ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

 

 

ΠΠρΑθ 2875/2019

 

Διεκδικητική αγωγή - Δέσμευση από δεδικασμένο - Επιβολή ποινής τάξεως - Στρεψοδικία -.

 

Επιβολή χρηματικής ποινής Α205 ΚΠολΔ στον εναγόμενο λόγω στρεψόδικης συμπεριφοράς του και παράβαση του καθήκοντος αληθείας. Ο ισχυρισμός περί ιδίας κυριότητας έρχεται σε αντίθεση με δεδικασμένο που απορρέει από απόφαση του εφετείου, με την οποία κρίθηκε ότι ο εναγόμενος δεν ασκούσε τη νομή διανοία κυρίου επί του επιδίκου ακινήτου και ότι δεν απέκτησε δικαίωμα κυριότητας με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας.

 

 

 

Αριθμός Αποφάσεως 2.875/2019

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

 

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Μαλαματή Πετκανά, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Βασίλειο Μαντά, Πρωτοδίκη - Εισηγητή και Αντωνία Μέγγουλη, Πρωτοδίκη, και από τη Γραμματέα, Μαρία Κωστοπούλου.

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 14 Μαΐου 2019 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

 

Του ενάγοντος: Του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την επωνυμία «Δήμος Αθηναίων», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νομίμως, για τον οποίο προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος, Στυλιανός Μπεζαντές του Αντωνίου [ΑΜΔΣΑ10510), ο οποίος δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.

 

Του εναγομένου: ... κατοίκου Αθηνών, για τον οποίον προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος, Γρηγόριος Χριστόπουλος του Δημητρίου [ΑΜΔΣΑ 8860), ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο.

 

Ο καλών με την από 30/11/2018 κλήση του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./30-11-2018, ζητεί να γίνει δεκτή η από 21/12/2017 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ./27-12-2017 αγωγή, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε για την δικάσιμο της 15/5/2018, κατά την οποία εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 3994/2018 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου. Ακολούθως, ο καλών με την παρούσα κλήση, του επαναφέρει προς συζήτηση την προαναφερθείσα αγωγή, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και εγγράφηκε στο πινάκιο.

 

Η υπόθεση εκφωνήθηκε από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

 

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

 

Νομίμως επαναφέρεται με την από 30/11/2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./30-11-2018 κλήση η από 21/12/2017 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ./27-12-2017 αγωγή, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε για την δικάσιμο της 15/5/2018, κατά την οποία εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 3994/2018 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής αποφάσεως μέχρι την έκδοση αμετάκλητης αποφάσεως επί της υπ' αριθμόν κατάθεσης ./2014 αίτησης αναιρέσεως ενώπιον του Αρείου Πάγου καθώς και επί των υπ' αριθμόν ./2017 προσθέτων λόγων αναίρεσης.

 

