ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΕιρΠατρών 20/2020

Αμυνα - Υπέρβαση άμυνας - Ένσταση - Απλή σωματική βλάβη - Απαλλαγή υπαιτίου - Αίτημα αναβολής πολιτικής δίκης μέχρι να περατωθεί αμετάκλητα ποινική δίκη -.

Προϋποθέσεις και αναγκαίο μέτρο άμυνας. Ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι βρισκόταν σε άμυνα δεν αποτελεί άρνηση της βάσης της αγωγής, αλλά ένσταση, την οποία οφείλει να αποδείξει. Πρόκληση απλής σωματικής βλάβης. Δυνατότητα απαλλαγής υπαιτίου αν παρασύρθηκε στην πράξη από δικαιολογημένη αγανάκτηση εξαιτίας μιας αμέσως προηγούμενης πράξης που τέλεσε ο παθών εναντίον του ή ενώπιόν του η οποία ήταν ιδιαίτερα σκληρή ή βάναυση. Δικαιολογημένη αγανάκτηση του δράστη μπορεί να προκληθεί και από προηγούμενο κτύπημά του από το θύμα. Ο προσωπικός λόγος απαλλαγής από την ποινή δεν αφορά τις αξιώσεις του αστικού δικαίου. Απόρριψη αιτήματος αναβολής της πολιτικής δίκης μέχρι να περατωθεί αμετάκλητα ποινική δίκη: Αφενός υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την ασφαλή διάγνωση της υπόθεσης, αφετέρου η αναστολή θα είχε ως συνέπεια να καθυστερήσει σημαντικά ο ενάγων να αποκτήσει εκτελεστό τίτλο κατά του εναγομένου λόγω του χρόνου που απαιτείται για την αμετάκλητη περάτωση της ποινικής δίκης.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός Απόφασης 20/2020

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

(Τακτική Διαδικασία)

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Ειρηνοδίκη Γεώργιο Δαλακλή δυνάμει της υπ' αρ. 110/2019 πράξης του Διευθύνοντος το Ειρηνοδικείο Πατρών, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθ. 237 παρ. 4α' ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 άρθ. δεύτερο άρθ. 1 ν. 4335/2015 και τη Γραμματέα Παναγιώτα Τζουβέκα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 15-05-2019 για να δικάσει την υπόθεση:

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: ..., που κατέθεσε προτάσεις δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Φώτη Γεωργιτσόπουλου.

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: ..., που κατέθεσε προτάσεις δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Παναγιώτη Μεταξά.

Ο ενάγων ζητά να γίνει δεκτή η από 15-12-2018 και υπ' αρ. κατάθεσης ./20-12-2018 αγωγή, δικάσιμος της οποίας ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία αφού εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου συζητήθηκε.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

