ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΠρωτΧίου 226/2019

Ανακοπή κατά αναγκαστικής εκτέλεσης για την παράδοση ακινήτων - Εκτελεστός τίτλος αλλοδαπή δικαστική απόφαση επί κληρονομικής διαφοράς, κηρυχθείσα εκτελεστή στην Ελλάδα - Απόρριψη λόγων ανακοπής -.

Οι διαφορές που ανακύπτουν από την εκτέλεση αλλοδαπών εκτελεστών τίτλων στην Ελλάδα επιλύονται από το ελληνικό δικονομικό δίκαιο και με μέσα που αναγνωρίζονται από το δίκαιο αυτό. Απόρριψη όλων των λόγων της ανακοπής. Αόριστος ο λόγος ανακοπής ότι είναι άκυρη η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεσης. Η ανακόπτουσα ισχυρίστηκε ότι η επιταγή προς εκτέλεση επεδόθη σε διεύθυνση όπου δεν βρίσκεται η σημερινή της κατοικία, αλλά η κατοικία της κατά το παρελθόν. Η ανακόπτουσα όμως δεν επικαλείται ότι από τη μη προσήκουσα επίδοση της επιταγής υπέστη βλάβη και ποια συγκεκριμένα, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά, παρά μόνο με την κήρυξη της ακυρότητας. Σε κάθε περίπτωση η ανακόπτουσα δεν υπέστη βλάβη, καθόσον άσκησε εμπρόθεσμα ανακοπή και ανέπτυξε πλήρως την άμυνά της. Στην αξίωση αποβολής από ακίνητο συμπεριλαμβάνονται και τα συστατικά του, ακόμα και όταν δεν μνημονεύονται στον εκτελεστό τίτλο και στην επιταγή προς εκτέλεση. Η άμεση αναγκαστική εκτέλεση και συγκεκριμένα η βίαιη αποβολή των ανακοπτουσών από το κύριο πράγμα (αγρό) και η εγκατάσταση του καθού επ’ αυτού επεκτείνεται αυτοδικαίως και στο συστατικό του (την επ’ αυτού ανεγερθείσα οικία). Μη νόμιμος ο λόγος ανακοπής ότι οι ανακόπτουσες απεβλήθησαν από οικία, η οποία δεν αναφερόταν και δεν περιγραφόταν στον εκτελεστό τίτλο και στην επιταγή προς εκτέλεση. Στον εκτελεστό τίτλο και στην επιταγή προς εκτέλεση αναφερόταν και περιγραφόταν ο αγρός επί του οποίου έχει ανεγερθεί η οικία. Αν ο καθού η εκτέλεση αποβληθεί από ακίνητο που δεν ταυτίζεται με εκείνο, του οποίου η απόδοση έχει διαταχθεί με την εκτελουμένη απόφαση, μπορεί να προσβάλει με ανακοπή την έκθεση βίαιης αποβολής και εγκατάστασης. Για το ορισμένο της ανακοπής απαιτείται ακριβής περιγραφή του αντικειμένου αυτής, δηλαδή, ο προσδιορισμός του ακινήτου με περιγραφή του κατά θέση, έκταση και όρια, και μάλιστα τόσο λεπτομερής, ώστε να μην ανακύπτει αμφιβολία για την ταυτότητα του. Όταν το επίδικο ακίνητο φέρεται στην ανακοπή ως τμήμα μεγαλύτερου ακινήτου, οφείλει ο ανακόπτων να προσδιορίσει τη θέση του μέσα στο μεγαλύτερο ακίνητο αλλά και τα όρια του, έτσι ώστε να είναι δυνατόν στον καθού να αντιτάξει άμυνα περί του συγκεκριμένου επίδικου αντικειμένου, στο δε δικαστήριο να διεξάγει τις αποδείξεις. Ειδάλλως, υπάρχει αοριστία του δικογράφου της ανακοπής που δεν μπορεί να θεραπευθεί με τις προτάσεις ή με παραπομπή σε άλλα έγγραφα ή σχεδιαγράμματα. Απορρίπτεται ως ουσιαστικά αβάσιμος ο λόγος ανακοπής ότι οι ανακόπτουσες απεβλήθησαν από άλλο ακίνητο από αυτό που περιγράφεται στον εκτελεστό τίτλο. Η περιγραφή τον ακινήτου στην έκθεση βίαιης αποβολής και εγκατάστασης δεν απαιτείται να είναι σχολαστική, αρκεί να προκύπτει από αυτήν η τοπική και οικονομική του ταυτότητα, στη συνοπτική του δηλαδή περιγραφή να υπάρχει ευκρινής προσδιορισμός του περιεχομένου του αντικειμένου. Έτσι για την περιγραφή του, αρκεί για το ορισμένο του να καθορίζονται τα όρια και η θέση αυτού, ώστε να μη δημιουργείται αμφιβολία για την ταυτότητά του, χωρίς να είναι αναγκαίος ο επακριβής προσδιορισμός ούτε του σχήματος αυτού, ούτε του προσανατολισμού των ορίων του, ούτε των πλευρικών του διαστάσεων, ούτε της εκτάσεώς του, εφ' όσον και άνευ τούτων δεν δημιουργείται αμφιβολία για την ταυτότητά του. Απορρίπτεται ως ουσιαστικά αβάσιμος ο λόγος ανακοπής ότι στην έκθεση βίαιης αποβολής και εγκατάστασης περιγράφονται εσφαλμένως και αορίστως τα ακίνητα. Δεν απαγορεύεται από διάταξη νόμου η σώρευση στο ίδιο δικόγραφο περισσότερων αιτήσεων για να κηρυχθούν εκτελεστές περισσότερες αλλοδαπές δικαστικές αποφάσεις. Με την ημεδαπή απόφαση, με την οποία κηρύσσεται εκτελεστή αλλοδαπή απόφαση, κατά τις διατάξεις των άρθρων 905 επ. ΚΠολΔ, επεκτείνεται απλώς, εντός της Ελληνικής Επικράτειας, η εκτελεστότητα και επομένως, τίτλος εκτελεστός εξακολουθεί να παραμένει η αλλοδαπή απόφαση, επί της οποίας θα τεθεί ο, κατά το άρθρο 918 ΚΠολΔ, εκτελεστήριος τύπος και με βάση την οποία θα εκδοθεί απόγραφο και θα κοινοποιηθεί επιταγή. Όταν δύο αλλοδαπές δικαστικές αποφάσεις κηρύσσονται εκτελεστές με μία απόφαση, εκδίδονται δύο απόγραφα για κάθε εκτελεστό τίτλο ξεχωριστά.

Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Αθηνών Διονύση Θ. Μπαράτη, Δικηγόρου - Μεταπτυχιακού Διπλωματούχου Αστικού Δικαίου)

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΙΟΥ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ: 226/2019

ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ: ./03-07-2018

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΙΟΥ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Τιμόθεο Κοντοχρήστο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίσθηκε από την Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Χίου Πρόεδρο Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα Δέσποινα Μαρίνου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, στις 12 Δεκεμβρίου του έτους 2018, για να δικάσει την με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./03-07-2018 ανακοπή κατά της με αριθμό ./04-06-2018 έκθεσης αναγκαστικής εκτέλεσης βίαιας αποβολής, μεταξύ:

ΤΩΝ ΑΝΑΚΟΠΤΟΝΤΩΝ: 1) ., κατοίκου Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (USA), Νέα Υόρκη (New York), διεύθυνση ., με ΑΦΜ: . της Δ.Ο.Υ Χίου και 2) .., κατοίκου Χίου, επί της οδού ., με ΑΦΜ: . της Δ.Ο.Υ Χίου, που παραστάθηκαν διά της πληρεξουσίου δικηγόρου τους, Χριστίνας Γαλάτουλα (ΑΜΔΣΧ:94/83), η οποία κατέθεσε προτάσεις.

ΤΟΥ ΚΑΘ Ό Υ Η ΑΝΑΚΟΠΗ: ., κατοίκου Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (USA), Lutherville Maryland, διεύθυνση ., με ΑΦΜ: . της Δ.Ο.Υ Κατοίκων Εξωτερικού, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Διονυσίου Μπαράτη (ΑΜΔΣΑθ:25979), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

ΟΙ ΑΝΑΚΟΠΤΟΥΣΕΣ ζητούν να γίνει δεκτή η από 03-07-2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./Ό3-07-2018 ανακοπή τους, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο, με αριθμό ..

ΚΑΤΑ. ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υποθέσεως, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώθηκε παραπάνω και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Κατά τα άρθρα 954 § 2, 992, και 993 § 1 και 2 ΚΠολΔ, η έκθεση κατάσχεσης, ακινήτου πρέπει να περιέχει, πλην άλλων: α) ακριβή περιγραφή του κατασχεθέντος ακινήτου, ως προς το είδος, τη θέση, τα όρια και την έκταση του, με συστατικά του και τα παραρτήματα που κατασχέθηκαν, ώστε να μη χωρεί αμφιβολία για την τοπική και οικονομική του ταυτότητα, β) αναφορά της ημέρας και του τόπου του πλειστηριασμού, γ) μνεία της εκτίμησης του κατασχεθέντος που έκανε ο δικαστικός επιμελητής ή ο πραγματογνώμονας και της τιμής πρώτης προσφοράς και δ) αναφορά του εκτελεστού τίτλου στον οποίο βασίζεται η εκτέλεση, της επιταγής που επιδόθηκε στον οφειλέτη και του ποσού για το οποίο γίνεται η κατάσχεση. Ειδικότερα, όσον αφορά την περιγραφή του κατασχεμένου γίνεται δεκτό ότι η εν λόγω περιγραφή τον ακινήτου δεν απαιτείται να είναι σχολαστική, αρκεί να προκύπτει από αυτήν η τοπική και οικονομική του ταυτότητα, στη συνοπτική του δηλαδή περιγραφή να υπάρχει ευκρινής προσδιορισμός του περιεχομένου του μέλλοντος να πλείστηριασθεί, αντικειμένου και να μη δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις στους πλειοδότες, οι οποίες ενδέχεται να τους οδηγήσουν σε μειωμένες, κατά το ποσό πλειοδοσίες (ΑΠ 635/1992 Ε/Μνη 35.86, ΕφΑΘ 459/1993 ΝοΒ 42.206). Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 159 ΚΠολΔ, που ορίζει ότι η παράβαση διάταξης που ρυθμίζει τη διαδικασία και ιδίως τον τύπο κάποιας διαδικαστικής πράξης επιφέρει ακυρότητα: 1) εάν την τήρηση της διάταξης απαιτεί ρητά ο νόμος με την ποινή της ακυρότητας, 2) εάν για την παράβαση αυτήν επιτρέπεται αναίρεση ή αναψηλάφηση και 3) σε κάθε άλλη περίπτωση, αν ο δικαστής κρίνει ότι η παράβαση προκάλεσε στο διάδικο που την προτείνει βλάβη, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά παρά μόνο με την κήρυξη της ακυρότητας, η κατά τα παραπάνω ατελής περιγραφή του κατασχεθέντος ακινήτου ή η λανθασμένη αναγραφή του τόπου του πλειστηριασμού επιφέρει ακυρότητα, μόνον εάν προκάλεσε βλάβη στον προτείνοντα αυτή διάδικο, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά παρά μόνον με την κήρυξη της ακυρότητας, καθόσον η ως άνω παράβαση δεν έχει ταχθεί με την ποινή ακυρότητας στις παραπάνω διατάξεις, ούτε επιτρέπεται γι' αυτήν αναίρεση ή αναψηλάφηση (ΑΠ 314/2000 Νόμος). Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 954 § 4 ΚΠολΔ «ύστερα από ανακοπή του επισπεύδοντος ή του καθ' ου η εκτέλεση ή οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον, το αρμόδιο κατά το άρθρο 933 δικαστήριο, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. ΚΠολΔ, μπορεί να διατάξει τη διόρθωση της έκθεσης κατάσχεσης, ιδίως ως προς την περιγραφή του κατασχεθέντος, την εκτίμηση...», ενώ περαιτέρω ορίζεται ότι «αν η ανακοπή) γίνει δεκτή... η απόφαση κατατίθεται στον υπάλληλο του πλειστηριασμού και, αφού η σχετική διόρθωση γίνει και στην περίληψη της κατασχετήριας έκθεσης, τηρούνται, οι διατυπώσεις δημοσιότητας του άρθρου 960 αρ. 2 ΚΠολΔ». Από τη διατύπωση της διάταξης αυτής, από την οποία γίνεται παραπομπή στη διάταξη του άρθρου 933 ΚΠολΔ μόνο για τον προσδιορισμό της υλικής αρμοδιότητας του δικαστηρίου για την εκδίκαση της ανακοπής, συνάγεται ότι δεν πρόκειται για την ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ. Συνεπώς, πλημμέλειες αναγόμενες στην περιγραφή του κατασχεθέντος ακινήτου με τα συστατικά και τα παραρτήματα αυτού ή του τόπου πλειστηριασμού, όπως και κάθε έλλειψης της έκθεσης κατάσχεσης δικαιολογούν την ανακοπή του άρθρου 954 § 4 ΚΠολΔ, η οποία είναι ιδιώνυμη ανακοπή, που προσομοιάζει με αίτηση για τη λήψη ρυθμιστικού μέτρου της αναγκαστικής εκτέλεσης, αφού δεν προσβάλλεται το κύρος της κατάσχεσης. Μόνο, με άλλα λόγια, όταν η πλημμέλεια της περιγραφής δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με απλή διόρθωση της έκθεσης κατάσχεσης, είναι δηλαδή ιδιαίτερα σοβαρή και προκαλεί αμφιβολίες ως προς την ταυτότητα του κατασχεμένου, προκαλείται ακυρότητα της κατάσχεσης, η οποία κηρύσσεται ύστερα από ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ και εφόσον συντρέχει αναπότρεπτη άλλως βλάβη (ΑΠ 1074/2006, ΑΠ 1497/2003 Νόμος, ΑΠ 433/2002 Δίκη 2003.248 και Νίκας, ΔικΑναγκΕκτ II - Ειδ.Μερ. § 43.11.2 αριθ. 31, σ. 227). Αν, όμως, τέτοια (δικονομική) βλάβη δεν μπορεί να είναι νοητή, διότι υπάρχει δυνατότητα επαρκούς θεραπείας των ελλείψεων της κατασχετήριας έκθεσης με τη διόρθωση κατά το άρθρο 954 § 4 ΚΠολΔ, η ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ δεν θα μπορεί να ευδοκιμήσει (Γέσιου - Φάλτση, ΔικΑναγκΕκτ II - ΕιδΜερ. § 54.111.2.γ αριθ. 75, σ. 214). Συνεπώς, μετά τη θεσμοθέτηση της διορθωτικής ανακοπής του άρθρου 954 παρ. 4 ΚΠολΔ με το ν. 2298/1995 ατέλειες ή πλημμέλειες ως προς την περιγραφή του κατασχεθέντος, την εκτίμηση της αξίας αυτού ή την τιμή πρώτης προσφοράς δεν δικαιολογούν κατ' αρχήν την υποβολή αιτήματος ακύρωσης της έκθεσης κατάσχεσης (ΕφΠατρ 883/2006 Νόμος). Σε όλως εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνο με την παράλληλη επίκληση εκ μέρους του ανακόπτοντος πρόκλησης δικονομικής ή περιουσιακής βλάβης, που δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά παρά μόνο με την κήρυξη της ακυρότητας (άρθρο 159 § 3 ΚΠολΔ), συγχωρείται η άσκηση της κατ' άρθρο 933 ΚΠολΔ ακυρωτικής ανακοπής, εφόσον υπάρχουν ιδιαίτερα σοβαρές ελλείψεις της κατασχετήριας έκθεσης, που δεν επιδέχονται ίαση με απλή διόρθωση δυνάμει της κατ' άρθρο 954 § 4 ΚΠολΔ διορθωτικής ανακοπής (ΑΠ 1687/2005 Νόμος και Απαλαγάκη, Ερμηνεία ΚΠο/J κατ' άρθρο, 2013, υπό άρθρο 954, σ. 2154).

