ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
Έφεση. Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών
προσώπων. Καθορισμός συνολικού ποσού για τη διάσωση της κύριας κατοικίας
ανερχόμενο σε ποσοστό κατώτερο του 80% της αντικειμενικής αξίας της.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
ΕΦΕΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ Ν.3869/2010
Αριθμός Απόφασης 189/2022
[αριθμός έκθεσης κατάθεσης
δικογράφου έφεσης ./03.02.2020]
[αριθμός έκθεσης
προσδιορισμού συζήτησης έφεσης ΜΕ./03.02.2020]
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή
Βασιλική Ρέππα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Προϊστάμενος του παρόντος
Πρωτοδικείου, Πρόεδρος Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα Σοφία Καυκανιώτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 27 Οκτωβρίου
2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Του εκκαλούντος- αιτούντος :
., κατοίκου Πύργου, ., με ΑΦΜ ., ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας
Δικηγόρου του Θεοδώρας Καλάκου [Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 000156,
γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Ηλείας
με αριθμό Η./27.10.2021], που κατέθεσε προτάσεις.
Των εφεσίβλητων- καθής η αίτηση-μετεχόντων στη πρωτόδικη δίκη πιστώτριας -
προς ον η κοινοποίηση εγγυητή : 1) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την
επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.»,
που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού Αιόλου αρ.86, και εκπροσωπείται
νόμιμα, με ΑΦΜ ., ΔΟΥ ΦΑΕ Αθηνών, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου της Φωτίου Λουμίτη
[ Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 000067, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και
ενσήμων Δ.Σ.Ηλείας με αριθμό Η0./27.10.2021], που
κατέθεσε προτάσεις. 2) Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπούμενο από τον
αναπληρωτή προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πύργου, ως εκπρόσωπο του Ελληνικού Δημοσίου,
νομίμως εκπροσωπούμενο από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, που εδρεύει
στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Διοικητή της, ως και από τον
Υπουργό Οικονομικών, που εδρεύει ομοίως, εν προκειμένω δε και από τον
Προϊστάμενο της ΔΟΥ Πύργου, το οποίο δεν παραστάθηκε.
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του
Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας την από 03.11.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης
./04.11.2013 αίτηση κατά της καθής η αίτηση πιστώτριας και του προς ον η κοινοποίηση
Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο παραστάθηκε πρωτοδίκως. Επί της αιτήσεως αυτής
εκδόθηκε η με αριθμό 96/24.9.2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, το οποίο
δικάζοντος αντιμωλία των διαδίκων [συμπεριλαμβανομένου του εγγυητή], δέχθηκε
την αίτηση κατά το ειδικότερο περιεχόμενο σε
αυτήν διατακτικό. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών, με την
κρινόμενη από 02.01.2020 έφεση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου
Πύργου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./03.02.2020 και η οποία προσδιορίστηκε με
τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου της Γραμματείας του παρόντος
Δικαστηρίου ΜΕ./03.02.2020 να συζητηθεί στη δικάσιμο της 23.9.2020 και κατόπι διαδοχικών
αναβολών [23.9.2020, 24.02.2021] στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της
παρούσας και εγγράφηκε εκ νέου στο οικείο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της
υπόθεσης στο ακροατήριο, ότε εκφωνήθηκε κατά τη σειρά εγγραφής της στο οικείο
πινάκιο, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των παριστάμενων διαδίκων αναφέρθηκαν στις
έγγραφες προτάσεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτές.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την υπ’αριθμ..Β/13.02.2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής
επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών, με έδρα το Πρωτοδικείο
Ηλείας, ., αποδεικνύεται ότι ο εκκαλών επέδωσε νόμιμα και εμπρόθεσμα [άρθρα
122, 123, 126, 128 παρ.1 και 3, 129 ΚΠολΔ] ακριβές
αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης, με έκθεση κατάθεσης, έκθεση προσδιορισμού,
πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση στην αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο
της 23ης.9.2020, στο μετέχον στη πρωτόδικη δίκη Ελληνικό Δημόσιο, υπό την
ιδιότητα του εγγυητή, η κοινοποίηση δε της από 03.11.2013 [αριθμός έκθεσης
κατάθεσης ./04.11.2013] αίτησης στο τελευταίο, κατά τη διάταξη του άρθρου 5
παρ. 1 Ν. 3869/2010, όπως ισχύει μετά το Ν. 4161/2013, με την οποία θεσπίστηκε
το υποχρεωτικό της επίδοσης της αίτησης στον εγγυητή, παράλληλα με αυτήν προς
όλους τους πιστωτές, κατόπιν εκδόσεως της υπ’αριθμ.11/2016 μη οριστικής
απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, με την οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη η
συζήτησή της λόγω μη κλητεύσεως του Ελληνικού Δημοσίου, υπό την ιδιότητα του
εγγυητή σε δανειακή σύμβαση, κατέστησε αυτό διάδικο στη πρωτόδικη δίκη και
συνεπώς εφεσίβλητο. Για αυτό η επίδοση ακριβούς αντιγράφου της κρινόμενης
έφεσης δεν έχει τον χαρακτήρα της κοινοποίησης αλλά της απεύθυνσης
της εφέσεως κατά αυτού ως διαδίκου.
Συνεπώς, παρά την αναγραφή στο δικόγραφο της εφέσεως περί απλής
κοινοποίησής του στο Ελληνικό Δημόσιο, κατ’ ορθή εκτίμηση αυτού θα πρέπει να
θεωρηθεί ότι η έφεση στρέφεται και κατά του τελευταίου ως εγγυητή και ήδη
δεύτερου εφεσίβλητου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 517 ΚΠολΔ
ως διαδίκου πρωτοδίκως. Το τελευταίο, ωστόσο, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα
με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, δεν παραστάθηκε κατά την
παρούσα δικάσιμο. Ενόψει του ότι επί αναβολής η εγγραφή της υπόθεσης στο
πινάκιο επέχει θέση κλητεύσεως ως προς όλους τους διαδίκους για τη (νέα) μετ’
αναβολή δικάσιμο, ακόμη και αν δόθηκαν επανειλημμένες αναβολές (άρθρο 226 παρ.4
σε συνδυασμό με το άρθρο 741 του ΚΠολΔ), πρέπει το
δεύτερο εφεσίβλητο να δικαστεί ερήμην.
