ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΕφΠατρών 172/2020

Αυτοκινητικό ατύχημα - Αποκλειστική υπαιτιότητα οδηγού - Μοτοσικλετιστής που δεν έφερε κράνος - Ένσταση συνυπαιτιότητας - Χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης - Δικαστική δαπάνη υπέρ ή κατά ΟΤΑ -.

Θανάσιμος τραυματισμός μοτοσικλετιστή σε τροχαίο ατύχημα που επήλθε από αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου, ιδιοκτησίας ΟΤΑ. Μοτοσικλετιστής που δεν έφερε προστατευτικό κράνος. Κρίθηκε ότι η παράλειψη αυτή του θανόντος δεν συνδεόταν αιτιωδώς με το επελθόν ζημιογόνο αποτέλεσμα, τον θανάσιμο τραυματισμό του. Απόρριψη ένστασης συνυπαιτιότητας. Επιδίκαση εύλογων ποσών χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης. Στοιχεία που συνυπολογίζει το δικαστήριο. Αρχή της αναλογικότητας. Ευχέρεια του δικαστηρίου να επιδικάσει υπέρ και κατά των Δήμων δικαστικής δαπάνης μειωμένης έως το μισό της προβλεπόμενης στον Κώδικα Δικηγόρων. Δεν αποκλείεται η εφαρμογή των διατάξεων του ΚΠολΔ. Εναπόκειται τη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου αφενός εάν θα μειώσει το ποσό της δικαστικής δαπάνης που επιβάλλει σε βάρος ΟΤΑ και αφετέρου μέχρι ποίου ποσού θα είναι αυτή η μείωση.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 172/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Ιωάννα Ζάσκα, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο Εφετών και την Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριο του, την 9η Ιανουαρίου 2020, για να δικάσει τις ακόλουθες υποθέσεις:

Α' ΕΦΕΣΗ:

ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ... και 5) ..., απάντων κατοίκων Πατρών, οι οποίοι παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Μιχαήλ Δημητρακόπουλου (Δ.Σ. Αθηνών), με δήλωση.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Του Ν.Π.Δ.Δ.- Ο.Τ.Α. με των επωνυμία «Δήμος Πατρέων», που εδρεύει στην Πάτρα και εκπροσωπείται νόμιμα και 2) Της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ Α.Ε.Γ.Α.», που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη και εκπροσωπείται νόμιμα, εκ των οποίων ο μεν πρώτος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Κωνσταντίνος Παπαδοπούλου (Δ.Σ. Πατρών), η δε δεύτερη παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Λεωνίδα Νησίδη (Δ.Σ. Πατρών), με δήλωση.

Β' ΕΦΕΣΗ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: 1) Του Ν.Π.Δ.Δ.-Ο.Τ.Α. με την επωνυμία «Δήμος Πατρέων, που εδρεύει στην Πάτρα και εκπροσωπείται νόμιμα, ο οποίος παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Κωνσταντίνος Παπαδοπούλου (Δ.Σ. Πατρών).

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) .. και 5) ... απάντων κατοίκων Πατρών, οι οποίοι παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Μιχαήλ Δημητρακόπουλου (Δ.Σ. Αθηνών), με δήλωση.

Γ' ΕΦΕΣΗ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ Α.Ε.Γ.Α.Ζ», που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Λεωνίδα Νησίδη (Δ.Σ. Πατρών), με δήλωση.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ... και 5) ..., απάντων κατοίκων Πατρών, οι οποίοι παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Μιχαήλ Δημητρακόπουλου (Δ.Σ. Αθηνών), με δήλωση.

Οι εκκαλούντες της υπό στοιχείο Α' έφεσης και εφεσίβλητοι των υπό στοιχεία Β' και Γ εφέσεων άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, κατά των εφεσίβλητων στην υπό στοιχείο Α' έφεση και εκκαλούντων στις υπό στοιχεία Β' και Γ εφέσεις, την από 22-5-2017 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./26-5-2017 αγωγή τους, επί της οποίας εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η με αριθμό 751/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (ειδικής διαδικασίας περιουσιακών διαφορών), η οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή.

Την ανωτέρω απόφαση προσβάλλουν : α) οι ενάγοντες, οι οποίοι κατέθεσαν ενώπιον του γραμματέα του ως άνω Πρωτοδικείου την από 23-10-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./25-10-2019 έφεση τους, η οποία απευθύνεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (αριθμός κατάθεσης ./18-11-2019) και η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, με επιμέλεια των εκκαλούντων, για την δικάσιμο που αναφέρεται ανωτέρω και γράφτηκε στο πινάκιο, β) ο πρώτος εναγόμενος, ο οποίος κατέθεσε ενώπιον του γραμματέα του ως άνω Πρωτοδικείου την από 6-11-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./6-11-2019 έφεση του, η οποία απευθύνεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (αριθμός κατάθεσης ./18-11-2019) και η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, με επιμέλεια των εφεσίβλητων, για την δικάσιμο που αναφέρεται ανωτέρω και γράφτηκε στο πινάκιο και γ) η δεύτερη εναγομένη, η οποία κατέθεσε ενώπιον του γραμματέα του ως άνω Πρωτοδικείου την από 11-11-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./11-11-2019 έφεση του, η οποία απευθύνεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (αριθμός κατάθεσης ./18-11-2019) και η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, με επιμέλεια των εφεσίβλητων, για την δικάσιμο που αναφέρεται ανωτέρω και γράφτηκε στο πινάκιο.

