ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΔΠρΠατρών 1091/2019

Προσφυγή ακυρώσεως - Τουριστικές επιχειρήσεις - Ειδικό Σήμα Λειτουργίας ΕΟΤ - Λειτουργία περισσότερων κλινών από τις καλυπτόμενες από το ΕΣΛ -.

Μια τουριστική επιχείρηση λειτουργεί νομίμως μόνον αν έχει χορηγηθεί σε αυτήν το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας. Σε τουριστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν χωρίς να διαθέτουν το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας του ΕΟΤ επιβάλλεται πρόστιμο ανά κλίνη. Επιβολή προστίμου σε τουριστική επιχείρηση λόγω λειτουργίας περισσότερων κλινών από εκείνες για τις οποίες είχε χορηγηθεί το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας του ΕΟΤ.

Αριθμός απόφασης:Α1091/2019

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Τμήμα 2ο - Μονομελές

Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 12 Δεκεμβρίου 2018, με δικαστή το Γεώργιο-Νεκτάριο Χορό, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα τον Ιωάννη Γεωργόπουλο, δικαστικό υπάλληλο,

γ ι α ν α δικάσει την «αίτηση ακύρωσης» με χρονολογία κατάθεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας 02.04.2007 (αρ. καταθ. Ε ./2007) και ημερομηνία καταχώρησης στο παρόν Δικαστήριο 09.11.2011 (ΠΡ./2011),

του …, κατοίκου Λ Αργοστολίου Κεφαλληνίας, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Βασιλείου Γαλανόπουλου,

κ α τ ά : 1) του Ελληνικού Δημοσίου που εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών και 2) του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (Ε.Ο.Τ)» που εδρεύει στην Αθήνα (Αν. Τσόχα αρ. 7) και εκπροσωπείται από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. αυτού, αμφότεροι δε παραστάθηκαν δια του Δικαστικού Πληρεξουσίου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Ν.Σ.Κ.) στην Πάτρα, Γεωργίου Δεληγιάννη.

Κατά τη συζήτηση, οι διάδικοι ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Η κρίση του Δικαστηρίου είναι η εξής:

1. Επειδή, για το κρινόμενο δικόγραφο, το οποίο επιγράφεται «αίτηση ακύρωσης», νομίμως δε εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατόπιν παραπομπής εκ μέρους του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την 4/2011 απόφαση της Διοικητικής Ολομέλειας αυτού, προκειμένου να εκδικαστεί ως προσφυγή ουσίας, καταβλήθηκε παράβολο συνολικού ποσού 115,00 ευρώ (βλ. σχετ. τα …/02.04.2007 Σειράς Α' ειδικά έντυπα παραβόλου και το με κωδικό . e-Παράβολο, σε συνδυασμό με την από 17.10.2017 αποδεικτικό ηλεκτρονικής πληρωμής του), ήτοι υπερβαίνον κατά 15 ευρώ του νομίμου παραβόλου ποσού 100 ευρώ (άρθρο 277 παρ. 2 περ. α' του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, Κ.Δ.Δ., ν. 2717/1999, Φ.Ε.Κ. Α' 97). Ως εκ τούτου, το υπερβάλλον αυτό ποσό των 15 ευρώ πρέπει να επιστραφεί στον προσφεύγοντα, ανεξαρτήτως έκβασης της δίκης (άρθρο 277 παρ. 11 του Κ.Δ.Δ.).

