ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

 

ΜΠρ(Ασφ.Μ.)Αθ 2399/2025

 

Η αναφερόμενη σε ιστοσελίδα διαδικτυακού βιβλιοπωλείου πληροφορία - ένδειξη για βιβλίο "Εξαντλημένο στον Εκδότη" δεν αποδίδει κάποια μομφή στον εκδότη που θα πλήξει την πίστη και την φήμη του στην αγορά, ούτε συνιστά προσβολή της προσωπικότητάς του.

 

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του δικηγόρου Αθηνών Κωνσταντίνου Σακελλαριάδη)

 

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

Αριθμός Απόφασης 2399/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

Συγκροτούμενο από το Δικαστή Κωνσταντίνο Σωτηρόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίστηκε μετά από κλήρωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4938/2022

 

Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 29 Ιανουάριου 2025, χωρίς την σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

 

Της αιτούσας: μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας με την επωνυμία «... Ι.Κ.Ε» και το διακριτικό τίτλο ..., που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού .. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία, εμφανισθείσα μετά του νομίμου εκπροσώπου  παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Ελένης Σπανού,

 

Της καθής η αίτηση: ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία ..., που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού ... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εμφανισθείσα μετά του νομίμου εκπροσώπου της παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Κωνσταντίνου Σακελλαριάδη.

 

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 24-9-2024 αίτησή της, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό ... και προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, κατά το έκθεμα της οποίας και εκφωνήθηκε.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί, καθώς και όσα αναφέρονται στα έγγραφα σημειώματα που κατέθεσαν.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Σύμφωνα με τα άρθρα 731 και 732 ΚΠολΔ η προσωρινή ρύθμιση κατάστασης δεν αποτελεί ασφαλιστικό μέτρο με προκαθορισμένο περιεχόμενο αλλά το πλαίσιο για τη λήψη πρόσφορων μέτρων, με τα οποία ορισμένη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στις έννομες σχέσεις των διαδίκων αντιμετωπίζεται προσωρινά, μέχρι να κριθούν οριστικά οι έννομες σχέσεις τους, ως προς τις οποίες έχει ανακύψει έριδα και εφόσον υπάρχει άμεση και πιεστική ανάγκη (επείγουσα περίπτωση) να ενεργοποιηθούν ως τότε ή ανάλογα να αδρανοποιηθούν, εν όλω ή εν μέρει, για να αποφευχθεί η δημιουργία αμετάκλητων ή δυσβάστακτων συνεπειών ως προς το πιθανολογούμενο αποτέλεσμα της κύριας δίκης. Η ως άνω προσωρινή ρύθμιση κατάστασης έχει ευρύτερο αντικείμενο από την απλή εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος με μέτρα ρυθμιστικού χαρακτήρα, αφού μπορεί να αφορά και κάθε άλλου είδους ρύθμιση, με την οποία εξυπηρετούνται οι ανεπίδεκτες αναβολής έννομες σχέσεις των διαδίκων και παράλληλα εμπεδώνεται η δικαιϊκή ειρήνη. Η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης διακρίνεται α) σε ενέργεια, παράλειψη ή ανοχή πράξης (άρθ. 731 και 733, 734 ΚΠολΔ), όπου η υποχρέωση για ενέργεια ή ανοχή αφορά υλική πράξη, ενώ η υποχρέωση για παράλειψη αφορά είτε υλική, είτε νομική πράξη και β) σε προσωρινή λήψη ρυθμιστικών μέτρων διαπλαστικού χαρακτήρα (άρθ. 732, 735 και 736 ΚΠολΔ). Βασική προϋπόθεση για την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης είναι η ύπαρξη διάταξης του ισχύοντος δικαίου που να προβλέπει την παροχή εννόμου προστασίας υπό τους όρους, το περιεχόμενο και την έκταση, τη μορφή και το συνδυασμό των οποίων ζητείται η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης (ΜΠΧαλκ 864/2006 δημ. Νόμος, ΜΠΘεσ. 17800/2002 δημ. Νόμος), Και η ρύθμιση κατάστασης όμως τελεί υπό τον περιορισμό του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ που ορίζει ότι τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή η διατήρηση.

