ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΠατρών 96/2020

Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων - Μηνιαίες καταβολές - Εξαίρεση κύριας κατοικίας -.

Δεκτή έφεση κατά αποφάσεως που είχε απορρίψει εσφαλμένα ως ουσία αβάσιμη αίτηση για ρύθμιση των χρεών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων λόγω κακής εκτιμήσεως των αποδείξεων. Ρύθμιση των χρεών των αιτούντων με μηνιαίες καταβολές. Εξαίρεση των κυρίων κατοικιών των αιτούντων από την εκποίηση και ορισμός ποσών για τη διάσωση των κυρίων κατοικιών και μηνιαίων καταβολών για τα ποσά αυτά.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός 96/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αλπέντζου Κωνσταντούλα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος Πρωτοδικών Πατρών και από τη Γραμματέα Ευγενία Τσιντώνη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στην Πάτρα την ΙΟ1! Δεκεμβρίου '2020 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των εκκαλούντων: 1] ... και 2] ... οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Πατρών, Παναγιωτόπουλου Πέτρου.

Των εφεσίβλητων: 1] Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα (Σταδίου 40) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Πατρών, Σκόνδρα Βασιλείου, 2] Του ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΟΑΕΕ-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και 3] Της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «EFG EUROBANK ERGASIAS Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα Όθωνος 8) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Πατρών, Κυριαζή Αποστόλου.

Οι εκκαλούνιες με την από 7-12-2018 με αριθ. εκθ. καταθ. ./11-12-2018 έφεση τους, η συζήτηση της οποίας επισπεύδεται στο δικαστήριο αυτό (αριθ. εκθ. καταθ. ./12-12-2018), ζήτησαν όσα αναφέρονται σε αυτήν.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις του.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από την υπ' αριθμ. ./14-12-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, ... την οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι εκκαλούντες, που επισπεύδουν τη συζήτηση, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης, μετά της οικείας πράξης της Δικαστού του Δικαστηρίου τούτου, περί ορισμού της προς συζήτηση στην αρχή της παρούσας δικασίμου και κλήση για συζήτηση στη δικάσιμο εκείνη, κοινοποιήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, με την επιμέλεια τους, στο δεύτερο των εφεσίβλητων, που μετείχε στη δίκη ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (άρθρα 122 παρ. 1, 123, 124 παρ. 1 και 2, 126 παρ. 1 περ. δ', 127 παρ. 1, 129 παρ. 1, 748 παρ. 1, 2 και 4, 760 του ΚΠολΔ). Ωστόσο, ο ανωτέρω εφεσίβλητος δεν εμφανίστηκε κατά την τελευταία αυτή δικάσιμο, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά που ήταν γραμμένη στο πινάκιο και, επομένως, πρέπει να δικαστεί ερήμην, πρέπει, όμως, να προχωρήσει η διαδικασία σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρα 498 παρ. 1 και 2, 271, 741, 764 παρ. 2 ΚΠολΔ).

Εξάλλου, δεν θα οριστεί παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας εκ μέρους του απολειπόμενου εφεσίβλητου, διότι η παρούσα δεν μπορεί να προσβληθεί με το ένδικο μέσο της ανακοπής ερημοδικίας σύμφωνα με το άρθρο 14 του Ν.3869/2010.

Η υπό κρίση έφεση των ηττηθέντων αιτούντων και ήδη εκκαλούντων κατά της υπ' αριθμ. 1455/2018 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πατρών, που εκδόθηκε κατά την εκούσια δικαιοδοσία (άρθρο 739 επ. ΚΠολΔ) επί της από 19-12-2016 (αριθ. εκθ. κατ. 312/2016) αιτήσεως των αιτούντων και ήδη εκκαλούντων, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου τούτου (άρθρα 714, 591 § 1 εδ. α' συνδ. 17Α ΚΠολΔ όπως το άρθρο προστέθηκε και ισχύει με το άρθρο 3 παρ.3 του νόμου 3994/2011) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα από τους εκκαλούντες, ήτοι εντός της (καταχρηστικής) προθεσμίας των δύο (2) ετών από τη δημοσίευση της (εκκαλούμενης απόφασης) η οποία δημοσιεύτηκε στις 17-9-2018 (άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 79 του Ν. 4335/2015), ήτοι μετά την έναρξη ισχύος του άρθρου 79 του Ν. 4335/2015 (παρ. 2 του άρθρου 518 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 24 παρ.1 ΕισνΚΠολΔ- βλ. ΟλΑΠ 10/2018, ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ) καθόσον από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495 § 1, 499, 511, 513 § 1 περ. β', 516 § 1, 517 εδ. α', 518 §§ 2-3 και 520 § 1 και 741 ΚΠολΔ), ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι η άσκηση του ένδικου μέσου της έφεσης κατ' άρθρο 500 ΚΠολΔ [βλ. Σ.Σαμουήλ, «Η έφεση», Ε' εκδ. [2003], § 384, σελ. 175) τελειούται με την κατάθεση του πρωτοτύπου δικογράφου αυτής (κρινόμενης έφεσης) στη γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ενώ για το παραδεκτό της κρινόμενης εφέσεως έχει καταβληθεί, κατ΄ άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ, παράβολο υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, όπως τούτο ρητά αναφέρεται στην επισυναπτόμενη στο δικόγραφο της ένδικης έφεσης έκθεση κατάθεσης του Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Πατρών. Πρέπει, συνεπώς, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ).

Οι αιτούντες και ήδη εκκαλούντες με την από 19-12-2016 (αριθ. εκθ. κατ. ./2016) αίτηση τους, επικαλούμενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και γενική και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των αναλυτικά περιγραφόμενων στην αίτηση ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους προς τις πιστώτριες-καθ'ων η αίτηση με την εξαίρεση της κύριας κατοικίας τους, ζήτησαν τη ρύθμιση των χρεών τους, λαμβανομένης υπόψη της περιουσιακής κατάστασης των ιδίων (αιτούντων) και των εισοδημάτων αυτών με σκοπό την απαλλαγή τους απ' αυτά. Η εκκαλουμένη απόφαση αφού έκρινε ορθώς την αίτηση παραδεκτή, ορισμένη και νόμιμη (αρθρ. 1, 4, 5, 6 παρ.3, 8 και 9 ν. 3869/2010), την απέρριψε ως ουσία αβάσιμη. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι το Ειρηνοδικείο Πατρών είχε τοπική αρμοδιότητα να δικάσει την υπο κρίση αίτηση γιατί εκεί είχαν την κατοικία τους οι αιτούντες -οφειλέτες όταν ανέλαβαν τα χρέη και εκεί είχαν και ακόμη την έδρα τους τα πιστωτικά ιδρύματα που χορήγησαν τα δάνεια ( πρβλ. και άρθρο 24 ΚΠολΔ) ανεξαρτήτως του ότι κατά την υποβολή της αιτήσεως οι ανωτέρω οφειλέτες δεν έχουν εκεί ούτε την κατοικία ούτε τη συνήθη διαμονή τους αφού η τοπική αρμοδιότητα που καθιδρύεται στο Ειρηνοδικείο Πατρών εξυπηρετεί τα συμφέροντα του οφειλέτη, στην προστασία ίου οποίου αποβλέπει ο Ν. 3869/2010 αλλά και των πιστωτών.

Οι εκκαλούντες, με την υπό κρίση έφεση και για τους λόγους που περιέχονται σ' αυτή, παραπονούνται κατ' εκτίμηση αυτών, για εσφαλμένη ερμηνεία, και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, με σκοπό να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η ως άνω αίτηση τους.

