ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ « ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ »

ΜονΕφΠατρών 32/2022

Κατάταξη δανειστών - Διαχρονικό δίκαιο -.

Τα καθιερούμενα προνόμια κατάταξης κρίνονται όχι σύμφωνα με τον νόμο που ισχύει κατά τον χρόνο της γένεσης του δικαιώματος ή της έναρξης της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά σύμφωνα με αυτόν που ισχύει κατά τον χρόνο της κατάταξης. Οι τροποποιήσεις που επήλθαν με τον ν 4335/2015 στο δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης δεν έχουν εφαρμογή σε διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Για την κατάταξη των πιστωτών λαμβάνεται υπόψη το δίκαιο που ίσχυε κατά τον χρόνο επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΑΠΟΦΑΣΗ 32/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Κωνσταντίνο ΑΛΕΞΙΟΥ, Εφέτη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο Εφετών Πατρών και από την Γραμματέα Αναστασία Χρυσικού.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 2η Δεκεμβρίου 2021 για να δικάσει την με αριθμό καταθέσεως ./2019 έφεση κατά της με αριθμ. 52/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας, μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ που εκπροσωπείται από τον Διοικητή της ΑΑΔΕ, που εδρεύει στην Αθήνα και παρέστη δια δηλώσεως της πληρεξουσίου του δικηγόρου Αναστασίας Παπαθανασοπούλου (ΝΣΚ).

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1. Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία "ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΑ", που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, ΑΦΜ ., που δεν παρέστη στο Δικαστήριο, 2. ΝΠΔΔ με την επωνυμία ΈφΚΑ" που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Περιφερειακό Διευθυντή του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών Πατρών, ΑΦΜ . και παρέστη δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Θεοφάνη Μπογόρδου και 3. Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "ΑΛΦΑ ΛΗΖΙΝΓΚ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ, που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, ΑΦΜ ., και παρέστη δια της πληρεξουσίου της δικηγόρου Παναγιώτας Πολίτη.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα κατατεθέντα από αυτούς δικόγραφα,

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι νόμοι που ρυθμίζουν τη συνδρομή των δανειστών στη διαδικασία της κατάταξης δεν αφορούν κυρίως τα ίδια τα δικαιώματα αλλά κανονίζουν τον τρόπο της ενάσκησης τους επί της ομάδας περιουσίας που υπάρχει σε ορισμένο χρόνο. Επομένως και τα καθιερούμενα από τους νόμους αυτούς προνόμια κρίνονται όχι σύμφωνα με το νόμο που ισχύει κατά το χρόνο της γένεσης του δικαιώματος ή της έναρξης της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά σύμφωνα με αυτόν που ισχύει κατά το χρόνο της κατάταξης, αφού η λόγω του προνομίου προτίμηση δεν αποτελεί στοιχείο της απαίτησης, αλλά αφορά τη σχέση των απαιτήσεων μεταξύ τους, λόγω της συνδρομής περισσοτέρων δανειστών. Το, αντίθετο δεν συνάγεται από τη διάταξη του άρθρου 50 παρ. 1 ΕισΝΚΠολΔ που ορίζει, ότι οι σχετικές με την αναγκαστική εκτέλεση διατάξεις του ΚΠολΔ εφαρμόζονται στις εκτελέσεις που αρχίζουν από την εισαγωγή του και ότι η αναγκαστική εκτέλεση θεωρείται ότι άρχισε από την επίδοση της επιταγής, γιατί η διάταξη αυτή δεν εισάγει γενικό κανόνα διαχρονικού δικαίου για όλες τις πράξεις της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά ρυθμίζει ειδικώς την εφαρμογή του ΚΠολΔ σε θέματα αναγκαστικής εκτέλεσης εν σχέσει προς το προγενέστερο αυτού δικονομικό δίκαιο (Ολ ΑΠ 21/1994, ΑΠ 1056/2020, ΑΠ 1441/2017, ΑΠ 1404/2007, ΑΠ 1340/2004). Εξάλλου, με τη διάταξη του άρθρου ένατου παρ. 3 του ν. 4335/2015 «Μεταβατικές και άλλες διατάξεις» ορίζεται ότι οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση εφαρμόζονται όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά την 1.1.2016. Περαιτέρω, με τη διάταξη του άρθρου 43 του ν. 4715/2020 «Ρυθμίσεις για τη διασφάλιση της πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας κ.λπ.», το οποίο φέρει τον τίτλο «Ερμηνευτική διάταξη ως προς το χρόνο εφαρμογής των νόμων 4335/2015 και 4336/2015 σε εκκρεμείς διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης και ήδη κηρυχθείσες πτωχεύσεις» ορίζεται στο εδ. α' αυτού ότι κατά την αληθή τούς έννοια οι διατάξεις του άρθρου ογδόου του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 (δηλαδή οι τροποποιήσεις που επέφερε ο νόμος αυτός στο δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης) δεν έχουν εφαρμογή σε διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη και σε πτωχεύσεις που είχαν ήδη κηρυχθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παραπάνω νόμου, στο δε εδ. β' ότι για την κατάταξη των πιστωτών στην παραπάνω πρώτη περίπτωση λαμβάνεται υπόψη το δίκαιο που ίσχυε κατά τον χρόνο επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση και της υποβολής της αίτησης για την κήρυξη της πτώχευσης. Σύμφωνα με την ως άνω διάταξη του άρθρου 43 του ν. 4715/2020, που είναι γνήσια ερμηνευτική και ως εκ τούτου έχει αναδρομική δύναμη, το προϊσχύσαν δίκαιο θα εφαρμόζεται σε όλα τα ζητήματα αναγκαστικής εκτέλεσης, περιλαμβανομένου και του ζητήματος της κατάταξης των δανειστών στο σχετικό πίνακα, όταν η επιταγή με βάση την οποία άρχισε η εκτέλεση, είχε επιδοθεί πριν την 1.1.2016. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι η ως άνω σαφής βούληση του νομοθέτη αναφέρεται μόνο στο πιο πάνω συγκεκριμένο ζήτημα και δεν αναιρεί τα πιο πάνω γενικώς ισχύοντα για τα προνόμια, ενόψει της απόλυτης ειδικότητας της σχετικής ρύθμισης. Περαιτέρω, ως επιταγή νοείται εκείνη που επιστηρίζει την περαιτέρω κύρια εκτελεστική διαδικασία, η οποία αρχίζει με την επιβολή κατάσχεσης επί χρηματικών απαιτήσεων, όχι δε τυχόν προηγούμενες επιταγές, κατόπιν των οποίων δεν επακολούθησε κατάσχεση εντός έτους ή και άλλες περαιτέρω πράξεις της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των δικονομικών τους συνεπειών (άρθρ. 926 παρ. 2 ΚΠολΔ), ή, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, εκείνες από τις οποίες εγκύρως παραιτήθηκε ο επισπεύδων (ad hoc ΑΠ 1151/2021, www. sakkoulas on line.gr)