2. Επειδή, με την προσφυγή αυτή, ζητείται η ακύρωση α) της με αριθμ. πρωτ. ./10.07.2006 απόφασης της Προϊσταμένης της εδρεύουσας στην Πάτρα Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού (Π.Υ.Τ) Δυτικής Ελλάδος, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος πρόστιμο συνολικού ποσού, μαζί με τα τέλη χαρτοσήμου, 14.421,196 ευρώ, κατ' επίκληση των διατάξεων του ν. 2160/1993 και με την ειδικότερη αιτιολογία ότι ο ως άνω προσφεύγων λειτουργούσε, μαζί με τα αδέλφια του, …, επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων, με αριθμό κλινών κατά 96 κλίνες μεγαλύτερο από τον αριθμό των 60 κλινών, για τον οποίο τους είχε χορηγηθεί ειδικό σήμα λειτουργίας από τον Ε.Ο.Τ., β) της από 07.12.2006 απόφασης της Επιτροπής Προσφυγών του του ν. 3270/2004, η οποία περιλαμβάνεται στο πρακτικό της 46ης Συνεδρίασης της Επιτροπής αυτής και με την οποία απορρίφθηκε η με αριθμ. πρωτ. ./28.07.2006 ενδικοφανής προσφυγή των …, αδελφών του προσφεύγοντος, κατά της υπό στοιχείο α' απόφασης επιβολής προστίμου της Προϊσταμένης της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδος, και γ) της με αριθμ. πρωτ. ./6.02.2007 απόφασης της Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης με την οποία κυρώθηκε η υπό στοιχείο β' απόφαση της 46ης/07.12.2006 συνεδρίασης της Επιτροπής του ν. 3270/2004.

3. Επειδή, καταρχάς, η αναφερόμενη στην προηγούμενη σκέψη υπό στοιχείο α' απόφαση της Προϊσταμένης της Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού Δυτικής Ελλάδας απαραδέκτως προσβάλλεται αυτοτελώς, διότι ενσωματώθηκε, κατόπιν άσκησης της ως άνω ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 4 παρ. 6 του ν. 3270/2004, στην απόφαση της Επιτροπής Προσφυγών, η οποία λήφθηκε στην 46η/07.12.2006 συνεδρίαση της. Η τελευταία δε απόφαση, όπως κυρώθηκε με την με αριθμ. πρωτ. ./6.02.2007 απόφαση της Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (υπό στοιχείο γ' απόφαση), είναι η μόνη εκτελεστή και παραδεκτώς προσβαλλόμενη απόφαση (βλ. Σ.τ.Ε. 3407/2014 Ολομ. σκ. 5). Ενόψει αυτών, απαραδέκτως στρέφεται η κρινόμενη προσφυγή κατά του Ε.Ο.Τ., ο οποίος, εξάλλου, ενόψει του χρόνου συζήτησης της υπόθεσης, δεν είναι διάδικος στην παρούσα δίκη, εφόσον οι αρμοδιότητές του, μεταξύ των οποίων και αυτές των Περιφερειακών Υπηρεσιών Τουρισμού (Π.Υ.Τ.), μεταφέρθηκαν στο Ελληνικό Δημόσιο. Το τελευταίο δε υπεισήλθε αυτοδικαίως στις σχετικές εκκρεμείς δίκες του Οργανισμού από 30.10.2014 [άρθρο πρώτο παραγρ. ΙΔ, υποπαράγρ. ΙΔ2, περιπτ. 1, στοιχ. γ του ν. 4254/2014 «Μέτρα Στήριξης και Ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του ν. 4046/2012», (Φ.Ε.Κ. Α' 85), και, σύμφωνα με την παρ. 8 της ίδιας υποπαραγράφου, συνεχίζει τις εκκρεμείς δίκες ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, εφόσον αυτές αφορούν αρμοδιότητες του Ε.Ο.Τ., οι οποίες μεταβιβάστηκαν σε αυτόν (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2297/2017 σκ. 4, 299/2017 σκ. 3). Κατά τα λοιπά, δε, η κρινόμενη προσφυγή ασκείται εν γένει παραδεκτώς και είναι, περαιτέρω, εξεταστέα ως προς τη βασιμότητα της.

