ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΕφΠατρών 138/2019

Απλή δυσφήμηση - Αδικοπραξία - Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης -.

Απλή δυσφήμηση. Αναληθής παρουσίαση προσώπων, του μεν ως παράνομου καταπατητή ξένης ιδιοκτησίας και του δε ως αποπειραθέντα να ωφελήσει πρόσωπο καταθέτοντας ενόρκως ψευδή περιστατικά για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της επίμαχης ιδιοκτησίας. Ενδεχόμενος δόλος. Το τελεσθέν ποινικό αδίκημα της απλής δυσφήμησης συνιστά αδικοπραξία και παράνομη προσβολή της προσωπικότητας των εναγόντων. Επιδίκαση ποσού χρηματικής ικανοποίησης για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός: 138/2019

TO ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Γεώργιο Οικονόμου, Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Παπαδοπούλου, Εφέτη και Παναγιώτη Κατσικερό, Εφέτη - Εισηγητή και την Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 15-11-2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

των εκκαλούντων [1] ... και [4] ... που παραστάθηκαν, με δήλωση στα πρακτικά, διά των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, Αγγέλου Στεργιόπουλου και Αποστόλου Κυριαζή

των εφεσίβλητων [1] ... και [2] ..., που παραστάθηκαν, με δήλωση στα πρακτικά, διά του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Νικολάου Ζαφειρόπουλου

Οι αρχικώς ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών την από 23-8-2010 (αρ. κατάθεσης ./23-8-2010) αγωγή τους.

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πατρών εξέδωσε την υπ. αρ. 639/2015 οριστική απόφαση του, με την οποία έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσβάλλουν οι αρχικώς εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες, με την από 14-12-2015 (αρ. κατάθεσης ./18-12-2015) έφεση τους ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που προσδιορίστηκε στην δικάσιμο της 18-5-2017, οπότε αναβλήθηκε για την παρούσα δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ. αρ. 639/2015 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών (τακτικής διαδικασίας) ασκήθηκε νομότυπα με την καταβολή του προβλεπόμενου από το άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ. παραβόλου και εμπρόθεσμα κατ' άρθρα 495 παρ. 1 - 2 και 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., ήτοι εντός 30 ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης στον διορισθέντα κατ' άρθρα 96 παρ. 1 και 143 παρ. 1-2 Κ.Πολ.Δ. αντίκλητο δικηγόρο των εναγόμενων - εκκαλούντων (βλ. την υπ. αρ. ./19-11-2015 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Πατρών .) και εισάγεται αρμοδίως στο παρόν Δικαστήριο (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.) κατά την τακτική διαδικασία (άρθρο 524 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Επομένως πρέπει να γίνει τυπικώς δεκτή και να ερευνηθεί το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.).

