ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΕφΑθ 1436/2019

Σύμβαση παροχής υπηρεσιών - Ζωντανή κάλυψη ιπποδρομίων - Μη καταβολή συμφωνηθείσας αμοιβής - Καταγγελία σύμβασης - Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος (Ο.Δ.Ι.Ε.) υπό εκκαθάριση - Ειδική διαδικασία ν. 4338/2015 -.

Κρίθηκε ότι ο ισχυρισμός της εναγομένης ήδη εκκαλούσας Ο.Δ.Ι.Ε. ότι απαραδέκτως ασκείται η ένδικη αγωγή εναντίον της ενόψει του ότι τελεί υπό καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης από 2.12.2015 εκ του νόμου και ως εκ τούτου αναστέλλονται αυτοδικαίως όλα τα ατομικά διωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά αυτής προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση των απαιτήσεών τους μεταξύ αυτών και η άσκηση αναγνωριστικών και καταψηφιστικών αγωγών εναντίον της, κατά ανωτέρω, τυγχάνει αβάσιμος και απορριπτέος, ενόψει του ότι η θέση σε εκκαθάριση κατά την διαδικασία που προβλέπεται στον Ν. 4338/2015 δεν έχει ως έννομη συνέπεια την αναστολή και της δικαστικής επιδίωξης των ληξιπροθέσμων απαιτήσεων τρίτων εναντίον της μέσω της δικαστικής οδού. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθώς εκτίμησε ως παραδεκτή την αγωγή που στρέφεται εναντίον της εναγομένης υπό εκκαθάριση εταιρείας υπαρκτού νομικού προσώπου και δεν προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του νόμου.

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1436/2019

ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ 14ο

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Νικόλαο Δαύρο, Πρόεδρο Εφετών, Βρυσηίδα Θωμάτου, Αικατερίνη Μπετσικώκου - Εισηγήτρια, Εψέτες και από τη Γραμματέα Ιωάννα Ξανθάκη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 8η Νοεμβρίου 2018, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Της υπό ειδική εκκαθάριση εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος ΑΕ», και τον διακριτικό τίτλο «Ο.Δ.Ι.Ε ΑΕ», εδρεύουσα στο Μαρκόπουλο Αττικής, (Νέος Ιππόδρομος Αττικής -Θέση «ΜΕΡΕΝΤΑ») (ΑΦΜ ……… Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Αθηνών), (αρθ. 13 παρ. 7 περ. στʼ του Ν. 4111/2013 ΦΕΚ A 18/25-1-2013 και αρθ. 2 παρ. 17 του Ν. 4338/2015 ΦΕΚ Αʼ 131/23-10-2015), όπως νομίμως εκπροσωπείται για τους σκοπούς της εκκαθάρισης από τον ειδικό εκκαθαριστή την εταιρεία με την επωνυμία «ΕΡΝΕΣΤ & ΓΙΑΝΓΚ Ανώνυμη Εταιρεία Παροχής Συμβουλευτικών Υπηρεσιών», η οποία εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής, (οδός ……… αρ. …) δυνάμει της από 9-10-2015 υπʼ αριθμ . απόφασης της έκτακτης Γενικής Συνέλευσης της ανωτέρω ανώνυμης εταιρείας, ως εκπροσωπείται αντίστοιχα, την οποία εκπροσώπησε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, η πληρεξούσια δικηγόρος της, Μαρία Ρηγάκη, που κατέθεσε νομίμως το με αριθμό ./7-11-2018 γραμμάτιο προκαταβολής ενσήμων και εισφορών του ΔΣΑθηνών.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «……… ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ -ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «……… PRODACTIONS ΑΕ», (ΑΦΜ ……… Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Αθηνών), η οποία εδρεύει στην Αττική (οδός Λεωφ. ……… αρ. … Πεύκη), νομίμως εκπροσωπουμένης, την οποία εκπροσώπησε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, η πληρεξούσια δικηγόρος της, Ευαγγελία Σπηλιοπούλου, που κατέθεσε νομίμως το με αριθμό ./6-11-2018 γραμμάτιο προκαταβολής ενσήμων και εισφορών του ΔΣΑθηνών.

