ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΕφΠατρών 121/2019

Διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας - Καταχώριση στα κτηματολογικά φύλλα -.

Η αγωγή διάρρηξης καταδολιευτικής μεταβίβασης ακινήτου καταχωρίζεται στα κτηματολογικά φύλλα. Προϋποθέσεις αγωγής διάρρηξης καταδολιευτικής δικαιοπραξίας. Δωρεά εν ζωή που έγινε με σκοπό βλάβης της δανείστριας. Κρίθηκε καταδολιευτική ασχέτως του ότι έλαβε χώρα πριν το οριστικό κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού. Δεν απαιτείται γνώση των δωρεοδόχων κατά το χρόνο της μεταβίβασης ότι υφίσταται η οφειλή της δωρήτριας.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός απόφασης 121/2019

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Γεώργιο Οικονόμου, Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Παπαδοπούλου, Εφέτη και Παναγιώτη Κατσικερό, Εφέτη - Εισηγητή και την Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 15-11-2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

των εκκαλούντων [1] ... και [3] ..., κατοίκων Πύργου Ηλείας (οικισμός .), που παραστάθηκαν, διά δηλώσεως στα πρακτικό, διό της πληρεξούσιας δικηγόρου τους. Αγγελικής Κιάμου (Δ.Σ. Ηλείας)

της εφεσίβλητης ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.», εδρεύουσας στην Αθήνα (οδός Αμερικής αρ. 4) και νομίμως εκπροσωπούμενης που παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Νικολίας Διαμαντοπούλου (Δ.Σ. Ηλείας).

Η αρχικώς ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηλείας την από 4-11-2013 (αρ. κατάθεσης ./7-11-2013) αγωγή της.

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ηλείας εξέδωσε την υπ. αρ. 8/2015 οριστική απόφαση του, με την οποία έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσβάλλουν οι αρχικώς εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες με την από 14-12-2015 (αρ. κατάθεσης ./14-12-2015) έφεση τους ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που προσδιορίστηκε στην δικάσιμο της 18-5-2017, οπότε αναβλήθηκε για την παρούσα δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σης προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ. αρ. 8/2015 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηλείας (τακτικής διαδικασίας) ασκήθηκε νομότυπα με την καταβολή του προβλεπόμενου από το άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ. παραβόλου και εμπρόθεσμα κατ' άρθρα 144 παρ. 1, 495 παρ. 1 - 2 και 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., ήτοι εντός 30 ημερών - χωρίς να υπολογίζεται η τελευταία εξαιρετέα ημέρα της Κυριακής 13/12/2015 - από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης στους εναγόμενους (βλ. τις υπ. αρ. ..../13-11-2015 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Ηλείας ...) και εισάγεται αρμοδίως στο παρόν Δικαστήριο (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.) κατά την τακτική διαδικασία (άρθρο 524 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), Επομένως πρέπει να γίνει τυπικώς δεκτή και να ερευνηθεί το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 Κ,Πολ.Δ.).

Με την από 4-11-2013 (αρ. κατάθεσης ./7-11-2013) αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηλείας η αρχικώς ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα ζήτησε να διαρρηχθεί, ως καταδολιευτική, μεταβίβαση κυριότητας ακινήτου λόγω δωρεάς εν ζωή, στην οποία προέβη η οφειλέτρια της πρώτη εναγόμενη, προς τους γονείς της δεύτερο και τρίτο των εναγόμενων. Με την υπ. αρ. 8/2015 οριστική απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή, ήτοι απαγγέλθηκε η διάρρηξη της ανωτέρω μεταβίβασης για ποσό 14.513,20 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 17,8 % της αξίας του μεταβιβασθέντος ακινήτου. Ακολούθως οι εναγόμενοι άσκησαν την από 14-12-2015 (αρ. κατάθεσης ./14-12-2015) έφεση τους με την οποία, επικαλούμενοι α) εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και β) πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν να εξαφανισθεί η πρωτοβάθμια απόφαση και απορριφθεί η αγωγή ως απαράδεκτη.