ΚΑΤΑ τη συζήτηση των ανωτέρω υποθέσεων, οι οποίες εκφωνήθηκαν με τη σειρά τους από το οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα εισάγονται προς συζήτηση. Α) από 23-10-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./25-10-2019 έφεση, Β) η από 6-11-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./6-11-2019 έφεση και Γ) από 11-11-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./11-11-2019 έφεση, κατά της με αριθμό 751/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, οι οποίες πρέπει, κατ' άρθρ. 246 ΚΠολΔ, να συνεκδικασθούν λόγω της μεταξύ τους συνάφειας και επιπροσθέτως διότι με τον τρόπο αυτόν διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης.

Οι κρινόμενες εφέσεις κατά της με αριθμό 751/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (ειδικής διαδικασίας περιουσιακών διαφορών), έχουν ασκηθεί νομότυπα (με την καταβολή του προβλεπόμενου από το άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ παραβόλου), καθώς επίσης για την υπό στοιχείο Β' έφεση προσκομίζεται και η με αριθμό ../1-11-2019 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Πατρέων, με την οποία εγκρίθηκε το ασκηθέν ένδικο μέσο, ενώ δεν απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου του άρθρου 495 παρ.3, αφού ο εκκαλών Δήμος Πατρέων δεν υποχρεούται στην καταβολή του. Περαιτέρω οι κρινόμενες εφέσεις ασκήθηκαν εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 παρ.1, 496, 498, 511, 513 παρ.1, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ.2 του ΚΠολΔ και ειδικότερα, οι υπο στοιχεία Α', Β' και Γ' εφέσεις κατατέθηκαν στη γραμματεία του ως άνω πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου κατά τις ημερομηνίες 25-10-2019, 6-11-2019 και 11-11-2019 αντιστοίχως, η δε εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα της υπό στοιχείο Β' έφεσης Δήμο Πατρέων, την 5-10-2019 (βλ. την με αριθμό .../7-10-2019 έκθεση επίδοσης, της δικαστικής επιμελήτριας Πατρών ...) και στην εκκαλούσα της υπό στοιχείο Γ' έφεσης ασφαλιστική εταιρεία, την 11-10-2019 (βλ. την με αριθμό ../11-10-2019 έκθεση επίδοσης, της δικαστικής επιμελήτριας Πατρών ...), περαιτέρω δε, συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις του παραδεκτού της άσκησης αυτών. Επομένως οι κρινόμενες εφέσεις πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκαν οι εκκαλούμενες αποφάσεις (άρθρ. 533 ΚΠολΔ).

Με την από 22-5-2017 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./26-5-2017 αγωγή τους κατά των εναγομένων και ήδη εφεσίβλητων στην υπό στοιχείο Α' έφεση και εκκαλούντων στις υπό στοιχεία Β' και Γ' εφέσεις, οι ενάγοντες και ήδη εκκαλούντες στην Α' έφεση και εφεσίβλητοι, στις υπό στοιχεία Β' και Γ' εφέσεις, ισχυρίσθηκαν ότι συνέβη τροχαίο αυτοκινητικό ατύχημα, κάτω από τις περιγραφόμενες στην αγωγή συνθήκες, εξαιτίας αποκλειστικής υπαιτιότητας του ..., προστηθέντος από τον πρώτο εναγόμενο οδηγού του με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΙ-.. Ι.Χ.Φ. αυτοκινήτου, της ιδιοκτησίας του πρώτου εναγομένου ΟΤΑ, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων ζημίες στην δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, συνεπεία δε του ατυχήματος τραυματίσθηκε θανάσιμα ο ..., ο οποίος υπήρξε υιός του πρώτου και της δεύτερης των εναγόντων, αδελφός του τρίτου και της τέταρτης και εγγονός του πέμπτου εξ αυτών. Με βάση το ιστορικό αυτό, οι ενάγοντες, όπως παραδεκτά περιόρισαν το αίτημα της αγωγής τους, από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, με δήλωση του πληρεξουσίου τους δικηγόρου στο ακροατήριο, που καταχωρήθηκε στα οικεία πρακτικά κατά την έναρξη της συζήτησης καθώς και με τις νομότυπα κατατεθειμένες προτάσεις τους ζήτησαν να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον έκαστος υποχρεούνται να καταβάλουν, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης : α) σε καθένα των πρώτου, δεύτερης, τρίτου και τέταρτης των εναγόντων, το ποσό των 200.000 ευρώ και β) στον πέμπτο ενάγοντα, το ποσό των 100.000 ευρώ, επιφυλασσόμενοι οι ενάγοντες για το επιπλέον ποσό των 44 ευρώ, το οποίο θα αιτηθούν ως πολιτικώς ενάγοντες στην ποινική δίκη, όλα δε τα ανωτέρω κονδύλια με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην δικαστική τους δαπάνη.