Οι καθ' ων η αίτηση και ήδη εφεσίβλητες πιστώτριες με τις χωριστές τους έγγραφες προτάσεις επαναφέρουν παραδεκτά και νόμιμα τις πρωτοδίκως προβληθείσες ενστάσεις τους και ειδικότερα ισχυρίζονται, κατ' αρ. 764 παρ. 2 ΚΠολΔ, ότι η κρινόμενη αίτηση ασκήθηκε καταχρηστικά, διότι οι αιτούντες περιήλθαν σε δόλια αδυναμία πληρωμής, προέβησαν δε σε διαρκή δανεισμό, εν γνώσει της αδυναμίας κάλυψης των χρεών τους. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος κατά το μέρος που αφορά στην άσκηση του δικονομικού δικαιώματος υποβολής αίτησης περί ρύθμισης των οφειλών, το οποίο, ως τέτοιο, δεν προσκρούει στην απαγόρευση του άρθρου 281 ΑΚ, που αφορά στην άσκηση δικαιωμάτων που απορρέουν από διατάξεις ουσιαστικού και όχι δικονομικού δικαίου (ΑΠ 1006/1999, ΑΠ 116/1997 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατά το μέρος, όμως, που προβάλλεται με αυτόν αιτίαση κατά της απόρριψης της αιτήσεως λόγω του πραγματικού ισχυρισμού τους περί δόλιας περιέλευσης του οφειλέτη σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής, είναι νόμιμος, αλλά πρέπει να κριθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 747 του ΚΠολΔ στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, κατ' αναλογίαν του άρθρου 216 ΚΠολΔ της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, το δικόγραφο της αιτήσεως πρέπει να περιέχει, εκτός από τα όσα ορίζονται στο άρθρο 118 ή 117 του ίδιου κώδικα: α) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της υπόθεσης, β) ορισμένο αίτημα, γ) σαφή έκθεση των γεγονότων που δικαιολογούν το αίτημα κατά το κύριο αντικείμενο και τα παρεπόμενα του, καθώς και την εξουσία για την υποβολή του. Στην αίτηση αναφέρονται ακόμη τα στοιχεία που θεμελιώνουν την αρμοδιότητα του δικαστηρίου. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του ν. 3869/2010, η αίτηση για την υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου αυτού, εκτός από τα στοιχεία που διαγράφονται στο άρθρο 747 ΚΠολΔ θα πρέπει να περιέχει: α) την κατάσταση της περιουσίας του οφειλέτη και των κάθε φύσεως εισοδημάτων του ίδιου και της συζύγου του, β) την κατάσταση των πιστωτών και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και το ληξιπρόθεσμο του ρυθμιστέου χρέους, καθώς και αν προέρχεται από σύμβαση εγγυήσεως, γ) να διαλαμβάνεται σχέδιο διευθετήσεως των οφελών που να λαμβάνει υπόψη με εύλογο τρόπο και συσχέτιση, τόσο τα συμφέροντα των πιστωτών, όσο και την περιουσία, τα εισοδήματα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη. Πέραν των ανωτέρω στοιχείων, η αίτηση πρέπει να αναφέρει και τα εξής: ι) ότι ο αιτών είναι φυσικό πρόσωπο που δεν έχει πτωχευτική ικανότητα, αναφέροντας και το είδος του επαγγέλματος του ώστε να αξιολογηθεί εάν έχει την εμπορική ιδιότητα, ιι) ότι έχει περιέλθει σε μόνιμη και γενική (όχι απλή) αδυναμία πληρωμής, επ' αφορμή έστω και μιας ληξιπρόθεσμης οφειλής, ιιι) ότι προέβη σε προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού, αλλά αυτή απέτυχε, με αποτέλεσμα να προβάλλει εντός προθεσμίας αίτημα υπαγωγής στο νόμο 3869/2010 και ρύθμισης των οφειλών του (βλέπε I. Βενιέρη-Θ. Κατσά, ο.π., σελίδα 152-180, με τις εκεί παραπομπές στη θεωρία και τη νομολογία).

Στην προκείμενη περίπτωση η τρίτη εφεσίβλητη πιστώτρια επαναφέρει παραδεκτά και νόμιμα τις πρωτοδίκως προβληθείσες ενστάσεις της και ειδικότερα ισχυρίζεται, κατ' αρ. 764 παρ. 2 ΚΠολΔ ότι το δικόγραφο της αιτήσεως είναι αόριστο, δεδομένου ότι οι αιτούντες δεν εξειδικεύουν σε αυτό τους λόγους που τους οδήγησαν σε οικονομική δυσχέρεια και περαιτέρω ποια ήταν η οικονομική τους κατάσταση όταν κατήρτισαν τις δανειακές συμβάσεις που αναφέρουν σε αυτήν, αλλά και δεν προσδιορίζει τις βιοτικές τους ανάγκες. Πλην όμως, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν στην άνω μείζονα σκέψη, το δικόγραφο της αιτήσεως είναι πλήρως ορισμένο και περιέχει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία που τάσσει ο νόμος για το ορισμένο αυτής. Επίσης, ισχυρίζεται ότι δεν νομιμοποιείται η πρώτη αιτούσα και ήδη πρώτη εκκαλούσα ενεργητικά στην άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως καθότι είναι έμπορος, έχει την εμπορική ιδιότητα και πτωχευτική ικανότητα. Η εν λόγω ένσταση παραδεκτά προβάλλεται, είναι ορισμένη και νόμιμη και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.

