ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΠατρών 190/2020

Ειδική διαδικασία διαφορών για την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση - Ανάθεση της αποκλειστικής άσκησης επιμέλειας ανηλίκου - Υποχρέωση καταβολής διατροφής - Αίτημα προσωρινής εκτελεστότητας -.

Ανάθεση αποκλειστικής άσκησης της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου των διαδίκων στην ενάγουσα μητέρα του. Αναγνώριση της υποχρεώσεως του εναγόμενου πατέρα να καταβάλλει στην ενάγουσα το αναφερόμενο στην απόφαση χρηματικό ποσό ως συμμετοχή του στη διατροφή του ανήλικου τέκνου. Απόρριψη παρεπόμενου αιτήματος περί κηρύξεως της αποφάσεως προσωρινά εκτελεστής, τόσο ως προς το αίτημα της διατροφής, καθώς μετά την τροπή του εν λόγω αγωγικού αιτήματος σε αναγνωριστικό, η σχετική απόφαση ως προς την αναγνωριστική της διάταξη δεν αποτελεί εκτελεστό τίτλο, όσο και ως προς το αίτημα της οριστικής ανάθεσης της επιμέλειας ανήλικου τέκνου, διότι πρόκειται για διαπλαστική απόφαση, ως προς την οποία δεν χωρεί προσωρινή εκτελεστότητα.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΑΠΟΦΑΣΗ 190/2020

(Αριθμός κατάθεσης αγωγής ./2019)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Δικαστή, Ειρήνη Σιγούρου Πρωτοδίκη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών Πατρών, και από την Γραμματέα Ευφροσύνη Λιαρομμάτη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, στην Πάτρα, την 07η-02-2020 για να δικάσει την από 27-03-2019 και με αριθμό κατάθεσης ./27-03-2019 αγωγή, με αντικείμενο την επιμέλεια και τη διατροφή ανηλίκου τέκνου, μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ : ..., κατοίκου Δ.Κ. Β. Δήμου Πατρέων, με ΑΦΜ ..., ως ασκούσας την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της ..., κατοίκου ομοίως, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Πατρών Δημητρίου Γκαβέρα.

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ : ..., κατοίκου Τ.Κ. Β. Δήμου Ζακύνθου, με ΑΦΜ ., ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξουσίου του δικηγόρου Ζακύνθου Αγγελικής Καράμπαμπα.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 27-03-2019 αγωγή της, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./27-03-2019, η οποία προσδιορίστηκε αρχικά για τις 17-05-2019 και μετά από νόμιμη αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και ενεγράφη στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι ασκεί προσωρινά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της, ..., που απέκτησε από το νόμιμο γάμο της με τον εναγόμενο. Ότι ο γάμος της με τον εναγόμενο έχει λυθεί με αμετάκλητη απόφαση και το ανήλικο τέκνο της στερείται εισοδημάτων από περιουσία ή οιαδήποτε άλλη πηγή. Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα ζητεί, όπως το αγωγικό αίτημα της διατροφής του ανηλίκου τέκνου της παραδεκτά περιορίστηκε και ετράπη σε αναγνωριστικό με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, η οποία καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης (άρθρο 591 παρ. 1 σε συνδ. με άρθρο 223 εδ. β΄ ΚΠολΔ) : α) να της ανατεθεί αποκλειστικά η επιμέλεια του ως άνω ανηλίκου τέκνου της και β) να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγομένου να της καταβάλλει ως διατροφή σε χρήμα, με την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του ως άνω ανηλίκου τέκνου της και για λογαριασμό του, το ποσό των 700,00 ευρώ μηνιαίως, καταβαλλόμενο τις τρεις πρώτες μέρες κάθε μήνα, από την άσκηση της αγωγής και για χρονικό διάστημα δύο ετών, με τους νόμιμους τόκους από την καθυστέρηση κάθε δόσης. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στη δικαστική της δαπάνη.

Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αγωγή παραδεκτά εισάγεται ενώπιον του αρμοδίου τούτου Δικαστηρίου (άρθρα 17 περ. 1, 33 ΚΠολΔ και 321 ΑΚ) για να συζητηθεί κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (592 παρ. 3 ΚΠολΔ) και είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1498, 1499, 1510, 1511, 1512, 1513, 1516 παρ. 2 και 1518 του ΑΚ, 70, 176, 191 παρ.2 ΚΠολΔ, πλην του παρεπόμενου αιτήματος της αγωγής με το οποίο ζητείται να κηρυχθεί η παρούσα απόφαση προσωρινά εκτελεστή, που είναι μη νόμιμο τόσο ως προς το αίτημα της διατροφής, καθώς μετά την τροπή κατά τα ανωτέρω του αγωγικού αυτού αιτήματος σε αναγνωριστικό, η παρούσα απόφαση ως προς την αναγνωριστική της διάταξη δεν αποτελεί εκτελεστό τίτλο και κατά μείζονα λόγο δεν υπόκειται σε προσωρινή εκτέλεση [Κεραμεύς/ Κονδύλης/ Νίκας (-Νικολόπουλος), ΚΠολΔ ΙΙ, 2000, άρθρ. 904, αρ. 6 και 907, αρ. 3, όπου και περαιτέρω παραπομπές], όσο και ως προς το αίτημα της οριστικής ανάθεσης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων στην ενάγουσα, διότι η απόφαση με την οποία το Δικαστήριο αναθέτει την αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας ανήλικου τέκνου στον έναν εκ των δύο γονέων του, διαπλάθει μια νέα κατάσταση, η δε προσωρινή εκτελεστότητα αναφέρεται μόνο σε καταψηφιστικές και όχι σε διαπλαστικές αποφάσεις, όπως το προκείμενο αίτημα επιμέλειας (ΕφΑθ 628/2003, ΕλΔνη 2004 σελ.1470, ΕφΑθ 3702/1986, ΕλΔνη 1986 σελ. 706 και Νικολόπουλος σε Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, Τόμος ΙΙ, εκδ. 2000, άρθρο 907, αρ. 3, σελ. 1721). Περαιτέρω, πραγματοποιήθηκε η προβλεπόμενη από την διάταξη του άρθρου 611 ΚΠολΔ προσπάθεια συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, η οποία απέτυχε. Πρέπει, συνεπώς, η υπό κρίση αγωγή κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω αν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, δεδομένου ότι δεν απαιτείται η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου μετά την ως άνω τροπή του καταψηφιστικού της αιτήματος σε αναγνωριστικό, ενώ ο εναγόμενος νομίμως συμμετέχει στη δίκη, μετά τη συμμόρφωσή του με την επιταγή του Δικαστηρίου για την πληρωμή προς την ενάγουσα, προκαταβολικά, των προς διεξαγωγή της εξόδων (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ) (βλ. την από 07-02-2020 απόδειξη καταβολής).

Από την εκτίμηση της ανωμοτί κατάθεσης της ενάγουσας, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου κατά τη συζήτηση της υπόθεσης και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημοσίας συνεδρίασης, σε συνδυασμό και με τα έγγραφα, που νομότυπα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, άλλα από τα οποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει αυτεπαγγέλτως υπόψη, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμος, σύμφωνα με τους κανόνες της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, στην Πάτρα την 08-02-2004, κατά τη διάρκεια του οποίου απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο, τον ..., που γεννήθηκε την 09-01-2007. Η συμβίωση των διαδίκων υπήρξε αρχικά ομαλή πλην όμως πολύ σύντομα οι σχέσεις τους διερράγησαν από λόγους που δεν ενδιαφέρουν την παρούσα δίκη και ήδη ο γάμος τους έχει λυθεί δυνάμει της υπ’ αριθ. 38/2011 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου, που έχει καταστεί αμετάκλητη. Εν συνεχεία, αρχικά με την υπ’ αριθ. 924/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου και κατόπιν με την υπ’ αριθ. 297/2013 