ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΠατρών 295/2021

Επιλήψιμη νομή - Βάλτος -.

Το επίδικο ακίνητο αποτελεί βαλτώδη γαία με υδρόβια βλάστηση που περιλαμβάνεται σε έλος και κατά συνέπεια δεν συνιστά καλλιεργούμενο αγρό υποκείμενο σε ιδιωτική εξουσίαση, όπως διατείνεται ο ενάγων. Το επίμαχο ακίνητο ανήκει κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα νομή και κατοχή στο Ελληνικό Δημόσιο. Ο ενάγων δεν τυγχάνει πλήρης και αποκλειστικός κύριος, νομέας και κάτοχος του εν λόγω ακινήτου. Επιλήψιμη νομή επί ανήκοντος στο Ελληνικό Δημόσιο ακινήτου.

ΑΠΟΦΑΣΗ 295/2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Αποτελούμενο από το Δικαστή Κωνσταντίνο Ρήγα, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίσθηκε από το Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο Πατρών Πρόεδρο Πρωτοδικών, και από τη γραμματέα Ευφροσύνη Λιαρομμάτη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στην Πάτρα την 13η Οκτωβρίου 2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των κάτωθι:

Του ενάγοντος-καλούντος: ..., κατοίκου Ρίου Πατρών, επί της οδού ., που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου αυτού, ʼγγελου Στεργιόπουλου.

Των εναγομένων-καθ’ ων η κλήση: 1) Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπουμένου από τον Υπουργό Οικονομικών, που εδρεύει στην Αθήνα και έχει Α.Φ.Μ. ., το οποίο παραστάθηκε διά της δικαστικής πληρεξουσίας του Ν.Σ.Κ. Αλεξάνδρας Γιαννοπούλου, και 2) Οικονομικού Εφόρου Πατρών, που εδρεύει στη Β΄ Οικονομική Εφορία Πατρών και δεν παραστάθηκε.

Ο ενάγων-καλών αιτείται να γίνει δεκτή η από 27-5-2015 αγωγή του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ./4-6-2015, προσδιορίσθηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 1-3-2016 και ενεγράφη στο οικείο πινάκιο με αριθμό ., οπότε, κατόπιν διαδοχικών αναβολών και ισάριθμων εγγραφών της στο σχετικό πινάκιο, εκφωνήθηκε και συζητήθηκε κατά τη δικάσιμο της 17-4-2018, αλλά διατάχθηκε μέσω της υπ’ αριθμόν 865/14-12-2018 μη οριστικής αποφάσεως του Δικαστηρίου αυτού η επανάληψη της συζητήσεως της υπό κρίση διαφοράς στο ακροατήριο, προκειμένου να διεξαχθεί η διαλαμβανόμενη στην προμνημονευθείσα απόφαση αναγκαία τεχνική πραγματογνωμοσύνη από αγρονόμο τοπογράφο μηχανικό, με συνέπεια η ένδικη αγωγή να επαναφερθεί προς περαιτέρω συζήτηση διά της από 9-9-2020 και υπ’ αριθμόν εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου ./9-9-2020 κλήσεως του ενάγοντος στη διαλαμβανόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και να εγγραφεί στο οικείο πινάκιο με αριθμό ., στην οποία εκφωνήθηκε και συζητήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι των παριστάμενων διαδίκων ζήτησαν, αφότου ανέπτυξαν προφορικώς τους ισχυρισμούς αυτών, να γίνουν δεκτά όσα μνημονεύονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως, στις έγγραφες προτάσεις και στα σημειώματα που κατέθεσαν νομοτύπως.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ME ΤΟ ΝΟΜΟ

