ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
Ειρ (Ασφ.Μ.)Χαλ 15/2021
Αίτηση αρ. 6 παρ. 5 ν. 3869/2010 - Αναστολή
διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης-επιταγής προς εκτέλεση, κατασχετήριας έκθεσης και διενεργούμενου
πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας -.
Η
αίτηση του αρ. 6 παρ. 5, στρέφεται κατά των πιστωτών που έχουν εκκινήσει τη
διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, πλην όμως η παραδοχή της ισχύει erga omnes. Στη διαδικασία των
ασφαλιστικών μέτρων, λαμβάνονται παραδεκτά υπόψη ένορκες βεβαιώσεις, χωρίς να
έχει προηγηθεί κλήτευση των καθ ων. Πιθανολογείται ότι η ασκηθείσα έφεση θα
ευδοκιμήσει, καθόσον η εκκαλουμένη απόφαση έσφαλε κατά την κρίση της, εφόσον η
αιτούσα, δημόσιος υπάλληλος στο επάγγελμα, δεν απέκτησε την εμπορική ιδιότητα
από μόνη την κατοχή ποσοστού 1/3 των μετοχών Ανώνυμης Εταιρείας, εφόσον η τύχη
της εταιρείας δεν εξαρτάτο από τη συμμετοχή της, ενώ η συμμετοχή σε
κεφαλαιουχική εταιρεία, δεν προσδίδει άνευ ετέρου την εμπορική ιδιότητα.
Επιπροσθέτως η παροχή προσωπικής της εγγύησης σε ομολογιακό δάνειο της εταιρείας,
όπως και σε πρόσθετη πράξη αυτού, δεν είχε συστηματικότητα, ούτε έγινε κατ
εκμετάλλευση της οικονομικής της επιφάνειας και της πίστης που παρέχει το όνομά
της, εφόσον δεν διαθέτει αξιόλογη ακίνητη περιουσία, πλην της κύριας κατοικίας,
πλέον του γεγονότος ότι το ομολογιακό δάνειο εξασφαλίστηκε με προσημείωση επί
της ακίνητης περιουσίας της εταιρείας. Δέχεται την αίτηση, αναστέλλει την
εκτέλεση της επιταγής προς πληρωμή, της κατάσχεσης και του διενεργούμενου
πλειστηριασμού.
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Αριθμός Απόφασης 15/2021
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την
Ειρηνοδίκη, Μιχαλίτσα Γίδαρη,
και τη Γραμματέα Φανή Λεμπέση.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο
ακροατήριό του στις 20-10-2021 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ κατοίκου
Βριλησσίων Αττικής η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της,
Γεωργίου Καλτσά.
ΤΩΝ ΚΑΘʼ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ 1)
ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «
», που εδρεύει στην Αθήνα (
..)
και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο, ούτε
εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 2) ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την
επωνυμία «
...», που εδρεύει στην Αθήνα (
) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία
δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 3)
ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «
...», που εδρεύει στην Αθήνα
(
) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο, ούτε
εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 4) νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με
την επωνυμία « Ταμείο
», που εδρεύει στην Αθήνα (
.) και εκπροσωπείται
νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του, 5) ανώνυμης
τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «
...» που εδρεύει στην Αθήνα (
) και
εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο ούτε εκπροσωπήθηκε
από πληρεξούσιο δικηγόρο, 6) ανώνυμης εταιρείας παροχής πιστώσεων με την
επωνυμία (40χλμ. Αττικής Οδού,...) και
. εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν
παραστάθηκε στο δικαστήριο ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, και 7)
ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «
...» και δ.τ. «
...», που εδρεύει στην Αθήνα (
) και
εκπροσωπείται νόμιμα,. έχει νόμιμα αδειοδοτηθεί από
την Τράπεζα της Ελλάδος ως εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων του Ν. 4354/2015,
εποπτεύεται και ελέγχεται από αυτή, ως μη δικαιούχου διαδίκου και ως
διαχειρίστριας της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «
...», η οποία
εδρεύει στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας,
εκπροσωπείται νόμιμα και είναι ειδική διάδοχος της ανωτέρω 1ης καθής, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας
δικηγόρου της,
ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΣΑΣ
εταιρείας με την επωνυμία «ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΜΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ», που έδρευε, στη Νέα
Σμύρνη Αττικής (Λεωφ. Συγγρού αρ. 209 - 211) και
εκπροσωπείται, έχει νόμιμα αδειοδοτηθεί από την
Τράπεζα της Ελλάδος ως εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων του Ν. 4354/2015,
εποπτεύεται και ελέγχεται από αυτή, ως μη δικαιούχου διάδικου και ως
διαχειρίστριας της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «COSMOS
SECURITISATION DESIGNATED ACTIVITY COMPANY) (ΚΟΣΜΟΣ ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΪΖΕΪΣΙΟΝ
ΝΤΕΖΙΓΚΝΕΗΤΕΝΤ ΑΚΤΙΒΙΤΥ ΚΟΜΠΑΝΥ), η οποία εδρεύει στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας,
εκπροσωπείται νόμιμα και είναι ειδική διάδοχος της ανωτέρω 3ης καθ' ης, η οποία
παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της.
Η αιτούσα κατέθεσε στη
Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την από 25-09-2020 και με ΓΑΚ
και ΕΑΚ
αίτηση κατά των καθ' ων, η οποία αρχικά προσδιορίστηκε να συζητηθεί για τη
δικάσιμο της 18ης-11-2020, κατά την οποία η συζήτηση ματαιώθηκε δυνάμει της με
αριθμό Δ1α/ΓΠ.οικ.71342/06-11-2020 ΚΥΑ (ΦΕΚ 4899/Β/06-11-2020) λόγω προσωρινής
αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων για προληπτικούς λόγους δημόσιας
υγείας (έναντι του κορωνοϊού covid-I9) και
επαναπροσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως για την δικάσιμο της 10ης-02-2021, κατά την
οποία η συζήτηση ματαιώθηκε εκ νέου δυνάμει της με αριθμό
ΔΙα/γπ.οικ.8378/05-02-2021 ΚΥΑ (ΦΕΚ 454/Β/05-02-2021) λόγω προσωρινής αναστολής
της λειτουργίας των δραστήριων για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας (έναντι
του κορωνοϊού cov1d-19) και επαναπροσδιορίστηκε
αυτεπαγγέλτως για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο οπότε και
εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο έκθεμα και συζητήθηκε.
Η κυρίως παρεμβαίνουσα,
αφού πήρε το λόγο από την Ειρηνοδίκη, άσκησε δια της πληρεξουσίας
δικηγόρου της προφορικά κύρια παρέμβαση και ζήτησε να απορριφθεί η αίτηση όπως
καταγράφηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗI της υπόθεσης, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται παραπάνω
και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς
τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί, αναφέρθηκαν δε στα σημειώματά τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ
ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρονται προς
συζήτηση η από: (
)και με ΓAK
και ΕΑΚ
. αίτηση της αιτούσας κατά των καθ'
ων και η από 20-10-2021 κύρια παρέμβαση, η οποία ασκήθηκε προφορικά κατά την
επ' ακροατηρίω διαδικασία, με δήλωση της πληρεξούσιας
δικηγόρου της κυρίως παρεμβαίνουσας, συμπεριλήφθηκε δε στο κατατεθέν έγγραφο
σημείωμα της και ως αίτημα έχει την απόρριψη της ως άνω αναφερόμενης αίτησης,
οι οποίες πρέπει να ενωθούν καινά συνεκδικαστούν λόγω
της μεταξύ τους συνάφειας και προς διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής
της δίκης (άρθρο 246 Κ.Πολ.Δ.).
