ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΕφΠατρών 86/2021

Δημόσια διαθήκη - Αποδεικτική ισχύς - Έννομο συμφέρον για την αναγνώριση ακυρότητας διαθήκης -.

Ακυρότητα δημόσιας διαθήκης διότι αποδεικνύεται ότι δεν ήταν παρόντες ούτε ο διαθέτης, ούτε πρόσωπο που φέρεται ως συμπράττων μάρτυρας, των οποίων ψευδώς βεβαιώθηκε η παρουσία από τον συμπράξαντα αυτή συμβολαιογράφο. Μόνη η απουσία του διαθέτη και ενός των μαρτύρων κατά τη σύνταξη της διαθήκης αρκούν για να καταστεί αυτή άκυρη, χωρίς να είναι αναγκαίο να αποδειχθεί και η πλαστότητα των υπογραφών τους επ’ αυτής ή η αλλοίωση του κειμένου της. ʼμεσο έννομο συμφέρον των εναγόντων-εφεσιβλήτων από την αναγνώριση της ακυρότητας ως εξ αδιαθέτου συγκληρονόμων.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αριθμός Απόφασης 86/2021

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τους Δικαστές Ανδρέα Κακολύρη, Πρόεδρο Εφετών, Σαλώμη Μούζουρα, Εφέτη, Ιωάννα Β. Κατσουλίδη, Εφέτη - Εισηγήτρια και την Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις 5-11-2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ : ... χήρας ..., το γένος ..., κατοίκου δ.δ. Χ, Δ.Ε. . του Δήμου Ερυμάνθου, με Α.Φ.Μ. .. η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Αγγέλου Στεργιόπουλου, του Δ.Σ. Πατρών.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ : 1. ..., κατοίκου δ.δ. Χ Δ.Ε. . του Δήμου Ερυμάνθου και 2. ..., κατοίκου Πατρών στην οδό ., οι οποίοι παραστάθηκαν στο Δικαστήριο διά της πληρεξούσιας δικηγόρου τους, Σοφίας Παπαναστασοπούλου.

Οι ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι άσκησαν την από 23-11-2017 (αριθ. εκθ. καταθ. ./1-12-2017) αγωγή τους κατά της εναγομένης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτήν.

Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε η υπ' αριθ. 51/2019 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, η οποία έκανε δεκτή την ως άνω αγωγή.

Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η εναγομένη με την από 3-4-2019 (αριθ. εκθ. καταθ. ./4-4-2019) έφεση της, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε στο παρόν Δικαστήριο με την υπ' αριθ. ./2019 πράξη της Γραμματέως του Δικαστηρίου αυτού, για τη δικάσιμο της 5-11-2020, με αύξοντα αριθμό πινακίου ..

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο παραστάθηκαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, κατέθεσαν προτάσεις και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτές.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ' αριθμ. 51/2019 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών (τακτικής διαδικασίας), ασκείται παραδεκτώς, νομότυπα με την καταβολή του προβλεπόμενου από το άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ. παραβόλου και εμπρόθεσμα, ήτοι με κατάθεση της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου εντός τριάντα ημερών από την κοινοποίηση της εκκαλουμένης απόφασης (όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. .Β/5-3-2019 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών .), σύμφωνα με τα άρθρα 495 παρ. 1 - 2, 499 και 518 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. Περαιτέρω, η έφεση εισάγεται αρμοδίως στο παρόν Δικαστήριο (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.), κατά την τακτική διαδικασία (άρθρο 524 παρ. 1 εδ. α' Κ.Πολ.Δ.) και επομένως πρέπει να γίνει τυπικώς δεκτή και να ερευνηθεί το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.).

