ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΕφΠατρών 505/2019

Έφεση από ερημοδικασθέντα πρωτοδίκως - Ανώνυμη εταιρία - Ευθύνη από έκδοση ακάλυπτης επιταγής -.

Υποχρεωτική η προφορική συζήτηση μόνο στην περίπτωση που η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο που δικάσθηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών. Με την τυπική παραδοχή της έφεσης εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος έφεσης. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Η υπόθεση αναδικάζεται από το Εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά. Έκδοση επιταγών από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο α.ε. Υποχρέωση προς αποζημίωση του κομιστή κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών. Συρροή με την αξίωση από τον νόμο περί επιταγών. Επί ανώνυμης εταιρίας οι διοικούντες αυτήν δεν έχουν μεν προσωπική ευθύνη για τα χρέη της εταιρίας, είναι όμως δυνατή η ευθύνη τους προσωπικά από αδικοπραξία.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός Απόφασης 505/2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Ανδρονίκη Αθανασιάδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο Εφετών, και από τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στην Πάτρα την 10η Οκτωβρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του εκκαλούντος: ..., κατοίκου Αιγίου, οδός ..., με Α.Φ.Μ. ., με την ιδιότητα του ως προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ήδη πτωχευμένης ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «... Α.Ε. ΗΧΗΤΙΚΑ - ΦΩΤΙΣΜΟΣ - KIN. ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ» και το διακριτικό τίτλο «A Α.Ε.», που εδρεύει στη δημοτική κοινότητα Ελίκης της δημοτικής ενότητας Διακοπτού του Δήμου Αιγιαλείας και εκπροσωπείται νόμιμα, τον οποίο εκπροσώπησε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Γεώργιος Τσίρης (Δ.Σ.Πατρ.).

Της εφεσίβλητης: Ανώνυμης εμπορικής βιομηχανικής εταιρίας με την επωνυμία «ΒΟΝ STUDIO Α.Ε.Β.Ε. - ...», Συστήματα Επαγγελματικού Ήχου και Φωτισμού, η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός . και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε στο Δικαστήριο η πληρεξούσια της δικηγόρος, Μαρία Μπιρπανάγου (Δ.Σ.Αιγ.).

Η ενάγουσα, και ήδη εφεσίβλητη, με την από 14-6-2012 (αριθ. εκθ. καταθ. ./20-6-2012) αγωγή της προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αιγίου, στρεφόμενη κατά του εναγομένου, και ήδη εκκαλούντος, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτήν.

Το πιο πάνω πρωτοβάθμιο δικαστήριο εξέδωσε ερήμην του εναγομένου, κατά την τακτική διαδικασία, την υπ' αριθ. 11/24-2-2016 οριστική απόφαση του, με την οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο παραπάνω εκκαλών - εναγόμενος με την από 7-7-2016 (αριθ. εκθ. καταθ. ./8-7-2016) έφεση του, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, στο παρόν Δικαστήριο με την υπ' αριθ. ./15-9-2016 πράξη της Γραμματέως του Δικαστηρίου τούτου, αρχικά για τη δικάσιμο της 19-4-2018 και μετ' αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, με αύξοντα αριθμό πινακίου -9-, ζητώντας να γίνει δεκτή για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτήν.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν και κατέθεσαν έγγραφες προτάσεις, στις οποίες αναφέρθηκαν και ζήτησαν όσα αναφέρονται σε αυτές.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 524 παρ. 1 και 2, και 528 του ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν, μετά την αντικατάσταση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 524 από το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, και του άρθρου 528 από το άρθρο 44 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, και, σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, εφαρμόζονται οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 524, για τα κατατιθέμενα από τις 1-1-2016 ένδικα μέσα, προκύπτει ότι ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από το διάδικο, που δικάσθηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών, οπότε με την τυπική παραδοχή της έφεσης, που λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος έφεσης (ΑΠ 2150/2014 δημ. «Νόμος», ΑΠ 280/2012 ΝοΒ 2013/13, ΑΠ 1906/2008, ΑΠ 866//2008 δημ. «Νόμος», ΑΠ 1015/2005 ΕλλΔνη 2005/1100, ΕφΠειρ 417/2015, ΕφΠειρ 332/2015, ΕφΠειρ 238/2015, ΕφΑΘ 3377/2009 δημ. «Νόμος»). Μετά δε την τροποποίηση του εν λόγω άρθρου (528) με το άρθρο 44 του Ν. 3994/2011, αυτό ισχύει για όλες τις αποφάσεις που εκδόθηκαν ερήμην, ανεξαρτήτως της διαδικασίας που τηρήθηκε για την έκδοση αυτών. Στην περίπτωση αυτή, ο εκκαλών δικαιούται να προβάλλει όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Έτσι αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά (ΑΠ 1040/2013 δημ. «Νόμος», ΕφΑΘ 123/2018, ΕφΠειρ 417/2015, ΕφΠειρ 332/2015, ΕφΠειρ 238/2015 δημ. «Νόμος»).

