ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

 

ΤρΔΕφ (Ακυρ.Συμβ.) Χανίων 6/2022

 

Μέτρα κατά του COVID-19 - Υποχρεωτικός εμβολιασμός υγειονομικών υπαλλήλων - Μη εμβολιασμός υγειονομικών υπαλλήλων - Αναστολή καθηκόντων και διακοπή μισθοδοσίας -.

 

Επιβολή διοικητικού μέτρου αναστολής καθηκόντων για επιτακτικούς λόγους δημόσιας υγείας στους υγειονομικούς υπαλλήλους που δεν συμμορφώθηκαν με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό τους. Αίτηση αναστολής εκτελέσεως των πράξεων επιβολής του ως άνω διοικητικού μέτρου μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως επί της αιτήσεως ακυρώσεως των αιτουσών. Κρίθηκε ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για τη χορήγηση της αναστολής (Αντίθετη μειοψηφία: η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή για αμφότερες τις αιτούσες, εν όψει του γεγονότος ότι ο νομοθέτης επιτρέπει την εργασία ανεμβολίαστων στα νοσοκομεία και αναγνωρίζει έτσι πως δεν συντρέχουν σε κάθε περίπτωση οι εξαιρετικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που αποτελούν αρνητική προϋπόθεση για τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής εκτέλεσης). Εξαιρετική περίπτωση που δικαιολογεί τη χορήγηση μερικής αναστολής των προσβαλλόμενων πράξεων ως προς την μη καταβολή των αποδοχών της μίας εκ των αιτουσών. Το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων, που επιβλήθηκε σε βάρος της λόγω του μη εμβολιασμού της, συνεπάγεται τη διακοπή της μισθοδοσίας της, δηλαδή, την πλήρη στέρηση των αποδοχών της, η οποία συνεπάγεται την ολοσχερή στέρηση των μέσων βιοπορισμού της ίδιας και της οικογένειάς της. Καταβολή σε αυτή μέρους των αποδοχών της, ήτοι του ημίσεος των καθαρών μηνιαίων αποδοχών της, από την έκδοση της παρούσας απόφασης και έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αίτησης ακύρωσης.

 

 

Αριθμός Απόφασης 6/2022

 

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ

(ΤΜΗΜΑ Α΄ ΔΙΑΚΟΠΩΝ)

ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

(άρθρο 52 π.δ/τος 18/1989, Α΄8)

 

       Αποτελούμενο από τα μέλη του: Χαράλαμπο Πέππα, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Γεώργιο Καθαράκη και Εμμανουήλ Λενέτη, Εφέτες Δ.Δ.

 

      Συνήλθε στις 7 Ιουλίου 2022, με γραμματέα την Αικατερίνη Μπολιώτη, δικαστική υπάλληλο,

 

      Για να αποφασίσει σχετικά με την με αριθμό κατάθεσης ./22-6-2022 αίτηση αναστολής

 

      Των: 1…………………………………………….. 2. ……………………………οι οποίες παραστάθηκαν με τη δικηγόρο Ελένη Καρατσαλίδου

 

      Κατά: 1. Του Υπουργού Υγείας και 2. Της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης που παραστάθηκε με τη δικηγόρο Πάτρα Πατεράκη.

 

       Αντίγραφο της αίτησης αναστολής κοινοποιήθηκε σύμφωνα με την από 22-6-2022 Πράξη του Προέδρου του Β΄ Τμήματος του Δικαστηρίου στους καθ’ ων η αίτηση για να παράσχουν σχετικές πληροφορίες, εντός προθεσμίας πέντε (5) ημερών, οι οποίες παρασχέθηκαν.

 

      Το Δικαστήριο, σε Συμβούλιο άκουσε τον εισηγητή της υπόθεσης, Γεώργιο Καθαράκη που εξέθεσε τα ζητήματα που προκύπτουν και ανέπτυξε τη γνώμη του γι’ αυτά

 

      Κατόπιν το Συμβούλιο άκουσε τη δικηγόρο των αιτουσών η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τη δικηγόρο της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης που ζήτησε την απόρριψή της

 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά το νόμο

 

      1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το με κωδικό πληρωμής . ηλεκτρονικό παράβολο).

 

      2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, οι αιτούσες, η πρώτη από τις οποίες είναι μόνιμη υπάλληλος, κλάδου ΤΕ Ιατρικών Εργαστηρίων στο Κέντρο Υγείας Ηρακλείου και η δεύτερη ιατρός, κλάδου Γενικής Ιατρικής, στο Κέντρο Υγείας Κισάμου ν. Χανίων, επιδιώκουν την αναστολή εκτελέσεως των ./1-9-2021 και ./1-9-2021 αποφάσεων της Διοικήτριας της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας (7η ΥΠΕ) Κρήτης με τις οποίες αποφασίστηκε η επιβολή σε βάρος τους, αντιστοίχως, του διοικητικού μέτρου της αναστολής καθηκόντων για επιτακτικούς λόγους δημόσιας υγείας κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 206 του ν. 4820/2021 (Α΄130). Επικουρικώς, οι αιτούσες ζητούν την αναστολή εκτελέσεως των ανωτέρω αποφάσεων κατά το μέρος που αφορά την αναστολή καταβολής του μισθού τους πέραν του ημίσεος (50%) αυτού. Η αναστολή ζητείται μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως επί της ΑΚ./1-11-2021 αιτήσεως ακυρώσεως που έχουν ασκήσει οι αιτούσες κατά των ανωτέρω πράξεων ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου την, για την οποία έχει οριστεί δικάσιμος, μετά από αναβολή, η 8-12-2022.