Επί της αγωγής αυτής, συζητήσεως γενομένης αντιμωλία των διαδίκων, εκδόθηκε η εκκαλουμένη με αριθμό 751/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, με την οποία το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει ως κατ' ουσίαν βάσιμη την αγωγή και αναγνώρισε την υποχρέωση των εναγομένων, να καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος : α) σε καθένα των πρώτου και δεύτερης των εναγόντων, το ποσό των 100.000 ευρώ, β) σε καθένα των τρίτου και τέταρτης των εναγόντων, το ποσό των 60.000 ευρώ και γ) στον πέμπτο ενάγοντα, το ποσό των 20.000 ευρώ, όλα δε τα κονδύλια με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και επέβαλε στους εναγομένους την δικαστική δαπάνη των εναγόντων ύψους 7.650 ευρώ. Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονούνται τόσο οι ενάγοντες όσο και οι εναγόμενοι με τις κρινόμενες εφέσεις τους, για τους λόγους που διαλαμβάνονται στα δικόγραφα των εφέσεων τους και οι οποίοι ανάγονται, ειδικότερα, σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν οι μεν ενάγοντες, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση και να γίνει καθ' ολοκληρΐαν δεκτή η αγωγή τους, οι δε εναγόμενοι, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη και απορριφθεί στο σύνολο της η αγωγή.

