ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΠΠρΑθ 2376/2025

Stalking - Εμμονική Παρακολούθηση από πρώην σύντροφο - ΠΚ 333 - Προβολή προσωπικότητας - ΑΚ 57 και ΑΚ 59 -.

Απόρριψη ένστασης εναγομένου περί καταχρηστικότητας, καθώς το γεγονός ότι αποκόπτεται από την περιοχή πέριξ της κατοικίας της ενάγουσας όπου συχνάζει με τους φίλους του και δεν μπορεί να επισκέπτεται θέατρα, κινηματογράφους, χώρους τέχνης πλησίον της οικίας της ενάγουσα, δεν καθιστά μη ανεκτή την άσκηση του δικαιώματος της ενάγουσας. Απαγόρευση προσέγγισης της ενάγουσας από τον εναγόμενο.

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία της δικηγόρου Αθηνών Άννας Κορσάνου, Διαπιστευμένης Διαμεσολαβήτριας) 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΕΝΟΧΙΚΟΥ - ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ : 2376/2025

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Ιωάννη Μασσαλή, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Λάμπρο Φλεβάρη, Πρωτοδίκη, Λουκία Λάμπρου, Πάρεδρο - Εισηγήτρια, καθώς και από τη Γραμματέα Διαμάντω Μπίθα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις 23 Ιανουαρίου 2025, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Κ.Α. του …………, κατοίκου ………, οδός …………. αρ. ……, με ΑΦΜ …………, η οποία προκατέθεσε νομότυπα και εμπρόθεσμα προτάσεις δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Άννας Κορσάνου (ΑΜ ΔΣΑ 25284), δυνάμει της από …...4.2025 εξουσιοδότησης με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής.