Από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι, για τα οποία θα γίνει ειδική μνεία κατωτέρω χωρίς να παραλείπεται κάποιο για την ουσιαστική διερεύνηση της διαφοράς, τις φωτοτυπίες εγγράφων, των οποίων η ακρίβεια δεν έχει βεβαιωθεί κατ' άρθρο 449 παρ. 2 ΚΠολΔ, καθώς στην παρούσα διαδικασία λαμβάνονται υπόψη και αποδεικτικά μέσα που δεν πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρα 744 και 759 ΚΠολΔ), που προσκομίζουν αυτοί, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η πρώτη των αιτούντων διανύει το 58° έτος της ηλικίας της και είναι έγγαμη με τον ..., με τον οποίο έχει αποκτήσει τρία (3) ενήλικα σήμερα τέκνα, την ., γεννηθείσα στις 2-7-1981, ηλικίας σήμερα 38 ετών, την ., γεννηθείσα στις 17-6-1984, ηλικίας σήμερα 35 ετών και την .., γεννηθείσα στις 17-11-1994, ηλικίας σήμερα 25 ετών. Από αυτές η ... είναι έγγαμη και είναι μόνιμος κάτοικος Αμερικής, ενώ η ... και η ... είναι άνεργες, επίσημα εγγεγραμμένες στον ΟΑΕΔ. Η αιτούσα διατηρούσε καθαριστήριο ρούχων στην Πάτρα επί της οδού ... από τις 20-4-2011 μέχρι τις 20-11-2013, οπότε και διέκοψε τη λειτουργία του, καθόσον δεν απεκόμιζε έσοδα και ο τζίρος ήταν πτωτικός. Και ο σύζυγος της αιτούσας διατηρούσε καθαριστήριο αλλά κι αυτός από το έτος 2012 διέκοψε τη λειτουργία του και έκτοτε είναι άνεργος. Ως εκ τούτου αναγκάστηκαν, λόγω έλλειψης εισοδημάτων και λόγω της ανεργίας, να εγκατασταθούν στην Αμερική και συγκεκριμένα στην πόλη Μιλγουόκι, όπου η αιτούσα εργάζεται ως γραμματειακή υποστήριξη στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου και λαμβάνει μηνιαίως το ποσό των 1.644,62 δολαρίων, ήτοι 1.570 ευρώ περίπου. Ο σύζυγος όμως της αιτούσας λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει δεν δύναται να εργαστεί. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι κατά την άσκηση της ατομικής της επιχείρησης πλυσίματος ρούχων (καθαριστήριο) η αιτούσα δεν απασχόλησε άλλο εργατοϋπαλληλικό προσωπικό, δεν προέβη σε σημαντική επένδυση κεφαλαίου για εξοπλισμό, μηχανήματα και εγκαταστάσεις και δεν ανέλαβε επιχειρηματικό κίνδυνο. Τα έσοδα της αιτούσας δεν αποτελούν κέρδος συνεπεία ριψοκίνδυνης εμπορικής διαμεσολάβησης ούτε αποτέλεσμα κερδοσκοπικών συνδυασμών, αλλά συνιστούν την αμοιβή του σωματικού της κόπου και μόχθου και της προσωπικής της εργασίας. Επομένως η δραστηριότητα, που ασκούσε η αιτούσα μέχρι τις 20-11-2013, προσέδωσε σ' αυτήν την ιδιότητα του μικρέμπορου, εφόσον δεν είχε αναλάβει επιχειρηματικό κίνδυνο ούτε είχε σημαντικής αξίας επενδυμένο κεφάλαιο σ' αυτήν, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από το ύψος των ακαθάριστων εσόδων της από την εμπορική της επιχείρηση στα εκκαθαριστικό σημειώματα των ετών που αναφέρονται κατωτέρω. Κατά το οικονομικό έτος 2013 το ετήσιο εισόδημα της αιτούσας ανερχόταν στο ποσό των 398,65 ευρώ, το οικονομικό έτος 2014 το ετήσιο εισόδημα της ήταν μηδενικό, το οικονομικό έτος 2015 το ετήσιο εισόδημα της ήταν μηδενικό ενώ το έτος 2016 το ετήσιο εισόδημα της ανέρχεται στο ποσό των 18.840 ευρώ μηνιαίως λόγω της εργασίας της στην Αμερική (βλ. προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα). Αντίστοιχα οι ετήσιες αποδοχές του συζύγου της αιτούσας για τα οικονομικά έτη 2013, 2014, 2015 και 2016 είναι μηδενικές (βλ. προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα). ’λλα εισοδήματα δεν αποδείχθηκε ότι έχει η αιτούσα ούτε προέκυψε ότι ασκεί άλλη επαγγελματική δραστηριότητα. Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι η αιτούσα σε χρόνο προγενέστερο από την κατάθεση της αίτησης (εφόσον οι καθ' ων δεν προβάλλουν ισχυρισμό ότι η ανάληψη αυτών έγινε εντός του τελευταίου έτους), είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία τόσο αυτά προς τους ανέγγυους πιστωτές όσο και ως προς τους ενέγγυους πιστωτές κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο αυτόν, με εξαίρεση τα παρακάτω εμπραγμάτως ασφαλισμένα δάνεια, των οποίων ο εκτοκισμός τους συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της παρούσας απόφασης (άρθρο 6 παρ. 3 του Ν.3869/2010). Ειδικότερα: 1] Στη πρώτη των καθ' ων πιστώτρια «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», οφείλει συνολικά το ποσό 128.422, 83 ευρώ και συγκεκριμένα: α) από την με αριθμό ... σύμβαση δανείου το ποσό των 5.208, 07 ευρώ, β) από την με αριθμό ... σύμβαση δανείου το ποσό των 4.534, 39 ευρώ, γ) από την με αριθμό ... σύμβαση δανείου το ποσό των 11.528, 17 ευρώ, δ) από την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου το ποσό των 50.328,33 ευρώ και ε) από την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου το ποσό των 56.823, 87 ευρώ. 2] Στο δεύτερη των καθ' ων πιστωτή ΝΠΔΔ ««ΟΑΕΕ-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ» οφείλει το ποσό των 13.300, 21 ευρώ από ασφαλιστικές εισφορές. Συνολικά η αιτούσα οφείλει στους ανωτέρω καθ' ων πιστωτές το συνολικό ποσό των 141.723,04 ευρώ.

Ο δεύτερος των αιτούντων, διανύει το 52° της ηλικίας του και είναι άγαμος. Εργάζεται ως διανομέας φαστ-φουντ με ωρομίσθια απασχόληση, παρέχοντας υπηρεσίες στην ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «... ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.» που εδρεύει στην Πάτρα και επί της οδού ..., από δε την απασχόληση του αποκερδαίνει μηνιαίως το ποσό των 400 ευρώ. Κατά το οικονομικό έτος 2013 το ετήσιο εισόδημα του αιτούντος ανερχόταν στο ποσό των 6.356, 80 ευρώ, το οικονομικό έτος 2014 το ετήσιο εισόδημα του ανερχόταν στο ποσό των 5.896,77 ευρώ, το οικονομικό έτος 2015 το ετήσιο εισόδημα του ανερχόταν στο ποσό των 6.080, 88 ευρώ ενώ το έτος 2016 το ετήσιο εισόδημα του ανέρχεται στο ποσό των 7.828, 42 ευρώ (βλ. προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα). ’λλα εισοδήματα δεν αποδείχθηκε ότι έχει ο αιτών ούτε προέκυψε ότι ασκεί άλλη επαγγελματική δραστηριότητα. Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι ο αιτών σε χρόνο προγενέστερο από την κατάθεση της αίτησης (εφόσον οι καθ' ων δεν προβάλλουν ισχυρισμό ότι η ανάληψη αυτών έγινε εντός του τελευταίου έτους), είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία τόσο αυτά προς τους ανέγγυους πιστωτές όσο και ως προς τους ενέγγυους πιστωτές κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο αυτόν, με εξαίρεση τα παρακάτω εμπραγμάτως ασφαλισμένα δάνεια, των οποίων ο εκτοκισμός τους συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της παρούσας απόφασης (άρθρο 6 παρ.3 του Ν.3869/2010). Ειδικότερα: 1] Στη πρώτη των καθ' ων πιστώτρια «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», οφείλει ως εγγυητής συνολικά το ποσό των 118.878, 74 ευρώ. Ειδικότερα: α) από την με αριθμό ... σύμβαση δανείου το ποσό των 11.583, 08 ευρώ, β) από την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου το ποσό των 50.471,79 ευρώ και ε) από την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου το ποσό των 56.823, 87 ευρώ. 2] Στην τρίτη των καθ' ων πιστώτρια «Eurobank Ergasias» οφείλει συνολικά το ποσό των 31.119, 09 ευρώ. Ειδικότερα: α) από την με αριθμό ... σύμβαση καταναλωτικού δανείου οφείλει ίο ποσό των 23.068, 32 ευρώ και β) από την με αριθμό ... σύμβαση καταναλωτικού δανείου οφείλει το ποσό των 8.050,77 ευρώ. Συνολικά ο αιτών οφείλει στις ανωτέρω καθ'ων πιστώτριες το συνολικό ποσό των 149.997, 83 ευρώ.