Από την επανεκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίσθηκαν ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και ειδικότερα από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των εναγόντων, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη 751/2019 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, καθώς και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και αυτά της ποινικής δικογραφίας, που σχηματίστηκε στα πλαίσια της διενεργηθείσας από την αρμόδια αστυνομική αρχή προανάκρισης (ΑΠ 283/2003, ΑΠ 1286/2003, ΧρΙΔ 2004. 245, ΑΠ 1428/2000, Δ/νη 2001. 678, ΑΠ 11/2020 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πατρών Δ/νη 33.814, ΕφΘεσσ 347/2000, Αρμ. 2001,1187), χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σ' αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται προς σχηματισμό της δικανικής κρίσης (ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004,723), καθώς και από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ.3, 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠολΔ), σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 15-6-2016 και περί ώρα 11.00, ο εφοδιασμένος με την απαιτούμενη εκ του νόμου σχετική άδεια ικανότητας οδήγησης ... οδηγούσε την με αριθμό κυκλοφορίας ΑΥΖ-...δίκυκλη μοτοσυκλέτα, εργοστασίου κατασκευής ΥΑΜΑΧΑ, τύπου Τ110, 110 κυβικών εκατοστών, ερυθρού χρώματος, ιδιοκτησίας της εργοδότριας εταιρείας αυτού με την επωνυμία «... & ΣΙΑ Ε.Ε.» και έβαινε επί της οδού Αυστραλίας στην Πάτρα, με κατεύθυνση από οδό Κανελλοπούλου προς οδό Ιλισσού. Στην ίδια οδό και με αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με αυτή της μοτοσυκλέτας, ήτοι με κατεύθυνση από την οδό Ιλισσού προς οδό Κανελλοπούλου εκινείτο το με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΙ-. Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής MAZDA, χρώματος ερυθρού, με έτος πρώτης κυκλοφορίας 2009, ιδιοκτησίας του πρώτου εναγομένου ΟΤΑ, ο οποίος είχε προστήσει στην οδήγηση του τον ... και το οποίο ήταν ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων ζημίες στην δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία. Η ανωτέρω οδός Αυστραλίας είναι άσφαλτος, διπλής κατεύθυνσης, ευθεία, με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, με πλάτος οδοστρώματος 6,50 μέτρα και πλάτος λωρίδας κυκλοφορίας 3,25 μέτρα και διασταυρώνεται με την οδό ..., διπλής κατεύθυνσης , ευθεία με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, με πλάτος οδοστρώματος 5,70 μέτρα. Κατά τον χρόνο που τα ως άνω δύο οχήματα εκινούντο αντίθετα επί της οδού Αυστραλίας, η κατάσταση ημέρα με ηλιοφάνεια και χωρίς περιορισμό ορατότητας. Ο ως άνω προστηθείς ... οδηγούσε το αυτοκίνητο του πρώτου εναγομένου, ενεργώντας στα πλαίσια της υπηρεσίας του και εκινείτο επί της ανωτέρω οδού Αυστραλίας με πρόθεση να κατευθυνθεί αριστερά προς την οδό .... Όταν ο τελευταίος έφθασε με το αυτοκίνητο του στην διασταύρωση της οδού Αυστραλίας με την οδό ..., προτιθέμενος να εισέλθει στην κάθετη οδό ..., χωρίς προηγουμένως να ειδοποιήσει με την χρήση του αριστερού δείκτη κατεύθυνσης του αυτοκινήτου του τους λοιπούς χρήστες της οδού, συνέχισε την πορεία του, έστριψε απότομα αριστερά και, υπερβαίνοντας με το εμπρόσθιο μέρος του αυτοκινήτου του την κατά μήκος νοητή διαχωριστική γραμμή των δύο λωρίδων κυκλοφορίας της οδού Αυστραλίας, εισήλθε διαγώνια και εξ ολοκλήρου στο αντίθετο, σε σχέση με το δικό του, ρεύμα κυκλοφορίας της οδού Αυστραλίας, όπου κατ' εκείνη τη χρονική στιγμή εκινείτο κανονικά η μοτοσυκλέτα οδηγούμενη από τον .... Ο τελευταίος-οδηγός της δίκυκλης μοτοσυκλέτας, ο οποίος οδηγούσε, κινούμενος αντιθέτως προς το αυτοκίνητο, κανονικά στη λωρίδα κυκλοφορίας του, με ταχύτητα μη υπερβαίνουσα το ανερχόμενο σε 50 χιλιομ./ώρα ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας εντός της κατοικημένης περιοχής (άρθρ.20 παρ.1 ΚΟΚ), αντελήφθη ξαφνικά και σε μικρή απόσταση την προπεριγραφόμενη στροφή του οδηγού του αυτοκινήτου και δεν πρόλαβε να χρησιμοποιήσει το σύστημα πέδησης της