1. Μέσω της υπό κρίση, από 9-9-2020 και υπ’' αριθμόν εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου ./9-9-2020 κλήσεως, νομίμως (ά. 254 ΚΠολΔ) επαναφέρεται προς περαιτέρω συζήτηση, κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία, όπως είχε πριν από την ισχύ του Ν. 4335/2015 (βλ. το άρθρο ένατο αυτού), η από 27-5-2015 και υπ’ αριθμόν εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου 1.655/4-6-2015 παραδεκτή και νόμιμη αναγνωριστική κυριότητας, νομής και κατοχής ακινήτου αγωγή του καλούντος εναντίον του πρώτου των εναγομένων-καθ’ ων η κλήση Ελληνικού Δημοσίου [ν. 8 παρ. 1 Κωδ. (7.39), ν. 9 παρ. 1 Πανδ. (50.14), ν. 2 παρ. 20 Πανδ. (41.4.), ν. 6 Πανδ. (44.3), ν. 76 παρ. 1 Πανδ. (18.1) και ν. 7 παρ. 3 Πανδ. (23.3), ν. 27 Πανδ. (18.1), 15 παρ. 3, 48 Πανδ. (41.3), 2 παρ. 7, 4 παρ. 1 Πανδ. (51.4), 5 παρ. 1 Πανδ. (41.10) και 109 Πανδ. (50.16), ν. 15 παρ. 3 Πανδ. (41.3), 2 Πανδ. (41.4), 48 παρ.1 Πανδ. (41.1) και 1 Κωδ. (7.31), ν. 2 παρ. 20 Πανδ. (41.4), ν. 6 Πανδ. (44.3), ν. 76 παρ. 12 Πανδ. (18.1) και ν. 7 παρ. 3 Πανδ. (23.3), ά. 18, 21 του νόμου της 21-6/3-7-1837 «περί διακρίσεως κτημάτων», 51, 64, 65 ΕισΝΑΚ, 158, 159§1, 369, 513, 974 επ., 999, 1000, 1033, 1041 επ., 1045 επ., 1192 αρ.1 ΑΚ, 70, 176, 218, 219 και 1005 ΚΠολΔ], κατόπιν της εκδόσεως, με την ίδια διαδικασία, της υπ’ αριθμόν 865/14-12-2018 μη οριστικής αποφάσεως του Δικαστηρίου αυτού, διά της οποίας διατάχθηκε η επανάληψη της συζητήσεως της υπό κρίση αγωγής στο ακροατήριο, προκειμένου να διεξαχθεί η διαλαμβανόμενη στην προειρημένη απόφαση αναγκαία τεχνική πραγματογνωμοσύνη και να προσκομισθεί η σχετική γνωμοδότηση του πραγματογνώμονα αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού, που έχουν ήδη διενεργηθεί και προσκομισθεί αντιστοίχως. Η παραδεκτώς προταθείσα, μέσω του νομοτύπως κατατεθέντος επί της έδρας ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου σημειώματος του πρώτου εναγομένου-καθ’ ου η κλήση κατά την παρούσα επαναλαμβανόμενη συζήτηση, δικονομική ένσταση περί του απαραδέκτου της συζητήσεως της ένδικης αγωγής, εξαιτίας της μη τηρήσεως από τον ενάγοντα της προβλεπόμενης από τη ρύθμιση του άρθρου 6§3 στοιχ.ε Ν. 2664/1998 προδικασίας, απορρίπτεται ως ουσία αβάσιμη, διότι η υπό κρίση αναγνωριστική αγωγή (ά. 70 ΚΠολΔ) δεν έχει ως αίτημα τη διόρθωση των αντίστοιχων πρώτων κτηματολογικών εγγραφών ως ανακριβών, με αποτέλεσμα να μη συνιστά την αναγνωριστική αγωγή του άρθρου 6§2 Ν. 2664/1998 και να μην απαιτείται ως εκ τούτου εν προκειμένω, για το παραδεκτό της παρούσας συζητήσεως, η τήρηση της προμνημονευθείσας προδικασίας. Η επανυποβληθείσα, διά του προειρημένου σημειώματος του πρώτου των εναγομένων-καθ’ ων η κλήση, δικονομική ένσταση αοριστίας της ένδικης αγωγής (ά. 216 ΚΠολΔ) τυγχάνει άλλωστε απορριπτέα ως απαράδεκτη, δοθέντος ότι έχει ήδη απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη με την ανωτέρω υπ’ αριθμόν 865/2018 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, η οποία παράγει για την παρούσα επαναλαμβανόμενη ενιαία συζήτηση της υπό κρίση αγωγής δεσμευτική ενδοδιαδικαστική ενέργεια ως προς τις οριστικές της διατάξεις. Η ένδικη αγωγή απορρίπτεται ωστόσο ως απαράδεκτη για το νομίμως και εμπροθέσμως κληθέντα εν προκειμένω δεύτερο εναγόμενο-καθ’ ου η κλήση Οικονομικό Έφορο Πατρών ένεκα της μη συνδρομής παθητικής νομιμοποιήσεως αυτού (ά. 68, 73 και 216§1 στοιχ.α in fine ΚΠολΔ), διότι η υπό κρίση διαφορά υφίσταται, επί τη βάσει των ίδιων των εκτιθέμενων στο αγωγικό δικόγραφο, μεταξύ αποκλειστικά του ενάγοντος και του πρώτου των εναγομένων-καθ’ ων η κλήση Ελληνικού Δημοσίου, που φέρεται να αμφισβητεί την κυριότητα, τη νομή και την κατοχή του ενάγοντος στο αναλυτικώς περιγραφόμενο στην ένδικη αγωγή ακίνητο.

2. Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των νομοτύπως εξετασθέντων στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως (ενός ανά διάδικη πλευρά), ήτοι του ... και της ..., οι οποίες περιέχονται στα προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως, ταυτάριθμα με την προειρημένη υπ’' αριθμόν 865/2018 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού κατ’ άρθρο 254 ΚΠολΔ, πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεώς του, εκ της ελευθέρως εκτιμώμενης (ά. 387 ΚΠολΔ), κατατεθείσας στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου κατά την 23-7-2020, από 13-7-2020 εκθέσεως τεχνικής πραγματογνωμοσύνης του διορισθέντος, δυνάμει της προδιαληφθείσας, εκδοθείσας με την τακτική διαδικασία, υπ’ αριθμόν 865/2018 μη οριστικής αποφάσεως του Δικαστηρίου αυτού, και νομίμως ορκισθέντος την 8-2-2019 ως πραγματογνώμονα (βλ. την προσκομιζόμενη οικεία υπ’ αριθμόν ./8-2-2019 έκθεση ορκίσεως πραγματογνώμονος) αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού . (ά. 254 και 368 επ. ΚΠολΔ), απ’ όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως εκ μέρους των διαδίκων έγγραφα, είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ά. 336§3, 339, 340, 390, 395 και 432 επ. ΚΠολΔ), μεταξύ των οποίων εγγράφων περιλαμβάνονται τα ταυτάριθμα με την, εκδοθείσα κατά την τακτική διαδικασία σε έτερη δίκη ανάμεσα στους ίδιους διαδίκους, υπ’ αριθμόν 796/24-9-2007 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, διά της οποίας απερρίφθη ως απαράδεκτη η από 3-7-2006 αγωγή με περιεχόμενο και αίτημα όμοια προς την υπό κρίση, πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεώς του, όπου περιέχονται η κατάθεση του ενόρκως εξετασθέντος μάρτυρος του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου . και η ανωμοτί εξέταση του και εν προκειμένω ενάγοντος ως διαδίκου, λαμβανόμενες υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια (βλ. Ν. Νίκα, Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας, 2016, σ. 587), οι επιδειχθείσες κατά την επ’ ακροατηρίου διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού και μη αμφισβητηθείσες ως προς τη γνησιότητά τους φωτογραφίες του επίμαχου ακινήτου και της ευρύτερης περιοχής αυτού (ά. 444§1 στοιχ.γ, 448§2 και 457§4 ΚΠολΔ) και οι προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως εκ μέρους του ενάγοντος υπ’ αριθμόν ./16-1-2008 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ... ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ... και υπ’ αριθμόν ./16-9-2008 ένορκες βεβαιώσεις των ίδιων μαρτύρων ενώπιον της αυτής συμβολαιογράφου, που έχουν ληφθεί στο σύνολό τους, κατόπιν νομότυπης κλητεύσεως του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου, στο πλαίσιο της εκεί μνημονευόμενης άλλης δίκης και δη επί της ασκηθείσας από τον ενάγοντα εφέσεως κατά της προειρημένης υπ’ αριθμόν 796/2007 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, που απερρίφθη κατ’ ουσίαν μέσω της υπ’ αριθμόν 699/31-8-2009 αμετάκλητης αποφάσεως του Εφετείου Πατρών, λαμβανόμενες υπόψη προς το σκοπό της συναγωγής δικαστικών τεκμηρίων, αφού δεν έγιναν επίτηδες, για να χρησιμοποιηθούν στην παρούσα δίκη (βλ. ΟλΑΠ 8/1987, ΝοΒ 1988, 87, ΑΠ 99/2010, ΕφΑΔ 2010, 830, ΑΠ 688/2002, ΕλλΔνη 