ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΕφ (Ακ) Πατρών 171/2019

Αιγιαλός ή παραλία - Αυθαίρετα κτίσματα - Παραχώρηση χώρου εντός χερσαίας ζώνης λιμένος - Πρωτόκολλο κατεδαφίσεως αυθαίρετων κτισμάτων -.

Αυθαίρετα κτίσματα ανεγειρόμενα εν μέρει ή εν όλω εντός του αιγιαλού ή εντός της θαλάσσης κατεδαφίζονται υποχρεωτικώς. Οι περιλαμβανόμενοι στη χερσαία ζώνη λιμένος χώροι αποτελούν κοινόχρηστους χώρους προοριζόμενους μόνο για έργα και εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν την εμπορική, επιβατική, ναυτιλιακή, τουριστική και αλιευτική κίνηση και γενικότερα τις ανάγκες του λιμένος. Παραχώρηση χώρου εντός της ζώνης αυτής είναι επιτρεπτή μόνο για την εξυπηρέτηση των ανωτέρω αναγκών. Υποχρέωση της Διοίκησης για έκδοση πρωτοκόλλων με τα οποία επιβάλλεται η κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων που ανεγείρονται εντός της εν λόγω ζώνης ανεξαρτήτως του χρόνου κατασκευής τους και του μόνιμου ή μη χαρακτήρα τους. Η έκδοση του πρωτοκόλλου κατεδάφισης δεν προϋποθέτει υπαιτιότητα εκείνων που έχουν ανεγείρει τα κατεδαφιστέα κτίσματα.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός απόφασης: Α171/2019

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Τμήμα 2° Τριμελές

ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 15 Μαρτίου 2019, με δικαστές τους Δημήτριο Καπαρό, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Ανδρέα Σταυρόπουλο-Εισηγητή, Ευαγγελία Ρούτουλα, Εφέτες Δ.Δ. και Γραμματέα τη Φιλομήλα Φούρα, δικαστική υπάλληλο,

για να δικάσει την αίτηση ακυρώσεως με χρονολογία κατάθεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας 27-1-2010 (αριθ. καταθ. ./27-1-2010) και περιέλευσης στο Διοικητικό Εφετείο Πατρών 14-7-2011 (αρ. καταχ. ./14-7-2011):

του ..., κατοίκου Αργοστολίου (οδός ...), ο οποίος με συμβολαιογραφικό έγγραφο όρισε ως πληρεξούσιο του το δικηγόρο του Δ.Σ. Κεφαλληνίας Γεράσιμο Θεοδωράτο, που δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο αλλά παραστάθηκε με την από 12-3-2019 δήλωση του άρθρου 33 παρ. 6 του π.δ. 18/1989 (άρθρο 26 του ν. 4509/2017)

κατά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παραστάθηκε δια της Παρέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Σοφίας Καρυτινού.

Η υπόθεση συζητήθηκε μετά την προεκφώνηση και με ανάγνωση από τον εισηγητή, Ανδρέα Σταυρόπουλο, της σχετικής έκθεσης του.

Κατόπιν τούτου, το Δικαστήριο άκουσε την αντιπρόσωπο του καθού, που ζήτησε την απόρριψη της αιτήσεως.

Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

Αφού μελέτησε τη δικογραφία

Σκέφτηκε κατά το νόμο

1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο, ποσού 100 ευρώ, (βλ. το υπ' αριθμό ., σειράς Α', ειδικό έντυπο παραβόλου), όπως αυτή συμπληρώνεται από το από 12-6-2017 νομίμως κατατεθέν δικόγραφο προσθέτων λόγων (βλ. την υπ' αριθμόν ΠΛ/13-6-2017 πράξη κατάθεσης της Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου), το οποίο επιδόθηκε νομίμως στον καθού η αίτηση (βλ. την υπ' αριθμόν ./14-6-2017 έκθεση επίδοσης του που συντάχθηκε από τη δικαστική επιμελήτρια του Εφετείου Αθηνών ... που διενήργησε την επίδοση αυτή), επιδιώκεται, καθ' ερμηνεία του δικογράφου της, η ακύρωση του υπ' αριθμόν ./18-12-2009 Πρωτοκόλλου Κατεδάφισης Αυθαίρετων Κατασκευών που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Κτηματικής Υπηρεσίας Κεφαλληνίας με το οποίο κλήθηκε ο αιτών να προβεί στην απομάκρυνση όλων των αυθαίρετων κατασκευών και ειδικότερα υπέργειων αντλιών και υπόγειων δεξαμενών εγκατάστασης πρατηρίου υγρών καυσίμων την οποία λειτουργεί στη χερσαία ζώνη λιμένος Αργοστολίου Κεφαλληνίας.

