ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΚαλαβρύτων 54/2020

Τριτανακοπή μη κλητευθέντος εγγυητή σε δίκη του Ν. 3869/2010 - Αρμοδιότητα -.

Αρμόδιο Δικαστήριο το Δευτεροβάθμιο, διότι η τριτανακοπτόμενη απόφαση του Εφετείου, ενσωματώνει και την απόφαση του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Λόγος τριτανακοπής κάθε λόγος που βάλλει κατά της ουσιαστικής ή τυπικής ορθότητας της απόφασης. Ο εγγυητής που δεν κλητεύθηκε σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό, παραδεκτώς ασκεί τριτανακοπή και το έννομο συμφέρον του θεμελιώνεται στην απώλεια, εν μέρει, του δικαιώματος αναγωγής του, όπως τούτο προκύπτει από τη διάταξη του αρ. 12 του Ν. 3869/2010 και πριν, αλλά και μετά τις τροποποιήσεις του, με το αρ. 65 του Ν. 4549/2018. Από τη διατύπωση της τελευταίας διάταξης προκύπτει με σαφήνεια ότι δίνεται μεν δικαίωμα αναγωγής στον εγγυητή, πλην όμως, μόνο ως προς το τμήμα της οφειλής, που περιλαμβάνεται στη ρύθμιση του αρ. 8 ή στο σχέδιο διευθέτησης οφειλών του αρ. 9, όχι δε για το τμήμα της οφειλής από την οποία ο οφειλέτης πρόκειται να απαλλαγεί κατά την παράγραφο 1 του αρ. 11 ποσό το οποίο ο εγγυητής οφείλει να καταβάλει στον πιστωτή. Ενόψει τούτων η μη επίδοση στον εγγυητή καθιστά απαράδεκτη τη συζήτηση, αφού μόνο έτσι προστατεύονται πλήρως τα δικαιώματα του εγγυητή. Επομένως τόσο το Ειρηνοδικείο, όσο και το Μονομελές Πρωτοδικείο, που δεν κήρυξαν απαράδεκτη τη συζήτηση έσφαλαν στην ερμηνεία του νόμου και γι’ αυτό το λόγο η τριτανακοπτόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί. Εξουσία του Δικαστηρίου που ακυρώνει την απόφαση, να προχωρήσει σε κατ’ ουσίαν έρευνα των αρχικών αιτήσεων. Δεκτή η τριτανακοπή. Ακυρώνεται η απόφαση. Το Δικαστήριο κρατεί και δικάζει τις αιτήσεις, δεχόμενες αυτές εν μέρει.

ΑΡΙΘΜΟΣ 54/2020

ΑΡ. ΚΑΤ. ΑΝΑΚΟΠΗΣ ../2020

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή ..., Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο Πρωτοδικών Καλαβρύτων, και από τη Γραμματέα

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την .... για να δικάσει την τριτανακοπή μεταξύ:

TOY ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΤΟΝΤΟΣ: ..., κατοίκου ..., ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά των πληρεξουσίων δικηγόρων του Γεωργίου Κάλτσα, δικηγόρου Πειραιά και Ελένης Ρούσσου, δικηγόρου Αθηνών.

ΤΩΝ ΚΑΘ' ΩΝ Η ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΗ: 1) ... κατοίκου ... 2) ..., κατοίκου ομοίως, οι οποίοι παραστάθηκαν μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου τους ... δικηγόρου Αθηνών και 3) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «...», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία ήταν απούσα και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Ο τριτανακόπτων με την από τριτανακοπή του ενώπιον του παρόντος, ζητεί να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτήν.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρόντων διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ME TO ΝΟΜΟ

Από τη με αριθ. ... έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο ..., προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης τριτανακοπής, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο της ..., οπότε και η συζήτηση ματαιώθηκε λόγω αναστολής εργασίας των δικαστηρίων, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην τρίτη των καθ' ων. Η τελευταία, όμως, δεν εμφανίστηκε κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, στην οποία προσδιορίστηκε οίκοθεν, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συνεπώς πρέπει να δικαστεί ερήμην (άρθρο 270 παρ. 1 εδ. ε του ΚΠολΔ). Το Δικαστήριο, ωστόσο, πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης ως να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (754 ΚΠολΔ).

Ι. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 583, 586, 590, 739, 748 § 3 και 773 ΚΠολΔ προκύπτει ότι κατά των αποφάσεων που εκδίδονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας μπορεί να ασκήσει τριτανακοπή κάθε τρίτος, εφόσον έχει έννομο συμφέρον. Ως τρίτος νοείται όποιος δεν απέκτησε την ιδιότητα του διαδίκου κατά την έννοια της εκούσιας δικαιοδοσίας, δηλαδή δεν ήταν αιτών στη σχετική δίκη ή δεν άσκησε κύρια ή πρόσθετη παρέμβαση ή δεν κλητεύθηκε με διαταγή του αρμοδίου δικαστή (748 παρ. 3 ΚΠολΔ) ή δεν προσεπικλήθηκε με πρωτοβουλία κάθε διαδίκου ή αυτεπαγγέλτως από το δικάζον δικαστήριο (άρθρο 753 ΚΠολΔ) να λάβει μέρος σ' αυτή (ΑΠ 41/2003 Χρον. Ι.Δ. 2003.445).