1) Από τη διάταξη του άρθ. 22 ΠΚ προκύπτει ότι η άμυνα, η οποία αποτελεί λόγο που αποκλείει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης, προϋποθέτει επίθεση, δηλαδή ορισμένη ανθρώπινη ενέργεια με την οποία εκτίθεται σε κίνδυνο έννομο αγαθό ορισμένου προσώπου. Η επίθεση αυτή πρέπει να είναι άδικη, να αντιφάσκει δηλαδή αντικειμενικά προς το δίκαιο, να είναι παρούσα και ως τέτοια θεωρείται εκείνη που έχει αρχίσει να πραγματοποιείται και εξακολουθεί, ως και όταν άμεσα και ασφαλώς επίκειται η πραγμάτωση της, όπως όταν βασίμως και δικαιολογημένα μπορεί κάποιος να φοβάται άμεση έναρξη επιθετικής ενέργειας και τέλος, η προσβολή του επιτιθεμένου να είναι αναγκαία για την υπεράσπιση του εκτιθεμένου στον κίνδυνο της επίθεσης. Το αναγκαίο μέτρο της άμυνας κρίνεται από το βαθμό επικινδυνότητας της επίθεσης, από το είδος της βλάβης που απειλείται, από τον τρόπο και την ένταση της επίθεσης και τις λοιπές περιστάσεις (ΑΠ 380/2016 ΝΟΜΟΣ). Δεν υφίσταται κατάσταση άμυνας, όταν συντρέχει περίπτωση αμοιβαίας επιθέσεως και αποκρούσεως, όπου δεν μπορεί κανείς να διακρίνει τον επιτιθέμενο και τον αποκρούοντα, ως και όταν η παρούσα επίθεση μπορεί να αποτραπεί ή να παραμερισθεί με άλλα μέσα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η ακίνδυνη φυγή αυτού κατά του οποίου στρέφεται η επίθεση, αν δεν μειώνεται η τιμή ή η αξιοπρέπεια του (ΑΠ 719/2003 ΠοινΛογ 2003.735). Περαιτέρω, κατ' άρθ. 23 ΠΚ: «Όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση με ποινή ελαττωμένη (άρθ. 83 ΠΚ) και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει, ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση αν ενήργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση». Η υπέρβαση της άμυνας μπορεί να λάβει χώρα είτε κατ' ένταση, είτε κατ' έκταση. Υπέρβαση κατ' ένταση υφίσταται όταν ο αμυνόμενος υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο (το παρακάνει) π.χ. ο Α για να αποκρούσει την επίθεση του Β τον χτυπάει με μαχαίρι στην καρδιά, ενώ θα αρκούσε ένα γρονθοκόπημα). Αντιθέτως υπέρβαση κατ' έκταση υφίσταται όταν ο αμυνόμενος υπερβαίνει τα χρονικά όρια της άμυνας, δηλαδή ενεργεί ως ενήργησε, ενώ δεν υφίσταται πλέον ενεργός επίθεση δηλαδή δεν υπάρχει ακόμα επίθεση εναντίον του από το θύμα π.χ. ο Α δίνει και μία δεύτερη γροθιά στον επιτιθέμενο Β παρ' ότι αυτός με την πρώτη έχει τεθεί «νοκ άουτ» (οπότε δεν υπάρχει πλέον επίθεση - «όψιμη» άμυνα -) ή του δίνει την γροθιά την ώρα που ο Β' προθερμαίνεται για να του επιτεθεί (δεν υπάρχει ακόμα επίθεση - «πρόωρη» - άμυνα). Σύμφωνα με την κρατούσα άποψη μόνο η υπέρβαση της άμυνας κατ' ένταση δικαιολογεί την εφαρμογή του άρθρου 23 ΠΚ διότι η υπέρβαση των ορίων της άμυνας προϋποθέτει ύπαρξη άδικης και παρούσας επίθεσης δηλαδή υπάρχουσα κατάστασης άμυνας, η οποία δεν υφίσταται εις