ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΕφ Θεσ 636/2020

Σύνταξη αναπηρίας ΟΑΕΕ (ήδη ΕΦΚΑ) -.

Μετά την έναρξη ισχύος του Καταστατικού του Ο.Α.Ε.Ε. (π.δ. 258/2005), την 1.1.2006, τα υγειονομικά όργανα του Οργανισμού (πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες υγειονομικές επιτροπές) είναι πλέον αποκλειστικώς αρμόδια να αποφαίνονται δεσμευτικά για την υγειονομική αλλά και την ασφαλιστική αναπηρία (δηλαδή, την ανικανότητα για το ασφαλιζόμενο επάγγελμα ύστερα από συνεκτίμηση κοινωνικών κριτηρίων) του ασφαλισμένου και δεν καταλείπεται στα ασφαλιστικά όργανα και τα διοικητικά δικαστήρια στάδιο περαιτέρω ουσιαστικής κρίσης επί της ασφαλιστικής αναπηρίας του ασφαλισμένου. Τούτο όμως υπό την προϋπόθεση ότι οι γνωματεύσεις των υγειονομικών οργάνων είναι ειδικώς και πλήρως αιτιολογημένες. Σε αντίθετη περίπτωση, όταν μάλιστα τα αρμόδια υγειονομικά όργανα, παρότι υποχρεώνονται προς τούτο με προδικαστική απόφαση, αποφεύγουν ή αδυνατούν να αιτιολογήσουν νομίμως τη γνωμάτευσή τους ή εμμένουν σε πλημμελή αιτιολόγηση αυτής, τότε τα δικαστήρια μπορούν είτε να αναπέμψουν για μία ακόμη φορά την υπόθεση ενώπιον των αρμόδιων υγειονομικών οργάνων, είτε να κρίνουν επί του αιτήματος του ασφαλισμένου, αφού προηγουμένως εκφέρουν κρίση επί των ως άνω θεμάτων, χρησιμοποιώντας τα προς τούτο πρόσφορα αποδεικτικά μέσα, δεδομένου ότι τυχόν παράλειψη ή αδυναμία των υγειονομικών επιτροπών να παράσχουν νομίμως αιτιολογημένη γνωμάτευση δεν επιτρέπεται να αποβεί σε βάρος του ασφαλισμένου. Η ΒΥΕ αδυνατεί να αιτιολογήσει την κρίση της κατόπιν έκδοσης προδικαστικής απόφασης λόγω έλλειψης ιατρικού φακέλου, και ως εκ τούτου το Δικαστήριο αποφαίνεται το ίδιο σε κρίση ασφαλιστικής αναπηρίας. Κριτήρια απόφανσης. Η ασφαλισμένη κρίνεται ασφαλιστικά ανάπηρη σε ποσοστό 67% και δικαιούτο σύνταξης. Απορρίπτει έφεση με αντικατάσταση της αιτιολογίας της εκκαλουμένης απόφασης.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Θεσσαλονίκης Γεωργίου Κωνσταντινίδη)

Αριθμός απόφασης: A636/2020

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΤΜΗΜΑ Ζ'

ΤΡΙΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 16 Δεκεμβρίου 2019, με δικαστές τους: Βασιλική Δάγκα, Εφέτη Δ.Δ., Προεδρεύουσα, λόγω κωλύματος του Προέδρου του Τμήματος και των αρχαιοτέρων αυτής δικαστών, Αναστάσιο Χασιακό (Εισηγητή) και Ιωάννα Γρηγοροπούλου, Εφέτες Δ.Δ., και γραμματέα τη Χαριτωμένη Καλογεροπούλου, δικαστική υπάλληλο,

για να δικάσει την έφεση με ημερομηνία κατάθεσης 5-7-2018 (αριθ. καταχ. στο Δικαστήριο ΕΦ ./23-8-2018),

του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ» (Ε.Φ.Κ.Α.), ως καθολικού διαδόχου του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ» (Ο.Α.Ε.Ε.) (άρθρα 53 παρ. 1 και 70 παρ. 9 του ν. 4387/2016, Α΄85), που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από το Διοικητή του, το οποίο παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου……….,

κατά του ………… του ………, κατοίκου Θεσσαλονίκης (οδός …………., αριθ. ., ………..), ως κληρονόμου της αποβιώσασας ………… του ….., για τον οποίο παραστάθηκε η πληρεξούσια δικηγόρος Ελένη Τοπάλη, με δήλωση (άρθρου 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ.),

και κατά της ……………………./2018 οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

Αφού μελέτησε τη δικογραφία, σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο.

1. Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, για την οποία δεν απαιτείται, κατά νόμο, η καταβολή παραβόλου, ζητείται, παραδεκτώς, η εξαφάνιση της ……………../2018 οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία απορρίφθηκε η με αριθ. καταχ. ΠΡ………………./28.9.2009 προσφυγή του πρώην Ο.Α.Ε.Ε. και ήδη εκκαλούντος Ε.Φ.Κ.Α. κατά της ……………(Α) απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) της Περιφερειακής Διεύθυνσης Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης του Ο.Α.Ε.Ε. Με την τελευταία αυτή απόφαση έγινε δεκτή ένσταση της ως άνω αποβιώσασας ασφαλισμένης ……… κατά της ………….. απόφασης του Διευθυντή της παραπάνω Περιφερειακής Διεύθυνσης, απορριπτικής αίτησής της συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας, και κρίθηκε αυτή ασφαλιστικώς ανάπηρη σε ποσοστό 67%, δικαιούμενη έτσι σύνταξη αναπηρίας, για το χρονικό διάστημα από 19.12.2007 έως 31.12.2008.

2. Επειδή, το π.δ. 258/2005 «Καταστατικό του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.)» (Α΄316) ορίζει στο άρθρο 21 ότι «1. Ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε., μετά τη διακοπή του επαγγέλματος λόγω νόσου, δικαιούται σύνταξης λόγω αναπηρίας, εάν έγινε ανάπηρος κατά την έννοια του παρόντος και έχει πραγματοποιήσει πέντε έτη ασφάλισης, από τα οποία δύο έτη μέσα στα πέντε τελευταία έτη πριν από την επέλευση της αναπηρίας ή τη διακοπή της ασφάλισης…. 3. Ο ασφαλισμένος του Ο.Α.Ε.Ε. θεωρείται ανάπηρος για την εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων παραγράφων σε περίπτωση πάθησης ή βλάβης ή εξασθένησης σωματικής ή πνευματικής για εξάμηνη διάρκεια τουλάχιστον, κατά ιατρική πρόβλεψη, εφόσον καταστεί ανίκανος με ποσοστό 67% και άνω, για το επάγγελμα που ασκούσε προ της επέλευσης της αναπηρίας. 4....» και στο άρθρο 22 ότι «1. Αρμόδια για τη διαπίστωση της αναπηρίας, κατά την έννοια της παρ. 3 του άρθρου 21, είναι η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή του Ο.Α.Ε.Ε. του τόπου κατοικίας του ασφαλισμένου, στην οποία παραπέμπεται από το αρμόδιο όργανο του Οργανισμού. 2. Η υγειονομική επιτροπή, που εξετάζει τον ασθενή, αποφαίνεται για το είδος της πάθησής του, τη διάρκεια ανικανότητας και το ποσοστό της αναπηρίας του για το ασφαλιζόμενο επάγγελμα. 3. Την απόφαση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής μπορεί να προσβάλλει ο ασφαλισμένος στη δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή, μέσα σε ένα μήνα από την κοινοποίηση της απόφασης. Την ανωτέρω απόφαση μπορεί να προσβάλλει και ο Οργανισμός ενώπιον της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, .… 5. Ο ασφαλισμένος που συνταξιοδοτήθηκε λόγω αναπηρίας για ορισμένο χρονικό διάστημα, δικαιούται παράταση της συνταξιοδοτήσεώς του, μετά από νέα κρίση της υγειονομικής επιτροπής, στην οποία παραπέμπεται από το αρμόδιο όργανο του Ο.