Με την από 23-8-2010 (αρ. κατάθεσης .../23-8-2010) αγωγή τους ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, οι αρχικώς ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι 1) ... και 2) ... (με την ίδια αγωγή ήσαν επίσης ενάγοντες οι ..., παραιτήθηκαν όμως από το δικόγραφο της αγωγής με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου τους καταχωρηθείσα στα πρακτικά συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, κατ' άρθρα 294 εδ. α', 295 παρ. 1 εδ. α' και 297 Κ.Πολ.Δ.) ζήτησαν να επιδικασθεί, υπέρ εκάστου τούτων και σε βάρος εκάστου των αρχικώς εναγόμενων και ήδη εκκαλούντων 1) ... και 4) ..., ποσό 20.000 ευρώ, εκ του οποίου 2.000 ευρώ καταψηφιστικώς και 18.000 ευρώ αναγνωριστικώς (όπως περιορίστηκε παραδεκτώς με τις προτάσεις των εναγόντων και δήλωση στα πρακτικά, κατ' άρθρα 295 παρ. 1 εδ. β' και 297 Κ.Πολ.Δ., το αρχικώς καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής για καταβολή ποσού 100.000 ευρώ από έκαστο των εναγόμενων σε έκαστο των εναγόντων), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από αδικοπραξία και παράνομη προσβολή της προσωπικότητας των εναγόντων ι) με ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση, από την πρώτη εναγόμενη ... και ιι) με ψευδορκία μάρτυρα και συκοφαντική δυσφήμηση, από τους λοιπούς εναγόμενους, με ηθική αυτουργία της πρώτης εναγόμενης πράξεις που τελέστηκαν στην Πάτρα και στις Φαρρές Αχαΐας. Με την υπ. αρ. 639/2015 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, που εκδίκασε με την τακτική διαδικασία, η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή, ήτοι κατά το καταψηφιστικό αίτημα της έκαστος δε των εναγόμενων υποχρεώθηκε να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων ποσό 2.000 ευρώ νομιμοτόκως από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Ακολούθως, οι εναγόμενοι άσκησαν την από 14-12-2015 (αρ. κατάθεσης ./18-12-2015) έφεση τους με την οποία, επικαλούμενοι α) εσφαλμένη και παρά το νόμο απόρριψη του αιτήματος αυτών για αναβολή της δίκης κατ' άρθρο 250 Κ.Πολ.Δ. και β) κακή εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ζητούν να εξαφανισθεί η πρωτόδικη απόφαση και απορριφθεί η αγωγή.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ..., εξετασθέντων του πρώτου με επιμέλεια των εναγόντων και του δευτέρου με επιμέλεια των εναγόμενων, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και από τα έγγραφα, που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι (σημειωτέον ότι οι εκκαλούντες [α] αφενός επικαλούνται με τις προτάσεις τους πλην όμως δεν προσκομίζουν στην κατ' έφεση δίκη, επομένως καθίσταται αδύνατο να ληφθούν υπόψη του παρόντος Δικαστηρίου : την τεχνική έκθεση και την υπ. αρ. ./8-9-2010 ένορκη βεβαίωση του ... ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών .., την υπ. αρ. ./2015 ένορκη βεβαίωση του ... και την υπ. αρ. και ./2015 ένορκη βεβαίωση - χωρίς αναφορά ονοματεπώνυμου μάρτυρα - ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πατρών και το από Σεπτεμβρίου τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ..., [β] αφετέρου προσκομίζουν, χωρίς όμως να επικαλούνται με τις προτάσεις τους στην κατ' έφεση δίκη, επομένως δεν λαμβάνονται υπόψη του παρόντος Δικαστηρίου : το από 20-7-2009 ακριβές φωτοαντίγραφο Β.Α.Σ. και το υπ. αρ. πρωτ. ./30-5-2014 έγγραφο του Α.Τ. Χαλανδρίτσας και την από 15-10-2003 επιστολή του δικηγόρου ... προς «κύριο ...»), είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για να χρησιμεύσουν προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων κατ' άρθρο 339 Κ.Πολ.Δ., όπου συμπεριλαμβάνονται οι ένορκες βεβαιώσεις ι) υπ. αρ. ./22-12-2006 της ... ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ..., ιι) υπ. αρ. ./29-2-2008 του ... ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ... και ιιι) υπ. αρ. ./3-3-2008 των ... και ... ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ... (που ελήφθησαν στα πλαίσια παλαιότερων δικών μεταξύ πρώτης εκκαλούσας και δεύτερου εφεσίβλητου), η από Μαΐου 2015 έκθεση φωτοερμηνείας του τοπογράφου τεχν. μηχανικού ... (που δεν λήφθηκε υπόψη από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως εκπροθέσμως προσκομισθέν με την προσθήκη - αντίκρουση των εναγόμενων, πλην όμως νόμιμα κατ' άρθρο 529 παρ. 1 εδ. α' Κ.Πολ.Δ. επαναπροσκομίζεται με τις προτάσεις τους στην κατ' έφεση δίκη και λαμβάνεται υπόψη του παρόντος Δικαστηρίου : βλ. Α.Π. 419/1996, ΕλλΔνη 1997, σ. 592 - Μαργαρίτης σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, Ερμ.Νομολ.Κ.Πολ.Δ., όρθρο 529 αρ. 1), τα υπ. αρ. ./2007 πρακτικά συνεδρίασης του Ειρηνοδικείου Φαρρών, με τις περιεχόμενες σ' αυτά ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ..., η υπ. αρ. 4/2007 απόφαση του Ειρηνοδικείου Φαρρών (τακτικής διαδικασίας), οι υπ. αρ. 718/2008 και 465/2017 αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών (τακτικής διαδικασίας), τα υπ. αρ. 3497/2013 και 2139/2015 πρακτικά και αποφάσεις του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών, η υπ. αρ. 258/1-7-2010 διάταξη του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πατρών και η υπ. αρ. 196/31-12-2010 διάταξη του Εισαγγελέως Εφετών Πατρών (για το ότι τα παραπάνω έγγραφα αποτελούν δικαστικά τεκμήρια, βλ. Φαλτσή, Δίκαιο απόδειξης, σ. 234 - 235 / Βαθρακοκοίλης, Ερμ.Νομολ.Κ.Πολ.Δ., άρθρο 321 αρ. 19 και 65, άρθρο 336 αρ. 23, 24, 29, 65 και 68, άρθρο 339 αρ. 59 / Τεντές σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, Ερμ.Νομολ.Κ.Πολ.Δ., άρθρο 339 αρ. 11), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά :

Ο ... (δεύτερος ενάγων -εφεσίβλητος στις εδώ κρινόμενες αγωγή και έφεση) και η ... (πρώτη εναγόμενη - εκκαλούσα στις εδώ κρινόμενες αγωγή και έφεση) είναι κύριοι γειτονικών ακινήτων, κείμενων εντός οικισμού στο Δ.Δ. Καλάνιστρας του Δήμου Φαρρών Ν. Αχαίας τα οποία διαχωρίζονται σήμερα από ένα μανδρότοιχο, κτισμένο κατά μήκος του ορίου των ακινήτων, για τη μετατόπιση ή μη του οποίου οι όμοροι ιδιοκτήτες βρίσκονται σε αστική και ποινική αντιδικία. Συγκεκριμένα, η ... άσκησε κατά του ... την από 13-3-2006 (αρ. κατάθεσης ./22-3-2006) διεκδικητική αγωγή της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Φαρρών, ισχυριζόμενη ότι, το έτος 1999 ο ... αφαίρεσε την προϋπάρχουσα περίφραξη στο όριο των γειτονικών ακινήτων, μετακίνησε δε τούτο, κτίζοντας τον προαναφερόμενο μανδρότοιχο, όπως επίσης επέκτεινε με προσθήκη την ευρισκόμενη επί του ίδιου ορίου τουαλέτα της οικίας του, με αποτέλεσμα να καταλάβει παρανόμως εδαφική λωρίδα εμβαδού 10,25 τ.μ. από το ακίνητο της ..., ζητούσε δε η τελευταία με την αγωγή, να αναγνωρισθεί το δικαίωμα κυριότητας της στην ανωτέρω εδαφική λωρίδα, να καθαιρεθούν η προσθήκη τουαλέτας και ο μανδρότοιχος και να τοποθετηθεί στο πραγματικό όριο των ακινήτων νέα περίφραξη από τον ... εναγόμενο, άλλως από την ... με δαπάνες του. Κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση ενώπιον του Ειρηνοδικείου Φαρρών την 26-1-2017, η ... (δεύτερη εναγόμενη - εκκαλούσα στις εδώ κρινόμενες αγωγή και έφεση), κόρη της ..., εξεταζόμενη ενόρκως ως μάρτυρας απόδειξης κατάθεσε επί λέξει τα ακόλουθα : «... Είχε φράκτη που τον θυμάμαι προς ..., τοίχο είχαμε μάντρα. Ο ... είχε σίδερα και φυτά ως φράκτη, δηλ. ο τοίχος ο παλιός ήταν στο δικό μας. Τον φτιάξαμε για να μην έρθουν οι κότες μέσα. Αυτός φτιάχτηκε πριν γεννηθώ. ... Τότε υπήρχε ο παλιός τοίχος το 1998. Το 1999 η μάνα μου και η θεία μου είδαν ότι είχαν γκρεμίσει την παλιά μάντρα και έχτισαν στο δικό μας μέσα όπως το είδαμε σήμερα. Εγώ μετά το 2003 ήρθα στην Ελλάδα πάλι από το 1998 και είδα τα προηγούμενα (τις αλλαγές). Ήταν μία μικρή τουαλέτα και την μεγάλωσαν προς την πλευρά μας. Η αλλαγή το 1999 έγινε όπως το είδαν η μάνα μου και η θεία μου. Από το 1972 στην επίδικη πλευρά είχαμε κήπο και παίζαμε. Η καρυδιά που υπάρχει εκεί από την παλιά μάντρα είχε απόσταση δύο (2) μέτρα κοντά και παίζαμε γύρω - γύρω. Στην κάτω μεριά μισό μέτρο ήταν προς τα μέσα η μάντρα. ... Εγώ λέω ότι ήταν κήπος και παίζαμε. Η μάντρα μπροστά υπήρχε. ... Αυλή το σπίτι του ..., όχι δεν υπήρχε, ήταν σχεδόν η μάντρα περί το τοίχο του σπιτιού.». Επίσης η ..., κατά την συζήτηση της ανωτέρω αγωγής της προσκόμισε την υπ. αρ. ./22-12-2006 ένορκη βεβαίωση της ... (τρίτη εναγόμενη - εκκαλούσα στις εδώ κρινόμενες αγωγή και έφεση), ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ..., όπου κατέθεσε επί λέξει τα ακόλουθα : «...Αυτός ο τοίχος ήταν μέσα προς τον ..., ο οποίος είχε αφαιρέσει ενάμιση μέτρο από όλη την πλευρά στο οικόπεδο της κυρίας ..., εκεί που συνορεύει με το οικόπεδο του. ... Είχα ακούσει ότι του είχαν κάνει παρατήρηση "γιατί κτίζεις προς την κυρία .." και τον είχαν σταματήσει. Είχε φτιάξει και τουαλέτα στο οικόπεδο της κυρίας . ...». Τουναντίον, ο ... (πρώτος ενάγων - εφεσίβλητος στις εδώ κρινόμενες αγωγή και έφεση), υιός του ..., εξεταζόμενος ενόρκως ως μάρτυρας ανταπόδειξης ενώπιον του Ειρηνοδικείου Φαρρών κατά τη συζήτηση της εν λόγω αγωγής κατάθεσε επί λέξει τα ακόλουθα : «... Το επίδικο κομμάτι είναι δικό μας. ... Χωρίζονταν με ένα τοίχο πέτρινο οι ιδιοκτησίες. Αυτός ο τοίχος δεν μετατοπίστηκε καθόλου. Είναι το ίδιο κτίσιμο με τους υπόλοιπους τοίχους εκεί. Το συρματόπλεγμα το έφτιαξε ο πατέρας μου (εναγόμενος) πριν 39 χρόνια. Την τουαλέτα την έφτιαξε η πρόνοια πριν 40 χρόνια. Όσο ζω στο σπίτι θυμάμαι ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα, ούτε στον μαντρότοιχο. Τις τσιμεντόπλιθες τις έβαλε ο πατέρας μου πέρσι - πρόπερσι για να μη πέσουν τα χώματα. Εκεί υπάρχει υψομετρική διαφορά ένα (1) μέτρο. Φυσικά η ιδιοκτησία μας είχε αυλή. Το τριγωνάκι δίπλα στην τουαλέτα είναι δικό μας εκεί μας γκρέμισαν τον τοίχο. Όπως πήγαινε ο τοίχος ήταν ευθεία γραμμή. ... Τα τούβλα της τουαλέτας κατασκευάστηκαν μέσα στην τελευταία δεκαετία. Ο φράκτης πριν 39 χρόνια κατασκευάστηκαν τα παλούκια του. Σε όλο το μήκος έχει υψομετρική διαφορά. ... Από τη σκάλα που κατεβαίνουμε στο υπόγειο προς ροδιά υπάρχει υψομετρική διαφορά. ...». Τελικώς με την υπ. αρ. 4/2007 απόφαση του Ειρηνοδικείου Φαρρών απορρίφθηκε ως κατ' ουσίαν αβάσιμη η διεκδικητική αγωγή της ..., η οποία άσκησε κατά της πρωτοβάθμιας απόφασης την από 13-6-2007 (αρ. κατάθεσης ./14-6-2017) έφεση της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών. Κατά την εκδίκαση της ανωτέρω έφεσης η ... είχε προσκομίσει την υπ. αρ. ./29-2-2008 ένορκη βεβαίωση του ... (τέταρτου εναγόμενου - εκκαλούντος στις εδώ κρινόμενες αγωγή και έφεση) ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ..., με την οποία ο τελευταίος κατέθεσε επί λέξει τα ακόλουθα : «... όταν έπαιζα με τον αδερφό μου στο επίδικο περιβόλι το κυνήγι γύρω από την καρυδιά, είχαμε χώρο να τρέχει και ο ένας και ο άλλος από όλες τις πλευρές της καρυδιάς. Εάν το παρατηρήσει κάποιος σήμερα, θα δει ότι είναι στενάχωρο προς την πλευρά του κυρίου ... ακόμη και για την δυόμισυ ετών κόρη μου, δηλαδή αμφιβάλλω εάν περνάει. Γίνεται λοιπόν εμφανές ότι η μάντρα έχει μετακινηθεί προς την καρυδιά. ... Από το 1996 και μετά θυμάμαι το πεζούλι προς τη μεριά του κυρίου ... να έχει χάσει την ευθεία γραμμή και να παρουσιάζει μεταφορά της γραμμής προς το περιβόλι μας. Για πρώτη φορά παρατήρησα το 1996 αν θυμάμαι καλά, παρουσιάστηκε στη θέση που μέχρι τότε υπήρχαν κάποια χάρμποτ, μία τουαλέτα με πλίθες ή πέτρες ή τούβλα δεν θυμάμαι τα υλικά ακριβώς. Αυτό όμως που θυμάμαι έντονα ήταν τις οχλήσεις της μητέρας μου για την παραβίαση των συνόρων και της μάντρας από την πλευρά του κυρίου ... προς το περιβόλι. ... οι παρεμβάσεις που έχει κάνει ο κ. ... στη μάντρα μας είναι πρόσφατες ποικίλες και προσέβαλαν την ιδιοκτησία μας. Χαρακτηριστικά αναφέρω τις πλίθες που έχουν χρησιμοποιηθεί και τσιμέντο σε μέρη που δεν υπήρχαν πέτρες, τη χρησιμοποίηση καινούριας μάντρας στο τέλος του μανδρότοιχου ... να δοθεί προσοχή στο πως ξεκινάει η μάντρα από ευθεία και γίνεται τεθλασμένη ...». Στην ίδια κατ' έφεση δίκη, ο ... είχε προσκομίσει την υπ. αρ. ./3-3-2008 κοινή ένορκη βεβαίωση των ... (τρίτος και τέταρτος των εναγόντων στην εδώ κρινόμενη αγωγή, οι οποίοι παραιτήθηκαν από το δικόγραφο αυτής πρωτοδίκως όπως προελέχθη) ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ..., με την οποία κατέθεσαν επί λέξει, ο μεν ... ότι : «Πριν τριάντα χρόνια πήγαινα σχολείο εκεί. Θυμάμαι την μάντρα που είναι περασιά με την γωνία του σπιτιού, πέτρινη παλιά μάντρα και το μπάνιο, όπως είναι αυτή τη στιγμή, την φράχτη που είχε βάλει ο κ. ... εκεί με σύρμα, όπως είναι τώρα, δεν έχει αλλάξει τίποτα και το μπάνιο είναι εκεί εδώ και τριάντα χρόνια, που πήγαινα σχολείο εκεί. Δίπλα από το σύνορο είναι το οικόπεδο της κυρίας ..., είχε και μια καρυδιά μεγάλη εκεί μέσα ... Η καρυδιά απέχει από τη μάντρα περίπου στα επτά, οκτώ μέτρα», ο δε ... ότι «Εγώ έχω γεννηθεί στο σπίτι αυτό και έχω μεγαλώσει μέχρι κάποια ηλικία, περίπου μέχρι δέκα χρονών. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι τη μάντρα την γνώρισα στην κατάσταση που είναι και σήμερα ... Τη μάντρα τη θυμάμαι όπως είναι τώρα, δεν έχει αλλάξει κάτι. Η τουαλέτα που είναι εκεί είναι φτιαγμένη πολύ παλιά, από την Πρόνοια, περίπου το 1967 - 1968. ...». Εν τέλει, με την υπ. αρ. 718/2008 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών απορρίφθηκε κατ' ουσίαν η έφεση της ... κατά της υπ. αρ. 4/2007 απόφασης του Ειρηνοδικείου Φαρρών, η οποία έτσι κατέστη τελεσίδικη και αποτελεί δεδικασμένο ως προς το κριθέν στη δίκη δικαίωμα κυριότητας (καθώς μάλιστα η από 31-7-2015 και με αρ. κατάθεσης ./31-7-2015 αίτηση αναψηλάφησης της ... ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών απορρίφθηκε με την υπ. αρ. 465/2017 απόφαση αυτού).

