ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΠρΑθ 9888/2018

Θάνατος πυροσβέστη κατά την επιχείρηση κατάσβεσης πυρκαγιάς - Μη στοιχειοθέτηση αστικής ευθύνης δημοσίου -.

Η ένδικη πυρκαγιά συνιστά, λόγω της απρόσμενης εξέλιξής της, γεγονός ανωτέρας βίας που ήταν αδύνατον στα πυροσβεστικά όργανα να προβλέψουν, ενώ επιπλέον οι προαναφερόμενες παραλείψεις λήψης μέτρων ασφαλείας εκ μέρους πυροσβέστη οδήγησαν στον τραγικό θάνατό του, δίχως να υφίσταται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των αποδιδόμενων εκ μέρους των εναγόντων παρανόμων πράξεων και παραλείψεων και της επελθούσης ζημίας.

Αριθμός απόφασης 9888/2018

ΓΑΚ ./2015

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ  ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ  ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ 19ο  ΤΡΙΜΕΛΕΣ

            Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στην Αθήνα, την 12η Οκτωβρίου 2017, με δικαστές τους Νικόλαο Πανταζή, Πρόεδρο Πρωτοδικών Διοικητικών Δικαστηρίων, Ιωάννη Δροσόπουλο και Παναγιώτη Τσόγκα (εισηγητή), Πρωτοδίκες Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα την Θέκλα Κατρή, δικαστική υπάλληλο,

            για να  δικάσει την αγωγή με ημερομηνία κατάθεσης 28.05.2015,

            των:  1) ..., και 3) ..., απάντων κατοίκων Λάρισας, οδός ..., εκ των οποίων οι δύο πρώτοι παραστάθηκαν διά και η τρίτη παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Αντωνίου Φούσα,

            κατά του  Ελληνικού Δημοσίου το οποίο εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών και παραστάθηκε με δήλωση της Δικαστικής Πληρεξουσίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Δήμητρας Αθανασοπούλου.

            Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, οι διάδικοι, που εμφανίστηκαν και παραστάθηκαν, ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

            Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

Η κρίση του Δικαστηρίου είναι η εξής:

            1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, όπως το αίτημα αυτής μετατράπηκε σε έντοκο αναγνωριστικό με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου στο ακροατήριο, που καταχωρίστηκε στα πρακτικά, οι ενάγοντες ζητούν να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει σε κάθε έναν από τους  δύο πρώτους από αυτούς το ποσό των 500.000 ευρώ και στην τρίτη από αυτούς το ποσό των 300.000 ευρώ. Τα ποσά αυτά τα ζητούν οι ενάγοντες, οι δύο πρώτοι ως γονείς και η τρίτη ως αδελφή, κατ’ άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ., ως χρηματική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που προκλήθηκε σ’ αυτούς από τον θάνατο  του Αρχιπυροσβέστη ..., που έλαβε χώρα στις 12.09.2014, κατά την επιχείρηση κατάσβεσης πυρκαγιάς σε διώροφη οικοδομή στην οδό ..., στο Παλαιό Φάληρο Αττικής. Περαιτέρω, η κρινόμενη αγωγή ασκείται εν γένει παραδεκτώς και πρέπει να εξετασθεί στην ουσία της.

            2. Επειδή,  ο Εισαγωγικός Νόμος του Αστικού Κώδικα (Π.Δ. 456/1984, Α-164 - Εισ.Ν.Α.Κ.) ορίζει στο άρθρο 105 ότι: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος. …». Εξ άλλου, στο άρθρο 932 Α.Κ. ορίζεται: «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του. Σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου η χρηματική αυτή ικανοποίηση μπορεί να επιδικασθή στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών,  ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση γεννάται όχι μόνον από την έκδοση μη νόμιμης εκτελεστής διοικητικής πράξης ή από τη μη νόμιμη παράλειψη έκδοσης τέτοιας πράξης, αλλά και από μη νόμιμες υλικές ενέργειες των οργάνων του Δημοσίου ή από παραλείψεις οφειλόμενων νόμιμων υλικών ενεργειών αυτών, εφόσον οι υλικές αυτές ενέργειες ή παραλείψεις συνάπτονται με την οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών. Εξάλλου, υπάρχει ευθύνη του Δημοσίου, πληρουμένων και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου, όχι μόνον όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου του παραβιάζεται συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται από την κείμενη εν γένει νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης (ΣτΕ 2669/2015, 4133/2011, 1019/2008, 2741/2007, 2796/2006 7μ). Ο κατά τα ανωτέρω παράνομος χαρακτήρας της ζημιογόνου πράξης, παράλειψης ή υλικής ενέργειας αρκεί για να στοιχειοθετηθεί η ευθύνη του Δημοσίου, χωρίς να απαιτείται και η διαπίστωση πταίσματος του οργάνου του (ΣτΕ 1413/2006 7μ). Απαραίτητη, πάντως, προϋπόθεση για την επιδίκαση αποζημίωσης είναι, μεταξύ άλλων, η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενέργειας ή παράλειψης υλικής ενέργειας του δημόσιου οργάνου και της ζημίας που επήλθε. Αιτιώδης δε σύνδεσμος υπάρχει όταν, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, η πράξη ή η παράλειψη είναι επαρκώς ικανή (πρόσφορη) και μπορεί αντικειμενικά κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων και χωρίς τη μεσολάβηση άλλου περιστατικού να επιφέρει τη ζημία και την επέφερε στη συγκεκριμένη περίπτωση (βλ. ΣτΕ 473/2011, 322/2009 7μ, 334/2008 7μ, 1024/2005, πρβλ. ΑΠ 425/2006).  Εξάλλου, η διακοπή του αιτιώδους συνδέσμου έχει ως προϋπόθεση την παρεμβολή άλλων μεταγενεστέρων όλως εξαιρετικών και απρόβλεπτων γεγονότων, ιδίως δε ενέργειες τρίτων προσώπων (ΣτΕ 2776/2016, 4410-22/2015, 3124/2011, ΑΠ 999/2010).  Περαιτέρω, κατά την έννοια των ίδιων διατάξεων, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί, κατά το άρθρο 932 ΑΚ, αφού εκτιμήσει τα πραγματικά περιστατικά, που θέτουν υπόψη του οι διάδικοι και με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής, να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ή, σε περίπτωση θανατώσεως προσώπου, λόγω ψυχικής οδύνης (ΣτΕ 596/2017, 2839/2017, 2669/2015, 266/2013). Η χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης αποσκοπεί στην ηθική παρηγορία και την ψυχική ανακούφιση των μελών της οικογένειας του θανόντος, όσο αυτό είναι δυνατόν, από τον ψυχικό πόνο που δοκιμάζουν κατά τον χρόνο του θανάτου του (ΣτΕ 3552/2014, 2986/2009).

            3.  Επειδή, με το Ν. 4661/1930 «Περί διοργανώσεως της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας εν τω Κράτει» (Α-153) συγκροτήθηκε Πυροσβεστικό Σώμα, υπαγόμενο στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργού των Εσωτερικών, με αρμοδιότητα την κατάσβεση πυρκαϊών, τη λήψη και επιβολή προληπτικών μέτρων κατά του κινδύνου επεκτάσεως αυτών και την παροχή βοήθειας προς διάσωση των κινδυνευόντων από πυρκαϊά (άρθρο 1). Ακολούθως, με το Ν. 1481/1984 «Οργανισμός Υπουργείου Δημόσιας Τάξης» (Α-152), το Πυροσβεστικό Σώμα εντάχθηκε ως κεντρική υπηρεσία του υπουργείου αυτού, στον κλάδο της πολιτικής άμυνας (άρθρο 2 παρ. 1 περ. ε΄ και 6 παρ. 2 περ. α΄) και ορίσθηκε ότι ο κλάδος αυτός έχει ως ειδικότερη αποστολή να αντιμετωπίζει σε συνεργασία με τις συναρμόδιες αρχές και υπηρεσίες, κάθε έκτακτη ανάγκη που προκύπτει από θεομηνίες και ατυχήματα ή άλλες καταστροφές σε περίοδο ειρήνης ή πολέμου (άρθρο 6 παρ. 1). Με το άρθρο 11 του νόμου αυτού, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 1590/1986 «Τροποποίηση διατάξεων του Ν. 1481/1984 - Οργανισμός Υπουργείου Δημόσιας Τάξεως και άλλες διατάξεις» (Α-49), παρασχέθηκε η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, να προτείνει την έκδοση π.δ. με τα οποία να ρυθμίζονται, μεταξύ άλλων, θέματα σχετικά με την οργάνωση, τη λειτουργία, την έδρα και τις αρμοδιότητες του Πυροσβεστικού Σώματος (άρθρο 1 παρ. 2 του Ν. 1590/1986). Κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων αυτών, εξεδόθη το Π.Δ. 8/1991 «Οργάνωση και λειτουργία των Υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος» (Α-5), ακολούθως δε, με το Π.Δ. 210/1992 (Α-99), κωδικοποιήθηκαν σε ενιαίο κείμενο οι διατάξεις του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος. Ειδικότερα, στο άρθρο 1 του Π.Δ. 210/1992 ορίζονται τα εξής: «1. … 2. Προορισμός και αποστολή του Πυροσβεστικού Σώματος είναι η ασφάλεια και η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του Κράτους από τους κινδύνους των πυρκαγιών και των θεομηνιών. Ειδικότερα η αποστολή του Πυροσβεστικού Σώματος συνίσταται: α) Στην κατάσβεση των πυρκαγιών σε καιρό ειρήνης και πολέμου, στη λήψη και επιβολή προληπτικών μέτρων για την αποφυγή του κινδύνου από την επέκτασή τους, στην παροχή βοήθειας για τη διάσωση αυτών που κινδυνεύουν από την πυρκαγιά. β) Στην αντιμετώπιση τεχνολογικών ατυχημάτων και βιομηχανικών καταστροφών και στη διάσωση ατόμων και υλικών αγαθών που κινδυνεύουν από τις αιτίες αυτές… ζ) Στην εκτέλεση κάθε άλλου καθήκοντος που απορρέει από άλλες διατάξεις και έχει σχέση με το πυροσβεστικό επάγγελμα … η) … θ). Στην έκδοση Πυροσβεστικών Διατάξεων από τον Αρχηγό Πυροσβεστικού Σώματος και τους Διοικητές Περιφερειακών Διοικήσεων για τη ρύθμιση θεμάτων πυροπροστασίας … ι) … ια) Στην ποινική δίωξη των πταισμάτων που προβλέπονται από το άρθρο 433 του Ποινικού Κώδικα και τη διενέργεια προανακρίσεων για τα εγκλήματα εμπρησμού που αναφέρονται στα άρθρα 264, 266 και 267 του Ποινικού Κώδικα ιβ) … ιγ) …». Στο άρθρο 2 του ίδιου Π.Δ. 210/1992 ορίζεται ότι: «1. Το Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος αποτελεί την κεντρική Υπηρεσία του Πυροσβεστικού Σώματος. Οι λοιπές Υπηρεσίες του Πυροσβεστικού Σώματος είναι Περιφερειακές. 2. …», στο άρθρο 4 ότι: «1. Στην Περιφερειακή Διοίκηση υπάγονται: α. Οι Πυροσβεστικοί Σταθμοί των νομών της γεωγραφικής της δικαιοδοσίας. β. Τα Πυροσβεστικά Συνεργεία και τα Κλιμάκια αυτών, εκτός του Πυροσβεστικού Συνεργείου Αθηνών που υπάγεται απευθείας στο Αρχηγείο. 2. Η διάρθρωση των γραφείων της Περιφερειακής Διοίκησης είναι η εξής: α. … β. Τμήμα Πυρασφάλειας στο οποίο υπάγονται: 1) Το γραφείο Προληπτικής και Κατασταλτικής Πυρασφάλειας. 2) Το γραφείο Ανακριτού. 3) ...», στην παρ. 9 του άρθρου 12 του ως άνω π.δ. στο οποίο απαριθμούνται τα καθήκοντα του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος αναφέρεται ως καθήκον του Αρχηγού η έκδοση κανονιστικών διαταγών που αφορούν την εσωτερική υπηρεσία του Πυροσβεστικού Σώματος. Περαιτέρω, στο άρθρο 21 του ίδιου π.δ. 210/1992 ορίζεται ότι : «1. … 2. Το Τμήμα Πυρασφάλειας περιλαμβάνει τα παρακάτω γραφεία: α) Γραφείο Προληπτικής και Κατασταλτικής Πυρασφάλειας: Το γραφείο αυτό έχει ως αποστολή την επιβολή προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων και μέσων για την αποτροπή ή καταπολέμηση των κινδύνων που μπορεί να προκύψουν για ανθρώπους και υλικά σε βιομηχανικούς και βιοτεχνικούς χώρους, αίθουσες συγκέντρωσης κοινού, καθώς και σε κάθε κτήριο ή δομική κατασκευή, που από τη φύση των υλικών κατασκευής τους, τη διαρρύθμιση των χώρων του, τον προορισμό χρήσης του και γενικά τη σχέση του με τον ανθρώπινο παράγοντα και την οικονομική δραστηριότητα της χώρας, κρίνεται αναγκαίο να προστατευθεί. Επιβλέπει και ελέγχει την τήρηση και εφαρμογή των παραπάνω μέτρων και μεριμνά για την εκπαίδευση του προσωπικού των επιχειρήσεων της περίπτωσης ι της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος Διατάγματος στη χρήση των μόνιμων και φορητών μέσων πυρασφαλείας. ... β) Ανακριτικό Γραφείο: Το γραφείο αυτό έχει ως αποστολή τη συλλογή πληροφοριών για εγκλήματα εμπρησμού, τη σύλληψη των υπαιτίων, τη διενέργεια όλων των προανακριτικών πράξεων που προβλέπονται από την ποινική δικονομία και την παραπομπή των κατηγορουμένων στον Εισαγγελέα. Διεξάγει τη σχετική αλληλογραφία και τηρεί τα προβλεπόμενα από το νόμο έντυπα, βιβλία και αρχείο». Εξάλλου, η ανάθεση καθηκόντων ειδικού ανακριτικού υπαλλήλου στους βαθμοφόρους του Π.Σ., προκειμένου περί των εγκλημάτων εμπρησμού, που προβλέπονται στα άρθρα 264-267 του Ποινικού Κώδικα, θεσπίσθηκε με το Π.Δ. 658/1970 (Α-190). ʼλλωστε, στα άρθρα 1, 2, 3 και 14 του Ν. 3511/2006 «Αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος, αναβάθμιση της αποστολής του και άλλες διατάξεις» (Α-258), ως ίσχυαν πριν από την αντικατάστασή τους με τα άρθρα 63, 64, 65 και 73 του Ν. 4249/2014 (Α-73), αντίστοιχα, οριζόταν ότι: «ʼρθρο 1 Αποστολή 1. Το Πυροσβεστικό Σώμα είναι Σώμα Ασφαλείας, υπάγεται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ... και έχει ως αποστολή: α. Την ασφάλεια και προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του Κράτους … από τους κινδύνους των πυρκαγιών … β. Την ευθύνη για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της καταστολής των πάσης φύσεως πυρκαγιών και την παροχή κάθε είδους δυνατής συνδρομής για τη διάσωση των ατόμων και των υλικών αγαθών, που απειλούνται από αυτές. Ως «επιχειρησιακός σχεδιασμός της καταστολής» νοείται η οργάνωση, η διαχείριση και ο συντονισμός όλων των εμπλεκόμενων δυνάμεων πυρόσβεσης και διάσωσης, του εξοπλισμού και των άλλων μέσων και περιλαμβάνει ενέργειες, που εξασφαλίζουν τον έγκαιρο εντοπισμό, αναγγελία και επέμβαση, ώστε να επιτυγχάνεται η άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των κινδύνων, που απορρέουν από αυτές…  ʼρθρο 3 Χαρακτήρας Υπηρεσίας και Προσωπικού. 1. ... 3. Όλες οι Υπηρεσίες του Πυροσβεστικού Σώματος και το πυροσβεστικό προσωπικό του τελούν σε διαρκή ετοιμότητα για την εκπλήρωση της αποστολής τους. Για το σκοπό αυτόν οι Υπηρεσίες λειτουργούν σε 24ωρη βάση όλες τις ημέρες του έτους και το πυροσβεστικό προσωπικό θεωρείται ότι βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία σε κάθε περίπτωση, που καθίσταται αναγκαία η επέμβασή του. ... ʼρθρο 14. Πυροσβεστικές διατάξεις. 1. Με απόφαση του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος εκδίδονται πυροσβεστικές διατάξεις, με τις οποίες θεσπίζονται: α) προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα και μέσα παθητικής και ενεργητικής πυροπροστασίας για την πρόληψη και καταστολή των πυρκαγιών …».