44, 725), ενώ ορισμένα απ’ όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως εκ μέρους των διαδίκων έγγραφα αναφέρονται ειδικώς κατωτέρω, δίχως να παραλείπεται κάποιο κατά την ουσιαστική κρίση της ένδικης διαφοράς, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (ά. 336§4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το επίδικο ακίνητο, το οποίο έκαστος των δύο παριστάμενων διαδίκων επικαλείται ως ανήκον κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή σ’ αυτόν, εμφαίνεται υπό τα αριθμητικά στοιχεία 1-2-3-4-5-1 στο ενσωματωμένο στην υπό κρίση αγωγή από τον Απρίλιο του 2010 τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού ., ευρίσκεται στη θέση «ΒΑΛΤΟΣ» ή «ΑΓΥΙΑ», επί της οδού . της πόλεως των Πατρών, διαθέτει εμβαδόν 1.688,65 τ.μ. και φέρεται να έχει Κ.Α.Ε.Κ. ., συνορεύοντας, ύστερα από την οικεία ρυμοτόμηση δυνάμει των με αριθμούς 1/1992 και 15/1992 πράξεων εφαρμογής της επεκτάσεως του σχεδίου της Πόλεως των Πατρών αρκτικής πλευράς, βόρεια με φερόμενη ιδιοκτησία ., βορειοδυτικά με φερόμενη ιδιοκτησία Ε.Ο.Τ., νοτιοδυτικά με φερόμενη ιδιοκτησία κληρονόμων . και νότια με την οδό .. Αποτελεί λοιπόν, σύμφωνα ιδίως με την από 22-4-2002 έκθεση κτηματογραφήσεως για την ολοκλήρωση του τμήματος Κ5-Κ6-Κ7-Α της Ευρείας Παρακάμψεως Πατρών με την κατασκευή διατομής της οδού . από Κ105 έως Κ110, την από 4-5-2007 σαφή και αξιόπιστη έκθεση φωτοερμηνείας της δασολόγου του Δασαρχείου Πατρών . ως προς τα σχετικά ζεύγη αεροφωτογραφιών των ετών 1945, 1960 και 1987, την υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου ./12-10-2020 σαφή και αξιόπιστη τεχνική έκθεση της τοπογράφου μηχανικού της Κτηματικής Υπηρεσίας Αχαΐας ., τον περιλαμβανόμενο στην από τον Ιούλιο του 1996 μελέτη της Αναπτυξιακής Δημοτικής Επιχειρήσεως Πάτρας (Α.Δ.Ε.Π.) του Δήμου Πατρέων για την αξιοποίηση του έλους της Αγυιάς των Πατρών χάρτη, με κλίμακα 1:2500, και τον από το έτος 1967 χάρτη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού (Γ.Υ.Σ.), ., με κλίμακα 1:5000, εν όλω, ανέκαθεν και άρα ήδη πριν από το έτος 1830, βαλτώδη γαία με υδρόβια βλάστηση και πιο συγκεκριμένα καλαμώδη, περιλαμβανόμενη, όπως και τα όμορα αυτής ακίνητα βόρεια της οδού ., στο έλος της περιοχής της Αγυιάς των Πατρών, το οποίο απεικονίζεται, με τα όριά του, στους προδιαληφθέντες χάρτες, στις προειρημένες αεροφωτογραφίες, στις αεροφωτογραφίες των ετών 1975, 1979, 1988 και 1994, στον από το έτος 1994 ορθοφωτοχάρτη του Υπουργείου Γεωργίας, στον ορθοφωτοχάρτη του έτους 1996 και στις ορθοφωτογραφίες του Ελληνικού Κτηματολογίου για τα έτη 1945-1960, 2007-2009 και 2015-2016, όπως ισχυρίζεται βασίμως το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο, με συνέπεια το εν θέματι ακίνητο να μη συνιστά καλλιεργούμενο αγρό υποκείμενο σε ιδιωτική εξουσίαση, όπως όμως διατείνεται αβασίμως ο ενάγων στην ένδικη αγωγή. Το προπεριγραφέν επίμαχο ακίνητο ανήκει επομένως, κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή, στο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο, δυνάμει της από 2-7-1832 Συνθήκης της Κωνσταντινουπόλεως, των από 21-1/3-2-1830, 6-6-1830 και 7-7-1830 Πρωτοκόλλων του Λονδίνου και του β.