Περαιτέρω, έννομο συμφέρον για την άσκηση τριτανακοπής έχει εκείνος που βλάπτεται άμεσα ή έμμεσα από τις έννομες συνέπειες της τριτανακοπτόμενης απόφασης ή εκείνος για τα συμφέροντα του οποίου δημιουργείται άμεσος ή ενδεχόμενος κίνδυνος από την έκδοση αυτής και τις έννομες συνέπειες της (ΑΠ 1040/2009 ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 128/1991 ΤΝΠ Νόμος), ενώ δεν απαιτείται η επίκληση από τον τριτανακόπτοντα δόλου ή συμπαιγνίας των αρχικών διαδίκων (ΑΠ 1345/2010 ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 41/2003 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 2961/2007 ΤΝΠ Νόμος, βλ. και Αρβανιτάκη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 773 αρ. 8). Ειδικότερα, για την άσκηση της τριτανακοπής, όπως και για όλες τις διαδικαστικές πράξεις απαιτείται έννομο συμφέρον προς τούτο του τριτανακόπτοντος, η έννοια του οποίου είναι γενική και βρίσκει νομοθετική θεμελίωση στο άρθρο 68 ΚΠολΔ. Το έννομο συμφέρον αποτελεί όρο του παραδεκτού της τριτανακοπής και λειτουργεί ως αυτοτελής διαδικαστική προϋπόθεση και συνεπώς διακρίνεται από τη νομιμοποίηση, η οποία αναφέρεται στο υποκείμενο της τριτανακοπής. Ο τρίτος πρέπει να επικαλείται το έννομο συμφέρον και να εκθέτει με σαφήνεια αυτό για την δικαιολόγηση της προσβολής της απόφασης, καθ' όσον αυτό αναφέρεται ρητώς στο άρθρο 583, σε αντίθεση με τα ένδικα μέσα, όπου η επίκληση απαιτείται μόνον όταν αυτά ασκούνται από τον νικητή διάδικο. Η συνδρομή του εννόμου συμφέροντος εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Εξέρχεται από τα όρια της αυτονομίας της ιδιωτικής βούλησης με την έννοια ότι οι διάδικοι δεν έχουν εξουσία διάθεσης του, Οι διαδικαστικές προϋποθέσεις του παραδεκτού και κατ' ακολουθίαν και του εννόμου συμφέροντος κρίνονται κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης. Περαιτέρω, το συμφέρον του τρίτου προς άσκηση τριτανακοπής πρέπει να είναι έννομο, ατομικό και άμεσο και να προκύπτει από την απόφαση, ή από την εκτέλεση της. Μπορεί να προκύπτει από το σύνολο της απόφασης, δηλαδή από το αιτιολογικό και το διατακτικό αυτής και όχι μόνο από το διατακτικό της, θεμελιώνεται δε στη βλάβη κάποιου δικαιώματος ή την διακινδύνευση των συμφερόντων του, η οποία απορρέει από τις έννομες συνέπειες της απόφασης που είναι δεσμευτικές γι' αυτόν. Είναι έννομο το συμφέρον όταν με την άσκηση της τριτανακοπής προστατεύονται τα συμφέροντα που αναγνωρίζονται από το νόμο και είναι άξια προστασίας και όχι όταν κατευθύνονται στην ικανοποίηση άλλων σκοπών που βρίσκονται έξω από τα πλαίσια της άσκησης της. Πρέπει επίσης για την προστασία με την τριτανακοπή να υπάρχει λόγος που δικαιολογεί την προστασία αυτή5 δηλαδή αντικειμενικά θα πρέπει να είναι πρόσφορη για την επέλευση της επιδιωκόμενης συγκεκριμένης συνεπείας, ώστε να προασπίζονται τα συμφέροντα του τρίτου που επιδιώκει την άρση της βλάβης του, ενώ το δικαίωμα του τρίτου, πρέπει να είναι κεκτημένο και απαιτητό κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλομένης αποφάσεως, ενώ κατ' άλλην άποψη, εν όψει του άρθρου 69 ΚΠολΔ, αρκεί κεκτημένο και προστατεύσιμο δικαίωμα δυνάμει του οποίου μπορεί να ασκηθεί αγωγή ή παρέμβαση (ΑΠ 95/2014 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, λόγο τριτανακοπής αποτελεί κάθε ισχυρισμός που βάλλει κατά της ουσιαστικής ή τυπικής ορθότητας της απόφασης όπως ότι δεν συνέτρεχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση της απόφασης ή ότι αν ακουγόταν ο ίδιος τριτανακόπτων η απόφαση θα ήταν διαφορετική (ΑΠ 1345/2010, ΑΠ 41/2003 ΤΝΠ Νόμος). Για να είναι δε ορισμένος ο εκάστοτε λόγος τριτανακοπής, θα πρέπει επιπλέον να προκύπτει σαφώς, με τη μορφή αιτιώδους συνδέσμου, η σχέση της δραστικής κρίσης που προσβάλλεται και της βλάβης ή του κινδύνου βλάβης των εννόμων συμφερόντων του τριτανακόπτοντος (ΕφΛαρ 252/2012 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 1184/2009 ΤΝΠ Νόμος, βλ. και Αρβανιτάκη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 773 αρ. 7). Με την παραδοχή της τριτανακοπής η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται ή κηρύσσεται ανενεργός ως προς τον τρίτο ανακόπτοντα ή αν πρόκειται για αδιαίρετο δίκαιο ως προς όλους τους διαδίκους και προχωρεί σε αντίστοιχη έρευνα της αρχικής αίτησης επί της οποίας εκδόθηκε η τριτανακοπτόμενη απόφαση (βλ. ΑΠ 1084/90 ΕΕΝ 1991. 433, ΕφΛαρ. 252/2012 ΔΙΚΟΓ. 2012.585, ΕφΠειρ 197/02 ΔΕΕ 2002.497, ΕφΑΘ 7602/04 ΔΕΕ 2005. 178, ΕφΔωδ 236/09 Νόμος, Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, Ερμ. ΚΠολΔ 773 αριθ. 10, σελ. 1529).

Τέλος, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 532, 533 και 537 ΚΠολΔ συνάγεται ότι αν η υπόθεση διήλθε και τον δεύτερο βαθμό και η έφεση έγινε τυπικά δεκτή σε τριτανακοπή υπόκειται μόνο η απόφαση του εφετείου διότι αν περαιτέρω η έφεση ευδοκίμησε κατ' ουσία η πρωτόδικη απόφαση εξαφανίσθηκε και έπαυσε να ισχύει, αν δε η έφεση απορρίφθηκε κατ' ουσία η πρωτόδικη ενσωματώθηκε στην απόφαση του εφετείου (ΑΠ 505/2006 Τ.Ν.Π. Νόμος και Ολ. ΑΠ 40/1996, ΕλΔ 1996.1534, που αναφέρεται μεν στην αναίρεση, αλλά ενδιαφέρει ως προς το σκεπτικό).

II. Με τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 ν. 3869/2010, όπως ισχύει μετά το ν. 4161/13 θεσπίστηκε το υποχρεωτικό της επίδοσης της αίτησης στον εγγυητή, παράλληλα μ' αυτήν προς όλους τους πιστωτές. Η επίδοση αυτή αποτελεί αναγκαίο στοιχείο της προδικασίας. Η μη επίδοση δεν επιφέρει την απόρριψη της αίτησης ως απαράδεκτης, απλώς καθιστά απαράδεκτη τη συζήτηση, απαράδεκτο το οποίο ισχύει έναντι όλων των μετεχόντων και το δικαστήριο θα διατάξει την επίδοση της αίτησης στον εγγυητή και την κλήτευση όλων των μετεχόντων στη νέα δικάσιμο που θα οριστεί με την κλήση επαναφοράς της αίτησης προς συζήτηση. Μπορεί όμως ο εγγυητής να παρασταθεί ασκώντας κύρια παρέμβαση με αίτημα την απόρριψη της αίτησης. Το έννομο συμφέρον του πηγάζει από τη ρύθμιση της διάταξης του άρθρου 12 του νόμου, οπότε καθίσταται διάδικος και θεραπεύεται η έλλειψη και το απαράδεκτο από τη μη επίδοση. Με την επίδοση ο εγγυητής καθίσταται αυτοδικαίως διάδικος, εφόσον η επίδοση διατάσσεται από το νόμο κατ' αρθ. 5 παρ. 1, και δεσμεύεται από την απόφαση, την οποία μπορεί να προσβάλει με έφεση. Ο λόγος που οδήγησε το νομοθέτη να θεσπίσει το υποχρεωτικό της επίδοσης στον εγγυητή, ώστε να καταστεί διάδικος, είναι βασικά να ενημερωθεί για τις ενέργειες του πρωτοφειλέτη και να προστατεύσει τα συμφέροντα του, επιδιώκοντας να ενταχθεί και αυτός σε ρύθμιση με την υποβολή δικής του αίτησης, δοθέντος ότι δεν καλύπτεται απ' αυτή του πρωτοφειλέτη, είτε να παρέμβει στη δίκη, με σκοπό την απόρριψη της αίτησης, ενόψει και της ρύθμισης της διάταξης του άρθ. 12 του νόμου, είτε με τη μορφή που είχε η ως άνω διάταξη πριν την τροποποίηση του με το άρθρο 65 του ν. 4549/2018 είτε και μετά. Ειδικότερα, πριν την ως άνω τροποποίηση το άρθρο 12 προέβλεπε ότι: «Τα δικαιώματα των πιστωτών έναντι συνοφειλετών ή εγγυητών του οφειλέτη, καθώς και τα δικαιώματα των εμπράγματος ασφαλισμένων πιστωτών επί του υπέγγυου αντικειμένου δεν θίγονται. Ο οφειλέτης απαλλάσσεται έναντι των εγγυητών, των εις ολόκληρον υπόχρεων ή άλλων δικαιούχων σε αναγωγή». Σύμφωνα, επομένως, με την ως άνω διάταξη, η απαλλαγή του οφειλέτη ενεργεί μόνο υποκειμενικά, και δε συναπαλλάσσονται οι υπόλοιποι σ' ολόκληρο συνοφειλέτες και εγγυητές, οι οποίοι εφόσον ικανοποιήσουν πλήρως τον πιστωτή στερούνται του δικαιώματος της αναγωγής κατά του απαλλαγέντα οφειλέτη. Εξάλλου, με το άρθρο 65 του ν. 4549/2018 προστέθηκε στο ως άνω άρθρο δεύτερη παράγραφος, που ορίζει: «Αν όμως ο εγγυητής, ο εις ολόκληρον υπόχρεος ή άλλο δικαιούχο σε αναγωγή πρόσωπο καταβάλει τόσο το τμήμα της οφειλής από την οποία ο οφειλέτης πρόκειται να απαλλαγεί κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 11 όσο και μέρος της οφειλής που περιλαμβάνεται στην απόφαση ρύθμισης του άρθρου 8 ή στο σχέδιο διευθέτησης οφειλών του άρθρου 9, τότε αυτός υποκαθίσταται αυτοδικαίως για το τελευταίο ποσό στη θέση του πιστωτή στο μέτρο και με τις προϋποθέσεις που η οφειλή αυτή έχει διαμορφωθεί δυνάμει της ρύθμισης ή του σχεδίου διευθέτησης οφειλών που επικυρώθηκε με τη δικαστική απόφαση». Από τη διατύπωση του ως άνω άρθρου, προκύπτει με σαφήνεια ότι δίνεται μεν δικαίωμα αναγωγής στον εγγυητή, πλην, όμως, μόνο ως προς το τμήμα της οφειλής που περιλαμβάνεται στην απόφαση ρύθμισης του άρθρου 8 ή στο σχέδιο διευθέτησης οφειλών του άρθρου 9, όχι δε για το τμήμα της οφειλής αϊτό την οποία ο οφειλέτης πρόκειται να απαλλαγεί κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 11, ποσό το οποίο ο εγγυητής οφείλει να καταβάλει στον πιστωτή. Ενόψει αυτών η μη επίδοση της αίτησης στον εγγυητή καθιστά απαράδεκτη τη συζήτηση, αφού μόνο έτσι προστατεύονται πλήρως τα συμφέροντα του εγγυητή, όπως απαιτεί ο νομοθέτης με τη θέσπιση του υποχρεωτικού της επίδοσης στον εγγυητή της αίτησης και το δικαστήριο θα πρέπει να διατάξει την κλήτευση του. Περαιτέρω, δε, η μη επίδοση της αίτησης στον εγγυητή, αν δεν καταστεί διάδικος με έναν από τους προαναφερόμενους τρόπους, δικαιολογεί το έννομο συμφέρον για την άσκηση εκ μέρους του τριτανακοπής.