Ειδικότερα, σύμφωνα με το σκεπτικό της πρωτοβάθμιας απόφασης (που επικυρώθηκε από την δευτεροβάθμια απόφαση), δεν αποδείχθηκε η κυριότητα της ... στο επίδικο εδαφικό τμήμα 10,25 τ.μ., αλλά τούτο ανήκει στην όμορη ιδιοκτησία του ..., ο οποίος ουδέποτε μετατόπισε εντός ιδιοκτησίας της πρώτης τον μανδρότοιχο, που προϋπήρχε τουλάχιστον προ 20ετίας στο όριο των γειτονικών ακινήτων. Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται (σύμφωνα και με τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις) από την υπ. αρ. ./2007 έκθεση αυτοψίας της Ειρηνοδίκη Πατρών ..., κατά την οποία διαπιστώθηκε α) ότι η επίδικη εδαφική λωρίδα 10,25 τ.μ. βρίσκεται, αφενός 1 - 1,50 μ. ψηλότερα από το γειτονικό ακίνητο της ..., αφετέρου στο ίδιο επίπεδο με το ακίνητο του ..., όπου είναι πλήρως εναρμονισμένο μορφολογικά, αποτελώντας την αυλή της κατοικίας αυτού, β) ότι ο μανδρότοιχος, που βρίσκεται στο όριο των ιδιοκτησιών ... και ..., έχει ομοιότητα, ως προς την παλαιότητα (ήτοι προ 25 - 30 ετών), τα υλικά και τον τρόπο κατασκευής (ξερολιθιά και επ' αυτής συρμάτινη περίφραξη με σιδηροπασσάλους), με τους μανδρότοιχους στις υπόλοιπες τρεις πλευρές του ακινήτου της ..., που το διαχωρίζουν από τις άλλες γειτονικές ιδιοκτησίες και γ) τα ίδια ανωτέρω όσον αφορά την παλαιότητα κατασκευής ήτοι προ 25 - 30 ετών, ισχύουν και για την τουαλέτα του ακινήτου του ..., η οποία βρίσκεται στο σύνορο του με την ιδιοκτησία .... Μάλιστα, σε όσα δέχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, η δευτεροβάθμια απόφαση πρόσθεσε με το σκεπτικό της βασιζόμενη και στις προσκομιζόμενες από τους διαδίκους φωτογραφίες της επίδικης εδαφικής έκτασης (που προσκομίζουν και στην παρούσα δίκη, χωρίς να αμφισβητείται εκατέρωθεν η γνησιότητα τους, κατ' άρθρα 444 παρ. 1 γ', 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ.), ότι η χρήση μεταγενέστερων υλικών, λ.χ. τσιμεντόλιθων, σε ορισμένα σημεία του μαντρότοιχου και της τουαλέτας επειδή είναι περιορισμένη, με καθαρά εμβαλωματικό χαρακτήρα και προς το σκοπό συντήρησης δεν αποδεικνύει κατασκευή τους εντός της τρέχουσας δεκαετίας ούτε μετατόπιση του μαντρότοιχου. Αξιολόγησε δε η δευτεροβάθμια απόφαση, αφενός ως αξιόπιστες την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ... και την ένορκη βεβαίωση των ... («...Για τα ανωτέρω κατέθεσαν με ικανή πειστικότητα και ακρίβεια και από προσωπική αντίληψη τόσο ο μάρτυρας ανταπόδειξης που εξετάσθηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου όσο και οι ενόρκως βεβαιούντες ... Η κατάθεση των τελευταίων, για την ειλικρίνεια των οποίων το Δικαστήριο δεν έχει λόγο να αμφιβάλλει, συνάδει με τη μορφολογία της επίδικης εδαφικής λωρίδας [είναι χαρακτηριστικό ότι η επίμαχη περίφραξη βρίσκεται ακριβώς στο σημείο που εντοπίζεται το προαναφερθέν εδαφικό "σκαλοπάτι" μεταξύ των δύο ακινήτων (βλ. τις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες από τον εφεσίβλητο φωτογραφίες)] και δεν αναιρείται από κανένα από τα λοιπά προσκομιζόμενα ενώπιον του Δικαστηρίου αποδεικτικό μέσα, αφετέρου ως μη πειστική την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα ....»),

