ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΠΠρΠατρών 395/2022

Πτώχευση - Απαλλαγή από οφειλές προς τους πτωχευτικούς πιστωτές - Προσφυγή κατά της απαλλαγής - Απαλλαγή εκπροσώπων ν.π. για οφειλές ν.π. -.

Προσφυγή κατά της απαλλαγής από οφειλές προς τους πτωχευτικούς πιστωτές. Οι σχετικές διατάξεις εφαρμόζονται και για την απαλλαγή των εκπροσώπων ν.π. για οφειλές ν.π. του οποίου η αίτηση πτώχευσης ή η κήρυξη σε πτώχευση προηγήθηκε της θέσης σε εφαρμογή του Ν 4738/2020 ή του οποίου η αίτηση απορρίφθηκε. Η εν λόγω προσφυγή σημαίνει την αίτηση ή αγωγή αμφισβήτησης του υπέρ του οφειλέτη πτωχού τεκμηρίου ότι ο οφειλέτης πτωχός έχοντας περιέλθει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, χωρίς δόλο και χωρίς να βαρύνεται με δίωξη ή καταδίκη για διάπραξη οικονομικών εγκλημάτων, επέδειξε καλή πίστη και διάθεση συνεργασίας εμφανίζοντας όλα τα περιουσιακά του στοιχεία. Ο προσφεύγων οφείλει να ισχυριστεί και να αποδείξει τα αντίθετα, ανατρέποντας το τεκμήριο και ζητώντας από το επιλαμβανόμενο της υπόθεσης πτωχευτικό δικαστήριο να αναγνωρίσει την εκ του λόγου αυτού αδυναμία επέλευσης της απαλλαγής, την οποία προβλέπει ο νόμος ως αυτοδίκαιη συνέπεια της παρόδου απλώς της ορισμένης προθεσμίας.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αριθμός αποφάσεως 395/2022

(Αρ. εκθ. καταθ. προσφυγής: ./30-12-2021)

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Αμαλία Καραμήτρου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αθανάσιο Τζιούμη, Πρωτοδίκη, Ευθαλία Τσιρόγλου, Πρωτοδίκη - Εισηγήτρια και τη Γραμματέα Ευφροσύνη Λιαρομμάτη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 10η Μαΐου 2022, για να δικάσει την υπόθεση:

ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΝΤΟΣ: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ» (Ε.Φ.ΚΑ), όπως μετονομάστηκε, ήδη από την 01η-03-2020, σε «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ» (e-Ε.Φ.ΚΑ), ως οιονεί καθολικού διαδόχου του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ - ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ» (Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ.), που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου αρ. 8, με ΑΦΜ . και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Χριστίνας Κατσιμπέρη (Α.Μ.Δ.Σ.ΠΑΤΡ 1087), η οποία κατέθεσε έγγραφες προτάσεις και προσκόμισε το υπ' αριθμ. Α./10-05-2022 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.

ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΥ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ: ., κατοίκου Πατρών, με ΑΦΜ . υπό την ιδιότητα του διαχειριστή και νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… ΕΠΕ», η οποία εδρεύει στην Οβρυά Πατρών, επί της οδού ., με ΑΦΜ . και ΑΜΟ ., ο οποίος δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ. ζητεί να γίνει δεκτή η από 30-12-2021 προσφυγή του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./30-12-2021, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, κατόπιν αναβολής της από τη δικάσιμο της 15ης-03-2022, για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά την εκφώνηση της υποθέσεως με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και κατά τη συζήτηση της, η πληρεξούσια δικηγόρος του προσφεύγοντος Ν.Π.Δ.Δ. ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 192 παρ. 1 του Ν. 4738/2020 «Με την επιφύλαξη της παρ. 2, ο οφειλέτης - φυσικό πρόσωπο απαλλάσσεται πλήρως από κάθε οφειλή προς τους πτωχευτικούς πιστωτές, ανεξαρτήτως του αν έχουν αναγγελθεί ή όχι, τριάντα έξι (36) μήνες από την ημερομηνία κήρυξης της πτώχευσης ή την καταχώρηση της παρ. 4 του άρθρου 77, εκτός εάν εντός της παραπάνω προθεσμίας υποβληθεί προσφυγή οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον κατά της απαλλαγής του. Η απαλλαγή έχει ως συνέπεια και την παύση των στερήσεων δικαιωμάτων τις οποίες συνεπάγεται η πτώχευση», ενώ στις παραγράφους 1, 2 και 3 του άρθρου 193 του ίδιου ως άνω νόμου προβλέπεται η δυνατότητα προσφυγής κατά της αυτοδίκαιης απαλλαγής του οφειλέτη και ειδικότερα στην παρ. 1, όπως αυτή αντικαταστάθηκε από το άρθρο 35 παρ. 21 του Ν. 4818/2021, προβλέπεται ότι «1. Η προσφυγή κατά της απαλλαγής ασκείται παραδεκτά στο πτωχευτικό δικαστήριο εφόσον, ο προσφεύγων επικαλείται ότι η αδυναμία εκπλήρωσης την οποία διαπιστώνει η απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση, οφείλεται σε δόλιες ενέργειες του οφειλέτη ή ότι, ο οφειλέτης δεν επέδειξε καλή πίστη είτε κατά την κήρυξη της πτώχευσης είτε και κατά τη διάρκεια της, δεν έχει υπάρξει συνεργάσιμος με τα όργανα της πτώχευσης, έχει δολίως αποκρύψει εισοδήματα ή περιουσιακά στοιχεία κατά τη διάρκεια της πτωχευτικής διαδικασίας ή ότι είτε εκκρεμεί ποινική δίωξη κατά του οφειλέτη για κάποια από τις πράξεις του Ενάτου Μέρους του Δεύτερου Βιβλίου ή για κάποια από τις κακουργηματικές πράξεις της κλοπής, απάτης, υπεξαίρεσης ή πλαστογραφίας, ή για το αδίκημα της καταδολίευσης δανειστών ή ότι έχει καταδικαστεί για κάποια από αυτές τις πράξεις.», στην παρ. 2 ορίζεται ότι «Σε περίπτωση προσφυγής, το πτωχευτικό δικαστήριο, ύστερα από σχετική έκθεση του εισηγητή, στην οποία καταχωρούνται και οι τυχόν παρατηρήσεις του οφειλέτη και των πιστωτών, και αφού ακούσει τον σύνδικο, αποφασίζει περί της απαλλαγής. Εάν το πτωχευτικό δικαστήριο κρίνει ότι δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις απαλλαγής, δύναται με αιτιολογημένη απόφαση του, να θέσει προθεσμία στον οφειλέτη για την ικανοποίηση τους, να περιορίσει την απαλλαγή ως προς ορισμένα μόνο χρέη ή να ορίσει εξαιρετικά μεγαλύτερη προθεσμία απαλλαγής, παρέχοντας σε κάθε περίπτωση δέουσα αιτιολόγηση τυχόν παρεκκλίσεων από την προβλεπόμενη προθεσμία γενικής