Στην προκείμενη περίπτωση, με την υπό κρίση τριτανακοπή, ο τριτανακόπτων εκθέτει ότι, δυνάμει της περιγραφόμενης σύμβασης δανείου, στην οποία συμβλήθηκε ως εγγυητής, η αναφερόμενη τραπεζική εταιρεία, της οποίας καθολική διάδοχος έχει καταστεί η τρίτη των καθ' ων, χορήγησε στους δύο πρώτους των καθ' ων δάνειο … Ότι οι τελευταίοι, εν αγνοία του, άσκησαν, ενώπιον του Ειρηνοδικείου …. και από … αιτήσεις τους, για τη δικαστική ρύθμιση των οφειλών τους, που απορρέουν από την ανωτέρω δανειακή σύμβαση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3869/2020, εκδόθηκαν δε, η υπ’ αριθμ. …. Οριστική απόφαση του … με την οποία έγιναν δεκτές οι αιτήσεις και, κατόπιν άσκησης έφεσης εκ μέρους της καθ' ης οι αιτήσεις, η υπ' αριθμ. … τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, με την οποία απορρίφθηκε η έφεση κατ' ουσία και επικυρώθηκε η απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου. Ότι οι ανωτέρω αιτήσεις δεν του επιδόθηκαν ποτέ, κατά παράβαση του άρθρου 5 παρ.1 του ν. 3869/2010, όπως ισχύει μετά το ν. 4161/2013, που ορίζει ότι είναι υποχρεωτική η επίδοση της αίτησης στον εγγυητή, και συνεπώς έπρεπε να κηρυχθεί η συζήτηση τους απαράδεκτη, δεδομένου ότι δεν κατέστη διάδικος με οποιονδήποτε τρόπο. Ότι με τον τρόπο αυτό στερήθηκε το δικαίωμα του να παρέμβει στη δίκη και να εκθέσει τις από τρεις του, με σκοπό να απορριφθεί η αίτηση. Ότι οι ως άνω αποφάσεις, πέραν του ότι δεν ερεύνησαν, κατά παραβίαση του ανακριτικού συστήματος, αν υπήρχε εγγυητής, βλάπτουν τα συμφέροντα του, κατ' άρθρο 12 του ν. 3869/2010, διότι κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κατ' εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων δεν έκριναν ότι οι αιτούντες περιήλθαν υπαιτίως σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών, ο δε πρώτος των καθ' ων παραβίασε και το δικαίωμα ειλικρίνειας, κατά τα λεπτομερώς αναφερόμενα, με αποτέλεσμα να στερείται, λόγω του ότι έγιναν δεκτές οι ως άνω αιτήσεις, το δικαίωμα αναγωγής κατά των αιτούντων, ως προς το ποσό των οφειλών τους για το οποίο οι τελευταίοι απαλλάχθηκαν. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητεί να γίνει δεκτή η τριτανακοπή, να ακυρωθεί - εξαφανισθεί η υπ' αριθμ. … απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων και να καταδικασθούν οι καθ' ων στη δικαστική του δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η τριτανακοπή αρμοδίως εισάγεται να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου (άρθρο 587 ΚΠολΔ) να δικασθεί κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (773 επ., 743-759 ΚΠολΔ) και είναι πλήρως ορισμένη, δεδομένου ότι εκθέτει τόσο το ότι δεν κατέστη διάδικος στη δίκη μεταξύ των καθ' ων όσο και το έννομο συμφέρον του, περαιτέρω, δε, είναι νόμιμη στηριζόμενη στις ανωτέρω στη μείζονα σκέψη διατάξεις καθώς και σ' αυτές των άρθρων 1 του ν. 3869/2010, 176 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να δικαστεί κατ' ουσία.

Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζουν και είτε επικαλούνται είτε όχι οι διάδικοι (ΑΠ 174/1987 ΕλΔ 29.129), τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (336 παρ. 4 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με την αυτεπάγγελτη έρευνα των γεγονότων (άρθρο 744 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ' αριθμ. ... συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμ/φου ..., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του … στον τόμο ... και με αρ. ..., οι δυο πρώτοι των καθ' ων κατέστησαν συγκύριοι, κατά ποσοστό 50% αδιαίρετα, ο καθένας, του με στοιχεία …. (μονοκατοικία), του ισογείου ορόφου, στο οποίο ανήκει ως παράρτημα η υπ' αριθ. ... θέση στάθμευσης του ακάλυπτου χώρου, επιφανείας ... τ.μ. και το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης, δικαίωμα χρήσης του ακάλυπτου χώρου, εμβαδού τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας ..., επί του οικοπέδου, υπό στοιχεία ..., εμβαδού ... τ.μ., που βρίσκεται στην ειδικότερη θέση «... κατά το χρόνο αγοράς της σε ..., κατά το χρόνο άσκησης της αίτησης ανερχόταν στο ποσό των ..., (βλ. προσκομιζόμενο φύλλο υπολογισμού αξίας ακινήτου εντός σχεδίου πόλης ή οικισμού της συμ/φου ...), ενώ το τίμημα ορίστηκε στο ποσό των ... ευρώ.