 

       3. Επειδή, το π.δ. 18/1989 (Α΄8), ορίζει στο άρθρο 52, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 35 του ν. 2721/1999 (Α΄ 112) και εφαρμόζεται, κατ’ άρθρο 4 του ν. 702/1977 (Α΄268) και στις υποθέσεις ακυρωτικής αρμοδιότητας των Διοικητικών Εφετείων, τα εξής: «1. ... 6. Η αίτηση αναστολής εκτέλεσης γίνεται δεκτή, όταν κρίνεται ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα προκαλέσει στον αιτούντα βλάβη ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης ακυρώσεως. Η αίτηση όμως μπορεί να απορριφθεί αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων των τρίτων και του δημοσίου συμφέροντος κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος. 7. Εάν η Επιτροπή εκτιμά ότι η αίτηση ακυρώσεως είναι προδήλως βάσιμη, μπορεί να δεχθεί την αίτηση αναστολής, ακόμα και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης δεν κρίνεται ως ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη. Αντίθετα, η αίτηση αναστολής μπορεί να απορριφθεί ακόμη και σε περίπτωση ανεπανόρθωτης ή δυσχερώς επανορθώσιμης βλάβης, αν η Επιτροπή εκτιμά ότι η αίτηση ακυρώσεως είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη. 8. Η Επιτροπή, εκτός από την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης, κατά περίπτωση, κατάλληλο μέτρο, χωρίς να δεσμεύεται από τις προτάσεις των διαδίκων».

 