Από την εκτίμηση των ιδιωτικών και δημοσίων εγγράφων, τα οποία νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, από τα οποία άλλα χρησιμεύουν ως άμεση απόδειξη και άλλα για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για κάποια από τα οποία γίνεται ιδιαίτερη μνεία κατωτέρω, χωρίς πάντως να παραλείπεται κανένα κατά την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, της υπ' αριθμόν ./28-3-2018 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρος ..., η οποία δόθηκε με επιμέλεια του ενάγοντος ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών, κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλητεύσεως του εναγομένου (βλ. την από 22/3/2018 κλήση και γνωστοποίηση εξέτασης μαρτύρων και την υπ' αριθμόν ./23-3-2018 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ...), των υπ' αριθμόν ./29-3-2018 και ./29-3-2018 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ..., αντιστοίχως, οι οποίες δόθηκαν με επιμέλεια του εναγομένου ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ..., κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλητεύσεως του ενάγοντος (βλ. την από 20/3/2018 κλήση και γνωστοποίηση εξέτασης μαρτύρων και την υπ' αριθμόν ./22-3-2018 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ...), καθώς και των διδαγμάτων της κοινής πείρας τα οποία λαμβάνονται αυτεπαγγέλτως υπόψη (άρθρο 336 § 4 του ΚΠολΔ] αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το επίδικο ακίνητο αποτελεί οικόπεδο, το οποίο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, βρίσκεται στο Δήμο Αθηναίων και ειδικότερα στη θέση «Βοτανικός», στο οικοδομικό τετράγωνο με τον αριθμό . του σχεδίου της πόλης των Αθηνών και στη συμβολή της οδού Εδέσσης του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου αυτού, στην οποία φέρει τον οικοδομικό αριθμό 30 και ανώνυμης ιδιωτικής οδού. Το οικόπεδο αυτό είχε αρχική επιφάνεια 2.453,30 τετραγωνικά μέτρα, αλλά με την ένταξη όμορης με το οικόπεδο αυτό περιοχής του Βοτανικού [Ελαιώνα) στο σχέδιο της πόλης των Αθηνών που έλαβε χώρα το έτος 1995 με προεδρικό διάταγμα, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως [ΦΕΚ 1049/1995, τεύχος Δ) τμήμα του οικοπέδου αυτού, επιφανείας 470 τετραγωνικών μέτρων, ρυμοτομήθηκε για να δημιουργηθεί η εγκεκριμένη από το σχέδιο πόλης οδός Στρατού και κατ' αυτόν τον τρόπο το οικόπεδο έχει πλέον επιφάνεια 1.983,30 τετραγωνικών μέτρων, όπως τούτο εμφαίνεται στο από μήνα Οκτώβριο του έτους 2008 τοπογραφικό διάγραμμα του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ... με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ- Η-Θ-Ι-Κ-Α-Μ-Ν-Α και συνορεύει βόρεια σε τεθλασμένη πλευρά Ν-Μ-Λ-Κ, συνολικού μήκους 46,23 μέτρων, με ιδιοκτησίες άγνωστων ιδιοκτητών, νότια σε πλευρά Α-Β, μήκους 46,65 μέτρων, με την οδό Εδέσσης, ανατολικά σε τεθλασμένη πλευρά Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ, συνολικού μήκους 42,43 μέτρων, με ανώνυμη ιδιωτική οδό και δυτικά σε πλευρά Α-Ν, μήκους 45,50 μέτρων, με την [υπό διάνοιξη) οδό Στρατού και πέρα από αυτήν με ιδιοκτησία του ενάγοντος που βρίσκεται στην περιοχή του Βοτανικού [Ελαιώνα). Το οικόπεδο αυτό αποτελούσε τμήμα μεγαλύτερης έκτασης, επιφάνειας 7.251,66 τετραγωνικών μέτρων, η οποία ανήκε κατά κυριότητα στον ., όπως εμφαίνεται η έκταση αυτή με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Ρ-Σ-Τ-Α στο από μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2005 τοπογραφικό διάγραμμα των μηχανικών ... και ... και η οποία τέμνεται από την [υπό διάνοιξη) οδό Στρατού σε δύο οικόπεδα και συγκεκριμένα στο επίδικο, το οποίο εμφαίνεται σε αυτό το τοπογραφικό διάγραμμα με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν'-Η'-Η και σε άλλο οικόπεδο, το οποίο εμφαίνεται στο ίδιο αυτό τοπογραφικό διάγραμμα με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Ε-Ζ-Π'-Ρ-Σ-Τ-Α. Ο ... απεβίωσε στις 26/1/1998 καταλείποντας την υπ' αριθμόν ./21-1-1998 δημόσια διαθήκη, η οποία συντάχθηκε ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς, ..., και δημοσιεύθηκε με το υπ' αριθμόν ./1998 πρακτικό συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Με την διαθήκη αυτή ο ... όρισε κληρονόμους του τον ενάγοντα Δήμο Αθηναίων και την Εκκλησία του Αγίου Πολυκάρπου, στους οποίους διένειμε την περιουσία του. Ειδικότερα, στον ενάγοντα κατέλειπε «το εκτός σχεδίου πόλεως αγρόκτημά του εκτάσεως. 