Δυνάμει της από ... και με αριθμό ... σύμβασης έντοκου στεγαστικού δανείου, που συνήφθη μεταξύ της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ... της οποίας καθολικός διάδοχος κατέστη, κατόπιν συγχωνεύσεως, η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία ... των δυο πρώτων των καθ' ων, ως πρωτοφειλετών, χορηγήθηκε στους τελευταίους στεγαστικό δάνειο, ποσού ... ευρώ, για την αγορά της ως άνω πρώτης κατοικίας. Η χρονική διάρκεια του δανείου ορίστηκε σε ... μήνες και, προς εξασφάλιση της απαίτησης, εγγράφηκε, την ... στα βιβλία υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου ... (τόμος ... και αρ....), δυνάμει της υπ' αριθμ. ... απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., προσημείωση υποθήκης στο ως άνω ακίνητο - κύρια κατοικία των αιτούντων, ποσού ... ευρώ. Στην ως άνω σύμβαση συμβλήθηκε, ως εγγυητής ο τριτανακόπτων, ο οποίος συνδεόταν με φιλικούς δεσμούς με τους πρωτοφειλέτες. Σύμφωνα με τον όρο 15.1 της ως άνω σύμβασης ο εγγυητής δήλωσε ότι εγγυάται ανεπιφυλάκτως προς την τράπεζα ως συνοφειλέτης, ενώ σύμφωνα με τον όρο 15.2 παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του που απορρέουν από τα άρθρα 853, 855 και 858 ΑΚ. Στη συνέχεια, μετά από 3,5 περίπου χρόνια, οι ως άνω πρωτοφειλέτες υπέβαλαν, ενώπιον του αντίστοιχα, με τις οποίες ζήτησαν να υπαχθούν στις διατάξεις του ν. 3869/2010, λόγω του ότι, κατά τους ισχυρισμούς τους, περιήλθαν, ανυπαιτίως, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών, αδυνατώντας να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους από την ανωτέρω δανειακή σύμβαση. Οι ως άνω αιτήσεις δεν επιδόθηκαν στον εγγυητή, παρά τη ρητή πρόβλεψη του νόμου και ο τελευταίος δεν παραστάθηκε κατά τη συζήτηση της αίτησης, ασκώντας παρέμβαση, και ως εκ τούτου δεν κατέστη διάδικος. Με την υπ' αριθ. ... απόφαση του το Ειρηνοδικείο ..., κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, δεν κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση, αν και μπορούσε ευχερώς, με απλή ανάγνωση της ως άνω δανειακής σύμβασης, να διαπιστώσει ότι υπήρχε εγγυητής σ' αυτήν, στη συνέχεια, δε, έκανε δεκτές αμφότερες τις αιτήσεις. Ειδικότερα, ρύθμισε τα χρέη του αιτούντα της πρώτης αίτησης (πρώτου των καθ' ων), με μηνιαίες καταβολές, ποσού ... ευρώ, επί μια πενταετία, εξαίρεσε της εκποίησης το ποσοστό 50% εξ' αδιαιρέτου, της πλήρους κυριότητας του στο ως άνω ακίνητο και επέβαλε στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του, το ποσό των ευρώ το μήνα επί ... μήνες, αρχής γενομένης μετά την πάροδο πενταετίας από τη δημοσίευση της απόφασης. Ως προς τη δεύτερη αίτηση, ρύθμισε τα χρέη της αιτούσας (δεύτερης των καθ' ων), με μηνιαίες καταβολές, ποσού 30 ευρώ, επί μια πενταετία, εξαίρεσε της εκποίησης το ποσοστό 50% εξ' αδιαιρέτου, της πλήρους κυριότητας της στο ως άνω ακίνητο και επέβαλε στην αιτούσα την υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της, το ποσό των ευρώ το μήνα επί 240 μήνες, αρχής γενομένης μετά την πάροδο πενταετίας από τη δημοσίευση της απόφασης. Στη συνέχεια, η πιστώτρια εταιρεία άσκησε έφεση και εκδόθηκε η υπ' αριθμ. ... απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου, με την οποία έγινε δεκτή τυπικά η έφεση, στη συνέχεια, δε, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, δεν κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της αίτησης, σύμφωνα με τα ανωτέρω προαναφερόμενα, αλλά απέρριψε την έφεση κατ' ουσίαν. Ούτε στη συζήτηση της έφεσης άσκησε παρέμβαση ο εγγυητής και, επομένως, δεν κατέστη διάδικος. Ο ισχυρισμός των αιτούντων ότι είχαν ενημερώσει προφορικά τον εγγυητή, αλλά ο τελευταίος δεν παραστάθηκε και δεν άσκησε παρέμβαση, πέραν του ότι είναι αλυσιτελής, αφού κρίσιμο εν προκειμένω είναι το γεγονός ότι δεν επιδόθηκαν οι αιτήσεις σ' αυτόν και δεν άσκησε παρέμβαση, δεν κρίνεται και πειστικός, ενόψει της αοριστίας του τρόπου προβολής του, πλέον δε τούτου είναι βέβαιο ότι αν τον είχαν ενημερώσει θα είχε παρέμβει, όπως έπραξε, ασκώντας την υπό κρίση τριτανακοπή, όταν ενημερώθηκε το πρώτον από την πιστώτρια τράπεζα το 2018. Ενόψει των ανωτέρω, προκύπτει ότι ο τριτανακόπτων-εγγυητής είναι τρίτος, που δικαιούται να ασκήσει τριτανακοπή, κατά της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, στην οποία ενσωματώθηκε η απόφαση του Ειρηνοδικείου σύμφωνα με τα ανωτέρω στη μείζονα σκέψη προρρηθέντα. Περαιτέρω, δε, ενόψει της ρύθμισης του άρθρου 12 του ν. 3869/2010, δυνάμει του οποίου, σύμφωνα με τα ανωτέρω στη μείζονα σκέψη προρρηθέντα, στερείται του δικαιώματος της αναγωγής κατά των αιτούντων για το μέρος της οφειλής που απαλλάχθηκαν οι τελευταίοι (το σύνολο της οφειλής τους ανερχόταν τον ... σε ευρώ και τον Ιούλιο του 2018 σε ... ευρώ, οι δε οφειλέτες υποχρεώθηκαν να καταβάλουν συνολικά στην πιστώτρια τράπεζα ίο ποσό των 59.121,60 {(100 ευρώ χ 60 μήνες) + (106,92 ευρώ χ 240 μήνες)+ {30 ευρώ χ 60 μήνες) + (106,92 ευρώ χ 240 μήνες) = 6.000 + 25.660,80 + 1.800 + 25.660,80 = 59.121,60} ευρώ, αποδεικνύεται ότι ο εγγυητής έχει έννομο συμφέρον για την άσκηση της υπό κρίση τριτανακοπής, αφού στερήθηκε το δικαίωμα να ασκήσει κύρια παρέμβαση, ζητώντας να απορριφθούν οι αιτήσεις, εκθέτοντας τα δικά του αποδεικτικά στοιχεία και ισχυρισμούς που θα κατέτειναν στο αποτέλεσμα αυτό. Εν όψει τούτων, πρέπει να απορριφθεί ο ισχυρισμός του πρώτου και της δεύτερης των καθ' αν, περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος του τριτανακόπτοντος προς άσκηση της τριτανακοπής. Αντίθετα, όπως προαναφέρθηκε, τόσο η υπ' αριθμ. ... απόφαση του Ειρηνοδικείου ... όσο και η υπ' αριθμ. ... απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ειδικότερα του άρθρου 5 του ν. 3869/2010 και και' εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, δεν κήρυξαν το απαράδεκτο της συζήτησης των αιτήσεων και της έφεσης, αντίστοιχα, δεδομένου ότι δεν επιδόθηκαν οι αιτήσεις στον τριτανακόπτοντα - εγγυητή στην ως άνω σύμβαση δανείου, αλλά με την υπ' αριθμ. ... απόφαση του ως άνω Ειρηνοδικείου έγιναν δεκτές οι αιτήσεις και με την υπ' αριθμ. ... απόφαση του ως άνω Μονομελούς Πρωτοδικείου απορρίφθηκε κατ' ουσίαν η έφεση. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση τριτανακοπή πρέπει να γίνει δέκτη ως βάσιμη από ουσιαστική άποψη. Να ακυρωθεί ως προς όλους ιους διαδίκους, δεδομένου ότι η απόφαση στην εκούσια δικαιοδοσία είναι διαπλαστική, η υπ' αριθμ. ... απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, με τη σχετική σημείωση στο περιθώριο της ακυρωθείσας απόφασης (άρθρο 775 ΚΠολΔ), αλλά και στο βιβλίο που τηρείται κατά τις διατάξεις του άρθρου 776 ΚΠολΔ.

Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται κατ' άρθρ. 8 παρ. 6 ν. 3869/2010. Στη συνέχεια, δεδομένου ότι έχουν κλητευθεί νόμιμα όλοι οι διάδικοι, πρέπει να κρατηθούν οι αιτήσεις και να δικασθούν αυτές κατ' ουσία, σύμφωνα με τα ανωτέρω στη μείζονα σκέψη προρρηθέντα.

Με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 3869/ 2010 ορίζεται ότι "φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο Δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών αυτών και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής". Σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη, απαραίτητη προϋπόθεση για την υπαγωγή στο ρυθμιστικό πεδίο εφαρμογής του ν. 3869/2010 είναι ο οφειλέτης να έχει περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του. Ο ν. 3869/2010 θεωρεί δεδομένη την έννοια του δόλου από τη γενική θεωρία του αστικού δικαίου. Στο πεδίο του τελευταίου ο δόλος, ως μορφή πταίσματος, προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 330 ΑΚ, με την οποία ορίζεται ότι "ο οφειλέτης ενέχεται, αν δεν ορίστηκε κάτι άλλο, για κάθε αθέτηση της υποχρέωσης του από δόλο ή αμέλεια, δική του ή των νόμιμων αντιπροσώπων του. Αμέλεια υπάρχει όταν δεν καταβάλλεται η επιμέλεια που απαιτείται στις συναλλαγές". Η εν λόγω διάταξη θεσπίζει δύο μορφές πταίσματος, το δόλο και την αμέλεια. Ενώ όμως δίνει ορισμό της αμέλειας, τον προσδιορισμό του δόλου αφήνει στην επιστήμη και τη νομολογία. Η έννοια του δόλου, όπως γίνεται δεκτή και στο πεδίο του αστικού δικαίου, συμπίπτει με εκείνη του όρθρου 27 παρ. 1 ΠΚ, που ορίζει ότι "με δόλο (με πρόθεση) πράττει όποιος θέλει την παραγωγή των περιστατικών που κατά το νόμο απαρτίζουν την έννοια κάποιας αξιόποινης πράξης, επίσης όποιος γνωρίζει όχι με την πράξη του ενδέχεται να παραχθούν αυτά τα περιστατικά και το αποδέχεται". Η τελευταία αυτή διάταξη διακρίνει το δόλο σε άμεσο και ενδεχόμενο. Ορίζει δε ότι με άμεσο δόλο πράττει αυτός που "θέλει" την παραγωγή του εγκληματικού αποτελέσματος, καθώς και εκείνος που δεν επιδιώκει μεν αυτό, προβλέπει όμως ότι τούτο αποτελεί αναγκαία συνέπεια της πράξης του και, παρά ταύτα, δεν αφίσταται αυτής. Αντίθετα, με ενδεχόμενο δόλο πράττει εκείνος που προβλέπει το εγκληματικό αποτέλεσμα ως δυνατή συνέπεια της πράξης του και το "αποδέχεται". Η διάταξη αυτή ισχύει και για τις ενοχές άλλων κλάδων του ενοχικού δικαίου και έτσι αποκτά γενικότερη σημασία που ξεπερνά το πλαίσιο της ευθύνης από προϋφιστάμενη ενοχή. Περαιτέρω, από τη διατύπωση της παρ. 1 εδάφ. α' του άρθρου 1 του ν. 3869/2010 προκύπτει ότι το στοιχείο του δόλου αναφέρεται στην "περιέλευση" του οφειλέτη σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμών. Επομένως, το στοιχείο του δόλου δύναται να συντρέχει τόσο κατά το χρόνο ανάληψης της οφειλής, όσο και κατά το χρόνο μετά την ανάληψη της τελευταίας. Ο δόλος πρέπει να αντιμετωπίζεται κατά τον ίδιο τρόπο, είτε είναι αρχικός, είτε είναι μεταγενέστερος. Το κρίσιμο ζήτημα είναι το περιεχόμενο του δόλου και όχι ο χρόνος που αυτός εκδηλώθηκε. Στην περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3869/2010, ο οφειλέτης ενεργεί δολίως, όταν με τις πράξεις ή παραλείψεις του επιδιώκει την αδυναμία των πληρωμών του ή προβλέπει ότι οδηγείται σε αδυναμία πληρωμών και δεν αλλάζει συμπεριφορά, αποδεχόμενος το αποτέλεσμα αυτό. Ειδικότερα, πρόκειται για τον οφειλέτη εκείνον, ο οποίος καρπούται οφέλη από την υπερχρέωση του με την απόκτηση κινητών ή ακινήτων, πλην όμως, είτε γνώριζε κατά την ανάληψη των χρεών ότι είναι αμφίβολη η εξυπηρέτηση τους, είτε από δική του υπαιτιότητα βρέθηκε μεταγενέστερα σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών. Συνεπώς, η εξαιτίας του δόλου μόνιμη αδυναμία του οφειλέτη δεν είναι αναγκαίο να εμφανιστεί μετά την ανάληψη του χρέους, αλλά μπορεί να υπάρχει και κατά την ανάληψη αυτού, όταν δηλαδή ο οφειλέτης, ήδη από την αρχή, αναλαμβάνοντας το χρέος, γνωρίζει ότι με βάση τα εισοδήματά του και τις εν γένει ανάγκες του δεν μπορεί να το εξυπηρετήσει. Περίπτωση ενδεχόμενου δόλου συντρέχει και όταν ο οφειλέτης συμφωνεί με ικανό αριθμό πιστωτικών ιδρυμάτων την απόλαυση μεγάλου αριθμού τραπεζικών προϊόντων, προβλέποντας ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του με βάση τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες, σε συνδυασμό με το ύφος των οφειλών του, θα τον οδηγήσει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και όμως αποδέχεται το αποτέλεσμα, αυτό. Αξίωση πρόσθετων στοιχείων για τη συγκρότηση του δόλου στο πρόσωπο του οφειλέτη κατά την ανάληψη του χρέους, όπως είναι η εξαπάτηση των υπαλλήλων του πιστωτικού ιδρύματος ή η παράλειψη του πιστωτικού ιδρύματος να προβεί στις αναγκαίες έρευνες της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη, δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νόμου. Ο δόλος του οφειλέτη στη μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών χρεών του περιορίζεται στην πρόθεση του και μόνο, δηλαδή σε ένα υποκειμενικό στοιχείο, χωρίς να είναι ανάγκη προσθήκης και άλλων αντικειμενικών στοιχείων, όπως είναι η εξαπάτηση των υπαλλήλων του πιστωτικού ιδρύματος και η παράλειψη, από την πλευρά των τελευταίων, να ενεργήσουν την αναγκαία έρευνα, πριν χορηγήσουν την πίστωση, της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη, πράγμα το οποίο, άλλωστε, δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νόμου. Τέλος, όπως προκύπτει από την πρόβλεψη του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του πιο πάνω άρθρου 1 του ν. 3869/2010, σύμφωνα με την οποία την ύπαρξη του δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής, το επιλαμβανόμενο της υπόθεσης Δικαστήριο ερευνά την ύπαρξη του δόλου όχι αυτεπαγγέλτως, αλλά, όπως είναι αυτονόητο και γι' αυτό παραλείφθηκε στο νόμο, κατά πρόταση πιστωτή, ο οποίος πρέπει να προτείνει τον εν λόγω ισχυρισμό κατά τρόπο ορισμένο, ήτοι με σαφή έκθεση των γεγονότων, που τον θεμελιώνουν και να τον αποδείξει (ΑΠ 426/2019 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 65/2017 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ).

