ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΕφΑθ 847/2020

Ασφαλιστήριο ζωής - Πρόσθετη κάλυψη απαλλαγής από την πληρωμή ασφαλίστρων σε περίπτωση Διαρκούς Ολικής Ανικανότητας (ΑΠΑ2) -.

Η ασφαλιστική εταιρεία υποχρεούται να απαλλάσσει τον ασφαλισμένο, από τη συμβατική υποχρέωση καταβολής ασφαλίστρων, σε περίπτωση εκδηλώσεως οιασδήποτε, διαλαμβανομένης, στον κατάλογο του άρθρου 2 του ως άνω Παραρτήματος, «σοβαρής ασθενείας», σε περίπτωση, όμως, ιάσεως της ως άνω «σοβαρής ασθενείας» (γεγονός, το οποίο ο ασφαλισμένος υποχρεούται να γνωστοποιήσει στον ασφαλιστή), ενεργοποιείται εκ νέου η υποχρέωση καταβολής ασφαλίστρων, σε περίπτωση δε, υποτροπής της νόσου ή εκδήλωσης νέας νόσου ή ανικανότητας, υπάρχει και πάλι η δυνατότητα ενεργοποίησης της ανωτέρω ρήτρας απαλλαγής. Η απαλλαγή του ασφαλισμένου από την καταβολή των ασφαλίστρων ισχύει για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει ενεργή νόσος. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, υπό την οποία το ένα συμβαλλόμενο μέρος (ασφαλιστική εταιρία), βαρύνεται, εν πάση περιπτώσει (δηλαδή ακόμη και σε περίπτωση ιάσεως της «σοβαρής ασθενείας»), με την εκπλήρωση της παροχής του (ήτοι την παροχή ασφαλιστικής καλύψεως) και το έτερο μέρος απαλλάσσεται, εις το διηνεκές, από την υποχρέωση εκπληρώσεως της αντιπαροχής του (ήτοι την καταβολή του προβλεπομένου ασφαλίστρου), δικαιούμενο σε λήψη, όλων των οφειλομένων συμβατικών παροχών του αντισυμβαλλομένου μέρους, αντίκειται στους όρους και το σκοπό της συμβάσεως. Η πάροδος μακρού χρόνου, χωρίς η ασφαλιστική εταιρία να αξιώσει να της παρασχεθεί ιατρική έκθεση, σχετικά με την ικανότητα ή την ανικανότητα του ασφαλισμένου της, κατά το άρθ. 4 του Παρατήματος Β΄, δεν καθιστά, άνευ άλλου, την αξίωση, εκ μέρους του ασφαλιστή, περί καταβολής του ασφαλίστρου, καταχρηστική.

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα Τακτικής διαδικασίας

Αριθμός 847/2020

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές, Αικατερίνη Ρέτσα, Πρόεδρο Εφετών, Παγώνα Παναγιώτου, Εφέτη και Αννα Κουκουράκη, Εφέτη -Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Ελένη Μαχαίρα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήρια του στις 24 Οκτωβρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΩΝ Η ΕΘΝΙΚΗ», που εδρεύει στην. Αθήνα, λεωφ. Συγγρού αρ. 103 -105.και εκπροσωπείται νόμιμα, Α.Φ.Μ ..., η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τσίρου με δήλωση του άρθρου 242 αρ. 2 του ΚΠολΔ, από τις πληρεξούσιες δικηγόρους, Δέσποινα Γρυσμπολάκη και Βασιλική Μπερσίμη.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ... κατοίκου ... η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Διαμαντή Μπιλιάνη.

Η ενάγουσα, με την από 6-3-2017 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./7-3-2017 κατά της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα αναφερόμενα σε αυτήν.

Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε, αντιμωλία των διαδίκων, την υπ' αριθ. 4082/2018 οριστική του απόφαση, με την οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλλε η εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, με την από 23-10-2018 έφεση προς το Δικαστήριο τούτο, η οποία έχει κατατεθεί με Γ.Α-Κ- ./2018 και ΕΑ.Κ. ./2018. Δικάσιμος της ως άνω εφέσεως ορίσθηκε, κατόπιν προσδιορισμού, από την πληρεξούσια δικηγόρο της εκκαλούσας (αρ. έκθ. καταθ. και προσδιορισμού Εφετείου Αθηνών ./2018), αυτή που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.

Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά ταυ οικείου πινακίου και συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων (αρ. .), ενώ οι άνω πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν εμπροθέσμως τις προτάσεις τους και παρέστησαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση, από 23-10-2018 υπ' αριθ. εκθ. καταθ. ./7-11-2018 έφεση, στρεφόμενη κατά της υπ' αριθ. 4082/2018 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, εκδοθείσας κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί παραδεκτώς και εμπροθέσμως, καθ' όσον η εφεσίβλητη επικαλείται και προσκομίζει την υπ' αριθ. ./22-10-2018 έκθεση επίδοσης της προσβαλλομένης απόφασης στην εκκαλούσα, του δικαστικού επιμελητή στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών, …, επομένως η κρινόμενη έφεση που κατετέθη στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Αθηνών, την 7-11-2018, ασκήθηκε εμπρόθεσμα, δια καταθέσεως δικογράφου, εντός της οριζόμενης, από το άρθ. 518 παρ. 1 Κ.ΠολΔ., τριακονθήμερης προθεσμίας, από την επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης στην εκκαλούσα. Πρέπει, επομένως, η κρινομένη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά το παραδεκτό και το νόμω και ουσία βάσιμο των επιμέρους λόγων της, κατά την αυτή διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο, από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 4 ΚΠολΔ παράβολο (στην έκθεση κατάθεσης της έφεσης βεβαιώνεται η κατάθεση του υπ' αρ. ./2018 ηλεκτρονικού παραβόλου).

Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη ισχυρίσθηκε, με την από 6-3-2017 αγωγή κατά της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ότι στις 25-6-1997 κατήρτισε μετά της τελευταίας, σύμβαση ασφάλισης ζωής, με ισόβια διάρκεια των καλύψεων της, που περιλάμβανε ασφάλεια ισόβιας σύνταξης, με επιστροφή ασφαλίστρων και με συμμετοχή στα κέρδη, για την οποία εκδόθηκε το υπ' αριθ. .... ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Ότι με πρόσθετη πράξη του ως άνω συμβολαίου και συγκεκριμένα στο Παράρτημα Β' αυτού προβλεπόταν, μεταξύ άλλων, η πρόσθετη κάλυψη της ισόβιας απαλλαγής από την πληρωμή των ασφαλίστρων, σε περίπτωση διαρκούς ολικής ανικανότητος από ασθένεια ή ατύχημα ή και σε περίπτωση προσβολής της ασφαλισμένης, από μια εκ των, περιοριστικώς αναφερομένων στο Παράρτημα, σοβαρών ασθενειών, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ασθένεια του καρκίνου, ο οποίος εξειδικευόταν, στο αρθ. 2 παρ. 4 του παραρτήματος, ότι περιελάμβανει τη νόσο «Hodgins» εκτός του σταδίου Ι. Ότι στις 7-4-2004 διαπιστώθηκε, μετά από διαγνωστικές εξετάσεις, ότι έπασχε από λέμφωμα, νόσο Hodgins», σταδίου ΙΙ. Ότι ακολούθως, μετά από ενημέρωση της εναγομένης ασφαλιστική ς εταιρίας, ενεργοποιήθηκε, την 10-12-2004, η απαλλαγή της ασφαλισμένης, από την πληρωμή των ασφαλίστρων, μετά την υποβολή των ιατρικών πιστοποιητικών και δικαιολογητικών και του ιατρικού της φακέλου. Ότι η εναγομένη, πράγματι, σε εφαρμογή των όρων του προαναφερομένου Παραρτήματος, απήλλαξε την ασφαλισμένη, από την καταβολή των ασφαλίστρων για το χρονικό διάστημα από 10-12-2004, έως το έτος 2014. Ότι, περαιτέρω, τον Ιούνιο του έτους 2014 η εναγομένη, όλως αιφνιδίως και αντισυμβατικώς, κοινοποίησε προς την ενάγουσα επιστολή ταχοπληρωμής, με την οποία αξίωνε την καταβολή ασφαλίστρων, για το χρονικό διάστημα από 10-6-2014 ως 10-9-2014, ύψους 499,35 ευρώ και την καλούσε, με σχετική επιστολή της, επικαλούμενη ότι έχει αποκατασταθεί η ανικανότητα της (της ασφαλισμένης), σύμφωνα με το αρθ. 5 του άνω παραρτήματος του ασφαλιστηρίου, να καταβάλει στο εξής τα ασφάλιστρα, προκειμένου να διατηρηθεί σε ισχύ το ανωτέρω ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Ότι η ενάγουσα αναγκάστηκε, προκειμένου η εναγομένη να μην προβεί σε καταγγελία της σύμβασης, να καταβάλει για ασφάλιστρα, αχρεωστήτως, για το χρόνο μέχρι την άσκηση της αγωγής ποσό 6.440,56 ευρώ. Βάσει του ως άνω ιστορικού η ενάγουσα ζήτησε, κατ' εκτίμηση των αιτημάτων; α) Να αναγνωρισθεί ότι δεν έχει υποχρέωση καταβολής ασφαλίστρων στην εναγομένη, για το χρονικό διάστημα από 10-6-2014 και εφεξής, λόγοι εμφανίσεως της ασθενείας του καρκίνου, κατά τα οριζόμενα στην πρόσθετο πράξη -Παράρτημα β1 του ασφαλιστηρίου συμβολαίου της, β) να υποχρεωθεί η εναγόμενη να παραλείπει στο μέλλον να της αποστέλλει επιστολές, καλώντας την να απόδειξα την ανικανότητα της προς εργασία και το βαθμό αυτής και να τη χρεώνει με ασφάλιστρα, γ) να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει, βάσει των, εκ του αδικαιολογήτου πλουτισμού, διατάξεων, τα ασφάλιστρα που κατέβαλε μετά την 10-6-2014, ως το χρόνο άσκησης της αγωγής, εντόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρις εξοφλήσεως και δ) να καταδικασθεί η εναγομένη σε καταβολή της δικαστικής της δαπάνης.

Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ1 αριθ, 4082/2018 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία αυτή απορρίφθηκα ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας, ως προς το δεύτερο αναγνωριστικό της αίτημα και το τρίτο, καταψηφιστικό, έγινε όμως δεκτή κατά το πρώτο αναγνωριστικό της αίτημα, ως νόμιμη και ουσιαστικά βάσιμη και περαιτέρω, καταδικάσθηκε η εναγομένη σε καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, Ήθη με την υπό κρίση έφεση η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα, παραπονείται κατά της εκκαλουμένης αποφάσεως, για εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, η οποία εξειδικεύεται στους λόγους ότι παρά το νόμω, στην ουσία καταδικάζεται (η εναγόμενη) σε αρνητική δήλωση της βουλήσεως της, δηλαδή να μην προβεί σε καταγγελία της ασφαλιστικής συμβάσεως, λόγω μη καταβολής των ασφαλίστρων και ότι εσφαλμένα ερμηνεύθηκε ο νόμος και εκτιμήθηκαν τα πραγματικά περιστατικά, ώστε, να κριθεί-ότι η απαλλαγή της ενάγουσας από την καταβολή των ασφαλίστρων επήλθε με μόνη την προσβολή της από την παραπάνω νόσο και χωρίς σύνδεση της νόσου με την ικανότητα της ασφαλισμένης προς εργασία και ανεξάρτητα από το αν η νόσος βρίσκεται σε έξαρση ή ύφεση. Με το ιστορικό αυτό η εκκαλούσα ζητεί την εξαφάνιση της προσβαλλομένης αποφάσεως, προκειμένου να απορριφθεί, στο σύνολο της, η ανωτέρω αγωγή της εφεσίβλητης.

