ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
ΑΠ.Συμβ 173/2021
Ανασταλτικό αποτέλεσμα αναίρεσης - Αίτηση
αναστολής της εκτέλεσης - Διαταγή πληρωμής -.
Απόρριψη
αίτησης αναιρεσείοντος για αναστολή της εκτέλεσης
διαταγής πληρωμής. Για τη δυνατότητα αναστολής εκτελέσεως της προσβαλλόμενης
απόφασης πρέπει η εκτέλεση να απειλείται με βάση την απόφαση κατά της οποίας
ασκήθηκε η αίτηση αναίρεσης ή με βάση εκείνη, που επικυρώθηκε από αυτήν και
κατέστη τελεσίδικη και εκτελεστή και όχι με βάση άλλον εκτελεστό τίτλο, όπως
είναι η διαταγή πληρωμής. Στην περίπτωση που έχει ήδη εκδοθεί διαταγή πληρωμής
για την αναγνωρισθείσα απαίτηση και είναι εν ισχύει, τότε η δυνατότητα
αναστολής κρίνεται αποκλειστικά στο πλαίσιο του άρθρου 632 παρ. 3 ΚΠολΔ.
ΑΡΙΘΜΟΣ 173/2021
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ
ΠΑΓΟΥ
(Α2' Τμήμα - ως Συμβούλιο)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους
Δικαστές: Αικατερίνη Κρυσταλλίδου, Προεδρεύουσα
Αρεοπαγίτη (λόγω κωλύματος του Αντιπροέδρου), Γεώργιο Αυγέρη και Παναγιώτα Πασσίση Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ στο Κατάστημά του,
στις 22 Νοεμβρίου 2021, με την παρουσία και του Γραμματέα Αντωνίου Στυλιανουδάκη, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αιτούσας: ανώνυμης
εταιρείας με την επωνυμία
και το διακριτικό τίτλο "...
", που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, ως καθολική
διάδοχος της εταιρίας με την επωνυμία "...
" και τη συντομογραφία
"...
", η οποία εκπροσωπήθηκε από τις πληρεξούσιες δικηγόρους της Αγγελική Παπαθέου και Βασιλική Παπαβαϊτση.
Του καθ' ου η αίτηση:
Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία "ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ", που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. και εκπροσωπείται νόμιμα, το
οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Γκεσούλη.
Σε διαφορά μεταξύ των
παραπάνω διαδίκων εκδόθηκε η 11422/2015 οριστική απόφαση του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια η 818/2016 μη οριστική και 820/2021
οριστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Κατά της τελευταίας
εφετειακής απόφασης, η αιτούσα άσκησε το ένδικο μέσο της αναίρεσης, η οποία
συζητείται κατά τη δικάσιμο της 27ης-3-2023 ενώπιον του Α2 Πολιτικού Τμήματος
του Αρείου Πάγου.
Με την υπό κρίση αίτηση η
αιτούσα (αναιρεσείουσα) ζητεί να ανασταλεί η εκτέλεση
της 820/2021 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, μέχρι την έκδοση
οριστικής απόφασης του Αρείου Πάγου επί της παραπάνω αίτησης αναίρεσης.
Κατά τη συζήτηση της
αίτησης αυτής, που ορίστηκε για την αναφερόμενη αρχικά της παρούσας δικάσιμο,
παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως παραπάνω αναφέρεται. Οι πληρεξούσιες δικηγόροι
της αιτούσας ζήτησαν να γίνει δεκτή η αίτηση να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη
στο καθού και δήλωσαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά. Ο
πληρεξούσιος δικηγόρος του καθ' ου ζήτησε ν' απορριφθεί η αίτηση, να επιβληθεί
η δικαστική, δαπάνη στην αιτούσα και δήλωσε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ
ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 565 παρ. 1 ΚΠολΔ η προθεσμία της αναίρεσης, καθώς και η άσκησή της,
δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, με εξαίρεση ορισμένες
περιπτώσεις, για τις οποίες δεν πρόκειται στην ένδικη υπόθεση. Κατά δε την παρ.