Από την εκτίμηση της κατάθεσης του πρώτου αιτούντα, που εξετάστηκε ανωμοτί ως προς την πρώτη αίτηση και ενόρκως ως προς τη δεύτερη αίτηση και περιέχεται στα υπ' αριθμ. πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Ειρηνοδικείου Ακράτας καθώς και όλων των ανωτέρω αναφερομένων αποδεικτικών στοιχείων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι αιτούντες είναι σύζυγοι, αντίστοιχα. Δεν έχουν αποκτήσει τέκνα. Ο αιτών της πρώτης αίτησης, είναι ετήσιο εισόδημα του αιτούντος ανερχόταν το οικονομικό έτος 2010 σε 16.636,16 ευρώ, το οικονομικό έτος 2012 σε 14.871,74 ευρώ, το οικονομικό έτος 2013 σε 14.035,62 ευρώ, το οικονομικό έτος 2014 σε 13.678,18 ευρώ, το φορολογικό έτος 2014, χρόνο κατάθεσης των αιτήσεων, σε 13.770.97 ευρώ, το φορολογικό έτος 2015 σε 14.021,78 ευρώ, το φορολογικό έτος 2016 σε 14.069,30 ευρώ και το φορολογικό έτος 2018 σε 14.270,56 ευρώ( βλ. σχετικά εκκαθαριστικά). Τέλος, κατά το χρόνο συζήτησης της τριτανακοπής, οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές του ανέρχονταν σε ... ευρώ (βλ. απόδειξη πληρωμής της). Η αιτούσα της δεύτερης αίτησης δεν εργαζόταν ποτέ και το μόνο εισόδημα που λάμβανε είναι το ποσό των 282,23, 282,18 και 278,39 ευρώ από γεωργικές εργασίες τα οικονομικά έτη 2012, 2013 και 2014. Έκτοτε είναι εγγεγραμμένη στο μητρώο ανέργων του Ο.Α.Ε.Δ. (βλ. και τελευταία βεβαίωση για το χρονικό διάστημα από 20.9.2018 έως 31.10.2019, έχοντας μηδενικό εισόδημα. ’λλη πηγή εισοδήματος δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτουν οι αιτούντες. Από τα παραπάνω ποσά προκύπτουν τα. παρακάτω: Κατά το χρόνο σύναψης της επίδικης σύμβασης δανείου, το συνολικό ετήσιο εισόδημα ανερχόταν σε 16.636,16 ευρώ, ήτοι 1.386,35 ευρώ το μήνα (16.636,16:12), ενώ όταν σταμάτησαν να εξυπηρετούν τις δόσεις του δανείου και υπέβαλαν τις ένδικες αιτήσεις το συνολικό ετήσιο εισόδημα ανερχόταν σε 14.021,78 ευρώ, ήτοι 1.168,48 ευρώ το μήνα, κατά τη συζήτηση δε της ένδικης υπόθεσης οι μηνιαίες αποδοχές ανέρχονται, όπως προαναφέρθηκε σε 1.104,94 ευρώ το μήνα, ήτοι το ετήσιο καθαρό εισόδημα του ανέρχεται σε 13.259,28 ευρώ. Προκύπτει, δηλαδή, άτι μειώθηκε το οικογενειακό εισόδημα τους, λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης, κατά 3.376,72 ευρώ (281,39 ευρώ το μήνα), ήτοι ποσοστό άνω του 20%, μείωση ιδιαίτερα σημαντική.

Ο πρώτος αιτών, πέραν του προαναφερόμενου δανείου, έχει λάβει, δυνάμει της υπ' αριθμ. ... σύμβασης, από την ίδια ως άνω τραπεζική εταιρεία, δάνειο, του οποίου το ανεξόφλητο ποσό κατά τον μήνα Μάιο του έτους 2014 σε ... ευρώ, πλέον τόκων, ποσού ... ευρώ και εξόδων, ποσού ... ευρώ και συνολικά στο ποσό των ... ευρώ. Επομένως, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 3 του ν. 3869/2010, ο εκτοκισμός των εμπράγματος ασφαλισμένων στεγαστικών δανείων συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης, όπως εν προκειμένω και ήδη ανέρχεται σε …. ευρώ (βλ. ανωτέρω), ενώ το δεύτερο από τα ανωτέρω χρέη θεωρείται κατά πλάσμα του νόμου ληξιπρόθεσμο και υπολογίζεται με την τρέχουσα αξία του κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης, το συνολικό ποσό των οφειλών του ως άνω αιτούντος ανέρχεται σε …. ευρώ. Η δεύτερη αιτούσα έχει λάβει μόνο το ως άνω προαναφερόμενο στεγαστικό δάνειο, η δε οφειλή ανέρχεται σε … ευρώ.

