ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΠρΠατρών 26/2021

Αυτοκινητικό ατύχημα - Αποκλειστική υπαιτιότητα - Επαναφορά των πραγμάτων στην προ της εκτέλεσης κατάσταση -.

Τροχαίο ατύχημα που προκλήθηκε από αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου. Απόρριψη ένστασης συνυπαιτιότητας. Επαναφορά των πραγμάτων στην προ της εκτέλεσης κατάσταση μετά την αποδοχή ανακοπής. Αν η επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση συνίσταται στην απόδοση χρημάτων, το ποσό αποδίδεται με αίτηση του δικαιούχου με τόκους από το χρόνο επίδοσης στον αντίδικο του δικαιουμένου σε επαναφορά της απόφασης που ανατρέπει την απόφαση που εκτελέσθηκε, διότι μέχρι την έκδοση της απόφασης κατέχει τα δοθέντα με βάση την απόφαση ως νόμιμο τίτλο, περιέχεται δε σε υπερημερία ως προς την απόδοση του ποσού με την γνώση της ανατροπής.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός Απόφασης 26/2021

(Γεν.Ειδ. ./2020)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

(Ειδική Διαδικασία)

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Μιχαήλ Τσέφα και τη Γραμματέα Χρυσούλα Κατσαϊτη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 10 Νοεμβρίου του 2020, ημέρα Τρίτη και ώρα 10.00' π.μ., για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:

ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ..., κάτοικου Σκιαδά Δ. Ερυμάνθου Αχαΐας και 2) Της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «ERGO ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» όπως μετονομάστηκε η «ERGO ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, ΑΦΜ ., όπως μετονομάστηκε η ασφαλιστική εταιρία «ERGO ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΖΗΜΙΩΝ» (ERGO Α.Α.Ε.Ζ.) μετά τη συγχώνευση των ασφαλιστικών εταιριών «ERGO ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΖΩΗΣ» και «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ Α.Ε.» και την απορρόφηση τους από την «ERGO ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΖΗΜΙΩΝ» κατά τα ανωτέρω μετονομασθείσα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθ. 68-77 του Ν. 2190/1920 και του Ν. 4346/2016, η οποία εγκρίθηκε με την υπ' αριθ. 252/02.01.2018 απόφαση του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, που καταχωρήθηκε στο Γ.Ε.ΜΗ. με την υπ' αριθ. πρωτ. ./02.01.2018 ανακοίνωση καταχώρησης, οι οποίοι παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Αλέξανδρου Μονοκρούσου.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ... (ΑΦΜ .), 2) ... (ΑΦΜ .) και 3) ... (ΑΦΜ .), κατοίκων Βασιλικού Δ. Ερυμάνθου Αχαΐας, οι οποίοι παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Κωνσταντίνου Κωσταρά.

Οι εκκαλούντες με την από 13.02.2020 έφεση τους που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Πατρών με αριθ. πράξης κατάθεσης ./14.02.2020 και προσδιορίστηκε στο Πρωτοδικείο Πατρών με αριθ. πράξης κατάθεσης ./17.02.2020, ζήτησαν να γίνει αυτή δεκτή και δικάσιμος συζήτησης ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στην παρούσα δικάσιμο η οποία εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν ως ανωτέρω, αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτές.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η έφεση των εναγομένων ήδη εκκαλούντων, κατά της 351/25.11.2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πατρών, το οποίο δίκασε την κατωτέρω αγωγή των εναγόντων ήδη εφεσίβλητων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών (αυτοκινητικών διαφορών), (άρθ. 591, 614 ΚΠολΔ), ασκήθηκε μετά του ανάλογου παραβόλου νόμιμα και εμπρόθεσμα (άρθ.17Α, 495 § 1, 499, 500, 511, 513 § 1 περ. β' 516 § 1, 517 εδ. α', 518§2 και 520 § 1 ΚΠολΔ), καθόσον δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης και δεν παρήλθε διετία από τη δημοσίευση της. Πρέπει επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια ειδική διαδικασία ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.