Τα εισοδήματα των αιτούντων συγκρινόμενα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους από τις παραπάνω δανειακές συμβάσεις, δεν τους επιτρέπουν να ανταποκριθούν στην εξυπηρέτηση του κύριου όγκου των χρεών τους, η δε αρνητική αυτή σχέση μεταξύ της ρευστότητας και των οφειλών τους κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο, αλλά και το εγγύς μέλλον δεν αναμένεται να βελτιωθεί, λόγω και της οικονομικής κρίσης, η οποία μαστίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια και έχει πλήξει κάθε τομέα της ελληνικής αγοράς, ενώ παράλληλα οι δανειακές της υποχρεώσεις αυξάνονται συνεχώς λόγω της επιβάρυνσης των δανείων με τόκους υπερημερίας. Συνεπώς συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση μόνιμη και διαρκής πραγματική αδυναμία της αιτούσας πληρωμής του κύριου όγκου ληξιπρόθεσμων οφειλών της προς τις μετέχουσες-εφεσίβλητες πιστώτριες. Πέραν αυτών, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν συντρέχει δόλια συμπεριφορά και στην περίπτωση που εξωγενείς παράγοντες, ακόμη και παράγοντες εντός της σφαίρας επιρροής του οφειλέτη, που όμως δεν μπορούσε να προβλέψει και αποτρέψει συνέτειναν στην αδυναμία πληρωμών (βλ. σε Βενιέρη-Κατσά «Εφαρμογή του νόμου για τα υπερχρεωμένα φυστκά πρόσωπα» εκδ. 1η σελ. 68 και 70). Ένας τέτοιος παράγοντος είναι η μεταγενέστερη της κατάρτισης των δανειακών συμβάσεων εντελώς απρόβλεπτη ακόμη και για τους πλέον ειδικούς οικονομική κρίση, η οποία μαστίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια, και έχει πλήξει κάθε τομέα της ελληνικής αγοράς, όπως αυτόν της απασχόλησης (απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας με απολύσεις άμεσες ή εξαναγκαστικές και μείωση των αποδοχών και στον ιδιωτικό τομέα), καθώς και κάθε κλάδο απασχολουμένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με τη δραματική μείωση των αποδοχών και συντάξεων. Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, την οποία βέβαια δεν μπορούσαν να προβλέψουν κατά το χρόνο ανάληψης των δανεικών τους υποχρεώσεων, έπληξαν και τους αιτούντες, τα εισοδήματα των οποίων έχουν υποβληθεί σε μειώσεις χωρίς να υπάρχουν πλέον οι παλαιότερες ικανοποιητικές αποδοχές, το πρόβλημα δε επιτάθηκε τα τελευταία χρόνια, γεγονός που τους οδήγησε (αιτούντες) σε αδυναμία να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, οι οποίες διογκώθηκαν λόγω και των υψηλών επιτοκίων και συνετέλεσαν στην περιέλευσή τους σε μόνιμη αδυναμία να ανταποκριθούν στην εξυπηρέτηση των δανείων τους. Συνεπώς και εξ αυτού του λόγου δε συντρέχει στο πρόσωπο των αιτούντων ούτε ενδεχόμενος δόλος, αφού δεν είχαν τη δυνατότητα πρόβλεψης, κατά το χρόνο ανάληψης των χρεών τους, με βάση τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα της εποχής, ότι θα περιέρχονταν σε τέτοια δεινή οικονομική κατάσταση ώστε να μην μπορούν να ανταποκριθούν στη εκπλήρωση των δανειακών τους υποχρεώσεων. Αλλά και αν ακόμη ήθελε γίνει δεκτό ότι οι αιτούντες προέβησαν σε υπερβολικό δανεισμό δυσανάλογο της οικονομικής τους δυνατότητας και πάλι δεν μπορεί να θεμελιωθεί δόλια συμπεριφορά τους, τέτοια που να δικαιολογεί τη μη ένταξη τους στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του νόμου 3869/10, ο οποίος δεν αρκείται σε αμέλεια ακόμα και βαρειά ή συνειδητή. Και αυτό γιατί, στο δανεισμό του συνέβαλαν αποφασιστικά και οι μετέχουσες τράπεζες, οι οποίες παρότι γνώριζαν την οικονομική τους κατάσταση από τα οικονομικά τους στοιχεία που έθεσε υπόψη τους και πάντως ήταν ευχερής σ' αυτές ο έλεγχος τους, τα οποία μπορούσαν να ζητήσουν αρνούμενες τη χορήγηση των δανείων, όχι μόνο δεν τους απέτρεψαν, αλλά αντίθετα, υπό το κλίμα πιστωτικής εφορίας της εποχής, με ευκολία τους χορήγησαν τα παραπάνω δάνεια, προκαλώντας τους την πεποίθηση και αισιοδοξία ότι θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στην εξυπηρέτηση τους, και έτσι τους ενέπλεξαν σε υπερβολικό δανεισμό και σε εξάρτηση τους απ' αυτόν, συμβάλλοντας σε σημαντικό βαθμό στο οικονομικό τους αδιέξοδο. Με τα δεδομένα αυτά μόνο ενσυνείδητη αμέλεια μπορεί να αποδοθεί στους αιτούντες για τον υπερδανεισμό τους, αν ήθελε θεωρηθεί ότι υπήρχε τέτοιος κατά το χρόνο σύναψης των συμβάσεων, την οποία ο νόμος δεν θεωρεί αρκετή για τη μη ένταξη του στις ρυθμίσεις του. Στην προκειμένη δε περίπτωση αποδείχθηκε, κατά τα προλεχθέντα, ότι οι συνολικές οφειλές των αιτούντων προς τις μετέχουσες έχουν διαμορφωθεί σε δυσανάλογα προς τα εισοδήματα τους επίπεδα με συνέπεια την υπερχρέωση τους, η οποία καθιστά αναγκαία τη μείωση της ώστε να εξασφαλιστεί σ' αυτήν ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης και να μπορέσει να επανενταχθεί στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, που αποτελεί σκοπό του νόμου και εξυπηρετεί το γενικότερο συμφέρον, που υπερτερεί αυτού των πιστωτριών τραπεζών. Εξάλλου, γι' αυτό στην υπ' αριθμ. Ζ1-199 απόφαση περί προσαρμογής της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του συμβουλίου της 23-4-2008 για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης (ΦΕΚ 917/2010) θεσπίζεται ρητά στο άρθρο 8 η υποχρέωση από τα πιστωτικά ιδρύματα της αξιολόγησης της πιστωτικής ικανότητας του καταναλωτή, δηλαδή το εκάστοτε πιστωτικό ίδρυμα, υποχρεώνεται να αναφέρεται χαρακτηριστικά, πριν τη σύναψη της συμβάσεως να ερευνά και να αξιολογεί την πιστοληπτική ικανότητα και φερεγγυότητα του καταναλωτή, βάσει επαρκών στοιχείων κατά το προσυμβατικό στάδιο και κατόπιν έρευνας στην κατάλληλη βάση δεδομένων, σύμφωνα με τις ειδικότερες διατάξεις για την εποπτεία των πιστωτικών χρηματοδοτικών ιδρυμάτων. Με βάση τα προαναφερόμενα συντρέχουν στο πρόσωπο των αιτούντων οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του Ν.3869/2010 και ειδικότερα σε αυτή των άρθρων 8§2 και 9 του νόμου, λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων εισοδημάτων του, των προπεριγραφέντων βιοτικών αναγκών και των περιουσιακών του στοιχείων, καθώς, όπως έχει ήδη αναφερθεί, οι αιτούντες έχουν περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, η δε αδυναμία του αυτή δεν οφείλεται σε δόλο. Συνεπώς, συντρέχει στην περίπτωση των αιτούντων μόνιμη και διαρκής αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του προς τις πιστώτριες τράπεζες.

