ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΕφΑθ 470/2019

Προσφυγή ακύρωσης απόφασης απόρριψης ενδικοφανούς προσφυγής - Παραγραφή δικαιώματος κοινοποιήσεως φύλλου ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος -.

Πριν από την άσκηση προσφυγής ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων κατά πράξης προσδιορισμού φόρου πρέπει να ασκηθεί, επί ποινή απαραδέκτου, ενδικοφανής προσφυγή ενώπιον της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης της Φορολογικής Διοίκησης και ήδη ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Αιτήματα, τα οποία δεν περιελήφθησαν στην ενδικοφανή προσφυγή και τα οποία υποβάλλονται το πρώτον με την προσφυγή ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, είναι απορριπτέα λόγω έλλειψης προδικασίας. Δεκτή η προσφυγή με την οποία ζητείται η ακύρωση απόφασης του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Εσφαλμένη έκδοση φύλλου ελέγχου φόρου εισοδήματος. Έλλειψη αιτιολογίας. Παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου να κοινοποιήσει στον προσφεύγοντα το φύλλο ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος μετά την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο έληξε η προθεσμία για την έκδοση της σχετικής δήλωσης. Οι αποφάσεις επιβολής προστίμου που επικαλείται το Δημόσιο δεν μπορούν να θεωρηθούν ως συμπληρωματικά στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση της φορολογικής αρχής μετά την πάροδο της πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία επίδοσης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ώστε να μπορούν να δικαιολογήσουν την παράταση της προθεσμίας για την παραγραφή του σχετικού δικαιώματος του Δημοσίου σε δεκαετία.

Αριθμός απόφασης:470/2019

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα 4ο Τριμελές

Αποτελούμενο από τις : Μαρία Καλαϊτζή, Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Λουκία Σκουρολιάκου (Εισηγήτρια) και Ελεάνα Λεοντάρη, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων και Γραμματέα την Ευτυχία Σιδερή, δικαστική υπάλληλο,

συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 18 Σεπτεμβρίου 2018 για να δικάσει την από 19.03.2018 (ΠΡΦ 599/16.04.2018) προσφυγή

του …, κατοίκου Αιγάλεω Αττικής (οδός …), ο οποίος παραστάθηκε με την πληρεξούσιά του δικηγόρο Χρυσούλα - Χριστίνα Φραγκάκη, σύμφωνα με την έγγραφη δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., που κατέθεσε στις 17.09.2018 στη Γραμματεία του Δικαστηρίου,

κατά του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο εκπροσωπείται από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (Γ.Γ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Οικονομικών και ήδη από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και παραστάθηκε με το Δικαστικό Πληρεξούσιο του Ν.Σ.Κ. Δημήτριο Λιακόπουλο, σύμφωνα με την έγγραφη δήλωσή του, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., που κατέθεσε στις 13.09.2018 στη Γραμματεία του Δικαστηρίου.

Το Δικαστήριο

μελέτησε τη δικογραφία και

σ κ έ φ τ η κ ε σύμφωνα με το νόμο.

Η κρίση του είναι η εξής :

1. Επειδή με την κρινόμενη προσφυγή ο προσφεύγων επιδιώκει την ακύρωση της 294/04.02.2016 απόφασης του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (Γ.Γ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Οικονομικών με την οποία απορρίφθηκε η ./07.10.2015 ενδικοφανής προσφυγή του, κατά το μέρος που αφορά το ./17.07.2015 οριστικό φύλλο ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, οικονομικού έτους 2006 (χρήση 2005), του Προϊσταμένου της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Ελευσίνας. Με το οριστικό αυτό φύλλο ελέγχου καταλογίστηκε σε βάρος του προσφεύγοντος για το πιο πάνω οικονομικό έτος διαφορά κύριου φόρου εισοδήματος ποσού 985.625,34 ευρώ και πρόσθετος φόρος ποσού 1.182.750,40 ευρώ (ποσοστό 120%). Η προσφυγή αυτή ασκήθηκε μετά την έκδοση της 388/2018 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία διατάχθηκε ο χωρισμός του δικογράφου της, με ημερομηνία κατάθεσης 31.03.2016, προσφυγής, κατά της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (Γ.Γ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Οικονομικών για τις μη συναφείς με την προτασσόμενη στο δικόγραφο εκείνο πράξεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και η πράξη που προαναφέρθηκε. Για την άσκηση της κρινόμενης προσφυγής με την ΕΠΑ88/2018 πράξη της Προέδρου του 4ου Τμήματος του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών έχει χορηγηθεί στον προσφεύγοντα απαλλαγή από την προκαταβολή του παραβόλου, κατά το άρθρο 276 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ., ενώ με την ΕΠΑ89/2018 πράξη της ίδιας Προέδρου διορίστηκε απ’ τον οικείο κατάλογο νομικής βοήθειας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών η δικηγόρος Χρυσούλα - Χριστίνα Φραγκάκη ως πληρεξουσία του προσφεύγοντος, με την εντολή να συνδράμει αυτόν και να του παρέχει την απαιτούμενη βοήθεια κατά την εκτέλεση των αναγκαίων διαδικαστικών πράξεων για την άσκηση της προσφυγής αυτής, κατ’ άρθρο 276Α παρ. 1 του Κ.Δ.Δ. Ενόψει τούτω, η κρινόμενη προσφυγή ασκείται παραδεκτώς και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω στην ουσία.

