ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΤρΔΠρΒόλου 37/2024

Αστική ευθύνη δημοσίου - Νοσοκομειακοί ιατροί - Ευθύνη νοσοκομείου - Χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης -.

Παράνομη πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια των οργάνων ΝΠΔΔ (δημόσιου νοσοκομείου) κατά την ενάσκηση της ανατεθειμένης σε αυτά δημόσιας υπηρεσίας (ιατρικής περίθαλψης ασθενών). Αδικοπρακτική ευθύνη νοσοκομείου για τον θάνατο ασθενούς (αυτοκτονική πτώση υπό καθεστώς διέγερσης), ο οποίος θα είχε αποφευχθεί αν είχε χωρήσει διαφορετικός θεραπευτικός προγραμματισμός και νοσηλεία του εν λόγω ασθενούς κατόπιν κλινικής εκτίμησης και παρακολούθησης του από ιατρούς ειδικότητας αντίστοιχης των χρόνιων παθήσεών του. Επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης στους ενάγοντες. Προσδιορισμός ποσού εύλογης χρηματικής ικανοποίησης.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του Νικολάου Διαλυνά, δικηγόρου Θεσσαλονίκης, Δρ. του Μαξιμιλιανού Πανεπιστημίου του Μονάχου)

Αριθμός απόφασης 37/2024

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΒΟΛΟΥ

ΤΜΗΜΑ Β' - ΤΡΙΜΕΛΈΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 16 Μαρτίου 2023, με δικαστές τις: ... Πρόεδρο Πρωτοδικών Δ.Δ., και ... - (εισηγήτρια), Πρωτόδικες Δ.Δ. και γραμματέα την ..., δικαστική υπάλληλο,

για να δικάσει την αγωγή με χρονολογία κατάθεσης ... (ΑΓ...),

των: 1. ... και 2. ... κατοίκων Καναλίων Μαγνησίας, οι οποίοι παραστάθηκαν με την κατατεθείσα στις ... δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ., ν. 2717/1999, Α' 97), του πληρεξούσιου δικηγόρου Νικολάου Διαλυνά,

κατά του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΒΟΛΟΥ “ΑΧΙΛΛΟΠΟΥΛΕΙΟ”», που εκπροσωπείται από τον Διοικητή του, ο οποίος παραστάθηκε με την κατατεθείσα στις ... δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., της πληρεξούσιας δικηγόρου

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα,

Σκέφθηκε κατά τον νόμο.

1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, κατόπιν μετατροπής του αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό με το νομίμως κατατεθέν την 15.3.2023 υπόμνημα, οι ενάγοντες ζητούν, παραδεκτώς, κατ’ επίκληση των άρθρων 105 - 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα και του άρθρου 932 του Αστικού Κώδικα, να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου νοσοκομείου, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινός εκτελεστοί, να καταβάλει σε έκαστο εξ αυτών, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, το ποσό των 300.000 ευρώ, ως χρηματικοί ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που δοκίμασαν εξαιτίας του θανάτου του υιού τους, ..., ο οποίος επήλθε την 20.2.2017 και οφείλετο, κατά τους ισχυρισμούς τους, σε παράνομες ενέργειες και παραλείψεις των οργάνων του Νοσοκομείου.

2. Επειδή, στο μεν άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (Εισ.Ν.Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α' 164) ορίζεται ότι: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος ...», στο δε άρθρο 106 του ίδιου Εισαγωγικού Νόμου ότι: «Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Από τις διατάξεις αυτές, με τις οποίες θεσπίζεται η ευθύνη προς αποζημίωση του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των λοιπών ν.π.δ.δ. από τις παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους, συνάγεται, καταρχάς, ότι για την εφαρμογή τους απαιτείται, μεταξύ άλλων, να είναι παράνομη η πράξη ή η παράλειψη των οργάνων των ανωτέρω νομικών προσώπων, δηλαδή να παραβιάζεται με αυτήν κανόνας δικαίου, με τον οποίο προστατεύεται ορισμένο ατομικό δικαίωμα ή συμφέρον. Από τις ίδιες διατάξεις συνάγεται, επίσης, ότι ευθύνη προς αποζημίωση γεννάται όχι μόνον από την έκδοση μη νόμιμης εκτελεστής διοικητικής πράξης ή από τη μη νόμιμη παράλειψη έκδοσης μιας τέτοιας πράξης, αλλά και από μη νόμιμες υλικές ενέργειες των οργάνων του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. ή από παραλείψεις οφειλόμενων νόμιμων υλικών ενεργειών αυτών, εφόσον οι υλικές αυτές ενέργειες ή παραλείψεις συνάπτονται με την οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών ή των υπηρεσιών του ν,π.δ.δ. (βλ. ΑΕΔ 5/1995, ΣτΕ 1082, 2050/2023, 675, 1582/2021, 1652, 2694/2020, 2091/2017, 710/2016, 2271/2013 7μ., 424/2012, 3362/2013, 740/2001 κ.ά.). Η ως άνω ευθύνη, άλλωστε, συντρέχει και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις, που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται από την κείμενη εν γένει νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης (βλ. ΣτΕ 1082, 2050/2023, 1196/2022 7μ., 1582/2021, 1652/2020, 596/2017, 2276/2016, 877/2013 7μ., 2271/2013 7μ., 1219/2012, 4133/2011 7μ., 926/2009, 1019/2008 κ.ά.). Προϋπόθεση, εξάλλου, για τη θεμελίωση της ευθύνης, αποτελεί και η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της κατά τα ανωτέρω παράνομης πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενέργειας ή παράλειψης οφειλόμενης υλικής ενέργειας και της ζημίας που επήλθε (βλ. ΣτΕ 2209, 1765, 1082/2023, 15, 908, 1968/2022, 2946/2020, 2112/2019, 76/2018, 2271/2013 7μ. κ.ά.), χωρίς να απαιτείται να αποδειχθεί και υπαιτιότητα των οργάνων του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ. ενόψει της αντικειμενικής ευθύνης αυτών (βλ. ΣτΕ 908/2022, 3292/2017, 473/2016, 2291/3013 7μ., 4133/2011 7μ., 1413/2006 7μ. κ.ά.). Τέτοιος δε αιτιώδης σύνδεσμος συντρέχει όταν, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, η πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια ή παράλειψη αυτής εκ μέρους του οργάνου του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ. είναι επαρκώς ικανή (πρόσφορη) και μπορεί αντικειμενικά, κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων και χωρίς τη μεσολάβηση άλλου περιστατικού, να επιφέρει τη ζημία και την επέφερε στη συγκεκριμένη περίπτωση (βλ. ΣτΕ 2209, 2050/2023, 1638/2022, 228/2021, 2946/2020, 1704/2019, 4410/2015, 877/2013 7μ., 2271/2013 7μ, 1219/2012, 424/2012, 750/2011, 322/2009 7μ., 334/2008 7μ. κ.ά., πρβλ. ΑΠ 425/2006).

3. Επειδή, ο α.ν. 1565/1939 «Περί κώδικας ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος» (Α' 16), ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ, κατ’ άρθρο 47 του Εισ.Ν.Α,Κ. και μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α' 164) και όπως αυτός ισχύει κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ήτοι πριν από την κατάργησή του με το άρθρο 341 του ν. 4512/2018 (Α' 5), ορίζει στο άρθρο 13 ότι: «Ο ιατρός οφείλει να ασκή ευσυνειδήτως το επάγγελμα αυτού και να συμπεριφέρηται τόσον εν τη ενασκήσει του επαγγέλματος, όσον και εκτός αυτής κατά τρόπον αντάξιον της αξιοπρέπειας και εμπιστοσύνης τας οποίας απαιτεί το ιατρικόν επάγγελμα» και στο άρθρο 24 ότι: «Ο ιατρός οφείλει να παρέχη μετά ζήλου, ευσυνειδησίας και αφοσιώσεως την ιατρικήν αυτού συνδρομή, συμφώνως προς τας θεμελιώδεις αρχάς της ιατρικής επιστήμης και της κτηθείσης πείρας, τηρών τας ισχυούσας διατάξεις περί διαφυλάξεως των ασθενών και προστασίας των υγειών». Περαιτέρω, ο ν. 3418/2005 «Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας» (Α' 287), όπως αυτός ισχύει κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ορίζει στο άρθρο 4 παρ. 2 ότι: «Ο ιατρός πρέπει να συνεργάζεται αρμονικά με τους συναδέλφους του και το λοιπό προσωπικό και να προβαίνει σε κάθε ενέργεια, προκειμένου να αποφευχθούν τα ιατρικά λάθη, να εξασφαλισθεί η ασφάλεια των ασθενών ...», στο άρθρο 9 παρ. 1 ότι: «Ο ιατρός δίνει προτεραιότητα στην προστασία της υγείας του ασθενή» και στο άρθρο 28 ότι: «1. Ο ψυχίατρος πρέπει να προσφέρει την καλύτερη δυνατή Θεραπεία σύμφωνα με τις γνώσεις του και να παρέχει τις φροντίδες του μέσα στο πλαίσιο του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών ελευθεριών των ανθρώπων που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές. ... 8. Ο ψυχίατρος δεν χορηγεί καμία θεραπεία χωρίς τη θέληση του ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές, εκτός εάν η άρνηση Θεραπείας Θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ίδιου και εκείνων που τον περιβάλλουν ή συνεπάγεται σοβαρή επιβάρυνση της πορείας της ψυχικής του διαταραχής. Αν καθίσταται επιτακτική η αναγκαστική νοσηλεία του ανθρώπου που πάσχει από ψυχικές διαταραχές, αυτή πρέπει να είναι σύμφωνη με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία».