απαλλαγής της παρ. 1 του άρθρου 192» και στην παρ. 3 προβλέπεται ότι «Αν η προσφυγή επικαλείται ποινική δίωξη ή καταδίκη για κάποια από τις πράξεις της παρ. 1, το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί να αναβάλει την απόφαση του μέχρι την αμετάκλητη περάτωση της ποινικής διαδικασίας». Ακολούθως, στη διάταξη του άρθρου 194 του Ν. 4738/2020 ορίζεται ότι «1. Ο οφειλέτης δεν απαλλάσσεται από οφειλές που δημιουργήθηκαν μετά την υποβολή της αίτησης πτώχευσης (σε περίπτωση χρεών προς το Δημόσιο κρίσιμος χρόνος είναι ο χρόνος στον οποίο ανάγεται η υποχρέωση και όχι ο χρόνος δημιουργίας του νόμιμου τίτλου) και οφειλές από δόλο ή βαρεία αμέλεια, που προκάλεσε θάνατο ή σωματική βλάβη προσώπου, οφειλές από τα αδικήματα του Ν. 4557/2018 και οφειλές διατροφής» και «2. Σε περίπτωση που μετά την απαλλαγή οφειλέτη αποδειχθεί ότι παρέλειψε δολίως ή από βαριά αμέλεια την αποκάλυψη της οικονομικής και περιουσιακής του κατάστασης κατά την διάρκεια της πτωχευτικής διαδικασίας ή δεν τήρησε τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με το σχέδιο πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 92, το πτωχευτικό δικαστήριο εντός τριετίας από την επέλευση της απαλλαγής, μπορεί μετά από αίτημα πιστωτή να ανακαλέσει την απαλλαγή εν όλω ή εν μέρει ή να θέσει προϋποθέσεις της απαλλαγής, όπως την εξόφληση των οφειλομένων από το σχέδιο πληρωμών». Περαιτέρω, στη διάταξη του άρθρου 195 του Ν. 4738/2020 προβλέπεται η απαλλαγή των εκπροσώπων των νομικών προσώπων, ήτοι κυρίως εταιρειών, από οφειλές για τις οποίες έχουν εκ του νόμου αλληλέγγυα ευθύνη και συγκεκριμένα στην παρ. 1, όπως αυτή τροποποιήθηκε από το άρθρο 35 παρ. 23 του Ν. 4818/2021, ορίζεται ότι «1. Φυσικό πρόσωπο που εκ του νόμου έχει αλληλέγγυα ευθύνη λόγω της εκπροσωπευτικής ή διοικητικής του σχέσης με οφειλέτη νομικό πρόσωπο, απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη για οφειλές του οφειλέτη, που προέκυψαν εντός της ύποπτης περιόδου ή και εντός των τριάντα έξι (36) μηνών που προηγήθηκαν της ύποπτης περιόδου, με την πάροδο τριάντα έξι (36) μηνών από την υποβολή της αίτησης πτώχευσης, ή είκοσι τεσσάρων (24) μηνών από την κήρυξη της πτώχευσης ή την καταχώρηση της παρ. 4 του άρθρου 77, όποιο από τα δύο προηγηθεί χρονικά, εκτός εάν εντός της παραπάνω προθεσμίας υποβληθεί προσφυγή οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον κατά της απαλλαγής του. Ως ύποπτη περίοδος νοείται η οριζόμενη στο άρθρο 116 ή η τεκμαιρόμενη ύποπτη περίοδος του δεύτερου εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 81 σε περίπτωση καταχώρησης της παρ. 4 του άρθρου 77, κατά περίπτωση», ενώ στην παρ. 2 προβλέπεται ότι «2. Σε περίπτωση προσφυγής, το πτωχευτικό δικαστήριο, εκτιμώντας τα αίτια και τις συνθήκες της πτώχευσης, ύστερα από σχετική έκθεση του εισηγητή, στην οποία καταχωρούνται και οι τυχόν παρατηρήσεις του οφειλέτη και των πιστωτών, και αφού ακούσει τον σύνδικο, αποφαίνεται υπέρ της απαλλαγής, εάν το φυσικό πρόσωπο επιδεικνύει καλή πίστη τόσο κατά την κήρυξη της πτώχευσης όσο και κατά τη διάρκεια της, είναι συνεργάσιμος με τα όργανα της πτώχευσης, δεν ευθύνεται για πράξη ή παράλειψη του άρθρου 127 και η πτώχευση δεν οφείλεται σε δόλιες ενέργειες του. Δεν απαλλάσσονται πλήρως αυτοί που