ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΕφΠατρών 234/2019

Αυτοκινητικό ατύχημα - Συνυπαιτιότητα - Αποζημίωση για φάρμακα κ.λπ. - Διαφυγόντα κέρδη - Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης -.

Τροχαίο ατύχημα. Συνυπαιτιότητα του παθόντος οδηγού δικύκλου διότι δεν έφερε προστατευτικό κράνος, το οποίο αν έφερε, μετά βεβαιότητας δεν θα είχε υποστεί τις σωματικές βλάβες που υπέστη. Βάσιμη έφεση για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου. Το δικαστήριο έκρινε ως παραδεκτά και ορισμένα τα κονδύλια αποζημίωσης για φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις και διαφυγόντα κέρδη και επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης χωρίς να λάβει υπόψη τη συνυπαιτιότητα του παθόντος.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αριθμός 234/2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αποτελούμενο από τον Δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, Εφέτη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο Εφετών και τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 4.4.2019 για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:

Των εκκαλούντων : 1) Του ..., κατοίκου Πατρών, 2) Της ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία ΕΥΡΩΠΗ ΑΕΓΑ, με έδρα την Αθήνα, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, τους οποίους εκπροσώπησε, δια έγγραφης δήωσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος Νικόλαος Αναγνωστόπουλος.

Του εφεσίβλητου : ..., κατοίκου Πατρών, τον οποία εκπροσώπησε, δια έγγραφης δήλωσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος Εμμανουήλ Κοντογιάννης.

Ο εφεσίβλητος άσκησε την με αρ. κατ. ./2015 αγωγή του προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών και το Δικαστήριο με την με αριθμό 809/2017 οριστική του απόφαση την έκανε εν μέρει δεκτή.

Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλαν οι εκκαλούντες με την με αρ. κατ. ./2018 έφεση του προς το Δικαστήριο τούτο.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων προκατέθεσαν προτάσεις και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ' αρ. 809/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, που δίκασε κατά την διαδικασία των αυτοκ/κών διαφορών, ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 1), κατατέθηκαν δε τα σχετικά παράβολα των εφέσεων, γι' αυτό και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της.

Ο ενάγων εξέθεσε με την υπό κρίση αγωγή του ότι ο πρώτος εναγόμενος, οδηγώντας το ασφαλισμένο για τις ζημίες που προξενούνται σε τρίτους στην εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, του προκάλεσε από υπαιτιότητα του σωματικές βλάβες καθ ο χρόνο αυτός οδηγούσε το ιδιοκτησίας του δίκυκλο, κατά τη σύγκρουση των οχημάτων, που έγινε κάτω από τις συνθήκες που αναφέρονται στην αγωγή. Ζήτησε δε, να αναγνωριστεί ότι υποχρεούνται οι εναγόμενοι να του καταβάλουν, έκαστος εις ολόκληρον, το ποσό των 56.387,21 ευρώ, ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Οι εναγόμενοι με προφορική δήλωση των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ισχυρίστηκαν ότι συνυπαίτιος για το επίδικο ατύχημα και για την έκταση του τραυματισμού του ήταν ο εναγόμενος οδηγός του δικύκλου, όπως εξειδίκευσαν αναλυτικότερα στις προτάσεις τους. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την 809/2017 απόφαση του έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την υπό κρίση έφεση τους οι εκκαλούντες για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και δη, επειδή έκρινε ως παραδεκτά και ορισμένα τα κονδύλια αποζημίωσης για φάρμακα, ιατρικές επισκέψεις και διαφυγόντα κέρδη και επειδή επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης χωρίς να λάβει υπόψη συνυπαιτιότητα του παθόντος, απορρίπτοντας τη σχετική ένσταση που προέβαλαν. Ζητούν δε, την εξαφάνιση της απόφασης προκειμένου να απορριφθεί άλλως να περιοριστεί στο προσήκον μέτρο η αγωγή και να διαταχθεί η επαναφορά των πραγμάτων στην προ της εκτελέσεως της εκκαλουμένης κατάστασης.

Όσον αφορά το αίτημα για επαναφορά των πραγμάτων στην προ της εκτελέσεως κατάσταση αυτό πρέπει να απορριφθεί ως αόριστο, γιατί δεν επικαλούνται οι εκκαλούντες με ποιο τρόπο εκτελέστηκε η εκκαλουμένη ούτε τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προκύπτει αυτό.