4. Επειδή, από τις ως άνω διατάξεις, σε συνδυασμό με τις προπαρατεθείσες διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., συνάγεται ότι, για να θεμελιωθεί ευθύνη του Δημοσίου ή των ν.π.δ.δ προς αποζημίωση, πρέπει να υφίσταται παράνομη πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια των οργάνων τους κατά την ενάσκηση της ανατεθειμένης σ’ αυτά δημόσιας υπηρεσίας, όπως της ιατρικής περίθαλψης ασθενών, με την οποία να προσβλήθηκε το συνδεόμενο με την προσωπικότητα αυτών (των ασθενών) αγαθό της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας και της ίδιας της ζωής, που προστατεύονται από τα άρθρα 928, 929, 932 του Α.Κ.. Ειδικά δε, όσον αφορά στους ιατρούς, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να συμμορφώνονται, σε κάθε περίπτωση παροχής ιατρικών υπηρεσιών, προς τις Θεμελιώδεις αρχές της ιατρικής επιστήμης και της πείρας που έχουν αποκτήσει και να επιδεικνύουν επιμέλεια πέρα από εκείνη που απαιτείται, κατ’ άρθρο 330 του Α.Κ., στις συναλλαγές και έτσι ευθύνονται αν ενήργησαν κατά παράβαση των παραπάνω κανόνων, μη επιδεικνύοντας τη δέουσα επιμέλεια, δηλαδή αυτή που αναμένεται από το μέσο εκπρόσωπο του κύκλου τους (πρβλ. ΣτΕ 675/2021, 609/2020, 2115/2019 κ.ά., πρβλ. ΑΠ 1009/2013, 181/2011, 1362/2007), ενώ δεν υπέχουν καμία ευθύνη αν ενήργησαν σύμφωνα με αυτούς, ειδικότερα δε, αν ενήργησαν όπως Θα ενεργούσε κάτω από τις ίδιες συνθήκες και περιστάσεις (ιστορικό ασθενούς, κλινική συμπτωματολογία, υλικό τεχνική υποδομή σε επίπεδο μέσων εργαστηριακής διάγνωσης, φαρμακευτικής και εν γένει θεραπευτικής επέμβασης και αγωγής κ.λπ.) και τα μέσα που θα είχε στη διάθεση του συνετός και επιμελής ιατρός (πρβλ. ΣτΕ 5/2011, 73 5, 1243/2010, 2727/2003, 2463/1998 7μ., πρβλ. ΑΠ 873/2017, 1067/2015, 1693/2013, 1270/1989, 230/1978 κ.ά.). Επομένως, αν ιατρός νοσοκομείου κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του παραβιάζει την υποχρέωσή του να ενεργήσει, σύμφωνα με τις Θεμελιώδεις αρχές και τους κοινώς αναγνωρισμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και της επαγγελματικής πείρας που έχει αποκτήσει, επιδεικνύοντας τη δέουσα επιμέλεια, δηλαδή αυτήν που αναμένεται από τον μέσο εκπρόσωπο του κύκλου του (βλ. ΣτΕ 621, 675, 2447/2021. 1943/2020, 15/2018, 1253, 2839/2017, 1717/2016 κ.ά.), με αποτέλεσμα την εκ μέρους του εσφαλμένη ή εν γένει πλημμελή διάγνωση ή θεραπευτική αγωγή και την ελλιπή ιατρική παρακολούθηση του ασθενούς και, κατ' επέκταση, τη μη ενδεδειγμένη αντιμετώπιση του ιατρικού περιστατικού και τη μη αποτροπή προσβολών ή κινδύνων κατά της σωματικής ακεραιότητας, της υγείας ή της ζωής του τελευταίου, υφίσταται παράνομη πράξη ή παράλειψη κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 105 και 106 Εισ.Ν.Α.Κ. (πρβλ. ΣτΕ 1394/2020, 56/2019, 710/2016, 2224/2014, 572/2013 κ.ά., πρβλ. ενδεικτικά και ΔΕφΑθ 293/2023, 1631/2022). Στην περίπτωση αυτή, το νοσοκομείο ευθύνεται αναλόγως και για καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης, κατά τους όρους των άρθρων 299 και 932 του Α.Κ. (πρβλ. ΣτΕ 621/2021, 1140, 1253/2017, 710, 1717/2016, 572/2013 κ.ά., πρβλ. ενδεικτικά και ΔΕφΑθ 4020/2022, 4259/2020, ΔΕφΘεσ 92/2021).