4. Επειδή, στο άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (Φ.Ε.Κ. Α' 188), υπό τον τίτλο «Τουριστικές επιχειρήσεις» ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «1. Τουριστικά καταλύματα. Τουριστικά καταλύματα είναι οι Τουριστικές επιχειρήσεις που υποδέχονται τουρίστες και παρέχουν σε αυτούς διαμονή και άλλες συναφείς προς τη διαμονή υπηρεσίες, όπως εστίαση, ψυχαγωγία, αναψυχή, άθληση και διακρίνονται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην απόφαση 530992/1987 του Γενικού Γραμματέα του Ε.Ο.Τ. με θέμα τεχνικές προδιαγραφές τουριστικών εγκαταστάσεων (ΦΕΚ 557 Β’), ως εξής: [...] «Β. "Μη κύρια ξενοδοχειακό καταλύματα. [...] γ. Ενοικιαζόμενα επιπλωμένα διαμερίσματα. [...] 7. Δεν θεωρούνται τουριστικά καταλύματα τα ακίνητα, τα οποία αποδεδειγμένα εκμισθώνονται εν όλω ή εν μέρει για προσωρινή διαμονή του ίδιου του μισθωτή με μίσθωμα που ορίζεται κατά μήνα, είτε συνολικά για όλη τη διάρκεια της μίσθωσης, εφόσον η μίσθωση υπερβαίνει τις ενενήντα (90) ημέρες [...] », στο δε άρθρο 3, ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «1. [...] 2. Προ της ενάρξεως λειτουργίας των τουριστικών επιχειρήσεων των αναφερόμενων στο άρθρο 2 του παρόντος, υποβάλλεται στον Ε.Ο.Τ. δήλωση επέχουσα θέση υπεύθυνης δήλωσης του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 (ΦΕΚ 75 Α') με όλες τις σχετικές συνέπειες, η οποία αφορά ιδίως την τήρηση των τεχνικών προδιαγραφών για Τουριστικές επιχειρήσεις και πάντως τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ) της δηλούμενης επιχείρησης. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ε.Ο.Τ. ορίζονται οι διαδικασίες και το περιεχόμενο δήλωσης των τουριστικών επιχειρήσεων για λόγους διοικητικής ή στατιστικής ενημέρωσης. 3. Ο Ε.Ο.Τ. τηρεί μητρώο των τουριστικών επιχειρήσεων του άρθρου 2 του παρόντος, με αύξοντα αριθμό τον οποίο αναγράφει σε ειδικό σήμα λειτουργίας που χορηγεί σε όλες τις ανωτέρω επιχειρήσεις. Στο ίδιο σήμα αναγράφεται επίσης και ο Α.Φ.Μ. της επιχείρησης. Το ειδικό σήμα λειτουργίας αντικαθιστά την άδεια λειτουργίας επιχειρήσεως που χορηγεί ο Ε.Ο.Τ.. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ε.Ο.Τ. καθορίζονται οι διαδικασίες έκδοσης και χορήγησης του σήματος, καθώς και κάθε σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή της διατάξεως αυτής[...]», στο άρθρο 4, υπό τον τίτλο «Ελεγκτικές αρμοδιότητες - Κυρώσεις», ορίζεται ότι «[...] 4.α. Σε όποιον λειτουργεί τουριστική επιχείρηση έναντι ανταλλάγματος, χωρίς να είναι καταχωρημένη στο ειδικό μητρώο του Ε.Ο.Τ. επιβάλλεται πρόστιμο ύψους πενήντα χιλιάδων (50.000) δρχ. ανά κλίνη, εφόσον πρόκειται για κατάλυμα της παρ. 1 του άρθρου 2. [...] 8. Όποιος λειτουργεί τουριστική επιχείρηση χωρίς την προβλεπομένη από τις διατάξεις του παρόντος νόμου καταχώρηση στον Ε.Ο.Τ, ανεξάρτητα από την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, τιμωρείται με τις διατάξεις του άρθρου 458 του Ποινικού Κώδικα. [...] 13. Προ της επιβολής οποιασδήποτε διοικητικής κύρωσης, που επιβάλλει ο Ε.Ο.Τ, καλείται, επί αποδείξει ο υπόχρεος της παράβασης να δώσει εξηγήσεις και σχετικές διευκρινίσεις μέσα σε δεκαπέντε (15) μέρες από την παραλαβή της σχετικής κλήσης. Κατά των πράξεων επιβολής των διοικητικών κυρώσεων, που επιβάλλει ο Ε.Ο.Τ. επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον της επιτροπής της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του ν. 642/1977 (ΦΕΚ 200 Α') για τις Τουριστικές επιχειρήσεις των παραγράφων 1, 2, και 3 του άρθρου 11 του ν. 393/1976 (ΦΕΚ 199 Α^) για τις λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, επιτρέπεται η ανασύνθεση των επιτροπών εκδικάσεως των προσφύγων, και μπορεί να ρυθμίζεται η διαδικασία και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια». Περαιτέρω, ο ν. 3270/2004 (Φ.Ε.Κ. Α' 187) στο άρθρο 4, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ορίζει ότι ο Ε.Ο.Τ. «χορηγεί άδειες, εποπτεύει και ελέγχει τις τουριστικές επιχειρήσεις του άρθρου 2 του ν. 2160/1993, όπως κάθε φορά ισχύουν, καθώς και την τουριστική αγορά γενικότερα» (παρ. 1 περίπτ. γ'), ότι σε κάθε Περιφέρεια συνιστώνται Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού [Π.Υ.Τ] του EOT (παρ. 6 περίπτ. α'), ότι «Κάθε διαφορά, που αφορά διοικητικές κυρώσεις τις οποίες επιβάλλει ο EOT μέσω της Κεντρικής Υπηρεσίας του και των Π.Υ.Τ. επιλύεται, ύστερα από προσφυγή του διοικούμενου, από πενταμελή Επιτροπή που εδρεύει στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης ...» και ότι οι αποφάσεις της Επιτροπής αυτής «... κυρώνονται από τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης προκειμένου να καταστούν εκτελεστές ή αναπέμπονται στην Επιτροπή για επανεξέταση» (παρ. 6 περίπτ. δ').