2. Επειδή, στο άρθρο 84 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 2238/1994, Α` 151), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, ορίζεται ότι : «1. Η κοινοποίηση φύλλου ελέγχου... δεν μπορεί να γίνει μετά την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο λήγει η προθεσμία για την επίδοση της δήλωσης. Το δικαίωμα του Δημοσίου για επιβολή του φόρου παραγράφεται μετά την πάροδο της πενταετίας. 2. … 3. … 4. Το δικαίωμα του Δημοσίου για την ενέργεια αρχικής ή συμπληρωματικής φορολογικής εγγραφής και την επιβολή φόρων, πρόσθετων φόρων, για φορολογικές παραβάσεις, παραγράφεται μετά την πάροδο δεκαετίας, εφόσον η μη ενάσκησή του, έστω και κατά ένα μέρος, οφείλεται: α)… β) Σε οποιαδήποτε από τις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 68. …». Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 68 «Φύλλο ελέγχου και αν ακόμη έγινε οριστικό δεν αποκλείει την έκδοση και κοινοποίηση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, εάν : α) από συμπληρωματικά στοιχεία, που περιήλθαν σε γνώση του προϊσταμένου της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, εξακριβώνεται ότι το εισόδημα του φορολογουμένου υπερβαίνει αυτό που έχει περιληφθεί στο προηγούμενο φύλλο ελέγχου, β) η δήλωση που υποβλήθηκε ή τα έντυπα ή οι καταστάσεις που τη συνοδεύουν αποδεικνύονται ανακριβή….».

3. Επειδή, σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις, που εφαρμόζονται στην ένδικη διαχειριστική περίοδο (ενόψει και της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 72 παρ. 11 εδαφ. α του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, ν. 4174/2013), το δικαίωμα του Δημοσίου για καταλογισμό φόρου εισοδήματος καθώς και πρόσθετου φόρου λόγω ανακρίβειας της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος με έκδοση φύλλου ελέγχου προσδιορισμού του φόρου, κατόπιν διενέργειας ελέγχου, παραγράφεται, κατ’ αρχάς, με την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία για την επίδοση της οικείας δήλωσης (η εν λόγω προθεσμία καθορίζεται στο άρθρο 62 του Κ.Φ.Ε.). Κατά παρέκκλιση, όμως, του κανόνα αυτού, η παραγραφή καθίσταται δεκαετής, μεταξύ άλλων, σε περίπτωση κατά την οποία η διαπίστωση της ανακρίβειας της δήλωσης και η επιβολή του διαφυγόντος φόρου και της χρηματικής κύρωσης στηρίζονται σε «συμπληρωματικά στοιχεία», που περιήλθαν σε γνώση της αρμόδιας για τον καταλογισμό φορολογικής αρχής μετά την ως άνω πενταετία. Με τις αποφάσεις του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας 2347/2018, 172-173/2018 επταμ. και 2934 - 2935/2017 επταμ. κρίθηκε, μεταξύ άλλων, ότι κατά την έννοια των διατάξεων των παρ. 1 και 4 (περ. β) του άρθρου 84 του Κ.Φ.Ε., ερμηνευόμενων σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας των νομοθετικών διατάξεων περί παραγραφής : α) ο φορολογικός έλεγχος (και ο βάσει αυτού καταλογισμός φόρου και πρόσθετου φόρου, λόγω ανακρίβειας της δήλωσης) πρέπει να διενεργείται, κατ’ αρχάς, εντός πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία για την επίδοση της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος και β) κατά παρέκκλιση από τον ανωτέρω κανόνα της παρ. 1, χωρεί, σύμφωνα με τη στενώς ερμηνευτέα διάταξη της περ. β της παρ. 4 (σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 68 παρ. 2 περ. α), έλεγχος (ακόμα και αρχικός) και έκδοση, βάσει αυτού, πράξης καταλογισμού φόρου και πρόσθετου φόρου, εντός δεκαετίας από το τέλος του προαναφερόμενου έτους, εάν περιέλθουν σε γνώση της φορολογικής διοίκησης «συμπληρωματικά στοιχεία», δηλαδή στοιχεία αποδεικτικά της ύπαρξης μη δηλωθέντος φορολογητέου εισοδήματος (πρβλ. ΣτΕ 1303/1999, 2632/1996), τα οποία δικαιολογημένα δεν είχε υπόψη της η φορολογική αρχή κατά την αρχική φορολογική εγγραφή και τα οποία αποκαλύπτουν πηγή εσόδων που δεν εκτιμήθηκε κατ' αυτήν. Συνεπώς, δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία εκείνα τα οποία, είτε είχαν περιέλθει σε γνώση της φορολογικής αρχής εντός της προβλεπόμενης στην παρ. 1 του ανωτέρω άρθρου 84 πενταετίας και αγνοήθηκαν ή δεν ελήφθησαν προσηκόντως υπόψη από αυτήν (πρβλ. ΣτΕ 3296/2008, 2703/1997, 2473/1996), είτε η φορολογική αρχή όφειλε να έχει λάβει γνώση αυτών εντός της ίδιας πενταετίας, εάν είχε επιδείξει την δέουσα επιμέλεια (πρβλ. ΣτΕ 2426/2002, 2700/1965), ήτοι, εάν είχε λάβει τα προσήκοντα μέτρα ελέγχου και έρευνας, που προβλέπονται στο νόμο.