Από τις με αριθμούς
Εκθέσεις Επιδόσεως της Δικαστικής Επιμελήτριας της περιφερείας του Εφετείου
Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιά,
..που νόμιμα προσκομίζει και
επικαλείται η αιτούσα, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό
κρίση αίτησης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την
αρχικά ορισθείσα δικάσιμο της 18ης-11-2020, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα
στις 1η 2η, 5η και 6η (άρθρα 110 παρ. 2, 122 παρ. 1, 123, 124 παρ. 1, 126 παρ.
1 περ. α', 127 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.).
Κατά την αρχικά ορισθείσα
δικάσιμο, η συζήτηση ματαιώθηκε λόγω προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των
δικαστηρίων για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας (έναντι του κορωνοϊού COV1D-19) δυνάμει της με αριθμό Δ1α/ΓΠ.οικ.
71342/06-11-2020 Υπουργικής Απόφασης Υπουργών Εθνικής Αμυνας,
Υγείας και Δικαιοσύνης (ΦΕΚ 4899/Β/06-11-2020). Ακολούθως, δυνάμει του άρθρου
74 παρ. 2 Ν. 4690/2020, εκδόθηκε Πράξη οίκοθεν επαναπροσδιορισμού ματαιωθεισών
υποθέσεων της Διευθύνουσας το παρόν Δικαστήριο και ορίστηκε οίκοθεν ως νέα
ημέρα συζήτησης στο ακροατήριο η 10η-02-2021. Κατά τη δικάσιμο αυτή, η συζήτηση
ματαιώθηκε εκ νέου λόγω προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων
για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας (έναντι του κορωνοϊού
COV1D-I9) δυνάμει της με αριθμό ΔΙα/ΓΠ.οικ. 8378/05-02-2021
Υπουργικής Απόφασης Υπουργών Εθνικής Αμυνας, Υγείας
και Δικαιοσύνης (ΦΕΚ 454/Β/05-02-2021). Ακολούθως, δυνάμει του άρθρου 83 παρ. 2
Ν. 4790/2021, εκδόθηκε η με αριθμό πρωτοκόλλου 227/08-07-2021 Πράξη οίκοθεν
επαναπροσδιορισμού ματαιωθεισών υποθέσεων της Διευθύνουσας το παρόν Δικαστήριο
και ορίστηκε οίκοθεν ως νέα ημέρα συζήτησης στο ακροατήριο η αναφερόμενη στην
αρχή της παρούσας δικάσιμος, ενώ παράλληλα με πρωτοβουλία του γραμματέα η
υπόθεση ενεγράφη στο πινάκιο. Ακολούθως δε, προς ενημέρωση των διαδίκων η νέα
δικάσιμος γνωστοποιήθηκε από τον γραμματέα στο δικηγορικό σύλλογο της έδρας του
δικαστηρίου με το από 09-07-2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και
αναρτήθηκε την 12η-07-2021 πληροφοριακά στην ιστοσελίδα του δικηγορικού
συλλόγου της έδρας του παρόντος δικαστηρίου. Ωστόσο, κατά την στην αρχή της
παρούσας αναφερόμενη δικάσιμο, όπως αναφέρεται και ανωτέρω, οι 1η, 2η, 5η και
6η δεν εμφανίσθηκαν κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά του οικείου
εκθέματος ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο και επομένως, πρέπει να
δικαστούν ερήμην, η διαδικασία όμως προχωρεί σαν να ήταν παρόντες όλοι οι
διάκοι, όπως συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 696 παρ. 1 και 699 Κ.Πολ.Δ., δεδομένου ότι η ερημοδικία του διαδίκου στη
διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων δεν επιφέρει δυσμενείς γι' αυτόν δικονομικές
συνέπειες, διότι αυτές συνδέονται αποκλειστικά με το συζητητικό σύστημα που,
όμως, δεν ισχύει στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (βλ. Κράνη σε
Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, Ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, Τόμ.
II, άρθρ. 690, αρ. 2,1. Κατράς, Σύστημα Ασφαλιστικών
Μέτρων, §24, ΔΙ, σ. 136, π. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, 11 β', σ. 50, Β. Βαθρακοκοίλης, Ασφαλιστικά Μέτρα,
άρθρ. 690, αρ. 39, σ. 266, ΜονΠρΑΘ 4244/2016, ΤΝΠ
ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρΝαξ 38/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρΛαμ 60/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρΘεσ
9751/2013, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από τη διάταξη του άρθρου
80 Κ.Πολ.Δ., προκύπτει ότι τρίτος μπορεί να ασκήσει
σε εκκρεμή μεταξύ άλλων δίκη πρόσθετη παρέμβαση για την υποστήριξη κάποιου
διαδίκου, μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, εφόσον έχει έννομο συμφέρον.
Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 686 παρ. 6 Κ.Πολ.Δ., στη
διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων στο μονομελές πρωτοδικείο ή στο ειρηνοδικείο
η πρόσθετη παρέμβαση μπορεί να ασκηθεί και προφορικά. Έννομο συμφέρον για την
άσκηση της πρόσθετης παρέμβασης υφίσταται, όταν με την πρόσθετη παρέμβαση
μπορεί να προστατευθεί δικαίωμα του παρεμβαίνοντος ή να αποτραπεί η δημιουργία
σε βάρος του νομικής υποχρέωσης, που είτε απειλούνται από τη δεσμευτικότητα και
την εκτελεστότητα της αποφάσεως που θα εκδοθεί είτε
υπάρχει κίνδυνος προσβολής τους από τις αντανακλαστικές συνέπειες της, ως
τρίτος δε, κατά την έννοια της ίδιας διατάξεως του άρθρου 80 Κ.Πολ.Δ., νοείται εκείνος ο οποίος δεν είχε προσλάβει την
ιδιότητα του διαδίκου με οποιοδήποτε τρόπο στην αρχική δίκη ή σε στάδιο
προηγούμενης δίκης επί της υποθέσεως.