      4. Επειδή, ο ν. 4820/2021 («Οργανικός Νόμος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και άλλες ρυθμίσεις», Α΄ 130/23-7-2021), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, στο Κεφάλαιο Γ΄ (Επείγουσες ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού COVID-19), ορίζει στο άρθρο 205 (Υποχρέωση επίδειξης πιστοποιητικού ή βεβαίωσης εμβολιασμού ή νόσησης) τα εξής: «Οι εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό απέναντι στον κορωνοϊό COVID-19 ή έχουν νοσήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου, υποχρεούνται, όπως επιδεικνύουν στον προϊστάμενο της οργανικής μονάδας όπου υπηρετούν ή στον εργοδότη τους, αντίστοιχα, Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID-19 της Ε.Ε. (EU Digital COVID Certificate - EUDCC) του Κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2021 και του άρθρου πρώτου της από 30.5.2021 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 87), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4806/2021 (Α΄ 95) με πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του φυσικού προσώπου - κατόχου του όσον αφορά στον εμβολιασμό ή στη νόσηση από τον κορωνοϊό COVID-19, ή βεβαίωση εμβολιασμού της παρ. 5 του άρθρου 55 του ν. 4764/2020 (Α΄ 256), ή βεβαίωση θετικού διαγνωστικού ελέγχου της παρ. 1 του άρθρου 5 της υπ’ αρ. 2650/10.4.2020 (Β΄ 1298) κοινής απόφασης των Υπουργών Υγείας και Επικρατείας, ή ισοδύναμο πιστοποιητικό ή βεβαίωση τρίτης χώρας, εφόσον υφίστανται. Το πιστοποιητικό ή η βεβαίωση του πρώτου εδαφίου ελέγχεται από τον εργοδότη μέσω της ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής της παρ. 1α του άρθρου 33 του ν. 4816/2021 (Α΄ 118), τηρουμένων και των λοιπών διατάξεων του ανωτέρω άρθρου. …», στο άρθρο 206 (Υποχρεωτικότητα εμβολιασμού) ότι: «1α. Για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, εμβολιάζεται υποχρεωτικά κατά του κορωνοϊού COVID-19 όλο το προσωπικό των ιδιωτικών, δημόσιων και δημοτικών μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων και φροντίδας ατόμων με αναπηρία ... 2. Για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, εμβολιάζεται υποχρεωτικά κατά του κορωνοϊού COVID-19 όλο το προσωπικό (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και υποστηρικτικό) σε ιδιωτικές, δημόσιες και δημοτικές δομές υγείας (διαγνωστικά κέντρα, κέντρα αποκατάστασης, κλινικές, νοσοκομεία, δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, μονάδες νοσηλείας, Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας και Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας). 3. Ως προσωπικό των δομών των παρ. 1 και 2 νοείται κάθε φυσικό πρόσωπο που παρέχει προς τον φορέα λειτουργίας τους υπηρεσίες ή εκτελεί έργο με επαχθή αιτία ή εθελοντικά με φυσική παρουσία εντός των δομών αυτών, καθώς και κάθε φυσικό πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες, με φυσική παρουσία εντός των ίδιων δομών, σε νομικό πρόσωπο, με το οποίο είναι συμβεβλημένος ο φορέας λειτουργίας των δομών. 4. Δεν υπέχουν την υποχρέωση των παρ. 1 και 2 όσοι έχουν νοσήσει και για διάστημα έξι (6) μηνών από τη νόσηση και όσοι έχουν αποδεδειγμένους λόγους υγείας που εμποδίζουν τη διενέργεια του εμβολίου. Οι λόγοι υγείας του πρώτου εδαφίου, στη βάση ειδικής λίστας εξαιρέσεων που προσδιορίζει η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, εγκρίνονται από τριμελείς επιτροπές ανά υγειονομική περιφέρεια, οι οποίες αποτελούνται από ιατρούς του Εθνικού Συστήματος Υγείας και πανεπιστημιακούς ιατρούς. 5. Για την εφαρμογή των παρ. 1 και 2 απαιτείται η επίδειξη Ψηφιακού Πιστοποιητικού COVID-19 της Ε.Ε. (EU Digital COVID Certificate - EUDCC) του Κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2021 και του άρθρου πρώτου της από 30.5.2021 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 87), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4806/2021 (Α΄ 95) με πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του φυσικού προσώπου - κατόχου του όσον αφορά στον εμβολιασμό ή στη νόσηση από τον κορωνοϊό COVID-19, ή βεβαίωσης εμβολιασμού της παρ. 5 του άρθρου 55 του ν. 4764/2020 (Α΄ 256), ή βεβαίωσης θετικού διαγνωστικού ελέγχου της παρ. 1 του άρθρου 5 της υπ’ αρ. 2650/10.4.2020 (Β΄ 1298) κοινής απόφασης των Υπουργών Υγείας και Επικρατείας, ή ισοδύναμου πιστοποιητικού ή βεβαίωσης τρίτης χώρας. Το πιστοποιητικό ή η βεβαίωση του πρώτου εδαφίου ελέγχεται από τον εργοδότη ή τον υπεύθυνο της μονάδας μέσω της ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής της παρ. 1α του άρθρου 33 του ν. 4816/2021 (Α΄ 118), τηρουμένων και των λοιπών διατάξεων του ανωτέρω άρθρου. 