5. Επειδή, εξάλλου, ο ν. 2071/1992 «Εκσυγχρονισμός και Οργάνωση Συστήματος Υγείας» (Α' 123), όπως ισχύει κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ορίζει στο άρθρο 47 ότι: «Τα δικαιώματα του νοσοκομειακού ασθενούς. 1 Ο ασθενής έχει το δικαίωμα προσεγγίσεως στις υπηρεσίες του νοσοκομείου, τις πλέον κατάλληλες για τη φύση της ασθένειας του. ... 2. Ο ασθενής έχει το δικαίωμα της παροχής φροντίδας σ' αυτόν με τον οφειλόμενο σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπειά του. Αυτή η φροντίδα περιλαμβάνει όχι μόνο την εν γένει άσκηση της ιατρικής και της νοσηλευτικής, αλλά και τις παραϊατρικές υπηρεσίες, την κατάλληλη διαμονή, την κατάλληλη μεταχείριση και την αποτελεσματική διοικητική και τεχνική εξυπηρέτηση. 3. Ο ασθενής έχει το δικαίωμα να συγκατατεθεί ή να αρνηθεί κάθε διαγνωστική ή θεραπευτική πράξη του πρόκειται να διενεργηθεί σε αυτόν. Σε περίπτωση ασθενούς με μερική ή πλήρη διανοητική ανικανότητα, η άσκηση αυτού του δικαιώματος γίνεται από το πρόσωπο που κατά νόμο ενεργεί για λογαριασμό του. ... 4. ...», στην παρ. 1 του άρθρου 91 ότι: «Το Κράτος μεριμνά για την προώθηση και το συντονισμό των λειτουργιών της πρόληψης, της περίθαλψης και της κοινωνικής αποκατάστασης παιδιών, εφήβων και ενηλίκων με προβλήματα ψυχικής υγείας», στο άρθρο 92 ότι: «1. Σε κάθε νομό συνιστάται Τομέας Ψυχικής Υγείας ... Κάθε Τομέας Ψυχικής Υγείας, περιλαμβάνει ψυχιατρικές υπηρεσίες που καλούνται Μονάδες Ψυχικής Υγείας (Μ.Ψ.Υ.). Οι υπηρεσίες αυτές μπορεί να είναι ν.π.δ.δ. ή ν.π.ι.δ. κοινής ωφέλειας. 2. ... 5. Σε κάθε ασθενή παρέχονται υπηρεσίες από Μονάδες Ψυχικής Υγείας (Μ.Ψ.Υ.) του Τομέα στον οποίο κατοικεί. ...», στην παρ. 1 του άρθρου 93 ότι: «Μονάδες Ψυχικής Υγείας είναι τα κέντρα ψυχικής υγείας ... Στις Μ.Ψ.Υ. διενεργείται η πρόληψη και η διάγνωση της ψυχικής διαταραχής, η θεραπεία της και η συνέχιση της Θεραπευτικής αγωγής, η κοινωνική επανένταξη και η επαγγελματική αποκατάσταση προσώπων που πάσχουν από ψυχική διαταραχή. ...» και στο άρθρο 114 ότι: «1. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων μετά γνώμη του ΚΕ.Σ.Υ., συντάσσεται και εκδίδεται κώδικας νοσηλευτικής δεοντολογίας και κώδικας δεοντολογίας επισκεπτών υγείας. 2. Οι κανόνες που πρέπει να διέπουν το νοσηλευτικό λειτούργημα και αυτό των επισκεπτών υγείας, οι σχέσεις μεταξύ των νοσηλευτών, των επισκεπτών υγείας, οι σχέσεις με τους ασθενείς, τους ιατρούς και λοιπό προσωπικό που συνεργάζεται η νοσηλευτική υπηρεσία, καθώς και οι επισκέπτες υγείας καθορίζονται με τον κώδικα νοσηλευτικής δεοντολογίας και τον κώδικα δεοντολογίας των επισκεπτών υγείας». Κατ’ εξουσιοδότηση δε της ανωτέρω διάταξης, εκδόθηκε ο Κώδικας Νοσηλευτικής Δεοντολογίας (π.δ. 216/2001, Α' 167), ο οποίος, όπως ισχύει κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ορίζει στο άρθρο 2 ότι: «Πρωταρχική μέριμνα του νοσηλευτή κατά την παροχή των υπηρεσιών του είναι η κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου ως βιοψυχοκοινωνικής και πνευματικής οντότητας. Με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του ασθενή, στα πλαίσια της πρόληψης, διάγνωσης, θεραπείας, αποκατάστασης και ανακούφισης από τον πόνο, οφείλει ο νοσηλευτής να χρησιμοποιεί το σύνολο των επιστημονικών και επαγγελματικών του γνώσεων και δεξιοτήτων και την εμπειρία του ...», στο άρθρο 3 ότι: «Ιδιαίτερο καθήκον του νοσηλευτή αποτελεί η φροντίδα του ασθενή, με τη δημιουργία του κατάλληλου θεραπευτικού περιβάλλοντος ώστε ο ασθενής να απολαμβάνει τη μεγίστη δυνατή σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία», στο άρθρο 7 ότι: «Ο Νοσηλευτής οφείλει απεριόριστο σεβασμό στην αξία της ανθρώπινης ζωής, λαμβάνει κάθε μέτρο για τη διάσωση ή διατήρησή της και απέχει από κάθε ενέργεια που είναι δυνατό να τη Θέσει σε κίνδυνο» και στο άρθρο 9 ότι: «Ο Νοσηλευτής οφείλει να παρέχει τη συνδρομή του στον ασθενή με κάθε Θεμιτό μέσο και να τον προστατεύει από οποιαδήποτε βλάβη ή κίνδυνο στο χώρο παροχής των υπηρεσιών του, δημιουργώντας ένα ασφαλές περιβάλλον. Οφείλει επίσης να διαφυλάττει τα ατομικά δικαιώματα του ασθενή και να αποτρέπει με κάθε δυνατό μέσο οποιαδήποτε μορφή παραβίασής τους».

6. Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 932 του Α.Κ. προβλέπεται ότι: «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ... Σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου, η χρηματική αυτή ικανοποίηση μπορεί να επιδικαστεί στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 932 του Α.Κ., να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ή, σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου, λόγω ψυχικής οδύνης, δηλαδή χρηματική ικανοποίηση ανάλογη με τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περίπτωσης (βλ. ΣτΕ 2951/2020, 1581/2018, 2210/2017, 3552/2014, 266/2013, 521/2006, 1019/2008, 2736/2007 κ.ά.). Η χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης πού προβλέπεται ειδικότερα στο άρθρο 932 εδ. γ' του Α.Κ. αποσκοπεί στην ηθική παρηγορία και την ψυχική ανακούφιση των μελών της οικογένειας του θανόντος, όσο αυτό είναι δυνατόν, από τον ψυχικό πόνο που δοκιμάζουν κατά τον χρόνο του θανάτου του (βλ. ΣτΕ 2951/2020, 3552/2014, 2210/2017, 2100/2006 7μ., 3218/2009 κ.ά.). Με τη διάταξη του άρθρου 932 εδ. γ' του ΑΧ. δεν ορίζεται ευθέως ο κύκλος των προσώπων που μπορεί να ζητήσει χρηματική ικανοποίηση. Κατά την έννοια όμως της διάταξης αυτής, στην οικογένεια του Θύματος περιλαμβάνονται οι εγγύτεροι και στενώς συνδεόμενοι με τον θανατωθέντα συγγενείς που δοκιμάσθηκαν ψυχικά από την απώλειά του και προς ανακούφιση του πόνου των οποίων στοχεύει η εν λόγω διάταξη (βλ. ΣτΕ 2951/2020, 3552/2014, 1405/2013, 2986/2009 κ.ά., πρβλ. ΑΠ 542/2015, 207/2012 κ.ά.), όπως, εκτός του ή της συζύγου, οι εξ αίματος συγγενείς σε ευθεία γραμμή και εκ πλαγίου έως και δεύτερου βαθμού (βλ. ΣτΕ 2201/2017, 3552/2014 κ.ά.. βλ. ενδεικτικά και ΔΕφΠειρ 4 82/2022, ΔΕφΚομ 271/2022, ΔΕφΑΘ 518/2021). Για τον υπολογισμό δε του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης λόγιο ψυχικής οδύνης, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, τις συνθήκες υπό τις οποίες επήλθε ο θάνατος και τον βαθμό της ψυχικής συγκίνησης που ο θάνατος αυτός προκάλεσε στο συγκεκριμένο μέλος της οικογένειας του θανόντος, αναλόγως της ηλικίας του, της προσωπικότητάς του, της κατάστασης της υγείας του κ.λπ. (βλ. ΣτΕ 2951/2020, 3329/2014, 1405/2013, 2986/2009, 2100/2006 7μ. κ.ά., πρβλ. ΑΠ 71/2011 κ.ά.). Η επιδίκαση δε της κατά το άρθρο 932 εδ. γ' του ΑΚ χρηματικής ικανοποίησης στα μέλη της οικογένειας λόγο) ψυχικής οδύνης τελεί υπό την αυτονόητη προϋπόθεση, που συνιστά πραγματικό ζήτημα, της ύπαρξης, κατ’ εκτίμηση του δικαστηρίου, αισθημάτων αγάπης και στοργής μεταξύ του μέλους της οικογένειας και του θανόντος, όταν αυτός ήταν στη ζωή - αδιαφόρως αν συγκατοικούσαν ή διέμεναν χωριστά -, η διαπίστωση της ανυπαρξίας των οποίων μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό κάποιου από τα πρόσωπα αυτά από την επιδίκαση της εν λόγω χρηματικής ικανοποίησης (βλ. ΣτΕ 3329, 3552/2014, 1405/2013, 2986/2009, 2100/2006 7μ. κ.ά., πρβλ. ΑΠ 542/2015, 1218/2008, 10/2011 κ.ά.). Περαιτέρω, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης δεν συναρτάται, καταρχήν, προς τη συγκεκριμένη κάθε φορά περιουσιακή και δημοσιονομική κατάσταση του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ.· ούτε όμως το περιουσιακό και οικονομικό μέγεθος των ανωτέρω νομικών προσώπων επιδρά στον καθορισμό του ύψους αυτής (βλ. ΣτΕ 2668/2015, 1405/2013, 3839/2012 7μ., 4988/2012, 1243/2010, 2579/2006 κ.ά.). Εξάλλου, δεν αποτελεί νόμιμο στοιχείο μειωτικό της χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης το κοινωφελές έργο, το οποίο επιτελεί ένα ν.π.δ.δ., όπως λ.χ. ένα νοσοκομείο (βλ. ΣτΕ 1243/2010, 2579/2006).

7. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Την 2.2.2017 και περί ώρα 21:55', ο υιός των εναγόντων, ... γεννηθείς την 2.3.1991, διεκομίσθη - με ασθενοφόρο του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.) - στο εναγόμενο νοσοκομείο, λόγω αφενός μεν φαρμακευτικής δηλητηρίασης που υπέστη, κατόπιν λήψης άγνωστης ποσότητας χαπιών που χορηγούνταν χρονίως σε αυτόν, ως ασθενή με ιστορικό επιληψίας και κατάθλιψης, αφετέρου δε ρινορραγίας, συνεπεία σχετικής κάκωσης που υπέστη κατόπιν πτώσης του. Αρχικώς, εισήχθη στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.), όπου και παρουσίασε έντονη διέγερση. Αφού ελήφθησαν υπόψη οι οδηγίες του Κέντρου Δηλητηριάσεων και τα συνταγογραφέντα (αντιεπιληπτικά και αντικαταθλιπτικά) φάρμακα που αυτός λάμβανε, εκτιμήθηκε η κατάσταση της υγείας του από ωτορινολαρυγγολόγο, έγιναν οι σχετικές συστάσεις για την αντιμετώπιση της δηλητηρίασης και, εν συνέχεια, μεταφέρθηκε στην Α' Παθολογική Κλινική του εναγόμενου νοσοκομείου και συγκεκριμένα σε θάλαμο του 7ου ορόφου του κτηρίου. Τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης ημέρας (3.2.2017) εξακολουθούσε να είναι διεγερτικός και για τον λόγο αυτόν τού χορηγήθηκε 1 amp Stedon ενώ το μεσημέρι και περί ώρα 12:00' εχώρησε ιατρική επίσκεψη, κατά την οποία ο ασθενής κοιμόταν, χωρίς να αναφερθεί επιδείνωση της κατάστασης της σωματικής υγείας του. Ωστόσο, αργότερα και κατόπιν σχετικών υποδείξεων προς το προσωπικό του εναγομένου νοσοκομείου από οικείο πρόσωπο του ασθενούς, ο οποίος εκ νέου παρουσίασε διέγερση, κλήθηκε τηλεφωνικώς ψυχίατρος, προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση της ψυχικής υγείας του. Ωστόσο, ο … περί ώρα 14:10' αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, πηδώντας από το παράθυρο του δωματίου του στο κενό, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του. Ακολούθως, εισήχθη, ως πολυτραυματίας, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (Μ.Β.Θ.) του εναγομένου νοσοκομείου και εν τέλει απεβίωσε την 20.2.2017 λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας.

8. Επειδή, ήδη, με την κρινόμενη αγωγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με το προμνημονευόμενο υπόμνημα, οι ενάγοντες ιστορούν ότι, το απόγευμα της 2.2.2017, ο υιός τους, ... είχε προβεί σε διπλή απόπειρα αυτοκτονίας, καθόσον είχε αρχικά λάβει μεγάλη ποσότητα χαπιών και στη συνέχεια έπεσε από ύψωμα 2.5 μέτρων στην περιοχή του χωριού Κανάλια Μαγνησίας (στον λόφο του Αγίου Νεκταρίου). Με κινητή μονάδα του Ε.ΚΑ.Β. μεταφέρθηκε στο Τ.Ε.Π. του εναγόμενου νοσοκομείου, όπου οι ιατροί πληροφορήθηκαν ότι ο ανωτέρω είχε διακομισθεί ύστερα από απόπειρα αυτοκτονίας και τις πρώτες πρωινές ώρες της 3.2.2017 τον εισήγαγαν για νοσηλεία στην Παθολογική Κλινική και πιο συγκεκριμένα σε δωμάτιο του 7ου ορόφου του κτηρίου του Νοσοκομείου. Ευρεθείς στον συγκεκριμένο χώρο και χωρίς να έχει προηγηθεί η επίσκεψη ψυχιάτρου παρά τις σχετικές προειδοποιήσεις προς το νοσηλευτικό προσωπικό. το μεσημέρι της ιδίας ημέρας πήδησε, υπό καθεστώς διέγερσης, από το παράθυρο του θαλάμου στο κενό, με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του στις περιοχές της κοιλίας και της λεκάνης και εν τέλει την κατάληξή του την 20.2.2017, παρά τις προσπάθειες των ιατρών της Ορθοπεδικής Κλινικής και της Μ.Ε.Θ.. Κατά τους ενάγοντες, η ευθύνη των οργάνων του εναγόμενου νοσοκομείου συνίσταται στη νοσηλεία του υιού τους στην Παθολογική Κλινική και δη σε Θάλαμο του 7ου ορόφου με έξωθεν πρόσβαση (λόγω ανασφάλιστου παραθύρου), άνευ εκτίμησης της κατάστασης της υγείας του από ψυχίατρο με σκοπό την αξιολόγηση του κινδύνου επανάληψης της πράξης αυτοκτονίας, ώστε σε περίπτωση διαπίστωσης αυξημένου τέτοιου κινδύνου να ετίθετο σε κατάσταση νοσηλείας υπό τακτική νοσηλευτική παρακολούθηση και εντός απολύτως ασφαλούς περιβάλλοντος (ήτοι εντός θαλάμου χωρίς πρόσβαση σε μπαλκόνι και με σφραγισμένα παράθυρα). Μάλιστα, το μεσημέρι της 3.2.2017 και προ της τρίτης απόπειρας αυτοκτονίας του υιού τους, ο φίλος του, ... ο οποίος τον είχε επισκεφθεί στον Θάλαμο της νοσηλείας του, ενημέρωσε δύο φορές την Προϊσταμένη της οικείας Κλινικής για τη συνεχή κατάσταση διέγερσης του τελευταίου και εν τέλει κλήθηκε τηλεφωνικά ο εφημερεύων ψυχίατρος του Νοσοκομείου, ο οποίος, ωστόσο, δεν πρόλαβε να επιληφθεί. Συνεπώς, κατά τους ενάγοντες, ο υιός τους, αν και αυτοκτονικός ασθενής, ετέθη, άνευ διαρκούς παρακολούθησης, σε θεραπευτικό περιβάλλον μη καταλλήλως διαμορφωθέν, ήτοι άνευ περιορισμού της πρόσβασής του σε σημεία και μέσα που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την αυτοκτονική συμπεριφορά του.