Εξάλλου, σύμφωνα με τη
διάταξη του άρθρου 83 Κ.Πολ.Δ,, αν η ισχύς της
απόφασης στην κύρια δίκη εκτείνεται και στις έννομες σχέσεις εκείνου που άσκησε
πρόσθετη παρέμβαση προς τον αντίδικό του, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων
76 μέχρι 78 Κ.Πολ.Δ. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται
ότι αποφασιστικό κριτήριο για το χαρακτηρισμό της πρόσθετης παρέμβασης ως
αυτοτελούς είναι η επέκταση της ισχύος της απόφασης, δηλαδή των υποκειμενικών
ορίων του δεδικασμένου, της εκτελεστότητας και της
διαπλαστικής ενέργειας αυτής στις έννομες σχέσεις του τρίτου προς τον αντίδικό
του. Το δικονομικό δικαίωμα της άσκησης αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης
παρέχεται ότι λόγω της πιθανής εκδήλωσης δυσμενών ενεργειών της απόφασης σε
βάρος τρίτου, αλλά λόγω της δεσμευτικότητας αυτών που θα κριθούν στην ήδη
εκκρεμή δίκη, όσον αφορά στις σχέσεις του παρεμβαίνοντος προς τον αντίδικό του,
χωρίς να υπάρχει δυνατότητα άλλης διαδικασίας. Με την άσκηση της αυτοτελούς
πρόσθετης παρέμβασης ο παρεμβαίνων, χωρίς να εισάγει στη δίκη μια νέα έννομη
σχέση, αντιδικεί για την ήδη εκκρεμή έννομη σχέση, η διάγνωση της οποίας
επισύρει την επέκταση της ισχύος της απόφασης. Η ασκούμενη κατά το άρθρο 83 Κ.Πολ.Δ. αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση δημιουργεί
περιορισμένου περιεχομένου επιγενόμενη αναγκαία ομοδικία του παρεμβαίνοντος με
το διάδικο υπέρ του οποίου η παρέμβαση, στο μέτρο που ο παρεμβαίνων θεωρείται
κατά ως αναγκαίος ομόδικος με τις παρεχόμενες δικονομικές εξουσίες αυτού, χωρίς
όμως να έχει στη διάθεσή του διαδικαστικές ευχέρειες που προσιδιάζουν
αποκλειστικά στο πρόσωπο του κυρίου διαδίκου. Ως αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση
πρέπει να θεωρηθεί και εκείνη, την οποία ασκεί αυτός που έγινε διάδοχος του
διαδίκου όσο διαρκούσε η δίκη ή μετά το πέρας αυτής (άρθρο 225 παρ. 2 Κ.ΠολΔ.), αφού το δεδικασμένο από τη δίκη ισχύει υπέρ και
κατά αυτού κατά το άρθρο 325 αριθ. 2 Κ.ΠολΔ.
Περαιτέρω, σύμφωνα με την
διάταξη του άρθρου 1 περ. γ Ν. 4335/2015 ορίζεται ότι «Τα δικαιώματα που
απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες λόγω πώλησης απαιτήσεις δύνανται να ασκούνται
μόνο μέσω των εταιριών διαχείρισης της παρούσας παραγράφου. Οι μεταβιβαζόμενες
απαιτήσεις από δάνεια και πιστώσεις λογίζονται ως τραπεζικές και μετά τη
μεταβίβαση τους οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων ευθύνονται για όλες τις
υποχρεώσεις απέναντι στο Δημόσιο και σε τρίτους, οι οποίες βαρύνουν τις
εταιρίες απόκτησης απαιτήσεων και απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες
απαιτήσεις». Επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του
άνω νόμου, «Οι Εταιρίες Διαχείρισης νομιμοποιούνται, ως μη δικαιούχοι διάδικοι,
να ασκήσουν κάθε ένδικο βοήθημα και να προβαίνουν σε κάθε άλλη δικαστική
ενέργεια για την είσπραξη των υπό διαχείριση απαιτήσεων, καθώς και να κινούν,
παρίστανται ή συμμετέχουν σε προπτωχευτικές
διαδικασίες εξυγίανσης, πτωχευτικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, διαδικασίες
διευθέτησης οφειλών και ειδικής διαχείρισης των άρθρων 61 επ.
του ν. 4307/2014 (Λ' 246). Εφόσον οι Εταιρίες συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δίκη
με την ιδιότητα του μη δικαιούχου διαδίκου το δεδικασμένο της απόφασης
καταλαμβάνει και τον δικαιούχο της απαίτησης». Ακόμη, από το συνδυασμό των
διατάξεων των άρθρων 83 και 76 παρ. 1 Κ.ΠολΔ.
προκύπτει ότι σε περίπτωση αναγκαστικής ομοδικίας, αν κάποιος από τους
αναγκαίους ομοδίκους δεν εκπροσωπηθεί από πληρεξούσιο δικηγόρο, πλην, όμως,
έχει κλητευθεί νομίμως είτε από τον αντίδικό του, είτε από αναγκαίο ομόδικο,
τότε η συζήτηση χωρεί νομίμως και ως προς τον απολειπόμενο
αυτόν αναγκαίο ομόδικο, αφού, αν και δεν παραστάθηκε, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται
από τον αναγκαίο ομόδικό του (ΑΠ 368/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρωτΕυρυτ
16/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρωτΒόλ 469/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση,
η εδρεύουσα στη Νέα Σμύρνη Αττικής ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία
ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, με προφορική δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου της κατά την επʼ ακροατηρίω
διαδικασία, η οποία συμπεριλήφθηκε στο κατατεθέν έγγραφο σημείωμά της, άσκησε
ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κύρια παρέμβαση, επικαλούμενη ως έννομο συμφέρον
της το γεγονός ότι είναι νόμιμη διαχειρίστρια της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού
σκοπού με την επωνυμία «COSMOS SECURITISATION DESIGNATED ACTIVITY COMPANY)
(ΚΟΣΜΟΣ ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΪΖΕΪΣΙΟΝ ΝΤΕΖΙΓΚΝΕΗΤΕΝΤ ΑΚΤΙΒΙΤΥ ΚΟΜΠΑΝΥ), ειδικής διαδόχου
της τρίτης καθ' ης η αίτηση τραπεζικής εταιρείας, υπέρ και κατά της οποίας
ισχύει το δεδικασμένο από την κύρια δίκη (άρθρο 325 Κ.Πολ.Δ.).
Ειδικότερα, όπως από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει, η παρεμβαίνουσα
εταιρεία, η οποία έχει νόμιμα αδειοδοτηθεί και
ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος ως εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων
σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4354/2015, όπως αυτός ισχύει, είναι
διαχειρίστρια των απαιτήσεων, των οποίων δικαιούχος τυγχάνει η αλλοδαπή
εταιρεία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «COSMOS SECURITISATION DESIGNATED
ACTIVITY COMPANY» (ΚΟΣΜΟΣ ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΪΖΕΙΣΙΟΝ ΝΤΕΖΙΓΚΝΕΗΤΕΝΤ ΑΚΤΙΒΙΤΥ ΚΟΜΠΑΝΥ)»,
η οποία έχει νομίμως συσταθεί και εδρεύει στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, η οποία
κατέστη ειδική διάδοχος της καθ' ης η αίτηση ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με
την επωνυμία «ΑLΡΗΑ
ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», δυνάμει μεταβίβασης σε αυτήν από την τελευταία απαιτήσεων από
δάνεια και πιστώσεις στο πλαίσιο τιτλοποίησης
απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3156/2003 και ειδικότερα δυνάμει της
από 08-10-2021 σύμβασης πώλησης (εκχώρησης) και μεταβίβασης επιχειρηματικών
απαιτήσεων, περίληψη της οποίας καταχωρήθηκε αυθημερόν στα δημόσια βιβλία του
άρθρου 3 του Ν. 2844/2000 του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών
με αριθμό πρωτοκόλλου ./08-10-2021, στον τόμο 13 και με αριθμό 3 σύμφωνα με τα
οριζόμενα στο άρθρο 10 παρ 8 Ν. 3156/2003. Η διαχείριση των ως άνω απαιτήσεων
ανατέθηκε στην ως άνω κυρίως παρεμβαίνουσα εταιρεία με το από 08-10-2021
Ιδιωτικό Συμφωνητικό Διαχείρισης Απαιτήσεων, περίληψη του οποίου καταχωρήθηκε
αυθημερόν στα δημόσια βιβλία του άρθρου 3 του Ν. 2844/2000 του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου ./08-10-2021,
στον τόμο . και με αριθμό .. Στις ως άνω απαιτήσεις, που μεταβιβάστηκαν από την
τρίτη καθ' ης η αίτηση προς την αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «COSMOS
SECURITΙSATION DESIGNATED ACTIVITY COMPANΥ», περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων, και η
απαίτηση, που απορρέει από την με αριθμό
.. σύμβαση Alpha ρύθμιση, την οποία
κατάρτισε η τρίτη καθ' ης με την αιτούσα. Περαιτέρω δυνάμει του με αριθμό ./08-10-2021
Ειδικού Πληρεξουσίου του Συμβολαιογράφου Αθηνών
η άνω αλλοδαπή εταιρεία
ειδικού σκοπού κατέστησε την παρεμβαίνουσα εταιρεία διαχείρισης εντολοδόχο,
ειδική πληρεξούσια, αντιπρόσωπο και αντίκλητο αυτής. Η ως άνω παρέμβαση, η
οποία, κατ' εκτίμηση του συνόλου του δικογράφου-σημειώματός της αλλά και του
γεγονότος ότι δεν στρέφεται αυτή και κατά της τρίτης καθ' ης ως διαδίκου της
κυρίας δίκης, συνιστά, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα στη μείζονα σκέψη και παρά
το χαρακτηρισμό της ως κύριας παρέμβασης, αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της
τρίτης καθ' ης, η οποία ασκείται από τη διαχειρίστρια της ένδικης απαίτησης και
ως εκ τούτου νομιμοποιούμενη μη δικαιούχο διάδικο (άρθρο 2 παρ. 4 του Ν.
