κατά το χρόνο εκείνο η ..., έχοντας βάσιμες υπόνοιες ότι ο ... και η σύζυγός του εμπλέκονταν στην απαγωγή του γιου της, είχε καταφύγει τη 16η-8-2012, έστω καθυστερημένα, στην Ελληνική Αστυνομία και εφεξής βρισκόταν σε συνεχή επαφή με αστυνομικούς υπαλλήλους, οι οποίοι της συνέστησαν να σταματήσει να πληροφορεί την οικογένεια ... για την εξέλιξη της υπόθεσης, η δε οικία και το ιατρείο της τέθηκαν υπό αστυνομική επιτήρηση. Ο όρος «τελευταία» χρησιμοποιήθηκε, μάλλον άθελα και με αναδρομική εκτίμηση των γεγονότων, από τους τρεις συγκεκριμένους κατηγορουμένους στις απολογίες τους για τις συνομιλίες της 17ης-8-2012, καθόσον με βεβαιότητα τουλάχιστον ο 1ος και η 8η από αυτούς πληροφορήθηκαν πλέον από το βράδυ της 17/18η-8-2012 ότι η ...είχε αποσπαστεί από την επιρροή τους και είχε ενημερώσει για την υπόθεση την αστυνομία, η οποία πιθανότατα παρακολουθούσε τις τηλεφωνικές τους συνδιαλέξεις. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ειδωθούν τόσο η επίσκεψη του στην οικία ... για τη δήθεν επισκευή ντουλαπιών σε μαγαζί στο Θησείο, τα οποία ουδέποτε επισκευάστηκαν, αφού -κατά την έκφραση της 8ης κατηγορουμένης- ο ... «μπαστακώθηκε» αναιτιολόγητα επί ώρες στην οικία της τη 17η-8-2012, αντί να προβεί στις επισκευές για τις οποίες τον είχαν, όπως ισχυρίζονται, καλέσει όσο και το περίεργο περιεχόμενο της μαγνητοφωνηθείσας συνομιλίας της ... ... με τον ...για τη δήθεν αναγκαιότητα να ακυρώσει τα σχέδιά του, χάριν της επισκευής ενός θερομοσίφωνου στην οικία της, το οποίο ουδέποτε είχε εμφανίσει βλάβη (18-8-2012), αλλά και το προηγηθέν αυτής περίφημο συμβάν με τη μεταμεσονύκτια κάθοδο του ... στην πιλοτή της πολυκατοικίας του, ύστερα από κλήση του θυροτηλεφώνου του τα ξημερώματα της 17/18η-8-2012. Πράγματι σε εκείνον το χρόνο ο ... ενημερώθηκε (προφανώς από κάποιο από τα πολλά γνωστά του πρόσωπα στην αστυνομία) για τις -άγνωστες προς αυτόν- τελευταίες κινήσεις της ... και για την παρακολούθηση των τηλεφωνικών του συνομιλιών και αντιλήφθηκε αφενός μεν ότι η απόπειρα εκβίασης της ... ήταν ανεπιτυχής και έπρεπε να τερματιστεί, λόγω της άρνησής της να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό, εάν προηγουμένως δεν συνομιλούσε με τον απαχθέντα γιο της, ... (προϋπόθεση που, κατά τα προεκτεθέντα, ο ... και ο ... δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν), αφετέρου δε ότι έπρεπε να προβεί άμεσα με τους άγνωστους συνεργούς του στην ήδη προδιαγεγραμμένη και αναπόφευκτη θανάτωση του -μη καμφθέντος μέχρι τότε- ... (εάν, κατά τα προεκτεθέντα, αυτή δεν είχε λάβει χώρα ήδη από τη 14η-8-2012), ο οποίος βέβαια δεν μπορούσε να επιστρέψει στην οικογένειά του ζωντανός και να μαρτυρήσει τα όσα είχαν συμβεί, ενώ περαιτέρω ο ίδιος ο ... και οι συμμέτοχοι στο εγκληματικό του σχέδιο έπρεπε να είναι εφεξής πολύ προσεκτικοί κατά τη διάρκεια των τηλεφωνικών τους συνδιαλέξεων, το περιεχόμενο των οποίων καταγραφόταν και ελεγχόταν. Στο χρονικό αυτό σημείο, δηλαδή τη 18η-8-2012, ολοκληρώνεται η πρώτη φάση του εγκληματικού σχεδίου του ...., με την εγκατάλειψη της ανεπιτυχούς απόπειρας εκβίασης της ... και τη δολοφονία του ..., η οποία με βεβαιότητα έλαβε χώρα σε άγνωστο τόπο και χρόνο και με άγνωστο τρόπο κατά το χρονικό διάστημα από τη 14η-8-2012 έως και τη 18η-8-2012, εκτελεσθείσα από τον ... ... και τους άγνωστους συνεργούς του. Η αλήθεια είναι ότι και μετά την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας παρέμειναν σκοτεινές πολλές πτυχές της κρινόμενης υπόθεσης, οι οποίες μπορεί να παραλλάσσουν ελαφρώς τη χρονική αλληλουχία ή τον τρόπο που πραγματικά εξελίχθηκαν τα γεγονότα κατά το χρονικό διάστημα από το βράδυ της 9ης-8-2012 μέχρι τη 18η 8-2012, όπως η πρόφαση υπό την οποία ο ...πείστηκε να επιστρέψει αιφνίδια, αναιτιολόγητα και υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας στην Αθήνα το απόγευμα της 9ης-8-2012, ο λόγος για τον οποίο χρειαζόταν να έχει μαζί του το χρηματικό ποσό των 6.000 ευρώ, το πώς ακριβώς επιτεύχθηκε η ακινητοποίηση και η περιαγωγή του σε κατάσταση ομηρίας, το πού κρατήθηκε μέχρι τη θανάτωσή του και το πότε ακριβώς και με ποιον τρόπο επήλθε αυτή. Αυτό συνέβη κυρίως λόγω του ότι ο ... και η ... ..., που ήταν και τα μοναδικά ίσως πρόσωπα τα οποία μπορούν να διαφωτίσουν, ήταν αμετανόητοι και όχι μόνο αρνήθηκαν τη συνδρομή τους για την αποκάλυψη της αλήθειας, αλλά κατέβαλαν απέλπιδες προσπάθειες να προκαλέσουν μεγαλύτερη σύγχυση, προσδοκώντας ίσως τη διατήρηση αμφιβολιών στο Δικαστήριο και την έκδοση απαλλακτικής γι’ αυτούς κρίσης ή ακόμη επιχειρώντας να προστατεύσουν από την απόδοση ποινικών ευθυνών άγνωστα πρόσωπα, τα οποία φοβούνται ή για τα οποία φοβούνται. Είναι επίσης αλήθεια ότι από το Δικαστήριο δόθηκε για το σχηματισμό της προεκτεθείσας κρίσης του ελάχιστη βαρύτητα σε διάφορα στοιχεία και γεγονότα, τα οποία κατατέθηκαν από τους μάρτυρες κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, όπως ενδεικτικά το ότι βρέθηκε στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του ...γάντι με γενετικό υλικό του .... και στο πλαστικό κάλυμμα του πορτ μπαγκάζ ένα αποτύπωμα από υπόδημα και η σημασία αυτών των ευρημάτων, το ότι σε συζητήσεις του ... με τη η τελευταία του είχε κάνει νύξεις για δοσοληψίες της με κυκλώματα εμπορίας ναρκωτικών ουσιών, το ότι το βράδυ της 9ης-8-2012 και κατά την πρώτη τηλεφωνική κλήση προς τη ...ο ... έδωσε στον ...μία χαλασμένη συσκευή κινητού τηλεφώνου, η οποία έμοιαζε με εκίνη του ...και την οποία του παρουσίασε ως συσκευή του «απαχθέντος», το ότι η ...απάντησε με τον πρώτο χτύπο το τηλέφωνο στην οικία της, όταν την κάλεσε η ...τα ξημερώματα της 10ης-8-2012, το ότι ο ... είχε στην κατοχή του διάφορα όπλα, είτε περίστροφα είτε κυνηγετικά, από τα οποία κανένα δεν βρέθηκε και η μη ανεύρεση των οποίων (τουλάχιστον των κυνηγετικών, των οποίων η ύπαρξη συνομολογήθηκε από τον ίδιο και τα μέλη της οικογένειάς του) δεν αιτιολογήθηκε καθόλου πειστικά, το ότι ο ..., σε συνομιλία που είχε με τη μητέρα της ... τη 15η-8-2012 ουσιαστικά παραδέχτηκε την ενοχή του για την απαγωγή και τη δολοφονία του ..., λέγοντάς της «το εγγόνι σου μας έκανε το μαγκάκι και το τακτοποιήσαμε» ή κάτι συναφές και αρκετά άλλα. Τα πραγματικά αυτά περιστατικά, εάν πράγματι -όλα ή μερικά- έλαβαν χώρα με τον τρόπο που περιγράφηκε από τους μάρτυρες, θα αποτελούσαν σίγουρα σοβαρότατα στοιχεία για την κατάφαση της ενοχής του 1ου και της 8ης των κατηγορουμένων, ακόμη και της ύπαρξης ποινικών ευθυνών για την ερευνώμενη υπόθεση και σε βάρος άλλων προσώπων, για τα οποία μέχρι τώρα δεν έχουν υπάρξει σοβαρές ενδείξεις, πλην όμως εισφέρθηκαν σε προχωρημένο στάδιο της αποδεικτικής διαδικασίας, χωρίς να δοθεί πειστική εξήγηση γι’ αυτό, ενώ αμφισβητούνται από τον ... ... και την ...και δεν επιβεβαιώνονται από άλλα (πλην των καταθέσεων των μαρτύρων), μη επιδεκτικά αμφισβήτησης αποδεικτικά στοιχεία. Πλην όμως η μη πλήρης απόδειξη των εν λόγω πραγματικών περιστατικών και η οφειλόμενη σε αυτήν αμφιβολία του Δικαστηρίου για το εάν πράγματι έλαβαν χώρα κάτω από τις περιγραφείσες συνθήκες, όπως και τα σημεία της υπόθεσης που παρέμειναν σκοτεινά ουδόλως είναι κρίσιμα για τη συναγωγή ασφαλούς συμπεράσματος και το σχηματισμό πλήρους δικανικής πεποίθησης αναφορικά με την ενοχή του 1ου, του 2ου και της 8ης των κατηγορουμένων (ή τη μη ενοχή του 3ου από αυτούς) και την ακριβή μορφή συμμετοχής μέχρι αυτό το στάδιο της υπόθεσης ούτε ή μη διαλεύκανσή τους συνεπάγεται το ότι η σχετική κρίση του παρόντος Δικαστηρίου στηρίζεται σε εικασίες και όχι σε γεγονότα. Και τούτο διότι αναντίρρητα αποδειχθέντα γεγονότα αποτελούν: α) το ότι ... και η ...είχαν αναπτύξει στενότατες φιλικές σχέσεις με την οικογένεια ..., β) το ότι ο ... προέβαλε τον εαυτό του στον κοινωνικό του κύκλο με ένα πέπλο μυστηρίου και αίγλης συνάμα, επικαλούμενος διασυνδέσεις με ημεδαπές και αλλοδαπές Μυστικές Υπηρεσίες, χωρίς να είναι γνωστός στον ίδιο κύκλο ο ακριβής τρόπος βιοπορισμού της οικογένειάς του την τελευταία 15ετία, γ) το ότι ο ..., μην έχοντας πρακτικά ποτέ γνωρίσει το βιολογικό του πατέρα, έβλεπε στο ... ένα πατρικό πρότυπο και του είχε τυφλή εμπιστοσύνη, δ) το ότι ο ... αναχώρησε την 9η-8-2012 αιφνίδια, αναιτιολόγητα, υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας από το Διακοπτό, στο οποίο είχε μόλις φτάσει με την οικογένειά του για ολιγοήμερες θερινές διακοπές, έχοντας κατ’ επανάληψη ψευσθεί για τον πραγματικό προορισμό του (Αθήνα) στη μητέρα του και στους στενούς του φίλους και παίρνοντας μαζί του το χρηματικό ποσό των 6.000 ευρώ, που προοριζόταν για την κάλυψη των εξόδων της οικογένειας κατά τη διάρκεια των διακοπών, ε) το ότι την ίδια ημέρα (9-8-2012) ο ... συναντήθηκε (πριν την αναχώρησή του για Διακοπτό) επανειλημμένα με τον ... ... και την ...και ωστόσο τους κάλεσε επανειλημμένα και μίλησαν τηλεφωνικά την ίδια ημέρα για συνολικά 25 λεπτά περίπου, χωρίς να υφίσταται πειστικός προς τούτο λόγος, στo ότι ο ... συνάντησε το ...το βράδυ της 9ης-8-2012, χωρίς και πάλι να υφίσταται πειστικός προς τούτο λόγος, γεγονός που απέκρυψε από τη ...και το αποκάλυψε, μόνο όταν δεν μπορούσε να πράξει διαφορετικά, καμφθείς από το βάρος των αποδείξεων που είχαν συγκεντρωθεί, ζ) το ότι ο ... δέχθηκε το βράδυ της 9ης-8-2012 σοβαρό πλήγμα με άγνωστο τρόπο και σε άγνωστο σημείο του σώματός του, που είχε ως αποτέλεσμα να απολέσει σημαντική ποσότητα αίματος, και μεταφέρθηκε αιμόφυρτος και αναίσθητος στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου σε άγνωστη τοποθεσία, η) το ότι ο ... και ο ... κατά το χρονικό διάστημα από την 9/17η-8-2012 με τις ανωτέρω αναφερόμενες επανειλημμένες τηλεφωνικές κλήσεις του δεύτερου από αυτούς προς τη ..., οι οποίες είχαν το επίσης ανωτέρω αναφερόμενο και υπαγορευόμενο από τον πρώτο προς το δεύτερο περιεχόμενο, επιχείρησαν από κοινού να την εκβιάσουν, ώστε να τους δώσει ένα σημαντικότατο χρηματικό ποσό, ως «λύτρα» για την επιστροφή του γιου της, γεγονός που και πάλι ο ... απέκρυψε από τη ...και το αποκάλυψε, μόνο όταν δεν μπορούσε να πράξει διαφορετικά, θ) το ότι το αυτοκίνητο του ... υπέστη κατά το χρονικό διάστημα από το βράδυ της 9ης-8-2012 μέχρι το βράδυ της 10ης-8-2012 επιμελή καθαρισμό (κυρίως εσωτερικά), ώστε να εξαφανιστούν οποιαδήποτε ίχνη της μεταφοράς του νέου στο πορτ μπαγκάζ και της παρουσίας σε αυτό του .., ι) το ότι ο ... και ο ... ενημέρωσαν σύντομα (τη 10η-8-2012) τη ...για την ακριβή τοποθεσία που βρισκόταν εγκαταλελειμμένο το ανωτέρω αυτοκίνητο, ώστε να την κάνουν να πιστέψει ότι αυτό ήταν αποδεικτικό στοιχείο πως ο ...βρισκόταν εν ζωή και ήταν καλά στην υγεία του, διότι δεν ήταν σε θέση να βάλουν τον ίδιο να της μιλήσει στο τηλέφωνο, ια) το ότι ο ... επέμενε να συνοδεύσει το ... κατά την ανάκτηση και μετακίνηση του ίδιου αυτοκινήτου, χωρίς να υφίσταται πειστικός προς τούτο λόγος, ιβ) το ότι η ...μετέφερε στο σύζυγό της όλες τις κινήσεις της ..., από κοινού δε με αυτόν κατέβαλαν προσπάθειες αρχικά για να περιορίσουν τον κύκλο των ανθρώπων που είχαν πληροφορηθεί για την απαγωγή του ..., ακολούθως για να καθησυχάσουν τη μητέρα του και να την αποτρέψουν από το να προσφύγει στην αστυνομία και παράλληλα για να της αποσπάσουν όσο το δυνατό ταχύτερα όσα περισσότερα χρήματα μπορούσαν, υπό την πρόφαση ότι αυτά δίδονταν για την επιστροφή του γιου της από τους «άγνωστους» απαγωγείς του, ιγ) το ότι τα ξημερώματα της 17/18η-8-2012 ο ... και οι συνεργοί του έχουν κατ’ απώτερο χρόνο πληροφορηθεί το ότι η ...-χωρίς να τους ενημερώσει- έχει πλέον προσφύγει στην Ελληνική Αστυνομία και γι’ αυτό εγκαταλείπουν οριστικά την απόπειρα εκβίασής της, έκτοτε δε είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις τηλεφωνικές τους συνδιαλέξεις με χαρακτηριστική τη μνεία της ... προς τη ... για το μεταμεσονύκτιο περιστατικό με το ... στην πιλοτή της πολυκατοικίας τους τα ξημερώματα της 17/18η-8-2012, που προφανώς αποσκοπούσε αφενός στο να εκμαιεύσει από τη ... επιβεβαίωση για την προσφυγή της στην αστυνομία και αφετέρου στο να αιτιολογήσει προς αυτήν το συγκεκριμένο συμβάν, σε περίπτωση που αυτή το πληροφορείτο, λόγω τυχόν παρακολούθησης του ..., αλλά και την αναιτιολόγητη ακόμη και από την ίδια στην απολογία της εκφορά προς τη ... την 20η-8-2012 της φράσης «ο ... μου είπε να σου πω να πας στο διάολο», η οποία προφανώς αντικατόπτριζε την ψυχική προδιάθεση του τελευταίου έναντί της, λόγω της καταστροφικής τροπής που είχαν κατ’ εκείνον το χρόνο πάρει τα σχέδιά του (βλ. και απολογία ... «Όταν όμως είδα ότι πήγε με το ... στην αστυνομία, σταμάτησα να ασχολούμαι. Είπα τότε στη γυναίκα μου, “στείλτην στο διάολο”»), και ιδ) το ότι ο ... και η ...δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια, για να συγκεντρώσουν οποιοδήποτε χρηματικό ποσό και να βοηθήσουν τη στενή τους φίλη στην καταβολή των «λύτρων», στοιχείο που δεν είναι μεν ενδεικτικό ενοχής του ... (ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, ακόμη και υπό τις δικές του εκδοχές γνώριζε ότι τα λύτρα δεν προορίζονταν για άγνωστους απαγωγείς), είναι όμως τέτοιο για τη ..., αφού η αδιαφορία της να συνδράμει τη φίλη της («αδελφή» της, όπως ονόμασε η μία την άλλη) δεν αιτιολογείται πειστικά με κανέναν τρόπο. Σχεδόν όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα πραγματικά περιστατικά έχουν σε διάφορους χρόνους τελικά συνομολογηθεί από τον 1ο, το 2ο και την 8η των κατηγορουμένων, με τη διαφορά ότι η συμπεριφορά τους άλλοτε δεν αιτιολογείται καθόλου και άλλοτε (κυρίως στην περίπτωση του ...) αιτιολογείται με ευφάνταστα, αλλά διόλου πειστικά σενάρια, όπως εκείνο για τη σκηνοθέτηση από τον ίδιο το ...της απαγωγής του, προκειμένου να επιτύχει την ανεξαρτητοποίησή του από το καταπιεστικό του περιβάλλον, ή εκείνο για την επιθυμία του να αγοράσει συσκευή παρακολούθησης τηλεφωνικών συνδέσεων ή περί εμπλοκής του σε κυκλώματα πώλησης ναρκωτικών ουσιών και συνάντησής του το βράδυ της 9ης-8-2012 με «μυστηριώδη» και «επικίνδυνα» ή «όχι επικίνδυνα» άτομα (ο ... διαφωνεί ακόμη και με τον ίδιο τον εαυτό του για το ζήτημα αυτό), που επέβαιναν σε αυτοκίνητο BMW (τα στοιχεία του οποίου -κατά τους ισχυρισμούς του- συγκράτησε, πλην όμως ποτέ δεν βρέθηκαν) και με τα οποία εξαφανίστηκε, ενώ ειδικής μνείας χρήζει η επινόηση από το ... ενός ακόμη ευρηματικού σεναρίου, το οποίο παρουσίασε -μέσω της συζύγου του- στην οικογένεια ... και με βάση το οποίο θα κατόρθωνε να εντοπίσει τους «απαγωγείς», παρακολουθώντας τους κατά το χρόνο περισυλλογής των «λύτρων» και σκηνοθετώντας τροχαίο ατύχημα με εμπλεκόμενους τον ίδιο και αυτούς, προκειμένου να αποσπάσει τα στοιχεία τους, μέσω κάποιας δήλωσης φιλικού διακανονισμού. Ενδεικτική επίσης της ένοχης συμπεριφοράς του ... είναι η ανάγκη του να αιτιολογήσει συγκεκριμένα γεγονότα, χωρίς να έχει υποχρέωση γι’ αυτό, με σημαντικότερο παράδειγμα την ύπαρξη ιχνών πλυμένου αίματος, που, ύστερα από ιδιωτική και δημοσιογραφική κατ’ αρχήν έρευνα, εντοπίστηκαν στο πορτ μπαγκάζ του εγκαταλελειμμένου αυτοκινήτου του ..., για να επιβεβαιωθούν αργότερα τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής και από διορισθέντα κατά την προδικασία πραγματογνώμονα. Πράγματι από τις έρευνες αυτές διαπιστώθηκε με τη χρήση ειδικού χημικού αντιδραστηρίου διάχυτη ποσότητα αίματος σε διάφορα σημεία του πορτ μπαγκάζ του εν λόγω αυτοκινήτου, η οποία είχε επιχειρηθεί να ξεπλυθεί με τη χρήση καθαριστικών υγρών και στην οποία (ποσότητα αίματος) σε δύο (2) τουλάχιστον σημεία και δη στην επιφάνεια του εσωτερικού της ζάντας της ρεζέρβας και στην πλαστική βίδα της ρεζέρβας απομονώθηκε γενετικό υλικό ταυτιζόμενο με εκείνο του ..., ώστε να μην καταλείπεται καμία αμφιβολία για το ότι ο άτυχος νέος μεταφέρθηκε στο χώρο αυτό έχοντας υποστεί καίριο πλήγμα και αναίσθητος, διαφορετικά (δηλαδή αν είχε τις αισθήσεις του) τα σημεία του συγκεκριμένου χώρου στα οποία θα βρισκόταν αίμα με το γενετικό του υλικό θα ήταν σαφώς περισσότερα. Προφανής λόγος για τον οποίο θα μπορούσε να μεταφερθεί στο χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου με δική του βούληση και αιμόφυρτος ο ...φυσικά δεν υφίσταται, ωστόσο, εάν οι ευφάνταστες αφηγήσεις του .... είχαν ψήγμα αλήθειας και ο νέος είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος την απαγωγή του κ.λπ., δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος για τον οποίο ο .. θα μπορούσε να γνωρίζει το γιατί βρέθηκε πλυμένο αίμα με γενετικό υλικό στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου. Πράγματι για την άγνοιά του αυτήν κανείς δεν θα τον έψεγε κατ’ αρχήν ούτε η τυχόν αδυναμία του να αιτιολογήσει την ύπαρξη του αίματος στο συγκεκριμένο χώρο θα αποτελούσε ενδεικτικό της ενοχής του στοιχείο, πλην όμως ο ... επινόησε για ακόμη μία φορά μίαν ευφυή -κατ’ αυτόν- εξήγηση και γι’ αυτό το εύρημα, αποδίδοντάς το σε πρόσφατο τραυματισμό του δακτύλου του χεριού του ..., κατά την προσπάθειά του να αλλάξει θραυσμένο ελαστικό του αυτοκινήτου του και παραδεχόμενος ταυτόχρονα ότι τέτοιου είδους τραυματισμός δεν δικαιολογούσε τη συναγόμενη από τα ευρήματα ποσότητα αίματος, που σε κάποιο χρονικό σημείο υπήρξε στο πορτ μπαγκάζ του εν λόγω αυτοκινήτου (βλ. απολογία ...: «Εγώ δεν πιστεύω ότι από το τραυματισμένο δάκτυλο μπορεί να βγει τόσο αίμα που είπαν»). Με βάση λοιπόν όλα τα αναλυτικά αναφερόμενα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία και τα συμπεράσματα που μπορούν με ασφάλεια να συναχθούν από αυτά καμία αμφιβολία δεν καταλείπεται ούτε για την ακριβή εγκληματική δράση του 1ου, του 2ου και της 8ης των κατηγορουμένων ούτε δυστυχώς για το γεγονός ότι, παρόλο που ακόμη δεν έχει βρεθεί η σορός του, ο ... όχι μόνο δεν βρίσκεται σήμερα στη ζωή, αλλά την απώλεσε από θανατηφόρο πλήγμα που του κατάφερε σε μη προσδιορισθέντα χρόνο, αλλά πάντως μεταξύ της 14ης-8-2012 και της 18ης-82012, ο ενορχηστρωτής του σχεδίου αρπαγής του και εκβίασης της μητέρας του, ..., ενεργώντας από κοινού με τους άγνωστους συνεργούς του στην αρπαγή του νέου. Αντίθετη παραδοχή, ότι δηλαδή ο άτυχος νέος είναι ζωντανός, θα παραγνώριζε εντελώς το χαρακτήρα του, όπως αυτός διαγράφηκε από τις καταθέσεις όλων των εξετασθέντων μαρτύρων, ακόμη και όσων από τους κατηγορουμένους τον γνώριζαν, αφού θα σήμαινε ότι αυτός απολαμβάνει φιλάρεσκα από άγνωστο μέρος αφενός το μαρτύριο της μητέρας του, των λοιπών συγγενών του και των αγαπημένων φίλων του και αφετέρου τη διαπόμπευση του αθώου ατόμου που τον είχε «βοηθήσει» να απαγκιστρωθεί από το «καταπιεστικό» του περιβάλλον, ..., ενώ παραδοχή περί μη γνώσης και μη αυτοπρόσωπης παρουσίας και ενέργειας του τελευταίου κατά τη θανάτωση του ...θα παραγνώριζε τη βούληση του τελευταίου να έχει τον έλεγχο της κάθε κατάστασης, να κατευθύνει τους πάντες και τα πάντα στο στενό του κύκλο και να έχει την «τελευταία λέξη» (βλ. και απολογία ...: «Η γυναίκα μου ήταν στα παιδιά, στο νοικοκυριό της. Εγώ ήμουν νόμος»). Ας ειπωθεί απλώς στο σημείο αυτό ως κατακλείδα για το πρώτο μέρος της εγκληματικής δράσης του ... και των συνεργών του ότι ο ..., χωρίς να αρνηθεί τα πραγματικά περιστατικά που αφορούσαν την πραγματοποίηση από αυτόν των εκβιαστικών κλήσεων προς τη ..., τα οποία άλλωστε προκύπτουν στην πλειοψηφία τους από την προαναφερθείσα άρση του απορρήτου των σχετικών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και την παρακολούθησή τους, ισχυρίστηκε ότι δεν απέβλεπε στον πορισμό οφέλους είτε στον εαυτό του είτε σε οποιονδήποτε τρίτον, και ότι, όταν έκανε τα επίμαχα τηλεφωνήματα προς την εγκαλούσα, βρισκόταν σε κατάσταση πλάνης, ως προς τις πραγματικές περιστάσεις κάτω από τις οποίες προέβαινε στην πράξη του αυτή, από τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του συγκατηγορουμένου του, …, και αποσκοπώντας ο ίδιος στο να βοηθήσει ένα συγγενικό του πρόσωπο, που η ζωή του κινδύνευε από επικίνδυνους εμπόρους ναρκωτικών και το οποίο είχε σκηνοθετήσει την ίδια του την απαγωγή. Οι ισχυρισμοί αυτοί, τους οποίους ο 2ος κατηγορούμενος προέβαλε και εγγράφως, αιτούμενος τη μεταβολή της σε βάρος του κατηγορίας από εκείνην της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία σε εκείνην της απόπειρας παράνομης βίας ή της απειλής, αποτελούν βέβαια κατ’ αρχάς άρνηση της κατηγορίας που του αποδίδεται και όχι αυτοτελείς ισχυρισμούς, όπως ο ίδιος τους εσφαλμένα τους χαρακτηρίζει (βλ. ΑΠ 64/14 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ»). Πέραν τούτου όμως, από τη συνεκτίμηση και δέουσα αξιολόγηση του συνόλου του αποδεικτικού υλικού δεν προέκυψε η ουσιαστική τους βασιμότητα, καθόσον, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, ο ... θα είχε παράνομο όφελος από τη συμμετοχή του στην απόπειρα εκβίασης της ... (εξασφάλιση άδειας λειτουργίας πρακτορείου Ο.Π.Α.Π. και πρόσθετα οικονομικά οφέλη), ενώ, ακόμη και υπό τη δική του εκδοχή των πραγμάτων, παράνομο όφελος θα είχε και το φερόμενο ως συγγενικό πρόσωπο του ..., που η ζωή του κινδύνευε από επικίνδυνους εμπόρους ναρκωτικών και το οποίο είχε σκηνοθετήσει την ίδια του την απαγωγή, δεδομένου ότι, όπως αναλυτικά εκτέθηκε στη μείζονα σκέψη της παρούσας, σκοπός κάμψης της θέλησης του εξαναγκαζόμενου και οδήγησής του σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για την οποία δεν έχει υποχρέωση υπάρχει, όταν ο υπαίτιος γνωρίζει ότι το περιουσιακό όφελος που επιδιώκει δεν αποτελεί αντικείμενο νόμιμης απαίτησης, δηλαδή δεν στηρίζεται σε κάποια νόμιμη αξίωση αυτού κατά του παθόντος, είναι δε αδιάφορη η υποκειμενική εκτίμηση του υπαιτίου για το αν η διεκδίκηση της μη νόμιμης αξίωσης είναι ηθικά αποδεκτή ή θεμιτή, όπως και τον αν αυτός που διατύπωσε την απειλή ήταν αποφασισμένος να την πραγματοποιήσει ή αν η απειλή ήταν πραγματοποιήσιμη ή όχι.