Στην προκειμένη περίπτωση, η από 7-7-2016 (αριθ. εκθ. καταθ. ./8-7-2016) έφεση του εν μέρει ηττηθέντος πρωτοδίκως εναγομένου, και ήδη εκκαλούντος, κατά της υπ' αριθ. 11/24-2-2016 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου, που εκδόθηκε ερήμην του εναγομένου, κατά την τακτική διαδικασία, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατ' άρθρο 19 περ. α' ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του ν. 3994/2011, και ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, (άρθρα 511, 513 § 1 εδ. α' στοιχ. β', 516 § 1, 517 εδ. α', 518 § 1 ημιπ. α' και γ' συνδ. 144 επ., καθώς και 520 § 1 ΚΠολΔ), αφού η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα την 13-6-2016 (βλ. υπ' αριθμ. ./13-6-2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αιγίου, ...) και η έφεση ασκήθηκε, στις 8-7-2016, όπως προκύπτει από την παρά πόδας του εφετήριου δικογράφου υπ' αριθ. ./8-7-2016 έκθεση κατάθεσης της Γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου, και, παραδεκτώς, εφ'όσον καταβλήθηκε από τον εκκαλούντα και το σχετικό παράβολο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν. 4335/2015 [ΦΕΚ Α' 87/ 23.7.2015] που εφαρμόζεται για τα κατατεθειμένα από την 1-1-2016 ένδικα μέσα και πριν την αντικατάσταση του με το άρθρο 35 § 2 του ν. 4446/2016 [ΦΕΚ Α' 240/22-12-2016] με έναρξη ισχύος από 23-1-2017. Επομένως, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην μείζονα σκέψη της παρούσας, εφ' όσον ο εκκαλών προβάλλει άρνηση της ουσιαστικής βασιμότητας της αγωγής και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή και ως βάσιμη κατ' ουσία και αφού εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτήν (έφεση), να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο (άρθρο 535 § 1 ΚΠολΔ) και να ερευνηθεί η ένδικη αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική της βασιμότητα.

Με την από 14-6-2012 (αριθ. εκθ. καταθ. ./ΤΜ/20-6-2012) αγωγή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, η ενάγουσα, και ήδη εφεσίβλητη, αφού εξέθεσε ότι ο εναγόμενος, και ήδη εκκαλών, με την ιδιότητα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της αναφερομένης στην αγωγή ανώνυμης εταιρίας, εξέδωσε στο Αίγιο για λογαριασμό της τελευταίας (εταιρίας) και σε διαταγή της ενάγουσας τις ειδικά αναφερόμενες στην αγωγή τέσσερις (4) επιταγές, συνολικού ποσού 22.495,53 ευρώ, οι οποίες δεν πληρώθηκαν λόγω ελλείψεως διαθέσιμων κεφαλαίων στο λογαριασμό της εκδότριας, όπως βεβαιώθηκε στο σώμα αυτών, από τις πληρώτριες τράπεζες, πράγμα που γνώριζε ο εναγόμενος κατά το χρόνο εκδόσεως τους, και ότι εξαιτίας της μη πληρωμής τους υπέστη η ίδια ζημία ισόποση με το συνολικό ποσό των παραπάνω επιταγών, και ηθική βλάβη, λόγω της τρώσεως της εμπορικής της πίστης στην αγορά, ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή και προσωπική του κράτηση, να της καταβάλει ως αποζημίωση το ποσό των 22.495,53 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της εμφάνισης μίας εκάστης επιταγής και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη το ποσό των 10.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.

Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αγωγή, η οποία, είναι επαρκώς ορισμένη και, εκ τούτου, παραδεκτή, είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 79 Ν. 5960/1933, 71, 297, 298, 299, 340, 345, 346, 914 επ., 932 ΑΚ, και στα άρθρα 176, 907, 908 παρ. 1 περ. δ' ΚΠολΔ, πλην των κάτωθι αιτημάτων που τυγχάνουν απορριπτέα ως μη νόμιμα, και δη της επιδίκασης τόκων από την επομένη ημέρα της εμφάνισης μίας εκάστης επιταγής, καθ' όσον δεν επικαλείται η ενάγουσα σχετική προς τούτο όχληση του εναγομένου, καθώς και του αιτήματος προσωπικής κράτησης του εναγομένου, διότι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1047 §1 εδ. α' ΚΠολΔ, προσωπική κράτηση ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης μπορεί να διαταχθεί και για απαιτήσεις από αδικοπραξία, ενώ κατά την § 2 εδ. β' του ίδιου άρθρου, όπως η διάταξη αυτή ίσχυε μετά την τροποποίηση της με το άρθρο 62 § 2 του ν. 3994/2011, δεν διατάσσεται προσωπική κράτηση για απαίτηση μικρότερη των 30.000 ευρώ, όπως εν προκειμένω, γενομένου δεκτού, του δευτέρου λόγου εφέσεως. Συνεπώς, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει η κρινόμενη αγωγή να εξετασθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν, δεδομένου ότι καταβλήθηκε από τον ενάγοντα το ανάλογο με το αίτημα της αγωγής τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες επ' αυτού επιβαρύνσεις (βλ. το υπ' αριθμ. ./4-12-2015 διπλότυπο είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Αιγίου, όπως ειδικώς αναφέρεται στην πρωτόδικη απόφαση).

Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 79 του Ν 5960/1933, 297, 298 και 914 ΑΚ συνάγεται ότι ο εκδότης επιταγής σε διαταγή, έστω και μεταχρονολογημένης, που γνωρίζει ότι δεν έχει διαθέσιμα κεφάλαια υπέρ του κομιστή στην πληρώτρια τράπεζα (και γι' αυτό τον λόγο δεν πληρώθηκε η επιταγή μέσα στη νόμιμη προθεσμία εμφάνισης της), ζημιώνει τον κομιστή με τον τρόπο αυτό, παρά το νόμο, δηλαδή κατά παράβαση της πρώτης των πιο πάνω διατάξεων, κατά την οποία η πράξη αυτή του εκδότη της επιταγής αποτελεί ποινικό αδίκημα. Επομένως, είναι υποχρεωμένος κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών σε αποζημίωση του κομιστή, αφού η διάταξη του άρθρου 79 του Ν 5960/1933 έχει θεσπιστεί για να προστατεύσει όχι μόνο το δημόσιο αλλά και το ατομικό συμφέρον του δικαιούχου της επιταγής (ΑΠ 1536/2000 ΕλλΔνη 42, 1305, ΑΠ 1262/1993 ΕλλΔνη 36, 157, ΕφΠειρ 822/2003 ΔΕΕ 2003, 1352 ΕφΠατρ 164/2002 ΔΕΕ 2003, 660, ΕφΑΘ 6286/2000 ΕλλΔνη 42, 202, ΕφΑΘ 10480/1999 ΕλλΔνη 41, 1393, ΕφΠειρ 665/1999 ΕλλΔνη 41, 493). Η αξίωση αυτή προς αποζημίωση κατά το άρθρο 914 ΑΚ συρρέει παράλληλα με την αξίωση από το νόμο περί επιταγών (άρθρο 40), διότι, όπως γίνεται δεκτό, επί συρροής αξιώσεων από συμβατική και αδικοπρακτική ευθύνη, οι οποίες τείνουν στον ίδιο σκοπό, δηλαδή στην ικανοποίηση της ίδιας παροχής, απόκειται στον δικαιούχο να ασκήσει οποιαδήποτε από αυτές προτιμά, με τον περιορισμό ότι η ικανοποίηση της μιας επιφέρει αντίστοιχη απόσβεση και της άλλης (ΕφΑΘ 6286/2000 ΕλλΔνη 42, 202, Εφθεσ 308/1998 ΔΕΕ 1998, 304). Περαιτέρω κατά το άρθρο 71 ΑΚ, το νομικό πρόσωπο ευθύνεται για τις πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που το αντιπροσωπεύουν, εφόσον η πράξη ή παράλειψη έγινε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων που τους είχαν ανατεθεί και δημιουργεί υποχρέωση προς αποζημίωση. Το υπαίτιο πρόσωπο ευθύνεται επιπλέον εις ολόκληρον. Έτσι, επί εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής στο όνομα του νομικού προσώπου, ο υπογράψας ως εκπρόσωπος του ευθύνεται και ο ίδιος από αδικοπραξία (ΕφΠειρ 822/2003 ό.π., ΕφΑΘ 4704/1998 ΕλλΔνη 39.1365, ΕφΠειρ 665/1999 ΕλλΔνη 41.491, Μάρκου, Δίκαιο επιταγής, εκδ. 1995 σελ. 311). Ως όργανο δε του νομικού προσώπου, μεταξύ των οποίων είναι και η ανώνυμη εταιρία νοούνται όχι μόνο τα πρόσωπα που διοικούν το νομικό πρόσωπο, αλλά και εκείνα των οποίων οι εξουσίες συναλλαγής με τρίτους προσδιορίζονται στο καταστατικό, τη συστατική πράξη και τον κανονισμό λειτουργίας του νομικού προσώπου ακόμη και όταν τα πρόσωπα αυτά δεν μετέχουν στη διοίκηση του τελευταίου (ΑΠ 1536/2000 ΕλλΔνη 42, 1305, ΑΠ 1615/1999 ΕλλΔνη 41, 429, ΕφΑΘ 6256/2000 ΕλλΔνη 42.202, ΕφΑΘ 4704/1999 δημ. «Νόμος»). Ειδικότερα, επί ανώνυμης εταιρίας, οι διοικούντες αυτήν (πρόεδρος, διευθύνων σύμβουλος ή άλλο μέρος του ΔΣ) δεν έχουν μεν προσωπική υποχρέωση για τα χρέη της εταιρίας, είναι, όμως, δυνατή η ευθύνη τους προσωπικά από αδικοπραξία κατά το άρθρο 914 ΑΚ. Δηλαδή η αρχή της μη ευθύνης των καταστατικών οργάνων ανώνυμης εταιρίας δεν ισχύει όταν υπάρχει πταίσμα αυτών από αδικοπραξία με βάση τις γενικές αρχές (άρθρο 914 ΑΚ), οπότε υπάρχει στην περίπτωση αυτή ευθύνη τους (ΕφΛαρ 101/2016 δημ. «Νόμος», ΕφΑθ 7018/1998 ΕλλΔνη 40, 1139, ΕφΑθ 4704/1998 ΕλλΔνη 39.1305, Πασσιά, Το Δίκαιο της ΑΕ, παρ. 548, 561, Λεβαντή, Το Δίκαιο των Εμπορικών Εταιριών, έκδ. 1994, σελ. 562).