4. Επειδή, περαιτέρω, στην παρ. 3 του άρθρου 63 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, ΦΕΚ Α΄ 97) ορίζεται ότι: «Στις περιπτώσεις που από το νόμο προβλέπεται, κατά της πράξης ή της παράλειψης, διοικητική προσφυγή, η οποία ασκείται, μέσα σε ορισμένη προθεσμία, ενώπιον του ιδίου ή ιεραρχικώς προϊσταμένου ή άλλου ειδικώς κατεστημένου οργάνου και συνεπάγεται τον έλεγχο της πράξης ή της παράλειψης κατά το νόμο και την ουσία (ενδικοφανής προσφυγή), το ένδικο βοήθημα της προσφυγής ασκείται παραδεκτώς μόνο κατά της πράξης που εκδίδεται για την ενδικοφανή προσφυγή …». Εξάλλου, στο άρθρο 63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013, ΦΕΚ Α΄ 170), όπως η παρ. 1 αυτού ισχύει μετά την τροποποίησή της από την περ. 1 του άρθρου 49 του ν. 4223/2013 (ΦΕΚ Α΄ 287) ορίζεται ότι : «Ο υπόχρεος, εφόσον αμφισβητεί οποιαδήποτε πράξη που έχει εκδοθεί σε βάρος του από τη Φορολογική Διοίκηση, ή σε περίπτωση σιωπηρής άρνησης, οφείλει να υποβάλει ενδικοφανή προσφυγή με αίτημα την επανεξέταση της πράξης στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Φορολογικής Διοίκησης… 8. Προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια απευθείας κατά οποιασδήποτε πράξης που εξέδωσε η Φορολογική Διοίκηση είναι απαράδεκτη». Από την παραπάνω διάταξη του άρθρου 63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας συνάγεται ότι πριν από την άσκηση προσφυγής ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων κατά πράξης προσδιορισμού φόρου, που έχει εκδοθεί από τη Φορολογική Διοίκηση, πρέπει να ασκηθεί, επί ποινή απαραδέκτου, ενδικοφανής προσφυγή ενώπιον της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης της Φορολογικής Διοίκησης και ήδη ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Συνεπώς, αιτήματα, τα οποία δεν περιελήφθησαν στην ενδικοφανή προσφυγή και τα οποία υποβάλλονται το πρώτον με την προσφυγή ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, είναι απορριπτέα λόγω έλλειψης προδικασίας. Δεν απαιτείται, πάντως, η ενδικοφανής προσφυγή να ταυτίζεται απολύτως με την προσφυγή από την άποψη των προβαλλόμενων λόγων, αλλά αρκεί να υπάρχει ομοιότητα κατά τα ουσιώδη και εκάστοτε κρίσιμα στοιχεία του πραγματικού και των αιτημάτων τους, με συνεκτίμηση του όλου περιεχομένου τους (ΣτΕ 3131/2015). Αντίθετη ερμηνεία - με δεδομένη την έλλειψη σχετικής ρύθμισης τόσο στην παραπάνω διάταξη, όσο και στη γενική διάταξη του άρθρου 63 παρ. 3 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας - όσον αφορά το δικαίωμα του φορολογουμένου να προσθέσει με την προσφυγή του και νέους λόγους, που δεν είχαν περιληφθεί στην ενδικοφανή προσφυγή του και να καταθέσει, νομίμως και εμπροθέσμως, πρόσθετους λόγους, σύμφωνα με το άρθρο 131 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, θα οδηγούσε στον περιορισμό του δικαιώματός της δικαστικής προστασίας του φορολογουμένου, που θεσπίζεται με την παρ. 1 του άρθρου 20 του Συντάγματος, ενώ παράλληλα θα παραβίαζε την αρχή της παροχής αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, που κατοχυρώνεται με τα άρθρα 6 και 13 της Ε.Σ.Δ.Α.

5. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η οικεία έκθεση μερικού ελέγχου φορολογίας εισοδήματος, οικονομικών ετών 2005 έως 2010 (χρήσεων 2004 έως 2009) της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, η από 18.09.2006 έκθεση ελέγχου Κ.Β.Σ., διαχειριστικής περιόδου 2005 του αρμόδιου ελεγκτή της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου, καθώς και η από 28.11.2008 έκθεση ελέγχου Κ.Β.Σ., διαχειριστικών περιόδων 2005 και 2006, των αρμόδιων ελεγκτών της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων (ΥΠ.Ε.Ε.) του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με βάση την ./06.02.2015 εντολή ελέγχου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, η οποία εκδόθηκε μετά τα 16498 και .29.07.2014 έγγραφα του Σ.Δ.Ο.Ε. Αττικής, το ./31.02.2012 έγγραφο του Π.Ε.Κ. Πειραιά και το από ./30.04.2014 έγγραφο του Δ.Ε.Κ. Αθηνών, που απεστάλησαν στην πιο πάνω υπηρεσία, διενεργήθηκε έλεγχος φορολογίας εισοδήματος (κατ’ άρθρο 66 ν. 2238/1994) του προσφεύγοντος, εκτός των άλλων, για το οικονομικό έτος 2006 (χρήση 2005). Ο προσφεύγων διατηρούσε ατομική επιχείρηση με αντικείμενο εργασιών «καφενείο - εμπόριο scrap», με έδρα, κατά το χρόνο του ελέγχου, στην οδό …, στο Αιγάλεω και υποκατάστημα στη θέση Ν. Ασπροπύργου, για την παρακολούθηση των εργασιών της οποίας τηρούσε βιβλία Γ΄ Κατηγορίας. Ο έλεγχος, όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση ελέγχου, διατάχθηκε ενόψει αποφάσεων επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ., που είχαν εκδοθεί σε βάρος του προσφεύγοντος και, συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, της ./2006 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου, της ./2009 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω και της ./2015 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, που αφορούσαν την ένδικη διαχειριστική περίοδο 01.01.έως 31.12.2005. Ειδικότερα με βάση την ./14.02.2005 εντολή ελέγχου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου είχε πραγματοποιηθεί, στις 16.02.2005, έλεγχος στο υποκατάστημα της επιχείρησης του προσφεύγοντος, ο οποίος κατά το χρόνο εκείνο είχε την έδρα της επιχείρησής του στην οδό …, στο Χαϊδάρι και το υποκατάστημα στη θέση Ντασαριά Ασπροπύργου, ενώ για την παρακολούθηση των εργασιών του τηρούσε, αρχικά, βιβλία και στοιχεία Β΄ κατηγορίας του Κ.Β.Σ. και, στη συνέχεια, από τις 25.10.2005, βιβλία και στοιχεία Γ΄ κατηγορίας. Για τη διενέργεια αυτού του ελέγχου ζητήθηκαν από τον προσφεύγοντα τα βιβλία και στοιχεία της επιχείρησης, τα οποία και προσκομίστηκαν στο κατάστημα της Δ.Ο.Υ., τελικά δε κατασχέθηκαν με την ./14.02.2006 έκθεση κατάσχεσης. Μεταξύ των στοιχείων που κατασχέθηκαν περιλαμβάνονταν και 84 αθεώρητα τιμολόγια αγοράς παλαιών μετάλλων (scrap) από ιδιώτες, συνολικού βάρους 1.100.000 κιλών περίπου, τα οποία ο προσφεύγων εξέδωσε από 03.01 έως 08.02.2005 και ειδικότερα: 1) 21 τιμολόγια, καθαρής αξίας 194.456,25 ευρώ, με φερόμενο ως προμηθευτή τον …, 2) 21 τιμολόγια, καθαρής αξίας 151.294,40 ευρώ, με φερόμενο ως προμηθευτή τον …, 3) 22 τιμολόγια, καθαρής αξίας 193.746,50 ευρώ, με φερόμενο ως προμηθευτή τον … και 4) 20 τιμολόγια, καθαρής αξίας 190.809,10 με φερόμενο ως προμηθευτή …. Αντίγραφα των πιο πάνω τιμολογίων αγοράς διαβιβάστηκαν στις αρμόδιες για τους φερόμενους ως προμηθευτές του προσφεύγοντος Δ.Ο.Υ., προκειμένου να προβούν σε έλεγχο της νομιμότητάς τους. Στη συνέχεια, ο έλεγχος, αφού έλαβε υπόψη του όλες τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν αναφορικά με καθέναν από τους φερόμενους ως προμηθευτές του προσφεύγοντος, καθώς και α) την προχειρότητα της έκδοσης από τον προσφεύγοντα των πιο πάνω φορολογικών στοιχείων και συγκεκριμένα τη μη θεώρησή τους, τη μη αναγραφή επ’ αυτών του Α.Φ.Μ. των αντισυμβαλλομένων του, καθώς και τη μη αναγραφή του αριθμού κυκλοφορίας μεταφορικών μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των μετάλλων και β) το γεγονός ότι η επιχείρηση του προσφεύγοντος δεν απασχολούσε προσωπικό (δεν έχει υποβάλει δηλώσεις Φ.Μ.Υ.), δεν διέθετε μηχανήματα για τη φορτοεκφόρτωση μεγάλων ποσοτήτων παλαιών μετάλλων (γερανούς, φορτωτές κ.