Από την επανεκτίμηση των προσκομισθέντων, ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αποδεικτικών μέσων και συγκεκριμένα από τις ένορκες βεβαιώσει των μαρτύρων των διαδίκων, υπ' αρίθμ. ./2017 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα της ενάγουσας, νυν εφεσίβλητης ... ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών και υπ' αρίθμ, ./2017 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα της εναγομένης, νυν εκκαλούσας, ..., ενώπιον, ομοίως, της Ειρηνοδίκη Αθηνών και από όλα ανεξαιρέτως τα νομίμως προσκομιζόμενα μετ' επικλήσεως από τους διαδίκους έγγραφα, αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Δυνάμει του υπ' αριθ. ... ασφαλιστηρίου συμβολαίου ζωής καταρτίσθηκε, την 25-6-1997, η από 10-6-1997 (ημερομηνία έναρξης ασφάλισης), μεταξύ των διαδίκων, σύμβαση ασφαλίσεως ζωής, ισοβίου διαρκείας, που περιλάμβανε ασφάλεια ισόβιας σύνταξης, με επιστροφή ασφαλίστρων και με συμμετοχή στα κέρδη, η οποία διέπεται από τους διαλαμβανόμενους σε αυτό, όρους και συμφωνίες. Το εν λόγω ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής παρείχε, ειδικότερα, στην εφεσίβλητη: α) βασική ασφάλιση ζωής, β) ασφάλιση εξόδων νοσοκομειακής περίθαλψης, γ) απαλλαγή πληρωμής ασφαλίστρων σε περίπτωση διαρκούς ολικής ανικανότητας και δ) καταβολή του ασφαλιζόμενου ποσού, σε περίπτωση διαρκούς ολικής ανικανότητας ή σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας. Περαιτέρω, συμφωνήθηκε ότι η καταβολή των ασφαλίστρων θα χωρεί σε δόσεις ανά τρίμηνο, ανερχομένου του ασφαλίστρου, κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης, στο ποσό των 1.339 δρχ., για τη βασική ασφάλιση ζωής, 1.238 δρχ., για την πρόσθετη κάλυψη απαλλαγής, από την πληρωμή των ασφαλίστρων, 29.613 δρχ., για έξοδα νοσοκομειακής περίθαλψης, και 4S3 δρχ., για την καταβολή του ασφαλιζόμενου ποσού λόγω ανικανότητας, ήτοι στο ποσό των 308,312 ecu ή 32.673 δρχ. και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, στο ποσό των 499,35 ευρώ. Στο Παράρτημα Β' του ως άνω ασφαλιστηρίου συμβολαίου με τίτλο: «ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΩΝ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΟΛΙΚΗΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ» (και υπό τον υπότιτλο «ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ») συμφωνήθηκε ότι «Με αυτό το Παράρτημα, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Ασφαλιστηρίου Ζωής, η Ανώνυμη Ελληνική Εταιρία Γενικών Ασφαλειών «Η ΕΘΝΙΚΗ» δηλώνει τα εξής: Δέχεται την αίτηση του ασφαλισμένου με το Ασφαλιστήρια Ζωής και αναλαμβάνει την υποχρέωση να τον απαλλάξει από παραπέρα καταβολή ασφαλίστρων της βασικής ασφάλισης ζωής και των παραρτημάτων της, πλην των παραρτημάτων Ζ και Κ, σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος πάθει διαρκή ολική ανικανότητα από ασθένεια ή ατύχημα πριν συμπληρώσει τα 65 του χρόνια». Στο άρθρο 1 του ενώ λόγω Παραρτήματος ορίζεται ότι: «Διαρκής Ολική Ανικανότητα θεωρείται η για ένα (ί) τουλάχιστον χρόνο από τότε που θα γνωστοποιηθεί Εγγράφως στην Εταιρία διαρκής και ολοκληρωτική ανικανότητα τον Ασφαλισμένου, είτε από ασθένεια είτε από ατύχημα, να εκτελέσει την εργασία ποθ έκανε πριν πάθει την ανικανότητα ή κάθε άλλη εργασία για την οποία έχει την απαιτούμενη μόρφωση, εκπαίδευση και πείρα. Πάντως διαρκής ολική ανικανότητα θεωρούνται οπωσδήποτε οι παρακάτω περιπτώσεις: I a) Η αθεράπευτη απώλεια της χρήσης και των δύο χεριών ή και των δύο ποδιών ή ενός χεριού και ενός ποδιού β) Η αθεράπευτη απώλεια της όρασης και των δύο οφθαλμών ή η απώλεια της όρασης ενός οφθαλμού και ενός ποδιού ή και χεριού, γ) Η συνεπεία ατυχήματος ανίατη παραφροσύνη. II. Οι σοβαρές ασθένειες: Έμφραγμα μυοκαρδίου; η συνεπεία στεφανιαίας νόσου εγχείρηση BY-PASS, το εγκεφαλικό επεισόδιο, ο καρκίνος, η νεφρική ανεπάρκεια. Στις παραπάνω περιπτώσεις του παρ. I και II η διαρκής ολική ανικανότητα αναγνωρίζεται αμέσως. Οι παραπάνω περιπτώσεις διαρκούς ολικής ανικανότητας των παρ. I και II συμφωνούνται περιοριστικά και όχι ενδεικτικά». Στο αρθ. 1 του εν λόγω παραρτήματος ορίζονται οι σοβαρές ασθένειες του αρθ. 1 παρ. ΙΙ «.....Ι...2...3.. 4. ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Ορίζεται κάθε ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και επέκταση κακοηθών κυττάρων και διήθηση των ιστών. Ο όρος καρκίνος περιλαμβάνει τη λευχαιμία, τα λεμφώματα, κακοήθη μελανώματα καθώς και τη νόσο τον HODGKIN εκτός του 1ου σταδίου..». Κατά τη διάταξη του άρθρου 4 του Παραρτήματος (υπό τον ειδικότερο τίτλο «ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ») ορίζεται «Όταν συμβεί η Ανικανότητα, ο Ασφαλισμένος ή οποιοσδήποτε που ενεργεί κατ' εντολή του και για λογαριασμό του πρέπει να υποβάλει στην Εταιρία με δικά τον έξοδα τα απαιτούμενα πιστοποιητικά και κάθε άλλο αποδεικτικό στοιχείο, Η εταιρία επιφυλάσσει στον εαυτό το της το δικαίωμα της εξακρίβωσης της Ανικανότητας, από γιατρούς της δικής της επιλογής με οποιοδήποτε τρόπο και σε οποιοδήποτε χρόνο. Σε περίπτωση άρνησης του Ασφαλισμένου να δείξει τις ζητούμενες από την Εταιρία ιατρικές εξετάσεις εκπίπτει κάθε δικαιώματος τον από την παρούσα πρόσθετη ασφάλιση και εφαρμόζονται οι γενικοί όροι της βασικής ασφαλιστή ζωής. Ο Ασφαλισμένος οφείλει επίσης, δύο (2) μήνες πριν από κάθε ετήσια Επέτειο της σύναψης της ασφάλειας, να παρέχει με δικά του έξοδα ιατρική έκθεση σχετική με την ανικανότητα του». Τέλος, κατά το άρθρο 5 του Παραρτήματος (υπό τον ειδικότερο τίτλο «ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΩΝ») ορίζεται «Η Εταιρία απαλλάσσει τον Ασφαλισμένο από παραπέρα καταβολή Ασφαλίστρων, αν ο Ασφαλισμένος πάθει Διαρκή Ολική Ανικανότητα και εφόσον η ασφάλεια βρίσκεται σε πλήρη ισχύ. Μέχρι να αναγνωριστεί από την Εταιρία η διαρκής ολική ανικανότητα του Ασφαλιζομένου, ο Συμβαλλόμενος είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει να πληρώνει τα ασφάλιστρα. Μετά την αναγνώριση, τα ασφάλιστρα που καταβλήθηκαν και αφορούσαν το διάστημα από την ημερομηνία γνωστοποίησης της ανικανότητας μέχρι την ημερομηνία αναγνώρισης επιστρέφονται. Η έναρξη της ανικανότητας δεν μπορεί να ανατρέχει σε χρόνο προηγούμενο από τη χρονολογία της δήλωσης της στην Εταιρία. Σε περίπτωση που η Εταιρία έχει λόγους να πιστεύει ότι έχει αποκατασταθεί η ικανότητα τον Ασφαλισμένου πρέπει να επαναληφθεί η καταβολή των ασφαλίστρων και σε αντίθετη περίπτωση εφαρμόζονται οι Γενικοί Όροι τον Ασφαλιστηρίου Ζωής. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η εφεσίβλητη διαγνώστηκε, τον Απρίλιο του έτους 2004, ότι πάσχει από καρκίνο, νόσο «Hodgin», τύπου οζώδους σκλήρυνσης, σταδίου ΙΙ, για την αντιμετώπιση της οποίας υπεβλήθη σε έξι (6) κύκλους χημειοθεραπείας, από τον Απρίλιο, ως το Σεπτέμβριο του έτους 2004, στους οποίους ανταποκρίθηκε ομαλά. Έκτοτε, από το Σεπτέμβριο του έτους 2004, δηλαδή μετά τον τελευταίο κύκλο χημειοθεραπείας, το νόσημα της εφεσίβλητης είναι σε πλήρη ύφεση, και όπως προκύπτει από τακτικούς και εργαστηριακούς ελέγχους, τα τελευταία χρόνια, μετά το πέρας της πενταετίας από την χημειοθεραπεία, είναι απολύτως υγιής και δεν λαμβάνει κανενός είδους θεραπεία, ούτε υπάρχουν ενδείξεις για υποτροπή ή μεταστάσεις της νόσου. Τα ανωτέρω αποδεικνύονται σαφώς από όλα τα ιατρικά πιστοποιητικά που προσκομίζουν οι διάδικοι, με πιο πρόσφατο την από 17-7-2014 βεβαίωση της αιματολόγου - ιατρού, ... Κατόπιν εκδηλώσεως της ανωτέρω ασθενείας του καρκίνου (η οποία αποτελεί «σοβαρή ασθένεια», κατά τούς παραπάνω όρους του ασφαλιστηρίου συμβολαίου) η εκκαλούσα, με την από 15-10-2004 επιστολή της προς την εφεσίβλητη ενεργοποίησε την, συμβατικώς προβλεπομένη, απαλλαγή της εφεσίβλητης, από την υποχρέωση καταβολής ασφαλίστρων, από 10-12-2004 και αναγνώρισε την «Διαρκή Ολική Ανικανότητα ή Σοβαρή Ασθένεια» της εφεσίβλητης από 27-5-2004, ορίζοντας ότι από την ημερομηνία αυτή ίσχυε η βασική ασφάλιση Ζωής και οι πρόσθετες καλύψεις του ασφαλιστηρίου, πλην του παραρτήματος 7) του οποίου η ισχύς έπαυσε από την ίδια ημερομηνία. Στη συνέχεια, με την από 23-10-2013 επιστολή της εκκαλούσας προς την εφεσίβλητη, η πρώτη ζήτησε να της προσκομισθούν, εντός δύο (2) μηνών, δικαιολογητικά και αποδεικτικά στοιχεία, σχετικά με την διαρκή ανικανότητα της εφεσίβλητης καθώς και ο βαθμός ανικανότητας της. Την επιστολή αυτή η εφεσίβλητη δεν παρέλαβε, καθόσον είχε στο μεταξύ αλλάξει διεύθυνση κατοικίας, λόγω του μεσολαβήσαντος γάμου της, οπότε δεν απέστειλε, εντός δυο (2) μηνών, τα ζητούμενα δικαιολογητικά. Στη συνέχεια η εκκαλούσα απέστειλε στην εφεσίβλητη την από 20-3-2014 επιστολή της - έγγραφο, με το οποίο της γνώριζε ότι έπαυε αυτοδικαίως η ισχύς της απαλλαγής πληρωμής των ασφαλίστρων, οπότε η τελευταία υποχρεούτο, από 10-6-2014 να καταβάλει κανονικά τα ασφάλιστρα, ενώ με ηλεκτρονικό μήνυμα, από 24-3-2014, στον