Με την από 23-11-2017 (αριθ. εκθ. καταθ. ./1-12-2017) αγωγή τους προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πατρών, οι ενάγοντες (νυν εφεσίβλητοι), εξέθεταν ότι ο πατέρας τους, ., που απεβίωσε την 9-11-2016, κάτοικος εν ζωή Χ Πατρών, εγκατέστησε δυνάμει της υπ' αριθμ. ./06.09.2016 δημόσιας διαθήκης, που συντάχθηκε ενώπιον του Συμβολαιογράφου Χ ., την εναγόμενη (σύζυγο από τον δεύτερο γάμο του) ως μοναδική κληρονόμο στα λεπτομερώς περιγραφόμενα στο δικόγραφο της αγωγής ακίνητα του. Ότι η άνω διαθήκη είναι άκυρη διότι α) ψευδώς βεβαιώνεται από τον συντάξαντα αυτή Συμβολαιογράφο, ότι ο διαθέτης - πατέρας τους ήταν παρών κατά τη διάρκεια της πράξης, αφού τούτος βρισκόταν το ίδιο χρονικό διάστημα νοσηλευόμενος στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών, η δε φερόμενη υπογραφή του επ' αυτής είναι πλαστή και έχει τεθεί κατ' απομίμηση της υπογραφής του από την εναγόμενη, β) ψευδώς βεβαιώνεται, ότι κατά τη σύνταξη της συνέπραξε, ως ένας εκ των τριών μαρτύρων, ο ..., ο οποίος δεν ήταν παρών κατά τη σύνταξη αυτής, αλλά η υπογραφή του είναι πλαστή και τέθηκε από την εναγόμενη κατ' απομίμηση της υπογραφής του και γ) το κείμενο της διαθήκης έχει αλλοιωθεί, με την εξάλειψη με διορθωτικό υγρό και εν συνεχεία προσθήκη λέξεων και αριθμών. Με βάση δε το ιστορικό αυτό, επικαλούμενοι άμεσο έννομο συμφέρον, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του ως άνω διαθέτη, ζητούσαν να αναγνωριστεί η ακυρότητα της προαναφερθείσας δημόσιας διαθήκης καθώς και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων.

Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη υπ' αριθμ. 51/2019 οριστική απόφαση του, αφού έκρινε την αγωγή παραδεκτή και νόμιμη, δέχτηκε αυτή ως ουσία βάσιμη και αναγνώρισε την ακυρότητα της προαναφερόμενης διαθήκης για το λόγο ότι ψευδώς είχε βεβαιωθεί στην προαναφερόμενη διαθήκη ότι κατά την σύνταξη, ανάγνωση και υπογραφή αυτής είχαν παραστεί ο θανών και ο ένας εκ των μαρτύρων, ο .... Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εκκαλούσα (εναγομένη) με την έφεση της και για τους σ' αυτήν αναφερόμενους λόγους, που ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, την απόρριψη της αγωγής καθ' ολοκληρία καθώς και να καταδικαστούν οι εφεσίβλητοι (ενάγοντες) στα δικαστικά της έξοδα.