λπ.), ούτε επαγγελματικά φορτηγά αυτοκίνητα για τη διακίνησή τους, περαιτέρω, δε, ότι ο προσφεύγων δεν είχε προσκομίσει στον έλεγχο φορτωτικές για τη μεταφορά των μετάλλων από μεταφορικές επιχειρήσεις, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα φορολογικά αυτά στοιχεία (τιμολόγια αγοράς), έκδοσης του προσφεύγοντος, ήταν εικονικά, λόγω της μη πραγματοποίησης των αναγραφόμενων σε αυτά συναλλαγών (αγορών), συνολικής αξίας 730.306,25 ευρώ και ότι εκδόθηκαν για να καλύψουν πιθανές εικονικές πωλήσεις από την επιχείρησή του (βλ. την από 18.09.2006 έκθεση ελέγχου εφαρμογής των διατάξεων του π.δ. 186/1992 των αρμόδιων ελεγκτών της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου). Με βάση τις πιο πάνω διαπιστώσεις του ελέγχου εκδόθηκε η ./2006 απόφαση επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος για την έκδοση σε 84 περιπτώσεις ισάριθμων εικονικών τιμολογίων αγοράς, πρόστιμο, συνολικού ποσού 1.460.612,50 ευρώ, ήτοι ποσού διπλάσιου της συνολικής αξίας των 84 πιο πάνω τιμολογίων αγοράς (730.306,25 Χ 2), κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 5 και 9 του ν. 2523/1997. Εξάλλου, από έρευνα που είχε διενεργήσει η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων (ΥΠ.Ε.Ε.) στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της σε σειρά επιχειρήσεων, που ανήκαν στον κλάδο αγοράς και εμπορίας ανακυκλώσιμων απορριμμάτων μετάλλων - παλαιών σιδήρων (scrap), με τη διενέργεια διασταυρωτικών ελέγχων σε εκδότες και λήπτες εκατοντάδων στοιχείων, που διακινήθηκαν, προέκυψε μεγάλος αριθμός εμπλεκομένων εκδοτών και ληπτών εικονικών φορολογικών στοιχείων, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν, ως λήπτρια εικονικών φορολογικών στοιχείων και η επιχείρηση του προσφεύγοντος. Στα πλαίσια του ελέγχου αυτού και με βάση τις ./19.06.2007 και ./02.09.2008 εντολές επεξεργασίας κατασχεθέντων στοιχείων του Προϊσταμένου της ΥΠ.Ε.Ε., ο προσφεύγων κλήθηκε να προσκομίσει τα τηρούμενα από αυτόν φορολογικά βιβλία, καθώς και το σύνολο των εκδοθέντων ή ληφθέντων από αυτόν φορολογικών στοιχείων, που αφορούσαν, εκτός των άλλων, τη διαχειριστική περίοδο 01.01 έως 31.12.2005. Ο προσφεύγων, ανταποκρινόμενος στην πιο πάνω πρόσκληση, προσκόμισε στα γραφεία της ΥΠ.Ε.Ε. τα βιβλία και στοιχεία της επιχείρησής του. Κατά το διασταυρωτικό έλεγχο, που πραγματοποιήθηκε, διαπιστώθηκε ότι κατά τη χρήση 2005 αυτός είχε λάβει μεγάλο αριθμό τιμολογίων πώλησης - δελτίων αποστολής από διάφορους εκδότες, μεταξύ των οποίων και από τον …, από τον οποίο έλαβε 180 τιμολόγια πώλησης - δελτία αποστολής, καθαρής αξίας 3.554.259,52 ευρώ, καθώς και από τον …, από τον οποίο έλαβε 205 τιμολόγια πώλησης - δελτία αποστολής, καθαρής αξίας 4.572.338,41 ευρώ, τα οποία είχε καταχωρήσει στα βιβλία του. Στη συνέχεια, η ΥΠ.Ε.Ε. διεξήγαγε έρευνα στην έδρα καθενός από τους δύο πιο πάνω προμηθευτές του προσφεύγοντος - εκδότες των σχετικών τιμολογίων πώλησης, ζητώντας στοιχεία από τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ., από τη Γενική Διεύθυνση Συστημάτων και Πληροφοριών (Γ.Γ.Π.Σ.) και από το Υπουργείο Μεταφορών για τυχόν μεταφορικά μέσα αυτών. Από την έρευνα αυτή συγκεντρώθηκαν στοιχεία σε σχέση με τους χώρους που αυτοί είχαν δηλώσει ως έδρα ή ως αποθήκες τους και με το αν αυτοί χρησιμοποιούσαν πράγματι τους χώρους αυτούς για φορτώσεις και εκφορτώσεις scrap, εάν οι χώροι αυτοί ήταν κατάλληλοι για τις εργασίες αυτές, δεδομένου του είδους και του όγκου των εμπορευμάτων, εάν διέθεταν οποιασδήποτε μορφής υποδομή, εάν στα τιμολόγια πώλησης - δελτία αποστολής, που οι παραπάνω εξέδιδαν σχετικά, αναγράφονταν τα μέσα με τα οποία διενεργούνταν οι μεταφορές, εάν αυτοί είχαν δηλωθεί ως πελάτες ή ως προμηθευτές από επιχειρήσεις και από πόσες, εάν διέθεταν ιδιόκτητα μεταφορικά μέσα και εάν εκπλήρωναν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Με βάση τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το μοναδικό ΦΙΧ αυτοκίνητο VOLVO F 12, με αριθμό κυκλοφορίας …, το οποίο ανήκε στον προσφεύγοντα, δεν είχε χρησιμοποιηθεί για μεταφορά εμπορευμάτων από τους … και … προς τον προσφεύγοντα, σύμφωνα με όσα δήλωσαν στον έλεγχο, τα άτομα τα οποία εργάστηκαν την ένδικη χρήση ως οδηγοί στο πιο πάνω φορτηγό, ο έλεγχος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ουδέποτε διακινήθηκαν εμπορεύματα (scrap) από την έδρα ή από αποθηκευτικούς ή άλλους χώρους των επιχειρήσεων των δύο πιο πάνω προσώπων προς τον προσφεύγοντα. Ενόψει τούτου, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι από δειγματοληπτικούς - διασταυρωτικούς ελέγχους με πελάτες της επιχείρησης του προσφεύγοντος, όπως οι εταιρίες «ΑΝΑΜΕΤ Α.