II. Στην προκείμενη περίπτωση, οι ανακόπτουσες, με την υπό κρίση ανακοπή τους εκθέτουν ότι δυνάμει της με αριθμό 80/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, αναγνωρίστηκε ότι υπάρχει δεδικασμένο στην Ελλάδα απορρέον από τις από 1-6-2015 και 4-6-2015 Δικαστικές Διαταγές του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ και κήρυξε αυτές εκτελεστές στην Ελλάδα. Ότι, σύμφωνα, με τις εν λόγω Διαταγές, οι ανακόπτουσες θα έπρεπε να αποδώσουν στον καθ'ου, την αναλυτικώς περιγραφόμενη στην ανωτέρω απόφαση περιουσία του αποβιώσαντος . και να διανείμει την κληρονομιαία περιουσία, που αναγράφεται στον κατάλογο απογραφής, στο πρόσωπο που ορίζεται στη διαθήκη του κληρονομουμένου, ήτοι στον ίδιο, ώστε να μπορεί να γίνει βάσει αυτών αναγκαστική εκτέλεση στην Ελλάδα. Ότι οι ανακόπτουσες προσέβαλλαν με έφεση την ως άνω απόφαση, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 42/2018 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Βορείου Αιγαίου, η οποία ανέβαλλε την έκδοση οριστικής απόφασης και διατάχθηκε η κλήτευση στη διανοιχθείσα δίκη του Εισαγγελέα Εφετών Βορείου Αιγαίου. Ότι, παράλληλα, άσκησαν την με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2017 αίτηση αναστολής εκτελέσεως της με αριθμό 80/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου (Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας), κατόπιν άσκησης της ανωτέρω εφέσεως, η οποία απορρίφθηκε με την με αριθμό 15/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου. Ότι προσέτι άσκησαν και την από 28-3-2017 τριτανακοπή κατά της ανωτέρω αποφάσεως, επί της οποίας έχει εκδοθεί η υπ αριθ.225/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, η οποία ανέβαλε την συζήτηση της, έως την αμετάκλητη περάτωση της ανοιγείσας με την ανωτέρω έφεση δίκης. Ότι επίσης, άσκησαν την από 28-3-2017 αίτηση αναστολής εκτελέσεως, κατόπιν ασκήσεως της τριτανακοπής, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 169/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), η οποία απέρριψε την εν λόγω αίτηση. Ότι την 04-09-2017, ο καθ ου επέδωσε αντίγραφο από το με αριθμό 11/2017 πρώτο εκτελεστό απόγραφο της από 04-06-2015 Δικαστικής Διαταγής του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Η.Π.Α. στην δεύτερη, μόνο, εξ αυτών. Ότι δυνάμει της ως άνω επιταγής και σύμφωνα με την από 4-6-2018 εντολή για εκτέλεση του δικηγόρου Χίου ... κάτωθι του πρώτου απογράφου εκτελεστού με αριθμό 11/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, προέβη ο καθ'ου σε εκτέλεση της από 4-6-2015 Δικαστικής Διαταγής του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ, που περατώθηκε δια της συντάξεως της με αριθμό ./4-6-2018 έκθεσης αναγκαστικής εκτέλεσης βιαίας αποβολής και εγκατάστασης, του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Βορείου Αιγαίου, με έδρα το Πρωτοδικείο Μυτιλήνης ..., η οποία κοινοποιήθηκε στην δεύτερη εξ αυτών. Με βάση το ιστορικό αυτό, επικαλούμενες, πλημμέλειες αναφορικά με τον τρόπο εκτέλεσης της ως άνω διαδικασίας, καθώς και σε παράνομη αποβολή τους από τα αναλυτικώς αναφερόμενα στην υπό κρίση ανακοπή ακίνητα, για τους ειδικότερους λόγους που εκθέτουν σε αυτήν, ζητούν, επικαλούμενες ύπαρξης ανεπανόρθωτης βλάβης από την ενέργεια της προαναφερομένης πράξεως αναγκαστικής εκτέλεσης, να ακυρωθεί η με αριθμό ../4-6-2018 έκθεση αναγκαστικής εκτέλεσης βιαίας αποβολής και εγκατάστασης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Βορείου Αιγαίου, με έδρα το Πρωτοδικείο Μυτιλήνης ..., η οποία επισπεύσθηκε δυνάμει της από 04-06-2018 εντολής προς εκτέλεση κάτωθι απογράφου Α' εκτελεστού του με αριθμό ./27-3-2017 Α απογράφου εκτελεστού της από 04-06-2015 Δικαστικής Διαταγής του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Η.Π.Α. κηρυχθείσας εκτελεστής στην Ελλάδα, δυνάμει της με αριθμό 80/12-3-2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας), και να καταδικασθεί ο καθ'ού στη δικαστική τους δαπάνη.

III. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση ανακοπή αρμόδια και παραδεκτά {άρθρα 1, 7, 12, 13, 14 §2 και 933 § 3 ΚΠολΔ) φέρεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, λαμβανομένου υπόψη ότι ο εκτελεστός τίτλος είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση πρώτο εκτελεστό απόγραφο της με αριθμό 80/12-3-2017 οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, τόπος, δε, επιβολής της κατάσχεσης και βιαίας αποβολής είναι η Χίος, κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών, (άρθρα 583, 585, 591 § 1, 614, και 937 § 3 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 176, 933 και 934 ΚΠολΔ. Περαιτέρω, η ανακοπή ασκήθηκε εμπρόθεσμα, κατ' άρθρο 934 § 1 α' ΚΠολΔ, όπως το τελευταίο αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο όγδοο § 2 του Ν. 4335/2015, με έναρξη ισχύος την ημερομηνία επίδοσης επιταγών προς εκτέλεση από 01-01-2016, σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο § 4 του Ν. 4335/2015, εφ' όσον ασκήθηκε εντός της προθεσμίας των 45 ημερών, αφού η υπό κρίση ανακοπή ασκήθηκε στις 03-07-2018. όπως προκύπτει από την με αριθμό ./03-07-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Βορείου Αιγαίου με έδρα το Πρωτοδικείο Χίου ..., ενώ η βίαια αποβολή και εγκατάσταση έλαβε χώρα την 04-06-2018, σύμφωνα με την με αριθμό ./4-6-2018 έκθεσης αναγκαστικής εκτέλεσης βιαίας αποβολής και εγκατάστασης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Βορείου Αιγαίου, με έδρα το Πρωτοδικείο Μυτιλήνης ..., η οποία κοινοποιήθηκε στην δεύτερη εξ αυτών την 29-06-2018 και στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χίου, για την πρώτη εξ αυτών, την ίδια ως άνω ημερομηνία της 29ης-06-2018, όπως αποδεικνύεται από τις με αριθμό ./29-06-2018 και ./29-06-2018 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Βορείου Αιγαίου με έδρα το Πρωτοδικείο Χίου ..., αντιστοίχως. Ας σημειωθεί ότι οι λόγοι της υπό κρίσης ανακοπής, ως κατωτέρω θα εκτεθούν και με τους οποίους προβάλλονται πλημμέλειες αναγόμενες στην περιγραφή των κατασχεθέντων ακινήτων, οι οποίες δημιουργούν αμφιβολίες αναφορικά με την ταυτότητα του κατασχεμένου, κατά τα αναλυτικώς αναφερόμενα στην υπό στοιχεία (Ι.) νομική σκέψη της παρούσης, δικαιολογούν την ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ και όχι αυτή του άρθρου 954 § 4 ΚΠολΔ. που θα οδηγούσε την απόρριψη της υπό κρίσης ανακοπής ως απαράδεκτης. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω το παραδεκτό, καθώς και η νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της.

IV. Κατά το άρθρο 134 § 1 εδ. α' ΚΠολΔ, αν το πρόσωπο στο οποίο γίνεται η επίδοση, διαμένει ή έχει την έδρα του στο εξωτερικό, η επίδοση γίνεται στον εισαγγελέα του δικαστηρίου, στο οποίο εκκρεμεί ή πρόκειται να εισαχθεί η δίκη ή το οποίο εξέδωσε την επιδιδόμενη απόφαση. Η διάταξη αυτή. με την οποία καθιερώνεται νόμιμη πλασματική κλήτευση του διαδίκου, με πραγματική επίδοση του εγγράφου στον εισαγγελέα, όταν εκείνος προς τον οποίο γίνεται η επίδοση έχει γνωστή διεύθυνση στο εξωτερικό, εξακολουθεί να ισχύει και μετά την κύρωση της από 15 Νοεμβρίου 1965 Διεθνούς Σύμβασης της Χάγης με τον νόμο 1334/1983. Η διεθνής αυτή σύμβαση δεν καταργεί τις περί επίδοσης διατάξεις του εσωτερικού δικαίου των χωρών, που την υπέγραψαν, αλλά αποκλείει να θεωρηθεί η πλασματική επίδοση ως ολοκληρωθείσα με την απλή παράδοση του επιδοτέου εισαγωγικού της δίκης ή άλλου ισοδύναμου δικογράφου στον εισαγγελέα, όπως ορίζει το άρθρο 136 § 1 ΚΠολΔ, δηλαδή ανεξάρτητα από το αν παραλήφθηκε από το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται, κατά τον οριζόμενο στο άρθρο 15 της σύμβασης τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται η θεμελιώδης αρχή της εκατέρωθεν ακρόασης. Ειδικότερα, με τις διατάξεις της πιο πάνω Διεθνούς Σύμβασης, η οποία, σύμφωνα με την από 3/17-8-1983 ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, τέθηκε σε ισχύ στην Ελλάδα από 18/9/1983, έχοντας την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος, ρυθμίστηκαν τα της επίδοσης και κοινοποίησης στο εξωτερικό δικαστικών και εξώδικων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, όταν το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται το έγγραφο έχει γνωστή διεύθυνση στο εξωτερικό. Κατά την § 1 του άρθρου 15 της Σύμβασης αυτής, την οποία έχουν κυρώσει και θέσει σε εφαρμογή από την 10/2/1969 και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αν μία πράξη δίκης ή ισοδύναμη πράξη χρειαστεί να διαβιβαστεί για τον σκοπό επίδοσης ή κοινοποίησης στο εξωτερικό σύμφωνα με τις διατάξεις της σύμβασης και ο εναγόμενος δεν προσέλθει, ο δικαστής υποχρεούται να αναβάλει την έκδοση απόφασης για όσο χρόνο δεν διαπιστώνεται: α) είτε ότι η πράξη επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε σύμφωνα με τον τύπο τον προδιαγραφόμενο από τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο απευθύνεται η αίτηση για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων που συντάχθηκαν σ' αυτό το κράτος και που προορίζονται για άτομα που βρίσκονται στο έδαφος του και β) είτε ότι η πράξη επιδόθηκε πράγματι στον εναγόμενο ή στην κατοικία του σύμφωνα με άλλη διαδικασία που προβλέπεται στη σύμβαση αυτή και ότι σε καθεμία από αυτές τις περιπτώσεις είτε η επίδοση είτε η κοινοποίηση ή η παράδοση έγιναν έγκαιρα ώστε να μπορέσει ο εναγόμενος να υπερασπιστεί τον εαυτό του (ΑΠ 1566/2010 ΕφΑΔ 2011.541, ΑΠ 1223/2009 Νόμος, ΑΠ 1689/2009 ΕφΑΔ 2010.349, ΠΠρΑΘ 865/2014 Νόμος). Η ανωτέρω σύμβαση της Χάγης της 15 Νοεμβρίου 1965 για την επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξώδικων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, έχει ως σκοπούς αφενός μεν τη διευκόλυνση της επιδόσεως εγγραφών στο εξωτερικό με τον ορισμό από κάθε κράτος μιας κεντρικής αρχής που αναλαμβάνει την υποχρέωση να επιδίδει έγγραφα προερχόμενα από ξένα κράτη (αρ. 2) και αφετέρου την εξασφάλιση της περιέλευσης των εγγράφων στον παραλήπτη τους, δεν καταργεί ούτε αποκλείει τις περί επιδόσεως διατάξεις του εσωτερικού δικαίου των χωρών που την υπέγραψαν. Ειδικότερα η σύμβαση αυτή ακολουθώντας τη βασική αρχή του διεθνούς δικονομικού δικαίου ότι ο τρόπος επιδόσεως διέπεται από το δίκαιο του τόπου της επιδόσεως, καθώς και της πραγματικής επιδόσεως και όχι της πλασματικής, προβλέπει ότι επίδοση σε ξένο κράτος μπορεί να γίνει, εκτός από την κεντρική αρχή και από 1) διπλωματικές ή προξενικές αρχές (αρ. 8, 9), 2) ταχυδρομικώς (αρ. 10α), 3) από αρμόδια πρόσωπα του τόπου επιδόσεως (αρ. 10β και γ) και 4) από άλλες αρχές υποδεικνυόμενες για το σκοπό αυτό από το κράτος προορισμού, ενώ προβλέπει ρητά (αρθ. 19) ότι μπορεί να χρησιμοποιηθούν εγκύρως όλοι οι από την σημειωθείσα παράβαση δεν επηρεάζεται, ούτε ήταν δυνατό να επηρεαστεί η δυνατότητα και η προϋπόθεση της άμυνας του διαδίκου. Επίσης, δε1/ υπάρχει δικονομική βλάβη από τη μη επίδοση ή μη προσήκουσα επίδοση του δικογράφου στο διάδικο, όταν αυτός παρέστη στη συζήτηση (ΑΠ 1219/2007, ΑΠ 658/2007, ΑΠ 1286/2002, ΕφΑΘ 4512/2010 Νόμος).