καταδικάστηκαν για κάποια από τις πράξεις του Ενάτου Μέρους του Δεύτερου Βιβλίου του παρόντος ή για κάποια από τις κακουργηματικές πράξεις της κλοπής, απάτης, υπεξαίρεσης ή πλαστογραφίας του Ποινικού Κώδικα. Αν υπάρχει εκκρεμής ποινική δίωξη ή αστική αγωγή για κάποια από αυτές τις πράξεις ή παραλείψεις, το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί να αναβάλει την απόφαση του μέχρι την αμετάκλητη περάτωση της διαδικασίας. Η απόφαση ανακαλείται, αν επέλθει μεταβολή πραγμάτων που να δικαιολογεί την ανάκληση εντός τριετίας από την επέλευση της απαλλαγής». Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 263 του Ν. 4738/2020, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 38 παρ. 4 του Ν. 4818/2021 «Τα άρθρα 195 και 196 εφαρμόζονται και για την απαλλαγή των εκπροσώπων νομικού προσώπου για οφειλές νομικού προσώπου, του οποίου η αίτηση πτώχευσης ή η κήρυξη σε πτώχευση προηγήθηκε της θέσης του παρόντος νόμου σε ισχύ ή του οποίου η αίτηση απορρίφθηκε, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 3 του Ν. 3588/2007. Σε περίπτωση που η προθεσμία, που αφορά την απαλλαγή των εκπροσώπων της παρ. 1 του άρθρου 195 λήξει οποτεδήποτε πριν τις 31.12.2021, τότε η απαλλαγή επέρχεται την 1η. 1.2022, ενώ τυχόν προσφυγή μπορεί να ασκηθεί μέχρι τις 31.12.2021». Η εν θέματι προσφυγή σημαίνει την αίτηση ή αγωγή αμφισβήτησης του νόμιμου υπέρ του οφειλέτη, πτωχού, αλλά υπολανθάνοντος - εμμέσως, συναγόμενου - τεκμηρίου ότι ο οφειλέτης, πτωχός, έχον ας περιέλθει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, χωρίς δόλο και χωρίς να βαρύνεται με δίωξη ή καταδίκη για διάπραξη οικονομικών εγκλημάτων, επέδειξε, κατά την ακολουθούσα διαδικασία, καλή πίστη και διάθεση συνεργασίας, εμφανίζοντας και όλα τα περιουσιακά του στοιχεία. Με την προσφυγή του, επομένως, ο προσφεύγων, που έχει έννομο, προς τούτο, συμφέρον (πιστωτής ή ο σύνδικος ή και ο Εισαγγελέας), οφείλει να ισχυριστεί και να αποδείξει τα αντίθετα των ανωτέρω, ανατρέποντας το τεκμήριο και ζητώντας από το επιλαμβανόμενο της υπόθεσης πτωχευτικό δικαστήριο, ενώπιον του οποίου ασκεί την προσφυγή, να αναγνωρίσει, την εκ του λόγου αυτού αδυναμία επέλευσης της απαλλαγής, την οποία προβλέπει ο νόμος ως αυτοδίκαιη συνέπεια της παρόδου απλώς της ορισμένης προθεσμίας. Επί της προσφυγής αυτής το Πτωχευτικό Δικαστήριο, εκτιμώντας τα αίτια και τις συνθήκες της πτώχευσης, ύστερα από σχετική έκθεση του εισηγητή, στην οποία πρέπει να έχουν καταχωρηθεί και οι τυχόν παρατηρήσεις του οφειλέτη και των πιστωτών, και αφού ακούσει το σύνδικο, αποφαίνεται υπέρ της απαλλαγής, εάν το φυσικό πρόσωπο (εκπρόσωπος): α) έχει επιδείξει καλή πίστη, τόσο κατά την κήρυξη της πτώχευσης, όσο και κατά τη διάρκεια της, β) ήταν και είναι συνεργάσιμος με τα όργανα της πτώχευσης, γ) δεν βαρύνεται με πράξεις ή παραλείψεις πρόκλησης ή παρέλκυσης της πτώχευσης (αρ. 127 ΠτΚ) και δ) η πτώχευση δεν οφείλεται σε δόλιες ενέργειες του. Όσον αφορά δε στην προβλεπόμενη στη διάταξη του άρθρου 195 του Ν. 4738/2020 απαλλαγή των εκπροσώπων του νομικού προσώπου από την αλληλέγγυα προς το νομικό πρόσωπο ευθύνη τους, για οφειλές αυτού έναντι τρίτων, που δημιούργησαν οι ίδιοι με τη δράση τους, εντός της ύποπτης περιόδου ή και των 36 προηγηθέντων μηνών, η απαλλαγή αυτή αφορά στα φυσικά πρόσωπα που είναι διαχειριστές, ήτοι εκπρόσωποι ή μέλη του διοικητικού οργάνου νομικού προσώπου ή το μονομελές διοικητικό όργανο. Τα πρόσωπα αυτά φέρουν αλληλέγγυα προς το νομικό πρόσωπο ευθύνη έναντι του δημοσίου, για την πληρωμή οφειλόμενων, φόρου εισοδήματος, τόκων και προστίμων, και για την απόδοση των παρακρατούμενων και μη φόρων, Φ.