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που εκδόθηκαν κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ανατέθηκε προσωρινά στην ενάγουσα η άσκηση της επιμέλειας του ως άνω τέκνου της, οι οποίες όμως έχουν απωλέσει την ισχύ τους λόγω μη εμπρόθεσμης άσκησης τακτικής αγωγής για την οριστική ανάθεση της επιμέλειας σ’ αυτήν. Ακολούθως, με την υπ’ αριθ. 1333/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ανατέθηκε προσωρινά στην ενάγουσα η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου της. Ως προς δε το ζήτημα αυτό της επιμέλειας του ανηλίκου, ο πατέρας συνομολογεί στις προτάσεις του ότι η μητέρα είναι κατάλληλη για την άσκηση αυτής. Η ομολογία αυτή μπορεί να εκτιμάται ελεύθερα κατά το άρθρο 597 παρ. 1 ΚΠολΔ, αλλά και από την κατάθεση της ίδιας της μητέρας αποδεικνύεται ότι είναι κατάλληλη για την ανατροφή του τέκνου της, ενδιαφέρεται απεριόριστα για αυτό και όλες οι σχετικές αποφάσεις της συντείνουν στο συμφέρον του τέκνου. ʼλλωστε μέχρι τώρα το τέκνο ζει μαζί με τη μητέρα του, την οποία δεν έχει αποχωριστεί ποτέ χωρίς να υπάρχει κάτι επιλήψιμο στην ανατροφή του. Έτσι το Δικαστήριο με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, λαμβάνοντας υπόψη τα διδάγματα της κοινής πείρας και την ηλικία του (δέκα τριών ετών), συνάμα δε την ανάγκη του για μητρική στοργή και φροντίδα, κρίνει ότι η άσκηση της επιμέλειάς του πρέπει να ανατεθεί αποκλειστικά στην μητέρα του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει μόνο του τη διατροφή του και την κάλυψη των ατομικών του αναγκών καθόσον δεν έχει εισοδήματα από προσωπική περιουσία και συνεπώς υπόχρεοι για τη διατροφή του είναι σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ. 2 και 1489 παρ. 2 ΑΚ και οι δύο γονείς του, ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις. Διαμένει δε με την ενάγουσα σε ισόγειο διαμέρισμα, που έχει μισθώσει αυτή στην Π.Ε.Ο. . αριθμός . και συνεπώς απαλλάσσεται της δαπάνης στέγασης, επιβαρύνεται όμως με όλες τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής (θέρμανση, κατανάλωση νερού και ηλεκτρικού ρεύματος). Είναι μαθητής της πρώτης τάξης του γυμνασίου σχολείου και οι δαπάνες διατροφής και συντήρησής του είναι οι συνήθεις των ανηλίκων της αντίστοιχης ηλικίας της αυτής από απόψεως οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους καταστάσεως, ενώ δεν αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας που χρήζουν εξειδικευμένης πέραν της συνήθους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Επίσης, παρακολουθεί μαθήματα εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας και τον ελεύθερο χρόνο του απασχολείται με διάφορες αθλητικές δραστηριότητες. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος απασχολείται μόνιμα στην οικογενειακή επιχείρηση ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων, εστιατορίου, μπαρ, εκμετάλλευσης ομπρελών παραλίας και τουριστικού καταστήματος με τον διακριτικό τίτλο «.», που βρίσκεται στην περιοχή Β της Ζακύνθου πλησίον της παραλίας Α Ν. Η τελευταία οικογενειακή επιχείρηση, που λειτουργεί επ’ ονόματι της μητέρας του εναγομένου, ..., παρουσιάζει μεγάλο κύκλο εργασιών λόγω της αυξημένης προσέλευσης παραθεριστών κατά τους θερινούς μήνες καθώς βρίσκεται σε έναν από τους πλέον γνωστούς τουριστικούς προορισμούς της Ζακύνθου και ως εκ τούτου εμφανίζει αυξημένους τζίρους, οι οποίοι υπερβαίνουν το ποσό των 150.000,00 ευρώ. Επίσης, αποδείχθηκε ότι στην εν λόγω επιχείρηση συμμετέχει ενεργά ο εναγόμενος όχι μόνον με την παροχή της προσωπικής