Από την εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, και λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθώς επετράπη η απόδειξη με μάρτυρες (άρθρο 395 ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο και χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 § 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα, και ήδη εφεσίβλητη, εμπορεύεται είδη επαγγελματικού φωτισμού και ήχου, και διατηρεί προς το σκοπό αυτό καταστήματα εμπορίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με έδρα της εταιρίας επί της οδού ., Αθήνας, Αττικής. Στα πλαίσια της επαγγελματικής της αυτής δραστηριότητας η ενάγουσα διατηρούσε επαγγελματική συνεργασία με τον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα, υπό την ιδιότητα του ως προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ανώνυμης εταιρίας «... Α.Ε. ΗΧΗΤΙΚΑ -ΦΩΤΙΣΜΟΣ - KIN. ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ», που διατηρούσε κατάστημα με ηχητικά συστήματα φωτισμού κ.λπ., με έδρα τη δημοτική κοινότητα Ελίκης του Δήμου Αιγιαλείας. Στα πλαίσια δε της συνεργασίας αυτής η ενάγουσα, πώλησε και παρέδωσε στην παραπάνω εταιρία, με τα αντίστοιχα τιμολόγια δελτία - αποστολής διάφορες ποσότητες εμπορευμάτων, συνολικής αξίας 22.495,53 ευρώ. Το τίμημα των εμπορευμάτων αυτών πιστώθηκε και ο εναγόμενος, υπό την προαναφερθείσα ιδιότητα του, εξέδωσε στην πόλη του Αιγίου, υπογράφοντας ιδιοχείρως κάτωθι της εμπορικής επωνυμίας της παραπάνω εταιρίας, εις διαταγήν της ενάγουσας, τις παρακάτω τέσσερις (4) επιταγές, συνολικού ποσού 22.495,53 ευρώ, και δη: 1. Την υπ' αριθμ. ... επιταγή, ποσού 7.762,87 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 20-1-2009, πληρωτέα από την Τράπεζα Πειραιώς, σε χρέωση του υπ' αριθμ. ... λογαριασμού της εκδότριας παραπάνω ανώνυμης εταιρίας, την οποία όταν η ενάγουσα, ως νόμιμη κομίστρια, εμφάνισε προς πληρωμή, νόμιμα και εμπρόθεσμα την 27-1-2009, αυτή δεν πληρώθηκε λόγω έλλειψης διαθεσίμων κεφαλαίων, όπως τούτο βεβαιώθηκε στο σώμα της επιταγής από την πληρώτρια τράπεζα, 2. Την υπ' αριθμ. . επιταγή, ποσού 4.900 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 28-2-2009, πληρωτέα από την Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα, σε χρέωση του υπ' αριθμ. .. λογαριασμού της, ίδιας πιο πάνω εκδότριας ανώνυμης εταιρίας, την οποία ακολούθως η ενάγουσα μεταβίβασε δι' οπισθογραφήσεως στην «… ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ Δ Τ» και αυτή στη συνέχεια, στην εταιρία «MARFIN FACTORS & FORFAITERS Α.Ε.», η οποία την εξόφλησε συμψηφιστικώς στην τράπεζα «MARFIN ΕΓΝΑΤΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», την 5-3-2009. Πλην, όμως, όταν η τελευταία κομίστρια εμφάνισε την παραπάνω επιταγή, νόμιμα και εμπρόθεσμα προς πληρωμή, την 6-3-2009, αυτή δεν πληρώθηκε και σφραγίσθηκε λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων στο λογαριασμό της εκδότριας, όπως τούτο βεβαιώθηκε από την πληρώτρια τράπεζα στο σώμα της επιταγής, με αποτέλεσμα