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Χ.Μ. του …………, κατοίκου ……… Αττικής, οδός …….. αρ. ……, με ΑΦΜ ………….., ο οποίος προκατέθεσε νομότυπα και εμπρόθεσμα προτάσεις δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Δ.Μ. (ΑΜ ΔΣΑ ……..), δυνάμει της από …...9.2024 εξουσιοδότησης με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από …...4.2024 αγωγή, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου στις …...4.2024 με γενικό αριθμός κατάθεσης ……../2024 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ……../2024, προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την παρούσα δικάσιμο και ενεγράφη στο πινάκιο.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Ι. Κατά τη διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, ενώ αξίωση αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες δεν αποκλείεται, κατά δε το άρθρο 59 ΑΚ και στην περίπτωση του άρθρου 57 ΑΚ, το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού, που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού, που έχει προσβληθεί (ΑΠ 1533/2022, ΑΠ 605/2021 δημοσιευμένες στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου, ΑΠ 848/2019, ΑΠ 271/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Με τις ανωτέρω διατάξεις προστατεύεται το δικαίωμα της προσωπικότητας, που αποτελεί πλέγμα αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση του προσώπου, με το οποίο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα, μεταξύ των οποίων (αγαθών) περιλαμβάνονται η προσωπική ελευθερία, δηλαδή η δυνατότητα ακώλυτης ανάπτυξης κάθε ανθρώπινης ενέργειας, η σφαίρα του απορρήτου και το άσυλο της κατοικίας, η τιμή και η υπόληψη εκάστου ανθρώπου. Ο νόμος καθιερώνει αντικειμενική ευθύνη του προσβάλλοντος, μόνον ως προς την αξίωση άρσης της προσβολής και παράλειψής της στο μέλλον, ενώ για την αξίωση χρηματικής, λόγω ηθικής βλάβης, ικανοποίησης, απαιτεί και το στοιχείο της υπαιτιότητας (ΑΠ 574/2019, ΑΠ 169/2019, ΑΠ 718/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τα μέσα για την άρση της προσβολής εξαρτώνται από το είδος της προσβολής και το αγαθό που προσβάλλεται και μπορούν να καθορίζονται από το δικαστήριο, με την εκτέλεση να γίνεται κατά τις διατάξεις των άρθρων 945 και 946 ΑΚ. Η αξίωση παράλειψης στο μέλλον αναφέρεται σε μελλοντική προσβολή, δηλαδή συνιστά προληπτικό μέτρο και προϋποθέτει απειλούμενη προσβολή. Η απόφαση που διατάσσει την παράλειψη της προσβολής εκτελείται σύμφωνα με όσα ορίζει το άρθρο 947 ΚΠολΔ. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, κατά δε το άρθρο 932 ΑΚ σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον, που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του (ΑΠ 1723/2022 δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου, ΑΠ 574/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Προϋποθέσεις για την προστασία της προσωπικότητας με τις διατάξεις των ανωτέρω άρθρων είναι: α) η ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας με πράξη ή παράλειψη άλλου που διαταράσσει μια ή περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας του βλαπτόμενου κατά τη στιγμή της προσβολής, β) η προσβολή να είναι παράνομη πράγμα που συμβαίνει όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή με βάση δικαίωμα, το οποίο όμως είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας στο πλαίσιο της έννομης τάξης είτε ασκείται καταχρηστικά κατά την έννοια των άρθρου 281 ΑΚ και 25 παρ. 3 του Συντάγματος και γ) πταίσμα του προσβολέα, όταν πρόκειται ειδικότερα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης εξαιτίας της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας. Στην περίπτωση αυτή η παράνομη και συγχρόνως υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας συνιστά ειδικότερη μορφή αδικοπραξίας, οπότε συνδυαστικά εφαρμόζονται και οι διατάξεις των άρθρων 914, 919, 920 και 932 ΑΚ, ενώ αδιάφορη για το χαρακτήρα της προσβολής, ως παράνομης, είναι η φύση της διάταξης που ενδέχεται με την προσβολή να παραβιάζεται και η οποία έτσι μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε κλάδο ή τμήμα του δικαίου (ΟλΑΠ 2/2008, ΑΠ 813/2021, ΑΠ 129/2020, ΑΠ 1394/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Έτσι, η προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως είναι η απειλή και επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθηση, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις του άρθρου 333 ΠΚ (ΑΠ 474/2020 δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου, ΑΠ 611/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι τον Ιούνιο του έτους 2022 γνώρισε διαδικτυακά μέσω της εφαρμογής facebook τον εναγόμενο και συνήψαν συναισθηματική σχέση. Ότι στις 27.8.2023 του ζήτησε να χωρίσουν οριστικά. Ότι έκτοτε ο εναγόμενος, κατά τους αναφερόμενους στην αγωγή χρόνους, της αποστέλλει διαρκώς μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (emails) και κινητού τηλεφώνου (sms), καθώς και μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με το αναλυτικά αναφερόμενο στην αγωγή περιεχόμενο, την καλεί συνεχώς στο κινητό της τηλέφωνο, παρακολουθεί τόσο την ίδια όσο και τα μέλη της οικογένειάς της και χτυπάει το κουδούνι της οικίας τους. Ότι με την παραπάνω υπαίτια και παράνομη συμπεριφορά του εναγομένου, που παράλληλα στοιχειοθετεί την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των αξιόποινων πράξεων της απειλής και της επίμονης καταδίωξης ή παρακολούθησης, επλήγη η προσωπικότητα της. Με βάση αυτό το ιστορικό αιτείται με την υπό κρίση αγωγή, κατ' ορθή εκτίμηση του δικογράφου της : α) Να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να παραλείπει στο μέλλον την προσβολή της προσωπικότητάς της και ιδίως : 1) να παραλείπει να επικοινωνεί μαζί της με οποιονδήποτε τρόπο (τηλεφωνικά ή διαδικτυακά), ι) να παραλείπει να προσεγγίζει την ίδια ή την οικογένειά της σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων, β) Να απειληθεί εναντίον του εναγομένου χρηματική ποινή 2.000 ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας ενός (1) έως τριών (3) μηνών για κάθε παράβαση της απόφασης, γ) Να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων.

Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή τυγχάνει υποστατή, καθώς επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στον εναγόμενο, εντός της προβλεπόμενης από τη διάταξη του αρ. 215 παρ. 2 ΚΠολΔ προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών από την κατάθεσή της (βλ. την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη υπ' αρ. ………/…..4.2024 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών Β.Μ.), εισάγεται δε παραδεκτά προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι καθ' ύλην και κατά τόπο αρμόδιο για την εκδίκασή της κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία [άρθρα 18, 22 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, για το παραδεκτό της συζήτησης προσκομίζεται το από ….7.2024 πρακτικό περάτωσης της αρχικής υποχρεωτικής συνεδρίας, κατ' άρθρο 6 του Ν. 4640/2019. Σημειώνεται ότι ναι μεν δεν προσκομίζεται το έντυπο ενημέρωσης για τη δυνατότητα διαμεσολάβησης του αρ. 3 παρ. 2 του Ν. 4640/2019, ωστόσο, εφόσον προσκομίζεται το ανωτέρω πρακτικό περάτωσης της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης (ΥΑΣ), θεραπεύεται έλλειψη αυτή, καθώς ο σκοπός του νομοθέτη, ήτοι η ενημέρωση των διαδίκων για τη δυνατότητα προσφυγής στη διαμεσολάβηση, επιτεύχθηκε στην προκειμένη περίπτωση μέσω της διενέργειας της ΥΑΣ (ΠολΠρΠατρ 66/2022 ΤΝΠ Νόμος, ΜονΠρΠειρ 1819/2022 ΤΝΠ Ισοκράτης / Άννα Πλεύρη, Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, Ερμηνεία κατ' άρθρο των αρ. 1 - 31 του Ν. 4640/2019, έκδοση 2021, σελ. 105 – 106). Η αγωγή είναι ορισμένη, παρά τα περί αντιθέτου επικαλούμενα από τον εναγόμενο, καθόσον η ενάγουσα παραθέτει τις πράξεις του εναγομένου, που στοιχειοθετούν την προσβολή της προσωπικότητάς της, με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι περιέχεται στην αγωγή, κατ' αρ. 111 παρ. 2, 118 αρ. 4, 216 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ, πλήρης και σαφής έκθεση των γεγονότων που απαιτούνται για τη νομική της θεμελίωση (ΑΠ 842/2005 Α' ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ), έτσι ώστε να παρέχεται στον μεν εναγόμενο η δυνατότητα αντίκρουσης της αγωγής, στο δε Δικαστήριο οι προϋποθέσεις ελέγχου της νομικής και ουσιαστικής βασιμότητάς της, [βλ. ΑΠ 515/2016 ΕπιθΕμπΔ 2016.826, ΑΠ 935/2014 ΝοΒ 2014.2326, ΑΠ 1196/2012 ΝοΒ 2013.446, ΑΠ 250/2011 ΕπιθΕμπΔ 2011.591 και ΔΕΕ 2011.1052, ΑΠ 1297/2009 ΕπιθΠολΔ 2009.682, ΑΠ 1198/2009 ΔΕΕ 2009.1361 και ΕπιθΕμπΔ 2010.419, ΑΠ 1042/2009 ΕπιθΕμπΔ 2010.46 και ΕπιθΠολΔ 2010.444, ΑΠ 1611/2008 Δίκη 2008. 1131]. Περαιτέρω, η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57 ΑΚ, 176, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2, 947 παρ. 1 ΚΠολΔ, 333 ΠΚ. Επομένως, θα πρέπει η αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

ΙΙ. Κατά το άρθρο 281 ΑΚ «η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται, αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος». Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η οποία αποσκοπεί στην πάταξη της κακοπιστίας και της ανηθικότητας στις συναλλαγές και γενικώς στην άσκηση κάθε δικαιώματος, για να θεωρηθεί η άσκηση του δικαιώματος καταχρηστική, πρέπει η προφανής υπέρβαση των ορίων, που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο οικονομικός ή κοινωνικός σκοπός του δικαιώματος, να προκύπτει από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του υποχρέου ή από την πραγματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί ή από τις περιστάσεις που μεσολάβησαν ή από άλλα περιστατικά, τα οποία, χωρίς κατά νόμον να εμποδίζουν τη γέννηση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή την άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, ως αντιτιθεμένη στο περί δικαίου αίσθημα και την ηθική τάξη και προκαλούσα έντονη εντύπωση αδικίας. Απαιτείται δηλαδή, για να χαρακτηρισθεί καταχρηστική η άσκηση δικαιώματος, να έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο από τη συμπεριφορά του δικαιούχου, σε συνάρτηση και με εκείνη του υπόχρεου, και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Επίσης οι πράξεις του υπόχρεου και η κατάσταση πραγμάτων που διαμορφώθηκε υπέρ αυτού, πρέπει να τελούν σε αιτιώδη σχέση με την προηγουμένη συμπεριφορά του δικαιούχου, αφού, κατά τους κανόνες της καλής πίστης, οι συνέπειες που απορρέουν από πράξεις άσχετες προς αυτή τη συμπεριφορά, δεν συγχωρείται να προβάλλονται προς απόκρουση του δικαιώματος. Μόνη η μακροχρόνια αδράνεια του δικαιούχου και όταν ακόμη δημιούργησε στον οφειλέτη την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή ότι δεν πρόκειται πλέον να ασκηθεί, δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική τη μεταγενέστερη άσκησή του, αλλά απαιτείται να συντρέχουν επιπρόσθετα ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες κυρίως από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του οφειλέτη, ενόψει των οποίων και της αδράνειας του δικαιούχου, η επακολουθούσα άσκηση του δικαιώματος που τείνει σε ανατροπή της κατάστασης που δημιουργήθηκε υπό τις παραπάνω ειδικές συνθήκες και διατηρήθηκε επί μακρό χρόνο, να εξέρχεται των ορίων που τίθενται με τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ. Στην περίπτωση αυτή η επιχειρούμενη από τον δικαιούχο ανατροπή της κατάστασης προκαλεί συνέπειες για τον υπόχρεο. Το ζήτημα δε αν οι συνέπειες, που επάγεται η άσκηση του δικαιώματος, είναι επαχθείς για τον υπόχρεο, πρέπει να αντιμετωπίζεται και σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες συνέπειες που μπορεί να επέλθουν εις βάρος του δικαιούχου από την παρακώλυση της ικανοποίησης του δικαιώματός του. Για την κατάφαση της καταχρηστικότητας δεν είναι απαραίτητο η άσκηση του δικαιώματος να προκαλεί αφόρητες ή δυσβάστακτες συνέπειες για τον υπόχρεο, θέτοντας σε κίνδυνο την οικονομική του υπόσταση, αλλά αρκεί να έχει δυσμενείς απλώς επιπτώσεις στα συμφέροντά του (ΟλΑΠ 2/2019 ΧρΙΔ 2019.504, ΟλΑΠ 8/2018, ΟλΑΠ 6/2016 Α ́ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ, ΟΛΑΠ 10/2012 ΧΡΙΔ 2013.433, ΟλΑΠ 5/2011 ΝοΒ 2011.1867 και ΕλλΔνη 2011.684, ΟλΑΠ 7/2002 NoB 2003.648, ΟλΑΠ 8/2001 ΕλλΔνη 2001.382).

Ο εναγόμενος, με τις εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις του, αρνείται αιτιολογημένα την αγωγή και τα θεμελιωτικά αυτής πραγματικά περιστατικά, ισχυριζόμενος ότι δεν προσέβαλε παράνομα την προσωπικότητα της ενάγουσας. Επίσης, προβάλλει την ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος εκ μέρους της ενάγουσας ως προς το αίτημα να μην προσεγγίζει την ενάγουσα και την οικογένειά της σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων, την οποία (ένσταση) επιχειρεί να θεμελιώσει στα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : α) Ότι με αυτόν τον τρόπο αποκόπτεται από την περιοχή πέριξ της …………. και του Πεδίου του Αρεως, όπου συχνάζει από ετών με φίλους και συναδέλφους του, β) Ότι πρόσφατα του προτάθηκε να εργαστεί πάλι στο ….., αναλαμβάνοντας διευθυντική θέση, την οποία αναγκάστηκε να απορρίψει, λόγω του γεγονότος ότι με την υπ' αρ. 1414/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) του απαγορεύτηκε να προσεγγίζει την ενάγουσα σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων, γ) Ότι δεν μπορεί να επισκέπτεται θέατρα, κινηματογράφους, χώρους τέχνης στην ……… και στο Πεδίο του Αρεως, ούτε τον δικηγόρο του, του οποίου το γραφείο βρίσκεται κοντά στην κατοικία της ενάγουσας ούτε να βρει εργασία στις περιοχές αυτές, δ) Ότι η ενάγουσα κινεί αυτή τη διαδικασία εναντίον του, για να τον εκδικηθεί, επειδή με τη σχέση τους έχασε έναν χρόνο από τη ζωή της. Ο συγκεκριμένος ισχυρισμός (ένσταση) του εναγομένου, ο οποίος επιχειρείται να θεμελιωθεί στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, κρίνεται απορριπτέος ως μη νόμιμος, καθόσον τα επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά δεν συγκροτούν τη νομική έννοια της καταχρηστικότητας του ασκουμένου ως άνω δικαιώματος, καθότι δεν καθιστούν μη ανεκτή την άσκηση του δικαιώματος της ενάγουσας κατά τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών.

ΙΙΙ. Οι έγγραφες αποτυπώσεις μηνυμάτων, που ανταλλάσσονται μεταξύ των διαδίκων μέσω διαδικτυακών εφαρμογών, υπάγονται στην έννοια της μηχανικής απεικόνισης, κατ' αρ. 444 παρ. 1 περ. γ ́ και 2 ΚΠολΔ, εξομοιούμενα με ιδιωτικά έγγραφα, χωρίς να ενδιαφέρει ο τρόπος, με τον οποίο τα παραπάνω μηνύματα προσκομίζονται ως αποδεικτικά στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου, δηλαδή αν προσκομίζονται φωτογραφίες που απεικονίζουν την οθόνη του κινητού τηλεφώνου ή αν προσκομίζονται φωτοαντίγραφα που απεικονίζουν τα μηνύματα με τη χρήση της δυνατότητας «screenshot» (ελληνική ορολογία «στιγμιότυπο» ή «ψηφιακή φωτογραφία οθόνης κινητού») (ΠολΠρΘεσ 13661/2019 Αρμ. 2021.1551, ΜονΠρΗρακλ 1085/2018 Α' ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) και χωρίς, επιπλέον, τα παραπάνω μηνύματα να θεωρούνται παρανόμως κτηθέντα αποδεικτικά μέσα, ακόμη και αν δεν έχει προηγηθεί η διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, δεδομένου ότι κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας τα γραπτά μηνύματα μεταξύ των διαδίκων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, όπως οι επιστολές, αφού σε αμφότερες τις μορφές αυτού του είδους της επικοινωνίας συνυπάρχουν τα στοιχεία της αποτυπωμένης σε αναγνώσιμη μορφή επικοινωνίας από απόσταση, ενώ η μετάβαση από την κυριαρχία της επιστολής στην κυριαρχία των μηνυμάτων μέσω κινητών τηλεφώνων (sms) ή διαδικτυακών εφαρμογών (viber, messenger κλπ.) έγινε κυρίως λόγω του εκσυγχρονισμού της διαθέσιμης τεχνολογίας. Κατά συνέπεια, με την προσκομιδή των παραπάνω μηνυμάτων δεν προσβάλλεται το δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου των συνομιλιών, εφόσον τα μηνύματα αυτά προσκομίζονται από τους διαδίκους, στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και οι ίδιοι οι συνομιλούντες μέσω των παραπάνω μηνυμάτων. Αντιθέτως, όταν τρίτος προσκομίζει μηνύματα [είτε ανταλλάσσονται μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας (sms) είτε μέσω διαδικτυακών εφαρμογών (viber, messenger κλπ.), τα οποία αφορούν ξεχωριστούς από τον ίδιο συνομιλούντες, τότε θα πρέπει να θεωρούνται παράνομο αποδεικτικό μέσο, εκτός και αν ο επικαλούμενος τα μηνύματα αυτά διάδικος δεν έχει άλλο αποδεικτικό μέσο προς απόδειξη των ισχυρισμών του, οπότε όμως σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να γίνεται στάθμιση με βάση την αρχή της αναλογικότητας [άποψη με την οποία συντάσσεται το παρόν Δικαστήριο, βλ. ΠολΠρΘεσ 13661/2019 Αρμ. 2021.1551, ΜονΠρΗρακλ 1085/2018, ΜονΠρΘεσ 915/2022, ΜονΠρΘεσ 4296/2022, ΜονΠρΘεσ 317/2022, ΜονΠρΑθ 3936/2020, ΜΠρΘεσ 5782/2019 Α ́ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ. Κατά την αντίθετη άποψη, το κείμενο των μηνυμάτων μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας (sms), επειδή αποτελεί μορφή τηλεφωνικής επικοινωνίας, εμπίπτει στα στοιχεία που προστατεύονται από το απόρρητο των τηλεφωνικών επικοινωνιών. Επομένως, εφόσον δεν έχει λάβει χώρα προηγουμένως άρση του απορρήτου της επικοινωνίας με νόμιμο τρόπο, η αποτύπωση των μηνυμάτων αυτών σε έγγραφη μορφή συνιστά απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο (ΠολΠρΘεσ 3256/2015 ΕλλΔνη 2015.1086 και ΕπιθΠολΔ 2015.589, Μον ΠρΘεσ 15942/2021, ΜονΠρΑθ 4870/2021, ΜονΠρΖακ 63/2021 και 85/2021 Α' ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)].

Από το περιεχόμενο της προσκομιζόμενης με τις προτάσεις της ενάγουσας υπ' αρ. πρωτ. ………./….9.2024 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρος ………….., που δόθηκε ενώπιον της δικηγόρου Αθηνών Φ.Μ. και η οποία λήφθηκε μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εναγομένου (βλ. την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη υπ' αρ. ……/….9.2024 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών Β.Μ. σε συνδυασμό με τη συνημμένη σε αυτή από ….9.2024 κλήση), των προσκομιζόμενων με τις προτάσεις του εναγομένου υπ' αρ. …../….9.2024, ……/…..9.2024, ……./….9.2024 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ……….., ……….. και ……………… αντιστοίχως, που δόθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών … και οι οποίες λήφθηκαν μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της ενάγουσας (βλ. τις επικαλούμενες και προσκομιζόμενες υπ’ αρ. ……./…..9.2024, ………/…..9.2024 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιώς με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιώς Β.Σ. σε συνδυασμό με τις συνημμένες σε αυτές από …..9.2024 και ….9.2024 κλήσεις), όλων των εγγράφων που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται : α) οι προσκομιζόμενες από τους διαδίκους φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1 στοιχ. γ. 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠΟΛΔ), β) τα προσκομιζόμενα δικόγραφα και οι δικαστικές αποφάσεις από προηγηθείσες μεταξύ των ίδιων διαδίκων δίκες (ΑΠ 1758/2008, ΕφΠατρ 149/2022, ΕφΘεσ 1302/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), γ) τα προσκομιζόμενα έγγραφα των σχηματισθεισών ποινικών δικογραφιών που λαμβάνονται υπόψη στην πολιτική δίκη προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 64/2019, ΕφΠειρ 127/2022, ΕφΔωδ 60/2022, ΕφΠατρ 336/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), δ) τα αντίγραφα μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail), που ανταλλάχθηκαν μεταξύ των διαδίκων και εμπίπτουν στην έννοια του ιδιωτικού εγγράφου ως μηχανικής απεικόνισης του άρθρου 444 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ. (ΕφΑιγ 39/2021, ΕφΑιγ 50/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ε) οι εκτυπώσεις των μηνυμάτων κινητής τηλεφωνίας (sms), viber και instagram, που ανταλλάχθηκαν μεταξύ των διαδίκων και επομένως δεν αφορούσαν επικοινωνία τους με τρίτα πρόσωπα, έχοντας ληφθεί χωρίς τη συγκατάθεσή τους (ΕφΠειρ 28/2021, ΕφΑιγ 39/2021, ΕφΠειρ 576/2020, ΕφΠειρ 55/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), στ) οι εκτυπώσεις των μηνυμάτων που ανταλλάχθηκαν μεταξύ του εναγομένου και των …………, …………, …………….. και …………, πλην των εκτυπώσεων των μηνυμάτων που ανταλλάχθηκαν μεταξύ του …………., πρώην συμφοιτητή της ενάγουσας, και του εναγομένου στο κοινωνικό μέσο δικτύωσης instagram, δοθέντος ότι αποτελούν απαγορευμένα αποδεικτικά μέσα, καθώς προσκομίζονται από την ενάγουσα χωρίς την συναίνεση του εναγομένου και χωρίς η ενάγουσα να επικαλείται ή να αποδεικνύει ότι συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις νόμιμης επεξεργασίας των δεδομένων αυτών, που ορίζονται στον Γενικό Κανονισμό Προστασίας προσωπικών Δεδομένων της Ε.Ε. (2016/679) και το Ν. 4624/2019, ενώ σε κάθε περίπτωση δεν κρίνεται, ότι η ενέργεια αυτή υπηρετεί σκοπούς και έννομα συμφέροντα υπέρτερα αυτών του εναγομένου ως υποκειμένου των εν λόγω δεδομένων και η επίκληση και προβολή των εν λόγω δεδομένων εκ μέρους τρίτου προσώπου εμπίπτει στα προστατευόμενα από το απόρρητο της επικοινωνίας στοιχεία βάσει των άρθρων 9 παρ. 1 εδ. β' και 19 παρ. 1 του Συντάγματος και 8 της ΕΣΔΑ (ΑΠ 996/2010, ΕφΔωδ 313/2023, ΕφΘεσ 1302/2020, ΕφΛαρ 346/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 297/2023 sakkoulas online), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά :

Οι διάδικοι γνωρίστηκαν μέσω της διαδικτυακής εφαρμογής facebook τον Ιούνιο του έτους 2022 και ακολούθως συνήψαν ερωτικό δεσμό, ο οποίος διήρκεσε 13 μήνες. Τον Αύγουστο του έτους 2023, η ενάγουσα ζήτησε από τον εναγόμενο να χωρίσουν. Έκτοτε ο εναγόμενος, ο οποίος προφανώς δυσαρεστήθηκε με την απόφαση της ενάγουσας να διακόψει σχέση τους, άρχισε να την παρενοχλεί. Ειδικότερα, στις 24.8.2023, 26.8.2023, 27.8.2023 και 28.8.2023 ο εναγόμενος καλούσε τηλεφωνικά την ενάγουσα πολλές φορές (περίπου 20) καθημερινά. Στις 28.8.2023 της έστειλε μήνυμα, στο οποίο την ενημέρωνε ότι έπαθε θρόμβωση στο χέρι και της εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του για τη συμπεριφορά της απέναντί του. Στις 29.8.2023 ο εναγόμενος έστειλε στην ενάγουσα ηχητικά μηνύματα στο viber, στα οποία την ενημέρωνε ότι επρόκειτο να προβεί σε χειρουργική επέμβαση και της άφηνε την περιουσία του, ενώ η ενάγουσα του απάντησε να σταματήσει την προσπάθειά του για επικοινωνία μαζί της.

Στις 4.9.2023 ο εναγόμενος άρχισε να στέλνει στην ενάγουσα εκφοβιστικά μηνύματα μέσω της διαδικτυακής εφαρμογής messenger και viber, στα οποία της ζητούσε επιτακτικά να τον ξεμπλοκάρει και να του επιστρέψει το ποσό των 210 ευρώ, που της αναλογούσε για τα έξοδα που έκαναν κατά τις κοινές καλοκαιρινές διακοπές τους, άλλως θα ενημέρωνε τη μητέρα της, καθώς και τον χώρο εργασίας της. Στη συνέχεια, παρότι ο εναγόμενος ενημερώθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της ενάγουσας ότι έχει απευθυνθεί σε αυτήν και θα πρέπει να σταματήσει να την ενοχλεί, αυτός άρχισε να στέλνει μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην πληρεξούσια δικηγόρο της ενάγουσας στις 5.9.2023, 7.9.2023, 10.9.2023 και 25.9.2023. Επίσης, στις 7.9.2023 μετέβη στην πολυκατοικία που διαμένει η ενάγουσα με την αδελφή της και τη μητέρα της και χτυπούσε το κουδούνι των οικιών τους, προκειμένου να επικοινωνήσει μαζί της. Το ίδιο έπραξε στις 9.9.2023, στις 14.9.2023 και στις 18.9.2023, ενώ στις 16.9.2023 μετέβη στην ………… στην οικία της έτερης αδελφής της ενάγουσας και χτύπησε το κουδούνι.

Στις 12.9.2023 απέστειλε στην ενάγουσα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με το οποίο την ενημέρωνε ότι καλούν και εκείνον στο τηλέφωνο με απόκρυψη, ενώ στις 17.9.2023 απέστειλε στην ενάγουσα έτερο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στο οποίο την ενημέρωνε ότι βρήκε ποιος την καλούσε στο τηλέφωνο και την παρακολουθούσε. Στις 6.10.2023 απέστειλε στην ενάγουσα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στο οποίο την κατηγορούσε ότι ευθύνεται για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι γονείς του, επειδή τους κάλεσε τις προηγούμενες ημέρες και τους ζήτησε να σταματήσει ο εναγόμενος (γιος τους) να την ενοχλεί. Στις 9.10.2023 ο εναγόμενος κάλεσε την ενάγουσα στον χώρο εργασίας της. Στις 14.10.2023 και 15.10.2023 χτύπησε το κουδούνι της οικίας της ενάγουσας και της μητέρας της, ομοίως δε έπραξε στις 3.12.2023 και 2.3.2024.