Ε.», «… πραγματοποιήσει πωλήσεις προς τις εταιρίες αυτές, οι οποίες ισοσκελίζονται με τις αγορές που αναφέρονται σε όσα φορολογικά στοιχεία ερεύνησε, η Φορολογική Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αγορές, που αναφέρονται στα ένδικα φορολογικά στοιχεία, έγιναν από πρόσωπα διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται σε αυτά ως εκδότες και, επομένως, τα φορολογικά αυτά στοιχεία ήταν εικονικά ως προς το πρόσωπο των εκδοτών (βλ. την από 26.11.2008 έκθεση ελέγχου εφαρμογής διατάξεων π.δ. 186/1992, των αρμόδιων ελεγκτών της ΥΠ.Ε.Ε.). Στη συνέχεια, ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω εξέδωσε την ./04.08.2009 απόφαση επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ., με την οποία επέβαλε σε βάρος του προσφεύγοντος για τη διαχειριστική περίοδο 01.01 έως 31.12.2005 πρόστιμο 8.126.597,93 ευρώ για τη λήψη 385 φορολογικών στοιχείων εικονικών ως προς το πρόσωπο του εκδότη. Τέλος, όπως προκύπτει από την έκθεση μερικού ελέγχου φορολογίας εισοδήματος, οικονομικών ετών 2005 έως 2010 της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, που συντάχθηκε για τον προσφεύγοντα για τη διαχειριστική περίοδο 01.01 έως 31.12.2005, η οποία προαναφέρθηκε, εκδόθηκε σε βάρος του και η ./2015 απόφαση επιβολής προστίμου του Προϊσταμένου της πιο πάνω Δ.Ο.Υ., η οποία στηρίχθηκε στην από 24.07.2014 έκθεση ελέγχου Κ.Β.Σ. των αρμόδιων ελεγκτών του Σ.Δ.Ο.Ε. Αττικής, με την οποία (απόφαση) αποδόθηκαν στον προσφεύγοντα 316 αυτοτελείς παραβάσεις για έκδοση φορολογικών στοιχείων (Δ.Α.Τ.Π.) προς την επιχείρηση «… Μ… ΜΟΝ/ΠΗ Ε.Π.Ε.», καθαρής αξίας 3.619.408,25 ευρώ, εικονικών ως προς τις συναλλαγές και το σύνολο της αξίας τους, καθόσον κρίθηκε ότι η επιχείρηση του προσφεύγοντος ήταν αδύνατο να πραγματοποιήσει το ύψος των συναλλαγών που αναγράφονται στα παραπάνω φορολογικά στοιχεία, επιβλήθηκε δε σε βάρος του πρόστιμο 3.619.408,25 ευρώ (Σ.Β. 2). Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραβάσεις που καταλογίστηκαν στον προσφεύγοντα με τις πιο πάνω ./2006, ./2009 και ./2015 αποφάσεις επιβολής προστίμων Κ.Β.Σ. των Προϊσταμένων των αρμόδιων την κάθε χρονική περίοδο Δ.Ο.Υ., ο έλεγχος θεώρησε ότι αυτές είναι ουσιαστικές και ότι επηρεάζουν το κύρος των βιβλίων και στοιχείων του προσφεύγοντος για την ένδικη διαχειριστική περίοδο και, ενόψει αυτού, έκρινε τα βιβλία και τα στοιχεία του ανεπαρκή, κατ’ άρθρο 30 του π.δ. 186/1992 και προχώρησε σε εξωλογιστικό προσδιορισμό κατ’ αρχάς των ακαθάριστων εσόδων του σε 18.255.894,58 ευρώ, προσαυξάνοντας τα δηλωθέντα σε ποσοστό 8%, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 30 παρ. 2 περ. γ του ν. 2238/1994 και, ακολούθως, των καθαρών κερδών του σε 2.812.868,58 ευρώ, με την εφαρμογή μοναδικών συντελεστών καθαρών κερδών 15% (κωδικός 9001) και 8% (κωδικός 2316), προσαυξημένους κατά 80%, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32 παρ. 2 του ν. 2238/1994. Ακολούθως, ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας εξέδωσε σε βάρος του προσφεύγοντος το προσβαλλόμενο ./2015 φύλλο ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, οικονομικού έτους 2006 (διαχειριστική περίοδος 01.01 έως 31.12.2005), το οποίο κοινοποιήθηκε σ' αυτόν στις 07.09.2015. Κατά του φύλλου αυτού ελέγχου, όπως και κατά άλλων καταλογιστικών πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, που εκδόθηκαν σε βάρος του με βάση τον ίδιο έλεγχο, ο προσφεύγων άσκησε την ../07.10.2015 ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) του Υπουργείου Οικονομικών, η οποία απορρίφθηκε στο σύνολό της με την ./04.02.2016 απόφαση του Προϊσταμένου της πιο πάνω Διεύθυνσης.

6. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με το σχετικό υπόμνημα, που κατατέθηκε νομίμως, ο προσφεύγων επιδιώκει την ακύρωση της ./04.02.2016 απόφασης του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (Γ.Γ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Οικονομικών, κατά το μέρος που αφορά στο ./2015 φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος, οικονομικού έτους 2006, ως εσφαλμένης. Ο προσφεύγων υποστηρίζει, κατ’ αρχάς, ότι στο σώμα του πιο πάνω φύλλου ελέγχου δεν περιέχεται αιτιολογία, η έλλειψη, δε, αυτή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 37 του ν. 4174/2013, κατά τις οποίες «Η πράξη προσδιορισμού φόρου περιέχει τις εξής πληροφορίες : α) …ζ) τους λόγους για τους οποίους η Φορολογική Διοίκηση προέβη στον προσδιορισμό του φόρου…», οδηγεί στην ακυρότητα της πράξης, λόγω παράβασης ουσιώδους τύπου της διαδικασίας. Ο λόγος αυτός της κρινόμενης προσφυγής πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Και τούτο γιατί στην οικεία έκθεση μερικού ελέγχου φορολογίας εισοδήματος της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, που επισυνάπτεται στο πιο πάνω φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος και περιλαμβάνεται στα στοιχεία του φακέλου, αναφέρονται όλα τα στοιχεία που στηρίζουν και αιτιολογούν επαρκώς την έκδοσή της, ενώ δεν προβλέπεται ρητά σε κάποια διάταξη νόμου ότι η αιτιολογία των φύλλων ελέγχου φορολογίας εισοδήματος πρέπει να περιέχεται στα σώμα τους (βλ. άρθρο 17 παρ. 2 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ν. 2690/1999, ΦΕΚ Α΄ 45). Ακολούθως, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι το δικαίωμα του Δημοσίου να κοινοποιήσει σε αυτόν φύλλο ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2006 είχε παραγραφεί ήδη από τις 31.12.2011, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 84 του ν. 2238/1994, με την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο έληξε η προθεσμία για την επίδοση της σχετικής δήλωσης. Εξάλλου, το καθ’ ου η προσφυγή Ελληνικό Δημόσιο, με την από 21.06.2018 έκθεση των απόψεών του (άρθρο 129 παρ. 1 του ν. 2717/1999), υποστηρίζει, κατ’ αρχάς, ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να κοινοποιήσει σε αυτόν φύλλο ελέγχου για το εισόδημα του οικονομικού έτους 2006, προβάλλεται απαραδέκτως το πρώτον ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, χωρίς να έχει προηγηθεί η προβολή του ενώπιον της Δ.Ε.Δ. με την ./07.10.2015 ενδικοφανή προσφυγή του, κατά καταστρατήγηση των διατάξεων της παρ. 8 του άρθρου 63 του ν. 4174/2013. Σε κάθε περίπτωση ισχυρίζεται ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 84 σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 68 του ν. 2238/1994, νόμιμα εξέδωσε το ./2015 φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος, οικονομικού έτους 2006, βάσει συμπληρωματικών στοιχείων, που περιήλθαν σε γνώση του μετά την πάροδο της πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία για την επίδοση της σχετικής δήλωσης, με την έννοια ότι μέχρι τη συμπλήρωση της πενταετίας δεν είχε εγερθεί υπόνοια για την εικονικότητα κρίσιμων φορολογικών στοιχείων και, επομένως, νόμιμα κοινοποίησε το φύλλο αυτό στον προσφεύγοντα στις 07.09.2015, πριν συμπληρωθεί δεκαετία. Ως συμπληρωματικά στοιχεία υπονοεί, όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση ελέγχου φορολογίας εισοδήματος της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, τις αποφάσεις επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. σε βάρος του προσφεύγοντος και συγκεκριμένα την ./2006 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου, την ./2009 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω, και την ./2015 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, ενώ αναφέρεται ρητά μόνον στο ./31.01.2012 πληροφοριακό έγγραφο του Π.Ε.Κ. Πειραιά, το οποίο, όμως, αφορά παραβάσεις που αφορούν τη διαχειριστική περίοδο 01.01 έως 31.12.2004.