την περίπτωση της υπερβάσεως κατ' έκταση, αφού εδώ δεν υφίσταται καν άμυνα (ΜΌΔΣπαρτ 28/2016 ΝΟΜΟΣ). Σε περίπτωση που δε συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις της άμυνας ή έγινε υπέρβαση των ορίων της, η πράξη του καθ' ου η επίθεση είναι παράνομη κατά το αστικό δίκαιο και παράγει υποχρέωση αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης του επιτιθέμενου κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών, εφόσον συντρέχει υπαιτιότητα του καθ' ου η επίθεση (ΑΠ 535/2002 ΧρΙΔ 2002.398, Ν. Γεωργιάδης ΣΕΑΚ άρθ. 284 αρ. 38). Ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι βρισκόταν σε άμυνα δεν αποτελεί άρνηση της βάσης της αγωγής αλλά ένσταση, την οποία οφείλει να αποδείξει κατ' άρθ. 338 ΚΠολΔ (Ταμπάκης σε ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου άρθ. 284 αρ. 13, Ν. Γεωργιάδης ΣΕΑΚ άρθ. 284 αρ. 41). Περαιτέρω, κατά το άρθ. 308 παρ. 1 εδ. α' ΠΚ: «Όποιος με πρόθεση προξενεί σε άλλον σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών», ενώ κατά το άρθ. 308 παρ. 4 ΠΚ (εφαρμοστέο σύμφωνα με το άρθ. 361 παρ. 2 ΠΚ και επί εξυβρίσεως): «ο υπαίτιος της πράξης της παρ. 1 είναι δυνατόν να απαλλαγεί σπό κάθε ποινή, αν παρασύρθηκε στην πράξη από δικαιολογημένη αγανάκτηση εξαιτίας μιας αμέσως προηγούμενης πράξης που τέλεσε ο παθών εναντίον του ή ενώπιον του και που ήταν ιδιαίτερα σκληρή ή βάναυση». Η διάταξη αυτή αποσκοπεί στην εξισορρόπηση των εκατέρωθεν ενεργειών και υποδεικνύει την αποφυγή αυθαίρετης και παράνομης ενέργειας εις βάρος άλλου προσώπου, το οποίο δεν αποκλείεται να αντιδράσει, διότι θεωρεί εαυτόν θιγόμενο, η συμπεριφορά του δε αυτή είναι απόρροια προηγηθείσας ενέργειας του δράστη, η οποία κρινόμενη αντικειμενικώς, θεωρείται ως αιτία της μεταγενέστερης ενέργειας του προσβληθέντος προσώπου. Επιβάλλεται να προκλήθηκε δικαιολογημένη αγανάκτηση, υπό την έννοια της ψυχικής κατσπονήσεως και της ανάγκης αμέσου ενεργείας εναντίον πράξεως χρονικώς προηγηθείσης κατά του παθόντος και η οποία κρίνεται ως ιδιαίτερα σκληρή ή βάναυση. Η ένταση και η μορφή της σκληρότητας ή της βαναυσότητας κρίνονται διακεκριμένα με βάση τις ειδικές συνθήκες, όπως προβάλλονται. Δικαιολογημένη αγανάκτηση του δράστη μπορεί να προκληθεί και από προηγούμενο κτύπημα του από το θύμα (ΑΠ 133/1998 ΠοινΧρον 1998.771). Με τις διατάξεις των άρθ. 308 §4 και 361 §2 ΠΚ δεν αίρεται το αξιόποινο της πράξης ούτε και το τιμωρητό στοιχείο αυτής, δηλ. η ποινική αξίωση της πολιτείας γεννάται και δεν παύει να υφίσταται κατά νόμο με την παραδοχή του προσωπικού λόγου απαλλαγής από την ποινή, διότι η εγκληματική συμπεριφορά παραμένει άδικη, καταλογιστή και τιμωρούμενη από το νόμο. Ο προσωπικός όμως λόγος απαλλαγής από την ποινή δεν αφορά τις αξιώσεις του αστικού δικαίου (ΜΕφΛαρ 125/2016 Δικογραφία 2017 Τεύχος Α').