Όσον αφορά το λόγο έφεσης για το ορισμένο των ως άνω κονδυλίων, από την επισκόπηση του δικογράφου της αγωγής προκύπτει ότι ο ενάγων ζήτησε να του καταβληθεί ως αποζημίωση το χρηματικό ποσό των 100,80 ευρώ για αγορά φαρμάκων, όλως αορίστως, χωρίς να εξειδικεύει κατ' είδος και ποσότητα ποια φάρμακα αγόρασε και το χρηματικό ποσό των 192,40 ευρώ για αμοιβές σε ιατρούς και για ιατρικές εξετάσεις, που αναφέρει ειδικά τόσο ως προς τον κάθε ιατρό που τον εξέτασε, όσο και ως προς το είδος των ιατρικών εξετάσεων που υποβλήθηκε. Περαιτέρω, σχετικά με το κονδύλιο των διαφυγόντων κερδών ο ενάγων ζήτησε να του επιδικαστεί ως αποζημίωση το χρηματικό ποσό των 1.800 ευρώ για απώλεια εισοδήματος από την μη εκμετάλλευση της επιχείρησης εκμετάλλευσης «λούνα παρκ» κατά το χρονικό διάστημα από 7.9.2014 έως 14.9.2014, κατά το οποίο ήταν ανίκανος προς εργασία. Με τα ως άνω εκτιθέμενα στοιχεία το εν λόγω αίτημα ήταν αόριστο, αφού δεν εξειδικεύονταν από ποιες παρεχόμενες υπηρεσίες ή πωλούμενα προϊόντα στο χώρο του λούνα παρκ θα αποκόμιζε έσοδα ο ενάγων και τι ποσό από καθένα/καθεμία. Επομένως το κονδύλιο των 100,80 ευρώ που αφορά αγορά φαρμάκων και το ποσό των 1.800 ευρώ που αφορά απώλεια εισοδήματος από την αδυναμία εκμετάλλευσης της επιχείρησης του, έπρεπε να απορριφθούν ως αόριστα για τους πιο πάνω λόγους και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που τους έκρινε ορισμένους έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου.