Με την από 03.08.2018 με αριθ. κατάθ. ./06.08.2018 αγωγή, οι ενάγοντες εξέθεσαν ότι ο πρώτος εναγόμενος οδηγώντας το IX φορτηγό αυτοκίνητο του το οποίο ήταν ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων ζημιές στη δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, προκάλεσε από υπαιτιότητα του υλικές ζημιές στο ΙΧΕ αυτοκίνητο συνιδιοκτησίας του πρώτου και δεύτερου εξ αυτών (εναγόντων) το οποίο οδηγούσε ο τρίτος εξ αυτών, καθώς και τον τραυματισμό του τελευταίου, κατά τη σύγκρουση των οχημάτων τους που έγινε υπό τις συνθήκες που αναλυτικά αναφέρονται στην αγωγή. Για την αιτία αυτή, ζητούσαν να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας, για αποζημίωση και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης στον πρώτο και δεύτερο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 1.378,50 ευρώ σε έκαστο εξ αυτών και στον τρίτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 3.690 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφαση του δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εναγόμενοι με τους λόγους έφεσης που αναφέρουν οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της και την απόρριψη της αγωγής.

Από την χωρίς όρκο κατάθεση του τρίτου των εναγόντων στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου που περιέχεται στα με τον ίδιο αριθμό με την πρωτοβάθμια απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες γνήσιες φωτογραφίες, αποδείχθηκαν τα εξής: Στις 11.05.2016 και περί ώρα 14:00', ο τρίτος των εναγόντων κινείτο επί της Ε.Ο. Πατρών - Τριπόλεως, οδηγώντας με κατεύθυνση από Τρίπολη προς Πάτρα το με στοιχεία κυκλοφορίας ΑΧΜ - . ΙΧΕ αυτοκίνητο συνιδιοκτησίας του πρώτου και δεύτερου των εναγόντων κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου 50% έκαστος. Κατά τον ίδιο τόπο και χρόνο, ο πρώτος των εναγομένων, οδηγώντας το με στοιχεία κυκλοφορίας ΑΖΕ- . ΦΙΧ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του, ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων από την κυκλοφορία του προκαλούμενες ζημιές στη δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, βρισκόταν σε στάση, στην ίδια Ε.Ο., στο ύψος της διασταύρωσης αυτής με την Ε.Ο. Πατρών - Καλαβρύτων, στη δεξιά πλευρά της, στο ρεύμα πορείας του τρίτου των εναγομένων, αλλά, με αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή με πρόσωπο από Πάτρα προς Τρίπολη. Η Ε.Ο. Πατρών - Τριπόλεως, στο ανωτέρω ύψος είναι ευθεία, διπλής κατεύθυνσης, με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, χωρίς διαχωριστική νησίδα, με συνολικό πλάτος ασφάλτινου οδοστρώματος 13μ. Επικρατούσε καλοκαιρία, η ορατότητα δεν περιοριζόταν από φυσικά ή τεχνητά εμπόδια και το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας ανερχόταν στα 60χλμ/ώρα. Κατά το χρόνο που ο τρίτος των εναγόντων πλησίαζε στο ύψος της ανωτέρω διασταύρωσης, ο πρώτος των εναγομένων, εξήλθε από τη θέση στάσης στην οποία βρισκόταν και εισήλθε αντίθετα στο ρεύμα κυκλοφορίας προς Πάτρα προκειμένου να το διασχίσει και να καταλάβει εν συνεχεία το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της Ε.Ο. προς Τρίπολη, για να συνεχίσει την πορεία του προς αυτήν την κατεύθυνση, με αποτέλεσμα, να παρεμβληθεί στην πορεία του ενάγοντος οδηγού, ο οποίος παρά την τροχοπέδηση που πραγματοποίησε, επέπεσε με το εμπρόσθιο μέρος του αυτοκινήτου του στο εμπρόσθιο μέρος του αυτοκινήτου του εναγομένου οδηγού και έτσι προκλήθηκε μετωπική σύγκρουση, εξαιτίας της οποίας αμφότερα τα οχήματα υπέστησαν υλικές ζημιές, ενώ ο τρίτος των εναγόντων τραυματίστηκε, Η σύγκρουση οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου οδηγού του ζημιογόνου οχήματος, ο οποίος, από έλλειψη προσοχής την οποία όφειλε να καταβάλει ως κάθε μέσος συνετός οδηγός στη θέση του, δεν είχε τον συνεχή έλεγχο του οχήματος του, ώστε να είναι σε θέση με βάση τις επικρατούσες συνθήκες σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς προκειμένου να μην δημιουργεί κίνδυνο για τους άλλους οδηγούς που χρησιμοποιούν την οδό, με αποτέλεσμα, να εισέλθει αντίθετα στο ρεύμα κυκλοφορίας του ενάγοντος οδηγού, φράσσοντας την πορεία του, παραβιάζοντας έτσι και τις διατάξεις των άρθ. 330β' ΑΚ, 12 παρ.1, 19 παρ.1, 16 παρ. 4, Κ.Ο.Κ. Εάν ο εναγόμενος οδηγός ανέμενε να ελευθερωθεί πλήρως η οδός από τα διερχόμενα αυτοκίνητα και εν προκειμένω να διέλθει το αυτοκίνητο των εναγόντων και εν συνεχεία εισέρχονταν στην οδό, η σύγκρουση δεν θα επέρχονταν. Αντίθετα, καμία υπαιτιότητα δεν βαρύνει τον τρίτο των εναγόντων ο οποίος κινούνταν εντός του ρεύματος πορείας του, λόγω δε της παράνομης εισόδου του πρώτου ενάγοντος με το ογκώδες όχημα του όπως ήταν το φορτηγό που οδηγούσε, στην οδό, και τον φραγμό που προκάλεσε στην πορεία του (ενάγοντος οδηγού) κινούμενος αντίθετα, δεν μπόρεσε να αποφύγει τη σύγκρουση παρά την τροχοπέδηση που ενήργησε. Η υπέρβαση του ορίου ταχύτητας από τον τρίτο των εναγόντων που οδηγούσε με ταχύτητα περί τα 80χλμ/ώρα, ενώ το όριο στο σημείο είναι τα 60χλμ/ώρα, δεν άσκησε επιρροή στην πρόκληση του ατυχήματος εξαιτίας της προαναφερόμενης ενέργειας του εναγομένου οδηγού ο οποίος έφραξε την πορεία του με την ανωτέρω παράνομη κίνηση του. Επομένως η ένσταση συνυπαιτιότητας του τρίτου των εναγόντων στην πρόκληση του ατυχήματος που νόμιμα προέβαλαν οι εναγόμενοι (άρθ. 300 ΑΚ) πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη.

Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο τρίτος των εναγόντων μετά το ατύχημα μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Π.Γ.Ν. Πατρών όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάταγμα κοπτικών γωνιών των 21 και 11 οδόντων και θλαστικό τραύμα κάτω χείλους. Έγινε συρραφή του θλαστικού, εδόθησαν οδηγίες, ενώ του συνεστήθη οδοντιατρική αποκατάσταση δε δεύτερο χρόνο (βλ. την ιατρική βεβαίωση - γνωμάτευση του Γναθοχ/ου ΤΕΠ και της κλινικής ΩΡΛ του άνω νοσοκομείου με αριθ. πρωτ. ./07.06.2016). Ο ενάγων οδηγός δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, όπως αποδεικνύεται από τα άνω άμεσα χτυπήματα στο στόμα, επιβεβαιώνεται δε τούτο από τα προσκομισθέντα ιατρικά έγγραφα και δη την υπ' αριθ. πρωτ. ./07.06.2016 ιατρική βεβαίωση - γνωμάτευση του Χ/κου τμήματος και την ταυτάριθμη της κλινικής ΩΡΛ του ίδιου ως άνω νοσοκομείου όπου εξετάστηκε ο ενάγων οδηγός αμέσως μετά το ατύχημα. Εν όψει του τραυματισμού του τρίτου των εναγόντων στο άνω σημείο του σώματος του, η νομίμως προβληθείσα από τους εναγομένους ένσταση συνυπαιτιότητας στην πρόκληση του τραυματισμού του (άρθ. 300 ΑΚ) πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να καθοριστεί αυτή σε ποσοστό 30%. Ο τρίτος των εναγόντων για την αντιμετώπιση του τραυματισμού του και τη θεραπεία του στα δόντια, θα απαιτηθεί κατ' αιτιώδη συνάφεια, να δαπανήσει, για έμφραξη με σύνθετη ρητίνη του δοντιού 11, το ποσό των 50 ευρώ, για ενδοδοντική θεραπεία στο δόντι 21, 100 ευρώ, για ανασύσταση του δοντιού αυτού με προκατασκευασμένο άξονα, 80 ευρώ και για τοποθέτηση στεφάνης ολοκεραμικής το ποσό των 300 ευρώ και συνολικά το ποσό των (50+ 100+ 80 + 300) 530 ευρώ (βλ. την από την 16.11.2017 προσφορά της χειρούργου οδοντιάτρου Πατρών ...). Προσθέτως, αποδείχθηκε ότι το αυτοκίνητο συνιδιοκτησίας του πρώτου και δεύτερου των εναγόντων ως εκτέθη κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου σε έκαστο, που οδηγούσε ο τρίτος εξ αυτών, ήταν εργοστασίου κατασκευής AUDI, τύπου Α4, κυβισμού 1.595 cm3, με έτος πρώτης κυκλοφορίας στην Ελλάδα το έτος 1997, με αγοραστική αξία κατά το χρόνο του ατυχήματος, βάσει της κατάστασης του, η οποία εκτιμάται στα 1.900 ευρώ (βλ. και τις προσκομιζόμενες ηλεκτρονικές αγγελίες πώλησης παρόμοιων αυτοκινήτων στο διαδίκτυο). Λόγω των εκτεταμένων υλικών ζημιών που υπέστη από τη σύγκρουση, κυρίως στο εμπρόσθιο μέρος του και δη στο καπώ, στον προφυλακτήρα, στα φώτα, φλας, στο δεξιό φτερό, στο κάθισμα του οδηγού, στο ψυγείο, στον κινητήρα, στον ιμάντα, στο βεντιλατέρ κ.λπ., το συνολικό κόστος επισκευής του, δηλαδή η αξία των ανταλλακτικών και η αμοιβή των εργασιών επισκευής και δη αντικατάστασης των άνω ανταλλακτικών και βαφής ανέρχεται, χωρίς ΦΠΑ, σε (για ανταλλακτικά 472 + 870 και για εργασίες 185+ 680) 2.207 ευρώ (βλ. τις προσφορές του συνεργείου και καταστήματος ανταλλακτικών της εταιρίας ... ΟΕ και .. ΟΕ και του φανοποιείου του ..., με έδρα την Πάτρα).