Η κρινόμενη έφεση κατά της με αριθμ. 52/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία, έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και θα πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την νομική και ουσιαστική βασιμότητα του μοναδικού της λόγου, που ανάγεται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου. Επισημαίνονται ότι: α. Ότι η έφεση ορθά δεν απευθύνθηκε στην απλή ομόδικο κατά την πρωτοβάθμια δίκη, ., δηλονότι αυτή ως μη καταταγείσα δανείστρια δεν ωφελείται ή βλάπτεται από την τελεσίδικη κρίση επί της ανακοπής, β. Ότι η συζήτηση θα χωρήσει σαν να ήταν παρούσα και η πρώτη εφεσίβλητη, της οποία μολονότι ο νόμιμος εκπρόσωπος κλήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα για να παραστεί κατά τη συζήτηση της υπόθεσης από την επισπεύδουσα τρίτη εφεσίβλητη, εντούτοις δεν εμφανίσθηκε. Ειδικότερα με το μοναδικό λόγο της ανακοπής του το εκκαλούν Δημόσιο προσβάλει τον με αριθμ. ./21.11.2018 πίνακα κατάταξης της συμβολαιογράφου Αργοστολίου ., ζητώντας τη μεταρρύθμιση, του, ισχυριζόμενο ότι η υπάλληλος του πλειστηριασμού εσφαλμένα κατέταξε τους καθ' ων με βάση τα άρθρα 975-977 ΚΠολΔ όπως τροποποιήθηκαν με τον ν. 4335/2015, ενώ έπρεπε να κατατάξει τους αναγγελθέντες δανειστές με βάση τα ανωτέρω άρθρα υπό το προϊσχύσαν όμως του ν. 4335/2015. περιεχόμενο τους, εφόσον η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση έγινε πριν από την 1.1.2016. Ειδικότερα, ισχυρίζονται ότι η διαδικασία της επίδικης αναγκαστικής εκτέλεσης ξεκίνησε την 31η/7/2014, όταν η επισπεύδουσα επέδωσε την πρώτη επιταγή προς εκτέλεση κάτωθι αντιγράφου εξ απογράφου του εκτελεστού τίτλου που ήταν η με αριθμ. ..2014 Διαταγή Πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με τη με αριθμ. 52/2019 οριστική απόφαση του έκρινε μη νόμιμο το λόγο της ανακοπής δεδομένου ότι για την εξακρίβωση του εφαρμοστέου δικαίου των προνομίων, κρίσιμος δεν είναι ο χρόνος επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση, ο οποίος καθορίζει το εφαρμοστέο πλέγμα διατάξεων για τις διαδικαστικές πράξεις έως την περάτωση της εκτελεστικής διαδικασίας, αλλά ο χρόνος σύνταξης του πίνακα κατάταξης. Συνεπώς, η κατάταξη των δανειστών δεν διέπεται από την διαχρονικού δικαίου διάταξη του άρθρου 1 άρθρου ένατου παρ. 3 του ν. 4335/2015, αφού η κατάταξη των δανειστών με βάση τα προνόμια που τους προσπορίζει ο νόμος δεν αποτελεί στοιχείο της απαίτησης, για την οποία έγινε η αναγκαστική εκτέλεση, αλλά συνιστά μια δικονομικού χαρακτήρα εγγύηση της ικανοποίησης των απαιτήσεων, όταν οι τελευταίες συρρέουν και συγκρούονται με άλλες απαιτήσεις που διεκδικούν ικανοποίηση από το επιτευχθέν πλειστηριασμό. Κατά της απόρριψης αυτής παραπονείται το ανακόπτον και ήδη εκκαλούν με την έφεση του ζητώντας με το μοναδικό ως άνω λόγο έφεσης (και ανακοπής) τη νομική και ουσιαστική παραδοχή του σχετικού του λόγου.