 

Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ συνάγεται ότι στην προσωπικότητα περιλαμβάνονται όλα τα αγαθά που είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με το πρόσωπο, στο οποίο ανήκουν, ως έχον σωματική, ψυχική, πνευματική και κοινωνική ατομικότητα. Σε περίπτωση παράνομης προσβολής της προσωπικότητας, ο προσβληθείς έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον (ΑΠ 854/2002 δημ. Νόμος). Αν μάλιστα συντρέχει επείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος ο προσβληθείς μπορεί να ζητήσει προσωρινή προστασία με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων στα πλαίσια της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, να ζητήσει δηλαδή να υποχρεωθεί προσωρινά εκείνος που προσβάλλει την προσωπικότητά του να άρει την προσβολή και να την παραλείπει στο μέλλον, υπό την προϋπόθεση βέβαια επικείμενης προσβολής στο μέλλον και δη με απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης (ΜΠΘεσ. 840/2021 δημ. Νόμος, ΜΠΑ 2847/2017 δημ. Νόμος) χωρίς μάλιστα, στην περίπτωση αυτή να θίγεται η διάταξη του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, που απαγορεύει την ικανοποίηση του δικαιώματος, με τη λήψη του ασφαλιστικού μέτρου, δεδομένου ότι, επί απολύτων δικαιωμάτων, όπως η προσωπικότητα, η υποχρέωση των τρίτων να μη την προσβάλλουν, ισχύει στο διηνεκές, με συνέπεια, ως εκ της ύπαρξης διαρκούς, στην περίπτωση αυτή, έννομης σχέσης, να μπορεί, όταν υφίσταται ανάγκη, να τεθεί προσωρινά σε λειτουργία, χωρίς, με τον τρόπο αυτό, να κινδυνεύει να ματαιωθεί ο σκοπός της κυρίας δίκης (ΜΠΑλεξ 154/2013 δημ. Νόμος). Τα ανωτέρω αφορούν και στα νομικά πρόσωπα που επίσης προστατεύονται από τις διατάξεις των άρθρων 57 και 59 ΑΚ.

 