Αποδείχθηκε λοιπόν, ότι το ανωτέρω αυτοκίνητο και χωρίς τον υπολογισμό της υπαξίας του εκ της επισκευής του, υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή υπό την οικονομική του όρου έννοια. Συνεπώς οι πρώτος και δεύτερος των εναγόντων ιδιοκτήτες του, δικαιούνται ως αποζημίωση την εμπορική αξία που είχε το όχημα τους προ του ατυχήματος, αφαιρούμενης της αξίας των υπολειμμάτων του εκ του πίσω μέρος αυτού, τα οποία δεν επηρεάστηκαν από τη σύγκρουση και δη του οπίσθιου καπώ, των πίσω θυρών και του προφυλακτήρα, καθώς και των πίσω φτερών, η αξία των οποίων εκτιμάται συνολικά στα 200 ευρώ, γινομένης δεκτής ως ουσιαστικά βάσιμης της νόμιμα προβληθείσας από τους εναγομένους ένστασης συνυπολογισμού ζημιάς και κέρδους (άρθ. 300 ΑΚ).

Εξάλλου, ενόψει των συνθηκών που έγινε η επίδικη σύγκρουση, του πταίσματος του εναγομένου οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου στην πρόκληση του ατυχήματος, του είδους και της έκτασης των σωματικών βλαβών που υπέστη ο τρίτος των εναγόντων, καθώς και της έκτασης των υλικών ζημιών του αυτοκινήτου των πρώτου και δεύτερου των εναγόντων, άπαντες οι ενάγοντες ταλαιπωρήθηκαν και στενοχωρήθηκαν και ως εκ τούτου υπέστησαν ηθική βλάβη. Επομένως δικαιούνται χρηματικής ικανοποίησης, για την οποία πρέπει να τους επιδικαστεί, αφού ληφθεί υπόψη ως προς τον τρίτο των εναγόντων η συνυπαιτιότητα του ίδιου στην έκταση του τραυματισμού του, καθώς και η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των φυσικών προσώπων των διαδίκων, το ποσό των 100 ευρώ για έκαστο των πρώτου και δεύτερου των εναγόντων και το ποσό των 1.000 ευρώ για τον τρίτο των εναγόντων, ποσά τα οποία κρίνονται εύλογα μετά τη στάθμιση και των κατά νόμο στοιχείων του άρθ. 932 ΑΚ. Λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις του ατυχήματος και τον τραυματισμό του τρίτου των εναγόντων, και εν όψει του ότι το κονδύλιο της χρηματικής ικανοποίησης επιδικάστηκε κατά την εύλογη κρίση του Δικαστηρίου, κρίνεται ότι τα επιδικαζόμενα ποσά της αποζημίωσης πρέπει να επιδικαστούν με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής κατ' άρθ. 346 ΑΚ, ενώ τα ποσά της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης πρέπει να επιδικαστούν με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας κατ' άρθ. 345 ΑΚ. Επομένως το αίτημα των εναγομένων, περί επιδίκασης του μειωμένου τόκου υπερημερίας σε βάρος τους και όχι επιδικίας, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτό ως βάσιμο κατ' ουσίαν. Συνεπώς, πρέπει να επιδικαστεί στον πρώτο και δεύτερο των εναγόντων για αποζημίωση το ποσό των (1.900 ευρώ - 200 ευρώ) 1.700 ευρώ Χ 50%= 850 ευρώ σε έκαστο και για χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 100 ευρώ σε έκαστο, με το νόμιμο τόκο επιδικίας το ποσό των 850 ευρώ και με το νόμιμο τόκο υπερημερίας το ποσό των 100 ευρώ, από την επίδοση της αγωγής. Ακολούθως, στον τρίτο των εναγόντων πρέπει να επιδικαστεί για αποζημίωση το ποσό των (530 ευρώ - 30%) 371 ευρώ και για χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 1.