VI. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 924 ΚΠολΔ, για την έναρξη της αναγκαστικής εκτελέσεως, απαιτείται επίδοση προς τον καθ' ου η εκτέλεση, αντιγράφου του απογράφου, με επιταγή για εκτέλεση. Η επισπευδόμενη εκτέλεση, χωρίς τέτοια επίδοση, είναι άκυρη και χωρίς βλάβη του καθ' ου η εκτέλεση, επειδή, τόσον η επίδοση αυτή αποτελεί βασική προϋπόθεση του κύρους της αναγκαστικής εκτέλεσης, όσον και για το λόγο ότι χωρίς την επίδοση αυτή δεν αρχίζει η αναγκαστική εκτέλεση. Διαφορετικό όμως, είναι το ζήτημα της ακυρότητας της επιταγής ή της επίδοσης αυτής. Αν δηλαδή, η επίδοση δεν έγινε σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 122-143 ΚΠολΔ, επέρχεται ακυρότητα αυτής, μόνο σε συνδυασμό με το στοιχείο της βλάβης. Η παράβαση των διατάξεων των άρθρων 128, 129 ΚΠολΔ, συνεπάγεται ακυρότητα της διαδικαστικής πράξης της επίδοσης, μόνον στην περίπτωση, που, κατά την κρίση του δικαστηρίου, προκάλεσε στο διάδικο βλάβη, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά, παρά μόνο με την κήρυξη της ακυρότητας και την οποία ο τελευταίος πρέπει να επικαλείται, κατά τρόπο συγκεκριμένο, εκθέτοντας τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν αυτήν, διαφορετικά, ο ισχυρισμός του είναι απορριπτέος ως αόριστος και προβάλλεται με ανακοπή, μέσα στην προθεσμία του άρθρου 934 § 1 ΚΠολΔ, δηλαδή, μέχρι την έναρξη του πλειστηριασμού. Περαιτέρω, σύμφωνα με την ορθή έννοια του άρθρου 159 αριθ. 3 ΚΠολΔ, ως βλάβη που μπορεί να οδηγήσει σε ακυρότητα, θεωρείται εκείνη που προκαλείται από την παράβαση της δικονομικής διάταξης, αυτής καθεαυτής και όχι από την ίδια την πράξη της εκτελέσεως. Δεν πρόκειται δηλαδή, για τις επιβλαβείς συνέπειες, που η πράξη εκτελέσεως επιφέρει και υπό κανονικές συνθήκες. Έτσι, ακόμα και όταν η βλάβη συνδέεται με την περιουσία των διαδίκων, πρέπει να αντιμετωπίζεται ως δικονομική, αφού και αυτή προέρχεται από παράβαση δικονομικών διατάξεων, που έχουν τεθεί για την επίτευξη συγκεκριμένων δικονομικών επιδιώξεων (ad hoc Εφθεσ 20/2012 Νόμος με περαιτέρω παραπομπές σε νομολογία, ΜΠρθεσ 8707/2016 Νόμος και Πελ. Γέσιου - Φάλτση, Αναγκαστική Εκτέ/χση, Γενικό Μέρος, έκδ. 1998, σ. 246 επ., Πελ. Γέσιου - Φάλτση, Αναγκαστική Εκτέλεση, Γενικό Μέρος, Τόμ. Ι, έκδ. 2017, σ. 496 επ).

VII, Στην προκειμένη περίπτωση, με τον πρώτο λόγο της κρινόμενης ανακοπής, η πρώτη των ανακόπτουσων ισχυρίζεται ότι αντίγραφο από το με αριθμό 11/2017 πρώτο εκτελεστό απόγραφο της από 04-06-2015 Δικαστικής Διαταγής του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Η.Π.Α. που κηρύχτηκε εκτελεστή στην Ελλάδα με την με αριθμό 80/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, επιδόθηκε μόνο στην δεύτερη ανακόπτουσα, καθότι το ανωτέρω αντίγραφο επιδόθηκε στην διεύθυνση ., σύμφωνα με την με αριθμό ./04-09-2017 εκθέσεως επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή Χίου ..., σε συνδυασμό με την από 29-11-2017 βεβαίωση του PFI, η οποία, ωστόσο, ήταν η διεύθυνση της μόνιμης κατοικίας της κατά το παρελθόν, αντί της ορθής που αναφέρεται στην προμετωπίδα της παρούσης, στοιχείο που γνώριζε ο καθ'ου. ενώ και το πρόσωπο το οποίο παρέλαβε αυτό δεν τυγχάνει σύνοικος αυτής υιός της, ως αναφέρεται στην εν λόγω βεβαίωση. Ότι για τον λόγο αυτό η αναγκαστική εκτέλεση, που επισπεύστηκε, τυγχάνει άκυρη στο σύνολο της. Ο συγκεκριμένος λόγος της υπό κρίσης ανακοπής, τυγχάνει απαράδεκτος ως αόριστος, καθότι, σύμφωνα με τα αναλυτικώς αναφερόμενα στις υπό στοιχεία (IV.) έως (VI.) νομικές σκέψεις της παρούσης, η ανακόπτουσα δεν επικαλείται ότι από την μη προσήκουσα επίδοση της ως άνω επιταγής, υπέστη βλάβη και ποια συγκεκριμένα, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά, παρά μόνον με την κήρυξη της ακυρότητας, οπότε μόνο, η επικαλούμενη παράβαση, συνεπάγεται την ακυρότητα της εκτελεστικής διαδικασίας, πέραν του ότι, σε κάθε περίπτωση, αυτή δεν υπέστη τέτοια, καθόσον άσκησε εμπρόθεσμα, την ένδικη ανακοπή της. Η ίδια επικαλείται ότι η πραγματική της κατοικία, είναι διαφορετική από αυτήν που εν τέλει επιδόθηκε το ως άνω απόγραφο, ωστόσο δεν εκθέτει ποια συγκεκριμένη βλάβη υπέστη, καθόσον μάλιστα άσκησε την ένδικη ανακοπή, και ανέπτυξε πλήρως την άμυνα της. Και αληθής υποτιθέμενος ο διαλαμβανόμενος εξ αυτής λόγος, έπρεπε να εκθέσει ρητά σε τί έγκειτο η συγκεκριμένη δικονομική της βλάβη, χωρίς να επαρκεί η απλή αναφορά στην υπό σελίδα της υπό κρίση ανακοπής, ότι για τα ακίνητα, από τα οποία αποβλήθηκε, έχει καταβάλλει πληθώρα χρημάτων.

VIII. Από την διάταξη του άρθρου 943 § 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι στην άμεση αναγκαστική εκτέλεση προς παράδοση ή απόδοση ακινήτου, αποδοτέο ακίνητο είναι εκείνο που ορίζει κατά θέση, όριο και λοιπά χαρακτηριστικά το διατακτικό της υπό εκτέλεση απόφασης. Αν ο καθού η εκτέλεση αποβληθεί από ακίνητο που δεν ταυτίζεται με εκείνο, του οποίου η απόδοση έχει διαταχθεί με την εκτελουμένη απόφαση, μπορεί να προσβάλει με ανακοπή τη συνταχθείσα κατ' άρθρο 931 § 1 ΚΠολΔ έκθεση βίαιης αποβολής και εγκατάστασης (ΑΠ 1291/2002 ΕλΔ 44.147). Για το ορισμένο της ως άνω ανακοπής απαιτείται, σύμφωνα με τα άρθρα 111 § 2, 118 αρ. 4, 216 § 1, 583 επ., 585 §§ 1 και 2, και 933 ΚΠολΔ, εκτός των άλλων, και ακριβής περιγραφή του αντικειμένου αυτής, δηλαδή, ο προσδιορισμός στο δικόγραφο της ανακοπής του ακινήτου με περιγραφή του κατά θέση, έκταση και όρια, και μάλιστα τόσο λεπτομερής, ώστε να μην ανακύπτει αμφιβολία για την ταυτότητα του (ΑΠ 930/2005 Νόμος, ΑΠ 168/2004 Ισοκράτης, ΑΠ 1574/2002 ΝοΒ 2003.1200 και Βαθρακοκοίλης Ερμηνεία ΚΠοΜ στο άρθρο 993 αρ. 26, 27, 37). Εξάλλου, κατά τη διάταξη της παραγράφου 4 του άνω άρθρου 954 § 3 ΚΠολΔ, επιτρέπεται η άσκηση ανακοπής ενώπιον του κατ’ άρθρο 933 αρμοδίου δικαστηρίου, που δικάζει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, με αίτημα τη διόρθωση της εκθέσεως ως προς την περιγραφή του κατασχεθέντος, την εκτίμηση και την τιμή της πρώτης προσφοράς. Η ανακοπή αυτή δεν εξομοιώνεται με εκείνη του άρθρου 933, διότι δεν προσβάλλει το κύρος των πράξεων της εκτελέσεως, ούτε οδηγεί σε ακύρωση της κατασχέσεως και συνεπώς η τελευταία (εκ του άρθρου 933) μπορεί να ασκηθεί κατ' αυτής, εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις της, ήτοι στην περίπτωση της ατελούς περιγραφής του κατασχεμένου ακινήτου, με τη συνδρομή του στοιχείου της βλάβης, που πρέπει να επικαλεσθεί ο ανακόπτων. Όταν, πάντως, το επίδικο ακίνητο φέρεται στην ανακοπή ως τμήμα μεγαλύτερου ακινήτου, οφείλει ο ανακόπτων να προσδιορίσει τη θέση του μέσα στο μεγαλύτερο ακίνητο αλλά και τα όρια του, έτσι ώστε να είναι δυνατόν στον καθού να αντιτάξει άμυνα περί του συγκεκριμένου επίδικου αντικειμένου, στο δε δικαστήριο να διεξάγει τις αποδείξεις (ΑΠ 1582/2002 Ισοκράτης. Εφ Α θ 6600/2004 ΕλΔ 46.497, ΠΠρΑμφ 67/2007 Νόμος). Ειδάλλως, υπάρχει αοριστία του δικογράφου της ανακοπής που δεν μπορεί να θεραπευθεί με τις προτάσεις ή με παραπομπή σε άλλα έγγραφα ή σχεδιαγράμματα (ΑΠ 168/2004 ό.π., ΑΠ 194/2003 ΕλΔ 44.1312. ΕφΠεφ 632/2006 ΕΝαυτΔ 2006.386).