4354/2015), είναι παραδεκτή και νόμιμη κατ' άρθρα 80 και 83 Κ.ΠολΔ.,
με αποτέλεσμα μεταξύ της κυρίας διαδίκου τρίτης καθ' ης η αίτηση και της
προσθέτως υπέρ αυτής παρεμβαίνουσας να δημιουργηθεί σχέση επιγενόμενης
αναγκαίας ομοδικίας. Όπως δε προκύπτει από την με αριθμό
. Έκθεση Επιδόσεως
της Δικαστικής Επιμελήτριας της περιφερείας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα το
Πρωτοδικείο Πειραιά,
. , που προσκομίζει η αιτούσα, ακριβές επικυρωμένο
αντίγραφο αυτής, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την
αρχικά ορισθείσα δικάσιμο (18-11-2020) επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην
τρίτη καθ' ης. Έλαβε έτσι γνώση η τελευταία, τόσο του δικογράφου όσο και της ως
άνω αρχικής δικασίμου, κατά την οποία η συζήτηση ματαιώθηκε δυνάμει της με
αριθμό Δ1α/ΓΠ.οικ.71342/06-11-2020 ΚΥΑ (ΦΕΚ 4899/B/06-11-2020) λόγω προσωρινής
αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων για προληπτικούς λόγους δημόσιας
υγείας (έναντι του κορωνοϊού COVID-19) και
επαναπροσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως για την δικάσιμο της 10ης-02-2021, κατά την
οποία η συζήτηση ματαιώθηκε εκ νέου δυνάμει της με αριθμό
ΔΙα/ΓΠ.οικ.8378/05-02-2021 ΚΥΑ (ΦΕΚ 454/Β/05-02-2021) λόγω προσωρινής αναστολής
της λειτουργίας των δικαστηρίων για προληπτικούς λόγους υγείας (έναντι του κορωνοϊού COV1D-19) και επαναπροσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως
για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο. Ωστόσο, κατά την στην αρχή
της παρούσας αναφερόμενη δικάσιμο, όπως αναφέρεται και ανωτέρω, η καθ' ης δεν
εμφανίσθηκε κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά του οικείου εκθέματος
ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και επομένως, κατ' εφαρμογή των
όσων εκτέθηκαν ανωτέρω, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται από την αναγκαία ομόδικό
της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα και η συζήτηση θα χωρήσει
σαν να ήταν και αυτή παρούσα (ΑΠ 368/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ.
5 Ν. 3869/2010 Αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης μπορεί να ζητηθεί και μετά
την έκδοση της οριστικής απόφασης, εφόσον έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα έφεση από τον
οφειλέτη. Η αναστολή χορηγείται εάν πιθανολογείται ότι από την εκτέλεση θα
προκληθεί ουσιώδης βλάβη στα συμφέροντα του αιτούντος και ότι θα ευδοκιμήσει η
αίτηση. Η χορήγηση της αναστολής επάγεται αυτοδικαίως την απαγόρευση διάθεσης
των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη». Όπως γίνεται αντιληπτό με βάση το
άρθρο 6 παρ. 5 Ν. 3869/2010 αναστολή της εκτελεστικής διαδικασίας διατάσσεται
από το αρμόδιο Δικαστήριο, εφόσον αυτό πιθανολογεί: α) την ευδοκίμηση της
κύριας αίτησης και β) την πρόκληση ουσιώδους βλάβης στα συμφέροντα του
αιτούντος. Προϋποθέσεις για την εφαρμογή της παραγράφου 5 του άρθρου 6 του Ν.
3869/2010 είναι οι ακόλουθες (σωρευτικά): 1. Εκκρεμοδικία, η οποία υφίσταται
από την άσκηση της έφεσης. 2. Έναρξη της εκτελεστικής διαδικασίας, η οποία
καθιστά υποχρεωτική την ύπαρξη εκτελεστού τίτλου, την έκδοση απογράφου και την
επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση (το άρθρο 6 ν. 3869/2010 αναφέρεται σε
αναστολή της εκτελεστικής διαδικασίας και όχι εν γένει των ατομικών
καταδιωκτικών μέτρων, συνεπώς προϋποθέτει την έναρξη της αναγκαστικής
εκτέλεσης, όπως αυτή ρυθμίζεται από τα άρθρα 924 επ. Κ.Πολ.Δ.). Το επικείμενο της αναγκαστικής εκτέλεσης δεν
αρκεί. 3. Απαιτείται πιθανολόγηση ευδοκίμησης της
έφεσης, ήτοι ο δικαστής κατά την εκδίκαση της αίτησης αναστολής θα εξετάσει την
πλήρωση των προϋποθέσεων των άρθρων I και 2 Ν. 3869/2010 και εφόσον
πιθανολογήσει την παραδοχή τους, 0α προβεί στη διαταγή ασφαλιστέων μέτρων και 4.
Απαιτείται πιθανολόγηση πρόκλησης ουσιώδους (και όχι
ανεπανόρθωτης) βλάβης στα συμφέροντα του αιτούντος (Βενιέρης
- Κατσάς, «Εφαρμογή του Νόμου 3869/2010 για τα
υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα», σελ. 286 επ. με εκεί
παραπομπές σε νομολογία, ΜονΠρωτΘεσ 4610/2020, ΤΝΠ
ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρωτΠειρ 1346/2017, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αντικείμενο
της απόφασης επί της αιτήσεως του άρθρου 6 παρ. 5 Ν. 3869/2010 είναι η αναστολή
της αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της περιουσίας του οφειλέτη, δηλαδή
προστατεύεται η περιουσία του οφειλέτη από οποιαδήποτε ρευστοποίηση. Η αίτηση
του άρθρου 6 παρ. 5 Ν. 3869/2010 στρέφεται μόνο κατά των πιστωτών, που έχουν
ξεκινήσει διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, συνεπώς δεν νομιμοποιούνται
παθητικά άλλοι πιστωτές, που δεν έχουν θέσει σε κίνηση την αναγκαστική εκτέλεση.
