ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜονΕφΠατρών 27/2020

Προφορική σύναψη συμβάσεων πωλήσεως με Δήμο -.

Μη εξόφληση από Δήμο τιμολογίων που εκδόθηκαν στο πλαίσιο συμβάσεων πωλήσεως οικοδομικών και υδραυλικών υλικών που καταρτίστηκαν προφορικά με Δήμο. Συγχώνευση Δήμων. Η απαλλακτική κρίση ποινικού δικαστηρίου δεν συνιστά δεδικασμένο για την πολιτική δίκη, ούτε συνεπάγεται αποδεικτική δέσμευση του δικαστηρίου αυτού που οδηγεί υποχρεωτικά σε αποδεικτικό αποτέλεσμα σύμφωνο με την αθωωτική κρίση.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών).

Αριθμός 27/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Γαϊτάνη, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο Εφετών, και από τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 20 Σεπτεμβρίου 2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

Της εκκαλούσας Ομόρρυθμης Εταιρείας με την επωνυμία <... και Σία ΟΕ >, που εδρεύει στην Κ. του Δήμου Καλαβρύτων και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Ανδρέα Οικονόμου.

Του εφεσίβλητου : Δήμου Καλαβρύτων, που εδρεύει στα Καλάβρυτα και εκπροσωπείται νόμιμα, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Πεντζιά.

Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 11-2-2015 αγωγή (αριθ. Κατ. ./2015), που άσκησε κατά του εναγομένου και ήδη εφεσίβλητου ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτή.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Καλαβρύτων εξέδωσε την 74/2017 οριστική απόφαση, με την οποία απέρριψε την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η εκκαλούσα με την από 18-10-2007 έφεση (αριθ. Εκθ. Κατ. ./18-10-2017 και ./1-11-2017 ενώπιον του πρωτοβαθμίου και του παρόντος δικαστηρίου αντίστοιχα), ζητώντας να γίνει δεκτή για τους λόγους που αναφέρονται σ' αυτή.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν προτάσεις και ζήτησαν όσα αναφέρονται σ' αυτές.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση κατά της 74/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, που εκδόθηκε με την τακτική διαδικασία κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων, ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα αφού δεν αποδεικνύεται επίδοση της εκκαλουμένης. Πρέπει επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της, δεδομένου ότι καταβλήθηκε και το νόμιμο παράβολο.

Με την από 11-2-2015 αγωγή, που άσκησε η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα κατά του εναγομένου και ήδη εφεσίβλητου ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, εκθέτει ότι με διαδοχικές συμβάσεις πώλησης που συνήφθησαν προφορικά μεταξύ αυτής και του Δήμου Κλειτορίας, καθολικός διάδοχος του οποίου είναι ο εναγόμενος Δήμος, πώλησε και παρέδωσε σ' αυτόν τα αναφερόμενα κατ’ είδος και τιμή μονάδος εμπορεύματα (οικοδομικά υλικά και υδραυλικά είδη), για τα οποία εξέδωσε τα επισυναπτόμενα στην αγωγή τιμολόγια, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει για την κάλυψη τακτικών και έκτακτων αναγκών του. Ότι ο Δήμος Κλειτορίας δεν κατέβαλε την αξία των τιμολογίων και ζητεί επειδή οι επίδικες συμβάσεις είναι άκυρες δεδομένου ότι δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη από τον ΕΚΠΟΤΑ διαδικασία και ο έγγραφος συστατικός τύπος, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος Καλαβρύτων, ως διάδοχος του Δήμου Κλειτορίας, να του καταβάλει το ποσό των 28.619,72 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγή, το οποίο αντιστοιχεί στην αξία των τιμολογίων και κατά το οποίο έγινε πλουσιώτερος ο Δήμος Κλειτορίας επειδή το ίδιο ποσό θα κατέβαλε για τα ίδια εμπορεύματα σε άλλον προμηθευτή με βάση έγκυρες συμβάσεις πώλησης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την 74/2017 οριστική απόφαση, με την οποία απέρριψε την αγωγή ως αβάσιμη κατ' ουσίαν. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται με την έφεση η εκκαλούσα, για τους λόγους που αναφέρονται σ ‘αυτή και ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή η αγωγή.

Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, τη χωρίς όρκο εξέταση του νομίμου εκπροσώπου (Δημάρχου) του εναγομένου, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά, την ./17-9-2018 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Συμ/φου Καλαβρύτων …, που λήφθηκε μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εναγομένου, και τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, αποδείχτηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Η ενάγουσα διατηρεί στην Κλειτορία επιχείρηση εμπορίας οικοδομικών υλικών και υδραυλικών ειδών. Ο Δήμος Κλειτορίας, ο οποίος από 1-1-2011 συγχωνεύτηκε με τον εναγόμενο Δήμο Καλαβρύτων που υπεισήλθε αυτοδικαίως στα δικαιώματα και υποχρεώσεις του Δήμου Κλειτορίας (άρθρα 1 παρ. 2, 6. Α4 και 283 παρ. 2 Ν. 3852/2010), προμηθευόταν από την επιχείρηση της ενάγουσας οικοδομικά υλικά και υδραυλικά είδη για την κάλυψη τακτικών και εκτάκτων αναγκών του. Η προμήθεια γινόταν με προφορικές συμβάσεις μεταξύ του Δημάρχου Κλειτορίας ή του αρμόδιου Αντιδημάρχου και των εκπροσώπων της εναγομένης. Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι οι αρμόδιοι υπάλληλοι του Δήμου Κλειτορίας προσήρχοντο στο κατάστημα της κατέχοντας ιδιόγραφο σημείωμα του Δημάρχου ή του αρμοδίου Αντιδημάρχου με τα ζητούμενα είδη , που επεδείκνυαν στους εκπροσώπους της, οι οποίοι και παρέδιδαν τα εμπορεύματα επιστρέφοντας όμως το σημείωμα ενώ ταυτόχρονα η ενάγουσα κρατούσε σχετικές σημειώσεις με το παραδοθέν είδος ή υλικό και την αξία του σε πρόχειρο τετράδιο που τηρούσε. Στις 31-12-2010 η ενάγουσα υπέβαλε την ./2010 αίτηση της προς τον πρώην Δήμο Κλειτορίας, με την οποία κατέθεσε και ζήτησε την πληρωμή των επιδίκων τιμολογίων - δελτίων αποστολής που φέρεται να αφορούν σε πωλήσεις οικοδομικών υλικών και υδραυλικών ειδών στο Δήμο Κλειτορίας. Τα τιμολόγια αυτά είναι τα ./24-12-2010 ποσού 1.426,63 ευρώ, ./24-12-2010 ποσού 387,18 ευρώ, ./24-12-2010 ποσού 1086,91 ευρώ, ./24-12-2010 ποσού 2.338,81 ευρώ, ./24-12-2010 ποσού 816,39 ευρώ, ./27-12-2010 ποσού 992,75 ευρώ, ./28-12-2010 ποσού 428,63 ευρώ, ./28-12-2010 ποσού 3.964,54 ευρώ, ./28-12-2010 ποσού 4.644,38 ευρώ, ./29-12-2010 ποσού 1.854,50 ευρώ, ./29-12-2010 ποσού 2.754,60 ευρώ, ./29-012-2010 ποσού 2.565,66 ευρώ, ./29-12-2010 ποσού 1.136,47 ευρώ, ./29-12-2010 ποσού 2.689,59 ευρώ και ./30-12-2010 ποσού 1.532,68 ευρώ, συνολικής αξίας με το ΦΠΑ 28.619,73 ευρώ. Η ενάγουσα προμήθευσε τον Δήμο Κλειτορίας με οικοδομικά υλικά και υδραυλικά είδη τα έτη 2008 έως 2010. Όμως δεν αποδείχτηκε ούτε ποια συγκεκριμένα υλικά και είδη προμήθευσε, ούτε ο συγκεκριμένος χρόνος κάθε προμήθειας ούτε η ποσότητα ούτε η αξία κάθε προμήθειας στο συγκεκριμένο χρόνο που έγινε ούτε ο χρόνος πίστωσης του τιμήματος. Τα ανωτέρω στοιχεία είναι κρίσιμα ιδίως όσον αφορά στην παραγραφή της επίδικης αξίωσης, η οποία λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως (ΑΠ 284/2011) και τις συνακόλουθες ενστάσεις διακοπής αυτής. Σημειώνεται ότι η ενάγουσα ενώ στην αγωγή προσδιορίζει τις προμήθειες ως προς το χρόνο, το είδος και την αξία με βάση τα παραπάνω εκδοθέντα τιμολόγια -δελτία αποστολής, με προφορική δήλωση που καταχωρήθηκε στα πρακτικά του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου αλλά και με τις προτάσεις της μετέβαλε το χρόνο ισχυριζόμενη ότι οι επίδικες προμήθειες έγιναν εντός του χρονικού διαστήματος των ετών 2008-2010, χωρίς να προσδιορίζει περαιτέρω ειδικότερα κάθε προμήθεια, και ότι απλώς τα τιμολόγια εκδόθηκαν μεταγενέστερα κατόπιν συμφωνίας με το Δήμο Κλειτορίας. Εξάλλου η ενάγουσα δεν προσκομίζει το επικαλούμενο από αυτή πρόχειρο τετράδιο που τηρούσε η ίδια και καταχωρούσε τις προμήθειες ενώ ούτε ο μάρτυρας απόδειξης αλλά ούτε και ο εξετασθείς ενώπιον της Συμ/φου Καλαβρύτων μάρτυρας …, δημοτικός σύμβουλος του πρώην Δήμου Κλειτορίας, για την κατάθεση του οποίου συντάχθηκε η προαναφερθείσα ./2018 πράξη, προσδιόρισε ειδικότερα κάθε προμήθεια. Αναγνώριση της οφειλής εκ μέρους του Δήμου Κλειτορίας αλλά και του εναγομένου Δήμου Καλαβρύτων δεν έγινε όπως αβάσιμα υποστηρίζει η ενάγουσα. Για την αναγνώριση αυτή δεν υπάρχει σχετική απόφαση του οικείου δημοτικού συμβουλίου, αρμοδίου για την αναγνώριση αφού η αρμοδιότητα αυτή δεν ανήκει στα λοιπά όργανα των ΟΤΑ. Εξάλλου η πρόταση του Δημάρχου του εναγομένου προς τους νομίμους εκπροσώπους της ενάγουσας μετά την άσκηση της αγωγής και πριν τη συζήτηση της, να επέλθει συμβιβασμός στα πλαίσια του οποίου να καταβάλει ο εναγόμενος το ήμισυ της επίδικης αξίωσης χωρίς τόκους, δεν δεσμεύει τον εναγόμενο αφού αρμόδιο όργανο για το συμβιβασμό που έχει αντικείμενο μέχρι ποσού 60.000 ευρώ είναι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 72 παρ. 1 περ. ιβ' Ν. 3852/2010, όπως το άρθρο 72 είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 6 παρ.5 Ν.4071/2012.