IX. ʼλλωστε, όπως αναφέρθηκε στην υπό στοιχεία (1.) νομική σκέψη της παρούσης, όσον αφορά την περιγραφή του κατασχεμένου γίνεται δεκτό ότι η εν λόγω περιγραφή τον ακινήτου δεν απαιτείται να είναι σχολαστική, αρκεί να προκύπτει από αυτήν η τοπική και οικονομική του ταυτότητα, στη συνοπτική του δηλαδή περιγραφή να υπάρχει ευκρινής προσδιορισμός του περιεχομένου του αντικειμένου. Έτσι για την περιγραφή του, αρκεί για το ορισμένο του να καθορίζονται τα όρια και η θέση αυτού, ώστε να μη δημιουργείται αμφιβολία για την ταυτότητα του, χωρίς να είναι αναγκαίος ο επακριβής προσδιορισμός ούτε του σχήματος αυτού, ούτε του προσανατολισμού των ορίων του, ούτε των πλευρικών του διαστάσεων, ούτε τέλος της εκτάσεως του. εφ' όσον και άνευ τούτων δεν δημιουργείται αμφιβολία για την ταυτότητα του 6417 812/2018, ΑΠ 1597/2018, ΑΠ 1014/2014, ΕφΠατρ 87/2019, Νόμος).

Χ. Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 992 § 2 ΚΠολΔ «Η κατάσχεση ακινήτου εκτείνεται και στα συστατικά του, καθώς και στα παραρτήματα του μόνο αν περιληφθούν σ' αυτήν. Αν τα παραρτήματα δεν έχουν περιληφθεί στην κατάσχεση του ακινήτου, μπορούν να κατασχεθούν σύμφωνα με τη διαδικασία της κατάσχεσης κινητών πραγμάτων», ήτοι η κατάσχεση ακινήτου εκτείνεται οπωσδήποτε και στα συστατικά του, η έννοια των οποίων λαμβάνεται από το ουσιαστικό δίκαιο (άρθρα 948, 953 και 954 ΑΚ) (ΑΠ 714/2006 Νόμος, ΑΠ 1497/2003 ΕλλΔνη 2004. 433, ΑΠ 314/2000, ΜΠρΑαμ 80/2018, Νόμος και Νικολόπουλος σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΕρμΚΠοΜ, Τόμ. II, άρθρο 954 αρ. 3). Η παράλειψη της μνείας τούτων (συστατικών) στην κατασχετήρια έκθεση, ως και η ατελής περιγραφή τους δεν επηρεάζει την εφαρμογή του άνω όρθρου 992 § 2 ΚΠολΔ, το οποίο επεκτείνει την κατάσχεση και επ' αυτών, μπορεί όμως, να επηρεάσει το κύρος της κατασχέσεως ολοκλήρου του ακινήτου, εφόσον τα ελαττώματα αυτά επιδρούν επί της τοπικής ή οικονομικής ταύτισης του κατασχεθέντος ή εγκυμονούν κίνδυνο βλάβης του προτείνοντος την ακυρότητα. Μια τέτοια όμως δικονομική βλάβη δεν μπορεί να είναι νοητή στην περίπτωση θεραπείας των ελλείψεων της κατασχετήριας έκθεσης με τη διόρθωση αυτών από το δικαστήριο, κατόπιν ασκήσεως της από το άρθρο 954 § 4 ΚΠολΔ, ανακοπής (ΑΠ 1497/2003 ΕλΔνη 2004.433, ΕφΠατρ 883/2006 ΑχΝομ 2007.387).

XI. Τέλος, κατά το άρθρο 281 ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, για να κριθεί η άσκηση του δικαιώματος ως καταχρηστική, θα πρέπει να υπάρχει προφανής υπέρβαση των ως άνω ορίων, που υφίσταται, όταν συμπεριφορά του δικαιούχου που προηγήθηκε, σε συνάρτηση με αυτήν του υπόχρεου (εφόσον όμως του τελευταίου τελεί σε αιτιώδη σχέση με τη συμπεριφορά του δικαιούχου και δεν είναι άσχετη με αυτήν) ή η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε κατά τον μεσολαβήσαντα χρόνο ή οι περιστάσεις που μεσολάβησαν, χωρίς να εμποδίζουν κατά νόμο τη γέννηση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκηση του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, αφού η συμπεριφορά αυτή τείνει στην ανατροπή της κατάστασης που δημιουργήθηκε υπό ορισμένες ειδικές συνθήκες και διατηρήθηκε για πολύ χρόνο, με επακόλουθο να συνεπάγεται επαχθείς συνέπειες για τον υπόχρεο, οι οποίες κρίνονται σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες συνέπειες που μπορεί να επέλθουν σε βάρος του δικαιούχου από την παρακώλυση άσκησης του δικαιώματος (Ο/ΑΠ 33/2005, Ο/ΑΠ 8/2001, ΟλΑΠ 17/1995 Νόμος, ΑΠ 971/2004 ΕλλΔνη 2005.421, ΑΠ 66/2004 ΕλλΑνη 2004.136, ΑΠ 938/2003 ΕλλΔνη 2003.1595). Απαιτείται ακόμη οι πράξεις του υπόχοεου και η υπ’ αυτού δημιουργηθείσα κατάσταση που συνεπάγεται ιδιαιτέρως επαχθείς για τον υπόχρεο επιπτώσεις να τελούν σε αιτιώδη σχέση με την προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου. Αντικειμενική δε καλή πίστη είναι η ευθύτητα και η εντιμότητα που υπαγορεύονται σε κάθε άνθρωπο από τις ανάγκες της κοινωνικής συμβίωσης. Χρηστά ήθη αποτελούν τα κριτήρια κοινωνικής ηθικής που κρατούν κατά τη γενική αντίληψη των έντιμων και συνετών ανθρώπων. Κοινωνικοοικονομικός δε σκοπός του ιδιωτικού δικαιώματος είναι το όριο που ενυπάρχει στο δικαίωμα από την ανάγκη διαφύλαξης του γενικότερου συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου. Τα αξιολογικά αυτά κριτήρια θέτουν φραγμό στην ιδιοτελή άσκηση του δικαιώματος εφ" όσον αυτή έρχεται σε προφανή δηλ. έκδηλη αντίθεση προς αυτά. Για την εφαρμογή της διατάξεως αυτής δεν αρκεί μόνη η επί μακρόν χρόνο αδράνεια του δικαιούχου να ασκήσει το δικαίωμα του ούτε η καλόπιστη πεποίθηση του υπόχρεου ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα κατ' αυτού ή ότι δεν πρόκειται τούτο να ασκηθεί ούτε κατ" ανάγκη από την άσκηση του να δημιουργούνται αφόρητες ή απλώς δυσμενείς επιπτώσεις για τον υπόχρεο, αλλά απαιτείται κατά περίπτωση συνδυασμός των ανωτέρω, ή. συνδρομή ιδιαίτερων περιστάσεων αναγόμενων τόσο στη συμπεριφορά του δικαιούχου, όσο και του υπόχρεου, που η κάθε μία σχετίζεται με την άλλη, ώστε η άσκηση του δικαιώματος να έρχεται σε αντίθεση με τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Μόνη η μακροχρόνια αδράνεια του δικαιούχου και όταν ακόμη δημιούργησε την εύλογη πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή ότι δεν πρόκειται αυτό να ασκηθεί, δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική την μεταγενέστερη άσκηση αυτού, αλλά απαιτείται να συντρέχουν, προσθέτως, ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες, κυρίως, από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του υπόχρεου, ενόψει των οποίων και της αδράνειας του δικαιούχου, η επακολουθούσα άσκηση του δικαιώματος, τείνουσα στην ανατροπή της διαμορφωθείσας καταστάσεως υπό τις ανωτέρω ειδικές συνθήκες και διατηρηθείσας για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, να εξέρχεται των υπό της ανωτέρω διατάξεως διαγραφομένων ορίων. Η ειρημένη δε αδράνεια του δικαιούχου, που δεν είναι απαραίτητο να προκαλεί αφόρητες ή δυσβάστακτες για τον υπόχρεο συνέπειες, αρκεί και η επέλευση δυσμενών απλώς για τα συμφέροντα του επιπτώσεων, πρέπει να υφίσταται επί μακρό χρονικό διάστημα, πλην ελάσσονα του διά την παραγραφή του δικαιώματος υπό του νόμου προβλεπομένου, από τότε που ο δικαιούχος μπορούσε να ασκήσει το δικαίωμα του (Ο/ΑΠ 7/2002, Ολ ΑΠ 8/2001, ΑΠ 65/2005 Νόμος). Θα πρέπει η αδράνεια να συνοδεύεται από ειδικές περιστάσεις που συνδέονται με προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου και ο ίδιος, μεταβάλλοντας τη στάση του, να επιχειρεί εκ των υστέρων ανατροπή της κατάστασης που έχει ήθη διαμορφωθεί και παγιωθεί, με αποτέλεσμα να επέρχονται δυσμενείς για τα συμφέροντα του υπόχρεου επιπτώσεις, χωρίς να είναι απαραίτητο να προκαλούνται αφόρητες ή δυσβάστακτες για τον ίδιο συνέπειες μόνο τότε η άσκηση του δικαιώματος μπορεί να καταστεί μη ανεκτή κατά την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη και συνεπώς καταχρηστική και απαγορευμένη (Ο/ΑΠ 62/1990, Ο)Α Π Π/1995, Ολ ΑΠ 19/1998, ΑΠ 1830/2005, ΑΠ 202/2004, Νόμος, ΑΠ 1129/2002 ΕλλΔνη 2004.424, ΑΠ 1351/2001 ΕΕΝ 2003.15). Όμως μόνο το γεγονός ότι η άσκηση του δικαιώματος στη συγκεκριμένη περίπτωση επιφέρει βλάβη, έστω και μεγάλη, στον οφειλέτη, δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει ως καταχρηστική την άσκηση του, αλλά πρέπει να συνδυάζεται και με άλλες περιστάσεις, όπως συμβαίνει όταν ο δανειστής δεν έχει, στην πραγματικότητα, συμφέρον από την άσκηση του δικαιώματος του. Στο πλαίσιο αυτό ο δανειστής, ο οποίος ασκώντας συμβατικό δικαίωμα του επιδιώκει την ικανοποίηση της απαίτησης του, ενεργεί ασφαλώς προς ικανοποίηση θεμιτού συμφέροντος του, συνυφασμένου με τη διαχείριση της περιουσίας του, τον τρόπο της οποίας αυτός ελεύθερα κατ' αρχήν αποφασίζει, εκτός και πάλι αν στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει υπέρβαση και μάλιστα προφανής των αρχών της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και του κοινωνικοοικονομικού σκοπού του δικαιώματος (ΑΠ 1472/2004 Νόμος, ΕφΑαρ 114/2007Δικογραφία 2007.241).

XII. Στην προκειμένη περίπτωση, οι ανακόπτουσες, με τον δεύτερο προβαλλόμενο λόγο της κρινόμενης ανακοπής, ο οποίος διαρθρώνεται σε τέσσερα σκέλη, κατά εκτίμηση αυτού, ισχυρίζονται, κατά το πρώτος σκέλος του, ότι δυνάμει της ανακοπτόμενης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης, ο καθ'ου η ανακοπή τους δεν τους απέβαλλε από τον περιγραφόμενο σε αυτήν ακίνητο με αριθμό ., και δη αγρό που βρίσκεται στη θέση «Αμμουδιά» εκτάσεως 1.600 τετραγωνικών μέτρων περίπου και ο οποίος συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησία . δυτικά με ιδιοκτησία ., βόρεια με ποταμό και νοτιά με ιδιοκτησία ., αλλά από έτερο ακίνητο και δη αγρό, κείμενο στην ίδια ως άνω θέση, εκτάσεως, ωστόσο, 2.820 τετραγωνικών μέτρων και ο οποίος συνορεύει με δρόμο και πως στην πραγματικότητα το ακίνητο των 1.600 τετραγωνικών μέτρων, αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου ακίνητου στην θέση «Αμμουδιά» το οποίον ανήκει ιδιοκτησία της δεύτερης εξ αυτών. Ότι, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί έτερο ακίνητο, καθώς η οικία, από την οποία παρανόμως τις απέβαλλε δεν είναι κτισμένη στον εν λόγω αγρό. Ότι, περαιτέρω, κατά το δεύτερο σκέλος του, στην ως άνω ανακοπτόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, περιγράφεται εντελώς εσφαλμένα τόσο ο ως άνω αγρός, αφού ουδόλως αναφέρεται αν αυτός είναι επίπεδος, επικλινής, εάν αποτελείται από αναβαθμίδες και τον αριθμό του, τις πλευρικές του διαστάσεις και των οριών του σε σχέση με τα όμορα ακίνητα, όσο και η οικία από την οποία αποβλήθηκαν, δοθέντος ότι δεν γίνεται αναφορά στην θέση, στα όρια και χαρακτηριστικά αυτής, με αποτέλεσμα οι πλημμέλειες στην περιγραφή να δημιουργούν αμφιβολίες ως προς την ταυτότητα του και να συνεπάγονται για αυτές ανεπανόρθωτη περιουσιακή και δικονομική βλάβη, η οποία δεν δύναται να επανορθωθεί παρά μόνο με κήρυξη της ακυρότητας της ανακοπτόμενης. Προσέτι, εκθέτουν, με το τρίτο σκέλος του προβαλλόμενου λόγου της υπό κρίση ανακοπής, ότι εσφαλμένως αποβλήθηκαν από την ανωτέρω οικία, διότι δεν αυτή δεν περιγράφεται και δεν αναφέρεται τόσο στην από 4-6-2015 Δικαστική Διαταγή του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ, όσο και στην με αριθμό 80/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, ούτε, δε, στην από 29-3-2017 επιταγή του και στην από 4-6-2018 εντολή του για εκτέλεση. Τέλος, διαλαμβάνονται, ότι ο διενεργών την αποβολή δικαστικός επιμελητής και κατά επέκταση ο καθ'ου που επίσπευσε την διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης και κατά εντολή του τελευταίου ενήργησε, τις απέβαλλε από τον ανωτέρω αγρό και οικία κατά παράβαση των αρχών της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών και άνευ νομίμου δικαιώματος. Ότι για τους ανωτέρω λόγους, θα πρέπει να ακυρωθεί η ανακοπτόμενη στο σύνολο της.