Το Δικαστήριο, όμως, θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν
όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρα 524 παρ.4 και 764 παρ.2 του ΚΠολΔ), χωρίς να ορίσει παράβολο για την περίπτωση άσκησης
ανακοπής ερημοδικίας, διότι η άσκηση του ένδικου αυτού μέσου δεν προβλέπεται
στην προκειμένη περίπτωση (άρθρο 14 του Ν.3869/2010).
Η υπό κρίση από 02.01.2020
έφεση του αιτούντος κατά της υπ’ αριθμ. 96/24.9.2019
οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, το οποίο δίκασε κατά τη
διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αντιμωλία των διαδίκων, παραδεκτά
εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμοδίου
Δικαστηρίου, κατά την ίδια διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας [άρθρα 17 Α,
741 επ. ΚΠολΔ σε συνδυασμό
με το άρθρο 3. Ν.3869/2010]. Έχει δε ασκηθεί νομότυπα, με την κατάθεση
δικογράφου στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό ./03.02.2020,
και εμπρόθεσμα, δηλαδή εντός προθεσμίας δύο [2] ετών από τη δημοσίευση της
εκκαλούμενης απόφασης, που έλαβε χώρα στις 24 Σεπτεμβρίου 2019, δεδομένου ότι
οι διάδικοι δεν επικαλούνται σχετική επίδοσης της εκκαλουμένης, ούτε
προσκομίζεται σχετική έκθεση επίδοσης, ούτε κάτι τέτοιο προκύπτει από τα
έγγραφα της δικογραφίας (άρθρα 14 Ν.3869/2010, 495 αρ.1, 511, 513 παρ.1 περ.β εδ.α, 518 παρ.2 ΚΠολΔ). Επιπλέον για το παραδεκτό αυτής έχει κατατεθεί το
νόμιμο ηλεκτρονικό παράβολο [κωδικός ., ποσού 75,00 €, απόδειξη συναλλαγής
πληρωμής e- παράβολο της Τράπεζας EUROBANK ERGASIAS Α.Ε.», που προβλέπεται από
την παράγραφο 4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, όπως προκύπτει
την υπ’ αριθμ. . /03.02.2020 έκθεση κατάθεσης του
Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας.
Με την από 03.11.2013 και με
αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./2013 αίτησή του, που άσκησε ενώπιον του
Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, ο αιτών και ήδη εκκαλών ισχυρίστηκε ότι στερείται
πτωχευτικής ικανότητας και ότι έχει περιέλθει σε μόνιμη και γενική αδυναμία
πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τους πιστωτές του και
ζήτησε να επικυρωθεί το περιλαμβανόμενο στην αίτηση σχέδιο διευθέτησης οφειλών
και επικουρικά να ρυθμιστούν τα χρέη του κατά τις διατάξεις του Ν.3869/2010, με
τον ορισμό μηνιαίων καταβολών μηδενικών ή μικρού ύψους, κατ’ εφαρμογή του
άρθρου 8 παρ.5 Ν.3869/2010, να εξαιρεθεί από την εκποίηση η κύρια κατοικία του
κατ’ εφαρμογή του άρθρου 9 παρ.2 Ν.3869/2010 με ορισμό μηνιαίων καταβολών για
τη διάσωσή της, να αναγνωριστεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης θα απαλλαγεί από
το υπόλοιπο των οφειλών του και να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των
διαδίκων.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο,
με τη με αριθμό 96/2019 οριστική απόφασή του, δικάζοντας την αίτηση κατά τη
διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αντιμωλία των διαδίκων, αφού απέρριψε ως
μη νόμιμα τα αιτήματα να επικυρωθεί ή τροποποιηθεί το σχέδιο διευθέτησης
οφειλών κατά το άρθρο 7 Ν.3869/2010 και να αναγνωρισθεί ότι με την τήρηση της
ρύθμισης του Δικαστηρίου ο αιτών θα απαλλαγεί από τα χρέη του, την έκανε δεκτή,
α) ρυθμίζοντας τα χρέη του αιτούντος με μηδενικές μηνιαίες δόσεις, για χρονικό
διάστημα τριάντα έξι [36] μηνών, αρχής γενομένης από τον πρώτο μετά τη
δημοσίευση της απόφασης μήνα, β) εξαιρώντας της εκποίησης την κύρια κατοικία
του αιτούντος, ήτοι τη λεπτομερώς περιγραφόμενη στην αίτηση ισόγεια οικία μετά
υπογείου, κείμενη στη θέση «Κ» της αγροτικής περιφέρειας Κολιρίου
του Δήμου Πύργου, επιβάλλοντας στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλει στη
πιστώτρια του, για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του, το συνολικό ποσό των
48.894,47 ευρώ, με μηνιαίες δόσεις ποσού 313,42 ευρώ, για χρονικό διάστημα εκατόν πενήντα έξι [156] μηνών, κατά τα ειδικότερα
περιεχόμενα στην εκκαλουμένη, της καταβολής των εν λόγω δόσεων αρχομένης το πρώτο μήνα μετά τη δημοσίευση της
εκκαλουμένης, εντός του πρώτου δεκαημέρου εκάστου ημερολογιακού μηνός, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το
ισχύον κατά τον χρόνο αποπληρωμής κυμαινόμενο επιτόκιο, σύμφωνα με το
στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο
αναφοράς αυτό των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης
της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Κατά της απόφασης αυτής
παραπονείται ο αιτών, για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή
εκτίμηση των αποδείξεων από το
Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, και ζητά να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, ώστε να γίνει
δεκτή η αίτησή του με ευνοϊκότερους όρους σε σχέση με την προαναφερθείσα
απόφαση αναφορικά με τη ρύθμιση των χρεών και τη διάσωση της κύριας κατοικίας
του.
Σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 2
Ν.3869/2010, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το Ν.4161/2013, το οποίο
εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση, ενόψει του ότι η ένδικη από 03.11.2013
και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./04.11.2013 αίτηση του εκκαλούντος κατατέθηκε
το έτος 2013 στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (Ειρηνοδικείο Πύργου),
«Ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης, ζητώντας να
εξαιρεθεί από την εκποίηση βεβαρημένο ή μη με εμπράγματη ασφάλεια ακίνητο, που
χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, εφόσον τούτο δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο
από τις ισχύουσες διατάξεις όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας,
προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό. Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο
ρυθμίζει την ικανοποίηση απαιτήσεων των πιστωτών σε συνολικό ποσό που μπορεί να
ανέρχεται μέχρι και στο ογδόντα τοις εκατό (80%) της αντικειμενικής αξίας του
ακινήτου της κύριας κατοικίας. Η ρύθμιση μπορεί να προβλέπει και περίοδο
χάριτος. Η εξυπηρέτηση της οφειλής γίνεται με επιτόκιο που δεν υπερβαίνει αυτό
της ενήμερης οφειλής ή το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο
επιτόκιο που ίσχυε σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος
κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με
επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης
της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή, σε περίπτωση καθορισμού σταθερού
επιτοκίου, το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου για ανάλογη της ρύθμισης
περίοδο, όπως ομοίως προκύπτει από το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της
Ελλάδος, και χωρίς ανατοκισμό. Οι απαιτήσεις των
πιστωτών που έχουν εμπράγματη ασφάλεια στο ακίνητο ικανοποιούνται προνομιακά
από τις καταβολές του οφειλέτη με βάση την παρούσα παράγραφο». Από την απολύτως
σαφή γραμματική και μόνο διατύπωση της ως άνω διάταξης, η οποία αναφέρεται «σε
συνολικό ποσό που μπορεί να ανέρχεται μέχρι και στο ογδόντα τοις εκατό (80%)
της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου της κύριας κατοικίας» και όχι «σε
συνολικό ποσό που ανέρχεται στο ογδόντα τοις εκατό (80%) της αντικειμενικής
αξίας του ακινήτου της κύριας κατοικίας» συνάγεται ευθέως ότι το ποσό των
απαιτήσεων που μπορεί με τον τρόπο αυτό να ικανοποιηθεί, ως αντάλλαγμα, δύναται
να ανέρχεται σε ποσοστό ογδόντα τοις εκατό [80%] της αντικειμενικής αξίας του
ακινήτου της κύριας κατοικίας κατά ανώτατο ύψος και όχι κατά κατώτατο. Επομένως
το ποσό των απαιτήσεων που μπορεί με τον τρόπο αυτό να ικανοποιηθεί, ως
αντάλλαγμα, δύναται να ανέρχεται και σε ποσοστό κατώτερο του ογδόντα τοις εκατό
[80%] της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου της κύριας κατοικίας. Και ναι μεν ο
νόμος δεν παραθέτει στη συνέχεια ειδικά κριτήρια για τον καθορισμό του ύψους
των μηνιαίων καταβολών για το χρέος αυτό, που επιβάλλεται στον οφειλέτη ως
πρόσθετο, ώστε να επωφεληθεί από την εξαίρεση της εκποίησης της κύριας
κατοικίας, πλην όμως τα κριτήρια αυτά συνάγονται με συστηματική ερμηνεία από
την ανάλογη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 5 του Ν.3869/2010, και είναι ιδίως η
χρόνια ανεργία χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη, σοβαρά προβλήματα υγείας,
ανεπαρκές εισόδημα για την κάλυψη στοιχειωδών βιοτικών αναγκών του οφειλέτη ή
άλλοι λόγοι ίδιας τουλάχιστον βαρύτητας. Η από την προεκτεθείσα
διάταξη προβλεπόμενη εξαίρεση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη από τη
ρευστοποίηση, η οποία άλλωστε δεν παρέχεται σε όλους τους οφειλέτες, αλλά σε
αυτούς που η αξία της κατοικίας τους δεν υπερβαίνει ένα όριο, εκπορεύεται
καταρχάς από την ανάγκη προστασίας του, ώστε να αποκατασταθεί γενικά η
κοινωνική συνοχή (που αποτελεί πάντοτε σκοπό του θετού δικαίου), η οποία έχει
διαρραγεί, λόγω του μεγάλου αριθμού ιδιωτών οφειλετών στο κοινωνικό πεδίο των
συμβατικών εννόμων σχέσεων προς πιστωτικά ιδρύματα, αλλά και ειδικά, ώστε να
παρασχεθεί η δυνατότητα σε έκαστο υπερχρεωμένο κοινωνό (φυσικό πρόσωπο), να αποτελέσει
εκ νέου δυναμικό παράγοντα της οικονομικής - συναλλακτικής κοινωνίας.
Δικαιολογείται, όμως, ειδικότερα από την ανάγκη προστασίας της κύριας
κατοικίας, η οποία, υπό την έννοια της οικογενειακής στέγης, ως κοινωνικό
αγαθό, απολαμβάνει συνταγματικής προστασίας, κατά το άρθρο 21 του Συντάγματος
[ΑΠ 120/2020, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ].