5. Επειδή, σύμφωνα με τις παρατιθέμενες στη προηγούμενη σκέψη διατάξεις του ν. 2160/1993, μια τουριστική επιχείρηση λειτουργεί νομίμως κατά τις διατάξεις της ξενοδοχειακής νομοθεσίας, μόνο εάν έχει χορηγηθεί σε αυτήν το ειδικό σήμα λειτουργίας (Ε.Σ.Λ.). Περαιτέρω, στο ειδικό αυτό σήμα αναγράφεται ο αύξων αριθμός της ανωτέρω επιχείρησης στο τηρούμενο μητρώο των επιχειρήσεων αυτών και, συνεπώς, δεν είναι νοητή η ύπαρξη του εν λόγω σήματος υπέρ τουριστικής επιχείρησης χωρίς την ταυτόχρονη καταχώριση της στο ανωτέρω μητρώο. Τούτου δε παρέπεται ότι η λειτουργία μιας τέτοιας επιχείρησης, χωρίς να είναι καταχωρισμένη στο προαναφερόμενο μητρώο, άρα στερούμενης του ειδικού σήματος, τιμωρείται είτε με πρόστιμο, κατά την περ. α της παρ. 4 του άρθρ. 4 του ν. 2160/1993, είτε και με σφράγιση της, κατά την περ. β της αυτής παρ. 4. Περαιτέρω, από τις αυτές διατάξεις συνάγεται ότι σε τουριστικές επιχειρήσεις του άρθρου 2 παρ. 1 του ν. 2160/1993 οι οποίες λειτουργούν χωρίς να διαθέτουν το προβλεπόμενο από τον νόμο αυτό ειδικό σήμα του Ε.Ο.Τ., επιβάλλεται πρόστιμο ύψους πενήντα χιλιάδων (50.000) δραχμών-και ήδη 146,74 ευρώ-ανά κλίνη βάσει του άρθρου 4 του ν. 2160/1993. Η τελευταία διάταξη καθιδρύει κλίμακα κυρώσεων που επιβάλλονται κατά δεσμία αρμοδιότητα όχι μόνον ως προς την επιβολή της κυρώσεως αλλά και ως προς το ύψος του προστίμου, το οποίο καθορίζεται κατά τρόπο αντικειμενικό και σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας, με βάση των αριθμό των κλινών της ξενοδοχειακής μονάδας (Σ.τ.Ε. 298/2017, 2931/2016). Η κατά τις διατάξεις αυτές απόφαση επιβολής προστίμου πρέπει, ως επαγόμενη δυσμενείς συνέπειες, να είναι ειδικώς αιτιολογημένη, η αιτιολογία δε αυτή μπορεί να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (βλ. Σ.τ.Ε. 298/2017, 2185/2016, 3407/2014 Ολομ.).