Η εφεσίβλητη, με την από 21-4-2016 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2016 αγωγή της, που απευθύνεται στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σʼ αυτή. Το Δικαστήριο εκείνο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, εξέδωσε την με αριθμό 2071/2016 οριστική του απόφαση, με την οποία δέχτηκε την αγωγή.

Την τελευταία οριστική απόφαση προσέβαλε η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα με την από 15-3-2017 έφεσή της, προς το Δικαστήριο τούτο, που έχει κατατεθεί στο Πρωτοδικείο με αριθμό ./17-3- 2017 και στο Εφετείο με αριθμό ./7-7-2017, δικάσιμος της οποίας ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.

Κατά τη συζήτηση αυτής στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν, αλλά προκατέθεσαν τις προτάσεις τους και με σχετική δήλωσή τους δήλωσαν, σύμφωνα με το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, ότι συμφωνούν να συζητηθεί η έφεση, χωρίς να παρασταθούν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση η από 15-3-2017 (αυξ. αριθμό καταθέσεως στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ./17.3.2017 και αριθμ καταθ. δικογ. στο Εφετείο ./7-7-2017) έφεση της ανωτέρω εκκαλούσας-εναγομένης κατά της υπʼ αριθμ.2071/2016 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, κατʼ αντιμωλίαν των διαδίκων, με την οποία έγινε δεκτή η από 21-4-2016 αγωγή της ενάγουσας ήδη εφεσίβλητης. Η έφεση ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα αφού η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στην εναγομένη, ήδη εκκαλούσα, στις 16-2-2017 (βλ. τη με αριθμό ./16-2-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, ………), ενώ η έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, στις 17-3-2017, ήτοι εντός τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης, (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 498, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ. 1 ΚΠολΔ). Επιπλέον, για το παραδεκτό της, προκαταβλήθηκε από την εκκαλούσα, κατά την κατάθεσή της, το οριζόμενο από το άρθρο 495 παρ.4εδ.α και β ΚΠολΔ, ως ισχύει σήμερα, (το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από 23 Ιανουαρίου 2017 με τα άρθρα 35 παρ.2 και 45 του Ν. 4446/2016 (ΦΕΚ A 240/22.12.2016), παράβολο των 150 ευρώ, (σχετ. το ηλεκτρονικό παράβολο υπʼ αριθμ ./2017) και επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια ως πρωτοδίκως τακτική διαδικασία (άρθρ. 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση.