Από την επανεκτίμηση των
αποδεικτικών μέσων, που προσκομίστηκαν στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και επαναπροσκομίζονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, και
ειδικότερα, από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος του αιτούντος, που περιέχεται
στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του
πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και τα έγγραφα, που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται
και προσκομίζουν, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή
δικαστικών τεκμηρίων, καθώς και από τα έγγραφα, που οι διάδικοι προσκομίζουν
χωρίς επίκληση, τα οποία λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο της αρχής της ελεύθερης
απόδειξης και του ανακριτικού συστήματος που εφαρμόζεται στη παρούσα διαδικασία
της εκούσιας δικαιοδοσίας, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά :
Ο εκκαλών, γεννηθείς στις 12.6.1954, ηλικίας 67 ετών, έχει τελέσει από το 1979
με την . νόμιμο θρησκευτικό γάμο, από τον οποίο έχει αποκτήσει δύο ενήλικα
πλέον τέκνα, την . και τον ., που γεννήθηκαν στις 09.7.1980 και 11.9.1982,
αντίστοιχα, τα οποία είναι έγγαμα και διαμένουν μόνιμα στην Αθήνα και ως εκ
τούτου δεν θεωρούνται προστατευόμενα μέλη. Διαμένει με τη σύζυγό του σε
ιδιόκτητη οικία, της αποκλειστικής κυριότητάς του,
επιφάνειας του ισογείου ορόφου 94,84 τ.μ. και του υπογείου 92,84 τ.μ., η οποία
έχει ανεγερθεί δυνάμει της υπ’ αριθμ../1997
οικοδομικής άδειας επί αγροτεμαχίου, εκτάσεως 5.694 τ.μ., κείμενου στη θέση «Κ»
της αγροτικής περιφέρειας Κολιρίου του Δήμου Πύργου,
το οποίο απέκτησε δυνάμει του υπ’ αριθμ../1996
συμβολαίου αγοραπωλησίας της Συμβολαιογράφου Πύργου ., νόμιμα μεταγεγραμμένου. Η ιδιόκτητη αυτή οικία συνιστά την κύρια
κατοικία του αιτούντος. Ο αιτών είναι μακροχρόνια άνεργος εγγεγραμμένος στον
Ο.Α.Ε.Δ. από 01ης/6/2011 έως 22/10/2021, χωρίς να λαμβάνει επίδομα ανεργίας, με
αποτέλεσμα τα εισοδήματά του να είναι μηδενικά. Αντίστοιχα και η σύζυγός του
είναι μακροχρόνια άνεργη, απασχολούμενη περιστασιακά σε οκτάμηνα κοινωφελή
προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ., ενώ λαμβάνει ειδική τρίμηνη οικονομική ενίσχυση από
τον Ο.Α.Ε.Δ., ποσού 216,00 ευρώ, η οποία έπαυσε τον Οκτώβριο του 2019 [βλ.
προσκομιζόμενες βεβαιώσεις του Ο.Α.Ε.Δ. σε συνδυασμό με την ένορκη κατάθεση της
μάρτυρος]. Από τον Ιούλιο του 2021 λαμβάνει προκαταβολή σύνταξης από τον ΕΦΚΑ
ποσού 390,96 ευρώ [βλ. την από 25.10.2021 βεβαίωση αποδοχών σε συνδυασμό με την
υπεύθυνη δήλωση με βεβαίωση του γνησίου
της υπογραφής]. Από το 1999 ο αιτών ασχολείτο με το λιανικό εμπόριο μεταχειρισμένων
επιβατικών αυτοκινήτων με έδρα τον Πύργο, το 2001 ανέλαβε αποκλειστικός
αντιπρόσωπος και επίσημος έμπορος της εταιρείας «SUZUKI» ενώ από το 2002
διατηρούσε ατομική δραστηριότητα εμπορίας καινούριων και μεταχειρισμένων
αυτοκινήτων, ανταλλακτικών καθώς και συνεργείου αυτοκινήτων. Η αδιαμφισβήτητη
οικονομική κρίση, η οποία έπληξε το σύνολο
των παραγωγικών τομέων της ελληνικής οικονομίας και εκδηλώθηκε από τους
πρώτους μήνες του 2010, επηρέασε άμεσα την
επιχειρηματική δραστηριότητα του εκκαλούντος, η οποία άρχισε να
παρουσιάζει κάμψη από το 2010 και εφεξής, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί σε
διακοπή της επιχειρηματικής δραστηριότητάς του στις 18.5.2011, οπότε προέβη σε
παύση εργασιών στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. Πύργου, με ημερομηνία δήλωσης στις 27.5.2011
[βλ. προσκομιζόμενη από τον εκκαλούντα από 27.5.2011 βεβαίωση διακοπής εργασιών
της ΔΟΥ Πύργου].
Σε χρόνο προγενέστερο του
έτους από την κατάθεση της ένδικης
αίτησης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ο εκκαλών ανέλαβε τα κάτωθι χρέη προς τη
μετέχουσα πιστώτρια τράπεζα, τα οποία θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης
ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά τον χρόνο αυτής,
με εξαίρεση τα εμπραγμάτως ασφαλισμένα στεγαστικά δάνεια, των οποίων ο
εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι τον χρόνο έκδοσης
της απόφασης [άρθρο 6 παρ.3 Ν.3869/2010] : α) το ποσό των 75.218,58 ευρώ
(κεφάλαιο: 61.251,95 ευρώ, τόκοι : 13.830,77 ευρώ, έξοδα : 135,86 ευρώ), το
οποίο προέρχεται από την υπ’ αριθμ. ./23.4.2008
σύμβαση επιχειρηματικής πίστης και β) το ποσό των 5.017,43 ευρώ (κεφάλαιο:
4.949.08 ευρώ, τόκοι : 68,35 ευρώ, έξοδα : 00,00 ευρώ), το οποίο προέρχεται από
την υπ’ αριθμ. λογαριασμού . σύμβαση πιστωτικής
κάρτας. Τα ως άνω ποσά ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 80.236,01 ευρώ.