του εργασίας ως μπουφετζής, όπως φαίνεται ότι προσλαμβάνεται από την μητέρα του κατά τους θερινούς μήνες, αντί καθαρών μηνιαίων αποδοχών ποσού 600,00 ευρώ περίπου, ενώ επιπρόσθετα στο τέλος της σαιζόν εισπράττει εφάπαξ το ποσό των 3.000,00 ευρώ περίπου ως «αποζημίωση» για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του ως εργαζόμενος. Πέραν των ανωτέρω αποδοχών, που αφορούν την παρεχόμενη εργασία του εναγομένου, συμμετέχει στα κέρδη της επιχείρησης και μάλιστα κατ’ ισομοιρίαν με τους γονείς του απολαμβάνοντας έτσι ένα συνολικό καθαρό εισόδημα της τάξεως των 10.000,00 ευρώ κατά μέσον όρο από τη λειτουργία της εν λόγω επιχείρησης την τουριστική περίοδο από 01-05 έως 30-10 κάθε έτους. Βέβαια, ο εναγόμενος κατά τους υπόλοιπους μήνες του έτους δεν ασχολείται με την άνω επιχείρηση ούτε με κάποια άλλη δραστηριότητα, έχοντας επιλέξεις να διαμένει, όπως άλλωστε εκατέρωθεν συνομολογείται στον τόπο καταγωγής της συζύγου του στην πόλη Χ της Ρουμανίας, φιλοξενούμενος από τους γονείς της, χωρίς να εργάζεται και χωρίς να λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Όμως αυτός ενόψει της ηλικίας του καθώς διανύει το τεσσαρακοστό έκτο έτος αυτής (γεννηθείς το 1974) αλλά και της εμπειρίας του ως μπουφετζής σε τουριστική μονάδα, όπως δηλώνει, έχει τη δυνατότητα να απασχολείται κατά τους χειμερινούς μήνες έστω και με μειωμένη απασχόληση σε συναφή επιχείρηση μαζικής εστίασης, που λειτουργεί κατά τους παραπάνω μήνες. Ο εναγόμενος από μία τέτοιου είδους εργασία, όπως έχει υποχρέωση να αναζητήσει (ΕφΛαρ 61/2007 Δικογραφία 2007. 232, ΕφΑθ 951/2004 ΕλλΔνη 2005. 46.216), μπορεί να εξασφαλίσει ένα μηνιαίο εισόδημα της τάξεως των 400,00 ευρώ κατά μέσον όρο μέχρι την έναρξη λειτουργίας της ως άνω οικογενειακής επιχείρησης. Εξάλλου, ο εναγόμενος δεν επιβαρύνεται με δαπάνη ενοικίου αφού διαμένει σε ιδιόκτητη οικία, ενώ αντιθέτως επιβαρύνεται με τα λειτουργικά έξοδα αυτής (φωτισμό, ύδρευση, θέρμανση κ.λπ.). Έτσι τα συνολικά εισοδήματά του διαμορφώνονται σε μηνιαία βάση στο ποσό των 1.600,00 ευρώ περίπου. Επιπλέον, έχει στην κυριότητά του ένα αυτοκίνητο μάρκας Volkswagen τύπου Passat, 1.800 c.c., έτους πρώτη κυκλοφορίας το 2008, ενώ από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι είναι κύριος δίκυκλης μοτοσυκλέτας μεγάλου κυβισμού. ʼλλα εισοδήματα ή περιουσία δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει ο εναγόμενος, ούτε τον βαρύνουν άλλες δαπάνες, παρά μόνο έναντι της ανήλικης θυγατέρας του ..., που απέκτησε το έτος 2015 κατά τη διάρκεια της εκτός γάμου σχέσης του με τη δεύτερη σύζυγό του ..., την οποία έχει νομότυπα αναγνωρίσει ως γνήσιο τέκνο του με την υπ’ αριθ. ./10-12-2015 πράξη αναγνώρισης τέκνου της συμβολαιογράφου Ζακύνθου ..., έχει πρόσθετες διατροφικές υποχρεώσεις ύψους 200,00 ευρώ μηνιαίως. Πέραν των ανωτέρω ο εναγόμενος δεν αντιμετωπίζει άλλες ιδιαίτερες δαπάνες, πλην των συνήθων για τη διατροφή και τη συντήρησή του, ούτε χρήζει κάποιας εξειδικευμένης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η κρίση πάντως για την προαναφερόμενη οικονομική κατάσταση του εναγομένου δεν αναιρείται από το προσκομιζόμενο από αυτόν εκκαθαριστικό σημείωμα του έτους 2018, δεδομένου ότι αναφέρεται σε ανέλεγκτη χρήση με συνέπεια να μη δεσμεύει το Δικαστήριο, καθόσον το ανωτέρω φορολογικό στοιχείο δεν αποτελεί ασφαλές προσδιοριστικό κριτήριο για τα εισοδήματά του χωρίς να έχει προηγηθεί έλεγχος της αντίστοιχης χρήσης (ΕφΛαρ 106/2013 αδημ., ΕφΠατρ 562/2002 ΑχΝομ 2003. 