ΙΙ. Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη, με την από 21-4-2016 (αριθμ. καταθ. ./2016) αγωγή της, προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ισχυρίστηκε τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της από 15-7-2011 σύμβασης που συνήψε με την εναγομένη, κατόπιν διενέργειας δημοσίου διαγωνισμού και κατακύρωσης αυτού με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου τελευταίας, η ίδια ανέλαβε την ολοκληρωμένη τηλεοπτική παραγωγή και μετάδοση αλλοδαπών ιπποδρομιών. Ως διάρκεια της συμβάσεως ορίστηκαν τα 2 έτη, ενώ το τίμημα συμφωνήθηκε στο ποσό των 198 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. ανά καλυπτόμενη ιπποδρομιακή ημέρα παραγωγής, καταβλητέο τμηματικά μέσα στις πρώτες πέντε εργάσιμες ημέρες του μήνα που ακολουθεί την παραγωγή με έκδοση σχετικού τιμολογίου παροχής υπηρεσιών. Περαιτέρω, δυνάμει του από 31-7-2012 ιδιωτικού συμφωνητικού, που τροποποίησε την ανωτέρω σύμβαση, η ενάγουσα ανέλαβε την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων με λειτουργία ζωντανής μονάδος παραγωγής έναντι εργολαβικής αμοιβής ύψους 285.000 ευρώ ανά έτος πλέον αναλογούντος Φ.Π.Α. Με νεώτερη συμφωνία η ανωτέρω σύμβαση, ως τροποποιήθηκε, αναπροσαρμόστηκε η αμοιβή της ενάγουσας με την παροχή έκπτωσης ύψους 15% επί του συνολικού ετήσιου τιμήματος. Ότι η ανωτέρω από 31-7-2012 σύμβαση καταγγέλθηκε με την από 20-10-2014 απόφαση του ΔΣ της εναγομένης, πλην όμως με την από 26-11-2014 απόφαση του ΔΣ της εναγομένης εγκρίθηκε η παράταση της αρχικής, από 15-7-2011, σύμβασης μέχρι την ημερομηνία λύσης και εκκαθάρισης της τελευταίας. Ισχυρίζεται δε ότι, ενώ η ίδια παρείχε προσηκόντως τις υπηρεσίες της, κατά τα συμφωνηθέντα μέχρι και την 31-11-2015, η εναγομένη δεν της κατέβαλλε το σύνολο της αμοιβής της, για την οποία (αμοιβή) η ενάγουσα εξέδωσε τα επισυναπτόμενα τιμολόγια, και δη της οφείλει, μετά την αφαίρεση των καταβολών που έγιναν έναντι της αμοιβής της, το συνολικό υπόλοιπο ποσό των 597.260,54 ευρώ. Ισχυρίζεται τέλος, ότι παρέδωσε στην εναγομένη [α] τη με αριθμό ………/29-6-2011 αόριστης διάρκειας εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης της αρχικής από 15-7-2011 σύμβασης της τράπεζας EFG EUROBANK ERGASIAS ποσού 8650 ευρώ και [β] τη με αριθμό ……… τραπεζική επιταγή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, έκδοσης την 31-7-2012, ποσού 28.500 ευρώ, ως «εγγύηση» για την καλή εκτέλεση της τροποποιητικής από 31-7-2012 σύμβασης. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζήτησε, να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 597.260,45 ευρώ, νομιμοτόκως για το ποσό που αναγράφεται σε έκαστο των τιμολογίων από την επομένη παρόδου των πέντε εργάσιμων ημερών του μήνα που ακολουθεί την έκδοση του, άλλως από την επίδοση της ένδικης αγωγής. Επικουρικώς, αν κριθούν άκυρες ή ανίσχυρες οι ανωτέρω συμβάσεις, ζήτησε το ανωτέρω ποσό κατά τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Επιπλέον των ανωτέρω, ζήτησε όπως της επιστρέφει (η εναγομένη) την ως άνω εγγυητική επιστολή, καθώς έληξε η αιτία εκδόσεώς της και τέλος να της καταβάλει το ποσό των 28.500 ευρώ ήτοι την αξία της ανωτέρω τραπεζικής επιταγής, και να καταδικαστεί στα δικαστικά της έξοδα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, εξέδωσε τη με αριθμό 2071/2016 οριστική του απόφαση, με την οποία δέχτηκε στο σύνολό της την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη. Κατά της τελευταίας απόφασης παραπονείται η εναγομένη με την κρινόμενη έφεσή της, για τον αναφερόμενο σε αυτή μοναδικό λόγο, που ανάγεται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και ζητά την εξαφάνισή της, προκειμένου, να απορριφθεί η εναντίον της αγωγή.