Όπως αποδείχτηκε περαιτέρω, περί τις αρχές Σεπτεμβρίου του έτους 2012 τέθηκε σε εφαρμογή το δεύτερο μέρος του εγκληματικού σχεδίου του ..., ο οποίος, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, από την αρχή αποσκοπούσε στην απόσπαση από τη ...ενός σημαντικού χρηματικού ποσού, προκειμένου να εξασφαλίσει το βιοπορισμό της οικογένειάς του τα επόμενα έτη, τόσο δε αυτός όσο και η σύζυγός του, ...γνώριζαν πλέον θετικά από τις συνεχιζόμενες -αν και με μικρότερη συχνότητα και υπό το φόβο της παρακολούθησής τους από την αστυνομία- τηλεφωνικές συνομιλίες τους με τη ... ότι η τελευταία είχε συγκεντρώσει ως λύτρα για την απελευθέρωση του απαχθέντος υιού της χρηματικό ποσό ανώτερο των 300.000 €, το οποίο φύλασσε στην οικία της. Το ποσό αυτό ο ... αποφάσισε να επιχειρήσει να αφαιρέσει από την κατοχή της, για το λόγο δε αυτό «στρατολόγησε» εκτός από τη σύζυγό του, η οποία τον συνεπικουρούσε σε όλες τις ενέργειές του, νέα ομάδα συνεργών από το γνωστό κύκλο των κατά καιρούς ωφεληθέντων από τον ίδιο, προκειμένου να οργανώσουν είτε την αρπαγή της ... και κλοπή του ποσού είτε ληστεία σε βάρος της. Αρχικά ο 1ος κατηγορούμενος απευθύνθηκε στον 3ο κατηγορούμενο, ..., σε συνάντηση δε που είχαν στην επιχείρηση του τελευταίου με τον 4ο κατηγορούμενο, ..., με αντικείμενο τη χονδρική πώληση αυτοκινήτων, του εξέθεσε σε γενικές γραμμές το σχέδιό του και το οικονομικό όφελος που ο ίδιος θα είχε από αυτό (περί τις 75.000 €), του ζήτησε να του βρει ικανά και έμπιστα άτομα για την υλοποίηση του σχεδίου με ανάλογο οικονομικό όφελος και γι’ αυτά (περί τις 75.000 €) και συμφώνησαν για νέα συνάντηση το δεύτερο 15ήμερο το Σεπτεμβρίου, για να συζητήσουν τις λεπτομέρειες. Αυτή η συνάντηση πραγματοποιήθηκε έξω από την αντιπροσωπεία αυτοκινήτων της HYUNDAI στη Λεωφόρο Συγγρού, με παρόντες πλέον -εκτός των ..., ...- τον ...(4ο κατηγορούμενο), το ...(5ο κατηγορούμενο) και το ...(6ο κατηγορούμενο), εκεί δε ο ... τους πληροφόρησε ότι σε ένα σπίτι με ηλικιωμένες κυρίες υπήρχαν πολλά χρήματα, τα οποία μπορούσαν να αφαιρέσουν, χωρίς όμως να μπορεί ακόμη να προσδιορίσει τον ακριβή τρόπο της αφαίρεσης. Ο ..., ο οποίος σε αντίθεση με τους λοιπούς παρευρισκόμενους στη συνάντηση, δεν έχει ιδιαίτερη προηγούμενη γνωριμία με το ... και δεν ανήκει στον κύκλο των «εξυπηρετηθέντων» από αυτόν, όπως ο ... ..., του οποίου το σπίτι είχε επιπλωθεί με δαπάνες του τελευταίου, διαγιγνώσκει σχεδόν άμεσα το χαρακτήρα του ... και αφίσταται από την πρώτη εκείνη συνάντηση οποιασδήποτε περαιτέρω ανάμειξης, περιοριζόμενος έκτοτε στο να πληροφορείται από τον ... τις εξελίξεις και -ανησυχώντας για το συνεργάτη του- ενδεχομένως να προσπαθεί να τον αποτρέψει από το να αναμιχθεί και εκείνος. Πράγματι στο πλαίσιο του σχεδιασμού του ..., αυτός, ο ..., ο ... και ο ...άρχισαν την ενεργητική παρακολούθηση των κινήσεων της ..., με τη φυσική παρουσία τους έξω από την οικία και το ιατρείο της, ενώ παράλληλα η ... ..., την καλούσε και με διακριτικό τρόπο τη ρωτούσε και εκείνη για τις κινήσεις της, το πού βρισκόταν κάθε φορά, το εάν ήταν κανείς άλλος στην οικία μαζί της, το αν είχε σημειωθεί κάποια πρόοδος στην υπόθεση της απαγωγής του ...και το τι είχε απογίνει το χρηματικό ποσό των λύτρων που είχε συγκεντρώσει. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου και καθώς είχαν προχωρήσει αρκετά τόσο οι παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων όσο και η καταγραφή και απομαγνητοφώνησή τους, ο κλοιός σιγά σιγά κλείνει γύρω από το ... και τους συνεργούς του, αφού, όπως προαναφέρθηκε, ήδη από τη 16η-8-2012 η οικία και το ιατρείο της ... βρισκόταν διαρκώς υπό αστυνομική επιτήρηση και οι κινήσεις τους έγιναν σύντομα αντιληπτές όχι μόνο από τους αστυνομικούς που ήταν επιφορτισμένοι με αυτήν την αποστολή, αλλά ακόμη και από συγγενείς της ..., οι οποίοι πλέον βρίσκονται και αυτοί σε επιφυλακή. Έτσι, τη 2η-10-2012 οι αστυνομικοί διέκριναν το με αριθμό κυκλοφορίας ΖΜΑ-… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής FIAT, τύπου PUNTO, χρώματος μπλε, σταθμευμένο πλησίον του ιατρείου της ...και εντός αυτού να επιβαίνουν ο ... και ο ..., οι οποίοι παρατηρούσαν το ιατρείο και παρέμειναν περίπου για μια ώρα, εν συνεχεία δε αποχώρησαν και έκαναν βόλτες στην περιοχή γύρω από το ιατρείο. Την 9η-10-2012 εντοπίστηκε το με αριθμό ΖΜΤ-… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο τζιπ, εργοστασίου κατασκευής ΚΙΑ, ασημί χρώματος, με οδηγό τον ... να κινείται στην Καλλιθέα, το οποίο στη συνέχεια στάθμευσε στην οδό … και πίσω από αυτό ήταν σταθμευμένο το με αριθμό ΧΝΕ-… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής FIAT, τύπου UNO, κυριότητας της ..., μητέρας των ..., ... και ..., οι δε επιβαίνοντες στο όχημα αυτό επικοινώνησαν με τους επιβαίνοντες του jeep και έναν οδηγό μοτοσυκλέτας, τα στοιχεία της οποίας δεν κατέστη δυνατό να διακριβωθούν. Από τη 10η-10-2012 έως και τη 14η-10-2012 η ...δεν εξήλθε από την οικία της, ενώ σύμφωνα με την κατάθεση του αστυνομικού ..., ο οποίος επιτηρούσε την οικία και το ιατρείο της, διέκρινε τους ..., ..., ... και ...να σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους (ένα jeep, ένα ALFA ROMEO και ένα FIAT UNO) γύρω από την οικία της και αργότερα να κινούνται προς το ιατρείο της, με κορύφωση των παρακολουθήσεων τη 14η-10-2012, οπότε οι ίδιοι κατηγορούμενοι μετέβησαν με δυο οχήματα στην Καλλιθέα Αττικής, για να παρακολουθήσουν την οικία και το ιατρείο της … , με προπορευόμενο το αυτοκίνητο με οδηγό τον ... και συνεπιβάτες τους ... και ...και όπισθεν αυτού αυτοκίνητο μάρκας FIAT, τύπου UNO, με οδηγό το .... Την ημέρα εκείνη, όπως σαφέστατα προέκυψε από τις απομαγνητοφωνηθείσες συνομιλίες, ο ... και οι συνεργοί του, μην έχοντας στο μεταξύ βρει τρόπο να εισέλθουν το διαμέρισμα της ..., ήταν πλέον αποφασισμένοι να κινηθούν, εάν αυτή εξερχόταν ασυνόδευτη της οικίας της και τους διδόταν η ευκαιρία, πλην όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την παρακολούθηση, ενώ ακολούθως τη 16η-10-2012 όλοι οι κατηγορούμενοι (πλην της 8ης) συνελήφθησαν από αστυνομικούς, πριν προβούν σε αρχή οποιουδήποτε εγκλήματος σε βάρος της .... Από την ανωτέρω εξιστόρηση των πραγματικών περιστατικών συνάγεται ευχερώς το συμπέρασμα ότι το δεύτερο μέρος της εγκληματικής δράσης του … έχει σαφέστατα λιγότερες σκοτεινές πτυχές από το πρώτο, τούτο όμως δεν οφείλεται βέβαια στην αυτόβουλη εισφορά αποδείξεων και πραγματικών περιστατικών από τον 1ο και την 8η των κατηγορουμένων, αλλά αποκλειστικά στο γεγονός ότι η ...βρισκόταν καθ’ όλο το κρίσιμο χρονικό διάστημα υπό διαρκή και στενή επιτήρηση από τις αστυνομικές Αρχές, ενώ υπό διαρκή παρακολούθηση και μαγνητοφώνηση βρίσκονταν πλέον όλες οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις της ιδίας και της οικογένειας ... και όλων όσων βρίσκονταν σε επικοινωνία με αυτούς. Ως αποτέλεσμα της συλλογής μεγάλου όγκου μη δεκτικού αμφισβήτησης αποδεικτικού υλικού σε βάρος τους (χαρακτηριστικές είναι οι συνομιλίες μεταξύ ... - ... και ... - αδελφών ..., στις οποίες γίνεται εκτενής -έστω και με χρήση κωδικών λέξεων- αναφορά στα σχέδιά τους), τόσο ο ... ... όσο και οι ... και ...αποδέχονται τη συμμετοχή τους σε αυτήν τη δεύτερη «ένωση» που αποσκοπούσε στη με διάπραξη κακουργήματος (αρπαγής ή ληστείας) απόσπαση από τη ...όποιου χρηματικού ποσού αυτή είχε συγκεντρώσει ως λύτρα και φύλαγε στην οικία της, προς άμεση διάθεση. Οι ανωτέρω κατηγορούμενοι περιορίστηκαν κυρίως στο να ισχυριστούν ότι κατά το χρόνο της σύλληψής τους είχαν πλέον εγκαταλείψει τα σχέδιά τους και ότι είχε διαρραγεί η εμπιστοσύνη τους στον ... ..., ισχυρισμοί που όμως με κανέναν τρόπο δεν επιβεβαιώνονται από την ανάγνωση των απομαγνητοφωνηθεισών συνομιλιών τους και την ακρόαση των λοιπών μεταξύ τους συνδιαλέξεων. ʼλλωστε ο χρόνος που μεσολάβησε μεταξύ της 14ης-10-2012, οπότε, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, βρίσκονταν σε ετοιμότητα δράσης, και της 16ης-10-2012, οπότε έλαβε χώρα η σύλληψή τους, είναι εξαιρετικά μικρός, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ότι είχαν μεταβάλει στο μεταξύ τις απόψεις τους και είχαν αποφασίσει να μην προχωρήσουν σε περαιτέρω ενέργειες σε βάρος της .... Ακόμη όμως και ο ... αποδέχεται τη συμμετοχή του σε αυτήν τη δεύτερη «ένωση», επιχειρώντας να μεταφέρει το βάρος του σχεδιασμού και της εκτέλεσης στον ... και ισχυριζόμενος περαιτέρω ότι ουδέποτε είχαν σοβαρή πρόθεση να προβούν σε κάποια αξιόποινη πράξη σε βάρος της .... Ο τελευταίος αυτός ισχυρισμός του κρίνεται τουλάχιστον αβάσιμος, λαμβανομένης υπόψη της προηγηθείσας συμπεριφοράς του και του ότι ευθύς εξ αρχής το ενδιαφέρον του είχε κεντρίσει η προοπτική να αποκτήσει άμεσα (και ίσως άκοπα και αναίμακτα) ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, προοπτική που συνέχισε να τον απασχολεί, ακόμη και όταν ο αρχικός σχεδιασμός του απέτυχε παταγωδώς. Όσον αφορά δε την ποινική αξιολόγηση της συμπεριφοράς του ..., αυτός σαφέστατα βαρύνεται σημαντικά με τη στρατολόγηση των κουνιάδων του (... και ... ...), οι οποίοι -κατά παραδοχή τους- είναι ενεργοί χρήστες ναρκωτικών επί πολλά έτη και συνακόλουθα έχουν μειωμένες αναστολές αναφορικά με τις πράξεις στις οποίες θα μπορούσαν να προβούν, για να εξασφαλίσουν χρήματα για την αγορά των εκάστοτε απαιτούμενων ποσοτήτων ναρκωτικών ουσιών. Ο ..., όντας ο ίδιος γνώστης αυτής της κατάστασης και των κινδύνων που εγκυμονούσε, καθόσον ειδικά ο ... ... βρισκόταν κατ’ εκείνο το χρόνο σχεδόν διαρκώς υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών και επομένως δυσχερώς μπορούσε να ελέγξει και να συγκρατήσει τον εαυτό του (αρκετές φορές εγκατέλειψε την παρακολούθηση της ..., λόγω αυτής της κατάστασης στην οποία βρισκόταν), δεν δίστασε να «στρατολογήσει» όχι μόνο τους συγκεκριμένους συγγενείς του, αλλά επιχείρησε να εμπλέξει και το συνεταίρο του, ...(4ο κατηγορούμενο), ενώ τουλάχιστον μία φορά ζήτησε από τη σύζυγό του, ... ... (7η κατηγορουμένη) να τους συνοδεύσει στις παρακολουθήσεις, πιθανότατα υποψιαζόμενος ότι μπορεί να παρακολουθείται και ο ίδιος από την αστυνομία και προκειμένου να μην κινεί υποψίες με τις ενέργειές του. Για τους δύο συγκεκριμένους κατηγορουμένους (... και ...) το Δικαστήριο διατηρεί πολλές αμφιβολίες για εάν πράγματι συμμετείχαν στην προαναφερθείσα δεύτερη «ένωση», δεδομένου ότι δεν υφίστανται σε βάρος τους ξεκάθαρα ενοχοποιητικές συνδιαλέξεις με τα λοιπά μέλη της, ενώ χαρακτηριστικό είναι το ότι αυτοί απουσίαζαν από τη συνάντηση της 14ης 10-2012, οπότε οι λοιποί βρίσκονταν σε ετοιμότητα δράσης. Πέραν τούτων, ο ... σε όσες τηλεφωνικές συνομιλίες είχε με τον ... στις οποίες γινόταν αναφορά στα σχέδια του ... εμφανίζεται να απαντά μονολεκτικά και χωρίς ενδιαφέρον στα σχόλια του ... και δεν αναγνωρίστηκε από τους αστυνομικούς που επιτηρούσαν την οικία και το ιατρείο της ..., ως ένα από τα άτομα που την παρακολουθούσαν. Το ίδιο πρέπει να ειπωθεί εξάλλου και για την ... ..., για την οποία πρέπει επιπρόσθετα να επισημανθεί ότι κρίνεται ειλικρινής η αναφορά της στο Δικαστήριο για την προσπάθεια που έχει καταβάλει επί σειρά ετών (ακόμη και περιορίζοντας στο αναγκαίο ελάχιστο την επαφή της με τους αδελφούς και τη μητέρα της), ώστε η οικογένειά της (σύζυγος και τέκνα) να μην έχει εμπλοκή σε επικίνδυνες συμπεριφορές και συναναστροφές. Ενόψει τούτων, παρίσταται πειστικός ο ισχυρισμός της ότι πληροφορήθηκε για πρώτη φορά τις προθέσεις του συζύγου και των αδελφών της το βράδυ της 14ης-10-2012 και ότι επιχείρησε να τους αποτρέψει στο σύντομο χρόνο μέχρι τη σύλληψη όλων. Τέλος, όσον αφορά την ...και τους ισχυρισμούς της ότι είχε πλήρη άγνοια των σχεδίων του συζύγου της και ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στην εκπόνηση ή την εκτέλεσή τους, αυτοί κρίνονται παντελώς έωλοι, λαμβανομένης υπόψη της προηγηθείσας συμπεριφοράς της και της ενεργούς συμμετοχής της κατά το στάδιο της αρπαγής του ... και της απόπειρας εκβίασης της ..., στο μέτρο δε που από το αποδεικτικό υλικό (κυρίως τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων και την ακρόαση των μαγνητοφωνηθεισών συνομιλιών της ιδίας με τη ... και με τρίτα πρόσωπα) με κανέναν τρόπο δεν υποστηρίχθηκαν οι ισχυρισμοί της 8ης κατηγορουμένης ότι από την αρχή της έγγαμης συμβίωσής της με τον 1ο κατηγορούμενο ασχολείτο μόνο με τα του οίκου της και με την ανατροφή των κοινών τους τέκνων, δυσχερέστατα μπορεί να υποστηριχθεί ότι για κάποιον -μη προσδιοριζόμενο λόγο- αυτή αποκλείστηκε από τον ... ... από το δεύτερο αυτό στάδιο της εγκληματικής του δράσης.