Το παραπάνω οικογενειακό εισόδημα των αιτούντων, συγκρινόμενο με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους από τις παραπάνω δανειακές συμβάσεις, και λαμβανομένων υπόψη των αναγκαίων δαπανών διαβίωσης τους, που ανέρχονται σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, στο ποσό των ευρώ (για διατροφή, ιατρική περίθαλψη, ηλεκτρικό ρεύμα, ύδρευση, θέρμανση, υπόδηση, ένδυση κ.λπ.), δεδομένου ότι δεν έχουν τέκνα και δεν καταβάλλουν μίσθωμα, αφού μένουν σε ιδιόκτητη οικία, δεν τους επιτρέπουν να ανταποκριθούν στην εξυπηρέτηση του χρέους τους αυτού, δεδομένου ότι το υπόλοιπο διαθέσιμο εισόδημα, μετά ην αφαίρεση των αναγκαίων δαπανών, ανέρχεται σε περίπου και η μηνιαία δόση του ως άνω δανείου σε ευρώ, περίπου (βλ. ανωτέρω). Η αρνητική αυτή σχέση μεταξύ της ρευστότητας και των οφειλών τους κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο και στο εγγύς μέλλον δεν αναμένεται να βελτιωθεί λαμβανομένων υπόψη της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, που είχε ως συνέπεια την καθήλωση των μισθών. Συνεπώς, αφού αμφότεροι οι αιτούντες δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα, περαιτέρω, δε, δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ήδη από τότε σταθερά τις οφειλές τους, συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την ένταξη τους στις ρυθμίσεις του νόμου 3869/10. Να σημειωθεί, δε, ότι η ως άνω μείωση του μισθού του ήταν καθοριστική, διότι με το ως άνω ποσό κάλυπτε το μεγαλύτερο ποσό της μηνιαίας δόσης του ως άνω στεγαστικού δανείου, δόση η οποία ανερχόταν σε ... ευρώ περίπου (βλ. τελευταία ενημερωμένη οφειλή), ενώ, το έτος απεβίωσε ο πατέρας της δεύτερης αιτούσας, συνταξιούχος ΟΑΕΕ, ο οποίος συνέδραμε τους αιτούντες στην καταβολή του δανείου (βλ. κατάθεση αιτούντος). Ο συνδυασμός της απώλειας του ως άνω εισοδήματος και του θανάτου του πατέρας της δεύτερης αιτούσας, οδήγησε σε αδυναμία καταβολής της μηνιαίας δόσης εκ μέρους των αιτούντων. Να σημειωθεί, δε, ότι ούτε η μητέρα της δεύτερης αιτούσας μπορούσε πλέον να συνδράμει οικονομικά τους αιτούντες, διότι ήδη από το έτος ... εμφάνισε σοβαρότατα προβλήματα υγείας, για τα οποία χρειάστηκε χειρουργείο και θεραπείες (βλ. σχετικά πιστοποιητικό). Επομένως, η προβαλλόμενη ένσταση δόλιας περιέλευσης των αιτούντων σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, ότι δηλαδή εξ' αρχής οι αιτούντες γνώριζαν πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη δανειακή τους υποχρέωση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ' ουσία. Εξάλλου, πρέπει να σημειωθεί ότι οι αιτούντες δεν είχαν καταφύγει σε πολλαπλό και υπέρμετρο δανεισμό, δεδομένου ότι η κύρια δανειακή υποχρέωση του αιτούντος και μοναδική της αιτούσας της δεύτερης αίτησης ήταν η προαναφερόμενη σύμβαση στεγαστικού δανείου και μάλιστα μιας οικίας, εμβαδού 80 τ.μ., αντίστοιχης προς την οικογενειακή τους κατάσταση και όχι πολυτελούς. Αλλά και ο ισχυρισμός ότι οι αιτούντες περιήλθαν με δόλο μεταγενέστερα σε αδυναμία πληρωμών, διότι ο πρώτος αιτών αγόρασε, δυνάμει του υπ' αριθμ. ... μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου ... στον … μια αποθήκη, έναντι ποσού …. ευρώ, δαπανώντας χρήματα που θα μπορούσε να καταβάλει για την εξόφληση του ως άνω δανείου, πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμος, διότι αφενός αποδείχθηκε ότι ο αιτών αγόρασε την ως άνω υποθήκη έναντι του ποσού των ..., πλέον δε τούτου, η αγορά μίας μικρής αποθήκης σε χρόνο μάλιστα κατά τον οποίο κατέβαλε κανονικά τις μηνιαίες δόσεις του, είναι προφανές ότι δεν οδήγησε στην αδυναμία πληρωμής της ένδικης δανειακής υποχρέωσης τους. Αντιφατικά με τον ως άνω ισχυρισμό, ο τριτανακόπτων ισχυρίζεται ότι οι αιτούντες δεν βρίσκονται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών, διότι .... Και ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, ... προσκομιζόμενα έγγραφα αλλά είναι και γνωστό τοις πάσι, ...λόγω της οικονομικής κρίσης, αφού και λιγότεροι …. και τα ποσά που …. οι συμμετέχοντες … Ανεξάρτητα, δε, πως τα ποσά αυτά προορίζονται για αντιμετώπιση ... όπως προκύπτει και από τα ως άνω έγγραφα, το συνολικό ποσό ... ανέρχονται για το έτος 2012 σε 670 ευρώ, το έτος 2013 σε 725 ευρώ, το έτος 2014 σε 310 ευρώ. Επομένως, ακόμη και αν ήθελε θεωρηθεί ότι το μισό ποσό από τα ως άνω έσοδα, τα ελάμβανε ο πρώτος αιτών, γεγονός που ούτως ή άλλως δεν αποδείχθηκε, το πρόσθετο εισόδημα του ανερχόταν μηνιαίως το έτος 2012 σε 30 ευρώ, το έτος 2013 σε 35 ευρώ, το έτος 2014 σε 10 ευρώ και, επομένως, δεν πρόκειται για σταθερό εισόδημα, πολύ δε περισσότερο για κάποιο εισόδημα που μεταβάλλει την οικονομική του κατάσταση και τον καθιστά ικανό προς αποπληρωμή των οφειλών του. Ως εκ τούτου, δε, πρέπει επιπλέον να απορριφθεί ο ισχυρισμός περί ανειλικρινούς δήλωσης εκ μέρους του πρώτου αιτούντος.

Οι αιτούντες είναι συγκύριοι, έκαστος κατά ποσοστό 1/2 αδιαίρετα, της προαναφερόμενης οριζόντιας ιδιοκτησίας, αντικειμενικής αξίας … ευρώ.