Κατά τις διατάξεις των άρθρων 1724, 1730, 1732 και 1733 του Α.Κ., η δημόσια διαθήκη συντάσσεται με δήλωση από το διαθέτη της τελευταίας του βούλησης ενώπιον συμβολαιογράφου, ενώ είναι παρόντες τρεις μάρτυρες ή δεύτερος συμβολαιογράφος και ένας μάρτυρας, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται ειδικότερα στις διατάξεις των άρθρων 1725-1737 του Α.Κ.. Ο διαθέτης δηλώνει προφορικώς την τελευταία του βούληση ενώπιον του συμβολαιογράφου και των λοιπών προσώπων, τα οποία συμπράττουν και τα οποία πρέπει να είναι παρόντα σε όλη τη διάρκεια της πράξης, ενώ απαγορεύεται, κατά τη σύνταξη της διαθήκης, η παρουσία οποιουδήποτε άλλου, εκτός από τον διαθέτη και τα συμπράττοντα πρόσωπα και για τη διαθήκη συντάσσεται πράξη, κατά τους ορισμούς του άρθρου 1732 Α.Κ., που πρέπει να περιέχει και τη μνεία ότι τηρήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 1729 μέχρι 1731, η οποία κατ' άρθρο 1733 παρ.1 του Α.Κ. πρέπει να διαβαστεί στο διαθέτη, ενώ αρκούν τα πρόσωπα που συμπράττουν και να βεβαιωθεί σ' αυτήν ότι αυτό έγινε. Πρέπει δηλαδή η ανάγνωση της διαθήκης να γίνει συγχρόνως προς το διαθέτη και τα συμπράττοντα πρόσωπα και να βεβαιωθεί ότι έγινε η ανάγνωση κατά τ' ανωτέρω, χωρίς να είναι αναγκαίο η εν λόγω βεβαίωση για την ανάγνωση της σχετικής πράξης στο διαθέτη να γίνει κατά τρόπο πανηγυρικό και με την επανάληψη των λέξεων του νόμου, αλλά αρκεί να συνάγεται από τη διατύπωση της διαθήκης και τις συναφείς εκφράσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί στο περιεχόμενο της, οπουδήποτε και αν βρίσκονται σ' αυτήν, η τήρηση των ανωτέρω διατυπώσεων. Κατά την ορθή έννοια της ανωτέρω διατάξεως (Α.Κ. 1730 παρ. 3), η οποία συνάγεται από το σκοπό της νομοθετικής θεσπίσεως της, απαγορεύεται η κατά το χρόνο συντάξεως της δημόσιας διαθήκης, παρουσία, εκτός των κατά τα άρθρα 1725-1729 Α.Κ. συμπραττόντων προσώπων και άλλου προσώπου, όταν η παρουσία αυτού, ενόψει των περιστάσεων, που συντρέχουν κάθε φορά, μπορεί να ασκήσει αποφασιστικό επηρεασμό στην ψυχική κατάσταση και τα συναισθήματα του διαθέτη, κατά τρόπο, ώστε η δήλωση της τελευταίας βουλήσεως του να μην εκφράζει την ελεύθερη και αβίαστη θέληση αυτού περί της τύχης της κληρονομιάς του (ΑΠ 398/2018 ΝΟΜΟΣ). Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 1718 Α.Κ., διαθήκη για τη σύνταξη της οποίας δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 1719 έως 1757 Α.Κ. είναι άκυρη, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά. Η ακυρότητα αυτή επέρχεται αυτοδικαίως και η διαθήκη θεωρείται εξ αρχής ως μη γενομένη, χωρίς να απαιτείται η παρεμβολή σχετικής δικαστικής απόφασης, ενώ είναι επιτρεπτή μόνο n άσκηση αναγνωριστικής αγωγής (άρθρο 70 Κ.