2. Επειδή ο αν. 2344/1940 «Περί αιγιαλού και παραλίας« (ΦΕΚ Α' 154), ο οποίος καταργήθηκε με το άρθρο 34 παρ. 3 του ήδη ισχύοντος ν. 2971/2001 «Αιγιαλός, παραλία κ.λ.π.» (ΦΕΚ Α' 285), όριζε στο άρθρο 14 ότι «Εν εκάστω λιμένι καθορίζεται έκτασις ξηράς και θαλάσσης εν συνεχεία ή διακεκομμένη,εν η το οικείον Λιμενικόν Ταμείον εκτελεί ή προβλέπεται ότι συντόμως θα εκτέλεση τ' αναγκαιούντα δια την εξυπηρέτησιν της εμπορικής, ναυτικής και επιβατικής κινήσεως του λιμένος έργα, υπό του Νόμου χαρακτηριζόμενα ως λιμενικά, ήτις έκτασις καλείται «Ζώνη του Λιμένος» και διακρίνεται εις χερσαίαν και θαλασσίαν» και στο άρθρο 15 ότι «1. Η χερσαία ζώνη αποτελείται από τον αιγιαλόν και τους παρ' αυτόν αναγκαιούντας, δια τα εν τω προηγουμένω άρθρω έργα, παραλιακούς χώρους........». Εξάλλου, ο ν. 2971/2001 ορίζει, στο άρθρο 1, ότι «αιγιαλός» είναι «η ζώνη της ξηράς, που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της» (παράγραφος 1), ότι «παραλία» είναι «η ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, καθορίζεται δε σε πλάτος μέχρι και πενήντα (50) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα» (παράγραφος 2), ότι «λιμένας» είναι «η ζώνη ξηράς και θάλασσας μαζί με έργα και εξοπλισμό, που επιτρέπουν κυρίως την υποδοχή κάθε είδους πλωτών μέσων και σκαφών αναψυχής, τη φορτοεκφόρτωση, αποθήκευση, παραλαβή και προώθηση των φορτίων τους, την εξυπηρέτηση επιβατών και οχημάτων και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις θαλάσσιες μεταφορές» (παράγραφος 7) και ότι «φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα» είναι «κάθε δημόσιος φορέας ή φορέας της Αυτοδιοίκησης ή ιδιωτικός ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης και της εκμετάλλευσης λιμένα» (παράγραφος 9). Ο νόμος αυτός ορίζει, επίσης, στο άρθρο 14, μεταξύ άλλων, ότι «η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης αιγιαλού, παραλίας ... για την εκτέλεση έργων που εξυπηρετούν εμπορικούς, βιομηχανικούς, συγκοινωνιακούς, λιμενικούς ή άλλου είδους σκοπούς, που προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις, γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών κατά τη διαδικασία που προβλέπει η επόμενη παράγραφος .» (παρ. 1), ότι «α) Ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει αίτηση προς την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, η οποία συνοδεύεται από τεχνικό φάκελο σύμφωνα ι) Η Κτηματική Υπηρεσία διαβιβάζει μέσα σε προθεσμία ενός (1) μηνός το σχετικό φάκελο στους παρακάτω αναφερόμενους για να διατυπώσουν μέσα σε προθεσμία τριών (3) μηνών τη γνώμη τους, κατά τις αρμοδιότητες καθενός για την εκτέλεση των έργων:......» (παρ. 2), ότι «η κατασκευή των έργων, που απαιτούνται στο πλαίσιο της παραπάνω παραχώρησης, γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόν άρθρου, τηρουμένων των γενικών και ειδικών πολεοδομικών διατάξεων, καθώς και των οικείων διατάξεων για τους λιμένες. Η κατασκευή των έργων δεν μπορεί να αρχίσει εάν προηγουμένως η απόφαση παραχώρησης δεν κατατεθεί στην αρμόδια Λιμενική αρχή και δεν εκδοθεί από αυτή σχετική, αστυνομικής φύσεως, άδεια.....» (παρ. 7) Περαιτέρω, ο ίδιος νόμος, στην παράγραφο 1 του άρθρου 18, το οποίο τιτλοφορείται «Ζώνη Λιμένα», ορίζει τα εξής: «Σε κάθε παράκτια περιοχή, όπου κατά τις κείμενες διατάξεις συντρέχει λόγος δημιουργίας ή επέκτασης λιμένα, καθορίζεται έκταση ξηράς και θάλασσας, συνεχής ή διακεκομμένη, στην οποία ο αρμόδιος φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα μπορεί να εκτελέσει, σύμφωνα με τις διατάξεις περί εκτελέσεως δημοσίων έργων, τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας περί λιμενικών ταμείων και στα πλαίσια της ανάπτυξης του λιμενικού δυναμικού της χώρας, έργα που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση της εμπορικής, επιβατικής, ναυτιλιακής, τουριστικής και αλιευτικής κίνησης και γενικότερα της εύρυθμης λειτουργίας του λιμένα. Η έκταση αυτή καλείται ζώνη λιμένα και διακρίνεται σε χερσαία και θαλάσσια...3. Για την έναρξη εκτέλεσης των έργων της παραγράφου 1 απαιτείται άδεια της αρμόδιας λιμενικής αρχής». Περαιτέρω, στην παράγραφο 1 του άρθρου 19 του αυτού πάντοτε νόμου, το οποίο τιτλοφορείται «Χερσαία ζώνη λιμένα», προβλέπεται ότι «η χερσαία ζώνη λιμένα αποτελείται από τον αιγιαλό και τους αναγκαιούντες συνεχόμενους παραλιακούς χώρους για την εκτέλεση των έργων που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο (.....)», ενώ στην παράγραφο 1 του άρθρου 22, τιτλοφορούμενου «Καθεστώς χερσαίων χώρων ζώνης λιμένα», ορίζεται ότι «οι χώροι και όλα εν γένει τα κτήματα, που περιλαμβάνονται στη ζώνη λιμένα είναι κοινόχρηστα δημόσια κτήματα και ανήκουν στο Δημόσιο κατά κυριότητα, η χρήση όμως και η εκμετάλλευση τους ανήκει στον οικείο φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα...». Επίσης, το άρθρο 24 του ως άνω νόμου, τιτλοφορούμενο «Παραχωρήσεις χώρων ζώνης λιμένα», όπως η παρ. 2 αυτού αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 34 του ν. 3153/2003 (Α' 153), ορίζει τα εξής: «1. Επιτρέπεται ο φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα με απόφαση της διοίκησης του, που εγκρίνεται, μετά από σύμφωνη γνώμη του ΓΕΝ. και του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, από το Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, να παραχωρεί, με αντάλλαγμα και για ορισμένο χρονικό διάστημα τη χρήση χώρων που βρίσκονται μέσα στη ζώνη λιμένα.... Στην απόφαση παραχώρησης καθορίζεται το αντάλλαγμα για τη χρήση των ανωτέρω χώρων, καθώς και οι λοιποί όροι της παραχώρησης. 2. Για παραχωρήσεις απλής χρήσης των χώρων της χερσαίας ζώνης λιμένα χρονικής διάρκειας μικρότερης των τριών ετών, που δεν συνοδεύονται από οποιοδήποτε έργο μόνιμης ή προσωρινής φύσης, δεν απαιτούνται οι γνώμες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και του Γ.Ε.Ν., αλλά μόνο απόφαση του αρμόδιου φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, η οποία εγκρίνεται από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας... 3.....». Τέλος, στο άρθρο 27 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι: «....2.Τα πάσης φύσεως κτίσματα και εν γένει κατασκευάσματα, τα οποία έχουν ανεγερθεί ή θα ανεγερθούν χωρίς άδεια στον αιγιαλό ή την παραλία, μετά τον καθορισμό και τη συντέλεση των απαλλοτριώσεων των άρθρων 7 και 10 κατεδαφίζονται, ανεξάρτητα από το χρόνο ανέγερσης τους ή αν κατοικούνται ή άλλως πως χρησιμοποιούνται. Εξαιρούνται κτίσματα και κατασκευάσματα που τελούν υπό την προστασία του Υπουργείου Πολιτισμού. Προς τούτο ο προϊστάμενος της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας εκδίδει πρωτόκολλο κατεδάφισης, το οποίο κοινοποιεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2717/1999 «Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας», σε εκείνον που έχει ανεγείρει αυθαιρέτως, ο οποίος οφείλει εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση να κατεδαφίσει τα κτίσματα και να άρει τα πάσης φύσεως κατασκευάσματα από τον αιγιαλό ή την παραλία. 3.....4. 5.....6. Η κατεδάφιση ενεργείται με ευθύνη του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας και σε περίπτωση αδυναμίας με τεχνική υποστήριξη που διατίθεται από την Τεχνική Υπηρεσία της αρμόδιας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ύστερα από αίτημα του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας. Η κατεδάφιση γίνεται σύμφωνα με τις πολεοδομικές διατάξεις, κατόπιν πρότασης του προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας. Η δαπάνη κατεδάφισης βαρύνει αυτόν που έχει ανεγείρει αυθαιρέτως και εισπράττεται ως δημόσιο έσοδο κατά τις διατάξεις περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων. 7.„,.8.... ».Εξάλλου, στην παράγραφο 1 του άρθρου 7 του ν.δ. 2942/1954 (Α' 211), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 4 του άρθρου 2 του ν. 2575/1998 (Α' 23), ορίζεται ότι: «Η χρήση και εκμετάλλευση των χώρων της "ζώνης λιμένος" [...] ανήκει στο Λιμενικό Ταμείο, το οποίο δικαιούται να προβαίνει με αντάλλαγμα σε προσωρινές παραχωρήσεις της χρήσης προς φυσικά ή νομικά πρόσωπα με απόφαση της Λιμενικής Επιτροπής, που εγκρίνεται από τον οικείο Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, μετά από σύμφωνη γνώμη του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (Υ.Ε.Ν.). Εάν η παραχώρηση γίνεται για χρονική περίοδο μικρότερη του έτους και δεν συνδέεται με την εκτέλεση οποιασδήποτε μορφής έργου μόνιμου χαρακτήρα, δεν απαιτείται η γνώμη αυτή». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι αυθαίρετα κτίσματα, ανεγειρόμενα εν μέρει ή εν όλω εντός του αιγιαλού ή της παραλίας ή εντός της θαλάσσης, κατεδαφίζονται υποχρεωτικώς. Οι διατάξεις αυτές, ειδικές σε σχέση με τις γενικές διατάξεις περί αυθαιρέτων κατασκευών, αποσκοπούν στην άμεση και αποτελεσματική προστασία του αιγιαλού και του θαλασσίου χώρου και επιβάλλουν την αποκατάσταση της μορφής τους, η οποία έχει αλλοιωθεί με την χωρίς άδεια ανέγερση πάσης φύσεως τεχνικού έργου, κτίσματος ή κατασκευάσματος (πρβλ. ΣτΕ 911/2017, ΣτΕ 936/2016, 4248/2009, 1893/2009, 826/2009, 3587/2007).