Η ανωτέρω επαγγελματική
δραστηριότητα του εκκαλούντος στον τομέα της εμπορίας αυτοκινήτων προσέδωσε σε αυτόν την εμπορική δραστηριότητα
καθώς πρόκειται για περίπτωση άσκησης της πρωτότυπα εμπορικής πράξης της αγοράς
προϊόντων με σκοπό τη μεταπώληση κατ' άρθρο 2 του Δ.Α.Ε. (Διατάγματος περί Αρμοδιότητος των Εμποροδικείων),
ενώ περαιτέρω πληρούνταν στο πρόσωπό του άπαντα τα κριτήρια εμπορικότητας,
καθόσον δρούσε σε οργανωμένη αγορά για σειρά ετών, αναλάμβανε υψηλό
επιχειρηματικό κίνδυνο, στόχευε στο κέρδος (βλ. ενδεικτικά προσκομισθέντα
εκκαθαριστικά σημειώματα οικονομικών ετών 2008, 2009 και 2010 με ακαθάριστα
έσοδα ατομικής επιχείρησης ύψους 200.027,58 ευρώ και καθαρά κέρδη 25.951,84
ευρώ για τη χρήση έτους 2007, ακαθάριστα έσοδα ατομικής επιχείρησης ύψους
199.431,35 ευρώ και καθαρά κέρδη 14.599,40 ευρώ για τη χρήση έτους 2008 και
ακαθάριστα έσοδα 161.794,19 ευρώ και καθαρά κέρδη 36.019,33 ευρώ για τη χρήση
έτους 2009 αντιστοίχως) και επιπλέον υφίστατο σημαντική διαμεσολάβηση στην
παροχή των πωλούμενων από αυτόν προϊόντων. Άλλωστε, την εμπορική του ιδιότητα
κατά το παρελθόν συνομολογεί και ο ίδιος ο εκκαλών. Επιπλέον, προέκυψε ότι η
παύση πληρωμών του έλαβε χώρα το πρώτον και επισήμως μετά την παύση της
εμπορικής του ιδιότητας, με αποτέλεσμα να δύναται να ενταχθεί στις ευεργετικές
διατάξεις του Ν. 3869/2010. Όπως προκύπτει από το ιστορικό κινήσεων του υπ' αριθμ. . λογαριασμού εξυπηρέτησης του ανωτέρω
επιχειρηματικού δανείου του εκκαλούντος και από όσα έγγραφα ο ίδιος προσκομίζει
και επικαλείται, σε συνδυασμό με την κατάθεση της μάρτυρός του, η τελευταία
προσήκουσα με τις δανειακές δεσμεύσεις του καταβολή πραγματοποιήθηκε στις
31.12.2010, οπότε εξακολουθούσε την επιχειρηματική του δραστηριότητα.
Συγκεκριμένα, το ως άνω επιχειρηματικό δάνειο συμφωνήθηκε να εξοφληθεί σε δέκα
(10) εξαμηνιαίες δόσεις, ήτοι εντός πενταετίας, από τις οποίες οι έξι πρώτες κατεβλήθησαν κανονικά από τον αιτούντα κατά τα κάτωθι: Στις
30-6-2018 καταβλήθηκε εν συνόλω η πρώτη δόση, ποσού 450,74 ευρώ, στις
31-12-2008 καταβλήθηκε εν συνόλω η δεύτερη δόση, ποσού 1.289,25 ευρώ, στις
30-6-2009 καταβλήθηκε εν συνόλω η τρίτη δόση, ποσού 1.455,71 ευρώ, στις
31-12-2009 καταβλήθηκε εν συνόλω η τέταρτη δόση, ποσού 615,76 ευρώ, στις
30-6-2010 καταβλήθηκε εν συνόλω η πέμπτη δόση, ποσού 15.146,49 ευρώ, και στις
31-12-2010 καταβλήθηκε εν συνόλω η έκτη δόση, ποσού 16.011,69 ευρώ. Άπασες οι
ως άνω έξι δόσεις πληρώθηκαν σε χρόνο, όπου ο αιτών διατηρούσε την εμπορική του
ιδιότητα. Εν συνεχεία, στις 18-5-2011, ενόψει της μεγάλης καμπής που σημείωνε η
επιχειρηματική του δράση ήδη από το έτος 2010, προέβη σε διακοπή των εργασιών
του στη Δ.Ο.Υ. Πύργου. Μόνο μετά τη διακοπή αυτή και συγκεκριμένα στις
30-6-2011, ήτοι σε χρόνο μεταγενέστερο της παύσης της εμπορικής του
δραστηριότητας, εμφανίστηκε το πρώτον ασυνεπής στην καταβολή της έβδομης δόσης
εξυπηρέτησης του δανείου, ποσού 16.200,43 ευρώ, έναντι της οποίας κατέβαλε
ελάχιστα ποσά, ώστε πλέον να έχει
εκδηλωθεί εξωτερικά και δη προς τη δανείστρια τράπεζα η κατά τρόπο γενικό και
μόνιμο αδυναμία πληρωμών του. Συγκεκριμένα, προέβη την ίδια ημέρα (30-6-2011)
σε μερική καταβολή του ελάχιστου ποσού των 302,53 ευρώ, εν συνεχεία κατέβαλε
την 1-7-2011 ποσό 0,03 ευρώ, στις 28-7-2011 ποσό 300,00 ευρώ και τέλος στις
19-9-2011 ποσό 150,00 ευρώ. Ως εκ τούτου, αντί της έβδομης δόσης ύψους
16.011,69 ευρώ, υποχρεωτικά καταβλητέας και δη εν συνόλω στις 30-6-2011, ο
εκκαλών κατάβαλε τμηματικά κατά τους ανωτέρω παρατιθέμενους χρόνους συνολικό
ποσό ύψους μόλις 752,56 ευρώ, με πρώτη καταβολή στις 30.6.2011 και τελευταίο
στις 19-9-2011. Από τα στοιχεία αυτά, που ουδόλως αμφισβητούνται, προκύπτει ότι
η παύση πληρωμών του εκκαλούντος και δη κατά τρόπο γενικό και μόνιμο, ήτοι υπό
την έννοια της αδυναμίας του να παρακολουθήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του,
σημειώθηκε για πρώτη φορά κατά την 30η-6-2011, οπότε εκλήθη να καταβάλει την
έβδομη δόση προς την πιστώτρια τράπεζα για το ως άνω επιχειρηματικό δάνειο, το
οποίο εξάλλου συνιστά το συντριπτικό μέρος του συνολικού δανεισμού του. Τούτο,
καθόσον μέχρι και την έκτη δόση (31-12-2010) το δάνειο εξυπηρετείτο κανονικά,
έχοντας ο εκκαλών καταβάλει ολόκληρο το ποσό της έκτης δύσης, ενώ η παύση
πληρωμών σημειώθηκε το πρώτον κατά την καταβολή της έβδομης δόσης, ήτοι στις
30-6-201 1 και ενόσω είχε ήδη απωλέσει την εμπορική του ιδιότητα προ μηνός.