Συγκεκριμένα, η περί του αντιθέτου κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης ελέγχεται ως προς την ειλικρίνεια της αφού στην προσπάθεια της να πείσει το Δικαστήριο για τη φερόμενη ως αρχική (εσώτερη προς την ιδιοκτησία του εφεσίβλητου) θέση του επίδικου μαντρότοιχου δεν δίστασε να καταθέσει ότι η επίδικη οικία του εφεσίβλητου δεν διέθετε αυλή, πράγμα όχι μόνο εντελώς ασύνηθες για αγροτόσπιτο αλλά και διαψευδόμενο από τον προαναφερθέντα τίτλο της ιδιοκτησίας του εφεσίβλητου, όπου στην περιγραφή αυτής ρητά γίνεται, μεταξύ άλλων, λόγος και για "προαύλιο"...»). Παρά ταύτα, η ... υπέβαλε ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πατρών την από 12-2-2008 μήνυση - έγκληση της κατά του ... για ψευδορκία μάρτυρα (με την ένορκη κατάθεση του ως μάρτυρα ενώπιον του Ειρηνοδικείου Φαρρών) και του ... για ηθική αυτουργία στην παραπάνω πράξη, υποστηρίζοντας η μηνύτρια ότι της ανήκει το επίδικο εδαφικό τμήμα, ότι ο τοίχος έχει μετατοπιστεί κατά 2 μέτρα περίπου και διαφέρει από τον παλαιό τοίχο στο τρόπο κτισίματος ότι η τουαλέτα δεν κατασκευάστηκε από την κρατική πρόνοια και ότι οι τσιμεντόλιθοι προστέθηκαν το έτος 1999. Βάσει της από 12-2-2008 μήνυσης - έγκλησης της ..., ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά των ... για ψευδορκία μάρτυρα και ... για ηθική αυτουργία στην παραπάνω πράξη, παραπέμφθηκαν δε ως κατηγορούμενοι για τα ίδια αδικήματα ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών, το οποίο, με την υπ. αρ. 3497/2013 απόφαση του, κήρυξε αθώους τους ανωτέρω κατηγορούμενους με το σκεπτικό ότι ο ... κατάθεσε γεγονότα που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και δη από δική του αντίληψη, ήτοι ότι δεν μετατοπίσθηκε ο μαντρότοιχος ούτε επεκτάθηκε η τουαλέτα, εντός ιδιοκτησίας της μηνύτριας. Από όλα όσα προεκτέθηκαν, συνάγεται ότι, η από 12-2-2008 μήνυση - έγκληση της ... (πρώτης εναγόμενης - εκκαλούσας), η ένορκη εξέταση μάρτυρα της ... (δεύτερης εναγόμενης - εκκαλούσας) ενώπιον του Ειρηνοδικείου Φαρρών, η υπ. αρ. ./22-12-2006 ένορκη βεβαίωση της ... (τρίτης εναγόμενης -εκκαλούσας) και η υπ. αρ. ./29-2-2008 ένορκη βεβαίωση του ... (τέταρτου εναγόμενου - εκκαλούντος) έχουν ψευδές περιεχόμενο. Και τούτο διότι, όπως προελέχθη, σύμφωνα με το τεκμηριωμένο, ιδίως στην έκθεση αυτοψίας της Ειρηνοδίκου Φαρρών και τις φωτογραφίες της διεκδικούμενης εδαφικής λωρίδας σκεπτικό των αποφάσεων υπ. αρ. 4/2007 Ειρηνοδικείου Φαρρών, 718/2008 Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών και 3497/2013 Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών, η επίδικη εδαφική λωρίδα εμβαδού 10,25 τ.μ. ανήκε στο ακίνητο του ..., ο οποίος δεν επέκτεινε την τουαλέτα της οικίας του, ούτε μετατόπισε τον μανδρότοιχο, εντός του γειτονικού ακινήτου της .... Επομένως αληθώς κατέθεσε τα παραπάνω ο ... (πρώτος ενάγων - εφεσίβλητος), χωρίς να τελέσει ψευδορκία μάρτυρα, ούτε κατ' ακολουθίαν ο ... (δεύτερος ενάγων - εφεσίβλητος) τέλεσε ηθική αυτουργία στην ανωτέρω πράξη. Εντούτοις η μηνύτρια (πρώτη εναγόμενη -εκκαλούσα) και οι μάρτυρες αυτής (λοιποί εναγόμενοι - εκκαλούντες) δεν είχαν γνώση της αναλήθειας των περιστατικών, που διέλαβαν η πρώτη στη μήνυση της και οι λοιποί στις ένορκες καταθέσεις τους επομένως δεν στοιχειοθετείται η τέλεση από την πρώτη εναγόμενη ψευδούς καταμήνυσης και συκοφαντικής δυσφήμησης ούτε από τους λοιπούς εναγόμενους ψευδορκίας μάρτυρα και συκοφαντικής δυσφήμησης με ηθική αυτουργία της πρώτης εναγόμενης ελλείψει συνδρομής της υποκειμενικής υπόστασης των ανωτέρω ποινικών αδικημάτων, ήτοι της απαιτούμενης κατ' άρθρα 27 παρ. 2 εδ. α', 224 παρ. 1 - 2, 229 παρ. 1 και 363 Π.Κ. γνώσης για το ψευδές των καταμηνυόμενων πράξεων και διαδοθέντων ισχυρισμών (όπως έγινε δεκτό με την εδώ εκκαλουμένη απόφαση, χωρίς επ' αυτού να προβάλλουν ειδικό παράπονο οι εναγόμενοι με την κρινόμενη έφεση τους). Πλην όμως οι εναγόμενοι - εκκαλούντες τέλεσαν το ποινικό αδίκημα της απλής δυσφήμησης (άρθρα 26 παρ. 1 εδ. α', 27 παρ. 1 και 362 Π.Κ.), δεδομένου ότι οι ψευδείς ισχυρισμοί, που διέλαβαν η πρώτη εξ' αυτών στη μήνυση της και οι λοιποί εξ' αυτών στις ένορκες καταθέσεις τους μπορούσαν, δηλαδή ήταν αντικειμενικά πρόσφοροι, να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη των εναγόντων - εφεσίβλητων. Και τούτο διότι, παρουσίαζαν αναληθώς τον μεν δεύτερο εναγόμενο - εφεσίβλητο ως παράνομο καταπατητή ξένης ιδιοκτησίας ήτοι της επίδικης εδαφικής λωρίδας εμβαδού 10,25 τ.