Περαιτέρω, από τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, από την επισκόπηση των φωτογραφιών και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν νομότυπα με επίκληση οι διάδικοι, συμπεριλαμβανομένων και των εγγράφων εξετάσεων μαρτύρων στα πλαίσια της ποινικής διαδικασίας είτε για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, πλην της από 29.3.2019 υπεύθυνης δήλωσης του πρώτου εκκαλούντος που προσκομίζει ο εφεσίβλητος, η οποία συντάχθηκε αποκλειστικά επ' αφορμή αυτής της δίκης και για να χρησιμοποιηθεί σ' αυτήν, γι' αυτό και δεν θα ληφθεί υπόψη, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Στις 24.8.2014 και περί ώρα 17.55 ο 1ος εναγόμενος οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας ΑΖΑ . ΙΧΦ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην 2η εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία κινούνταν επί της οδού Νηρηίδων στην Πάτρα με κατεύθυνση προς την οδό Γλαύκου. Κατά τον ίδιο χρόνο ο ενάγων οδηγούσε το υπ' αρ. κυκλοφορίας ΙΜΝ . δίκυκλη μοτοσικλέτα του επί της διπλής κατεύθυνσης οδού Κορωνού με κατεύθυνση προς την οδό Τρίγωνος. Παρά το γεγονός όμως ότι στο σημείο της διασταυρώσεως μεταξύ των οδών Νηρηίδων και Κορωνού υπάρχει επί της οδού Νηρηίδων ρυθμιστική της κυκλοφορίας πινακίδα, η οποία επιβάλλει την υποχρεωτική διακοπή πορείας (Ρ-2 STOP), ο 1ος εναγόμενος φθάνοντας στο συγκεκριμένο σημείο, από έλλειψη της προσοχής δεν αντιλήφθηκε την εν λόγω πινακίδα και δεν διέκοψε την πορεία του, όπως ήταν υποχρεωμένος αλλά συνέχισε αυτήν, για να περάσει απέναντι. Έτσι όμως παρεμβλήθηκε αιφνιδίως στην πορεία του οδηγού της μοτοσικλέτας, ο οποίος επέπεσε με το εμπρόσθιο τμήμα του δικύκλου επί της δεξιάς πλευράς του αυτοκινήτου, η μοτοσικλέτα ανετράπη υποστάς ο αναβάτης σωματικές βλάβες. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το επίδικο ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του 1ου εναγόμενου και δη σε αμέλεια του, συνιστάμενη στο ότι δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του και έτσι δεν αντιλήφθηκε την ρυθμιστική πινακίδα Ρ-2 STOP, που υπήρχε επί της οδού Νηρηίδων και δεν διέκοψε την πορεία του οχήματος του προ αυτής, προκειμένου να ελέγξει την κίνηση των οχημάτων επί της οδού Κορωνού, την οποία επρόκειτο να διασχίσει, γι’ αυτό και δεν αντιλήφθηκε τη διερχόμενη δίκυκλη μοτοσικλέτα, που οδηγούσε ο ενάγων, την οποία, αν σταματούσε το όχημα του και έλεγχε, θα την έβλεπε, αφού ήταν ημέρα και τίποτα δεν του περιόριζε την ορατότητα του. Ο ισχυρισμός των εναγομένων ότι συνυπαίτιος για το ατύχημα είναι και ο ενάγων οδηγός του δίκυκλου διότι, οδηγώντας με υπερβολική ταχύτητα, επέπεσε με σφοδρότητα στο όχημα των εναγομένων, χωρίς να προβεί σε αποφευκτικό ελιγμό ή να ακινητοποιήσει το όχημα του, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος. Και τούτο, γιατί το όχημα των εναγομένων παρεμβλήθηκε αιφνιδιαστικά στην πορεία του δικύκλου του ενάγοντος, στο μέσον του ρεύματος αυτής, στο σημείο της διασταύρωσης και σε κοντινή απόσταση απ' αυτό, περί των δύο μέτρων, μη μπορώντας ο οδηγός του να πράξει ουδέν (τροχοπέδηση, ακινητοποίηση