Π.Α. και όλων των επιρριπτόμενων φόρων, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσης τους, καθώς και για οφειλές του εκπροσωπούμενου από αυτά νομικού προσώπου προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (βλ. Ψυχομάνη Σ., Πτωχευτικό Δίκαιο, 9η έκδοση, 2021, σ. 572 επ.).

Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση προσφυγή του, το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ. εκθέτει ότι δυνάμει της υπ' αριθμ. 433/1997 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, δικάζοντος κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… Ε.Π.Ε», διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της οποίας τυγχάνει ο καθ' ου η προσφυγή. Ότι την αίτηση για την κήρυξη της ως άνω εταιρείας σε κατάσταση πτώχευσης υπέβαλε το τότε Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ Ι.Κ.Α.», οιονεί καθολικός διάδοχος του οποίου τυγχάνει το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ.. Ότι δυνάμει της ίδιας ως άνω απόφασης ορίστηκε ως ημέρα παύσης πληρωμών της πτωχεύσασας εταιρείας η 31η Οκτωβρίου 1996 και διορίστηκε προσωρινός σύνδικος της πτώχευσης ο διορισμένος στο Πρωτοδικείο Πατρών δικηγόρος Α Κ, ενώ εν συνεχεία ορίστηκε οριστικός σύνδικος ο δικηγόρος Πατρών Γ Μ, ο οποίος έχει ήδη αποβιώσει. Ότι ακολούθως δυνάμει της υπ' αριθμ. 779/2000 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου (εκουσία δικαιοδοσία) κηρύχθηκε η παύση των εργασιών της πτώχευσης της ως άνω εταιρείας λόγω έλλειψης της αναγκαίας περιουσίας. Ότι από τα στοιχεία που τηρούνται στην αρμόδια υπηρεσία του Κ.Ε.Α.Ο. η συνολική οφειλή της εν θέματι εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, που αφορά σε μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές (εργοδοτικές και εργατικές), για το χρονικό διάστημα από 31 Οκτωβρίου 1993 έως 10 Ιουνίου 1997, ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 3.708.560,72 ευρώ. Ότι το τότε Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ Ι.ΚΑ» είχε αναγγελθεί στην παραπάνω πτώχευση, με την υπ' αριθμ. ./1996 αναγγελία του, για συνολικό ποσό οφειλής, ύψους 367.653,65 δραχμών και ήδη 1.078.954,23 ευρώ. Ότι ο καθ' ου η προσφυγή, ως νόμιμος εκπρόσωπος της ως άνω εταιρείας με την επωνυμία «… Ε.Π.Ε» και αλληλεγγύως υπεύθυνος λόγω της εκπροσωπευτικής του σχέσης με αυτήν, δεν έχει καταβάλει καμία προσπάθεια ρύθμισης των προαναφερόμενων ληξιπρόθεσμων και βεβαιωμένων οφειλών της τελευταίας, με συνέπεια να είναι υπαίτιος για το αδίκημα της μη καταβολής ασφαλιστικών (εργοδοτικών και εργατικών) εισφορών, γεγονός το οποίο στοιχειοθετεί την προβλεπόμενη στη διάταξη του άρθρου 195 παρ. 2 του Ν. 4738/2020 προϋπόθεση των δόλιων ενεργειών του φυσικού προσώπου - εκπροσώπου του πτωχού νομικού προσώπου, η οποία (προϋπόθεση) επιφέρει την ανάκληση της αυτοδίκαιης απαλλαγής του πτωχού. Με βάση το ιστορικό αυτό, το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ., επικαλούμενο έννομο συμφέρον ως πιστωτής της πτωχευσάσης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… Ε.