200). Περαιτέρω, η ενάγουσα εργαζόταν ως ιδιωτική υπάλληλος, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και συγκεκριμένα ως πωλήτρια στην εταιρεία ιατρικών ειδών – μηχανημάτων με την επωνυμία «... ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «.», που εδρεύει στην Πάτρα, αντί μηνιαίων καθαρών αποδοχών 640,00 ευρώ περίπου. Κατά την συζήτηση της κρινόμενης αγωγής κατέθεσε «ότι εδώ και δύο μέρες είναι άνεργη, συζητά όμως για άλλη δουλειά» (βλ. πρακτικά). Ακολούθως, δεν αποδείχθηκε ότι απολαμβάνει εισοδήματα από κάποια άλλη πληγή ή προσοδοφόρα (κινητή ή ακίνητη) περιουσία, ενώ δεν έχει δαπάνες ή εν γένει πρόσθετες διατροφικές υποχρεώσεις προς τρίτους πέραν αυτών έναντι του ανωτέρω τέκνου της, ούτε αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δαπάνες, εκτός από τις συνήθεις για τη διατροφή και τη συντήρησή της, ούτε προβλήματα υγείας, που χρήζουν εξειδικευμένης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις περιστάσεις υπό τις οποίες διατελούν, λαμβανομένων υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, η ανάλογη μηνιαία διατροφή, η οποία προσδιορίζεται από τις ανάγκες του άνω τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και περιλαμβάνονται όλα τα απαραίτητα για τη συντήρηση και ανατροφή του έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των αναγκών διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, ατομικής ψυχαγωγίας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ανέρχεται στο ποσό των 500,00 ευρώ μηνιαίως. Από το ποσό αυτό ο εναγόμενος πατέρας του είναι σε θέση να καταβάλλει το ποσό των 350,00 ευρώ μηνιαίως ως συμμετοχή στην ανάλογη διατροφή αυτού, ενώ κατά το υπόλοιπο ποσό συμμετέχει η ενάγουσα κυρίως με την προσφορά της προσωπικής της εργασίας και απασχόλησης για την περιποίηση και φροντίδα του, η οποία είναι αποτιμητή σε χρήμα. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη η υπό κρίση αγωγή, να ανατεθεί η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, …, στην ενάγουσα και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλλει στην ενάγουσα, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του προσώπου του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους, το χρηματικό ποσό των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ μηνιαίως, ως συμμετοχή του στη διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους ..., εντός των τριών πρώτων ημερών εκάστου μηνός, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της υπό κρίση αγωγής και εντεύθεν, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης. Τέλος, πρέπει να συμψηφισθούν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων, ως εκ της εξ αίματος α΄ βαθμού συγγένειάς τους, πέραν εκείνων που προκαταβλήθηκαν (άρθρο 179 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

ΑΝΑΘΕΤΕΙ την αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ..., στην ενάγουσα μητέρα του.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλλει στην ενάγουσα, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους, το χρηματικό ποσό των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ μηνιαίως, εντός των τριών πρώτων ημερών εκάστου μηνός, ως συμμετοχή του στη διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους ..., για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων, πέραν εκείνων που προκαταβλήθηκαν.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύτηκε στην Πάτρα σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 19η Μαρτίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