Παράλληλα αποδείχτηκε ότι η αιτούσα είναι κυρία κατά ποσοστό 100% του υπό στοιχεία Δ4 του τετάρτου πάνω από το ισόγειο ορόφου, πολυκατοικίας που είναι κτισμένη σε οικόπεδο επί της οδού ... στην Πάτρα, επιφάνειας 424, 05 τ.μ. εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως της Πατρών και εμβαδού 78,68 τ.μ.. Το ανωτέρω ακίνητο περιήλθε στην αιτούσα κατά ψιλή κυριότητα παράγωγα μεταβιβαστικά δυνάμει του με αριθμό ./1-10-1982 προικοσυμφώνου συμβολαίου του τότε Συμβολαιογράφου Πατρών ., νόμιμα μεταγραμμένο στο τόμο . και με αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πατρών. Η αντικειμενική αξία του ως άνω ακινήτου σύμφωνα με την δήλωση ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) του έτους 2016 ανέρχεται στο ποσό των 64.866,62 ευρώ και σύμφωνα με το πρόσφατο φύλλο υπολογισμού της Συμβολαιογράφου Πατρών, ... ανέρχεται στο ποσό των 65.147, 04 ευρώ. Ωστόσο, η εμπορική αξία στην περιοχή που βρίσκεται το ακίνητο σύμφωνα με την από Δεκεμβρίου 2016 τεχνική έκθεση ακινήτου της Πολιτικού Μηχανικού ... εκτιμάται στο ποσό των 32.500 ευρώ. Η εν λόγω οικία αποτελεί την κύρια κατοικία της αιτούσας. Με την πρόταση εκκαθάρισης που υπέβαλλε η αιτούσα ζήτησε να εξαιρεθεί από την εκποίηση το ακίνητο της αυτό. Αποδείχτηκε ακολούθως ότι η αιτούσα, εκτός των ανωτέρω δεν διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, κινητά ή καταθέσεις). Επίσης, αποδείχτηκε ότι ο αιτών έχει την ψιλή κυριότητα του ισογείου διαμερίσματος ανωγείου οικοδομής που έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο επί της οδού ... στη θέση «Α» των Πατρών, εκτάσεως του οικοπέδου 163,62 τ.μ., κτισμένης της οικοδομής το έτος 1962. Το ανωτέρω διαμέρισμα έχει επιφάνεια 80 τ.μ. Το ανωτέρω διαμέρισμα περιήλθε στον αιτούντα κατά ψιλή κυριότητα δυνάμει του με αριθμό ./2-12-1996 συμβολαίου γονικής παροχής με παρακράτηση επικαρπίας του τότε Συμβολαιογράφου Πατρών ..., νόμιμα μεταγραμμένο στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πατρών στο τόμο . και με αριθμό .. Η αντικειμενική αξία του ως άνω ακινήτου σύμφωνα με την δήλωση ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) του έτους 2016 ανέρχεται στο ποσό των 51.080, 50 ευρώ και σύμφωνα με πρόσφατο φύλλο υπολογισμού της Συμβολαιογράφου Πατρών ... ανέρχεται στο ποσό των 51.840 ευρώ. Ωστόσο, όμως, η εμπορική αξία του εν λόγω ακινήτου, σύμφωνα με την από Δεκεμβρίου 2016 Τεχνική Έκθεση ακινήτου της Πολιτικού Μηχανικού ... εκτιμάται στο ποσό των 30.000 ευρώ. Η εν λόγω οικία αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος. Με την πρόταση εκκαθάρισης που υπέβαλλε ο αιτών ζήτησε να εξαιρεθεί από την εκποίηση το ακίνητο του αυτό. Επίσης, ο αιτών έχει κατά ψιλή κυριότητα ένα αγρό, ξηρικό στη θέση «ΤΕ» της κτηματικής περιφέρειας του Δημοτικού Διαμερίσματος Αγριλιάς του Δήμου Μεσολογγίου, το οποίο έχει επιφάνεια 2.000 τ.μ., αξίας 1.000 ευρώ. Στο σημείο αυτό ο αιτών ως ελέχθη έχει περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής λόγω έλλειψης ρευστότητας, δηλαδή χρημάτων που απαιτούνται για να μπορεί ο οφειλέτης να ανταποκριθεί στα ληξιπρόθεσμα χρέη του, έστω και αν έχει ακίνητη ή άλλη περιουσία, η οποία όμως δεν μπορεί να ρευστοποιηθεί αμέσως (βλ. ΑΠ 915/2015 αδημ. ΕιρΝεμ 50/2014,ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ, ΕιρΑΘ 168/Φ/218/2011(αδημ.), Σπυριδάκη/Γεωργιακάκη, Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων (2011),σ. 19). Εξάλλου, το ως άνω ακίνητο, καίτοι αποτελεί ρευστοποιήσιμο περιουσιακό στοιχείο του αιτούντος, δεν κρίνεται απαραίτητη η εκποίηση του, καθόσον η οικονομική του εκμετάλλευση (π.χ. εκμίσθωση αυτών, καλλιέργεια ) μπορεί να αποφέρει σημαντικό εισόδημα για τον αιτούντα, μέσω του οποίου θα ικανοποιηθούν οι πιστώτριες στα πλαίσια των καταβολών της παρ.2 του άρθρου 8 του Ν.3869/2010. ’λλωστε, το τίμημα που θα απέφερε ή εκποίηση του, αφαιρουμένων των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ) δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσό που θα λάβουν οι πιστώτριες με τις καταβολές της τριετίας, όπως αναφέρεται κατωτέρω, αφού ενόψει της κρίσης στην αγορά ακινήτων λόγω επιβολής πρόσθετων φόρων δεν θα αποφέρουν κάποιο αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση των καθ'ων η αίτηση πιστωτριών. Με την εκποίηση όμως αυτή θα εξαντλούνταν η μοναδική πηγή εισοδημάτων του αιτούντος, ενόψει και της γενικότερης οικονομικής κρίσης, εξαιτίας της οποίας μειώθηκε δραματικά η προσφορά εργασίας με αποτέλεσμα ο αιτών αφενός να καταστεί σε αδυναμία καταβολών ακόμη και ελαχίστου ποσού, λόγω ανεπαρκούς εισοδήματος, αφετέρου να αποκλειστεί από την σκοπούμενη με τις διατάξεις του Ν.3869/2010 επανένταξη στην κοινωνική και οικονομική ζωή, δοθέντος ότι ο νόμος αυτός, όπως ήδη εκτέθηκε παραπάνω, θεσπίστηκε για να προστατέψει το δικαίωμα ενός μεγάλου αριθμού υπερχρεωμένων πολιτών, στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του και στη συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας και να τους δώσει κυρίως μια δεύτερη ευκαιρία για ένα νέο οικονομικό ξεκίνημα, χωρίς τα ανυπέρβλητα βάρη του παρελθόντος (βλ. σχετική αιτιολογική έκθεση). Εξάλλου, η κατ' άρθρο 2παρ.1 του Συντάγματος πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας είναι να σέβεται και να προστατεύει την αξία του ανθρώπου, να θέτει όριο της πολιτειακής πράξης όπως είναι και η δικαστική απόφαση, τη διατήρηση εκείνων των συνθηκών διαβίωσης του πολίτη, που θα του επιτρέπουν να ζει με αξιοπρέπεια, ενώ αν το Δικαστήριο στερήσει αυτή τη δυνατότητα στον αιτούντα οφειλέτη ,τότε προκρίνει έναντι της αξίας του ανθρώπου, την ικανοποίηση περιουσιακών δικαιωμάτων, σε αντίθεση με την ως άνω θεμελιώδη συνταγματική διάταξη και τη γενική αρχή του δικαίου κατά την οποία κανείς δεν υποχρεώνεται στα αδύνατα (ΑΠ 288/2000,ΔΕΕ 2000.743, ΕφΑΘ 9738/1998, ΕλλΔνη 1999.200). Αποδείχτηκε ακολούθως ότι ο αιτών, εκτός των ανωτέρω δεν διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, κινητά ή καταθέσεις).

Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ.5 του άρθρου 8 Ν. 3869/2010 δεν αποκλείεται η εμφάνιση στην πράξη ακραίων ή εξαιρετικών περιπτώσεων οφειλετών, οι οποίοι έχουν πραγματική αδυναμία καταβολών και ελαχίστου ακόμη ποσού. Τούτο ενδεικτικά μπορεί να συμβεί σε περιπτώσεις χρόνιας και χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη ανεργίας, ανεπαρκούς εισοδήματος για την κάλυψη των βασικών στοιχειωδών αναγκών ή άλλων λόγων ισοδύναμης βαρύτητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν τηρείται ο κανόνας που επιβάλλεται με την παρ. 2, αλλά επιτρέπεται στο δικαστήριο να καθορίζει μηνιαίες καταβολές μικρού ύψους ή και μηδενικές ακόμα, εφόσον διατυπώνεται σχετικό αίτημα από τον οφειλέτη ή ακόμα και αν δεν έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα του. Ειδικότερα και όσον αφορά τη ρύθμιση των χρεών του αιτούντος σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, συντρέχουν στο πρόσωπο του εξαιρετικές περιστάσεις και συγκεκριμένα ανεπάρκεια εισοδήματος για την κάλυψη βιοτικών του αναγκών, καθώς το εισόδημα του είναι πολύ χαμηλό, γι αυτό θα πρέπει, εφόσον διατυπώνεται όπως εκτιμάται και σχετικό αίτημα, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 8 παρ. 5 Ν. 3869/2010 να οριστούν μηδενικές καταβολές. Τούτο επιβάλλεται στη συγκεκριμένη περίπτωση λόγω της αποδεδειγμένης πραγματικής αδυναμίας του αιτούντος, η οποία, όπως εκτέθηκε, στερείται επαρκών εισοδημάτων. Περαιτέρω κρίνεται ότι τα εισοδήματα του δεν προβλέπεται να αυξηθούν στο προσεχές μέλλον, αφού η δυσμενής οικονομική συγκυρία δεν του επιτρέπουν να προσδοκά ανεύρεση προσοδοφόρας εργασίας τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον. Επομένως, οι μηνιαίες καταβολές του αιτούντος προς τις καθών πιστώτριες ορίζονται μηδενικές για χρονικό διάστημα τριών ετών, χωρίς το παρόν Δικαστήριο να ορίσει νέα δικάσιμο για επαναπροσδιορισμό, διότι, κατά την κρίση του, δεν πρόκειται να βελτιωθεί η οικονομική του κατάσταση μέχρι τη συμπλήρωση τριετίας. Το επιτρεπτό δε μηδενικής καταβολής χωρίς επαναπροσδιορισμό της, προκύπτει ασχέτως της μη αναφοράς του και από την ερμηνείας τη διάταξης του άρθρου 8 παρ.5 κατά τις γενικές αρχές του δικαίου.