Π.Ε», ζητεί να αποφανθεί το παρόν Δικαστήριο: α) ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της αυτοδίκαιης απαλλαγής του καθ' ου η προσφυγή και β) ότι το ίδιο δεν υποχρεούται να προβεί, δια του αρμοδίου οργάνου του, ήτοι του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.), σε έκδοση απόφασης, με την οποία να διαπιστώνεται η αυτοδίκαιη επέλευση της απαλλαγής από τα πτωχευτικά χρέη του καθ' ου η προσφυγή, νομίμου εκπροσώπου της ως άνω εταιρείας περιορισμένης ευθύνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση προσφυγή, αρμοδίως, καθ' ύλην και κατά τόπο, εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (αρ. 193 παρ. 2 και 195 παρ. 2 του Ν. 4738/2020, όπως αυτά αντικαταστάθηκαν με το αρ. 35 παρ. 21 και 24 του Ν. 4818/2021 και 739 επ. ΚΠολΔ). Περαιτέρω, η υπό κρίση προσφυγή ασκήθηκε εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι κατατέθηκε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου στις 30-12-2021, ήτοι πριν την 31η-12-2021 (αρ. 263 του Ν. 4738/2020, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 38 παρ. 4 του Ν. 4818/2021), ενώ επιπλέον είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 192 έως 196 και 263 του Ν. 4738/2020, όπως αυτές τροποποιήθηκαν από τις διατάξεις του Ν. 4818/2021 και ισχύουν, πλην του αιτήματος περί απόφανσης από το παρόν Δικαστήριο ότι το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ. δεν υποχρεούται να προβεί, δια του αρμοδίου οργάνου του, ήτοι του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.), σε έκδοση απόφασης, με την οποία να διαπιστώνεται η αυτοδίκαιη επέλευση της απαλλαγής από τα πτωχευτικά χρέη του καθ' ου η προσφυγή, νομίμου εκπροσώπου της ως άνω εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, το οποίο (αίτημα) τυγχάνει απορριπτέο ως μη νόμιμο, καθώς αίτημα της κατ' άρθρο 195 παρ. 2 του Ν. 4738/2020 προσφυγής αποτελεί η απόφανση από το πτωχευτικό Δικαστήριο περί μη συνδρομής των προϋποθέσεων της αυτοδίκαιης απαλλαγής του φυσικού προσώπου, εκπροσώπου του πτωχεύσαντος νομικού προσώπου, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη. Συνεπώς, η υπό κρίση προσφυγή, καθ' ο μέρος κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι ακριβές αντίγραφο αυτής με πράξη ορισμού δικασίμου επιδόθηκε στην Εισηγήτρια των Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου Πατρών (βλ. την υπ' αριθμ. ./31-12-2021 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών, με έδρα το Πρωτοδικείο Πατρών .), η οποία συνέταξε την ευρισκόμενη στο φάκελο της υπό κρίση υπόθεσης υπ' αριθμ. ./08-03-2022 έκθεση της. Σημειώνεται, τέλος, ότι ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης προσφυγής επιδόθηκε και στον καθ' ου η προσφυγή ., υπό την ιδιότητα του ως διαχειριστή και νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… Ε.Π.Ε» (βλ. την υπ' αριθμ. ./31-12-2021 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών, με έδρα το Πρωτοδικείο Πατρών .), του οποίου η κλήτευση δεν διατάχθηκε με πράξη του αρμοδίου Δικαστή (αρ. 748 παρ. 3 ΚΠολΔ), με συνέπεια αυτός να μην έχει καταστεί διάδικος στην παρούσα δίκη.