6. Ο εκάστοτε εργοδότης ή υπεύθυνος μονάδας οφείλει να ενημερώνει τους εργαζόμενους με κάθε πρόσφορο μέσο για τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το παρόν άρθρο. Στην περίπτωση της παρ. 1, το υπόχρεο προσωπικό πρέπει να έχει λάβει την πρώτη ή τη μοναδική δόση έως τις 16 Αυγούστου 2021, η δε ολοκλήρωση του εμβολιαστικού κύκλου πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και στον προβλεπόμενο χρόνο. Στην περίπτωση της παρ. 2, το υπόχρεο προσωπικό πρέπει να έχει λάβει την πρώτη ή τη μοναδική δόση έως την 1η Σεπτεμβρίου 2021, η δε ολοκλήρωση του εμβολιαστικού κύκλου πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και στον προβλεπόμενο χρόνο. Στην περίπτωση μη τήρησης της υποχρέωσης αυτής, επέρχονται οι ακόλουθες συνέπειες: α) Ειδικώς στην περίπτωση εργαζομένων των παρ. 1 και 2 σε φορείς του δημοσίου τομέα, υπό την έννοια της περ. (α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), με απόφαση του επικεφαλής του Φορέα επιβάλλεται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Κατά τον χρόνο αναστολής καθηκόντων, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, δεν καταβάλλονται αποδοχές. Με τη συμπλήρωση δεκατεσσάρων (14) ημερών από την ολοκλήρωση του εμβολιασμού, η αναστολή αίρεται με όμοια απόφαση. β) Σε κάθε άλλη περίπτωση πλην της περ. (α), ο εργοδότης υποχρεούται να μην κάνει δεκτή την παροχή της εργασίας του εργαζομένου και απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής αποδοχών για το χρονικό διάστημα μη παροχής εργασίας λόγω εφαρμογής του παρόντος. To προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται και σε συμβάσεις έργου, παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών, καθώς και σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας δανειζόμενου προσωπικού ή προσωπικού που συμβάλλεται με εργολάβο. Στον εργοδότη που απασχολεί προσωπικό κατά παράβαση του παρόντος, επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο … 7. α) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Εσωτερικών, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, δύνανται να εξειδικεύονται και να επεκτείνονται οι κατηγορίες των προσώπων που υποχρεούνται σε εμβολιασμό, να καθορίζονται η διαδικασία και ο χρόνος διενέργειας του εμβολιασμού, καθώς και τυχόν προτεραιοποίηση, η παρακολούθηση και ο τρόπος ελέγχου της συμμόρφωσης με την υποχρέωση, οι ειδικότεροι όροι προστασίας των προσωπικών δεδομένων και προβλέπεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος. β) Με απόφαση του Υπουργού Υγείας εξειδικεύονται οι περιπτώσεις και η διαδικασία απαλλαγής από την υποχρέωση εμβολιασμού για ιατρικούς λόγους και καθορίζονται άλλες αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή της παρ. 4. …» και στο άρθρο 207 (Προσλήψεις προσωπικού ορισμένου χρόνου), ότι «Σε περίπτωση εφαρμογής της περ. (α) της παρ. 6 του άρθρου 206 δύναται να προσλαμβάνεται για τους φορείς που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του ανωτέρω άρθρου σύμφωνα με το άρθρο 36 του ν. 4765/2021 (Α΄ 6) προσωπικό με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου αντίστοιχων προσόντων, κατηγορίας/εκπαιδευτικής βαθμίδας, κλάδου/ειδικότητας του προσωπικού που έχει τεθεί σε αναστολή καθηκόντων. Ο ανώτατος αριθμός του προς πρόσληψη προσωπικού δεν δύναται να υπερβαίνει τον αριθμό του προσωπικού, που έχει τεθεί σε αναστολή καθηκόντων κατ’ εφαρμογή της περ. (α) της παρ. 6 του άρθρου 206 και υπό τις κάτωθι προϋποθέσεις και όρους: ...». Περαιτέρω, κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 206 παρ. 7 περ. β΄ του ν. 4820/2021, εκδόθηκε η Δ1α/Γ.Π.οικ. 50933/13-8-2021 απόφαση του Υπουργού και του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας (Β΄ 3794/13-8-2021) σχετικά με τη διαδικασία και τους λόγους απαλλαγής από την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Η απόφαση αυτή εφαρμόζεται σε όλα τα φυσικά πρόσωπα που υπόκεινται σε υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά τους ορισμούς του άρθρου 206 του ν. 4820/2021 και της κείμενης νομοθεσίας ως προς τα οποία συντρέχουν οι περιοριστικά προβλεπόμενοι λόγοι εξαίρεσης από τον εμβολιασμό (βλ. άρθρο 1 αυτής). Με την παρ. 1 του άρθρου 2 της ως άνω υπουργικής απόφασης ορίζονται, ειδικότερα, οι λόγοι απαλλαγής από τον εμβολιασμό και με την παρ. 4 τα αρμόδια όργανα προς λήψη απόφασης απαλλαγής από την υποχρεωτικότητα διενέργειας εμβολιασμού (τριμελείς επιτροπές ανά υγειονομική περιφέρεια που αποτελούνται από ιατρούς του Εθνικού Συστήματος Υγείας και πανεπιστημιακούς ιατρούς με τους αναπληρωτές τους), προς τα οποία διαβιβάζονται οι αιτήσεις εξαίρεσης (παρ. 5). Τέλος, κατ’ επίκληση του άρθρου 206 του ν. 4820/2021 εκδόθηκε η Δ1α/Γ.Π.οικ. 52796/2021 κοινή υπουργική απόφαση (Β΄ 3959/27-8-2021), με τίτλο «Παρακολούθηση και τρόπος ελέγχου της συμμόρφωσης με την υποχρέωση εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού COVID-19».