Υπό αυτά τα δεδομένα και για όσους λόγους αναλυτικά ανωτέρω εκτέθηκαν, προέκυψε με βεβαιότητα -κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου- ότι οι 1ος, 2ος και 8η των κατηγορουμένων συμμετείχαν στα τελεσθέντα κατά το χρονικό διάστημα από 9-8-2012 έως 17-8-2012 κακουργήματα της ανθρωποκτονίας, της αρπαγής και της απόπειρας κακουργηματικής εκβίασης ως αυτουργοί (ο ... ως προς την ανθρωποκτονία από κοινού, ο ίδιος και η ...ως προς την αρπαγή και επίσης ο ίδιος και ο ... ως προς την εκβίαση, η οποία παρέμεινε στο στάδιο της απόπειρας) ή απλοί συνεργοί (η ...ως προς την εκβίαση), στη δε δεύτερη «ένωση» που σχηματίστηκε περί τα μέσα Σεπτεμβρίου του έτους 2012 συμμετείχαν οι ..., ... ..., ... και ...και ...για τη διάπραξη κακουργήματος και ειδικότερα είτε της αρπαγής είτε της ληστείας σε βάρος της ..., με αποκλειστικό σκοπό την απόκτηση του χρηματικού ποσού που η τελευταία είχε συγκεντρώσει και φύλασσε στην οικία της. Συνεπώς πρέπει να κριθούν ένοχοι: α) ο 1ος κατηγορούμενος της ανθρωποκτονίας από πρόθεση από κοινού τελεσθείσας, της αρπαγής κατά συναυτουργία, της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία και της συμμορίας του άρθρ. 187§5 ΠΚ, β) ο 2ος κατηγορούμενος της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία, γ) ο 3ος κατηγορούμενος ένοχος για την πράξη της συμμορίας του άρθρ. 187§5 ΠΚ, δ) ο 5ος κατηγορούμενος για την πράξη της συμμορίας του άρθρ. 187§5 ΠΚ, ε) ο 6ος κατηγορούμενος για την πράξη της συμμορίας του άρθρ. 187§5 ΠΚ και στ) η 8η κατηγορουμένη ένοχη της αρπαγής κατά συναυτουργία, της πράξης της απλής συνέργειας σε απόπειρα εκβίασης (κατ’ επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας από εκείνη της άμεσης συνέργειας στην ίδια πράξη) και της πράξης της συμμορίας του άρθρ. 187§5 ΠΚ, ενώ αντίστοιχα αθώοι πρέπει να κηρυχθούν ο 3ος κατηγορούμενος για την πράξη της άμεσης συνέργειας στην απόπειρα εκβίασης, ο 4ος κατηγορούμενος για την πράξη της συμμορίας του άρθρ. 187§5 ΠΚ και η 7η κατηγορουμένη για την πράξη της συμμορίας του άρθρ. 187§5 ΠΚ, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ το δια του συνηγόρου του εκπροσωπούμενο (σύμφ. με την από 21-3-14 υπεύθυνη δήλωσή του) κατηγορούμενο 1) ... ... του ... και της …, που γεννήθηκε στις Θαλάμες Μεσσηνίας, στις 5-3-1941, συνταξιούχο ΙΚΑ, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενο στις Φυλακές Ιωαννίνων από τις 16-10-2012, 2) με παρόντα τον ...του ...και της , που γεννήθηκε στην Κούμανη Μεσαριάς ʼνδρου, στις 15-11-1955, επιπλοποιό, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Καλλιθέας Αττικής επί των οδών …, 3) με παρόντα τον ... του ... και της , που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 4-12-1967, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 4) με παρόντα τον ...του ... και της Ισμήνης, που γεννήθηκε στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, στις 8-6-1968, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Αγίων Αναργύρων Αττικής επί της …, 5) με παρόντα το ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 15-8-1977, παλιατζή, άγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 6) με παρόντα το ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 30-6-1981, άνεργο, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 7) με παρούσα την ... ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 28-6-1976, ιδιωτική υπάλληλο, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί των οδών … και 8) την δια των συνηγόρων της εκπροσωπουμένη (σύμφ. με την από 19-3-14 υπεύθυνη δήλωσή της) ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 28-5-1961, οικοκυρά, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενη στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού από 7-1-2013.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον 1ο κατηγορούμενο, ... ... του ..., ομόφωνα, ένοχο, του ότι στους παρακάτω αναφερόμενους τόπους και χρόνους με περισσότερες πράξεις τέλεσε περισσότερα εγκλήματα, που προβλέπονται και τιμωρούνται από το νόμο με στερητικές της ελευθερίας ποινές φυλάκισης και κάθειρξης, και ειδικότερα του ότι:

Α) Στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, σε άγνωστο ειδικότερο χρονικό σημείο, αλλά πάντως εντός του χρονικού διαστήματος από τη 14η-8-2012 έως και τη 18η-8-2012, ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο με έτερα πρόσωπα, τα στοιχεία ταυτότητας των οποίων δεν διακριβώθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία, με πρόθεση σκότωσε άλλον και συγκεκριμένα, στον ως άνω τόπο και χρονικό διάστημα ο κατηγορούμενος, αφού προηγουμένως είχε απαγάγει και κατακρατήσει με τους ανωτέρω συναυτουργούς του το ..., ευρισκόμενοι σε ήρεμη ψυχική κατάσταση τόσο κατά την λήψη της σχετικής απόφασης όσο και κατά την εκτέλεση της κατωτέρω πράξης, έπληξαν αυτόν με ανθρωποκτόνο δόλο με άγνωστο προς το παρόν όπλο ή όργανο, προξενώντας σε αυτόν σοβαρές σωματικές κακώσεις, οι οποίες επέφεραν τον θάνατο του.

Β) Στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, το χρονικό διάστημα από ώρα 15.47 περίπου της 9ης-8-2012 έως και τουλάχιστον τη 14η-8-2012, ο ανωτέρω κατηγορούμενος και η 8η κατηγορουμένη, ...του ..., καθώς και έτερα πρόσωπα, τα στοιχεία ταυτότητας των οποίων δεν διακριβώθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία, με απάτη και βία συνέλαβαν, απήγαγαν και παράνομα κατακράτησαν κάποιον, περιάγοντας αυτόν σε κατάσταση ομηρίας και αποστερώντας τον από την προστασία της πολιτείας, η πράξη τους δε αυτή, έγινε με σκοπό να εξαναγκασθεί άλλος σε πράξη, για την οποία δεν υπήρχε υποχρέωσή του. Συγκεκριμένα, η 8η κατηγορουμένη συνομίλησε την 9η-8-2012 τρεις (3) φορές με το ... και συγκεκριμένα περί ώρες 15.47, 16.33 και από ώρα 19.37 έως 19.48, και πέτυχε με απατηλή συμπεριφορά να επιτύχει την αναχώρησή του από το Διακοπτό Αχαΐας, όπου παραθέριζε με την οικογένειά του, και τη μετάβασή του σε άγνωστο σημείο της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, όπου ο 1ος κατηγορούμενος και οι ως άνω άγνωστοι συναυτουργοί με βία τον συνέλαβαν, τον κατακράτησαν παράνομα και τον περιήγαγαν σε κατάσταση ομηρίας, με σκοπό να εξαναγκαστεί η μητέρα του απαχθέντος, ..., να τους καταβάλει το ποσό των 620.000 € προς απελευθέρωσή του, καταβολή για την οποία δεν υπήρχε νόμιμη υποχρέωσή της.

Γ) Στους παρακάτω αναφερόμενους τόπους και χρόνους ο ως άνω κατηγορούμενος και ο 2ος κατηγορούμενος, ... του , ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο και με σκοπό να αποκομίσουν παράνομο περιουσιακό όφελος, κατά το χρονικό διάστημα από ώρα 2.30 της 10ης-8-2012 έως ώρα 23.45 της 17ης-8-2012, μετέβησαν σε έξι διαφορετικά καρτοτηλέφωνα του Ο.Τ.Ε., ευρισκόμενα στο Παλαιό Φάληρο, στις Τζιτζιφιές και στη Νέα Σμύρνη Αττικής, και πραγματοποίησαν δώδεκα (12) συνολικά κλήσεις προς τις με αριθμούς … και … συνδέσεις κινητής και σταθερής τηλεφωνίας, αντίστοιχα της .... Πριν από κάθε κλήση ο 1ος κατηγορούμενος έθετε στη συσκευή την τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε. και πληκτρολογούσε τον αριθμό, στη συνέχεια δε έδινε το ακουστικό στο 2ο κατηγορούμενο, ο οποίος, υπό τις οδηγίες του συμπαριστάμενου 1ου κατηγορουμένου, διατύπωνε απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής του γιου της καλούμενης, ..., τον οποίον ο 1ος, η 8η των κατηγορουμένων και οι άγνωστοι συναυτουργοί τους είχαν συλλάβει και περιαγάγει σε κατάσταση ομηρίας, σύμφωνα με τα ανωτέρω υπό (Β) διαλαμβανόμενα, και ζητούσε την καταβολή του ποσού των 620.000 € ως λύτρα για την απελευθέρωσή του. Η πράξη τους όμως αυτή δεν ολοκληρώθηκε από εμπόδια εξωτερικά και όχι από δική τους θέληση και συγκεκριμένα διότι η εξαναγκαζομένη δεν δεχόταν να καταβάλει οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, εάν προηγουμένως δεν συνομιλούσε με το γιο της, πράγμα όμως αδύνατο, αφού αυτός γνώριζε τους απαγωγείς του και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να αποκαλύψει την ταυτότητά τους και