4.250 τετραγωνικών μέτρων περίπου, κείμενον στην Αθήνα και επί της οδού ... - Βοτανικός». Ο ενάγων Δήμος Αθηναίων πληροφορήθηκε σχετικά με την ύπαρξη της διαθήκης και συνακόλουθα με την επαχθείσα σ' αυτόν κληρονομιά το έτος 2005 από τον διαμερισματικό σύμβουλο του Δήμου Αθηναίων, ..., ο οποίος ειδοποίησε τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου και παρέδωσε αντίγραφο της δημοσιευθείσης διαθήκης στον τότε Αναπληρωτή Δήμαρχο, ..., ο οποίος με το υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου ./29-7-2005 έγγραφο το διαβίβασε στην Διεύθυνση Δημοτικής Περιουσίας και στην Διεύθυνση Νομικής Υπηρεσίας, προκειμένου αυτές να προβούν στις νόμιμες ενέργειες, ούτως ώστε να περιέλθει το ακίνητο στην κυριότητα του Δήμου, σύμφωνα με την επιθυμία του διαθέτη, Ακολούθως, οι υπάλληλοι του ενάγοντος από την Διεύθυνση Πολεοδομίας - Τμήμα Τοπογραφικού, μετέβησαν τον Σεπτέμβριο του 2005 στο εν λόγω ακίνητο και το αποτύπωσαν στο από Σεπτεμβρίου 2005 τοπογραφικό διάγραμμα σε κλίμακα 1:200, που συνέταξαν οι μηχανικοί ... και ... και το υπογράφει ο Προϊστάμενος Τοπογραφικού ..., στο υπόμνημα του οποίου αναφέρονται τα εξής: 1) Το εμβαδόν της ιδιοκτησίας με τα στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Ρ-Σ-Τ-Α μετρήθηκε επί τόπου και βρέθηκε 7.251,66 τετραγωνικά μέτρα. 2) Το υπό στοιχεία Α-Β-Ζ-Ε-Π'-Ρ-Σ-Τ-Α τμήμα εμβαδού 4.414,30 τετραγωνικών μέτρων είναι εντός σχεδίου πόλεως περιοχής Ελαιώνα ΦΕΚ 1049 Δ7 1995. 3) Το υπό στοιχεία Η-Θ-Ι-Κ-Α-Ν'-Η'-Η τμήμα εμβαδού 1.983,30 τετραγωνικών μέτρων είναι εντός σχεδίου πόλεως Αθηνών. 4] Το υπό στοιχεία Η-Η'-Ν-Ν-Ξ-Ο-Π-ΙΓ-Ε-Ζ-Η τμήμα εμβαδού 854,06 τετραγωνικών μέτρων ρυμοτομείται από τις οδούς Εδέσσης και Στρατού. 5) Το απομένον συνολικό ωφέλιμο εμβαδόν μετά τη ρυμοτομία είναι 4.414,30 τ.μ. + 1.983,30 τ.μ.= 6.397,60 τ.μ. 6) Τα σημεία Ρ, Σ, Τ & Α τοποθετήθηκαν με την υπόδειξη παρόδιων ιδιοκτητών. Συνεπώς, από τα ανωτέρω προκύπτει ότι αφενός ο διαθέτης, ..., δεν είχε προβεί σε καταμέτρηση και αποτύπωση της ιδιοκτησίας του, δεδομένου ότι στην διαθήκη του δεν γίνεται καμία αναφορά σε διάγραμμα αποτύπωσης αυτής και αφετέρου ότι είχε εσφαλμένη εντύπωση ότι το ακίνητο του ήταν εκτός σχεδίου πόλης και ότι η συνολική του επιφάνεια ήταν 4.250 τετραγωνικά μέτρα ενώ στην πραγματικότητα ήταν εντός σχεδίου πόλης και σύμφωνα με καταμέτρηση από τα όργανα του ενάγοντος είχε έκταση 7.251,66 τετραγωνικών μέτρων. Εν συνεχεία ο ενάγων προέβη στην κατάρτιση της υπ' αριθμόν ./30-3-2006 πράξης αποδοχής της επαχθείσας σ' αυτόν κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Αθηνών, ..., η οποία μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Αθηνών στον τόμο . με αύξοντα αριθμό . (βλ. το υπ' αριθμόν ./2-2-2006 πιστοποιητικό του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών). Οι μηχανικοί του Δήμου μετά από πληροφορίες, που έλαβαν από τους περιοίκους της περιοχής, διαπίστωσαν ότι πρόκειται για μια ενιαία και. απερίφρακτη εσωτερικά έκταση και περιφραγμένη περιμετρικά, συνολικού εμβαδού 7.251,66 τετραγωνικών μέτρων, καίτοι ο αποθανών ... στην υπ' αριθμόν ./1998 δημόσια διαθήκη του αφήνει στο Δήμο Αθηναίων το τότε εκτός σχεδίου πόλεως αγρόκτημα του, συνολικής έκτασης 4.250 τετραγωνικών μέτρων, χωρίς, όμως, να αναφέρεται σε διαστάσεις με τα όμορα ακίνητα. Οι μηχανικοί του Δήμου σύμφωνα και με τις υποδείξεις των ιδιοκτητών των όμορων ακινήτων τοποθέτησαν τα όρια της εν λόγω ιδιοκτησίας και κατόπιν μετρήσεως το εμβαδόν αυτής υπολογίσθηκε στα 7.251,66 τετραγωνικά μέτρα, γεγονός που μαρτυρά την πλάνη του ... σχετικά με τις διαστάσεις και την επιφάνεια της ιδιοκτησίας του. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι μέρος του ακινήτου εκτάσεως 1.983,30 τετραγωνικών μέτρων χρησιμοποιείται σαν φυτώριο, χωρίς, όμως, να διαχωρίζεται από το υπόλοιπο ακίνητο με κάποια εσωτερική περίφραξη, δεδομένου ότι η μόνη περίφραξη, την ύπαρξη της οποίας διαπίστωσαν οι μηχανικοί του Δήμου, ήταν περιμετρική. Εν συνεχεία οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Διεύθυνσης Δημοτικής Περιουσίας του ενάγοντος προέβησαν αφενός σε καταχώρηση του εν λόγω ακινήτου στο δημοτικό κτηματολόγιο (βλ. την υπ' αριθμόν ./2018 ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος ...) και αφετέρου σε καταχώρηση του εναπομείναντος μέρους του ακινήτου, εμβαδού 6.397,60 τετραγωνικών μέτρων, μετά την αφαίρεση του ρυμοτομηθέντος τμήματος του, στο Εθνικό Κτηματολόγιο, στο οποίο έλαβε ΚΑΕΚ ... ως ιδιωτική περιουσία του Δήμου (βλ. το από 24/11/2008 αποδεικτικό υποβολής δήλωσης Ν. 2308/95). Ακολούθως, ο εναγόμενος πληροφορηθείς σχετικά με τις ως άνω ενέργειες του Δήμου άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 3/7/2007 και με αριθ. καταθέσεως δικογράφου ./2007 αγωγή, η οποία απορρίφθηκε ως αόριστη δυνάμει της υπ' αριθμόν ./2008 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου. Εν συνεχεία ο εναγόμενος άσκησε την από 20/11/2008 και με αριθμό καταθέσεως δικογράφου ./21-11-2008 αγωγή του, με την οποία ισχυριζόταν ότι ο ... του παραχώρησε άτυπα το επίδικο ακίνητο το 1975 και έκτοτε και μέχρι και την 10/1/2008 ασκούσε με διάνοια κυρίου πράξεις νομής, όπως επίβλεψη, περιποίηση, καλλιέργεια, καθώς και το χρησιμοποιούσε ως χώρο αποθήκευσης καυσίμων και συντήρησης αυτοκινήτων, με αποτέλεσμα να καταστεί κύριος αυτού με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Επίσης, ισχυριζόταν ότι πρόθεση του ... ήταν να εγκαταστήσει με την διαθήκη τον Δήμο Αθηναίων κληρονόμο σε αγρόκτημα εκτάσεως 4.250 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο βρισκόταν στην Αθήνα και επί της οδού ... στον Βοτανικό, το οποίο αποτελεί συνεχόμενο τμήμα του επιδίκου ακινήτου, επειδή γνώριζε ότι το επίδικα εκτάσεως 1983,30 τετραγωνικών μέτρων το. είχε παραχωρήσει άτοπα στον εκεί ενάγοντα και εναγόμενο της υπό κρίση αγωγής. Με την αγωγή αυτή ο εκεί ενάγων και εν προκειμένω εναγόμενος, ..., ζητούσε, μεταξύ άλλων, να αναγνωρισθεί κύριος του επιδίκου. Ο εναγόμενος με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις του επαναλαμβάνει και ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου τους ίδιους ισχυρισμούς θέτοντας υπό δικανική κρίση για δεύτερη φορά το δικαίωμα κυριότητας του επί του επιδίκου ακινήτου. Η προαναφερθείσα αγωγή απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη δυνάμει της υπ' αριθμόν 1237/2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, κατά της οποίας ασκήθηκε η από 9/1/2012 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ./13-1-2012 έφεση, η οποία απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη δυνάμει της υπ' αριθμόν 68/2014 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Κατά της δευτεροβάθμιας αποφάσεως ο ενάγων (εναγόμενος της υπό κρίση αγωγής] άσκησε την από 19/3/2014 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ./2014 αίτηση αναίρεσης και το από 18/12/2017 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ./2017 δικόγραφο προσθέτων λόγων, επί των οποίων εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 696/2018 απορριπτική απόφαση του Αρείου Πάγου. Συνεπώς, η υπ' αριθμόν 1237/2010 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου έχει πλέον καταστεί αμετάκλητη και το απορρέον εξ αυτής δεδικασμένο, το οποίο λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως (άρθρο 332 του ΚΠολΔ), δεσμεύει και την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου ως προς το θέμα της διά έκτακτης χρησικτησίας κτηθείσας κυριότητας του εναγομένου επί του επιδίκου ακινήτου, δεδομένου ότι πληρούνται όλες οι κατ' άρθρο 321, 322 και 324 του ΚΠολΔ προϋποθέσεις. Ειδικότερα ως προς το θέμα αυτό (της κυριότητας του εναγομένου επί του επιδίκου], το οποίο αποτελεί αντικείμενο εξέτασης και κρίσης και από το παρόν Δικαστήριο, το Τριμελές Εφετείο Αθηνών με την υπ' αριθμόν 68/2014 απόφαση του έκρινε τα ακόλουθα: «Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι κατά το έτος 1975 ο ..., ως κύριος του οικοπέδου αυτού, παραχώρησε στον εκκαλούντα την κατοχή του, στο πλαίσιο προφορικής σύμβασης μίσθωσης αόριστου χρόνου που καταρτίστηκε μεταξύ τους, με μηνιαίο μίσθωμα, που δεν προέκυψε με ακρίβεια από τις αποδείξεις, έκτοτε, δε, ο εκκαλών το καλλιεργούσε, φυτεύοντας σ' αυτό -σε διάφορα τμήματα του- διάφορα καλλωπιστικά φυτά, κηπευτικά είδη και οπωροφόρα δένδρα, τους καρπούς των οποίων αποκόμιζε, ενώ ένα τμήμα αυτού χρησιμοποιούσε πάντοτε στο πλαίσιο της προαναφερόμενης έννομης σχέσης, που τον συνέδεε με τον ..., ως χώρο αποθήκευσης καυσίμων σε δεξαμενές, στάθμευσης και συντήρησης φορτηγών αυτοκινήτων. Από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προκύπτει, κατά τρόπο σαφή και ανεπίδεκτο οποιοσδήποτε βάσιμης αμφιβολίας, ότι ο ... κατά τον προαναφερόμενο χρόνο μεταβίβασε στον εκκαλούντα, με οποιονδήποτε τρόπο, τη νομή του οικοπέδου αυτού. Τούτο, δε, διότι δεν αποδεικνύεται ούτε ότι έλαβε χώμα η υλική παράδοση του οικοπέδου, από τον τότε νομέα αυτού ... στον εκκαλούντα, δεδομένου ότι ο ... καθόλου δεν αποξενώθηκε από τη φυσική εξουσία, την οποία εξακολούθησε να ασκεί σ' αυτό μέσω άλλου προσώπου και συγκεκριμένα του εκκαλούντος ως κατόχου αυτού (άρθρο 976 εδ. α του