            4. Επειδή, περαιτέρω, με την η 35351.Φ.706.1/24.09.1991 απόφαση (εγκύκλιο) του Αρχηγού του Π.Σ. ορίσθηκαν τα ανακριτικά καθήκοντα των βαθμοφόρων Π.Σ. Σύμφωνα με την εγκύκλιο αυτή, σκοπός της ανακρίσεως (κύριας και προανάκρισης) είναι η συλλογή των αναγκαίων αποδεικτικών στοιχείων για να βεβαιωθεί η τέλεση κάποιου εγκλήματος και να αποφασισθεί, από τα αρμόδια όργανα της δικαστικής λειτουργίας, αν πρέπει ή όχι να παραπεμφθεί ο υπαίτιος σε δίκη (Κεφ. Α2), ότι προς το σκοπό αυτό λειτουργούν στις Περιφερειακές Διοικήσεις της Π.Υ., στις Υποδιοικήσεις και στις ανεξάρτητες Πυροσβεστικές Υπηρεσίες ανακριτικά γραφεία (Κεφ. Β1), ότι μεταξύ των καθηκόντων του Αξιωματικού Υπηρεσίας Ανακριτικού Γραφείου είναι η διενέργεια προανακρίσεως των σοβαρών συμβάντων (π.χ. μεγάλες πυρκαγιές σε βιομηχανίες, βιοτεχνίες, δολιοφθορές κ.α.) (Κεφ. Β4), ότι με την επιστροφή των ανακριτικών υπαλλήλων από κάθε συμβάν, γίνεται από αυτούς εγγραφή στο, τηρούμενο στην υπηρεσία, Βιβλίο Συμβάντων, που περιέχει όσα από τα παρακάτω στοιχεία είναι γνωστά: ημερομηνία και ώρα ειδοποιήσεως και εκδηλώσεως της πυρκαγιάς …χαρακτηρισμός του καιόμενου χώρου … την αιτία της πυρκαγιάς … περιγραφή των ζημιών χωρίς κοστολόγηση … αν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη για πυρκαγιά … και αναγράφονται υποχρεωτικά κατά περίπτωση οι φράσεις «Ενεργείται Προανάκριση» ή «Προανάκριση ενεργεί η Κρατική Ασφάλεια» (κεφ. Β7), ότι σε κάθε περίπτωση ενέργειας προανάκρισης οι ανακριτικοί υπάλληλοι οφείλουν, χωρίς χρονοτριβή, να συγκεντρώνουν πληροφορίες για το έγκλημα του εμπρησμού και τους υπαίτιους, να εξετάζουν μάρτυρες και κατηγορούμενους, να ενεργούν αυτοψία, να ορίζουν και να παίρνουν μαζί τους ιατροδικαστές ή άλλους πραγματογνώμονες, να διεξάγουν έρευνες, να καταλαμβάνουν πειστήρια και γενικά να ενεργούν οτιδήποτε είναι αναγκαίο για τη συλλογή και τη διατήρηση των αποδείξεων καθώς και για την εξασφάλιση των ιχνών του εγκλήματος (κεφ. Γ1), ότι μόλις ειδοποιείται το Ανακριτικό Γραφείο για πυρκαγιά, οι υπάλληλοί του μεταβαίνουν αμέσως στον τόπο του συμβάντος και ενεργούν αυτοψία, η ενέργεια της οποίας πρέπει να γίνεται με σοβαρότητα και να τείνει στην εξακρίβωση, όσο τούτο είναι εφικτό, της αιτίας της πυρκαγιάς, οι δε διαπιστώσεις αυτής καταγράφονται σε σχετική έκθεση (κεφ. Γ6).

            5.  Επειδή, από τις διατάξεις που παρατέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη προκύπτει ότι προορισμός και αποστολή του Πυροσβεστικού Σώματος είναι η ασφάλεια και η προστασία της ζωής και των περιουσιών των πολιτών και του κράτους από τους κινδύνους πυρκαγιάς και θεομηνιών. Στο πλαίσιο αυτής της αποστολής έχουν ανατεθεί από το νομοθέτη στο Π.Σ., μεταξύ άλλων, οι αρμοδιότητες λήψεως προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων για την αποτροπή ή την καταπολέμηση των κινδύνων που μπορεί να προκύψουν για ανθρώπους και υλικά, στις επιχειρήσεις και εγκαταστάσεις κάθε δραστηριότητας. 

            6. Επειδή,  στα στοιχεία της δικογραφίας περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα εξής: Α) Το ./12.09.2014 Δελτίο Πυρκαγιάς, Β) η από 11.09.2015 Έκθεση Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης του Πύραρχου ..., μετά των σχετικών καταθέσεων, Γ) η από 09.10.2014 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού ..., Δ) το από 17.09.2014 πρακτικό απομαγνητοφώνησης των με ημερομηνία 12.09.2014 και από ώρα 21.03΄.02΄΄ έως και 23.29΄.57΄΄ ψηφιακών αρχείων του καταγραφικού συστήματος ασυρμάτων συνδιαλέξεων σχετικά με το ένδικο συμβάν, Ε) σειρά φωτογραφιών κατά το χρόνο της επιχείρησης κατάσβεσης και μετά από αυτόν από το εξωτερικό και το εσωτερικό του φλεγόμενου κτιρίου, ΣΤ) σειρά ένορκων καταθέσεων των εμπλεκόμενων στο ένδικο γεγονός πυροσβεστικών οργάνων που ελήφθησαν κατά τη διενέργεια προανάκρισης από τα αρμόδια ανακριτικά όργανα του Πυροσβεστικού Σώματος, Ζ) η ./30.10.2014 Ιατροδικαστική Έκθεση Νεκροψίας - Νεκροτομής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών.

7. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση από τα προαναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη  στοιχεία και τα ιστορούμενα στην αγωγή περιστατικά, προκύπτουν τα εξής: Στις 12.09.2014 και περί ώρα 20.59 υπήρξε τηλεφωνική αναγγελία, από πολίτη, στο Συντονιστικό Επιχειρησιακό Κέντρο Υπηρεσιών Πυροσβεστικού Σώματος (Σ.Ε.Κ.Υ.Π.Σ. - «199») για πυρκαγιά στην οδό ... στο Παλαιό Φάληρο σε ισόγειο κατάστημα υδραυλικών ειδών, ιδιοκτησίας ..., με υπερκείμενους ορόφους κατοικιών. Ειδικότερα, το κτίριο αυτό αποτελούταν από: α) Ισόγειο κατάστημα - εργαστήριο - αποθήκη υδραυλικών ειδών, περίπου 100 τμ.,  β) Πατάρι, περίπου 100 τμ., πάνω από το ισόγειο κατάστημα, κατασκευασμένο με μεταλλικούς δοκούς και μοριοσανίδες. Ένα τμήμα του παταριού, περίπου 50 τμ., που βρισκόταν προς τον ακάλυπτο του κτιρίου, πάνω από το πίσω μέρος του καταστήματος, χρησιμοποιούταν ως κατοικία. Το υπόλοιπο τμήμα του παταριού, περίπου 50 τμ., που βρισκόταν προς την πρόσοψη του κτιρίου, πάνω από το εμπρός μέρος του καταστήματος, ήταν αποθηκευτικός χώρος. Το τμήμα του παταριού που χρησιμοποιούταν ως αποθηκευτικός χώρος, επικοινωνούσε εσωτερικά, μέσω ανοικτού κλιμακοστασίου, με το ισόγειο κατάστημα, ενώ και τα δύο τμήματα του παταριού (η κατοικία και η αποθήκη) επικοινωνούσαν με πόρτες με το κεντρικό κλιμακοστάσιο του κτιρίου, γ) Ένα οροφοδιαμέρισμα, περίπου 100 τμ., στον πρώτο όροφο, διαμπερές, με μπαλκόνι σε όλο το πλάτος της πρόσοψης και του πίσω μέρους του κτιρίου δ) Ένα οροφοδιαμέρισμα, περίπου 100 τμ., στον δεύτερο όροφο, διαμπερές, με μπαλκόνι σε όλο το πλάτος της πρόσοψης και του πίσω μέρος του κτιρίου, ε) Τέλος, απόληξη του κλιμακοστασίου και ταράτσα. Η είσοδος για του ορόφους, μέσω του κλιμακοστασίου ήταν στην αριστερή πλευρά του κτιρίου. Μπροστά στο κτίριο υπήρχε πρασιά και πίσω ακάλυπτος χώρος με άλλες πολυκατοικίες. Στις  21.02 ειδοποιήθηκε από το «199» ο ορισμένος ως αξιωματικός υπηρεσίας Β΄ Φυλακής του 5ου Πυροσβεστικού Σταθμού (Π.Σ.) Αθηνών, Αρχιπυροσβέστης ..., να μεταβεί για την κατάσβεση της πυρκαγιάς στο ως άνω κατάστημα υδραυλικών, αν και το συμβάν βρισκόταν εντός των χωρικών ορίων του 7ου Π.Σ. Αθηνών. Ακολούθησε η πρώτη έξοδος πυρκαγιάς του 5ου Π.Σ. που αποτελούταν από το Π.Σ. ..., Α΄ τύπου όχημα με χωρητικότητα ύδατος 1.000 λίτρα ως πρώτο όχημα με πλήρωμα τον Αρχιπυροσβέστη ... ως επικεφαλή, τον ... ως οδηγό και υπόλοιπο πλήρωμα τους ... και τον πυροσβέστη πενταετούς υποχρέωσης ... και το Π.Σ. ..., Β΄ τύπου όχημα με πλήρωμα τους .... Στις 21.13΄.29΄΄ αναφέρθηκε στο «199» από την πρώτη έξοδο ότι έφτασε στον τόπο του συμβάντος και σε ερώτηση αν χρειάζονταν άλλες δυνάμεις ζητήθηκε στις 21.14΄.58΄΄  ένα όχημα Δ΄ τύπου (χωρητικότητας ύδατος 12.000 λίτρων). Εν τω μεταξύ η πρώτη έξοδος ενημερώθηκε από τον ιδιοκτήτη του φλεγόμενου καταστήματος ... ότι η νύφη του ... ήταν εγκλωβισμένη στο διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου άνωθεν του φλεγόμενου. Ο επικεφαλής της εξόδου ..., έδωσε εντολή κατάσβεσης της πυρκαγιάς στο ισόγειο, ενώ μαζί με τον Πυροσβέστη Πενταετούς Υποχρέωσης (Π.Π.Υ.) ... αφού φόρεσαν τον ατομικό εξοπλισμό και την αναπνευστική τους συσκευή επιχείρησαν  είσοδο στο κτίριο με σκοπό τη διάσωση του εγκλωβισμένου ατόμου. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης απεγκλωβισμού έντονοι καπνοί και θερμά αέρια - προϊόντα της καύσης ύστερα από σειρά εκρήξεων φιαλών εύφλεκτων αερίων - εισέρχονταν στο κλιμακοστάσιο από το άνοιγμα στη βάση του κλιμακοστασίου και από πόρτες που υπήρχαν εκεί, με αποτέλεσμα να κατακλυστούν ραγδαίως και αιφνιδίως τόσο το κλιμακοστάσιο όσο και οι όροφοι με πυκνούς καπνούς καθιστώντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική, ενώ η ορατότητα ήταν  μηδενική. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες οι δύο διασώστες πυροσβέστες, αφού ερεύνησαν και δεν βρήκαν την εγκλωβισμένη, επιχείρησαν να διασώσουν τους εαυτούς τους. Ακολούθησαν εντούτοις διαφορετικούς δρόμους. Ο μεν ... καταβάλλοντας υπερπροσπάθεια κατήλθε από το κλιμακοστάσιο και κατάφερε να εξέλθει από το κτίριο. Ο δε ... αποκόπηκε και εισήλθε εκ νέου στο διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου και κατευθύνθηκε στην βεράντα. Όπως προκύπτει δε από την απομαγνητοφώνηση της επικοινωνίας μέσω ασυρμάτου, ο ... κάλεσε το «199» στις 21.27΄.29΄΄ ζητώντας κλιμακοφόρο όχημα δίχως όμως να συνάγονται άλλα στοιχεία λόγω του ακατάληπτου της φωνής του καθώς μιλούσε φορώντας την προσωπίδα της αναπνευστικής του συσκευής, μιλούσε γρήγορα και με ένταση, ενώ ακουγόταν έντονα το προειδοποιητικό σφύριγμα της αναπνευστικής συσκευής, δηλωτικό της επικείμενης λήξης του αέρα. Ο ... κάλεσε και δεύτερη φορά το «199» στις 21.28΄.24΄΄ αναφέροντας ότι είναι ο αξιωματικός υπηρεσίας και βρίσκεται εγκλωβισμένος στην βεράντα, έχει μείνει από αέρα και ζητεί κλιμακοφόρο. Ακολούθησε και τρίτη κλήση του προς το «199» αμέσως μετά, στις 21.28΄.54΄΄ ζητώντας να μάθει αν είχαν γίνει κατανοητά τα προηγούμενα σήματά του. Ακολούθως, το «199» κινητοποίησε άμεσα τα εξής οχήματα: α) περί ώρα 21.29΄.11΄΄ κλιμακοφόρο όχημα του 1ου Π.Σ., β) περί ώρα 21.29΄.36΄΄ όχημα πλήρωσης αναπνευστικών συσκευών του 12ου Π.Σ. και γ) περί ώρα 21.30΄.31΄΄ όχημα Δ΄ τύπου του 8ου Π.Σ. Ο ... επικοινώνησε για τελευταία φορά μέσω ασυρμάτου με το «199» περί ώρα 21.30΄.52΄΄  αναφέροντας ξανά ότι είναι ο Αξιωματικός Υπηρεσίας και βρίσκεται ξαπλωμένος στην βεράντα, έχοντας ξεμείνει από αέρα. Η επικοινωνία ήταν πολύ δύσκολη καθώς διακοπτόταν από άλλες κλήσεις πυροσβεστικών οχημάτων και από τη δυσκολία αναπνοής του καλούντος. Ο χειριστής ασυρμάτου του «199» του ζήτησε διευκρινίσεις και ο εγκλωβισμένος πυροσβέστης επανέλαβε με δυσκολία ότι χρειαζόταν βραχιονοφόρα και κλίμακα από την βεράντα διότι θα πεθάνει, ενώ δεν ακουγόταν πια το προειδοποιητικό σφύριγμα της αναπνευστικής συσκευής. Τις ανωτέρω κλήσεις δεν άκουσαν οι υπόλοιποι πυροσβέστες των δύο οχημάτων της πρώτης πυροσβεστικής εξόδου καθόσον ασύρματο διέθετε μόνον ο ... ως επικεφαλής της αποστολής, ενώ και οι δύο οδηγοί επιχειρώντας την κατάσβεση δεν βρίσκονταν εντός των οχημάτων τους ώστε να ακούν τις ως άνω συνομιλίες. Ο Επιχειρησιακός Αξιωματικός Επιπυραγός ... (κωδικός κλήσης «ΚΡΟΝΟΣ - 15»), ειδοποιημένος από το «199» ήδη από ώρα 21.17΄.39΄΄, έφτασε στον τόπο του συμβάντος στις 21.40΄.35΄΄ και αφού πραγματοποίησε αναγνώριση του χώρου και των συνθηκών και έδωσε εντολή απομάκρυνσης των σταθμευμένων αυτοκινήτων έμπροσθεν του φλεγόμενου κτιρίου,  οργάνωσε ομάδα διάσωσης με τον ίδιο επικεφαλής. Στις 22.14΄.03΄΄ έφτασε στο χώρο και ανέλαβε τον συντονισμό της επιχείρησης ο Διοικητής της ΔΙ.Π.Υ. Αθηνών και οργάνωσε εκ νέου, με την προσωπική του συμμετοχή, ομάδες διάσωσης. Όλες οι ομάδες αυτές, θεωρώντας ότι ο ... είναι εγκλωβισμένος στο κεφαλόσκαλο του 2ου ορόφου, απέτυχαν να ανέβουν πάνω από τον πρώτο όροφο λόγω του υψηλού πυροθερμικού φορτίου που είχε αναπτυχθεί. Όταν πλέον αντιλήφθηκαν ότι ο ... ήταν κάπου στο μπαλκόνι του 2ου ορόφου, επιχείρησαν να πλησιάσουν με διάφορα μέσα. Όμως, ήταν δυσχερής η προσέγγιση κλιμακοφόρων οχημάτων λόγω της στενότητας του δρόμου, των άλλων πυροσβεστικών οχημάτων που ήδη επιχειρούσαν αλλά κυρίως λόγω των ήδη σταθμευμένων οχημάτων πολιτών επί της οδού Ιπποκράτους. Όταν, πάραυτα, το κλιμακοφόρο όχημα κατάφερε να προσεγγίσει δεν κατάφερε να αναπτύξει πλήρως την κλίμακά του εξαιτίας της στενότητας του χώρου αφού δεν μπορούσε να αναπτύξει πλήρως τα πέδιλα του οχήματος, ενώ επιπλέον υπήρχε κίνδυνος για το πλήρωμα του οχήματος καθώς και τους διασώστες εντός του αναρτώμενου καλαθιού, λόγω ηλεκτροφόρων καλωδίων που ήταν ανεπτυγμένα άνωθεν του πεζοδρομίου και στα οποία δεν είχε διακοπεί η ηλεκτροδότηση, ενώ οι πυκνοί καπνοί που εξέρχονταν από το κτίριο εμπόδιζαν τον χειριστή να εκτελέσει προσέγγιση του καλαθιού στο μπαλκόνι. Στις 23.05΄ κατέφθασε στον τόπο του συμβάντος ο Διοικητής της ΠΕ.ΠΥ.Δ. Αττικής, ο οποίος τέθηκε επικεφαλής του πυροσβεστικού έργου. Εν τέλει, ο ... περί ώρα 23.02΄.19΄΄,  ύστερα από σχεδόν δύο ώρες, εντοπίστηκε ξαπλωμένος στην βεράντα του δευτέρου ορόφου και, αφού ανασύρθηκε, μεταφέρθηκε με το καλάθι της κλίμακας στο έδαφος. Αμέσως μεταφέρθηκε στο ασθενοφόρο του Π.Σ. όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του από τον γιατρό της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Π.Σ. Διασώστες του Ε.Κ.Α.Β. που βρίσκοντας στο σημείο εκτέλεσαν χειρισμούς πρώτων βοηθειών και ανάνηψης, όπως και το ιατρικό προσωπικό στο 251 Γ.Ν.Α. όπου μεταφέρθηκε, δίχως αποτέλεσμα. Ως αιτία θανάτου η ιατροδικαστική Υπηρεσία αναφέρει «εικόνα ασφυκτικού θανάτου με γενεσιουργό αιτία την εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα CA». Των τραγικών γεγονότων ακολούθησε η από 11.09.2015 Έκθεση Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης του Πύραρχου ..., στα πλαίσια της οποίας εξετάστηκαν ως μάρτυρες, από το πυροσβεστικό προσωπικό που συμμετείχε στο ένδικο συμβάν, μεταξύ άλλων οι  ... Επιπλέον, κατέθεσε ως μάρτυρας και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ..., από τη μαρτυρία του οποίου δεν συνάγεται ότι ειδοποίησε τους πυροσβέστες για την ύπαρξη φιαλών ασετυλίνης, διοξιδίου του άνθρακα και οξυγόνου εντός του καταστήματος, πριν την έναρξη της επιχείρησης διάσωσης, αλλά το ανέφερε στους πυροσβέστες που βρίσκονταν έξω από το κτίριο. Επίσης, ο ... κατέθεσε ότι ο ίδιος ενημέρωσε τον ... για την εγκλωβισμένη γυναίκα (νύφη του) στον δεύτερο όροφο και τότε αυτός φορώντας μια φιάλη στην πλάτη του και ενώ άναψε τον φακό στο κράνος του, του είπε «Μην ανησυχείτε κύριε θα πάμε επάνω να την βγάλουμε την νύφη σας». Τελικά, σύμφωνα με το πόρισμα της εν λόγω Ε.Δ.Ε. για το θάνατο του ... «ευθύνη δεν φέρει κανένας πυροσβεστικός υπάλληλος, καθώς όλο το εμπλεκόμενο πυροσβεστικό προσωπικό, τόσο σε επιχειρησιακό όσο και σε τακτικό επίπεδο, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, σε σχέση με τα δεδομένα και τις συνθήκες που επικράτησαν στο τόπο του συμβάντος και εκτέλεσε πλήρως το καθήκον του…», σε άλλο δε σημείο της έκθεσης αυτής αναφέρεται ότι σύμφωνα με το ./25.11.2014 έγγραφο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών «στο ερώτημα αν μπορεί να προσδιοριστεί ο ακριβής χρόνος θανάτου, η απάντηση είναι ότι ο ακριβής προσδιορισμός του χρόνου θανάτου … υπό τα στενά χρονικά όρια που θέτει η διερεύνηση της συγκεκριμένης υπόθεσης, δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθεί ιατροδικαστικώς…». Εξάλλου, διατάχθηκε προανάκριση στα πλαίσια της οποίας  εξετάσθηκαν ενόρκως σύμφωνα με τα άρθρα 218 παρ. 1 και 219 παρ. 1 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας,  οι συμμετέχοντες πυροσβέστες στο συμβάν και κατέθεσαν μεταξύ άλλων τα εξής: Α) Ο ... Πυροσβέστης οδηγός του πρώτου οχήματος του 5ου Π.Σ. «… Στον τόπο του συμβάντος φθάσαμε το πού ένα δεκάλεπτο μετά την αναχώρησή μας από το σταθμό. … Την προσβολή της πυρκαγιάς την κάναμε από την ανοικτή είσοδο της αποθήκης. Μετά από λίγο άρχισαν εκρήξεις στο εσωτερικό του χώρου … η φωτιά δυνάμωνε και οι καπνοί γίνονταν περισσότεροι…», Β) Ο ..., Πύραρχος και Διοικητής του 5ου Π.Σ. «… πήρα τον ατομικό μου εξοπλισμό και έφθασα στον τόπο … περί ώρα 22:10 με 22:15. Με την άφιξή μου διαπίστωσα ότι … τα δύο μπαλκόνια του 1ου και 2ου ορόφου ήταν καλυμμένα από την έντονη ποσότητα καπνού που δεν φαινόταν. … προσπάθησα με συναδέλφους … να ανέβουμε μέσω του κλιμακοστασίου στον 2ο όροφο φορώντας αναπνευστικές συσκευές και έχοντας μαζί μας και αυλό … Οι θερμοκρασίες ήταν τόσο υψηλές που νιώθαμε από τη δυσφορία ότι θα λιποθυμήσουμε … Με την επέκταση της φωτιάς από το ισόγειο στον χώρο του παταριού, η θερμότητα εισήλθε από τη θύρα του παταριού στο κλιμακοστάσιο. Αυτός είναι ο λόγος που … ο ... δεν μπόρεσε να κατέβει με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί στον δεύτερο όροφο… Κοίταξα αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω φορητή ολκωτή εννιάμετρη κλίμακα από μπροστά αλλά  πυκνοί καπνοί και η θερμότητα δεν μου επέτρεπαν να την αναπτύξω. Επίσης, λόγω του καπνού δεν μπόρεσα να προσεγγίσω το μπαλκόνι του 2ου ορόφου, ούτε από διπλανή πολυκατοικία καθώς το κενό μεταξύ του καιόμενου κτιρίου και της πολυκατοικίας δεν ήταν ευδιάκριτο…», Γ) ο ... Π.Π.Υ. του 5ου Π.Σ. «… δύο λεπτά περίπου πριν την άφιξή μας, δεχθήκαμε ασυρματική κλήση … το κέντρο μας είπε να επισπεύσουμε καθότι υπάρχει εγκλωβισμένο άτομο στον 2ο όροφο. … Ο επικεφαλής ... είπε στους συναδέλφους … να στήσουν εγκατάσταση χαμηλής πίεσης και να ξεκινήσουν την κατάσβεση … μπήκαμε στο κλιμακοστάσιο με προορισμό το διαμέρισμα του 2ου ορόφου. Πολύ σύντομα διαπιστώσαμε … ότι … η ορατότητά μας ήταν μηδενική … ο ... μην μπορώντας να βρει την διαδρομή … μου είπε να γυρίσουμε πίσω όπως και πράξαμε. Εκεί, στο προαύλιο χώρο, συναντήσαμε ξανά τον ίδιο άνθρωπο … μας είπε ότι η γυναίκα είναι στον 2ο όροφο … και έδωσε σ’ εμένα προσωπικά το κλειδί του διαμερίσματος του 2ου ορόφου … Τελικά την δεύτερη φορά κατορθώσαμε και φτάσαμε στο κεφαλόσκαλο του 2ου … και μπήκαμε και οι δύο  μέσα. …  Ακολουθώντας την φωνή του (ενν. του ...) … κατάλαβα ότι βρισκόμουν στο μπαλκόνι από τον εξωτερικό ήχο, καθότι δεν βλέπαμε τίποτα, ούτε φώτα ούτε τους φάρους των αυτοκινήτων λόγω της απίστευτης μαυρίλας του καπνού. Ο ... … με ρώτησε αν ξέρω να βγω … Ακολουθώντας την ίδια διαδρομή με μένα μπροστά υπέθεσα … μήπως η γυναίκα είχε ανέβει στην ταράτσα … και κατευθυνθήκαμε στο κεφαλόσκαλο του 2ου … Ψάχνοντας να βρούμε την ταράτσα … άρχισα να καίγομαι απότομα, το ίδιο και ο ... … του είπα να κατέβουμε αμέσως κάτω … Γύρισα το κεφάλι μου περιμένοντας να δω τον φακό του να με πλησιάζει και διαπίστωσα ότι δεν έβλεπα, ούτε εκείνος μου απάντησε. … πίστεψα ότι ίσως έχει χάσει τις αισθήσεις του δύο με τρία σκαλιά παρακάτω από το κεφαλόσκαλο του 2ου ορόφου. Λόγω του τεράστιου πυροθερμικού φορτίου που κατέκαιγε το πρόσωπό μου … ξαναδοκίμασα ν’ ανέβω … Προσπάθησα και τρίτη φορά αλλά δεν τον έβρισκα και αποφάσισα να κατέβω κάτω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα … τους προέτρεψα να μου δώσουν τον αυλό υψηλής πίεσης … κατάφερα να φθάσω στο κεφαλόσκαλο του 1ου … σημαδεύοντας το κεφαλόσκαλο του 2ου που πίστευα ότι πιθανώς να βρίσκεται ο ... … Όταν βγήκα έξω … υπέδειξα που άφησα τον ... για τελευταία φορά… Επειδή το μυαλό μου την ώρα του συμβάντος είχε κολλήσει ότι ο ... βρίσκεται στο πλατύσκαλο του 2ου όποιος πυρόσβεσης είχε αφιχθεί του έλεγα ότι είναι εκεί … ενήργησαν σύμφωνα με τα λεγόμενά μου…», Δ) Ο ... Επιπυραγός και Επιχειρησιακός Αξιωματικός της Περιφερειακής διοίκησης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αττικής «ΚΡΟΝΟΣ 15» κατέθεσε τα εξής «… Καθώς βρισκόμουν καθοδόν … άκουσα στον ασύρματο έναν πυροσβέστη … να ζητά με τρεμάμενη φωνή να έρθει 1 κλίμακα στο συμβάν … επικοινώνησα με … το 199 … μου είπαν να συντομεύσω διότι έχουμε πρόβλημα με έναν συνάδελφο… αφίχθηκα περί Ω/21.40 με 21.45 … έβαλα αναπνευστική συσκευή και προσπάθησα με έναν άλλο συνάδελφο να ανεβούμε … δεν κατόρθωσα να φτάσω ούτε καν στον 1ο … καθότι το κλιμακοστάσιο ήταν απροσπέλαστο … Εν συνεχεία … έλεγξα αν υπήρχε δυνατότητα επέμβασης με ολκωτές - φορητές κλίμακες … αλλά δεν μπόρεσα να τις χρησιμοποιήσω καθότι στην πρόσοψη του κτιρίου αφενός μεν υπήρχε πυρκαγιά με έντονο πυροθερμικό φορτίο και αφετέρου υπήρχε μια σιδηροκατασκευή η οποία δεν επέτρεπε την ανάπτυξη ολκωτών κλιμάκων … Επίσης έλεγξα αν υπήρχε πρόσβαση από τα μπαλκόνια των διπλανών πολυκατοικιών … αλλά λόγω του κενού … δεν μπορούσαμε να εισέλθουμε … και στην αριστερή πολυκατοικία υπήρχε ένα πυκνό αναρριχητικό φυτό … υπήρχε υψομετρική διαφορά … με αποτέλεσμα τα μπαλκόνια να μην είναι στο ίδιο ύψος … Αφίχθηκε (το κλιμακοφόρο) περί ώρα 22.00 και αρχικά δεν έγινε ανάπτυξη της κλίμακας καθότι ο … δρόμος είναι στενός και δεν μπορούσε να επιχειρήσει … το 2ο κλιμακοφόρο  ανέπτυξε τελικά την κλίμακα με αρκετή δυσκολία λόγω των ηλεκτρικών καλωδίων …». ʼλλωστε σε εκτέλεση της ... της 13.09.2014 παραγγελίας του Ανακριτικού γραφείου της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αθηνών συντάχθηκε η από 09.10.2014 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού ..., σύμφωνα με την οποία «τα … αποτελέσματα της πυρκαγιάς ήταν, να υποστούν ζημιές τα οικοδομικά στοιχεία του ισογείου από μπετόν … να καταστραφεί ολοσχερώς το πατάρι με το περιεχόμενό του … να καταστραφούν στο ισόγειο, υδραυλικά είδη, … μηχανήματα … φιάλες οξυγόνου - ασετυλίνης, φιάλες υγραερίου (μικρές και μεγάλες), χρώματα - διαλυτικά … γκαζάκια … να ρυπανθούν οι χώροι των διαμερισμάτων του πρώτου και δεύτερου ορόφου από την αιθάλη που απελευθερώθηκε από την εξέλιξη της πυρκαγιάς…» και περεταίρω «Η αρχική εστία της πυρκαγιάς εντοπίσθηκε εσωτερικά του ισογείου χώρου … στο πατάρι πάνω από αυτή την περιοχή βρισκόταν η κρεβατοκάμαρα και το σαλόνι, τα οποία καταστράφηκαν ολοσχερώς από την πυρκαγιά (στρεβλώθηκαν τα μεταλλικά δοκάρια και κατέρρευσε το δάπεδό τους … στη συνέχεια η πυρκαγιά καίγοντας το ξύλινο διαχωριστικό επεκτάθηκε προς τα δεξιά (ως προς την κύρια είσοδο στην αποθήκη) … Η ένταση της πυρκαγιάς περιορίστηκε στην αναφερόμενη περιοχή, καίγοντας μερικώς τους υπόλοιπους χώρους της αποθήκης και η πυρκαγιά δεν επεκτάθηκε σχεδόν καθόλου στον πρώτο και δεύτερο όροφο του κτιρίου (σε πολύ λίγα σημεία υπήρχε ατελής καύση ξύλινων ή πλαστικών αντικειμένων…».