Από την εκτίμηση των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται τα παριστάμενα διάδικα μέρη δεν παρίσταται ως βάσιμος ο μοναδικός λόγος έφεσης που ταυτίζεται κατά περιεχόμενο με το μοναδικό λόγο της υπό κρίση ανακοπής. Σύμφωνα δε με όσα εκτέθηκαν παραπάνω, στην παρούσα περίπτωση η επιταγή προς εκτέλεση που επιστηρίζει την περαιτέρω κύρια εκτελεστική διαδικασία, με τη σύνταξη και του ένδικου με αριθμ. ./21.11.2018 πίνακα κατάταξης της συμβολαιογράφου Αργοστολίου ., είναι αυτή (επιταγή) που επιδόθηκε κατά την επισκόπηση του ως άνω πίνακα στις 23.2.2018, δεδομένου ότι δεν αναφέρεται οιαδήποτε επιταγή που να έχει συνταχθεί πριν από την 31η.7.2017. Επομένως, κρίσιμη επίδοση επιταγής προς εκτέλεση στη συγκεκριμένη περίπτωση για το ζήτημα της ισχύος των διατάξεων των άρθρων 975 επ. και 1007 ΚΠολΔ και γενικότερα του διαχρονικού δικαίου των προνομίων ως προς τον ένδικο πίνακα κατάταξης, είναι αυτή που έγινε στις 23,2,2018 και οδήγησε στην επίτευξη του πλειστηριασμού και στη σύνταξη του προσβαλλόμενου πίνακα κατάταξης δανειστών.

Με βάση δε τα παραπάνω και εφόσον η κρίσιμη επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση στην παρούσα περίπτωση έγινε μετά την 1.1.2016, παρά την ισχύ της ως άνω διάταξης του άρθρου 43 του ν. 4715/2020, η οποία είναι γνήσια ερμηνευτική με αναδρομική δύναμη και ως προς το ζήτημα της κατάταξης των δανειστών, δεν είναι δυνατό να τύχουν εφαρμογής κατά τη σύνταξη του ένδικου πίνακα κατάταξης (13018/2018) οι πιο πάνω διατάξεις, όπως ίσχυαν πριν την αντικατάσταση τους με το άρθρο όγδοο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω σχετική μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης. Ορθά λοιπόν το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του απέρριψε ως νόμω αβάσιμο τον μοναδικό λόγο της ανακοπής και κατ' αποτέλεσμα την ανακοπή συνολικά. Επομένως σε πλήρη αρμονία με τις ανωτέρω παραδοχές πρέπει και ο μοναδικός λόγος της έφεσης να απορριφθεί ως αβάσιμος, όπως και η έφεση στο σύνολο της και το εκκαλούν θα πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα των δεύτερου και τρίτης των εφεσίβλητων, οι οποίοι είχαν χωριστή νομική υπεράσπιση, στα όρια όμως του άρθρου 22 παρ. 1 του ν. 3693/1957, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, ενώ δεν θα πρέπει να οριστούν ούτε δικαστικά έξοδα υπέρ της πρώτης εφεσίβλητης που λόγω της ερημοδικίας της δεν υποβλήθηκε σε δικαστικές δαπάνες, ούτε παράβολο ανακοπής ερημοδικίας καθόοσν δεν προβλέπεται στην προκείμενη διαδικασία το οιονεί αυτό ένδικο μέσο κατά της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της πρώτης εφεσίβλητης και με παρόντες τους λοιπούς διαδίκους.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση κατ' ουσίαν.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος μειωμένα τα δικαστικά έξοδα των δεύτερου και τρίτης των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των 475,00 ΕΥΡΩ για την τρίτη εφεσίβλητη (επισπεύδουσα τη συζήτηση) και στο ποσό των 250,00 ΕΥΡΩ για τον δεύτερο εφεσίβλητο.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Πάτρα στις 20 Ιανουαρίου 2022.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