μοτοσυκλέτας, ούτε να επιχειρήσει οποιοδήποτε αποφευκτικό ελιγμό, όταν το αυτοκίνητο του πρώτου εναγομένου εισήλθε αιφνίδια στο ρεύμα κυκλοφορίας της μοτοσυκλέτας και παρεμβλήθηκε διαγώνια στην πορεία της εντός του ρεύματος κυκλοφορίας της. Αποτέλεσμα της ανωτέρω παράνομης οδηγικής συμπεριφοράς του οδηγού του αυτοκίνητου ήταν να ανακοπεί η πορεία της μοτοσυκλέτας, ο οδηγός της οδού ήταν ξηρά, η κυκλοφορία των οχημάτων και πεζών αραιή, ήταν της μοτοσυκλέτας ... να απωλέσει τον έλεγχο αυτής και να προσκρούσει με το εμπρόσθιο μέρος της μοτοσυκλέτας, επί του εμπρόσθιου τμήματος του αυτοκινήτου. Από την σύγκρουση αυτή η μοτοσυκλέτα ανετράπη επί του οδοστρώματος της οδού Αυστραλίας και κατέληξε μπροστά στο αυτοκίνητο, σε απόσταση 0.5 περίπου μέτρου από το προαναφερθέν σημείο σύγκρουσης εντός του ιδίου ρεύματος κυκλοφορίας όπου εκινείτο, ενώ ο οδηγός της μοτοσυκλέτας εκτινάχθηκε και κατέπεσε στο οδόστρωμα, με αποτέλεσμα να υποστεί βαριές σωματικές βλάβες στον αυχένα, εκ των οποίων ως μόνης ενεργού αιτίας επήλθε ο θάνατος του. Οι προπεριγραφόμενες συνθήκες του ατυχήματος αποδεικνύονται μετά βεβαιότητας και από τις σαφείς και αξιόπιστες προανακριτικές καταθέσεις των μαρτύρων ..., εκ των οποίων ο μεν πρώτος αναφέρει: «...κατευθυνόμουν με το ποδήλατο μου επί της Αυστραλίας ... στη συμβολή με την ... αντικρύζω το αγροτικό αυτοκίνητο του Δήμου Πατρέων με την πρόσοψη του αυτοκινήτου στην αριστερή λωρίδα να κοιτάζει την Νέα Εθνική Οδό. Ειχε μπεί στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας... βρέθηκα στον τόπο του ατυχήματος μετά το πέρας περίπου 5 λεπτά, το ασθενοφόρο προσήλθε μετά από 15 λεπτά...» και ο δεύτερος εξ αυτών αναφέρει: «...καθόμουν στο μπαλκόνι μου και παρακολουθούσα την κίνηση... ’κουσα ένα μηχανάκι να διέρχεται με πορεία από την οδό Αυστραλίας προς το Ρίο με μία νορμάλ ταχύτητα Χάνοντας την ορατότητα από το μηχανάκι και πλησιάζοντας αυτό την οδό ..., χωρίς κανένα φρενάρισμα ακούω την φωνή του δικυκλιστή "εεε..", δυνατά και το χτύπημα. Αμέσως κατέβηκα κάτω και βλέπω τον δικυκλιστή αναίσθητο στο ρεύμα κυκλοφορίας του και την τελική θέση των δύο εμπλεκομένων οχημάτων, στο ρεύμα πορείας του δικυκλιστή...» Από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι ο οδηγός της μοτοσυκλέτας εκινείτο με υπερβολική για τις κυκλοφοριακές συνθήκες της περιοχής ταχύτητα γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την τελική θέση στην οποία βρέθηκε η μοτοσυκλέτα μετά την σύγκρουση, όπως προκύπτει από την από 15-6-2016 έκθεση αυτοψίας και το πρόχειρο σχεδιάγραμμα του Τμήματος Τροχαίας Πατρών. Εν όψει των ανωτέρω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών, το ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα (αμέλεια) του οδηγού-προστηθέντος από τον πρώτο εναγόμενο Δήμο Πατρέων ..., ο οποίος οδηγούσε το αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του πρώτου εναγομένου και ο οποίος δεν επέδειξε στην συγκεκριμένη περίπτωση, την, κατ' αντικειμενική κρίση, επιμέλεια και προσοχή, την οποία κάθε μέσος συνετός όφειλε και μπορούσε να καταβάλει, κάτω από τις ίδιες περιστάσεις, την οποία (επιμέλεια και προσοχή) αν επιδείκνυε, θα μπορούσε να αποφύγει το ένδικο ατύχημα. Ειδικότερα η αμέλεια του οδηγού του αυτοκινήτου συνίσταται στο ότι αυτός, κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 12 παρ.1, 19 παρ.1, 2, και 3 , 21 παρ.1 και 2, 23 παρ.2 και 26 παρ.1 και 5 του Ν.2696/99, οδηγούσε χωρίς σύνεση και χωρίς να έχει διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, ούτε είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματος, για να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελέσει τους απαιτούμενους χειρισμούς, καθόσον, μολονότι πλησίαζε σε διασταύρωση και είχε πρόθεση να στρίψει αριστερά για να εισέλθει σε κάθετη οδό, δεν ενεργοποίησε έγκαιρα τον αριστερό δείκτη κατεύθυνσης του οχήματος του, ώστε να προειδοποιήσει τους χρήστες της οδού, ακολούθως δε όταν έφθασε στη διασταύρωση της οδού Αυστραλίας με την οδό ..., δεν διέκοψε την πορεία του οχήματος του, ώστε να ακινητοποιήσει αυτό εντός