            8. Επειδή ήδη, με την κρινόμενη αγωγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με τα κατατεθέντα στις 17.10.2017 και στις 20.10.2017 υπομνήματα, οι ενάγοντες ζητούν να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει σε κάθε έναν από τους πρώτους δύο το ποσό των 500.000 ευρώ και στην τρίτη από αυτούς το ποσό των 300.000 ευρώ. Τα ποσά αυτά τα ζητούν οι ενάγοντες, κατ’ άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ., οι δύο πρώτοι ως γονείς και η τρίτη ως αδελφή, ως χρηματική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που προκλήθηκε σ’ αυτούς από τον θάνατο  του .... Εξάλλου, ισχυρίζονται ότι για την επέλευση του ένδικου τραγικού συμβάντος, απαιτήθηκε η συνδρομή πολλών παραγόντων, καθώς και ότι εάν εξέλιπε οποιοσδήποτε από αυτούς, τότε θα είχε αποφευχθεί το μοιραίο αποτέλεσμα. Περαιτέρω, οι ενάγοντες επικαλούνται και προσκομίζουν, μεταξύ άλλων, την από 24.11.2014 έκθεση διερεύνησης των συνθηκών του ένδικου δυστυχήματος, του ... Δικαστικού Πραγματογνώμονα, την από 09.12.2014 Ιατροδικαστική Γνωμοδότηση του Ιατροδικαστή ... και το ./22.12.2014 έγγραφο χορήγησης στοιχείων του Ε.Κ.Α.Β. Από την πλευρά του το εναγόμενο προς απόδειξη των ισχυρισμών του, επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων και πέραν της έκθεσης απόψεων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας: Την από 03.10.2017 Τεχνική έκθεση των ... Πύραρχου ΧΜ-ΥγΜ και ... Επιπυραγού ΜΜ.

            9. Επειδή, περαιτέρω, οι ενάγοντες προβάλλουν ότι τα όργανα του Δημοσίου και ιδίως του Πυροσβεστικού Σώματος προέβησαν σε παραλείψεις που  διαδραμάτισαν σημαντικότατο ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων της 12ης  Σεπτεμβρίου 2014 και τις τραγικές συνέπειές τους που στοίχισαν τη ζωή του  .... Πιο συγκεκριμένα, επικαλούμενοι ιδίως τα πορίσματα της προμνησθείσας έκθεσης του Δικαστικού Πραγματογνώμονα ... υποστηρίζουν ότι: α) Το «199» από λάθος έδωσε εντολή να μεταβεί στο ως άνω συμβάν ο αναρμόδιος 5ος Π.Σ. και όχι ο 7ος, που ήταν αρμόδιος κατά τόπο και πλησιέστερος προς το συμβάν. Εάν αυτό το λάθος δεν συνέβαινε, ο υιός και αδελφός τους δεν θα μετέβαινε στο συμβάν και θα ζούσε σήμερα, αφού δεν θα συμμετείχε στην εν λόγω επιχείρηση κατάσβεσης. β) Η σύνθεση των πληρωμάτων - με ευθύνη του Διοικητή του 5ου Π.Σ. -των δύο πρώτων πυροσβεστικών οχημάτων ήταν ελλιπής από πλευράς προσόντων, καθώς οι οδηγοί δεν συμμετέχουν στις προσπάθειες κατάσβεσης, ενώ οι υπόλοιποι ήταν πενταετούς υποχρέωσης, ήτοι απλώς επικουρούσαν. γ) Όπως φαίνεται, το ένα όχημα,  του 7ου Πυροσβεστικού Σταθμού είχε πρόβλημα και, δεν είχε επισκευαστεί εγκαίρως ή δεν αντικαταστάθηκε, και για τον λόγο αυτό το «199» υποχρεώθηκε να προσφύγει στον αναρμόδιο ως άνω άλλο Σταθμό. δ) Δεν κινητοποιήθηκαν αμέσως επαρκείς και κατάλληλες δυνάμεις, προκειμένου να μεταβούν για την κατάσβεση της πυρκαγιάς και για τη διάσωση των ανθρώπων. ε) Υπήρξε, δυστυχώς, μεγάλη και ανεπίτρεπτη καθυστέρηση των πυροσβεστικών οχημάτων, για να φθάσουν εγκαίρως στο σημείο της πυρκαγιάς στο Π. Φάληρο αν και ήταν γνωστό στο «199» ότι υπάρχουν εγκλωβισμένα άτομα στο συμβάν, δεδομένου ότι η β΄ έξοδος του 7ου Π.Σ. ειδοποιήθηκε στις 21.14΄.38΄΄  και κατέφθασε στις 21.24΄.07΄΄, ενώ ο Επιχειρησιακός Αξιωματικός «ΚΡΟΝΟΣ - 15» αν και ειδοποιήθηκε στις 21.17΄.39΄΄ έφθασε στο συμβάν στις 21.40΄.35΄΄. στ) Δεν ήταν παρών, όπως προβλέπουν οι σχετικοί κανονισμοί και διαταγές στην αρχική φάση της φωτιάς και δεν συντόνισε την επιχείρηση ο Διοικητής του Σταθμού ή ο «ΚΡΟΝΟΣ» ή και οι άλλοι αρμόδιοι αξιωματικοί του Π.Σ. κατά την προσπάθεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς και της διάσωσης των δύο ανθρώπων. ζ) Δεν υπήρχε από την αρχή και δεν χρησιμοποιήθηκε ειδικό κλιμακοφόρο όχημα για τη διάσωση των ανθρώπων. η) Όταν περί ώρα 21.30 ο ... διείδε τον κίνδυνο, διότι προφανώς είχε τελειώσει το οξυγόνο της φιάλης του, και βγήκε εναγωνίως στο μπαλκόνι του 2ου ορόφου της οικοδομής και φώναξε «Κέντρο είμαι στο 2° όροφο., πεθαίνω, μένω από οξυγόνο, στείλτε διασωστικό όχημα» και μέχρι την απομάκρυνσή του με κλιμακοφόρο όχημα περί ώρα 23.00, δεν έσπευσε κανένας από τους αρμόδιους που είχαν υποχρέωση, να τον βοηθήσει και να τον σώσει και ιδίως δεν μερίμνησε περί αυτού ο αρμόδιος αξιωματικός, που είχε την ευθύνη του σχετικού συντονισμού. Θα πρέπει δε να σημειωθεί και να επισημανθεί, ότι ο ... ευρισκόμενος στο μπαλκόνι ζήτησε, μέσω του ασυρμάτου του, τέσσερις (4) φορές βοήθεια από τους επικεφαλής και τους συναδέλφους του και πάντοτε έλεγε «βοήθεια, πεθαίνω», χωρίς, όμως, όπως προέκυψε, έγκαιρη ανταπόκριση. Δεν προέβησαν δηλαδή ως όφειλαν με βάση τους κανονισμούς, τις αρχές, τους κανόνες και τις διαδικασίες της πυροσβεστικής τέχνης και επιστημονικής πυροσβεστολογίας οι αρμόδιοι αξιωματικοί, που συντόνιζαν, ως επικεφαλής, τις πυροσβεστικές δυνάμεις στις απαραίτητες, ενδεδειγμένες και αποτελεσματικές επιχειρησιακά ενέργειες, για τον απεγκλωβισμό και διάσωσή του, αφού δεν έσπευσε κανένας να τον βοηθήσει και ιδίως δεν μερίμνησε περί αυτού ο αρμόδιος αξιωματικός, που είχε τη γενική ευθύνη του σχετικού συντονισμού, μολονότι ήταν παρών. θ) Μέσα στο σπίτι, για τη διάσωση της εγκλωβισμένης γυναίκας μπήκαν δύο πυροσβέστες «ως ενεργούντες ως ζεύγος», όπως προβλέπεται, αλλά ο δεύτερος εγκατέλειψε την προσπάθεια και βγήκε έξω από το κτίριο, με αποτέλεσμα να σωθεί μεν αυτός, αλλά να μην παράσχει καμία βοήθεια στον προϊστάμενό του, ήτοι τον ..., ο οποίος σαφέστατα κινδύνευσε και τελικά βρήκε τραγικό θάνατο και, ασφαλώς, εάν δεν τον είχε εγκαταλείψει, θα μπορούσε και αυτός να διασωθεί. Αντιθέτως, τα αρμόδια όργανα του εναγομένου θα έπρεπε άμεσα να είχαν ενεργήσει τα εξής: 1) Ν’ ανεβάσει αμέσως κάποιος συνάδελφος του και μάλιστα με εντολή των αρμοδίων επικεφαλής αξιωματικών μία νέα φιάλη με οξυγόνο και να τη χρησιμοποιήσει το θύμα, κάτι που, δυστυχώς, δεν έγινε. 2) Να χρησιμοποιηθεί κλιμακοφόρο άγημα της Πυροσβεστικής, οπότε θα είχε οπωσδήποτε διασωθεί, αφού είχε βγει στο μπαλκόνι και φώναζε μέσω ασυρμάτου τέσσερις φορές «βοήθεια πεθαίνω». Δυστυχώς, ούτε και αυτό δεν έγινε και δεν συγκινήθηκαν οι κάτω από το καιόμενο σπίτι συνάδελφοί του και ιδίως οι επιφορτισμένοι επικεφαλής αξιωματικοί. 3) Να σηκωθεί εγκαίρως μία φορητή σκάλα, που έχουν όλα τα πυροσβεστικά οχήματα, για να κατέβει ο εγκλωβισμένος ή δι' αυτής να τον κατεβάσουν οι συνάδελφοί του, αλλά, δυστυχώς, ούτε και αυτό δεν έγινε. 4) Να ανοίξουν και να χρησιμοποιήσουν το ειδικό σεντόνι (διασωστικό αερόσακο), με το οποίο είναι εφοδιασμένα πολλά από τα πυροσβεστικά οχήματα και να πουν στον ..., να πέσει από το μπαλκόνι σ' αυτό και έτσι θα είχε διασωθεί σίγουρα, αλλά ούτε και αυτό δεν έγινε. 5) Θα μπορούσαν, ακόμη, να φορέσουν κάποιοι συνάδελφοι του την αντιπυρική στολή και να τον προσεγγίσουν, ώστε και να τον απεγκλωβίσουν και να τον σώσουν. 6) Δεν υπήρχε ιατρός και όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό, στον τόπο του συμβάντος κατά την επιχείρηση κατάσβεσης της φωτιάς και διάσωσης των δύο ανθρώπων. Απ' όλα τα στοιχεία προκύπτει, ότι τον ... τον κατέβασαν ζωντανό (και μάλιστα με το κεφάλι προς τα κάτω, δηλ. κρεμασμένο), και επομένως, εάν ήταν εκεί, όπως είχε υποχρέωση, ο ιατρός θα του παρείχε τις πρώτες και άμεσες βοήθειες και έτσι υπήρχε μεγάλη ελπίδα να διασωθεί. Ελλείψει, όμως, ιατρών αφέθηκε στην τύχη του και τελικά, μέχρι να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο, δυστυχώς, κατέληξε. Επικαλούνται επιπροσθέτως την από 09.12.2014 ιατροδικαστική γνωμοδότηση του Ιατροδικαστή …, σύμφωνα με το πόρισμα της οποίας διαπιστώθηκε, νεκροτομικά, συγκέντρωση ανθρακυλαιμοσφαιρίνης σε ποσοστό 36% που δεν είναι από μόνη της θανατηφόρα, ώστε αν είχε απεγκλωβιστεί έγκαιρα και του είχε χορηγηθεί άμεσα οξυγόνο τότε θα είχε μετά βεβαιότητας αποτραπεί ο θάνατός του.  ʼλλωστε, συνεχίζουν οι ενάγοντες,  οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι αξιωματικοί πήγαν στον τόπο του συμβάντος πολύ καθυστερημένα και επίσης ενήργησαν με μεγάλη καθυστέρηση, ήτοι, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, μετά από δύο περίπου ώρες, αλλά τότε ήταν, πλέον, πολύ αργά. Εξάλλου, θα πρέπει να επισημανθεί, ότι ο ..., όταν αποφάσισε, στα πλαίσια των καθηκόντων του, κατά ηρωικό τρόπο, να μπει μέσα στην οικοδομή, είχε πάρει όλα τα κατάλληλα και προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, και μάλιστα είχε μαζί του και δεύτερο πυροσβέστη, ο οποίος, όμως, δυστυχώς τον εγκατέλειψε και έφυγε, με αποτέλεσμα τελικά να βρει τραγικό θάνατο. Επιπροσθέτως, όπως συνάγεται από τα πορίσματα της από 09.10.2014 έκθεσης πραγματογνωμοσύνης του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού ..., που διέταξε το ίδιο το εναγόμενο, σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει ότι η ένδικη πυρκαγιά ήταν μεγάλης έκτασης, τέτοιας ώστε ήταν αδύνατον στους πυροσβέστες να ενεργήσουν τις προσήκουσες ενέργειες διάσωσης. Κατά τους ισχυρισμούς τους άλλωστε, η Πυροσβεστική Υπηρεσία διαθέτει  οχήματα με κλίμακες 30 και 50 μέτρων και αδικαιολόγητα δεν εστάλη τέτοιο όχημα προς διάσωση του εγκλωβισμένου. Ως εκ τούτων, καταλήγουν οι ενάγοντες, το ένδικο περιστατικό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση περιστατικό ανωτέρας βίας, αλλά μια συνηθισμένη πυρκαγιά που για λόγους ανικανότητας συντονισμού και τραγικών παραλείψεων των πυροσβεστικών οργάνων του εναγόμενου, οδήγησε στο θλιβερό γεγονός του θανάτου του υιού και αδελφού τους. 