Δ) Στην Αττική κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2012 έως και τη 16η-10-2012, ο ως άνω κατηγορούμενος, ... του ..., από κοινού με τους ... του ..., ...του ..., ...του ... και ...του ... ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της ..., είτε την αρπαγή της.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ ένοχο, ομόφωνα, το 2ο κατηγορούμενο, ..., του ότι ενεργώντας από κοινού με τον 1ο κατηγορούμενο, με κοινό δόλο και με σκοπό να αποκομίσουν παράνομο περιουσιακό όφελος, επεχείρησαν να εξαναγκάσουν κάποιον σε πράξη από την οποία θα επερχόταν ζημία σε βάρος της περιουσίας του, με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής προσώπου, πράξη η οποία δεν ολοκληρώθηκε από εμπόδια εξωτερικά και όχι από δική τους θέληση. Ειδικότερα, κατά το χρονικό διάστημα από ώρα 2.30 της 10ης-8-2012 έως ώρα 23.45 της 17ης-8-2012 οι προαναφερόμενοι κατηγορούμενοι μετέβησαν σε έξι (6) διαφορετικά καρτοτηλέφωνα του ΟΤΕ, ευρισκόμενα στο Παλαιό Φάληρο, στις Τζιτζιφιές και στη Νέα Σμύρνη Αττικής, και πραγματοποίησαν δώδεκα (12) συνολικά κλήσεις προς τις με αριθμούς … και … συνδέσεις κινητής και σταθερής τηλεφωνίας αντίστοιχα της .... Πριν από κάθε κλήση ο 1ος κατηγορούμενος έθετε στη συσκευή την τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε. και πληκτρολογούσε τον αριθμό, στην συνέχεια δε έδινε το ακουστικό στον κατηγορούμενο ..., ο οποίος, υπό τις οδηγίες του συμπαριστάμενου 1ου κατηγορουμένου, διατύπωνε απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής του γιου της καλούμενης, ......, τον οποίον ο 1ος, η 8η των κατηγορουμένων και οι άγνωστοι συναυτουργοί τους είχαν συλλάβει και περιαγάγει σε κατάσταση ομηρίας σύμφωνα με τα ανωτέρω υπό (Β) πράξη του 1ου κατηγορουμένου διαλαμβανόμενα, και ζητούσε την καταβολή του ποσού των 620.000 € ως λύτρα για την απελευθέρωση του. Η πράξη τους όμως αυτή δεν ολοκληρώθηκε από εμπόδια εξωτερικά και όχι από δική τους θέληση, συγκεκριμένα δε διότι η εξαναγκαζομένη δεν δέχθηκε να καταβάλει οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, εάν προηγουμένως δεν συνομιλούσε με το γιο της, πράγμα όμως αδύνατο, αφού αυτός γνώριζε τους απαγωγείς του και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να αποκαλύψει την ταυτότητά τους.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ αθώο, ομόφωνα, τον 3ο κατηγορούμενο, ... του ..., του ότι στην Καλλιθέα Αττικής κατά το χρονικό διάστημα από τη 10η-8-2012 έως και τη 17η-8-2012 παρακολουθούσε τις εκτός οικίας κινήσεις της ..., την οποία ο 1ος κατηγορούμενος, ... του ..., και ο 2ος κατηγορούμενος, ... του ..., επιχείρησαν να εξαναγκάσουν με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής του γιου της, ..., να τους καταβάλει το χρηματικό ποσό των 620.000 € ως λύτρα για την απελευθέρωσή του. Ακολούθως ο τρίτος κατηγορούμενος προέβαινε σε ενημέρωση του 1ου κατηγορούμενου, ο οποίος διαμόρφωνε αποτελεσματικότερα τη στρατηγική του για την επιτυχή έκβαση της πράξης της εκβίασης και συγκεκριμένα έδινε οδηγίες στον ..., ώστε να αναφέρει αυτές τις κινήσεις κατά τις συνομιλίες του με την παθούσα, πείθοντας την τελευταία για τη βασιμότητα και επικινδυνότητα της απειλής της ζωής του γιου της. Όμως, η πράξη των ως άνω συναυτουργών δεν ολοκληρώθηκε από εμπόδια εξωτερικά και όχι από δική τους θέληση και συγκεκριμένα διότι η εξαναγκαζομένη δεν δεχόταν να καταβάλει οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, εάν προηγουμένως δεν συνομιλούσε με το γιο της, πράγμα όμως αδύνατο, αφού αυτός γνώριζε τους απαγωγείς του και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να αποκαλύψει την ταυτότητά τους.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ ένοχο, ομόφωνα, τον 3ο κατηγορούμενο, ... του ... του ότι στην Αττική κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2012 έως και τη 16η-10-2012, ο ως άνω κατηγορούμενος από κοινού με τους ... ... του ..., ...του ..., ...του ... και ...του ... ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της ..., είτε την αρπαγή της.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ αθώους, ομόφωνα, τους 4ο και 7η των κατηγορούμενων, ...και ... ... αντίστοιχα του ότι στην Αττική κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2012 έως και τη 16η-10-2012, οι ως άνω κατηγορούμενοι από κοινού με τους ... ... του ..., ... του ..., ...του ..., ...του ... και ...του ... ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της ..., είτε την αρπαγή της.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ ενόχους, ομόφωνα, τους 5ο και 6ο των κατηγορούμενων, ...του ... και ...του ... αντίστοιχα, του ότι στην Αττική κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2012 έως και τη 16η-10-2012, οι ως άνω κατηγορούμενοι από κοινού με τους ... ... του ..., ... του ... και ...του ... ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της ..., είτε την αρπαγή της.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την 8η κατηγορουμένη, ...του ..., ένοχη, ομόφωνα, του ότι στους παρακάτω αναφερόμενους τόπους και χρόνους με περισσότερες πράξεις τέλεσε περισσότερα εγκλήματα, που προβλέπονται και τιμωρούνται από το νόμο με στερητικές της ελευθερίας ποινές φυλάκισης και κάθειρξης, και ειδικότερα του ότι:

Α) Στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, το χρονικό διάστημα από ώρα 15.47 περίπου της 9ης-8-2012 έως και τουλάχιστον τη 14η-8-2012, ο 1ος κατηγορούμενος, ... του ..., και η ανωτέρω κατηγορουμένη, καθώς και έτερα πρόσωπα, τα στοιχεία ταυτότητας των οποίων δεν διακριβώθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία, με απάτη και βία συνέλαβαν, απήγαγαν και παράνομα κατακράτησαν κάποιον, περιάγοντας αυτόν σε κατάσταση ομηρίας και αποστερώντας τον από την προστασία της πολιτείας, η πράξη τους δε αυτή, έγινε με σκοπό να εξαναγκασθεί άλλος σε πράξη, για την οποία δεν υπήρχε υποχρέωσή του. Συγκεκριμένα, η ανωτέρω κατηγορουμένη συνομίλησε την 9η-8-2012 τρεις (3) φορές με το ... και συγκεκριμένα περί ώρες 15.47, 16.33 και από ώρα 19.37 έως 19.48, και πέτυχε με απατηλή συμπεριφορά να επιτύχει την αναχώρησή του από το Διακοπτό Αχαΐας, όπου παραθέριζε με την οικογένειά του, και τη μετάβασή του σε άγνωστο σημείο της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, όπου ο 1ος κατηγορούμενος και οι ως άνω άγνωστοι συναυτουργοί με βία τον συνέλαβαν, τον κατακράτησαν παράνομα και τον περιήγαγαν σε κατάσταση ομηρίας, με σκοπό να εξαναγκαστεί η μητέρα του απαχθέντος, ..., να τους καταβάλει το ποσό των 620.000 € προς απελευθέρωσή του, καταβολή για την οποία δεν υπήρχε νόμιμη υποχρέωσή της.

Β) (κατ’ επιτρεπτή μεταβολή κατηγορίας σε απλή συνέργεια σε απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία από άμεση συνέργεια σε απόπειρα εκβίασης με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο) Στην Καλλιθέα Αττικής το χρονικό διάστημα από τη 10η-8-2012 έως και τη 17η-8-2012 με πρόθεση παρείχε οποιαδήποτε συνδρομή σε δράστες απόπειρας κακουργηματικής εκβίασης, κατά τη διάρκεια αυτής της πράξης και στην εκτέλεση της κύριας πράξης. Ειδικότερα στον ως άνω τόπο και χρόνο η ανωτέρω κατηγορουμένη, εκμεταλλευόμενη την εμπιστοσύνη που της επεδείκνυε η παθούσα, ..., λόγω της στενής φιλικής τους σχέσης, αφενός μεν πίεζε την τελευταία να καταβάλει τα λύτρα και να μην ειδοποιήσει την αστυνομία, ώστε οι δυο ως άνω συναυτουργοί, ... και ..., να δρουν ανενόχλητοι, αφετέρου δε αποσπούσε από την τελευταία και τους συγγενείς της λεπτομερή καταγραφή των κινήσεών της και πληροφορίες ως προς την ποσότητα των χρημάτων που είχαν ήδη συγκεντρωθεί, ακολούθως δε προέβαινε σε ενημέρωση του 1ου κατηγορούμενου, ο οποίος διαμόρφωνε αποτελεσματικότερα τη στρατηγική του για την επιτυχή έκβαση της πράξης της εκβίασης και συγκεκριμένα έδινε οδηγίες στον ..., ώστε να αναφέρει αυτές τις κινήσεις κατά τις συνομιλίες του με την παθούσα, πείθοντας την τελευταία για τη βασιμότητα και επικινδυνότητα της απειλής της ζωής του γιου της. Όμως η πράξη τους δεν ολοκληρώθηκε από εμπόδια εξωτερικά και όχι από δική τους θέληση και και συγκεκριμένα διότι η εξαναγκαζομένη δεν δεχόταν να καταβάλει οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, εάν προηγουμένως δεν συνομιλούσε με το γιο της, πράγμα όμως αδύνατο, αφού αυτός γνώριζε τους απαγωγείς του και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να αποκαλύψει την ταυτότητά τους και

Γ) Στην Αττική κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2012 έως και τη 16η-10-2012, η ως άνω κατηγορουμένη από κοινού με τους ... ... του ..., ... του ..., ...του ... και ...του ... ενώθηκαν, για να διαπράξουν κακούργημα και ειδικότερα για να διαπράξουν είτε ληστεία σε βάρος της ..., είτε την αρπαγή της.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριό του.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, οι συνήγοροι υπεράσπισης των καταδικασθέντων κατηγορουμένων, αφού ζήτησαν και πήραν το λόγο από το Πρόεδρο, διαδοχικά ο καθένας, υπέβαλαν αιτήματα αναγνώρισης ελαφρυντικών περιστάσεων α) του άρθρ. 84§2α’ ΠΚ ο συνήγορος του κατηγορουμένου ......, β) του άρθρ. 84§2α’, β’, δ’ και ε’ ΠΚ του κατηγορουμένου ..., γ) του άρθρ. 84§2α’ και ε’ ΠΚ του κατηγορουμένου ..., δ) του άρθρ. 84§2δ’ και ε’ ΠΚ του κατηγορουμένου ..., ε) του άρθρ. 84§2δ’ ΠΚ του κατηγορουμένου ... και στ) του άρθρ. 84§2α’ της κατηγορουμένης .... Ακολούθως ο συνήγορος υπεράσπισης του 2ου κατηγορουμένου κατέθεσε και εγγράφως το αίτημα για καταχώρηση στα πρακτικά και το οποίο έχει ως εξής:

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Του του ...και της .., γεννηθέντος στις 15-11-1955 στην ʼνδρο, κατοίκου Καλλιθέας Αττικής, οδός ….

Εκδικάζεται με αρχική δικάσιμο την 3η Φεβρουαρίου 2014 σε πρώτο βαθμό η κατηγορία που βαρύνει τον κατηγορούμενο, ήτοι το αδίκημα της απόπειρας εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος, ότι δηλαδή ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο με τους συγκατηγορουμένους του, με σκοπό να αποκομίσουν παράνομο περιουσιακό όφελος, επιχείρησαν πράξη που περιέχει αρχή εκτελέσεως του ως άνω εγκλήματος, η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε για λόγους ανεξάρτητους από τη βούληση τους.

Για όσες από τις επιμέρους πτυχές της κατηγορίας ο ... αποδειχθεί ότι τέλεσε και κριθεί ένοχος, αιτείται ευπροσώπως από το δικαστήριο Σας την αναγνώριση στο πρόσωπο του των κάτωθι ελαφρυντικών περιστάσεων:

Α) Ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 α'

Από το Δελτίο Ποινικού μητρώου του κατηγορουμένου, αλλά και από όλα τα αποδεικτικά στοιχεία, προκύπτει με σαφήνεια ότι στο παρελθόν δεν έχει τελέσει κανένα αδίκημα, ουδεμία άλλωστε - από οποιοδήποτε στοιχείο της δικογραφίας -εμπλοκή του προκύπτει με τις διωκτικές Αρχές και την ποινική Δικαιοσύνη. Πολλώ, δε, μάλλον, ουδέποτε έχει κατηγορηθεί για σχετικές με το ως άνω αδίκημα παραβάσεις του ΠΚ ή συναφούς απαξίας πράξεων. Εξάλλου, η ηλικία του (59 ετών) και το σύνολο των βιοτικών (οικογενειακών και επαγγελματικών) σχέσεων του οδηγούν με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι η μέχρι τούδε ζωή του υπήρξε από κάθε άποψη ανεπίληπτη και αψεγάδιαστη. Πρόκειται, κατά συνέπεια, για έναν «πρωτόπειρο εγκληματία», του οποίου η μέχρι τούδε ποινική μεταχείριση (12μηνη προσωρινή κράτηση) κρίνεται αρκετή, αν όχι αυστηρή, για να τον αποτρέψει στο μέλλον από οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη. Εξάλλου, από την έκδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος και τη συνακόλουθη αποφυλάκιση του, σε ουδεμία παράβαση υπέπεσε και ουδέν ποινικό αδίκημα ετέλεσε.

Τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά θα πρέπει να οδηγήσουν στην αναγνώριση του ελαφρυντικού του άρθρου 84 παρ. 2 α' στο πρόσωπο του κατηγορουμένου, ότι δηλαδή μέχρι το χρόνο τέλεσης της πράξης έζησε έντιμη ατομική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή και, ως εκ τούτου, σε περίπτωση τυχόν καταδικαστικής απόφασης, σε επιβολή ελαττωμένης ποινής, κατ' άρθρο 83 ΠΚ.

Β) Ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 β':

Από το σύνολο του μακροσκελέστατου αποδεικτικού υλικού, τις απολογίες του συγκατηγορουμένου του ..., τις απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες και τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης, προκύπτει άνευ στοιχειοθετημένου αντιλόγου ότι ο ...συμμετείχε στην απόπειρα εκβίασης κατά της ...μετά από παρότρυνση του πρώτου κατηγορουμένου και υπό τη συνεχή και αυστηρή επιτήρηση του ως προς τις απειλές κατά αυτής. Ο ίδιος, δε, ισχυρίζεται εξαρχής ότι ουδόλως γνώριζε το πρόσωπο το οποίο είχε απαχθεί, ούτε, βεβαίως το πρόσωπο με το οποίο συνομιλούσε στα πλαίσια των εκβιαστικών απαιτήσεων, εκδοχή η οποία ισχυροποιείται μετά από ενδελεχή επισκόπηση κυρίως του ύφους και των συγκεκριμένων λέξεων που χρησιμοποιεί στις συνομιλίες. Πόρρω απέχει το ύφος και το λεξιλόγιο του (καθώς επίσης και τα συνεχή του κομπιάσματα και τραυλίσματα) από εκείνο του στυγνού και συνειδητοποιημένου εκβιαστή που μετέρχεται κάθε γλωσσικό μέσο για να πετύχει το σκοπό του. Λειτούργησε συνεπώς ο κατηγορούμενος ...σε πλαίσιο αυστηρών υποδείξεων υπό του συγκατηγορουμένου του, τον οποίο σεβόταν, εκτιμούσε υπέρ του δέοντος και από τον οποίο έτρεφε βάσιμες προσδοκίες μελλοντικών εξυπηρετήσεων, σαν και αυτές που του είχε κάνει στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, προφανώς λόγω της προγενέστερης επαγγελματικής του ιδιότητας.

Η παραπάνω αντικειμενική και αληθής κατάσταση θα πρέπει να οδηγήσουν στην αναγνώριση στο πρόσωπο του του ελαφρυντικού του άρθρου 84 παρ. 2 β' ΠΚ, ότι δηλαδή στην πράξη του ωθήθηκε όχι από ταπεινά ελατήρια αλλά από την ολόψυχη του θέληση να εξυπηρετήσει το στενό του φίλο και πρώτο κατηγορούμενο.

Γ) Ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 δ' και ε΄

Κρίνεται παγίως ότι «για μεν την καλή συμπεριφορά, δεν αρκεί μόνο η καλή διαγωγή στη φυλακή (ΑΠ 1063/1981), δηλαδή η παθητική απλώς συμπεριφορά σύμφωνα με τους κανονισμούς της φυλακής, αλλά απαιτείται και θετική συμπεριφορά του κατηγορουμένου» (ΕφΙωανν 7/1998, ΠοινΔνη 1999, σελ 26), η οποία «είναι εκδήλωση μετά την τέλεση της πράξεως η οποία αξιολογείται ως επίδειξη μεταβολής ψυχικής διαθέσεως και ενστερνίσεως των κανόνων της κοινωνικής συμβιώσεως» (ΑΠ 267/1995, ΠοινΧρ 1995, σελ 605).

Στο πλαίσιο αυτό, στην προκειμένη περίπτωση η αναγνώριση της παραπάνω ελαφρυντικής περίστασης θα πρέπει να γίνει δεκτή, καθώς αποδεικνύεται ότι η συμπεριφορά του κατηγορουμένου μετά την τέλεση της πράξης δεν ήταν μόνο «τυπικά» καλή αλλά κατέβαλλε προσωπική προσπάθεια να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που κατά τεκμήριο σηματοδοτούν θετικές επιπτώσεις στην συμπεριφορά και, εν γένει, στη ζωή του. Όπως βεβαιώνεται από το σχετικό προσκομιζόμενο πιστοποιητικό της φυλακής, προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος όλο το χρονικό διάστημα της προσωρινής του κρατήσεως εργάστηκε σταθερά και σημείωσε αξιόλογο αριθμό μεροκάματων, ενώ συγχρόνως, ο πειθαρχικός του φάκελος είναι καθαρός.

Συγχρόνως, ο εκκαλών μετά την αποφυλάκιση του, εργάζεται αδιαλλείπτως, λαμβανομένων βέβαια υπόψη και των δυσχερέστατων συνθηκών στην αγορά εργασίας, τελευταία δε επαναδραστηριοποιήθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση, την οποία διατηρεί από τριακονταετίας.

Εξάλλου, όπως προέκυψε από την αποδεικτική διαδικασία και ειδικότερα από την κατάθεση της μάρτυρα ..., ο ...συνέβαλε με πολύτιμες πληροφορίες, αναφορικά με το πρόσωπο του πρώτου κατηγορουμένου, να αναδυθούν στην επιφάνεια κρίσιμες λεπτομέρειες που διελεύκαναν, εν πολλοίς, τα υπό διερεύνηση εγκλήματα. Σταχυολογώντας αυτές, θα ξεχωρίζαμε ως κρισιμότερες τη μαρτυρία του με το κινητό τηλέφωνο που του υπέδειξε ο πρώτος κατηγορούμενος ως το κινητό του ......, πράγμα που επιβεβαιώθηκε από την κατάθεση του μάρτυρα .... Επίσης, η συχνή οπλοφορία του ..... ήταν κάτι που πρώτος ο κατηγορούμενος ... ανέδειξε και μετά επιβεβαιώθηκε, δια των καταθέσεων των μαρτύρων του κατηγορητηρίου, από την ακροαματική διαδικασία. Τέλος, η ειλικρινής εκ μέρους του αναφορά όλων των κρίσιμων για την απόπειρα εκβίασης τηλεφωνικών στιχομυθιών συνέτεινε στο μέγιστο βαθμό στην αποκάλυψη της συμμετοχής και άλλων, πλην του βασικού κατηγορουμένου, συνεργών στην υπό δικαστική κρίση υπόθεση.

Τα ως άνω πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν θα πρέπει να οδηγήσουν στην αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 δ' και ε', ότι δηλαδή πράγματι επέδειξε καλή συμπεριφορά μετά την τέλεση της πράξης και αναγνωρίζει ανεπιφύλακτα το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, επιδεικνύοντας και ενώπιον του σεβαστού Δικαστηρίου ειλικρινή μεταμέλεια, συνεισφέροντας ό,τι ήταν για αυτόν ανθρωπίνως δυνατό προς το σκοπό της ανάδυσης της ουσιαστικής αλήθειας. Η αναγνώριση των ελαφρυντικών αυτών περιστάσεων οδηγεί, ακολούθως, σε περίπτωση καταδικαστικής απόφασης, σε επιβολή ελαττωμένης ποινής, κατ' άρθρο 83 ΠΚ.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο Συνήγορος υπεράσπισης

Ακολούθως η Εισαγγελέας, που πήρε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε την απόρριψη των αιτηθέντων ελαφρυντικών του άρθρ. 84 ΠΚ για όλους τους καταδικασθέντες κατηγορούμενους.

Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε διαδοχικά στον καθέναν ο λόγος από τον Πρόεδρο, εμμένουν στα αιτηθέντα ελαφρυντικά.

Οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι ρωτήθηκαν από τον Πρόεδρο, διαδοχικά ο καθένας, ζήτησαν ό,τι και οι συνήγοροί τους.

Ακολούθως το Δεύτερο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών αποσύρθηκε για διάσκεψη στο ειδικό δωμάτιο που έχει οριστεί για το σκοπό αυτό και αφού διασκέφτηκε μυστικά με την παρουσία και της Γραμματέα του, κατήρτισε, αφού δε επανήλθε στις έδρες του, δημοσίευσε αμέσως με τον Πρόεδρο του, την ταυτάριθμη απόφασή του (305/21-3-2014), την οποία απήγγειλε σε δημόσια συνεδρίαση με το παρακάτω περιεχόμενο:

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Όπως προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρ. 84§2 περ. α’, β’, δ’ και ε’ ΠΚ, για τη στοιχειοθέτηση των προβλεπόμενων από αυτές ελαφρυντικών περιστάσεων, που επιφέρουν μείωση της ποινής, κατά τα οριζόμενα στο άρθρ. 83 του ίδιου κώδικα, πρέπει αντίστοιχα ο υπαίτιος: α) να είχε ζήσει έως το χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή, η οποία να αποδεικνύεται από συγκεκριμένα (θετικά) περιστατικά έντιμης ζωής και μάλιστα σε όλους του τομείς συμπεριφοράς που ορίζονται στην περίπτωση α’ της παρ. 2 του άρθρ. 84 ΠΚ, β) στην πράξη του να ωθήθηκε από όχι ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή διατελώντας υπό την επίδραση σοβαρής απειλής ή υπό την επιβολή προσώπου στο οποίο αυτός οφείλει υπακοή ή με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης, ειδικά δε για την περίπτωση των μη ταπεινών αιτίων η «μη ταπεινότητα» αυτών κρίνεται όχι υποκειμενικά, δηλαδή κατά την αντίληψη του δράστη, αλλά αντικειμενικά, δηλαδή κατά την αντίληψη της κοινωνίας (βλ. Μ. Μαργαρίτη, «ΕρμΠΚ», έκδ. 2009, άρθρ. 84, αριθ. 2, σελ. 227, όπου και παραπομπές σε νομολογία), γ) να έδειξε ειλικρινή μετάνοια και να επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του, δηλαδή πρέπει η έμπρακτη μετάνοια όχι μόνο να είναι ειλικρινής, αλλά και να εκδηλώνεται εμπράκτως, δηλαδή να συνδυάζεται με πραγματικά περιστατικά τα οποία μαρτυρούν ότι ο κατηγορούμενος επιζήτησε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του (βλ. ΑΠ 45/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ»), και δ) η καλή συμπεριφορά του υπαιτίου μετά την πράξη να εκτείνεται σε σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, να είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησής του και να μην είναι αποτέλεσμα φόβου ή καταναγκασμού, πρέπει δηλαδή η συμπεριφορά αυτή να εκτείνεται σε μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα και υπό καθεστώς ελευθερίας του υπαιτίου, διότι τότε μόνον η επιλογή του αντανακλά στην γνήσια ψυχική του στάση και παρέχει αυθεντική μαρτυρία, ως προς την ποιότητα του ήθους του και της κοινωνικής προδιάθεσής του και δη απαιτείται, εκτός από το μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα, η συνδρομή και άλλων περιστατικών δηλωτικών της αρμονικής διαβίωσης του δράστη μετά την πράξη. Η καλή συμπεριφορά δεν εννοείται ως παθητικά καλή διαγωγή ή ως μη κακή ή μόνον ως απουσία παραβατικότητας, αντίθετα περιλαμβάνει και τη θετική δραστηριότητα του υπαιτίου, η οποία εκδηλώνεται αυτοβούλως και όχι ως αποτέλεσμα φόβου ή καταναγκασμού και οπωσδήποτε να υπάρχει βελτίωση της συμπεριφοράς του. Συνεπώς, για τη στοιχειοθέτηση του ανωτέρω ισχυρισμού του δράστη, διαβιούντος υπό καθεστώς ελευθερίας, μη κρατούμενου σε φυλακή, δεν αρκεί η επίκληση και απόδειξη καλής και συνήθους συμπεριφοράς, και δη εργασίας και ομαλής οικογενειακής ζωής και μόνον, αλλά πρέπει να επικαλεσθεί ο κατηγορούμενος πραγματικά περιστατικά, θετικά και δηλωτικά της αρμονικής κοινωνικής διαβίωσής του επί μακρό χρόνο μετά την τέλεση της πράξης (βλ. ΑΠ 559/14 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 407/14 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 69/13 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ»).

Στην προκείμενη περίπτωση όλοι οι καταδικασθέντες κατηγορούμενοι με αιτήματά τους που υποβλήθηκαν άλλα προφορικώς και άλλα εγγράφως, με προφορική τους ανάπτυξη στο ακροατήριο, ζητούν την αναγνώριση στο πρόσωπό τους διαφόρων ελαφρυντικών περιστάσεων από εκείνες που προβλέπονται στη διάταξη του άρθρ. 84§2 ΠΚ. Ειδικότερα: Α) ο 1ος κατηγορούμενος, ..., με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του, ζήτησε να του αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου (άρθρ. 84§2α’ ΠΚ), επικαλούμενος ότι μέχρι την τέλεση των πράξεων για τις οποίες έχει ήδη κριθεί ένοχος έζησε έντιμη οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, ανατρέφοντας τέσσερα τέκνα και χωρίς να έχει απασχολήσει τη δικαιοσύνη. Ωστόσο με αυτό το περιεχόμενο ο ανωτέρω ισχυρισμός προβλήθηκε αορίστως, καθόσον δεν έγινε επίκληση συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών από τα οποία να μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος έζησε έντιμο βίο, η επίκληση δε του γεγονότος ότι δεν είχε ξαναδικασθεί και εργαζόταν μέχρι τότε δεν αρκεί, αφού απαιτείται επίκληση κατά τρόπο θετικό περιστατικών έντιμης ζωής σε όλους τους τομείς συμπεριφοράς που ορίζονται στο άρθρ. 84§2α’ ΠΚ. Πέραν όμως τούτου, από το αποδεικτικό υλικό και κυρίως από τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων ουδόλως επιβεβαιώθηκε η επικαλούμενη από τον κατηγορούμενο εικόνα της έντιμης ζωής, στο μέτρο που αυτός επί σειρά ετών προέβαινε σε διάφορες ενέργειες τουλάχιστον αμφίβολης νομιμότητας, εκμεταλλευόμενος γνωριμίες του σε διάφορες Αρχές και Υπηρεσίες, προκειμένου να παρέχει διάφορες «χάρες» και «εξυπηρετήσεις» σε διάφορα πρόσωπα (ευνοϊκές τοποθετήσεις σε στρατιωτική υπηρεσία ή ευνοϊκές μεταθέσεις, διαγραφές τροχονομικών κλήσεων κ.λπ.), εξασφαλίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την αφοσίωση και την υποταγή τους, ώστε να μπορεί να τους χρησιμοποιήσει στις έκνομες δραστηριότητές του, όπως αυτές για τις οποίες ήδη κρίθηκε ένοχος. Β) Ο β’ κατηγορούμενος, ..., με έγγραφη αίτησή του προς το Δικαστήριο, που καταχωρίστηκε ανωτέρω στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού και αναπτύχθηκε προφορικά από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του, ζήτησε την αναγνώριση στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρ. 84§2α’, β’, δ’ και ε’ ΠΚ. Για τη στοιχειοθέτηση της πρώτης από τις ανωτέρω ελαφρυντικές περιστάσεις ωστόσο επικαλείται μόνο ότι έχει λευκό ποινικό μητρώο και ότι μετά την αποφυλάκισή του δεν υπέπεσε σε κάποια παράβαση, στοιχεία που ουδόλως επαρκούν, για να αναγνωριστεί η συνδρομή της συγκεκριμένης ελαφρυντικής περίστασης, αφού, όπως προαναφέρθηκε, η επίκληση και απόδειξη έντιμης επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής με διηγηματική μόνο αναφορά στη συνήθη ανθρώπινη συμπεριφορά, της δημιουργίας οικογένειας, της άσκησης επιτυχημένης επαγγελματικής δραστηριότητας και επίκλησης των σχετικών διατάξεων που προβλέπουν τις παραπάνω ελαφρυντικές περιστάσεις δεν αρκούν, αλλά απαιτείται απόδειξη κατά τρόπο θετικό περιστατικών έντιμης ζωής σε όλους τους τομείς συμπεριφοράς που ορίζονται στο άρθρ. 84§2α’ ΠΚ και δη θετική και επωφελής για την κοινωνία δράση και συμπεριφορά του καταδικασθέντος μετά τις ως άνω πράξεις του, μη αρκούσης της ήσυχης, χωρίς παραπτώματα, συμπεριφοράς του, υπαγορευμένης από το γεγονός ότι ήταν ακόμη εκκρεμείς οι εναντίον του ως άνω κατηγορίες. Περαιτέρω για τη στοιχειοθέτηση της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρ. 84§2β’ ΠΚ ο 2ος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι κατά το χρόνο της συμμετοχής του στην πράξη της απόπειρας εκβίασης, για την οποία κρίθηκε ένοχος, ότι βρισκόταν «υπό τη συνεχή και αυστηρή επιτήρηση» του 1ου κατηγορουμένου, που σεβόταν, εκτιμούσε υπέρ το δέον και από τον οποίο έτρεφε βάσιμες προσδοκίες μελλοντικών εξυπηρετήσεων, καθώς και από όχι ταπεινά ελατήρια, αλλά από την ολόψυχη του θέληση να εξυπηρετήσει το στενό του φίλο (1ο κατηγορούμενο). Ωστόσο οι ισχυρισμοί αυτοί είναι αντιφατικοί και αλληλοαναιρούνται, καθόσον δεν είναι δυνατό το ίδιο άτομο να ενεργεί υπό συνεχή και αυστηρή επιτήρηση -άρα χωρίς ελεύθερη βούληση- και ταυτόχρονα, λόγω της εκτίμησης που τρέφει για τον «επιτηρούντα», δηλαδή αυτόν που δεσμεύει την ελεύθερη βούλησή του, ενώ επίσης δεν είναι δυνατόν το ίδιο άτομο να ενεργεί τρέφοντας βάσιμες προσδοκίες μελλοντικών εξυπηρετήσεων από τον 1ο κατηγορούμενο (για την ποιότητα και τη νομιμότητα των οποίων έγινε λόγος αμέσως ανωτέρω) και ταυτόχρονα ελατήρια μη ταπεινά και από την ολόψυχη του θέληση να εξυπηρετήσει το στενό του φίλο. Πέραν όμως τούτου, στην προκείμενη περίπτωση από το αποδεικτικό υλικό ουδόλως προέκυψε το ότι ο 2ος κατηγορούμενος είχε τέτοια σχέση με τον πρώτο, ώστε να αιτιολογείται το να οφείλει σε αυτόν τυφλή υπακοή και να ενεργεί άκριτα υπό τις υποδείξεις του, ενώ, όπως προαναφέρθηκε, η υποκειμενική εκτίμηση του ιδίου (2ου κατηγορουμένου) για τη «μη ταπεινότητα» των ελατηρίων του δεν αποτελεί κριτήριο για την αναγνώριση της αιτούμενης ελαφρυντικής περίστασης, καθόσον το συγκεκριμένο ζήτημα κρίνεται αντικειμενικά, δηλαδή κατά την αντίληψη της κοινωνίας, η οποία αναμφίβολα χαρακτηρίζει ως σοβαρότατης ηθικής απαξίας και ενεργούμενη από ταπεινότατα ελατήρια πράξη την απόπειρα εξαναγκασμού μίας μητέρας σε καταβολή σημαντικού χρηματικού ποσού με απειλή κινδύνου (υπαρκτού ή όχι) για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του γιου της. Τέλος, ο 2ος κατηγορούμενος ζητά να αναγνωριστούν στο πρόσωπό του οι ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρ. 84§2δ’ και ε’ ΠΚ, ισχυριζόμενος αφενός ότι κατά το χρόνο της προφυλάκισής του δεν υπέπεσε σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα και σημείωσε αξιόλογο αριθμό μεροκάματων, ότι μετά την αποφυλάκισή του επαναδραστηριοποιήθηκε στην οικογενειακή του επιχείρηση, την οποία διατηρεί από τριακονταετίας, καθώς και ότι συνέβαλε με πολύτιμες πληροφορίες στη διαλεύκανση της υπόθεσης, κυρίως όσον αφορά τη δράση του 1ου κατηγορουμένου. Πλην όμως, όπως προαναφέρθηκε, για να συντρέξει η δεύτερη από τις ελαφρυντικές αυτές περιστάσεις του εδ. ε’, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, πρέπει η συμπεριφορά του καταδικασθέντος να εκτείνεται σε μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα και υπό καθεστώς ελευθερίας του υπαιτίου, διότι τότε μόνον η επιλογή του αντανακλά στη γνήσια ψυχική του στάση και παρέχει αυθεντική μαρτυρία, ως προς την ποιότητα του ήθους του και της κοινωνικής προδιάθεσής του, δηλαδή απαιτείται, εκτός από το μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα, η συνδρομή και άλλων περιστατικών δηλωτικών της αρμονικής διαβίωσης του δράστη μετά την πράξη, της καλής συμπεριφοράς μη νοούμενης ως παθητικά καλής διαγωγής ή ως μη κακής ή μόνον ως απουσία παραβατικότητας, αλλά περιλαμβάνουσας και τη θετική δραστηριότητα του υπαιτίου, η οποία εκδηλώνεται αυτοβούλως και όχι ως αποτέλεσμα φόβου ή καταναγκασμού και οπωσδήποτε καταδεινύει βελτίωση της συμπεριφοράς του. Συνεπώς ούτε η επίκληση και απόδειξη από το 2ο κατηγορούμενο της μη παραβατικότητάς του και τις συμμόρφωσής του με τους κανονισμούς της φυλακής κατά το χρόνο της προφυλακίσής του ούτε η (επωφελής γι’ αυτόν σε περίπτωση καταδίκης του) πραγματοποίηση μεροκάματων μπορούν να οδηγήσουν -άνευ ετέρου- στην κατάφαση της αιτούμενης ελαφρυντικής περίστασης, δεδομένου ότι έλαβαν χώρα υπό καθεστώς στέρησης της ελευθερίας και δεν αντανακλούν την ελεύθερη βούληση του προφυλακισμένου καταδικασθέντος, ούτε όμως και η έλλειψη παραβατικότητας και η προσπάθεια επανένταξής του στην κοινωνία μετά την αποφυλάκισή του, λαμβανομένου υπόψη και του μικρού χρόνου που παρήλθε από τότε μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης και εν αναμονεί της δικαστικής κρίσης επ’ αυτής, ώστε να μην μπορεί να συναχθεί ασφαλές συμπέρασμα για την ποιότητα του ήθους και της κοινωνικής προδιάθεσης του 2ου κατηγορουμένου. Όσον αφορά εξάλλου την αναγνώριση στο πρόσωπο του τελευταίου της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρ. 84§2δ’ ΠΚ, στην προκείμενη περίπτωση δεν προέκυψε -κατά την κρίση του Δικαστηρίου- ότι η μεταμέλεια που αυτός επέδειξε ήταν ειλικρινής, καθόσον αυτός, αμέσως μετά την τέλεση της -αυξημένης ηθικής και ποινικής απαξίας- πράξης του δεν επιχείρησε να άρει τις συνέπειές της, αναζητώντας αυτοβούλως το πρόσωπο το οποίο εκβίαζε, προκειμένου να το ενημερώσει για την έκνομη δραστηριότητα του 1ου κατηγορουμένου και του ιδίου ή παρουσιαζόμενος αυτοβούλως στην αστυνομία και ενημερώνοντας για τις ενέργειες του 1ου κατηγορουμένου, τον οποίο ο ίδιος είχε συνδράμει, αλλά -κατά τους ισχυρισμούς του, η ουσιαστική βασιμότητα των οποίων δεν προέκυψε με ασφάλεια- επιζήτησε διαβεβαιώσεις για την ασφαλή κατάληξη της όλης υπόθεσης από τον 1ο κατηγορούμενο, τον οποίο, όπως και ο ίδιος πλέον παραδέχεται, δεν είχε κανέναν λόγο να εμπιστεύεται. Ακόμη η όποια συνδρομή του στη διαλεύκανση της κρινόμενης υπόθεσης έλαβε χώρα μόνο μετά τη σύλληψη και προφυλάκισή του, άρα όχι υπό καθεστώς ελεύθερης βούλησης, ενόψει της δικαστικής κρίσης για τη δική του ποινική συμπεριφορά και προκειμένου να έχει ευνοϊκή μεταχείριση, συνεπώς κρίνεται προσχηματική και όχι οφειλόμενη στην ειλικρινή βούλησή του να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες των πράξεών του. Γ) Ο γ’ κατηγορούμενος, ... ..., με προφορική αίτησή του προς το Δικαστήριο, που καταχωρίστηκε ανωτέρω στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, ζήτησε την αναγνώριση στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρ. 84§2α’, δ’ και ε’ ΠΚ. Για τη στοιχειοθέτηση της πρώτης από τις ανωτέρω ελαφρυντικές περιστάσεις ωστόσο επικαλείται μόνο ότι έχει λευκό ποινικό μητρώο και ότι μετά την αποφυλάκισή του δεν υπέπεσε σε κάποια παράβαση, στοιχεία που ουδόλως επαρκούν, για να αναγνωριστεί η συνδρομή της συγκεκριμένης ελαφρυντικής περίστασης, αφού, όπως προαναφέρθηκε, η επίκληση και απόδειξη έντιμης επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής με διηγηματική μόνο αναφορά στη συνήθη ανθρώπινη συμπεριφορά, της δημιουργίας οικογένειας, της άσκησης επιτυχημένης επαγγελματικής δραστηριότητας και επίκλησης των σχετικών διατάξεων που προβλέπουν τις παραπάνω ελαφρυντικές περιστάσεις δεν αρκούν, αλλά απαιτείται απόδειξη κατά τρόπο θετικό περιστατικών έντιμης ζωής σε όλους τους τομείς συμπεριφοράς που ορίζονται στο άρθρ. 84§2α’ ΠΚ και δη θετική και επωφελής για την κοινωνία δράση και συμπεριφορά του καταδικασθέντος μετά τις ως άνω πράξεις του, μη αρκούσης της ήσυχης, χωρίς παραπτώματα, συμπεριφοράς του, υπαγορευμένης από το γεγονός ότι ήταν ακόμη εκκρεμείς οι εναντίον του ως άνω κατηγορίες. Επίσης για τη στοιχειοθέτηση της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρ. 84§2ε’ ΠΚ ο 3ος κατηγορούμενος ισχυρίζεται αφενός ότι κατά το χρόνο της προφυλάκισής του δεν υπέπεσε σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα και αφετέρου ότι μετά την αποφυλάκισή του δεν επέδειξε παραβατική συμπεριφορά και επιχείρησε να επαναδραστηριοποιηθεί επαγγελματικά. Πλην όμως, όπως προαναφέρθηκε, για να συντρέξει η δεύτερη από τις ελαφρυντικές αυτές περιστάσεις του εδ. ε’, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, πρέπει η συμπεριφορά του καταδικασθέντος να εκτείνεται σε μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα και υπό καθεστώς ελευθερίας του υπαιτίου, διότι τότε μόνον η επιλογή του αντανακλά στη γνήσια ψυχική του στάση και παρέχει αυθεντική μαρτυρία, ως προς την ποιότητα του ήθους του και της κοινωνικής προδιάθεσής του, δηλαδή απαιτείται, εκτός από το μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα, η συνδρομή και άλλων περιστατικών δηλωτικών της αρμονικής διαβίωσης του δράστη μετά την πράξη, της καλής συμπεριφοράς μη νοούμενης ως παθητικά καλής διαγωγής ή ως μη κακής ή μόνον ως απουσία παραβατικότητας, αλλά περιλαμβάνουσας και τη θετική δραστηριότητα του υπαιτίου, η οποία εκδηλώνεται αυτοβούλως και όχι ως αποτέλεσμα φόβου ή καταναγκασμού και οπωσδήποτε καταδεινύει βελτίωση της συμπεριφοράς του. Συνεπώς ούτε η επίκληση και απόδειξη από τον 3ο κατηγορούμενο της μη παραβατικότητάς του και τις συμμόρφωσής του με τους κανονισμούς της φυλακής κατά το χρόνο της προφυλακίσής του μπορεί να οδηγήσει -άνευ ετέρου- στην κατάφαση της αιτούμενης ελαφρυντικής περίστασης, δεδομένου ότι έλαβε χώρα υπό καθεστώς στέρησης της ελευθερίας και δεν αντανακλά την ελεύθερη βούληση του προφυλακισμένου καταδικασθέντος, ούτε όμως και η έλλειψη παραβατικότητας και η προσπάθεια επανένταξής του στην κοινωνία μετά την αποφυλάκισή του, λαμβανομένου υπόψη και του μικρού χρόνου που παρήλθε από τότε μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης και εν αναμονή της δικαστικής κρίσης επ’ αυτής, ώστε να μην μπορεί να συναχθεί ασφαλές συμπέρασμα για την ποιότητα του ήθους και της κοινωνικής προδιάθεσης του 3ου κατηγορουμένου. Δ) Οι 5ος και 6ος των κατηγορουμένων, ... ... και ...αντίστοιχα, με προφορικές δηλώσεις των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, ζήτησαν να αναγνωριστούν στο πρόσωπο του πρώτου από αυτούς οι ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρ. 84§2δ’ και ε’ ΠΚ και του δεύτερου από αυτούς η ελαφρυντική περίσταση του άρθρ. 84§2δ’ ΠΚ, επικαλούμενοι αντίστοιχα ότι επέδειξαν ειλικρινή μεταμέλεια μετά την τέλεση της πράξης για την οποία καταδικάστηκαν και ζήτησαν επανειλημμένα συγνώμη από την εγκαλούσα, καθώς και ότι ο πρώτος από αυτούς μετά την αποφυλάκισή του δεν επέδειξε παραβατική συμπεριφορά. Για το ορισμένο και την ουσιαστική βασιμότητα των συγκεκριμένων ισχυρισμών ισχύουν όσα προεκτέθηκαν για τους αντίστοιχους ισχυρισμούς των συγκατηγορουμένων τους. Βάσει αυτών, όσον αφορά την αναγνώριση στο πρόσωπο των συγκεκριμένων καταδικασθέντων της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρ. 84§2δ’ ΠΚ, στην προκείμενη περίπτωση δεν προέκυψε -κατά την κρίση του Δικαστηρίου- ότι η μεταμέλεια που αυτοί επέδειξαν ήταν ειλικρινής, καθόσον αυτοί συνελήφθησαν, κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα, ενόσω ήταν ακόμη ενεργό το σχέδιό τους για την αρπαγή ή ληστεία σε βάρος της εγκαλούσας, η δε συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια της προφυλάκισής τους και το γεγονός ότι ζήτησαν συγνώμη από την τελευταία δεν επαρκούν για την κατάφαση της συγκεκριμένης ελαφρυντικής περίστασης (βλ. ΑΠ 759/04 ΠοινΧρ ΝΕ’. 503). Ακόμη, όσον αφορά τον 5ο κατηγορούμενο, ..., για να συντρέξει η δεύτερη από τις ελαφρυντικές αυτές περιστάσεις του εδ. ε’, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, πρέπει η συμπεριφορά του καταδικασθέντος να εκτείνεται σε μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα και υπό καθεστώς ελευθερίας του υπαιτίου, διότι τότε μόνον η επιλογή του αντανακλά στη γνήσια ψυχική του στάση και παρέχει αυθεντική μαρτυρία, ως προς την ποιότητα του ήθους του και της κοινωνικής προδιάθεσής του, δηλαδή απαιτείται, εκτός από το μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα, η συνδρομή και άλλων περιστατικών δηλωτικών της αρμονικής διαβίωσης του δράστη μετά την πράξη, της καλής συμπεριφοράς μη νοούμενης ως παθητικά καλής διαγωγής ή ως μη κακής ή μόνον ως απουσία παραβατικότητας, αλλά περιλαμβάνουσας και τη θετική δραστηριότητα του υπαιτίου, η οποία εκδηλώνεται αυτοβούλως και όχι ως αποτέλεσμα φόβου ή καταναγκασμού και οπωσδήποτε καταδεινύει βελτίωση της συμπεριφοράς του. Συνεπώς η επίκληση και απόδειξη από τον 5ο κατηγορούμενο της μη παραβατικότητάς του και τις συμμόρφωσής του με τους κανονισμούς της φυλακής κατά το χρόνο της προφυλάκισής του δεν μπορεί να οδηγήσει -άνευ ετέρου- στην κατάφαση της αιτούμενης ελαφρυντικής περίστασης, δεδομένου ότι έλαβε χώρα υπό καθεστώς στέρησης της ελευθερίας και δεν αντανακλά την ελεύθερη βούληση του προφυλακισμένου καταδικασθέντος, ενώ το ίδιο ισχύει και για την επικαλούμενη έλλειψη παραβατικότητας και την προσπάθεια επανένταξής του στην κοινωνία μετά την αποφυλάκισή του, λαμβανομένου υπόψη και του μικρού χρόνου που παρήλθε από τότε μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης και εν αναμονή της δικαστικής κρίσης επ’ αυτής, που αποτελούν λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να συναχθεί ασφαλές συμπέρασμα για την ποιότητα του ήθους και της κοινωνικής προδιάθεσης του εν λόγω κατηγορουμένου. Ε) Η 8η κατηγορουμένη, ... ..., με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της, ζήτησε να της αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου (άρθρ. 84§2α’ ΠΚ), επικαλούμενη ότι μέχρι την τέλεση των πράξεων για τις οποίες έχει ήδη κριθεί ένοχη έζησε έντιμη οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, ανατρέφοντας δύο τέκνα και χωρίς να έχει απασχολήσει τη δικαιοσύνη. Ωστόσο με αυτό το περιεχόμενο ο ανωτέρω ισχυρισμός προβλήθηκε αορίστως, καθόσον δεν έγινε επίκληση συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών από τα οποία να μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η εν λόγω κατηγορουμένη έζησε έντιμο βίο, η επίκληση δε του γεγονότος ότι δεν είχε ξαναδικασθεί, ασχολούμενη ανέκαθεν με την εξυπηρέτηση των αναγκών του οίκου της, δεν αρκεί, αφού απαιτείται επίκληση κατά τρόπο θετικό περιστατικών έντιμης ζωής σε όλους τους τομείς συμπεριφοράς που ορίζονται στο άρθρ. 84§2α’ ΠΚ. Πέραν όμως τούτου, από το αποδεικτικό υλικό και κυρίως από τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων ουδόλως επιβεβαιώθηκε η επικαλούμενη από την κατηγορουμένη εικόνα της έντιμης ζωής, στο μέτρο που αυτή επί σειρά ετών συνέδραμε ενεργά το σύζυγό της, 1ο κατηγορούμενο, σε διάφορες ενέργειες τουλάχιστον αμφίβολης νομιμότητας, στις οποίες αυτός προέβαινε εκμεταλλευόμενος γνωριμίες του σε διάφορες Αρχές και Υπηρεσίες, προκειμένου να παρέχει διάφορες «χάρες» και «εξυπηρετήσεις» σε διάφορα πρόσωπα (ευνοϊκές τοποθετήσεις σε στρατιωτική υπηρεσία ή ευνοϊκές μεταθέσεις, διαγραφές τροχονομικών κλήσεων κ.λπ.), εξασφαλίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την αφοσίωση και την υποταγή τους, ώστε να μπορεί να τους χρησιμοποιήσει στις έκνομες δραστηριότητές του, όπως αυτές για τις οποίες ήδη κρίθηκε ένοχος. Η ενεργή συμμετοχή της 8ης κατηγορουμένης στις δραστηριότητες του συζύγου της προέκυψε τόσο από τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις των οποίων έγινε η ακρόαση στο ακροατήριο όσο και από τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων, από τις οποίες ουδόλως επιβεβαιώθηκε η εικόνα της «απλής νοικοκυράς» και του «πειθήνιου οργάνου» που ανεπιτυχώς επιχείρησε η συγκεκριμένη κατηγορουμένη να παρουσιάσει στο Δικαστήριο, καθόσον προέκυψε όχι μόνο ότι αυτή ήταν κάθε φορά σε γνώση των ενεργειών του συζύγου της και ενημέρωνε τους εκάστοτε «ωφελούμενους» από αυτές για την επιτυχή έκβαση της υπόθεσής τους, αλλά λάμβανε σε σταθερή και μόνιμη βάση μέρος στο σχεδιασμό των ενεργειών, αναλαμβάνοντας το έργο της επικοινωνίας και του συντονισμού των συνεργών του (βλ. προκείμενη περίπτωση) και επιχειρώντας -ακόμη και με τη χρήση απειλών- να άρει οποιαδήποτε εμπόδιο παρουσιαζόταν και τάραζε την καθημερινότητα της οικογένειάς της (βλ. περίπτωση εκφοβισμού της εκμισθώτριας τους).