Α.Ε.Ε.… 9…. Επί προσφυγών κατ’ αποφάσεων των πρωτοβάθμιων υγειονομικών επιτροπών αποφαίνονται οι δευτεροβάθμιες υγειονομικές επιτροπές του Οργανισμού, …. 11. Με την προβλεπόμενη από την παρ. 3β του άρθρου 12 του ν. 2676/1999 (1Α΄) Υπουργική Απόφαση θα καθορισθούν οι λεπτομέρειες για τη λειτουργία των Υγειονομικών Επιτροπών». Περαιτέρω, κατ’ εξουσιοδότηση της τελευταίας αυτής διάταξης του άρθρου 12 παρ. 3 του ν. 2676/1999, εκδόθηκε ο Κανονισμός Ασφαλιστικής Λειτουργίας του Ο.Α.Ε.Ε. (Υ.Α. Φ80000/7228/308/2006, Β΄1397), στο άρθρο 25 του οποίου ορίζεται ότι: «…. 2. Οι Πρωτοβάθμιες Υγειονομικές Επιτροπές είναι αρμόδιες για τη διαπίστωση από ιατρικής άποψης της φύσης, των αιτίων, της έκτασης και της διάρκειας της σωματικής ή της πνευματικής πάθησης ή βλάβης ή εξασθένησης του αιτούμενου σύνταξη, είτε ως άμεσα ασφαλισμένου είτε ως μέλους οικογένειας θανόντος ή συνταξιούχου. Η ανικανότητα για εργασία καθορίζεται με βάση αφ’ ενός τη φυσική αναπηρία, αφ’ ετέρου την επίδραση αυτής επί του ασκουμένου επαγγέλματος σε συνδυασμό με την ηλικία του εξεταζομένου, τη δυνατότητα άσκησης άλλου επαγγέλματος και τη δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας του και εκφράζεται σε ποσοστό επί τοις εκατό (%) …. 4. Η γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής υπόκειται σε έφεση ενώπιον της αρμόδιας Δευτεροβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής…. 5…. Η Δευτεροβάθμια Υγειονομική Επιτροπή αποφαίνεται επί εφέσεων ασφαλισμένων ή του Οργανισμού κατά αποφάσεων των Πρωτοβαθμίων Υγειονομικών επιτροπών αυτού, που αναφέρονται στην εξακρίβωση ή βεβαίωση περί της ύπαρξης αναπηρίας και γενικά περί της ανικανότητας προς άσκηση του επαγγέλματος. Μετά την έκδοση της τελικής απόφασης διαβιβάζεται εκ νέου ο φάκελλος στο αρμόδιο ασφαλιστικό όργανο για ενέργεια των δεόντων, επί τη βάσει της απόφασης της Δευτεροβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής, η οποία είναι τελεσίδικη. 6. Οι γνωματεύσεις των Υγειονομικών Επιτροπών είναι έγγραφες και ειδικώς αιτιολογημένες και υποβάλλονται στην Υπηρεσία, στην οποία εκκρεμεί το αίτημα του εξεταζομένου….». Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 1 του ν. 3863/2010 (Α΄115), από 01.01.2011 δημιουργήθηκε στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), για την εξασφάλιση ενιαίας υγειονομικής κρίσης, όσον αφορά τον καθορισμό του βαθμού αναπηρίας των ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών φορέων, για τους οποίους απαιτείται η πιστοποίηση της αναπηρίας, από δε 01.09.2011 καταργήθηκαν όλες οι άλλες Επιτροπές πιστοποίησης αναπηρίας που λειτουργούσαν στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, στις νομαρχίες και στο Δημόσιο.