            10. Επειδή, το Ελληνικό Δημόσιο, με το από 12.10.2017 υπόμνημά του, προβάλλει, προεχόντως, ένσταση αοριστίας καθώς με το πιο πάνω περιεχόμενο η ένδικη αγωγή παρίσταται αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, αφού δεν εξειδικεύεται, αφενός ποιες ήταν οι παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου και από ποιες διατάξεις προκύπτουν οι δήθεν υποχρεώσεις τους τις οποίες και παραβίασαν και αφετέρου πως αυτές συνδέονται αιτιωδώς με το αποτέλεσμα. Ο ισχυρισμός όμως αυτός του Δημοσίου είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι αυτή αναπτύσσεται σαφώς και εμπεριστατωμένα τόσο στο κύριο δικόγραφο όσο και στα υπομνήματα των εναγόντων και δεν καταλείπεται στο Δικαστήριο αμφιβολία περί την σαφήνεια τόσο των περιγραφόμενων πραγματικών περιστατικών, όσο και της υπαγωγής τους στον κρίσιμο κανόνα δικαίου.

11. Επειδή, περαιτέρω, το εναγόμενο Δημόσιο, τόσο δια του προμνησθέντος υπομνήματος, όσο και δια των ./23.12.2016 και ./23.05.2017 εκθέσεων απόψεων, αμφισβητεί τις ως άνω αιτιάσεις ισχυριζόμενο, κατ’ αρχήν ότι είναι απορριπτέος ο ισχυρισμός περί παραλείψεως των πυροσβεστών, που ενεργούσαν, στο  να χορηγηθεί στον ... μία νέα φιάλη «οξυγόνου», όταν αυτός διαπίστωσε ότι φιάλη του είχε αδειάσει από αέρα, διότι η προσέγγιση για παροχή βοήθειας προς τον εγκλωβισμένο  μέσω του κλιμακοστασίου ήταν πρακτικά αδύνατη λόγω των συνθηκών ανωτέρας βίας που επικρατούσαν και συγκεκριμένα, λόγω των αφόρητα υψηλών θερμοκρασιών που είχαν αναπτυχθεί στο χώρο του κλιμακοστασίου. Από τις καταθέσεις όλων των πυροσβεστών, που δόθηκαν στα πλαίσια της προμνησθείσας Ε.Δ.Ε., οι οποίοι επιχείρησαν να ανεβούν από το κλιμακοστάσιο, ήτοι του Π.Π.Υ. ..., του Επιχειρησιακού Αξιωματικού ..., του Πυροσβέστη ..., προκύπτει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι, ήταν αδύνατη η προσέγγιση του δευτέρου ορόφου μέσω του κλιμακοστασίου, εξαιτίας της ανυπόφορα υψηλής θερμοκρασίας που είχε αναπτυχτεί στο χώρο του κλιμακοστασίου. Όπως κατέθεσε  ο Δόκιμος Ανθυποπυραγός Αντώνιος Λιανός, ένας ιδιώτης του ανέφερε ότι, στο ισόγειο βρισκόντουσαν φιάλες υγραερίου και ασετιλίνης, ο δε Πυροσβέστης ..., έκανε λόγο στην κατάθεσή του, για μία σειρά δυνατών εκρήξεων στο ισόγειο, την ώρα που οι ..., βρίσκονταν εντός του κτιρίου στην προσπάθεια ανεύρεσης της εγκλωβισμένης ..., ενώ, επιπλέον ο ..., έκανε λόγο για ξαφνική και απότομη άνοδο της θερμοκρασίας λίγο πριν χάσει την οπτική του επαφή από τον …, ενώ κατέβαιναν το κλιμακοστάσιο από την ταράτσα. Είναι προφανές, συνεχίζει το εναγόμενο, ότι οι εκρήξεις προήλθαν από τις φιάλες με τα εύφλεκτα αέρια, οι οποίες εξερράγησαν λόγω της πυρκαγιάς στο ισόγειο, εκλύοντας αστραπιαία τεράστιες ποσότητες θερμικής ενέργειας, που δια του κλιμακοστασίου βρήκαν διέξοδο προς τους υψηλότερους ορόφους του κτιρίου. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό στην πυροσβεστική ορολογία ως «καμινάδα» καθώς το κλιμακοστάσιο στην περίπτωση αυτή λειτουργεί όπως ακριβώς η καμινάδα στο τζάκι, διότι μεταφέρει το θερμό αέρα προς τα πάνω. Στην προκειμένη περίπτωση δε, το πυροθερμικό φορτίο ήταν τόσο ισχυρό που προκάλεσε πυρκαγιά και στο δώμα της ταράτσας, όπου βρισκόντουσαν αποθηκευμένα καυσόξυλα, γεγονός που αποδεικνύει ότι, η θερμοκρασία, που είχε αναπτυχτεί, σε όλη την έκταση του κλιμακοστάσιου, ήταν πολύ πάνω από τους 200 βαθμούς Κελσίου. Επίσης, από την κατάθεση του Επιχειρησιακού Αξιωματικού «Κ - 15» ... προκύπτει ότι, η πρόσβαση στο μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου ήταν αδύνατη από τα διπλανά μπαλκόνια της δεξιάς πολυκατοικίας, λόγω της απόστασής τους (περίπου 4 μέτρα) αλλά και της υψομετρικής διαφοράς από το μπαλκόνι του καιόμενου κτιρίου. Από την αριστερή πολυκατοικία υπήρχε επίσης υψομετρική διαφορά και επιπλέον παρεμβαλλόταν και ένα αναρριχητικό φυτό με πυκνό φύλλωμα που κάλυπτε το κενό μεταξύ των πολυκατοικιών και εμπόδιζε τη μεταξύ τους επικοινωνία, και γενικώς οι συνθήκες που επικρατούσαν (πυκνοί καπνοί, πυρκαγιά, σκοτάδι, αποστάσεις, εμπόδια, υψομετρικές διαφορές), καθιστούσαν ιδιαίτερα επισφαλή μια  τέτοιου είδους επιχείρηση. Το αυτό υποστηρίζει και ο Αξιωματικός της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών ... που έσπευσε αυτοβούλως για βοήθεια στο συμβάν, ενώ, ο Δόκιμός Πυροσβέστης ... στην κατάθεσή του, κάνει και την αυτονόητη διαπίστωση ότι, δηλαδή, αν τα διπλανά κτίρια ήταν κοντά λογικά θα πηδούσε και ο ... και θα σωζόταν. Όσον αφορά δε την αποδιδόμενη παράλειψη των ενεργούντων στο συμβάν και των επικεφαλής αξιωματικών να χρησιμοποιήσουν κλιμακοφόρο όχημα, αυτό ήταν αδύνατον, διότι, όπως προκύπτει από τη διενεργηθείσα Ε.Δ.Ε., στον τόπο του συμβάντος, κλήθηκαν να επέμβουν άμεσα, δύο κλιμακοφόρα οχήματα, και συγκεκριμένα τα οχήματα του 1ου και του 2ου Π.Σ., τα οποία ωστόσο, λόγω των εξαιρετικά δυσμενών συνθηκών που επικρατούσαν στο συμβάν ήταν πρακτικά αδύνατο να πραγματοποιήσουν άμεσα ενέργειες διάσωσής του. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την κατάθεση του Πυρονόμου ..., οδηγού του κλιμακοφόρου του 1ου Π.Σ., που αφίχθη πρώτο στο συμβάν, ήταν αδύνατο γι' αυτόν να ενεργήσει, εξαιτίας των πολλών παρκαρισμένων αυτοκινήτων στο ύψος της πρόσοψης του κτιρίου που τον εμπόδιζαν να στήσει την κλίμακα στο κατάλληλο σημείο και γι’ αυτό, κατόπιν συνεννόησης με τον Επιχειρησιακό Αξιωματικό «Κ - 15», επιχείρησε να ενεργήσει από την πίσω πλευρά του κτιρίου, από την οδό Σωκράτους, από όπου όμως και εκεί κατέστη αδύνατο να επιχειρήσει λόγω της πυρκαγιάς που είχε επεκταθεί από άκρη σε άκρη σε όλο το ισόγειο. Σύμφωνα δε, με την κατάθεση του Αρχιπυροσβέστη ..., ο οποίος ήταν ο οδηγός του κλιμακοφόρου οχήματος του 2ου Π.Σ., με το οποίο τελικά πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση απεγκλωβισμού του ... από το μπαλκόνι του 2ου ορόφου, η εν λόγω επιχείρηση διάσωσης ήταν το δυσκολότερο συμβάν που έχει αντιμετωπίσει στα δεκαπέντε χρόνια της ως τότε σταδιοδρομίας του στο Πυροσβεστικό Σώμα, καθότι διήρκεσε συνολικά περίπου μία ώρα, και σε αυτό συνετέλεσαν η ύπαρξη καπνών που εμπόδιζαν την ορατότητα των επιχειρούντων πυροσβεστών, καθώς, επίσης, η ύπαρξη ηλεκτροφόρων καλωδίων της Δ.Ε.Η., που βρίσκονταν ανάμεσα στο κλιμακοφόρο όχημα και το μπαλκόνι του 2ου ορόφου, όπως επίσης και η ύπαρξη δύο σταθμευμένων Ι.Χ. αυτοκινήτων σε σημείο ακριβώς μπροστά από την οικοδομή που καιγόταν, που εμπόδιζαν τη σωστή τοποθέτηση του κλιμακοφόρου οχήματος. Το εναγόμενο σημειώνει άλλωστε ότι κατά την άφιξη του κλιμακοφόρου οχήματος του 1ου Π.Σ. υπήρχαν ακόμα περισσότερα σταθμευμένα αυτοκίνητα τα οποία σταδιακά απομακρύνονταν είτε από τους ιδιοκτήτες τους είτε από την ΕΛ.ΑΣ. Ο ίδιος ο οδηγός του κλιμακοφόρου οχήματος, μάλιστα, στην κατάθεσή του, αναφέρει ότι, κατά την πρώτη προσπάθεια ανάπτυξης της κλίμακας, χρειάστηκε δύο φορές να παραβιάσει τους κανόνες ασφαλούς ανάπτυξης της κλίμακας, με σοβαρό κίνδυνο να ανατραπεί το κλιμακοφόρο όχημα και να πέσουν από μεγάλο ύψος οι δύο αξιωματικοί που ενεργούσαν επιχείρηση διάσωσης από το καλάθι στην άκρη της κλίμακας, καθώς προέκτεινε κατά έξι περίπου μέτρα περισσότερο του επιτρεπτού το μήκος της κλίμακας, αλλά και πάλι, δεν επιτεύχθηκε η προσέγγιση του μπαλκονιού, καθώς αυτό απείχε ακόμα από το καλάθι στην άκρη της κλίμακας δύο με τρία μέτρα. Κατόπιν τούτου, αναγκάστηκε να συμπτύξει την κλίμακα και να μετακινήσει το κλιμακοφόρο όχημα λίγα μέτρα πιο μπροστά, καθώς είχαν πλέον απομακρυνθεί τα Ι.Χ. αυτοκίνητα που εμπόδιζαν τη σωστή τοποθέτηση του κλιμακοφόρου οχήματος. Μόνο τότε, κατέστη δυνατή η προσέγγιση του μπαλκονιού και ο απεγκλωβισμός του ... από τον Πυραγό ..., ο οποίος τον μετέφερε στο καλάθι του κλιμακοφόρου οχήματος, προκειμένου να τον παραλάβει στη συνέχεια το διασωστικό προσωπικό που τον μετέφερε στο ασθενοφόρο. Τα αυτά πιστοποιεί και ο Αρχιπύραρχος, Διοικητής πόλης Αθηνών ..., ο οποίος στην κατάθεση του αναφέρει επί λέξει: «ήταν από τις δυσκολότερες επεμβάσεις που έχω κάνει από τα 25 χρόνια της επιχειρησιακής μου παρουσίας στην Αθήνα και αυτό οφείλεται στη στενότητα του δρόμου, της τέντας που υπήρχε στην πρόσοψη του αύλιου χώρου του καταστήματος και του πρώτου ορόφου, καθώς και των ηλεκτροφόρων καλωδίων της Δ.Ε.Η…». Εξάλλου, συμπληρώνει το εναγόμενο, δεν ήταν δυνατή και η χρήση φορητής σκάλας από τα πυροσβεστικά οχήματα ώστε να κατεβεί ο εγκλωβισμένος πυροσβέστης ή να τον κατεβάσουν έγκαιρα οι συνάδελφοί του, δεδομένου ότι  αν και τα πυροσβεστικά οχήματα που ενεργούσαν από την αρχή στο συμβάν διέθεταν φορητές κλίμακες, το μεν πρώτο όχημα κλίμακα μεθ’ αρπαγίου, το δε δεύτερο ολκωτή κλίμακα συνολικού μήκους εννέα μέτρων (βλ. σχετικά και κατάθεση του Διοικητή του 5ου Π.Σ. ...), η χρησιμοποίηση αμφότερων των φορητών κλιμάκων στο συγκεκριμένο συμβάν ήταν αδύνατη, κατ’ αρχήν διότι η πυρκαγιά στο ισόγειο καθιστούσε απαγορευτικό το στήσιμό τους, (βλ. καταθέσεις Αρχιπυράρχου ... και Αρχιπυροσβέστη ...). Ανεξαρτήτως αυτού, δε, την ανάπτυξη της κλίμακας μεθ’ αρπαγίου εμπόδιζε η τέντα στον πρώτο όροφο δεδομένου πως η κλίμακα μεθ’ αρπαγίου είναι μια μικρή και ελαφριά κλίμακα η οποία με ένα αρπάγιο στο τελευταίο κλιμάκιό της μπορεί να γαντζωθεί σε ένα σταθερό σημείο του υπερκείμενου ορόφου και μόνον εφόσον στερεωθεί σε κατακόρυφη θέση ο πυροσβέστης μπορεί να αναρριχηθεί σε αυτή. Αν η κλίμακα αυτή δεν στερεωθεί σε κατακόρυφη θέση, η χρήση της απαγορεύεται, διότι γίνεται εξαιρετικά ασταθής και επικίνδυνη για όποιον προσπαθήσει να τη χρησιμοποιήσει. Ούτε η ολκωτή κλίμακα (μεγάλη φορητή μεταλλική κλίμακα αναδιπλούμενη, που σε πλήρη ευθεία ανάπτυξη μπορεί να φτάσει τα εννέα μέτρα), μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην προκειμένη περίπτωση, διότι εξαιτίας της τέντας ήταν αδύνατον να στηθεί κάθετα, σε γωνία 90 μοιρών προς το έδαφος, ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί σε όλο της το μήκος, αλλά μόνο υπό μεγάλη κλίση, προκειμένου να αποφύγει την τέντα, γεγονός που περιόριζε σημαντικά το τελικό ύψος που θα μπορούσε να φτάσει  και το οποίο, δυστυχώς, δεν έφτανε μέχρι το μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου. Τονίζει δε περαιτέρω το εναγόμενο, πως ούτε από τον ακάλυπτο χώρο μπορούσε να αναπτυχθεί κάποια φορητή κλίμακα, με δεδομένο ότι πυρκαγιά ήταν σε πλήρη εξέλιξη στο ισόγειο από άκρη σε άκρη. Επιπροσθέτως, ο Πυραγός της Ε.