6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα: ο αιτών και ήδη προσφεύγων μαζί με τους αδελφούς του, …, λειτουργούσαν επιχείρηση ενοικιαζόμενων επιπλωμένων διαμερισμάτων στη Λ Κεφαλληνίας με το διακριτικό τίτλο «…» αποτελούμενη από 13 κτίρια των 6 διαμερισμάτων έκαστο. Σε καθέναν από αυτούς είχε χορηγηθεί ειδικό σήμα λειτουργίας ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων από τον Ε.Ο.Τ. και πιο συγκεκριμένα στον προσφεύγοντα το με αριθμ. … Ε.Σ.Λ., στον … το με αριθμ.…Ε.Σ.Λ. και στον … το με αριθμ. … Ε.Σ.Λ. δυναμικότητας 12 διαμερισμάτων και 20 κλινών έκαστο. Κατά τη διάρκεια ελέγχου που πραγματοποιήθηκε στις 05.08.2005 από επιθεωρητές της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδας στο οικόπεδο όπου βρίσκονταν τα παραπάνω καταλύματα, διαπιστώθηκε η λειτουργία από τους εν λόγω επιχειρηματίες μεγάλης μονάδας, η οποία αποτελείται από 78 διαμερίσματα και 156 κλίνες σε 13 κτίρια, ενώ «η μονάδα αυτή έχει ειδικό σήμα για 18 διαμερίσματα - 36 κλίνες», οι αρμόδιοι δε επιθεωρητές πρότειναν την εφαρμογή των προβλεπόμενων από την τουριστική νομοθεσία διατάξεων για τα πλέον της εγκεκριμένης δυναμικότητας διαμερίσματα (βλ. σχετ. την με αριθμ. Πρωτ. …/03.09.2005 έκθεση επιθεώρησης της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδας). Στη συνέχεια, με το με αριθμ. πρωτ. ./28.09.2005 έγγραφο της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδας του Ε.Ο.Τ, ενημερώθηκαν οι τρεις ως άνω ιδιοκτήτες - επιχειρηματίες για τις διαπιστώσεις του διενεργηθέντος ελέγχου και κλήθηκαν να απευθυνθούν στο αρχιτεκτονικό τμήμα της εν λόγω υπηρεσίας, προκειμένου να εξεταστεί η δυνατότητα ένταξης της μονάδας τους στην κατηγορία του κύριου ξενοδοχειακού καταλύματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 43/2002, άλλως θα επιβληθούν σε βάρος τους οι προβλεπόμενες από το ν. 2160/1993 διοικητικές κυρώσεις για παράνομη λειτουργία. Ακολούθως κι ενώ οι τρεις επιχειρηματίες δεν προέβησαν σε καμία ενέργεια, εκδόθηκε το με αριθμ. πρωτ. ./09.05.2006 έγγραφο από την ίδια ως άνω υπηρεσία με αποδέκτες επίσης τους …, με το οποίο οι τελευταίοι, ενόψει της διαπίστωσης λειτουργίας της επιχείρησης τους με 96 κλίνες επιπλέον του αριθμού των κλινών για τον οποίο τους είχε χορηγηθεί ειδικό σήμα λειτουργίας, κλήθηκαν να παράσχουν εξηγήσεις εντός 15 ημερών από την παραλαβή του εγγράφου, σε διαφορετική περίπτωση, καθώς και σε περίπτωση που υποβληθούν ανεπαρκείς εξηγήσεις, σημειωνόταν ότι θα επιβληθεί, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 4 α του ν. 2160/1993 πρόστιμο ίσο με 147 ευρώ ανά κλίνη, πλην όμως, οι εν λόγω ιδιοκτήτες δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση αυτή. Κατόπιν τούτων, με την με αριθμ. πρωτ. ./10.07.2006 απόφαση της Διευθύντριας της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδας του Ε.