XIII. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, ο προβαλλόμενος λόγος της υπό κρίση ανακοπής τυγχάνει επαρκώς ορισμένος και νόμιμος, ως προς το πρώτο και δεύτερο σκέλος του. ερειδόμένος στις διατάξεις που παρατέθηκαν στις υπό στοιχεία (Ι.), (VIII.), (IX.) νομικές σκέψεις της παρούσης, και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία του. Αντίθετα ως προς το τρίτο σκέλος του τυγχάνει μη νόμιμος, διότι σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην υπό στοιχεία (Χ.) νομική σκέψη της παρούσης, στην κατάσχεση και άρα στην αξίωση αποβολής από ακίνητο, συμπεριλαμβάνονται και τα συστατικά του, ακόμη και όταν δεν μνημονεύονται τόσο στην σχετική επιταγή όσο και στην ίδια την έκθεση κατάσχεσης. Στην προκείμενη περίπτωση, κατά τα εκτιθέμενα στο δικόγραφο της ανακοπής, η εντοπισθείσα εκ του δικαστικού επιμελητή, επί του εν λόγω αγρού, οικία αποτελεί συστατικό αυτής, υπό την έννοια του ουσιαστικού δικαίου και δη του άρθρου 954 §1 περ. i ΑΚ, καθόσον αποτελεί σύνθετο πράγμα και δη οικοδόμημα, το οποίο βρίσκεται σε σταθερή σύνδεση με αυτό, αποτελώντας οργανικά, λειτουργικά και οικονομικά μία ενιαία λειτουργία, και τυχόν αποχωρισμός του από αυτό θα προκαλέσει βλάβη και αλλοίωση του κοινωνικού προορισμού τόσο του ακινήτου όσο και του ίδιου του συστατικού, και για τον λόγο αυτό δεν είναι δεκτικό χωριστού εμπράγματος δικαιώματος. Επομένως, η άμεση αναγκαστική εκτέλεση και συγκεκριμένα η βίαιη αποβολή των ανακοπτουσών από το κύριο πράγμα (αγρό) και η εγκατάσταση του καθ'ου επί αυτού, εκτείνεται αυτοδικαίως και στο συστατικό του και δη την επ' αυτού ανεγερθείσα οικία. Τέλος, ως προς το τέταρτο σκέλος τυγχάνει ομοίως, απορριπτέα ως μη νόμιμη, καθότι ο συγκεκριμένος λόγος της ανακοπής, ο οποίος τείνει να θεμελιωθεί στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, διότι τα πραγματικά περιστατικά που διαλαμβάνονται προς επιστήριξή του, και αληθινά υποτιθέμενα, δεν είναι ικανά να προσδώσουν στην άσκηση εκ μέρους του καθ'ου του δικαιώματος του αποβάλλει αυτές καταχρηστικό χαρακτήρα, αφού καθ'ου δεν στερείτο συμφέροντος στην επίσπευση της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά αντιθέτως η ενέργεια του κατέτεινε στην προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων του, στο πλαίσιο λήψης απόφασης σχετικής με τη διαχείριση της περιουσίας του, την οποία μόνο ο ίδιος ήταν σε θέση να αποφασίσει. ʼλλωστε, οι ανακόπτουσες δεν επικαλούνται και πρόσθετα πραγματικά περιστατικά, που να ενδεικνύουν αντίθετη στην καλή πίστη συμπεριφορά του καθ'ου. Ούτε μακροχρόνια αδράνεια επέδειξε, άλλωστε, ο τελευταίος, ούτε συμπεριφορά ικανή για τη δημιουργία της εύλογης πεποίθησης σε αυτούς, ότι δεν επρόκειτο να ασκήσει το δικαίωμα του σε βάρος τους, γεγονότα, που άλλωστε, δεν επικαλούνται και οι ίδιες. Το γεγονός, ότι η άσκηση του δικαιώματος του επέφερε βλάβη σε αυτές, δεν δύναται να αποτελέσει κατάχρηση δικαιώματος, παρά μόνο αν τούτο μπορεί να συνδυασθεί και με άλλες περιστάσεις, όπερ εν προκειμένω δεν συμβαίνει κατά τα προεκτεθέντα, και δεν προκύπτει, εν προκειμένω, από τα ιστορούμενα από αυτές στο δικόγραφο της ανακοπής τους. ʼλλωστε, οι ίδιες περιορίζονται στο να αρνηθούν να δεχθούν την ύπαρξη ή την άσκηση του δικαιώματος του καθ'ου, γεγονός που αυτοτελώς εξεταζόμενο δεν επαρκεί να θεμελιώσει καταχρηστική συμπεριφορά (ΑΠ 950/1989 Δνη 32.77, Εφθεσ 1625/2003 Νόμος).

XIV. Με τον τρίτο προβαλλόμενο λόγο της υπό κρίση ανακοπής, ο οποίος διαρθρώνεται σε τρία σκέλη, κατά εκτίμηση του περιεχομένου αυτού, οι ανακόπτουσες ισχυρίζονται, πως ο καθ' ου της απέβαλλε, πέραν από το περιγραφόμενο στην ανακοπτόμενη έκθεση με αριθμό . ακίνητο και δη ανώγειο επιφάνειας 29 τετραγωνικών μέτρων περίπου μίας διώροφης οικίας μετά του 1/2 εξ αδιαιρέτου του οικοπέδου επιφάνειας 29 τετραγωνικών μέτρων περίπου επί του οποίου είναι κτισμένη, που βρίσκεται στη θέση «Αγία Παρασκευή» και συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησίες ..., δυτικά με ιδιοκτησία …., βόρεια με ιδιοκτησία ...και νότια με οδό, τις απέβαλε και από συνεχόμενο ακίνητο που ανήκει στην πρώτη εξ αυτών και συγκεκριμένα από το ανώγειο διώροφης οικίας εμβαδού 12,62 τετραγωνικών μέτρων που βρίσκεται στη θέση «Αγία Παρασκευή» της πρώην Κοινότητας Μεστών Χίου, η οποία συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησία ..., δυτικά με ιδιοκτησία …., βόρεια με ιδιοκτησία ... και νότια με κοινοτικό δρόμο, παραβιάζοντας αυθαίρετα την πόρτα αυτής. Προσέτι, ισχυρίζονται περαιτέρω, κατά το δεύτερο σκέλος του, πως στην ως άνω ανακοπτόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, περιγράφεται εντελώς εσφαλμένα το ανωτέρω, αφού ουδόλως αναφέρεται το εμβαδόν του, οι πλευρικές του διαστάσεις, τα όρια του, τα ειδικότερα χαρακτηριστικά του, αν είναι κατοικήσιμο ή μή, με αποτέλεσμα οι πλημμέλειες στην περιγραφή να δημιουργούν αμφιβολίες ως προς την ταυτότητα του και να συνεπάγονται για αυτές ανεπανόρθωτη περιουσιακή και δικονομική βλάβη, η οποία δεν δύναται να επανορθωθεί παρά μόνο με κήρυξη της ακυρότητας της ανακοπτόμενης. Τέλος, διαλαμβάνονται, κατά το τρίτο σκέλος του προβαλλόμενου λόγου, ότι ο διενεργών την αποβολή δικαστικός επιμελητής και κατά επέκταση ο καθ'ου που επίσπευσε την διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης και κατά εντολή του τελευταίου ενήργησε, τις απέβαλλε από τον ανωτέρω ακίνητο των 29 τετραγωνικών μέτρων, κατά παράβαση των αρχών της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών και άνευ νομίμου δικαιώματος. Ότι για τους ανωτέρω λόγους, θα πρέπει να ακυρωθεί η ανακοπτόμενη στο σύνολο της.

XV. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, ο προβαλλόμενος λόγος της υπό κρίση ανακοπής τυγχάνει επαρκώς ορισμένος και νόμιμος, ως προς το πρώτο και δεύτερο σκέλος του, ερειδόμενος στις διατάξεις που παρατέθηκαν στις υπό στοιχεία (I.), (VIII.) και (IX.) νομικές σκέψεις της παρούσης, και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία του. Αντίθετα ως προς το τρίτο σκέλος του τυγχάνει, απορριπτέος ως μη νόμιμος, καθότι ο συγκεκριμένος λόγος της ανακοπής, ο οποίος τείνει να θεμελιωθεί στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, διότι τα πραγματικά περιστατικά που διαλαμβάνονται προς επιστήριξή του. και αληθινά υποτιθέμενα, δεν είναι ικανά να προσδώσουν στην άσκηση εκ μέρους του καθ'ου του δικαιώματος του αποβάλλει αυτές καταχρηστικό χαρακτήρα, αφού καθ'ού δεν στερείτο συμφέροντος στην επίσπευση της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά αντιθέτως η ενέργεια του κατέτεινε στην προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων του, στο πλαίσιο λήψης απόφασης σχετικής με τη διαχείριση της περιουσίας του, την οποία μόνο ο ίδιος ήταν σε θέση να αποφασίσει. ʼλλωστε, οι ανακόπτουσες δεν επικαλούνται και πρόσθετα πραγματικά περιστατικά, που να ενδεικνύουν αντίθετη στην καλή πίστη συμπεριφορά του καθ'ου. Ούτε μακροχρόνια αδράνεια επέδειξε, άλλωστε, ο τελευταίος, ούτε συμπεριφορά ικανή για τη δημιουργία της εύλογης πεποίθησης σε αυτούς, ότι δεν επρόκειτο να ασκήσει το δικαίωμα του σε βάρος τους, γεγονότα, που άλλωστε, δεν επικαλούνται και οι ίδιες. Το γεγονός, ότι η άσκηση του δικαιώματος του επέφερε βλάβη σε αυτές, δεν δύναται να αποτελέσει κατάχρηση δικαιώματος, παρά μόνο αν τούτο μπορεί να συνδυασθεί και με άλλες περιστάσεις, όπερ εν προκειμένω δεν συμβαίνει κατά τα προεκτεθέντα, και δεν προκύπτει, εν προκειμένω, από τα ιστορούμενα από αυτές στο δικόγραφο της ανακοπής τους. ʼλλωστε, οι ίδιες περιορίζονται στο να αρνηθούν να δεχθούν την ύπαρξη ή την άσκηση του δικαιώματος του καθ ου, γεγονός που αυτοτελώς εξεταζόμενο δεν επαρκεί να θεμελιώσει καταχρηστική συμπεριφορά (ΑΠ 950/1989 Δνη 32.77, ΕφΘεσ 1625/2003 Νόμος).

XVI. Με τον τέταρτο προβαλλόμενο λόγο της υπό κρίση ανακοπής, κατά εκτίμηση του περιεχομένου αυτού, οι ανακόπτουσες ισχυρίζονται πως στην ως άνω ανακοπτόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, περιγράφονται εντελώς εσφαλμένα το σύνολο των ακινήτων, πέραν των ως άνω δύο αναφερόμενων, αφού ουδόλως αναφέρεται το εμβαδόν τους, οι πλευρικές τους διαστάσεις, τα όρια τους και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τους, με αποτέλεσμα οι πλημμέλειες στην περιγραφή να δημιουργούν αμφιβολίες ως προς την ταυτότητα του και να συνεπάγονται για αυτές ανεπανόρθωτη περιουσιακή και δικονομική βλάβη, η οποία δεν δύναται να επανορθωθεί παρά μόνο με κήρυξη της ακυρότητας της ανακοπτόμενης στο σύνολο της.

XVII. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, ο προβαλλόμενος λόγος της υπό κρίση ανακοπής τυγχάνει επαρκώς ορισμένος και νόμιμος, ερειδόμενος στις διατάξεις που παρατέθηκαν σης υπό στοιχεία (I.), (VIII.) και (IX.) νομικές σκέψεις της παρούσης, και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία του.

XVIII. Όπως προκύπτει από το άρθρο 904 § 2 περίπτ. στ' ΚΠολΔ, εκτελεστοί τίτλοι είναι και οι αλλοδαποί τίτλοι που κηρύχθηκαν εκτελεστοί. Η κήρυξη της εκτελεστότητας γίνεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 905 ΚΠολΔ. Οι διαφορές που ανακύπτουν από την εκτέλεση αλλοδαπών εκτελεστών τίτλων στην Ελλάδα, επιλύονται από το Ελληνικό δικονομικό δίκαιο και με μέσα που αναγνωρίζονται από το δίκαιο τούτο (ΕφΑΘ 3897/1995 Αρμ 1996. 232, ΕφΠατρ 603/1992 ΝοΒ 41. 528 και Γ. Μαριδάκι, Η εκτέλεσις των αλλοδαπών αποφάσεων, έκδοση Γ'. § 5 σ. 84 κείμενο και σημ. 43, Μπρίνια, Αναγκαστική εκτέλεσις. ΙΓ έκδοση, § 758 σ 2443-2444). Με την ημεδαπή απόφαση, με την οποία κηρύσσεται εκτελεστή αλλοδαπή απόφαση, κατά τις διατάξεις των άρθρων 905 επ. ΚΠολΔ, επεκτείνεται απλώς, εντός της Ελληνικής Επικράτειας, η εκτελεστότητα και επομένως, τίτλος εκτελεστός εξακολουθεί να παραμένει η αλλοδαπή απόφαση, επί της οποίας θα τεθεί ο, κατά το άρθρο 918 ΚΠολΔ, εκτελεστήριος τύπος και με βάση την οποία θα εκδοθεί απόγραφο και θα κοινοποιηθεί επιταγή (Εφθεσ 20/2012 Νόμος, ΕφΑαρ 605/2005, Ισοκράτης).