Μ.Α.Κ. ..., στην κατάθεσή του αναφέρει ότι η χρήση της ολκωτής κλίμακας ήταν απαγορευτική για τρεις λόγους: πρώτον σε πλήρη ανάπτυξη δεν έφτανε στο  ύψος του ορόφου, δεύτερον, από κάτω υπήρχαν φλόγες και ανερχόμενοι προς τους ορόφους καπνοί και τρίτον, υπήρχαν εμπόδια που δυσχέραιναν την ανάπτυξή της. Εν συνεχεία, το εναγόμενο υποστηρίζει πως ούτε και η χρήση του ειδικού διασωστικού αερόσακου ήταν δυνατή καθώς  δεν ήταν εφοδιασμένα με τον εξοπλισμό αυτόν  τα οχήματα της πρώτης εξόδου του 5ου Π.Σ. που επιχειρούσαν όταν ο  ... έχασε τις αισθήσεις του. Ωστόσο, συνεχίζει το εναγόμενο και αν ακόμα ήθελε θεωρηθεί πως ήταν διαθέσιμο ένα στρώμα αυτού του είδους, ενόσω ο ...  είχε ακόμα τις αισθήσεις του, η μηδενική ορατότητα που επικρατούσε στην πρόσοψη του κτιρίου εξαιτίας των πυκνών μαύρων καπνών που ανέρχονταν από το ισόγειο αλλά και των φλογών που εξέρχονταν από αυτό, θα καθιστούσαν εξαιρετικά επικίνδυνη τη χρήση του και αδύνατο το στήσιμό του. Περαιτέρω, το εναγόμενο αρνείται ότι θα μπορούσαν άλλοι πυροσβέστες να φορέσουν αντιπυρική στολή, ώστε να τον προσεγγίσουν για να τον απεγκλωβίσουν και να τον σώσουν. Τούτο διότι οι στολές αυτές, δεν ενδείκνυνται σε τέτοιου είδους συμβάντα, που λαμβάνουν χώρα δηλαδή σε υψηλά κτίρια, που πρέπει να ανεβεί κανείς κλιμακοστάσια και πολλούς ορόφους, λόγω δυσκινησίας του πυροσβέστη που ενδεχομένως θα τη φορούσε. Ούτε άλλωστε ισχύουν οι αιτιάσεις ότι στο χώρο του συμβάντος δεν υπήρχε ιατρός, πολύ δε περισσότερο ότι ο άτυχος πυροσβέστης ήταν ζωντανός κατά το χρόνο κατάβασής του από την βεράντα του δευτέρου ορόφου, αφού όπως προκύπτει από την κατάθεση του Πυράρχου Υγειονομικού ..., (ο οποίος υπηρετεί στο Πυροσβεστικό Σώμα, ως Υγειονομικός Αξιωματικός, με την ειδικότητα του πνευμονολόγου), μετέβη στον τόπο του συμβάντος, έπειτα από τηλεφωνική ενημέρωση που είχε από το νοσοκόμο ..., ο οποίος ήταν ορισμένος ως πλήρωμα του υπηρεσιακού ασθενοφόρου και αφίχθη λίγη ώρα πριν αρχίσει η διακομιδή του εγκλωβισμένου πυροσβέστη προς το ασθενοφόρο. Επισημαίνει παράλληλα, πως στο σημείο βρίσκονταν, επίσης, και άλλα δύο ασθενοφόρα του Ε.Κ.Α.Β. με εξειδικευμένο διασωστικό προσωπικό. Όταν τοποθετήθηκε στο φορείο εντός του ασθενοφόρου ο  ..., διαπιστώθηκε, από το ίδιο τον ιατρό ότι δεν έφερε σημεία ζωής (σφίξεις, αναπνοή κ.λπ.) και ο ιατρός του Σώματος αμέσως ξεκίνησε διασωστικούς ιατρικούς χειρισμούς ανάνηψης με Κ.Α.Ρ.Π.Α. και απινιδωτή (βλ. και κατάθεση του Αρχιπυροσβέστη Ρούσσου), από κοινού με το διασωστικό προσωπικό του Ε.Κ.Α.Β. που ήδη από την κατάβαση από το κλιμακοφόρο όχημα συνόδευε τον εγκλωβισμένο. Επισημαίνει δε, ο ιατρός του Σώματος, ότι ο νεκρός δεν έφερε εμφανή σημάδια εγκαύματος και ότι στη συνέχεια αποφασίστηκε η διακομιδή του στο 251 Γ.Ν.Α., συνοδεία δύο περιπολικών της ΕΛ.ΑΣ. για τάχιστη μετάβαση και με το προσωπικό του ΕΚΑΒ εντός του υπηρεσιακού ασθενοφόρου να εξακολουθεί τις προσπάθειες ανάνηψης. Ο νεκρός διεκομίσθη εν τέλει στο 251 Γ.Ν.Α., χωρίς, όμως, να επιτευχθεί ούτε εκεί ανάνηψη (βλ. σχετικά και κατάθεση του Αντισμήναρχου (ΥΙ) …, ο οποίος εφημέρευε ως ειδικός παθολόγος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του 251 Γ.Ν.Α., στις 12.09.2014. Σύμφωνα, δε, με την υπ’ αριθ. ./30.10.2014 Ιατροδικαστική Έκθεση Νεκροψίας - Νεκροτομής, ως αιτία θανάτου του … αναφέρεται «εικόνα ασφυκτικού θανάτου με γενεσιουργό αιτία την εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα CO». Συγκεκριμένα, στο αίμα του νεκρού, βρέθηκε ανθρακυλαιμοσφαιρίνη, (ένωση της αιμοσφαιρίνης που φυσιολογικά υπάρχει στο αίμα και του μονοξειδίου του άνθρακα, που εμποδίζει τη μεταφορά οξυγόνου προς τους ιστούς και την επάνοδο του διοξειδίου του άνθρακα στους πνεύμονες, με παρεπόμενη πρόκληση ασφυξίας), σε ποσοστό 36%, γεγονός που, σύμφωνα με τον ιατρό του Σώματος, συνεπάγεται εξαιρετικά ταχύτατο ασφυκτικό θάνατο. Ακόμη, σύμφωνα με το υπ’ αριθ. ./25.11.2014 έγγραφο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, το ποσοστό αυτό είναι παραδεκτό ότι, αν υπάρξει δίοδος στον ελεύθερο αέρα του ατόμου που εισέπνευσε το μονοξείδιο του άνθρακα (και εφόσον το άτομο αυτό είναι ακόμα ζωντανό), μπορεί μεν να μειωθεί, όμως, σε κάθε περίπτωση, το άτομο αυτό μπορεί να αποβιώσει από μη αναστρέψιμες εγκεφαλικές βλάβες, που θα έχει ήδη υποστεί, λόγω της ασφυξίας. Ομοίως απορριπτέος είναι, κατά το εναγόμενο, και ο ισχυρισμός ότι οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι αξιωματικοί αφενός καθυστέρησαν να φθάσουν στον τόπο του συμβάντος και αφετέρου δεν ενήργησαν κατά τα διδάγματα της πυροσβεστικής επιστήμης και δεν οργάνωσαν σωστά και έγκαιρα της διαδικασίες κατάσβεσης και διάσωσης. Ο Επιχειρησιακός Αξιωματικός «Κ - 15» αφού ενημερώθηκε στις 21.17΄ μέσω ασυρμάτου να μεταβεί στον τόπο της πυρκαγιάς, έφθασε εκεί στις 21.40΄ και, έχοντας ακούσει καθ’ οδόν στον ασύρματο τις εκκλήσεις του … για βοήθεια, χωρίς καθυστέρηση, φόρεσε την αναπνευστική του συσκευή και τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας και μαζί με έναν ακόμη πυροσβεστικό υπάλληλο επιχείρησαν να ανέβουν το κλιμακοστάσιο της οικοδομής που καιγόταν αλλά, λόγω της υπερβολικά υψηλής θερμοκρασίας που είχε αναπτυχθεί εντός του κλιμακοστασίου έφτασαν μέχρι τα μισά του κλιμακοστασίου και στη συνέχεια βγήκε πάλι έξω, ώστε να συντονίσει τις ενέργειες κατάσβεσης. Λόγω της σοβαρότητας του συμβάντος, και επειδή πλέον εμπλέκονταν στο συμβάν οχήματα από Πυροσβεστικούς Σταθμούς από όλη την πόλη των Αθηνών κλήθηκε, επίσης, περί ώρα 21:50΄ ο τότε Αρχιπύραρχος …, ο οποίος εκτελούσε καθήκοντα Διοικητή πόλεως Αθηνών (με την κωδικό κλήσης «Α Α»), καθώς και ο Διοικητής του 5ου Π.Σ. (με κωδικό κλήσης 5-10) …. Αυτοί αφίχθησαν περί ώρα 22:20΄ και αμέσως ανέλαβαν καθήκοντα, ενώ αμφότεροι προσπάθησαν να ανέβουν, μέσω του κλιμακοστασίου, μέχρι τον 2ο όροφο για τον εντοπισμό του εγκλωβισμένου, χωρίς όμως επιτυχία λόγω του ανυπόφορου πυροθερμικού φορτίου. Εν τέλει, ο Διοικητής πόλεως Αθηνών κατάφερε να εντοπίσει με κίνδυνο της ζωής του και να τον κατεβάσει με κλιμακοφόρο όχημα, ενώ ο Διοικητής του 5ου Π.Σ., όταν πλέον η πυρκαγιά είχε υποχωρήσει αρκετά, με αποτέλεσμα να πέσει η θερμοκρασία εντός του κλιμακοστασίου, να εντοπίσει, κάτω από ένα έπιπλο, στο σαλόνι του δευτέρου ορόφου, νεκρή την επίσης εγκλωβισμένη …. Επιπλέον, το εναγόμενο προβάλλει πως είναι αβάσιμοι οι ισχυρισμοί των εναγόντων ότι εγκαταλείφθηκε από τον ..., καθώς, όπως συνάγεται από την κατάθεση του τελευταίου, ανέβηκαν μέσω του κλιμακοστασίου με τον  …, ως ζεύγος ομάδας διάσωσης της αγνοούμενης …. Αφού απέβησαν άκαρπες οι προσπάθειές τους για τον εντοπισμό της στο διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου, όπου τους είχαν υποδείξει ότι έμενε, υπέθεσαν πως αυτή μπορεί να επιχείρησε να βρει καταφύγιο στην ταράτσα. Στην προσπάθειά τους να ανεβούν το κλιμακοστάσιο προς την ταράτσα του κτιρίου, ξαφνικά ένιωσαν τη θερμοκρασία να ανεβαίνει κατακόρυφα. Τότε συνεννοήθηκαν να κατέβουν αμέσως κάτω. Ωστόσο, κατά την κατάβαση του κλιμακοστασίου στο ύψος του δευτέρου ορόφου, έχασε επαφή με τον  … και άρχισε να τον αναζητά εναγωνίως, υποθέτοντας, πως είχε χάσει τις αισθήσεις του και το φακό του και πως βρίσκονταν πεσμένος στο πλατύσκαλο του δευτέρου ορόφου. Από την ίδια κατάθεση δεν αναφέρεται να τον ενημέρωσε ο  … για την απόφασή του να μπει στο διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου, όπου η θερμοκρασία ήταν σαφώς χαμηλότερη. Αντιθέτως, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του εναγομένου, ο …, κατά παράβαση των κανόνων της Πυροσβεστικής Τέχνης, παρέλειψε να πάρει μαζί του κάλο οδηγό (σχοινί διάσωσης), ώστε να μη χαθεί μέσα στο απόλυτο σκοτάδι που επικρατούσε εξαιτίας των πυκνών  καπνών. Επίσης, παρέλειψε να φορέσει πυροσβεστική ζώνη από την οποία θα μπορούσε να δέσει τον κάλο και να επιχειρήσει κατάβαση από το μπαλκόνι. Εξαιτίας των εξαιρετικά αντίξοων συνθηκών που επικρατούσαν στο κλιμακοστάσιο (φαινόμενο καμινάδας), ο …, αναγκάστηκε να κατεβεί στο ισόγειο, καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ενημερώσει τους άλλους πυροσβέστες του για τον κίνδυνο που διέτρεχε ο συνάδελφός του, καθώς θεωρούσε ότι αυτός ήταν λιπόθυμος και καιγόταν έξω από το διαμέρισμα του 2ου  ορόφου, και αφού πήρε μία πυροσβεστική σωλήνα υψηλής πίεσης, επιχείρησε να ανέβει ξανά στο κλιμακοστάσιο, με σκοπό, αυτή τη φορά, τη διάσωσή του, χωρίς, ωστόσο, να καταφέρει να ανέβει πιο πάνω από το επίπεδο του 1ου ορόφου εξαιτίας της υψηλής θερμοκρασίας, και έριχνε νερό σημαδεύοντας προς το κεφαλόσκαλο του δευτέρου ορόφου, όπου υπολόγιζε πως αυτός είχε παγιδευτεί, ώστε να ρίξει το θερμικό φορτίο, που θεωρούσε πως απειλούσε τη ζωή του, καθώς αγνοούσε πως  είχε βγει στο μπαλκόνι του 2ου  ορόφου και καλούσε για βοήθεια. Εκ των ανωτέρω, προκύπτει με σαφήνεια, κατά το εναγόμενο,  ότι, κανένας από τους συναδέλφους του ... δεν έδειξε αδιαφορία για την τύχη του. Αντιθέτως, όπως φαίνεται, από το σύνολο των καταθέσεων, έγιναν επανειλημμένες προσπάθειες, τόσο από τα μέλη της πυροσβεστικής εξόδου του 5ου Π.