Συγκεκριμένα, η κατ' άρθρο 2 παρ.1 του Συντάγματος πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας να σέβεται και να προστατεύει την αξία του ανθρώπου, θέτει ως όριο της πολιτειακής πράξης, όπως είναι η δικαστική απόφαση τη διατήρηση εκείνων των συνθηκών διαβίωσης του πολίτη που θα του επιτρέπει να ζει με αξιοπρέπεια, ενώ εάν το Δικαστήριο στερήσει αυτή τη δυνατότητα στον αιτούντα, τότε προκρίνει έναντι της αξίας του ανθρώπου την ικανοποίηση περιουσιακών δικαιωμάτων, σε αντίθεση με την ως άνω θεμελιώδη συνταγματική διάταξη, που πρέπει να διαπνέει το δίκαιο και την ερμηνεία του. Σε κάθε περίπτωση οι πιστωτές ή ο αιτών δύνανται, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 8 του Ν. 3869/2010 και 758 ΚΠολΔ, να προβούν στην τροποποίηση της παρούσας απόφασης, εφόσον τούτο δικαιολογείται από μεταγενέστερα γεγονότα ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του τελευταίου ( αιτούντος). Ακολούθως, η παραπάνω ρύθμιση θα συνδυαστεί με την αντίστοιχη της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 9 ν. 3869/2010 , όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 14 του Ν. 4346/2015, εφόσον με τις μηδενικές καταβολές τα τρία έτη της ρύθμισης δεν επέρχεται εξόφληση των πιστωτριών και προβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της κατοικίας του εκκαλούντος-αιτούντος από την εκποίηση, η ικανοποίηση του οποίου είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο, δεδομένου ότι συντρέχουν σωρευτικά οι προϋποθέσεις που τάσσονται από το εν λόγω άρθρο όπως ισχύει από 1-1-2016 καθόσον: α) το ανωτέρω ακίνητο, ήτοι το ισόγειο διαμέρισμα ανωγείου οικοδομής που έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο επι της οδού ... στη θέση «Α» των Πατρών, εκτάσεως του οικοπέδου 163,62 τ.μ., κτισμένης της οικοδομής το έτος 1962, επιφάνειας 80 τ.μ. ανήκει στον αιτούντα κατά ψιλή κυριότητα και χρησιμεύει ως κύρια κατοικία, β) ο αιτών έχει εισόδημα 400 ευρώ περίπου και επομένως δεν υπερβαίνει το 170% των ευλόγων δαπανών διαβίωσης (650 ευρώ δαπάνες διαβίωσης Χ 170% = 1.105 ευρώ ( βλ. άρθρο 9 παρ.2 που παραπέμπει στο άρθρο 5 παρ.3 ως προς τον καθορισμό των δαπανών διαβίωσης σε συνδυασμό με απόφαση ΤτΕ 54/15-12-2015 ΦΕΚ 2740), γ) Η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του δεν υπερβαίνει το ποσό των 180.000 ευρώ και δ) οι πιστωτές στα πλαίσια του άρθρο 338 ΚΠολΔ δεν επικαλέστηκαν ούτε απέδειξαν ως όφειλαν ότι ο αιτών δεν ήταν συνεργάσιμος δανειολήπτης βάσει του Κώδικα Δεοντολογία των Τραπεζών Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών. Συνεπώς συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για την ένταξη της κύριας κατοικίας του στη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 για εξαίρεση από την εκποίηση. Για τη διάσωση λοιπόν της κύριας κατοικίας του θα πρέπει να καταβάλει ποσό που θα ελάμβαναν οι πιστωτές τους σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης. Ειδικότερα η εμπορική αξία του διαμερίσματος, λαμβανομένων υπόψη, της θέσης (περιοχή Α), του εμβαδού του (80 τ.μ.), της παλαιότητας του (έτος 1962), της αντικειμενικής του αξίας, της οικοδομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται σε συνδυασμό με την οικονομική δυσπραγία και την επακόλουθη πτώση των τιμών στην τοπική κτηματαγορά, της από Δεκεμβρίου 2016 Τεχνικής Έκθεσης ακινήτου της Πολιτικού Μηχανικού ... που προσκομίζει ο αιτών, ανέρχεται στο ποσό των 30.000 ευρώ. Το ποσό αυτό στο οποίο εκτιμάται ότι θα εκποιηθεί στα πλαίσια αναγκαστικής εκτέλεσης (άρθρο 993 παρ.2 εδ.γ και 954 παρ.2 εδ.γ ΚΠολΔ), λόγω των συνθηκών της αγοράς ανέρχεται στο ποσό αυτό των 30.000 ευρώ, τα δε έξοδα εκτέλεσης (αμοιβή και έξοδα δικαστικού επιμελητή, αμοιβή υπαλλήλου του πλειστηριασμού κλπ.) υπολογίζονται στο ποσό των 3.000 ευρώ. Το ποσό αυτό των (30.000-3.000) 27.000 ευρώ αποτελεί το υποχρεωτικό κατά το νόμο αντάλλαγμα για τη διάσωση της κατοικίας. Όσον αφορά το χρόνο αποπληρωμής του ποσού αυτού, θα πρέπει να οριστεί σε 15 χρόνια, λαμβανομένων υπόψη του ύψους του χρέους που πρέπει να πληρώσει ο αιτών για τη διάσωση της κατοικίας του, της οικονομικής του δυνατότητας και της ηλικίας του. Έτσι το ποσό κάθε μηνιαίας δόσης ανέρχεται στο ποσό των (27.000 : 180 (15 έτη Χ 12 μήνες)= 150 ευρώ. Παράλληλα επειδή για τον αιτούντα ορίστηκαν μηδενικές καταβολές για μία τριετία, θα πρέπει να του χορηγηθεί περίοδος χάριτος τριών (3) ετών, ώστε να μην συμπέσει η τελευταία αυτή ρύθμιση με την πιο πάνω του άρθρο 8 παρ.2. Η καταβολή λοιπόν των δόσεων αυτών θα ξεκινήσει την 1η ημέρα του 1ου μήνα τρία (3) έτη από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ακολούθως όσο αφορά την αιτούσα συντρέχουν στο πρόσωπο της οι προϋποθέσεις για την ένταξη της στις ρυθμίσεις του νόμου 3869/2010 και ειδικότερα σε αυτές των άρθρων 8 παρ.2 και 9 παρ.2. Όσον αφορά τη ρύθμιση των χρεών της αιτούσας θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές απευθείας στις πιο πάνω πιστώτριες από τα εισοδήματα της επί τριετία (άρθρο 8 παρ.2 Ν. 3869/2010). Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο της πρώτης ρύθμισης της αιτούσας για καταβολές επί τριετία, το προς διάθεση στις καθ'ων πιστώτριες ποσό θα πρέπει να οριστεί στα 100 ευρώ, ήτοι ποσό που βρίσκεται μέσα στις οικονομικές της δυνατότητες, λαμβανομένων υπόψη αφενός του μηνιαίου εισοδήματος της που προσεγγίζει το ποσό των 1570 ευρώ και αφετέρου των βασικών βιοτικών αναγκών. Με τα παραπάνω δεδομένα, το ποσό που αναγκάζεται η αιτούσα να δαπανά μηνιαίως για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών της ίδιας και των ως άνω μελών της οικογενείας της (διατροφή, ένδυση, υπόδηση, αυξημένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων υγείας του, λειτουργικά έξοδα κατοικίας, επισκευή και συντήρηση οικιακού εξοπλισμού, είδη οικιακής κατανάλωσης και ατομικής φροντίδας, ενημέρωση και μόρφωση, δαπάνες εστίασης, φορολογικές υποχρεώσεις κ.λπ.), με δεδομένο το γεγονός της καταβολής ενοικίου ποσού 520 ευρώ, καθώς διαμένει με την οικογένεια της σε μισθωμένη οικία, ως αναφέρθηκε ανωτέρω, ανέρχεται στο ποσό των 1.470 ευρώ, το οποίο άλλωστε ανταποκρίνεται στην απαίτηση διατήρησης του ελάχιστου ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης αυτής και των ανωτέρω μελών της οικογένειας της (άρθρο 2 παρ. 1 Συντ.), λαμβανομένου, όμως, υπόψη ότι ο οφειλέτης, ο οποίος αιτείται την υπαγωγή του στις ευεργετικές ρυθμίσεις του ν. 3869/2010, πρέπει από την πλευρό του να μειώσει στο ελάχιστο τις δαπάνες του, δηλαδή μόνο στις απολύτως απαραίτητες για το προβλεπόμενο από το νόμο χρονικό διάστημα των τριών έως πέντε ετών. Εξάλλου, με το παραπάνω αναφερθέν ποσό υποχρεούται να καλύψει τις βιοτικές ανάγκες τόσο του εαυτού της όσο και του συζύγου της, αλλά και των ενηλίκων, άγαμων και άτεκνων θυγατέρων της, σύμφωνα με τα άρθρα 1389, 1390, 1486 παρ. 2, 1492 και 1493 ΑΚ. Οι δε θυγατέρες της αιτούσας - εκκαλούσας, παρότι έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους, εντούτοις, υπό τις παρούσες δυσχερείς οικονομικές συνθήκες στη Χώρα, αδυνατούν να ανεύρουν εργασία. Επομένως, δεν διαθέτουν εισόδημα από εργασία ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή και συνοικούν με τους γονείς τους στην οικογενειακή τους στέγη, διατρεφόμενες από την αιτούσα μητέρα τους, πέραν των εισοδημάτων που ενδεχομένως μπορεί να κερδίσουν οι θυγατέρες της από περιστασιακή εργασία, ανερχόμενα τουλάχιστον στο ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως. Συνεπώς, μετά την παρέλευση της τριετίας και την