 

      5. Επειδή, οι διοικητικές πράξεις που αναφέρονται στην υπηρεσιακή κατάσταση δημοσίων υπαλλήλων, συνάπτονται άμεσα προς την ομαλή λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας και ως εκ τούτου λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν την άμεση εκτέλεσή τους. Συνεπώς, οι πράξεις αυτές δεν υπόκεινται, κατ’ αρχήν, σε αναστολή εκτέλεσης, η οποία μόνο σε όλως εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί, μετά από συνεκτίμηση της βλάβης του αιτούντος και του δημοσίου συμφέροντος (πρβλ. ΕΑ ΣτΕ 133/2021, 33/2021, 266, 103/2020, 238-239/2018, 410-411/2018 Ολ.).

 

      6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η πρώτη από τις αιτούσες ζήτησε με την από 18-8-2021 αίτησή της την εξαίρεσή της από τον υποχρεωτικό εμβολιασμό λόγω εγκυμοσύνης,  που απορρίφθηκε με την ./23-8-2021 απόφαση της τριμελούς επιτροπής αξιολόγησης αιτημάτων εξαίρεσης με την αιτιολογία ότι δεν ανέφερε κανένα νόσημα ή πρόβλημα υγείας που εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1 (ενν. της ως άνω ΚΥΑ). Κατόπιν αυτών και με την αιτιολογία ότι δεν τήρησε την υποχρέωσή της περί εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού covid-19, με την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη επιβλήθηκε σε βάρος της το ένδικο μέτρο. Εξάλλου, με τη δεύτερη πράξη επιβλήθηκε στην δεύτερη αιτούσα το ίδιο μέτρο με την ίδια αιτιολογία. Σε αμφότερες τις πράξεις αναφέρεται ότι κατά το χρόνο αναστολής, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, δεν καταβάλλονται αποδοχές, καθώς και ότι το επίμαχο μέτρο αίρεται με σχετική απόφαση με τη συμπλήρωση δεκατεσσάρων (14) ημερών από την ολοκλήρωση του εμβολιασμού. Με την εκκρεμή αίτηση ακύρωσης των πράξεων αυτών που άσκησαν οι αιτούσες προβάλλουν ότι η διάταξη του άρθρου 206 του ν. 4820/2021 στην οποία ερείδονται οι προσβαλλόμενες πράξεις παραβιάζει ευθέως και κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο (άρθρα 6 παρ. 3 ΣΕΕ και 1, 3, 15, 20 και 52 παρ. 1 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις συνταγματικές αρχές της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της εργασίας, της ισότητας, της αναλογικότητας των άρθρων 2 παρ. 1, 5 παρ. 1 και 5, 22 παρ. 1, 4 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 8 παρ. 1 της ΕΣΔΑ και το άρθρο 5 της σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη Βιοϊατρική που υπογράφηκε στο Οβιέδο της Ισπανίας και κυρώθηκε με τον ν. 2619/1998  (άρθρα 2, 5 και 10), το άρθρο 7 του Διεθνούς Συμφώνου  για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα της Γ.Σ. του ΟΗΕ που ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Δίκαιο με το ν. 2462/1997 (Α΄ 25), τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (άρθρο 1 παρ. 1, 2 και 3, άρθρο 2 παρ. 4 και 5, άρθρο 3 παρ. 1, άρθρο 11 παρ. 1 και άρθρο 15). Συναφώς, οι αιτούσες προβάλλουν ότι εν όψει του γεγονότος ότι οι πρόσφατες επιστημονικές και υγειονομικές εξελίξεις έχουν καταστήσει κοινό τόπο ότι και οι εμβολιασμένοι κατά του κορωνοϊού νοσούν και μεταδίδουν τη νόσο και συνεπώς αποτελούν, εξίσου με τους μη εμβολιασμένους, φορείς διάδοσης και διασποράς του κορωνοϊού, δεν μπορεί πλέον να δικαιολογηθεί, με την επίκληση αόριστων λόγων προστασίας της δημόσιας υγείας, ο αποκλεισμός από το εργασιακό περιβάλλον με πλήρη στέρηση των αποδοχών μόνο των ανεμβολίαστων εργαζομένων. Μάλιστα, δε, (κατά τα προβαλλόμενα) η Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμού επεσήμανε ότι μετά την πάροδο έξι μηνών οι εμβολιασμένοι υγειονομικοί ουσιαστικά είναι ανεμβολίαστοι και τους κάλεσε να εμβολιαστούν για τρίτη φορά, χωρίς όμως να καταστεί υποχρεωτικός ο τρίτος εμβολιασμός για αυτούς.

 

      7. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, οι αιτούσες προβάλλουν ότι η εκκρεμής αίτηση ακύρωσης είναι προδήλως βάσιμη. Όπως, όμως, παγίως γίνεται δεκτό, περίπτωση πρόδηλης βασιμότητας του κυρίου ενδίκου βοηθήματος συντρέχει, ιδίως, όταν αυτό βασίζεται σε πάγια νομολογία ή νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και πάντως όχι όταν πιθανολογείται απλώς η ευδοκίμησή του (ΕΑ ΣτΕ 13/2022, 303, 250-252/2021 Ολομ. σκ. 6, 101/2021 Ολομ. σκ. 4, 343/2019 σκ. 6, 232/2019 Ολομ. σκ. 5, 161/2019 Ολομ. σκ. 7, 58/2018 σκ. 4 κ.ά.). Στην προκειμένη περίπτωση, οι ως άνω λόγοι ακύρωσης δεν παρίστανται ως προδήλως βάσιμοι, διότι δεν στηρίζονται σε πάγια νομολογία ή σε αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ οι κρίσιμες νομοθετικές διατάξεις στις οποίες στηρίζονται οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν έχουν τύχει νομολογιακής επεξεργασίας. Συνεπώς, δεν συντρέχουν, για τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής, οι προϋποθέσεις της παρ. 7 του άρθρου 52 του π.δ/τος 18/1989.

 