Σ., όσο και από τους αξιωματικούς που κατά σειρά ανέλαβαν επικεφαλής των πυροσβεστικών δυνάμεων (Επιχειρησιακός Αξιωματικός πόλεως Αθηνών - Κ - 15, Διοικητής 5ου Πυροσβεστικού Σταθμού Αθηνών 5-10, Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών πόλεως Αθηνών - Α Α, αλλά και από τον Αξιωματικό της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών), να προσεγγίσουν το διαμέρισμα του 2ου ορόφου, μέσω του κλιμακοστασίου, χωρίς, ωστόσο, επιτυχία εξαιτίας των ανυπόφορα υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούσαν μέσα σε αυτό. Στο συμβάν ενεπλάκησαν αξιωματικοί με εμπειρίες δεκαετιών και όλοι τους παραδέχτηκαν πως το συγκεκριμένο συμβάν ήταν, αν όχι το πιο δύσκολο, σίγουρα ένα από τα δυσκολότερα που αντιμετώπισαν στην καριέρα τους, καθώς όλα τα πιθανά μέσα προσέγγισης του δευτέρου ορόφου είχαν αποκλειστεί για μια σειρά από λόγους το καθένα. Ήταν, όμως, τέτοιος ο ζήλος και η αυταπάρνηση που επικρατούσε μεταξύ των συναδέλφων πυροσβεστών, που όταν επιτέλους απομακρύνθηκαν τα ενώπιον της φλεγόμενης πολυκατοικίας σταθμευμένα Ι.Χ. αυτοκίνητα και μπόρεσε να στηθεί επιτέλους το κλιμακοφόρο όχημα της πυροσβεστικής, ο «Α Α» … και ο Αξιωματικός της Ε.Μ.Α.Κ. … εξέθεσαν εκ νέου τη ζωή τους σε κίνδυνο, αρχικά λόγω επαφής με ηλεκτροφόρα καλώδια της Δ.Ε.Η., εν συνεχεία λόγω κινδύνου ανατροπής της κλίμακας λόγω της υπερβολικής υπερέκτασής της, και τέλος, ο τελευταίος από εισπνοή δηλητηριωδών αερίων, όταν άδειασε από αέρα και η δική του η αναπνευστική συσκευή στο μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου. Ενόψει όλων των ανωτέρω, θα πρέπει, σύμφωνα με το εναγόμενο, να αποκλειστεί συλλήβδην κάθε υποψία περί ανικανότητας ή ακόμα χειρότερα αδιαφορίας όλων των εμπλεκομένων πυροσβεστικών υπαλλήλων κατά την επιχείρηση διάσωσης του εγκλωβισμένου. Επιπροσθέτως, ο ορισμός του Αρχιπυροσβέστη … στη θέση του Αξιωματικού Υπηρεσίας στην Υπηρεσία Β' Φυλακής στον 5° Π.Σ. και ως επικεφαλής του υπ’ αριθ. ΠΣ . πυροσβεστικού οχήματος, ήταν καθόλα νόμιμος, καθότι, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη διάταξη του άρθρου 27 παρ. 1 του Π.Δ. 210/1992, σε περίπτωση κωλύματος ή ελλείψεως αξιωματικών, καθήκοντα αξιωματικού υπηρεσίας αναλαμβάνει ο αρχαιότερος Πυρονόμος ή Υπαξιωματικός της φυλακής.  Επιπλέον, τα πυροσβεστικά οχήματα της πρώτης εξόδου του 5ου Π.Σ., της οποίας ηγούταν ο  …, ήταν τα προβλεπόμενα από το νόμο, ήτοι, αποτελούταν από το ΠΣ 3135 Α' τύπου με χωρητικότητα ύδατος 1000 λίτρα ως πρώτο όχημα και το ΠΣ 3195 Β' τύπου ως δεύτερο όχημα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 37 του Π.Δ. 210/1992. Ομοίως, ο αριθμός των πυροσβεστών που στελέχωσαν τα οχήματα της Πυροσβεστικής Εξόδου βρίσκεται σε σύμπνοια με τα προβλεπόμενα στο ως άνω Π.Δ.  ʼλλωστε,  η στελέχωση της πυροσβεστικής εξόδου από Π.Π.Υ. και Δόκιμο Πυροσβέστη ήταν καθόλα σύννομη, καθότι, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 9 του άρθρου 15 του Κεφ.  Γ' (θέματα πυροσβεστικού Σώματος) του Ν. 3938/2011, πέραν των κυρίως καθηκόντων που ασκούν, δύνανται να διατίθενται επικουρικά και στην άσκηση των λοιπών καθηκόντων του πυροσβεστικού προσωπικού ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες. Επίσης, σύμφωνα με την παράγραφο 10 του ίδιου άρθρου του ίδιου κεφαλαίου του ίδιου νόμου, οι Π.Π.Υ. υφίστανται κατάλληλη εκπαίδευση και μετεκπαίδευση ανάλογη εκείνων των μονίμων πυροσβεστών. Τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις της 13533Φ105.10/04.04.2012 Διαταγής Αρχηγού Πυροσβεστικού Σώματος, οι Π.Π.Υ. εκτελούν, μεταξύ άλλων, και καθήκοντα μέλους πληρώματος, οχήματος εξόδου πυρκαγιάς. Πέραν των ανωτέρω, πράγματι, το κτίριο της οδού Ιπποκράτους 5, ανήκε στον τομέα ευθύνης του 7ου Π.Σ. Εν προκειμένω, ωστόσο, πρέπει να ληφθούν υπόψη και μια σειρά από σημαντικούς παράγοντες, όπως το γεγονός ότι το πρώτο όχημα της πρώτης εξόδου του 7ου Π.Σ. Αθηνών, είχε τεθεί εκτός λειτουργίας, γεγονός γνωστό στο «199», με συνέπεια, η πυροσβεστική έξοδος του 7ου Π.Σ. Αθηνών, να αποτελείται από το δεύτερο όχημα της πρώτης εξόδου που ήταν Β' τύπου και ένα όχημα Δ' τύπου (χωρητικότητας δέκα τόνων), ήτοι από οχήματα ογκωδέστερα, βαρύτερα και εν γένει πιο δυσκίνητα σε σχέση με το πρώτο όχημα της πρώτης εξόδου του 5ου Π.Σ., το οποίο, ήταν Α΄ τύπου, χωρητικότητας 1000 λίτρων και ακριβώς λόγω της μεγαλύτερης ευελιξίας του, μπορούσε να κινηθεί με μεγαλύτερη άνεση, τόσο σε στενούς δρόμους και διασταυρώσεις που είναι ιδιαίτερα συχνοί στο Παλαιό Φάληρο, όσο και σε μεγαλύτερες οδικές αρτηρίες, οι οποίες, σε ώρες αιχμής, αντιμετωπίζουν προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης και τα πυροσβεστικά οχήματα συχνά καλούνται να ελιχθούν ανάμεσα σε μποτιλιαρισμένα οχήματα που τους παραχωρούν έστω λίγο χώρο, ώστε να μην σταματήσουν και αυτά λόγω της συμφόρησης. Επισημαίνεται δε, ότι η ώρα που έλαβε χώρα το επίδικο συμβάν ήταν περί τις 21:00, βράδυ Παρασκευής, ήτοι ώρα κυκλοφοριακής αιχμής, καθώς τότε συνέπιπταν οι ώρες λήξης ωραρίου των καταστημάτων και της βραδινής εξόδου της Παρασκευής. Βάσει, λοιπόν, των διδαγμάτων της κοινής λογικής και της πείρας, στους δρόμους της Αθήνας, υπό αυτές τις συνθήκες, ένα μικρότερο και πιο ευέλικτο πυροσβεστικό όχημα, έχει σαφές προβάδισμα έναντι των υπολοίπων ογκωδέστερων οχημάτων, ακόμα και αν η απόσταση που θα κληθεί να διανύσει είναι λίγο μεγαλύτερη. Επιπλέον, όπως ομολογούν στις καταθέσεις τους, τα μέλη των πληρωμάτων των οχημάτων της πυροσβεστικής εξόδου του 5ου Π.Σ. Αθηνών, δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν την πορεία για το επίδικο συμβάν ούτε τους προβλημάτισε το αν το συμβάν ανήκε στον τομέα του Πυροσβεστικού Σταθμού τους ή όχι. Τέλος, το εναγόμενο υπογραμμίζει τις βαρύτατες ευθύνες που φέρει ο ιδιοκτήτης του φλεγόμενου καταστήματος ο οποίος, αν και, όπως ομολογεί ο ίδιος στην κατάθεσή του, αντιλήφθηκε πρώτος την ύπαρξη πυρκαγιάς στο κατάστημα στο ισόγειο της οικοδομής, εντούτοις,  δεν ενημέρωσε, όπως είχε υποχρέωση, τηλεφωνικά το «199» για την ύπαρξη φιαλών εύφλεκτων - εκρηκτικών αερίων (φιάλες ασετιλίνης, οξυγόνου, διοξειδίου του άνθρακα και υγραερίου). Αν το «199» γνώριζε εξαρχής αυτές τις κομβικής σημασίας πληροφορίες, θα είχε δρομολογηθεί εντελώς διαφορετική στρατηγική αντιμετώπισης του συμβάντος, καθώς θα είχαν κληθεί άμεσα πολύ ισχυρότερες πυροσβεστικές δυνάμεις από πολλούς Πυροσβεστικούς Σταθμούς ταυτόχρονα, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του συμβάντος, τόσο σε επίπεδο κατάσβεσης της πυρκαγιάς, όσο και σε επίπεδο διάσωσης. Στην προκειμένη περίπτωση, ο πραγματικός βαθμός επικινδυνότητας του συμβάντος, αποκαλύφθηκε άκρως αιφνιδιαστικά, καθώς, ως εκείνη τη στιγμή, ο βαθμός δυσκολίας του εντοπιζόταν κατά κύριο λόγο στη μηδενική ορατότητα στο εσωτερικό αλλά και γύρω από το κτίριο εξαιτίας των πυκνών μαύρων καπνών που είχαν καλύψει ολοκληρωτικά το κτίριο, μετετράπη σε παγίδα θανάτου για τους επιχειρούντες πυροσβέστες, που αγνοούσαν, ως εκείνη τη στιγμή, το μέγεθος του κρυμμένου κινδύνου. Ο Πυροσβέστης . οριακά πρόλαβε να βγει από το φλεγόμενο κατάστημα του ισογείου, όταν άρχισαν οι πρώτες εκρήξεις, ενώ ο ..., για να σωθεί, χρειάστηκε να περάσει κυριολεκτικά δια πυρός από το κλιμακοστάσιο, το οποίο, αίφνης, μετά τις πρώτες ισχυρές εκρήξεις, είχε μετατραπεί σε «καμινάδα» από τα θερμά αέρια που ανέβαιναν από το πατάρι του φλεγόμενου καταστήματος μέχρι την ταράτσα. Ο … επέλεξε, αντί να κατεβεί από το κλιμακοστάσιο που είχε μετατραπεί σε καμινάδα, να βγει στο μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου, όπου η θερμοκρασία ήταν σαφώς χαμηλότερη, καθώς εκεί δεν εμφανίζονταν το φαινόμενο της καμινάδας και να αναζητήσει από εκεί έξοδο διαφυγής. Δυστυχώς, στο μπαλκόνι, δεν βρήκε τις διεξόδους που ήλπιζε πως θα βρει, ενώ παράλληλα, είχε να αντιμετωπίσει τους πυκνούς μαύρους καπνούς και τα δηλητηριώδη αέρια - προϊόντα της ατελούς καύσης από το ισόγειο, που σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη εξάντληση των αποθεμάτων του ατμοσφαιρικού αέρα από την αναπνευστική του συσκευή, τον οδήγησαν  σε ασφυκτικό θάνατο, μέσα σε ελάχιστα λεπτά της ώρας. Εκ των ανωτέρω, αποδεικνύεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι, από την πλευρά των οργάνων του Πυροσβεστικού Σώματος, δεν υπήρξε καμία παράλειψη που να συνδέεται αιτιωδώς με το θάνατο του …, αντιθέτως, αποδείχτηκε αδιαμφισβήτητα ότι, οι συνάδελφοί του έκαναν κάθε τι ανθρωπίνως δυνατό, σε πολλές περιπτώσεις με κίνδυνο της ζωής τους και κατά παράβαση των πρωτοκόλλων ασφαλείας, για να τον απεγκλωβίσουν. Δεν αποδεικνύεται, σε καμία περίπτωση, αμέλεια ή αδιαφορία των οργάνων του Πυροσβεστικού Σώματος για την τύχη του …, από τη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι, αυτός εγκλωβίστηκε στο δεύτερο όροφο του κτιρίου, η αποτυχία δε, των επανειλημμένων προσπαθειών για τον απεγκλωβισμό.  Επικουρικά, το εναγόμενο ισχυρίζεται ότι το ως  ζημιογόνο γεγονός δεν μπορούσε να αποτραπεί με κάθε μέτρο επιμέλειας και σύνεσης εκ μέρους των οργάνων του Δημοσίου, ενόψει δε των ιδιαζουσών συνθηκών υπό τις οποίες έλαβε χώρα συντρέχει περίπτωση ανωτέρας βίας που αποκλείει την ευθύνη του.  Τέλος, με το ./24.05.2017 έγγραφο συμπληρωματικών απόψεων ισχυρίζεται ότι ο θανών υπέπεσε σε μια σειρά από παραλείψεις, οι οποίες συνετέλεσαν αιτιωδώς στην επέλευση του θανάτου του.  Ειδικότερα, διατείνεται τα εξής: Εκτός από την παράλειψη να πάρει κατά την επιχείρηση διάσωσης και την είσοδό του στο κτίριο  κάλο και να φορέσει πυροσβεστική ζώνη, αν και γνώριζε ότι εισέρχεται σε κτίριο για τη διάσωση εγκλωβισμένου πολίτη, επιπροσθέτως,  παρέλειψε να πάρει μαζί του αυλό (ήτοι πυροσβεστική εγκατάσταση με σωλήνες ύδατος) ώστε να ενεργήσει βολή ομίχλης ή βολή νερού σε σχήμα ομπρέλας για να μειώσει τα ποσά θερμικής ακτινοβολίας που δεχόταν, ενώ τέλος παρέλειψε να πάρει μαζί του και δεύτερη αναπνευστική συσκευή, τόσο για τον ίδιο όσο και για το άτομο που επρόκειτο να διασώσει. Ωσαύτως, το εναγόμενο ασκεί για τους ανωτέρω λόγους και ένσταση αποκλειστικής υπαιτιότητας, άλλως συνυπαιτιότητας του θανόντος σε ποσοστό 95% λόγω μη τήρησης  των ανωτέρω κανόνων ασφαλείας.