του ρεύματος κυκλοφορίας του και να ελέγξει την κίνηση των οχημάτων στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι δύναται να εκτελέσει με ασφάλεια την αριστερή στροφή του, χωρίς κίνδυνο ή παρακώλυση των ετέρων χρηστών της οδού, κινούμενων στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, λαμβάνοντας υπόψη την εκάστοτε θέση, την κατεύθυνση και την ταχύτητα τους και έπειτα, κινούμενος προοδευτικά και έγκαιρα προς την κατά μήκος νοητή διαχωριστική γραμμή των δύο ρευμάτων κυκλοφορίας της οδού Αυστραλίας, αφού παραχωρήσει προτεραιότητα στα κινούμενα εντός του αντιθέτου ρεύματα κυκλοφορίας οχήματα, να επιχειρήσει την αριστερή στροφή του με σχετική ασφάλεια. Αντιθέτως ο προστηθείς υπό του πρώτου εναγομένου οδηγός του αυτοκινήτου κινήθηκε προς τα αριστερά και έστριψε απροειδοποίητα και αιφνίδια, προκειμένου να εισέλθει στην οδό ..., χωρίς να ελέγξει την κίνηση των λοιπών οχημάτων στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και χωρίς να καταστήσει έγκαιρα γνωστή την πρόθεση του, χρησιμοποιώντας τον δείκτη κατεύθυνσης, με αποτέλεσμα να επιπέσει με σφοδρότητα στην κανονικά κινούμενη μοτοσυκλέτα. Στην πρόκληση της επίδικης σύγκρουσης δεν συνετέλεσε οποιαδήποτε υπαίτια συμπεριφορά του οδηγού της μοτοσυκλέτας, ο οποίος εκινείτο κανονικά στη λωρίδα κυκλοφορίας της κατεύθυνσης που ακολουθούσε, με ταχύτητα που δεν υπερέβαινε το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο των 50 χιλιομ./ώρα, ενώ η αντικανονική, αιφνίδια και απρόβλεπτη κίνηση του οδηγού του αυτοκινήτου στη διασταύρωση δεν του παρείχε τα τοπικά και χρονικά περιθώρια τροχοπέδησης και κατέστησε αδύνατο εκ μέρους του κάθε άλλο αποφευκτικό ελιγμό. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί η προταθείσα από την δεύτερη εναγομένη ένσταση συνυπαιτιότητας, την οποία η τελευταία επαναφέρει με τον δεύτερο λόγο της υπό στοιχείο Γ' έφεσης της. Μετά ταύτα, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφαση του, δέχθηκε ως αποδειχθέντα όλα τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά και στην συνέχεια απέρριψε, ως αβάσιμη κατ' ουσίαν, την πρωτοδίκως προβληθείσα από την δεύτερη εναγομένη ένσταση συνυπαιτιότητας του ιδίου του θανόντος στην πρόκληση του ατυχήματος, με την ίδια αιτιολογία, ορθώς έκρινε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και την εφαρμογή του νόμου. Ως εκ τούτου πρέπει να απορριφθούν, ως κατ' ουσίαν αβάσιμοι : α) ο σχετικός πρώτος λόγος της υπό στοιχείο Β' έφεσης και β) οι σχετικοί πρώτος και δεύτερος λόγοι της υπό στοιχείο Γ' έφεσης. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι κατά την επίδικη σύγκρουση, τραυματίσθηκε θανάσιμα ο οδηγός της μοτοσυκλέτας ..., ο οποίος υπέστη κακώσεις στον αυχένα και δη εξάρθρημα κατά τη διάρθρωση μεταξύ δευτέρου και τρίτου αυχενικού σπονδύλου, καθώς και εκδορά διαμέτρου 7 εκ. περίπου, κατά τη δεξιά άνω μετωπιαία χώρα, θλαστικό τραύμα διαστάσεων 3X4 εκ. περίπου άνωθεν του έξω πέρατος της δεξιάς οφρύος, εκδορά διαστάσεων 7X4 εκ. περίπου κατά τη δεξιά έξω κογχική και ζυγωματική χώρα, διάσπαρτες εκδορές και μικροεκδορές κατά τις χώρες των άνω και κάτω άκρων και εκδορά διαμέτρου 5 εκ. περίπου κατά τη δεξιά έξω καρπική χώρα, μετά συστοίχου εξαρθρήματος κατά τον καρπό και διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, στο Π.Γ. Νοσοκομείο Ρίου Πατρών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του. Μετά από παραγγελία του Τμήματος Τροχαίας Πατρών διενεργήθηκε νεκροψία-νεκροτομή, από τα ευρήματα της οποίας προέκυψε, ότι ο θάνατος του ... επήλθε συνεπεία των κακώσεων του αυχένος (βλ. την με αριθμό πρωτ. ./17-10-2016 ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας νεκροτομής του ιατροδικαστή ...). Επίσης αποδείχθηκε ότι κατά την επίδικη σύγκρουση ο οδηγός της μοτοσυκλέτας ... δεν φορούσε το προστατευτικό της κεφαλής κράνος (βλ. την από 15-6-2016 έκθεση αυτοψίας του Τμήματος Τροχαίας Πατρών), απορριπτόμενου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού των εναγόντων, τον οποίο επαναφέρουν με τον δεύτερο λόγο της υπό στοιχείο Α' έφεσης.