Περαιτέρω, ο αιτών είναι κύριος και μιας υπόγειας αποθήκης εμβαδού ... τ.μ. στην και επί της οδού ... έτους κατασκευής αντικειμενικής αξίας ... ευρώ. Η αιτούσα είναι κυρία ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού ... τ.μ., που βρίσκεται στη θέση ... της κοινότητας ... το οποίο είναι μη αρδευόμενο, αντικειμενικής αξίας ... ευρώ και συγκυρία κατά ποσοστό 1/2 αδιαίρετα ενός οικοπέδου εμβαδού ... τ.μ., που βρίσκεται επίσης στην κοινότητα ... μετά των εντός αυτού κατεδαφιστέων κτισμάτων, ήτοι ενός διώροφου κτίσματος εμβαδού ...τ.μ., ενός ισογείου κτίσματος εμβαδού ... τ.μ. και ενός ισογείου κτίσματος εμβαδού ... τ.μ., έτους κατασκευής 1955, αντικειμενικής αξίας του μεριδίου της ευρώ, περίπου. Η αιτούσα απέκτησε τα ακίνητα αυτά δυνάμει της υπ' αριθμ. ... πράξη αποδοχής κληρονομιάς της συμ/φου ... Τα ως άνω ακίνητα, ενόψει της θέσης τους, της εκτιμώμενης εμπορικής τους αξίας, αλλά και της μικρής αντικειμενικής τους αξίας, την εν γένει κρίση που διέρχεται η αγορά ακινήτων, δεν κρίνονται πρόσφορα προς εκποίηση γιατί δεν πρόκειται να προκαλέσουν αγοραστικό ενδιαφέρον και να αποφέρουν κάποιο αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση της πιστώτριας, λαμβανομένου υπόψη και των εξάδων της διαδικασίας εκποίησης. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να διαταχθεί η κατ' άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 3869/2010 εκποίηση τους. Επιπλέον, ο πρώτος απών είναι κύριος του υπ' αρ.... αυτ/του, μάρκας κυβικών και έτος πρώτης κυκλοφορίας ..., του οποίου η αξία δεν υπερβαίνει το ποσό των ευρώ. Ενόψει της εμπορικής του αξίας το εν λόγω όχημα δεν κρίνεται πρόσφορο προς εκποίηση. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι αιτούντες δεν έχουν καταθέσεις, μερίσματα, μετοχές και ομόλογα.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του ν. 3869/2010 και ειδικότερα σε αυτή της διάταξης του άρθρου 8 παρ.2, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4161/2013, για μηνιαίες καταβολές επί πέντε έτη και σε αυτή της διάταξης του άρθρου 9 παρ. 2 του ως άνω νόμου. Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο της ρύθμισης του άρθρου 8, το συνολικό προς διάθεση από τους αιτούντες προς την πιστώτρια ποσό, ανέρχεται, σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερόμενα, ανέρχεται στα 230 ευρώ μηνιαίως και ειδικότερα στα 200 ευρώ για τον αιτούντα της πρώτης αίτησης και 30 ευρώ για την αιτούσα της δεύτερης αίτησης, επί μια πενταετία. Να σημειωθεί ότι οι καταβολές του ποσού, που ορίστηκε για κάθε έναν από τους αιτούντες, με τις από 12.1.2015 προσωρινές διαταγές της ... καθώς και οι καταβολές που έχουν καταβληθεί δυνάμει της υπ' αριθμ. 33/2017 απόφασης του παρόντος δικαστηρίου, που ακυρώθηκε, σε συνδυασμό με την υπ' αριθμ. 33/2015 απόφαση Ειρηνοδικείου Ακράτας, συνυπολογίζονται. Μετά την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών, στο τέλος της πενταετίας, η πιστώτρια τράπεζα θα έχει λάβει συνολικά για τις απαιτήσεις της το ποσό των ... ευρώ και συγκεκριμένα από τον αιτούντα της πρώτης αίτησης και το ποσό των ευρώ από την αιτούσα της δεύτερης αίτησης. Όσον αφορά στη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 του ως άνω νόμου, μετά τις ως άνω καταβολές η οφειλή του αιτούντα θα ανέρχεται σε ευρώ και της δεύτερης αιτούσας σε ευρώ, ήτοι σε ποσό άνω του 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Ειδικότερα, η αξία του ποσοστού εκάστου των αιτούντων, ήτοι του 50% εξ' αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας της κύριας κατοικίας τους, ανέρχεται στο ποσό των ευρώ και δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολόγητου ποσού, προσαυξημένο κατά 50%, όπως προβλέπει ο νόμος. Έτσι ο καθένας από τους αιτούντες θα πρέπει να καταβάλει από το ως άνω ποσό, ποσό που αντιστοιχεί στο 80% του ποσοστού αυτού, ήτοι ποσό ευρώ ... Λαμβανομένων υπόψη του ύψους του χρέους, της ηλικίας των αιτούντων και της οικονομικής τους δυνατότητας, θα πρέπει σ χρόνος αποπληρωμής των δανείων να οριστεί σε 20 χρόνια και συγκεκριμένα, το ποσό κάθε μηνιαίας δόσης ανέρχεται για κάθε έναν από τους αιτούντες στο ποσό των .... Από τις καταβολές αυτές, για τη διάσωση της κύριας κατοικίας θα ικανοποιηθούν προνομιακά οι απαιτήσεις της καθ' ης οι αιτήσεις, που είναι εξοπλισμένες με εμπράγματη ασφάλεια, ήτοι για την απαίτηση που απορρέει από την υπ' αριθμ.... σύμβαση στεγαστικού δανείου. Οι απαιτήσεις της πιστώτριας, κατά το μέρος που δεν καλύπτονται από τις 5ετείς καταβολές, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, μετά την εξάντληση του ποσού των ... ευρώ, ήτοι του 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας τους. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να γίνουν εν μέρει δεκτές οι αιτήσεις ως ουσιαστικά βάσιμες και να ρυθμιστούν τα χρέη των αιτούντων, με σκοπό τη μερική απαλλαγή τους, με την τήρηση των όρων της ρύθμισης για κάθε έναν από αυτούς, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας τους, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 6 του ν. 3869/2010.

ΓΙΑ TOYΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ ερήμην της τρίτης των καθ' ων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την τριτανακοπή.

ΑΚΥΡΩΝΕΙ την υπ' αριθμ. 33/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη σημείωση της παρούσας απόφασης στο βιβλίο που τηρείται κατά τις διατάξεις του άρθρου 776 ΚΠολΔ και στο περιθώριο της απόφασης που ακυρώνεται, με επιμέλεια του Γραμματέα αυτού του Δικαστηρίου.

ΔΙΚΑΖΕΙ τις υπ' αριθμ. ... και ... αιτήσεις.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την πρώτη αίτηση

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντα της πρώτης αίτησης με μηνιαίες καταβολές προς την τραπεζική εταιρεία ... επί μια πενταετία, οι οποίες θα λαμβάνουν χώρα μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον πρώτο μετά τη δημοσίευση της απόφασης μήνα, συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ μηνιαίως. Οι καταβολές που έχουν πραγματοποιηθεί με την από προσωρινή διαταγή της Ειρηνοδίκη ... καθώς και οι καταβολές που έχουν καταβληθεί δυνάμει της υπ' αριθμ. ... του παρόντος δικαστηρίου, που ακυρώθηκε, σε συνδυασμό με την υπ' αριθμ. ... απόφαση, ποσού ... ευρώ μηνιαίως, συνυπολογίζονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης το ποσοστό 50% εξ' αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας του αιτούντος επί της κύριας κατοικίας του, ήτοι του υπό στοιχεία ισογείου διαμερίσματος, επιφανείας .... τ.μ., το οποίο βρίσκεται σε κτήριο, το οποίο έχει ανεγερθεί επί οικοπέδου ... επιφανείας ... τ.μ., κειμένου στην ειδικότερη θέση ... στην ..., μετά των παρακολουθημάτων της, ήτοι της υπ' αριθμ. ... στάθμευσης, στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, επιφανείας ... τ.μ.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του (ποσοστού 50% εξ' αδιαιρέτου) επί 20 χρόνια, το ποσό ..., το μήνα, επί 240 μήνες στην τραπεζική εταιρεία. Η καταβολή των δόσεων αυτών θα ξεκινήσει πέντε χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτών των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει τη δεύτερη αίτηση.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς την τραπεζική εταιρεία … επί μια πενταετία, οι οποίες θα λαμβάνουν χώρα μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον πρώτο μετά τη δημοσίευση της απόφασης μήνα, συνολικού ποσού … μηνιαίως. Οι καταβολές που έχουν πραγματοποιηθεί με την από … καθώς και οι καταβολές που έχουν καταβληθεί δυνάμει της υπ' αριθμ. … απόφασης του παρόντος δικαστηρίου, που ακυρώθηκε, σε συνδυασμό με την υπ' αριθμ.

ποσού ευρώ ... μηνιαίως, συνυπολογίζονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης το ποσοστό 50% εξ' αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας του αιτούντος επί της κύριας κατοικίας του, ήτοι του υπό στοιχεία το οποίο βρίσκεται σε κτήριο, το οποίο έχει ανεγερθεί επί οικοπέδου τ.μ. ... κειμένου στην ειδικότερη θέση ... μετά των παρακολουθημάτων της, ήτοι της υπ' αριθμ., στάθμευσης, στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, επιφανείας ... τ.μ.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην αιτούσα την υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της (ποσοστού 50% εξ' αδιαιρέτου) επί 20 χρόνια, το ποσό τον το μήνα, επί 240 μήνες στην τραπεζική εταιρεία ... Η καταβολή των δόσεων αυτών θα ξεκινήσει πέντε χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα, με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτών των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

ΚΡΙΘΗΚΕ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΗΚΕ και ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα Καλάβρυτα, την 2α Οκτωβρίου 2020 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