            12. Επειδή, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, η αποστολή του Πυροσβεστικού Σώματος είναι μεταξύ άλλων η ασφάλεια και η προστασία της ζωής των πολιτών από τους κινδύνους πυρκαγιάς, προς εκπλήρωση της οποίας τα όργανά τους υποχρεούνται, στο πλαίσιο της διακριτικής τους ευχέρειας κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, να λαμβάνουν τα κατάλληλα προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα, η δε παράλειψή τους να λάβουν τα μέτρα αυτά, δύναται να στοιχειοθετήσει, υποχρέωση του Δημοσίου προς αποζημίωση, κατά το άρθρο 105 του Εισ.Ν.Α.Κ.  Από τα στοιχεία του φακέλου συνάγεται ότι η ένδικη πυρκαγιά ξεκίνησε από το ισόγειο κατάστημα και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα επεκτάθηκε στο πατάρι πάνω από το ισόγειο, ενώ διαδοχικές εκρήξεις από φιάλες εκρηκτικών αερίων (οξυγόνου, διοξειδίου του άνθρακα και ασετιλίνης) δημιούργησαν έντονο πυροθερμικό φορτίο που εκλύθηκε και διοχετεύθηκε - μέσω παράπλευρης θύρας επικοινωνίας του παταριού με κλιμακοστάσιο - στην σκάλα που οδηγεί από το ισόγειο στο δώμα άνωθεν του δευτέρου ορόφου, ενώ από την εντεινόμενη, μετά τις εκρήξεις, καύση των  καιόμενων υλικών (μοριοσανίδες, πλαστικοί σωλήνες, χρώματα, διαλυτικά, ηλεκτρικές συσκευές, μονωτικά υλικά κ.λπ.) δημιουργήθηκε αφενός πολύ πυκνός καπνός, που αποτελείτο,  αφετέρου, από εξαιρετικά επικίνδυνα αέρια (μονοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία και υδροκυάνιο) ικανά να επιφέρουν τον θάνατο σε υψηλές συγκεντρώσεις όταν επιπλέον ελλείπει το οξυγόνο. Σύμφωνα με την ./30.10.2014 Έκθεση Νεκροψίας της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, η αιτία θανάτου είναι η εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα, με  κύριο εύρημα την συγκέντρωση ανθρακυλαιμοσφαιρίνης σε ποσοστό 36%, ούτε η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών δύναται να προσδιορίσει, αλλά ούτε και από κάποιο στοιχείου του φακέλου να είναι δυνατός ο ακριβής προσδιορισμός του χρόνου θανάτου, ενώ από το προμνησθέν από 17.09.2014 πρακτικό απομαγνητοφώνησης φαίνεται η αγωνιώδης προσπάθεια του εγκλωβισμένου, ενώ βρίσκεται στη βεράντα του δευτέρου ορόφου, να ζητήσει βοήθεια από το «199» και συγκεκριμένα κλιμακοφόρο, δίχως όμως το «199» να αντιλαμβάνεται πλήρως τα λόγια του, λόγω κακής ποιότητας της επικοινωνίας οφειλόμενης στις παρεμβολές από άλλες εκπομπές, στο σφύριγμα της αναπνευστικής συσκευής και την προφανή αδυναμία του λόγω της δυσκολίας στην αναπνοή να εκφέρει καθαρό λόγο. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των φωτογραφιών (με αριθμούς σχετικών 13, 14, 18, 19, 20 και 21) και σε σχέση με το μπαλκόνι του 2ου ορόφου του κτιρίου που εκδηλώθηκε η πυρκαγιά αφενός από το μπαλκόνι του κτιρίου που βρίσκεται αριστερά υπάρχει υψομετρική διαφορά και απόσταση 2 μέτρων καθώς και αναρριχώμενο φυτό υψηλής πυκνότητας, ενώ αφετέρου από το μπαλκόνι του κτιρίου που βρίσκεται δεξιά υπάρχει και πάλι υψομετρική διαφορά καθώς και απόσταση 3,30 μέτρων, που σε συνδυασμό με τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την εξέλιξη της πυρκαγιάς (πυκνοί καπνοί μηδενική ορατότητα), ήταν αδύνατη η προσέγγιση από τα διπλανά κτίρια. Όπως, επίσης, προκύπτει από την επισκόπηση των ανωτέρω φωτογραφιών αλλά και από την συντριπτική πλειοψηφία των μαρτυρικών καταθέσεων, όπως προεκτέθηκαν, υπήρχε τέντα στον πρώτο όροφο ανεπτυγμένη καθώς και ηλεκτροφόρα καλώδια της Δ.Ε.Η. στο ύψος της βεράντας του 2ου ορόφου, που σε συνδυασμό με τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την εξέλιξη της πυρκαγιάς (πυκνοί καπνοί καμία ορατότητα) καθιστούσαν αδύνατη την τοποθέτηση είτε ολκωτής κλίμακας, αφού δεν μπορούσε να αναπτυχθεί με τη βάση της σε ορθή γωνία, όπως απαιτείται, - άλλως η ανάπτυξή της υπό γωνία αφενός υποδαύλιζε την σταθερότητά της και αφετέρου «απομείωνε» το μήκος της αφού το η βεράντα είναι σε ύψος 8,80 μ και η ολκωτή κλίμακα 9 μ -  αλλά ούτε και κλίμακας με αρπάγη, λόγω των εμποδίων της τέντας και των καλωδίων. Επιπλέον, λόγω των ανωτέρω συνθηκών της πυρκαγιάς και επιπροσθέτως της ύπαρξης παρκαρισμένων οχημάτων στο ύψους  του φλεγόμενου κτιρίου, της αντικειμενικής δυσκολίας ταχείας απομάκρυνσής τους και της στενότητας της οδού Ιπποκράτους κατέστη ακατόρθωτο, παρά τις, σχεδόν στα όρια της τήρησης των όρων ασφαλείας ενέργειας, επανειλημμένες προσπάθειες - και από τις δύο πλευρές, εμπρός και πίσω, του φλεγόμενου κτιρίου καθώς η φωτιά είχε επεκταθεί από άκρη σε άκρη σε όλο το ισόγειο - των πυροσβεστών και των αξιωματικών τους να χρησιμοποιήσουν το κλιμακοφόρο όχημα, ενώ αυτό κατέστη δυνατόν παρά μόνον όταν απομακρύνθηκαν όλα τα αυτοκίνητα που εμπόδιζαν και μειώθηκαν αρκετά οι καπνοί και οι φλόγες. Ούτε, άλλωστε, είναι βάσιμος ο ισχυρισμός ότι οι πυροσβέστες αμέλησαν ή αδιαφόρησαν ή κωλυσιέργησαν ως προς τη διάσωση του συναδέλφου τους, αφού δίχως να γνωρίζουν που βρισκόταν  και στα πλαίσια της δικαιολογημένης σύγχυσης που επικράτησε γύρω από το ζήτημα αυτό (λόγω και των εσφαλμένων πληροφοριών εκ μέρους του ... αλλά και της θολής και ασαφούς επικοινωνίας του εγκλωβισμένου με το «199») αποδύθηκαν σε απέλπιδες προσπάθειες να ανέβουν στο πλατύσκαλο του 2ου ορόφου, ενώ όταν τελικά έγινε πλήρως κατανοητό που βρισκόταν ο εγκλωβισμένος έστερξαν όλες τους τις προσπάθειες προς την βεράντα του 2ου ορόφου. Επομένως, εξαιτίας της ένδικης πυρκαγιάς όπως αυτή εξελίχθηκε, απότομα, ξαφνικά και με ραγδαίο ρυθμό λόγω των εκρήξεων που οφείλονταν στις φιάλες εύφλεκτων αερίων, για τις οποίες δεν είχε ενημερωθεί το «199», αλλά ούτε και οι ενεργούντες πυροσβέστες, δημιουργήθηκαν - κατά το χρόνο που οι … ενεργούσαν εντός του κτιρίου για τον απεγκλωβισμό  - συνθήκες ανωτέρας βίας (φαινόμενο «καμινάδας») και αδυναμίας ορθής εκτίμησης και αντιμετώπισης της κατάστασης με αποτέλεσμα ο … να εγκλωβιστεί στην βεράντα του 2ου ορόφου,  ενώ σε κάθε περίπτωση πρέπει να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι ο … αν και ήταν έμπειρος, κατέχων τον βαθμό του Αρχιπυροσβέστη, αλλά και ο μόνος αρμόδιος, ως ο επικεφαλής της πρώτης εξόδου, για την εκτίμηση του εύρους της πυρκαγιάς και των απαιτούμενων μέσων που έπρεπε και, τελικώς, δεν αναζήτησε - πριν την είσοδό του στο κτίριο - από το «199» για συνδρομή, όπως πχ. κλιμακοφόρο για τη διάσωση της εγκλωβισμένης γυναίκας στον 2ο όροφο του κτιρίου,  δεν πήρε μαζί του κάλο διάσωσης ούτε φόρεσε την πυροσβεστική ζώνη, εξοπλισμό με τον οποίο θα μπορούσε να καταρριχηθεί όσο είχε ακόμη δυνάμεις. Επιπροσθέτως δε παρόλο που γνώριζε πως  εισέρχεται σε κτίριο για τη διάσωση εγκλωβισμένου πολίτη,  παρέλειψε να πάρει μαζί του αυλό (ήτοι πυροσβεστική εγκατάσταση με σωλήνες ύδατος) ώστε να ενεργήσει βολή ομίχλης ή βολή νερού σε σχήμα ομπρέλας για να μειώσει τα ποσά θερμικής ακτινοβολίας που δεχόταν, πολύ δε περισσότερο παρέλειψε να πάρει μαζί του και δεύτερη αναπνευστική συσκευή, τόσο για τον ίδιο όσο και για το άτομο που επρόκειτο να διασώσει,  το Δικαστήριο κρίνει  ότι η ένδικη πυρκαγιά συνιστά λόγω της απρόσμενης εξέλιξής της γεγονός ανωτέρας βίας που ήταν αδύνατον στα πυροσβεστικά όργανα να προβλέψουν, ενώ επιπλέον οι προαναφερόμενες παραλείψεις λήψης μέτρων ασφαλείας εκ μέρους του … οδήγησαν στον τραγικό θάνατό του, δίχως να υφίσταται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των αποδιδόμενων εκ μέρους των εναγόντων παρανόμων πράξεων και παραλείψεων και της επελθούσης ζημίας. Απορριπτέοι άλλωστε ως αναπόδεικτοι είναι και οι ισχυρισμοί των εναγόντων ότι ο … ήταν ακόμη ζωντανός κατά την κατάβασή του, αφού από τις μαρτυρίες τόσο του ιατρού του Π.Σ. όσο και των διασωστών του Ε.Κ.Α.Β. δεν έφερε σημεία ζωής. Ομοίως δε αλυσιτελώς, εκτός από αναποδείκτως, προβάλλεται ότι δεν υπήρχε στον τόπο του συμβάντος ιατρός, αφού όπως αναφέρθηκε όταν τελικά κατήλθε ο εγκλωβισμένος ήταν τελικώς ήδη νεκρός. Περαιτέρω, αβασίμως υποστηρίζουν οι ενάγοντες ότι θα μπορούσαν άλλοι πυροσβέστες να φορέσουν ειδική στολή και να μεταφέρουν μια φιάλη οξυγόνου στον εγκλωβισμένο καθώς όπως έγινε δεκτό όλες οι απόπειρες προσέγγισής του είτε από το κλιμακοστάσιο είτε με το κλιμακοφόρο όχημα απέβησαν άκαρπες λόγω των ιδιαζουσών συνθηκών του ένδικου συμβάντος. Αβάσιμος είναι, άλλωστε και ο ισχυρισμός ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ο διασωστικός αερόσακος, αφενός διότι για ένα πολύ κρίσιμο για την ζωή του χρονικό διάστημα δεν γνώριζαν τη θέση του, ενώ είναι αμφίβολο αν αυτός θα είχε τις δυνάμεις να σηκωθεί και να πηδήξει αφού ήταν ξαπλωμένος και ανήμπορος στην βεράντα και αφετέρου η έλλειψη ορατότητας λόγω των καπνών και οι φλόγες κατέστησαν αδύνατη αυτή την λύση. Πέραν αυτών, εκτός του ότι η επιλογή και μέρους του «199» να διατάξει έξοδο του 5ου Π.Σ. αντί του «αρμοδίου» 7ου Π.Σ. κείται εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας των αρμοδίων οργάνων και ως εκ τούτου δεν συνιστά παρανομία, επιπλέον δεν συνδέεται αιτιωδώς με το ζημιογόνο γεγονός καθώς δεν άγει ευθέως και αμέσως σε αυτό. Τέλος, από όλα τα στοιχεία του φακέλου συνάγεται ότι  η ανταπόκριση των δυνάμεων  του Πυροσβεστικού Σώματος ήταν άμεση, καθώς από την πρώτη στιγμή της εκδήλωσης της πυρκαγιάς, κινητοποιήθηκαν ισχυρές δυνάμεις του Πυροσβεστικού Σώματος και έπραξαν ό,τι ήταν αντικειμενικά δυνατό και είχαν λάβει, εντός των ορίων της διακριτικής τους ευχέρειας, όλα τα απαραίτητα μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης, έχοντας να αντιμετωπίσουν ασυνήθιστης έντασης και έκτασης γεγονότα, και επομένως, δεν στοιχειοθετείται στο πλαίσιο του ως άνω επιχειρησιακού σχεδιασμού και υλοποίησής του, παράνομη πράξη ή παράλειψη των οργάνων  του Πυροσβεστικού Σώματος που να θεμελιώνει ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση, απορριπτομένου ως αβάσιμου του αντίθετου ισχυρισμού των εναγόντων. 

            13. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αγωγή, ενώ εκτιμώντας τις περιστάσεις ν’ απαλλαγούν οι ενάγοντες από τα δικαστικά έξοδα του εναγομένου (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. ε΄ του Κ.Δι.Δικ.).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

            Απορρίπτει   την αγωγή.

            Απαλλάσσει τους ενάγοντες από τα δικαστικά έξοδα του Δημοσίου.

Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Αθήνα στις 10.05.2018 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση της 11.06.2018.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                            Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ                          ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΘΕΚΛΑ ΚΑΤΡΗ