μ., το δε πρώτο εναγόμενο - εφεσίβλητο ως αποπειραθέντα να ωφελήσει παρανόμως τον δεύτερο, καταθέτοντας ενόρκως, υπέρ του, δήθεν ψευδή περιστατικά για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ανωτέρω εδαφικής λωρίδας. Είχαν δε οι εναγόμενοι - εκκαλούντες ενδεχόμενο δόλο, ήτοι παρόλο που πρόβλεψαν, εν τούτοις αποδέχθηκαν, ότι οι ισχυρισμοί τους μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη των εναγόντων - εφεσίβλητων, όπως επίσης με τη θέληση τους οι εναγόμενοι διέδωσαν τους εν λόγω ισχυρισμούς ενώπιον τρίτων. Συγκεκριμένα, έλαβαν γνώση α) για το περιεχόμενο της από 12-2-2008 μήνυσης της πρώτης εναγόμενης - εκκαλούσας, οι επιληφθέντες Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Πατρών και Πταισματοδίκης Β' Τμήματος Πατρών, οι γραμματείς αυτών και οι δικηγόροι των διαδίκων στην ποινική υπόθεση, β) για το περιεχόμενο των ενόρκων καταθέσεων των λοιπών εναγόμενων - εκκαλούντων, οι επιληφθέντες της αστικής υπόθεσης Ειρηνοδίκης του Ειρηνοδικείου Φαρρών και δικαστές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, οι γραμματείς έδρας των ίδιων δικαστηρίων, οι συμβολαιογράφοι όπου ελήφθησαν οι ένορκες βεβαιώσεις οι υπάλληλοι αυτών και οι δικηγόροι των διαδίκων στην αστική δίκη (για το ότι οι δικαστικοί λειτουργοί, γραμματείς και δικηγόροι, που εκ καθήκοντος λαμβάνουν γνώση μήνυσης ή ένορκης κατάθεσης με συκοφαντικό περιεχόμενο, είναι κατά την έννοια του άρθρου 362 Π.Κ. «τρίτοι» ενώπιον των οποίων διαδίδονται οι συκοφαντικοί ισχυρισμοί, βλ. Α.Π. [ΣΤ Ποιν.Τμ.] 841/2019, 1013/2018, 1777/2017 και 611/2015 - αντίθετη η Α.Π. [Ε' Ποιν. Τμ.] 487/2019). Διαφορετική κρίση, περί μη τέλεσης απλής δυσφήμησης από τους εναγόμενους - εκκαλούντες δεν συνάγεται από την υπ. αρ. 2139/2015 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών, με την οποία κηρύχθηκαν αθώοι, οι μεν τρίτη και τέταρτος εξ' αυτών για ψευδορκία μάρτυρα και συκοφαντική δυσφήμηση (με τις προαναφερθείσες ένορκες βεβαιώσεις τους) η δε πρώτη εξ' αυτών για ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση (με τις από 12-2-2008 και 13-7-2009 μηνύσεις - εγκλήσεις της) και ηθική αυτουργία στην ανωτέρω ψευδορκία μαρτύρων (ποινική δίκη, που ξεκίνησε με την από 28-4-2010 μήνυση του ... ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πατρών). Και τούτο επειδή, πέραν του ότι δεν παράγει δεδικασμένο στην αστική δίκη, αλλά εκτιμάται ελεύθερα, λαμβανόμενη υπόψη ως δικαστικό τεκμήριο (βλ. Βαθρακοκοίλης Κωδ.Πολ.Δικ., άρθρα 321 αρ. 18 και 65 - Κουσούλης σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, Ερμ.Νομολ.Κ.Πολ.Δ., άρθρο 321 αρ. 5), ενώ επίσης αντικρούεται από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα (ιδίως έκθεση αυτοψίας Ειρηνοδίκου και φωτογραφίες του επιδίκου), η ανωτέρω αθωωτική απόφαση στηρίζει το σκεπτικό της περί μετατόπισης των ορίων από τον δεύτερο ενάγοντα -εκκαλούντα και άρα μη ψευδούς περιεχομένου των εν θέματι μήνυσης και ένορκων βεβαιώσεων, αποκλειστικώς [α] στην από Μαΐου 2015 έκθεση φωτοερμηνείας του τοπογράφου τεχν. μηχανικού ... και τις ένορκες καταθέσεις του ιδίου και του ... ως μαρτύρων υπεράσπισης τις οποίες όμως το παρόν Δικαστήριο κρίνει ως μη πειστικές δεδομένου ότι i) στις αεροφωτογραφίες που συνοδεύουν την από Μαΐου 2015 έκθεση φωτοερμηνείας του πρώτου μάρτυρα, λόγω χαμηλής ανάλυσης και θολής εικόνας αυτών, δεν διακρίνεται το όριο μεταξύ των γειτονικών ακινήτων του δεύτερου ενάγοντος - εφεσίβλητου και της πρώτης εναγόμενης - εκκαλούσας και ϋ) ο δεύτερος μάρτυρας όπως ο ίδιος κατέθεσε, έχει σχηματίσει αντίληψη από τα στοιχεία της έκθεσης φωτοερμηνείας και τις επισκέψεις του στα γειτονικά ακίνητα μετά το έτος 2005, επομένως δεν μπορεί να έχει συγκριτική εικόνα της παλαιότερης κατάστασης του ορίου των ακινήτων, όταν δήθεν είχε μετατοπισθεί το έτος 1999 και [β] στο γεγονός ότι είχε προσκομισθεί σε εκείνη την ποινική δίκη μόνον απόσπασμα και όχι το σκεπτικό της αθωωτικής για ενάγοντες - εφεσίβλητους υπ. αρ. 3497/2013 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών. Ο δε ισχυρισμός των εναγόμενων - εκκαλούντων με την έφεση τους ότι εσφαλμένα και παρά το νόμο απέρριψε η εκκαλουμένη απόφαση το αίτημα αυτών για αναστολή της παρούσας δίκης κατ' άρθρο 250 Κ.Πολ.Δ. έως την εκδίκαση της από 28-4-2010 μήνυσης του ..., είναι αλυσιτελής καθότι περατώθηκε η σχετική ποινική δίκη με την υπ. αρ. 2139/2015 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών.