Η εν λόγω συμπεριφορά του, άλλωστε, ως ιδιαιτέρως επείγουσα ψυχιατρική κατάσταση, έχρηζε άμεσης και εξειδικευμένης αντιμετώπισης, καθόσον, κατά την ιατρική βιβλιογραφία, από το σύνολο των παραγόντων κινδύνου αυτοκτονίας ο ισχυρότερος προγνωστικός δείκτης είναι η προηγούμενη απόπειρα αυτής, όπως είχε εν προκειμένω χωρήσει και ήταν ήδη (προ του ανωτέρω συμβάντος της 3.2.2017) γνωστή στα όργανα του εναγόμενου νοσοκομείου, έστω και αν αυτά αρχικά αναφέρονταν σε φαρμακευτική δηλητηρίαση, γεγονός που προκύπτει από το σύνολο των εγγράφων τόσο των οργάνων του Αστυνομικού Τμήματος (Α.Τ.) Βόλου, όσο και του ιδίου του εναγόμενου, όπου έγινε ρητή αναφορά σε τρίτη απόπειρα αυτοκτονίας. Ενόψει των ανωτέρω, οι ενάγοντες ζητούν, κατ’ επίκληση των άρθρων 105 - 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. και 932 του Α.Κ., να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου νοσοκομείου, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινός εκτελεστή, να. καταβάλει, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, σε έκαστο εξ αυτών το ποσό των 300.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για τη ψυχική οδύνη που ισχυρίζονται ότι δοκίμασαν εξαιτίας της κατά ανωτέρω επέλευσης του θανάτου του υιού τους, ηλικίας μόλις 26 ετών, ο οποίος, κατά τους ενάγοντες, παρά τα σοβαρότατα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε λόγια χρόνιας επιληψίας, είχε κατορθώσει να αποφοιτήσει ως γραφίστας, ήταν πλήρως ενταγμένος στην τοπική κοινωνία και στήριζε τα μέλη της πολύτεκνης οικογένειάς του και δη τους ίδιους τους γονείς του. Προς απόδειξη των ισχυρισμών τους, οι ενάγοντες προσκομίζουν, μετ’ επικλήσεως, σε αντίγραφα: Α] το με ημερομηνία εκτύπωσης 8.3.2023 και εκδοθέν από τον ληξίαρχο του Δήμου . Μαγνησίας απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης θανάτου του ... με αναγραφόμενη ημερομηνία θανάτου την 20.2.2017 και με αναφερόμενη αιτία θανάτου την πολυοργανική ανεπάρκεια και το συνταχθέν από το Τμήμα Δημοτολογίου και Μητρώου Αρρένων του εν λόγω Δήμου . ./28.2.2017 πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών του ίδιου, με αναγραφόμενους ως πλησιέστερους εν ζωή συγγενείς, κατά την ημέρα του θανάτου αυτού, τον ενάγοντα (πατέρα), την ενάγουσα (μητέρα) και τα έξι (6) αδέρφια του. Β] τα ./20.2.2017 δύο πιστοποιητικά της υπεύθυνης του Τμήματος Κίνησης Ασθενών του εναγόμενου νοσοκομείου, στα οποία αναγράφεται ότι ο … προσήλθε εκτάκτως στην παραλαβή του Νοσοκομείου την 2.2.2017 για φαρμακευτική δηλητηρίαση και ακολούθως την 3.2.2017, κατόπιν αναφερόμενης πτώσης του από τον 7ο όροφο του Νοσοκομείου, αντιμετωπίσθηκε στην ανάνηψη, έγινε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκτίμηση και μεταφορά του στη Μ.Ε.Θ. σε συνδυασμό με: βα) το συνταχθέν από τα όργανα της Α' Παθολογικής Κλινικής του εναγόμενου νοσοκομείου φύλλο ιστορικού του εν λόγω ασθενούς, στο οποίο ειδικότερα αναγράφεται ότι: «Ασθενής 26 ετών προσεκομίσθη με το ΕΚΑΒ λόγω αναφερόμενης φαρμακευτικής δηλητηρίασης. Στα ΤΕΠ εμφανίζει έντονη διεγερτικότητα. Πιθανολογείται λήψη άγνωστης ποσότητας χαπιών από τα φάρμακα που λαμβάνει χρονίως ο ασθενής. Πρόκειται για ασθενή με ιστορικό επιληψίας και κατάθλιψης ... σύμφωνα με τη συνταγογράφηση στο βιβλιάριό του λαμβάνει: - Fycompa 8 (Perampanel) - (Fokeston 20 (Fluoxetine) - Dezepil 25 (Lamotrigine) - Vimpat 200 (Lacosamide). Έγινε επικοινωνία με το Κέντρο Δηλητηριάσεων και συνεστήθη: παρακολούθηση με monitor λόγω καρδιοτοξικότητας των φαρμάκων, πλύσεις μέσω levine, χορήγηση ενεργού άνθρακα. Ο ασθενής παρουσιάζει ρινορραγία μετά από κάκωση ρινός λόγω πτώσης από την οποία είχε μεγάλη απώλεια αίματος. Έγινε ΩΡΛ εκτίμηση ...», ββ) το ομοίως συνταχθέν από το ανωτέρω προσωπικό του εναγόμενου νοσοκομείου έγγραφο, υπό τον τίτλο «πορεία νόσου», όπου αναφέρεται ότι την 3.2.2017 και περί ώρα 3:00' π,μ. ο ... ήταν διεγερτικός και έγινε χορήγηση 1 amp Stedon IV, ενώ περί ώρα 12:00' (μεσημέρι) εχώρησε ιατρική επίσκεψη κατά την οποία ο ασθενής κοιμόταν και αργότερα «... φίλος του ασθενούς που τον επισκέφθηκε ανέφερε στην Προϊσταμένη ότι ο ασθενής ήταν διεγερτικός. Εκείνη πήγε στον ασθενή αλλά εκείνος κοιμόταν. Ο φίλος του, σχεδόν αμέσως, μάς ανέφερε ότι πάλι ο ασθενής είναι διεγερτικός. Καλέσαμε αμέσως τον ψυχίατρο τηλεφωνικά και πολύ γρήγορα ακούστηκαν φωνές στο διάδρομο. Ο ασθενής είχε σηκωθεί αστραπιαία και έπεσε στο κενό από το παράθυρο χωρίς να προλάβει να αντιδράσει κανείς (ώρα περίπου 13:40'). Ειδοποιήθηκαν αμέσως η ασφάλεια και οι τραυματιοφορείς», βγ) το παρατεθέν ιστορικό ενημερωτικού σημειώματος που συντάχθηκε από το προσωπικό της Μ.Ε.Θ. του εναγομένου νοσοκομείου μετά την πτώση του την 3.2.2017, με αναγραφόμενη την ανωτέρω ως ημερομηνία εισόδου (στην ως άνω μονάδα) και την 16.2.2017 ως ημερομηνία εξόδου (με παραπομπή στην Ορθοπεδική Κλινική) και με παρατιθέμενο το εξής ατομικό ιστορικό «Επιληψία (vimpat 200mg) και κατάθλιψη (Fluoxetine 20mg, perampanel 8 mg, lamotrigine 25mg). Νοσηλευόταν στην Α' Παθολογική (από 02/02), λόγω αναφερόμενης φαρμακευτικής δηλητηρίασης (υπερβολική λήψη της προαναφερόμενης αγωγής του). Υπό παρακολούθηση αιμοδυναμικής κατάστασης ... Αιμοδυναμικά σταθερός, απύρετος, ωστόσο αναφέρεται ότι ήταν διεγερτικός ...», βδ) το συνταχθέν από τον ... ορθοπεδικό - Διευθυντή του εναγομένου νοσοκομείου, από 17.10.2017 παραπεμπτικό κλινικής εξέτασης προς το Ψυχιατρικό Τμήμα, όπου ο αναφέρεται στις σχετικώς σημειούμενες κλινικές παρατηρήσεις ως ασθενής νοσηλευόμενος ύστερα από τρίτη απόπειρα αυτοκτονίας στον οποίο έγινε ανάταξη και συστήνεται η μεταφορά και νοσηλεία του σε δωμάτιο χαμηλού ορόφου για αποφυγή δυνατότητας νέας απόπειρας και βε) το συνταχθέν από την ..., πνευμονολόγο - εξειδ/μενη Μ.Ε.Θ. του εναγομένου νοσοκομείου, από 20.2.2017 ιατρικό πιστοποιητικό θανάτου του ... λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας αυτού, ως πολυτραυματία, Γ] ακριβές απόσπασμα εκ του βιβλίου αδικημάτων, συμβάντων, συλλήψεων και παραπόνων του Α.Τ. Βόλου, όπου στο δελτίο αδικημάτων και συμβάντων της 3.2.2017 αναγράφεται ότι την ως άνω ημερομηνία και ώρα 14:10' ο ο οποίος είχε εισαχθεί την 2.2.2017 και περί ώρα 21:55' στο εναγόμενο νοσοκομείο «.. μετά από προηγούμενη απόπειρα αυτοκτονίας ... κάνοντας υπερβολική χρήση φαρμακευτικής αγωγής, που του είχε χορηγηθεί για χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε (επιληψία και μανιοκατάθλιψη) και ακολούθως κατακρημνίσθηκε από ύψωμα σε περιοχή των Καναλίων Μαγνησίας ...», αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, πέφτοντας με τη Θέλησή του από τον 7ο όροφο και καταλήγοντας σε χωμάτινο παρτέρι ισογείου αίθριου χώρου, με αποτέλεσμα τον σοβαρότατο τραυματισμό του. Δ] την ./13.2.2017 βεβαίωση του Κέντρου Ψυχικής Υγείας (Κ.Ψ.Υ.) του εναγόμενου νοσοκομείου σε συνδυασμό με έγγραφα, υπό τον τίτλο «Συλλογή Στοιχείων Ασθενούς», της ανωτέρω μονάδας ψυχικής υγείας, με το παρατεθέν ψυχιατρικό ιστορικό του ... (ο οποίος, κατά τα εκεί διαλαμβανόμενα, έπασχε από επιληψία, παρακολουθείτο από νευρολόγο στην Αθήνα και είχε ήδη από 29.9.2015 ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη από το ανωτέρω Κέντρο, καθότι ήθελε να μειώσει το άγχος του, ώστε να περιορισθούν οι επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις) και το ιστορικό των παρακολουθήσεών του από το Κ.Ψ.Υ., με τελευταία αναγραφόμενη ημερομηνία πραγματοποιηθείσας συνάντησης την 7.2.2017, στην οποία οι ενάγοντες ανέφεραν προς το Κ.Ψ.