      8. Επειδή, περαιτέρω, οι αιτούσες προβάλλουν ότι από την εκτέλεση των προσβαλλομένων πράξεων θα υποστούν ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη, καθ’ όσον δεν έχουν άλλες πηγές εισοδήματος πλην της εργασίας τους, με αποτέλεσμα η θέση τους σε αναστολή καθηκόντων άνευ αποδοχών να ανατρέψει πλήρως τον οικογενειακό προϋπολογισμό και να θέσει σε κίνδυνο τη διαβίωσή τους, αφού δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν ακόμη και τα απαραίτητα για τη διατροφή της ούτε να καλύψει τις λοιπές οικονομικές υποχρεώσεις τους (πληρωμή ΔΕΚΟ, φορολογικές υποχρεώσεις, δαπάνες οχήματος). Επιπλέον, οι αιτούσες ισχυρίζονται ότι η θέση τους σε αναστολή καθηκόντων επιφέρει την υπηρεσιακή τους εξόντωση και είναι ατιμωτική προξενώντας σε αυτές ηθική βλάβη. Ειδικότερα, η πρώτη αιτούσα ισχυρίζεται ότι  το καθ’ ου δεν πρόκειται να υποστεί βλάβη από την αναστολή εκτέλεσης της πράξης που την αφορά, με την οποία επικαλείται γενικώς και αορίστως έκτακτες υγειονομικές συνθήκες, που, όμως, δεν ισχύουν πλέον με την επέλευση της μετάλλαξης «Ο» του covid – 19, η οποία είναι σαφώς πιο ήπια και ευρέως διαδιδόμενη και από τους πλήρως εμβολιασμένους συναδέλφους της. Εν όψει τούτου, προβάλλει ότι μπορεί να συνεχίσει την εργασία της υποβαλλόμενη σε δύο διαγνωστικούς ελέγχους εβδομαδιαίως, όπως οι στερούμενοι πλέον ενεργού πιστοποιητικού εμβολιασμού (διπλοεμβολιασμένοι) συνάδελφοί της, οι οποίοι επιτρέπεται να εργάζονται, χωρίς να υφίσταται κίνδυνος διασποράς οιασδήποτε νόσου, συμπεριλαμβανομένου του covid. Και τούτο διότι εργάζεται στο Βιοχημικό Τμήμα του καθ’ ου (εργαστήριο) και δεν έρχεται σε επαφή με ασθενείς, πολίτες, ιατρούς και νοσηλευτές, διότι ο χώρος είναι κλειστός, η είσοδος στο εργαστήριο γίνεται με την πληκτρολόγηση κωδικού  στην πόρτα, η παραλαβή των δειγμάτων γίνεται με την τοποθέτησή τους στην έξοδο του εργαστηρίου (παραλαβή σε συγκεκριμένο παραθυράκι) ή μέσω σωληνωτού ταχυδρομείου, τα αποτελέσματα των εξετάσεων στέλνονται στις κλινικές, στα ΤΕΠ και στα ΤΕΙ μέσω του συστήματος πληροφορικής του εργαστηρίου, η επικοινωνία με τις κλινικές και τα λοιπά τμήματα γίνεται τηλεφωνικώς, ενώ, επίσης, ο χώρος του εργαστηρίου διαχωρίζεται σε δωμάτια, ώστε οι εργαζόμενοι να μην συνωστίζονται. Σχετικά με την οικονομική ζημία που υφίσταται, η πρώτη αιτούσα προβάλλει ότι συντηρεί η ίδια τα δύο ανήλικα παιδιά και τον άνεργο σύζυγό της και ότι η στέρηση του συνόλου των αποδοχών της την εμποδίζει να καλύψει βασικές ανάγκες διατροφής, θέρμανσης και πληρωμής λογαριασμών ΔΕΚΟ, της οικογενείας της. Προς απόδειξη του ισχυρισμού της αυτού προσκομίζει: α) το από 17-5-2022 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του Δήμου Ηρακλείου, από το οποίο προκύπτει ότι είναι παντρεμένη με τον ………………… και έχουν 3 παιδιά γεννηθέντα τα έτη 2016, 2019 και 2022, β) το εκκαθαριστικό σημείωμα φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2020 από το οποίο προκύπτει ότι το ατομικό της εισόδημα ανήλθε σε 14.337,72 ευρώ, εκ των οποίων 11.478,56 ευρώ από αποδοχές και 2.881,12 ευρώ από ακίνητα, ενώ ο σύζυγός της δεν δήλωσε εισόδημα, αλλά έλαβε 3.103,92 ευρώ επίδομα ανεργίας και δήλωσε 1.408 ευρώ αυτοτελώς φορολογούμενα ποσά, γ) το μηνιαίο εκκαθαριστικό αποδοχών της, του μηνός Αυγούστου 2021, με πληρωτέο ποσό 980,15 ευρώ και δ) την από 13-9-2021 βεβαίωση του ΟΑΕΔ ότι ο σύζυγός της ……………… είναι εγγεγραμμένος στο μητρώο ανέργων από 22-4-2019. 

 