3. Επειδή, όπως έχει κριθεί, μετά την έναρξη ισχύος του Καταστατικού του Ο.Α.Ε.Ε. (π.δ. 258/2005), την 1.1.2006, τα υγειονομικά όργανα του Οργανισμού (πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες υγειονομικές επιτροπές) είναι πλέον αποκλειστικώς αρμόδια να αποφαίνονται δεσμευτικά για την υγειονομική αλλά και την ασφαλιστική αναπηρία (δηλαδή, την ανικανότητα για το ασφαλιζόμενο επάγγελμα ύστερα από συνεκτίμηση κοινωνικών κριτηρίων) του ασφαλισμένου και δεν καταλείπεται στα ασφαλιστικά όργανα και τα διοικητικά δικαστήρια στάδιο περαιτέρω ουσιαστικής κρίσης επί της ασφαλιστικής αναπηρίας του ασφαλισμένου. Τούτο όμως υπό την προϋπόθεση ότι οι γνωματεύσεις των υγειονομικών οργάνων είναι ειδικώς και πλήρως αιτιολογημένες (ΣτΕ 58/2019, 1841/2018, 2209/2017, 2182/2015 7μ). Σε αντίθετη περίπτωση, όταν μάλιστα τα αρμόδια υγειονομικά όργανα, παρότι υποχρεώνονται προς τούτο με προδικαστική απόφαση, αποφεύγουν ή αδυνατούν να αιτιολογήσουν νομίμως τη γνωμάτευσή τους ή εμμένουν σε πλημμελή αιτιολόγηση αυτής, τότε τα δικαστήρια μπορούν είτε να αναπέμψουν για μία ακόμη φορά την υπόθεση ενώπιον των αρμόδιων υγειονομικών οργάνων, είτε να κρίνουν επί του αιτήματος του ασφαλισμένου, αφού προηγουμένως εκφέρουν κρίση επί των ως άνω θεμάτων, χρησιμοποιώντας τα προς τούτο πρόσφορα αποδεικτικά μέσα, δεδομένου ότι τυχόν παράλειψη ή αδυναμία των υγειονομικών επιτροπών να παράσχουν νομίμως αιτιολογημένη γνωμάτευση δεν επιτρέπεται να αποβεί σε βάρος του ασφαλισμένου (πρβλ. ΣτΕ 1121/2015, 4103/2014, 1544/2013). 

4. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η ως άνω αποβιώσασα ……………. (η οποία κληρονομήθηκε από τον εφεσίβλητο), γεννήθηκε το έτος ………… και ασφαλίσθηκε στον εκκαλούντα Ο.Α.Ε.Ε. (πρώην Τ.Ε.Β.Ε.) για 15 έτη και 11 μήνες (4.775 ημέρες εργασίας), απασχολούμενη με οικοδομικές επιχειρήσεις. Με την ………… αίτησή της προς τον εκκαλούντα Οργανισμό, ζήτησε να της χορηγηθεί σύνταξη αναπηρίας. Έτσι, παραπέμφθηκε προς εξέταση στην αρμόδια Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή (Α.Υ.Ε.), η οποία, με την ………….. γνωμάτευσή της, αποφάνθηκε ότι αυτή παρουσιάζει «Μεσογειακή αναιμία, παρακολούθηση από Μ.Μ.Α. του Γ.Ν. Θεσσαλονίκης “Αγ. Παύλος”, σπληνεκτομή» και προσδιόρισε το ποσοστό τόσο της ιατρικής όσο και της ασφαλιστικής της αναπηρίας σε 70%, για το χρονικό διάστημα από 19.12.2007 έως 31.12.2010. Η Δευτεροβάθμια Υγειονομική Επιτροπή (Β.Υ.Ε.), η οποία επελήφθη κατόπιν έφεσης του εκκαλούντος, με την ………./……. γνωμάτευσή της, αποφάνθηκε ότι η ασφαλισμένη παρουσιάζει «μεσογειακή αναιμία ενδιάμεση, άνευ επιπλοκών από άλλα συστήματα, με όχι συχνές μεταγγίσεις αίματος, συνεπώς το ποσοστό αναπηρίας δεν μπορεί να ξεπεράσει το 45%» και προσδιόρισε το ποσοστό της ασφαλιστικής της αναπηρίας επίσης σε 45%, για το χρονικό διάστημα από 19.12.2007 έως 31.12.2008. Στη συνέχεια, με την ……../……….. απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Συντάξεων της Περιφερειακής Διεύθυνσης Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης του Ο.Α.Ε.Ε., απορρίφθηκε η αίτηση συνταξιοδότησης της ασφαλισμένης, με την αιτιολογία ότι αυτή, σύμφωνα και με την ως άνω γνωμάτευση της Β.Υ.Ε., ήταν ασφαλιστικώς ανάπηρη σε ποσοστό 45%, το οποίο υπολειπόταν του κατά νόμο απαιτούμενου συντάξιμου ποσοστού 67%. Ένσταση της ασφαλισμένης, κατά της απόφασης αυτής του Διευθυντή, έγινε δεκτή, με την ……………(Α) απόφαση της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) της Περιφερειακής Διεύθυνσης Α΄ Τομέα Θεσσαλονίκης του Ο.Α.Ε.Ε., και κρίθηκε αυτή ασφαλιστικώς ανάπηρη σε ποσοστό 67%, δικαιούμενη έτσι σύνταξη αναπηρίας, για το χρονικό διάστημα από 19.12.2007 έως 31.12.2008.