Από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ., καθώς και από την υπ' αριθμ. ./08-03-2022 έκθεση της Εισηγήτριας των Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου Πατρών, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… Ε.Π.Ε», η οποία εδρεύει στην Οβρυά Πατρών, επί της οδού ., όπως νόμιμα εκπροσωπούνταν από τον καθ' ου η προσφυγή, ., κάτοικο Πατρών, κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης δυνάμει της υπ' αριθμ. 433/1997 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, δικάζοντος κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, εκδοθείσας κατόπιν της από 21-01-1997 αιτήσεως του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ Ι.Κ.Α.», οιονεί καθολικός διάδοχος του οποίου τυγχάνει το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ., και ορίστηκε ως ημερομηνία παύσης των πληρωμών της η 31η Οκτωβρίου του έτους 1996. Το Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ Ι.ΚΑ» είχε αναγγελθεί δια της υπ' αριθμ. ./16-02-1996 αναγγελίας του στην πτώχευση της παραπάνω εταιρείας για οφειλές ασφαλιστικών εισφορών, ανερχόμενες στο συνολικό ποσό των 367.653,65 δραχμών και ήδη 1.078.954,23 ευρώ. Εν συνεχεία, δυνάμει της υπ' αριθμ. 779/2000 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου (εκουσία δικαιοδοσία) κηρύχθηκε η παύση των εργασιών της πτώχευσης της ως άνω εταιρείας λόγω ελλείψεως της αναγκαίας περιουσίας. Περαιτέρω, από κανένα προσκομιζόμενο μετ' επικλήσεως από το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ. αποδεικτικό μέσο δεν αποδεικνύεται ότι ο καθ' ου η προσφυγή ., διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της ως άνω πτωχεύσασας εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, επέδειξε κακή πίστη τόσο κατά την κήρυξη της πτώχευσης όσο και κατά τη διάρκεια της, ή ότι δεν υπήρξε συνεργάσιμος με τα όργανα της πτώχευσης ή ότι τυχόν βαρύνεται με πράξεις ή παραλείψεις πρόκλησης ή παρέλκυσης της πτώχευσης (αρ. 127 ΠτΚ) ή ότι η πτώχευση οφείλεται σε δόλιες ενέργειες του, ήτοι ουδόλως αποδεικνύεται ότι συντρέχουν εν προκειμένω οι αναφερόμενες στη διάταξη του άρθρου 195 παρ. 2 του Ν. 4738/2020 προϋποθέσεις, προκειμένου το παρόν Δικαστήριο να αποφανθεί υπέρ της μη αυτοδίκαιης απαλλαγής του παραπάνω φυσικού προσώπου, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στη νομική σκέψη στην αρχή της παρούσας. Εξάλλου, και η Εισηγήτρια των Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου Πατρών, όπως εκθέτει στην υπ' αριθμ. ./2022 έκθεση της, δεν κατάφερε να ανεύρει το φάκελο της ως άνω πτωχής εταιρείας, δεδομένου ότι τα αρχεία των πτωχεύσεων που κηρύχθηκαν πριν το 2000 και έχουν περατωθεί, δεν τηρούνται πλέον στο Πρωτοδικείο Πατρών, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εκθέσει στο παρόν Δικαστήριο εάν πληρούνται οι προαναφερόμενες προϋποθέσεις του άρθρου 195 παρ. 2 του Ν. 4738/2020, όπως αυτό τροποποιήθηκε και ισχύει. Όσον αφορά δε στον προβαλλόμενο από το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ. ισχυρισμό ότι δεν