Ωστόσο, η απαγόρευση διάθεσης περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη που
προβλέπεται στο άρθρο 6 παρ. 5 Ν. 3869/2010 σε περίπτωση χορήγησης αναστολής,
ισχύει erga omnes. Κάθε
διάθεση μετά την απόφαση αναστολής είναι άκυρη σύμφωνα με το άρθρο 175 Α.Κ. Η
ακυρότητα αυτή είναι απόλυτη, ακόμη και κατά του καλόπιστου τρίτου, καθʼ ότι επέρχεται ex lege, ακόμη και αν δεν
αναφέρει κάτι σχετικό η απόφαση. Συνεπώς, δεν υποβάλλεται η υποβολή σε συνεχείς
διαδικασίες αναστολής αναγκαστικών εκτελέσεων κατά την έκδοση μιας θετικής
απόφασης κατά το άρθρο 6 παρ. 5 (Βενιέρης-Κατσάς, «Εφαρμογή του Νόμου 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα
φυσικά πρόσωπα», σελ. 286 επ., Ειρ.Αθ
176/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕιρΓρεβ 159/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, σύμφωνα με τη
διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 Ν. 3869/2010 «φυσικά πρόσωπα που στερούνται
πτωχευτικής ικανότητας υπό την έννοια του άρθρου 2 Ν. 3588/2007 και έχουν
περιέλθει, χωρίς δόλο σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων
χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλλουν στο
αρμόδιο δικαστήριο αίτηση για τη ρύθμιση των οφειλών τους κατά τις διατάξεις
του παρόντος νόμου».
Εξάλλου, σύμφωνα με τη
διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 ΠτΚ (Ν. 3588/2007, ΦΕΚ A'
153/10-7-2007), «Πτωχευτική ικανότητα έχουν οι έμποροι και οι ενώσεις προσώπων
με νομική προσωπικότητα», ενώ, κατά τη διάταξη του άρθρου 1 Β.Δ/τος
19-4/1-5-1835, «έμποροι είναι όσοι μετέρχονται πράξεις εμπορικές και κύριο
επάγγελμα έχουν την εμπορία». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται,
ότι από τη ρύθμιση του Νόμου 3869/2010 αποκλείονται φυσικά πρόσωπα που έχουν
πτωχευτική ικανότητα, δηλαδή οι έμποροι. Κρίσιμο χρονικό σημείο είναι η ύπαρξη
ή μη εμπορικής ιδιότητας κατά το χρόνο υποβολής από τον οφειλέτη της αιτήσεως
προς το δικαστήριο και όχι η εμπορικότητα ή μη του χρέους (ΕιρΑμαλ
83/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επομένως ο οφειλέτης που κατά το χρόνο υποβολής της
αιτήσεως του είναι έμπορος, δεν μπορεί να υπαγάγει στη ρύθμιση του νόμου αστικά
χρέη που δημιούργησε κατά το παρελθόν, πριν ακόμα αποκτήσει την εμπορική
ιδιότητα (ΕιρΑθ 165/2011, αδημ).
Για τους χαρακτηριζόμενους ως εμπόρους, σε περίπτωση αδυναμίας εκπληρώσεως των
ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων τους κατά τρόπο γενικό και μόνιμο (παύση
πληρωμών), ισχύουν οι ρυθμίσεις του πτωχευτικού κώδικα και όχι αυτές του Ν.
3869/2010. Συνεπώς, αποτελεί κρίσιμο ζήτημα γιο την εφαρμογή του Ν. 3869/2010 η
ιδιότητα του αιτούντος οφειλέτη ως εμπόρου ή μη, βασικά, κατά τον χρόνο
υποβολής της αιτήσεως (Α.Κρητικός, Ρύθμιση των
οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, σελ. 41, Βενιέρης-
Κατσάς, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα
φυσικά πρόσωπα, σελ. 129 επ). Επίσης, κατά τη διάταξη
του άρθρου 2 παρ. 3 ΠτΚ «Η παύση της εμπορίας ή της
οικονομικής δραστηριότητας ή ο θάνατος δεν κωλύουν την πτώχευση, εφόσον επήλθαν
σε χρόνο κατά τον οποίο ο οφειλέτης είχε παύσει τις πληρωμές του». Από την
ανωτέρω διάταξη προκύπτει ότι προϋπόθεση για την πτώχευση εμπόρου που έπαυσε
την εμπορία του είναι η παύση της εμπορίας να έγινε μέσα στο χρόνο της παύσεως
των πληρωμών του και ο τελευταίος να ανάγεται στο χρόνο κατά τον οποίο ο
οφειλέτης είχε την εμπορική ιδιότητα. Συνεπώς, υπάγονται στο νόμο 3869/10 και
όσοι ήταν έμποροι, έπαψαν όμως την εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα,
χωρίς κατά την παύση αυτή να έχουν παύσει τις πληρωμές τους (άρθρο 2 παρ. 3 ΠτΚ). Η εμπορική ιδιότητα, είτε υφιστάμενη, είτε αναγόμενη
στο παρελθόν κατά το χρονικό όμως σημείο κατά το οποίο έπαυσαν οι πληρωμές,
είναι η προϋπόθεση που προσδίδει πτωχευτική ικανότητα στο φυσικό πρόσωπο,
αποκλείοντας την υπαγωγή του στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 3869/10 (Ευδοξία Κιουπτσίδου - Στρατουδάκη. Η
απόφαση διευθέτησης οφειλών κατά το νόμο 3869/2010, Αρμ
2010.1476 επ.). Αντιθέτως δεν υπάγεται στο Ν.