ασφαλιστικό πράκτορα της τελευταίας, της γνώρισε ότι το συμβόλαιο της επανερχόταν σε κατάσταση πληρωμής ασφαλίστρων. Η εφεσίβλητη, την 16-6-2014 απέστειλε στην εκκαλούσα τα στοιχεία-της νέας της διεύθυνσης, αντίγραφα εργαστηριακών εξετάσεων, από το χρονικό διάστημα 2004 ως 14-2-2014 καθώς και την άνω γνωμάτευση της …, από τα οποία προέκυπτε ότι είναι αποθεραπευμένη, δεν λαμβάνει κανενός είδους θεραπεία και παρακολουθείται ανά έτος. Στη συνέχεια η εκκαλούσα, με το ηλεκτρονικό μήνυμα από 26-0-2014 γνωστοποίησε στην εφεσίβλητη ότι δεν προέκυπτε συνέχιση την ανικανότητας της και η τελευταία, με το από 18-7-2014 έγγραφο - επιστολή, ενημέρωσε την ασφαλιστική εταιρία ότι, προ του κινδύνου να καταγγελθεί η σύμβαση ασφάλισης, θα κατέβαλε τα ασφάλιστρα, τα οποία και πράγματι κατέβαλε, συνολικά, ανερχόμενα, ως την άσκηση της αγωγής, ποσό 6440,56 ευρώ. Στη συνέχεια, η εκκαλούσα, λόγω των διαμαρτυριών της εφεσίβλητης, με το από 23-7-2014 έγγραφο της γνωστοποίησε στην ασφαλισμένη ότι εμμένει στην απόφαση, της να επαναφέρει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, σε κατάσταση πληρωμής ασφαλίστρων, από 10-6-2014. Η εφεσίβλητη, παρά την καταβολή των ασφαλίστρων, επέμενε και επιμένει στην άποψη της, σχετικά με τους ανωτέρω συμβατικούς όρους, ότι πρέπει να απαλλάσσεται από τα ασφάλιστρα και για τούτο επέλεξε, πλέον, να προχωρήσει στην άσκηση της ένδικης αγωγής. Με βάση τα ανωτέρω, αποδεικνύεται (από όλα τα προσκομισθέντα από τους διαδίκους ιατρικά πιστοποιητικά), ότι μετά την υποβολή της εφεσίβλητης στον τελευταίο κύκλο χημειοθεραπείας και κατόπιν παρακολούθησης της για ικανό χρόνο, ότι αυτή δεν νοσούσε κατά τον κρίσιμο χρόνο (10-6-2014), οπότε της ζητήθηκε να καταβάλει εκ νέου ασφάλιστρα και εντεύθεν και δεν εντοπίζονται, πλέον σ' αυτήν, ύποπτα ευρήματα κακοηθείας (η υποβολή της σε τακτικό εργαστηριακό έλεγχο γίνεται βάσει του ισχύοντος διεθνώς πρωτοκόλλου και για προληπτικούς λόγους, διότι, πράγματι, οι πιθανότητες για εμφάνιση υποτροπής ή μεταστάσεων είχαν σαφώς αυξημένες σε όσους διαγνώστηκαν ήδη. ότι πάσχουν από την ανωτέρω νόσο, σε σχέση με τον λοιπό πληθυσμό). Με βάση τα ανωτέρω και κατά τους όρους της σύμβασης, όπως το περιεχόμενο τους προκύπτει από την ανάγνωση αυτών, η απαλλαγή της εφεσίβλητης από την καταβολή των ασφαλίστρων ίσχυε για όσο χρονικό διάστημα η νόσος ήταν ενεργός και δεν επήλθε με μόνη την προσβολή της εφεσίβλητης από τη νόσο και εις το διηνεκές, για όσο διάστημα διαρκεί η σύμβαση, ασχέτως της Καλής ή όχι, κατάστασης της υγείας της, όπως η εφεσίβλητη ισχυρίζεται. Δεν διαφοροποιείται, κατά τους όρους της σύμβασης, η περίπτωση που ο ασφαλισμένος, όπως η εφεσίβλητη διαγνωστεί με σοβαρή νόσο, όπως η νόσος του «Hodgins», σταδίου ΙΙ (για το στάδιο Ι δεν προβλέπεται, καν, απαλλαγή από την καταβολή ασφαλίστρων), καθόσον είναι σαφές, σύμφωνα με το άρθ. 1 του Παραρτήματος Β' της σύμβασης, ότι η παραπάνω νόσος προκαλεί, μεν, ολική διαρκή ανικανότητα» για τουλάχιστον ένα (1) έτος (αφού η νόσος περιλαμβάνεται στην Κατηγορία των σοβαρών ασθενειών, κατά το άρθ. 2 το ίδιου παραρτήματος), όμως, σε. περίπτωση που αποκατασταθεί η ικανότητα του ασφαλισμένου, πρέπει κατά το άρθ. 5 παρ. 2, να επαναληφθεί η καταβολή των ασφαλίστρων. Δηλαδή εν προκειμένω, από την ανάγνωση των παραπάνω όρων του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, συνάγεται ότι η εκκαλούσα ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία υποχρεούται να απαλλάσσει τον ασφαλισμένο (εν προκειμένω την εφεσίβλητη), από τη συμβατική υποχρέωση καταβολής ασφαλίστρων, σε περίπτωση εκδηλώσεως οιασδήποτε, διαλαμβανομένης, στον κατάλογο του άρθρου 2 παρ. 4 του ως άνω Παραρτήματος, «σοβαρής ασθενείας», σε περίπτωση, όμως, ιάσεως της ως άνω «σοβαρής ασθενείας» (γεγονός, το οποίο ο ασφαλισμένος υποχρεούται να γνωστοποιήσει στον ασφαλιστή, κατά τα προτιθέμενα), ενεργοποιείται εκ νέου η υποχρέωση καταβολής ασφαλίστρων, σε περίπτωση δε, υποτροπής της νόσου ή εκδήλωσης νέας νόσου ή ανικανότητας, υπάρχει και πάλι η δυνατότητα ενεργοποίησης της ανωτέρω ρήτρας απαλλαγής. Τούτο δε ανεξαρτήτως της παρόδου μακρού χρόνου, χωρίς η ασφαλιστική εταιρία να αξιώσει να της παρασχεθεί ιατρική έκθεση, σχετικά με την ικανότητα ή την ανικανότητα του ασφαλισμένου, κατά το άρθ. 4 του άνω παραρτήματος, καθόσον μόνη η πάροδος μακρού χρόνου δεν καθιστά, άνευ άλλου τινός, κατ' άρθ. 281 Α.