Ο.Τ. επιβλήθηκε στους … χρηματικό πρόστιμο συνολικού ποσού 14.421,196 ευρώ (146,7 ευρώ Χ 96 κλίνες = 14.083,2 ευρώ + τέλη χαρτοσήμου 2,4% 337,996 ευρώ), με την αιτιολογία ότι λειτουργούσαν επιχείρηση ενοικιαζόμενων επιπλωμένων διαμερισμάτων στη Λ Κεφαλληνίας συνολικής δυναμικότητας 156 κλινών, χωρίς να είναι εφοδιασμένοι ως προς 96 από τις κλίνες αυτές με το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας (Ε.Σ.Λ.) από τον Ε.Ο.Τ. Κατά της απόφασης αυτής, οι … κατέθεσαν ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών του ν. 3270/2004 την με αριθμ. πρωτ. ./28.07.2006 προσφυγή, στην οποία, μεταξύ άλλων, υποστηρίζουν ότι δεν ευθύνονται αυτοί και ο αδελφός τους … για την μη ύπαρξη Ε.Σ.Λ. όσον αφορά τις 96 κλίνες που αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση, καθώς η περιοχή της Λ. Κεφαλληνίας, στο οικοδομικό τετράγωνο 8 της οποίας βρίσκεται η επιχείρηση τους, έχει χαρακτηριστεί ως Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.), κάτι που συνεπάγεται την απαγόρευση άσκησης τουριστικών δραστηριοτήτων. Περαιτέρω, σημειώνουν ότι η επιχείρηση ασκείται μόνο από τον …, στον οποίο οι άλλοι δύο (…) έχουν παραχωρήσει τη χρήση του εν λόγω ακινήτου από το έτος 2005, χωρίς, ωστόσο, να προσκομίζεται κανένα έγγραφο στοιχείο που να επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό. Η εξέταση της προσφυγής αυτής από την Επιτροπή Προσφυγών ορίστηκε για τις 07.12.2006, σχετική δε πρόσκληση απεστάλη με συστημένη επιστολή στον … που είχαν ασκήσει την εν λόγω προσφυγή. Κατά την 46η συνεδρίαση της Επιτροπής στις 07.12.2006, αφού ελήφθη υπόψη ότι κατά την επιθεώρηση της 05.08.2005 από τις 156 κλίνες που βρέθηκαν να λειτουργούν συνολικά, ειδικό σήμα λειτουργίας υπήρχε μόνο για τις 60 κλίνες, ενώ για τις υπόλοιπες 96 κλίνες δεν είχε υποβληθεί αίτηση και φάκελος δικαιολογητικών για χορήγηση ειδικού σήματος λειτουργίας, ενώ οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες, μολονότι κλήθηκαν να υποβάλουν πλήρη φάκελο για έγκριση λειτουργίας ξενοδοχείου, δεν προέβησαν τελικά στην υποβολή του, αποφασίστηκε η διατήρηση του ανωτέρω επιβληθέντος προστίμου. Η απόφαση αυτή, όπως και όλες οι αποφάσεις της 46ης συνεδρίασης της Επιτροπής Προσφυγών, κυρώθηκε με την με αριθμ. πρωτ. ./06.02.2007 απόφαση της Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία κοινοποιήθηκε στους … δυνάμει του με αριθμ. πρωτ. ../16.02.2007 εγγράφου του Τμήματος Τουριστικών Εγκαταστάσεων της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδας.