Με την υπό κρίση αγωγή και κατ' ορθή εκτίμηση αυτής της ο ενάγων εκθέτει ότι υπό τις αναλυτικά περιγραφόμενες συνθήκες ο εναγόμενος τέλεσε εις βάρος του με δόλο τα αδικήματα της απλής σωματικής βλάβης, της εξύβρισης, της απειλής και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίες, από τα οποία καταστράφηκε το μπουφάν του αξίας 150,00 €και υπέστη ηθική βλάβη αποτιμώμενη σε 10.000,00€. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό ζητά να του καταβάλει ο εναγόμενος το ποσό των 10.150,00€, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι εξοφλήσεως, να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η εκδοθησόμενη απόφαση και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική του δαπάνη.

Με το ανωτέρω περιεχόμενο, η αγωγή παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση στο αρμόδιο δικαστήριο (άρθ. 7, 9, 11, 14 παρ. Ια, 22 ΚΠολΔ) κατά την τακτική διαδικασία, καθώς έχει επιδοθεί στον εναγόμενο (άρθ. 215 παρ. 2 ΚΠολΔ) εντός 30 ημερών από την κατάθεση (βλ. την έκθεση επίδοσης υπ' αρ. ./20-12-2018 της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Εφετείο Πατρών ...) και έχουν κατατεθεί προτάσεις με όλα τα αποδεικτικά μέσα και διαδικαστικά έγγραφα από τον ενάγοντα την 01-04-2019 και από τον εναγόμενο την 01-04-2019, ήτοι εντός 100 ημερών από την ημέρα κατάθεσης της αγωγής (άρθ. 237 παρ. 1 ΚΠολΔ), καθώς και προσθήκη αντίκρουση από τον ενάγοντα την 16-04-2019 και από τον εναγόμενο την 16-04-2019, ήτοι εντός 15 ημερών από τη λήξη της προηγούμενης προθεσμίας (άρθ. 237 παρ. 2 ΚΠολΔ), χωρίς να υπολογίζεται το διάστημα από 1-31 Αυγούστου. Περαιτέρω, η αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στα άρθ. 914, 932, 297, 299, 330 εδ. α', 346 ΑΚ, 380 παρ. 1, 361, 333, 381 ΠΚ, 907, 908, 176, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ. Πρέπει συνεπώς να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι καταβλήθηκε το αναλογούν δικαστικό ένσημο (βλ. το υπ' αρ. … e-παράβολο και την υπ' αρ. …/01-04-2019 απόδειξη της Τράπεζας Πειραιώς).

2) Σύμφωνα με το άρθ. 250 ΚΠολΔ, αν υπάρχει εκκρεμής ποινική δίωξη, η οποία έχει επιρροή στη διάγνωση της διαφοράς, το δικαστήριο μπορεί, αυτεπάγγελτα ή κατ' αίτηση διαδίκου, να διατάξει την αναβολή της συζήτησης μέχρι την αμετάκλητη περάτωση της ποινικής διαδικασίας, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για τη διαλεύκανση της υπόθεσης και τον σχηματισμό ασφαλούς δικαστικής κρίσης. Στην προκειμένη περίπτωση κατά του εναγόμενου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για απλή σωματική βλάβη, εξύβριση, απειλή και φθορά ξένης ιδιοκτησίας εις βάρος του ενάγοντα με τις περιλαμβανόμενες στην αγωγή πράξεις (βλ. το υπ' αρ. ABM ... κατηγορητήριο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πατρών) και έχει δημοσιευτεί επί αυτών η υπ' αρ. 1../20-03-2017 πρωτοβάθμια απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών. Με βάση τα περιστατικά αυτά ο εναγόμενος ζητά την αναβολή της συζήτησης μέχρι να περατωθεί αμετάκλητα η ποινική δίκη. Το αίτημα αυτό είναι νόμιμο, στηριζόμενο επί της προαναφερθείσας διάταξης, πρέπει όμως να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμο, γιατί τα υπάρχοντα αποδεικτικά στοιχεία μεταξύ των οποίων και εκείνα που περιέχονται στην ποινική δικογραφία (κατηγορητήριο, πρακτικά συνεδρίασης και απόφαση σε πρώτο βαθμό του ποινικού δικαστηρίου), τα οποία προσκομίζονται, κρίνονται επαρκή για την ασφαλή διάγνωση της υπόθεσης και, επομένως, δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να αναμείνει το Δικαστήριο την αμετάκλητη περάτωση της ποινικής δίκης προκειμένου να αποφανθεί σχετικά. Εκτός αυτού τυχόν αναστολή δεν πρόκειται να συντελέσει στην επιτάχυνση της πολιτικής δίκης, όπως σκοπείται με την πιο πάνω διάταξη του άρθ. 250 ΚΠολΔ, αντίθετα θα έχει ως συνέπεια να καθυστερήσει σημαντικά ο ενάγων να αποκτήσει τίτλο εκτελεστό κατά του εναγόμενου ενόψει του χρόνου που απαιτείται για την αμετάκλητη περάτωση της ποινικής δίκης.