ΦΕΚ Α'85 και το άρθρο 54 του Ν. 4447/2016 ΦΕΚ Α 241, η οικονομική επιτροπή. Ενώ εξάλλου η ανωτέρω πρόταση δεν συνιστά έμμεση αναγνώριση της επίδικης αξίωσης και τούτο διότι, ιδίως όπως κατέθεσε εξεταζόμενος ο Δήμαρχος στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αυτός αμφισβητεί την αξίωση, όπως άλλωστε και ο εναγόμενος Δήμος, αλλά πρότεινε το συμβιβασμό προς διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης ενόψει του ότι μετά την έναρξη λειτουργίας του Δήμου Καλαβρύτων (1-1-2011) ως ενιαίου Δήμου μετά τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις των λοιπών Δήμων, εμφανίστηκαν και άλλοι προμηθευτές προσκομίζοντας τιμολόγια και ζητούσαν την καταβολή της αξίας αυτών χωρίς να υπάρχουν στο αρχείο του καταργηθέντος Δήμου Κλειτορίας στοιχεία που να πιστοποιούν την εκτέλεση των συναφών συναλλαγών. Η ίδια δε η ενάγουσα με τις από 8-2-2017 αριθ. Πρωτ. ./8-2-2017) και 14-2-2017 (αριθ. Πρωτ. ./14-2-2017) δηλώσεις - αιτήσεις που υπέβαλε στον εναγόμενο την ίδια ημέρα , ζήτησε να επιλυθεί συμβιβαστικά η επίδικη διαφορά προτείνοντας να περιορίσει την αξίωση κατά το ποσό των 4.000 ευρώ, των τόκων και εξόδων και να της καταβληθεί το υπόλοιπο στο σύνολο του πριν τη δικάσιμο της 29-3-2017. Στην αίτηση αυτή απάντησε ο εναγόμενος με το ./9-2-2017 έγγραφο γνωστοποιώντας στην ενάγουσα ότι αρμόδιο προς τούτο όργανο είναι η οικονομική επιτροπή χωρίς να διαλαμβάνεται σε αυτό παραδοχή περί της βασιμότητας της αξίωσης. Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι με το 13/2014 αμετάκλητο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Καλαβρύτων κρίθηκε ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία κατά των νομίμων εκπροσώπων της ενάγουσας για την πράξη α) της απόπειρας απάτης σε βάρος του Δήμου Καλαβρύτων φερομένης ως τελεσθείσας με την προσκόμιση προς πληρωμή των επιδίκων τιμολογίων και β) της έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων με υλικό αντικείμενο τα επίδικα τιμολόγια, για το λόγο ότι, κατά τα διαλαμβανόμενα στο αιτιολογικό του βουλεύματος, δεν προέκυψε ότι τα επίδικα τιμολόγια ήταν εικονικά μη ανταποκρινόμενα σε πραγματοποιηθείσες συναλλαγές των κατηγορουμένων με το Δήμο Κλειτορίας κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου 2007-2010 και ειδικότερα είτε οι αναφερόμενες σε αυτά ποσότητες υλικών δεν παραδόθηκαν στις αποθήκες και στους χώρους του τότε Δήμου Κλειτορίας και δεν παρελήφθησαν από εντεταλμένο προς τούτο δημοτικό υπάλληλο είτε ότι τα αναφερόμενα σε αυτά έργα δεν εκτελέστηκαν. Αντίθετα, κατά τα διαλαμβανόμενα στο αιτιολογικό, προέκυψε ότι για όλες τις παραγγελίες των απαιτούμενων υλικών για τις οποίες εκδόθηκαν τα επίδικα τιμολόγια είχαν προηγηθεί οι αντίστοιχες εντολές παραγγελίας και προμήθειας από τον αρμόδιο δημοτικό υπάλληλο, αντίγραφο της οποίας παρέμενε κάθε φορά στο αρμόδιο τμήμα του Δήμου μετά την εκτέλεση της παραγγελίας ενώ και από τον διενεργηθέντα από την Δ.Ο.Υ .' Πατρών φορολογικό έλεγχο των εν λόγω παραστατικών ουδόλως διαπιστώθηκε ότι οι επίδικες συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες. Όμως η ανωτέρω απαλλακτική κρίση δεν αποτελεί δεδικασμένο για την παρούσα πολιτική δίκη ούτε συνεπάγεται αποδεικτική δέσμευση του Δικαστηρίου τούτου που οδηγεί υποχρεωτικά σε αποδεικτικό αποτέλεσμα σύμφωνο με την αθωωτική κρίση (ΑΠ 1422/2017). Επισημαίνεται ότι δεν προσκομίζονται ούτε οι σχετικές έγγραφες παραγγελίες ,για τις οποίες ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν, ούτε οι προαναφερθείσες σχετικές σημειώσεις στο τηρούμενο από αυτή τετράδιο της ενάγουσας ούτε και η σχετική έκθεση ελέγχου της .' Δ.Ο.Υ Πατρών.

Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω η αγωγή είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε τα ίδια και απέρριψε την αγωγή, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι αβάσιμα τα αντίθετα υποστηριζόμενα με τους με αριθμούς 1, 2, 3 και 4 λόγους της έφεσης. Με τον πέμπτο και τελευταίο λόγο της έφεσης η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εφαρμόζοντας εσφαλμένα το νόμο την καταδίκασε στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εναγομένου επειδή ο τελευταίος δεν υποβλήθηκε σε δικαστικά έξοδα δεδομένου ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος του είναι νομικός σύμβουλος με πάγια αντιμισθία. Ο λόγος αυτός πέραν του ότι είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος λόγω της αοριστίας του αφού δεν αναφέρεται ποιες είναι οι φερόμενες ως παραβιασθείσες διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου και ποιο είναι το αποδιδόμενο στην προσβαλλόμενη απόφαση νομικό σφάλμα, ως προς την ερμηνεία ή εφαρμογή τους (ΑΠ 246/2019, 652/2018) σε κάθε περίπτωση είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος και τούτο διότι τα δικαστικά έξοδα, στην πληρωμή των οποίων καταδικάζεται ο διάδικος που νικήθηκε, ανήκουν στο διάδικο που νίκησε, επιδικάζονται υπέρ αυτού, ο οποίος είναι ο φορέας της σχετικής αξίωσης, και είναι ανεξάρτητα από την αμοιβή του δικηγόρου του, η οποία ρυθμίζεται βάσει της μεταξύ τους υφιστάμενης σχέσης εντολής Επομένως πρέπει να απορριφθεί η έφεση ως αβάσιμη κατ' ουσίαν και να καταδικαστεί η εκκαλούσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εναγομένου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας μειωμένων στο μισό (άρθρα 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ και 281 παρ. 2 Ν. 3463/2006) όπως ορίζεται στο διατακτικό. Τέλος πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του καταβληθέντος από την εκκαλούσα παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ

ΓΙΑΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ' αντιμωλίαν των διαδίκων.

Δέχεται την έφεση τυπικά.

Απορρίπτει την έφεση κατ' ουσίαν.

Καταδικάζει την εκκαλούσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εναγομένου του παρόντος βαθμού, την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.

Διατάζει την επιστροφή του καταβληθέντος από την εκκαλούσα παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του με την ίδια σύνθεση στις 17 Ιανουαρίου 2020 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους με την παρουσία της γραμματέως Αφροδίτης Γεωργίου.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