3869/2010 οφειλέτης που κατά το χρόνο της παύσεως των πληρωμών του είχε
εμπορική ιδιότητα (ΑΠ 610/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕιρΠατρ
64/2021, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατʼ αρχάς
μέτοχος ή μέλος δ.σ. ανώνυμης εταιρείας δύναται κατʼ εξαίρεση μόνο νʼ αποκτήσει την εταιρική
ιδιότητα, εάν έχει το σύνολο ή το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της εταιρείας
στο όνομά του, ώστε η εξακολούθηση της εταιρείας να εξαρτάται από τη συμμετοχή
του σε αυτήν. Οι τελευταίοι, βέβαια, αυτονόητα μπορεί να γίνουν έμποροι αν,
παράλληλα με την ιδιότητά τους διενεργούν στο όνομά τους και για δικό τους
λογαριασμό εμπορικές πράξεις (ΕφΘεσ 2426/1997, αδημ., ΕφΑθ 4147/2011, ΤΝΠ
ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, έχει κριθεί ότι
η κατʼ
επάγγελμα παροχή εγγυήσεων μέσω της οποίας ο εγγυητής επιδιώκει το κέρδος,
συνιστά εμπορική πράξη που προσδίδει την εμπορική ιδιότητα. Η εγγύηση προσδίδει
την εμπορική ιδιότητα αν «δίδεται από τον εγγυητή κατʼ εκμετάλλευση της πίστης
που παρέχει τʼ όνομά
του και η οικονομική του επιφάνεια με την είσπραξη απʼ αυτόν αμοιβής ή άλλης
χρηματικής ωφέλειας ή με οποιοδήποτε άλλο άμεσο ή έμμεσο οικονομικό όφελος, που
αντλείται από το λόγο για τον οποίο δόθηκε η εγγύηση και με την ανάληψη του
σχετικού κινδύνου,
ανεξάρτητα από τον εμπορικό χαρακτήρα της κύριας οφειλή ή
της εμπορικής ιδιότητας του εγγυητή» (ΜονΠρωτΘεσ
17753/2012, ΤΝΠ ΔΣΑ). Ειδικότερα, η εγγύηση, μολονότι αποτελεί κατά κανόνα
αστική πράξη, μπορεί να γίνει παραγώγως εμπορική, αν
εκτελείται χάριν της εμπορίας του παρέχοντος αυτήν (παράγωγα εκ υποκειμένου
εμπορική) είτε χάριν άλλης (αντικειμενικά) εμπορικής πράξης, όταν δηλαδή
ασφαλίζονται εμπορικές απαιτήσεις ή όταν παρέχεται για δάνειο για κεφάλαιο
κίνησης εμπορικής επιχείρησης, και μάλιστα ανεξάρτητα αν ο εγγυητής είναι μέλος
του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας, μικρός ή μεγάλος μέτοχος, σύζυγος ή
τρίτος (Ευ. Περάκης, Γενικό Μέρος του Εμπορικού
Δικαίου, σελ. 230-231). Αν δε η εγγύηση δίδεται από εγγυητή που εκμεταλλεύεται
την πίστη του ονόματός του για κερδοσκοπία με αμοιβή, χρηματική ωφέλεια ή με
δικό του οικονομικό όφελος και με την ανάληψη του σχετικού κινδύνου, τότε αυτή
είναι εμπορική πράξη για τον εγγυητή και μάλιστα ανεξάρτητα από τον εμπορικό
χαρακτήρα της κύριας οφειλής ή της εμπορικής ιδιότητας του εγγυητή, δηλαδή
πράξη αντικειμενικά εμπορική, κατʼ
ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του αρ. 2 του Β. Δ/τος
2/14.5.1835 «περί αρμοδιότητος των εμποροδικείων»,
διότι συντρέχουν και σε αυτήν προσδιοριστικά στοιχεία της εξ αντικειμένου
εμπορικότητας, δηλαδή η διαμεσολάβηση στην παροχή πίστεως με την ανάληψη του
κινδύνου προς το σκοπό απόλαυσης οικονομικού οφέλους (ΟλΑΠ
1513/1980, ΝοΒ 29.865, ΑΠ 715/1979, ΝοΒ 28.45, ΑΠ 1692/1998, ΕλΔ
40.101, ΕφΑθ 4011/1984, ΕΕμπΔ
ΛΣΤ.625, ΕφΑθ 6946/1944, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 1534/1996, Αρμ 50.1106, Βρέλλης σε Α. Γεωργιάδη - Μ. Σταθόπουλο, Αστικός Κώδιξ, αρ. 847, αριθ. 8 Γ. Τριανταφυλλάκης, Εφαρμογές
εμπορικού δικαίου, σελ. 70 επ.). Εν τούτοις, ακόμη
και αν αποδοθεί εμπορικός χαρακτήρας σε πράξεις χορήγησης εγγυήσεων, αυτό δεν
αποτελεί επαρκές κριτήριο για τον αποκλεισμό του εγγυητή από την υπαγωγή στις
διατάξεις του Ν. 3869/2010. Δεδομένου ότι κριτήριο για την υπαγωγή στο Ν.
3869/2010 αποτελεί μόνο ο χαρακτηρισμός του προσώπου ως έμπορου ή μη, είναι
αναγκαίο να γίνει σαφής η διάκριση μεταξύ του εμπορικού χαρακτήρα μιας πράξης
από την κτήση ή μη της εμπορικής ιδιότητας του προσώπου που την τελεί. Στις
ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010 υπάγονται και οφειλέτες που, μολονότι έχουν
ενεργήσει αντικειμενικά εμπορικές πράξεις, εντούτοις δεν έχουν αποκτήσει την
ιδιότητα του εμπόρου. Ως εκ τούτου, για τον αποκλεισμό της υπαγωγής ενός
εγγυητή στις διατάξεις του Ν. 3869/2010 δεν αρκεί η τυχόν αξιολόγηση των
εγγυήσεων που χορήγησε αυτός ως εμπορικών πράξεων, αλλά θα πρέπει επιπλέον η
παροχή εγγυήσεων να γίνεται κατά σύνηθες επάγγελμα, ήτοι θα πρέπει να
αποδειχθεί ότι η παροχή των εν λόγω εγγυήσεων έγινε με τρόπο που μαρτυρά
συστηματική επιδίωξη βιοπορισμού (βλ. Γνωμοδότηση Γ. Ρόκα, ΕΕμπΔ
2013.142). Ουσιαστικά ο εγγυητής που εγγυάται για να μπορέσει να ζήσει άμεσα ή
έμμεσα δια των αποτελεσμάτων της εγγύησης και «βιοπορίζεται» από αυτήν αποκτά
την εμπορική ιδιότητα (Βενιέρης - Κατσάς,
Εφαρμογή του Ν. 3869/2010, σελ. 116, ΕιρΑθ 227/2021,
ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αίτηση η
αιτούσα εκθέτει ότι με την από
και με αριθμό κατάθεσης
.. αίτησή της
ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ζήτησε την υπαγωγή της στις ευεργετικές
διατάξεις του Ν. 3869/2010. Ότι επί της αιτήσεως αυτής εκδόθηκε η με αριθμό
οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία απέρριψε την αίτηση ως
ουσιαστικά αβάσιμη. Ότι κατά της ανωτέρω απόφασης άσκησε ενώπιον του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Αθηνών την από 29-10-2019 με ΓΑΚ
.. και ΕΑΚ
.. έφεσή της, η οποία
προσδιορίσθηκε για να συζητηθεί στις 20-01-2023, προβάλλοντας ως λόγους έφεσης
την εσφαλμένη κρίση ως προς την κακή εκτίμηση των αποδείξεων, καθώς και την
εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου. Με βάση το ιστορικό αυτό, επικαλούμενη την
ευδοκίμηση της ανωτέρω έφεσής της κατά της με αριθμό
απόφασης και την
πρόκληση ουσιώδους βλάβης στα συμφέροντά της, ζητεί να διαταχθεί α. η διατήρηση
της νομικής και πραγματικής κατάστασης της περιουσίας της, β. να ανασταλεί κάθε
πράξη εκτέλεσης που έχουν εκκινήσει οι καθ' ων η αίτηση και ειδικότερα να
ανασταλεί η εκτέλεση που έχει εκκινήσει δυνάμει του α' εκτελεστού απογράφου της
με αριθμό
.. Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών
με την παρά πόδας από
επιταγή προς εκτέλεση, καθώς και ο δυνάμει αυτής διενεργούμενος
πλειστηριασμός, που έχει οριστεί για τις
.. έως την έκδοση απόφασης επί της ως
άνω εφέσεώς της και γ. να καταδικαστούν οι καθ' ων στη δικαστική της δαπάνη.
Με αυτό το περιεχόμενο και
αιτήματα, η υπό κρίση αίτηση, παραδεκτά και αρμόδια φέρεται προς συζήτηση στο
Δικαστήριο αυτό ως καθ' ύλην και κατά τόπον αρμόδιο
κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 683 παρ. 2 - 3 και 686 επ. Κ.Πολ.Δ.). Πλην όμως τυγχάνει
απαράδεκτη κατά το μέρος που στρέφεται κατά των δεύτερης, τρίτης, τέταρτου,
πέμπτης και έκτης των καθ' ων λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης τους,
σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, καθώς η αιτούσα δεν
επικαλείται την από μέρους τους επίσπευση διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης σε
βάρος της. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση τυγχάνει απορριπτέα ως προς αυτούς τους
πιστωτές. Περαιτέρω, κατά το μέρος, που κρίθηκε παραδεκτή, η υπό κρίση αίτηση
είναι πλήρως ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις του άρθρου 6 παρ.