XIX. Με τον πέμπτο λόγο της προβαλλόμενης ανακοπής, ο οποίος αναπτύσσεται στην σελίδα 2 του δικογράφου αυτής, και διαρθρώνεται σε δύο σκέλη, κατά εκτίμηση του περιεχομένου του, οι ανακόπτουσες ισχυρίζονται ότι εσφαλμένως και ουχί νομίμως αιτήθηκε ο καθ'ου με μία αίτηση να κηρυχθούν εκτελεστές οι από 01-06-2015 και 04-06-2015 Δικαστικές Διαταγές του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Η.Π.Α. Ότι, επίσης, εσφαλμένως και ουχί νομίμως, εκδόθηκαν δύο απόγραφα, αναφορικά με την με αριθμό 80/2017 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, ενώ έπρεπε να εκδοθεί ένα και δυνάμει αυτού να επισπευτεί η αναγκαστική εκτέλεση. Ότι για τους λόγους ο τίτλος με τον οποίο επισπεύθηκε εν τέλει η αναγκαστική εκτέλεση πάσχει ακυρότητας και συνακόλουθα όλες οι πράξεις εκτέλεσης που έχουν λάβει χώρα, ως η ανακοπτόμενη, η οποία θα πρέπει να ακυρωθεί. Ο εν λόγω λόγος ανακοπής, ωστόσο, ως προς το πρώτο σκέλος του, θα πρέπει να απορριφθεί, ως μη νόμιμος, διότι δεν απαγορεύεται από διάταξη νόμου η σώρευση των εν λόγω αιτήσεων, κατ' άρθρο 218 ΚΠολΔ, ως ακριβώς έλαβε χώρα και δέκτηκε το παρόν Δικαστήριο με την με αριθμό 80/2017 απόφαση του, χωρίς να διατάξει τον χωρισμό αυτών, ενώ και οι ανακόπτουσες, στην ασκηθείσα κατ' αυτής έφεση, δεν προβάλλουν την σχετική αιτίαση ως λόγο αυτής. Ως προς το δεύτερο σκέλος του, ομοίως, τυγχάνει, μη νόμιμος, διότι όπως εκτέθηκε στην ανωτέρω με στοιχεία (XVIII.) νομική σκέψη της παρούσης, ο καθ'ου προχώρησε στην έκδοση απογράφου για κάθε εκτελεστό τίτλο ξεχωριστά και δη για κάθε μία από τις δύο δικαστικές αποφάσεις, μία εκ των οποίων αποτελεί τον τίτλο με τον οποίο επισπεύδεται η αναγκαστική εκτέλεση, χωρίς, μάλιστα, οι ανακόπτουσες να επικαλούνται την δικονομική βλάβη που υπέστησαν από την έκδοση δύο και όχι ενός απογράφου.

XIX. Κατά τη διάταξη του άρθρου 205 του ΚΠολΔ το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, με την οριστική απόφαση του, επιβάλλει στο διάδικο ή στο νόμιμο αντιπρόσωπο του ή στο δικαστικό του πληρεξούσιο, ανάλογα με την ευθύνη καθενός, χρηματική ποινή από πεντακόσια (500) ευρώ έως χίλια πεντακόσια (1.500) ευρώ, που περιέρχονται στον Τομέα Ασφάλισης Νομικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων, αν προκύψει από τη δίκη που έγινε, ότι, αν και το γνώριζαν: 1) άσκησαν προφανώς αβάσιμη αγωγή, ανταγωγή ή παρέμβαση ή προφανώς αβάσιμο ένδικο μέσο ή 2) διεξήγαγαν τη δίκη παρελκυστικά ή δεν τήρησαν τους κανόνες των χρηστών ηθών ή της καλής πίστης ή το καθήκον της αλήθειας. Ως προφανώς αβάσιμο, με την έννοια της πιο πάνω διάταξης, νοείται το μέσο προστασίας που ασκήθηκε, το οποίο δεν έχει κανένα νομικό έρεισμα και τα θεμελιωτικά αυτού περιστατικά είναι όχι μόνον αναληθή αλλά επιπλέον τα πιο πάνω πρόσωπα τελούν εν γνώσει της αναλήθειας, χωρίς να αρκεί ο ενδεχόμενος δόλος και πολύ περισσότερο η βαριά αμέλεια. Η απόρριψη της αγωγής ή του ένδικου μέσου ως νόμω ή κατ' ουσίαν αβάσιμου δεν υποδηλώνει και παράβαση της παραπάνω διάταξης (ΕφΠειρ 677/2015, ΠΠρΑΘ 5058/2018, ΜΠρΞανθ 13/2019, Νόμος και Β. Βαθρακοκοίλης, ΚΠολΔ, τομ. Α΄ εκ. 1994, σελ. 1074 και εκεί παραπομπές στη θεωρία και νομολογία).