Κ. την αξίωση, εκ μέρους του ασφαλιστή, περί καταβολής του ασφαλίστρου, καταχρηστική. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, υπό την οποία το ένα συμβαλλόμενο μέρος (εν προκειμένω η εκκαλούσα ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία), βαρύνεται, εν πάση περιπτώσει (δηλαδή ακόμη και σε περίπτωση ιάσεως της «σοβαρής ασθενείας»), με την εκπλήρωση της παροχής του (ήτοι την παροχή ασφαλιστικής καλύψεως) και το έτερο μέρος απαλλάσσεται, εις το διηνεκές, από την υποχρέωση εκπληρώσεως της αντιπαροχής του (ήτοι την καταβολή του προβλεπόμενοι» ασφαλίστρου), δικαιούμενο σε λήψη όλων των οφειλόμενων, συμβατικών παροχών του αντισυμβαλλομένου μέρους, αντίκειται στους όρους και το σκοπό της συμβάσεως (βλ. ΕΑ 4145/2019, ΤΝΠ Ισοκράτης, ΕΑ 3775/2017, ομοίως ΤΝΠ Ισοκράτης). Αντίθετο συμπέρασμα δεν μπορεί να εξαχθεί από το γεγονός ότι στην τελευταία παράγραφο του άρθρου 1 του ανωτέρω Παραρτήματος αναγράφεται: «Στις παρακάνω περιπτώσεις των παρ. I και ΙΙ (μεταξύ των οποίων και ο καρκίνος, όπως εν προκειμένω) η διαρκής ολική ανικανότητα αναγνωρίζεται αμέσως Η εφεσίβλητη ισχυρίζεται ότι η διατύπωση αυτή έχει αναγραφεί επειδή ακριβώς η διαρκής ολική ανικανότητα, που προέρχεται από τις αναφερόμενες σοβαρές παθήσεις, όπως ο καρκίνος και η νεφρική ανεπάρκεια κ.λπ., δεν αποκαθίστανται. Ο ισχυρισμός αυτός όμως δεν συνάδει με το γράμμα των διατάξεων της σύμβασης, το περιεχόμενο της σύμβασης και τα διδάγματα της κοινής πείρας. Τούτο γιατί: α) Τόσο στις περιπτώσεις διαρκούς ολικής ανικανότητας του άρθρου 1.Ι του ανωτέρω Παραρτήματος, όσο και στις περιπτώσεις των σοβαρών ασθενειών του άρθρου 1.ΙΙ του ίδιου Παραρτήματος υπάρχουν περιπτώσεις που η ανικανότητα είναι μόνιμη και δεν διαρκεί για ένα έτος (όπως «η αθεράπευτη απώλεια της όρασης και των δυο οφθαλμών...» ή η αθεράπευτη απώλεια της χρήσης και των δύο χεριών ή ποδιών..» στην πρώτη περίπτωση και η νεφρική ανεπάρκεια, με αποτέλεσμα την υποβολή του ασφαλισμένου σε τακτική αιμοκάθαρση), αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που η ανικανότητα δεν είναι μόνιμη και διαρκεί για ένα έτος, όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου, αλλά και ο καρκίνος, κατά περίπτωση. Οι περιπτώσεις αυτές ανικανότητας και σοβαρών ασθενειών αναγράφονται όλες μαζί και με τυχαία σειρά και δεν υπάρχει διάκριση, στα επόμενα άρθρα, σε μόνιμες ή ιάσιμες ασθένειες, β) Στο άρθρο 5 του ανωτέρω Παραρτήματος που αναφέρεται στην Απαλλαγή Πληρωμής Ασφαλίστρων αναγράφεται, ότι σε περίπτωση που έχει αποκατασταθεί η ικανότητα του Ασφαλισμένου πρέπει να επαναληφθεί η καταβολή των ασφαλίστρων, χωρίς να αναφέρεται σε ασθένεια, το ίδιο αναγράφεται δε και αμέσως ανωτέρω, στο ίδιο άρθρο, σχετικά με την επιστροφή των ασφαλίστρων που καταβλήθηκαν και αφορούσαν το διάστημα από την ημερομηνία «γνωστοποίησης της ανικανότητας» μέχρι την ημερομηνία αναγνώρισης και πάλι, δηλαδή, δεν γίνεται αναφορά σε ασθένεια, αλλά μόνο σε ανικανότητα, γενικά, γ) Στο άρθρο 4 όπου αναφέρεται η υποχρέωση του ασφαλισμένου να παρέχει, με δικά του έξοδα, ιατρική έκθεση σχετική «με την ανικανότητα του», δύο μήνες πριν την ετήσια επέτειο της σύναψης της ασφάλισης, πάλι δεν γίνεται λόγος για σοβαρή ασθένεια, όμως, εκτός από όσα αναφέρθηκαν αμέσως ανωτέρω, για την όμοια διατύπωση του άρθρου 5, είναι σαφές ότι η υποχρέωση αυτή θεμελιώνεται και στην περίπτωση σοβαρής ασθένειας, αφού το άρθρο αυτό φέρει τίτλο «Υποχρεώσεις σε περίπτωση ανικανότητας», χωρίς να γίνεται μάλιστα, οποιαδήποτε διάκριση για τις μόνιμες ή μη, περιπτώσεις ανικανότητας ή ασθένειας, ή για τις αμέσως αναγνωρίσιμες ή μη περιπτώσεις ανικανότητας, ούτε καν για τις περιπτώσεις ολικής ή μη, ανικανότητας. Ενόψει των ανωτέρω, κρίνεται ότι ορθώς ισχυρίστηκε η εκκαλούσα ότι ενεργοποιήθηκε εκ νέου (από την 10-6-2014, σε χρόνο που η εκκαλούσα αποφάσισε), η υποχρέωση της εφεσίβλητης να καταβάλλει σε αυτήν τα οφειλόμενα ασφάλιστρα, ανεξαρτήτως του ότι η επιδίωξη της τελευταίας, δια της άσκησης της κρινόμενης αγωγής, να αναγνωριστεί ότι δεν έχει υποχρέωση καταβολής ασφαλίστρων στην εκκαλούσα. για το χρονικό διάστημα από 10-6-2014 και εφεξής, λόγω του ότι νόσησε από καρκίνο το έτος 2004, δεν συνιστούν αξίωση της (εφεσίβλητης) για καταδίκη της εκκαλούσας, σε αρνητική δήλωση της βουλήσεως της, δηλαδή να μην προβεί (η εκκαλούσα) σε καταγγελία της ασφαλιστικής συμβάσεως, λόγω μη καταβολής των ασφαλίστρων.