Σύμφωνα με το άρθρο 4 Ν. 2308/1995 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ. 10 Ν. 3481/2006) : «Τα προσωρινά κτηματολογικά διαγράμματα και οι προσωρινοί κτηματολογικοί πίνακες αναρτώνται στο Γραφείο Κτηματογράφησης. Ανακοίνωση του Ο.Κ.Χ.Ε. για την ανάρτηση, με αναφορά στον τόπο και χρόνο της ανάρτησης και μνεία του δικαιώματος υποβολής αίτησης διόρθωσης ή ένστασης κατά της εγγραφής κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 6 και 7, καθώς επίσης της ημερομηνίας έναρξης υπολογισμού των προθεσμιών που προβλέπονται στα άρθρα 5 παρ. 1, 6 παρ. 1 και 7 παρ. 1, δημοσιεύεται σε δύο εφημερίδες του νομού ή της περιφέρειας εφόσον υπάρχουν, καθώς και σε μία τουλάχιστον ημερήσια εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας αναρτάται δε στο οικείο δημοτικό ή κοινοτικό κατάστημα.».

Περαιτέρω το άρθρο 5 παρ. 1 - 2 Ν. 2308/1995 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ. 15 Ν. 3127/2003) ορίζει ότι : «1. Έναν (1) μήνα μετά την κατά το προηγούμενο άρθρο ημερομηνία έναρξης υπολογισμού προθεσμίας έως τις πρώτες εγγραφές απαγορεύεται, με ποινή ακυρότητας, η σύνταξη συμβολαίων για τη σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εμπράγματων δικαιωμάτων ή άλλων εγγραπτέων στα κτηματολογικά βιβλία δικαιωμάτων σε ακίνητα της περιοχής στην οποία αφορούν τα αναρτημένα στοιχεία, αν δεν μνημονεύεται στο συμβόλαιο και δεν επισυνάπτεται σε αυτό πιστοποιητικό υποβολής δήλωσης, που εκδίδεται από το αρμόδιο Γραφείο Κτηματογράφησης. Το περιεχόμενο του πιστοποιητικού αυτού καθορίζεται με απόφαση του Ο.Κ.Χ.Ε.. 2. Κατά τη διάρκεια ισχύος της κατά την προηγούμενη παράγραφο απαγόρευσης δεν επιτρέπεται χωρίς προσκόμιση του πιστοποιητικού υποβολής δήλωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1 η συζήτηση ενώπιον δικαστηρίου υπόθεσης που έχει ως αντικείμενο εγγραπτέο στα κτηματολογικά βιβλία δικαίωμα, εφόσον τη συζήτηση της υπόθεσης επισπεύδει ο υπόχρεος σε υποβολή δήλωσης. Εν προκειμένω, οι εναγόμενοι, ως ιδιοκτήτες του επίδικου ακινήτου, είναι οι μοναδικοί υπόχρεοι σε υποβολή δήλωσης στο αρμόδιο Γραφείο Κτηματογράφησης εν τούτοις δεν επισπεύδουν εκείνοι τη συζήτηση της υπόθεσης αλλά η ενάγουσα που άσκησε την κρινόμενη αγωγή διάρρηξης. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 Ν. 2308/1995, δεν υφίσταται απαράδεκτο της συζήτησης της κρινόμενης αγωγής ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, σε περίπτωση μη προσκομιδής πιστοποιητικού υποβολής δήλωσης του αρμόδιου Γραφείου Κτηματογράφησης. Περαιτέρω, η κρινόμενη αγωγή καταχωρίσθηκε στο κτηματολογικό γραφείο Πύργου με αριθμό καταχώρησης 435 και ημερομηνία 29-8-2014 (όπως προκύπτει από αντίγραφο του κτηματολογικού φύλλου για το επίδικο ακίνητο με ΚΑΕΚ ., που προσκόμισε η ενάγουσα στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο), κατ' εφαρμογή του άρθρου 12 παρ. 1 περ. ιβ' Ν. 2664/1998, που ορίζει ότι «Στα Κτηματολογικά φύλλα καταχωρίζονται : ... Οι κατά το άρθρο 220 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αγωγές ...», επομένως και η αγωγή διάρρηξης καταδολιευτικής μεταβίβασης ακινήτου. Επομένως ο Α' λόγος έφεσης με τον οποίο οι εκκαλούντες - εναγόμενοι επικαλούνται, ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 5 παρ. 1 - 2 Ν. 2308/1995, 1 παρ. 15 Ν. 3127/2003 και 12 παρ. 1 περ. ιβ' Ν. 2664/1998, δεν απέρριψε ως απαράδεκτη την αγωγή λόγω α) μη προσκομιδής από την ενάγουσα πιστοποιητικού υποβολής δήλωσης του Γραφείου Κτηματογράφησης Πύργου και β) βεβαίωσης του Ο.Κ.Χ.Ε. ότι υποβλήθηκε δήλωση καταχώρησης της αγωγής πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα στο σκεπτικό, ως νομικά αβάσιμος κατά το α' σκέλος του και ουσιαστικά αβάσιμος κατά το β' σκέλος του.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων της ενάγουσας ... και των εναγόμενων, ..., που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και τα έγγραφα, που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά :

Δυνάμει της υπ. αρ. .../20-6-2003 σύμβασης πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό, η ενάγουσα χορήγησε πίστωση μέχρι του ποσού των 12.000 ευρώ στον ..., υπέρ του οποίου εγγυήθηκε η σύζυγος του, πρώτη εναγόμενη, ευθυνόμενη αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τον πρωτοφειλέτη, παραιτηθείσα από τις ενστάσεις των άρθρων 853, 855, 856, 862, 863, 866, 867 και 868 Α.Κ.. Ο ... έκανε χρήση της εν λόγω πίστωσης και τηρήθηκε γι' αυτήν ο υπ. αρ. ... λογαριασμός με χρεωστικό υπόλοιπο ποσού 14.513,20 ευρώ την 26-9-2011, οπότε η ενάγουσα έκλεισε οριστικά το λογαριασμό και επέδωσε εξώδικη καταγγελία της σύμβασης πίστωσης στον ... και την πρώτη εναγόμενη (βλ. τις υπ. αρ .../28-9-2011 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Ηλείας ...). Με την υπ. αρ. 537/2011 διαταγή πληρωμής της Ειρηνοδίκη Πύργου, που επιδόθηκε στους ανωτέρω πρωτοφειλέτη και εγγυήτρια (βλ. τις υπ. αρ .../11-12-2011 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Ηλείας ...), θεωρήθηκε υποχρεώθηκαν αμφότεροι να καταβάλουν, έκαστος τούτων ευθυνόμενος εις ολόκληρον, το ανωτέρω ποσό 14.513,20 ευρώ στην ενάγουσα, πλην όμως εξακολουθεί τούτο να παραμένει ανεξόφλητο μέχρι σήμερα. Μεταγενέστερα από την κατάρτιση της ανωτέρω σύμβασης πίστωσης δυνάμει του υπ. αρ. ./9-3-2009 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πύργου ..., η πρώτη εναγόμενη μεταβίβασε, λόγω δωρεάς εν ζωή, στους γονείς της δεύτερο και τρίτη των εναγόμενων, κατά ποσοστό 1/2 εξ' αδιαιρέτου σε έκαστο τούτων, την κυριότητα οριζόντιας ιδιοκτησίας αξίας 82.000 ευρώ, ήτοι το υπό στοιχείο Α - 1 διαμέρισμα α' ορόφου εμβαδού 151,96 τ.μ. με ποσοστό συνιδιοκτησίας 500/1000 σε οικόπεδο έκτασης 337,32 τ.μ. στη περιοχή «.» και το Ο.Τ. . εντός ζώνης σχεδίου πόλεως Πύργου. Η πρώτη εναγόμενη προέβη στην ανωτέρω μεταβίβαση με σκοπό βλάβης της δανείστριας ενάγουσας επειδή α) το μεταβιβασθέν ακίνητο αποτελούσε το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο της ίδιας (βλ. το από 8-8-2014 ακριβές αντίγραφο μερίδας αυτής στο βιβλίο μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πύργου, σε συνδυασμό με το από 16-11-2011 έγγραφο της δικηγόρου Νικολίας Διαμαντοπούλου, που διενήργησε σχετικό έλεγχο για λογαριασμό της ενάγουσας) και επομένως με την απαλλοτρίωση του καθιστούσε αδύνατη την ικανοποίηση της απαίτησης της ενάγουσας και β) η πρώτη εναγόμενη γνώριζε την ύπαρξη της οφειλής της κατά το κρίσιμο χρόνο της μεταβίβασης του ακινήτου, δεδομένου ότι, προγενέστερα αυτής είχε συνυπογράψει την σύμβαση πίστωσης ως εγγυήτρια και ευθυνόμενη εις ολόκληρον με τον πρωτοφειλέτη για την εξόφληση του χρεωστικού υπολοίπου του αλληλόχρεου λογαριασμού και επομένως τα παραγωγικά της απαίτησης περιστατικά προϋπήρχαν της μεταβίβασης του ακινήτου.