Πολ.Δ.) για αναγνώριση της ακυρότητας, υπό την απαραίτητη όμως προϋπόθεση για την έγερση της σχετικής αναγνωστικής αγωγής, να έχει ο ενάγων έννομο προς τούτο συμφέρον, το οποίο πρέπει να είναι άμεσο, υπό την έννοια ότι η αβεβαιότητα που περιβάλλει την επίδικη έννομη σχέση είναι ενεστώσα, δηλαδή υπάρχει κατά τη συζήτηση της αγωγής επί της οποίας εκδίδεται η απόφαση. Τέτοιο άμεσο έννομο συμφέρον για την έγερση αγωγής αναγνώρισης ακυρότητας διαθήκης έχουν οι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του διαθέτη, καθώς και οι τετιμημένοι με προγενέστερη έγκυρη διαθήκη κληρονόμοι ή κληροδόχοι, στους οποίους λόγω της ακυρότητας της διαθήκης περιέρχεται η κληρονομιά του (ΑΠ 708/2015 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, η κατά το άρθρο 1724 Α.Κ. δημόσια διαθήκη, που συντάσσεται ενώπιον συμβολαιογράφου, έχει την αυξημένη αποδεικτική δύναμη του δημοσίου εγγράφου, την οποία ρυθμίζουν τα άρθρα 438, 440 και 441 του Κ.Πολ.Δ.. Σύμφωνα, δε, με το εν λόγω άρθρο 438 Κ.Πολ.Δ. «έγγραφα που έχουν συνταχθεί κατά τους νόμιμους τύπους από δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό ή πρόσωπο που ασκεί δημοσία υπηρεσία ή λειτουργία, αποτελούν πλήρη απόδειξη για όλους ως προς όσα βεβαιώνονται στο έγγραφο ότι έγιναν από το πρόσωπο που συνέταξε το έγγραφο ή ότι έγιναν ενώπιον του, αν το πρόσωπο αυτό είναι καθ' ύλη και κατά τόπον αρμόδιο να κάνει τη βεβαίωση αυτή. Ανταπόδειξη επιτρέπεται μόνο με προσβολή του εγγράφου ως πλαστού». Ως πλαστογραφία δε προκειμένου περί δημοσίων εγγράφων, νοείται και η εκ μέρους του συντάκτη ή του εκδότη τους βεβαίωση ψευδών περιστατικών. Τέτοια γεγονότα που βεβαιώνονται από συμβολαιογράφο στο δημόσιο έγγραφο της διαθήκης, είτε ως γενόμενα από αυτόν, είτε ως γενόμενα ενώπιον του, κατά των οποίων χωρεί ανταπόδειξη μόνο με την προσβολή της διαθήκης ως πλαστής ή ακριβέστερα για ψευδή βεβαίωση περιστατικών από τον συμβολαιογράφο σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ.1 Π.Κ. (ΑΠ 260/1986 ΕλΔνη 27,942, ΕφΑΘ 26/2009 ΝΟΜΟΣ), είναι όσα αναφέρονται στην τήρηση των διατυπώσεων, που ορίζονται στα άρθρα 1725 έως 1737 Α.Κ., μεταξύ των οποίων και ότι υπέγραψαν ενώπιον του συμβολαιογράφου ο διαθέτης και τα πρόσωπα που συμπράττουν, ότι έγινε η κατά το άρθρο 1730 Α.Κ. δήλωση τελευταίας βούλησης του διαθέτη προφορικά ενώπιον του συμβολαιογράφου και των λοιπών συμπραττόντων προσώπων, με την μνεία ότι δεν παρίσταντο κατά τη σύνταξη της, άλλα πρόσωπα εκτός από το διαθέτη και τα πρόσωπα που συμπράττουν, καθώς και η βεβαίωση ότι η πράξη διαβάστηκε στον διαθέτη ενώ άκουαν τα συμπράττοντα πρόσωπα (ΑΠ 398/2018, ΑΠ 150/2016, ΑΠ 486/2014, ΑΠ 1133/2013, ΕΦ. ΔΩΔ. 91/2020 ΝΟΜΟΣ).