δ. 18 της 30-11-1833 «περί ενοικιάσεως ελών και βαλτωδών γαιών». Με τα προπαρατεθέντα συμπορεύονται οι ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου, ..., οι οποίες είναι σαφείς, ακριβείς και πειστικές, ενώ δεν αντικρούονται από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος του ενάγοντος, τοπογράφου μηχανικού ., τις από 5-5-2010 και 16-4-2018 τεχνικές εκθέσεις του τελευταίου, την προμνημονευθείσα ανωμοτί εξέταση του ενάγοντος, τις από 26-5-2015 εκθέσεις ένορκης εξετάσεως του ... και του ... ως μαρτύρων στην Κτηματική Υπηρεσία Αχαΐας και τις με αριθμούς ./16-1-2008 και ./16-9-2008 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ..., και ... ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών …, που τυγχάνουν ασαφείς, αόριστες και ως εκ τούτου μη αξιόπιστες, διότι δεν περιγράφονται σ’ αυτές τα ακριβή όρια του προδιαληφθέντος έλους, ώστε να μπορεί να διαπιστωθεί εάν η ως άνω επίδικη έκταση ευρίσκεται ή όχι σ’ αυτό, αλλά απλώς η υφιστάμενη παράνομη αντιποίηση της προαναφερθείσας νομής του εναγομένου επί του εν λόγω ακινήτου μόλις μετά το έτος 1945, οπότε αφετηριάσθηκε η καλλιέργειά του από τους εκάστοτε επιλήψιμους νομείς αυτού, η οποία συνεχίσθηκε μέχρι το έτος 1994. Αφότου μάλιστα η προμνημονευθείσα καλλιέργεια έπαυσε, το επίδικο ακίνητο έχει επανέλθει στην προτέρα κατάστασή του ως βαλτώδους εκτάσεως και ειδικότερα καλαμώνα περιλαμβανόμενου στο προειρημένο έλος, το οποίο παρουσιάζει ενιαία μορφολογία εδάφους, αποτελώντας οικοσύστημα χαρακτηριζόμενο από τα ρηχά λιμνάζοντα ύδατα και την προαναφερθείσα βλάστηση. Δεν είναι συνεπώς αξιόπιστη η από 13-7-2020 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ., η οποία ενσωματώνει στην ουσία την προδιαληφθείσα από 16-4-2018 μη αξιόπιστη τεχνική έκθεση του τοπογράφου μηχανικού Γεωργίου Αργυρόπουλου και εντοπίζει ως εκ τούτου αυθαίρετα στον προαναφερθέντα χάρτη της Γ.Υ.Σ. το επίμαχο ακίνητο εκτός του προμνημονευθέντος έλους, καταλήγοντας έτσι στο εσφαλμένο πόρισμα πως το επίδικο ακίνητο συνιστά καλλιεργήσιμη γη και όχι βαλτώδη, χωρίς επίσης να λαμβάνει προσηκόντως υπόψη τον ανωτέρω χάρτη του Δήμου Πατρέων και τις προειρημένες σαφείς αεροφωτογραφίες και ορθοφωτογραφίες, με αποτέλεσμα η περί ης ο λόγος έκθεση πραγματογνωμοσύνης να μην τυγχάνει επαρκώς τεκμηριωμένη, να προσκρούει στα προεκτεθέντα πραγματικά περιστατικά, να αντίκειται στο προδιαληφθέν συναχθέν εξ αυτών σαφές συμπέρασμα, ότι η ως άνω επίδικη έκταση ευρίσκεται εντός του προμνημονευθέντος έλους της Αγυιάς των Πατρών, και να μην αντικρούει τις προαναφερθείσες από 4-5-2007 έκθεση φωτοερμηνείας της δασολόγου του Δασαρχείου Πατρών . και υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου ./12-10-2020 τεχνική έκθεση της τοπογράφου μηχανικού της Κτηματικής Υπηρεσίας Αχαΐας .. Ο ενάγων ισχυρίζεται εντούτοις πως έχει αποκτήσει την πλήρη και αποκλειστική κυριότητα της ανωτέρω επίμαχης εκτάσεως κυρίως κατά τρόπο παράγωγο, μέσω των μνημονευόμενων στην υπό κρίση αγωγή, προσκομιζόμενων μετ’ επικλήσεως εκ μέρους του και εκτεινόμενων προς το παρελθόν έως το έτος 1934 νομίμως μεταγεγραμμένων τίτλων ιδιοκτησίας, ενώ επικουρικώς με τα προσόντα της τακτικής χρησικτησίας, άλλως της έκτακτης χρησικτησίας, επειδή νέμεται το προπεριγραφέν ακίνητο, επιφάνειας 1.688,65 τ.