Σύμφωνα με τα παραπάνω και για όσους λόγους αναλυτικά εκτέθηκαν, το παρόν Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχει εν προκειμένω περίπτωση αναγνώρισης καμίας από τις αιτηθείσες ελαφρυντικές περιστάσεις στα πρόσωπα των καταδικασθέντων κατηγορουμένων και -ως εκ τούτου- τα σχετικά περί τούτου αιτήματά τους πρέπει να απορριφθούν.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ το δια του συνηγόρου του εκπροσωπούμενο (σύμφ. με την από 21-3-14 υπεύθυνη δήλωσή του) κατηγορούμενο 1) ... ... του ... και της …, που γεννήθηκε στις Θαλάμες Μεσσηνίας, στις 5-3-1941, συνταξιούχο ΙΚΑ, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενο στις Φυλακές Ιωαννίνων από τις 16-10-2012, 2) με παρόντα τον ...του ...και της , που γεννήθηκε στην Κούμανη Μεσαριάς ʼνδρου, στις 15-11-1955, επιπλοποιό, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Καλλιθέας Αττικής επί των οδών …, 3) με παρόντα τον ... του ... και της , που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 4-12-1967, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 4) με παρόντα τον ...του ... και της Ισμήνης, που γεννήθηκε στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, στις 8-6-1968, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Αγίων Αναργύρων Αττικής επί της …, 5) με παρόντα το ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 15-8-1977, παλιατζή, άγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 6) με παρόντα το ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 30-6-1981, άνεργο, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 7) με παρούσα την ... ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 28-6-1976, ιδιωτική υπάλληλο, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί των οδών … και 8) την δια των συνηγόρων της εκπροσωπουμένη (σύμφ. με την από 19-3-14 υπεύθυνη δήλωσή της) ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 28-5-1961, οικοκυρά, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενη στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού από 7-1-2013.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τα αιτήματα αναγνώρισης ελαφρυντικών περιστάσεων για τους καταδικασθέντες κατηγορούμενους και συγκεκριμένα: α) του άρθρ. 84§2α’ ΠΚ για τον κατηγορούμενο ... ..., β) του άρθρ. 84§2α’, β’, δ’ και ε’ ΠΚ για τον κατηγορούμενο ..., γ) του άρθρ. 84§2α’ και ε’ ΠΚ για τον κατηγορούμενο ..., δ) του άρθρ. 84§2δ’ και ε’ ΠΚ για τον κατηγορούμενο ..., ε) του άρθρ. 84§2δ’ ΠΚ για τον κατηγορούμενο ...και στ) του άρθρ. 84§2α’ για την κατηγορουμένη ... ..., ομόφωνα.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριό του.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, η Εισαγγελέας που πήρε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε να επιβληθεί:

Α) Στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ... ... του ... i. ισόβια κάθειρξη για την πράξη της ανθρωποκτονίας από κοινού με πρόθεση σε ήρεμη ψυχ. κατάσταση, ii. πρόσκαιρη κάθειρξη είκοσι (20) ετών για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό τον εξαναγκασμό κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, iii. κάθειρξη δώδεκα (12) ετών για την πράξη της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής και iv. φυλάκιση πέντε (5) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος,

Β) Στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ...του ...πρόσκαιρη κάθειρξη εννιά (9) ετών,

Γ) Στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ... του ... ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος,

Δ) Στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ...του ... ποινή φυλάκισης δυο (2) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος,

Ε) Στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ...του ... ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος και

ΣΤ) Στην καταδικασθείσα κατηγορουμένη ...του ... i. πρόσκαιρη κάθειρξη είκοσι (20) ετών για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό τον εξαναγκασμό κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, ii. πρόσκαιρη κάθειρξη δώδεκα (12) ετών για την πράξη της απλής συνέργειας σε απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής και iii. φυλάκιση πέντε (5) ετών για τη πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος.

Ακολούθως οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε διαδοχικά ο λόγος από τον Πρόεδρο, ζήτησαν τα ελάχιστα προβλεπόμενα από το νόμο.

Οι κατηγορούμενοι, που ρωτήθηκαν σχετικά από τον Πρόεδρο, αφέθηκαν στη κρίση του Δικαστηρίου.

Μετά από αυτά, το Δεύτερο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών αποσύρθηκε για διάσκεψη στο ειδικό δωμάτιο που έχει οριστεί για το σκοπό αυτό και, αφού διασκέφτηκε μυστικά με την παρουσία και της Γραμματέα του, κατήρτισε, αφού δε επανήλθε στις έδρες του, δημοσίευσε αμέσως με τον Πρόεδρο του, την ταυτάριθμη απόφασή του (305/21-3-2014), την οποία απήγγειλε σε δημόσια συνεδρίαση με το παρακάτω περιεχόμενο:

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Oι πράξεις που κηρύχθηκαν ένοχοι οι κατηγορούμενοι προβλέπονται και τιμωρούνται από τα άρθρ. 1, 14, 16, 17, 18, 26§1 εδ. α’, 27§1, 42§1, 45, 47§1, 51, 52, 53, 59, 60, 61, 63, 79, 83, 94§1, 187§5, 299§1, 322 εδ. β’ περ. β’ και 385§1α΄- 380§1 ΠΚ.

Tο Δικαστήριο έλαβε υπόψη του αφενός μεν τη βαρύτητα των εγκλημάτων που τελέσθηκαν από τους κατηγορούμενους, την οποία εκτίμησε σύμφωνα με τα κριτήρια που θέτει το άρθρ. 79§2 του ΠΚ, δηλαδή απέβλεψε στη βλάβη που προξένησαν τα εγκλήματα ή το κίνδυνο που προκάλεσαν, στη φύση, στο είδος και στο αντικείμενο των εγκλημάτων, καθώς επίσης και σε όλες τις περιστάσεις χρόνου, τόπου, μέσων και τρόπου που συνόδευαν την προ... ή την εκτέλεσή τους, καθώς και στην ένταση του δόλου των κατηγορουμένων, αφετέρου δε στην προσωπικότητα των κατηγορουμένων, την οποία εκτίμησε σύμφωνα με τα κριτήρια που θέτει το άρθρ. 79§3 του ΠΚ, δηλαδή στάθμισε ιδιαίτερα το βαθμό της εγκληματικής διάθεσης που εκδήλωσαν οι κατηγορούμενοι κατά την τέλεση των ων άνω αξιόποινων πράξεων για τις οποίες κηρύχθηκαν ένοχοι, τον οποίο διέγνωσε, αφού εξέτασε: α) τα αίτια που τους ώθησαν στην εκτέλεση των εγκλημάτων, την αφορμή που τους δόθηκε και το σκοπό που επεδίωξαν, β) το χαρακτήρα τους και το βαθμό της ανάπτυξής τους, γ) τις κοινωνικές και ατομικές περιστάσεις και την προηγούμενη ζωή τους και δ) τη διαγωγή τους κατά τη διάρκεια των πράξεων και μετά από αυτές.

Με βάση τα ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει, ότι πρέπει να επιβληθεί στους καταδικασθέντες:

Α) 1ο κατηγορούμενο, ... ... του ...: 1) ποινή ισόβιας κάθειρξης για τη πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση από κοινού τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχ. κατάσταση, ομόφωνα, 2) ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης δεκαπέντε (15) ετών για τη πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό τον εξαναγκασμό του παθόντος ή κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, κατά πλειοψηφία 6 - 1, μειοψηφούσας της ενόρκου ... ..., που είχε την άποψη ότι έπρεπε να του επιβληθεί πρόσκαιρη κάθειρξη είκοσι (20) ετών), 3) κάθειρξη δέκα (10) ετών για την πράξη της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, ομόφωνα, και 4) φυλάκιση πέντε (5) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

Β) 2ο κατηγορούμενο, ...του : πρόσκαιρη κάθειρξη έξι (6) ετών για την πράξη της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, ομόφωνα.

Γ) 3ο κατηγορούμενο, ... του ...: ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

Δ) 5ο κατηγορούμενο, ...του ...: ποινή φυλάκισης δυο (2) ετών για τη πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

Ε) 6ο κατηγορούμενο, ...του ...: ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών για τη πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα και

ΣΤ) 8η κατηγορουμένη, ... ... του ...: 1) πρόσκαιρη κάθειρξη δώδεκα (12) ετών για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό τον εξαναγκασμό του παθόντος ή κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, κατά πλειοψηφία 6 - 1, μειοψηφούσας της ενόρκου Ιω... ..., που είχε την άποψη ότι έπρεπε να της επιβληθεί πρόσκαιρη κάθειρξη δεκαπέντε (15) ετών), 2) πρόσκαιρη κάθειρξη επτά (7) ετών για την πράξη της απλής συνέργειας σε απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής και 3) φυλάκιση τεσσάρων (4) ετών για τη πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ το δια του συνηγόρου του εκπροσωπούμενο (σύμφ. με την από 21-3-14 υπεύθυνη δήλωσή του) κατηγορούμενο 1) ... ... του ... και της …, που γεννήθηκε στις Θαλάμες Μεσσηνίας, στις 5-3-1941, συνταξιούχο ΙΚΑ, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενο στις Φυλακές Ιωαννίνων από τις 16-10-2012, 2) με παρόντα τον ...του ...και της , που γεννήθηκε στην Κούμανη Μεσαριάς ʼνδρου, στις 15-11-1955, επιπλοποιό, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Καλλιθέας Αττικής επί των οδών …, 3) με παρόντα τον ... του ... και της , που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 4-12-1967, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 4) με παρόντα τον ...του ... και της Ισμήνης, που γεννήθηκε στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, στις 8-6-1968, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Αγίων Αναργύρων Αττικής επί της …, 5) με παρόντα το ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 15-8-1977, παλιατζή, άγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 6) με παρόντα το ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 30-6-1981, άνεργο, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 7) με παρούσα την ... ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 28-6-1976, ιδιωτική υπάλληλο, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί των οδών … και 8) την δια των συνηγόρων της εκπροσωπουμένη (σύμφ. με την από 19-3-14 υπεύθυνη δήλωσή της) ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 28-5-1961, οικοκυρά, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενη στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού από 7-1-2013.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στους καταδικασθέντες κατηγορούμενους:

Α) ... ... του ...: i. ποινή ισόβιας κάθειρξης για την πράξη της ανθρωποκτονίας από κοινού και από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ομόφωνα, ii. ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης δεκαπέντε (15) ετών κατά πλειοψ. 6 - 1 για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με το σκοπό τον εξαναγκασμό κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, iii. ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης δέκα (10) ετών για την πράξη της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, ομόφωνα, και iv. ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

Β) ... του ...ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης έξι (6) ετών, ομόφωνα.