3. Επειδή, περαιτέρω, όπως προκύπτει από την παρατεθείσα ανωτέρω διάταξη του άρθρου 19 παράγραφος 1 του ν. 2971/2001, αλλά και την προγενέστερη του άρθρου 15 του α.ν. 2344/1940, η χερσαία ζώνη λιμένος περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τον αιγιαλό (πρβλ. ΣτΕ 2247/2011, 2183/2005, 205/2004). Εξ άλλου, όπως προκύπτει από τις ανωτέρω διατάξεις τόσο του προϊσχύσαντος α.ν. 2344/1940, όσο και του ήδη ισχύοντος ν. 2971/2001, σε συνδυασμό με το άρθρο 137 παρ. 1 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, οι περιλαμβανόμενοι στη χερσαία ζώνη λιμένος χώροι (αιγιαλός και συνεχόμενοι παραλιακοί) αποτελούν κοινόχρηστους χώρους, προοριζόμενους μόνο για έργα και εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν την εμπορική, επιβατική, ναυτιλιακή, τουριστική και αλιευτική κίνηση και γενικότερα τις λειτουργικές ανάγκες του λιμένος και, επομένως, παραχώρηση χώρου εντός της ζώνης αυτής είναι επιτρεπτή μόνο για την εξυπηρέτηση των ανωτέρω αναγκών (ΣτΕ 2274/2011, βλ. ΣτΕ 2913/1968, 1358/2001, 3397/2001, 2500/2009, πρβλ. ΣτΕ 2088/2003). Η ανωτέρω παραχώρηση επιτρέπεται πάντοτε για ορισμένο χρονικό διάστημα, με απόφαση του φορέα διοικήσεως του λιμένος ύστερα από έγκριση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας και σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας [YEN] και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού [ΓΕΝ], κατά το άρθρο 24 του ν. 2971/2001, το οποίο ορίζει ότι δεν απαιτούνται οι σύμφωνες αυτές γνώμες μόνον εάν η παραχώρηση είναι διάρκειας μικρότερης των τριών ετών και δεν συνοδεύεται «από οποιοδήποτε έργο μόνιμης ή προσωρινής φύσης». Τα έργα δε για την εξυπηρέτηση των αναγκών του λιμένος εκτελούνται από τον οικείο φορέα διοικήσεως του λιμένος, κατόπιν εγκρίσεως του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, η οποία εκδίδεται μετά από σύμφωνη γνώμη των Υπουργείων Εμπορικής Ναυτιλίας και Πολιτισμού και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και πάντως για την εκτέλεση τους απαιτείται κατά την παρ. 7 του άρθρου 14 και την παρ. παρ. 3 του άρθρου 18 άδεια της αρμόδιας λιμενικής αρχής. Αποτελεί, εξάλλου, υποχρέωση της Διοίκησης η έκδοση των σχετικών πρωτοκόλλων, με τα οποία επιβάλλεται η κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων που ανεγείρονται εντός της εν λόγω ζώνης ανεξαρτήτως του χρόνου κατασκευής τους και του μονίμου ή μη χαρακτήρα τους, το δε πρωτόκολλο κατεδάφισης είναι πράξη πραγματοπαγής και, συνεπώς, η έκδοση του δεν προϋποθέτει υπαιτιότητα εκείνων που έχουν ανεγείρει τα κατεδαφιστέα κτίσματα (ΣτΕ 936/2016, 4790/2013, πρβλ. ΣτΕ 1880/2010, 3967/2008, 2048/2000, 571/1999, 374/1999, 3333/1983).

4. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών διατηρεί επιχείρηση πρατηρίου υγρών καυσίμων εντός της κοινόχρηστης χερσαίας ζώνης λιμένα Αργοστολίου Κεφαλονιάς, ειδικότερα δε επί της οδού .... Η εν λόγω επιχείρηση αρχικά λειτουργούσε στο όνομα της ..., στην οποία χορηγήθηκε η σχετική άδεια λειτουργίας με την υπ' αριθμόν ./28-2-1977 απόφαση του Νομάρχη Κεφαλληνίας, στη συνέχεια δε με την υπ' αριθμόν ./19-5-2005 απόφαση του ίδιου Νομάρχη χορηγήθηκε στον αιτούντα η άδεια λειτουργίας του εν λόγω πρατηρίου, το οποίο, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει πέντε υπέργειες μόνιμες ηλεκτρικές αντλίες (δύο διπλές και μια μονή) και πέντε υπόγειες δεξαμενές υγρών καυσίμων. Στον αιτούντα στη συνέχεια χορηγούνταν από το Λιμενικό Ταμείο Κεφαλληνίας άδειες χρήσης λιμενικού χώρου, ετήσιας διάρκειας, μεταξύ των οποίων και η υπ' αριθμόν ./10-4-2009 άδεια, λήξης την 31/12/2009, για τη χρήση επιφάνειας λιμενικού χώρου 30 τ.μ. για τις ανάγκες του πρατηρίου του, η οποία βρισκόταν έμπροσθεν του πρατηρίου του. Ακολούθως, η Λιμενική Επιτροπή του Λιμενικού Ταμείου Κεφαλληνίας, αφού έλαβε υπόψη και το σχετικό από μηνός Αυγούστου 2009 τοπογραφικό διάγραμμα που συνέταξε ο πολιτικός μηχανικός ..., σύμφωνα με το οποίο οι ανωτέρω υπέργειες μόνιμες ηλεκτρικές αντλίες (δύο διπλές και μια μονή) και πέντε υπόγειες δεξαμενές υγρών καυσίμων καταλάμβαναν συνολικό χώρο 59,48 τ. μ επί του παρακείμενου στο ανωτέρω πρατήριο πεζοδρομίου και ειδικότερα εμβαδόν 28,36 τ.μ στην πρόσοψη του και εμβαδόν 31,12 τ.μ στην πρόσοψη του όμορου καταστήματος (οπωροπωλείου), με την υπ' αριθμόν ./12-10-2009 πράξη της αποφάσισε αφενός την τροποποίηση της σχετικής άδειας που είχε χορηγηθεί στον αιτούντα, μειώνοντας τον χώρο που είχε παραχωρηθεί κατά χρήση σε αυτόν από τα 30 στα 28,36 τ.μ., και αφετέρου την αποστολή εγγράφου στην Κτηματική Υπηρεσία Νομού Κεφαλληνίας, προκειμένου να εκδώσει κατά του αιτούντος πράξη διοικητικής αποβολής, για το χώρο που καταλαμβάνει το πρατήριο πέραν της προσόψεως του. Σε συμμόρφωση με την απόφαση αυτή εκδόθηκε η υπ' αριθμόν ./2-11-2009 πράξη του Λιμενικού Ταμείου Κεφαλληνίας με την οποία τροποποιήθηκε η υπ' αριθμόν ./10-4-2009 άδεια χρήσεως του λιμενικού χώρου. Περαιτέρω, ο Προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας Κεφαλληνίας, λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, ότι στη συγκεκριμένη περιοχή υφίσταται χερσαία ζώνη λιμένος βάσει της ./31-7-1934 απόφασης του Υπουργού Συγκοινωνιών, ότι για την κατασκευή των ως άνω εγκαταστάσεων δεν υπάρχουν σχετικές άδειες και ότι το Λιμενικό Ταμείο είχε παραχωρήσει μόνο τη χρήση του επίδικου χώρου στον αιτούντα, και συνεκτιμώντας, περαιτέρω, το από 8-12-2009 σχετικό απολογητικό υπόμνημα του αιτούντος, εξέδωσε το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο, με το οποίο κλήθηκε αυτός να προέλθει, εντός 30 ημερών από την κοινοποίηση του πρωτοκόλλου, στην κατεδάφιση των υπαρχόντων στον προαναφερόμενο χώρο της χερσαίας ζώνης λιμένα κατασκευών (υπέργειων αντλιών και υπόγειων δεξαμενών).