Ωστόσο όμως η παράλειψη αυτή του θανόντος δεν συνδέεται αιτιωδώς με το επελθόν ζημιογόνο αποτέλεσμα, ήτοι τον θανάσιμο τραυματισμό του στον αυχένα, ο οποίος σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, θα είχε προκληθεί, ακόμη και εάν ο ανωτέρω οδηγός, φορούσε το κράνος ασφαλείας, αφού η χρήση του κράνους θα προστάτευε μόνο την κεφαλή του και όχι τον αυχένα του, από τις κακώσεις του οποίου, ως μόνης ενεργού αιτίας επήλθε ο θάνατος του. Επομένως, πρέπει: α) να απορριφθεί ως κατ' ουσίαν αβάσιμη, η πρωτοδίκως προβαλλόμενη ένσταση της δεύτερης εναγομένης περί συντρέχουσας αμέλειας του θανόντος στην έκταση του τραυματισμού του και την επέλευση του θανάτου του, την οποία η δεύτερη εναγομένη επαναφέρει με τον τέταρτο λόγο της υπό στοιχείο Γ' έφεσης και β) να απορριφθεί ως κατ' ουσίαν αβάσιμος ο δεύτερος λόγος της υπό στοιχείο Α' έφεσης των εναγόντων. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι κατά τον χρόνο του θανάτου του, ο ..., γεννηθείς το έτος 1991, ήταν 25 ετών, νέος, υγιής και αρτιμελής, φοιτούσε στο Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής του Πολυτεχνείου Πατρών και κατοικούσε μαζί με την οικογένεια του, ήτοι τους πρώτο και δεύτερη των εναγόντων, οι οποίοι τυγχάνουν πατέρας και μητέρα αυτού και τους τρίτο και τέταρτη των εναγόντων, οι οποίοι τυγχάνουν αμφιθαλείς αδελφοί του, στην επί της οδού ... κατοικία τους στην Πάτρα, με τους οποίους διατηρούσε στενούς συναισθηματικούς δεσμούς αγάπης και στοργής, ενώ διατηρούσε και άριστες σχέσεις με τον πέμπτο των εναγόντων, ο οποίος τυγχάνει παππούς από τη μητρική γραμμή του θανόντος. Εξαιτίας του απροσδόκητου θανάτου του υιού, αδελφού και εγγονού τους, οι ενάγοντες βίωσαν ψυχικό πόνο και θλίψη, υπέστησαν ψυχική οδύνη και δικαιούνται εύλογη χρηματική ικανοποίηση, η οποία κατά την κρίση του Δικαστηρίου, ανέρχεται : α) για καθένα των πρώτου και δεύτερης των εναγόντων, στο ποσό των 100.000 ευρώ, β) για καθένα των τρίτου και τέταρτης των εναγόντων, στο ποσό των 60.000 ευρώ και γ) για τον πέμπτο ενάγοντα, στο ποσό των 20.000 ευρώ. Τα εν λόγω ποσά κρίνονται εύλογα, λαμβανομένων υπόψη των κατά νόμο στοιχείων και συγκεκριμένα των συνθηκών τέλεσης του ατυχήματος, του βαθμού του αποκλειστικού πταίσματος του προστηθέντος οδηγού του αυτοκινήτου, την έλλειψη οποιασδήποτε συνυπαιτιότητας του θανόντος στην πρόκληση του ατυχήματος, του στενού εξ αίματος συγγενικού αλλά και συναισθηματικού δεσμού των εναγόντων με τον θανόντα, της ηλικίας του θανόντος (25 ετών), των αρνητικών επιπτώσεων που επέφερε στον ψυχικό τους κόσμο ο θάνατος του και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων. Τυχόν μεγαλύτερα ποσά και δη τα αιτούμενα από τους ενάγοντες ποσά, θα αποτελούσαν ακραία εκτίμηση και θα κατέληγε σε οικονομική εξουθένωση των εναγομένων με αντίστοιχο υπέρμετρο πλουτισμό των εναγόντων και σε παραβίαση ως εκ τούτου της συνταγματικώς κατοχυρωμένης δικαιϊκής αρχής της αναλογικότητας, που εξειδικεύεται στο ζήτημα του προσδιορισμού του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως, με τα κριτήρια που λαμβάνει υπόψη του το Δικαστήριο για τον καθορισμό του ευλόγου ποσού (ΟλΑΠ 10/2017, ΑΠ 327/2017, δημοσιευμένες στην ΝΟΜΟΣ), απορριπτόμενου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού, αφενός εκ μέρους των εναγόντων για επιδίκαση των αιτουμένων με την αγωγή τους μεγαλύτερων ποσών χρηματικής ικανοποίησης, τον οποίο επαναφέρουν με τον πρώτο λόγο της υπό στοιχείο Α' έφεσης και αφετέρου εκ μέρους των εναγομένων για επιδίκαση μικρότερων ποσών χρηματικής ικανοποίησης των εναγόμενων, τον οποίο επαναφέρουν ο μεν πρώτος εναγόμενος με τον δεύτερο της υπό στοιχ. Β' έφεσης, η δε δεύτερη εναγομένη με τον τρίτο λόγο της υπό στοιχ. Γ' έφεσης. Κατ' ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση του, με τις ίδιες αιτιολογίες οδηγήθηκε στην αυτή κρίση και δέχθηκε την αγωγή ως βάσιμη κατ' ουσίαν, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και ορθώς εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ως εκ τούτου να απορριφθούν ως κατ' ουσίαν αβάσιμοι, οι σχετικοί περί του αντιθέτου λόγοι των συνεκδικαζομένων εφέσεων. Περαιτέρω, σχετικά με τον τρίτο (τελευταίο) λόγο της υπό στοιχείο Β' έφεσης και τον πέμπτο (τελευταίο) λόγο της υπό στοιχείο Γ' έφεσης, με τους οποίους οι εκκαλούντες-εναγόμενοι ισχυρίζονται, ότι η επιβληθείσα σε βάρος τους δικαστική δαπάνη από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο είναι μη νόμιμη και υπερβολική, ο λόγος αυτός παραδεκτά προβάλλεται, αφού προσβάλλεται συγχρόνως και η ουσία της υπόθεσης, πλην όμως τυγχάνει αόριστος και ως εκ τούτου απορριπτέος, διότι δεν αναφέρεται στο δικόγραφο της έφεσης, για το ορισμένο του σχετικού