Από την επανεκτίμηση των εγγράφων, τα οποία προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339 και 395 Κ.Πολ.Δ.), την υπ' αριθμ. ./12-3-2018 ένορκη βεβαίωση των ... και ... που συντάχτηκε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πατρών κατόπιν νομότυπης κλήτευσης των εναγόντων - εφεσίβλητων, την υπ' αριθμ. ./20-3-2018 ένορκη βεβαίωση του ... που συντάχτηκε ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πατρών ... κατόπιν νομότυπης κλήτευσης της εναγομένης - εκκαλούσας, την υπ' αριθμ. ./2020 ένορκη βεβαίωση των ..., ..., ... και ... που συντάχτηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πατρών κατόπιν νομότυπης κλήτευσης της εκκαλούσας (όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. ./27-10-2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας Εφετείου Πατρών ...), τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής που λαμβάνονται υπόψη αυτεπάγγελτα και την εν γένει διαδικασία, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Την 9η-11-2016 απεβίωσε, στο Ρίο Πατρών, ο .... Κατά τον χρόνο θανάτου του, μοναδικοί συγγενείς του ήταν τα τέκνα του από τον πρώτο του γάμο με την ., ενάγοντες - εφεσίβλητοι» . και . και η σύζυγος του, εκκαλούσα - εναγομένη (από δεύτερο γάμο), . χήρα .. Την 6η-9-2016 συντάχθηκε στη . Αχαΐας, ενώπιον του Συμβολαιογράφου Φαρρών ., η υπ' αριθμ. ./2016 δημόσια διαθήκη η οποία δημοσιεύθηκε νόμιμα με το υπ' αριθμ. ../2017 πρακτικό δημοσίευσης δημόσιας διαθήκης του Ειρηνοδίκη Πατρών. Σύμφωνα με το περιεχόμενο της, κατά την σύνταξη της, συνέπραξαν ως μάρτυρες, η ., ο . και ο ., οι οποίοι ήταν παρόντες καθ' όλη τη διάρκεια σύνταξης αυτής και δεν παραστάθηκε κανείς άλλος, παρεκτός του διαθέτη, των μαρτύρων και του Συμβολαιογράφου, ενώ η διαθήκη αναγνώστηκε ευκρινώς στο διαθέτη εις επήκοον των μαρτύρων και υπογράφηκε από τον διαθέτη, τα συμπράττοντα πρόσωπα και τον Συμβολαιογράφο. Με την επίμαχη διαθήκη ο αποβιώσας φέρεται ότι εγκατέστησε κληρονόμο του μόνο την σύζυγο του εναγομένη, σε τέσσερα ακίνητα, ήτοι δύο αγροτεμάχια, στη θέση «.» και «Δ»» της κτηματικής περιφέρειας του δ.δ. Χ, επιφάνειας 15 στρεμμάτων και 10 στρεμμάτων, με 180 ρίζες ελιές και 70 ρίζες ελιές, αντίστοιχα, ένα οικόπεδο επιφάνειας ενός στρέμματος στη θέση «Χ» στην Χ και ένα ισόγειο σπίτι με το οικόπεδο του εντός του οικισμού Χ του δήμου Ερυμάνθου ενώ για τα τέκνα του (ενάγοντες - εφεσίβλητους) αναφέρει ότι «αφήνω όσα εν ζωή τους έδωσα με τα οποία καλύπτεται το νόμιμο μερίδιο τους». Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε, ότι ο . έπασχε από βαριάς μορφής νεφρική ανεπάρκεια, συνεπεία της οποίας τουλάχιστον κατά το τελευταίο έτος της ζωής του υποβαλλόταν ανά δεκαπενθήμερο σε αιμοκάθαρση. Ειδικότερα, στις 05.09.2016, συνεπεία των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, ο αποβιώσας εισήχθη στο Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών λόγω λοίμωξης του ουροποιητικού και υψηλού πυρετού έως 39°C, όπου και παρέμεινε νοσηλευόμενος στο τμήμα αιματολογικών ανοσοκατεσταλμενων του ως άνω νοσοκομείου έως ης 15.09.2016 (βλ. ιδίως το υπ' αριθ. πρωτ. ./28.03.2017 έγγραφο του άνω νοσοκομείου, το από 05.09.2016 αντίγραφο βιβλίου επισκέψεων τμήματος επειγόντων περιστατικών, το από 15.09.2016 εξιτήριο από το παραπάνω νοσοκομείο). Ειδικότερα, στις 06.09.2016, όταν δηλαδή ο αποβιώσας φέρεται να εμφανίστηκε ενώπιον του Συμβολαιογράφου Φαρρών . και να συντάχθηκε η επίδικη διαθήκη, τούτος βρισκόταν κλινήρης στο άνω νοσοκομείο, παρακολουθούμενος από τους ιατρούς και υποβαλλόμενος σε συνεχείς εξετάσεις (βλ. ιδίως το από 06.09.2016 φύλλο παρακολούθησης βαρέως πάσχοντος, όπου αναφέρονται οι ιατρικές ενέργειες που έλαβαν χώρα καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, το από 06.09.2016 υπερηχογράφημα, τις από 06.09.2016 βιοχημικές εξετάσεις, τις εξετάσεις πήξεως, το με την ίδια ημερομηνία αιμοδιάγραμμα, ώρα 08:24, ηλεκτροφορήσεις, ενδοκρινολογικές εξετάσεις, ώρα 09:21, ανοσομετρήσεις, ώρα 10:36, ανοσολογικές εξετάσεις, ώρα 10:40, ανοσομετρήσεις, ώρα 13:04). Εκ των ανωτέρω σαφώς προκύπτει, ότι κατά την ημερομηνία, που φέρεται να συντάχθηκε η επίδικη διαθήκη, ο . δεν βρισκόταν στο γραφείο του Συμβολαιογράφου . στη Χ Αχαΐας και, ως εκ τούτου ψευδώς βεβαιώνεται τούτο από τον άνω Συμβολαιογράφο. Τούτο προκύπτει, άλλωστε, και από τις υπ' αριθ. ./20.03.2018 και ./2020 ένορκες βεβαιώσεις του . ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πατρών . και Ειρηνοδίκη Πατρών αντίστοιχα, ο οποίος κατέθεσε ενόρκως, ότι σύμφωνα με διηγήσεις της ., ο . (συμβολαιογράφος), η εναγόμενη και δύο ακόμη πρόσωπα συνέταξαν τη διαθήκη χωρίς τον .. Το περιεχόμενο δε της κατάθεσης αυτής του . επιβεβαιώνεται εμμέσως και από την ένορκη βεβαίωση της . (που λήφθηκε με επιμέλεια της εναγόμενης), πρώτης εκ των φερόμενων ως συμπράξαντων προσώπων (μαρτύρων), η οποία καταθέτει ότι «περί το Σεπτέμβρη τον έτους 2016χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς το χρόνο, ήρθε στο σπίτι τον ( ... ) πατέρα μου . ο Συμβολαιογράφος Χ . με μια νέα δημόσια διαθήκη που ήταν υπογεγραμμένη από τον . και έφερε και άλλες υπογραφές αν Θυμάμαι καλά και μου ζήτησε να συμπράξω ως μάρτυρας στη νέα αυτή διαθήκη, πράγμα το οποίο και έκανα...)). Ακόμη, στο γραφείο του άνω Συμβολαιογράφου δεν ήταν παρών ούτε ο τρίτος εκ των συμπραττόντων προσώπων - μαρτύρων, ., ο οποίος βεβαιώνει ρητά και κατηγορηματικά την απουσία του τόσο στις ως άνω ένορκες βεβαιώσεις όσο και στην υπ' αριθμ. ./2017 προηγούμενη ένορκη βεβαίωση ενώπιον της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου ., η οποία δόθηκε στα πλαίσια δίκης ασφαλιστικών μέτρων και εκτιμάται ως δικαστικό τεκμήριο. Τούτο επιβεβαιώνεται και από το γεγονός, ότι στο περιεχόμενο της επίμαχης διαθήκης έχει καταχωρηθεί το υπ' αριθ. ./1967 δελτίο ταυτότητας του Α.Τ. Καλαβρύτων με τα στοιχεία της ταυτότητας του . ενώ κατά τον κρίσιμο χρόνο σύνταξης της διαθήκης ο ανωτέρω είχε αλλάξει ταυτότητα, κατέχοντας πλέον το υπ' αριθμ. AM ./2015 δελτίο ταυτότητας, το οποίο ασφαλώς θα είχε διαπιστώσει ο Συμβολαιογράφος κατά τον έλεγχο και την καταχώρηση των στοιχείων του, αν πράγματι είχε εμφανιστεί ενώπιον του. Με βάση τα ανωτέρω το Δικαστήριο κρίνει με βεβαιότητα ότι στις 06.09.2016, στο γραφείο του Συμβολαιογράφου Φαρρών ., στην . Αχαΐας, κατά τη σύνταξη της με αριθμό ./6-9-2016 δημόσιας διαθήκης, δεν ήταν παρόντες ούτε ο διαθέτης . ούτε ο μάρτυρας ., που φέρεται ως συμπράττων μάρτυρας, των οποίων ψευδώς βεβαιώθηκε η παρουσία από τον συντάξαντα αυτή Συμβολαιογράφο, με αποτέλεσμα να είναι η διαθήκη για το λόγο αυτό άκυρη. Ως εκ τούτου παρέλκει η εξέταση του ζητήματος της πλαστότητας της τεθειμένης επ' αυτής υπογραφής του φερόμενου ως διαθέτη και της ύπαρξης αλλοιώσεων του κειμένου της, χωρίς να συντρέχει λόγος διενέργειας πραγματογνωμοσύνης για τη διαπίστωση της γνησιότητας των υπογραφών επί της διαθήκης ή αναβολής της παρούσας υπόθεσης κατ' άρθρο 250 Κ.Πολ.Δ., δοθέντος ότι το Δικαστήριο μπορεί να διαμορφώσει δικανική πεποίθηση για την ουσία της διαφοράς από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία κρίνονται επαρκή, αφού, σύμφωνα και με τις εις τη μείζονα πρόταση εκτιθέμενες σκέψεις, μόνη η απουσία του διαθέτη (που αποδεικνύεται από έγγραφα δημόσιου νοσοκομείου) και ενός εκ των μαρτύρων κατά τη σύνταξη της διαθήκης, αρκούν για να καταστεί αυτή άκυρη, χωρίς να είναι αναγκαίο να αποδειχθεί και η πλαστότητα των υπογραφών τους επ' αυτής ή η αλλοίωση του κειμένου της. Τέλος, οι ενάγοντες - εφεσίβλητοι έχουν άμεσο έννομο συμφέρον από την αναγνώριση της ακυρότητας αυτή, διότι είναι εξ αδιαθέτου συγκληρονόμοι του αποβιώσαντος πατέρα τους σε περίπτωση αναγνώρισης της ακυρότητας της επίμαχης δημόσιας διαθήκης.

Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε ομοίως και έκανε δεκτή την αγωγή, αναγνωρίζοντας την ακυρότητα της επίμαχης υπ' αριθμ. ./2016 δημόσια διαθήκης, ορθώς εκτίμησε τις αποδείξεις και σωστά το νόμο εφάρμοσε, οι δε αντίθετοι λόγοι έφεσης και αυτή στο σύνολο της πρέπει να απορριφθούν κατ' ουσία και να καταδικασθεί η εκκαλούσα -εναγόμενη στα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων - εναγόντων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρα 176 και 183 Κ.Πολ.Δ.) κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου της ανωτέρω εφέσεως στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ.).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την κρινόμενη έφεση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν στην ουσία της.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού της δίκης, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης που κατέβαλε η εκκαλούσα στο δημόσιο ταμείο.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στις 8-4-2021 και δημοσιεύθηκε στην Πάτρα με την ίδια ως άνω σύνθεση, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 15-4-2021.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