Εξάλλου, με το υπ' αριθμόν ./18-12-2009 Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής του ίδιου Προϊσταμένου διατάχθηκε η αποβολή του αιτούντος από τον ίδιο χώρο, εμβαδού 59,48 τ.μ., ενώ με το υπ' αριθμόν ./18-12-2009 Πρωτόκολλο Καθορισμού Αποζημίωσης Αυθαίρετης Χρήσης του Προϊσταμένου αυτού καταλογίστηκε εις βάρος του αποζημίωση λόγω αυθαίρετης χρήσης δημοσίου κτήματος, συνολικού ύψους 9.706 ευρώ. Ήδη, ο αιτών, με την κρινόμενη αίτηση, όπως αυτή αναπτύσσεται με το υπόμνημα του, καθώς και το παραδεκτώς κατατεθέν δικόγραφο προσθέτων λόγω αυτής, αμφισβητεί τη νομιμότητα του προσβαλλόμενου πρωτοκόλλου και επιδιώκει την ακύρωση του.

5. Επειδή, προβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο είναι άκυρο, διότι στερείται νόμιμης και επαρκούς αιτιολογίας (δεν περιγράφονται οι φερόμενες ως αυθαίρετες κατασκευές, το είδος και η ακριβή θέση τους και ο τρόπος προσδιορισμού της χερσαίας ζώνης). Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο περιέχει όλα τα απαραίτητα από το νόμο στοιχεία ώστε να είναι επαρκώς αιτιολογημένο, κατά τα λοιπά δε η αιτιολογία του συμπληρώνεται από τα λοιπά στοιχεία της δικογραφίας επί των οποίων αυτό ερείδεται (τοπογραφικό διάγραμμα ..., λοιπά έγγραφα που περιγράφουν τις επίδικες εγκαταστάσεις, απόφαση καθορισμού της χερσαίας ζώνης λιμένα στην περιοχή).

6. Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ότι δεν υφίσταται εν προκειμένω νόμιμος καθορισμός της χερσαίας ζώνης λιμένα Αργοστολίου, διότι η υπ' αριθμό ./1934 απόφαση του Υπουργού Συγκοινωνιών με την οποία εγκρίθηκε η απόφαση της οικείας Επιτροπής δεν αναθεωρήθηκε σύμφωνα της διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 23 του α.ν 2344/1940 με απόφαση του Υπουργού Συγκοινωνιών, που, επιπροσθέτως, δημοσιεύεται υποχρεωτικώς στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, γεγονός που εν προκειμένω δεν συνέβη και, συνεπώς, δεν παρήγαγε έννομα αποτελέσματα. Επικαλείται δε ο αιτών προς απόδειξη του ισχυρισμού του αυτού και προσκομίζει την ήδη αμετάκλητη υπ' αριθμόν 803/2011 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κεφαλληνίας με την οποία έγινε δεκτό ότι δεν υφίσταται νόμιμος καθορισμός της οριογραμμής της χερσαίας ζώνης του λιμένα Αργοστολίου λόγω της μη δημοσίευσης στο ΦΕΚ της προαναφερόμενης υπουργικής απόφασης. Τον ισχυρισμό αυτό αντικρούει η διάδικη αρχή προβάλλοντας ότι ο καθορισμός της χερσαίας ζώνης λιμένα Αργοστολίου, που έγινε με την προαναφερόμενη απόφαση του Υπουργού Συγκοινωνιών, είναι, όπως προκύπτει από σειρά εγγράφων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (τα οποία ρητώς αναφέρονται), ακόμη σε ισχύ, ουδέποτε δε ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε, ενώ οι αποφάσεις καθορισμού χερσαίας ζώνης λιμένα, ως πράξεις ατομικές γενικού περιεχομένου, δεν απαιτείται να δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και συνεπώς, είναι εκτελεστές από την έκδοση τους. Ο λόγος αυτός, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι το κύρος της παραπάνω υπ' αριθμόν 58193/1934 απόφασης του Υπουργού Συγκοινωνιών περί εγκρίσεως της απόφασης της αρμόδιας Επιτροπής καθορισμού της χερσαίας ζώνης λιμένα Αργοστολίου, ενόψει του χαρακτήρα της ως πράξης γενικού περιεχομένου, δεν μπορεί να εξεταστεί παρεμπιπτόντως στο πλαίσιο της παρούσας δίκης (ΣτΕ 4790/2013, 2402/2009, 1931/2008). Για το λόγο δε αυτό αλυσιτελώς ισχυρίζεται ότι με την προσκομιζόμενη από αυτόν υπ' αριθμόν 803/2011 ήδη αμετάκλητη απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κεφαλληνίας κρίθηκε ότι δεν υφίσταται νόμιμος καθορισμός της οριογραμμής της χερσαίας ζώνης του λιμένα Αργοστολίου λόγω της μη δημοσίευσης στο ΦΕΚ της προαναφερόμενης υπουργικής απόφασης.