λόγου, το αποδιδόμενο στην πληττόμενη απόφαση νομικό σφάλμα ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων περί δικαστικής δαπάνης και δη ποιος νομικός κανόνας παραβιάστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο, συνεπεία της οποίας (παραβιάσεως) καθίσταται η επιδικασθείσα σε βάρος των εκκαλούντων δικαστική δαπάνη μη νόμιμη και υπερβολική, εάν τυχόν ο καθορισμός του ποσού για δικαστικά έξοδα οφείλεται σε μη νόμιμο υπολογισμό, ή σε κάποια άλλη αιτία, ώστε να είναι δυνατό να ελεγχθεί η παραβίαση ή μη των σχετικών διατάξεων και να αποκλεισθεί η περίπτωση του λογιστικού σφάλματος (ΕφΑΘ 3808/2014, ΕφΠειρ 24/2016, ΕφΠατρ 160/2019, ΕφΠατρ 32/2019 δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ - Β.Βαθρακοκοίλη, Η έφεση έκδ.2015, σελ.305.). Περαιτέρω δε ο πρώτος εναγόμενος με τον ως άνω τρίτο (τελευταίο) λόγο της υπό στοιχείο Β' έφεσής του, επικουρικά ισχυρίζεται ότι η επιβληθείσα σε βάρος του δικαστική δαπάνη από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο είναι μη νόμιμη και υπερβολική, διότι δεν ορίσθηκε στο 50% των κατωτάτων ορίων που επιδικάζονται από τον Κώδικα Δικηγόρων, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 281 παρ.2 του Ν. 3463/2006. Ωστόσο όμως ο λόγος αυτός κρίνεται μη νόμιμος και ως εκ τούτου απορριπτέος. Και τούτο διότι: Η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 281 παρ.2 του Ν. 3463/2006 αναφέρεται σε οποιαδήποτε δίκη με διάδικο ΟΤΑ και παρέχει στο Δικαστήριο τη δυνατότητα, κατά τον καθορισμό των αναγκαίων για τη διεξαγωγή της δίκης δικαστικών και εξώδικων εξόδων (άρθρ. 189 ΚΠολΔ), που επιδικάζονται εις βάρος ή υπέρ του ΟΤΑ, λόγω της ήττας ή νίκης αυτού αντιστοίχως (176 ΚΠολΔ), να περιορίσει, κατ' αυτεπάγγελτη ενέργεια, τα έξοδα αυτά έως το 50% των κατωτάτων ορίων του Κώδικα περί Δικηγόρων. Από τα ανωτέρω συνάγεται, ότι η ειδική αυτή ρύθμιση είναι δυνητική για το Δικαστήριο, σε σχέση όχι μόνο με την αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου, αλλά για την όλη δικαστική δαπάνη. Έτσι, παρέχεται η δυνατότητα στο Δικαστήριο, η οποία είναι αμφιμερής, επιδίκασης υπέρ και κατά των Δήμων, μειωμένης έως το μισό της δικαστικής δαπάνης, βάσει των διατάξεων του Κώδικα περί Δικηγόρων, ενώ εξάλλου, η καταψήφιση στη δικαστική δαπάνη του διαδίκου που νικήθηκε δεν έχει ανάγκη ειδικής αιτιολογίας και είναι συνέπεια της αρχής της ήττας (άρθρο 176 ΚΠολΔ) (ΑΠ 1112/2017, ΑΠ 1684/2012, ΕφΑΘ 561/2017, ΕφΑΘ 5290/2015 δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ). Επομένως, στην προκείμενη περίπτωση το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο επέβαλε και σε βάρος του πρώτου εναγομένου-ΟΤΑ, ένα μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων, λόγω της κατά ένα μέρος νίκης και ήττας αυτών, κατ' άρθρα 178 παρ.1 και 191 παρ.2 και όχι μειωμένη κατ' άρθρ 281 παρ.2 του Ν. 3463/2006, δεν έσφαλε κατά την εφαρμογή του νόμου, καθόσον η τελευταία αυτή ειδική διάταξη (281 παρ.2) ουδόλως αποκλείει την εφαρμογή των γενικών διατάξεων 176, 178 και 183 ΚΠολΔ, ενώ εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, αφενός εάν θα μειώσει το ποσό της δικαστικής δαπάνης που επιβάλλει σε βάρος Ο.Τ.Α., αφετέρου μέχρι ποίου ποσοστού θα είναι αυτή η μείωση.

Κατόπιν τούτων, πρέπει οι συνεκδικαζόμενες εφέσεις να απορριφθούν στο σύνολο τους ως ουσιαστικά αβάσιμες και να συμψηφισθούν τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων, για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, μεταξύ αυτών, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας τους (άρθρα 178 παρ. 1, 183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ). Τέλος, λόγω της απόρριψης των συνεκδικαζομένων υπό στοιχεία Α' και Γ' εφέσεων, πρέπει να εισαχθούν στο Δημόσιο Ταμείο τα κατατεθέντα με τις εφέσεις αυτές παράβολα (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις : Α) από 23-10-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./25-10-2019 έφεση, Β) η από 6-11-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./6-11-2019 έφεση και Γ) από 11-11-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./11-11-2019 έφεση,

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά τις συνεκδικαζόμενες εφέσεις, κατά της με αριθμό 751/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών και

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτές κατ' ουσίαν.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά τους έξοδα, για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο των κατατεθειμένων με τις υπό στοιχεία Α' και Γ' εφέσεις, παραβόλων.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στην Πάτρα, την 30η Απριλίου 2020 απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