Μετά ταύτα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε, κατά τα ανωτέρω, την αγωγή ως και ουσιαστικά βάσιμη, ως προς το πρώτο ανωτέρω αναγνωριστικό της αίτημα, έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων.

Πρέπει, συνεπώς, να γίνει δεκτή η έφεση, ως προς τους σχετικούς, δεύτερο και τρίτο από τους λόγους της και, αφού εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, να κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο τούτο για να εκδικαστεί στην ουσία της η αγωγή και να απορριφθεί αυτή, ως ουσιαστικά αβάσιμη, κατά τα εκτιθέμενα στο διατακτικό της απόφασης αυτής. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος από την εκκαλούσα, ηλεκτρονικού παραβόλου σε αυτήν, λόγω της νίκης της (άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως η παρ. 4 προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 Ν. 4055/2012 και έχει ήδη αναριθμηθεί σε παρ. 3 μετά την ισχύ του Ν. 4335/2015). Τέλος, πρέπει να επιδικαστεί εις βάρος της εφεσίβλητης, η δικαστική δαπάνη της εκκαλούσας, κατά το νόμιμο αίτημα αυτής και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, λόγω της νίκης της τελευταίας (άρθρα 183, 176 και 191 παρ, 2 ΚΠολΔ και 58 παρ. 3 και 4, 61 παρ. 1 και 2, 63 παρ. 1, 68 παρ. 1 και 69 παρ. 1 και 2 και Παράρτημα Ι και ΙΙΙ του Ν. 4194/2013 Κώδικα Δικηγόρων), κατά τα οριζόμενα επίσης στο διατακτικό της απόφασης αυτής.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ' ουσίαν την έφεση

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 4082/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (τακτική διαδικασία).

ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.

ΔΙΚΑΖΕΙ επί της από 6-3-2017 αγωγής.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν,

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος υπ' αριθ. ./2018 ηλεκτρονικού παραβόλου, στην εκκαλούσα.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εφεσίβλητη σε καταβολή της δικαστικής δαπάνης της εκκαλούσας, για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσόν των επτακοσίων ΕΥΡΩ (700 €).

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στην Αθήνα την 9-1-2020.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα στις 6-2-2020 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