2 εδ. α' του ίδιου άρθρου, αν από την εκτέλεση της
απόφασης πιθανολογείται κίνδυνος βλάβης, της οποίας η αποκατάσταση δεν είναι
εύκολη, μπορεί να διαταχθεί με αίτηση κάποιου από τους διαδίκους η ολική ή εν
μέρει αναστολή της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, με τον όρο παροχής
ανάλογης εγγύησης ή και χωρίς εγγύηση ή να εξαρτηθεί η εκτέλεση της απόφασης
από την παροχή εγγύησης από το διάδικο που έχει νικήσει. Κατά την αληθινή
έννοια της δεύτερης αυτής διάταξης, ενόψει και του σκοπού τον οποίο επιδιώκει,
που είναι η προστασία του αναιρεσείοντος από βλάβη
δυσχερώς αναστρέψιμη λόγω της εκτέλεσης της απόφασης -, η αναστολή επιτρέπεται
όχι μόνο επί αποφάσεων που έχουν καταψηφιστικό
διατακτικό, δυνάμενο να εκτελεστεί κατά τις περί εκτελέσεως διατάξεις του ΚΠολΔ, αλλά και επί αναγνωριστικών αποφάσεων, οι οποίες
παρέχουν στο νικήσαντα διάδικο το δικαίωμα να αποκτήσει και να απολαύσει το
αντικείμενο της διαφοράς μέχρι την έκδοση της απόφασης επί της αναίρεσης και ως
εκ τούτου είναι δυνατόν να επέλθει βλάβη στον αναιρεσείοντα,
η αποκατάσταση της οποίας δεν είναι εύκολη, όπως, ειδικότερα, συμβαίνει επί
αποφάσεων που αναγνωρίζουν χρηματική απαίτηση υπέρ του αναιρεσιβλήτου
και του παρέχουν τη δυνατότητα άμεσης απόλαυσης της αναγνωρισθείσας απαίτησης
με την έκδοση διαταγής πληρωμής [ΑΠ (Συμβ.) 246/2007,
170/2013, 74/2017]. Από τις ανωτέρω διατάξεις, που πραγματεύονται την «αναστολή
εκτελέσεως της προσβαλλόμενης απόφασης», σαφώς προκύπτει ότι για τη δυνατότητα
αυτής πρέπει η εκτέλεση να απειλείται με βάση την απόφαση κατά της οποίας
ασκήθηκε η αίτηση αναίρεσης ή με βάση εκείνη, που επικυρώθηκε από αυτήν και
κατέστη τελεσίδικη και εκτελεστή και όχι με βάση άλλον εκτελεστό τίτλο, όπως
είναι η διαταγή πληρωμής, αφού στην τελευταία περίπτωση η αναγκαστική εκτέλεση
δε θα χωρήσει βάσει της προσβαλλόμενης εφετειακής
απόφασης, αλλά βάσει άλλου εκτελεστού τίτλου, για την αναστολή εκτέλεσης του
οποίου δεν έχει αρμοδιότητα ο ʼρειος Πάγος [ΑΠ (Συμβ.) 46/2006, 195/2006,
1/2018]. Στην περίπτωση δε, που έχει ήδη εκδοθεί
διαταγή πληρωμής για την αναγνωρισθείσα απαίτηση και είναι εν ισχύει (δηλαδή να
έχει επιδοθεί εντός δύο μηνών στον καθ' ου, διότι άλλως παύει να ισχύει κατ'
άρθρο 630A ΚΠολΔ), τότε η δυνατότητα αναστολής
κρίνεται αποκλειστικά στο πλαίσιο του άρθρου 632 παρ. 3 ΚΠολΔ,
εφόσον υπάρχει κατά το άρθρο 633 ΚΠολΔ βάσιμος λόγος
ανακοπής κατά της ενεργούμενης με βάση τη διαταγή πληρωμής εκτέλεσης και
πιθανολογείται έτσι η ευδοκίμηση της ανακοπής. Και τούτο, διότι μετά την έκδοση
διαταγής πληρωμής δεν υφίσταται έννομο συμφέρον για αναστολή των έννομων
συνεπειών της αναγνωριστικής απόφασης του εφετείου που προσβλήθηκε με αίτηση
αναίρεσης, αφού επήλθαν οι έννομες συνέπειες και εκδόθηκε διαταγή πληρωμής, το
κύρος της οποίας και, συνεπώς, της ύπαρξης της (τελεσιδίκως αναγνωρισθείσας)
απαίτησης κρίνεται με βάση το χρόνο έκδοσης της διαταγής πληρωμής (ΑΠ
170/2013).