7. Επειδή, ακολούθως, προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ότι μη νομίμως με το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο χαρακτηρίζεται ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι επίδικες εγκαταστάσεις ως χώρος χερσαίας ζώνης λιμένα, καθότι αυτός στην πραγματικότητα βρίσκεται εντός του σχεδίου πόλεως και συγκεκριμένα εντός του οικοδομικού τετραγώνου (Ο.Τ.) 185 του σχεδίου πόλεως Αργοστολίου. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας και ειδικότερα από τις ετήσιας διάρκειας άδειες χρήσης λιμενικού χώρου που χορηγήθηκαν στον αιτούντα, ο χώρος αυτός βρίσκεται στη χερσαία ζώνη του λιμένα Αργοστολίου.

8. Επειδή, στη συνέχεια, προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ότι η Κτηματική Υπηρεσία Κεφαλληνίας αορίστως επικαλείται ότι δεν υπάρχουν άδειες για την εκτέλεση των ως άνω έργων στη χερσαία ζώνη λιμένα, καθόσον δεν εξειδικεύει το είδος των απαιτούμενων για την κατασκευή τους αδειών, και την αρχή από την οποία έπρεπε να εκδοθούν, ενώ αποσιωπά το γεγονός της προσκομίσεως των αδειών κατασκευής τους, τις εγκρίσεις από τις αρμόδιες αρχές (Δήμο Αργοστολίου, Πολεοδομία Αργοστολίου, Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Νομαρχίας Κεφαλληνίας, Διεύθυνση Μεταφορών Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κεφαλληνίας), αλλά και την ./19-5-2005 απόφαση του Νομάρχη Κεφαλληνίας και Ιθάκης, στην οποία αναφέρεται ότι του χορηγείται «άδεια λειτουργίας διάθεσης υγρών καυσίμων», δηλαδή, πρατηρίου, αναγκαία συνθήκη του οποίου είναι η ύπαρξη δεξαμενών και αντλιών. Τον ισχυρισμό αυτό αντικρούει η διάδικη αρχή με την έκθεση απόψεων της, ισχυριζόμενη ότι καμία άδεια δεν χορηγήθηκε από το Λιμενικό Ταμείο Κεφαλληνίας για την κατασκευή των ως άνω αυθαίρετων κατασκευών στον κοινόχρηστο χώρο της χερσαίας ζώνης λιμένα, ούτε το έτος 1971 (στον αρχικό εκμεταλλευτή), ούτε μεταγενεστέρως τον αιτούντα, που αντικατέστησε και τροποποίησε τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις (μείωσε τον αριθμό τους), δοθέντος ότι οι μόνες άδειες που του χορηγήθηκαν αφορούσαν απλώς τη χρήση του χώρου. Ενόψει του ότι από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι μετά τη χορήγηση, με την υπ' αριθμό ./19-5-2005 απόφαση του Νομάρχη Κεφαλληνίας, στον αιτούντα άδειας λειτουργίας του πρατηρίου του, χορηγήθηκαν σε αυτόν από το Λιμενικό Ταμείο Κεφαλληνίας άδειες μόνο για τη χρήση λιμενικού χώρου, εμβαδού 30 τ.μ. και εν συνεχεία 28,36 τ.μ έμπροσθεν του πρατηρίου του, ετήσιας διάρκεια και όχι άδειες για τις επίδικες εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης του πρατηρίου του (πέντε υπέργειες αντλίες και πέντε υπόγειες δεξαμενές), όπως απαιτείται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 7, 18 παρ. 1 και 3 και 24 παρ. 1 του ν. 2971/2001, ο ανωτέρω λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Για τον ίδιο ως ανωτέρω λόγο, αβασίμως διατείνεται ο αιτών ότι οι επίμαχες κατασκευές αφορούν μόνιμες εγκαταστάσεις, που κατασκευάσθηκαν το έτος 1971 κατόπιν σχετικής άδειας και ειδικότερα ότι η νομιμότητα τους εδράζεται στην από 25/6/1971 άδεια χρήσεως πεζοδρομίου από το Δήμο Αργοστολίου, πλάτους ενός μέτρου και μήκους δώδεκα μέτρων, η οποία χορηγήθηκε στην αρχική ιδιοκτήτρια του πρατηρίου ..., στην από 4/11/1997 έκθεση της Επιτροπής διενέργειας αυτοψίας της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας Κεφαλληνίας για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας πρατηρίου υγρών καυσίμων στο τελευταίο αυτό πρόσωπο, η οποία (Επιτροπή), εξακρίβωσε ότι ο χώρος πληροί όλες τας προϋποθέσει του 464/1970 Β.Δ/τος, για τη χορήγηση της εν λόγω άδειας και στο από 1971 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ..., στο οποίο αποτυπώνεται το διάγραμμα συνδέσεως των εν λόγω νομίμως υφιστάμενων δεξαμενών και αντλιών, και κατατέθηκε το ίδιο έτος στην Δ/νση Συγκοινωνιών της Νομαρχίας Κεφαλληνίας.