Υ. την κρίσιμη κατάσταση του υιού τους, δείχνοντας, μάλιστα, τα φύλλα οδηγιών χρήσης των χαπιών που αυτός λάμβανε (Dezepil - Vimpat - Fokeston), με υπογραμμισμένη την παρενέργεια του αυτοκτονικού ιδεασμού. Ε] το από 6.3.2017 ιατρικό σημείωμα του ... νευρολόγου - Αναπληρωτή Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, όπου αναγράφεται το ιστορικό και η πορεία της νευρολογικής νόσου του ... ο οποίος έπασχε από ανθεκτική στα φάρμακα εστιακή επιληψία επί εδάφους φλοικής ετεροτοπίας κρoταφo-ινιακά αριστερά (εκ γενετής μόνιμη μη εξελισσόμενη κατασκευαστικοί βλάβη), παρακολουθείτο από τον εν λόγω ιατρό από 9.10.2014 έως 8.12.2016 και λάμβανε αντιεπιληπτική και αντικαταθλιπτική αγωγή σύμφωνα με τα εκεί αναλυτικώς αναφερόμενα. ΣΤ] το ... έγγραφο της Προέδρου της Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές του Υπουργείου Υγείας, υπό τον τίτλο «Έκθεση σχετικά με το θάνατο ασθενούς στο Γ.Ν. Βόλου», που συντάχθηκε κατόπιν της υποβληθείσας αναφοράς του πληρεξούσιου δικηγόρου των εναγόντων και κοινοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, στον πρώτο εξ αυτών και στο εναγόμενο νοσοκομείο, και κατά το περιεχόμενο του οποίου οι συνθήκες Θανάτου υιού των εναγόντων εξετάσθηκαν από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Βόλου, η οποία έθεσε τη δικογραφία στο αρχείο, όπως η ενέργεια αυτή εγκρίθηκε από την Εισαγγελία Εφετών Λάρισα με την από 21.6.2018 πράξη της και, ως εκ τούτου οι ενέργειες της ως άνω Επιτροπής περιορίστηκαν στην ως άνω ενημέρωσή της από τις Εισαγγελικές Αρχές. Επίσης, στο εν λόγω έγγραφο αναφέρεται αφενός μεν ότι η ως άνω Επιτροπή πληροφορήθηκε περί της μη διενέργειας ένορκης διοικητικής καθόσον ο Διοικητής του εναγομένου αρκέσθηκε σε μία άτυπη συλλογή και καταγραφή στοιχείων, δεσμευόμενος στη συνέχεια από τα πραγματικά περιστατικά της ποινικής διαδικασίας, αφετέρου δε ότι "... στο με αριθμό πρωτ. ... ενημερωτικό σημείωμα της Α' Παθολογικής Κλινικής προς το Διοικητή ... προκύπτει ότι πράγματι ο ασθενής προσήλθε στο ΤΕΠ Παθολογικού με το ΕΚΑΒ την 10η μμ στις 2/2/2017 για αναφερόμενη φαρμακευτική δηλητηρίαση από λήψη ικανής ποσότητας δισκίων από φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε ήδη λόγω επιληψίας και κατάθλιψης. Παρουσίαζε έντονη διέγερση καθώς και ρινορραγία λόγω κάκωσης ρινός από πτώση. Δέχτηκε όλες τις απαραίτητες φροντίδες που απαιτούσε η κατάστασή του. Την επόμενη ημέρα, η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενή αναφέρεται ότι ήταν καλή ... και στο πλευρό του βρισκόταν η μητέρα του. Παράλληλα αναμενόταν και η ψυχιατρική εκτίμηση της κατάστασης της ψυχικής του υγείας. Η πράξη του να πέσει στο κενό φαίνεται ότι ήταν ξαφνική και αιφνιδίασε τους παρευρισκόμενους στο δωμάτιο συν-ασθενείς και συγγενείς. Έτσι συνέχεια, ο ασθενής δέχτηκε τις απαραίτητες ιατρικές φροντίδες ... αλλά κατέληξε μετά από 17 ημέρες νοσηλείας ...». Επιπλέον, η συγκεκριμένη Επιτροπή προ τείνε στον Υπουργό Υγείας να δοθούν έγγραφες οδηγίες προς τις Διοικήσεις των Νοσοκομείων σχετικά με τον σεβασμό και την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με ψυχικές διαταραχές, ώστε σε περιπτώσεις συννοσηρότητας όπου ο ψυχικά ασθενής πρέπει να νοσηλευθεί σε Παθολογικό ή άλλο Τμήμα θα πρέπει να εξετάζεται ταυτόχρονα από ψυχίατρο, προκειμένου να δίνονται οι σχετικές οδηγίες και να παρακολουθείται συστηματικά από ιατρό της εν λόγω ειδικότητας κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του για τα προβλήματα της σωματική υγείας, ακόμη και ότι δεν υφίσταται ψυχιατρικό τμήμα στο νοσοκομείο. Ζ] την από μηνός Ιουνίου του έτους 2020 έκθεση ελέγχου των επιθεωρητριών - ελεγκτών της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, η οποία συντάχθηκε κατόπιν της ... εντολής διενέργειας ελέγχου του Γενικού Επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Υ.Π.) και ύστερα από καταγγελία των εναγόντων, προς τον σκοπό διερεύνησης των συνθηκών αυτοκαταστροφικής ενέργειας του ., επί τη βάσει στοιχείων που είχαν δοθεί από το εναγόμενο νοσοκομείο (όπου, μεταξύ άλλων, ανευρέθη σημειωμένος στο θερμομετρικό διάγραμμα ο προγραμματισμός νευρολογικής και ψυχιατρικής εκτίμησης του ασθενούς την 3.2.2017), το Ε.Κ.Α.Β., τη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας (η οποία με το ... έγγραφο της ανέφερε ότι η ανωτέρω υπηρεσία δεν είχε προβεί στην έκδοση πράξεων η κατευθυντήριων οδηγιών ως προς τη διαχείριση ψυχιατρικών ασθενών στα Τ.Ε.Π. και στις κλινικές των Γενικών Νοσοκομείων), την Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές του Υπουργείου Υγείας (η οποία κατέθεσε το προαναφερόμενο από 22.3.2019 έγγραφο), την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία (η οποία με το ... έγγραφο εξέφερε την κρίση ότι η εισαγωγή σε νοσηλευτική κλίνη, χωρίς την προηγούμενη ψυχιατρική εκτίμηση, ήταν εκτός των προβλεπόμενων μεθόδων διαχείρισης αυτοκτονικού ασθενούς και ότι θα έπρεπε από την εισαγωγή στο Τ.Ε.Π. να κληθεί ψυχίατρος για να αξιολογήσει τη σοβαρότητα της ψυχιατρικής κατάστασης, να εκτιμήσει την επικινδυνότητα και να ορίσει το θεραπευτικό πλάνο και το πλάνο ασφαλείας του ασθενούς), την Εισαγγελία Πρωτοδικών Βόλου (η οποία με το ... έγγραφο ενημέρωσε ότι η σχηματισθείσα ποινική δικογραφία με ... τέθηκε στο αρχείο, ενέργεια που εγκρίθηκε από τον Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας με την υπ' αριθμ.... από... πράξη) και τους ορισθέντες εμπειρογνώμονες … παθολόγο Ε.Σ.Υ. - Συντονιστή Διευθυντή και ... ψυχίατρο Ε.Σ.Υ., Συντονίστρια Διευθύντρια ... (εκ των οποίων ο μεν πρώτος δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι: «... Σύμφωνα με τις πληροφορίες που περιέχονται στο φύλλο ιστορικού του ασθενούς, ο ασθενής προσκομίστηκε με το ΕΚΑΒ, λόγω αναφερόμενης απόπειρας αυτοκτονίας με λήψη χαπιών άγνωστης ποσότητας ... Σε τέτοιες περιπτώσεις μετά την αρχική κλινική εξέταση και εκτίμηση της βαρύτητας της κατάστασης του ασθενούς για πιθανή παροχή υποστηρικτικής αγωγής ... γίνεται άμεση επικοινωνία με το Κέντρο Δηλητηριάσεων ... ο ασθενής εισάγεται στην Παθολογική κλινική για παρακολούθηση και εκτίμηση από ψυχίατρο ... Η ψυχιατρική εκτίμηση δεν γίνεται, κατά κανόνα, στα ΤΕΠ αλλά αφού πρώτα σταθεροποιηθεί κλινικά ο άρρωστος ... Σε όλους τους ασθενείς με εκούσια φαρμακευτική δηλητηρίαση επιβάλλεται να γίνεται ψυχιατρική εκτίμηση. Επειγόντως γίνεται μόνο σε συμπτώματα που δεν μπορούσαν να ελεγχθούν από τον παθολόγο, όπως διέγερση ή επιθετική συμπεριφορά ...», η δε δεύτερη δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι: «... ο ασθενής δεν ήταν συνεργάσιμος, το επίπεδο συνείδησης - λόγω της λήψης φαρμάκων - ήταν μεταβλητό, το ιστορικό της προηγούμενης απόπειρας ήταν γνωστό, όπως και η επικινδυνότητα να επαναλάβει, όπως και έγινε την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, αλλά προείχε πάντα με ρίσκο, η άμεση αντιμετώπιση της φαρμακευτικής δηλητηρίασης, τής ρινορραγίας Ο ασθενής είχε πάρει ήδη μεγάλη ποσότητα φαρμάκων άρα αποκλείεται η ασφαλής φαρμακευτική καθήλωση ... Οι ιμάντες επίσης απαγορεύονται, γιατί - στον συγκεκριμένο ασθενή - θα προκαλέσουν επιπλέον ψυχικά τραύματα. Επιπλέον λόγω της λήψης φαρμάκων κινδύνευε από αναρρόφηση και άμεσο θάνατο ... Ο συγκεκριμένος ασθενής φαίνεται πως έπασχε από σοβαρή φαρμακοανθεκτική επιληψία ... Ο κίνδυνος αυτοκτονίας μεταξύ ασθενών με επιληψία είναι αυξημένος, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό ... Ο κίνδυνος είναι ακόμα υψηλότερος στους ασθενείς με ανθεκτική επιληψία ...), με την περιληφθείσα παρατήρηση ότι κατά τον χρόνο σύνταξης της εν λόγω έκθεσης διενεργείτο εκ νέου προκαταρκτική εξέταση από την Πταισματοδίκη του 29ου Προανακριτικού Τμήματος του Πταισματοδικείου Αθηνών, δυνάμει σχετικής εισαγγελίας παραγγελίας. Η] τις εκθέσεις ένορκης εξέτασης μαρτύρων που είχαν ληφθεί στο πλαίσιο της ποινικής προδικασίας και Θ] τη συνταχθείσα από τον δικαστικό επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Λάρισας ...έκθεση επίδοσης της υπό κρίση αγωγής προς το εναγόμενο νοσοκομείο.