XX. Από την ένορκη εξέταση του μάρτυρος των ανακοπτουσών, η οποία περιλαμβάνεται στα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού, από όλα ανεξαιρέτως τα νομίμως και με επίκληση προσκομιζόμενα έγγραφα, ορισμένα εκ των οποίων ειδικώς κατωτέρω αναφέρονται, χωρίς να παραλειφθεί κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, από όσα ρητώς ή εμμέσως συνομολογούνται από τους διαδίκους (άρθρα 261 και 352 ΚΠολΔ), όπου περιοριστικώς αναφέρονται παρακάτω, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 § 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την από 1-6-2015 Δικαστική Διαταγή (Order) του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Η.Π.Α (Orphans' Court for Baltimore County) διετάχθηκε ο καθ'ου, υπό την ιδιότητα του ως προσωπικού αντιπροσώπου της κληρονομιάς του ..., να διανείμει και μεταβιβάσει τα ακίνητα της κληρονομιάς του, που βρίσκονται στην Ελλάδα (στην Τοπική Κοινότητα Μεστών Χίου) και περιγράφονται στο συνημμένο στην ως άνω Δικαστική Διαταγή Πειστήριο Ο, σύμφωνα με την από 01-04-1998 διαθήκη του, στον κατονομαζόμενο με αυτή τη διαθήκη μοναδικό κληρονόμο του. Με την από 4-6-2015 Δικαστική Διαταγή του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης διετάχθησαν οι ανακόπτουσες να αποδώσουν στον καθ'ου όλα τα ακίνητα της κληρονομιάς του ... που βρίσκονται στην Ελλάδα (στην Τοπική Κοινότητα Μεστών Χίου) και περιγράφονται στο συνημμένο στην ως άνω Δικαστική Διαταγή Πειστήριο Ο και δη: 1) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Χαλικόπετρα». εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία .. και Νότια με βουνά. 2) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κλεισμάτια» με πηγάδι εντός αυτού, εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών εκατό (100) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία .... Δυτικά με ιδιοκτησία .... Βόρεια με οδό και Νότια με ποταμό, 3) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κλεισμάτια». με πηγάδι εντός αυτού, εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών εκατό (100) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ποταμό, Δυτικά με ιδιοκτησία .... Βόρεια με ποταμό και Νότια με ιδιοκτησία ... 4) Αγρός που βρίσκεται στη θέση Γεράνι», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με οδό και Νότια με ιδιοκτησία ..., 5) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Γεράνι», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών εκατό (100) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία … και Νότια με οδό, 6) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Πλακούσα», εκτάσεως μέτρων διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία … και Νότια με ιδιοκτησία ..., 7) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Τρύπανος». εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με οδό και Νότια με οδό, 8) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Ακαθερή». εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με οδό και Νότια με ιδιοκτησία ..., 9) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Παχειά Εληά», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία ..., βόρεια με ιδιοκτησία ... και Νότια με ιδιοκτησία ..., 10) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Μεροβίγλι», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριών χιλιάδων (3000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό. Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία ... και Νότια με ιδιοκτησία ... 11) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Σταυρώματα», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει ανατολικά με ποταμό, Δυτικά με οδό, Βόρεια με ιδιοκτησία ... και Νότια με ιδιοκτησία ..., 12) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Μπιτσιγρόφο», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία ... και Νότια με ιδιοκτησία ..., 13) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αματάς», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία ... και Νότια με οδό, 14) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Στάσιμος», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία ... και Νότια με ιδιοκτησία ..., 15) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κουμάσια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά, Βόρεια και Νότια με οδό, 16) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αμμουδιά», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Βορειοδυτικά με ιδιοκτησία ..., και Νότια με ιδιοκτησία ..., 17) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Μερικούντα», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με βουνά, Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία ... και Νότια με ιδιοκτησία ..., 18) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κλεισούρα», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με οδό και Νότια με ιδιοκτησία ..., 19) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κλεισμάτια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ποταμό, 20) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Καλύβια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με βουνά, Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ..., 21) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «ʼγιασμάτη», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία .... Δυτικά με ιδιοκτησία ..., Βόρεια με ιδιοκτησία .. και Νότια με ιδιοκτησία .... 22) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Γέρο - Πασπιλιάδη», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριών χιλιάδων (3000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με βουνά, 23) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Γέρο - Πασπιλιάδη», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών πεντακοσίων (500) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 24) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Στένακα» , εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 25) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Σκόφλιες», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ποταμό, Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ποταμό, 26) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αγκαθερή» , εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 27) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αμμουδιά», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με βουνά και Νότια με ιδιοκτησία ., 28) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Σταυρός», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά και Βόρεια με βουνά, Νότια με ιδιοκτησία ., 29) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κουλουκάς», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών εκατό (100) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία αγνώστου, Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 30) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Ράχη», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριακοσίων (300) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία αγνώστου και Νότια με οδό, 31) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Τρουί», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 32) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Λαθεράς», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 33) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Πούλιας», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια και Νότια με ιδιοκτησία ., 34) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Πούλιας», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια και Νότια με ιδιοκτησία ., 35) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Σκόλια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά και Δυτικά με βουνά, Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 36) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Λελικιές», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία .. 37) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κοφινάς», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία . Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία Αγνώστου και Νότια με ιδιοκτησία . 38) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «ʼγιος Ισίδωρος», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία . Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με οδό, 39) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Σκουριά», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 40) Το ανώγειο επιφάνειας είκοσι εννέα (29) τετραγωνικών μέτρων περίπου μιας διώροφης οικίας μετά του ενός δευτέρου (1/2) εξ αδιαιρέτου του οικοπέδου επιφάνειας είκοσι εννέα (29) τετραγωνικών μέτρων περίπου επί του οποίου είναι κτισμένη, που βρίσκεται στη θέση «Αγία Παρασκευή» και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησίες ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με οδό, 41) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Ακαθερή», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με- οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία .και Νότια με ιδιοκτησία ., 42) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Μήδωνας», με μισό πηγάδι, εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών εκατό (100) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ποταμό, Βόρεια με ιδιοκτησία .και Νότια με ιδιοκτησία ., 43) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Τρύπανος», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία . Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 44) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αμούδια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών χιλίων εξακοσίων (1,600) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ποταμό και Νότια με ιδιοκτησία ., 45) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αμούδια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών δύο χιλιάδων (2.000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό. Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 46) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Τρούλλος», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών δύο χιλιάδων (2.000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με θάλασσα, Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 47) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Πλακούσα», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησίας ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία ., 48) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Χαλικόπετρα», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριών χιλιάδων (3.000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με βουνά, Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με βουνά, 49) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Λαθεράς», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με βουνά, Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με οδό, 50) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Στάσιμος» ή «Γούρνες», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με οδό, 51) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Πηγάδια», με μισό νερό, εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ..., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με οδό και Νότια με ιδιοκτησία ., 52) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Βελόνας», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριών χιλιάδων (3.000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με βουνά, Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με οδό, 53) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Γουνιά», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριών χιλιάδων (3.000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με ιδιοκτησία . .Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με οδό, 54) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Δεκαλεύρι», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία .., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία .. 55) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Μέσαγρος», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ., 56) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Τρύπανος», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με οδό, Δυτικά με βουνά, Βόρεια με οδό και Νότια με βουνά, 57) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Μοναστηράκη», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών δύο χιλιάδων (2.000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με οδό και Νότια με ιδιοκτησία ., 58) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κριθάρια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών οκτακοσίων (800) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά, Βόρεια και Νότια με ποταμό, 59) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Χουστός», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια και Νότια με βουνά, 60) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Τράχονας», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριών χιλιάδων περίπου (3.000) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με βουνά, Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια και Νότια με ιδιοκτησία ., 61) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αποθήκα», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τετρακοσίων (400) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία .. Δυτικά με ιδιοκτησία ., και Νότια με βουνά, 62) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αποθήκα», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών τριών χιλιάδων πεντακοσίων (3.500) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με βουνά, Βόρεια με οδό και Νότια με ιδιοκτησία . και 63) Αγρός που βρίσκεται στη θέση «Κάτω Χωριό», με μερίδιο νερού, εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών διακοσίων (200) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ιδιοκτησία . και Νότια με ιδιοκτησία .Εν συνεχεία με την από 14-12-2015 και με αριθμό κατάθεσης ./2015 αίτηση του κατά των ανακόπτουσων, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ζήτησε να κηρυχθούν εκτελεστές και να αναγνωριστεί το δεδικασμένο των ως άνω αλλοδαπών δικαστικών αποφάσεων. Η ανωτέρω έγινε δεκτή και εκδόθηκε η με αριθμό 80/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου (Εκουσία Δικαιοδοσία), δυνάμει της οποίας αναγνωρίστηκε ότι υπάρχει δεδικασμένο στην Ελλάδα από τις 01-06-2015 και 04-05-2015 Δικαστικές Διαταγές του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Η.Π.Α και κήρυξε αυτές εκτελεστές στην Ελλάδα. Κατά της ως άνω με αριθμό 80/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, οι ανακόπτουσες άσκησαν την από 12-03-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./14-3-2017 έφεση, ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Βορείου Αιγαίου, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 42/2018 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Βορείου Αιγαίου δια της οποίας αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης και διετάχθη με επιμέλεια των ανακόπτουσων η κλήτευση του Εισαγγελέα Εφετών Βορείου Αιγαίου προ δέκα (10) ημερών από τη νέα συζήτηση της υπόθεσης, που θα οριστεί με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων, καθώς και η ταυτόχρονη κοινοποίηση και σε αυτόν αντιγράφου της ως άνω έφεσης. Επίσης λόγω άσκησης της ως άνω έφεσης, οι ανακόπτουσες άσκησαν την από 23-3- 2017 και με αριθμό κατάθεσης ./23-3-2017 αίτηση αναστολής εκτέλεσης της εκκληθείσας απόφασης, με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής που να απαγορεύει την εκτέλεση της εκκαλουμένης μέχρι τη συζήτηση της αίτησης αναστολής. Το ως άνω αίτημα τους για έκδοση προσωρινής διαταγής απερρίφθη με την από 27-3-2017 διάταξη της Δικαστή του Πρωτοδικείου Χίου, που καταχωρήθηκε κάτωθι της ως άνω αίτησης αναστολής, ενώ η ανωτέρω αίτηση απορρίφθηκε με την με αριθμό 15/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου. Εν συνεχεία κατέθεσαν στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου την από 28-3-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./29-3-2017 τριτανακοπή τους κατά της ως άνω εκκαλουμένης απόφασης καθώς και την από 28-03-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./29-3-2017 αίτηση αναστολής, με την οποία αιτήθηκαν την αναστολή εκτέλεσης της τριτανακοπτόμενης, με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής. Αμφότερες οι αιτήσεις αναστολής των αντιδίκων απερρίφθησαν. Εν συνεχεία οι ανακόπτουσες με την από 7-8-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./2017 κλήση τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου. επανέφεραν προς συζήτηση την ως άνω από 23-3-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./29-3-2017 αίτηση αναστολής εκτέλεσης της εκκληθείσας απόφασης (αίτηση αναστολής επί εφέσεως) και ζήτησαν για τη χορήγηση προσωρινής διαταγής αναστολής εκτέλεσης. Το ως άνω αίτημα τους για έκδοση προσωρινής διαταγής απερρίφθη. Κατόπιν της ως άνω από 7-8-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./2017 κλήσης, η από 23-3-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./29-3-2017 αίτηση αναστολής εκτέλεσης της εκκληθείσας απόφασης ορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 5-9-2017, οπότε αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της Π-10-2017 και εν συνεχεία για τη δικάσιμο της 7-11-2017, οπότε και συζητήθηκε. Ακριβές αντίγραφο από το με αριθμό 11/2017 πρώτο εκτελεστό απόγραφο της από 4-6-2015 Δικαστικής Διαταγής του Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, κηρυχθείσας εκτελεστής στην Ελλάδα δυνάμει της με αριθμό 80/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου (διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας), με επιταγή προς εκτέλεση, επεδόθη στις ανακόπτουσες την 4-9-2017. Με την ανακοπτόμενη με αριθμό ./4-6-2018 έκθεση αναγκαστικής εκτέλεσης βίαιης αποβολής και εγκατάστασης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Βορείου Αιγαίου ., εκτελέστηκε αναγκαστικά η ως άνω αλλοδαπή δικαστική απόφαση (από 4-6-2015 Δικαστική Διαταγή Δικαστηρίου Ορφανών της Κομητείας Βαλτιμόρης της Πολιτείας Μέριλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής), κηρυχθείσα εκτελεστή στην Ελλάδα, δυνάμει της με αριθμό 80/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου και απεβλήθησαν οι ανακόπτουσες βιαίως από τα περιγραφόμενα σε αυτήν ακίνητα και εγκαταστάθηκε ο καθ'ου σε αυτά. Η ως άνω με αριθμό ./4-6-2018 έκθεση αναγκαστικής εκτέλεσης βιαίας αποβολής και εγκατάστασης, επεδόθη στις ανακόπτουσες την 29-6-2018, όπως προκύπτει από τις με αριθμό .Τ/29-06-2018 και ./29-06-2018 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Βορείου Αιγαίου ., δυνάμει της ως άνω επιταγής και σύμφωνα με την από 4-6-2018 εντολή για εκτέλεση του δικηγόρου Χίου κ. . κάτωθι του πρώτου απογράφου εκτελεστού με αριθμό 11/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου. Εξάλλου, αποδεικνύεται ότι το ακίνητο με αριθμό . της ανακοπτόμενης, τυγχάνει αγρός που βρίσκεται στη θέση «Αμούδια», εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών χιλίων εξακοσίων (1.600) περίπου και συνορεύει Ανατολικά με ιδιοκτησία ., Δυτικά με ιδιοκτησία ., Βόρεια με ποταμό και Νότια με ιδιοκτησία .. Το εν λόγω ακίνητο, περιγράφεται στην εκτελούμενη αλλοδαπή δικαστική απόφαση και αποτυπώνεται κατά θέση, έκταση και όρια, στο από μηνός Δεκεμβρίου 1986 τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονας μηχανικού ., με τα περιμετρικά στοιχεία ΙΚΑΕΖΗΘΙ. Στο ίδιο από μηνός Δεκεμβρίου 1986 τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονας μηχανικού ., αποτυπώνεται ευρύτερο ακίνητο με έκταση 2.818 τετραγωνικών μέτρων, με περιμετρικά στοιχεία ΑΒΓΔΕΖΗΘΑ και με αναγραφόμενο τίτλο κτήσης το με αριθμό ./25-08-1973 συμβόλαιο διανομής, ωστόσο φέρει σημείωση, καθ' υπόδειξη μάλιστα του διαθέτη ., ότι το τμήμα αυτού με στοιχεία ΙΚΑΕΖΗΘΙ αποτελεί διακριτή ιδιοκτησία του ιδίου, με τίτλο κτήσης το με αριθμό ./15-07-1986 συμβόλαιο γονικής παροχής, νομίμως μεταγεγραμμένου, ενώ το υπόλοιπο τμήμα με στοιχεία ΑΒΓΔΑ είναι ιδιοκτησία της ., επιφάνειας 1.281 τετραγωνικών μέτρων, με τίτλο κτήσης του με αριθμό ./24-10-1980 συμβόλαιο δωρεάς του συμβολαιογράφου Μαστιχοχωρίων Χίου ., νομίμως μεταγεγραμμένου. Σύμφωνα με το τελευταίο αυτό συμβόλαιο, δωρίζεται στην δεύτερη ανακόπτουσα, ακίνητο στην θέση «Αμμουδιά», εκτάσεως περίπου 1.400 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο συνορεύει ανατολικά με κοινοτική οδό, δυτικά με έτερο αγρό της ., βόρεια με έτερο τμήμα του αυτού αγρού πλάτους δύο και ημίσεως μέτρων και πέραν τούτου με χείμαρρο και νότια με .. Η δωρήτρια . παρακράτησε υπέρ αυτής μία λωρίδα αγρού πλάτους αγρού μέτρων ως διάβαση με το υπόλοιπο τμήμα για να το χρησιμοποιήσει ως διάβαση για το υπόλοιπο τμήμα του αγρού της. Το ανωτέρω ακίνητο περιήλθε στους δικαιοπαρόχους αυτής, δυνάμει του με αριθμό ./25-09-1973 διανεμητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Μαστιχοχωρίων Χίου ., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαμωτής στον τόμο . και αριθμό . αυτών, και αποτελεί τμήμα μείζονας έκτασης 5 στρεμμάτων περίπου, η οποία συνορεύει ανατολικά με ., δυτικά με βουνό, βόρεια με ., και νότια με οδό. Στο δε, με αριθμό ./15-07-1986 συμβόλαιο γονικής παροχής του συμβολαιογράφου Μαστιχοχωρίων Χίου ., νομίμως μεταγεγραμμένου, ο ., καθίσταται κύριος επί ενός αγρού στην θέση «Αμμουδιά», εκτάσεως 1.600 τετραγωνικών μέτρων, ο οποίος συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησία ., δυτικά με ιδιοκτησία ., βόρεια με ποταμό και νότια με ιδιοκτησία . και ενός αγρού στην θέση Αμμουδιά», εκτάσεως 2.000 τετραγωνικών μέτρων, ο οποίος συνορεύει ανατολικά με οδό, δυτικά με ιδιοκτησία ., βόρεια με ιδιοκτησία . και νότια με ιδιοκτησία .. Η δικαιοπάροχος αυτού, απέκτησε αυτό με άτυπη δωρεά από τους γονείς της …, προ 50 ετών περίπου από τον χρόνο σύνταξη του ανωτέρω συμβολαίου. Επίσης, στο, με αριθμό ./25-07-1986 συμβόλαιο γονικής παροχής Μαστιχοχωρίων Χίου …, νομίμως μεταγεγραμμένου, ο . καθίσταται κύριος ενός αγρού στην θέση «Αμμουδιά», εκτάσεως 800 τετραγωνικών μέτρων, ο οποίος συνορεύει ανατολικά με ., βορειοδυτικά με ., και νότια με ., και ενός αγρού στην θέση «Αμμουδιά», εκτάσεως 400 τετραγωνικών μέτρων, ο οποίος συνορεύει ανατολικά με ., δυτικά με . βόρεια με βουνά, και νότια με .. Από την συγκριτική επισκόπηση των εν λόγω συμβολαίων, σε συνδυασμό με το ως άνω τοπογραφικό διάγραμμα, προκύπτει ότι το επίδικο δεν είναι έτερο ακίνητο από αυτό που περιγράφεται στην ανακοπτόμενη έκθεση και στις δικαστικές αποφάσεις, αλλά ταυτίζεται με αυτό, ούτε, δε, αποτελεί τμήμα μείζονας έκτασης, ανήκουσα στην δεύτερη ανακόπτουσα, ως η ίδια διατείνεται. Αποτελεί διακριτή και ξεχωριστή ιδιοκτησία από αυτήν της δεύτερης ανακόπτουσας, φέρουσα η κάθε μία από αυτές διαφορετικά όρια και θέση, με διαφορετικούς τίτλους κτήσης και δικαιοπάροχους. Συγκεκριμένα, ο αγρός που περιγράφεται στο με αριθμό ./25-07-1986 συμβόλαιο γονικής παροχής, εκτάσεως 2.000 τετραγωνικών μέτρων, συνορεύει με διαφορετικές ιδιοκτησίες με αυτές που περιγράφονται για το επίδικο εκτάσεως 1.600 τετραγωνικών μέτρων (…), ως δε και αυτές που περιγράφονται στο με αριθμό ./25-07-1986 συμβόλαιο γονικής παροχής (.., βουνό και .). Επίσης οι τίτλοι κτήσης της ανακόπτουσας περιγράφουν, ομοίως, έτερες ιδιοκτησίες με αυτές που συνορεύει το επίδικο, αφού στο με αριθμό ./25-09-1973 διανεμητήριο συμβόλαιο, συνορεύει σε διαφορετικό προσανατολισμό με βουνό και . από το επίδικο, ενώ και στο με αριθμό ./24-10-1980 συμβόλαιο δωρεάς, αναφέρεται ότι συνορεύει με κοινοτική οδό και με .. Εξάλλου, το γεγονός ότι στο επίδικο ενυπήρχε οικία, η οποία δεν αναφέρθηκε στην ανακοπτόμενη δεν συνεπάγεται ότι αυτό είναι έτερο του επίδικου, αντίθετα ως προκύπτει από τη με αριθμό ./1987 άδεια οικοδομής της Πολεοδομίας Χίου, ανεγέρθηκε αυτή επί του εν λόγω αγρού εκτάσεως 1.600, ανήκουσας στον κληρονομούμενο . και εκδοθείσης στο όνομα του, ενώ και στο από Δεκεμβρίου 1986 τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονος μηχανικού . αναγράφεται ως εργοδότης ο . και ως έργο «ισόγειος οικία με γκαράζ». Προσέτι και οι ανακόπτουσες, στην προσκομιζόμενη εξ αυτών από 20-02-2001 υπεύθυνη δήλωση του συνδέσμου εργολάβων ηλεκτρικών έργων Χίου και την από 28-02-2001 αίτηση του τεχνίτη - υδραυλικού .για την τέλεση έργων στην εν λόγω οικία αντίστοιχα, υποβάλλουν αυτή ως κληρονόμοι .. Η ανωτέρω κρίση ενισχύεται από το γεγονός, ότι αφενός οι ανακόπτουσες με την αριθμό ./5-6-1998 συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Χίου ., νομίμως μεταγεγραμμένης, αποδέκτηκαν την κληρονομιά του ., και αναφορικά με το επίδικο, περιέγραψαν αυτό, σύμφωνα με την ανακοπτόμενη, αναφέροντας και την ύπαρξη της οικίας επί αυτού, και αφετέρου, καίτοι ισχυρίζονται ότι το επίδικο αποτελεί τμήμα αγροτεμαχίου 2.618 τετραγωνικών μέτρων, δεν περιγράφουν επακριβώς αυτό, κατά θέση και όρια, καθώς τους τίτλους κτήσης του, αλλά περιορίζονται να παραθέσουν μία σειρά συμβολαίων, ως ανωτέρω σημειώθηκαν, από τα οποία, σημειώνουν ότι το επίδικο είναι διαφορετικό. Συνεπώς, δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία για την ταυτότητα του επίδικου και ότι αυτό αποτελεί μέρος της κληρονομιαίας περιουσίας, ενώ σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στις υπό στοιχεία (VIII.) και (IX.) νομικές σκέψεις της παρούσης δεν χρειάζεται να γίνει εκτενής περιγραφή αυτού, αλλά ευκρινής προσδιορισμός του, ο οποίος και σαφώς υφίσταται, αφού οριοθετείται ρητά ως προς το όμορα με αυτό ακίνητα και περιγράφονται οι διαστάσεις του και η έκταση του, χωρίς η έλλειψη μνείας στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του επιδίκου και της ενυπάρχουσας επί αυτής οικίας, ήτοι αν τυγχάνει επίπεδο, επικλινές, εάν αποτελείται από αναβαθμίδες και τον αριθμό τους, το είδος, την θέση και τα χαρακτηριστικά της οικίας, να καθιστούν την ανακοπτόμενη άκυρη. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, θα πρέπει ο προβαλλόμενος δεύτερος λόγος της ανακοπής να απορριφθεί στην ουσία του. Προσέτι, αποδεικνύεται ότι το με αριθμό 40 ακίνητο της ανακοπτόμενης τυγχάνει ανώγειο επιφάνειας 29 τετραγωνικών μέτρων περίπου, μίας διώροφης οικίας μετά του 1/2 εξ αδιαιρέτου του οικοπέδου επιφάνειας 29 τετραγωνικών μέτρων περίπου επί του οποίου είναι κτισμένη, που βρίσκεται στη θέση «Αγία Παρασκευή» και συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησίες . και ., δυτικά με ιδιοκτησία ., βόρεια με ιδιοκτησία . και νότια με οδό. Το εν λόγω ακίνητο περιγράφεται τόσο στο με αριθμό ./25-07-1986 συμβόλαιο γονικής παροχής Μαστιχοχωρίων Χίου …, νομίμως μεταγεγραμμένου. όσο και στο με αριθμό ./30-6-2005 συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Χίου ., νομίμως μεταγεγραμμένης. Το εν λόγω ακίνητο συνορεύει με ακίνητο ιδιοκτησίας της πρώτης επιφάνειας 12,62 τετραγωνικών μέτρων, σε διώροφη οικία με το οικόπεδο της, που βρίσκεται στην θέση «Αγία Παρασκευή», επιφάνειας του όλου οικοπέδου 12,62 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησία ., δυτικά με ιδιοκτησία … βόρεια με ιδιοκτησία . και νότια με κοινοτική οδό και το οποίο απέκτησε, δυνάμει του με αριθμό ./30-05-1996 δωρητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Χίου ., νομίμως μεταγεγραμμένου. Οι ανακόπτουσες, δεν αμφισβητούν ότι το περιγραφόμενο στην ως άνω έκθεση τυγχάνει το επίδικο, ωστόσο ισχυρίζονται ότι αυτό είναι τυφλό και εξυπηρετείται από το όμορο ανώγειο ακίνητο της πρώτης ανακόπτουσας και για τον λόγο αυτό, απέβαλλε αυτήν από το τελευταίο, αλλάζοντας την κλειδαριά της. Ωστόσο, δεν αποδεικνύεται ότι το επίδικο τυγχάνει, πράγματι, τυφλό και εξυπηρετείται από την είσοδο του ανωγείου της διώροφης οικίας της πρώτης εξ αυτών. Σε άπαντα στα ανωτέρω συμβόλαια, αυτό περιγράφεται ως αυτοτελές ακίνητο, με διακριτά όρια σε σχέση με τα όμορα αυτού, χωρίς να αναφέρεται ότι βαρύνεται το ακίνητο της ιδιοκτησίας της πρώτης ανακόπτουσας με δουλεία διόδου υπέρ του κυρίου του επιδίκου, λόγω του ότι δεν έχει πρόσβαση από καμία έτερη είσοδο ή έστω τρίτου ακινήτου. Στις δε προσκομιζόμενες εκ των ανακόπτουσων φωτογραφίες απεικονίζεται δύο είσοδοι του ισογείου της διώροφης οικοδομής, οι οποίες, κατά τους ισχυρισμούς των ανακόπτουσων, οδηγούν και οι δύο στην ιδιοκτησία της πρώτης ανακόπτουσας, όπως εμφαίνονται και στο προσκομιζόμενο εξ αυτών από μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2015 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού ., με στοιχεία «κάτοψη ισογείου», χωρίς, ωστόσο αυτές να αποτυπώνεται το εσωτερικό του ακινήτου και αν όντως, εν τέλει, οι εν λόγω θύρες οδηγούν στην ιδιοκτησία της ανακόπτουσας ή σε έτερη ιδιοκτησία. Επίσης, στο από μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2015 τοπογραφικό διάγραμμα της πολιτικού μηχανικού ., αποτυπώνεται και έτερη είσοδος με θέση (4) λήψεως φωτογραφίας, με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτές που εμφαίνονται στις προσκομιζόμενες φωτογραφίες (δεν φέρει άνοιγμα στην κορυφή αυτής, αλλά είναι περιτοιχισμένη), ήτοι αποτυπώνεται και τρίτη είσοδος, πέραν των ως άνω δύο αναφερόμενων, στοιχείο που δεν καταδεικνύει ότι παραβιάστηκε εν τέλει η κλειδαριά πόρτας που οδηγεί στην ιδιοκτησία. Μάλιστα, γίνεται αναφορά εκ των ανακόπτουσων ότι η πρόσβαση στο επίδικο λαμβάνει χώρα διά εσωτερικής σκάλας που βρίσκεται εντός ιδιοκτησίας της πρώτης ανακόπτουσας, καίτοι στο από μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 2015 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού . με στοιχεία κάτοψη ορόφου, το επίδικο αποτυπώνεται ως διακριτή ιδιοκτησία σε σχέση με αυτήν της πρώτης ανακόπτουσας, φέροντας ιδία είσοδο με στοιχεία 0,84/1,79 που αποτυπώνεται εντός του επιδίκου και όχι της ιδιοκτησίας αυτής. Αντίθετο συμπέρασμα δεν μπορεί να εξαχθεί από την κατάθεση του μάρτυρος των ανακοπτόντων, ο οποίος ναι μεν κατέθεσε πως στα Μεστά συνηθίζεται δύο οικογένειες να έχουν πρόσβαση από μία είσοδο για τις ιδιοκτησίες τους, ωστόσο δεν προσδιόρισε που βρίσκεται αυτή και σε ποιο σημείο μεταξύ των δύο ιδιοκτησιών, την ιδιομορφία, δηλαδή αν είναι κοινή ή τμήμα κάποιας από αυτές, αν μετά της κοινής παρεμβάλλεται έτερο κοινό τμήμα ή κάποια εκ των ιδιοκτησιών, ενώ έκανε αναφορά για την ύπαρξη σκάλας εντός του ακινήτου, η οποία ωστόσο δεν αποτυπώνεται στα ανωτέρω τοπογραφικά διαγράμματα. Επομένως, δεν αποδεικνύεται ότι η πρώτη των ανακοπτουσών αποβλήθηκε από την ως άνω ιδιοκτησία της. Από την ανωτέρω, δε περιγραφή του ακινήτου, δεν καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητα αυτού, ενώ σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στις υπό στοιχεία (VIII.) και (IX.) νομικές σκέψεις της παρούσης δεν χρειάζεται να γίνει ακριβής περιγραφή αυτού, αλλά ευκρινής προσδιορισμός του, ο οποίος και υφίσταται, αφού οριοθετείται σαφώς ως προς το όμορο με αυτό ακίνητα και περιγράφονται οι διαστάσεις του, και η θέση του χωρίς η έλλειψη μνείας στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά να καθιστούν την ανακοπτόμενη άκυρη. Το γεγονός ότι δεν αναφέρεται αν πρόκειται για ακίνητο που επικοινωνεί με αυτό του ισογείου ή έτερο με κάποια εσωτερική σκάλα, αν φέρει πόρτα και που προσβλέπει αυτή, ή αν υπάρχει σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας, δεν επηρεάζει την κρίση αναφορικά με την ταυτότητα του. αλλά αποτελούν στοιχεία που, όπως σημειώθηκε, συνεκτιμώνται για την ευδοκίμηση του σχετικού λόγου ανακοπής αναφορικά με την αποβολή της πρώτης εξ αυτών από το ακίνητο της, το βάρος απόδειξης του οποίου υπέχουν οι ανακόπτουσες. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, θα πρέπει ο προβαλλόμενος τρίτος λόγος της ανακοπής να απορριφθεί στην ουσία του. Τέλος αποδεικνύεται ότι στην ανακοπτόμενη σαφώς περιγράφονται τα υπόλοιπα ακίνητα, από τα οποία αποβλήθηκαν βιαίως οι ανακόπτουσες, κατά θέση, εμβαδό, όρια. προσανατολισμό, ώστε, ουδεμία, να γεννάται αμφιβολία για την ταυτότητα τους, χωρίς να απαιτείται να αναφέρονται έτερες λεπτομέρειες αυτών, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στις υπό στοιχεία (VIII.) και (IX.) νομικές σκέψεις της παρούσης. Η εν λόγω περιγραφή, λαμβάνει χώρα, τόσο στο με αριθμό ./30-6- 2005 συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Χίου ., καθώς και στα με αριθμούς ./25-7-1986 και ./25-7-1986 συμβόλαια γονικής παροχής του συμβολαιογράφου Μαστιχοχωρίων . όσο και στο με αριθμό ./5-6-1998 συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Χίου . που συνετάγη από τις ανακόπτουσες. Ενώ και οι τελευταίες, δεν αμφισβητούν την θέση αυτών, επί των εν λόγω περιοχών, αλλά εκθέτουν, μόνο, ότι δεν είναι δυνατό να λάβει χώρα η αποβολή τους, κάθε ένα τέταρτο της ώρας περίπου από αυτά, στοιχείο που και αληθές υποτιθέμενο δεν δημιουργεί καμία αμφιβολία, ότι αυτά τυγχάνουν, πράγματι τα ακίνητα που αναφέρονται στην ανακοπτόμενη. Συνεπώς, θα πρέπει ο προβαλλόμενος τέταρτος λόγος της ανακοπής να απορριφθεί στην ουσία του.