πρέπει να λάβει χώρα η αυτοδίκαιη απαλλαγή του καθ' ου η προσφυγή, ως διαχειριστή και νομίμου εκπροσώπου της ως άνω πτωχής εταιρείας, καθώς αυτός δεν κατέβαλε για λογαριασμό της εταιρείας ασφαλιστικές εισφορές (εργοδοτικές και εργατικές), για το χρονικό διάστημα από 31 Οκτωβρίου 1993 έως 10 Ιουνίου 1997, ανερχόμενες στο συνολικό ποσό των 3.708.560,72 ευρώ, οι οποίες παραμένουν ανεξόφλητες, γεγονός το οποίο συνιστά ποινικό αδίκημα, αυτός (ο ισχυρισμός) τυγχάνει απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος, δεδομένου ότι από κανένα προσκομιζόμενο μετ' επικλήσεως αποδεικτικό μέσο δεν αποδεικνύεται ότι ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του καθ' ου ή ότι εχώρησε ποινική καταδίκη του για μη καταβολή ασφαλιστικών (εργοδοτικών ή εργατικών) εισφορών. Επιπροσθέτως, ουδόλως αποδείχθηκε ότι ο καθ' ου η προσφυγή έχει καταδικαστεί για κάποιο από τα αδικήματα της χρεοκοπίας ή της ευνοϊκής μεταχείρισης πιστωτή (αρ. 197 και 198 του Ν. 4738/2020) ή για κάποια από τις κάκουργηματικές πράξεις της κλοπής, απάτης, υπεξαίρεσης ή πλαστογραφίας του Ποινικού Κώδικα, ούτε ότι υπάρχει εκκρεμής ποινική δίωξη για κάποια από τις προαναφερόμενες αξιόποινες πράξεις. Τέλος, ο προβαλλόμενος από το προσφεύγον Ν.Π.Δ.Δ. ισχυρισμός περί μη συνδρομής στο πρόσωπο του καθ' ου η προσφυγή των προϋποθέσεων για την αυτοδίκαιη απαλλαγή του, κατ' άρθρο 195 παρ. 2 του Ν. 4738/2020, λόγω της συμμετοχής του: α) στον ΑΜΟΕ ., ο οποίος, κατά τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές και β) ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΑΧΑΪΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Α.Ε.», η οποία τελεί σε κατάσταση πτώχευσης, τυγχάνει ομοίως απορριπτέος, δεδομένου ότι μόνη η συμμετοχή του καθ' ου στις παραπάνω εταιρείες ουδόλως μπορεί να συνδεθεί με την πτώχευση της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… Ε.Π.Ε», ούτε αποτελεί δόλια ενέργεια του καθ' ου, στην οποία οφείλεται η πτώχευση της τελευταίας. Εξάλλου, σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 80/2022 έκθεση της Εισηγήτριας των Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου Πατρών, ο εν θέματι ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί συμμετοχής του καθ' ου στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας με την επωνυμία «ΑΧΑΪΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Α.Ε.», η οποία τελεί σε κατάσταση πτώχευσης, δεν επιβεβαιώνεται από τα αρχεία του τμήματος πτωχεύσεων. Κατ' ακολουθίαν όλων των προαναφερόμενων, πρέπει η υπό κρίση προσφυγή να απορριφθεί στο σύνολο της ως ουσιαστικά αβάσιμη.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ με την παρουσία του προσφεύγοντος Ν.Π.Δ.Δ..

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την προσφυγή.

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Πάτρα στις 9 Ιουνίου 2022 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού στην Πάτρα στις 30 Ιουνίου 2022, με την παρουσία και της Γραμματέως, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