ή αποφευκτικό ελιγμό) προς αποφυγή της σύγκρουσης, παρά το ότι εκινείτο με κανονική για τις συνθήκες του δρόμου ταχύτητα περί των 50 χλμ/ώρα με σύνεση, έχοντας πλήρως τον έλεγχο του και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο ενάγων μετά το ατύχημα μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών, όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις με πολλαπλά θλαστικά τραύματα κεφαλής και προσώπου με συμπτώματα εγκεφαλικής διάσεισης, αναφερόμενη γοναλγία με πολλαπλές εκδορές επιφάνειας άμφω. Χορηγήθηκε σ' αυτόν αναρρωτική άδεια 15 ημερών. Βλάβη στα δόντια ή στην σπονδυλική στήλη στην περιοχή της οσφυϊκής μοίρας (ΟΜ) ή της θωρακικής μοίρας (ΘΜ) δεν προέκυψε. Οι αναφερόμενες αλλοιώσεις (αφυδάτωση των μεσοσπονδυλίων δίσκων Θ12/01 και 04/05 με στένωση μεταξύ των διαστημάτων, προβολή 0,4 εκ του μέτρου του δίσκου στην περιοχή 04/05 και όζο του schmorl στην κάτω τελική πλάκα του 011 σπονδύλου), που διαπιστώθηκαν στις 17.9.2014 κατόπιν εξέτασης μαγνητικής τομογραφία στο κέντρο διάγνωσης «Φροντίδα Υγείας», δεν αποδείχθηκαν ότι οφείλονται στο επίδικο ατύχημα, όπως επίσης δεν οφείλεται σ' αυτό και το κάταγμα των πρόσθιων δοντιών και της πρόσθιας θήκης στη περιοχή του 2f, που διαπιστώθηκε στις 13.1.2015 από τον οδοντίατρο .. Αν πράγματι οι ανωτέρω σωματικές βλάβες είχαν επέλθει συνεπεία του τροχαίου, αυτές θα είχαν διαπιστωθεί και κατά την εξέταση του ενάγοντος από τους ιατρούς του ως άνω Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, όπου διακομίστηκε ο ενάγων αμέσως μετά το ατύχημα, οι οποίοι ουδέν από τα ανωτέρω διαπίστωσαν. ’λλωστε αν πράγματι ο ενάγων είχε υποστεί τις ανωτέρω βλάβες θα ανέφερε στους ιατρούς του ως άνω νοσοκομείου έντονο πόνο στις περιοχές αυτές (σπονδυλική στήλη, μέση, αυχένα, δόντια), που συνήθως, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, υπάρχει, που όμως δεν ανέφερε, ούτε το αντίθετο προκύπτει από κάποιο ιατρικό έγγραφο του νοσοκομείου. Από τα υπ' αρ. ./21.10.2014 και ./10.10.2014 πιστοποιητικά του εν λόγω νοσοκομείου, που προσκομίζει και επικαλείται ο ενάγων προκύπτει ότι αυτός εξετάστηκε στις 10.10.2014 και 21.10.2014 και ευρέθη πάσχων από δισκοκήλη 04/05 και οξεία οσφυαλγία. Πουθενά δεν αναφέρεται ότι αυτές είναι συνεπεία του τροχαίου, όπως αναφέρεται για άλλες βλάβες που υπέστη στα άλλα δύο πιστοποιητικά που προσκόμισε (.../26.8.2014). Επομένως δεν ήταν αναγκαία η δαπάνη 47,40 ευρώ για μαγνητική τομογραφία σπονδυλικής στήλης στο διαγνωστικό κέντρο «Φροντίδα Υγείας», ούτε η δαπάνη των 10 ευρώ που κατέβαλε στον χειρουργό ιατρό ορθοπεδικό τραυματιολόγο … για την ιατρική εξέταση της οσφυαλγίας και της μαγνητικής ΟΜΣΣ, ούτε η δαπάνη 700 ευρώ για την αποκατάσταση των δοντιών του. Από τα πολλαπλά θλαστικά τραύματα της κεφαλής και του προσώπου, που υπέστη ο ενάγων εξαιτίας του τροχαίου, παρέμειναν μετατραυματικές ουλές (μήκους 5 εκ. πλάτους 2 εκ. στην περιοχή της δεξιάς μετωπιαίας χώρας, μήκους 3 εκ. πλάτους 2 εκ. στη περιοχή της δεξιάς ζυγωματικής χώρας, μήκους 1 εκ. πλάτους 2 εκ. στην περιοχή του δεξιού άνω βλεφάρου, μήκους 1 εκ. πλάτους 2 εκ. στην