Από όλα τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθ. 336 παρ. 3, 339 και 395 ΚΠολΔ), μερικά από τα οποία λόγω της ιδιαίτερης σημασίας τους μνημονεύονται ειδικότερα παρακάτω, χωρίς σε καμία περίπτωση να παραγνωρίζεται η αποδεικτική δύναμη των λοιπών, τις ένορκες βεβαιώσεις υπ' αρ. ./15-04-2019 και ./15-04-2019 ενώπιον Ειρηνοδίκη Πατρών που προσκομίζει μετ' επικλήσεως ο ενάγων, που λήφθηκαν νόμιμα με εμπρόθεσμη κλήτευση του αντιδίκου (βλ. την έκθεση επίδοσης υπ' αρ ./08-04-2019 του Δικαστικού Επιμελητή στο Εφετείο Πατρών ...) και παραδεκτά προσκομίζονται με την προσθήκη, δεδομένου ότι χρησιμεύουν προς αντίκρουση των ενστάσεων περί νόμιμης άμυνας (άρθ. 22 ΠΚ) και δικαιολογημένης αγανάκτησης (άρθ. 308 παρ. 4 ΠΚ) που προβάλλει ο εναγόμενος, την ένορκη βεβαίωση που προσκομίζει μετ' επικλήσεως ο εναγόμενος υπ' αρ. ./01-04-2019 ενώπιον Ειρηνοδίκη Πατρών, που λήφθηκε νόμιμα με εμπρόθεσμη κλήτευση του αντιδίκου (βλ. την έκθεση επίδοσης υπ' αρ .'/27-03-2019 της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Εφετείο Πατρών ...), την από 21-03-2017 υπεύθυνη δήλωση ν. 1599/1986 του ... ενώπιον του AT Πατρών, που μπορεί παραδεκτά να ληφθεί υπόψη ως τεκμήριο, καθώς κατά την κρίση του δικαστηρίου λόγω της μεγάλης χρονικής απόστασης δεν έγινε επίτηδες με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα δίκη (ΑΠ 109/2004 ΝΟΜΟΣ), τις φωτογραφίες των οποίων δεν αμφισβητήθηκε η γνησιότητα, τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται αυτεπαγγέλτως υπόψη από το Δικαστήριο (άρθ. 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), τις ομολογίες των διαδίκων και όλη γενικά τη διαδικασία, αποδείχτηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά:

Οι διάδικοι είναι ένοικοι της ίδιας πολυκατοικίας και την 21-12-2013 ο εναγόμενος βρισκόταν στο ασανσέρ μαζί με τη σύζυγο του και τη θυγατέρα του, καθώς και τη σύζυγο του ενάγοντος, με την οποία είχε λεκτική αντιπαράθεση. Καθώς εξήλθαν από την οικοδομή ο εναγόμενος πήγε να πετάξει τα σκουπίδια που κρατούσε. Τότε ο ενάγων, ο οποίος ανέμενε τη σύζυγο του εκτός της οικοδομής, πλησίασε τον εναγόμενο από πίσω και το χτύπησε στον αυχένα. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από το με AM ... και υπ' αρ. πρωτ. ./09-01-2014 έγγραφο του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών το οποίο δεν προσβλήθηκε ως πλαστό από τον ενάγοντα και σύμφωνα με αυτό ο εναγόμενος εξετάσθηκε την 21-12-2013 πάσχων από κάκωση αυχένα στον οποίο τοποθετήθηκε μαλακό κολάρο και από κάκωση (ΑΡ) άκρας χειρός με οίδημα παράμεσου δακτύλου με αδυναμία κάμψης, όπου έγινε επίδεση παράμεσου με γειτονικό δάκτυλο. Μετά από το χτύπημα που δέχτηκε ο εναγόμενος απόθεσε στο έδαφος τα σκουπίδια, στράφηκε προς τα πίσω και απώθησε τον ενάγοντα, ο οποίος έπεσε στο έδαφος. Σύμφωνα με το με AM . και υπ' αρ. πρωτ. ./22-01-2014 έγγραφο του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, ο ενάγων εξετάσθηκε την 21-12-2013 πάσχων από κάκωση ισχύου, αρνητικός για κάταγμα ή εξάρθρημα και του έγινε σύσταση για μερική φόρτιση του σκέλους επί 15ήμερο και επανεξέταση. Η πράξη αυτή του εναγόμενου συνιστά απλή σωματική βλάβη του ενάγοντος και δε συνιστά πράξη άμυνας, καθώς δεν υπήρχε παρούσα επίθεση, δεδομένου ότι σύμφωνα με όλες τις υπέρ αυτού μαρτυρικές καταθέσεις, είτε στο ακροατήριο του ποινικού δικαστηρίου είτε στις ένορκες βεβαιώσεις του, δέχτηκε μόνο ένα χτύπημα στον αυχένα και ο ενάγων δεν επιχείρησε να τον ξαναχτυπήσει. Δεν αποδείχτηκε ούτε ο ισχυρισμός ότι ο ενάγων έτρεξε και πήρε δρεπάνι, καθώς μετά την πτώση του λόγω και της ηλικίας του (είναι συνταξιούχος) δε θα ήταν σε θέση να προβεί σε τέτοια ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν ήταν βάσιμος αυτός ο ισχυρισμός, πάλι δε θα επρόκειτο περί άμυνας, καθώς η απώθηση του ενάγοντος από τον εναγόμενο είχε ήδη προηγηθεί και δε σχετίζεται με άμυνα κατά ενδεχόμενης επίθεσης με δρεπάνι. Ωστόσο, ο εναγόμενος παρασύρθηκε στην πράξη του από δικαιολογημένη αγανάκτηση εξαιτίας του κτυπήματος που δέχτηκε από τον ενάγοντα.