ολοκλήρωση των μηνιαίων καταβολών οι καθ' ών θα έχουν λάβει το συνολικό ποσό των (100 Χ 36) 3.600 ευρώ και ειδικότερα: 1] Η πρώτη των καθ' ων πιστώτρια «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», α) για την με αριθμό ... σύμβαση δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 5.208,07: 141.723,04 } 3,73 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των ( 3,73 Χ 36) 134,12 ευρώ, β) για την με αριθμό ... σύμβαση δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 4.534,39: 141.723,04) 3,2 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (3,2 Χ 36) 115,18 ευρώ, γ) από την με αριθμό ... σύμβαση δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 11.528,17: 141.723,04) 8,13 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (8,13 Χ 36) 292,83 ευρώ, δ) για την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 50.328,33 : 141.723,04) 35,51 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (35,51 Χ 36) 1.278,42 ευρώ και ε) από την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 56.823,87 : 141.723,04) 40,09 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (40,09 Χ 36) 1.443,42 ευρώ, 2] Το δεύτερο των καθ'ων ΝΠΔΔ ««ΟΑΕΕ-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ» θα λάβει το ποσό των (100 Χ 13.300, 21: 141.723,04) 9,38 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (9,38 Χ 36) 337,84 ευρώ. Ακολούθως, η παραπάνω ρύθμιση θα συνδυαστεί με την αντίστοιχη της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 9 ν. 3869/2010, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 14 του Ν. 4346/2015, εφόσον με τις μηδενικές καταβολές τα τρία έτη της ρύθμισης δεν επέρχεται εξόφληση των πιστωτριών και προβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της κατοικίας του εκκαλούντος-αιτούντος από την εκποίηση, η ικανοποίηση του οποίου είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο, δεδομένου ότι συντρέχουν σωρευτικά οι προϋποθέσεις που τάσσονται από το εν λόγω άρθρο όπως ισχύει από 1-1-2016 καθόσον: α) το ανωτέρω ακίνητο, ήτοι το υπό στοιχεία Δ4 του τετάρτου πάνω από το ισόγειο ορόφου, πολυκατοικίας που είναι κτισμένη σε οικόπεδο επί της οδού ... των Πατρέων, επιφάνειας 424,05 τ.μ. και έχει εμβαδό 78,68 τ.μ ανήκει στην αιτούσα κατά πλήρη κυριότητα και χρησιμεύει ως κύρια κατοικία, β) η αιτούσα έχει εισόδημα 1570 ευρώ περίπου και επομένως δεν υπερβαίνει το 170% των ευλόγων δαπανών διαβίωσης ( 1470 ευρώ δαπάνες διαβίωσης Χ 170% = 2.499 ευρώ (βλ. άρθρο 9 παρ.2 που παραπέμπει στο άρθρο 5 παρ.3 ως προς τον καθορισμό των δαπανών διαβίωσης σε συνδυασμό με απόφαση ΤτΕ 54/15-12-2015 ΦΕΚ 2740), γ) Η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του δεν υπερβαίνει το ποσό των 180.000 ευρώ προσαυξημένη κατά 40.000 ευρώ για έγγαμο οφειλέτη και κατά 20.000 ευρώ για κάθε τέκνο και μέχρι τρία κατ' ανώτατο όριο και δ) οι πιστωτές στα πλαίσια του άρθρο 338 ΚΠολΔ δεν επικαλέστηκαν ούτε απέδειξαν ως όφειλαν ότι ο αιτών δεν ήταν συνεργάσιμος δανειολήπτης βάσει του Κώδικα Δεοντολογία των Τραπεζών Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών. Συνεπώς συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για την ένταξη της κύριας κατοικίας του στη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ.2 για εξαίρεση από την εκποίηση. Για τη διάσωση λοιπόν της κύριας κατοικίας του θα πρέπει να καταβάλει ποσό που θα ελάμβαναν οι πιστωτές τους σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης. Ειδικότερα η εμπορική αξία του διαμερίσματος, λαμβανομένων υπόψη, της θέσης (περιοχή Πατρών), του εμβαδού του (78,68 τ.μ.), της παλαιότητας του, της αντικειμενικής του αξίας, της οικοδομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται σε συνδυασμό με την οικονομική δυσπραγία και την επανακόλουθη πτώση των τιμών στην τοπική κτηματαγορά, της από Δεκεμβρίου 2016 Τεχνικής Έκθεσης ακινήτου της Πολιτικού Μηχανικού … που προσκομίζει ο αιτών, ανέρχεται στο ποσό των 31.500 ευρώ. Το ποσό αυτό στο οποίο εκτιμάται ότι θα εκποιηθεί στα πλαίσια αναγκαστικής εκτέλεσης (άρθρο 993 παρ.2 εδ.γ και 954 παρ.2 εδ.γ ΚΠολΔ), λόγω των συνθηκών της αγοράς ανέρχεται στο ποσό αυτό των 31.500 ευρώ, τα δε έξοδα εκτέλεσης (αμοιβή και έξοδα δικαστικού επιμελητή, αμοιβή υπαλλήλου του πλειστηριασμού κλπ.) υπολογίζονται στο ποσό των 3.000 ευρώ. Το ποσό αυτό των (31.500-3.000) 28.500 ευρώ αποτελεί το υποχρεωτικό κατά το νόμο αντάλλαγμα για τη διάσωση της κατοικίας. Το ποσό αυτό είναι μικρότερο του υπολοίπου των χρεών της αιτούσας (συνυπολογιζομένων των καταβολών της ρύθμισης του άρθρου 8 παρ.2) και συνεπώς η υποχρέωση της εξαντλείται με την καταβολή του ποσού των 28.500 ευρώ. Όσον αφορά το χρόνο αποπλρωμής του ποσού αυτού, θα πρέπει να οριστεί σε 15 χρόνια, λαμβανομένων υπόψη του ύψους του χρέους που πρέπει να πληρώσει η αιτούσα για τη διάσωση της κατοικίας του, της οικονομικής του δυνατότητας και της ηλικίας του. Έτσι το ποσό κάθε μηνιαίας δόσης ανέρχεται στο ποσό των (28.500 : 180 (15 έτη Χ 12 μήνες)= 158,33 ευρώ. Παράλληλα επειδή για την αιτούσα ορίστηκαν μηνιαίες καταβολές ποσού 100 ευρώ επί τριετία, θα πρέπει να της χορηγηθεί περίοδος χάριτος τριών (3) ετών, ώστε να μην συμπέσει η τελευταία αυτή ρύθμιση με την πιο πάνω του άρθρο 8 παρ.2. Η καταβολή λοιπόν των δόσεων αυτών θα ξεκινήσει την 1ν ημέρα του 1ου μήνα τρία (3) έτη από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σημειωτέον ότι το υπόλοιπο ποσό των απαιτήσεων των αιτούντων προς τις των καθ'ων πιστώτριες ,που δεν θα καλυφθεί από τις παραπάνω ρυθμίσεις, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί και απαλλάσσονται οι αιτούντες (άρθρο 11 παρ. 1 του Ν.3869/2010) εφ' όσον από το νόμο δεν μπορεί να επιβληθεί άλλη υποχρέωση στους αιτούντες, υπό τον όρο, όμως της κανονικής εκτέλεσης των υποχρεώσεων του, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που απέρριψε την αίτηση ως ουσία αβάσιμη, εσφαλμένα το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε. Γι' αυτό, κατά παραδοχή και ως κατ' ουσίαν βάσιμου των λόγων της ένδικης έφεσης, που ανάγεται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση. Ακολούθως, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η υπό κρίση έφεση ως βάσιμη κατ' ουσίαν και αφού διακρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί κατ' ουσίαν η ανωτέρω αίτηση, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αίτηση ως προς τις καθ' ων η αίτηση πιστώτριες τράπεζες, και να ρυθμιστούν τα χρέη των αιτούντων κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό με σκοπό την απαλλαγή τους με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, καθώς και να εξαιρεθούν από την εκποίηση οι κύριες κατοικίες με την υποχρέωση καταβολής των μηναίων δόσεων των αιτούντων για την εξαίρεση από την εκποίηση κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Τα δικαστικά έξοδα δεν θα επιβληθούν σε βάρος των εφεσίβλητων σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 6 του ν. 3869/2010, η οποία τυγχάνει εφαρμογής και στη δευτεροβάθμια δίκη. Τέλος, λόγω νίκης των καταθεσάντων, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου (άρθρο 495 παρ. 4 εδ δ' ΚΠολΔ) σε αυτούς (καταθέσαντες).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της δεύτερης των εφεσίβλητων και κατ' αντιμωλίαν των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση κατά το τυπικό και εν μέρει κατά το ουσιαστικό της μέρος.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη υπ' αριθμ. 1455/2018 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών.

ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει επί της ουσίας την από 19-12-2016 (αριθ. εκθ. κατ. ./2016) αίτηση.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές συνολικού ποσού 100 ευρώ προς τις καθ'ων η αίτηση πιστώτριες επί μια τριετία, οι οποίες θα καταβάλλονται εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον πρώτο μήνα μετά την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης προς την αιτούσα από οποιονδήποτε πιστωτή, διανεμόμενο μεταξύ τους ως εξής: 1] Η πρώτη των καθ' ων πιστώτρια «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», α) για την με αριθμό ... σύμβαση δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 5.208,07:141.723,04) 3,73 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (3,73 Χ 36) 134,12 ευρώ, β) για την με αριθμό ... σύμβαση δανείου θα λάβει το

ποσό των (100Χ4.534,39:141.723,04) 3,2 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (3,2 Χ 36) 115,18 ευρώ, γ) από την με αριθμό ... σύμβαση δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 11.528,17: 141.723,04) 8,13 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (8,13 Χ 36) 292,83 ευρώ, δ) για την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 50.328,33:141.723,04) 35,51 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (35,51 Χ 36) 1.278,42 ευρώ και ε) από την με αριθμό ... σύμβαση στεγαστικού δανείου θα λάβει το ποσό των (100 Χ 56.823,87 :141.723,04) 40,09 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (40,09 Χ 36) 1.443,42 ευρώ, 2] Το δεύτερο των καθ' ων ΝΠΔΔ ««ΟΑΕΕ-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ» θα λάβει το ποσό των (100 Χ 13.300, 21: 141.723,04) 9,38 ευρώ το μήνα επί μια τριετία, στο τέλος της οποία θα έχει λάβει το ποσό των (9,38Χ36) 337,84 ευρώ.

Εξαιρεί από την εκποίηση την κύρια κατοικία της αιτούσας, ήτοι το υπό στοιχεία . του τετάρτου πάνω από το ισόγειο ορόφου, πολυκατοικίας που είναι κτισμένη σε οικόπεδο επί της οδού ... των Πατρέων, επιφάνειας 424,05 τ.μ. και έχει εμβαδό 78,68 τ.μ.

Επιβάλλει στην αιτούσα την υποχρέωση να καταβάλει στις μετέχουσες για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της συνολικά το ποσό των 28.500 ευρώ, η αποπληρωμή του οποίου θα γίνει σε 15 χρόνια με 180 ισόποσες μηνιαίες καταβολές των 158,33 ευρώ. Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει την 1η εργάσιμη ημέρα του 1ου μήνα τρία χρόνια μετά την κοινοποίηση προς την αιτούσα της παρούσας απόφασης από οποιονδήποτε πιστωτή, θα έχει διάρκεια δεκαπέντε (15) ετών και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο που ίσχυε, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ρυθμίζει τα χρέη του αιτούντος προς τις μετέχουσες πιστώτριες με τον ορισμό μηδενικών καταβολών για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών, χωρίς να οριστεί νέα δικάσιμος για επαναπροσδιορισμό.

Εξαιρεί από την εκποίηση την κύρια κατοικία του αιτούντος, ήτοι το ισόγειο διαμέρισμα ανωγείου οικοδομής που έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο επί της οδού ... στη θέση «Α» των Πατρών, εκτάσεως του οικοπέδου 163,62 τ.μ., κτισμένης της οικοδομής το έτος 1962, επιφάνειας 80 τ.μ.

Επιβάλλει στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλει στις μετέχουσες για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της συνολικά το ποσό των 27.000 ευρώ, η αποπληρωμή του οποίου θα γίνει σε 15 χρόνια με 180 ισόποσες μηνιαίες καταβολές των 150,00 ευρώ. Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει την 1η εργάσιμη ημέρα του 1ου μήνα τρία χρόνια μετά την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης, θα έχει διάρκεια δεκαπέντε (15) ετών και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο που ίσχυε, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απαλλαγή των αιτούντων από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο των χρεών του έναντι των καθ'ών, υπό τον όρο κανονικής εκτέλεσης των υποχρεώσεων που του επιβάλλονται με την παρούσα απόφαση.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου στους καταθέσαντες.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στην Πάτρα, στις 18-2-2020, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