9. Επειδή, αντιθέτως, το εναγόμενο νοσοκομείο, με την ... έκθεση απόψεων του Διοικητή του και το νομίμως κατατεθέν την 14.3.2023 υπόμνημα, ζητεί την απόρριψη της αγωγής, ως αβάσιμης, κατ’ επίκληση της ... αναφοράς του Αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου περί αρχειοθέτησης δικογραφίας (κατ’ άρθρο 43 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας), όπως εγκρίθηκε με την ... πράξη του Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας, σύμφωνα με την οποία ουδεμία ευθύνη βάρυνε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικού του Νοσοκομείου για τον θάνατο του ... Ειδικότερα, το εναγόμενο, επαναλαμβάνοντας, κατά λέξει, το σκεπτικό της ως άνω αναφοράς, προβάλλει ότι, όπως είχε προκόψει και από την διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση, βραδινές ώρες της 2.2.2017, ο ... μεταφέρθηκε από το Ε.Κ.Α.Β. στο Τ.Ε.Π. λόγω αναφερόμενης φαρμακευτικής δηλητηρίασης, παρουσιάζοντας έντονα διεγερτική εικόνα. Οι υπεύθυνοι ιατροί και νοσηλευτές του Τ.Ε.Π. επιμελήθηκαν άμεσα της κατάστασής του και αφού ο εν θέματι ασθενής διέφυγε τον ορατό κίνδυνο που διέτρεχε η υγεία αλλά και η ζωή του, ακολούθως μεταφέρθηκε σε θάλαμο της παθολογικής κλινικής στον 7ο όροφο του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου για να συνεχιστεί η προσήκουσα νοσηλεία του. Κατά την άφιξη του στο Τ.Ε.Π., η συνοδεύουσα τον εν λόγω ασθενή μητέρα του και ήδη ενάγουσα έδωσε το ιστορικό του στον αρμόδιο ιατρό, δηλώνοντας ότι πρόκειται για περιστατικό δηλητηρίασης από υπερβάλλουσα λήψη νομίμως χορηγηθείσας φαρμακευτικής αγωγής λόγω επιληψίας και κατάθλιψης, χωρίς να γίνει ουδεμία αναφορά σε παλαιότερη ή ακόμα και αυθημερόν προσπάθεια αυτοκτονίας - αυτοκαταστροφής αυτού ή έστω προηγούμενης εκπεφρασμένης σχετικής επιθυμίας - σκέψης του. Όταν ο εξέφρασε για πρώτη φορά τις αυτό καταστροφικές του σκέψεις στον ... ο τελευταίος ενημέρωσε σχετικώς τους ιατρούς της Παθολογικής Κλινικής και αυτοί ειδοποίησαν τόσο το νοσηλευτικό προσωπικό όσο και τον ψυχίατρο του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου. Η δε αρμόδια νοσηλεύτρια επισκέφτηκε τον ..., ο οποίος κοιμόταν και έτσι κατέστη ανέφικτη η επικοινωνία μαζί του. Ακολούθως, ο εν λόγω ασθενής κινήθηκε αυτοβούλους και αστραπιαία πήδηξε από το ανοιχτό παράθυρο του θαλάμου νοσηλείας του στο κενό, τη στιγμή που συνοδευόταν από τη μητέρα του και ενώ στον θάλαμο υπήρχαν και άλλοι νοσηλευόμενοι καθώς και συνοδοί αυτών, που δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν εγκαίρως και να τον εμποδίσουν. Περαιτέρω, κατά το εναγόμενο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αφενός μεν ο ιατρός νευρολόγος ... που φέρεται ότι παρακολουθούσε τον ... από τον Οκτώβριο του 2014 και εντεύθεν για την αντιμετώπιση των επιληψιών που τον ταλαιπωρούσαν εξεπλάγη από την αυτοκαταστροφική επιλογή του ασθενούς του, γεγονός που - κατά το εναγόμενο - επιβεβαιώνει την εκδοχή ότι ο ... ουδέποτε είχε εκπεφρασμένες ή άλλως πως διαπιστωμένες αυτοκτονικές τάσεις, αφετέρου δε ο ... ουδέποτε είχε υποστηριχθεί ψυχιατρικά, παρά μόνο ψυχολογικά από αρμοδίους ιατρούς του Κ.Ψ.Υ. Βόλου. Τέλος, το εναγόμενο νοσοκομείο, με το προαναφερόμενο υπόμνημά του, ζητεί, σε περίπτωση επιδίκασης ποσών για τη χρηματική ικανοποίηση των εναγόντων, να ληφθεί υπόψη ότι διαθέτει περιορισμένο προϋπολογισμό λόγω περικοπών που έχουν επιβληθεί συνεπεία της υφιστάμενης δημοσιονομικής συγκυρίας. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του, το Νοσοκομείο προσκομίζει, μετ’ επικλήσεως, σε αντίγραφα: α) το σύνολο των εγγράφουν του ιατρικού φακέλου του ..., στον οποίο περιλαμβάνονται και τα εκ μέρους των εναγόντων προσκομισθέντα υπό στοιχείο Β] ιατρικά έγγραφα και β) την προμνησθείσα ποινική αναφορά περί αρχειοθέτησης δικογραφίας μετά των εγγράφουν της εν λόγω δικογραφίας.