ΑΚ), ούτε ότι έλαβε χώρα η μεταβίβαση της νομής του οικοπέδου με απλή συμφωνία των προσώπων αυτών (άρθρα 976 εδ. β και 977 του ΑΚ). Επίσης, δεν αποδεικνύεται ότι ο νομέας, για την επικαλούμενη από τον εκκαλούντα μεταβίβαση στον τελευταίο της νομής του οικοπέδου, έλαβε οποιοδήποτε αντάλλαγμα από τον εκκαλούντα. Εξάλλου, αποδεικνύεται ότι ο εκκαλών και ο νομέας του οικοπέδου κατά το χρόνο εκείνο (το έτος 1975) δεν συνδέονταν με καμία συγγενική, οικογενειακή ή και απλή ακόμη φιλική σχέση, ώστε να παρίσταται δικαιολογημένη η χωρίς αντάλλαγμα μεταβίβαση της νομής του οικοπέδου στον εκκαλούντα, αντίθετα, δε, αποδεικνύεται ότι πριν από την κατάρτιση της σύμβασης μίσθωσης, για την οποία έγινε λόγος προηγουμένως, ο εκκαλών δεν γνώριζε καθόλου τον νομέα του οικοπέδου, .... Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου τούτου ενισχύεται από το από 2-12-1986 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, το οποίο καταρτίστηκε μεταξύ του ... και του εκκαλούντος και είχε ως αντικείμενο την εκμίσθωση (από τον πρώτο στον δεύτερο] ενός τμήματος του οικοπέδου, επιφάνειας 1.050 τετραγωνικών μέτρων (30 μέτρων μήκους της πρόσοψης αυτού του τμήματος προς την οδό Εδέσσης και 35 μέτρων βάθους), προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ο μισθωτής ως χώρο στάθμευσης βυτιοφόρων αυτοκινήτων μεταφορών υγρών καυσίμων για χρονικό διάστημα δύο ετών (από την 1η-12-1986 μέχρι και τις 30-11-1988), με μηνιαίο μίσθωμα 20.000 δραχμών, το οποίο σταδιακά αναπροσαρμόστηκε μέχρι το ποσό των 50.000 δραχμών, όπως επίσης και από τα αντίγραφα των φορολογικών δηλώσεων του ..., τις αναλυτικές καταστάσεις των μισθωμάτων και τα εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων για τα οικονομικά έτη από το 1989 μέχρι και το 1997 (δηλαδή για τις χρήσεις -τα ημερολογιακά έτη- από το 1988 μέχρι και το 1996) που προσκομίζει και επικαλείται ο εφεσίβλητος, από τα οποία (έγγραφα) προκύπτει ότι ο ... συμπεριελάμβανε στα εισοδήματα που δήλωνε στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία για τη φορολογία αυτού και τα μισθώματα, τα οποία εισέπραττε από τον εκκαλούντα για την παραχώρηση σ' αυτόν της χρήσης του επίδικου οικοπέδου, ενώ αποδεικνύεται, ακόμη, ότι ο ... δήλωνε τη μείζονα έκταση που διέθετε στη συγκεκριμένη περιοχή στα έντυπα Ε9 που συνοδεύουν τις φορολογικές του δηλώσεις των οικονομικών ετών 1996 και 1997 ως αγροτεμάχιο συνολικής επιφάνειας 5.000 τετραγωνικών μέτρων που ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στον ίδιο. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο ... χρησιμοποιούσε ως κατοικία του, δηλαδή ως τον τόπο της κύριας και μόνιμης εγκατάστασης του (άρθρο 51 εδ. α του ΑΚ) μέχρι και το χρόνο του θανάτου του, ο οποίος επήλθε στις 26-1-1998 την πεπαλαιωμένη ισόγεια οικία που βρίσκεται μέσα στο χώρο του επίδικου οικοπέδου, την οποία νεμόταν και κατείχε και καθ' όλο τον διαδραμόντα χρόνο μετά το έτος 1975 μέχρι και το θάνατο του. Επίσης, με το συμβολαιογραφικό έγγραφο (ειδικό πληρεξούσιο) με τον αριθμό ./7-1-1998 που συντάχθηκε (δεκαεννέα μόλις ημέρες πριν από το θάνατο του ...) από τη Συμβολαιογράφο Πειραιώς ..., ο ... παρείχε στον εκκαλούντα την ειδική εντολή, την πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα να πουλήσει προς οποιονδήποτε, να μεταβιβάσει, παραχωρήσει και παραδώσει κατά πλήρη κυριότητα, με οποιοδήποτε τίμημα και με όρους και συμφωνίες που αυτός (ο εκκαλών) θα ενέκρινε, το επίδικο οικόπεδο, το οποίο περιγράφεται στο ειδικό πληρεξούσιο ως οικόπεδο με τα κτίσματα που έχουν ανεγερθεί σ' αυτό, όσης επιφάνειας και εάν είναι, το οποίο βρίσκεται στο εγκεκριμένο σχέδιο της πόλης των Αθηνών και στην οδό ... στον Βοτανικό. Από αυτό το συμβολαιογραφικό έγγραφο προκύπτει η βούληση του ..., ως κυρίου του επιδίκου, για την περαιτέρω διάθεση της ακίνητης περιουσίας του, αναμφίβολα, δε, η κατάρτιση του εγγράφου αυτού καμία ένδειξη δεν παρέχει για την άσκηση νομής στο επίδικο - πολύ περισσότερο, δε, για την κτήση του εμπράγματου δικαιώματος της κυριότητας σ' αυτό με πρωτότυπο τρόπο και συγκεκριμένα με έκτακτη χρησικτησία - από τον εκκαλούντα, στον οποίο - λίγες μόλις ημέρες πριν από τον θάνατο του - ο ... θα είχε τη δυνατότητα, εάν πραγματικά το επιθυμούσε, να μεταβιβάσει το οικόπεδο κατά κυριότητα, με αιτία της εμπράγματης αυτής σύμβασης είτε ενοχική σύμβαση δωρεάς, είτε εικονική (για την αποφυγή της καταβολής του φόρου δωρεάς) σύμβαση πώλησης, η οποία θα υπέκρυπτε σύμβαση δωρεάς με τίμημα που απλώς θα εμφαινόταν προσχηματικά στο