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας το ποσό των 371 ευρώ και με το με το νόμιμο τόκο υπερημερίας του ποσό των 900 ευρώ, από την επίδοση της αγωγής. Κατόπιν αυτών, κατά το μέρος που η εκκαλουμένη δέχθηκε ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ατυχήματος είναι ο πρώτος εναγόμενος, και ότι η δαπάνη για την αποκατάσταση των δοντιών του τρίτου των εναγόντων ανέρχεται κατ' αιτιώδη συνάφεια εξαιτίας του ατυχήματος στο ποσό των 530 ευρώ, ορθά το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε. Τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τους εναγόμενους, με τους σχετικούς με το κεφάλαια αυτά λόγους έφεσης, είναι αβάσιμα και απορριπτέα. Κατά το μέρος όμως, που η εκκαλουμένη, δέχθηκε ότι ο τρίτος των εναγόντων φορούσε ζώνη ασφαλείας, ότι η αξία του ΙΧΕ αυτοκινήτου των πρώτου και δεύτερου των εναγόντων ανερχόταν πριν το ατύχημα σε 2.000 ευρώ, δεν αφαίρεσε την υπολειμματική αξία των μη βλαβέντων μερών του αυτοκινήτου ποσού 200 ευρώ, επιδίκασε για τη χρηματική ικανοποίηση του τρίτου των εναγόντων το ποσό των 1.800 ευρώ, και επιδίκασε όλα τα επιδικασθέντα ποσά με τόκο επιδικίας κατ' άρθ. 346 ΑΚ, εσφαλμένα το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε, γινομένων εν μέρει δεκτών των σχετικών λόγων έφεσης των εναγομένων. Επομένως, έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή κατ' ουσίαν. Η απόφαση, για το ενιαίο της εκτέλεσης πρέπει να εξαφανιστεί στο σύνολο της και αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας να καταβάλουν στον πρώτο και δεύτερο των εναγόντων το συνολικό ποσό των (850 +100) 950 ευρώ σε έκαστο, και στον τρίτο των εναγόντων το συνολικό ποσό των (371+1.000) 1.371 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας το ποσό των 850 ευρώ και των 371 ευρώ, και με το νόμιμο τόκο υπερημερίας το ποσό των 100 ευρώ και των 1.000 ευρώ, από την επίδοση της αγωγής. Επίσης, εν όψει της εν μέρει αποδοχής της έφεσης, η απόφαση θα εξαφανιστεί εν όλω ως προς τις διατάξεις περί δικαστικής δαπάνης και αυτή θα επιβληθεί και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας στους εναγομένους ανάλογα με την ήττα τους (άρθ. 183, 178 ΚΠολΔ) κατόπιν σχετικού αιτήματος, όπως ορίζεται στο διατακτικό. Λόγω της εν μέρει αποδοχής της έφεσης, το ηλ. παράβολο υπ' αριθ. ... που καταβλήθηκε για την άσκηση της, πρέπει να επιστραφεί στους ενεγομένους που το κατέθεσαν όπως επίσης ορίζεται στο διατακτικό (άρθ. 495 παρ.3 ΚΠολΔ).

Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 914 ΚΠολΔ αν το δικαστήριο δεχτεί την ανακοπή ή την έφεση οριστικά και κατ' ουσία και απορρίψει, ολικά ή εν μέρει την αγωγή, την ανταγωγή ή την κύρια παρέμβαση, εφόσον αποδειχθεί ότι η απόφαση που προσβάλλεται εκτελέστηκε, διατάζει, αν το ζητήσει εκείνος κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση, την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που βρισκόταν πριν εκτελεστεί η απόφαση που εξαφανίστηκε ή μεταρρυθμίστηκε. Η αίτηση υποβάλλεται είτε με το δικόγραφο της ανακοπής ή της έφεσης και των πρόσθετων λόγων είτε με τις προτάσεις, είτε με χωριστό δικόγραφο που κοινοποιείται στον αντίδικο. Η εκτέλεση της απόφασης πρέπει να προαποδεικνύετσι. Από τη διάταξη αυτή σαφώς προκύπτει ότι για την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου απαιτείται η οριστική και κατ' ουσία παραδοχή της ανακοπής ή της έφεσης και η εν όλω ή εν μέρει απόρριψη της αγωγής, ανταγωγής ή της κυρίας παρέμβασης και περαιτέρω η εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στο πεδίο της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά εκτείνεται και στο πεδίο της εκούσιας εκτέλεσης, εφόσον αυτή είναι απότοκη της επιδικασθείσας και με προσωρινή εκτελεστότητα εξοπλισθείσας απαίτησης. Αν η επαναφορά της πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση συνίσταται στην απόδοση χρημάτων, το ποσό αποδίδεται με αίτηση του δικαιούχου με τους τόκους από το χρόνο επίδοσης στον αντίδικο του δικαιουμένου σε επαναφορά της απόφασης που ανατρέπει την απόφαση που εκτελέστηκε, διότι μέχρι την έκδοση της απόφασης κατέχει τα δοθέντα με βάση την απόφαση ως νόμιμο τίτλο, περιέχεται δε σε υπερημερία ως προς την απόδοση του ποσού με την γνώση τη ανατροπής (βλ. αντί πολλών ΑΠ 832/1994 Δνη 38.1092, ΑΠ 649/1997Δνη 40.302, ΕφΛαρ 885/2003 Δικογραφία 2004.412, ΕφΑΘ 816/1994 ΑρχΝομ 1994.326, ΕρμΚΠολΔ Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα 2000 άρθ. 914, αριθ.1). Εν προκειμένω, η δεύτερη εναγομένη - εκκαλούσα, ισχυρίζεται με το δικόγραφο της έφεσης της, ότι συμμορφούμενη με την εκκαλούμενη απόφαση, η οποία κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή για όλα τα επιδικασθέντα ποσά και δη για το ποσό των 1.100 ευρώ ως προς έκαστο των πρώτου και δεύτερου των εναγόντων και για το ποσό των 2.330 ευρώ ως προς τον τρίτο των εναγόντων, κατέβαλε σε εκτέλεση της σ' αυτούς, ήδη εφεσίβλητους, στις 10.02.2020, τα ανωτέρω ποσά, πλέον τόκων ποσού 129,60 ευρώ σε έκαστο των πρώτου και δεύτερου των εναγόντων και 274,50 ευρώ, δηλαδή κατέβαλε στον πρώτο και δεύτερο των εναγόντων το ποσό των 1.229,60 ευρώ σε έκαστο και στον τρίτο των εναγόντων το ποσό των 2.604,50 ευρώ. Για την αιτία αυτή ζητεί την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση και ειδικότερα ζητεί να υποχρεωθούν οι ενάγοντες να της αποδώσουν, τα ήδη από αυτήν εκουσίως καταβληθέντα ποσά σε εκτέλεση της κατά τα ανωτέρω εξαφανισθείσας απόφασης, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της παρούσας. Το εν λόγω αίτημα επαναφοράς, παραδεκτά υποβάλλεται με το δικόγραφο της υπό κρίση έφεσης και είναι νόμιμο, στηριζόμενο στη διάταξη του άρθ. 914 ΚΠολΔ, 345 ΑΚ (βλ. και ΕφΑΘ 5467/1992 Δνη 1993.176). Ακολούθως από τις προσκομιζόμενες μετ' επικλήσεως τρεις (3) από 10.02.2020 αποδείξεις πληρωμής, αποδεικνύεται ότι η δεύτερη εναγόμενη κατέβαλε στους ενάγοντες τα ανωτέρω ποσά, σε εκτέλεση της εκκαλούμενης απόφασης. Συνεπώς, εφόσον η απόφαση εξαφανίστηκε, το αίτημα περί επαναφοράς των πραγμάτων στην πρότερα κατάσταση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτό κατ' ουσίαν και να υποχρεωθούν οι ενάγοντες ν' αποδώσουν στη δεύτερη εναγομένη τη διαφορά των καταβληθέντων με τα τελικά επιδικασθέντα με την παρούσα ποσά (ΜονΕφΠειρ 366/2016 ηλ.ΤΝΠ. ΝΟΜΟΣ, ΕρμΚΠολΔ Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, έκδ. 2000, άρθ.914, 6), τα οποία ανέρχονται, για έκαστο των πρώτου και δεύτερου εξ αυτών στο ποσό των (1.229,60 - 950) 276,60 ευρώ, και για τον τρίτο εξ αυτών στο ποσό των (2.604,50 - 1.371) 1.233,50 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει με την παρουσία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και εν μέρει κατ' ουσίαν την έφεση κατά της 351/2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πατρών (ειδική διαδικασία).