ΙΙΙα. Κατά τις διατάξεις του Ν. 4338/2015 όπου προβλέπονται τα θέματα σχετικά με την εκκαθάριση της «ΟΔΙΕ ΑΕ» ορίζονται τα εξής: «Η εκκαθάριση της ΟΔΙΕ Α.Ε. που προβλέπεται από το άρθρο 13 παρ. 7 (στ) του ν. 4111/2013 διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και των άρθρων 47 επ. του κ.ν. 2190/1920. Η παρ. 4α εδάφιο α' του άρθρου 49 του κ.ν. 2190/1920 εφαρμόζεται αυτοδικαίως, χωρίς να απαιτείται η έκδοση σχετικής δικαστικής απόφασης. 2. Από την κατάθεση του παρόντος άρθρου στη Βουλή και μέχρι την πάροδο επτά (7) ετών από την έναρξη της εκκαθάρισης της ΟΔΙΕ Α.Ε. αναστέλλονται οι πάσης φύσεως πράξεις ή μέτρα, εκκρεμή ή μη, ατομικής ή συλλογικής διοικητικής και αναγκαστικής εκτέλεσης κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ή κάθε άλλη διάταξη ειδικού νόμου, καθώς και η λήψη οποιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ή κάθε άλλη διάταξη ειδικού νόμου που επισπεύδονται ή ασκούνται από τους πάσης φύσεως δανειστές της ΟΔΙΕ Α.Ε. για οποιαδήποτε αιτία και για πάσης φύσεως περιουσιακό στοιχείο αυτής. Με αίτηση του εκκαθαριστή το δικαστήριο που δικάζει με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας δύναται να παρατείνει την προθεσμία του προηγουμένου εδαφίου, εφόσον η εκκαθάριση δεν έχει ολοκληρωθεί παρά την επιμελή διεξαγωγή της. 3. Κατά τη διάρκεια της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου και της τυχόν παράτασής της δεν επιτρέπεται η κήρυξη της ΟΔΙΕ Α.Ε. σε πτώχευση. 4. Κατά τη διάρκεια των επτά (7) πρώτων ετών από την έναρξη της εκκαθάρισης δεν επιτρέπεται να εκποιηθούν οι εγκαταστάσεις και το ακίνητο ιδιοκτησίας της ΟΔΙΕ Α.Ε. που βρίσκονται στο Μαρκόπουλο Αττικής. 5. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, ο εκκαθαριστής πωλεί τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία της ΟΔΙΕ Α.Ε. με εκούσιο πλειστηριασμό, σύμφωνα με το άρθρο 1021 ΚΠολΔ. Εκτός των διατάξεων στις οποίες παραπέμπει το άρθρο 1021 ΚΠολΔ, στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται και το άρθρο 1001Α, η παράγραφος 3 του άρθρου 1005 και το άρθρο 1009 ΚΠολΔ... . 6. Το προϊόν της εκκαθάρισης κατανέμεται, μετά την αφαίρεση των δαπανών της εκκαθάρισης, στους πιστωτές, σύμφωνα με το άρθρο 1920 ΑΚ που εφαρμόζεται αναλόγως. Μέχρι την έκδοση της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή δικαστικής απόφασης, ο εκκαθαριστής δύναται να καταβάλει τα έξοδα της εκκαθάρισης από τα έσοδα της περιουσίας της ΟΔΙΕ Α.Ε...». Από την ανωτέρω νομοθετική πρόβλεψη προκύπτει η πρόθεση του νομοθέτη να ορίσει σαφείς και ειδικούς εφαρμοστέους κανόνες στη συγκεκριμένη εκκαθάριση, προσαρμοσμένους στην ειδική φύση των εργασιών της ΟΔΙΕ ΑΕ, μη καταλίποντας περιθώρια αντίστοιχα για αναλογική εφαρμογή λοιπών πτωχευτικών διατάξεων που διέπουν παρεμφερείς διαδικασίες, παρά εφαρμογή των νομοθετημάτων στα οποία ο ίδιος ο νόμος ως ειδικός παραπέμπει. Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της δικαστικής διαγνώσεως μιας διαφοράς η χρησιμοποίηση της μεθόδου της αναλογίας νόμου προϋποθέτει, αφενός μεν, την ύπαρξη ακούσιου κενού ως προς τη νομοθετική ρύθμιση μίας συγκεκριμένης βιοτικής σχέσεως, δηλαδή την κατάλειψη αυτής αρρύθμιστης, αφετέρου δε, την ομοιότητα της εν λόγω βιοτικής σχέσεως, κατά τα ουσιώδη σημεία της, με άλλη νομοθετικώς ρυθμισμένη. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κενό που να απαιτεί συμπλήρωση με αναλογία, δηλαδή με προσφυγή σε έναν άλλο κανόνα δίκαιου, όταν ο νομοθέτης άφησε μία περίπτωση αρρύθμιστη είτε διότι δεν τον ενδιέφερε η ρύθμισή της είτε, κατά μείζονα λόγο, διότι δεν επιθυμούσε να τη ρυθμίσει (ΑΠ 1926/2013, ΑΠ 206/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η ειδική εν προκειμένω διαδικασία εκκαθάρισης δεν παραπέμπει στις διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα, ενόψει του ότι η εν λόγω εκκαθάριση ούτε εξυπηρετεί τους ίδιους σκοπούς της συλλογικής εκτέλεσης, όπως γίνεται στην πτώχευση, η οποία ρυθμίζεται ως αναγκαστικό δίκαιο, θεσμός, συλλογικής και καθολικής αναγκαστικής εκτέλεσης καταλαμβάνοντας ολόκληρη την περιουσία του οφειλέτη, ούτε διατάσσεται και διενεργείται υπό τις αυτές προϋποθέσεις, όπως στην πτώχευση, καθώς η ειδική αυτή εκκαθάριση δεν διατάσσεται με δικαστική απόφαση, ούτε απαιτείται παύση πληρωμών, αλλά αντιθέτως αποφασίζεται από τα όργανα του νομικού προσώπου και αποσκοπεί κυρίως την περαίωση των νομικών σχέσεων που προήλθαν από τη σύσταση και τη λειτουργία αυτού (νομικού προσώπου) και ήταν εκκρεμείς κατά το χρόνο λύσεώς του. (ΑΠ 737/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επιπλέον, η ρύθμιση της συγκεκριμένης διαδικασίας εκκαθάρισης δεν καταλείπει κενά καθώς από την ίδια την γραμματική διατύπωση του νόμου, ο νομοθέτης χρησιμοποιεί σαφή διατύπωση όταν αναφέρει ότι αναστέλλονται «...οι πάσης φύσεως πράξεις ή μέτρα, εκκρεμή ή μη, ατομικής ή συλλογικής διοικητικής και αναγκαστικής εκτέλεσης κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ή κάθε άλλη διάταξη ειδικού νόμου, καθώς και η λήψη οποιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ή κάθε άλλη διάταξη ειδικού νόμου που επισπεύδονται ή ασκούνται από τους πάσης φύσεως δανειστές της ΟΔΙΕ Α.Ε. για οποιαδήποτε αιτία και για πάσης φύσεως περιουσιακό στοιχείο αυτής..» και σκοπίμως εξαιρεί την έγερση αναγνωριστικών και καταψηφιστικών αγωγών. Το γεγονός δε ότι στην παράγραφο 3 του ανωτέρω άρθρου του νόμου ορίζεται «ότι κατά την διάρκεια της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου και της τυχόν παράτασης αυτής δεν επιτρέπεται η κήρυξη της ΟΔΙΕ ΑΕ σε πτώχευση επιβεβαιώνει την επιλογή του νομοθέτη να απαγορεύσει μέτρα συλλογικής εκτέλεσης. Από την ερμηνεία τέλος, της ανωτέρω διάταξης προκύπτει ότι η προβλεπομένη, που αποσκοπεί στην εξασφάλιση της περιουσίας της υπό εκκαθάριση περιουσίας και στην προστασία των στοιχείων από μεμονωμένες κατασχέσεις, για διάστημα που θα καταστήσει δυνατή την επωφελή αξιοποίηση των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων της, δεν άγει σε παρεμπόδιση της δικαστικής επιδίωξης των ληξιπροθέσμων απαιτήσεων τρίτων, ούτε είναι δυνατή μία τόσο διασταλτική ερμηνεία της σχετικής διάταξης, ως εκ τούτου είναι δυνατή η εναντίον της εταιρείας άσκηση καταψηφιστικής ή αναγνωριστικής αγωγής. Διαφορετική ερμηνεία της διάταξης αυτής θα στερούσε εκείνους που διαθέτουν απαιτήσεις εναντίον της επιχείρησης αυτής από το δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας και από το περιλαμβανόμενο σ' αυτό (δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας) επιμέρους δικαίωμα πρόσβασης στα αρμόδια Δικαστήρια, που και τα δύο προστατεύονται από το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντ. και το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΑΠ 1219/1997 ΕλλΔνη 1999,604, ΕφΑΘ 5920/2014, δημ ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΔυτΜακ 68/1998 ΕΕμπΔ 1999,504). Συνακόλουθα αυτών κατά την ειδική διαδικασία του ν. 4338/2015 διαφοροποιείται σαφώς η δικαστική επιδίωξη των ληξιπροθέσμων απαιτήσεων τρίτων, με την δυνατότητα αυτών να ασκήσουν καταψηφιστική ή αναγνωριστική αγωγή εναντίον της εταιρείας από την ικανοποίηση αυτών με πράξεις ή μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της.