XXI. Κατόπιν των ανωτέρω, απορριπτέοι κρίνονται άπαντες οι λόγοι της κρινόμενης ανακοπής, οπότε, μη υπάρχοντος έτερου λόγου ανακοπής προς έρευνα, πρέπει αυτή να απορριφθεί καθ' ολοκληρία, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Επίσης, τα δικαστικά έξοδα του καθ'ου η ανακοπή πρέπει, κατά παραδοχή σχετικού του αιτήματος του, να επιβληθούν σε βάρος των ανακοπτουσών, λόγω της ήττας τους, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρα 176, 189 § 1, 191 § 2 του ΚΠολΔ). Τέλος, ο καθ'ου με τις νομίμως κατατεθείσες προτάσεις του και με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του στο ακροατήριο, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, ζητεί να επιβληθεί σε βάρος των ανακοπτουσών χρηματική ποινή, κατ' άρθρο 205 του ΚΠολΔ, ισχυριζόμενος ότι. για τον αναφερόμενο λόγο, ασκούν την υπό κρίση ανακοπή, η οποία τυγχάνει προφανώς αβάσιμη και παρελκυστικά, μη τηρώντας το καθήκον αλήθειας και τους κανόνες των χρηστών ηθών και της καλής πίστης. Κατά την κρίση, όμως, του Δικαστηρίου τούτου, δεν συντρέχουν στην προκείμενη περίπτωση οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 205 του ΚΠολΔ. Ειδικότερα από τα υπάρχοντα στη δικογραφία στοιχεία προκύπτει ότι εκ της όλης δικονομικής συμπεριφοράς αυτών ως προς την άσκηση της ένδικης ανακοπής, δεν προκύπτει ότι αυτές ενήργησαν παρελκυστικά ή κατά παράβαση του καθήκοντος της αλήθειας, ή των κανόνων των χρηστών ηθών ή της καλής πίστης. Η απόρριψη της ανακοπής ως ουσιαστικά αβάσιμης, δεν υποδηλώνει σε καμία περίπτωση παραβίαση τη εν λόγω διάταξης. Επομένως το σχετικό αίτημα του καθ'ου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπό κρίση ανακοπή. -Και

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τις ανακόπτουσες, λόγω της ήττας τους, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του καθ' ου η ανακοπή, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΗΚΕ και ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στο ακροατήριο του, σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στη Χίο, στις 09 Σεπτεμβρίου του έτους 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