Για τις προπεριγραφόμενες πράξεις στις 17.9.2023 η ενάγουσα άσκησε την με αρ. πρωτ. ……../…./…... έγκληση στο ΑΤ …….., η οποία έχει λάβει ΑΒΜ: ……… και έχει διαταχθεί η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Ακολούθως, στις 18.10.2023 η ενάγουσα κατέθεσε αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων και χορήγησης προσωρινής διαταγής κατά του εναγομένου. Στις …...11.2023 συζητήθηκε και εκδόθηκε προσωρινή διαταγή, που υποχρέωνε τον εναγόμενο να μην επικοινωνεί με την ενάγουσα τηλεφωνικά ή διαδικτυακά μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων. Στις 24.11.2023 η ενάγουσα απευθύνθηκε εκ νέου στο ΑΤ ………., προκειμένου να γίνουν συστάσεις στον εναγόμενο να σταματήσει να την ενοχλεί, ενώ στις 19.3.2024 εκδόθηκε η υπ' αρ. 1414/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία υποχρέωνε τον εναγόμενο να παραλείπει να επικοινωνεί με την ενάγουσα με οποιονδήποτε τρόπο (τηλεφωνικά, διαδικτυακά κ.λπ.) και του απαγόρευε να την προσεγγίζει σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων. Ο εναγόμενος αρνείται την ύπαρξη παρενοχλητικής συμπεριφοράς εκ μέρους του και ισχυρίζεται αορίστως ότι η ενάγουσα είναι εκείνη που επιδεικνύει εκδικητική συμπεριφορά εναντίον του. Ωστόσο, τα ανωτέρω περιστατικά δεν αναιρούνται από τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων του εναγομένου ούτε εξηγείται επαρκώς από αυτόν ο λόγος που η ενάγουσα βάλλει εναντίον του. Αντιθέτως, αποδεικνύεται η συνεχής παρενοχλητική συμπεριφορά του εναγομένου προς την ενάγουσα, με την οποία προσβάλλει διαρκώς και παράνομα το δικαίωμα της προσωπικότητας της, κατά τις εκφάνσεις της τιμής, της αξιοπρέπειας και της ιδιωτικής ζωής της.

Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, η αγωγή θα πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και επειδή υφίστανται σοβαρές ενδείξεις που καθιστούν σφόδρα πιθανό ότι ο εναγόμενος θα συνεχίσει την τέλεση πράξεων που προσβάλλουν την προσωπικότητα της ενάγουσας, θα πρέπει να υποχρεωθεί να τις παραλείπει στο μέλλον. Ειδικότερα, πρέπει να υποχρεωθεί να παραλείπει : α) να επικοινωνεί με την ενάγουσα με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο (τηλεφωνικά και διαδικτυακά), β) να προσεγγίζει την ενάγουσα ή την οικία της σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων. Επίσης, πρέπει να απειληθεί σε βάρος του εναγομένου χρηματική ποινή χιλίων (1.000) ευρώ υπέρ της ενάγουσας και προσωπική κράτηση είκοσι (20) ημερών για κάθε παραβίαση της απόφασης. Τέλος, ο εναγόμενος, λόγω της ήττας του στην ένδικη υπόθεση, θα πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, το ύψος των οποίων θα προσδιοριστεί λαμβάνοντας υπόψη αυτά που εμπίπτουν στη διάταξη του αρ. 189 παρ. 1 περ. γ ́ ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τις οικείες διατάξεις των αρ. 58 παρ. 4 περ. α ́ και 63 παρ. 2 του Ν. 4194/2013 («Κώδικας Δικηγόρων»), καθώς και του Παραρτήματος Ι του ιδίου νόμου, βάσει των οποίων η αμοιβή της πληρεξουσίας Δικηγόρου της ενάγουσας προσδιορίζεται στο ποσό των 256 ευρώ, πλέον του ποσού των 61,44 ευρώ για ΦΠΑ 24%, δηλαδή στο συνολικό ποσό των 317,44 ευρώ (βλ. το υπ' αρ. ……./…...9.2024 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Αθηνών)

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να παραλείπει στο μέλλον : α) να επικοινωνεί με την ενάγουσα με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο (τηλεφωνικά και διαδικτυακά), β) να προσεγγίζει την ενάγουσα ή την οικία της σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων.

ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος του εναγομένου χρηματική ποινή χιλίων (1.000) ευρώ υπέρ της ενάγουσας και προσωπική κράτηση είκοσι (20) ημερών για κάθε παραβίαση της απόφασης.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων δέκα επτά ευρώ και σαράντα τεσσάρων λεπτών (317,44).

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 7-5-2005

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 2-9-2025, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