9. Επειδή, επιπλέον, προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ότι η αρχική κατασκευή και τοποθέτηση των υπέργειων και υπόγειων επίδικων εγκαταστάσεων έλαβε χώρα ήδη από το έτος 1971 από τους αρχικούς εκμεταλλευτές, με τις κάθε φορά απαιτούμενες δημοτικές και νομαρχιακές εγκρίσεις, ο αιτών, δε, συνεχίζει νομίμως τη λειτουργία του πρατηρίου, καταβάλλοντος το οριζόμενο κατ' έτος από το Λιμενικό Ταμείο αντάλλαγμα χρήσεως, και, συνεπώς, η εκ των υστέρων έκδοση του προσβαλλόμενου πρωτοκόλλου πλήττει την αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης, ενώ αντιβαίνει και στις αρχές του κράτους δικαίου και κάθε έννοιας της χρηστής διοικήσεως. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος αβάσιμος, διότι, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στην τρίτη σκέψη της παρούσας, ο χρόνος κατασκευής ενός αυθαιρέτου κτίσματος δεν επηρεάζει τη νομιμότητα του εκδιδόμενου πρωτοκόλλου κατεδαφίσεως, ούτε, εξάλλου, ασκεί επιρροή η πάροδος μακρού χρόνου από την ανέγερση του. Περαιτέρω, εφόσον η έκδοση του προσβαλλόμενου πρωτοκόλλου αποτελεί προϊόν δέσμιας αρμοδιότητας και όχι διακριτικής ευχέρειας, αβασίμως ισχυρίζεται ο αιτών ότι έλαβε χώρα παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης (Σ.τ.Ε. 1156/2014, 2105/2013, 222/2016).

Περαιτέρω, αβασίμως ο αιτών προβάλλει ότι λόγω χορήγησης των σχετικών εγκρίσεων από τις δημοτικές και νομαρχιακές αρχές του δημιουργήθηκε του δημιουργήθηκε δικαιολογημένη πεποίθηση περί της νομιμότητας των επίδικων κατασκευών, καθότι, σύμφωνα με τις διατάξεις που προεκτέθηκαν και την ερμηνεία τους, οποιαδήποτε επέμβαση στη χερσαία ζώνη λιμένα απαιτεί την προηγούμενη άδεια.

10. Επειδή, επιπρόσθετα, προβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση ότι είναι μη νόμιμη η έκδοση του προσβαλλόμενου πρωτοκόλλου, διότι οι δήθεν αυθαίρετες κατασκευές δεν εμπίπτουν στην έννοια έργου εκτελούμενου στη χερσαία ζώνη λιμένα, ούτε συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις του άρθρου 14 του Ν. 2971/2001, διότι πρόκειται για πρόχειρες κατασκευές που απλώς επικάθονται και δεν δημιουργείται σταθερή σύνδεση τους με το έδαφος. Τον ισχυρισμό αυτό αντικρούει η διάδικη αρχή ισχυριζόμενη ότι οι χώροι που περιλαμβάνονται σε ζώνη λιμένα είναι κοινόχρηστα δημόσια κτήματα που ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο και επομένως, σε περίπτωση υπάρξεως επ' αυτών αυθαίρετων κατασκευών, λαμβάνονται τα προβλεπόμενα από το άρθρο 27 παρ. 2 του Ν. 2971/2001 μέτρα προστασίας (κατεδάφιση των αυθαιρέτων). Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, όπως εκτίθεται στην τρίτη σκέψη της παρούσας, κατά το άρθρο 27 του ως άνω νόμου, τα πάσης φύσεως κτίσματα ή κατασκευάσματα που έχουν ανεγερθεί στον αιγιαλό κ.λπ. χωρίς άδεια είναι κατεδαφιστέα χωρίς να γίνεται διάκριση σε μόνιμες και σταθερές ή πρόχειρες κατασκευές.

11. Επειδή, τέλος, ο αιτών προβάλλει δικαίωμα κυριότητας του επί του χώρου στον οποίο φέρονται ότι έχουν ανεγερθεί οι επίδικες κατασκευές. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι είναι αναληθές ότι προέβη σε αυθαίρετες κατασκευές στη χερσαία ζώνη λιμένα καθόσον, δυνάμει του ./2004 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αργοστολίου ..., είναι αποκλειστικός κύριος, νομέας και κάτοχος του ακινήτου που βρίσκεται στην οδό ..., στην πρόσοψη του οποίου υφίσταται κοινόχρηστο πεζοδρόμιο, ενώ βάσει του ./2009 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αργοστολίου ... περιήλθε σε αυτόν ποσοστό 34,17% εξ αδιαιρέτου του όμορου ακινήτου (ισόγειο) στη νοητή προέκταση του οποίου μέχρι τη λεωφόρο …, υφίσταται ομοίως κοινόχρηστο πεζοδρόμιο, ο δε χώρος μπροστά και από τα δύο αυτά ακίνητα, στο οποίο νομίμως έχουν τοποθετηθεί οι επίμαχες εγκαταστάσεις έχει συνολικό εμβαδόν 30 τ.μ. (μήκος 17,24 μ. και πλάτος 1, 74 μ.), καθώς και ότι οι δύο από τις πέντε επίδικες υπόγειες δεξαμενές βρίσκονται στο κάτω μέρος του πεζοδρομίου που βρίσκεται από το ακίνητο της αποκλειστικής του κυριότητας, ενώ οι υπόλοιπες τρεις κάτω από το ακίνητο του οποίου είναι συνιδιοκτήτης, όλες δε οι δεξαμενές και οι αντλίες καταλαμβάνουν συνολική επιφάνεια 30 τ.μ., πέραν των οποίων ουδέποτε έκανε χρήση. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αλυσιτελής, διότι, εφόσον ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι ανωτέρω κατασκευές βρίσκεται εντός των ορίων της χερσαίας ζώνης λιμένα Αργοστολίου, όπως αυτά καθορίστηκαν με την υπ' αριθμό 58193/1934 απόφαση του Υπουργού Συγκοινωνιών, το ζήτημα αν ο χώρος αυτός είναι ιδιωτικός ή όχι δεν ασκεί επιρροή επί του χαρακτηρισμού των επίμαχων κατασκευών ως αυθαίρετων και κατεδαφιστέων (ΣτΕ 4812/2013, 1529/2008, 1957, 956/2007, 4222/2005 κ.α.).