ΙΙΙβ. Εν προκειμένω, ο ισχυρισμός της εναγομένης ήδη εκκαλούσας ότι απαραδέκτως ασκείται η ένδικη αγωγή εναντίον της ενόψει του ότι τελεί υπό καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης από 2-12-2015 εκ του νόμου και ως εκ τούτου αναστέλλονται αυτοδικαίως όλα τα ατομικά διωκτικά μέτρα των πιστωτών κατά αυτής προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση των απαιτήσεών τους μεταξύ αυτών και η άσκηση αναγνωριστικών και καταψηφιστικών αγωγών εναντίον της, κατά ανωτέρω, τυγχάνει αβάσιμος και απορριπτέος ενόψει του ότι η θέση σε εκκαθάριση κατά την διαδικασία που προβλέπεται στον Ν. 4338/2015 δεν έχει ως έννομη συνέπεια την αναστολή και της δικαστικής επιδίωξης των ληξιπροθέσμων απαιτήσεων τρίτων εναντίον της μέσω της δικαστικής οδού, σύμφωνα με όσα αναλυτικά εκτίθενται στην ανωτέρω μείζονα σκέψη. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με ανάλογες σκέψεις με αυτές που και το Δικαστήριο τούτο υιοθετεί ως ορθές, εκτίμησε ως παραδεκτή την αγωγή που στρέφεται εναντίον της εναγομένης υπό εκκαθάριση εταιρείας υπαρκτού νομικού προσώπου, δεν προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των προαναφερόμενων διατάξεων του νόμου, αλλά ορθά έκρινε, απορριπτομένου ως αβασίμων, των αντιθέτως υποστηριζομένων από την εναγομένη, με τον σχετικό μοναδικό λόγο της έφεσής της. Περαιτέρω, λόγω της ήττας της εκκαλούσας - εναγόμενης στην ένδικη υπόθεση, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παράβολου, που προκαταβλήθηκε από αυτήν κατά την κατάθεσή της, στο Δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 εδ. προτελευταίο ΚΠολΔ, όπως ισχύει). Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί η εκκαλούσα, ως διάδικος που ηττήθηκε, στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας της εφεσίβλητης, κατά παραδοχή σχετικού αιτήματος της τελευταίας (άρθρα 176, 189 παρ. 1 και 191 του ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

-ΔΙΚΑΖΕΙ κατʼ αντιμωλία των διαδίκων.

-ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την ένδικη από 15-3-2017 (αριθμό καταθ. Πρωτοδικείου ./2017 και Εφετείου ./2017) έφεση κατά της υπʼ αριθμόν 2071/2016 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτή κατʼ ουσίαν

-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου, που έχει προκαταβληθεί από την εκκαλούσα, στο Δημόσιο Ταμείο.

-ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων ευρώ (600).

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 7 Μαρτίου του έτους 2019 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, με την αρχικά αναφερομένη σύνθεσή του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοί τους δικηγόροι, στις 14 Μαρτίου του έτους 2019.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