Εξάλλου, η καθ' ης πιστώτρια τράπεζα δεν απέδειξε ότι η παύση πληρωμών έγινε σε
χρόνο προγενέστερο από αυτόν που επισήμως εμφανίστηκε ο εκκαλών ανακόλουθος
στην υποχρέωση καταβολής της έβδομης δανειακής δόσης. Άπαντα τα ανωτέρω
περί της εμπορικής ιδιότητας του
εκκαλούντος και του ότι έπαυσε τις πληρωμές του κατά τρόπο γενικό και μόνιμο
μετά την παύση της ανωτέρω επαγγελματικής-εμπορικής του δραστηριότητας έκρινε
το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη, χωρίς να προσβάλλεται με λόγο
έφεσης.
Στα περιουσιακά στοιχεία του
εκκαλούντος ανήκουν : (α) η αποκλειστική κυριότητα της ανωτέρω οικίας στη θέση
«Κ» της αγροτικής περιφέρειας Κολιρίου Δήμου Πύργου,
της οποίας η αντικειμενική αξία ανέρχεται στο ποσό των 43.597,68 ευρώ [βλ.
προσκομιζόμενο από τον εκκαλούντα ΕΝΦΙΑ 2022], (β) η πλήρης κυριότητα ενός
αγρού ξηρικού, εκτάσεως 15.000 τ.μ., στη θέση «Κ» της
αγροτικής περιφέρειας Μουζακίου Νομού Ηλείας, στο
οποίο υπάρχουν πενήντα ελαιόδεντρα, το οποίο απέκτησε δυνάμει της υπ' αριθμ. ./1994 πράξης αποδοχής κληρονομίας της
Συμβολαιογράφου Πύργου ., νομίμως μεταγεγραμμένης
στον τόμο . και αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου του τέως
Δήμου Ωλένης, (γ) η πλήρης κυριότητα ενός αγρού ξηρικού,
εκτάσεως 5.000 τ.μ., στη θέση «Κ» της αγροτικής περιφέρειας Μουζακίου
Ν. Ηλείας, το οποίο απέκτησε δυνάμει του υπ' αριθμ.
./1996 συμβολαίου δωρεάς εν ζωή της Συμβολαιογράφου Πύργου ., νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο . και αριθμό . των βιβλίων
μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου του τέως Δήμου Ωλένης και (δ) το 1/6 εξ
αδιαιρέτου ισογείου διαμερίσματος μιας διώροφης οικοδομής, το οποίο αποτελεί
αυτοτελή διακεκριμένη οριζόντια ιδιοκτησία επιφάνειας 62.10 τ.μ.. επί οικοπέδου
εκτάσεως 212,15 τ.μ. που κείται εντός της κοινότητας Μουζακίου
Νομού Ηλείας, το οποίο απέκτησε δυνάμει της υπ' αριθμ.
./1994 πράξης αποδοχής κληρονομίας της Συμβολαιογράφου Πύργου ., νομίμως μεταγεγραμμένης στον τόμο . και αριθμό . των βιβλίων
μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου του τέως Δήμου Ωλένης. Από τα εν λόγω ακίνητα,
πέραν της ανωτέρω κύριας κατοικίας, της οποίας ζητείται η εξαίρεση κατά τη
διάταξη του άρθρου 9 παρ.2 Ν.3869/2010, κανένα δεν κρίνεται άξιο προς εκποίηση,
όπως έχει ήδη κριθεί από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, χωρίς ως προς αυτό να
προσβάλλεται η εκκαλουμένη με λόγο έφεσης. Δεν κρίνεται σκόπιμη η εκποίηση της
ρευστοποιήσιμης περιουσίας του εκκαλούντος, καθώς, όπως έκρινε η εκκαλουμένη,
τα ξηρικά αγροτεμάχια στη περιοχή Μουζάκη
Ωλένης, λόγω της θέσης τους και των λοιπών χαρακτηριστικών τους, έχουν μικρή
εμπορική αξία και δεν πρόκειται να προκαλέσουν αγοραστικό ενδιαφέρον, ενόψει
του ότι βρίσκονται σε χωριό με λίγους κατοίκους και χωρίς οικιστική και
τουριστική ανάπτυξη. Όσον αφορά δε στο ποσοστό 1/6 εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας
του εκκαλούντος επί της ανωτέρω οριζόντιας ιδιοκτησίας στο Μουζάκι,
επιφανείας 62,10 τ.μ., όπως προκύπτει από το προσκομισθέν πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ
έτους 2018 [ομοίως και από το προσκομισθέν πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ έτους 2021], η
αντικειμενική του αξία ανέρχεται μόλις στο ποσό των 1.398,05 ευρώ και ως εκ
τούτου δεν πρόκειται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον. Η ύπαρξη συγκυριότητας
αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την εκδήλωση σχετικού αγοραστικού
ενδιαφέροντος, σε κάθε δε περίπτωση το τίμημα της πώλησης θα ήταν πολύ χαμηλό.
Εξάλλου για να εκτιμηθεί το πρόσφορο της εκποίησης πρέπει να συνυπολογιστεί και
το γεγονός ότι αυτή (εκποίηση) θα προκαλέσει έξοδα και ανάγκη αμοιβής του
εκκαθαριστή ενώ μόνο το υπόλοιπο θα διατεθεί για την ικανοποίηση των πιστωτών.