5 Ν. 3869/2010 και επομένως πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.
Από την εκτίμηση της
ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα της αιτούσας, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του
Δικαστηρίου, η οποία περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά
συνεδρίασής του, τις προσκομιζόμενες μετ' επικλήσεως από την αιτούσα με αριθμό
.. Ένορκη Βεβαίωση της μάρτυρα
.. ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αμαρουσίου,
και την με αριθμό
Ένορκη Βεβαίωση της μάρτυρα
..ενώπιον του Συμβολαιογράφου
Χαλανδρίου,
οι οποίες έγιναν με πρωτοβουλία της αιτούσας, άνευ κλητεύσεως
των αντιδίκων, η οποία, κατά την άποψη που υιοθετεί το παρόν Δικαστήριο, δεν
κρίνεται απαραίτητη κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (Χ. Απαλαγάκη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, Ερμηνεία κατ'
άρθρο, άρθρα 687 και 690, Τζίφρας, Ασφαλιστικά Μέτρα, σελ. 53, Μ. Μαργαρίτης,
Ερμηνεία ΚΠολΔ, τόμος 11, άρθρο 690, αρ. 5, σελ.
186-187, Χαμηλοθώρης, Ασφαλιστικά Μέτρα, σελ. 54, παρ. 217, ΑΠ 1857/2011, ΤΝΠ
ΝΟΜΟΣ, ΜΠΑ 4562/2017, αδημ., ΜονΠρΚαβ
305/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 306/2012, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΠρΚεφαλ 236/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρΧαν
36/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρΛαρ 2848/2001, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕιρΡοδ 35/2006, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)], επίσης από την εκτίμηση των
λοιπών εγγράφων που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, είτε για να
χρησιμεύσουν για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων,
μερικά από τα οποία μνημονεύονται ειδικότερα, χωρίς να παραλείπεται όμως κανένα
για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, από όσα ρητώς ή εμμέσως συνομολογούνται
από τους διαδίκους με τα δικόγραφα τους και τις προφορικές ενώπιον του παρόντος
Δικαστηρίου δηλώσεις τους (άρθρα 261 και 352 Κ.ΠολΔ.),
σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη
αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 Κ.ΠολΔ.)
και από όλη γενικά τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν, κατά την κρίση του
Δικαστηρίου τούτου, τα εξής πραγματικά περιστατικά:
Με την από
.. και με
αριθμό κατάθεσης
., αίτησή της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η αιτούσα
ζήτησε να υπαχθεί στις ευεργετικές διατάξεις του Ν. 3869/2010. Επί της αιτήσεως
αυτής εκδόθηκε η με αριθμό
.. οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, η
οποία απέρριψε την αίτηση ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθώς έκρινε ότι η αιτούσα
είχε εμπορική ιδιότητα λόγω της συμμετοχής της σε Α.Ε. και την παροχή εγγύησης
υπέρ της τελευταίας και ως εκ τούτου, πτωχευτική ικανότητα και δεν μπορούσε να
υπαχθεί στις διατάξεις του άνω Νόμου. Κατά της ανωτέρω απόφασης άσκησε η
αιτούσα ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 29-10-2019 με ΓΑΚ
.
και ΕΑΚ
. έφεσή της, η οποία προσδιορίσθηκε για να συζητηθεί στις 20-01-2023,
προβάλλοντας ως λόγους έφεσης την εσφαλμένη κρίση ως προς την κακή εκτίμηση των
αποδείξεων, καθώς και την εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου. Η άνω έφεση πιθανολογείται
ότι ασκήθηκε, κατ' άρθρο 14 Ν. 3869/2010 σε συνδυασμό με το άρθρο 518 παρ. 1 Κ.ΠολΔ., εμπροθέσμως, καθώς δεν αντιλέγουν προς τούτο οι
καθ' ων ούτε προσκομίζουν κάποιο έγγραφο από το οποίο να προκύπτει η επίδοση
της εν λόγω απόφασης.
Περαιτέρω πιθανολογήθηκε
ότι η πρώτη των καθ' ων πέτυχε την έκδοση σε βάρος της αιτούσας οφειλέτριας της με αριθμό
.. Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς
Αθηνών. Στη συνέχεια, η αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία
.., κατέστη ειδική
διάδοχος της πρώτης καθ' ης η αίτηση ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την
επωνυμία
., δυνάμει μεταβίβασης σε αυτήν από την τελευταία απαιτήσεων από
δάνεια και πιστώσεις στο πλαίσιο τιτλοποίησης
απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3156/2003 και ειδικότερα δυνάμει της
από 12-09-2019 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων,
περίληψη της οποίας καταχωρήθηκε την 16η-09-2019 στα δημόσια βιβλία του άρθρου
3 του Ν. 2844/2000 του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με
αριθμό πρωτοκόλλου
.., στον τόμο
. και
με αριθμό
.. σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 10 παρ 8 Ν. 3156/2003. Η
διαχείριση των ως άνω απαιτήσεων ανατέθηκε στην έβδομη καθ' ης εταιρεία
διαχείρισης απαιτήσεων με την επωνυμία
., η οποία έχει νόμιμα αδειοδοτηθεί και ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος ως
εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4354/2015, όπως
αυτός ισχύει, με την από 12-9-2019 σύμβαση διαχείρισης επιχειρηματικών
απαιτήσεων, περίληψη της οποίας καταχωρήθηκε την 16η-09-2019 στα δημόσια βιβλία
του άρθρου 3 του Ν. 2844/2000 του Ενεχυροφυλακείου
Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου
/16-09-2019, στον τόμο 10 και με αριθμό 272. Στις
ως άνω απαιτήσεις, που μεταβιβάστηκαν από την πρώτη καθ' ης η αίτηση προς την
αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «
.» περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, και η
απαίτηση που απορρέει από την με αριθμό 208568/19-1-2005 σύμβαση στεγαστικού
δανείου, την οποία κατάρτισε η πρώτη καθ' ης με την αιτούσα. Η άνω αλλοδαπή
εταιρεία «
.», δια της διαχειρίστριας της-έβδομης καθ' ης, επέδωσε στην
αιτούσα την
ακριβές φωτοτυπικό αντίγραφο του πρώτου εκτελεστού απογράφου της
άνω Διαταγής Πληρωμής μετά της παρά πόδας αυτού β' επιταγής προς πληρωμή, συγκοινοποιώντας προς αυτήν και τα έγγραφα από τα οποία
πρόκυπτε ότι η ίδια κατέστη ειδικός διάδοχος της πρώτης καθ' ης . Σε εκτέλεση
του ανωτέρω απογράφου επιβλήθηκε, δυνάμει της με αριθμό ./03-07-2020 Έκθεσης
Αναγκαστικής Κατασχέσεως Ακίνητης Περιουσίας του Δικαστικού Επιμελητή του
Εφετείου Αθηνών
., με επίσπευση της έβδομης καθ' ης, επ' ονόματι και για
λογαριασμό της άνω ειδικής διαδόχου εταιρείας
., κατά της αιτούσας αναγκαστική
κατάσχεση για ποσό
επί των κάτωθι οριζόντιων ιδιοκτησιών που βρίσκονται σε
πολυκατοικία κείμενη στο Δήμο Βριλησσίων και επί της οδού ... και συγκεκριμένα
επί α) της με στοιχεία Β1 οριζόντιας ιδιοκτησίας - διαμερίσματος του Β' ορόφου
πάνω από το ισόγειο-πυλωτή, επιφανείας 124,85 τ.μ., β) της με στοιχεία Ρ-.