η ενάγουσα να καταβάλει στην τελευταία κομίστρια το πιο πάνω ποσό των 4.900 ευρώ, και να καταστεί εκ νέου κομίστρια αυτής, 3. Την υπ' αριθμ. ... επιταγή, ποσού 4.932,66 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 30-4-2009, πληρωτέα από την Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα, σε χρέωση του ίδιου παραπάνω λογαριασμού της προαναφερθείσας εκδότριας ανώνυμης εταιρίας, την οποία ακολούθως η ενάγουσα μεταβίβασε δι' οπισθογραφήσεως στην ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, η οποία στη συνέχεια την εμφάνισε νόμιμα και εμπρόθεσμα προς πληρωμή την 30-4-2009, αλλά αυτή δεν πληρώθηκε λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων, όπως τούτο βεβαιώθηκε από την πληρώτρια τράπεζα στο σώμα της επιταγής, με αποτέλεσμα η ενάγουσα να καταβάλει στην τελευταία κομίστρια το παραπάνω ποσό, των 4.932,66 ευρώ και να καταστεί εκ νέου κομίστρια της επιταγής και 4. Την υπ' αριθμ. ... επιταγή, ποσού 4.900 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 31-5-2009, πληρωτέα από την Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα, σε χρέωση του ίδιου παραπάνω λογαριασμού της προαναφερθείσας εκδότριας ανώνυμης εταιρίας, την οποία ακολούθως η ενάγουσα οπισθογράφησε στην «EFG EUROBANK ERGASIAS Α.Ε.», και η οποία εξοφλήθηκε συμψηφιστικώς την 3-6-2009. Πλην, όμως, όταν η τελευταία κομίστρια εμφάνισε την πιο πάνω επιταγή, νόμιμα και εμπρόθεσμα προς πληρωμή, την 4-6-2009, αυτή δεν πληρώθηκε λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων, όπως τούτο βεβαιώθηκε από την πληρώτρια τράπεζα στο σώμα της επιταγής, με αποτέλεσμα η ενάγουσα να καταβάλει στην τελευταία κομίστρια το παραπάνω ποσό των 4.900 ευρώ και να καταστεί εκ νέου κομίστρια αυτής. Ο εναγόμενος, υπό την προαναφερθείσα ιδιότητα του, γνώριζε ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα κεφάλαια στους παραπάνω λογαριασμούς της εκδότριας των επιταγών αυτών ανώνυμης εταιρίας στις πληρώτριες τράπεζες και παρά ταύτα προέβη, υπό την αυτή ιδιότητα του, στην έκδοση των παραπάνω επιταγών. Λόγω δε της κακής οικονομικής κατάστασης της εταιρίας, την οποία ο εναγόμενος γνώριζε, εκ της ιδιότητας του ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος αυτής, η παραπάνω ανώνυμη εταιρία, κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης, με ορισθείσα ημέρα παύσης πληρωμών την 31η-12-2011, με την 10/2013 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αιγίου (εκούσιας δικαιοδοσίας). Έτσι, η ενάγουσα, εξαιτίας της παραπάνω αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του εναγομένου, υπέστη περιουσιακή ζημία, ίση με το άθροισμα των ποσών των τεσσάρων πιο πάνω επιταγών. Όπως, περαιτέρω, αποδείχθηκε, από τα προσκομισθέντα από τον εκκαλούντα έγγραφα, η συνεργασία μεταξύ της παραπάνω εταιρίας και της ενάγουσας, είχε αρχίσει από το έτος 2002 και για το λόγο αυτό τηρείτο από την ενάγουσα «καρτέλα πελάτη», στην οποία αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα τιμολόγια πώλησης και το σύνολο των επιταγών και συναλλαγματικών που ανταλλάσσονταν μεταξύ τους, στα πλαίσια της εμπορικής αυτής συνεργασίας. Από την επισκόπηση, όμως, αυτής (καρτέλας πελάτη), ουδόλως αποδεικνύεται αληθής ο ισχυρισμός του εκκαλούντος, ότι έχει εξοφληθεί μέρος του παραπάνω ποσού των επιταγών, από ευρώ 7.534,76, με την επιστροφή, από μέρους της ανώνυμης εταιρίας ... Α.