Περαιτέρω οι εκκαλούντες παραπονούνται με την έφεση τους ότι δεν λήφθηκαν υπόψη α) η τεχνική έκθεση και η υπ. αρ. ./8-9-2010 ένορκη βεβαίωση του ... ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ..., β) η υπ. αρ. ./2015 ένορκη βεβαίωση του ... ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πατρών και γ) η υπ. αρ. 1780/2014 απόφαση και πρακτικά του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών, επικαλούνται δε με τις προτάσεις τους τα παραπάνω έγγραφα, πλην όμως δεν τα προσκόμισαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, επομένως καθίσταται αδύνατο να ληφθούν υπόψη αυτού, για το σχηματισμό διαφορετικής κρίσης περί ουσιαστικής αβασιμότητας της αγωγής. Ο ισχυρισμός των εναγόμενων - εκκαλούντων με την έφεση τους περί άρσης του αδίκου χαρακτήρα της απλής δυσφήμησης (επομένως αποκλεισμού του στοιχείου του παρανόμου, που απαιτείται για την αδικοπραξία και την προσβολή προσωπικότητας), επειδή ενήργησαν ως άνω (υποβολή μήνυσης και ένορκες καταθέσεις) από δικαιολογημένο ενδιαφέρον και για τη διαφύλαξη δικαιώματος που συνιστά ένσταση του άρθρου 367 παρ. 1 γ' Π.Κ., πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος σύμφωνα με τα άρθρα 237 παρ. 3 εδ. γ', 269 και 527 Κ.Πολ.Δ. (όπως ίσχυαν πριν την έναρξη εφαρμογής του Ν. 4335/2015, ο οποίος προβλέπει, στο άρθρο ένατο παρ. 2, ότι οι διατάξεις του περί ενδίκων μέσων εφαρμόζονται για όσα ένδικα μέσα κατατεθούν από τις 1-1-2016, ενώ η κρινόμενη έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την 18-12-2015). Και τούτο διότι, σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις του Κ.Πολ.Δ., είναι απαράδεκτη η προβολή στην κατ' έφεση δίκη πραγματικών ισχυρισμών, που δεν προτάθηκαν στην πρωτόδικη δίκη (απαράδεκτο που λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως), εκτός αν 1) προτείνονται από τον εφεσίβλητο ως υπεράσπιση κατά της έφεσης ή από τον κυρίως παρεμβαίνοντα για πρώτη φορά στην κατ' έφεση δίκη ή τον προσθέτως παρεμβαίνοντα και αναγκαίο ομόδικο αρχικού διαδίκου, 2) γεννήθηκαν μετά την τελευταία συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, 3) λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως ή μπορούν να προταθούν σε κάθε στάση της δίκης 4) δεν προβλήθηκαν εγκαίρως με τις προτάσεις από δικαιολογημένη αιτία, 5) προέκυψαν για πρώτη φορά μεταγενέστερα, 6) αποδεικνύονται εγγράφως ή με δικαστική ομολογία του αντιδίκου. Στην κρινόμενη δε υπόθεση α) η ανωτέρω ένσταση του άρθρου 367 παρ. 1 γ' Π.Κ. δεν προτάθηκε στην πρωτοβάθμια δίκη με τις προτάσεις των εναγόμενων, αλλά απαραδέκτως κατ' άρθρο 237 παρ. 3 εδ. γ' Κ.Πολ.Δ. με την προσθήκη επί των προτάσεων τους δεδομένου ότι με αυτήν επιτρέπεται να προταθούν νέοι ισχυρισμοί, μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που περιέχονται στις προτάσεις του αντιδίκου, επομένως όχι προς αντίκρουση της αγωγής όπως συνέβη με την προκείμενη ένσταση και β) δεν συντρέχει καμία από τις ανωτέρω εξαιρετικές περιπτώσεις των άρθρων 527 συνδ. 269 Κ.Πολ.Δ. για παραδεκτή προβολή της εν λόγω ένστασης το πρώτον στην κατ' έφεση δίκη. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, από το τελεσθέν εκ μέρους των εναγόμενων - εκκαλούντων ποινικό αδίκημα της απλής δυσφήμησης που συνιστά αδικοπραξία (άρθρο 914 Α.Κ.) και παράνομη προσβολή της προσωπικότητας των εναγόντων - εφεσίβλητων (άρθρο 57 παρ. 1 εδ. α' Α.Κ.), οι τελευταίοι υπέστησαν ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει, κατ' άρθρα 59 και 932 Α.Κ., να υποχρεωθεί έκαστος των εναγόμενων - εκκαλούντων να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων - εφεσίβλητων χρηματική ικανοποίηση ποσού 2.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, αφού ληφθούν υπόψη οι συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας το είδος και η έκταση προσβολής της τιμής και της υπόληψης των εναγόντων, ο βαθμός υπαιτιότητας των εναγόμενων (ενδεχόμενος δόλος) και η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων.

Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, έστω και με εν μέρει διαφορετικές αιτιολογίες που αντικαθίστανται με αυτές της παρούσας απόφασης κατ' άρθρο 534 Κ.Πολ.Δ., δεχόμενο την κρινόμενη αγωγή ως εν μέρει κατ' ουσίαν βάσιμη και υποχρεώνοντας έκαστο των εναγόμενων - εκκαλούντων να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων - εφεσίβλητων ποσό 2.000 ευρώ νομιμοτόκως από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την εξόφληση, ορθώς εκτίμησε τις αποδείξεις οι δε αντίθετοι λόγοι έφεσης και αυτή στο σύνολο της πρέπει να απορριφθούν κατ' ουσίαν. Τέλος πρέπει να υποχρεωθούν οι εκκαλούντες ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματος των τελευταίων με τις προτάσεις τους (άρθρα 176, 180 παρ. 3 και 183 Κ.Πολ.Δ.) και να διαταχθεί η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του κατατεθέντος από τους εκκαλούντες με την έφεση παραβόλου, λόγω της ήττας τους (άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ.), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικώς και απορρίπτει κατ' ουσίαν την έφεση.

Υποχρεώνει τους εκκαλούντες ευθυνόμενους εις ολόκληρον, να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων, για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας ποσού εξακοσίων ( 600 ) ευρώ.

Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του κατατεθέντος από τους εκκαλούντες με την έφεση παραβόλου.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στις 4.4.19 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 31 Ιουλίου 2019, στην Πάτρα, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