οριζόντιας ιδιοκτησίας- θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου του υπογείου, επιφανείας
12,50 τ.μ. και γ) της με στοιχεία V-3 αποθήκης του υπογείου ορόφου, επιφανείας 9.95
τ.μ. Η ανωτέρω αναγκαστική κατάσχεση καταχωρήθηκε στα βιβλία του κτηματολογικού
Γραφείου Αμαρουσίου την .... Οι ανωτέρω οριζόντιες ιδιοκτησίες αποτελούν την
κύρια κατοικία της αιτούσας. Επομένως πιθανολογήθηκε ότι δια των άνω πράξεων
εκτέλεσης που έχει εκκινήσει η πρώτη και εν συνεχεία η έβδομη των καθ' ων
δυνάμει της ανωτέρω Διαταγής Πληρωμής κινδυνεύει η κύρια και μοναδική κατοικία
της αιτούσας, η οποία είναι ήδη προσημειωμένη προς εξασφάλιση απαίτησης της
πρώτης των καθ' ων.
Περαιτέρω πιθανολογήθηκε
ότι η αιτούσα συμβλήθηκε ως εγγυήτρια στο από πρόγραμμα ομολογιακού δανείου
(αριθμός
. και των πρόσθετων πράξεων αυτού, το οποίο εξέδωσε η εταιρεία με την
επωνυμία ... της οποίας μέτοχος ήταν η αιτούσα, με χρηματοδότηση από την
τραπεζική εταιρεία
.. , δυνάμει της από
σύμβασης η πρώτη καθ' ης τραπεζική εταιρεία. Από την άνω παροχή
εγγυήσεως πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα δεν απέκτησε την εμπορική ιδιότητα,
διότι δεν αποδεικνύεται ότι η παροχή εγγυήσεων υπέρ της άνω ανώνυμης εταιρείας,
της οποίας ήταν μέτοχος, έγινε στο πλαίσιο εκμετάλλευσης της όποιας πίστης
παρείχε το όνομα της, δεδομένου ότι η ίδια είναι δημόσια υπάλληλος και δεν
δραστηριοποιείται στο εν λόγω τομέα, ούτε έχει αξιόλογη ακίνητη περιουσία,
πέραν της άνω κύριας κατοικίας της. Εξάλλου δεν ήταν διαχειρίστρια ή νόμιμη
εκπρόσωπος της εταιρείας, ούτε υποθηκεύτηκε η άνω κύρια κατοικία της για τη
λήψη του εν λόγω ομολογιακού δανείου, αλλά ακίνητη περιουσία που διέθετε η
εταιρεία ...». Δεν πιθανολογήθηκε ότι η παροχή εγγυήσεων εκ μέρους της αιτούσας
γινόταν κατά σύνηθες επάγγελμα, με σκοπό βιοπορισμού της και ως εκ τούτου, η
παροχή της άνω εγγύησης δεν της προσδίδει, με την έννοια του άρθρου 1 του
Εμπορικού Νόμου, την ιδιότητα του εμπόρου και ως εκ τούτου την πτωχευτική
ικανότητα, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα ανωτέρω στη μείζονα πρόταση της
παρούσας. Εξάλλου, η συμμετοχή της αιτούσας στην άνω ανώνυμη εταιρεία δεν της
προσδίδει από μόνη της την εμπορική ιδιότητα, δεδομένου ότι κατείχε μόνο το 1/3
του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου και δεν πιθανολογήθηκε ότι η εξακολούθηση
της άνω εταιρείας εξαρτιόταν από την συμμετοχή της αιτούσας σε αυτήν, κατά τα
διαλαμβανόμενα ανωτέρω στη μείζονα πρόταση της παρούσας. Επομένως,
πιθανολογείται ότι η αιτούσα πληροί τις προϋποθέσεις υπαγωγής της στις
διατάξεις του Ν. 3869/2010 και ως εκ τούτου πιθανολογείται και η ευδοκίμηση της
έφεσης της κατά της με αριθμό οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου.
Τέλος από τα ανωτέρω πιθανολογήθηκε ότι σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης η
αιτούσα θα υποστεί ουσιώδη βλάβη σε σχέση με τους επιδιωκόμενους με την αίτηση
του άρθρου 4 Ν. 3869/2010 σκοπούς, διότι δεομένου ότι αντικείμενο της εν λόγω
εκτέλεσης είναι το δικαίωμα της κυριότητας του ακινήτου που θέλει να διασώσει
ως κύρια κατοικία της, θα ματαιωθεί η επιδιωκόμενη από την αιτούσα εξαίρεση από
την εκποίηση του παραπάνω ακινήτου.
Κατόπιν των ανωτέρω, η υπό
κρίση αίτηση πρέπει κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, να γίνει
δεκτή ως κατ' ουσίαν βάσιμη και να ανασταλεί η
αναγκαστική εκτέλεση που επισπεύδεται από τους πρώτη και έβδομη των καθ' ων
μέχρι τη συζήτηση της από 29-10-2019 με
έφεση της αιτούσας κατά της με αριθμό απόφασης
του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί ενώπιον του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά της δικάσιμο της 20ης-01-2023 και υπό τον
όρο να συζητηθεί αυτή κατά την ορισθείσα δικάσιμο, κατά τα αναφερόμενα στο
διατακτικό της παρούσας. Παράβολο ανακοπής ερημοδικίας δεν θα ορισθεί, διότι η
απόφαση δεν προσβάλλεται με ανακοπή ερημοδικίας (άρθρο 699 Κ.Πολ.Δ.)
Τέλος, δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8
παρ. 6 Ν. 3869/2010, που βρίσκει εν προκειμένω εφαρμογής (ΜονΠρωτΑθ
1942/2020, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΠρωτρΒολ 469/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΠρωτΑΘ 1949/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει
ερήμην της πρώτης, δεύτερης, πέμπτης και έκτης των καθ' ων και κατ' αντιμωλίαν
των λοιπών διαδίκων την αίτηση και την αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση
(αντιπροσωπευόμενης της απολιπόμενης τρίτης καθ' ης
από την παριστάμενη αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα).
Απορρίπτει την αίτηση ως
προς τους δεύτερη, τρίτη, τέταρτο, πέμπτη και έκτη των καθ' ων.
Δέχεται την αίτηση ως προς
τους πρώτη και έβδομη των καθ' ων.
Διατάσσει την αναστολή της
διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος της αιτούσας που
έχει εκκινήσει δυνάμει του α' εκτελεστού απογράφου της με αριθμό Διαταγής
Πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την παρά πόδας από
επιταγή προς εκτέλεση, η οποία επιδόθηκε στην αιτούσα την
.. καθώς και ο
δυνάμει αυτής διενεργούμενος πλειστηριασμός, που έχει οριστεί για τις
. μέχρι
τη συζήτηση της από 29-10-2019 με ΓΑΚ ... και
. έφεσης της αιτούσας κατά της
με αριθμό
. απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία προσδιορίστηκε για να
συζητηθεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά της δικάσιμο της
20ης-01-2023 και υπό τον όρο να συζητηθεί αυτή κατά την ορισθείσα δικάσιμο.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και
δημοσιεύτηκε στο Χαλάνδρι σε έκτακτη και δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση
στις 17 Νοεμβρίου 2021 απουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους
δικηγόρων.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μιχαλίτσα Γίδαρη
Φανή Λεμπέση