Τα ανωτέρω εκτιθέμενα
οικογενειακά εισοδήματα του εκκαλούντος, τα οποία τυγχάνουν σχεδόν μηδενικά,
συγκρινόμενα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του προς τη πιστώτρια και τις
δυσμενείς συνθήκες της οικογενειακής του ζωής, δεν του επιτρέπουν να
ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση των χρεών του. Η δε αρνητική αυτή σχέση μεταξύ
της ρευστότητας και των οφειλών του κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο δεν
αναμένεται να βελτιωθεί, ενόψει της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας των
τελευταίων ετών, της συνεχώς αυξανόμενης φορολογικής επιβάρυνσης, αλλά και εκ
του ότι ο εκκαλών είναι μακροχρόνια άνεργος (ήδη από το 2011) και βρίσκεται σε
ηλικία που η ανεύρεση εργασίας καθίσταται για αυτόν εξαιρετικά δυσχερής, όπως
και για τη σύζυγό του. Συνεπεία των ανωτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών
πράγματι περιήλθε χωρίς δόλο σε μόνιμη
και διαρκή αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του (σημειώνεται άλλωστε
ότι ουδόλως προτάθηκε από τη μετέχουσα ένσταση περί δόλιας περιέλευσης
του εκκαλούντος σε αδυναμία πληρωμών) μη έχοντας πλέον την απαιτούμενη
ρευστότητα προς εξυπηρέτηση αυτών. Συντρέχουν συνεπώς στο πρόσωπό του οι
προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στη ρύθμιση του Ν. 3869/2010. Άπαντα τα
ανωτέρω, περί της αδυναμίας του εκκαλούντος να ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση
των χρεών του, λόγω της έλλειψης επαρκών εισοδημάτων, με αναπόδραστη συνέπεια
την περιέλευσή του σε γενική και μόνιμη αδυναμία προς
πληρωμή των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του, έχουν κριθεί με την
εκκαλουμένη, η οποία στο σημείο αυτό δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης.
Συγκεκριμένα ο εκκαλών θα
υπαχθεί στη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ.2, για μηνιαίες καταβολές απευθείας στη
μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια από τα εισοδήματά του. Εν προκειμένω το Δικαστήριο
διαπίστωσε ότι ο εκκαλών αδυνατεί να καλύψει τις βιοτικές του ανάγκες. Ενόψει
της αποδεδειγμένης αδυναμίας του εκκαλούντος να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό
έναντι των οφειλών, λαμβανομένου υπόψη ότι οι μηνιαίες προσωπικές και
οικογενειακές του ανάγκες ανέρχονται στο συνετό ποσό των 400,00 ευρώ, σε
συνδυασμό με τον σκοπό της επανένταξης του υπερχρεωμένου πολίτη στην οικονομική
και κοινωνική ζωή, τον οποίο υπηρετεί ο Ν.3869/2010, το Δικαστήριο κρίνει ότι
πρέπει να ορισθούν μηδενικές μηνιαίες καταβολές για χρονικό διάστημα τριών (3)
ετών άλλως τριάντα έξι (36) μηνών, που θα αρχίσει τον πρώτο μήνα μετά τη
δημοσίευση της παρούσας μήνα. Εν συνεχεία η παραπάνω ρύθμιση της οφειλής για
τον εκκαλούντα θα συνδυασθεί με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9
παρ. 2 του Ν.3869/2010, εφόσον με τον καθορισμό των ως άνω καταβολών δεν
επέρχεται εξόφληση των απαιτήσεων των πιστωτών του και προβάλλεται αίτημα
εξαίρεσης της ανήκουσας σε αυτόν κύρια κατοικίας του από την εκποίηση, ήτοι
οικίας, της αποκλειστικής κυριότητάς του, επιφάνειας
του ισογείου ορόφου 94,84 τ.μ. και του υπογείου 92,84 τ.μ., η οποία έχει
ανεγερθεί δυνάμει της υπ’ αριθμ../1997 οικοδομικής
άδειας επί αγροτεμαχίου, εκτάσεως 5.694 τ.μ., κείμενου στη θέση «Κ» της αγροτικής
περιφέρειας Κολιρίου του Δήμου Πύργου. Η
αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του εκκαλούντος ανέρχεται στο ποσό των
43.597,68 ευρώ. Επομένως, θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη
διάσωση της κύριας κατοικίας του, για την οποία ο εκκαλών θα πρέπει να
καταβάλει το ποσό των 26.158,60 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστό εξήντα
τοις εκατό (60 %) της αντικειμενικής
αξίας του εν λόγω ακινήτου (60% χ 43.597,68 ευρώ), σύμφωνα και με τα
διαλαμβανόμενα στη σχετική νομική σκέψη του δικανικού συλλογισμού της παρούσας,
εντός είκοσι [20] ετών και σε διακόσιες σαράντα (240) μηνιαίες δόσεις, ύψους
108,99 ευρώ εκάστης. Η καταβολή των δόσεων για τη διάσωση της κύριας κατοικίας
του εκκαλούντος θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό,
με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει
κατά το χρόνο αποπληρωμής σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της
Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σύμφωνα
δε με το άρθρο 9 παρ.2β του Ν.3869/2010, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 62
παρ. 3 του Ν.4549/2018, το οποίο ισχύει και στις εκκρεμείς υποθέσεις σύμφωνα με
το άρθρο 68 παρ. 8 του ίδιου νόμου, κατά το χρονικό διάστημα των καταβολών της
παραγράφου 2 του άρθρου 8 το Δικαστήριο κατανέμει το ποσό που μπορεί να
καταβάλει ο οφειλέτης μεταξύ της ρύθμισης οφειλών του άρθρου 8 και του σχεδίου
διευθέτησης οφειλών του παρόντος άρθρου διασφαλίζοντας ότι οι πιστωτές δε θα
βρεθούν χωρίς τη συναίνεσή τους σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτή, στην
οποία θα ευρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης. Ενόψει της διάταξης
αυτής και δεδομένου ότι ορίσθηκαν δυνάμει του άρθρου 8 παρ. 5 του Ν. 3869/2010
μηδενικές καταβολές, ο εκκαλών θα πρέπει να καταβάλλει τις ορισθείσες δόσεις
για τη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 του ίδιου νόμου, αρχής γενομένης επίσης από
τον επόμενο μήνα από τη δημοσίευση της παρούσας. Οι δε μηνιαίες δόσεις πρέπει
να καταβάλλονται εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου εκάστου ημερολογιακού μηνός.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κρίνοντας ομοίως και μη χορηγώντας περίοδο χάριτος