συμβολαιογραφικό έγγραφο που θα καταρτιζόταν για τις συμβάσεις αυτές, ότι έχει καταβληθεί. Συνακόλουθα, ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι ο ... μεταβίβασε σ' αυτόν κατά το έτος 1975 τη νομή του επίδικου οικοπέδου, στο πλαίσιο σύμβασης για τη μεταβίβαση της κυριότητας του, με αιτία αυτής ενοχική σύμβαση άτυπης δωρεάς, ελέγχεται ως αβάσιμος κατ' ουσίαν. Ομοίως, ως αβάσιμος κατ' ουσίαν ελέγχεται και ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι η σύμβαση μίσθωσης, για την οποία είχε καταρτιστεί το προαναφερόμενο ιδιωτικό συμφωνητικό, είναι άκυρη, ως εικονική. Τούτο, δε, διότι αποδεικνύεται ότι η σύμβαση αυτή δεν καταρτίστηκε κατά το φαινόμενο μόνο - κατ' επίφαση - μεταξύ των μερών, αλλά καταρτίστηκε πραγματικά, σοβαρά και σπουδαία, με πρόθεση παραγωγής έννομων αποτελεσμάτων, δεδομένου ότι ο ... είχε κινητικά προβλήματα, δεν ασκούσε συγκεκριμένο επάγγελμα ή οποιαδήποτε εργασία, τα μόνα δε, εισοδήματα του, με τα οποία κάλυπτε τις ανάγκες διαβίωσης του, προέρχονταν από τα μισθώματα που εισέπραττε από διάφορους μισθωτές ακινήτων του [μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν ο εκκαλών) και περιελάμβανε στις ετήσιες φορολογικές δηλώσεις του προς την αρμόδια φορολογική αρχή, με αποτέλεσμα να καταβάλλει κάθε χρόνο φόρο εισοδήματος στο Δημόσιο για τα μισθώματα που εισέπραττε. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι ο εκκαλών δεν παρέχει καμία πειστική εξήγηση για το μη κατανοητό λόγο που θα οδηγούσε τον ... να περιλαμβάνει στις φορολογικές δηλώσεις του και εισοδήματα που δεν εισέπραττε από τον εκκαλούντα [δεδομένου ότι, πάντοτε σύμφωνα με τους αβάσιμους ισχυρισμούς του τελευταίου, ήταν εικονική η σύμβαση μίσθωσης που είχε καταρτιστεί μεταξύ των προσώπων αυτών), αφού τούτο θα είχε ως αποτέλεσμα να καταβάλλει ο ... και φόρο εισοδήματος για μισθώματα που δεν εισέπραττε από τον εκκαλούντα». Επιπλέον, επισημαίνεται ότι από το χρονικό σημείο, που ο ενάγων Δήμος Αθηναίων προέβη δυνάμει της υπ' αριθμόν ./30-3-2006 συμβολαιογραφικής πράξης του συμβολαιογράφου Αθηνών, ..., στην αποδοχή της επαχθείσας σ' αυτόν κληρονομιάς του ..., το επίδικο ακίνητο αποτελεί ιδιωτική περιουσία του ενάγοντος ΟΤΑ και ως εκ τούτου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 του ΝΔ 31/1968, η οποία ορίζει ότι «Ως προς τα κτήματα των δήμων και κοινοτήτων εφαρμόζεται η νομοθεσία που ισχύει εκάστοτε για την προστασία της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου εκτός από τα άρθρα 8 έως 20 του α.ν. 1539/1938 [ΦΕΚ 488 A')», σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ΑΝ 1539/1938, η οποία ορίζει ότι «Τα επί των ακινήτων κτημάτων δικαιώματα του Δημοσίου εις ουδεμία υπόκεινται παραγραφήν», δεν είναι δυνατή η κτήση επ' αυτού δικαιώματος κυριότητας διά χρησικτησίας (τακτικής ή έκτακτης) εκ μέρους του εναγομένου ή παντός άλλου προσώπου. Συνεπώς, είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος ο ισχυρισμός του εναγομένου, ο οποίος προβλήθηκε για πρώτη φορά με τις από 8/3/2019 προτάσεις του, ότι ο εναγόμενος έχει καταστεί κύριος του επιδίκου ακινήτου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας ως νεμόμενος αυτό από θάνατο του ... στις 26/1/1998, όπως έχει κριθεί αμετάκλητα από την υπ' αριθμόν 1237/2010 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, μέχρι τον χρόνο συντάξεως των προτάσεων και τον χρόνο συζητήσεως της κρινόμενης αγωγής ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου [7/5/2019). Εξάλλου, πέραν των ανωτέρω αναφερθέντων, από την στιγμή που ασκήθηκε η υπό κρίση διεκδικητική αγωγή στις 27/12/2017 θα επερχόταν ούτως ή άλλως η διακοπή της χρησικτησίας σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1045 του ΑΚ. Συνεπώς, ενόψει των ανωτέρω αναφερθέντων, η υπό κρίση αγωγή θα πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως αυσία βάσιμη και να αναγνωρισθεί σ ενάγων κύριος του επιδίκου, ακινήτου και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να αποδώσει την νομή του στον ενάγοντα. Επίσης, κηρύσσει την απόφαση προσωρινώς εκτελεστή ως προς το καταψηφιστικό της σκέλος διότι η επιβράδυνση της εκτελέσεως θα επιφέρει στον ενάγοντα σημαντική ζημία, (άρθρ. 908 § 1 του ΚΠολΔ). Τέλος, θα πρέπει να καταδικασθεί ο εναγόμενος, εξαιτίας της εν μέρει νίκης και ήττας του, στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος [άρθρο 176 του ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 63 και 68 του Ν. 4194/2014], όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