7. Επειδή, ήδη με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της απορριπτικής απόφασης που ελήφθη στην 46η/07.12.2006 συνεδρίαση της Επιτροπής Προσφυγών του ν. 3270/2004, όπως η απόφαση αυτή κυρώθηκε με την με αριθμ. πρωτ. ./06.02.2007 απόφαση της Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, προβάλλοντας ότι τόσο η οικεία πράξη επιβολής προστίμου με αριθμ. πρωτ. ./10.07.2006, όσο και η ως άνω προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής Προσφυγών εκδόθηκαν κατά παράβαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πιο συγκεκριμένα του άρθρου 4 παρ. 4 α του ν. 2160/1993, καθώς και ότι στερούνται ειδικής και νόμιμης αιτιολογίας, αφού δεν προσδιορίζουν το είδος της παράβασης, στην οποία ο προσφεύγων έχει υποπέσει. Αντιθέτως, το καθ' ου με την από 19.09.2008 έκθεση των απόψεων του, υποστηρίζει ότι η υπό κρίση προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως νόμω και ουσία αβάσιμη.

8. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου, μεταξύ των οποίων και η προαναφερόμενη με αριθμ. πρωτ. ./03.09.2005 έκθεση επιθεώρησης των αρμόδιων οργάνων της Π.Υ.Τ Δυτικής Ελλάδας, προέκυψε ότι ο προσφεύγων, κατελήφθη, μαζί με τα δύο αδέλφια του, να λειτουργεί, στις 05.08.2005, μεγάλη μονάδα ενοικιαζόμενων δωματίων, συνολικά 156 κλινών, διαθέτοντας το απαιτούμενο Ειδικό Σήμα Λειτουργίας του Ε.Ο.Τ. μόνο για 60 κλίνες. Ενόψει των ανωτέρω και λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπόψη ότι: α) ο λόγος περί έκδοσης της πράξης επιβολής του επίδικου προστίμου και της απορριπτικής απόφασης της Επιτροπής Προσφυγών κατά παράβαση της αρχής της προηγούμενης ακρόασης τυγχάνει απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, διότι ο προσφεύγων δεν αναφέρει συγκεκριμένους ισχυρισμούς σχετιζόμενους με την υποκειμενική συμπεριφορά του που θα είχε προβάλει ενώπιον του αρμοδίου για τη λήψη της σχετικής απόφασης διοικητικού οργάνου του καθ' ου η προσφυγή, αν είχε κληθεί σε ακρόαση πριν την έκδοση του ένδικου προστίμου, ώστε να μπορεί να κριθεί κατά πόσον αυτοί ήταν ή όχι ουσιώδεις (βλ. ΣτΕ 2348/2015, 2646/2014, 4610, 3871/2013), σε κάθε, δε, περίπτωση, ο προσφεύγων και οι συνιδιοκτήτες αδελφοί του κλήθηκαν με τα με αριθμ. πρωτ. ./28.09.2005 και ./09.05.2006 έγγραφα της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδας να εκθέσουν τις απόψεις τους, τις οποίες δεν εξέθεσαν, ενώ, εξάλλου, η με αριθμ. πρωτ. ./24.11.2006 πρόσκληση της Επιτροπής Προσφυγών εστάλη με συστημένη επιστολή στους … που είχαν ασκήσει την σχετική προσφυγή και για λογαριασμό του αδελφού τους και νυν προσφεύγοντος (βλ. σχετ. την από 30.11.2006 απόδειξη των ΕΛ.ΤΑ. και τη συνημμένη κατάσταση, από την οποία προκύπτει ότι η εν λόγω πρόσκληση εστάλη προς τους … με αριθμό αποστολής συστημένου RE . GR και RE.GR αντιστοίχως), β) η αιτιολογία των δυσμενών διοικητικών πράξεων, αν δεν ορίζεται ειδικώς, δεν απαιτείται να διαλαμβάνεται στο σώμα της πράξης, αλλά δύναται να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου (πρβλ. Σ.τ.Ε. 1390/2014, 2205/2004), σε κάθε δε περίπτωση, στις διαφορές ουσίας, σύμφωνα με το άρθρο 79 παρ. 1 και 2 Κ.Δ.Δ. το Δικαστήριο ελέγχει το κύρος της προσβαλλόμενης πράξης κατά το νόμο και την ουσία, εάν, δε, συντρέχει περίπτωση, ακυρώνει ή τροποποιεί αυτήν, μη περιοριζόμενο στην κρίση εάν η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη ή όχι (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2780/2012, 704/1998 κ.