Εξαφανίζει εν όλω την ανωτέρω απόφαση.

Κρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της ουσίας την από 03.08.2018 με αριθ. κατάθ. ./06.08.2018 αγωγή.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει τους εναγομένους εις ολόκληρον ο καθένας να καταβάλουν στον πρώτο και δεύτερο των εναγόντων το ποσό των εννιακοσίων πενήντα (950) ευρώ σε έκαστο, με το νόμιμο τόκο επιδικίας το επιμέρους ποσό των οκτακοσίων πενήντα (850) ευρώ σε έκαστο και με το νόμιμο τόκο υπερημερίας το επιμέρους ποσό των εκατό (100) ευρώ σε έκαστο, από την επίδοση της αγωγής.

Υποχρεώνει τους εναγομένους εις ολόκληρον ο καθένας να καταβάλουν στον τρίτο των εναγόντων το ποσό των χιλίων τριακοσίων εβδομήντα ενός (1.371) ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας το επιμέρους ποσό των τριακοσίων εβδομήντα ενός (371) ευρώ και με το νόμιμο τόκο υπερημερίας το επιμέρους ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ, από την επίδοση της αγωγής.

Καταδικάζει τους εναγομένους στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων των εναγόντων τα οποία ορίζει και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.

Διατάσσει την επιστροφή στους εναγομένους του παραβόλου της έφεσης που αναφέρεται στο σκεπτικό.

Δέχεται εν μέρει την αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην κατάσταση πριν από την εκτέλεση της ανωτέρω 351/2019 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πατρών (ειδική διαδικασία).

Υποχρεώνει τους ενάγοντες να καταβάλουν στη δεύτερη εναγομένη, ο πρώτος και ο δεύτερος εξ αυτών, το ποσό των διακοσίων εβδομήντα εξ ευρώ και εξήντα λεπτών (276,60 ευρώ) έκαστος, και ο τρίτος εξ αυτών, το ποσό των χιλίων διακοσίων τριάντα τριών ευρώ και πενήντα λεπτών (1.233,50 ευρώ), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της παρούσας απόφασης.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, στις 25 Ιανουαρίου του 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