 

Κατά τη διάταξη του άρθρου 205 του ΚΠολΔ, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάσταση του με το άρθρο πρώτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 [ΦΕΚ 87 με έναρξη ισχύος, σύμφωνα με το άρθρο ένατο § 4 του αυτού άρθρου και Νόμου, από 01-01-2016) «Ο Δικαστής αυτεπαγγέλτως, με την οριστική απόφαση του, επιβάλλει στον διάδικο ή στον νόμιμο αντιπρόσωπο του ή στο δικαστικό του πληρεξούσιο, ανάλογα με την ευθύνη καθενός, χρηματική ποινή από χίλια [1.000,00] ευρώ έως δύο χιλιάδες πεντακόσια [2.500,00] ευρώ, που περιέρχεται στο δημόσιο ως δημόσιο έσοδο, αν προκύψει από τη δίκη, που έγινε, ότι, αν και το γνώριζαν: 1) άσκησαν προφανώς αβάσιμη αγωγή, ανταγωγή ή παρέμβαση ή προφανώς αβάσιμο ένδικο μέσο ή 2) διεξήγαγαν τη δίκη παρελκυστικά ή δεν τήρησαν τους κανόνες των χρηστών ηθών ή της καλής πίστης ή το καθήκον της αλήθειας. Αντίγραφο της απόφασης αυτής γνωστοποιείται αμέσως στο Υπουργείο Οικονομικών με επιμέλεια της Γραμματείας». Με τη διάταξη αυτή, η οποία εναρμονίζεται με το άρθρο 116 του ΚΠολΔ, καθιερώνεται, αποκλειστικά για την εξασφάλιση της διαδικαστικής τάξεως, χωρίς καμία επίδραση στο περιεχόμενο της αποφάσεως, η υποχρέωση του Δικαστηρίου και όχι η διακριτική ευχέρεια αυτού, για την επιβολή χρηματικής ποινής, που περιέρχεται στο Δημόσιο Ταμείο, εφόσον διαπιστωθεί δικονομική συμπεριφορά, η οποία έχει αρνητική επενέργεια στην απονομή δικαιοσύνης [ΕφΑΘ 3978/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 641/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η παρούσα διάταξη, που αποσκοπεί στον περιορισμό της κατάχρησης των δικονομικών δυνατοτήτων, επιβάλει στο διάδικο την τήρηση, κατά τη διάρκεια διαφόρων διαδικαστικών πράξεων, των κανόνων των χρηστών ηθών και της καλής πίστης. Επίσης, καθιερώνει ως γνήσια υποχρέωση [και όχι ως απλώς δικονομικό βάρος) την τήρηση του καθήκοντος αληθείας. Τούτο απαγορεύει στα ανωτέρω πρόσωπα να προβάλλουν αναληθείς πραγματικούς ισχυρισμούς, την ανακρίβεια των οποίων γνωρίζουν και αφετέρου να αμφισβητούν πραγματικούς ισχυρισμούς του αντιδίκου, καίτοι γνωρίζουν ότι είναι αληθείς. Ως εκ τούτου η παράβαση του καθήκοντος αυτού προϋποθέτει ενσυνείδητο ψεύδος [βλ. Μιχαήλ Μαργαρίτη, Ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, Πρώτη Έκδοση, Τόμος ί σελ. 345). Εν προκειμένω ο ενάγων, Δήμος Αθηναίων, με την προσθήκη - αντίκρουση, που κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, στο πλαίσιο της δικασίμου της 15/5/2018, ζήτησε να επιβληθεί εις βάρος του αντιδίκου του χρηματική ποινή κατ' άρθρο 205 ΚΠολΔ λόγω παράβασης του καθήκοντος αλήθειας και στρεψόδικης διεξαγωγής της δίκης, επειδή ο ισχυρισμός του περί ιδίας κυριότητας έρχεται σε αντίθεση με το δεδικασμένο, που απορρέει από την υπ' αριθμόν 68/2014 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την οποία κρίθηκε ότι ο εναγόμενος δεν ασκούσε τη νομή διανοία κυρίου επί του επιδίκου ακινήτου από το έτος 1975 και ότι δεν απέκτησε δικαίωμα κυριότητας με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Ήδη ο ενάγων με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις του επαναφέρει κατ' άρθρο 240 του ΚΠολΔ το προαναφερθέν αίτημα του. Επίσης, και ο εναγόμενος με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατ' άρθρο 237 του ΚΠολΔ κατατεθείσες προτάσεις του επαναφέρει και ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου τον ως άνω αρνητικό ισχυρισμό περί ιδίας κυριότητας, το περιεχόμενο του οποίου έχει καταστεί πλέον αντικείμενο αμετάκλητης δικαστικής κρίσεως, όπως σημειώθηκε παραπάνω. Σημειώνεται ότι κατά τον χρόνο της πρώτης συζητήσεως της υπό κρίση αγωγής και εκδόσεως της υπ' αριθμόν 3994/2018 μη οριστικής αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος είχε ασκήσει αναίρεση κατά της υπ' αριθμόν 1237/2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, η οποία είχε επικυρωθεί με την υπ' αριθμόν 68/2014 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, η οποία ήταν ακόμη εκκρεμής, και γι αυτό το Δικαστήριο με την προαναφερθείσα μη οριστική απόφαση του ανέβαλε την έκδοση οριστικής αποφάσεως μέχρι εκδόσεως αποφάσεως επί της ασκηθείσας αναιρέσεως. Εντούτοις, όπως σημειώθηκε και παραπάνω, κατά τον διαδραμόντα χρόνο μεταξύ της εκδόσεως της υπ' αριθμόν 3994/2018 μη οριστικής αποφάσεως και της επαναφοράς προς συζήτηση της υπό κρίση αγωγής εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 696/2018 απόφαση του Αρείου Πάγου, δυνάμει της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση αναιρέσεως του εναγομένου και κατέστη αμετάκλητη η υπ' αριθμόν 1237/2010 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία απέρριψε την αναγνωριστική κυριότητας αγωγή του εναγομένου και τους ισχυρισμούς περί ασκήσεως νομής επί του επιδίκου από το έτος 1975. Ως εκ τούτου ενόψει του αμετάκλητου της δικανικής κρίσεως της υπ' αριθμόν 1237/2010 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου η επαναφορά του εν λόγω αρνητικού ισχυρισμού του και ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου συνιστά στρεψόδικη συμπεριφορά εκ μέρους του εναγομένου και παράβαση του καθήκοντος αληθείας δεδομένου ότι γνωρίζει ότι ουδέποτε ο ... του πώλησε άτυπα το επίδικο ακίνητο αλλά του το εκμίσθωσε, με αποτέλεσμα ο εναγόμενος μέχρι το χρόνο θανάτου του πρώτου να ασκεί τη νομή ως αντιπρόσωπος του εκμισθωτή και όχι διάνοια ιδίου δικαιώματος κυριότητας. Επομένως, ενόψει των ανωτέρω αναφερθέντων, θα πρέπει να επιβληθεί εις βάρος του εναγομένου χρηματική, ποινή ποσού χιλίων (1.000) ευρώ, η οποία, θα, περιέλθει στο δημόσιο ως δημόσιο έσοδο, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