Με το κλείσιμο δε του λογαριασμού και την καταγγελία της σύμβασης απλώς η απαίτηση κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή, όπως και παρέμεινε κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής επομένως η εν λόγω μεταβίβαση ακινήτου είναι καταδολιευτική, ασχέτως του ότι έλαβε χώρα πριν το οριστικό κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού. Με τα α' και β' σκέλη του Β' λόγου έφεσης οι εκκαλούντες - εναγόμενοι υποστηρίζουν, ότι η πρώτη εξ' αυτών αγνοούσε την ύπαρξη της επίδικης οφειλής κατά το χρόνο που μεταβίβασε το εν λόγω ακίνητο στους δεύτερο και τρίτη τούτων (9-3-2009), έλαβε δε γνώση του χρεωστικού υπολοίπου για πρώτη φορά, όταν της επιδόθηκε η καταγγελία της σύμβασης πίστωσης (28-9-2011). Προς ενίσχυση των ανωτέρω, επικαλούνται με την έφεση οι εκκαλούντες - εναγόμενοι : α) ότι από την υπογραφή της σύμβασης πίστωσης το έτος 2003, ουδεμία σχέση είχε με τη λειτουργία και τη χρήση αυτής η πρώτη εναγόμενη, β) ότι μέχρι το χρόνο μεταβίβασης του ακινήτου η σύμβαση πίστωσης εξυπηρετούνταν κανονικά, γ) ότι ουδεμία ενημέρωση ή όχληση είχε η πρώτη εναγόμενη από την ενάγουσα για καθυστέρηση αποπληρωμής της πίστωσης και ύπαρξη χρεωστικού υπολοίπου, δ) ότι ο πρωτοφειλέτης σύζυγος της πρώτη εναγόμενης από τα έτη 2004 - 2005 την διαβεβαίωνε ότι είχε πλήρως εξοφληθεί η οφειλή, ενώ ήδη από το έτος 2009 είχαν διαρραγεί οι συζυγικές σχέσεις τους και προς τούτο από τον Δεκέμβριο 2009 ξεκίνησε η διαδικασία λύσης του γάμου τους με συναινετικό διαζύγιο, που έλαβε χώρα με την υπ. αρ. 398/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηλείας και ε) ότι η μεταβίβαση του ακινήτου έγινε ενόψει του επικείμενου διαζυγίου, ώστε να εξασφαλιστεί το ακίνητο από ενδεχόμενη αξίωση του πρώην συζύγου για συμμετοχή στα αποκτήματα. Οι παραπάνω όμως ισχυρισμοί των εναγόμενων είναι ουσιαστικώς αβάσιμοι και αλυσιτελείς για τους εξής λόγους : Η πρώτη εναγόμενη γνώριζε εξαρχής με την υπογραφή της σύμβασης εκ μέρους της (20-6-2003), αφενός ότι ο πρωτοφειλέτης σύζυγος της εκταμίευσε το ποσό 12.000 ευρώ της πίστωσης αφετέρου ότι η ίδια θα ευθύνεται ως εγγυήτρια για το εκάστοτε χρεωστικό υπόλοιπο του αλληλόχρεου λογαριασμού (ανεξαρτήτως αν εκείνη είχε ή όχι σχέση με την μετέπειτα λειτουργία και χρήση της πίστωσης από τον πρωτοφειλέτη). Το γεγονός ότι, η σύμβαση πίστωσης εξυπηρετούνταν κανονικά από τον πρωτοφειλέτη μέχρι το χρόνο μεταβίβασης του ακινήτου, ουδόλως αναιρεί την ύπαρξη οφειλής ούτε τη γνώση αυτής από την πρώτη εναγόμενη, επειδή η σύμβαση πίστωσης παρέμενε ενεργή και πάντοτε με χρεωστικό υπόλοιπο, τούτο δε ήταν γνωστό στην πρώτη εναγόμενη, εφόσον ουδέποτε της κοινοποιήθηκε κλείσιμο του λογαριασμού λόγω πλήρους εξόφλησης από τον πρωτοφειλέτη. Αντίκειται δε στα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής να γίνει πιστευτό, ότι ουδέποτε η πρώτη εναγόμενη, ως ελάχιστο μέτρο πρόνοιας και αυτοπροστασίας της ως συνοφειλέτιδα, δεν είχε ζητήσει ενημέρωση από την ενάγουσα και τον πρωτοφειλέτη για τη κίνηση του αλληλόχρεου λογαριασμού, επειδή δήθεν εμπιστεύονταν το σύζυγο της. Εξάλλου, αν υποτεθεί ως βάσιμος ο ισχυρισμός των εκκαλούντων, ότι η μεταβίβαση του ακινήτου αποτελούσε μέτρο εξασφάλισης του από αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα του πρώην συζύγου ενόψει διαζυγίου, τούτο σημαίνει, ότι η διάρρηξη των συζυγικών σχέσεων είχε ήδη εκδηλωθεί προ της ανωτέρω μεταβίβασης οπότε παρίσταται αδύνατο να δείχνει η πρώτη εναγόμενη, ακόμη και τότε, εμπιστοσύνη στο σύζυγο της και να μη ζητά ενημέρωση από τον ίδιο ή τη δανείστρια ενάγουσα για την επίμαχη οφειλή. Καθώς μάλιστα το επίδικο ακίνητο είχαν μεταβιβάσει παλαιότερα οι δεύτερος και τρίτη στην πρώτη των εναγόμενων με το υπ. αρ. ./11-11-1999 συμβόλαιο γονικής παροχής της συμβολαιογράφου Πύργου ..., ουδείς προφανής λόγος υπήρχε για επαναμεταβίβαση του ακίνητου από την πρώτη εναγόμενη στους γονείς της δεύτερο και τρίτη των εναγόμενων το έτος 2009, πλην του σκοπού να ματαιωθεί η ικανοποίηση των οφειλών της πρώτης εναγόμενης όχι μόνο προς την ενάγουσα, αλλά και έναντι της τράπεζας «EUROBANK - ERGASIAS» για ποσό 42.309,92 ευρώ, ως εγγυήτρια υπέρ του συζύγου της από έτερη σύμβαση πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό (βλ. την υπ. αρ. 62/2014 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηλείας που δέχθηκε εν μέρει αγωγή της ανωτέρω τράπεζας κατά των εδώ εναγόμενων για διάρρηξη του ίδιου υπ. αρ. ./9-3-2009 συμβολαίου μεταβίβασης ακινήτου). Τέλος ο ισχυρισμός των εκκαλούντων - εναγόμενων με το γ' σκέλος του Β' λόγου έφεσης περί έλλειψης γνώσης των δεύτερου και τρίτης για την ύπαρξη οφειλής της πρώτης εξ' αυτών (άρα και του σκοπού βλάβης της ενάγουσας), είναι αλυσιτελής και νομικά αβάσιμος κατ' άρθρο 942 Α. Κ., δεδομένου ότι, η επίδικη μεταβίβαση ακινήτου έγινε λόγω δωρεάς δηλαδή από χαριστική αιτία, επομένως δεν απαιτείται γνώση των δωρεοδόχων, δεύτερου και τρίτης εναγόμενων, κατά το χρόνο της μεταβίβασης ότι υφίσταται η οφειλή της δωρήτριας πρώτης εναγόμενης.

Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, έστω και με εν μέρει διαφορετικές αιτιολογίες που αντικαθίστανται με αυτές της παρούσας απόφασης κατ' άρθρο 534 Κ.Πολ.Δ., δεχόμενο την κρινόμενη αγωγή ως εν μέρει κατ' ουσίαν βάσιμη, ήτοι απαγγέλλοντας τη διάρρηξη της επίδικης μεταβίβασης κυριότητας ακινήτου για ποσό 14.513,20 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 17,8 % της αξίας του εν λόγω ακινήτου, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις οι δε αντίθετοι λόγοι έφεσης με τους οποίους οι εκκαλούντες υποστηρίζουν τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι, ακολούθως δε, η έφεση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο της κατ' ουσίαν και να υποχρεωθούν οι εκκαλούντες ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματος αυτής με τις προτάσεις της (άρθρα 176,180 παρ. 3 και 183 Κ.Πολ.Δ.), τέλος δε, να διαταχθεί η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του κατατεθέντος από τους εκκαλούντες με την έφεση παραβόλου, λόγω της ήττας τους (άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ.), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικώς και απορρίπτει κατ' ουσίαν την έφεση.

Υποχρεώνει τους εκκαλούντες ευθυνόμενους εις ολόκληρον, να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας ποσού εξακοσίων (600) ευρώ.

Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του κατατεθέντος από τους εκκαλούντες με την έφεση παραβόλου.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 3 Ιουλίου 2019, στην Πάτρα, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