Εν προκειμένω, η αιτούσα- αναιρεσείουσα ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «
...», ως καθολική διάδοχος της εταιρίας με την επωνυμία «...
» και τη συντομογραφία «
...» εκθέτει στην υπό κρίση αίτησή της ότι με την αναιρεσιβαλλόμενη
820/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης επικυρώθηκε και κατέστη τελεσίδικη η 11422/2015 αναγνωριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία
αναγνωρίσθηκε η υποχρέωσή της να παρακαταθέσει στο Ταμείο Παρακαταθηκών και
Δανείων υπέρ του καθ' ου η αίτηση-αναιρεσίβλητου ΝΠΔΔ
με την επωνυμία «ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ» το ποσό των
ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής του τελευταίου μέχρι
την παρακατάθεση του ποσού. Ότι κατόπιν αιτήσεως του καθ' ου η αίτηση-αναιρεσιβλήτου εκδόθηκε σε βάρος της, με βάση τις ανωτέρω
αποφάσεις, η με αριθμό ./7.10.2021 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία διατάσσεται η ήδη αιτούσα να
παρακαταθέσει στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων υπέρ του καθ' ου η αίτηση
ΝΠΔΔ το άνω ποσό, νομιμοτόκως, και ότι η εν λόγω
διαταγή πληρωμής επιδόθηκε στην ίδια (ήδη αιτούσα) στις 19.10.2021.
Επικαλούμενη δε η αιτούσα κίνδυνο ανεπανόρθωτης βλάβης, ζητεί να διαταχθεί η
αναστολή της εκτέλεσης της προσβληθείσας με αναίρεση 820/2021 απόφασης του
Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, βάσει της οποίας εκδόθηκε η άνω διαταγή
πληρωμής, με την οποία απειλείται εναντίον της αναγκαστική εκτέλεση. Η υπό
κρίση αίτηση με το περιεχόμενο αυτό και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα
σκέψη κρίνεται απορριπτέα διότι η εκτέλεση, εν προκειμένω, δεν απειλείται με
βάση την αναιρεσιβαλλόμενη εφετειακή απόφαση ή την
επικυρωθείσα από αυτήν και καταστάσα τελεσίδικη
11422/2015 αναγνωριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με
την οποία αναγνωρίσθηκε η ως άνω υποχρέωση της αιτούσας, αλλά απειλείται με
βάση τη με αριθ. ./7.10.2021 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που έχει εκδοθεί για την άνω αναγνωρισθείσα
χρηματική απαίτηση και είναι σε ισχύ, καθώς επιδόθηκε στην αιτούσα στις
19.10.2021, οπότε η δυνατότητα αναστολής έχει εκφύγει
της αρμοδιότητας του Αρείου Πάγου και κρίνεται, πλέον, αποκλειστικά βάσει του
άρθρου 632 παρ. 3 ΚΠολΔ. Σε κάθε περίπτωση δε, δεν.
υφίσταται έννομο συμφέρον για αναστολή των έννομων συνεπειών της άνω
προσβληθείσας με αναίρεση εφετειακής απόφασης, αφού επήλθαν ήδη οι έννομες
συνέπειες αυτής και εκδόθηκε η ως άνω διαταγή πληρωμής. Κατ' ακολουθίαν των
ανωτέρω, πρέπει η αίτηση να απορριφθεί και να καταδικαστεί η αιτούσα στη
δικαστική δαπάνη του αντιδίκου της, κατά το νόμιμο αίτημα του τελευταίου (άρθ.
84 παρ. 4 ν. 4194/2013 του Κώδικα Δικηγόρων, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το
άρθρο 14 παρ. 3 ν. 4236/2014), μειωμένη, όμως, κατά το άρθρο 22 παρ. 1 του ν.
3693/1957, ενόψει του ότι η αιτούσα απολαμβάνει των προνομίων του Δημοσίου
(άρθ. 132 παρ. 6.5 ν. 4199/2013, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 5 άρθ. 76 του
ν. 4313/2014), κατά τα οριζόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από
1.11.2021 αίτηση της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «...
» και το διακριτικό τίτλο «...
» για αναστολή εκτέλεσης της 820/2021 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Καταδικάζει την αιτούσα
στη δικαστική δαπάνη του καθ' ου η αίτηση ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», την οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και
δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, στις 22 Νοεμβρίου 2021