μεταξύ των δύο διατάξεων του άρθρου 8 και του άρθρου 9 Ν.3869/2010, ενόψει και
του ότι στα πλαίσια της ρύθμισης του άρθρου 8 παρ.2 ορίστηκαν μηδενικές
καταβολές, ορθά ερμήνευσε το νόμο και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός
δεύτερος λόγος έφεσης είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω,
πρέπει, η κρινόμενη έφεση να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν,
κατά παραδοχή ως βάσιμου του πρώτου λόγου αυτής, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη
απόφαση στο σύνολό της, ήτοι και ως προς τις μη ανατρεπόμενες διατάξεις της,
που σχετίζονται με τα κεφάλαια τα οποία δεν πλήττονται με την έφεση, για την
ενότητα της εκτέλεσης, και να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου
της εφέσεως στον εκκαλούντα, λόγω της μερικής νίκης αυτού (άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ]. Εν συνεχεία, αφού κρατηθεί και δικαστεί η ένδικη
υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο, κατ’ άρθρο 535 παρ.1 του ΚΠολΔ,
πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη
κατ’ ουσίαν η υπό κρίση αίτηση και να ρυθμιστούν οι
οφειλές του αιτούντος, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό. Δικαστικά
έξοδα δεν επιδικάζονται κατ’ άρθρο 8 παρ.6 εδ.β του
Ν. 3869/2010, το οποίο τυγχάνει εφαρμογής και στην δευτεροβάθμια δίκη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της δεύτερης
εφεσίβλητης και αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την από 02.02.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης
./03.02.2020 [αριθμός έκθεσης κατάθεσης προσδιορισμού ΜΕ./03.02.2020] έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 96/24.9.2019 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου
Πύργου Ηλείας, η οποία εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου της εφέσεως στον εκκαλούντα.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΙΚΑΖΕΙ επί της από
03.11.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./04.11.2013 αίτησης.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντος
προς τη μοναδική μετέχουσα στη δίκη πιστώτριά του, κατά τρόπο οριστικό,
ορίζοντας μηδενικές μηνιαίες καταβολές, επί μια τριετία, ήτοι για χρονικό
διάστημα τριάντα έξι [36] μηνών, αρχής γινομένης από τον πρώτο μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης
μήνα.
ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης τα
κάτωθι περιουσιακά στοιχεία του αιτούντος : (α) την πλήρη κυριότητα ενός αγρού ξηρικού, εκτάσεως 15.000 τ.μ., στη θέση «Κ» της αγροτικής
περιφέρειας Μουζακίου Νομού Ηλείας, στο οποίο
υπάρχουν πενήντα ελαιόδεντρα, το οποίο απέκτησε δυνάμει της υπ' αριθμ. ./1994 πράξης αποδοχής κληρονομίας της
Συμβολαιογράφου Πύργου ., νομίμως μεταγεγραμμένης
στον τόμο . και αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου του τέως
Δήμου Ωλένης, (β) την πλήρη κυριότητα ενός αγρού ξηρικού,
εκτάσεως 5.000 τ.μ., στη θέση «Κεραμίδα» της αγροτικής περιφέρειας Μουζακίου Νομού Ηλείας, το οποίο απέκτησε δυνάμει του υπ' αριθμ. ./1996 συμβολαίου δωρεάς εν ζωή της Συμβολαιογράφου
Πύργου ., νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο . και
αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου του τέως Δήμου Ωλένης και
(γ) το 1/6 εξ' αδιαιρέτου ισογείου διαμερίσματος μιας διώροφης οικοδομής, το
οποίο αποτελεί αυτοτελή διακεκριμένη οριζόντια ιδιοκτησία, επιφάνειας 62.10
τ.μ.. επί οικοπέδου εκτάσεως 212,15 τ.μ. που κείται εντός της κοινότητας Μουζακίου Νομού Ηλείας, το οποίο απέκτησε δυνάμει της υπ' αριθμ. ./1994 πράξης αποδοχής κληρονομίας της
Συμβολαιογράφου Πύργου ., νομίμως μεταγεγγραμμένης
στον τόμο . και με αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου του
τέως Δήμου Ωλένης.
ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την
κύρια κατοικία του αιτούντος, ήτοι ιδιόκτητη οικία, της αποκλειστικής κυριότητάς του, επιφάνειας του ισογείου ορόφου 94,84 τ.μ.
και του υπογείου 92,84 τ.μ., η οποία έχει ανεγερθεί δυνάμει της υπ’ αριθμ../1997 οικοδομικής άδειας επί αγροτεμαχίου, εκτάσεως
5.694 τ.μ., κείμενου στη θέση «Κ» της αγροτικής περιφέρειας Κολιρίου
του Δήμου Πύργου, το οποίο ο αιτών απέκτησε δυνάμει του υπ’αριθμ../1996
συμβολαίου αγοραπωλησίας της Συμβολαιογράφου Πύργου ., νομίμως μεταγεγραμμένου.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα την
υποχρέωση να καταβάλει στην μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια, για την εξαίρεση από
την εκποίηση της κύριας κατοικίας του, το ποσό των είκοσι έξι χιλιάδων εκατόν πενήντα οκτώ ευρώ και εξήντα λεπτών (26.158,60 €), η
αποπληρωμή του οποίου θα γίνει σε είκοσι (20) έτη, με διακόσιες σαράντα (240)
ισόποσες μηνιαίες δόσεις, ποσού εκάστης εκατόν οκτώ
ευρώ και ενενήντα εννέα λεπτών (108,99 €). Η καταβολή των μηνιαίων αυτών
δόσεων θα ξεκινήσει από τον πρώτο μετά
τη δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως μήνα και θα γίνεται μέσα στο πρώτο
δεκαπενθήμερο εκάστου μηνός, χωρίς ανατοκισμό, με το
μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει
κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της
Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και
δημοσιεύθηκε στον Πύργο Ηλείας, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό
του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους, στις
20 Ιουλίου 2022.
Η
ΔΙΚΑΣΤΗΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