Στην προκειμένη υπόθεση, με την υπό κρίση αίτηση, ως εκτιμάται, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι με την καθής διατηρούσαν πολυετή εμπορική συνεργασία απλής διανομής δυνάμει της οποίας η τελευταία προμηθευόταν και κατόπιν εμπορευόταν βιβλία εκδόσεως της, είτε δια μέσου καταστήματος που διατηρεί στην Αθήνα είτε δια ιστοτόπου που διατηρεί στο διαδίκτυο, ότι η σύμβαση αυτή έληξε με καταγγελία στην οποία προέβη τον Αύγουστο του 2024 και ότι για τούτο αξίωσε από την καθής να αποσύρει τα βιβλία εκδόσεως της από τον ιστότοπο που διατηρεί εντός προθεσμίας μιας εβδομάδος και να επιστρέφει τα βιβλία εκδόσεώς της που είχε λάβει στα πλαίσια της ανωτέρω σύμβασης, κατόπιν καταγγελίας της, ώστε να της επιστραφεί του τίμημά τους, ότι η καθής αγνόησε τα αιτήματα της αυτά και εξακολούθησε να διατηρεί αναρτημένα στον ιστότοπό της βιβλία των εκδόσεων της, αναγράφοντας αναληθώς για πολλά εξ αυτών ότι δεν είναι διαθέσιμα προς πώληση ή ότι είναι εξαντλημένα στον εκδότη ή ότι είναι διαθέσιμα σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, βλάπτοντας την ίδια, καθώς υπονομεύει με τις αναρτήσεις αυτές το κύρος και την αξιοπιστία του εκδοτικού της οίκου και αποτρέπει το αγοραστικό κοινό να αναζητήσει τα συγκεκριμένα βιβλία σε άλλα βιβλιοπωλεία ή στον ιστότοπό της (αιτούσας), προκαλώντας της οικονομική ζημία, κατά τα ειδικότερα περί τούτων στην αίτηση. Με βάση το ιστορικό αυτό και επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση ρύθμισης κατάστασης, ζητεί να υποχρεωθεί η καθής να αφαιρέσει τα προσδιοριζόμενα κατά τίτλο 295 βιβλία εκδόσεως της από την ιστοσελίδα και το κατάστημα της, καθόσον η μεταξύ σύμβασης απλής διανομής έχει πάψει να υφίσταται, να επιστρέφει τα αντίτυπα 49 βιβλίων εκδόσεώς της, ώστε να εκδοθεί πιστωτικό τιμολόγιο και εν συνεχεία να καταβάλει (αιτούσα) την αντίστοιχη πληρωμή της αξίας τους, να απέχει από τη διάδοση δυσφημιστικών διαδόσεων εις βάρος της, στην οποία προβαίνει με τις ανωτέρω ψευδείς δηλώσεις περί της διαθεσιμότητας των βιβλίων της κλπ, να απειληθεί σε βάρος της χρηματική ποινή 2.000 ευρώ για κάθε παραβίαση του διατακτικού της απόφασης, με την οποία να διαταχθεί επίσης όποιο ασφαλιστικό μέτρο κριθεί καταλληλότερο και τέλος να καταδικασθεί η καθής στη δικαστική της δαπάνη. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα, η αίτηση αυτή παραδεκτώς εισάγεται· προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ως καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμοδίου (άρθ. 683 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ), κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθ. 686 επ. ΚΠολΔ). Καθόσον αφορά τα αιτήματα αφαίρεσης των βιβλίων εκδόσεως της απούσας από την ιστοσελίδα και το κατάστημα της καθής και επιστροφή εκείνων που η τελευταία κατέχει σε απόθεμα, η αίτηση τυγχάνει απορριπτέα προεχόντως ως νομικά αβάσιμη διότι δεν προκύπτει από τα ιστορούμενα στην αγωγή νομική θεμελίωση των συγκεκριμένων αιτημάτων, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης, κατά τα γενόμενα δεκτά στη μείζονα σκέψη, άλλως, αν δηλαδή ήθελε γίνει δεκτό ότι με την καταγγελία της αναφερόμενης ως σύμβασης απλής διανομής υποχρεούτο η καθής στις ανωτέρω ενέργειες, το οποίο ούτε προκύπτει ως συμφωνηθέν μεταξύ των διαδίκων ούτε και αποτελεί βέβαιο επακόλουθο της λύσης της σύμβασης απλής διανομής, για τους όρους που την διήπαν σε μια τέτοια περίπτωση ουδέν αναφέρεται, άλλως ως απαράδεκτη διότι προσκρούουν τα αιτήματα αυτά στην απαγόρευση του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ, καθώς κατατείνουν σε ασφαλιστικά μέτρα που επάγονται την ικανοποίηση του δικαιώματος του οποίου ζητείται η εξασφάλιση. Κατά το λοιπό μέρος, η αίτηση είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 361, 914 και 922 ΑΚ, 176, 731, 732, 946 και 947 ΚΠολΔ, οπότε και κατά το μέρος αυτό πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.

 