10. Επειδή, ενόψει των προεκτεθέντων, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατεθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις και την ερμηνεία αυτών, συνεκτιμώντας δε τους εκατέρωθεν προβαλλόμενους ισχυρισμούς και τα εν γένει στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας, κρίνει ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Ο ... ασθενής με χρόνια επιληψία και κατάθλιψη, ο οποίος λάμβανε σχετική αγωγή και παρακολουθείτο τόσο από ιδιώτη νευρολόγο στην Αθήνα όσο και από μονάδα ψυχικής υγείας του τόπου κατοικίας του (Κ.Ψ.Υ.), διεκομίσθη το βράδυ της 2.2.2017 στο Τ.Ε.Π. του εναγομένου νοσοκομείου λόγω ρινορραγίας και αναφερθείσας φαρμακευτικής δηλητηρίασης, πιθανόν συνεπεία υπερβολικής λήψη της προαναφερόμενης αγωγής του. Από το προσωπικό του εναγομένου νοσοκομείου κατεγράφησαν αφενός μεν το ιστορικό του εν λόγω ασθενούς, με αναλυτική παράθεση των φαρμακευτικών ουσιών που χορηγούνταν σε αυτόν, αφετέρου δε η κλινική εικόνα της υγείας του, με ρητή αναφορά στην κατάσταση διέγερσης υπό την οποία ο ίδιος τελούσε. Προς τον σκοπό της άμεσης αντιμετώπισης της ρινοραγγίας, ο εν θέματι ασθενής εξετάσθηκε από ιατρό της αντίστοιχης ειδικότητας (ωτορινολαρρυγγολόγο) και, κατόπιν επικοινωνίας με το Κέντρο Δηλητηριάσεων, ακολουθήθηκαν οι ιατρικώς ενδεδειγμένες ενέργειες για τη διαχείριση του περιστατικού της δηλητηρίασης (τοποθέτηση ειδικού ρινογαστρικού καθετήρα για διενέργεια πλύσεων στομάχου, χορήγηση ενεργού άνθρακα και παρακολούθηση της καρδιακής συχνότητας και του καρδιακού ρυθμού). Ωστόσο, παρά το ως άνω νευρολογικό - ψυχιατρικό ιστορικό του, τη σχετικώς παρατηρηθείσα συμπτωματολογία και τις ούτως ή άλλως πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες των συγκεκριμένων φαρμακευτικών ουσιών (μεταξύ των οποίων και ο αυτοκτονικός ιδεασμός), πολλώ δε μάλλον της υπερκατανάλωσης αυτών - ανεξαρτήτως του εκούσιου ή μη αυτής και της εκ μέρους των συνοδών του δηλωθείσας ή αποσιωπηθείσας απόπειρας αυτοκτονίας - ο ... άνευ οποιοσδήποτε ψυχιατρικής - νευρολογικής εξέτασης, παρέμεινε νοσηλευόμενος σε θάλαμο της Παθολογικής Κλινικής του εναγόμενου νοσοκομείου, στον 7ο όροφο του κτηρίου, έως και το μεσημέρι της επομένης ημέρας, οπότε και προέβη σε απόπειρα αυτοκτονίας, πηδώντας στο κενό από το ανασφάλιστο παράθυρο του Θαλάμου του, με αποτέλεσμα τον εν τέλει θανατηφόρο τραυματισμό του. Καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της υπερδωδεκάωρης νοσηλείας του, παρά τη διαπιστωθείσα συννοσηρότητά του, ενόψει της κατ’ επανάληψη εκδηλωθείσας διέγερσής του σε συνδυασμό με το ως άνω ιατρικό ιστορικό, και ενώ έβαινε σταθεροποιούμενη η κατάσταση της σωματικής υγείας του, ουδόλως παρασχέθηκαν σε αυτόν υπηρεσίες ψυχιάτρου ή νευρολόγου, κατά παραδοχή, μάλιστα, και του εναγόμενου νοσοκομείου. Εξάλλου, από το σύνολο των προσκομισθέντων ιατρικών εγγράφων συνάγεται ότι ο εν λόγω ασθενής δεν είχε απωλέσει την ικανότητα επικοινωνίας του με το περιβάλλον κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του, εξαιρούμενων των όποιων χρονικών σημείων πρόσκαιρης ληθαργικότητας, λόγω της χορήγησης ελάχιστης καταστολής, ενώ άρνησή του προς οποιαδήποτε διαγνωστική ή θεραπευτική ψυχιατρική πράξη ουδόλως δύναται να θεωρηθεί δεδομένη, πολλώ δε μάλλον αποτρεπτική της παρέμβασης ψυχιάτρου - νευρολόγου, ενόψει των συνθηκών της συγκεκριμένης περίπτωσης. Μόνη δε η παράλειψη χορήγησης των συγκεκριμένων ιατρικών υπηρεσιών και δη ανεξαρτήτως των συνθηκών παρακολούθησής του στον χώρο νοσηλείας και της επιλογής του συγκεκριμένου Θεραπευτικού περιβάλλοντος, ευεπίφερου προς εκδήλωση αυτοκτονικής συμπεριφοράς, παρίστατο επαρκώς ικανή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, και αντικειμενικά πρόσφορη, κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων, να επιφέρει τη ζημία που επήλθε στη συγκεκριμένη περίπτωση και η οποία θα είχε αποφευχθεί, αν είχε χωρήσει διαφορετικός θεραπευτικός προγραμματισμός και νοσηλεία του εν λόγω ασθενούς εντός απολύτως ασφαλούς περιβάλλοντος, κατόπιν κλινικής εκτίμησης και παρακολούθησής του από ιατρούς ειδικότητας αντίστοιχης της εν προκειμένω σημειολογίας των χρόνιων παθήσεών του. Εξάλλου, η επικαλούμενη από το εναγόμενο νοσοκομείο αναφορά περί αρχειοθέτησης της ποινικής δικογραφίας, εγκριθείσα από τον Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας, δεν αποτελεί αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ούτε αμετάκλητο αθωωτικό βούλευμα, συνεπεία δε, προεχόντως, τούτου δεν τίθεται θέμα δέσμευσης του παρόντος Δικαστηρίου, κατά το άρθρο 5 παρ. 2 του ΚΑΔ. (πρβλ. ΣτΕ 1444/2020, 601, 1513, 1445/2019, 226/2016, 411/2014, 3 511/2013, πρβλ. και ΔΕφΑθ 854/2023, ΔΕφΛαρ 256/2020). Συνεπώς, το Δικαστήριο κρίνει ότι στοιχειοθετείται κατά τα ανωτέρω αδικοπρακτική ευθύνη του εναγομένου νοσοκομείου και, περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη, τις συγκεκριμένες συνθήκες υπό τις οποίες επήλθε ο θάνατος του ..., την ηλικία του κατά τον χρόνο του θανάτου του (26 ετών) και την κατάσταση της υγείας του πριν τη νοσηλεία του στο εναγόμενο (πρβλ. ΣτΕ 579/2020), τον βαθμό συγγένειας του με τους ενάγοντες (γονείς του) και την ηλικία έκαστου αυτών κατά τον ίδιο ως άνω χρόνο (γεννηθέντων του ενάγοντας το έτος 1941 και της ενάγουσας το έτος 1953), καθώς και τους, κατά τα κοινώς γνωστά, δεσμούς αγάπης και στοργής που τους συνέδεαν και, επομένως, το μέγεθος της θλίψης και του πόνου πού βίωσαν οι ενάγοντες, μη συνεκτιμωμένης, όμως, της περιουσιακής κατάστασης του εναγομένου νοσοκομείου κατά τα γενόμενα δεκτά στην έκτη σκέψη της παρούσας, κρίνει, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, ότι το εναγόμενο οφείλει να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων, ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγιο ψυχικής οδύνης, κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 - 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες του άρθρου 932 του Α.Κ., προς απάμβλυνση του ψυχικού άλγους και της βαθιάς θλίψης που αισθάνθηκαν, το ποσό των 50.000 ευρώ, κατά μερική αποδοχή του σχετικού αιτήματος της κρινόμενης αγωγής. Τα ως άνω χρηματικά ποσά είναι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, προσήκοντα και εύλογα, καθόσον ούτε υπερβολικώς χαμηλά είναι, ώστε να υποβαθμίζεται η απαξία της παράνομης συμπεριφοράς των οργάνων του εναγόμενου, ούτε υπερβολικός υψηλά, ώστε να οδηγούν στον υπέρμετρο και άρα αδικαιολόγητο πλουτισμό των εναγόντων (πρβλ. ΣτΕ 1700/2019, 710/2016 κ.ά., πρβλ. και ΔΕφΑθ 2064/2023, 4246/2022, ΔΕφΠατ 194/2023 κ.ά.).

11. Επειδή, κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το ποσό των 50.000 ευρώ, νομιμοτόκως, με επιτόκιο 6%, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 2 του ν.δ. 496/1974 (Α' 204), από την επίδοση της αγωγής (29.4.2021) σε αυτό και έως την πλήρη εξόφληση. Εξάλλου, το αίτημα να κηρυχθεί η παρούσα απόφαση προσωρινός εκτελεστή πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμο, καθόσον δεν νοείται η προσωρινή εκτέλεση αναγνωριστικών αποφάσεων (άρθρο 80 παρ. 3 σε συνδυασμό με άρθρο 199 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει, εν προκειμένω. να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω της μερικής νίκης και ήττας αυτών (άρθρο 275 παρ. 1 εξ. γ' του Κ.Δ.Δ.).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγόμενου νοσοκομείου να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ, νομιμοτόκως, με επιτόκιο 6%, από την επίδοση της αγωγής (29.4.2021) σε αυτό και έως την πλήρη εξόφληση.

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα.

Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στον Βόλο στις 11.1.2024 και η απόφαση δημοσιεύτηκε στον ίδιο τόπο, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στις 25.1.2024.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