ά.), απορριπτέος, επομένως, τυγχάνει και ο σχετικός ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί ελλείψεως ειδικής και νόμιμης αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, δεδομένου, μάλιστα, ότι σε αυτήν αναφέρονται λεπτομερώς όλες οι διατάξεις νόμου και όλα τα πραγματικά περιστατικά που οδήγησαν στην έκδοση της για την ρητώς αναφερόμενη παράβαση της λειτουργίας 96 κλινών επιπλέον σε σχέση με αυτές για τις οποίες είχε χορηγηθεί στην εν λόγω επιχείρηση από τον Ε.Ο.Τ. ειδικό σήμα λειτουργίας, γ) ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος ότι έπρεπε να επιμεριστεί το επίδικο πρόστιμο, αφού καθένα από τα ως άνω τρία αδέλφια είχε αυτοτελές ειδικό σήμα λειτουργίας από τον Ε.Ο.Τ. και επομένως αυτοτελή επιχείρηση τυγχάνει απορριπτέος ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋπόθεσης και εν πάση περιπτώσει ως αβάσιμος, καθόσον ήδη με την από 05.08.2005 έκθεση επιθεώρησης του καθ' ου γίνεται με σαφήνεια δεκτό ότι πρόκειται για μια επιχείρηση ενοικιαζόμενων επιπλωμένων δωματίων που ανήκει σε τρεις συνιδιοκτήτες, τους αδελφούς … (βλ. σχετ. το μοναδικό στοιχείο ιδιοκτησίας που υπάρχει στο φάκελο της υπόθεσης, το με αριθμ. ./22.11.1994 συμβόλαιο αγοράς του οικοπέδου στη Λ. Κεφαλληνίας, όπου βρίσκεται η εν λόγω επιχείρηση, σύμφωνα με το οποίο οι τρεις ανωτέρω αδελφοί είναι εξ αδιαιρέτου ιδιοκτήτες αυτού κατά ποσοστό 1/3 έκαστος) και σε βάρος της οποίας επιβλήθηκε ορθώς ένα ενιαίο διοικητικό πρόστιμο και δ) ο προβαλλόμενος με την προσφυγή ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών του ν. 3270/2004 και εμμέσως με το κρινόμενο δικόγραφο λόγος περί έλλειψης ευθύνης των τριών συνιδιοκτητών - επιχειρηματιών για την μη ύπαρξη ειδικού σήματος που να αφορά το σύνολο των 156 κλινών της εν λόγω επιχείρησης είναι ομοίως απορριπτέος. Τούτο δε, διότι η διοικητική αυτή κύρωση επιβάλλεται κατά δεσμία αρμοδιότητα και όχι κατά διακριτική ευχέρεια, και ως εκ τούτου δεν εξαρτάται από την ύπαρξη ή μη πταίσματος εκ μέρους του παραβάτη. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο προσφεύγων υπέπεσε στην αποδιδόμενη σε αυτόν παράβαση, κατ' ορθή δε εφαρμογή του νόμου και εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών επιβλήθηκε το ένδικο πρόστιμο σε βάρος του με την με αριθμ. πρωτ. ./10.07.2006 απόφαση της Προϊσταμένης της Π.Υ.Τ. Δυτικής Ελλάδας του Ε.Ο.Τ, η οποία διατηρήθηκε με την από 07.12.2006 απόφαση της Επιτροπής Προσφυγών του ν. 3270/2004 κατά την 46η συνεδρίαση της Επιτροπής αυτής, όπως η απόφαση αυτή κυρώθηκε με τη με αριθμ. πρωτ. 2100/6.02.2007 απόφαση της Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης.

9. Επειδή, κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, το υπό κρίση ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί, να επιστραφεί στον προσφεύγοντα ως αχρεωστήτως καταβληθέν μέρος του παραβόλου, ύψους 15,00 ευρώ και να καταπέσει το υπόλοιπο, ύψους 100 ευρώ, υπέρ του Δημοσίου (κατ' άρθρο 277 παρ. 9 και 11 Κ.Δ.Δ.), ενώ, τέλος, κατ' εκτίμηση των περιστάσεων, να απαλλαγεί ο προσφεύγων από τα δικαστικά έξοδα του καθ' ου (κατ' άρθρο 275 παρ. 1 εδάφιο ε' Κ.Δ.Δ).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Απορρίπτει την προσφυγή.

Διατάσσει την επιστροφή στον προσφεύγοντα μέρους του καταβληθέντος παραβόλου, ύψους 15 ευρώ, ως αχρεωστήτως καταβληθέντος και την κατάπτωση του υπολοίπου, ύψους 100 ευρώ, υπέρ του Δημοσίου.

Απαλλάσσει τον προσφεύγοντα από τα δικαστικά έξοδα του καθ' ου.

Η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Πάτρα σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στις 13-6-2019.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΧΟΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