Όσον αφορά την αποδιδόμενη πράξη της εξύβρισης, αυτή δεν αποδείχτηκε, καθώς σύμφωνα με όλες τις υπέρ του ενάγοντος μαρτυρικές καταθέσεις, είτε στο ακροατήριο του ποινικού δικαστηρίου είτε στις ένορκες βεβαιώσεις του, ο εναγόμενος εξύβρισε μόνο τη σύζυγο του ενάγοντος και όχι τον ίδιο τον ενάγοντα. Δεν αποδείχτηκε ούτε η αποδιδόμενη πράξη της απειλής, καθώς περί αυτής δεν κατέθεσε ούτε ο ίδιος ο ενάγων στο ακροατήριο του ποινικού δικαστηρίου, ούτε κανένας, πέραν της συζύγου του ενάγοντος, από τους μάρτυρες των διαδίκων. Τέλος, σχετικά με την αποδιδόμενη πράξη της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, ήτοι του μπουφάν που έφερε πάνω του ο ενάγων, επίσης δεν αποδείχτηκε, καθώς εάν ήταν αληθής ο ισχυρισμός του ενάγοντος, ότι μετά την πτώση του ο εναγόμενος τον έσυρε επί μερικά μέτρα, το σκίσιμο του μπουφάν θα εμφανιζόταν στην πλάτη και όχι στο μπροστινό μέρος, όπως εμφαίνεται στις προσκομιζόμενες φωτογραφίες.

Από την κατά τα προεκτεθέντα αδικοπραξία σε βάρος του ενάγοντα αυτός υπέστη ηθική βλάβη προς αποκατάσταση της οποίας δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης. Το ύψος της, κατά την κρίση του Δικαστηρίου και αφού συνεκτιμηθούν το είδος, η βαρύτητα, οι συνθήκες, ο τόπος και ο χρόνος που τελέστηκε η προσβολή, η διάρκεια της, η υπαιτιότητα (δόλος) που βαρύνει τον εναγόμενο, η δικαιολογημένη αγανάκτηση του από την προηγούμενη πράξη του ενάγοντος, η δημοσιότητα της προσβολής, καθώς και η περιουσιακή και κοινωνική κατάσταση των αντιδίκων πρέπει να προσδιοριστεί στο εύλογο ποσό των 1.800,00.

Επομένως, πρέπει η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 1.800,00€, νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής (άρθ. 241 ΑΚ) και μέχρι εξοφλήσεως. Η απόφαση πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, καθώς πρόκειται για αδικοπραξία και η καθυστέρηση στην εκτέλεση θα προκαλέσει σημαντική ζημία στον ενάγοντα (άρθ. 908 παρ. 1 περ. δ' ΚΠολΔ). Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν κατά ένα μέρος σε βάρος του εναγόμενου λόγω της μερικής ήττας του (άρθ. 178 παρ. 1 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 1.800,00, νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι εξοφλήσεως.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα απόφαση προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 1.800,00.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των 130,00.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Πάτρα την 3/2/2020 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Ο ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