περιοχή του ριζορινίου), για την αποκατάσταση των οποίων θα πρέπει να υποβληθεί σε πλαστική χειρουργική και σε θεραπεία με laser, για τις οποίες θα απαιτηθεί νοσηλεία μιας ημέρας σε κλινική ή νοσοκομείο με μέθη και τοπική αναισθησία. Το κόστος αυτής της επέμβασης και της θεραπείας εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 2.500 ευρώ, ήτοι 1.000 ευρώ αμοιβή ιατρού πλαστικού χειρουργού, 400 ευρώ αμοιβή αναισθησιολόγου, 300 ευρώ αμοιβή ιατρού βοηθού χειρουργείου, αμοιβή κλινικής 500 ευρώ και κόστος θεραπείας laser μετεγχειρητικής παρακολούθησης και αγωγής 300 ευρώ. Το ποσό όμως της αποζημίωσης που δικαιούται για τη δαπάνη αυτή πρέπει να μειωθεί κατά ποσοστό 50% και να του επιδικαστεί τελικά το ποσό των 1.250 ευρώ, γιατί συνυπαίτιος στην επέλευση των ως άνω πολλαπλών θλαστικών τραυμάτων είναι και ο ίδιος, επειδή, κατά την οδήγηση του δικύκλου του, δεν έφερε προστατευτικό κράνος, το οποίο αν έφερε, μετά βεβαιότητας δεν θα είχε υποστεί τις ως άνω σωματικές βλάβες ή στην έκταση που τις υπέστη. Ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι δεν όφειλε να φέρει προστατευτικό κράνος γιατί οδηγούσε κλειστού τύπου δίκυκλο, το οποίο πληροί τις προδιαγραφές που ορίζονται στην ΥΑ 16703/716/19.4.2001 (δηλαδή σύμφωνα με το αρθρ. 4 παρ. 2 - α) να φέρουν ζώνες ασφαλείας, που πληρούν τις διατάξεις της ΚΥΑ 22529/1883/98, όπως ισχύει, β) προστατευτικό κουβούκλιο καθώς και άλλους μηχανισμούς προστασίας του οδηγού και του επιβάτη και γ) βεβαίωση από την αρμόδια υπηρεσία άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους που εφαρμόζει τον Κανονισμό Α22 ότι στο κράτος αυτό δεν είναι υποχρεωτική η χρήση προστατευτικού κράνους για το συγκεκριμένο τύπο δικύκλου και ότι τα συστήματα ασφαλείας αυτού παρέχουν προστασία στους χρήστες του ισοδύναμη τουλάχιστον με αυτή που παρέχει η χρήση προστατευτικού κράνους), πρέπει να απορριφθεί κατ' ουσίαν, γιατί δεν αποδείχθηκε ότι το συγκεκριμένο δίκυκλο πληρούσε αυτές τις ως άνω προδιαγραφές, ούτε άλλωστε αναγραφόταν σχετική παρατήρηση στην άδεια κυκλοφορίας του περί μη υποχρέωσης του αναβάτη να φέρει προστατευτικό κράνος, όπως θα έπρεπε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 της ως άνω ΥΑ, αν πληρούσε τις προδιαγραφές του νόμου. ’λλωστε, εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι το εν λόγω δίκυκλο δεν προσέφερε προστασία στον οδηγό του ισοδύναμη τουλάχιστον με αυτή που παρέχει η χρήση προστατευτικού κράνους, αφού αν το φορούσε τότε δεν θα είχε υποστεί τις ως άνω σωματικές βλάβες. Περαιτέρω, ο ενάγων για την ιατρική εξέταση του γονάτου του επισκέφθηκε το ιατρό … της Γενικής Κλινικής ., όπου διαπιστώθηκε ευαισθησία και οίδημα χωρίς κάταγμα και συνεστήθη χρήση κηδεμόνα ποδοκνημικής τύπου Mc David. Στον ιατρό αυτόν κατέβαλε ως αμοιβή το ποσό των 50 ευρώ και για την ψηφιακή εξέταση της ποδοκνημικής κατέβαλε το χρηματικό ποσό των 35 ευρώ. Στον ιατρό πλαστικό χειρουργό ..., που τον εξέτασε και διαπίστωσε τις ως άνω βλάβες και του επέδειξε τη μέθοδο αποκατάστασης αυτών, κατέβαλε το ποσό των 50 ευρώ. Συνολικά σε ιατρούς και εξετάσεις κατέβαλε το ποσό των 135 ευρώ.