      9. Επειδή, η υποχρέωση του αναφερόμενου στο άρθρο 206 του ν. 4820/2021 προσωπικού  (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και υποστηρικτικό) που υπηρετεί σε δομές υγείας, μεταξύ των οποίων και τα Κέντρα Υγείας Ηρακλείου και Κισάμου όπου υπηρετούν, αντιστοίχως, οι αιτούσες, να υποβληθεί σε εμβολιασμό - ο οποίος κατά την κρατούσα στη διεθνή επιστημονική κοινότητα άποψη επιβάλλεται για την αντιμετώπιση της πανδημίας (ΕΑ ΣτΕ 250-252/2021), - και το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων των υπόχρεων σε εμβολιασμό που αρνούνται να εμβολιασθούν, υπαγορεύθηκε από λόγους δημόσιου συμφέροντος, οι οποίοι συνίστανται: α) στην προστασία της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του κορωνοϊού covid-19 και την αποφυγή εξάπλωσής του στα ιδιαιτέρως ευπαθή, κατά κοινή πείρα, άτομα που νοσηλεύονται και με τα οποία οι απασχολούμενοι στα ιδρύματα αυτά, έρχονται σε συχνή και άμεση επαφή και β) στην εύρυθμη λειτουργία των νοσηλευτικών μονάδων, η οποία θα διαταραχθεί αν νοσήσουν οι υπόχρεοι σε εμβολιασμό, δεδομένου ότι τόσο αυτοί που θα νοσήσουν, καθώς και όσοι εντός του νοσηλευτικού ιδρύματος έχουν έρθει σε επαφή με αυτούς πρέπει να τεθούν σε απομόνωση (ΕΑ ΣτΕ 12/2022, 8/2022, 250-252/2021). Συνεπώς και κατά τα εκτεθέντα στη σκέψη 5, δεν επιτρέπεται, κατ’ αρχάς, η αναστολή της εκτέλεσης των προσβαλλομένων πράξεων, εκτός εάν αποδειχθεί ότι συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Ειδικότερα, η ηθική μείωση, την οποία επικαλούνται οι αιτούσες, δεν αποτελεί εξαιρετικό λόγο ανεπανόρθωτης βλάβης, διότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις δεν τους αποδίδεται ηθική απαξία σε προσωπικό επίπεδο (πρβλ. Ε.Α. ΣτΕ 133/2021 Ολομ., 230-32/2019 Ολομ., 144, 174/2019, 164, 200/2018), ενώ, σε κάθε περίπτωση, η ηθική βλάβη αποκαθίσταται πλήρως σε περίπτωση αποδοχής της αίτησης ακύρωσης, σύμφωνα με όσα παγίως γίνονται δεκτά  (βλ. Ε.Α. ΣτΕ 303/2021 Ολομ., 230-32/2019 Ολομ., 45/2018 Ολομ., 35/2017 Ολομ., 61, 147/2021, 103, 200/2020, 61, 86, 144,174/2019, 164/2018, 194, 270/2017, 24, 278/2016 κ.ά.). Τέλος, τα προβαλλόμενα από τις αιτούσες σχετικά με τη μη συνδρομή επιτακτικών λόγων προστασίας της δημόσιας υγείας, καθώς, ο ιός μεταδίδεται και από τους πλήρως εμβολιασμένους, ενώ μπορούν να εργάζονται και όσοι υγειονομικοί υπάλληλοι έχουν υποβληθεί σε δύο μόνο δόσεις εμβολίου, πλήττουν την ορθότητα της ουσιαστικής επιλογής του νομοθέτη σχετικά με το, κατά την κρίση του, καταλληλότερο διοικητικό μέτρο (υποχρεωτικότητα εμβολιασμού απασχολούμενων σε δομές υγείας) προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, η οποία, ανεξαρτήτως των ορίων δικαστικού της ελέγχου (βλ. ΣτΕ 3914/2015 Ολομ. (σκ.29), 315/2018 7μ. (σκ.11), 360/2017 (σκ. 8), κ.ά.), δεν μπορεί, σε κάθε περίπτωση, να ελεγχθεί κατά το παρόν στάδιο εξέτασης της αίτησης παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας (πρβλ. Ε.Α. ΣτΕ 489/2013 Ολ/5μ., 230/2014, 681/2012). Μειοψήφησε ο Εφέτης Δ.Δ. Εμμανουήλ Λενέτης, ο οποίος εξέφερε την άποψη ότι η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή για αμφότερες τις αιτούσες, εν όψει του γεγονότος ότι ο νομοθέτης επιτρέπει την εργασία ανεμβολίαστων στα νοσοκομεία και αναγνωρίζει έτσι πως δεν συντρέχουν σε κάθε περίπτωση οι προαναφερθέντες εξαιρετικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που αποτελούν αρνητική προϋπόθεση για τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής εκτέλεσης. Ειδικότερα, κατά τη γνώμη της μειοψηφίας πρέπει να ισχύσουν και ως προς τις αιτούσες όσα προβλέπονται για το υγειονομικό προσωπικό που εξαιρέθηκε του εμβολιασμού και το οποίο, αν υποβάλλεται σε «διαγνωστικό έλεγχο δύο (2) φορές την εβδομάδα με τη χρήση ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου κορωνοϊού COVID19 (rapid test)», συνεχίζει να απασχολείται κανονικά, ακόμα και με «την παροχή υπηρεσιών […] σε ασθενείς», παρόλο που εγκυμονεί τον ίδιο, όπως και οι αιτούσες, κίνδυνο είτε να νοσήσει είτε να μεταδώσει τη νόσο [βλ. άρθρο 1 της κοινής υπουργικής απόφασης (ΚΥΑ) Δ1α/Γ.Π.οικ. 38083/30-6-2022 (Β΄3367/30-6-2022) «Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας από την Παρασκευή, 1 Ιουλίου 2022 και ώρα 06:00 έως και την Παρασκευή, 15 Ιουλίου 2022 και ώρα 06:00», η ισχύς της οποίας παρατάθηκε από τη λήξη της (15-7-2022) έως και τη Δευτέρα, 25 Ιουλίου 2022 ώρα 06:00 με την ΚΥΑ Δ1α/Γ.Π.οικ. 41628 (B' 3734/14-7-2022)].