Ε., στην εφεσίβλητη εμπορευμάτων, αντίστοιχης αξίας, όπως αυτά αναγράφονται στα προσκομιζόμενα δελτία αποστολής με αριθμ. ..., που εξέδωσε η εφεσίβλητη, για τα οποία εμπορεύματα η τελευταία εξέδωσε το ./25-9-2009 πιστωτικό τιμολόγιο. Και τούτο διότι, αν το παραπάνω ήταν αληθές, ρητά θα αναγραφόταν στη σχετική καρτέλα που προσκόμισε ο εκκαλών, ότι ο εν λόγω συμψηφισμός αφορά σε μέρος του ποσού των επίδικων επιταγών. Αντιθέτως, από την προσκομιζόμενη παραπάνω καρτέλα πελάτη, προκύπτει ότι οι καταβολές της ανώνυμης εταιρίας «... ΑΕ ΗΧΗΤΙΚΑ - ΦΩΤΙΣΜΟΣ - KIN. ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ», καταλογίζονταν στο σύνολο της οφειλής της προς την ενάγουσα, με αντίστοιχη πίστωση ισόποσου της καταβολής ποσού σε παλαιότερες οφειλές της και ποτέ σε συγκεκριμένη οφειλή της προαναφερθείσας εταιρίας. Να σημειωθεί εξάλλου, ότι το όποιο υπόλοιπο προκύπτει από την προσκομισθείσα από τον εκκαλούντα καρτέλα πελάτη, για το χρονικό διάστημα από 1-1-2009 έως 25-9-2009, και δη το ποσό με το αρνητικό πρόθεμα των 3.707,88 ευρώ, δεν τυγχάνει πραγματικό αλλά λογιστικό, δεδομένου ότι στην εν λόγω καρτέλα τα ποσά των επιδίκων πιο πάνω, υπό στοιχεία 1 και 4 της παρούσας, επιταγών από ευρώ 7.762,87 και 4.900, αντίστοιχα, καταλογίζονται στον πίνακα των πιστώσεων, ενώ στην πορεία της συνεργασίας των διαδίκων μερών αποδείχθηκε ότι αυτές δεν εξοφλήθηκαν. Το ποσό δε των 7.534,76 ευρώ, που ισχυρίζεται ο εκκαλών ότι συμψηφίσθηκε με μέρος της οφειλής από τις παραπάνω επιταγές, υπολείπεται του συνόλου των προαναφερθέντων (υπό στοιχεία 1 και 4 της παρούσας) επιταγών από ευρώ 12.662,87, που εμφαίνονται στην παραπάνω καρτέλα. Ως εκ τούτου, τυγχάνει απορριπτέος ο πρώτος λόγος εφέσεως. Το προσκομισθέν, εξάλλου, από τον εκκαλούντα έγγραφο που αφορά ανάλυση υπολοίπου στο οποίο εμφαίνεται ως οφειλόμενο ποσό από τις επίδικες επιταγές αυτό των 15.020,27 ευρώ, έχει συνταχθεί από το τμήμα λογιστηρίου της εναγομένης εταιρίας και είναι άνευ ημεροχρονολογίας και υπογραφής. Περαιτέρω, συνεπεία της παραπάνω παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς του εναγομένου, και ήδη εκκαλούντος, η ενάγουσα, και ήδη εφεσίβλητη, υπέστη ηθική βλάβη. Λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών τέλεσης αυτής, της βλάβης που υπέστη η φήμη της, της μείωσης της εμπορικής και επαγγελματικής της πίστης και της οικονομικής κατάστασης των διαδίκων μερών πρέπει να της επιδικασθεί ως αποζημίωση το ποσόν των πεντακοσίων (500) ευρώ που κατά την κρίση του Δικαστηρίου είναι εύλογο, δεκτού γενομένου εν μέρει ως και κατ' ουσίαν βάσιμου του σχετικού αγωγικού κονδυλίου.

Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ' ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 22.995,53 ευρώ (22.495,53 + 500), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Περαιτέρω, αφού η κρινόμενη έφεση του εκκαλούντος εναγομένου έγινε δεκτή και εξαφανίστηκε η εκκαλούμενη απόφαση, υπήρξε «νίκη» του καταθέσαντος το παράβολο εκκαλούντος με την έννοια του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν. 4335/2015 [ΦΕΚ Α'87/23.7.2015] και εφαρμόζεται για τα κατατεθειμένα από την 1-1-2016 ένδικα μέσα, χωρίς να ενδιαφέρει η επί της ουσίας κρίση του παρόντος (δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου) επί της αγωγής (ΑΠ 532/2016 δημ. «Νόμος»: εάν το ένδικο μέσο γίνει δεκτό και εξαφανισθεί εν όλω ή εν μέρει η απόφαση, ο διάδικος που άσκησε το εν λόγω μέσο θεωρείται, για την τύχη του κατατεθέντος παραβόλου, νικήσας, δικαιούμενος εντεύθεν της επιστροφής του, ανεξαρτήτως αν η τελική κρίση του δικαστηρίου επί της ουσίας της υπόθεσης είναι ή όχι ευνοϊκότερη γι' αυτόν). Πρέπει, επομένως, να εφαρμοστεί το άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ και να διαταχθεί η επιστροφή στον εκκαλούντα του σχετικού παραβόλου έφεσης. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας και των δύο βαθών δικαιοδοσίας πρέπει, κατόπιν υποβολής του σχετικού, νόμιμου αιτήματος της (άρθρο 191 § 2 ΚΠολΔ), να επιβληθούν εν μέρει σε βάρος του εναγομένου, λόγω της μερικής ήττας του και της αντίστοιχης μερικής νίκης αυτού στην παρούσα δίκη, κατανεμημένα μεταξύ τους ανάλογα με την έκταση της νίκης και ήττας καθενός, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της απόφασης (άρθρα 178 § 1, 183 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και κατ' ουσίαν την από 7-7-2016 (αριθ. εκθ. καταθ. ./8-7-2016)έφεση.

Εξαφανίζει την εκκαλουμένη υπ' αριθ. 11/2016 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου (τακτική διαδικασία).

Κρατεί και δικάζει την από 14-6-2012 (αριθ. εκθ. καταθ. ./20-6-2012) αγωγή.

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει τον εναγόμενο, υπό τη ιδιότητα του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ήδη πτωχευμένης ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «... Α.Ε. ΗΧΗΤΙΚΑ - ΦΩΤΙΣΜΟΣ - KIN. ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ» και το διακριτικό τίτλο «A Α.Ε.», που εδρεύει στη δημοτική κοινότητα Ελίκης της δημοτικής ενότητας Διακοπτού του Δήμου Αιγιαλείας και εκπροσωπείται νόμιμα, να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ είκοσι δύο χιλιάδων εννιακοσίων ενενήντα πέντε και πενήντα τριών λεπτών (22.995,53), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.

Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου έφεσης.

Καταδικάζει τον εναγόμενο-εκκαλούντα στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας-εφεσίβλητης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Πάτρα σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση, στις 22 Νοεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Ανδρονίκη Αθανασιάδη Αφροδίτη Γεωργίου