12. Επειδή, εξάλλου, ο αιτών υποστηρίζει με το νομίμως κατατεθέν δικόγραφο των προσθέτων λόγων της υπό κρίση αίτησης του ότι με την ήδη αμετάκλητη υπ' αριθμό 348/2011 απόφαση του ίδιου Πλημμελειοδικείου κηρύχθηκε αθώος της κατηγορίας ότι, κατά παράβαση της διάταξης της παρ. 1 του άρθρου 29, επέφερε κατ' εξακολούθηση με πρόθεση χωρίς άδεια μεταβολή σε ζώνη λιμένα με την αυθαίρετη διατήρηση εγκαταστάσεων πρατηρίου υγρών καυσίμων, εμβαδού 59,48 τ.μ. και ότι η εν λόγω απόφαση δεσμεύει το παρόν δικαστήριο, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 17 του ν. 4446/2016, με την οποία αντικαταστάθηκε η παρ. 2 του άρθρου 5 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας με την πρόβλεψη ότι «1. Τα δικαστήρια δεσμεύονται από τις αποφάσεις άλλων διοικητικών δικαστηρίων, κατά το μέρος που αυτές αποτελούν Δεδικασμένο, σύμφωνα με όσα ορίζουν οι σχετικές διατάξεις. 2. Τα δικαστήρια .......Δεσμεύονται επίσης από τις αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων ως προς την ενοχή του δράστη, από τις αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις, καθώς και από τα αμετάκλητα αποφαινόμενα να μην γίνει η κατηγορία βουλεύματα, εκτός εάν η απαλλαγή στηρίχθηκε στην έλλειψη αντικειμενικών ή υποκειμενικών στοιχείων που δεν αποτελούν προϋπόθεση της διοικητικής παράβασης». Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι με την ανωτέρω απόφαση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό και το διατακτικό της, ο αιτών απαλλάχθηκε της κατηγορίας της με πρόθεση μεταβολής της ζώνης του λιμένα Αργοστολίου με τη διατήρηση αυθαίρετων κατασκευών (πέντε υπόγειων δεξαμενών και πέντε υπέργειων αντλιών) εμβαδού 59,48 τ.μ ευρισκόμενων στην ως άνω χερσαία ζώνη λιμένα με την αιτιολογία ότι αυτές προϋπήρχαν ήδη από το έτος 1971 στο όνομα της ... στην οποία είχαν χορηγηθεί οι σχετικές άδειες λειτουργίας πρατηρίου υγρών καυσίμων, ακολούθως στο όνομα της ... (και, συνεπώς, ουδεμία μεταβολή στη ζώνη λιμένα διενεργήθηκε από τον αιτούντα), ήτοι η ανωτέρω απαλλαγή του στηρίχθηκε στην έλλειψη αντικειμενικού στοιχείου το οποίο δεν αποτελεί προϋπόθεση της παράβασης της παρ. 2 του άρθρου 27 (ύπαρξη αυθαίρετων κτισμάτων εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα ανεξαρτήτως του χρόνου κατασκευής τους). Επίσης, ο λόγος που προβάλλει ο αιτών με το ανωτέρω δικόγραφο προσθέτων λόγων, ότι άσκησε ανακοπή κατά του υπ' αριθμόν ./18-12-2009 Πρωτοκόλλου Διοικητικής Αποβολής του από τον επίδικο χώρο, εμβαδού 59,48 τ.μ. και ότι αυτή έγινε τελεσίδικα δεκτή με την υπ' αριθμό 131/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας κατά της οποίας δεν ασκήθηκε ένδικο μέσο, με την αιτιολογία ότι δεν υφίσταται νόμιμος καθορισμός της χερσαίας ζώνης λιμένα Αργοστολίου, καθώς και ότι άσκησε ανακοπή κατά του υπ' αριθμόν ./18-12-2009 Πρωτοκόλλου Καθορισμού Αποζημίωσης Αυθαίρετης Χρήσης η οποία ομοίως έγινε τελεσίδικα δεκτή με την υπ' αριθμόν 6/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας με την αιτιολογία ότι ακυρώθηκε το παραπάνω Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελής, διότι, όπως προαναφέρθηκε το κύρος της υπ' αριθμόν 58193/1934 απόφασης του Υπουργού Συγκοινωνιών περί εγκρίσεως της απόφασης της αρμόδιας Επιτροπής καθορισμού της χερσαίας ζώνης λιμένα Αργοστολίου, δεν μπορεί να εξεταστεί παρεμπιπτόντως στο πλαίσιο της παρούσας δίκης.

13. Επειδή μη υπάρχοντος άλλου λόγου ακυρώσεως, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί Περαιτέρω ενόψει της έκβασης της δίκης, πρέπει να καταπέσει το παράβολο υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 36 παρ 4 του π.δ. 18/1989) και να μην καταλογισθεί εις βάρος του αιτούντος η δικαστική δαπάνη του καθού, ελλείψει ειδικού προς τούτου αιτήματος του τελευταίου (άρθρ 275 παρ. 7 του Κ.Δ.Δ., το οποίο εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση κατ' άρθρο 4 παρ. 1 περ. στ' του ν. 702/1977, Α' 268).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Απορρίπτει την αίτηση.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Δημοσίου.

Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Πάτρα στις 14-6-2019 και η απόφαση του δημοσιεύτηκε στον ίδιο τόπο, στις 28-6-2019, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση του στο ακροατήριο του απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΠΑΡΟΣ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΦΟΥΡΑ

ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ

ΤΗΝ 7-9-2019

Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ακριβές αντίγραφο