5. Επειδή, επί της με αριθ. καταχ. ΠΡ……………./……………… προσφυγής του πρώην Ο.Α.Ε.Ε. και ήδη εκκαλούντος Ε.Φ.Κ.Α. κατά της τελευταίας αυτής απόφασης της Τ.Δ.Ε., εκδόθηκε κατ’ αρχάς η ………………./2017 προδικαστική απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Με την απόφαση αυτή, αφού κρίθηκε ότι η παραπάνω ………… γνωμάτευση της Β.Υ.Ε. ήταν πλημμελώς αιτιολογημένη και μη δεσμευτική ως προς την ασφαλιστική της κρίση, ενόψει μάλιστα και της μεγάλης απόκλισης του προσδιορισθέντος με αυτή ποσοστού αναπηρίας (45%) σε σχέση με τη γνωμάτευση της Α.Υ.Ε. (70%), αναπέμφθηκε η υπόθεση στην αρμόδια πλέον Β.Υ.Ε. του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), για την έκδοση νέας αιτιολογημένης γνωμάτευσης. Σε εκτέλεση της ως άνω προδικαστικής απόφασης, εκδόθηκε η με αριθμό ………………………/21.09.2017 γνωμάτευση της αρμόδιας Β.Υ.Ε. του ΚΕ.Π.Α., η οποία αποφάνθηκε ότι «για το χρονικό διάστημα από 19/12/2007 έως 31/12/2008 στον ιατρικό φάκελο της ασφαλισμένης δεν υπάρχουν στοιχεία που να μπορεί να τεκμηριωθεί η κατάσταση της υγείας της, δεδομένου ότι σύμφωνα με τον κανονισμό εκτιμήσεως του βαθμού αναπηρίας του 1995 ο οποίος ίσχυε για το εν λόγω διάστημα, το εύρος του ποσοστού κυμαίνεται έως και 70% ανάλογα με την κλινική εικόνα του ασθενούς. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το συνολικό ποσοστό αναπηρίας της ανέρχεται σε 67% κατά ιατρική πρόβλεψη από 19/12/2007 έως 31/12/2008». Κατόπιν αυτού, με την εκκαλούμενη ……………../2018 οριστική απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, κρίθηκε ότι το προσδιορισθέν με την τελευταία αυτή γνωμάτευση της Β.Υ.Ε. του ΚΕ.Π.Α. ποσοστό αναπηρίας 67% της, στο μεταξύ αποβιώσασας, ασφαλισμένης, δεν αφίσταται ουσιωδώς από εκείνο που είχε προσδιορισθεί με την αρχική ως άνω ……….. γνωμάτευση της Α.Υ.Ε. (70%) και, περαιτέρω, η προσφυγή του εκκαλούντος, περί έλλειψης συντάξιμου ποσοστού αναπηρίας της εν λόγω ασφαλισμένης, απορρίφθηκε ως αβάσιμη. Ήδη, με την κρινόμενη έφεση, αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης αυτής και ζητείται η εξαφάνισή της.