 

      10. Επειδή, καθ’ ο αφορά την οικονομική ζημία την οποία, κατά τους ισχυρισμούς τους, υφίστανται οι αιτούσες, για την οποία μόνον η πρώτη προσκομίζει τα ήδη αναφερθέντα στη σκέψη 8 στοιχεία: το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι οι αποδοχές της ήταν η κύρια πηγή εισοδήματος για την οικογένεια δοθέντος ότι ο σύζυγος είναι άνεργος και έχει δύο ανήλικα τέκνα, κρίνει ότι συντρέχει, εν προκειμένω, εξαιρετική περίπτωση που δικαιολογεί τη χορήγηση μερικής αναστολής της προσβαλλόμενης πράξης ως προς τη μη καταβολή των αποδοχών της εν λόγω αιτούσας (ΣτΕ ΕΑ 13/2022, πρβλ. ΣτΕ Ε. 33/2021, 266/2020, 448/2014). Τούτο δε, εν όψει του ότι το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων, που επιβλήθηκε σε βάρος της συγκεκριμένης αιτούσας λόγω του μη εμβολιασμού της, συνεπάγεται την διακοπή της μισθοδοσίας της, δηλαδή την πλήρη στέρηση των αποδοχών της, η οποία συνεπάγεται, περαιτέρω, για τη συγκεκριμένη αιτούσα όχι απλώς οικονομική βλάβη δυναμένη να αποκατασταθεί αν η εκκρεμής αίτηση ακυρώσεως ευδοκιμήσει, αλλά την στέρηση σε μεγάλο βαθμό των μέσων βιοπορισμού της ίδιας και της οικογενείας της. Εν όψει αυτών, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπ’ όψη το μέγεθος της βλάβης που υφίσταται η πρώτη αιτούσα από τη στέρηση του μοναδικού μέσου βιοπορισμού της, η οποία επιτείνεται άλλωστε από τον μακρύ διαδραμόντα χρόνο από την έναρξη της αναστολής καθηκόντων (από 1-9-2021 έως και σήμερα) και την οδηγεί, εν όψει και των ανωτέρω υποχρεώσεων και αναγκών αυτής και της οικογενείας της, σε οικονομική ένδεια, θέτοντας σε κίνδυνο την αξιοπρεπή διαβίωση και τον ίδιο τον βιοπορισμό της, και συνεκτιμώντας το δημόσιο συμφέρον προστασίας της δημόσιας υγείας, κρίνει ότι πρέπει, προς αποφυγήν ανεπανόρθωτης βλάβης της συγκεκριμένης αιτούσας και της οικογενείας της, να διαταχθεί υπό την μορφή κατάλληλου μέτρου (κατ’ άρθρο 52 παρ. 8 του π.δ./τος 18/1989) η καταβολή σε αυτήν μέρους των αποδοχών της και, συγκεκριμένα, του ημίσεος (1/2) των καθαρών μηνιαίων αποδοχών της από την έκδοση της παρούσας απόφασης και έως τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της αιτήσεως ακυρώσεως, κατά μερική αποδοχή της κρινόμενης αιτήσεως (ΣτΕ ΕΑ 13/2022, πρβλ. 33/2021, 266/2020, 448/2014).

 

      11. Επειδή, κατόπιν αυτών, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως προς τη δεύτερη αιτούσα και να γίνει δεκτή μερικώς ως προς την πρώτη. Τέλος, το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις (άρθρο 36 παρ. 4 του π.δ. 18/1989), κρίνει ότι πρέπει να αποδοθεί το παράβολο στις αιτούσες.

 

ΔΙΑ  ΤΑΥΤΑ

 

      Απορρίπτει την αίτηση αναστολής ως προς τη δεύτερη αιτούσα …………………………….

 

      Δέχεται εν μέρει την αίτηση αναστολής ως προς την αιτούσα ……………………….

 

      Διατάσσει την καταβολή στην αιτούσα ……………………………………………………….των καθαρών μηνιαίων αποδοχών της, από την έκδοσης της παρούσας απόφασης και έως τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της αιτήσεως ακυρώσεως.

 

      Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.

 

      Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στα Χανιά στις 7 Ιουλίου 2022 και εξ αποστάσεως με ηλεκτρονικά μέσα στις 20 Ιουλίου 2022 και η απόφαση εκδόθηκε στα Χανιά στις 29 Ιουλίου 2022.     

 

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

  ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  ΠΕΠΠΑΣ              ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΜΠΟΛΙΩΤΗ

 

 

      Ακριβές αντίγραφο

      Χανιά………………

      Η Γραμματέας