Γ) ... του ... ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) ετών, ομόφωνα.

Δ) ... του ... ποινή φυλάκισης δυο (2) ετών για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

Ε) ...του ... ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών, για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα και

ΣΤ) ... ... του ... i. ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης δώδεκα (12) ετών για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό εξαναγκασμού κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, κατά πλειοψ. 6 - 1, ii. ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης επτά (7) ετών για την πράξη της απλής συνέργειας σε απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, ομόφωνα, και iii. ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) ετών για την πράξη της σύστασης της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριό του.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, η Εισαγγελέας, που πήρε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε να επιβληθεί στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ... ... συνολική ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης είκοσι τριών (23) ετών, αποτελουμένη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των δεκαπέντε (15) ετών, ως ποινή - βάση, που του επιβλήθηκε για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό τον εξαναγκασμό κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, επαυξημένη κατά πέντε (5) έτη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των δέκα (10) ετών, που του επιβλήθηκε για την πράξη της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, και κατά τρία (3) έτη από την ποινή φυλάκισης των πέντε (5) ετών, που του επιβλήθηκε για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος και να οριστεί συνολική ποινή στερητική της ελευθερίας ισόβιας κάθειρξης και πρόσκαιρης κάθειρξης είκοσι τριών (23) ετών.

Επίσης πρότεινε να επιβληθεί στην καταδικασθείσα κατηγορουμένη ... ... συνολική ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης δεκαοκτώ (18) ετών, αποτελουμένη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των δώδεκα (12) ετών, ως ποινή - βάση, που της επιβλήθηκε για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό εξαναγκασμού κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, επαυξημένη κατά τέσσερα (4) έτη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των επτά (7) ετών, που της επιβλήθηκε για την πράξη της απλής συνέργειας σε απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής και κατά δυο (2) έτη από την ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) ετών, που της επιβλήθηκε για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος.

Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε ο λόγος από τον Πρόεδρο, διαδοχικά στον καθέναν, αφέθηκαν στη κρίση του Δικαστηρίου.

Οι κατηγορούμενοι που ρωτήθηκαν σχετικά από τον Πρόεδρο, αφέθηκαν στη κρίση του Δικαστηρίου.

--------------------------------------------

Στη συνέχεια το Δεύτερο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών αποσύρθηκε για διάσκεψη στο ειδικό δωμάτιο που έχει οριστεί για το σκοπό αυτό και, αφού διασκέφτηκε μυστικά με την παρουσία και της Γραμματέα του, κατήρτισε, αφού δε επανήλθε στις έδρες του, δημοσίευσε αμέσως με τον Πρόεδρο του, την 306/21-3-2014, απόφασή του την οποία απήγγειλε σε δημόσια συνεδρίαση με το παρακάτω περιεχόμενο:

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρ. 404§1γ’ ΚΠΔ το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο αποφαίνεται και για τη συνολική ποινή που πρέπει να επιβληθεί στον καταδικασθέντα, όταν σε αυτόν για δύο ή περισσότερα εγκλήματα καταγνώσθηκαν ισάριθμες στερητικές της ελευθερίας ποινές, ενώ κατά το άρθρ. 94§1 του ΠΚ, κατά του υπαίτιου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που πραγματώθηκαν με δύο ή περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται κατά νόμο με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές, επαυξημένη, στη δε προκείμενη περίπτωση συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της προαναφερόμενης διάταξης, συνεπώς πρέπει για τις στερητικές της ελευθερίας ποινές που επιβλήθηκαν κατά τα προαναφερόμενα στους κατηγορούμενους να καταγνωσθεί συνολική ποινή, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας, ομόφωνα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ το δια του συνηγόρου του εκπροσωπούμενο (σύμφ. με την από 21-3-14 υπεύθυνη δήλωσή του) κατηγορούμενο 1) ... ... του ... και της …, που γεννήθηκε στις Θαλάμες Μεσσηνίας, στις 5-3-1941, συνταξιούχο ΙΚΑ, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενο στις Φυλακές Ιωαννίνων από τις 16-10-2012, 2) με παρόντα τον ...του ...και της , που γεννήθηκε στην Κούμανη Μεσαριάς ʼνδρου, στις 15-11-1955, επιπλοποιό, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Καλλιθέας Αττικής επί των οδών …, 3) με παρόντα τον ... του ... και της , που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 4-12-1967, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 4) με παρόντα τον ...του ... και της Ισμήνης, που γεννήθηκε στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, στις 8-6-1968, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Αγίων Αναργύρων Αττικής επί της …, 5) με παρόντα το ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 15-8-1977, παλιατζή, άγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 6) με παρόντα το ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 30-6-1981, άνεργο, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 7) με παρούσα την ... ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 28-6-1976, ιδιωτική υπάλληλο, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί των οδών … και 8) την δια των συνηγόρων της εκπροσωπουμένη (σύμφ. με την από 19-3-14 υπεύθυνη δήλωσή της) ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 28-5-1961, οικοκυρά, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενη στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού από 7-1-2013.

ΚΑΤΑΓΙΓΝΩΣΚΕΙ στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ... ... του ... συνολική πρόσκαιρη κάθειρξη είκοσι τριών (23) ετών, αποτελουμένη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των δεκαπέντε (15) ετών, ως ποινή - βάση, που του επιβλήθηκε για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό τον εξαναγκασμό του παθόντος ή κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, επαυξημένη κατά πέντε (5) έτη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των δέκα (10) ετών, που του επιβλήθηκε για την πράξη της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, και κατά τρία (3) έτη από την ποινή φυλάκισης των πέντε (5) ετών, που του επιβλήθηκε για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

ΟΡΙΖΕΙ για τον καταδικασθέντα κατηγορούμενο συνολική ποινή στερητική της ελευθερίας ισόβιας κάθειρξης και πρόσκαιρης κάθειρξης (15 έτη + 5 έτη + 3 έτη =) είκοσι τριών (23) ετών, ομόφωνα.

ΚΑΤΑΓΙΓΝΩΣΚΕΙ στην καταδικασθείσα κατηγορουμένη ... ... συνολική ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης δεκαοκτώ (18) ετών, αποτελουμένη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των δώδεκα (12) ετών, ως ποινή - βάση, που της επιβλήθηκε για την πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό εξαναγκασμού του παθόντος ή κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, επαυξημένη κατά τέσσερα (4) έτη από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης των επτά (7) ετών, που της επιβλήθηκε για την πράξη της απλής συνέργειας σε απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, και κατά δυο (2) έτη από την ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) ετών, που της επιβλήθηκε για την πράξη της συμμορίας προς διάπραξη κακουργήματος, ομόφωνα.

ΟΡΙΖΕΙ για την καταδικασθείσα κατηγορουμένη συνολική ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης δέκα οκτώ (18) ετών, ομόφωνα.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριό του.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, με πρόταση Εισαγγελέα αναγνώστηκαν τα Αντίγραφα Ποινικού Μητρώου Τύπου Α’ των καταδικασθέντων κατηγορουμένων.

Η Εισαγγελέας που πήρε το λόγο από το Πρόεδρο πρότεινε 1) να αφαιρεθεί ο χρόνος της προσωρινής κράτησης των καταδικασθέντων κατηγορουμένων, 2) η έφεση που τυχόν ασκηθεί α) από τον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ... του , να έχει αναστέλλουσα δύναμη, β) από τον καταδικασθέντα κατηγορούμενο ... του ... να έχει αναστέλλουσα δύναμη υπό επιτήρηση επιμελητού κοινωνικής αρωγής (άρθρ. 100Α§1 ΠΚ) και γ) από την καταδικασθείσα κατηγορουμένη ... ... να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη, 3) να μετατραπεί η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στους καταδικασθέντες κατηγορούμενους ... του ... και ...του ... προς δέκα (10) ευρώ ημερησίως, 4) να επικυρωθούν οι γενομένες κατασχέσεις και να διαταχθεί η δήμευση κατασχεθέντων και η απόδοση λοιπών κατασχεθέντων στους αθωωθέντες κατηγορούμενους, 5) να επιβληθεί αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων στους κατηγορουμένους και συγκεκριμένα α) στον ... του ...για δύο (2) έτη, β) στους ... του ... και ...του ... για ένα (1) έτος και γ) στην ... ... για οκτώ (8) έτη, 6) να επιβληθούν σε κάθε έναν από τους καταδικασθέντες κατηγορούμενους τα έξοδα της δίκης.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε διαδοχικά ο λόγος από τον Πρόεδρο, συντάχθηκαν με την Εισαγγελική πρόταση, πλην των συνηγόρων της κατηγορουμένης ....., για την οποία ζήτησαν την εφαρμογή του άρθρ. 497 ΚΠΔ.

Οι κατηγορούμενοι, που ρωτήθηκαν σχετικά από τον Πρόεδρο, αφέθηκαν στην κρίση του Δικαστηρίου.

Ακολούθως, το Δεύτερο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών, αφού αποσύρθηκε για διάσκεψη στο δωμάτιο που έχει οριστεί για το σκοπό αυτό και αφού διασκέφτηκε μυστικά με την παρουσία και της Γραμματέα του, κατήρτισε, αφού δε επανήλθε στις έδρες του, δημοσίευσε αμέσως με τη Πρόεδρο του, την ταυτάριθμη απόφασή του (306/21-3-2014), την οποία απήγγειλε σε δημόσια συνεδρίαση με το παρακάτω περιεχόμενο:

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρ. 371§4 του ΚΠΔ, το δικαστήριο αφαιρεί από την ποινή που επιβλήθηκε το χρόνο της προσωρινής κράτησης του καταδικασμένου, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του ποινικού κώδικα. Εξάλλου στην παρ 1 του άρθρ. 87 του ΠΚ ορίζεται ότι «Όταν επιβάλλεται στερητική της ελευθερίας ποινή και αφού οριστεί η διάρκειά της, αφαιρείται ο χρόνος της προσωρινής κράτησης του καταδικασμένου την οποία διέταξε ανακριτική αρχή οποιασδήποτε δικαιοδοσίας. Επίσης αφαιρείται ο χρόνος που κρατήθηκε από τη σύλληψη έως την προσωρινή κράτησή του», στη δε παρ 2 εδ α’ του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι «στην περίπτωση συρροής εγκλημάτων που συνεκδικάζονται αφαιρείται από την ποινή που επιβλήθηκε για κάποιο από αυτά ο χρόνος της προσωρινής κράτησης που διατάχθηκε για οποιοδήποτε από αυτά» Από τις προπαρατεθείσες διατάξεις σαφώς προκύπτει ότι σε περίπτωση συρροής πλειόνων εγκλημάτων ο διανυθείς χρόνος προσωρινής κράτησης για οποιαδήποτε από τις συρρέουσες αληθινά και πραγματικά πράξεις θα αφαιρεθεί μόνον μία φορά από την ποινή που επιβλήθηκε για κάποια από τις συνεκδικαζόμενες πράξεις και αφού προηγουμένως οριστεί η διάρκεια της ποινής αυτής.

Περαιτέρω σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρ. 371§4 του ΚΠΔ, το δικαστήριο αφαιρεί από την ποινή που επιβλήθηκε το χρόνο της προσωρινής κράτησης του καταδικασμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρ. 87 ΠΚ, επομένως συντρέχει νόμιμη περίπτωση να αφαιρεθεί ο χρόνος της προσωρινής κράτησης των καταδικασθέντων κατηγορουμένων, ομόφωνα. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρ. 59 ΠΚ, η καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη συνεπάγεται αυτοδικαίως τη διαρκή αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του καταδικασμένου, ενώ, σύμφωνα με το άρθρ. 60 ΠΚ, στις καταδίκες σε πρόσκαιρη κάθειρξη επιβάλλεται και πρόσκαιρη αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για δυο έως δέκα έτη και, τέλος, σύμφωνα με το άρθρ. 61 ΠΚ, όταν ο δράστης καταδικάζεται σε φυλάκιση, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που ο νόμος προβλέπει ειδικά, επιβάλλεται και αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για ένα έως πέντε έτη. Ενόψει τούτων, συντρέχει νόμιμη περίπτωση να επιβληθεί αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων των κατηγορουμένων, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας, ομόφωνα.

Εξάλλου κατά το άρθρ. 489§1 στ’ του ΚΠΔ, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρ. 26 του Ν. 3904/23-12-2010, δικαίωμα έφεσης υπάρχει και κατά της απόφασης του μεικτού ορκωτού δικαστηρίου με την οποία ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε ποινή στερητική της ελευθερίας διάρκειας τουλάχιστον δύο ετών για κακούργημα ή τουλάχιστον ενός έτους για πλημμέλημα. Ακόμη, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρ. 497§§1, 2, 3, 4, 5 και 8 ΚΠΔ, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρ. 27 του ιδίου Νόμου: «1. Ανασταλτικό αποτέλεσμα έχει η έφεση που ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα και όχι η προθεσμία για την άσκησή της. 2. Εάν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έως τριών ετών, η έφεση έχει αυτοδικαίως ανασταλτικό αποτέλεσμα. 3. Εάν η επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι μεγαλύτερη των τριών ετών, η έφεση έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, εκτός αν το δικαστήριο κρίνει αλλιώς. 4. Αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης, η κρίση για το αν η έφεση έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα ανήκει στο δικαστήριο που δίκασε. Αυτό με ειδική αιτιολογία και εφαρμόζοντας τα κριτήρια της παραγράφου 8 του παρόντος άρθρου, αποφασίζει αμέσως μετά την απαγγελία της απόφασης είτε αυτεπαγγέλτως είτε ύστερα από δήλωση του κατηγορουμένου ότι θα ασκήσει έφεση. 5. Το δικαστήριο μπορεί σε κάθε περίπτωση να επιβάλλει περιοριστικούς όρους… 8. Τότε μόνο δεν χορηγείται ανασταλτικό αποτέλεσμα κατά την παράγραφο 4 του παρόντος, στην έφεση ή απορρίπτεται η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης, όταν κρίνεται αιτιολογημένα ότι οι περιοριστικοί όροι δεν αρκούν και ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει γνωστή και μόνιμη διαμονή στη χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες, για να διευκολύνει την φυγή του, ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής, εφόσον από την συνδρομή των παραπάνω στοιχείων προκύπτει σκοπός φυγής, ή κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό, όπως προκύπτει από προηγούμενες καταδίκες του για αξιόποινες πράξεις ή από τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, να διαπράξει και άλλα εγκλήματα…». Επίσης, σύμφωνα με το άρθρ. 100 ΠΚ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το Ν. 3904/10, αν κάποιος καταδικασθεί σε ποινή φυλάκισης μεγαλύτερη από τρία έτη και συντρέχει στο πρόσωπό του η προϋπόθεση του άρθρ. 99§1, το δικαστήριο διατάσσει την αναστολή της εκτέλεσης της ποινής του υπό όρους, όπως αυτοί αναφέρονται στο διατακτικό της παρούσας. Στην κρίση του αυτή το Δικαστήριο πρέπει ακόμη να λαμβάνει υπόψη και τη διαγωγή του υπαιτίου μετά τη πράξη και ιδίως τη μετάνοια που έδειξε και την προθυμία του να επανορθώσει τις συνέπειες της πράξεις του. Ενόψει τούτων, στην προκείμενη περίπτωση το Δικαστήριο κρίνει ότι όσον αφορά τον πρώτο κατηγορούμενο, ... ..., ενόψει της ποινής της ισόβιας κάθειρξης που του επιβλήθηκε, η έφεση που ενδεχομένως αυτός θα ασκήσει δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα από το Νόμο, ενώ πρέπει α) να χορηγηθεί ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση που τυχόν θα ασκήσει ο κατηγορούμενος ...του , β) να ανασταλεί η εκτέλεση της ποινής του .. υπό την επιτήρηση επιμελητή κοινωνικής αρωγής για τέσσερα (4) έτη και με τον περιοριστικό όρο της εμφάνισής του στο Α.Τ. του τόπου κατοικίας του το 1ο πενθήμερο κάθε μήνα, ομόφωνα, γ) να μην χορηγηθεί ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση που τυχόν θα ασκήσει η κατηγορουμένη ... ... του ..., καθόσον, λαμβανομένης υπόψη της συνολικής εγκληματικής συμπεριφοράς της, για την οποία έγινε λόγος ανωτέρω και για την οποία καταδικάστηκε, αλλά και την πριν από την τέλεση των ήδη διωκόμενων εγκλημάτων ζωή της και -κυρίως- την ενεργή συμμετοχή της στις τουλάχιστον αμφισβητούμενης νομιμότητας δραστηριότητες του συζύγου της, ..., με την παροχή σε διάφορα άτομα ποικίλων «εξυπηρετήσεων» και «διευκολύνσεων» σε εκφάνσεις της καθημερινότητάς τους (στρατιωτικές υποχρεώσεις, εμπλοκή με την Αστυνομία κ.λπ.) με αντάλλαγμα την παροχή σε αυτόν αντίστοιχων «εξυπηρετήσεων» σε μελλοντικές έκνομες δραστηριότητες του ιδίου, υπάρχει βάσιμος φόβος πως, αν αφεθεί ελεύθερη, θα τελέσει νέα αξιόποινη πράξη και ότι δεν θα εξασφαλιστεί η παρουσία της στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, χωρίς να αρκεί για την εξασφάλιση των ανωτέρω σκοπών η επιβολή σε αυτήν περιοριστικών όρων, ομόφωνα.

Επίσης από την έρευνα του χαρακτήρα του κατηγορουμένου που κηρύχθηκε ένοχος και τις άλλες περιστάσεις το Δικαστήριο κρίνει αν η χρηματική ποινή αρκεί, για να τον αποτρέψει από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων (άρθρ. 82 ΠΚ, όπως τελικά αντικαταστάθηκε με το άρθρ. 1 του Ν. 1419/84), εν προκειμένω δε συντρέχει νόμιμη περίπτωση να μετατραπεί σε χρηματική η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στους καταδικασθέντες κατηγορούμενους ... και ...και, λαμβανομένων υπόψη για τον προσδιορισμό του ποσού των οικονομικών όρων αυτών, κρίνεται ότι πρέπει να υπολογιστεί η κάθε μέρα φυλάκισης για καθέναν προς πέντε (5) ευρώ ημερησίως, ομόφωνα.