6. Επειδή, η τελευταία ως άνω ……… γνωμάτευση της Β.Υ.Ε. του ΚΕ.Π.Α., εκδόθηκε χωρίς την ύπαρξη στον ιατρικό φάκελο της ασφαλισμένης στοιχείων για την κατάσταση της υγείας της και, ακόμη, δεν προσδιόρισε το ποσοστό της ασφαλιστικής (βάσει κοινωνικών κριτηρίων) αναπηρίας αυτής, όπως βάσιμα προβάλλεται με την κρινόμενη έφεση. Επομένως, η γνωμάτευση αυτή είναι πλημμελώς αιτιολογημένη και μη δεσμευτική και, συνεπώς, εσφαλμένα λήφθηκε υπόψη με την εκκαλούμενη απόφαση και απορρίφθηκε βάσει αυτής η προσφυγή του εκκαλούντος, κατά το σχετικό βάσιμο λόγο της κρινόμενης έφεσης.

7. Επειδή, μετά την εκ νέου πλημμελή αιτιολόγηση της ως άνω γνωμάτευσης της Υγειονομικής Επιτροπής, το Δικαστήριο, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικά δεκτά στη μείζονα σκέψη, προβαίνει το ίδιο σε κρίση της ασφαλιστικής αναπηρίας της ασφαλισμένης, με βάση τα στοιχεία του φακέλου. Έτσι, λαμβάνει υπόψη και συνεκτιμά: α) το είδος και τη φύση των ως άνω παθήσεων της ασφαλισμένης «Μεσογειακή αναιμία, παρακολούθηση από Μ.Μ.Α. του Γ.Ν. Θεσσαλονίκης “Αγ. Παύλος”, σπληνεκτομή», β) το υψηλό ποσοστό της ιατρικής της αναπηρίας, σύμφωνα με την - μοναδική μη κριθείσα αναιτιολόγητη - ως άνω …………………. γνωμάτευση της Α.Υ.Ε. (70%), γ) τη μέση ηλικία της κατά τον κρίσιμο χρόνο (50 ετών), δ) την επαγγελματική της απασχόληση (οικοδομικές επιχειρήσεις), ε) τις επικρατούσες συνθήκες εργασίας στη Θεσσαλονίκη, όπου ζούσε και εργαζόταν και στ) την, εξαιτίας των ως άνω παθήσεών της, ιδιαίτερη δυσχέρεια αυτής να συνεχίσει το ίδιο ή άλλο παρεμφερές επάγγελμα. Σημειωτέον ότι η ασφαλισμένη έλαβε σύνταξη αναπηρίας για τα, επόμενα του κρίσιμου, χρονικά διαστήματα από 01.01 έως 31.12.2009, από 01.01.2010 έως 31.12.2012 και από 01.01.2013 έως 31.01.2017 (κατά το οποίο κρίθηκε ότι έχει ποσοστό αναπηρίας 81%, δικαιούμενη και επιδόματος συμπαράστασης), καθώς και ότι, με την ……../2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, υποβλήθηκε σε καθεστώς πλήρους στερητικής δικαστικής συμπαράστασης, λόγω αδυναμίας της να επιμεληθεί του εαυτού της, έως ότου απεβίωσε στις 06.06.2016. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει ότι η ασφαλισμένη, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα από 19.12.2007 έως 31.12.2008, ήταν ασφαλιστικά ανάπηρη σε ποσοστό 67% και, συνεπώς, δικαιούταν, κατ’ άρθρο 21 του π.δ. 258/2005, την αιτούμενη σύνταξη λόγω αναπηρίας, όπως ορθά, αν και με διαφορετική αιτιολογία, κρίθηκε και με την εκκαλούμενη απόφαση, απορριπτομένου του αντίθετου λόγου της έφεσης, ότι η εν λόγω ασφαλισμένη δεν ήταν ασφαλιστικά ανάπηρη σε ποσοστό 67%. Επομένως, μετά την, κατά τα ως άνω, αντικατάσταση της αιτιολογίας της εκκαλούμενης απόφασης, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί (άρθρο 98 παρ. 4 του Κ.Δ.Δ.). Τέλος, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί ο εκκαλών από τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου (άρθρο 275 παρ. 1 εδαφ. πέμπτο του Κ.Δ.Δ.).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Απορρίπτει την έφεση.

Απαλλάσσει τον εκκαλούντα από τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 26-2-2020, όπου και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 13-4-2020.

Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ 

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