μ., με καλή πίστη και δυνάμει των προειρημένων νόμιμων τίτλων συνεχώς και αδιαλείπτως, συνυπολογιζομένου του χρόνου της νομής των δικαιοπαρόχων αυτού με τα ίδια προσόντα, πριν από το έτος 1800. Οι προδιαληφθέντες τίτλοι δεν αρκούν ωστόσο, για να προσπορίσουν κατά τρόπο παράγωγο στον ενάγοντα την κυριότητα επί του εν θέματι ακινήτου, δοθέντος ότι οι δικαιοπάροχοι του ενάγοντος, στους οποίους δεν περιλαμβάνεται το εναγόμενο, δεν κατέστησαν ποτέ κύριοι του επίδικου ακινήτου, ούτε η ασκούμενη επ’ αυτού νομή του ενάγοντος και των δικαιοπαρόχων του ανατρέχει σε χρόνο πριν από το έτος 1945, δηλαδή τουλάχιστον από το έτος 1885, με συνέπεια να μην είναι έτσι δυνατή η κτήση από τον ενάγοντα κυριότητας, είτε κατά παράγωγο τρόπο είτε διά τακτικής ή έκτακτης χρησικτησίας, στο προαναφερθέν ακίνητο εμβαδού 1.688,65 τ.μ., το οποίο συνιστά ήδη πριν από το έτος 1830 βαλτώδη γαία περιλαμβανόμενη στο προμνημονευθέν έλος, που ανήκει κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή στο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο, δυνάμει της από 2-7-1832 Συνθήκης της Κωνσταντινουπόλεως, των από 21-1/3-2-1830, 6-6-1830 και 7-7-1830 Πρωτοκόλλων του Λονδίνου και του β.δ. 18 της 30-11-1833 «περί ενοικιάσεως ελών και βαλτωδών γαιών», με αποτέλεσμα να γίνεται δεκτή ως ουσία βάσιμη η παραδεκτώς προταθείσα εκ μέρους του εναγομένου, μέσω τόσο των νομοτύπως κατατεθεισών επί της έδρας ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου προτάσεών του κατά την αρχική δικάσιμο της 17-4-2018 όσο και της καταχωρισθείσας στα ταυτάριθμα με την, εκδοθείσα κατά την τακτική διαδικασία, υπ’ αριθμόν 865/2018 μη οριστική απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού σχετικής προφορικής δηλώσεως της δικαστικής πληρεξουσίας του εναγομένου, ένσταση ιδίας κυριότητας (ά. 238 ΚΠολΔ, όπως είχε πριν από το Ν. 4335/2015, 262§1 του ίδιου κώδικα, 51, 55 ΕισΝΑΚ, 947§1, 948εδ.α, 999 και 1000 ΑΚ, βλ. ΜΠρΠατρ 865/2018). ʼρα, ο ενάγων δεν τυγχάνει πλήρης και αποκλειστικός κύριος, νομέας και κάτοχος του εν λόγω ακινήτου, αλλά αυτός και οι δικαιοπάροχοί του απέβαλαν παρανόμως, επί τη βάσει των προηγηθέντων, το εναγόμενο μετά το έτος 1945, αποκτώντας έκτοτε κατά τον προπεριγραφέντα αυθαίρετο τρόπο επιλήψιμη νομή επί του προειρημένου ανήκοντος στο Ελληνικό Δημόσιο ακινήτου.

3. Κατ’ ακολουθίαν των προπαρατεθέντων, πρέπει η ένδικη αγωγή να απορριφθεί αφενός ως ουσία αβάσιμη για το πρώτο των εναγομένων-καθ’ ων η κλήση Ελληνικό Δημόσιο, κατόπιν παραδοχής ως ουσία βάσιμης της προδιαληφθείσας ενστάσεως ιδίας κυριότητας αυτού, και αφετέρου ως απαράδεκτη για το δεύτερο εναγόμενο-καθ’ ου η κλήση Οικονομικό Έφορο Πατρών ελλείψει παθητικής νομιμοποιήσεώς του. Απαιτείται εξάλλου τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων να συμψηφισθούν στο σύνολό τους ένεκα της ιδιαιτέρως δυσχερούς ερμηνείας των εφαρμοσθέντων παραπάνω κανόνων δικαίου (ά. 106, 179 in fine ΚΠολΔ, 22 Ν. 3693/1957 και Ν. 4194/2013).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του δεύτερου εναγομένου-καθ’ ου η κλήση και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπό κρίση αγωγή.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Πάτρα, την 17-6-2021, δίχως να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοί τους.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