Περαιτέρω συνεπεία του τραυματισμού του και των σωματικών βλαβών που υπέστη ο ενάγων δεν ήταν ανίκανος να αυτοεξυπηρετηθεί. Αντίθετα μπορούσε να μετακινείται μόνος του, να ικανοποιεί αυτοδύναμα της βασικές του βιολογικές ανάγκες και υγιεινή, τη σίτιση του και τη λήψη της ενδεδειγμένης ιατροφαρμακευτικής αγωγής του χωρίς βοήθεια άλλου ατόμου. ’λλωστε από κανένα ιατρικό πιστοποιητικό δεν προέκυψε το αντίθετο. Επομένως δεν ήταν αναγκαία η πρόσληψη οικιακής βοηθού - νοσοκόμου και ολόκληρο το σχετικό κονδύλιο των 1.800 ευρώ έπρεπε να απορριφθεί ως αβάσιμο κατ' ουσίαν. Περαιτέρω το δίκυκλο του ενάγοντος υπέστη φθορές και βλάβες για την αποκατάσταση των οποίων απαιτείται να δαπανήσει το χρηματικό ποσό των 615 ευρώ. Ως προς το ύψος της δαπάνης οι εκκαλούντες δεν παραπονούνται με ειδικό λόγο έφεσης. Το δίκυκλο ήταν μάρκας BMW C1 125 έτους πρώτης κυκλοφορίας το 2003 και πριν τη σύγκρουση είχε αγοραστική αξία 1.500 ευρώ. Επομένως η δαπάνη επισκευής του δεν θα ξεπεράσει την αγοραστική του αξία ακόμη και αν ληφθεί υπόψη η μείωση της αξίας του συνεπεία του ατυχήματος ανερχόμενη σε 20% αυτής. Συνεπώς δεν δύναται να θεωρηθεί το δίκυκλο ως ολικά κατεστραμμένο από οικονομικής άποψης, γι' αυτό και θα πρέπει να επιδικαστεί στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό των 615 ευρώ, που θα απαιτηθεί για την επισκευή της. Επιπλέον ο ενάγων εξαιτίας του σωματικού και ψυχικού πόνου που δοκίμασε και της ταλαιπωρίας στην οποία υποβλήθηκε λόγω του ως άνω τραυματισμού του υπέστη ηθική βλάβη και δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης. Ενόψει των συνθηκών που έγινε η σύγκρουση από αποκλειστική υπαιτιότητα του 1ου εναγόμενου οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου, της έκτασης του τραυματισμού του ενάγοντος όπως αναλύθηκε ανωτέρω, της υποβολής του στις ανωτέρω επεμβάσεις - θεραπείες και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών, με εξαίρεση αυτή της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας, της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική, η χρηματική του ικανοποίηση αποτιμάται στο εύλογο ποσό των 7.000 ευρώ. Σημειώνεται ότι οι εκκαλούντες παραπονούνται μόνο για το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, επειδή δεν έγινε δεκτός ο ισχυρισμός τους περί συνυπαιτιότητας του ενάγοντος μόνον στην επέλευση του ατυχήματος και όχι και στην επέλευση των σωματικών βλαβών ούτε ως προς το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης γενικώς, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω έπρεπε η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, απορριπτόμενου του σχετικού αιτήματος για διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης που υπέβαλαν οι εκκαλούντες, αφού από τα προσκομιζόμενα ιατρικά έγγραφα, ιδιωτικά και δημόσια, που προσκομίστηκαν στη δίκη, το Δικαστήριο διαμόρφωσε πλήρη δικανική πεποίθηση για όλα τα ουσιώδη ζητήματα της υπόθεσης και για τα ιατρικό και δεν υπάρχουν άλλα που να απαιτούν ειδικές γνώσεις της ιατρικής επιστήμης και, στη συνέχεια, να αναγνωριστεί ότι υποχρεούνται οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, να καταβάλουν στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των (1.250 + 135 + 615 + 7.000) 9.000 ευρώ, ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση. Τα πρωτοβάθμιο δικαστήριο που αναγνώρισε αντίστοιχη υποχρέωση των εκκαλούντων στο χρηματικό ποσό των 14.407,40 ευρώ έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων. Πρέπει, επομένως, να γίνει εν μέρει δεκτή η έφεση ως βάσιμη κατ' ουσία, να διαταχθεί η επιστροφή των παραβόλων της έφεσης στον καταθέσαντα, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη για την ενότητα της εκτέλεσης και στη συνέχεια να διακρατηθεί η υπόθεση και να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή και να αναγνωριστεί η ως άνω υποχρέωση των εκκαλούντων - εναγομένων έναντι του εφεσίβλητου - ενάγοντος και τέλος μέρος της δικαστικής δαπάνης του εφεσίβλητου - ενάγοντος και των δύο βαθμών να επιβληθεί σε βάρος των εκκαλούντων - εναγομένων λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας τους.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει την έφεση αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται αυτήν.

Διατάσσει την επιστροφή των παραβόλων της έφεσης στον καταθέσαντα.

Εξαφανίζει την υπ' αρ. 809/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών.

Διακρατεί την υπόθεση και δικάζοντας επί της αγωγή δέχεται εν μέρει αυτήν.

Αναγνωρίζει ότι υποχρεούνται οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, να καταβάλουν στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των (1.250 + 135 + 615 + 7.000) 9.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση

Επιβάλλει μέρος της δικαστικής δαπάνης του εφεσίβλητου - ενάγοντος και των δύο βαθμών σε βάρος των εκκαλούντων - εναγομένων, που καθορίζει σε 500 ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε δημοσιεύθηκε στην Πάτρα στο ακροατήριο του, σε έκτακτη συνεδρίαση, στις 9-5-2019 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