7. Επειδή, κατ’ αρχάς, ο ισχυρισμός του Ελληνικού Δημοσίου ότι απαραδέκτως ο προσφεύγων προέβαλε την παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου για καταλογισμό και κοινοποίηση του ένδικου φόρου και του ένδικου προστίμου το πρώτον ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, χωρίς να έχει προηγηθεί η προβολή του ενώπιον της Δ.Ε.Δ. με την ./07.10.2015 ενδικοφανή προσφυγή του, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, σύμφωνα με όσα αναπτύσσονται στην τέταρτη σκέψη της παρούσας απόφασης. Περαιτέρω, ενόψει όσων αναπτύχθηκαν στην τρίτη σκέψη της παρούσας απόφασης, οι αποφάσεις επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. σε βάρος του προσφεύγοντος ../2006 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου, ./2009 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω και ./2015 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας δεν μπορούν να θεωρηθούν ως συμπληρωματικά στοιχεία, που περιήλθαν σε γνώση της φορολογικής αρχής μετά την πάροδο της πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία επίδοσης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2006, ώστε να μπορούν να δικαιολογήσουν την παράταση της προθεσμίας για την παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου να κοινοποιήσει πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος σε δεκαετία. Και τούτο γιατί οι δύο πρώτες αποφάσεις, που αφορούν, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην πέμπτη σκέψη της παρούσας απόφασης, η πρώτη σε 84 παραβάσεις έκδοσης από τον προσφεύγοντα ισάριθμων εικονικών τιμολογίων αγοράς για συναλλαγές του με τέσσερα, κατονομαζόμενα σε αυτά, πρόσωπα (βλ. την από 18.09.2006 έκθεση ελέγχου της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου) και η δεύτερη σε 385 παραβάσεις λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων για συναλλαγές του με δύο άλλα, επίσης κατονομαζόμενα σε αυτά, πρόσωπα (βλ. την από έκθεση ελέγχου της ΥΠ.Ε.Ε.), ήταν γνωστές στη φορολογική αρχή [ειδικότερα στις Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου και Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω - τα τμήματα ελέγχου και δικαστικoύ της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου μεταφέρθηκαν στα αντίστοιχα τμήματα της Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω από την 01.11.2011 (ΥΑ Δ6Α 1133106ΕΞ2011, ΦΕΚ Β΄ 2187/2011), ενώ, στη συνέχεια, τα τμήματα ελέγχου και δικαστικού της Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω (Αιγάλεω - Χαϊδαρίου) μεταφέρθηκαν στα αντίστοιχα τμήματα της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας από 01.07.2013 (ΥΑ Δ6Α 1092694ΕΞ2013, ΦΕΚ Β΄ 1404/2013)] ήδη από τα έτη 2006 και 2009 αντίστοιχα, δηλαδή πριν τη συμπλήρωση πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληγε η προθεσμία για την επίδοση της οικείας δήλωσης και, επομένως, το δικαίωμα του Δημοσίου να κοινοποιήσει πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος λαμβάνοντας υπόψη τις αποφάσεις αυτές, παραγράφηκε στις 31.12.2011, με την συμπλήρωση της πενταετούς προθεσμίας. Εξάλλου, όσον αφορά την τρίτη απόφαση επιβολής προστίμου ./2015 της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, η οποία αφορά σε 316 παραβάσεις έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων από τον προσφεύγοντα προς την «…ΜΟΝ/ΠΗ Ε.Π.Ε.», αυτή εκδόθηκε μετά τη λήξη της πιο πάνω πενταετούς προθεσμίας παραγραφής, με βάση έλεγχο που διενεργήθηκε το 2014. Όμως τα συμπεράσματα των ελέγχων, που είχαν διενεργηθεί για την ένδικη διαχειριστική περίοδο από τη Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου το έτος 2006 και, στη συνέχεια, από την ΥΠ.Ε.Ε. το έτος 2009 και, ακολούθως, η απόδοση στον προσφεύγοντα των παραβάσεων, που διαπιστώθηκαν κατά τους ελέγχους αυτούς, με τις αποφάσεις επιβολής προστίμου ./2006 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χαϊδαρίου και ./2009 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αιγάλεω, τα οποία είχαν περιέλθει σε γνώση των αρμοδίων οργάνων της φορολογικής αρχής εντός της προβλεπόμενης από την παρ. 1 του άρθρου 84 πενταετίας, έπρεπε να ληφθούν προσηκόντως υπόψη από τα όργανα αυτά κατά το χρόνο εκείνο, ώστε να τους δημιουργήσουν υπόνοιες και για άλλες, ενδεχομένως, εικονικές συναλλαγές του προσφεύγοντος με άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, με τα οποία ο προσφεύγων είχε συναλλαγεί κατά την ένδικη διαχειριστική περίοδο, όπως ήταν η «…ΜΟΝ/ΠΗ ΕΠΕ» και, με βάση τις υπόνοιες αυτές, όφειλαν, επιδεικνύοντας τη δέουσα επιμέλεια, ήτοι λαμβάνοντας τα προσήκοντα μέτρα ελέγχου και έρευνας που προβλέπονται από το νόμο, να έχουν διαπιστώσει πριν τη λήξη της πιο πάνω πενταετίας και τις 316 παραβάσεις έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων από τον προσφεύγοντα προς την «.. ΜΟΝ/ΠΗ Ε.Π.Ε.», γεγονός το οποίο δεν συνέβη. Με τα δεδομένα αυτά η φορολογική αρχή δεν απέδειξε ότι περιήλθαν σε γνώση της συμπληρωματικά στοιχεία, κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 68 του ν. 2238/1994, μετά την πάροδο της πενταετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο έληξε η προθεσμία για την επίδοση της σχετικής δήλωσης φόρου εισοδήματος οικονομικού έτους 2006 και, συνεπώς, το δικαίωμα του Δημοσίου για καταλογισμό του ένδικου φόρου εισοδήματος είχε υποπέσει στην πενταετή παραγραφή της παρ. 1 του άρθρου 84 του ν. 2238/1994, ήδη από τις 31.12.2011.

8. Επειδή, κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η ../04.02.2016 απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (Γ.Γ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία απορρίφθηκε η ./07.10.2015 ενδικοφανής προσφυγή του προσφεύγοντος, κατά το μέρος που αφορά το 812/17.07.2015 οριστικό φύλλο ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, οικονομικού έτους 2006 (χρήση 2005), του Προϊσταμένου της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Ελευσίνας.

Δ Ι Α Τ Α Υ Τ Α

Δέχεται την προσφυγή.

Ακυρώνει την ./04.02.2016 απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (Γ.Γ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία απορρίφθηκε η ../07.10.2015 ενδικοφανής προσφυγή του προσφεύγοντος, κατά το μέρος που αφορά το ./17.07.2015 οριστικό φύλλο ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, οικονομικού έτους 2006 (χρήση 2005), του Προϊσταμένου της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Ελευσίνας.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 8 Ιανουαρίου 2019 και δημοσιεύτηκε στην ίδια πόλη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στις 31 Ιανουαρίου 2019.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΑΪΤΖΗ ΛΟΥΚΙΑ ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΙΔΕΡΗ