ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΕφΠατρών 148/2019

Σύμβαση μίσθωσης δωματίων - Πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού - Επιδότηση - Αδικαιολόγητος πλουτισμός -.

Αδικαιολόγητος πλουτισμός του εναγόμενου ασφαλιστικού οργανισμού που επήλθε από τη μη καταβολή στην ενάγουσα επιχείρηση επιδοτήσεως συγκεκριμένου ποσού (ωφέλεια) λόγω αχρεώστητης παροχής από σύμβαση που δεν καταρτίστηκε. Η ενάγουσα δεν είχε γνώση του αχρεώστητου και συνεπώς πρόθεση δωρεάς κατά τον χρόνο εκπλήρωσης της παροχής της και πίστευε ότι προέβαινε στην εκπλήρωση της παροχής της έναντι της υποχρεώσεώς της που υπείχε από σύμβαση μίσθωσης δωματίων στο πλαίσιο προγράμματος κοινωνικού τουρισμού που θεωρούσε καλόπιστα ότι είχε καταρτιστεί. Δεκτή η αγωγή αδικαιολόγητου πλουτισμού.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αριθμός 148/2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αποτελούμενο από τον Δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, Εφέτη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο Εφετών και τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 21.2.2019 για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:

Της καλούσας - εφεσίβλητης : Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία ... ΑΞΤΕ, με έδρα την πόλη της Ζακύνθου, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε δια δήλωσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος Παύλος Συνετός.

Του καλουμένου - εκκαλούντος : ΝΠΔΔ με την επωνυμία Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων, που εδρεύει στη Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την δικαστική πληρεξούσια του ΝΣΚ Αναστασία Παπαθανασοπούλου.

Η καλούσα εφεσίβλητη άσκησε την από 6.6.2013 αγωγή της προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου.

Το Δικαστήριο εκδίκασε αυτήν και με την με αριθμό 112/2014 οριστική του απόφαση την έκανε εν μέρει δεκτή κατ' ουσία.

Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε το εκκαλούν με την με αρ. κατ. ./2016 έφεση του προς το Δικαστήριο τούτο, οι οποία με την υπ' αρ. 227/2016 απόφαση του Δικαστηρίου απορρίφθηκε ως απαράδεκτη. Η εν λόγω απόφαση με την με αρ. 775/2018 απόφαση του Αρείου Πάγου αναιρέθηκε, κατόπιν ασκηθείσας αναίρεσης από το εκκαλούν και παραπέμφθηκε η υπόθεση προς περαιτέρω συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου. Ήδη με την με αρ. ./2018 κλήση της η εφεσίβλητη επισπεύδει τη συζήτηση της ως άνω έφεση, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.

Οι πληρεξούσιοι νομικοί παραστάτες των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα, με την με αρ. ./2018 κλήση, φέρεται προς συζήτηση η υπό κρίση έφεση μετά την έκδοση της με αρ. 775/2018 απόφασης του Αρείου Πάγου, που αναίρεσε την με αρ. 227/2018 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, που είχε απορρίψει αυτήν ως απαράδεκτη και την παραπομπή της υπόθεσης για περαιτέρω συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου.

Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ' αρ. 112/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου, που δίκασε κατά την διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως, γι' αυτό και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της.

Με την υπό κρίση αγωγή της η εφεσίβλητη ενάγουσα, ιδιοκτήτρια επιχείρησης ξενοδοχείου στη Ζάκυνθο, ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος ασφαλιστικός οργανισμός, με τον οποίο είχε συνάψει σύμβαση μίσθωσης δωματίων στα πλαίσια του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού, να της καταβάλει το χρηματικό ποσό των 10.780 ευρώ, ως επιδότηση για τις αναφερόμενες στην αγωγή διανυκτερεύσεις στο ξενοδοχείο της, που πραγματοποίησαν ασφαλισμένοι της δικαιούχοι του ως άνω προγράμματος, επικουρικά δε, αν ήθελε κριθεί ότι δεν καταρτίστηκε η ως άνω σύμβαση μίσθωσης, να υποχρεωθεί να της καταβάλει το ως άνω χρηματικό ποσό με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του απέρριψε την αγωγή ως προς την κύρια βάση της και έκανε δεκτή αυτήν ως προς την επικουρική της βάση περί αδικαιολογήτου πλουτισμού. Εναντίον αυτής της απόφασης παραπονείται το εκκαλούν για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, επειδή το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κακώς δέχθηκε ότι υφίσταται αδικαιολόγητος πλουτισμός από παροχή για αιτία που δεν επακολούθησε και ότι η ενάγουσα δεν γνώριζε ότι δεν είχε καταρτιστεί μεταξύ τους σύμβαση μίσθωσης και πίστευε καλόπιστα ότι αυτή είχε ολοκληρωθεί και ότι περιλαμβανόταν μεταξύ των συμβεβλημένων επιχειρήσεων στα πλαίσια του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την απόρριψη της αγωγής.

Ενόψει του ως άνω μοναδικού λόγου έφεσης αντικείμενο προς κρίση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου αποτελεί το, αν η ενάγουσα εφεσίβλητη γνώριζε ή όχι την μη κατάρτιση με το εναγόμενο εκκαλούν της σύμβασης μίσθωσης των δωματίων της επιχείρησης στα πλαίσια του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού και συνεπώς αν υφίσταται αδικαιολόγητος πλουτισμός της εκκαλούσας από την περιουσία της εφεσίβλητης. Επομένως οι κρίσεις του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου α) περί μη κατάρτισης της ως άνω σύμβασης μίσθωσης με το εναγόμενο και β) περί του αριθμού των διανυκτερεύσεων που έγιναν από τους ασφαλισμένους του εκκαλούντος και του συνολικού χρηματικού ποσού των 10.780 ευρώ, ως επιδότηση για αυτές, αν είχε εγκύρως καταρτισθεί σύμβαση, στα πλαίσια του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού, δεν προσβάλλονται και δεν τίθενται προς κρίση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, θεωρούνται ότι έγιναν αποδεκτές από τους διαδίκους. Περαιτέρω, από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Η ενάγουσα διατηρεί στην πόλη της Ζακύνθου ξενοδοχείο δύο αστέρων με την επωνυμία «. HOTEL» και από το έτος 1999 συμμετέχει στα προγράμματα επιδοτούμενου κοινωνικού τουρισμού της Αγροτικής Εστίας, όπως αυτά καθορίζονται κατ' έτος με σχετική απόφαση του αρμόδιου υπουργού και της διαχειριστικής επιτροπής του Λογαριασμού Αγροτικής Εστίας (Λ.Α.Ε.) τα οποία παρέχουν στους κατόχους δελτίων κοινωνικού τουρισμού του ΟΓΑ τη δυνατότητα να πραγματοποιούν διακοπές [προκαθορισμένης διάρκειας] σε όλη την επικράτεια σε συμβεβλημένα κάθε φορά με τον οργανισμό τουριστικά καταλύματα όλων των τύπων. Ειδικότερα για το έτος 2011, κατόπιν της με αριθμό 30026/488/16.12.2010 (ΦΕΚ 1986/Β/23.12.2010) απόφασης του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης σε συνδυασμό με την με αριθμό 1/Θ1/10.01.2011 απόφαση της διαχειριστικής επιτροπής του Λ.Α.Ε., έγινε πρόταση προς τους επιχειρηματίες τουριστικών καταλυμάτων που επιθυμούν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Ο ενδιαφερόμενος επιχειρηματίας όφειλε μέχρι την 28.02.2011 να υποβάλει έντυπη Αίτηση-Υπεύθυνη Δήλωση Συμμετοχής στο πρόγραμμα, την οποία μπορούσε να αποστείλει στον εναγόμενο και μέσω τηλεομοιοτυπίας στον αριθμό 210-., με τον τρόπο δε αυτό αποδεχόταν την πρόταση του τελευταίου και αμάχητα όλους τους όρους αυτής. Η σύμβαση τελικά καταρτιζόταν, σύμφωνα με σχετικό ειδικό όρο που περιέλαβε το εναγόμενο στην πρόταση που απεύθυνε στους ενδιαφερομένους, από την έγγραφη επιβεβαίωση του, μετά τη λήψη της αίτησης - υπεύθυνης δήλωσης, ότι έχουν περιληφθεί στον κατάλογο των συμβεβλημένων με αυτόν καταλυμάτων. Στις 18.02.2011 η ενάγουσα απέστειλε στον εναγόμενο, μέσω τηλεομοιοτυπίας στον αριθμό που της είχε γνωστοποιηθεί, την με όμοια ημερομηνία αίτηση -υπεύθυνη δήλωση συμμετοχής πλην όμως έγγραφη επιβεβαίωση του εναγομένου για τη συμμετοχή της ενάγουσας στο πρόγραμμα δεν επακολούθησε και η τελευταία δεν συμπεριλήφθηκε στον ηλεκτρονικό κατάλογο των συμβεβλημένων καταλυμάτων που αφορά στο επίδικο έτος. Η ενάγουσα, ωστόσο, θεωρώντας ότι είχε περιληφθεί στο κατάλογο συμβεβλημένων επιχειρηματιών, παρά το ότι δεν είχε λάβει έγγραφη επιβεβαίωση, όπως δεν είχε λάβει και στα προηγούμενα έτη που συμμετείχε στο πρόγραμμα, εκτέλεσε την παροχής της με την εκμίσθωση κατά χρήση των δωματίων σε δικαιούχους του εναγομένου, οι οποίοι πραγματοποίησαν 539 διανυκτερεύσεις, για τις οποίες δικαιούταν επιδότησης από το εναγόμενο 10.780 ευρώ. Το ποσό αυτό αποτελεί ωφέλεια, ήτοι πλουτισμός που επήλθε στον τελευταίο από την περιουσία της ενάγουσας, χωρίς νόμιμη αιτία, και ειδικότερα λόγω αχρεώστητης παροχής από σύμβαση που δεν καταρτίστηκε και γι' αυτό υποχρεούται να αποδώσει στην ενάγουσα το ποσό, στο οποίο αποτιμάται η παροχή της. Μετά ταύτα αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα δεν είχε γνώση του αχρεώστητου και συνεπώς πρόθεση δωρεάς κατά το χρόνο εκπλήρωσης της παροχής της και πίστευε ότι προέβαινε στην εκπλήρωση της παροχής της έναντι της υποχρέωσης της που απέρρεε από την σύμβαση, που θεωρούσε ότι είχε καταρτιστεί. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω έπρεπε η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή κατά την βάση του αδικαιολογήτου πλουτισμού και να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των 10.780 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Τα ίδια που δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έστω και με διαφορετική αιτιολογία, ότι δηλαδή επρόκειτο για αδικαιολόγητο πλουτισμό από παροχή για αιτία που δεν επακολούθησε, δεν έσφαλε κατ' αποτέλεσμα. Τα αντίθετα υποστηριζόμενα από το εκκαλούν κρίνονται αβάσιμα και απορριπτέα, γι' αυτό και πρέπει να αντικατασταθεί η ως άνω εσφαλμένη αιτιολογία της εκκαλουμένης με την ορθή, ότι δηλαδή επρόκειτο για αδικαιολόγητο πλουτισμό του εναγομένου από την περιουσία της ενάγουσα από παροχή αχρεώστητη και να απορριφθεί η έφεση. Τέλος το εκκαλούν πρέπει να καταδικαστεί στη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Απορρίπτει την έφεση.

Καταδικάζει το εκκαλούν στη δικαστική δαπάνη αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας της εφεσίβλητης, που καθορίζει σε 300 ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στην Πάτρα στις 18 Μαρτίου 2019.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