Ακόμη στη διάταξη του άρθρ. 76§1 εδ. α’ του ΠΚ ορίζεται ότι «αντικείμενα που είναι προϊόντα κακουργήματος ή πλημμελήματος το οποίο πηγάζει από δόλο, καθώς και το τίμημά τους και όσα αποκτήθηκαν με αυτά, επίσης και αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν ή προορίζονταν για την εκτέλεση τέτοιας πράξης, μπορούν να δημευθούν, αν αυτά ανήκουν στον αυτουργό ή σε κάποιον από τους συμμετόχους» και στην παρ. 2 εδ. α’ του ίδιου άρθρου του ΠΚ ότι «αν από τα ανωτέρω αντικείμενα προκύπτει κίνδυνος της δημόσιας τάξης, η δήμευσή τους επιβάλλεται υποχρεωτικά σε όποιον τα κατέχει, έστω και χωρίς την καταδίκη ορισμένου προσώπου, για την πράξη που τελέσθηκε». Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων σαφώς προκύπτει ότι, εκτός από την παρεπόμενη ποινή της δυνητικής δήμευσης κατά τη διάταξη της παρ 1 του άρθρ. 76 του ΠΚ, είναι υποχρεωτική, υπό την προϋπόθεση της συνδρομής κινδύνου δημόσιας τάξης, η προβλεπόμενη στην παρ 2 του άρθρ. 76 του ΠΚ -ως μέτρο ασφαλείας- υποχρεωτική δήμευση των κατασχεμένων αντικειμένων που προορίζονταν ή χρησίμευαν για την τέλεση εγκλήματος ή σχετίζονταν με τον τρόπο τέλεσής του και μάλιστα ανεξάρτητα της καταδίκης για το έγκλημα ορισμένου προσώπου ή κι αν ακόμη δεν ασκήθηκε δίωξη (βλ ΑΠ 1446/05 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1050/04 Ποιν Λογ 2004. 1323, ΑΠ 303/97 ΠοινΧρ 1998. 48). Από τη διάταξη δε του άρθρ. 373 ΚΠΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο με την τελειωτική απόφασή του διατάσσει -μεταξύ άλλων- να αποδοθούν στον από τη διαδικασία αποδεικνυόμενο ιδιοκτήτη τους, τον οποίο και πρέπει ρητά να καθορίζει στην απόφασή του, τα πράγματα που αφαιρέθηκαν και τα πειστήρια, όσα κατασχέθηκαν ή παραδόθηκαν κατά την ανάκριση και δεν έγινε άρση της κατάσχεσής τους, σύμφωνα με το άρθρ. 268, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν συντρέχει περίπτωση δήμευσης των κατασχεθέντων κατά τη γενική διάταξη του άρθρ. 76§1 ΠΚ. Αν από τη διαδικασία δεν προκύπτει ποιος συγκεκριμένα είναι ο ιδιοκτήτης τους, το δικαστήριο δεν μπορεί να διατάξει αόριστα τη στον ιδιοκτήμονα απόδοση, αλλά οφείλει να απόσχει να αποφανθεί για την απόδοση, διατάσσοντας μόνο την εξακολούθηση της κατάσχεσης και της φύλαξης, μέχρις ότου το ζήτημα της κυριότητας λυθεί από το αρμόδιο πολιτικό δικαστήριο, στο οποίο και πρέπει να προσφύγει εκείνος που αξιώνει τον εαυτό του ως κύριο (βλ. ΑΠ 2188/03 α’ δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 449/02 Ποιν Λογ 2002. 326), επομένως εν προκειμένω πρέπει να επικυρωθούν οι γενόμενες κατασχέσεις και να διαταχθεί η δήμευση των κατασχεθέντων και η οριστική απόδοση των αναγραφομένων στις εκθέσεις απόδοσης κατασχεθέντων, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας, ομόφωνα.

Τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρ. 582 ΚΠΔ, κάθε κατηγορούμενος ο οποίος καταδικάζεται σε ποινή καταδικάζεται ταυτόχρονα με την ίδια απόφαση και στα έξοδα της ποινικής διαδικασίας, σύμφωνα δε με τις διατάξεις του Ν. 663/77 και τη με αριθ. 123827/23-12-2010 Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΦΕΚ Β’1991/23-12-2010), τα δικαστικά έξοδα επί αποφάσεων του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου έχουν καθορισθεί στο ποσό των τριακοσίων εξήντα (360) ευρώ. Πρέπει επομένως ενόψει και της διάταξης του άρθρ. 373 ΚΠΔ, να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα, ποσού τριακοσίων εξήντα (360) ευρώ σε βάρος καθενός από τους καταδικασθέντες.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ το δια του συνηγόρου του εκπροσωπούμενο (σύμφ. με την από 21-3-14 υπεύθυνη δήλωσή του) κατηγορούμενο 1) ... ... του ... και της …, που γεννήθηκε στις Θαλάμες Μεσσηνίας, στις 5-3-1941, συνταξιούχο ΙΚΑ, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενο στις Φυλακές Ιωαννίνων από τις 16-10-2012, 2) με παρόντα τον ...του ...και της , που γεννήθηκε στην Κούμανη Μεσαριάς ʼνδρου, στις 15-11-1955, επιπλοποιό, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Καλλιθέας Αττικής επί των οδών …, 3) με παρόντα τον ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 4-12-1967, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 4) με παρόντα τον ...του ... και της Ισμήνης, που γεννήθηκε στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, στις 8-6-1968, ελεύθερο επαγγελματία, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Αγίων Αναργύρων Αττικής επί της …, 5) με παρόντα το ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 15-8-1977, παλιατζή, άγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 6) με παρόντα το ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, στις 30-6-1981, άνεργο, έγγαμο, Έλληνα, Χριστιανό Ορθόδοξο και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί της οδού …, 7) με παρούσα την ... ... του ... και της ..., που γεννήθηκε στον Πειραιά Αττικής, στις 28-6-1976, ιδιωτική υπάλληλο, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη και κάτοικο Νίκαιας Αττικής επί των οδών … και 8) την δια των συνηγόρων της εκπροσωπουμένη (σύμφ. με την από 19-3-14 υπεύθυνη δήλωσή της) ...του ... και της ..., που γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 28-5-1961, οικοκυρά, έγγαμη, Ελληνίδα, Χριστιανή Ορθόδοξη, κάτοικο Νέας Σμύρνης Αττικής επί της οδού … και ήδη προσωρινά κρατούμενη στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού από 7-1-2013.

ΑΦΑΙΡΕΙ -εκτός από την ποινή ισόβιας κάθειρξης- το χρόνο προσωρινής κράτησης των καταδικασθέντων κατηγορουμένων από την ημέρα της σύλληψής τους, ήτοι για:

1) Τον ... ... του ... από 16-10-2012 μέχρι και σήμερα (21-03-2014), δηλαδή ένα (1) έτος, πέντε (5) μήνες και πέντε (5) ημέρες και

ΟΡΙΖΕΙ για τον ανωτέρω καταδικασθέντα κατηγορούμενο -εκτός της ποινής ισόβιας κάθειρξης- υπόλοιπο ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης είκοσι δύο (22) ετών, έξι (6) μηνών και είκοσι πέντε (25) ημερών.

2) Τον ... του ...από 16-10-2012 μέχρι και 15-10-2013, δηλαδή έντεκα (11) μήνες και είκοσι εννιά (29) ημέρες και

ΟΡΙΖΕΙ για τον ανωτέρω καταδικασθέντα κατηγορούμενο υπόλοιπο ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης πέντε (5) ετών και μίας (1) ημέρας.

3) Τον ... του ... από 16-10-2012 έως μέχρι 15-10-2013, δηλαδή έντεκα (11) μήνες και είκοσι εννιά (29) ημέρες και

ΟΡΙΖΕΙ για τον ανωτέρω καταδικασθέντα κατηγορούμενο υπόλοιπο ποινής φυλάκισης τριών (3) ετών και μίας (1) ημέρας.

4) Το ... του ... από 16-10-2012 έως 15-10-2013, δηλαδή έντεκα (11) μήνες και είκοσι εννιά (29) ημέρες και

ΟΡΙΖΕΙ για τον ανωτέρω καταδικασθέντα κατηγορούμενο υπόλοιπο ποινής φυλάκισης ενός (1) έτους και μίας (1) ημέρας.

5) Το ...του ... από 16-10-12 μέχρι 25-10-2013, δηλαδή ένα (1) έτος και εννιά (9) ημέρες και

ΟΡΙΖΕΙ για τον ανωτέρω καταδικασθέντα κατηγορούμενο υπόλοιπο ποινής φυλάκισης ενός (1) έτους, έντεκα (11) μηνών και είκοσι μίας (21) ημερών.

6) Την ... ... του ... από 7-1-2013 μέχρι και σήμερα (21-3-2014), δηλαδή ένα (1) έτος, δύο (2) μήνες και δέκα τέσσερις (14) ημέρες και

ΟΡΙΖΕΙ για την ανωτέρω καταδικασθείσα κατηγορουμένη υπόλοιπο ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης δέκα έξι (16) ετών, εννιά (9) μηνών και δέκα έξι (16) ημερών.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ως εξής: 1) διαρκή αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων στον ... ... του ..., 2) δύο (2) ετών στον ... του , 3) δύο (2) ετών στον ... του ..., 4) ενός (1) έτους σε καθέναν από τους ... του ... και ...του ... και 5) οκτώ (8) ετών στην ... ... του ..., ομόφωνα.

ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ η έφεση που τυχόν θα ασκηθεί από τον ... του ...να έχει αναστέλλουσα δύναμη, ομόφωνα.

ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ την ποινή που επιβλήθηκε στον ... υπό την επιμέλεια και επιτήρηση επιμελητή κοινωνικής αρωγής επί τέσσερα (4) έτη και ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε αυτόν τον περιοριστικό όρο της εμφάνισής του άπαξ εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα της δηλωθείσας κατοικίας του για το ίδιο χρονικό διάστημα, ομόφωνα.

ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ η έφεση που τυχόν θα ασκηθεί από την ... ... του ... να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη, ομόφωνα.

ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ την ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στους 1) ... του ... και 2) ...του ... προς πέντε (5) ευρώ ημερησίως, ομόφωνα.

ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ τις από 16-8-2012 μία (1), 21-8-12 μία (1), 16-10-2012 τέσσερις (4), 17-10-2012 τέσσερις (4), 20-10-2012 μία (1), 30-10-2012 μία (1)και 1-11-2012 μία (1) γενόμενες κατασχέσεις.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη δήμευση μιας μικρής φωτογραφίας που απεικονίζει έναν άνδρα που φορά πράσινη μπλούζα, μιας μεγάλης φωτογραφίας που απεικονίζει δυο άνδρες, από τους οποίους ο ένας φορά άσπρο πουκάμισο και ο άλλος σακάκι με μαύρο πουκάμισο, μιας φωτογραφίας, ενός κινητού μάρκας ΝΟΚΙΑ μαύρου χρώματος με αριθ. ΙΜΕΙ … και ΙΜΕΙ 2 … με κάρτα SIM COSMOTE αριθμού …, ενός κινητού MOTOROLA μπλε χρώματος με αριθ. ΙΜΕΙ … και ενός πακέτου σύνδεσης Vodafone άνευ κάρτας sim, μιας συσκευής κινητού τηλεφώνου μάρκας SAMSUNG με ΙΜΕΙ … που περιέχει τη με αριθ. … και κάρτα sim Vodafone, ενός κινητού τηλεφώνου μάρκας NOKIA χρώματος μαύρου - γκρι με αριθμό ΙΜΕΙ …, που περιέχει τη με αριθ. … κάρτα sim της cosmote, ενός κινητού τηλεφώνου μάρκας Samsung με ΙΜΕΙ …, που περιείχε τη με αριθ. … κάρτα sim της cosmote, μιας τρίχας καστανού χρώματος, ενός ζευγαριού μάλλινων γαντιών, χρώματος λευκού με μαύρες λεπτομέρειες, μιας νάιλον θήκης, ενός πακέτου με τσίχλες με την ένδειξη orbit, ενός πακέτου με υγρά μαντηλάκια με την ένδειξη «BELLA MINI WIPES», ενός πακέτου με υγρά μαντηλάκια με την ένδειξη «COMBIAN», ενός χάρτινου κουτιού με την ένδειξη «e-pass», μιας συσκευής με την ένδειξη «e-pass», δυο μπουκαλιών με λάδια αυτοκινήτου, μάρκας CASTROL μέσα σε πλαστική σακούλα με την ένδειξη «Σ» και ενός cd με χειρόγραφη ένδειξη «...2», ενός κινητού τηλεφώνου μάρκας SHARP με αριθ. ΙΜΕΙ … με αριθ. κάρτας sim …, μιας κάρτας ΟΤΕ με αριθ. …, εντός του αυτοκινήτου KIA SPORTAGE, ενός άδειου πακέτου τσιγάρων μάρκας cooper slims με ζελατίνα, ενός τμήματος ζελατίνας και δυο τσιμπιδάκια μαλλιών χρώματος χρυσαφί, ενός πλαστικού ποτηριού καφέ διάφανου με καπάκι και καλαμάκι μαύρου χρώματος, που εξωτερικά γράφει «meating …», ενός σακακιού μπλε χρώματος Νο … χρώματος μπλε και εντός του πορτ μπαγκαζ αυτού μιας ταινίας συσκευασίας διάφανης μάρκας tessa, ενός πλαστικού κύπελλου του καφέ χρώματος πράσινου - πορτοκαλί με καπάκι και καλαμάκι πράσινου χρώματος, εντός του αυτοκινήτου FIAT PUNTO λευκού και στοιχεία πλαισίου ZFA … ενός άδειου χάρτινου κουτιού με την ένδειξη DAYKO και τεσσάρων άδειων χάρτινων κουτιών με την ένδειξη DENZO, ενός πακέτου χαρτομάντηλων με την ένδειξη «Floralys» και μιας χάρτινης σακούλας με την ένδειξη «La prairie» και ενός σχοινιού μπεζ χρώματος.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στον ιδιοκτήμονα ...του ... μιας συσκευής κινητού τηλεφώνου μάρκας NOKIA με κωδικό ΙΜΕΙ …, που περιέχει τη με αριθ. … κάρτα sim της Cosmote, η οποία κατασχέθηκε, δυνάμει της από 16-10-2012 έκθεσης παράδοσης και κατάσχεσης του Υπαστυνόμου Β’ ..., παρουσία του Αστυνόμου Β’ ..., υπηρετούντων στη Διεύθυνση Ασφαλείας Αττικής.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα έξοδα της παρούσας δίκης, ποσού 360 ευρώ, σε καθέναν από τους καταδικασθέντες κατηγορουμένους.

ΚΑΤΑΡΤΙΣΘΗΚΕ και απαγγέλθηκε, δημόσια αμέσως στο ακροατήριό του.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, η Εισαγγελέας, που πήρε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε το από Τακτικούς Δικαστές Δεύτερο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών να κάνει δεκτή την απαίτηση της πολιτικώς ενάγουσας, ...του Αντωνίου, για την επιδίκαση της χρηματικής ικανοποίησης που ζήτησε, λόγω της ψυχικής οδύνης που έχει υποστεί από τη πράξη της ανθρωποκτονίας από κοινού σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, που τέλεσε σε βάρος του γιου της ο 1ος κατηγορούμενος, και λόγω της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από τις λοιπές πράξεις όλων των καταδικασθέντων κατηγορουμένων, που τέλεσαν σε βάρος της.

Οι συνήγοροι της πολιτικώς ενάγουσας, που πήραν διαδοχικά το λόγο από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, ζήτησαν να επιδικασθεί η αιτηθείσα χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ψυχικής οδύνης και ηθικής βλάβης που έχει υποστεί η πολιτικώς ενάγουσα, ενώ οι συνήγοροι υπεράσπισης των καταδικασθέντων κατηγορουμένων και όσοι από αυτούς ήταν παρόντες αφέθηκαν στην κρίση του Δικαστηρίου για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Το από Τακτικούς Δικαστές συγκροτούμενο Δεύτερο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών, σε μυστική διάσκεψη επί της έδρας του, με την παρουσία και της Γραμματέα του, κατήρτισε και αμέσως δημοσίευσε με τον Πρόεδρό του τη με αριθμό 307/21-3-2014 απόφασή του, την οποία απάγγειλε σε δημόσια συνεδρίαση, με το παρακάτω περιεχόμενο:

ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Το Δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη του όλες τις περιστάσεις και την οικονομική κατάσταση των μερών, κρίνει ότι πρέπει να καταβληθεί από τους κηρυχθέντες ενόχους κατηγορούμενους το χρηματικό ποσό των πενήντα (50) ευρώ με επιφύλαξη στην πολιτικώς ενάγουσα του Αντωνίου, λόγω της ψυχικής οδύνης που έχει υποστεί από τη πράξη της ανθρωποκτονίας από κοινού σε ήρεμη ψυχική κατάσταση σε βάρος του γιου της, ...... του ..., και λόγω της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από τις λοιπές πράξεις όλων των κατηγορουμένων σε βάρος της, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους κατηγορούμενους: 1) ... ... του ..., 2) ...του , 3) ... του ..., 4) ...του ..., 5) ...του ... και 6) ...του ... να καταβάλουν στην πολιτικώς ενάγουσα, ...του Αντωνίου: α) το χρηματικό ποσό των πενήντα (50) ευρώ με επιφύλαξη ο 1ος κατ/νος, λόγω ψυχικής οδύνης που έχει υποστεί από τη σε βάρος του γιου της, .... του ..., πράξη της ανθρωποκτονίας από κοινού, τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, β) το ποσό των πενήντα (50) ευρώ με επιφύλαξη από καθέναν από τους i. ... ... και ... ..., λόγω της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από τη πράξη της αρπαγής κατά συναυτουργία με σκοπό τον εξαναγκασμό κάποιου άλλου σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, ii. ... ... και ..., λόγω της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από την πράξη της απόπειρας εκβίασης κατά συναυτουργία με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής, iii. ... ..., λόγω της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από την πράξη της απλής συνέργειας στην απόπειρα εκβίασης με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο, και iv. ... ..., ..., ... ..., ... και ... ..., λόγω της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από τη σε βάρος της πράξη της συμμορίας.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριό του.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου γνωστοποίησε στους καταδικασθέντες παρόντες κατηγορούμενους ότι έχουν το δικαίωμα από το νόμο να ασκήσουν μέσα στη νόμιμη προθεσμία το ένδικο μέσο της έφεσης κατά των παραπάνω αποφάσεων και εξήγησε σε αυτούς συνοπτικά όσα απαιτούνται, για να είναι έγκυρο και τυπικά δεκτό το ένδικο αυτό μέσο, κατ’ άρθρ. 407§1 ΚΠΔ.

Γίνεται μνεία ότι, μετά την εξέταση κάθε μάρτυρα και την ανάγνωση κάθε εγγράφου και πριν από την έκδοση κάθε απόφασης δινόταν ο λόγος κατά σειρά σε όλους τους παράγοντες της δίκης και τελευταία πάντοτε στους συνηγόρους υπεράσπισης και στους ίδιους τους κατηγορούμενους.

Μετά από αυτά ο Πρόεδρος κήρυξε τη λύση της συνεδρίασης.

Αθήνα, 21 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