 

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

 

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ τον ενάγοντα ως κύριο ενός οικοπέδου, το οποίο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, βρίσκεται στο Δήμο Αθηναίων και ειδικότερα στη θέση «Βοτανικός», στο οικοδομικό τετράγωνο με τον αριθμό . του σχεδίου της πόλης των Αθηνών και στη συμβολή της οδού Εδέσσης του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου αυτού, στην οποία φέρει τον οικοδομικό αριθμό 30 και ανώνυμης ιδιωτικής οδού. Το οικόπεδο αυτό είχε αρχική επιφάνεια 2.453,30 τετραγωνικά μέτρα, αλλά με την ένταξη όμορης με το οικόπεδο αυτό περιοχής του Βοτανικού [Ελαιώνα) στο σχέδιο της πόλης των Αθηνών που έλαβε χώρα το έτος 1995 με προεδρικό διάταγμα, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως [ΦΕΚ 1049/1995, τεύχος Δ) τμήμα του οικοπέδου αυτού, επιφανείας 470 τετραγωνικών μέτρων, ρυμοτομήθηκε για να δημιουργηθεί η εγκεκριμένη από το σχέδιο πόλης οδός Στρατού και κατ' αυτόν τον τρόπο το οικόπεδο έχει πλέον επιφάνεια 1.983,30 τετραγωνικών μέτρων, όπως τούτο εμφαίνεται στο από Vn3 μήνα Οκτώβριο του έτους 2008 τοπογραφικό διάγραμμα του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ... με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Α-Μ-Ν-Α και συνορεύει βόρεια σε τεθλασμένη πλευρά Ν-Μ-Λ-Κ, συνολικού μήκους 46,23 μέτρων, με ιδιοκτησίες άγνωστων ιδιοκτητών, νότια σε πλευρά Α-Β, μήκους 46,65 μέτρων, με την οδό Εδέσσης, ανατολικά σε τεθλασμένη πλευρά Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ, συνολικού μήκους 42,43 μέτρων, με ανώνυμη ιδιωτική οδό και δυτικά σε πλευρά Α-Ν, μήκους 45,50 μέτρων, με την [υπό διάνοιξη) οδό Στρατού και πέρα από αυτήν με ιδιοκτησία του ενάγοντος που βρίσκεται στην περιοχή του Βοτανικού [Ελαιώνα). Το οικόπεδο αυτό αποτελούσε τμήμα μεγαλύτερης έκτασης, επιφάνειας 7.251,66 τετραγωνικών μέτρων, η οποία ανήκε κατά κυριότητα στον ..., όπως εμφαίνεται η έκταση αυτή με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Ρ-Σ-Τ-Α στο από μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2005 τοπογραφικό διάγραμμα των μηχανικών ... και η οποία τέμνεται από την [υπό διάνοιξη) οδό Στρατού σε δύο οικόπεδα και συγκεκριμένα στο επίδικο, το οποίο εμφαίνεται σε αυτό το τοπογραφικό διάγραμμα με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν'-Η'-Η και σε άλλο οικόπεδο, το οποίο εμφαίνεται στο ίδιο αυτό τοπογραφικό διάγραμμα με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Ε-Ζ-Π'-Ρ-Σ-Τ-Α.

 

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να αποδώσει τη νομή του επιδίκου ακινήτου στον ενάγοντα.

 

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς το καταψηφιστικό της σκέλος.

 

ΕΠΙΒΑΛΕΙ εις βάρος του εναγομένου χρηματική ποινή ποσού χιλίων (1.000) ευρώ, η οποία θα περιέλθει στο δημόσιο ως δημόσιο έσοδο.

 

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την άμεση γνωστοποίηση αντιγράφου της παρούσας απόφασης στο Υπουργείο Οικονομικών με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου.

 

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του

ενάγοντος, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των πέντε χιλιάδων εκατό (5.100) ευρώ.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΗΚΕ στην Αθήνα, στις 4/7/2019.

 

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΑΛΑΜΑΤΗ ΠΕΤΚΑΝΑ         ΜΑΡΙΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στον ίδιο τόπο, σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 22/7/2019. 

 

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                         Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΑΛΑΜΑΤΗ ΠΕΤΚΑΝΑ        ΜΑΡΙΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