Από την εκτίμηση των καταθέσεων των νομίμων εκπροσώπων των διαδίκων εταιριών που εξετάσθηκαν ανωμοτί ενώπιον του ακροατηρίου του Δικαστηρίου τούτου και το σύνολο των προσκομισθέντων εγγράφων πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Μεταξύ της αιτούσας που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά κυρίως στον τομέα της πώλησης βιβλίων που είτε εκδίδει η ίδια είτε αλλοδαποί εκδοτικοί οίκοι τους οποίους εκπροσωπεί, και της καθής, που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά, μεταξύ άλλων και κυρίως, στον τομέα της λιανικής πώλησης βιβλίων υπήρξε πολυετής συνεργασία, στα πλαίσια της οποίας η δεύτερη προμηθευόταν από την πρώτη βιβλία εκδόσεώς της είτε και των οίκων της αλλοδαπής που εκπροσωπούσε, με σκοπό τη λιανική πώλησή τους δια του καταστήματος που διατηρεί στην Αθήνα, επί της οδού Α. αρ. ., είτε διαδικτυακά, μέσω της ιστοσελίδας της με την ηλεκτρονική διεύθυνση https://www.politeianet.gr/bookstore. Μεταξύ τους δεν υπήρχε συμφωνία προκαθορισμένης χρονικά ή ποσοτικά προμήθειας βιβλίων, που καθοριζόταν μόνον από τις ανάγκες της καθής, ούτε δέσμευση αμοιβαίας αποκλειστικότητας ή απαγόρευσης ανταγωνισμού, το οποίο μεταξύ άλλων επαγόταν ότι η καθής μπορούσε να προμηθεύεται βιβλία άλλων εκδοτικών οίκων αλλά και της καθής δια μέσου τρίτων. Περί τον Αύγουστο του έτους 2024 προέκυψε διαφωνία μεταξύ των διαδίκων αναφορικά με τον όρο της συνεργασίας τους που αφορούσε στο ποσοστό έκπτωσης με το οποίο η αιτούσα προμήθευε βιβλία την καθής με αποτέλεσμα η αιτούσα να αποφασίσει να διακόψει τη συνεργασία της με την καθής, περί του οποίου την ενημέρωσε με το από 30-8-2024 ηλεκτρονικό μήνυμα που της απέστειλε (με ανταλλαγή δε ηλεκτρονικών μηνυμάτων είχαν διεξαχθεί εν πολλοίς και οι συζητήσεις που είχαν προηγηθεί της διακοπής της συνεργασίας τους), ζητώντας επιπλέον να αφαιρέσει από το «διαδικτυακό βιβλιοπωλείο» (ως άνω ιστότοπο) τους τίτλους των βιβλίων της που διέθετε προς πώληση και να επιστρέφει όσο βιβλία είχε προμηθευτεί από αυτήν και εξακολουθούσε να κατέχει. Η καθής αρνήθηκε ότι υπείχε τέτοιων υποχρεώσεων και "διατήρησε τις αγγελίες πώλησης βιβλίων εκδόσεων της αιτούσας στην ως άνω ιστοσελίδα της. Συγκεκριμένα» η καθής, κατά τη συνεργασία της με την αιτούσα, εμπορευόταν διακόσιους ενενήντα πέντε (295) τίτλους βιβλίων εκδόσεώς της, τους οποίους είχε αναρτήσει στο «διαδικτυακό βιβλιοπωλείο» της. Με τη λήξη της συνεργασίας τους, εξακολούθησε να διαθέτει προς πώληση τα συγκεκριμένα βιβλία δια του προαναφερθέντος ιστοτόπου, αναγράφοντας για σαράντα τέσσερα (44) από αυτά ότι πρόκειται για «Εξαντλημένο στον εκδότη» βιβλίο ή για βιβλίο που υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας «υπό την προϋπόθεση ύπαρξης του στον εκδότη», για διακόσια σαράντα έξι (246) από αυτά ότι δεν είναι διαθέσιμα και για τρία (3) από αυτά ότι υπάρχει περιορισμένος αριθμός αντιτύπων. Κατόπιν τούτου, η αιτούσα κατέθεσε εναντίον της την υπό κρίση αίτηση, με το παραδεκτό και νόμιμο μέρος της οποίας υποστηρίζει ότι οι ανωτέρω αναρτήσεις επάγονται την προσβολή της προσωπικότητάς της, διότι βλάπτουν το κύρος, την αξιοπιστία τη φήμη και την εν γένει οικονομική της πορεία. Κατά πρώτον, η ανάρτηση των τίτλων των ανωτέρω βιβλίων στον ιστότοπο της καθής δεν επάγεται την προσβολή της προσωπικότητας της αιτούσας, ακόμα και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι γίνεται χωρίς δικαίωμα ή αντίθετα σε δικαίωμα αυτής (αιτούσας), το οποίο όμως προσκρούσει στην παραδοχή των διαδίκων ότι η καθής μπορούσε νόμιμα να προμηθεύεται τα βιβλία αυτά από τρίτο προμηθευτή-μεσάζοντα (που τα είχε δηλαδή προμηθευτεί από την αιτούσα με σκοπό την μεταπώλησή τους) και επιπλέον του ότι η καθής αγόρασε τα βιβλία αυτά από την αιτούσα, με σκοπό την πώλησή τους, έχοντας μάλιστα καταβάλει και το αναλογούν τίμημα, οπότε μόνον αν υπήρχε συμφωνία μεταξύ των διαδίκων ότι σε περίπτωση λήξης της μεταξύ τους συνεργασίας η καθής θα έπρεπε να μην διαθέσει προς πώληση αλλά να επιστρέψει στην αιτούσα τα βιβλία που είχε ήδη προμηθευτεί από αυτήν, θα μπορούσε να τεθεί ζήτημα για την ανωτέρω ανάρτηση, τέτοιος ισχυρισμός όμως δεν υφίσταται. Κατά δεύτερον, για τα βιβλία που φέρονταν στον ανωτέρω ιστότοπο με την ένδειξη ότι «Δεν υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας», επίσης δεν τίθεται ζήτημα προσβολής της προσωπικότητάς της, διότι κατά αντικειμενική κρίση ουδείς προσβλητικός για το κύρος, την πίστη ή τη φήμη της υπαινιγμός μπορεί να συναχθεί από αυτήν τη δημοσίευση που άλλωστε ήταν και αληθής δεδομένης της διακοπής της συνεργασίας των διαδίκων που αφενός είχε ως συνέπεια να αδυνατεί η καθής να παραγγείλει τα συγκεκριμένα βιβλία από την αιτούσα, αφετέρου επέφερε προσκόμματα στη δυνατότητά της για εξασφάλιση προς πώληση των συγκεκριμένων βιβλίων από τρίτους (οπότε και δικαιούτο να ενημερώσει το αγοραστικό κοινό ότι η ίδια δεν διέθετε επί του παρόντος διαθέσιμα προς παραγγελία το συγκεκριμένα βιβλία το οποίο και μόνον συνάγεται από τη συγκεκριμένη ένδειξη). Κατά τρίτον το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ένδειξη που κατά την αιτούσα είχε θέσει η καθής επί σαράντα έξι τίτλων βιβλίων «Διαθέσιμα με περιορισμένο αριθμό αντιτύπων» που εναργώς προκύπτει ότι αφορά στη διαθεσιμότητα των συγκεκριμένων τίτλων βιβλίων στο βιβλιοπωλείο της καθής και όχι στον εκδοτικό οίκο της αιτούσας, όπως η τελευταία υποστηρίζει, δεδομένου επιπλέον ότι για την τελευταία περίπτωση υπήρχε η ένδειξη «Εξαντλημένο στον Εκδότη». Ως προς τη συγκεκριμένη ένδειξη, στην αίτηση φέρεται να αφορούσε σε 44 τίτλους βιβλίων, αναφέρεται όμως επιπλέον ότι σε ορισμένα από αυτά (βιβλία) η επισημείωση αργότερα μεταβλήθηκε καθώς σε ορισμένα ετέθη η ένδειξη «διαθέσιμο με περιορισμένο αριθμό αντιτύπων», σε άλλα η ένδειξη «μη διαθέσιμο προς παραγγελία» και σε άλλα η ένδειξη «αποστέλλεται κατά κανόνα μετά 2-6 εργάσιμες ημέρες, υπό την προϋπόθεση ύπαρξης αποθέματος στον εκδότη». Καθόσον η μεταβολή έλαβε χώρα πριν την κατάθεση της αίτησης (παρότι σε αυτήν, προφανώς εκ παραδρομής, αναγράφεται μεταγενέστερη ημερομηνία), ακόμα και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι η ένδειξη «Εξαντλημένο στον Εκδότη» επάγεται την προσβολή της προσωπικότητας της αιτούσας, η αφαίρεσή της από τους συγκεκριμένους τίτλους βιβλίων οδήγησε σε άρση της προσβολής οπότε και η αίτηση κατά το αντίστοιχο μέρος αποδεικνύεται αβάσιμη. Οι νέες ενδείξεις που ετέθησαν δεν αξιολογούνται ως προσβλητικές της προσωπικότητας της αιτούσας, ως ήδη αναφέρθηκε για τις δύο πρώτες και ισχύει και για την τρίτη, που μάλιστα αφορά στη διευκρίνιση ενός ενδεχομένου που δεν μπορεί να αποκλειστεί (ήτοι το βιβλίο να μην είναι διαθέσιμο τελικώς λόγω μη ύπαρξης αποθέματος στον εκδότη) και το οποίο ακόμα και αν πράγματι συμβαίνει (ήτοι τη δεδομένη χρονική στιγμή να μη διαθέτει απόθεμα αυτού ο εκδοτικός οίκος) δεν πλήττει τη φήμη ή την πίστη ενός εκδοτικού οίκου ώστε ο ισχυρισμός του, ως μη δυνάμενου να αποκλειστεί γεγονότος, να μπορεί να θεωρηθεί προσβλητικός. Όσον αφορά την ένδειξη «εξαντλημένο στον εκδότη» πιθανολογείται ότι είχε πράγματι τεθεί από την καθής σε τριάντα ένα τίτλους βιβλίων εκδόσεως της αιτούσας και ότι δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα ως προς την πληροφορία που παρείχε αφού δεν προέκυψε ότι τα συγκεκριμένα βιβλία είχαν πράγματι εξαντληθεί στον εκδοτικό οίκο. Δεν απέδιδε όμως η πληροφορία αυτή κάποια μομφή στην αιτούσα που θα μπορούσε να πλήξει την πίστη ή τη φήμη της στην αγορά ή στην πελατεία της αφού ακόμα και όταν τούτο συμβεί σε έναν εκδοτικό οίκο, δηλαδή η έκδοση ενός βιβλίου να εξαντληθεί, που κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας δεν συμβαίνει σπάνια και απαντάται συχνότερα σε βιβλία που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον μεγάλου μέρους του αγοραστικού κοινού, τούτο δεν συνιστά γεγονός που πλήττει τη φήμη ή την πίστη του αγοραστικού κοινού σε αυτόν, ώστε ο ισχυρισμός τους ακόμα και ανακριβής, να θεωρηθεί ως δυσφημιστικός. Επιπλέον, η ανακριβής αυτή ανακοίνωση δεν θα μπορούσε να πλήξει την αιτούσα στον τομέα της πώλησης βιβλίων, που σημειωτέον δεν έχει ως κύρια δραστηριότητα τη λιανική πώληση βιβλίων» δεδομένου ότι αφορούσε σε ένα μικρό μέρος των εκδόσεων της και επιπλέον δεν είχε αναρτηθεί γενικά στο διαδίκτυο αλλά στην ιστοσελίδα της καθής οπότε και αφορούσε στο δικό της αγοραστικό κοινό (και όχι σε βιβλιοπωλεία κλπ), εκείνο δηλαδή που επέλεγε, επισκεπτόμενο την ιστοσελίδα της, να επιλέξει προς αγορά ένα ή οπωσδήποτε έναν περιορισμένο αριθμό από τα βιβλία που εκείνη διέθετε προς πώληση και όχι γενικά κάποιο από τα βιβλία που κυκλοφορούν στην αγορά, ώστε να υποστηριχθεί ότι απέτρεπε τα συγκεκριμένα πρόσωπα από τα να αγοράσουν τα συγκεκριμένα βιβλία της αιτούσας, που μάλιστα αν δεν αναφέρονταν στο συγκεκριμένο ιστότοπο ίσως και να μην γίνονταν γνωστά σε αυτούς (αγοραστικό κοινό του διαδικτυακού βιβλιοπωλείου της καθής), δεδομένου και του μεγάλου αριθμού βιβλίων που κυκλοφορούν, Άλλωστε, αν το συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό ενδιαφερόταν ειδικά για κάποιο βιβλίο της αιτούσας, θα επισκεπτόταν τον δικό της ιστότοπο και όχι της καθής, όπου μάλιστα η αιτούσα θέλει πλέον να μην αναφέρονται οι τίτλοι των βιβλίων της. Τα ανωτέρω βέβαια δεν δικαιολογούν την ανακριβή ανακοίνωση στην οποία προέβη η καθής, που αν σταθερά και επίμονα εξακολουθούσε σε αυτή, τότε πιθανώς να έπληττε την προσωπικότητα της αιτούσας, αφού σε μια τέτοια περίπτωση, Θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως μια επιθετική ή προκλητική στάση απέναντι της λόγω της διακοπής της συνεργασία τους, πρόσφορη έως ένα βαθμό (εξαρτώμενο και από τον αριθμό των βιβλίων που αφορά η ανάρτηση) να ταράξει την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησής της (εφόσον βέβαια αποδεικνύεται ότι δεν είχε πράγματι εξαντληθεί στον εκδότη την περίοδο της ανάρτησης), στοιχεία όμως που εν προκειμένω δεν συντρέχουν, ιδίως εφόσον ληφθεί υπόψη ότι η αίτηση ασκήθηκε μετά συντόμου χρονικού διαστήματος από τη διακοπή της συνεργασίας των διαδίκων και ενώ ήδη η καθής είχε αφαιρέσει την ένδειξη «Εξαντλημένο στον Εκδότη» σε πολλές περιπτώσεις, ότι δεν υπήρξε προηγούμενη ενημέρωση της καθής αναφορικά με την ανακρίβεια της συγκεκριμένης ένδειξης, που πιθανολογείται ότι θεωρούσε ως αληθή, ούτε και αίτημα για αφαίρεση της, από μέρους της αιτούσας, ώστε να εκληφθεί επιμονή αυτής (καθής) στη διατήρησή της, ότι δεν προέκυψε ότι η ένδειξη αυτή ετέθη μετά τη λήξη της συνεργασίας των διαδίκων οπότε και ότι συνδέεται με τούτο ενώ αν προΰπήρχε του συμβάντος αυτού, δεν θα μπορούσε παρά να οφείλεται σε σχετική ενημέρωση από την αιτούσα, αφού η καθής είχε κάθε λόγο να επιθυμεί την πώληση των βιβλίων που προμηθευόταν, το οποίο και θα απέτρεπε η ανωτέρω ένδειξη. Και υπό την εκδοχή όμως, που δεν προκρίνεται ως βάσιμη, ότι η συγκεκριμένη ένδειξη πλήττει άνευ ετέρου την προσωπικότητα της αιτούσας, διότι, ως αυτή υποστηρίζει, η ανακριβής πληροφορία που παρέχει πλήττει το κύρος, τη φήμη και την αξιοπιστία της, η περιορισμένη έκταση της προσβολής, σύμφωνα με όσα πραναφέρθηκαν, δεν δικαιολογεί τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων που διατάσσονται κατ’ εξαίρεση, όταν συντρέχει επείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος, προϋποθέσεις που δεν συντρέχουν εν προκειμένω.

 

Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση, κατά το νόμιμο άλλως παραδεκτό μέρος της, πρέπει να απορριφθεί κατ’ ουσίαν, κατά τα ειδικότερα ανωτέρω. Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί η αιτούσα στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης της καθής, συμψηφιζομένου του λοιπού μέρους της μεταξύ των διαδίκων, διότι, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, κρίνεται ότι υπήρχε εύλογη αμφιβολία για την έκβαση της δίκης (άρθρ. 179 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων.

 

Απορρίπτει την αίτηση.

 

Καταδικάζει την αιτούσα στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης της καθής, ποσού διακοσίων (200) ευρώ, συμψηφιζομένου του λοιπού μέρους αυτής μεταξύ των διαδίκων.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, την 16-4-2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

                                             (Για τη δημοσίευση)

                                               ΕΛΕΝΗ ΕΦΕΝΤΑΚΗ